PL209311B1 - Sposób otrzymywania środka zwilżającego do produkcji płyt laminowanych - Google Patents

Abstract

Sposób polega na tym, że do 55-75 cg/g wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym nieprzekraczającym 1,2 mS stopniowo wprowadza się 9-15 cg/g eteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 6-14 cg/g glikolu dietylenowego i 9-15 cg/g eteru monometylowego glikolu propylenowego, przy czym szybkość dozowania składników dobiera się tak, aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C, po czym zawartość reaktora miesza się jeszcze przez 0,5-2 godzin w temperaturze poniżej 40°C.

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania środka zwilżającego do produkcji płyt laminowanych.

Płyty laminowane wytwarza się przez przyklejenie do płyt drewnopochodnych folii papierowej barwionej lub jednostronnie zadrukowanej, przesyconej żywicą impregnacyjną. Proces klejenia odbywa się zazwyczaj przy udziale wysokotemperaturowych pras półkowych, tak zwanych krótkotaktowych. Żywicę impregnacyjną dla tego celu wytwarza się w reakcji kondensacji mocznika i/lub melaminy z formaldehydem) a następnie dodaje do niej modyfikatory oraz środek ułatwiający rozdzielenie wyprasowanych płyt od matryc.

Znanymi środkami zwilżającymi o charakterze anionowym są alkiloarylosulfoniany oraz związki pochodne kwasu sulfobursztynowego. Produkty przyłączenia tlenku etylenu do kwasu laurylowego albo do alkilofenoli należą do grupy środków zwilżających o charakterze niejonowym.

Znanym środkiem z tej grupy związków jest produkowany w kraju zwilżacz SBO. Jest to sól sodowa sulfobursztynianu 2-etyloheksylowego. Zwilżacz SBO jest produkowany w dwóch odmianach: C, która jest syropowatą cieczą oraz S, która jest pastą. Produkty te mają barwę żółtobrązową i są nieograniczenie rozpuszczalne w wodzie. Zwilżacz ułatwia zwilżanie w procesach uszlachetniania włókien syntetycznych i celulozowych; znajduje zastosowanie w przemyśle włókienniczym, poligraficznym, górniczym i chemicznym. Zwilżacz rozpuszczony w wodzie wykazuje właściwości zwilżające w stosunku do różnego rodzaju substancji. Ze względu na właściwości preparatu, istnieje konieczność przechowywania go w beczkach w temperaturze pokojowej lub w cysternach z wężownicą grzewczą. Aby uzyskać zwilżalność roztworów w ciągu 100 s, należy wprowadzić do roztworu do 5 g/dm³ zwilżacza SBO.

Opis patentowy PL 46 466 podaje skład środka zwilżającego opartego o sól jedno- dwu- lub trójetanoloaminy alkiloarylosulfonianów z dodatkiem produktu przyłączenia tlenku etylenu do alkilofenoli lub wyższych jednowodorotlenowych alkoholi tłuszczowych. Należy stwierdzić, że jedną z głównych zalet preparatu jest obecność w nim środków niejonowych obok środków anionowych, jakimi są sole jedno- dwu- lub trójetanoloaminowe alkiloarylosulfonianów. Powyższy środek nie zatracił swojego anionowego charakteru i nie może być stosowany na przykład w środowisku kwasów czy alkaliów w kąpielach farbiarskich, czy apreterskich.

Opis patentowy PL 87 933 podaje skład środka pomocniczego stosowanego przy barwieniu włókien poliakrylonitrylowych barwnikami kationowymi. Środek zawiera w swoim składzie zarówno składniki o charakterze kationowym, jaki i niejonowym, dzięki czemu unika się wytrącania barwnika z kąpieli farbiarskiej. Preparat składa się z 70 - 95 części wagowych oksyetylenowanego nonylofenolu i 2 - 25 części wagowych produktu kondensacji mieszaniny alkoholi: olejowego i cetylowego z tlenkiem etylenu.

Istotą wynalazku opisanego w opisie patentowym PL 106 485 jest zastosowanie w niejonowym środku zwilżającym rozpuszczalnika organicznego oraz odpowiedniego składu preparatu. Środek według wynalazku składa się z 55 - 90 części wagowych produktu przyłączenia 5 do 10 moli tlenku etylenu do 1 mola alkoholi tłuszczowych o długości łańcucha węglowego od 12 do 14, z 2 - 15 części wagowych nietoksycznego rozpuszczalnego w wodzie rozpuszczalnika organicznego zawierającego ugrupowanie -CH2-CH2O-, z 5 - 25 części wagowych wody oraz ewentualnie z 1,5-10 części wagowych takich środków niejonowych jak produkt przyłączenia 6 moli tlenku etylenu do 1 mola nonylofenolu i lub produkt przyłączenia 6 moli tlenku etylenu do 1 mola alkoholu etylowego. Autorzy patentu stwierdzają, że jako rozpuszczalniki organiczne nadają się następujące związki: eter etylowy glikolu etylenowego, eter butylowy glikolu etylenowego, ewentualnie mieszanina mono i dwuetylenowych eterów powstała przy ich produkcji. Rolę rozpuszczalników może spełniać również glikol etylenowy, glikol propylenowy lub alkohol diacetonowy.

Dobre właściwości zwilżające posiada preparat składający się z powyżej 20% oksyetylatów kwasów tłuszczowych, poniżej 25% eterów poliglikolowych alkoholi tłuszczowych oraz różnych alkoholi alkilowych.

Środek zwilżający według wynalazku z PL 197458 zawiera 5-15 części wagowych alkoholu rozgałęzionego, 12-35 części wagowych mieszaniny wysokocząsteczkowych produktów kondensacji aldehydów z produkcji alkoholi okso, zawierających głównie aldole i trimery o 8 do 12 atomów węgla w cząsteczce, oraz niewielkie ilości etylopropyloakroleiny, dioli C8, diestrów C16 i tym podobnych, 20-60 części wagowych eteru polietylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego będącego produktem etoksylacji tlenku etylenu i alkoholu tłuszczowego, 5-60 części wagowych wody oraz 0-10 części wagowych izopropanolu.

Z polskiego opisu patentowego PL 199 935 znany jest środek zwilżający zawierający kwas cytrynowy i mocznik obok alkoholu rozgałęzionego eteru polietylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego

PL 209 311 B1 będącego produktem etoksylacji tlenku etylenu i alkoholu tłuszczowego, wody, soli dwusodowej monoestru kwasu sulfobursztynowego i oksyetylenowanego nonylofenolu, mieszaniny wysokocząsteczkowych produktów kondensacji aldehydów masłowych z produkcji alkoholi okso, zawierających głównie aldole i trimery o 8 do 12 atomów węgla w cząsteczce, oraz niewielkie ilości etylopropyloakroleiny, dioli C8, diestrów C16 i tym podobnych.

Celem wynalazku było opracowanie sposobu otrzymywania niedrogiego środka zwilżającego stosowanego przy produkcji filmów na bazie papieru dekoracyjnego i żywic aminowych wykorzystywanych następnie do wytwarzania laminowanych płyt drewnopodobnych.

Nieoczekiwanie okazało się, że możliwe jest otrzymanie środka zawierającego eter polioksyetylenoglikolowy alkoholu tłuszczowego, glikol dietylenowy, eter monometylowy glikolu propylenowego oraz wodę o przewodnictwie właściwym nieprzekraczającym 1,2 mS, spełniającego wymagania technologiczne stawiane środkom rozdzielającym stosowanym przy produkcji płyt laminowanych i charakteryzującego się dobrą stabilnością i zmniejszoną szkodliwością dla środowiska naturalnego.

Sposób według wynalazku polega na tym, że do 55-75 cg/g wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym nieprzekraczającym 1,2 mS stopniowo wprowadza się 9-15 cg/geteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 6-14 cg/g glikolu dietylenowego i 9-15 cg/g eteru monometylowego glikolu propylenowego, przy czym szybkość dozowania składników dobiera się tak, aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C, po czym zawartość reaktora miesza się jeszcze przez 0,5-2 godzin w temperaturze poniżej 40°C.

Korzystne jest, jeżeli stosuje się wodę charakteryzującą się przewodnictwem właściwym nieprzekraczającym 0,5 mS.

P r z y k ł a d 1.

Do reaktora o pojemności roboczej 1 m³ wprowadza się 650 kg wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym 0,49 mS, włącza się mieszadło i stopniowo dozuje się 120 kg eteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 110 kg glikolu dietylenowego, a następnie 120 kg eteru monometylowego glikolu propylenowego tak, aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C. Następnie zawartość reaktora miesza się jeszcze przez około 1 godzinę w temperaturze 15±30°C.

Otrzymany preparat zwilżający posiada gęstość 1,02 g/cm³ i odczyn (pH) - 6,3.

Preparat wykorzystywany jest jako środek zwilżający przy produkcji filmów na bazie papieru dekoracyjnego i żywic aminowych wykorzystywanych następnie do wytwarzania laminowanych płyt drewnopochodnych.

P r z y k ł a d 2.

Do reaktora o pojemności roboczej 1 m³ wprowadza się 600 kg wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym 0,3 mS, włącza się mieszadło i stopniowo dozuje się 140 kg eteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 110 kg glikolu dietylenowego, a następnie 140 kg eteru monometylowego glikolu propylenowego, z taką szybkością aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C. Następnie zawartość reaktora miesza się jeszcze przez około 1 godzinę w temperaturze 15 ±30°C.

P r z y k ł a d 3.

Do reaktora o pojemności roboczej 1 m³ wprowadza się 700 kg wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym 0,6 mS, włącza się mieszadło i stopniowo dozuje się 100 kg eteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 100 kg glikolu dietylenowego, a następnie 100 kg eteru monometylowego glikolu propylenowego, tak aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C. Następnie zawartość reaktora miesza się jeszcze przez około 1 godzinę w temperaturze 15±30°C.

Claims (2)

1. Sposób otrzymywania środka zwilżającego do produkcji płyt laminowanych, znamienny tym, że do 55-75 cg/g wody charakteryzującej się przewodnictwem właściwym nieprzekraczającym 1,2 mS stopniowo wprowadza się 9-15 cg/g eteru polioksyetylenoglikolowego alkoholu tłuszczowego, 6-14 cg/g glikolu dietylenowego i 9-15 cg/g eteru monometylowego glikolu propylenowego, przy czym szybkość dozowania składników dobiera się tak, aby temperatura w reaktorze nie przekroczyła 40°C, po czym zawartość reaktora miesza się jeszcze przez 0,5-2 godzin w temperaturze poniżej 40°C.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się wodę charakteryzującą się przewodnictwem właściwym nieprzekraczającym 0,5 mS.