PL214877B1 - Zestaw siatki w postaci rękawa, siatka w postaci rękawa oraz sposób jej układania - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku zestaw siatki w postaci rękawa, rury nośnej i rury przenoszącej. Ponadto przedmiotem wynalazku jest siatka w postaci rękawa ułożona w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw oraz sposób układania siatki w postaci rękawa w wiele koncentrycznych warstw na rurze nośnej.

Załadowywanie lub fałdowanie siatki w wiele warstw na rurze nośnej znajduje szczególne zastosowanie w sektorze pakowania lub wkładania żywności, głównie produktów mięsnych, pakowanych w podwójną osłonę utworzoną z warstwy wewnętrznej i zewnętrznej elastycznej siatki w postaci rękawa. To zastosowanie nie wyklucza jakichkolwiek innych dziedzin, w których zestaw siatki w postaci rękawa i siatkę w postaci rękawa oraz sposób układania siatki w postaci rękawa można stosować do otrzymywania wielowarstwowego ułożenia różnego typu siatek.

Niniejszy wynalazek znajduje głównie zastosowanie w pakowaniu produktów żywnościowych, a szczególnie w przemyśle mięsnym. Istnieje wiele różnych produktów, które zawija się w folie w celu przetwarzania, manipulowania i/lub konserwowania. W wielu przypadkach zastosowanie folii uzupełnia się zastosowaniem siatki w postaci rękawa, co znajduje zastosowanie w specjalnych wyrobach, w których ważny jest wygląd produktu.

Zestaw folii i siatki tworzy osłonę, gdzie głównym zadaniem folii jest utrzymywanie części płynnych, by zapobiegać nadmiernemu parowaniu podczas procesu obróbki termicznej, umożliwiając wędzenie, zapewniając połysk, kolor i wygląd powierzchni wyrobu, ułatwiając usuwanie siatki, jak również samej folii w przypadku, gdy nie jest ona jadalna, i ponadto powinna ona być dostatecznie miękka, by umożliwić siatce przekazanie odcisku wyrobowi, nadając mu w ten sposób charakterystyczny wygląd. Zastosowanie folii i siatki umożliwia ponadto użycie mięsa siekanego i kawałków mięsa o różnej wielkości i jakości, łącznie z emulsjami mięsnymi i drobno mielonymi pastami, samymi lub zmieszanymi ze sobą w różnych proporcjach tak, aby zestaw folii i siatki obejmował i utrzymywał zawarty wewnątrz wtłoczony produkt aż do jego koagulacji i związania podczas procesu obróbki termicznej, umożliwiając w ten sposób wytwarzanie odtwarzanych wyrobów mięsnych.

Obecnie folie i siatki stosowane są w przemyśle spożywczym w sposób ręczny lub mechaniczny. W tym celu, folie dostarcza się w postaci obciętych arkuszy lub szpul o większej lub mniejszej długości, które mieszczą się w zakresie od 5 do 250 metrów. Siatki dostarczane są w postaci zwojów o minimalnej długości wynoszącej około 50 metrów. Zastosowanie ręcznego sposobu polega na tym, że produkt żywnościowy zawija się w folię i pokrywa siatką, co realizuje się przez przechodzenie produktu wewnątrz wydrążonego metalowego cylindra lub rury, która utrzymuje określoną ilość siatki w postaci rękawa osiowo pomarszczoną lub ściśniętą na tym cylindrze lub rurze, wyjmując na drugim końcu cylindra wyrób razem z siatką, która w ten sposób go pokrywa. Proces ten przedstawiono w opisie patentowym US 4 621 482 (Crevasse, Gammon, Sullivan 1986). Jeszcze prostszy sposób przedstawiono w opisie patentowym US 4 719 116 (Crevasse 1988).

Proces mechaniczny wykonuje się przy użyciu środków zwanych „aplikatorami, które jednocześnie zawijają produkt w folię i siatkę. Typowy aplikator składa się z rolki niosącej szpulę folii, urządzenia formującego rękaw z folii oraz z rury przebiegającej wewnątrz utworzonego rękawa z folii, która wykonana jest w celu przechodzenia produktu żywnościowego. Rura umieszczona jest koncentrycznie w stosunku do tego zestawu, w którym zawarta jest określona ilość ściśniętej siatki. Koniec rękawa utworzonego z folii oraz koniec części ściśniętej siatki, dostarczane są wspólnie przed otwarty koniec rury tłoczącej i zamykane są wspólnie za pomocą spinacza, supła lub innego odpowiedniego elementu tak, że urządzenie jest przygotowane do tego, aby wtłaczać produkt przez pompowanie mechaniczne lub przez ręcznie lub automatycznie działający tłok. Gdy produkt jest wypychany z rury, jednocześnie ciągnie folię i siatkę w postaci rękawa, zostając w ten sposób owinięty przez folię i siatkę. Proces ten oraz realizujące go urządzenie przedstawiono odpowiednio w opisach patentowych US 4 910 034 (Winkler 1990) oraz US 4 958 477 (Winkler 1990).

Do ściskania siatek na zewnętrznej współosiowej rurze, która jest stosowana do wtłaczania mięsa według tradycyjnego sposobu, zastosowano urządzenie załadowcze. Składa się ono z rury zakończonej na jednym z końców stożkiem, co ułatwia załadunek siatki, oraz z urządzenia załadowczego w kształcie pierścienia o średnicy nieco większej niż średnica rury, zaprojektowanego z parą uchwytów tak, aby umożliwić obsługiwanie ręczne. Jego część wewnętrzna zawiera szereg zębów nachylonych w kierunku ładowania tak, że raz umieszczone wokół siatki w postaci rękawa, i po zazębieniu się tej siatki na rurze, ciągnie siatkę, gdy jest popychane z końca do podstawy i przesuwa

PL 214 877 B1 się po siatce na skutek ustawienia jego zębów, gdy wykonywany jest ruch w stronę przeciwną. Rury zastosowane w opisanym powyżej postępowaniu mają dużą średnicę, co w rezultacie skutkuje tym, że elastyczna siatka jest załadowywana jako naprężona i wywiera znaczny nacisk na rurę. Z tego powodu, tylko niewielka ilość siatki może gromadzić się na rurze, ponieważ zgromadzona na końcu rury siatka uniemożliwia załadowanie większej jej ilości w tym obszarze. Oznacza to również, że do rozładowania lub rozłożenia siatki potrzebne jest wywarcie pewnej siły tak, że jej rozładowywanie lub rozkładanie nie przebiega łatwo. W ten sam sposób, gdy siatka załadowywana jest na rurę, czoło załadowywanej siatki oddala się za każdym razem coraz bardziej od końca rury tak, że ruchy postępowo-zwrotne podajnika stają się coraz krótsze i mniejsza jest ilość załadowywanej siatki, co sprawia, że ręczne ładowanie siatki staje się narastająco coraz wolniejsze i bardziej pracochłonne.

Taka operacja może być również wykonywana mechanicznie. Urządzenia służące do tego opisano w opisach patentowych US 5 273 481 (Sullivan 1993) i 4 924 552 (Sullivan 1990).

Zestaw siatki w postaci rękawa, rury nośnej i rury przenoszącej, według niniejszego wynalazku, charakteryzuje się tym, że siatka w postaci rękawa ma wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw, z których każda ma średnicę wewnętrzną i średnicę zewnętrzną. Rura nośna ma średnicę mniejszą niż maksymalna średnica naprężonej siatki, przy czym warstwy są nałożone jedna za drugą na rurze nośnej, natomiast rura przenosząca współpracująca z rurą nośną, ma średnicę większą niż średnica rury nośnej, zaś średnica zewnętrzna warstw jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszące, przy czym rura przenosząca jest przystosowana do umieszczania na jej powierzchni zewnętrznej siatki, która tworzy wiele kolejnych koncentrycznych warstw po przeniesieniu jej z rury przenoszącej na rurę nośną, na której jest fałdowana. Ponadto, średnica wewnętrzna każdej warstwy przylegającej do rury nośnej jest równa średnicy rury nośnej, a średnica zewnętrzna każdej warstwy, oddalona od rury nośnej, jest większa niż średnica rury nośnej.

Rura przenosząca może mieścić w sobie współosiowo rurę nośną.

Rura nośna może mieć koniec i podstawę połączoną z końcem rury nośnej, zatrzymującą pofałdowane koncentryczne warstwy siatki w postaci rękawa.

Rura przenosząca może mieć koniec w kształcie ściętego stożka, przystosowany do przekazywania siatki z rury przenoszącej na rurę nośną, na której jest fałdowana.

Siatka w postaci rękawa ułożona w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw, według niniejszego wynalazku, charakteryzuje się tym, że każda warstwa ma średnicę wewnętrzną i większą od niej średnicę zewnętrzną, przy czym warstwy są ułożone jedna za drugą, a średnica wewnętrzna każdej warstwy jest mniejsza, niż maksymalna średnica naprężonej siatki.

Siatka może być ułożona na rurze nośnej, która ma średnicę mniejszą niż maksymalna średnica naprężonej siatki, przy czym na rurę nośną nałożona jest współosiowo rura przenosząca o średnicy większej niż średnica rury nośnej, zaś warstwy są ułożone jedna za drugą na rurze nośnej, a średnica wewnętrzna każdej warstwy, przylegająca do rury nośnej, jest równa jej średnicy, zaś średnica zewnętrzna każdej warstwy, oddalona od rury nośnej, jest większa niż jej średnica, ponadto siatka umieszczona na powierzchni zewnętrznej rury przenoszącej przenoszona jest na rurę nośną i na niej fałdowana, a średnica zewnętrzna warstw jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszącej.

Pofałdowane koncentryczne warstwy siatki w postaci rękawa mogą być zatrzymywane na rurze nośnej na jej końcu i połączonej z nim podstawie.

Siatka może być ułożona w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw na rurze nośnej za pośrednictwem rury przenoszącej, która ma koniec w kształcie ściętego stożka.

Sposób układania siatki w postaci rękawa w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw na rurze nośnej, według niniejszego wynalazku, charakteryzuje się tym, że umieszcza się siatkę w postaci rękawa na zewnętrznej powierzchni rury przenoszącej mającej średnicę i koniec, wprowadza się rurę nośną współosiowo do wnętrza rury przenoszącej, przy czym rura nośna ma średnicę zewnętrzną mniejszą niż średnica wewnętrzna rury przenoszącej, zsuwa się siatkę z rury przenoszącej poza koniec rury przenoszącej fałdując ją na rurze nośnej i tworząc wiele kolejnych koncentrycznych warstw na rurze nośnej, jednocześnie przesuwając rurę przenoszącą względem rury nośnej ruchem postępowo-zwrotnym względem siebie, i odsłaniając rurę nośną w miarę tworzenia na niej kolejnych koncentrycznych warstw siatki, przy czym każda kolejna pofałdowana koncentryczna warstwa ma średnicę wewnętrzną i średnicę zewnętrzną, zaś średnica wewnętrzna każdej warstwy, przylegająca do rury nośnej, jest równa jej średnicy, a średnica zewnętrzna każdej warstwy, oddalona od rury nośnej, jest większa niż jej średnica i jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszącej.

PL 214 877 B1

W sposobie można stosować rurę przenoszącą z końcem w kształcie ściętego stożka, za pomocą którego przekazuje się siatkę z rury przenoszącej na rurę nośną, na której jest fałdowana w miarę przesuwania rury przenoszącej względem rury nośnej.

W sposobie można stosować rurę nośną, która ma podstawę połączoną z jej końcem i zatrzymuje się pofałdowane koncentryczne warstwy siatki w postaci rękawa, przy czym podstawa ma średnicę większą niż średnica rury nośnej.

Zaletą wynalazku jest ułożenie w wiele warstw siatki w postaci rękawa na rurze nośnej o średnicy mniejszej niż stosowana tradycyjnie, umożliwiającej gromadzenie dużej ilości siatki bez naprężania jej na wymienionej rurze tak, że może być rozładowywana w łatwy i uporządkowany sposób. W tym celu stosuje się sposób fałdowania siatki wspólnie z urządzeniem składającym się z rury przenoszącej o średnicy większej niż rura nośna, która jest na nią nakładana. Siatkę nanizuje się na tę rurę przenoszącą i przez ząbkowany podajnik, podobny do tego stosowanego w tradycyjnym sposobie, zsuwa się siatkę po zewnętrznej stronie rury przenoszącej aż do jej końca. Wymieniony koniec ma obszar w kształcie nieznacznie ściętego stożka tak, że siatka, którą podajnik ściąga każdym ze swoich ruchów postępowo-zwrotnych, opada na rurę nośną wskutek swojej sprężystości, i rura ta jest stopniowo załadowywana siatką, która jest stale układana w koncentryczne warstwy na swojej długości. Maksymalna średnica zewnętrznych warstw jest taka sama jak średnica rury przenoszącej tak, że średnica ta jest cały czas kontrolowana.

Przez środki tego urządzenia można załadować większą ilość siatki na rurze nośnej niż podczas ładowania tradycyjnym sposobem. Uzyskuje się to zarówno przez zastosowanie rury nośnej o mniejszej średnicy, jak i urządzenia ładującego wykorzystującego rurę przenoszącą o średnicy podobnej do tej w urządzeniu tradycyjnym, co umożliwia ułożenie koncentrycznych warstw siatki na całej długości rury. Ilość załadowywanej siatki odpowiada takiej ilości, jaka jest w stanie się zmieścić w przestrzeni zawierającej się między rurą przenoszącą a rurą nośną. Ponieważ rura nośna ma mniejszą średnicę, to ilość załadowywanej siatki zawsze będzie większa, umożliwiając urządzeniu dłuższe działanie między przerwami na uzupełnienie siatki.

Średnica rury przenoszącej określa maksymalne naprężenie średnicy siatki podczas ładowania i rozkładania, a średnica rury nośnej określa opór, z jakim siatka, po rozłożeniu, przeciwstawia się rozciąganiu wzdłuż rury. Im średnica ta będzie mniejsza, tym opór będzie mniejszy i rozkładanie łatwiejsze.

Jak to wyjaśniono, w tradycyjnym ręcznym sposobie ładowania siatki, gdy rura nośna jest załadowywana, to ilość załadowywanej siatki przy każdym ruchu postępowo-zwrotnym jest mniejsza, co sprawia, że załadowywanie końcowych metrów siatki jest bardzo pracochłonne. W zaproponowanym sposobie, każdy ruch umożliwia zawsze załadowywanie takiej ilości siatki, która odpowiada długości rury przenoszącej, a zatem problem ten jest rozwiązany.

Przy ręcznym stosowaniu, urządzenie do wykonywania wspomnianego wyżej sposobu zawiera rurę nośną o mniejszej średnicy, rurę przenoszącą oraz podajnik siatki. Natomiast przy stosowaniu mechanicznym, konieczne jest jedynie wstawienie rury przenoszącej w tradycyjne mechaniczne urządzenie fałdujące, takie jak te opisane w patentach US 5 273 481 (Sullivan 1993) i 4 924 552 (Sullivan 1990) tak, że te same operacje co opisane powyżej, wykonywane są mechanicznie.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie w perspektywie elementy potrzebne do wielowarstwowego układania siatki w postaci rękawa na rurze nośnej, a ponadto kolejne etapy ładowania siatki w postaci rękawa, zgodnie z celem wynalazku, fig. 2 przedstawia jak tradycyjne urządzenie do załadowywania siatki można stosować do uporządkowanego załadowywania siatki w wiele warstw na rurze o małej średnicy za pomocą dodatkowo zastosowanych środków w postaci zewnętrznej rury przenoszącej o większej średnicy niż rura nośna, fig. 3 przedstawia schematycznie przekrój podłużny wielowarstwowego układu załadowanej siatki na rurze nośnej, gdzie przekrój elastycznych nitek oznaczono kropkami, a przekrój nieelastycznych nitek siatki oznaczono liniami.

Wielowarstwowe ułożenie zgodnie z wynalazkiem, fig. 1, otrzymuje się w prosty sposób przy użyciu środków w postaci samego urządzenia fałdującego tradycyjną siatkę, wykorzystując dodatkową rurę 3, która nie komplikuje urządzenia, a upraszcza je: pierwsze operacje wykonuje się w podobny sposób jak w urządzeniu tradycyjnym, z tą jedyną różnicą, że zamiast wykonywania ich na rurze nośnej 1, która w tym przypadku ma mniejszą średnicę, wykonuje się je na rurze przenoszącej 3, o średnicy podobnej do rury na siatkę w tradycyjnym urządzeniu, i której dolny koniec zawiera obszar rzędu kilku centymetrów w kształcie ściętego stożka 4 dla ułatwienia przenoszenia siatki na ostateczną rurę

PL 214 877 B1 na siatkę (rura nośna 1), tak jak to zostanie wyjaśnione poniżej. Gdy na rurę przenoszącą zostanie odpowiednio nanizana siatka 6 i uchwycona przez zęby podajnika 5, rurę nośną 1 umieszcza się w środku tej rury przenoszącej 3 i rozpoczyna się pchanie siatki 6' w kierunku dolnego końca rury nośnej 1, która nadal jest schowana w rurze przenoszącej i widoczna pozostaje jedynie jej podstawa 2. Gdy siatka osiągnie dolny koniec rury przenoszącej 3, to gromadzi się w obszarze w kształcie ściętego stożka, i gdy tylko skierowany ku dołowi napór ustanie, co ma miejsce kiedy podajnik zaczyna przemieszczać się ku górze, siatka spontanicznie opada układając się na rurze nośnej 1 i przybiera szczególny kształt na końcu rury. Po kolejnych powtórzeniach wszystkich tych operacji, rura nośna 1 jest stopniowo załadowywana w uporządkowany sposób siatką 6, która zajmuje całą przestrzeń między rurą nośną 1 a fikcyjną współosiową rurą na zewnątrz o średnicy podobnej do rury przenoszącej. Gdy rura nośna 1 jest załadowywana, to rura przenosząca 3 podnosi się, spoczywając na załadowywanej siatce 6 tak, że wszystkie poszczególne operacje ładowania mają taki sam przebieg i załadowują taką samą ilość siatki, której długość odpowiada długości rury przenoszącej 3 w odróżnieniu od sposobu tradycyjnego, w którym, gdy siatka jest załadowywana, ilość siatki pofałdowanej lub załadowanej jest mniejsza, co nie pozwala na pełne wykorzystanie całej długości rury nośnej.

Na fig. 2 można zobaczyć jak opisany powyżej sposób, który dotyczy ręcznego sposobu fałdowania, można stosować przy użyciu takich samych dodatkowych elementów, mianowicie przez przyłączenie rury przenoszącej 3 do tradycyjnego mechanicznego urządzenia do fałdowania siatki, w którym rurę na siatkę 1 ustawia się na platformie 7, której siłownik pneumatyczny 8 wykonuje naprzemiennie ruchy w górę i w dół. Podajnik siatki 5 przymocowany jest w tym przypadku na stałe, ale jego względny ruch względem rury i siatki jest taki sam jak w przypadku ręcznego załadowywania. W niniejszym przypadku, rura przenosząca 3 zawiera prowadnik wewnętrzny 9, który wprowadzony jest do wnętrza rury na siatkę, zapewniając sztywność urządzenia. Ten prowadnik wewnętrzny może być również stosowany do ręcznego fałdowania.

Fig. 3 przedstawia schematycznie przekrój podłużny wielowarstwowego układu załadowanej siatki 6 na rurze nośnej 1, gdzie przekrój elastycznych nitek 10 oznaczono kropkami, a przekrój nieelastycznych nitek 11 siatki 6 oznaczono liniami.

Claims (11)

1. Zestaw siatki w postaci rękawa, rury nośnej i rury przenoszącej, znamienny tym, że siatka w postaci rękawa ma wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw (6), z których każda ma średnicę wewnętrzną i średnicę zewnętrzną, rura nośna (1) ma średnicę mniejszą niż maksymalna średnica naprężonej siatki (6, 6'), przy czym warstwy (6) są nałożone jedna za drugą na rurze nośnej (1), natomiast rura przenosząca (3) współpracująca z rurą nośną (1), ma średnicę większą niż średnica rury nośnej (1), zaś średnica zewnętrzna warstw (6) jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszącej (3), przy czym rura przenosząca (3) jest przystosowana do umieszczania na jej powierzchni zewnętrznej siatki (6, 6'), która tworzy wiele kolejnych koncentrycznych warstw po przeniesieniu jej z rury przenoszącej (3) na rurę nośną (1), na której jest fałdowana, ponadto średnica wewnętrzna każdej warstwy (6) przylegającej do rury nośnej (1) jest równa średnicy rury nośnej (1), a średnica zewnętrzna każdej warstwy (6), oddalona od rury nośnej (1) jest większa niż średnica rury nośnej (1).

2. Zestaw według zastrz. 1, znamienny tym, że rura przenosząca (3) mieści w sobie współosiowo rurę nośną (1).

3. Zestaw według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rura nośna (1) ma koniec i podstawę (2) połączoną z końcem rury nośnej (1), zatrzymującą pofałdowane koncentryczne warstwy siatki (6) w postaci rękawa.

4. Zestaw według zastrz. 3, znamienny tym, że rura przenosząca (3) ma koniec (4) w kształcie ściętego stożka, przystosowany do przekazywania siatki (6') z rury przenoszącej (3) na rurę nośną (1), na której jest fałdowana.

5. Siatka w postaci rękawa ułożona w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw, znamienna tym, że każda warstwa (6) ma średnicę wewnętrzną i większą od niej średnicę zewnętrzną, przy czym warstwy są ułożone jedna za drugą, a średnica wewnętrzna każdej warstwy (6) jest mniejsza, niż maksymalna średnica naprężonej siatki (6, 6').

PL 214 877 B1

6. Siatka według zastrz. 5, znamienna tym, że ułożona jest na rurze nośnej (1), która ma średnicę mniejszą niż maksymalna średnica naprężonej siatki (6, 6'), przy czym na rurę nośną (1) nałożona jest współosiowo rura przenosząca (3) o średnicy większej niż średnica rury nośnej (1), zaś warstwy (6) są ułożone jedna za drugą na rurze nośnej (1), a średnica wewnętrzna każdej warstwy (6), przylegająca do rury nośnej (1), jest równa jej średnicy, zaś średnica zewnętrzna każdej warstwy (6), oddalona od rury nośnej (1), jest większa niż jej średnica, ponadto siatka (6, 6') umieszczona na powierzchni zewnętrznej rury przenoszącej (3) przenoszona jest na rurę nośną (1) i na niej fałdowana, a średnica zewnętrzna warstw (6) jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszącej ( 3).

7. Siatka według zastrz. 6, znamienna tym, że pofałdowane koncentryczne warstwy (6) siatki w postaci rękawa zatrzymywane są na rurze nośnej (1) na jej końcu i połączonej z nim podstawie (2).

8. Siatka według zastrz. 7, znamienna tym, że ułożona jest w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw na rurze nośnej (1) za pośrednictwem rury przenoszącej (3), która ma koniec (4) w kształcie ściętego stożka.

9. Sposób układania siatki w postaci rękawa w wiele kolejnych pofałdowanych koncentrycznych warstw na rurze nośnej, znamienny tym, że umieszcza się siatkę w postaci rękawa na zewnętrznej powierzchni rury przenoszącej (3) mającej średnicę i koniec, wprowadza się rurę nośną (1) współosiowo do wnętrza rury przenoszącej (3), przy czym rura nośna (1) ma średnicę zewnętrzną mniejszą niż średnica wewnętrzna rury przenoszącej (3), zsuwa się siatkę (6, 6') z rury przenoszącej (3) poza koniec (4) rury przenoszącej (3) fałdując ją na rurze nośnej (1) i tworząc wiele kolejnych koncentrycznych warstw (6) na rurze nośnej (1), jednocześnie przesuwając rurę przenoszącą (3) względem rury nośnej (1) ruchem postępowo-zwrotnym względem siebie, i odsłaniając rurę nośną (1) w miarę tworzenia na niej kolejnych koncentrycznych warstw siatki (6 ) przy czym każda kolejna pofałdowana koncentryczna warstwa (6) ma średnicę wewnętrzną i średnicę zewnętrzną, zaś średnica wewnętrzna każdej warstwy, przylegająca do rury nośnej (1), jest równa jej średnicy, a średnica zewnętrzna każdej warstwy, oddalona od rury nośnej (1), jest większa niż jej średnica i jest co najwyżej równa średnicy rury przenoszącej (3).

10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że stosuje się rurę przenoszącą (3) z końcem (4) w kształcie ściętego stożka, za pomocą którego przekazuje się siatkę (6') z rury przenoszącej (3) na rurę nośną (1), na której jest fałdowana w miarę przesuwania rury przenoszącej (3) względem rury nośnej (1).

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że stosuje się rurę nośną (1), która ma podstawę (2) połączoną z jej końcem i zatrzymuje się pofałdowane koncentryczne warstwy (6) siatki w postaci rękawa, przy czym podstawa (2) ma średnicę większą niż średnica rury nośnej (1).