PL208963B1 - Obudowa urządzenia z kablem - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest obudowa urządzenia, w szczególności, ale nie wyłącznie, dla urządzenia elektrycznego.

Jeżeli takie urządzenie składa się z wielu komponentów, które muszą być połączone kablem, to w niektórych przypadkach montaż wymaga uż ycia dłu ższego kabla niż to jest potrzebne w gotowym urządzeniu. Gdy taki przydługi kabel nie jest dobrze zamocowany w urządzeniu, to może on wysunąć się z urządzenia i będzie narażony na nieumyślne pociągnięcie, co może spowodować jego wyrwanie z miejsca podłączenia. Gdy tak się zdarzy, urządzenie na ogół przestaje działać. Jednak taki wyrwany kabel może stanowić zagrożenie dla ludzi, gdy służy on do przekazywania wysokich mocy - często elektrycznych, ewentualnie również optycznych. Dlatego w przepisach bezpieczeństwa VDE ustalono, że muszą być podjęte środki zapobiegające możliwości wyciągnięcia takiego przydługiego kabla poza zewnętrzny kontur urządzenia. A więc nadmiar długości kabla musi być umieszczony i ustalony we wnętrzu urządzenia.

Tradycyjne rozwiązanie tego problemu polega na przykryciu takiego wydłużonego przewodu na obudowie, żeby nie był on dostępny. Taka osłona wymaga z reguły użycia dodatkowych części konstrukcyjnych, których wykonanie i umieszczenie na urządzeniu jest związane z pewnymi kosztami.

Inne znane rozwiązanie polega na ustaleniu takiego kabla we wnętrzu obudowy w jednym lub w kilku miejscach przy uż yciu opasek kablowych, zacisków lub tym podobnych elementów. Takie rozwiązanie nie wymaga wprawdzie użycia dodatkowych części konstrukcyjnych, poza tymi opaskami lub zaciskami kablowymi, ale ustalenie kabla jest z reguły pracochłonne i przyczynia się również do powstania niepotrzebnych kosztów.

Zadaniem tego wynalazku jest zaproponowanie obudowy urządzenia, w której kabel o nadmiernej długości może być niezawodnie stabilizowany minimalnym kosztem i nakładem pracy.

Zadanie to jest rozwiązane poprzez obudowę urządzenia z powierzchnią ściankową i co najmniej jednym przebiegającym po tej powierzchni od pierwszego punktu do drugiego punktu kablem, którego długość jest większa od najkrótszego połączenia przebiegającego po powierzchni ściankowej między tymi dwoma punktami, tak że kabel ten może być przesuwany na ograniczonym wycinku powierzchni ściankowej, przy czym granica tego wycinka powierzchni jest wyznaczona przez to, że kabel jest wyprężony, gdy jego jeden punkt znajduje się w tym granicznym położeniu, charakteryzującą się tym, że na ograniczonym wycinku powierzchni na granicy wycinka powierzchni umieszczony jest element przytrzymujący do zamocowania kabla, przy czym kabel przechodzi przez element przytrzymujący tylko w jednym kierunku do granicy.

Korzystnie element przytrzymujący jest połączony elastycznie z jego obsadą.

Korzystnie element przytrzymujący jest ukształtowany jako jedna część razem z obsadą.

Korzystnie element przytrzymujący jest połączony przegubowo z obsadą.

Korzystnie powierzchnia ściankowa jest obsadą.

Korzystnie ścianka jest ekranowana zewnętrzną osłoną, i że zewnętrzna osłona jest obsadą.

Korzystnie powierzchnia ściankowa obejmuje pierwszy oraz drugi bok, które stykają się ze sobą na zewnętrznej krawędzi, i że pierwszy punkt jest usytuowany na pierwszym boku a drugi punkt znajduje się na drugim boku.

Korzystnie przy zewnętrznej krawędzi umieszczony jest element przytrzymujący.

Korzystnie przynajmniej jeden z dwóch punktów jest zdefiniowany jako następny element przytrzymujący.

Korzystnie obudowa sprzętu gospodarstwa domowego ma konstrukcję stolikową.

Korzystnie zewnętrzna osłona zawiera umocowaną w ramie płytę stołową, i że element przytrzymujący jest ukształtowany jednoczęściowo z ramą.

Korzystnie zewnętrzna osłona zawiera kratkę wentylacyjną i że element przytrzymujący jest ukształtowany jednoczęściowo z tą kratką wentylacyjną.

Gdy w takiej obudowie urządzenia przydługi kabel przebiega po ściance od pierwszego punktu do drugiego punktu i nie jest on ustalony, to dzięki nadmiarowi jego długości może on być przesunięty po powierzchni ścianki aż do skrajnego położenia, w którym następuje wyprężenie kabla. Wynalazek proponuje, aby w pobliżu tego skrajnego położenia znajdował się element przytrzymujący, który pozwala na przemieszczenie kabla tylko w jednym kierunku, mianowicie ku temu skrajnemu położeniu. Żeby ustalić kabel, wystarczy przesunąć go za ten element przytrzymujący, żeby kabel przylegał ściśle do powierzchni ścianki i dzięki temu nie mógł wystawać poza zewnętrzny kontur urządzenia.

PL 208 963 B1

Element przytrzymujący jest połączony elastycznie z obsadą ustaloną na obudowie urządzenia, tak że podczas ruchu kabla ku skrajnemu położeniu element ten może odchylać się sprężyście, żeby przepuścić kabel, po czym powraca on samoczynnie w położenie blokujące.

Taki element przytrzymujący jest ukształtowany jako jedna część razem z jego obsadą; jednakże wchodzi w grę także przegubowe połączenie między elementem przytrzymującym i obsadą.

Jako obsada elementu przytrzymującego może służyć sama ścianka. W szczególnym ukształtowaniu ścianka jest ekranowana zewnętrzną osłoną, która służy jako obsada dla elementu przytrzymującego.

Wynalazek może być zastosowany do obudowy o różnej geometrii; jest on szczególnie efektywny, gdy powierzchnia ściankowa obejmuje pierwszy oraz drugi bok i boki te stykają się ze sobą na krawędzi zewnętrznej, przy czym pierwszy punkt jest położony na pierwszym boku a drugi punkt znajduje się na drugim boku.

W takiej obudowie urzą dzenia element przytrzymują cy jest umieszczony przy zewnę trznej krawędzi, żeby był dobrze dostępny.

Oczywiście do ustalenia jednego kabla może służyć również kilka elementów przytrzymujących; inaczej mówiąc w przypadku opisanej wyżej obudowy urządzenia już jeden z dwóch punktów łączonych kablem może być zdefiniowany jako następny element przytrzymujący, na którym kabel jest już uchwycony, chociaż nie jest jeszcze całkowicie wyprężony.

Szczególnym zastosowaniem obudowy urządzenia według wynalazku są obudowy sprzętu gospodarstwa domowego typu stolikowego. Taki sprzęt ma na ogół pole obsługi na stronie przedniej, w sąsiedztwie której jest też umieszczony układ sterowania funkcjami urządzenia. Elementy konstrukcyjne sterowane z tego układu, jak na przykład parownik w przypadku chłodziarki, znajdują się często w dolnej tylnej części urzą dzenia, a wię c mię dzy tymi elementami musi być uł o ż ony kabel łączący, który może być zabezpieczony zgodnie z wynalazkiem za pomocą elementu przytrzymującego.

W takim sprzę cie gospodarstwa domowego zewnę trzną osł oną moż e być w szczególnoś ci umocowana w ramie płyta stołowa, przy czym wtedy element przytrzymujący może być ukształtowany jednoczęściowo z tą ramą. Zwłaszcza gdy rama jest wykonana z tworzywa sztucznego, w szczególności jako wypraska, jej koszt wytworzenia jest niski, i to niezależnie od tego, czy zawiera ona czy też nie posiada elementu przytrzymującego, tak że jest to rozwiązanie szczególnie efektywne.

Następna możliwość polega na jednoczęściowym ukształtowaniu elementu przytrzymującego z kratką wentylacyjną, która jest przewidziana jako część zewnętrznej osłony. Oczywiście obie te moż liwe konstrukcje mogą być kojarzone ze sobą, gdy kratka wentylacyjna stanowi część ramy obejmującej płytę stołową.

Następne cechy i zalety wynalazku wynikają z poniższego opisu przykładów realizacji odniesionego do dołączonych figur, na których:

fig. 1 przedstawia schematycznie obudowę chłodziarki typu stolikowego, z pominięciem płyty stołowej i z niezabezpieczonym kablem;

fig. 2 - przykład elementu przytrzymującego;

fig. 3 - obudowę z zabezpieczonym kablem;

fig. 4 - obudowę chłodziarki z płytą stołową ukazaną z częściowym wykrojem;

fig. 5 - fragment obudowy w przekroju wzdłuż linii V-V zaznaczonej na fig. 4;

fig. 6 - perspektywiczny widok płyty stołowej sprzętu gospodarstwa domowego typu stolikowego; i fig. 7 - ramę z fig. 6 zamontowaną na sprzęcie gospodarstwa domowego z kablem zabezpieczonym elementem przytrzymującym ramy.

Fig. 1 przedstawia schematycznie w perspektywie korpus chłodziarki typu stolikowego, z pominięciem płyty stołowej. Można zauważyć wierzch 1, tylną stronę 2 i boczną ściankę 3. Na przeciwległej względem obserwatora stronie przedniej obudowy znajduje się elektroniczny moduł sterujący, z którego wychodzi w punkcie 5 kabel elektryczny 4, który biegnie do miejsca podłączenia i łączy moduł sterujący z parownikiem umieszczonym w dolnej części tylnej strony 2. Ze względu na przejrzystość rysunku nie zaznaczono tu skraplacza umieszczonego również na tylnej stronie 2.

Kabel 4 jest o kilka centymetrów dłuższy od odległości dzielącej punkty 5 i 6 i mierzonej wzdłuż wierzchu 1 i tylnej strony 2 obudowy. Gdy kabel 4 zostanie uchwycony na wysokości zewnętrznej krawędzi 7 obudowy między wierzchem 1 i tylną stroną 2 celem przesunięcia wzdłuż tej krawędzi 7, to może on być przesunięty w obrębie zakreskowanego na rysunku pola aż do skrajnego położenia 8, przy czym następuje wyprężenie kabla.

PL 208 963 B1

W pobliżu skrajnego położenia 8 i zewnętrznej krawędzi 7 jest zamocowany na wierzchu 1 obudowy element przytrzymujący 9. Element przytrzymujący 9, jak to widać w powiększeniu na fig. 2, ma tu kształt płytki z elastycznego tworzywa sztucznego, która w wyniku wycięcia w kształcie U jest rozdzielona na ramkę 10 i odgięty od niej skośnie w górę języczek 11. Element przytrzymujący 9 jest na przykład naklejony na wierzchu 1, przy czym wolny koniec języczka 11 jest zwrócony w kierunku granicznego położenia 8.

Gdy kabel 4 jest przesuwany z jego położenia ukazanego na fig. 1 w kierunku skrajnego położenia 8 mijając element przytrzymujący 9, to języczek 11 pod naciskiem kabla 4 zagłębia się chwilowo w ramkę 10, żeby przepuścić kabel, po czym powraca w swoje położenie pokazane na rysunku.

Fig. 3 ukazuje chłodziarkę po przejściu kabla 4 przez element przytrzymujący 9. Kabel 4 jest teraz w zasadzie wyprężony, tak że nie może unieść się ponad wystający języczek 11 i nie cofa się w położenie naszkicowane na fig. 1. Jest to możliwe tylko przy jednoczesnym wciśnięciu języczka 11.

Element przytrzymujący w zasadzie mógłby być umieszczony w dowolnym miejscu na wierzchu 1 lub na stronie tylnej 2 obudowy. Jednakże korzystne jest jego usytuowanie w pobliżu zewnętrznej krawędzi 7, ponieważ tam możliwe jest skuteczne zabezpieczenie nawet przy małym wysunięciu języczka 11 nad powierzchnię górną, na której jest zamontowany element przytrzymujący 9. Gdyby element przytrzymujący 9 znajdował się w środkowej części między zewnętrzną krawędzią 7 i jednym z punktów 5, 6, to dla skutecznego zabezpieczenia kabla 4 języczek 11 musiał by wystawać znacznie wyżej nad ramką 10 elementu przytrzymującego 9.

W przypadku ukazanej schematycznie na fig. 4 chłodziarki typu stolikowego jako obsada elementu przytrzymującego może służyć nie tylko sam korpus, jak to przedstawiono na fig. 1 i 3, lecz także zamontowana na nim płyta stołowa 12.

Fig. 5 ukazuje to na podstawie przekroju wzdłuż linii V-V zaznaczonej na fig. 4. Tutaj element przytrzymujący 9 jest utworzony przez elastyczny języczek 11, który wychodząc od płyty stołowej 12 przebiega skośnie przez wolną przestrzeń 13 w kierunku wierzchu 1 korpusu. Pozycja spoczynkowa języczka 11 jest zaznaczona na figurze liniami ciągłymi. Tuż po montażu chłodziarki kabel 4 znajduje się w stanie niezabezpieczonym, na fig. 5 z lewej strony języczka 11. Na figurze zaznaczono linią kreskową obrys 4' kabla w tym stanie. Podczas przesuwu kabla w prawo celem jego zabezpieczenia następuje najpierw wyciśnięcie języczka 11 ku płycie stołowej 12, jak to zaznaczono na figurze kreskowymi obrysami 4 kabla i 11 języczka. Gdy kabel minął już języczek, ten ostatni powraca w zaznaczony linią ciągłą stan odprężony, w którym wolny koniec języczka 11 przylega do wierzchu 1, jak to zaznaczono na figurze, albo też przynajmniej odstęp między języczkiem 11 i wierzchem 1 jest wyraźnie mniejszy od średnicy kabla. Tak więc kabel nie może minąć elementu przytrzymującego i wyjść pod działaniem naciągu z jego zabezpieczonego położenia zaznaczonego ciągłym konturem 4; jednakże może on wciskać się w klin 14 między języczkiem 11 i płytą stołową 12, przy czym w tym stanie języczek 11 jest dociskany do wierzchu 1 uniemożliwiając minięcie elementu przytrzymującego 9.

Szczególnie korzystne ukształtowanie zabezpieczenia kablowego według wynalazku jest przedstawione na podstawie fig. 6 i 7. W tym ukształtowaniu płyta stołowa 12 chłodziarki jest zbudowana z ramy 15 uformowanej wtryskowo z tworzywa sztucznego, która jest przewidziana do zamontowania na korpusie i mieści w swoim oknie płytę roboczą. Na fig. 6 i 7 ukazana jest w perspektywie widziana skośnie z przodu część ramy 15, przy czym pominięto na rysunku płytę roboczą. Widoczna na figurze tylna część ramy 15 zawiera uchwyconą przez przednią i tylną poprzeczkę 16 lub 17 kratkę wentylacyjną 18, która jest usytuowana nad skraplaczem zamontowanym na tylnej stronie 2 korpusu. Przednia poprzeczka 16 przebiega w przybliżeniu w płaszczyźnie tylnej strony 2. Na przedniej poprzeczce 16 jest uformowany zwrócony ku przodowi występ 19, od którego odchodzi skośnie w dół języczek 11, który stanowi element przytrzymujący. Długość języczka 11 jest dobrana tak, aby jego wolny koniec dotykał wierzchu 1 korpusu nie pokazanego na fig. 6.

Fig. 7 przedstawia tę samą ramę 15 zamontowaną na wierzchu 1 chłodziarki. Na figurze można zauważyć kabel 4, który przylega do języczka 11 po wyprężeniu w wyniku przesunięcia między języczkiem 11 i wierzchem 1 korpusu - na figurze od strony prawej do lewej.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obudowa urządzenia z powierzchnią ściankową i co najmniej jednym przebiegającym po tej powierzchni od pierwszego punktu do drugiego punktu kablem, którego długość jest większa od najPL 208 963 B1 krótszego połączenia przebiegającego po powierzchni ściankowej między tymi dwoma punktami, tak że kabel ten może być przesuwany na ograniczonym wycinku powierzchni ściankowej, przy czym granica tego wycinka powierzchni jest wyznaczona przez to, że kabel jest wyprężony, gdy jego jeden punkt znajduje się w tym granicznym położeniu, znamienna tym, że na ograniczonym wycinku powierzchni na granicy (8) wycinka powierzchni umieszczony jest element przytrzymujący (9) do zamocowania kabla (4), przy czym kabel (4) przechodzi przez element przytrzymujący (9) tylko w jednym kierunku do granicy (8).
2. 2. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że element przytrzymujący (9) jest połączony elastycznie z jego obsadą.
3. 3. Obudowa urządzenia według zastrz. 2, znamienna tym, że element przytrzymujący (9) jest ukształtowany jako jedna część razem z obsadą.
4. 4. Obudowa urządzenia według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że element przytrzymujący (9) jest połączony przegubowo z obsadą.
5. 5. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia ściankowa jest obsadą.
6. 6. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że ścianka jest ekranowana zewnętrzną osłoną (12), i że zewnętrzna osłona (12) jest obsadą.
7. 7. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia ściankowa obejmuje pierwszy oraz drugi bok, które stykają się ze sobą na zewnętrznej krawędzi (7), i że pierwszy punkt (5) jest usytuowany na pierwszym boku a drugi punkt (6) znajduje się na drugim boku.
8. 8. Obudowa urządzenia według zastrz. 7, znamienna tym, że przy zewnętrznej krawędzi (7) umieszczony jest element przytrzymujący (9).
9. 9. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że przynajmniej jeden z dwóch punktów (5, 6) jest zdefiniowany jako następny element przytrzymujący.
10. 10. Obudowa urządzenia według zastrz. 1, znamienna tym, że obudowa sprzętu gospodarstwa domowego ma konstrukcję stolikową.
11. 11. Obudowa urządzenia według zastrz. 6 albo 10, znamienna tym, że zewnętrzna osłona (12) zawiera umocowaną w ramie (15) płytę stołową, i że element przytrzymujący (9) jest ukształtowany jednoczęściowo z ramą (15).
12. 12. Obudowa urządzenia według zastrz. 6 albo 10, znamienna tym, że zewnętrzna osłona (12) zawiera kratkę wentylacyjną (18) i że element przytrzymujący (9) jest ukształtowany jednoczęściowo z tą kratką wentylacyjną (18).