PL208410B1 - Zużywający się element do układu drukarki - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest zużywający się element do układu drukarki.

Wynalazek ten dotyczy ogólnie zużywających się elementów drukarek, a zwłaszcza pamięci na zużywających się elementach drukarek oraz możliwości wykorzystywania informacji zapisanych w nich.

Znane są drukarki z wymienianymi przez użytkownika elementami zużywającymi się (oraz związane urządzenia, takie jak urządzenia fototelegraficzne i kopiarki).

W opisie patentowym EP 0873873 ujawniony jest zużywający się element mający urzą dzenie pamięci trwałej, w której przechowywana jest informacja taka jak informacja użycia, zastosowana w oryginalnie wytworzonych lub przetworzone elementach.

W zgł oszeniu mię dzynarodowym WO 02/055310 przedstawiono gł owicę wkł adu do drukarki stosowanej z drukarkami atramentowymi. Głowica wkładu obejmuje element pamięci do przechowywania charakterystyk dyszy wkładu.

W innym rozwią zaniu US 5699091 opisano wymienny element z integralną pami ę cią pozwalającą na dostęp i modyfikację przechowywanych w niej danych, które są charakterystyczne m.in. dla kalibracji czy używania wkładu.

Przykładowo w drukarkach atramentowych zwykle stosuje się wymienne zbiorniki tuszu zintegrowane z głowicą drukującą, albo w postaci oddzielnych zbiorników. Kiedy w układzie drukarki atramentowej stosuje się oddzielne zbiorniki tuszu, głowice drukujące są zwykle również wymienne i mogą być traktowane jako zużywające się. W drukarkach laserowych toner jest zwykle dostarczany w wymiennym wkładzie, który może zawierać fotoczuły bęben, na którym tworzone są obrazy.

Zwykle układy drukarek zawierają czujniki do monitorowania warunków w drukarce. Przykładowo w drukarkach atramentowych mogą być stosowane czujniki do wykrywania właściwości tuszu i stanów takich jak niski poziom tuszu lub brak tuszu w zbiorniku. Czujniki te są zwykle dołączone do elektronicznego sterownika w drukarce i umożliwiają sterownikowi drukarki modyfikowanie działania drukarki lub powiadamianie operatora o stanie drukarki. Czujniki te mogą działać przez wykrywanie fizycznych, optycznych lub chemicznych właściwości tuszu lub tonera, takich jak impedancja lub nieprzezroczystość. Sterownik drukarki lub oprogramowanie sterownika może ustawiać działanie drukarki na podstawie porównania wartości zmierzonej przez czujnik z poziomem progu odniesienia, który może być na stałe zapisany w oprogramowaniu firmowym sterownika drukarki albo w oprogramowaniu sterownika drukowania.

W sytuacjach, kiedy sterownik drukarki musi podejmować działanie na podstawie porównania pomiaru czujnika z zapisaną na stałe wartością progową, kilka czynników może prowadzić do niedokładnych wyników. Po pierwsze materiał zużywający się (taki jak tusz) w różnych zużywających się elementach może mieć różne właściwości fizyczne lub chemiczne. Te różne właściwości mogą być spowodowane tym, że różne zużywające się materiały są opracowywane do różnych zastosowań, takich jak drukowanie na różnych nośnikach. Wyniki pomiarów czujników mogą zatem zmieniać się raczej na skutek właściwości tuszu niż na skutek zmian parametru, który czujnik ma monitorować. Przykładowo różne tusze mogą mieć znacznie różniące się wartości impedancji, co powoduje niedokładne wskazania czujnika poziomu tuszu na podstawie impedancji lub czujnika braku tuszu.

Po drugie, różnice pomiędzy drukarkami i zmiany w jednej drukarce z biegiem czasu mogą mieć wpływ na dokładność. Normalne tolerancje elementów w czujnikach i obwodzie pomiarowym oraz zmiany z upływem czasu mogą powodować różnice pomiędzy drukarkami, a zmiany zmiennych środowiskowych, takich jak temperatura, mogą powodować błędy pomiaru.

Problem niedokładnych lub zawodnych wskazań czujników jest wyraźniejszy w sytuacjach, gdzie sterownik drukarki musi rozróżniać pomiędzy więcej niż dwoma dyskretnymi poziomami, np. gdy sterownik drukarki atramentowej musi określić, czy jakaś część układu doprowadzania tuszu zawiera tusz, powietrze, czy mgłę (mieszaninę tuszu i powietrza).

Potrzebne są zatem sposoby i urządzenia, które umożliwią ustawianie poziomów progowych czujników na różne właściwości tuszu lub tonera i na różnice pomiędzy różnymi czujnikami i drukarkami.

Zużywający się element do układu drukarki, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera zbiornik na zużywaną substancję, elektroniczną pamięć posiadającą pierwsze zapisane dane kalibracji dotyczące pewnej właściwości zużywanej substancji oraz drugie zapisane dane kalibracji, otrzymane z pierwszych danych kalibracji. Te drugie dane kalibracji dotyczą poziomu progowego dla indywidualnego czujnika drukarki.

PL 208 410 B1

Korzystnie, zbiornik na zużywaną substancję stanowi wkład z tuszem do drukarki atramentowej albo wkład z tonerem do drukarki laserowej.

Korzystnie, pamięć elektroniczna stanowi elektrycznie wymazywalną, programowalną pamięć stałą albo pamięć elektroniczna stanowi nieulotną pamięć o dostępie swobodnym.

Korzystnie, zbiornik na zużywaną substancję zawiera ponadto styki elektryczne do elektrycznego udostępniania pamięci elektronicznej albo bezprzewodowe łącze transmisji danych do elektrycznego udostępniania pamięci elektronicznej.

Korzystnie, pierwsze zapisane dane kalibracji dotyczące właściwości zużywanej substancji zawierają charakterystykę elektrycznej impedancji zużywanej substancji.

Korzystnie, zużywaną substancję stanowi tusz.

Korzystnie, wartość statycznej kalibracji stanowi wartość wskazująca standardowe odchylenie pomiarów czujnika przy wykrywaniu tuszu o określonej czystości.

Postacie realizacji niniejszego wynalazku obejmują urządzenia do kompensowania różnic pomiędzy różnymi właściwościami tuszu lub tonera oraz różnic pomiędzy czujnikami przez charakteryzowanie tuszu lub tonera i przechowywanie jednego lub więcej poziomów progów statycznych w pamięci zużywającego się elementu drukarki podczas wytwarzania takich zużywających się elementów drukarek. Po zainstalowaniu w drukarce na podstawie poziomu progu statycznego można określić progi dynamiczne, które uwzględniają różnice pomiędzy czujnikami i drukarkami. Te progi dynamiczne mogą ponadto być zapisywane w pamięciach elementów zużywających się drukarki.

Inne aspekty i zalety niniejszego wynalazku staną się bardziej zrozumiałe na podstawie następującego szczegółowego opisu w połączeniu z załączonymi rysunkami przedstawiającymi przykładowo zasady wynalazku.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym

Fig. 1 jest schematem blokowym przykładowego układu drukarki, przedstawiającym jak sterownik może otrzymywać sygnały z czujników usytuowanych na lub przy zbiornikach tuszu, układu doprowadzania tuszu i głowicach drukujących;

fig. 2 przedstawia przykład realizacji pamięci używanej do przechowywania informacji progowych i innych danych na zużywającym się elemencie drukarki;

fig. 3 jest schematem blokowym przedstawiającym jak pamięć z fig. 2 jest udostępniana, kiedy zużywający się element jest instalowany w układzie drukarki;

fig. 4 przedstawia inny przykład realizacji pamięci używanej do przechowywania informacji progowych i innych danych na zużywającym się elemencie drukarki;

fig. 5 jest schematem blokowym ilustrującym jak pamięć z fig. 4 jest udostępniana, kiedy zużywający się element jest instalowany w układzie drukarki;

fig. 6 jest przykładem, jak statyczny poziom progowy pewnej właściwości fizycznej, chemicznej lub optycznej tuszu lub tonera może być określany do zapisania w pamięci elementu zużywającego się;

fig. 7 jest przykładem, jak można określić co najmniej jeden dynamiczny poziom progowy pewnej właściwości fizycznej, chemicznej lub optycznej tuszu lub tonera; a fig. 8 jest schematem blokowym działania podsumowującym przykład realizacji niniejszego wynalazku.

Przykłady realizacji wynalazku zostaną opisane w odniesieniu do przykładowego układu drukowania atramentowego, jednakże wynalazek nie jest ograniczony do drukarek przedstawionego rodzaju, ale może być wykorzystywana w dowolnego rodzaju układzie drukarki z elementami jednorazowego użytku wymienianymi przez użytkownika.

Fig. 1 jest schematem blokowym przykładowego układu drukowania atramentowego, przedstawiającym, jak sterownik drukarki może odbierać sygnały od czujników na lub w pobliżu zbiorników tuszu, układu doprowadzania tuszu i głowic drukujących. Zbiornik 110a tuszu może mieć co najmniej jeden czujnik 112 wewnątrz, zamontowany na zbiorniku lub umieszczony w drukarce w sąsiedztwie zbiornika tuszu. Czujnik ten może przykładowo sprawdzać poziomu tuszu w zbiorniku przez pomiar impedancji lub optycznie. Zbiornik tuszu ma przyporządkowaną sobie pamięć 116, jak wyjaśniono poniżej. Zwykle pamięć ta przechowuje informacje przy braku dołączonego zasilania, tak jak w elektrycznie wymazywalnej programowanej pamięci stałej (EEPROM) lub w nieulotnej pamięci o dostępie swobodnym (NVRAM). Nadają się tu również inne rodzaje pamięci elektronicznej, takie jak pamięć o dostępie swobodnym (RAM) z baterią. W układzie drukowania może być wiele zbiorników tuszu, jak to zaznaczono przez zbiorniki 110b i 110n, a każdy zbiornik może mieć przyporządkowaną mu pamięć i co najmniej jeden przyporządkowany mu czujnik.

PL 208 410 B1

Przykładowy układ drukujący przedstawiony na fig. 1 jest pozaosiowym układem drukującym, w którym zbiorniki tuszu i gł owice drukują ce są oddzielnie wymieniane, a tusz jest kierowany ze zbiorników tuszu do głowic drukujących poprzez układ 120 doprowadzania tuszu, chociaż przedmiotowy wynalazek może być również stosowany w układach, w których głowice drukujące są integralne ze zbiornikami tuszu. Układ doprowadzania tuszu może mieć co najmniej jeden czujnik 122. Czujnik ten może przykładowo sprawdzać obecność tuszu w przewodzie tuszu przez pomiar impedancyjny lub optycznie. Układ 120 doprowadzania tuszu dostarcza tusz do co najmniej jednej drukującej głowicy 130a, 130b, 130m, których liczba może być inna niż liczba zbiorników tuszu. Każdej głowicy drukującej może być przyporządkowany czujnik 132. Głowice drukujące wyrzucają tusz na nośnik 180 druku do utworzenia tekstu lub obrazów.

Sterownik 150 drukarki może otrzymywać sygnały z dowolnego z czujników 112, 122, 132. Sterownik drukarki jest również połączony z pamięcią 116 zbiornika tuszu, jak to wyjaśniono poniżej. Głowice drukujące mogą również zawierać pamięci (nie pokazano) połączone ze sterownikiem drukarki.

Fig. 2 przedstawia bardziej szczegółowo przykład wykonania wymiennego elementu drukującego, takiego jak wkład z tuszem do drukarki atramentowej, z pamięcią 116. W przykładzie realizacji z fig. 2 pamięć ma styki elektryczne dostosowane do zewnętrznego złącza elektrycznego. Pamięć 116 tego przykładowego wykonania jest wykonana jako niewielki zespół 240 z obwodem drukowanym, posiadający wiele drukowanych elektrycznych styków 244 dopasowanych do zewnętrznego złącza 212. Drukowane przewody 246 na zespole z obwodem drukowanym zapewniają połączenie elektryczne pomiędzy stykami elektrycznymi a pamięcią 242 na obwodzie scalonym, która w przykładowym wykonaniu jest zamknięta hermetycznie w materiale ochronnym, takim jak żywica epoksydowa.

Pamięć 242 na obwodzie scalonym w przykładowej realizacji może być pamięcią z szeregowym wejściem/wyjściem, jak to jest znane. Pamięci takie mają asynchroniczny szeregowy interfejs danych, wymagający tylko pojedynczego przewodu elektrycznego dla danych plus przewód powrotny przez uziemienie obudowy, by wprowadzać i wyprowadzać dane. Wprowadzanie i wyprowadzanie danych z takiej jednoprzewodowej pamięci przeprowadzane jest według pewnego protokółu, w którym wykorzystywane są impulsy o różnej długości oznaczające początek odczytu/zapisu. Po impulsach tych następuje przesyłanie kolejnych bitów, przy czym jedynki i zera reprezentowane są przez różne długości impulsów. Alternatywnie pamięci mogą mieć synchroniczny interfejs szeregowy zawierający przewód zegarowy. Inne pamięci z szeregowym wejściem/wyjściem mogą być również stosowane z przedmiotowym wynalazkiem, podobnie jak i inne, nieszeregowe konfiguracje pamięci.

Amerykański opis patentowy nr 5.699.091 zatytułowany Replaceable Part With Integral Memory For Usage, Calibration And Other Data, scedowany na rzecz cesjobiorcy niniejszego wynalazku, przedstawia ponadto wykorzystywanie i działanie takiej pamięci. Jak opisano w tym dokumencie, pamięć może być wykorzystywana w celu umożliwienia drukarce dostępu do parametrów wymiennej części, by zapewnić wysoką jakość drukowania. Przez zastosowanie pamięci w wymiennej części i zapisywanie parametrów wymiennej części w pamięci zawartej w wymiennym elemencie układ drukujący uzyskuje możliwość samoczynnego uaktualniania parametrów po zainstalowaniu takiej części w układzie drukującym. Takie automatyczne uaktualnianie parametrów drukarki uwalnia użytkownika od konieczności uaktualniania parametrów drukarki za każdym razem, gdy wprowadzany jest nowy element wymienny. Oprócz umożliwienia optymalizacji jakości druku pamięć taka służy do uniemożliwiania niezamierzonego uszkodzenia drukarki na skutek nieprawidłowego działania, takiego jak praca po wyczerpaniu zapasu tuszu lub praca z niewłaściwymi lub niekompatybilnymi częściami drukarki, jak również zapisywanie informacji dotyczących pozostałej jeszcze ilości tuszu lub tonera.

Przy instalowaniu w drukarce zbiornik 110 tuszu (lub inny element jednorazowego użytku) z pamięcią 116 zostaje wpasowany w przyjmujące stanowisko 210, które może stanowić część karetki drukarki atramentowej. Zbiornik tuszu i stanowisko przyjmujące mogą zawierać inne połączenia, takie jak inne połączenia elektryczne lub płynowe, albo połączenia elektryczne dla czujników (nie pokazano na fig. 2). Stanowisko przyjmujące ma z kolei połączenie transmisji danych ze sterownikiem 150 drukarki, który umożliwia odczytywanie danych z pamięci, zwykle ze sterowaniem odczytu za pomocą oprogramowania firmowego sterownika drukarki.

Schemat blokowy z fig. 3 dokładniej przedstawia połączenia elektryczne w przykładowym układzie drukarki wykorzystującej pamięć z fig. 2. Zwykle atramentowa drukarka 326 zawiera sterownik 150 połączony elektrycznie z mechanizmem 332 drukarki. Według przedmiotowego wynalazku sterownik drukarki jest również połączony elektrycznie z pamięcią 116 elementu 110 jednorazowego użytku (do zachowania przejrzystości rysunku nie przedstawiono połączeń elektrycznych pomiędzy sterownikiem

PL 208 410 B1 a różnymi czujnikami). Według przedmiotowego wynalazku elektryczne połączenie pomiędzy sterownikiem 150 drukarki a pamięcią 116 jest dwukierunkowe, przy czym sterownik ma możliwość zmieniania przynajmniej części zawartości pamięci.

Zwykle drukarka 326 jest elektrycznie dołączona do przetwarzającego urządzenia 320 poprzez łącze 336 transmisji danych drukarki. Urządzeniem przetwarzającym zwykle jest procesor 358 komputera, który jest dołączony do co najmniej jednego wejściowego urządzenia 360 i do wyświetlacza 362.

Fig. 4 przedstawia inny przykład wykonania pamięci, w którym do łączności z pamięcią wykorzystywane jest bezprzewodowe łącze transmisji danych. Pamięć 116 zawiera scalony obwód 442, który jest połączony mechanicznie i elektrycznie z podłożem 440, a następnie hermetycznie zalany żywicą epoksydową. Drukowana antena 444 jest wykonana na podłożu i służy do odbierania danych i zasilania oraz do nadawania danych. Przy montowaniu w drukarce zbiornik 110 tuszu (lub inny element jednorazowego użytku stosowany w drukarce) z pamięcią 116 zostaje dopasowany do przyjmującego stanowiska 410, takiego jak karetka drukarki atramentowej. Element jednorazowego użytku i stanowisko przyjmujące mogą zawierać inne połączenia, takie jak połączenia elektryczne lub płynowe. W przykładzie wykonania z fig. 4 sterownik 150 jest połączony z pamięcią 116 przez bezprzewodowe łącze 430 transmisji danych, co umożliwia odczytywanie i zapisywanie danych w pamięci 116.

Schemat blokowy z fig. 5 przedstawia dalsze połączenie elektryczne w przypadku, gdy drukarka atramentowa i zbiornik tuszu wykorzystują bezprzewodowe łącze transmisji danych. Drukujący układ 326 zawiera łączące urządzenie 570. Skojarzone z nim łączące urządzenie 544 zawarte jest w elemencie 110 jednorazowego użytku. Te urządzenia łączące 570 i 544 umożliwiają przenoszenie informacji pomiędzy elementem jednorazowego użytku a układem 326 drukowania bez bezpośredniego styku elektrycznego.

Fig. 6 i 7 przedstawiają przykład realizacji według przedmiotowego wynalazku. Na fig. 7 przedstawiono hipotetyczny wykres wskazań czujnika w funkcji czasu. Wskazania czujnika mogą reprezentować przykładowo sygnał wyjściowy czujnika impedancyjnego umieszczonego w układzie doprowadzania tuszu w drukarce, aby stwierdzać, czy ta część układu doprowadzania tuszu zawiera powietrze, tusz, czy pianę (mieszaninę powietrza i tuszu). W idealnym przypadku sterownik drukarki porównuje wyniki 702 pomiaru czujnika z progowymi wartościami 710, 720, aby stwierdzić obecność tuszu, powietrza lub piany (tuszu - jeśli wynik pomiaru przeprowadzonego przez czujnik jest mniejszy niż dolna wartość progowa 710; powietrza - jeśli wynik pomiaru jest większy niż górna wartość progowa 720; a piany - jeśli wynik pomiaru czujnika mieści się pomiędzy tymi dwiema wartościami progowymi).

Jeżeli jednak właściwości impedancyjne tuszu nie są znane, sterownik może nie mieć możliwości dokładnego rozróżnienia pomiędzy tuszem, powietrzem a pianą. Załóżmy przykładowo, że zbiornik tuszu został świeżo zainstalowany w drukarce, a sterownik otrzymuje ciąg sygnałów 740 z czujnika, pokazany na fig. 7, w przybliżeniu przez 10 s. Ponieważ zbiornik może zawierać tusz o nieznanych właściwościach, sterownik może nie być zdolny do stwierdzenia, czy taki ciąg sygnałów 740 reprezentuje fluktuację pomiędzy tuszem a pianą, powodowaną przez tusz, który daje duże wskazanie czujnika, albo fluktuacją pomiędzy tuszem a powietrzem, powodowaną przez tusz, która daje małe wskazanie czujnika. Podobny problem istniałby przy innych rodzajach wahających się sygnałów, zwłaszcza jeśli sprawdzany parametr ma zarówno składowe wzrostu jak i składowe spadku, albo bardziej złożoną charakterystykę.

Aby rozwiązać ten problem, przedmiotowy wynalazek dostarcza określanie zawartości wymiennego elementu jednorazowego użytku przy wytwarzaniu go i przechowywanie statycznej kalibracji lub wartości odniesienia w pamięci zbiornika tuszu, jak przedstawiono na fig. 6. Jak pokazano na fig. 6, czujnik o charakterystyce zasadniczo podobnej do czujników w układzie drukarki może służyć do przeprowadzania sekwencji 602 pomiarów kalibracyjnych substancji jednorazowego użytku i do określania statycznej kalibracji lub wartości odniesienia 610 na podstawie tej sekwencji pomiarów kalibracyjnych. Alternatywnie wiele wartości statycznej kalibracji może być przechowywane w pamięci, np. dwie wartości reprezentujące pomiar tuszu i pomiar powietrza, wartości reprezentujące wzrost i spadek lub dane tablicowe reprezentujące pełniej scharakteryzowaną odpowiedź.

Na fig. 7 przedstawiono hipotetyczny sygnał wyjściowy czujnika, który mógłby być wykorzystywany do rozróżniania pomiędzy tuszem, powietrzem a mgłą w układzie doprowadzania tuszu. Rozróżnianie pomiędzy tymi trzema stanami wymaga ustanowienia progu 710 tusz/mgła oraz progu 720 mgła/tusz. Dokładne wartości tych progów muszą uwzględniać zarówno właściwości specyficznego tuszu w zbiorniku jak i różnice pomiędzy czujnikami. Ustanowienie wartości progowych wymaga zapisania danych kalibracji tuszu w pamięci zbiornika podczas wytwarzania. W drukarce po zamontowaniu

PL 208 410 B1 zbiornika przeprowadzane jest odtworzenie tych statycznych informacji oraz określanie rzeczywistych dynamicznych wartości progowych przy wykorzystaniu informacji statycznych i wskazań czujnika.

Dane statyczne kalibracji tuszu zapisane w pamięci elementu jednorazowego użytku podczas wytwarzania mogą mieć wiele różnych postaci pod warunkiem, że dane przenoszą wystarczające informacje do sterownika drukarki (lub komputera sterującego komputer), tak że wskazania czujników mogą być odpowiednio interpretowane. Przykładowo dane mogą mieć postać przybliżonych poziomów progowych lub wartości wzrostu i spadku.

Kalibracja dynamiczna może być przeprowadzana zgodnie z potrzebami podczas pomiarów przeprowadzanych przez czujniki, albo też może być częścią programu kalibracji, przy czym wyniki są zapisywane w lokalnej pamięci w drukarce, w pamięci lub na półstałym nośniku (taki jak twardy dysk) w komputerze dołączonym do drukarki.

Mogą być również stosowane inne techniki dynamicznej kalibracji czujników. Przykładowo, w przykł adowym przypadku czujnika powietrza, tuszu i mgł y, jak pokazano na fig. 7, dane statyczne mogą mieć postać przybliżonej wartości progowej oznaczającej tusz lub powietrze i standardowej wartości odchylenia. Przy określaniu progów dynamicznych sterownik otrzymywałby ciąg wartości zmierzonych i obliczałby standardowe odchylenie tych wartości. Obliczone standardowe odchylenie mniejsze niż wartość zapisana w pamięci oznaczałoby, że czujnik wykrywa tusz lub powietrze, ponieważ doświadczalnie określono, że ciąg wartości zmierzonych w przypadku mgły daje duże odchylenie standardowe.

Określanie progów dynamicznych może wymagać bardziej skomplikowanych określeń ze strony sterownika drukarki lub oprogramowania sterownika drukarki w urządzeniu przetwarzającym dołączonym do drukarki. Przykładowo można zdejmować szereg odczytów czujnika i przeprowadzać analizę statystyczną dla określenia poziomu progowego, albo też określanie takie może uwzględniać wartości zmierzone z wielu czujników, np. przy ustawianiu wartości progowej tusz/powietrze na podstawie wskazań czujnika temperatury. Określanie takie może również obejmować inne informacje lokalnie dostępne dla układu drukarki lub dołączonego układu komputerowego, takie jak informacje charakteryzujące daną drukarkę lub rodzinę drukarek, zapisane w oprogramowaniu firmowym drukarki lub w oprogramowaniu sterownika.

Jeden lub więcej dynamicznych poziomów progowych może być obliczane dla każdego czujnika w układzie związanym z wymiennym elementem jednorazowego użytku, np. kiedy wiele czujników tuszu/powietrza umieszczone jest na drodze dostarczania tuszu. Dynamiczne wartości progowe mogą być zapisywane w pamięci związanej ze sterownikiem drukarki lub w pamięci urządzenia przetwarzającego (takiego jak komputer) dołączonego do drukarki. Alternatywnie dynamiczne wartości progowe mogą być zapisane w pamięci elementu jednorazowego użytku.

Fig. 8 podsumowuje w postaci schematu blokowego przykładowe rozwiązania według przedmiotowego wynalazku. Podczas wytwarzania elementu jednorazowego użytku do drukarki przeprowadzane jest określenie 802 statycznej kalibracji lub danych progowych, które są następnie zapisywane 804 w pamięci wymiennego elementu jednorazowego użytku. Kiedy ten wymienny element jednorazowego użytku jest później montowany w układzie drukarki, te dane statycznej kalibracji są odtwarzane 812 z pamięci. Na podstawie jednego lub wielu zapisanych poziomów statycznej kalibracji sterownik drukarki (lub komputer albo procesor dołączone do drukarki) określa 816 dynamiczne poziomy progowe. Określanie dynamicznych poziomów progowych może być przeprowadzane oddzielnie dla każdego czujnika związanego z elementem jednorazowego użytku, może obejmować analizę wielu wskazań czujnika lub też może wykorzystywać wskazania z więcej niż jednego czujnika.

Dynamiczne wartości progowe mogą być określane według potrzeb przez sterownik lub komputer, mogą być zapisywane w lokalnej pamięci przez sterownik drukarki lub komputer, albo też mogą być zapisywane 818 w komórkach pamięci elementu jednorazowego użytku.

Gdy w opisie przykładowych wykonań jest mowa o progowych poziomach lub o poziomach odniesienia dla czujników, należy rozumieć, że wynalazek obejmuje również inne postacie kalibracji lub ustawiania działania układów drukujących.

Powyżej przedstawiono szczegółowy opis korzystnych przykładów realizacji wynalazku. Należy rozumieć, że w ramach wynalazku możliwe są różnice w stosunku do opisanych przykładów wykonania, i że fachowcom nasuną się oczywiste modyfikacje. Intencją zgłaszającego jest, by wynalazek obejmował alternatywne znane realizacje, które pełnią takie same funkcje, jak opisano powyżej. Niniejszy opis nie powinien niepotrzebnie zawężać pełnego zakresu ochrony wynalazku.

PL 208 410 B1

Odpowiednie konstrukcje, materiały, czynności i równoważniki wszystkich środków lub etapów i elementów funkcjonalnych w zastrzeż eniach patentowych poniżej maj ą obejmować wszelkie konstrukcje, materiały lub czynności służące do realizacji tych funkcji w połączeniu z innymi wyraźnie zastrzeżonymi elementami.

Claims (10)

1. Zużywający się element do układu drukarki, znamienny tym, że zawiera zbiornik (110a, 110b, 110n) na zużywaną substancję, elektroniczną pamięć (116) posiadającą pierwsze zapisane dane kalibracji dotyczące pewnej właściwości zużywanej substancji oraz drugie zapisane dane kalibracji, otrzymane z pierwszych danych kalibracji, przy czym te drugie dane kalibracji dotyczą poziomu progowego dla indywidualnego czujnika drukarki.

2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (110a, 110b, 110n) na zużywaną substancję stanowi wkład z tuszem do drukarki atramentowej.

3. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (110a, 110b, 110n) na zużywaną substancję stanowi wkład z tonerem do drukarki laserowej.

4. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że pamięć elektroniczna (116) stanowi elektrycznie wymazywalną, programowalną pamięć stałą.

5. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że pamięć elektroniczna (116) stanowi nieulotną pamięć o dostępie swobodnym.

6. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (110a, 110b, 110n) na zużywaną substancję zawiera ponadto styki elektryczne (244) do elektrycznego udostępniania pamięci elektronicznej.

7. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (110a, 110b, 110n) na zużywaną substancję zawiera ponadto bezprzewodowe łącze transmisji danych (430) do elektrycznego udostępniania pamięci elektronicznej.

8. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsze zapisane dane kalibracji dotyczące właściwości zużywanej substancji zawierają charakterystykę elektrycznej impedancji zużywanej substancji.

9. Element według zastrz. 8, znamienny tym, że zużywaną substancję stanowi tusz.

10. Element według zastrz. 9, znamienny tym, że wartość statycznej kalibracji stanowi wartość wskazująca standardowe odchylenie pomiarów czujnika przy wykrywaniu tuszu o określonej czystości.