PL216332B1 - Okno dachowe, zwłaszcza z funkcją balkonu - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest okno dachowe, mające co najmniej skrzydło otwierane jako uchylne, poprzez obrót wokół geometrycznej chwilowej osi obrotu, przemieszczającej się w pobliżu dolnej strefy tego skrzydła. W szczególności przedmiotem wynalazku jest okno dachowe dwuskrzydłowe, w którym skrzydło uchylne (dolne) otwiera się wraz z barierkami bocznymi, tak iż w stanie otwartym spełniają razem funkcję balkonu.

Stan techniki. Z opisu międzynarodowego zgłoszenia wynalazku w trybie Układu o Współpracy Patentowej, nr zgłoszenia PCT/DK89/00029 (numer publikacji międzynarodowej: WO 90/09493) znane jest rozwiązanie okna dachowego dwuskrzydłowego, w którym skrzydło dolne otwierane jest wraz z barierkami bocznymi. W oknie tym skrzydło dolne połączone jest u dołu zawiasowo z równoległobokiem przegubowym, za pośrednictwem którego skrzydło w trakcie otwierania przemieszczane jest poza dolny element ościeżnicy.

Z opisu międzynarodowego zgłoszenia wynalazku nr PCT/DK91/00033 (numer publikacji międzynarodowej: WO 91/14068) znane jest podobne okno, w którym skrzydło dolne połączone jest u dołu zawiasowo z wysięgnikiem wysuwanym teleskopowo, równolegle do ościeżnicy. W obu rozwiązaniach zamknięcie skrzydła dolnego wymaga przemieszczenia go na powrót do ościeżnicy, czyli podniesienia na wyższy poziom, co wobec braku mechanizmów wspomagających ten ruch, jest istotnym utrudnieniem w użytkowaniu tego okna

Istota rozwiązania. Okno dachowe, zwłaszcza z funkcją balkonu, posiadające ościeżnicę oraz co najmniej skrzydło otwierane jako uchylne, charakteryzuje się tym, iż rama skrzydła uchylnego u dołu, po obu swych stronach, połączona jest z ościeżnicą za pośrednictwem mechanizmów zawiasowych, z których każdy wyposażony jest w wysuwny wysięgnik oraz dźwignię, połączoną przegubowo z ościeżnicą. Wysięgnik, połączony dolnym końcem przegubowo z ramą skrzydła uchylnego, przemieszcza się w prowadnicy wysięgnikowej, osadzonej na dolnej części elementu bocznego ościeżnicy. W wyniku tego skrzydło uchylne otwierane jest poprzez jego obrót wokół geometrycznej chwilowej osi obrotu, usytuowanej w pobliżu dolnej strefy tego skrzydła, która to oś obrotu w trakcie otwierania skrzydła przemieszcza się poza element dolny ościeżnicy. Wysuwny wysięgnik w początkowej fazie jego ruchu w dół podnosi się ponad dolnym, poprzecznym, elementem ościeżnicy i przemieszcza ramę skrzydła uchylnego ponad tym elementem ościeżnicy. Dla realizacji tego ruchu, środkowa część powierzchni wysięgnika, od strony ościeżnicy, jest krzywką, przemieszczającą się po podporze, korzystnie w postaci rolki, usytuowanej w dolnej części prowadnicy ościeżnicowej. Górny koniec wysuwnego wysięgnika przemieszcza się w krzywoliniowym odcinku prowadnicy wysięgnikowej, w którym przy zbliżaniu się wysięgnika do położenia maksymalnie wysuniętego, górny koniec wysięgnika podnosi się ponad ościeżnicę. Powoduje to obniżenie dolnego końca wysięgnika poniżej linii prostej, będącej przedłużeniem prowadnicy wysięgnikowej, a wraz z nim obniża się skrzydło uchylne, dzięki czemu górna część tego skrzydła w stanie otwartym zajmuje położenie na wysokości wygodniejszej dla użytkownika balkonu.

Górny koniec dźwigni połączony jest cięgłem z górnym końcem wysięgnika. Dzięki temu przy przechylaniu skrzydła uchylnego w pierwszej fazie jego zamykania, ruch tego skrzydła przenosi się na wysięgnik, przesuwając go w górę prowadnicy wysięgnikowej i ościeżnicy. Wystarczającym oddziaływaniem użytkownika okna na skrzydło uchylne (dolne) przy jego zamykaniu, po odblokowaniu zabezpieczeń, jest uchwycenie górnego odcinka ramy tego skrzydła, a następnie przechylenie skrzydła w stronę ościeżnicy.

Mechanizm zawiasowy ma także sprężynę wysięgnikową, wspomagającą przemieszczanie wysięgnika w prowadnicy wysięgnikowej, a wraz z nim przemieszczanie skrzydła uchylnego. Jest to sprężyna śrubowa, naciskowa, nałożona na trzpień, połączony z wysuwnym wysięgnikiem w środkowej jego części. Trzpień przechodzi przez dwa zderzaki stałe oraz, umieszczone między nimi, dwa zderzaki ruchome, pomiędzy którymi jest sprężyna wysięgnikowa.

Dzięki temu sprężyna pracuje dwustronnie, wspomagając uruchomienie skrzydła uchylnego z jego położeń skrajnych, to jest całkowicie zamkniętego i całkowicie otwartego, oraz amortyzuje ruch skrzydła przy jego dobieganiu do obu położeń skrajnych. Długość sprężyny wysięgnikowej jest w stanie swobodnym, mniejsza od maksymalnej odległości między zderzakami ruchomymi, w wyniku czego sprężyna nie działa przy położeniach skrzydła w środkowej strefie zakresu jego ruchu, a włącza się do pracy w położeniach skrajnych skrzydła.

PL 216 332 B1

Górny koniec dźwigni każdego z dwóch mechanizmów zawiasowych połączony jest ze skrzydłem uchylnym okna za pośrednictwem suwaka zawiasowego, przemieszczającego się w prowadnicy skrzydłowej. Usytuowana jest ona wzdłuż odcinka bocznego ramy skrzydła uchylnego i zamocowana do tego odcinka ramy skrzydła. Podczas otwierania skrzydła uchylnego, któremu towarzyszy wysuwanie się wysięgnika poza ościeżnicę, suwak zawiasowy przemieszcza się w górę, natomiast przy zamykaniu skrzydła, suwak zawiasowy przemieszcza się w dół odcinka bocznego skrzydła. W skrzydle uchylnym są też sprężyny, ułożone wzdłuż prowadnic skrzydłowych, współdziałające z suwakami zawiasowymi, które amortyzują ruch tych suwaków w położeniach skrzydła uchylnego bliskich położeniu zamkniętemu, a tym samym amortyzują ruch skrzydła uchylnego w końcowej fazie jego zamykania. Sprężyny te, spiralne, naciskowe, ściskane są przy ruchu suwaka zawiasowego w dół skrzydła, wspomagając działanie sprężyn wysięgnikowych.

Okno dachowe według wynalazku charakteryzuje się również systemem łączenia mechanizmów zawiasowych ze skrzydłem uchylnym. Górny koniec dźwigni w mechanizmie zawiasowym oraz suwak zawiasowy w skrzydle uchylnym połączone są przegubowo za pomocą czopa, osadzonego w jednym z tych dwóch łączonych elementów, oraz gniazda w drugim z nich. Korzystnie, czop osadzony jest nierozłącznie w suwaku zawiasowym, a gniazdo w dźwigni jest otwarte od góry, tak iż koniec dźwigni jest rozwidlony. Po wprowadzeniu czopa suwaka zawiasowego do gniazda w dźwigni, zabezpiecza się ten czop przed samoczynnym wysunięciem z gniazda za pomocą zabezpieczenia kształtowego w postaci kołka poprzecznego do płaszczyzny ruchu dźwigni. Kołek osadzony jest przesuwnie w suwaku zawiasowym, a po jego wysunięciu do położenia roboczego, wchodzi swą końcówką do podłużnego, łukowo wygiętego, otworu w dźwigni, usytuowanego nieco poniżej gniazda dla czopa suwaka zawiasowego. Kołek poprzeczny, po wysunięciu go z suwaka zawiasowego i wprowadzeniu do podłużnego otworu w dźwigni, unieruchamia się w tym położeniu obrotowym ryglem, osadzonym w suwaku zawiasowym.

Dolny koniec wysuwnego wysięgnika oraz rama skrzydła uchylnego także połączone są przegubowo, za pomocą czopa, osadzonego w jednym z łączonych elementów, oraz gniazda, w drugim z nich. Korzystnie, czop zamocowany jest nierozłącznie w wysięgniku, a gniazda są w skrzydle uchylnym, ściślej w należących do tego skrzydła płytach nośnych. Gniazda te mają kształt podłużny z wejściem bocznym, co pozwala łatwo naprowadzić gniazda w płytach nośnych na czopy wysięgników, po uprzednim połączeniu czopów suwaków zawiasowych z dźwigniami w mechanizmach zawiasowych. Czopy łączące wysięgniki ze skrzydłem uchylnym zabezpieczone są przed samoczynnym wysunięciem się z gniazda za pomocą zabezpieczenia kształtowego w postaci obrotowych zaczepów. Korzystnie, czopy osadzone w suwakach zabezpieczone są obrotowymi zaczepami, zamontowanymi w skrzydle uchylnym, w należących do tego skrzydła płytach nośnych.

Okno pełniące dodatkowo funkcję balkonu jest dwuskrzydłowe, a jego skrzydło uchylne, będące skrzydłem dolnym otwierane jest wraz z barierkami bocznymi, które w oknie zamkniętym są złożone i ukryte pod oblachowaniem skrzydła tego okna, a w trakcie otwierania skrzydła uchylnego, rozkładane są do funkcji barierek balkonowych. Skrzydło uchylne w stanie otwartym stanowi przednią ścianę tego balkonu.

W górnej części ramy skrzydła uchylnego jest suwak poręczowy, przemieszczający się wzdłuż odcinka bocznego ramy tego skrzydła, korzystnie w prowadnicy skrzydłowej, wspólnej dla suwaka poręczowego i suwaka zawiasowego. Suwak poręczowy ma gniazdo dla czopa poręczy, który po wprowadzeniu do gniazda zabezpieczony jest zatrzaskiem. Za pośrednictwem suwaka poręczowego, skrzydło uchylne połączone jest z poręczą barierki bocznej, której przeciwległy koniec przemieszcza się w prowadnicy ościeżnicowej, zamocowanej wzdłuż elementu bocznego ościeżnicy. Ponadto barierka ma łącznik wodzący, którego dolny koniec zamocowany jest przegubowo do prowadnicy wysięgnikowej, oraz ma kilka prętów zabezpieczających. Łącznik wodzący i pręty zabezpieczające ustawiają się pod różnymi kątami w trakcie otwierania lub zamykania skrzydła uchylnego. W stanie zamkniętym są równoległe do elementu bocznego ościeżnicy, a w stanie otwartym są usytuowane w przybliżeniu pionowo.

Skrzydło górne okna dachowego pełniącego dodatkową funkcję balkonu, zamontowane we wspólnej ościeżnicy ze skrzydłem uchylnym, otwierane jest korzystnie do góry. W stanie zamkniętym, skrzydło górne zachodzi zakładkowo, bezpośrednio na odcinek górny ramy skrzydła uchylnego. Korzystnie, skrzydło górne jest dwufunkcyjne, to jest otwierane jako odchylne, wokół osi obrotu usytuowanej w pobliżu górnej krawędzi tego skrzydła, oraz jako obrotowe, wokół poziomej osi usytuowanej w środkowej strefie skrzydła.

PL 216 332 B1

Prowadnica ościeżnicowa po której przemieszcza się suwak przyościeżnicowy barierki, ułożona jest na całej długości elementu bocznego ościeżnicy, również w strefie, do której nie sięga suwak przyościeżnicowy przy zamkniętym skrzydle uchylnym, ani barierki złożone wzdłuż ościeżnicy. W tej górnej części prowadnicy ościeżnicowej osadzone są nieruchomo podzespoły mocujące w ościeżnicy skrzydło górne.

Korzystne skutki wynalazku. Okno dachowe według wynalazku, dzięki posiadaniu sprężyn wspomagających ruch skrzydła dolnego jest łatwe w użytkowaniu, wymagając mniejszej niż w znanych oknach, siły do otwierania lub zamykania skrzydła dolnego. Korzystnym skutkiem jest także prosty montaż okna dzięki systemowi połączeń mechanizmów zawiasowych i skrzydła dolnego, za pośrednictwem czopów i gniazd.

Przykład wykonania wynalazku. Okno dachowe, zwłaszcza z funkcją balkonu, uwidocznione jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym poszczególne figury przedstawiają:

Fig. 1 - Okno otwarte w funkcji balkonu - w widoku aksonometrycznym.

Fig. 2 - Mechanizm zawiasowy skrzydła uchylnego, w położeniu dla skrzydła zamkniętego w rzucie prostokątnym, widoku od strony tego skrzydła, z usuniętymi: skrzydłem uchylnym, prowadnicą skrzydłową i suwakiem zawiasowym.

Fig. 3 - Mechanizm zawiasowy skrzydła uchylnego, w położeniu z figury 2 - z usuniętymi dalszymi częściami składowymi.

Fig. 4 - Mechanizm zawiasowy skrzydła uchylnego z figury 2 - w położeniu dla skrzydła otwartego.

Fig. 5 - Mechanizm zawiasowy skrzydła uchylnego z figury 2 - w położeniu pośrednim między zamkniętym i otwartym, przy bliskim maksymalnemu podniesieniu wysięgnika na jego krzywce ponad ościeżnicą.

Fig. 6 - Mechanizm zawiasowy skrzydła uchylnego, w położeniu pośrednim między przedstawionymi w figurach 2 i 4 - w widoku aksonometrycznym od zewnętrznej strony okna.

Fig. 7 - Połączenie dźwigni mechanizmu zawiasowego z suwakiem zawiasowym - w widoku aksonometrycznym od zewnętrznej strony okna.

Fig. 8 - Poręcz i suwak poręczowy przed ich połączeniem - w widoku aksonometrycznym od strony skrzydła uchylnego.

Okno dachowe ma ościeżnicę 1, składającą się głównie z dwóch elementów bocznych 11, poprzecznego elementu dolnego 12, oraz poprzecznego elementu górnego. W ościeżnicy zamontowane jest u dołu skrzydło uchylne 2 otwierane w dół poprzez obrót wokół geometrycznej chwilowej osi obrotu, przemieszczającej się w pobliżu elementu dolnego 12 ościeżnicy. W ościeżnicy zamontowane jest także skrzydło górne, otwierane do góry.

Rama skrzydła uchylnego 2 połączona jest u dołu, po obu swych stronach, z ościeżnicą 1, za pośrednictwem mechanizmów zawiasowych, z których każdy wyposażony jest w wysuwny wysięgnik 3 oraz dźwignię 4, połączoną przegubowo z ościeżnicą. Wysięgnik 3 przemieszcza się w prowadnicy wysięgnikowej 5, osadzonej na dolnej części elementu bocznego 11 ościeżnicy. Swym dolnym końcem, wysięgnik 3 połączony jest przegubowo ze skrzydłem uchylnym 2 za pośrednictwem czopa 31, osadzonego nierozłącznie w wysięgniku i wprowadzonego do płyty nośnej 23, przymocowanej do dolnej części odcinka bocznego 21 ramy skrzydła uchylnego.

W wysuwnym wysięgniku 3 środkowa część jego powierzchni, od strony ościeżnicy 1, jest krzywką 32, która przemieszcza się po podporze w postaci rolki 51, usytuowanej w dolnej części prowadnicy ościeżnicowej. Dzięki temu wysięgnik 3, w początkowej fazie jego ruchu w dół, podnosi się ponad elementem dolnym 12 ościeżnicy i przemieszcza skrzydło uchylne 2 ponad tym elementem ościeżnicy. Wysięgnik 3 współpracuje w prowadnicy wysięgnikowej 5 z suwakiem krzyżowym 33, który przemieszcza się tylko prostoliniowo wzdłuż tej prowadnicy, ponieważ swobodę ruchu w kierunku prostopadłym do powierzchni podstawy 52 prowadnicy wysięgnikowej 5 odbiera suwakowi krzyżowemu usytuowana ponad jego powierzchnią oporową 34, listwa ślizgowa 53, zamontowana w prowadnicy wysięgnikowej. W suwaku krzyżowym 33 jest podłużny otwór 35, prostopadły do podstawy 52 prowadnicy wysięgnikowej, a wysięgnik 3 ma kołek 36, wchodzący do tego otworu, który przesuwa się w otworze suwaka krzyżowego w miarę podnoszenia się wysięgnika 3 na krzywce 32. Górny koniec wysięgnika 3, wyposażony w rolkę prowadzącą 37, przemieszcza się, przy zbliżaniu się wysięgnika do położenia maksymalnie wysuniętego, w krzywoliniowym odcinku 55 prowadnicy wysięgnikowej. Wskutek tego, górny koniec wysięgnika 3 z rolką prowadzącą 37, podnosi się ponad ościeżnicę 1, co powoduje obniżenie dolnego końca wysięgnika 3 i wraz z nim obniżenie skrzydła uchylnego 2.

PL 216 332 B1

Dźwignia 4 połączona przegubowo z ościeżnicą, osadzona jest w prowadnicy wysięgnikowej 5 współosiowo z rolką 51, podpierającą krzywkę wysięgnika. Górny koniec dźwigni 4 połączony jest ze skrzydłem uchylnym 2 za pośrednictwem suwaka zawiasowego 41, przemieszczającego się wzdłuż odcinka bocznego 21 ramy tego skrzydła, w prowadnicy skrzydłowej 22. Przy otwieraniu skrzydła uchylnego 2, suwak zawiasowy przemieszcza się w górę skrzydła, a przy zamykaniu powraca do położenia najniższego w tym skrzydle. Suwak zawiasowy znajduje się pomiędzy ramą skrzydła a płytą nośną 23 skrzydła uchylnego 2, czyli na figurach 2, 3 i 4 jest przed płaszczyzną rysunku. Wystający z suwaka zawiasowego 41 czop 42, współpracujący z otwartym gniazdem 43 na końcu dźwigni 4, przechodzi przez podłużny otwór 24 w płycie nośnej 23 skrzydła uchylnego.

Górna część dźwigni 4 połączona jest z górną częścią wysięgnika 3 za pośrednictwem cięgła 44, którego zadaniem jest przesuwanie wysięgnika 3 w górę prowadnicy wysięgnikowej 5, przy zamykaniu skrzydła uchylnego. Użytkownik okna wykonuje to zamykanie, przyciągając do siebie odcinek górny 25 ramy skrzydła uchylnego.

Mechanizm zawiasowy ma sprężynę wysięgnikową 6, wspomagającą przemieszczanie się wysięgnika 3 w prowadnicy wysięgnikowej 5, a wraz z nim wspomagającą ruch skrzydła uchylnego 2. Jest to sprężyna śrubowa naciskowa, nałożona na trzpień 61, połączony z wysięgnikiem 3 w środkowej jego części za pośrednictwem suwaka krzyżowego 33. Trzpień 61 przechodzi przez dwa zderzaki stałe, to jest zderzak stały górny 56 i zderzak stały dolny 57, które są częściami prowadnicy wysięgnikowej 5, nieruchomymi względem niej, oraz przechodzi przez umieszczone między nimi, dwa zderzaki ruchome, to jest przez zderzak ruchomy górny 62 i zderzak ruchomy dolny 63, mające możliwość przesuwania się na trzpieniu 61. Średnica trzpienia jest stopniowana tak, iż w grubszej części 64 trzpienia, usytuowanej od strony suwaka krzyżowego 33, średnica ta jest większa od średnicy otworu w zderzaku ruchomym dolnym 63, a mniejsza od średnicy otworu w zderzaku stałym dolnym 57. Cieńsza część trzpienia ma średnicę mniejszą od średnicy otworów w obu zderzakach ruchomych 62, 63. Na cieńszym, nagwintowanym, końcu trzpienia 61 jest nakrętka oporowo-regulacyjna 65, ewentualnie uzupełniona tulejką dystansową. Średnica zewnętrzna tej nakrętki 65, bądź tulejki jest większa od średnicy otworu w zderzaku ruchomym górnym 62, a mniejsza od średnicy otworu w zderzaku stałym górnym 56. Sprężyna wysięgnikowa umieszczona jest między zderzakami ruchomymi, w wyniku czego jej działanie jest dwustronne, przy czym działa ona przy zbliżaniu się skrzydła uchylnego do jego skrajnych położeń.

Podczas otwierania skrzydła uchylnego 2, gdy wysięgnik 3 wysunięty poza element dolny 12 ościeżnicy, zbliża się do położenia końcowego, wysuwający się wraz z wysięgnikiem, suwak krzyżowy 33 pociąga za sobą trzpień 61. Umieszczona na trzpieniu nakrętka 65, bądź współpracująca z nią tulejka dystansowa, przechodzi przez otwór w zderzaku stałym górnym 56 i naciska na zderzak ruchomy górny 62, który ściska sprężynę wysięgnikową 6, opierającą się poprzez zderzak ruchomy dolny 63, na zderzaku stałym dolnym 57.

W trakcie zamykania skrzydła uchylnego 2, wysięgnik 3 przesuwa się wzdłuż prowadnicy wysięgnikowej 5 w górę, do położenia w obrębie ościeżnicy, a gdy zbliża się do położenia końcowego, powracający z wysięgnikiem suwak krzyżowy 33 popycha trzpień wzdłuż ościeżnicy 1 w stronę jej górnej części. Grubsza część 64 trzpienia 61 przechodzi przez otwór w zderzaku stałym dolnym 57 i naciska na zderzak ruchomy dolny 63, który ściska sprężynę wysięgnikową 6, opierającą się poprzez zderzak ruchomy górny 62 na zderzaku stałym górnym 56. Działanie sprężyny 6 w pobliżu obu położeń skrajnych skrzydła uchylnego 2 amortyzuje ruch skrzydła przy jego dochodzeniu do tych położeń, a także wspomaga ruch skrzydła w początkowej fazie jego otwierania i zamykania. W położeniach skrzydła zbliżonych do połowy jego zakresu ruchu, zarówno w trakcie otwierania jak i zamykania, sprężyna wysięgnikowa 6 jest zluzowana i nie wspomaga ruchu skrzydła, gdyż w tym zakresie kątów otwarcia wspomaganie jest zbędne.

Działanie sprężyny wysięgnikowej w położeniach skrzydła uchylnego bliskich położeniu zamkniętemu, wspomaga umieszczona w skrzydle uchylnym sprężyna amortyzująca ruch suwaka zawiasowego. Sprężyna ta, spiralna, naciskowa, usytuowana jest wzdłuż prowadnicy skrzydłowej i ściskana jest przy ruchu suwaka zawiasowego w dół skrzydła.

Okno według wynalazku charakteryzuje się łatwym łączeniem jego mechanizmu zawiasowego ze skrzydłem uchylnym. Otwarte od góry gniazda 43 w dźwigniach 4, mające formę widełek, pozwalają szybko i bezpiecznie wstawić do tych gniazd czopy 42, wystające z suwaków zawiasowych 41 po obu stronach skrzydła uchylnego 2. Gniazda 27 w płytach nośnych 23 mają kształt podłużny z wejściem bocznym, co po uprzednim połączeniu czopów suwaków zawiasowych z dźwigniami 4 mecha6

PL 216 332 B1 nizmów zawiasowych, pozwala łatwo naprowadzić gniazda 27 w płytach nośnych 23 na czopy 31 wysięgników. Czop suwaka zawiasowego 42 zabezpieczony jest przed samoczynnym wysunięciem się z gniazda 43 w dźwigni 4, za pomocą zabezpieczenia kształtowego w postaci kołka 45, poprzecznego do płaszczyzny ruchu tej dźwigni, wprowadzonego do podłużnego, łukowo wygiętego otworu 46 w dźwigni 4, od strony suwaka zawiasowego. Po wprowadzeniu kołka poprzecznego do otworu 46 w dźwigni 4, unieruchamia się go w tym położeniu obrotowym ryglem, usytuowanym w suwaku zawiasowym 41. W połączeniu dolnego końca wysięgnika 3 z płytą nośną 23 skrzydła uchylnego 2, zabezpieczeniem czopa 31 wysięgnika 3 przed samoczynnym wysunięciem się z gniazda 27 w płycie nośnej 23, jest obrotowy zaczep 26, zamontowany w płycie nośnej 23 skrzydła uchylnego. Obrotowy zaczep 26 nachodzi na czop 31 wysięgnika między płytą nośną 23, a jej nakładką 28. W figurach 2, 3 i 5 rysunku, zaczep 26 przedstawiono w pozycji zaryglowanej na czopie wysięgnika, a w figurze 4 w pozycji otwartej.

Po obu stronach skrzydła uchylnego 2, są zespoły bocznych barierek (narysowana tylko z jednej strony), składające się między innymi z poręczy 7 oraz łącznika wodzącego 71, zakończonego nasadką 72, zamocowaną do prowadnicy wysięgnikowej 5. Łącznik wodzący 71 i jego nasadka 72 ustawiają się pod różnymi kątami w trakcie otwierania lub zamykania skrzydła uchylnego 2 - w stanie zamkniętym (rysunek, fig. 3) są równoległe do elementu bocznego 11 ościeżnicy, a w stanie otwartym (rysunek, fig. 1 i 4) są usytuowane w przybliżeniu pionowo. Jeden koniec poręczy 7 połączony jest przegubowo oraz przesuwnie ze skrzydłem uchylnym 2 za pośrednictwem suwaka poręczowego 73, który wzdłuż odcinka bocznego 21 ramy skrzydła uchylnego 2 przemieszcza się w prowadnicy skrzydłowej 22, wspólnej dla suwaka zawiasowego i suwaka poręczowego. Suwak poręczowy 73 w swej płycie zewnętrznej ma gniazdo 74 dla czopa 75 poręczy 7, który to czop, po wprowadzeniu go do gniazda 74, zabezpieczony jest zatrzaskiem 76 ze sprężyną (nienarysowaną). Suwak poręczowy 73 połączony jest z prowadnicą skrzydłową 22, przytwierdzoną do odcinka bocznego 21 ramy skrzydła, za pośrednictwem ślizgów 77 wyposażonych w rowki, obejmujące z obu stron krawędzie prowadnicy skrzydłowej. Takimi ślizgami połączony jest również z tą prowadnicą suwak zawiasowy.

Przeciwległy koniec poręczy 7 połączony jest przegubowo, za pośrednictwem suwaka przyościeżnicowego, z prowadnicą ościeżnicową, zamontowaną wzdłuż elementu bocznego 11 ościeżnicy, na jego górnej powierzchni. Przy zamykaniu skrzydła uchylnego 2, suwak poręczowy 73 przemieszcza się w dół tego skrzydła, dzięki czemu część poręczy 7 w stanie zamkniętym wchodzi w obszar ościeżnicy 1, współpracujący ze skrzydłem uchylnym, a koniec poręczy z suwakiem przyościeżnicowym nie sięga zbyt wysoko. W dolnym swym położeniu suwak przyościeżnicowy zabezpieczony jest zespołem zderzakowo-zaczepowym. Zderzak zatrzymuje ruch suwaka przyościeżnicowego w dół, a w konsekwencji unieruchamia poręcz 7 barierki, a poprzez nią unieruchamia skrzydło uchylne 2 w położeniu otwartym. Zaczep, współdziałający z zapadką umieszczoną w suwaku przyościeżnicowym, blokuje ruch suwaka przyościeżnicowego w górę, a w konsekwencji zabezpiecza przed niekontrolowanym zamknięciem się skrzydła dolnego, na przykład wskutek naporu wiatru.

W oknie z funkcją balkonu, według niniejszego przykładu wykonania, skrzydło górne 8 okna dachowego otwierane jest dwufunkcyjnie, z wykorzystaniem mechanizmu według zgłoszenia wynalazku nr P-383664. W funkcji otwierania odchylnego, skrzydło wraz z ramionami pośrednimi 81 obraca się, w zawiasach 82 wokół osi obrotu, usytuowanej w pobliżu górnej krawędzi tego skrzydła. W funkcji obrotowej ramiona pośrednie 81 ułożone są wzdłuż elementów bocznych 11 ościeżnicy, a obraca się tylko skrzydło 8 w zawiasach 83, usytuowanych w środkowej strefie tego skrzydła. Uchwyty dla mechanizmu otwierania skrzydła górnego osadzone są w prowadnicy ościeżnicowej na jej górnej części, do której nie sięga poręcz barierki w stanie złożonym, wzdłuż elementu bocznego ościeżnicy. W stanie zamkniętym okna, skrzydło górne 8 oparte jest zakładkowo na górnym odcinku 25 ramy skrzydła uchylnego 2.

Claims (23)

1. Okno dachowe, zwłaszcza z funkcją balkonu, przeznaczone do montowania w pochyłej połaci dachu, posiadające ościeżnicę oraz co najmniej skrzydło otwierane jako uchylne, poprzez obrót wokół geometrycznej chwilowej osi obrotu, usytuowanej w pobliżu dolnej strefy tego skrzydła, która to oś obrotu w trakcie otwierania skrzydła przemieszcza się poza element dolny ościeżnicy, w szczególności okno dwuskrzydłowe, mające skrzydło uchylne otwierane wraz z barierkami bocznymi i pełniące

PL 216 332 B1 wspólnie z nimi dodatkową funkcję otwieranego balkonu, w którym skrzydło uchylne stanowi przednią ścianę tego balkonu, zaś skrzydło górne okna, zamontowane we wspólnej ościeżnicy ze skrzydłem uchylnym, zachodzi w stanie zamkniętym zakładkowo, bezpośrednio na odcinek górny ramy skrzydła uchylnego, a otwierane jest korzystnie do góry, znamienne tym, że rama skrzydła uchylnego (2) u dołu, po obu swych stronach, połączona jest z ościeżnicą (1) za pośrednictwem mechanizmów zawiasowych, z których każdy wyposażony jest w wysuwny wysięgnik (3) oraz dźwignię (4), połączoną przegubowo z ościeżnicą (1). przy czym wysięgnik (3), połączony swym dolnym końcem przegubowo z ramą skrzydła uchylnego (2), przemieszcza się w prowadnicy wysięgnikowej (5), osadzonej na dolnej części elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), zaś górny koniec dźwigni (4) połączony jest cięgłem (44) z górnym końcem wysięgnika (3), a ponadto mechanizm zawiasowy ma sprężynę wysięgnikową (6), wspomagającą przemieszczanie wysięgnika (3) w prowadnicy wysięgnikowej (5), a wraz z nim przemieszczanie skrzydła uchylnego (2).

2. Okno dachowe według zastrz. 1, znamienne tym, że wysuwny wysięgnik (3) w początkowej fazie jego ruchu w dół podnosi się ponad dolnym, poprzecznym elementem (12) ościeżnicy (1) i przemieszcza ramę skrzydła uchylnego (2) ponad tym elementem ościeżnicy.

3. Okno dachowe według zastrz. 2, znamienne tym, że w wysięgniku (3) środkowa część jego powierzchni od strony ościeżnicy (1) jest krzywką (32), przemieszczającą się po podporze, korzystnie w postaci rolki (51), usytuowanej w dolnej części prowadnicy wysięgnikowej (5).

4. Okno dachowe według zastrz. 1, albo 2, albo 3, znamienne tym, że górny koniec wysuwnego wysięgnika (3), przy zbliżaniu się wysięgnika (3) do położenia maksymalnie wysuniętego, przemieszcza się w krzywoliniowym odcinku (55) prowadnicy wysięgnikowej (5), w którym górny koniec wysięgnika podnosi się ponad ościeżnicę (1), co powoduje obniżenie dolnego końca wysięgnika (3) i wraz z nim skrzydła uchylnego (2).

5. Okno dachowe według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienne tym, że sprężyna wysięgnikowa (6) jest sprężyną śrubową, naciskową, która nałożona jest na trzpień (61) połączony z wysuwnym wysięgnikiem (3) w środkowej jego części, przy czym trzpień przechodzi przez dwa zderzaki stałe (56, 57) oraz, umieszczone między nimi, dwa zderzaki ruchome (62, 63), pomiędzy którymi jest sprężyna wysięgnikowa (6).

6. Okno dachowe według zastrz. 5, znamienne tym, że długość sprężyny wysięgnikowej (6) w stanie swobodnym jest mniejsza od maksymalnej odległości między zderzakami ruchomymi (62, 63).

7. Okno dachowe według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, znamienne tym, że górny koniec dźwigni (4) w mechanizmie zawiasowym połączony jest ze skrzydłem uchylnym (2) za pośrednictwem suwaka zawiasowego (41), przemieszczającego się w prowadnicy skrzydłowej (22) wzdłuż odcinka bocznego (21) ramy tego skrzydła.

8. Okno dachowe według zastrz. 7, znamienne tym, że w skrzydle uchylnym (2) są sprężyny, amortyzujące ruch suwaków zawiasowych (41) w położeniach skrzydła uchylnego (2) bliskich położeniu zamkniętemu.

9. Okno dachowe według zastrz. 7, albo 8, znamienne tym, że górny koniec dźwigni (4) w mechanizmie zawiasowym oraz suwak zawiasowy (41) w skrzydle uchylnym (2) połączone są przegubowo za pomocą czopa (42), osadzonego w jednym z łączonych elementów, korzystnie w suwaku zawiasowym (41), oraz gniazda (43) usytuowanego w drugim z nich, a czop (42) zabezpieczony jest przed samoczynnym wysunięciem się z gniazda (43) za pomocą zabezpieczenia kształtowego, zwłaszcza w postaci kołka (45) poprzecznego do płaszczyzny ruchu dźwigni (4), wprowadzonego do podłużnego otworu (46) w dźwigni i zaryglowanego w tym położeniu obrotowym ryglem.

10. Okno dachowe według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienne tym, że dolny koniec wysuwnego wysięgnika (3) oraz rama skrzydła uchylnego (2) połączone są przegubowo za pomocą czopa (31), osadzonego w jednym z łączonych elementów, korzystnie w wysięgniku (3), oraz gniazda usytuowanego w drugim z nich, korzystnie gniazda (27) w płycie nośnej (23) skrzydła uchylnego, a czop (31) zabezpieczony jest przed samoczynnym wysunięciem się z gniazda (27) za pomocą zabezpieczenia kształtowego, korzystnie w postaci obrotowego zaczepu (26), zamontowanego w płycie nośnej (23) skrzydła uchylnego.

11. Okno dachowe według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, znamienne tym, że w górnej części ramy skrzydła uchylnego (2) jest suwak poręczowy (73), przemieszczający się wzdłuż odcinka bocznego (21) ramy tego skrzydła, korzystnie w prowadnicy wspólnej z prowadnicą skrzydłową (22) suwaka zawiasowego (41), przy czym skrzydło uchylne (2), za pośrednictwem suwaka poręczowego (73), połączone jest z poręczą (7) barierki bocznej, której

PL 216 332 B1 przeciwległy koniec przemieszcza się w prowadnicy ościeżnicowej, wzdłuż elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), a w górnej części ościeżnicy zamontowane jest skrzydło górne (8), zachodzące w stanie zamkniętym zakładkowo, bezpośrednio na odcinek górny (25) ramy skrzydła uchylnego.

12. Okno dachowe według zastrz. 11, znamienne tym, że skrzydło górne (8) jest dwufunkcyjne, otwierane jako odchylne, wokół osi obrotu usytuowanej w pobliżu górnej strefy tego skrzydła, oraz jako obrotowe, wokół poziomej osi obrotu usytuowanej w środkowej strefie tego skrzydła.

13. Okno dachowe według zastrz. 11, albo 12, znamienne tym, że prowadnica ościeżnicowa ułożona jest na całej długości elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), przy czym w górnej części tej prowadnicy osadzone są nieruchomo podzespoły mocujące w ościeżnicy skrzydło górne (8) okna.

14. Okno dachowe, zwłaszcza z funkcją balkonu, przeznaczone do montowania w pochyłej połaci dachu, posiadające ościeżnicę oraz co najmniej skrzydło otwierane jako uchylne, poprzez obrót wokół geometrycznej chwilowej osi obrotu, usytuowanej w pobliżu dolnej strefy tego skrzydła, która to oś obrotu w trakcie otwierania skrzydła przemieszcza się poza element dolny ościeżnicy, w szczególności okno dwuskrzydłowe, mające skrzydło uchylne otwierane wraz z barierkami bocznymi i pełniące wspólnie z nimi dodatkową funkcję otwieranego balkonu, w którym skrzydło uchylne stanowi przednią ścianą tego balkonu, a skrzydło górne okna, zamontowane we wspólnej ościeżnicy ze skrzydłem uchylnym, zachodzące w stanie zamkniętym zakładkowo bezpośrednio na odcinek górny ramy skrzydła uchylnego, otwierane jest korzystnie do góry, znamienne tym, że każdy z obu odcinków bocznych (21) ramy skrzydła uchylnego (2) połączony jest u dołu z ościeżnicą (1) za pośrednictwem mechanizmu zawiasowego, wyposażonego w wysuwny wysięgnik (3) oraz dźwignię (4), połączoną przegubowo z ościeżnicą (1), przy czym wysięgnik (3), połączony swym dolnym końcem przegubowo z ramą skrzydła uchylnego (2), przemieszcza się w prowadnicy wysięgnikowej (5) osadzonej na dolnej części elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), a górny koniec dźwigni (4) w mechanizmie zawiasowym, połączony jest cięgłem (44) z górnym końcem wysięgnika, oraz połączony jest ze skrzydłem uchylnym (2) za pośrednictwem suwaka zawiasowego (41), przemieszczającego się w prowadnicy skrzydłowej (22) wzdłuż odcinka bocznego (21) ramy tego skrzydła, przy czym wysięgnik (3) i rama skrzydła uchylnego (2) oraz dźwignia (4) i suwak zawiasowy (41) w tym skrzydle, połączone są przegubowo za pomocą czopa (31, 42) w jednym z łączonych elementów oraz gniazda (27, 43) w drugim z nich, a czopy (31, 42) zabezpieczone są przed samoczynnym wysunięciem się z gniazd (27, 43) za pomocą zabezpieczeń kształtowych.

15. Okno dachowe według zastrz. 14, znamienne tym, że w przegubowym połączeniu wysuwnego wysięgnika (3) z ramą skrzydła uchylnego (2), czop (31) osadzony jest w wysięgniku (3), a gniazdo (27) zamocowane jest do ramy tego skrzydła, przy czym w skrzydle uchylnym (2) jest zabezpieczenie czopa, korzystnie w postaci obrotowego zaczepu (26).

16. Okno dachowe według zastrz. 14, albo 15, znamienne tym, że w przegubowym połączeniu górnego końca dźwigni (4) w mechanizmie zawiasowym z suwakiem zawiasowym (41) tego mechanizmu, otwarte od góry gniazdo (43) usytuowane jest w dźwigni (4), a współpracujący z nim czop (42) osadzony jest w suwaku zawiasowym (41), gdzie również znajduje się zabezpieczenie czopa w postaci kołka (45) poprzecznego do płaszczyzny ruchu dźwigni, wprowadzonego do podłużnego otworu (46) w dźwigni (4) i zaryglowanego w tym położeniu obrotowym ryglem.

17. Okno dachowe według zastrz. 14, albo 15, albo 16, znamienne tym, że wysuwny wysięgnik (3) w początkowej fazie jego ruchu w dół, podnosi się ponad elementem dolnym (12) ościeżnicy (1) i przemieszcza ramę skrzydła uchylnego (2) ponad tym elementem ościeżnicy, przy czym korzystnie, środkowa część powierzchni ruchomego wysięgnika, od strony ościeżnicy, jest krzywką (32), przemieszczającą się po podporze, zwłaszcza w postaci rolki (51), usytuowanej w dolnej części prowadnicy wysięgnikowej (5).

18. Okno dachowe według zastrz. 14, albo 15, albo 17, znamienne tym, że górny koniec wysięgnika (3), przy zbliżaniu się wysięgnika (3) do położenia maksymalnie wysuniętego, przemieszcza się w krzywoliniowym odcinku (55) prowadnicy wysięgnikowej (5), w którym górny koniec wysięgnika podnosi się ponad ościeżnicę (1), co powoduje obniżenie dolnego końca wysięgnika (3) i wraz z nim skrzydła uchylnego (2).

19. Okno dachowe według zastrz. 17, albo 18, znamienne tym, że mechanizm zawiasowy ma sprężynę wysięgnikową (6), wspomagającą przemieszczanie wysięgnika (3) w prowadnicy wysięgnikowej (5), a wraz z nim skrzydła uchylnego (2), przy czym korzystnie, sprężyna wysięgnikowa (6) nałożona jest na trzpień (61) połączony z wysięgnikiem (3) w środkowej jego części, a trzpień (61) przePL 216 332 B1 chodzi przez dwa zderzaki stałe (56, 57) oraz, umieszczone między nimi dwa zderzaki ruchome (62,

63), pomiędzy którymi jest sprężyna wysięgnikowa (6).

20. Okno dachowe według zastrz. 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, znamienne tym, że górny koniec dźwigni (4) w mechanizmie zawiasowym połączony jest ze skrzydłem uchylnym (2) za pośrednictwem suwaka zawiasowego (41), przemieszczającego się w prowadnicy skrzydłowej (22) wzdłuż odcinka bocznego (21) ramy tego skrzydła, przy czym korzystnie, w skrzydle uchylnym (2) są sprężyny amortyzujące ruch suwaków zawiasowych w położeniach tego skrzydła bliskich położeniu zamkniętemu.

21. Okno dachowe według zastrz. 14, albo 15, albo 16, albo 17, albo 18, albo 19, albo 20, znamienne tym, że w górnej części ramy skrzydła uchylnego (2) jest suwak poręczowy (73), przemieszczający się wzdłuż bocznego odcinka (21) ramy tego skrzydła, korzystnie w prowadnicy skrzydłowej (22) wspólnej z prowadnicą suwaka zawiasowego (41), przy czym skrzydło uchylne (2) za pośrednictwem suwaka poręczowego (73) połączone jest z poręczą (7) barierki bocznej, której przeciwległy koniec przemieszcza się w prowadnicy ościeżnicowej, wzdłuż elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), w której zamontowane jest także skrzydło górne (8), zachodzące w stanie zamkniętym zakładkowo, bezpośrednio, na odcinek górny (25) skrzydła uchylnego (2).

22. Okno dachowe według zastrz. 21, znamienne tym, że skrzydło górne (8) jest dwufunkcyjne, otwierane jako odchylne wokół osi obrotu, usytuowanej w pobliżu górnej strefy tego skrzydła, oraz jako obrotowe wokół poziomej osi obrotu usytuowanej w środkowej strefie tego skrzydła.

23. Okno dachowe według zastrz. 21, albo 22, znamienne tym, że prowadnica ościeżnicowa ułożona jest na całej długości elementu bocznego (11) ościeżnicy (1), przy czym w górnej części tej prowadnicy osadzone są nieruchomo podzespoły mocujące w ościeżnicy skrzydło górne.