PL208060B1 - Nowe mikroorganizmy Rhodococcus sp., ekstrakty enzymów wyodrębniane z tych mikroorganizmów, hydrataza nitrylowa wytwarzana przez te mikroorganizmy oraz mikrobiologiczny sposób wytwarzania amidów, jak również zastosowania tych mikroorganizmów - Google Patents

Nowe mikroorganizmy Rhodococcus sp., ekstrakty enzymów wyodrębniane z tych mikroorganizmów, hydrataza nitrylowa wytwarzana przez te mikroorganizmy oraz mikrobiologiczny sposób wytwarzania amidów, jak również zastosowania tych mikroorganizmów

Info

Publication number
PL208060B1
PL208060B1 PL365921A PL36592102A PL208060B1 PL 208060 B1 PL208060 B1 PL 208060B1 PL 365921 A PL365921 A PL 365921A PL 36592102 A PL36592102 A PL 36592102A PL 208060 B1 PL208060 B1 PL 208060B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
rhodococcus
nitrile hydratase
activity
acetonitrile
cyanopyridine
Prior art date
Application number
PL365921A
Other languages
English (en)
Other versions
PL365921A1 (pl
Inventor
Karen Tracey Robins
Toru Nagasawa
Original Assignee
Lonza Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Lonza Ag filed Critical Lonza Ag
Publication of PL365921A1 publication Critical patent/PL365921A1/pl
Publication of PL208060B1 publication Critical patent/PL208060B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • C12N1/205Bacterial isolates
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20Bacteria; Culture media therefor
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/88Lyases (4.)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12PFERMENTATION OR ENZYME-USING PROCESSES TO SYNTHESISE A DESIRED CHEMICAL COMPOUND OR COMPOSITION OR TO SEPARATE OPTICAL ISOMERS FROM A RACEMIC MIXTURE
    • C12P13/00Preparation of nitrogen-containing organic compounds
    • C12P13/02Amides, e.g. chloramphenicol or polyamides; Imides or polyimides; Urethanes, i.e. compounds comprising N-C=O structural element or polyurethanes
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12YENZYMES
    • C12Y402/00Carbon-oxygen lyases (4.2)
    • C12Y402/01Hydro-lyases (4.2.1)
    • C12Y402/01084Nitrile hydratase (4.2.1.84)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12RINDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES C12C - C12Q, RELATING TO MICROORGANISMS
    • C12R2001/00Microorganisms ; Processes using microorganisms
    • C12R2001/01Bacteria or Actinomycetales ; using bacteria or Actinomycetales

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Description

Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy nowych mikroorganizmów Rhodococcus sp., ekstraktów enzymów wyodrębnianych z tych mikroorganizmów, hydratazy nitrylowej wytwarzanej przez te mikroorganizmy oraz mikrobiologicznego sposobu wytwarzania amidów z wykorzystaniem powyższych mikroorganizmów lub ekstraktów enzymów bądź enzymu, jak również zastosowania tych mikroorganizmów.
Znanych jest już wiele biotechnologicznych sposobów wytwarzania amidów takich jak, przykładowo nikotynamid (amid kwasu nikotynowego) - witamina w grupie witaminy B complex, która jest istotna dla zwierząt i ludzi.
Przykładowo, EP-A 0 307 926 opisuje przemianę 3-cyjanopirydyny do nikotynamidu z wykorzystaniem Rhodococcus rhodochrous J1. Sposób ten ma tę wadę, że Rhodococcus rhodochrous J1 jest zabarwiony na czerwono, w konsekwencji czego także produkt ma zmienioną barwę. Ponadto, wspomniany mikroorganizm ma wysoką wartość KM względem wyjściowej 3-cyjanopirydyny, niską tolerancję względem temperatury i niską tolerancję względem 3-cyjanopirydyny.
WO 99/05306 dla przykładu, opisuje sposób wytwarzania nikotynamidu, w którym związkiem wyjściowym jest odpowiedni nitryl, za pomocą mikroorganizmów rodzajów Rhodococcus, Amycolatopsis i Actinomadura. Sposób ten ma tę wadę, że stosowane mikroorganizmy rodzaju Amycolatopsis są inaktywowane w podwyższonych temperaturach. Ponadto, wspomniane mikroorganizmy wykazują niską tolerancję względem 3-cyjanopirydyny i nikotynamidu. Opisane mikroorganizmy rodzaju Rhodococcus mają wysoką wartość KM względem 3-cyjanopirydyny i niską trwałość temperaturową. Z tych względów, sposób ten nie jest ekonomiczny w warunkach przemysłowych.
Celem niniejszego wynalazku było zapewnienie mikroorganizmów, które są względnie trwałe, mają stosunkowo niską wartość KM, przykładowo, względem wyjściowej 3-cyjanopirydyny, mogą, zatem być stosowane w bardziej ekonomicznym sposobie wytwarzania amidów, w którym odpowiedni amid może być wyodrębniony z bardzo dobrą wydajnością, przy wysokiej czystości.
Cel ten osiągnięto dzięki opracowaniu rozwiązania według wynalazku.
Wynalazek dotyczy mikroorganizmów ze szczepu oznaczonego jako Rhodococcus sp. FZ4, zdeponowanego pod numerem DSM 13597.
Mikroorganizmy według wynalazku są zdolne do tolerowania acetonitrylu w stężeniu co najmniej 3 M. Są one także zdolne do przereagowania 3-cyjanopirydyny z wytworzeniem nikotynoamidu.
W mikroorganizmach według wynalazku występują kwasy mykolowe o długości łańcucha C48.
Wynalazek obejmuje także ekstrakty enzymów, otrzymywalne z wyżej określonych mikroorganizmów.
W szczególności wynalazek dotyczy hydratazy nitrylowej, otrzymywanej z wyżej określonych mikroorganizmów.
Hydrataza nitrylowa według wynalazku ma
a) wartość KM 2,84 ± 1,00 mM dla acetonitrylu jako substratu oraz 80,5 ± 15,0 mM dla 3-cyjanopirydyny jako substratu;
b) optimum pH 6,5 ± 1,0;
c) masę cząsteczkową 465 ± 50 oznaczaną metodą HPLC i obejmuje α-podjednostkę oraz β-podjednostkę.
Sposób wytwarzania amidów o wzorze ogólnym 3, w którym R1 oznacza C1-6-alkil, C2-6-alkenyl lub grupę o wzorze ogólnym 4, w którym X oznacza atom azotu lub -CH=, każdy z podstawników R2 i R3 oznacza niezależnie atom wodoru, atom chlorowca, C1-6-alkil lub C2-6-alkenyl, według wynalazku polega na tym, że nitryl o wzorze ogólnym 2, w którym R1 ma wyżej określone znaczenie, poddaje się przekształceniu stosując wyżej określony mikroorganizm, ekstrakt enzymu lub enzym.
W sposobie według wynalazku jako nitryl stosuje się 3-cyjanopirydynę lub acetonitryl.
Zgodnie z wynalazkiem reakcję prowadzi się w temperaturze od 5 do 50°C i przy pH od 5 do 10.
Wynalazek dotyczy także zastosowania wyżej określonych mikroorganizmów do usuwania odpadów acetonitrylu.
Mikroorganizmy według wynalazku można otrzymać przez odpowiedni wybór, przykładowo z próbek gleby, szlamu lub ścieków, z pomocą powszechnie dostępnych technik mikrobiologicznych. Wspomniane mikroorganizmy zostały dogodnie wyodrębnione przez namnażanie z pirydynaldoksymem o wzorze ogólnym 1 lub z nitrylami jako źródłem węgla, w obecności jonów kobaltu i przykładowo ekstraktu drożdży i/lub soli amonowych. Następnie z otrzymanych hodowli wyodrębnia się te miPL 208 060 B1 kroorganizmy, które są zdolne do tolerowania stężenia acetonitrylu co najmniej 3 M oraz do przekształcenia nitrylu, takiego jak przykładowo 3-cyjanopirydyna i acetonitryl, w odpowiedni amid.
Pirydynaldoksymami, które można zastosować są pirydyn-2-, pirydyn-3- lub pirydyn-4-aldoksym.
W toku wyodrębniania, odpowiednimi nitrylami s ą w szczególności także te, które są przewidziane do stosowania jako substraty w późniejszej biotransformacji, przykładowo acetonitryl (nitryl kwasu octowego), propionitryl, butyronitryl, nitryl kwasu krotonowego, nitryl kwasu adypinowego i nitryl kwasu malonowego.
Korzystne źródła jonów kobaltu to tak zwane związki kobaltu tworzące jony kobaltu, przykładowo sole Co2+ lub Co3+ takie jak chlorki kobaltu, siarczany kobaltu i octany kobaltu. Korzystnym związkiem kobaltu jest sól Co2+, taka jak przykładowo CoCl2. Jednak, namnażanie można także prowadzić w kombinacji z metalicznym kobaltem lub z innymi związkami kobaltu. Zazwyczaj, kobalt lub związki kobaltu są stosowane w pożywce do namnażania w ilości od 1 do 30 mg/L, korzystnie od 1 do 20 mg/L.
Przykładami soli amonowych, które można zastosować są fosforany amonu, takie jak (NH4)2HPO4 lub (NH4)H2PO4.
Mikroorganizmy są hodowane w odpowiednich pożywkach przed faktyczną biotransformacją. Przykładami odpowiednich pożywek do hodowli są pożywki opisane w tablicach 3 i 5.
Namnażanie jest zazwyczaj prowadzone w temperaturze od 20 do 40°C i przy pH między 5 i 8, korzystnie w temperaturze od 25 do 35°C i przy pH między 6 i 7,5.
Korzystnie, podczas namnażania indukowane są aktywne enzymy, tj. hydratazy nitrylowe, przez dodanie induktora enzymu.
Jako induktory enzymu, można zastosować nasycone lub nienasycone alifatyczne nitryle lub odpowiednie amidy. Alifatyczne nitryle, które można zastosować to wszelkie C2-7-alkanonitryle, takie jak przykładowo butyronitryl, izobutyronitryl, waleronitryl lub izowaleronitryl, lub C3-7-alkenonitryl, taki jak przykładowo metakrylonitryl lub krotononitryl. Alifatyczne amidy, które można użyć to dowolne C2-7-alkanamidy, takie jak przykładowo butyramid, izobutyramid, waleramid lub propionamid, lub C3-7-alkenamidy, takie jak przykładowo metakrylamid lub krotonamid. Korzystnymi induktorami enzymów są metakrylamid, butyramid, izobutyramid, waleramid, metakrylonitryl, krotonamid, butyronitryl i izobutyronitryl. Szczególne pierwszeń stwo jest dane stosowaniu metakrylonitrylu jako induktora enzymu.
Mikroorganizmy według wynalazku tolerują stężenie acetonitrylu co najmniej 3 M. Oznacza to, że aktywność enzymu jest trwała po inkubowaniu przez 1 h w 3 M roztworze acetonitrylu, w 0,1 M buforze fosforanu potasu przy pH 7,0 i w 20°C, tj., że następuje utrata nie więcej niż 10% aktywności. Korzystne mikroorganizmy tolerują stężenie acetonitrylu co najmniej 6 M przez 1 h w wyżej wymienionych warunkach, z utratą nie więcej niż 50% aktywności. Szczególnie korzystne mikroorganizmy tolerują stężenie acetonitrylu co najmniej 9 M przez 1 h we wspomnianych warunkach, z utratą nie więcej niż 70% aktywności.
W bardzo szczególnie korzystnych mikroorganizmach, aktywność enzymu jest trwała nawet po szeregu minutach inkubowania w 15 M i 19 M acetonitrylu (co odpowiada czystemu acetonitrylowi). Utrata aktywności enzymu po 10 min inkubowania z zastosowaniem 15 M acetonitrylu jest mniejsza niż 10%.
Mikroorganizmy według wynalazku wykazują wysoką trwałość termiczną, to znaczy wyższą trwałość w wysokich temperaturach niż mikroorganizmy znane dotychczas. Utrata aktywności enzymatycznej mikroorganizmów według wynalazku jest korzystnie nie większa niż 10% po inkubowaniu w 0,1 M buforze fosforanu potasu, pH 7,0 w 60°C przez 1 h, a utrata aktywności enzymatycznej po inkubowaniu we wspomnianych warunkach przez 2 h jest nie większa niż 40%.
Termin „aktywność enzymatyczna oznacza tu aktywność hydratazy nitrylowej, w szczególności aktywność hydratazy nitrylowej względem 3-cyjanopirydyny jako substratu.
Dalszymi właściwościami mikroorganizmów według wynalazku są wysoka tolerancja względem korzystnie stosowanego związku wyjściowego - 3-cyjanopirydyny i względem wytworzonego zeń produktu - nikotynamidu oraz niższa wartość KM względem 3-cyjanopirydyny. Inną, szczególnie doniosłą właściwością jest to, że mogą one akumulować acetamid w stężeniu wyższym niż stężenie nasyconego roztworu acetamidu w 30°C (około 220-230 g acetamidu w 100 mL wody).
Korzystne mikroorganizmy należą do rodzaju Rhodococcus. Szczególnie korzystne mikroorganizmy to szczep Rhodococcus sp. FZ4 oraz ich funkcjonalne odmiany równoważne czynnościowo oraz mutanty. Termin „równoważne czynnościowo odmiany i mutanty oznacza takie odmiany i mutan4
PL 208 060 B1 ty, które tolerują stężenia acetonitrylu co najmniej 3 M. W szczególności pierwszeństwo jest dane „pigmentowo-negatywnym szczepom Rhodococcus, tj. szczepom pozbawionym czerwonego koloru, który może powodować zmianę zabarwienia żądanego produktu. Szczepy takie można, gdy jest to pożądane, łatwo uzyskać z mikroorganizmów wytwarzających pigmenty przez mutagenezę za pomocą promieniowania UV lub mutagennych związków chemicznych.
Szczep Rhodococcus sp. FZ4 zdeponowano w Deutsche Sammlung von Mikroorganismen und Zellkulturen GmbH (DSMZ), Mascheroder Weg 1b, D-38124 Braunschweig pod numerem depozytu DSM 13597 dnia 11 lipca 2000, zgodnie z Układem Budapeszteńskim. Niemożliwe było zaklasyfikowanie tego mikroorganizmu na podstawie jego danych identyfikacyjnych do jakiegokolwiek z uprzednio znanych gatunków Rhodococcus, a zatem został on sklasyfikowany jako nowy gatunek.
Równoważne czynnościowo odmiany i mutanty szczepu Rhodococcus sp. FZ4 można wytworzyć bądź przez mutację spontaniczną lub przykładowo przez napromieniowanie UV lub mutagenne związki chemiczne. Korzystne odmiany i mutanty szczepu Rhodococcus sp. FZ4 są „pigmentowo-negatywne, tj. nie mają czerwonego koloru, który może prowadzić do zmiany zabarwienia żądanego produktu.
Ekstrakt enzymu można otrzymać przykładowo przez rozrywanie komórek mikroorganizmów, przykładowo za pomocą ultradźwięków, prasy francuskiej lub metodą lizozymową.
Enzymy według wynalazku wykazujące aktywność hydratazy nitrylowej można otrzymać z wyżej opisanych mikroorganizmów według wynalazku. Są one korzystnie otrzymywane z mikroorganizmu Rhodococcus sp. FZ4 (DSM 13597).
Enzymy te mają, w szczególności, następujące właściwości:
a) wartość Km 2,84 ± 1,00 mM względem wyjściowego acetonitrylu i 80,5 ± 15,0 mM względem wyjściowej 3-cyjanopirydyny, w każ dym przypadku w 0,05 M buforze fosforanu potasu, pH 7,0 w 20°C;
b) optymalne pH 6,5 ± 1,0 w 20°C w 0,05 M buforze fosforanu potasu.
W szczególności, enzymy te mają
c) naturalną masę cząsteczkową 465 ± 50, oznaczoną metodą HPLC.
Faktyczną biotransformację można prowadzić stosując wyżej opisane mikroorganizmy, ekstrakt enzymu ze wspomnianych mikroorganizmów lub wyodrębniony enzym. Pierwszeństwo daje się prowadzeniu biotransformacji z wykorzystaniem mikroorganizmu Rhodococcus sp. FZ4.
1
Substratami, które można stosować do biotransformacji są nitryle o wzorze ogólnym 2: R1-CN, w którym podstawnik R1 oznacza C1-6-alkil, C2-6-alkenyl lub grupę o wzorze ogólnym 4, w którym 23
X oznacza atom azotu lub -CH=, a każ dy z podstawników R2 i R3 oznacza niezależ nie atom wodoru, atom chlorowca, C1-6-alkil lub C2-6-alkenyl.
Jako „C1-6-alkil można wykorzystać metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, tert-butyl, izobutyl, pentyl i jego izomery, i heksyl i jego izomery. Przykładowy C2-6-alkenyl, nadający się do wykorzystania to: winyl, allil, 1-propen-1-yl i 1-propen-2-yl.
Atomami chlorowca, które mogą być użyte są F, Cl, Br lub I.
Korzystnymi przykładami nitryli o wzorze ogólnym 2 są: acetonitryl, butyronitryl, akrylonitryl, propionitryl, krotononitryl, 2-cyjanopirydyna, 3-cyjanopirydyna, 4-cyjanopirydyna, benzonitryl, fluorobenzonitryl, chlorobenzonitryl i bromobenzonitryl. Najbardziej korzystnymi substratami są acetonitryl i 3-cyjanopirydyna.
Biotransformację korzystnie prowadzi się przy jednorazowym (rzutowym) lub ciągłym dodawaniu substratu. Jak wiadomo biegłym w sztuce, stosowane stężenie substratu zależy od rozpuszczalności stosowanego substratu.
Korzystny sposób realizacji obejmuje wykorzystania komórek spoczywające (nie rosnące).
Pożywkami, które można użyć do biotransformacji są pożywki znane ze stanu techniki, przykładowo niskomolowe bufory fosforanowe, bufor HEPES, bufor cytrynianowy i bufor boranowy. Termin „niskomolowy bufor fosforanowy oznacza korzystnie 0,01 do 0,5 M bufor fosforanowy, szczególnie korzystnie 0,05 do 0,25 M bufor fosforanowy.
Korzystnie, biotransformację prowadzi się w temperaturze od 5 do 50°C, szczególnie korzystnie w temperaturze od 20 do 40°C. Korzystne pH jest między 5 i 10, szczególnie korzystne między 6 i 7,5.
Po przekształceniu nitrylu o wzorze ogólnym 2, można następnie wyodrębnić odpowiedni amid o wzorze ogólnym 3, w którym R1 ma wyż ej okreś lone znaczenie, ewentualnie po usunię ciu komórek, stosując typowe sposoby obróbki, takie jak przykładowo krystalizację lub suszenie rozpyłowe.
PL 208 060 B1
Wynalazek dotyczy ponadto zastosowania wyżej opisanych mikroorganizmów, w szczególności rodzaju Rhodococcus, do utylizacji odpadów acetonitrylu.
Acetonitryl jest rozpuszczalnikiem, który jest stosowany przykładowo w HPLC i który, ostatecznie, trzeba zagospodarowywać jako odpad. Do celów usuwania odpadów acetonitrylu zgodnie z wynalazkiem, acetonitryl może być obecny w stężeniu do maksymalnie 19 M, które odpowiada czystemu acetonitrylowi. Korzystnie, stosuje się roztwór lub zawiesinę od 0,25 to 15,0 M, korzystnie od 1 do 10 M acetonitrylu.
Korzystnie, aby usunąć odpady acetonitrylu, stosuje się powyższe mikroorganizmy w temperaturze od 5 do 50°C, korzystniej - w temperaturze od 20 do 40°C. pH korzystnie wynosi między 5 i 10, korzystnie między 6 i 8.
Czas trwania procesu przekształcenia acetonitrylu do acetamidu celem utylizacji odpadów zależy od stężenia acetonitrylu i wynosi przykładowo około 2 h w wypadku wytwarzania roztworu//zawiesiny 9,5 M acetamidu przy pH 7,0 i w temperaturze około 20°C.
Identyfikacja szczepu FZ4 (DSM 13597):
A) Markery chemotaksonomiczne:
1. diagnostyczny aminokwas peptydoglikanu: kwas mezo-diaminopimelowy
2. kwasy mikolowe: są obecne kwasy mikolowe o długości łańcucha od C40 do C48
3. schematy (szablony) kwasów tłuszczowych: są obecne liniowe, nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe oraz duży udział kwasu tuberkulostearynowego. Na podstawie schematów kwasów tłuszczowych, szczep FZ4 zidentyfikowano jako należący do rodzaju Rhodococcus.
B) Markery konwencjonalne:
Makroskopowy wygląd i morfologia komórek szczepu FZ4 były podobne do Rhodococcus rhodochrous. Kolonie szczepu FZ4 były łososiowo-czerwone (RAL 3022), a młode hodowle rozwinęły rozgałęzione strzępki grzybni, które rozwinęły się w pałeczki i ziarniaki.
Dzięki markerom chemotaksonomicznym i konwencjonalnym, szczep FZ4 zidentyfikowano jako należący do gatunku Rhodococcus rhodochrous, lecz mający niski współczynnik korelacji.
C) Analiza pierwszych 500 zasad 16s rDNA
Sekwencja pierwszych 500 zasad 16S rDNA ujawniła podobieństwo jedynie w 97,7% do typowego przykładu szczepu gatunków Rhodococcus rhodochrous, Rhodococcus rhodochrous DSM 43241 i 99,1% do innego szczepu odniesienia Rhodococcus rhodochrous. Ponieważ podobieństwo sekwencji pierwszych 500 zasad 16S rDNA szczepu FZ4 do szczepu Rhodococcus rhodochrous DSM 43241 było poniżej 99,5%, było niemożliwe zidentyfikowanie szczepu FZ4 jako członu gatunków Rhodococcus rhodochrous.
Tak więc szczep FZ4 zidentyfikowano jako nowy gatunek w rodzaju Rhodococcus.
Krótki opis rysunków: Rhodococcus sp
Fig. 1 przedstawia biotransformację acetonitrylu do acetamidu stosując komórki spoczywające
FZ4.
Fig. 2 przedstawia optymalne temperatury aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających.
Fig. 3 przedstawia termiczną stabilność aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywają cych.
Fig. 4 przedstawia optymalne pH dla aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywają cych.
Fig. 5 przedstawia stabilność aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających względem pH.
Fig. 6 przedstawia tolerancję względem 3-cyjanopirydyny aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających.
Fig. 7 przedstawia tolerancję względem nikotynamidu aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających.
Fig. 8 przedstawia wpływ stężenia acetonitrylu na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających w procesie biotransformacji acetonitrylu do acetamidu.
Fig. 9 przedstawia wpływ stężenia acetonitrylu na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających.
Fig. 10 przedstawia aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w komórkach spoczywających jako funkcję stężenia 3-cyjanopirydyny.
PL 208 060 B1
Fig. 11 przedstawia wykres logarytmiczny mas cząsteczkowych hydratazy nitrylowej i białek referencyjnych w funkcji odpowiedniego czasu retencji HPLC.
Fig. 12 przedstawia wykres logarytmiczny mas cząsteczkowych podjednostek hydratazy nitrylowej i białek referencyjnych w funkcji odpowiedniej wartości SDA Page RF.
Fig. 13 przedstawia aktywność oczyszczonej hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w funkcji stężenia 3-cyjanopirydyny.
Fig. 14 przedstawia aktywność oczyszczonej hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w funkcji stężenia acetonitrylu.
Fig. 15 przedstawia trwałość termiczną oczyszczonej hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4.
Fig. 16 przedstawia optymalne pH oczyszczonej hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4.
Fig. 17 przedstawia trwałość względem pH oczyszczonej hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4.
P r z y k ł a d 1. Oznaczenie aktywności hydratazy nitrylowej
Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono przez inkubowanie mieszaniny reakcyjnej obejmującej 3-cyjanopirydynę (1,0 M; 1,0 mL), bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0; 0,5 mL) i zawiesinę komórek (0,5 mL) przy ciągłym mieszaniu całość w 20°C przez 5 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie HCl (5 M; 0,1 mL). Po przesączeniu (filtr 0,2 um) mieszaniny reakcyjnej, oznaczono ilość wytworzonego nikotynamidu metodą HPLC (Waters Spherisorb 5 μ ODS2 (4,6 x 150 mm); KH2PO4/H3PO4 (10 mM; pH 2,8)/acetonitryl = 9:1 (v/v); 1 mL/min; 230 nm). Całkowitą aktywność wyrażono jako ilość umoli wytworzonego nikotynamidu/(min x mL) a aktywność właściwą wyrażono jako ilość umoli nikotynamidu wytworzonego/(min x mL x OD610 nm).
P r z y k ł a d 2. Wyodrębnienie szczepu Rhodococcus sp. FZ4 (DSM 13597)
W Arch. Mikrobiol. 1998. 170, 85-90 opisano szczep Rhodococcus sp. YH3-3 (TPU 3453) metabolizujący 3-pirydynaldoksym przez 3-cyjanopirydynę i nikotynamid do kwasu nikotynowego. W tym wypadku, aktywność dehydratazy aldoksymu, a także aktywność hydratazy nitrylowej i aktywność amidazy szczepu Rhodococcus sp. YH3-3 (TPU 3453) była indukowana przez obydwa aldoksymy i nitryle.
Pożywkę wzbogaconą zgodnie z danymi z tablicy 1 szczepiono różnymi próbkami gleby, a następnie inkubowano w 37°C przez 7 do 10 dni. Tak otrzymane hodowle przeniesiono do tej samej pożywki i hodowano ponownie w 37°C jeszcze przez 7 do 10 dni. Tę procedurę powtórzono trzy razy. Następnie, hodowle rozcieńczono i posiano. Po inkubowaniu płytek w 37°C przez 5 dni, otrzymano indywidualne kolonie. Indywidualne kolonie zbadano na obecność aktywności hydratazy nitrylowej według przykładu 1. W ten sposób, wyodrębniono szczep Rhodococcus sp. FZ4 (DSM 13597). Jest także możliwe stosowanie nitrylu (jak acetonitryl, propionitryl, butyronitryl, krotononitryl, adyponitryl i malononitryl) jako źródeł węgla zamiast 3-pirydynaldoksymu.
T a b l i c a 1: Pożywka wzbogacona
Składniki Stężenie [g/L]
3-pirydynaldoksym 3,0 lub 1,0
(NH4)2HPO4 2,0
KH2PO4 2,0
NaCl 1,0
MgSO4 x 7 H2O 0,2
CoCI2 x 6 H2O 0,01
Ekstrakt drożdży 0,2
całość dopełniono do 1 l wodą (pH 7,0).
P r z y k ł a d 3. Wpływ kofaktorów na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 podczas namnażania
Pożywkę do hodowli wstępnej z tablicy 2 szczepiono szczepem Rhodococcus sp. FZ4 (DSM 13597), a następnie inkubowano wstrząsając w 28°C przez 1 do 2 dni. Hodowlę wstępną przeniesiono do podstawowej pożywki z tablicy 3, która zawierała CoCl2 lub FeSO4 i hodowano wstrząsając w 28°C przez 2 do 3 dni. Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1. Wyniki zestawiono
PL 208 060 B1 w tablicy 4. Aktywność hydratazy nitrylowej obserwowano tylko w przypadku hodowania Rhodococcus sp. FZ4 w obecności kobaltu.
T a b l i c a 2: Poż ywka do hodowli wstępnej
Składniki Stężenie [g/L]
Pepton 5,0
Ekstrakt mięsa 5,0
NaCl 2,0
Ekstrakt drożdży 0,5
całość dopełniono do 1 L wodą (pH 7,0).
T a b l i c a 3: Pożywka podstawowa
Składniki Stężenie [g/L]
Ekstrakt drożdży 2,0
Pepton 0,2
L-glutaminian, sól sodowa 15,0
MgSO4 x 7 H2O 0,5
CoCl2 x 6 H2O (lub FeSO4 x 7 H2O) 0,004
Krotonamid 5,0
i całość dopełniono do 1 L wodą (pH 7,0).
T a b l i c a 4. Wpł yw kofaktorów na aktywność hydratazy nitrylowej podczas namnażania
Kofaktor Wzrost [OD610 nm] Całkowita aktywność ^mol/(min x mL) Aktywność właściwa ^mol/(min x ML x OD610 nm)]
FeSO4 2,86 0,989 0,346
CoCI2 2,79 38,1 13,1
P r z y k ł a d 4. Wpływ induktorów na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 podczas namnażania
Pożywkę do hodowli wstępnej z tablicy 2 szczepiono szczepem Rhodococcus sp. FZ4 (DSM 13597), a następnie inkubowano wstrząsając w 28°C przez 1 do 2 dni. Hodowlę wstępną przeniesiono do pożywki hodowlanej z tablicy 5 zawierającej różne induktory i hodowano wstrząsając w 28°C przez 3 dni. Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1. Wyniki zestawiono w tablicy 6. Hydrataza nitrylowa Rhodococcus sp. FZ4 uległa ekspresji podczas namnażania jedynie w obecności induktora.
T a b l i c a 5: Poż ywka hodowlana
Składniki Stężenie [g/L]
Ekstrakt drożdży 1,0
Cytrynian sodu 10,0
Ekstrakt słodu 15,0
Induktor 0,2% (w/v)
KH2PO4 2,0
MgSO4 x 7 H2O 0,5
CoCI2 x 6 H2O 0,015
i całość dopełniono do 1 L wodą (pH 7,0).
PL 208 060 B1
T a b l i c a 6: Wpływ induktorów na aktywność hydratazy nitrylowej
Induktor Wzrost [OD610 nm] Aktywność całkowita ^mol/(min x mL)] Aktywność właściwa ^mol/(min x mL x OD610 nm)]
Metakrylamid 4,55 569 125
Izobutyramid 3,55 387 109
Butyramid 4,7 344 73,2
Metakrylonitryl 4,61 330 71,5
Krotonamid 9,32 558 59,9
Butyronitryl 5,26 307 58,4
Waleramid 5,61 322 57,5
Izobutyronitryl 5,24 273 52,1
Krotononitryl 8,24 407 49,4
Propionamid 5,17 149 28,7
Waleronitryl 3,70 120 32,4
Izokaprononitryl 4,72 134 28,5
Izowaleronitryl 3,22 74,7 23,2
Kaprononitryl 4,54 104 23,0
Propionitryl 4,72 95,8 20,3
Akrylamid 5,17 60,5 11,7
3-Pentenonitryl 4,62 62 13,4
ε-Kaprolaktam 4,44 40,3 9,08
Benzonitryl 5,62 40,3 7,17
Pikolinamid 3,80 26,1 6,87
- 4,2 27,7 6,59
Cyjanoacetamid 4,75 30,9 6,50
Acetamid 4,37 21,6 4,98
Acetonitryl 4,46 18,4 4,13
3-Cyjanopirydyna 5,54 12,3 2,21
Izonikotynamid 5,03 10,9 2,17
Benzamid 3,88 8,24 2,12
Akrylonitryl 3,27 5,91 1,81
Nikotynamid 3,55 4,94 1,39
Mocznik 6,16 5,66 0,918
P r z y k ł a d 5. Namnażanie Rhodococcus sp. FZ4 Pożywkę do hodowli wstępnej z tablicy 2 szczepiono szczepem Rhodococcus sp. FZ4, a następnie inkubowano wstrząsając w 28°C przez 1 do 2 dni. Hodowlę wstępną przeniesiono do pożywki hodowlanej z tablicy 5, zawierającej 6 g/L metakrylamidu jako induktora i hodowano wstrząsając w 28°C przez 3 dni. Po 48 h, podano dodatkowy metakrylamid (0,2% (v/v)).
W przykładach 6 do 13, użyto komórki spoczywające Rhodococcus sp. FZ4.
PL 208 060 B1
P r z y k ł a d 6. Specyficzność aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 względem substratu
Aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 względem różnych substratów oznaczono według przykładu 1, z tą różnicą, że odpowiedni substrat stosowano zamiast 3-cyjanopirydyny i że warunki HPLC były zmodyfikowane stosownie do użytego substratu. Tablica 7 podaje specyficzność aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 względem substratu w porównaniu ze specyficznoś cią aktywnoś ci hydratazy nitrylowej Rhodococcus rhodochrous J1 względem substratu.
T a b l i c a 7: Porównanie specyficzności aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 i Rhodococcus rhodochrous J1 względem podłoż a
Rhodococcus sp. FZ4 Rhodococcus rhodochrous J1
Podłoże Aktywność względna [%] Aktywność względna [%]
Acetonitryl 646 0 (hydrataza nitrylowa A) 115 (hydrataza nitrylowa B)
Akrylonitryl 498 478
Butyronitryl 466 26
Propionitryl 412 435
3-Cyjanopirydyna 100 100
4-Cyjanopirydyna 98,4 70
Krotononitryl 92,1 78
Benzonitryl 41,7 27
2-Cyjanopirydyna 39,3 45
m-Chlorobenzonitryl 39,3 43
p-Chlorobenzonitryl 8,25 13
Metakrylonitryl 3,64 87
o-Chlorobenzonitryl 0 2,8
P r z y k ł a d 7. Optimum temperatury i trwał ość termiczna aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1 w różnych temperaturach w zakresie od 20 do 70°C. Optimum temperatury dla aktywności hydratazy nitrylowej wynosi 60°C (fig. 2).
Aby oznaczyć stabilność termiczną aktywności hydratazy nitrylowej, zawiesinę komórkową inkubowano w różnych temperaturach w zakresie od 40 do 70°C przez 15 min. Następnie aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono w 20°C według przykładu 1. Aktywność hydratazy nitrylowej po 15 min inkubowania w temperaturach w zakresie od 40 do 60°C odpowiadała pierwotnej aktywności hydratazy nitrylowej (fig. 3).
P r z y k ł a d 8. Optimum pH i trwałość względem pH aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1 stosując różne bufory (0,1 M) przy różnych wartościach pH w zakresie od 3 do 12. Optymalne pH dla aktywności hydratazy nitrylowej było między 6 i 7 (fig. 4).
Aby oznaczyć stabilność aktywności hydratazy nitrylowej względem pH, zawiesinę komórkową inkubowano przy różnych wartościach pH w zakresie od 4 do 10 w 20°C przez 24 h. Zawiesinę komórkową następnie odwirowano i usunięte komórki przemyto i ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w buforze fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0). Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1. Po inkubowaniu przy wartościach pH w zakresie od 5 do 10 przez 24 h, aktywność hydratazy nitrylowej odpowiadała w przybliżeniu pierwotnej aktywności (fig. 5).
PL 208 060 B1
P r z y k ł a d 9. Wpł yw stężenia 3-cyjanopirydyny na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Zawiesinę komórek inkubowano przy różnych stężeniach 3-cyjanopirydyny w zakresie od 0 do 10% (w/v) w 20°C przez 60 min. Komórki usunięto, przemyto i ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w buforze fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0). Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1. Po inkubowaniu przy stężeniach 3-cyjanopirydyny w zakresie od 0 do 20%) (w/v) przez 60 min, aktywność hydratazy nitrylowej odpowiadała w przybliżeniu pierwotnej aktywności (fig. 6).
P r z y k ł a d 10. Wpływ stężenia nikotynamidu na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Zawiesinę komórkową inkubowano przy różnych stężeniach nikotynamidu w zakresie od 0 do 20% (w/v) w 20°C przez 24 h. Komórki usunięto, przemyto i ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w buforze fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0). Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1. Po inkubowaniu przy stężeniach nikotynamidu w zakresie od 0 do 20% (w/v) przez 24 h, aktywność hydratazy nitrylowej odpowiadała w przybliżeniu pierwotnej aktywności (fig. 7).
P r z y k ł a d 11. Oznaczenie wartości KM dla 3-cyjanopirydyny względem hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Mieszaninę reakcyjną obejmującą 3-cyjanopirydynę (0,1-1,0 M; 1,0-1,8 mL), wodny roztwór NaCl (0,85% (w/v); 0,7 do 0,1 mL), bufor fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0; 0,3 mL) i zawiesinę komórkową (0,01 mL) inkubowano wstrząsając w 30°C przez 10 min. Całkowita objętość mieszaniny reakcyjnej wyniosła między 2.0 do 2,2 mL, zależnie od stężenia 3-cyjanopirydyny. Reakcję zatrzymano przez dodanie HCl (2 M; 0.1 mL). Po odwirowaniu mieszaniny reakcyjnej (12 000 obr/min: 5 min), wytworzoną ilość nikotynamidu oznaczono za pomocą HPLC według przykładu 1. Oznaczona wartość KM wyniosła 160 mM (fig. 10).
P r z y k ł a d 12. Porównanie aktywnoś ci hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 i aktywno ś ci hydratazy nitrylowej znanych mikroorganizmów Amycolatopsis sp. NA40,
Rhodococcus sp. GF270 i Rhodococcus rhodochrous J1
Wartości KM aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4, Rhodococcus sp. GF270 (DSM 12211; WO 99/05306), Amycolatopsis sp. NA40 (DSM 11617; WO 99/05306) i Rhodococcus rhodocrous J1 względem wyjściowej 3-cyjanopirydyny oznaczono według przykładu 11 stosując odpowiedni mikroorganizm.
Wartości KM szczepów Amycolatopsis sp. NA40 i Rhodococcus sp. FZ4 są niższe niż innych mikroorganizmów (tablica 8).
T a b l i c a 8: Porównanie wartości KM dla wyjściowej 3-cyjanopirydyny
Km [Mm]
Rhodococcus sp. FZ4 Rhodococcus sp . GF270 Amycolatopsis sp. NA40 Rhodococcus rhodochrous J1
160 >200 41,7 200
Stabilność termiczną aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4, Rhodococcus sp. GF270, Amycolatopsis sp. NA40 i Rhodococcus rhodocrous J1 oznaczono według przykładu 7 stosując odpowiedni mikroorganizm i warunki inkubowania wskazane w tablicy 9. Aktywność hydratazy nitrylowej szczepu Rhodococcus sp. FZ4 wykazała najwyższą stabilność termiczną w porównaniu z aktywnoś cią hydratazy nitrylowej innych mikroorganizmów.
T a b l i c a 9: Porównanie trwałości termicznej aktywności hydratazy nitrylowej
Aktywność względna [%]
Warunki inkubowania Rhodococcus sp. FZ4 Rhodococcus sp. GF270 Amycolatopsis sp. NA40 Rhodococcus rhodochrous J1
1 2 3 4 5
15 min w
50°C 100 100 nda 100
60°C 93 95 nda 80
PL 208 060 B1 cd. tablicy 9
1 2 3 4 5
70°C 2 5 nda 0
60 min w
20°C 100 100 100 nda
30°C 100 100 95 nda
40°C 100 100 80 nda
50°C 100 100 32 nda
60°C 100 89 0 nda
70°C 6 0 0 nda
60°C przez
0 min 100 100 nda nda
30 min 100 67 - 0 nda nda
60 min 92 - 100 52 - 68 nda nda
120 min 72 - 87 29 - 47 nda nda
nie oznaczono
Wpływ stężenia 3-cyjanopirydyny na aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4, Rhodococcus sp. GF270, Amycolatopsis sp. NA40 i Rhodococcus rhodocrous J1 oznaczono według przykładu 9 stosując odpowiedni mikroorganizm i stężenia 3-cyjanopirydyny wskazane w tablicy 10. Aktywności hydratazy nitrylowej szczepów Rhodococcus sp. FZ4 i Rhodococcus sp. GF270 wykazują najwyższą tolerancję względem 3-cyjanopirydyny.
T a b l i c a 10: Porównanie wpływu stężenia 3-cyjanopirydyny na aktywność hydratazy nitrylowej
Aktywność względna [%]
3-Cyjanopirydyna [% (w/v)] Rhodococcus sp. FZ4 Rhodococcus sp. GF270 Amycolatopsis sp. NA40 Rhodococcus rhodochrous J1
0 100a 100a 100b 100b
2,5 100 100a 74b ndc
5,0 100a 100a 56b 86b
7,5 100a 100a 47b ndc
10,0 100a 100a 16b 63b
a inkubowano przez 60 min. b inkubowano przez 15 min. c nie oznaczono
Wpływ stężenia nikotynamidu na aktywności hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4, Rhodococcus sp. GF270, Amycolatopsis sp. NA40 i Rhodococcus rhodocrous J1 oznaczono według przykładu 9 stosując odpowiedni mikroorganizm i stężenie nikotynamidu wskazane w tablicy 11. Aktywności hydratazy nitrylowej szczepów Rhodococcus sp. FZ4 i Rhodococcus sp. GF270 wykazują najwyższą tolerancję względem nikotynamidu (tablica 11).
T a b l i c a 10: Porównanie wpływu stężenia nikotynamidu na aktywności hydratazy nitrylowej
Aktywność względna [%]
Nikotynamid [% (w/v)] Rhodococcus sp. FZ4 Rhodococcus sp. GF270 Amycolatopsis sp. NA40 Rhodococcus rhodochrous J1
1 2 3 4 5
0 100 100 100 nda
PL 208 060 B1 cd. tablicy 10
1 2 3 4 5
10 100 100 55 nda
20 100 100 0 nda
30 100 100 0 nda
nie oznaczono
P r z y k ł a d 13. Biotransformacja 3-cyjanopirydyny do nikotynamidu stosując
Rhodococcus sp. FZ4
Roztwór 3-cyjanopirydyny dodano w 42 porcjach 42 x 0,52 g = 21,8 g; 0,21 mol) do wsadu obejmującego zawiesinę komórkową (13,7 mg suchej masy komórkowej, 4 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M; pH 6,0; 16 mL). Następną porcję 3-cyjanopirydyny dodano do mieszaniny reakcyjnej, dopiero po ilościowym przeprowadzeniu 3-cyjanopirydyny w mieszaninie reakcyjnej do nikotynamidu. Mieszanina reakcyjna zestaliła się podczas przebiegu reakcji. Wytworzono ogółem 25,7 g nikotynamidu (wydajność ilościowa).
P r z y k ł a d 14. Biotransformacja cetonitrylu do acetamidu stosując
Rhodococcus sp. FZ4
Acetonitryl (5 mL; 95 mmol) dodano kroplami do mieszaniny reakcyjnej obejmującej bufor fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0; 4,5 mL) i zawiesinę komórek (4,88 mg suchej masy komórkowej; 0,5 mL) w 20°C przez 80 min. Reakcję następczą prowadzono wstrząsając w 20°C. Wytwarzanie acetamidu podczas reakcji monitorowano za pomocą HPLC (Waters Spherisorp 5 u ODS2 (4,6 x 150 mm); KH2PO4 (10 mM; pH 2,5)/acetonitryl = 99/1 (v/v); 1,0 mL/min; 210 nm). W ciągu 120 min wytworzono 6,14 g (wydajność ilościowa) acetamidu, który gromadził się w pożywce stosowanej w reakcji (fig. 1).
P r z y k ł a d 15. Wpływ stężenia acetonitrylu na aktywność hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4 w biotransformacji acetonitrylu do acetamidu
Mieszaninę reakcyjną obejmującą acetonitryl (0,2-19,0 M; 1,0-1,6 mL), wodny roztwór NaCl (0,85% (w/v): 0,6-0,0 mL), bufor fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0; 0,3 mL) i zawiesinę komórkową (0,1 mL) inkubowano wstrząsając w 20°C przez 10 min. Całkowita objętość reakcji wyniosła 2,0 mL. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Mieszaninę reakcyjną odwirowano (12 000 obr/min, 5 min) i ilość wytworzonego acetamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 14.
Aktywność hydratazy nitrylowej była niemal stała w zakresie od 0,1 do 15 M acetonitrylu (fig. 8). P r z y k ł a d 16. Wpływ stężenia acetonitrylu na aktywność hydratazy nitrylowej
Rhodococcus sp. FZ4
Komórki inkubowano z acetonitrylem (0,0-15,0 M) w buforze fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0) w 20°C przez 1 h. Zawiesinę komórkową odwirowano (12 000 obr/min, 5 min) i komórki ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w wodnym roztworze NaCl (0,85% (w/v)). Mieszaninę reakcyjną obejmującą tę zawiesinę komórkową (0,1 mL), 3-cyjanopirydynę (0,5 M, 1,0 mL), wodny roztwór NaCl (0,85% (w/v), 0,6 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0, 0,3 mL) inkubowano wstrząsając w 30°C przez 5 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Mieszaninę reakcyjną odwirowano (12 000 obr/min, 5 min) i ilość wytworzonego acetamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 14.
Aktywność hydratazy nitrylowej była niemal stała po 1 h inkubowania z acetonitrylem w zakresie stężeń od 0 do 3 M. Po 1 h inkubowania z 6 M acetonitrylem, obserwowano wciąż 60% pierwotnej aktywności hydratazy nitrylowej. Po 1 h inkubowania 9 M z acetonitrylem, wciąż obserwowano około 35% pierwotnej aktywności hydratazy nitrylowej (fig. 9).
P r z y k ł a d 17. Tworzenie pigmentowo-negatywnych mutantów Rhodococcus sp. FZ4
Pożywkę Nutrient broth (50 mL) szczepiono szczepem Rhodococcus sp. FZ4, a następnie inkubowano wstrząsając w 28°C. aż osiągnięto OD610 nm 6,29. Następnie wstępną hodowlę (10 mL) przeniesiono do pożywki Nutrient broth (25 mL) i inkubowano wstrząsając w 28°C, aż osiągnięto OD610 nm 1,90. Tak otrzymaną hodowlę (10 mL) odwirowano (8 000 obr/min, 5 min). Roztwór sklarowany odrzucono, a wytrącone komórki przeprowadzono w stan zawiesiny w roztworze soli kuchennej, buforowanym fosforanem. Zawiesinę komórkową odwirowano (8 000 obr/min, 5 min). Roztwór sklarowany odrzucono, a wytrącone komórki przeprowadzono w stan zawiesiny w roztworze soli kuchennej, buforowanym fosforanem (5 mL). Zawiesinę komórkową przeniesiono na szklaną szalkę Petriego (średnica 90 mm). Komórki naświetlono stosując lampę UV (15 W, 254 nm) z odległości 25 cm przez 17 min. Komórki następnie inkubowano wstrząsając w podwójnie zatężonej pożywce Nutrient broth
PL 208 060 B1 w 28°C przez 4 dni. Tak otrzymaną hodowlę rozcień czono 100-krotnie i jej 100- μ l próbki posiano na płytce agarowej do zliczania kolonii i inkubowano w 28°C. Wyrosło prawie 150 pojedynczych kolonii na płytkę. Płatki wystawiono na światło dzienne, aby indukować tworzenie czerwonych pigmentów. Kolonie mutantów pigmentowo-negatywnych były łatwo odróżnialne od kolonii zabarwionych mutantów i czerwonych kolonii dzikiego typu.
P r z y k ł a d 18. Oczyszczanie hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Rhodococcus sp. FZ4 hodowano według przykładu 3 w 2L fermentatorze. Hodowlę odwirowano i wytrą cone komórki ponownie przeprowadzono w stan zawiesiny w wodnym roztworze NaCl (0,85% (w/v)). Zawiesinę komórkową przeniesiono do buforu fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0) zawierającego kwas masłowy (44 mM) i potraktowano ultradźwiękami. Szczątki komórek usunięto przez odwirowanie. Roztwór sklarowany użyto do oczyszczania hydratazy nitrylowej według tablicy 12. Aktywność hydratazy nitrylowej oznaczono według przykładu 1, stosując jednak, odpowiednie ekstrakty zamiast zawiesiny komórkowej.
T a b l i c a 12: Oczyszczanie hydratazy nitrylowej Rhodococcus sp. FZ4
Etap oczyszczania Zawartość proteiny [mg] Aktywność całkowita [pmol/min] Aktywność właściwa [pmol/(min x mg)]
Ekstrakt bezkomórkowy 335 5 881 17,6
Wytrącanie (NH4)2SO4 198 6 087 28,4
DEAE-Sephacel 73,0 3 553 48,7
Butyl-Toyopearl 66,2 2 035 30,7
Fenyl-Sepharose 26,2 890 34,0
P r z y k ł a d 19. Oznaczenie masy cząsteczkowej oczyszczonej hydratazy nitrylowej Masę cząsteczkową oznaczono metodą HPLC (żel TSK G 300 SW (0,75 x 60 cm), bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,5) i chlorek potasu (0,2 M), 0,7 mL/min, 280 nm).
Masa cząsteczkowa hydratazy nitrylowej wyniosła 465 kDa (fig. 11).
Hydrataza nitrylowa składa się z α-podjednostki o masie cząsteczkowej 27,7 kDa i z β-podjednostki o masie cząsteczkowej 31,2 kDa (fig. 12).
P r z y k ł a d 20. Trwałość termiczna oczyszczonej hydratazy nitrylowej Roztwór obejmujący roztwór hydratazy nitrylowej (0,697 μmol/min, 0,025 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0; 0,475 mL) inkubowano w różnych temperaturach w zakresie od 20 do 70°C przez 60 min. Następnie roztwór ochłodzono do 20°C stosując kąpiel lodową i dodano 3-cyjanopirydynę (0,5 M; 0,500 mL). Mieszaninę reakcyjną inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Ilość wytworzonego nikotynamidu oznaczono metodą HPLC jak w przykładzie 1. Po 60 min inkubowania w temperaturach powyżej 40°C, aktywność hydratazy nitrylowej obniżyła się znacząco. Po 60 min inkubowania w 50°C, aktywność hydratazy nitrylowej wyniosła jedynie około 25% pierwotnej aktywności (fig. 15).
P r z y k ł a d 21. Optymalne pH oczyszczonej hydratazy nitrylowej Mieszaninę reakcyjną obejmującą 3-cyjanopirydynę (0,5 M, 0,500 mL), roztwór hydratazy nitrylowej (0,697 μmol/min, 0,025 mL) i różne bufory w zakresie pH od 4 do 11 (0,1 M, 0,0475 mL) inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Ilość wytworzonego nikotynamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 1. Optymalne pH dla hydratazy nitrylowej było w zakresie od 6,0 do 6,5 (fig. 16).
P r z y k ł a d 22. Stabilność oczyszczonej hydratazy nitrylowej względem pH Roztwór obejmujący roztwór hydratazy nitrylowej (8,36 μmol/min; 0,47 mL), różne bufory w zakresie pH od 4,0 do 11,0 (0,3 M; 0,10 mL) i wodę destylowaną (0,03 mL) inkubowano w 20°C przez 30 min. Mieszaninę reakcyjną obejmującą próbkę inkubowanego roztworu hydratazy nitrylowej (0,05 mL), 3-cyjanopirydynę (0,5 M, 0,5 mL) i odpowiedni bufor (0,1 M, 0,45 mL) inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Ilość wytworzonego nikotynamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 1. Po 60 min inkubowania przy pH w zakresie od 6 do 8, aktywność hydratazy nitrylowej odpowiadała w przybliżeniu pierwotnej aktywności hydratazy nitrylowej (fig. 17).
PL 208 060 B1
P r z y k ł a d 23. Specyficzność oczyszczonej hydratazy nitrylowej względem substratu
Mieszaninę reakcyjną obejmującą roztwór hydratazy nitrylowej (0,695 μmol/min, 0,025 mL), różne substancje wyjściowe (0,500 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M; pH 7,0; 0,475 mL) inkubowano w 20°C przez 5 do 10 min. Zastosowane stężenia substratu były w zakresie od 0,015 do 0,250 M. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Ilość wytworzonego amidu oznaczono metodą HPLC. Wyniki zestawiono w tablicy 13. Spośród badanych substratów, aktywność hydratazy nitrylowej jest najwyższa względem acetonitrylu jako substancji wyjściowej.
T a b l i c a 13. Specyficzność oczyszczonej hydratazy nitrylowej względem substratu
Substrat Stężenie [M] Aktywność względna [%]
Acetonitryl 0,2 1008
Akrylonitryl 0,2 774
Propionitryl 0,2 693
Butyronitryl 0,2 578
Krotononitryl 0,2 114
3-Cyjanopirydyna 0,25 100a
4-Cyjanopirydyna 0,125 92,8
Benzonitryl 0,015 75,6
M-Chlorobenzonitryl 0,015 66,5
2-Cyjanopirydyna 0,125 36,7
P-Chlorobenzonitryl 0,015 8,31
Metakrylamid 0,2 1,39
O-Chlorobenzonitryl 0,015 0
Całkowita aktywność: 4164 μmol/(min x mL).
P r z y k ł a d 24. Wpływ potencjalnych inhibitorów na oczyszczoną hydratazę nitrylową Roztwór obejmujący roztwór hydratazy nitrylowej (0,695 μmol/min, 0,025 mL), bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0, 0,475 mL), wodę destylowaną (0,150 mL) i różne potencjalne inhibitory (0,100 mL) inkubowano w 20°C przez 5 min. Następnie dodano 3-cyjanopirydynę (1,0M, 0,250 mL). Stężenie inhibitorów w mieszaninie reakcyjnej wyniosło 1,0 mM. Mieszaninę reakcyjną inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie MeOH. Ilość wytworzonego nikotynamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 1. Wyniki zestawiono w tablicy 14. Spośród badanych potencjalnych inhibitorów najsilniejsze działanie inhibitujące wykazują hydroksyloamina i cyjanek potasu.
T a b l i c a 14: Wpływ potencjalnych inhibitorów na oczyszczoną hydratazę nitrylową
Potencjalny inhibitor Aktywność względna [%]
1 2
Kwas p-chlorortęciowobenzoesowyb 187
Tiron 114
Fluorek fenylometanosulfonylu 110
1,10-Fenantrolina 106
Mocznik 106
Ditiotreitol 103
EDTAb 100
- 100c
Cysteamina 99,1
PL 208 060 B1 cd. tablicy 14
1 2
8-Hydroksychinolina 97,8
2,2'-Bipirydyl 97,8
Octan jodu 96,7
N-Etylomaleinoimid 95,3
Azydek sodu 93,5
5,5'-Ditiobis (kwas 2-nitrobenzoesowy)a 93,4
Dietyloditiokarbaminian 93,3
D-Cykloseryna 86,3
Fenylohydrazyna 84,6
2-Merkaptoetanol 76,3
Hydroksyloamina 1,34
Cyjanek potasu 0
a 0,1 mM.
b Kwas etylenodiaminoczterooctowy.
c całkowita aktywność: 3 776 μmol/(min x mL)
P r z y k ł a d 25. Wpływ jonów metali na aktywność oczyszczonej hydratazy nitrylowej Wpływ jonów metali na aktywność oczyszczonej hydratazy nitrylowej zbadano według przykładu 24, lecz przy dodaniu jonów metali zamiast potencjalnych inhibitorów. Stężenie jonów metali w mieszaninie reakcyjnej wyniosło 1,0 mM. Wyniki zestawiono w tablicy 15. Spośród badanych jonów metali, jedynie kationy srebra i dwuwartościowej rtęci wykazują działanie inhibitujące.
T a b l i c a 15: Wpływ jonów metali na aktywność oczyszczonej hydratazy nitrylowej
Jony metali Aktywność względna [%]
CuSO4 177
MnCl2 123
NiCl2 123
ZnSO4 121
FeSO4 113
CaCl2 113
CoCI2 110
FeCla 105
- 100a
AgNOs 0
HgCl2b 0
P r z y k ł a d 26. Oznaczenie wartości KM dla 3-cyjanopirydyny względem oczyszczonej hydratazy nitrylowej
3-Cyjanopirydynę dodawano w różnych stężeniach (3,1-800 mM, 0,500 mL) do roztworu obejmującego roztwór hydratazy nitrylowej (0,0697 pmol/min, 0,025 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0; 0,475 mL). Mieszaninę reakcyjną inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie metanolu i ilość wytworzonego nikotynamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 1.
Wartość KM dla 3-cyjanopirydyny wyniosła 80,5 mM (fig. 13).
PL 208 060 B1
P r z y k ł a d 27. Oznaczenie wartości KM dla acetonitrylu względem oczyszczonej hydratazy nitrylowej
Acetonitryl dodawano w różnych stężeniach (2,5-80 mM, 0,500 mL) do roztworu obejmującego roztwór hydratazy nitrylowej (0,0697 umol/min, 0,025 mL) i bufor fosforanu potasu (0,1 M, pH 7,0; 0,475 mL). Mieszaninę reakcyjną inkubowano w 20°C przez 10 min. Reakcję zatrzymano przez dodanie metanolu i ilość wytworzonego acetamidu oznaczono metodą HPLC według przykładu 14. Wartość KM dla acetonitrylu wyniosła 2,84 mM (fig. 14).

Claims (11)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Mikroorganizmy ze szczepu oznaczonego jako Rhodococcus sp. FZ4, zdeponowanego pod numerem DSM 13597.
  2. 2. Mikroorganizmy według zastrz. 1, znamienne tym, że są zdolne do tolerowania acetonitrylu w stężeniu co najmniej 3 M.
  3. 3. Mikroorganizmy według zastrz. 2, znamienne tym, że są zdolne do przereagowania 3-cyjanopirydyny z wytworzeniem nikotynoamidu.
  4. 4. Mikroorganizmy według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że występują [w nich] kwasy mykolowe o długości łańcucha C48.
  5. 5. Ekstrakty enzymów, otrzymywalne z mikroorganizmów jak określono w zastrz. 1 do 4.
  6. 6. Hydrataza nitrylowa, otrzymywalna z mikroorganizmów jak określono w zastrz. 1 do 4.
  7. 7. Hydrataza nitrylowa, znamienna tym, że ma
    a) wartość KM 2,84 ± 1,00 mM dla acetonitrylu jako substratu oraz 80,5 ± 15,0 mM dla 3-cyjanopirydyny jako substratu;
    b) optimum pH 6,5 ± 1,0;
    c) masę cząsteczkową 465 ± 50 oznaczaną metodą HPLC i obejmuje α-podjednostkę oraz β-podjednostkę.
  8. 8. Sposób wytwarzania amidów o wzorze ogólnym 3, w którym R1 oznacza C1-6-alkil, C2-6-alkenyl lub grupę o wzorze ogólnym 4, w którym X oznacza atom azotu lub -CH=, każdy z podstawników R2 i R3 oznacza niezależnie atom wodoru, atom chlorowca, C1-6-alkil lub C2-6-alkenyl, znamienny tym, że nitryl o wzorze ogólnym 2, w którym R1 ma wyżej określone znaczenie, poddaje się przekształceniu stosując mikroorganizm jak określono w zastrz. 1 do 4, ekstrakt enzymu jak określono w zastrz. 5 lub enzym jak określono w zastrz. 6 do 7.
  9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że jako nitryl stosuje się 3-cyjanopirydynę lub acetonitryl.
  10. 10. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w temperaturze od 5 do 50°C i przy pH od 5 do 10.
  11. 11. Zastosowanie mikroorganizmów jak określono w zastrz. 1 do 4, do usuwania odpadów acetonitrylu.
PL365921A 2001-01-09 2002-01-08 Nowe mikroorganizmy Rhodococcus sp., ekstrakty enzymów wyodrębniane z tych mikroorganizmów, hydrataza nitrylowa wytwarzana przez te mikroorganizmy oraz mikrobiologiczny sposób wytwarzania amidów, jak również zastosowania tych mikroorganizmów PL208060B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP01100493 2001-01-09
US34237301P 2001-12-27 2001-12-27

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL365921A1 PL365921A1 (pl) 2005-01-10
PL208060B1 true PL208060B1 (pl) 2011-03-31

Family

ID=26076438

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL365921A PL208060B1 (pl) 2001-01-09 2002-01-08 Nowe mikroorganizmy Rhodococcus sp., ekstrakty enzymów wyodrębniane z tych mikroorganizmów, hydrataza nitrylowa wytwarzana przez te mikroorganizmy oraz mikrobiologiczny sposób wytwarzania amidów, jak również zastosowania tych mikroorganizmów

Country Status (21)

Country Link
US (2) US20040142447A1 (pl)
EP (1) EP1352050B1 (pl)
JP (1) JP4307837B2 (pl)
KR (2) KR100880143B1 (pl)
CN (1) CN1316010C (pl)
AT (1) ATE417919T1 (pl)
AU (1) AU2002228036A1 (pl)
CA (1) CA2432060C (pl)
CZ (1) CZ20031409A3 (pl)
DE (1) DE50213120D1 (pl)
DK (1) DK1352050T3 (pl)
EA (1) EA008600B1 (pl)
ES (1) ES2319875T3 (pl)
HU (1) HU229283B1 (pl)
IL (2) IL155996A0 (pl)
MX (1) MX268424B (pl)
NO (1) NO329719B1 (pl)
PL (1) PL208060B1 (pl)
PT (1) PT1352050E (pl)
SK (1) SK288061B6 (pl)
WO (1) WO2002055670A1 (pl)

Families Citing this family (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE102004013824A1 (de) 2004-03-20 2005-10-13 Degussa Ag Nitrilhydratasen aus Rhodococcus opacus
IT1400395B1 (it) 2010-06-08 2013-05-31 Procos Spa Processo one-pot per la sintesi di dalfampridine.
CN102212566A (zh) * 2011-04-11 2011-10-12 江苏大学 一种高纯度异丁酰胺生产方法
ITUA20163572A1 (it) * 2016-05-18 2017-11-18 Columbia S R L Metodo biotecnologico per la produzione di acrilammide e relativo nuovo ceppo batterico
EP3710592B1 (en) 2017-11-14 2022-08-31 Columbia S.r.l. Microbiological process for the preparation of amides
CN114686538B (zh) * 2020-12-30 2023-09-29 杭州唯铂莱生物科技有限公司 一种烟酰胺制备中烟酸含量的控制方法
WO2024195728A1 (ja) * 2023-03-17 2024-09-26 三菱ケミカル株式会社 アミド化合物の製造方法

Family Cites Families (12)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4255344A (en) * 1978-11-08 1981-03-10 Mitsubishi Chemical Industries, Limited 9-α-Hydroxy steroids
CA1133840A (en) * 1980-09-08 1982-10-19 James E. Zajic De-emulsification agents of microbiological origin
DE3248167A1 (de) * 1982-12-27 1984-06-28 Wintershall Ag, 3100 Celle Trehaloselipidtetraester
US5179014A (en) * 1985-01-08 1993-01-12 Nitto Chemical Industry Co., Ltd. Process for the preparation of amides using microorganisms
MX169933B (es) * 1987-09-18 1993-08-02 Hideaki Yamada Procedimiento para la produccion biologica de amidas
GB8910958D0 (en) * 1989-05-12 1989-06-28 Bruce Neil C Assay
AU627648B2 (en) * 1990-02-28 1992-08-27 Teruhiko Beppu Dna fragment encoding a polypeptide having nitrile hydratase activity, a transformant containing the gene and a process for the production of amides using the transformant
US5753472A (en) * 1991-05-02 1998-05-19 Nitto Chemical Industry Co. Ltd. DNA fragment encoding a polypeptide having nitrile hydratase activity, a transformant containing the gene and a process for the production of amides using the transformant
DE4313649C1 (de) * 1993-04-21 1995-01-26 Fzb Biotechnik Gmbh Mikroorganismus und Verfahren zur mikrobiellen Herstellung eines Nitrilhydratase-/Amidase-Enzymkomplexes
RU2053300C1 (ru) * 1993-12-17 1996-01-27 Государственный научно-исследовательский институт генетики и селекции промышленных микроорганизмов Штамм бактерий rhodococcus rhodochrous - продуцент нитрилгидратазы
CN1108372C (zh) * 1997-07-22 2003-05-14 隆萨股份公司 酰胺的制备工艺
JP4185607B2 (ja) * 1998-12-15 2008-11-26 ダイセル化学工業株式会社 新規な微生物及びアミド化合物の製造方法

Also Published As

Publication number Publication date
JP2004516849A (ja) 2004-06-10
KR100903756B1 (ko) 2009-06-18
AU2002228036A1 (en) 2002-07-24
JP4307837B2 (ja) 2009-08-05
MX268424B (es) 2009-07-17
MXPA03006149A (es) 2004-05-04
DK1352050T3 (da) 2009-04-06
NO20033116D0 (no) 2003-07-08
KR100880143B1 (ko) 2009-01-23
EP1352050B1 (de) 2008-12-17
PL365921A1 (pl) 2005-01-10
SK288061B6 (sk) 2013-04-03
NO329719B1 (no) 2010-12-06
EP1352050A1 (de) 2003-10-15
US20070148743A1 (en) 2007-06-28
HUP0401111A2 (hu) 2004-08-30
ES2319875T3 (es) 2009-05-14
CN1486363A (zh) 2004-03-31
US7838271B2 (en) 2010-11-23
SK6242003A3 (en) 2003-10-07
WO2002055670A1 (de) 2002-07-18
KR20080099348A (ko) 2008-11-12
CN1316010C (zh) 2007-05-16
NO20033116L (no) 2003-07-08
EA008600B1 (ru) 2007-06-29
ATE417919T1 (de) 2009-01-15
PT1352050E (pt) 2009-03-24
DE50213120D1 (de) 2009-01-29
KR20040012707A (ko) 2004-02-11
CA2432060C (en) 2013-04-23
IL155996A (en) 2010-04-29
EA200300749A1 (ru) 2003-12-25
CZ20031409A3 (cs) 2003-11-12
US20040142447A1 (en) 2004-07-22
HU229283B1 (en) 2013-10-28
HUP0401111A3 (en) 2004-10-28
IL155996A0 (en) 2003-12-23
CA2432060A1 (en) 2002-07-18

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US5334519A (en) Process for biological production of amides with R. rhodochrous J-1
US7838271B2 (en) Microbiological method for producing amides
US7595178B2 (en) Process for the preparation of amides
KR20010040960A (ko) 신규한 미생물 및 아미드 화합물의 제조 방법
JP2670838B2 (ja) L―α―アミノ酸類の製造方法
MXPA00000440A (es) Procedimiento para la preparacion de amidas
JP2006158323A (ja) 微生物によるアミド化合物の製造方法およびそれに使用する微生物、菌体処理物および酵素

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20140108