PL206829B1

PL206829B1 - Sposób i urządzenie do montażu uzwojenia oraz stojan

Info

Publication number: PL206829B1
Application number: PL374895A
Authority: PL
Inventors: Alain Defebvin; Michel Jaze; Vincent Ramet
Original assignee: Valeo Equip Electr Moteur
Priority date: 2002-10-28
Filing date: 2003-10-28
Publication date: 2010-09-30
Also published as: BR0314209A; WO2004040739A1; KR20050051720A; ES2671819T3; EP1559183A1; KR100975384B1; EP1559183B1; PL374895A1; MXPA05004498A; BRPI0314209B1; FR2846481B1; CN1706087A; HUE038374T2; CN100492822C; FR2846481A1

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 206829 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 374895 (51) Int.Cl.

(22) Data zgłoszenia: 28.10.2003 H02K 15/06 (2006.01)

H02K 1/16 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

28.10.2003, PCT/FR03/003216 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

13.05.2004,WO04/040739 (54)

Sposób i urządzenie do montażu uzwojenia oraz stojan

	(73) Uprawniony z patentu: VALEO EQUIPEMENTS ELECTRIQUES
(30) Pierwszeństwo:	MOTEUR, Creteil, FR
28.10.2002, FR, 02/13430	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	ALAIN DEFEBVIN, Cormont, FR
14.11.2005 BUP 23/05	MICHEL JAZE, Frencq, FR VINCENT RAMET, Etaples, FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.09.2010 WUP 09/10	(74) Pełnomocnik:
	rzecz. pat. Kuczyńska Teresa POLSERVICE spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

PL 206 829 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do montażu uzwojenia oraz stojan. Wynalazek odnosi się do stojanów wirujących maszyn elektrycznych.

Dokładniej, przedmiotem wynalazku jest w pierwszym aspekcie sposób montażu uzwojenia zawierającego półfazy górną i dolną, w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowej wewnętrznej pakietu blach stojana w osi X-X', zawierający następujące etapy:

a) wytwarzania półfazy górnej i dolnej, gdzie każda zawiera połączenie w gwiazdę zwojów, gdzie każdy ma wiele wiązek wystających na zewnątrz zwoju, połączonych przez części promieniowo wewnętrzne, zwoje półfazy górnej są przesunięte kątowo w stosunku do zwojów półfazy dolnej, półfaza górna jest umieszczona ponad półfazą dolną,

b) przeniesienie półfazy górnej i dolnej na narzędzie montażowe,

c) przeniesienie narzędzia montażowego pod powierzchnię osiową dolną pakietu blach stojana, zwoje połączone w gwiazdę są wypośrodkowane na osi stojana i biegną w płaszczyznach prostopadłych do tej osi albo prawie prostopadłych,

d) montaż półfazy górnej i dolnej w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek w kierunku równoległym do osi X-X', aż zwoje półfazy górnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków,

e) odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach, dla utworzenia zezwoju górnego stojana,

f) kontynuowanie montażu zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie aż zwoje półfazy dolnej wypełnią rowki odpowiednie na całej długości rowków,

g) odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy dolnej na powierzchni osiowej górnej.

Wynalazek, w drugim aspekcie, dotyczy urządzenia umożliwiającego realizację przedstawionego powyżej sposobu, zawierającego człon utrzymujący w położeniu pakiet blach i narzędzie montażowe umieszczone poniżej dolnej powierzchni osiowej pakietu blach, narzędzie montażowe zawierające płytki wzdłużne równoległe, mające górne wolne końce rozmieszczone koliście i przechodzące przez wiązki zwojów półfazy górnej i dolnej i grzybek umieszczony w środku płytki, grzybek i płytki są ruchome wzdłużnie, w sposób wzajemnie niezależny, wzdłuż osi stojana, zaczynając od położenia wyjściowego umieszczonego pod pakietem blach, w którym zwoje połączone w gwiazdę są wycentrowane na osi stojana i biegną prostopadle do tej osi albo prawie prostopadle, płytki ślizgają się na przeciw rowków i grzybek pchający zwoje w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek zwojów i odchylanie wiązek równolegle do osi, urządzenie do montażu zawiera również elementy dla odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy dolnej i górnej na powierzchni osiowej górnej pakietu blach ponad górnymi końcami płytki.

Realizowane sposoby i urządzenia tego typu są znane ze stanu techniki. Urządzenia zawierają dwie serie płytek, płytki krótsze związane z półfazą górną i płytki dłuższe związane z półfazą dolną.

W etapie d) sposobu, pł ytki przyjmują poł o ż enie zatrzymania, w którym wolne koń ce pł ytek krótkich dochodzą do poziomu powierzchni górnej pakietu blach, płytki długie przedłużają się o kilka centymetrów od tej powierzchni w górę.

Odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej w etapie e) jest wykonywane za pomocą grzybka, pcha on te zwoje osiowo w górę. Gdy części promieniowo wewnętrzne zwojów dochodzą do poziomu wolnego końca płytek krótkich, te części promieniowo wewnętrzne odchylają się ponad wolne końce płytek krótkich i są pchane na powierzchnię górną pakietu blach.

Po odchylaniu, części promieniowo wewnętrzne zwojów są nieuporządkowane. Rozmiar zezwojów czół w ten sposób utworzonych nie jest zoptymalizowany. Ponadto, zezwoje mają liczne skrzyżowania zwojów. Co w konsekwencji powoduje, że jest duże ryzyko zwarcia pomiędzy zwojami.

Sposób montażu uzwojenia zawierającego półfazy górną i dolną, w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach stojana mającego oś X-X', przy czym każda z pół faz, pół faza górna i pół faza dolna, zawiera połączenie w gwiazdę zwojów, z których każ dy ma wiele wiązek wystających na zewnątrz zwoju, połączonych przez części promieniowo wewnętrzne, i zwoje półfazy górnej są przesunięte kątowo w stosunku do zwojów półfazy dolnej, zaś półfaza górna jest umieszczona ponad półfazą dolną, i w tym sposobie przenosi się półfazę górną i dolną na narzędzie montażowe, przenosi się narzędzie montażowe pod powierzchnię osiową dolną pakietu blach stojana, przy czym zwoje połączone w gwiazdę są wypośrodkowane na osi X-X' stojana i biegną

PL 206 829 B1 w płaszczyznach prostopadłych do tej osi albo prawie prostopadłych, montuje się półfazę górną i dolną za pomocą narzędzia montażowego w rowkach, stopniowo skręcając wiązki i odchylając te wiązki w kierunku równoległym do osi X-X', aż zwoje półfazy górnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków, następnie odchyla się części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach, tworząc zezwój górny stojana, kontynuuje się montaż zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie, aż zwoje półfazy dolnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków, i odchyla się części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy dolnej na powierzchni osiowo górnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach odchyla się za pomocą, tworzących warstwy, członów wyciągających promieniowo te części z wewnątrz do zewnątrz.

Korzystnie na końcu czynności montowania półfazy górnej i dolnej za pomocą narzędzia montażowego w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek w kierunku równoległym do osi X-X', części promieniowo wewnętrzne wszystkich zwojów półfazy górnej umieszcza się osiowo ponad powierzchnią osiowo górną pakietu blach.

Korzystnie końce promieniowo wewnętrzne (122) wszystkich zwojów półfazy dolnej umieszcza się osiowo ponad powierzchnią osiowo górną pakietu blach na końcu czynności kontynuowania montażu zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie aż do wypełnienia rowków na całej długości tych rowków przez zwoje półfazy dolnej.

Korzystnie stosuje się narzędzie montażowe zawierające płytki wzdłużne równoległe rozmieszczone koliście, mające górne wolne końce i przechodzące przez wiązki półfazy górnej i dolnej i grzybek umieszczony w środku płytki, przy czym grzybek i płytki są ruchome wzdłużnie w sposób niezależny, i zwoje montuje się w rowkach przez przemieszczanie grzybka i płytek w górę wzdłuż osi stojana, przy czym płytki przesuwa się na przeciw rowków i za pomocą grzybka pcha się zwoje, zaś podczas czynności montowania półfazy górnej i dolnej za pomocą narzędzia montażowego w rowkach płytki przemieszcza się z położenia wyjściowego do położenia zatrzymania osiowo stosunkowo wyższego, a ponadto po czynności montowania półfazy górnej i dolnej za pomocą narzędzia montażowego w rowkach, przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek w kierunku równoległym do osi X-X' aż do wypełnienia rowków na całej długości tych rowków przez zwoje półfazy dolnej, a przed czynnością odchylania części promieniowo wewnętrznej zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach dla utworzenia zezwoju górnego stojana, przemieszcza się do dołu płytki do położenia pośredniego, stosunkowo niższego niż położenie zatrzymania, umożliwiając odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej.

Korzystnie części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy górnej i dolnej układa się warstwami osiowo pomiędzy grzybkiem i płytkami podczas ruchu grzybka i płytek w górę podczas czynności montowania półfazy górnej i dolnej za pomocą narzędzia montażowego w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek w kierunku równoległym do osi X-X' aż do wypełnienia rowków na całej długości tych rowków przez zwoje półfazy dolnej i czynności kontynuowania montażu zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie aż do wypełnienia rowków na całej długości tych rowków przez zwoje półfazy dolnej.

Korzystnie wolne końce płytek, w położeniu pośrednim płytek, umieszcza się osiowo na poziomie bliskim powierzchni osiowo górnej pakietu blach.

Korzystnie czynność odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy dolnej na powierzchni osiowo górnej wykonuje się za pomocą szczęki rozszerzającej na innym stanowisku niż czynności montowania półfazy górnej i dolnej za pomocą narzędzia montażowego w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek w kierunku równoległym do osi X-X', aż zwoje półfazy górnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków, odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach, dla utworzenia zezwoju górnego stojana, kontynuowania montażu zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie, aż zwoje półfazy dolnej (10i) wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków i przemieszczania do dołu płytek do położenia pośredniego, stosunkowo niższego niż położenie zatrzymania, dla umożliwienia odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej.

Korzystnie montuje się uzwojenie faliste rozłożone w pakiecie blach stojana. Urządzenie do montażu uzwojenia zawierającego półfazy górną i dolną, w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach stojana mającego oś X-X', przy czym półfazy górna i dolna zawierają każda połączenie w gwiazdę zwojów, z których każdy ma wiele wiązek wystających na zewnątrz zwoju połączonych przez części promieniowo wewnętrzne, i zwoje półfazy górnej są przesunię4

PL 206 829 B1 te kątowo w stosunku do zwojów półfazy dolnej, zaś półfaza górna jest umieszczona ponad półfazą dolną, a ponadto to urządzenie zawiera człon utrzymujący w położeniu pakietu blach i narzędzie montażowe umieszczone poniżej powierzchni osiowej dolnej pakietu blach, przy czym narzędzie montażowe zawiera płytki wzdłużne równoległe, mające górne końce wolne, rozmieszczone koliście i przechodzące przez wiązki zwojów półfazy górnej i dolnej i grzybek umieszczony w środku płytek, zaś grzybek i płytki są ruchome wzdłużnie, w sposób wzajemnie niezależny, wzdłuż osi stojana, zaczynając od położenia wyjściowego znajdującego się pod pakietem blach, w którym zwoje połączone w gwiazdę są wycentrowane na osi X-X' stojana i biegną prostopadle do tej osi albo prawie prostopadle, a płytki ślizgają się naprzeciw rowków i grzybek pcha zwoje w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek zwojów i odchylanie tych wiązek równolegle do osi X-X', a ponadto urządzenie do montażu zawiera również elementy dla odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy dolnej i górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach ponad końcami górnymi płytek, wedł ug wynalazku charakteryzuje się tym, że wymienione elementy zawierają urządzenie tworzące warstwy umieszczone ponad pakietem blach, wyposażone w człony tworzące warstwy do wyciągania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej promieniowo z wewnątrz do zewnątrz.

Korzystnie urządzenie tworzące warstwy zawiera stały pierścień prowadzący otaczający pakiet blach i wyposażony w żłobki prowadzące, pierścień napędowy nałożony na pierścień prowadzący wyposażony w żłobki napędowe, i człon wykonawczy przemieszczający selektywnie obrotowo pierścień napędowy w stosunku do pierścienia prowadzącego, zaś członami tworzącymi warstwy są palce ślizgające się w żłobkach prowadzących i zawierające kołki umieszczone w żłobkach napędowych.

Korzystnie żłobki prowadzące są promieniowe, a żłobki napędowe są ukośne w stosunku do żłobków prowadzących.

Korzystnie grzybek zawiera część dolną cylindryczną o średnicy odpowiadającej średnicy wewnętrznej pakietu blach i część górną połączoną z powierzchnią górną części dolnej, zaś część górna tworzy ryjek, który razem z płytkami określa kalibrowaną przestrzeń pierścieniową uwarstwienia części promieniowo wewnętrznych zwojów.

Korzystnie przestrzeń pierścieniowa ma grubość promieniową odpowiadającą średnicy przewodu tworzącego zwoje.

Korzystnie część górna grzybka ma powierzchnie prowadzące górną i dolną prowadzące odpowiednio części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy górnej i dolnej do przestrzeni pierścieniowej.

Korzystnie powierzchnie prowadzące górna i dolna są utworzone z przyciętych ścian części górnej biegnących do dołu i na zewnątrz od wolnej powierzchni górnej części górnej przeciwnej do części dolnej, zaś przycięte ściany powierzchni prowadzącej dolnej są przesunięte kątowo w stosunku do ścian powierzchni prowadzącej górnej i wycięte głębiej w części górnej niż ściany powierzchni prowadzącej górnej.

Korzystnie końce górne płytek dochodzą wszystkie do tego samego poziomu osiowego.

Stojan zawierający uzwojenie z półfazami górną i dolną w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach, przy czym wspomniane uzwojenie zawiera zezwój górny z sześcioma wieńcami o promieniach malejących, utworzonymi z części promieniowo wewnętrznych sześciu półfaz, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wspomniane części są wyciągnięte promieniowo na zewnątrz.

Inne właściwości i zalety wynalazku ujawnią się wyraźnie podczas lektury poniższego opisu, przedstawionego tytułem przykładu, w żadnej mierze nie ograniczającego, w powiązaniu z załączonymi rysunkami.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego fig. 1 przedstawia widok z dołu półfaz górnej i dolnej nawiniętych wokół płytek narzędzia montażowego, fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny wnętrza pakietu blach, narzędzie montażowe urządzenia montażowego według wynalazku jest pokazane w położeniu wyjściowym, urządzenie tworzące warstwy nie jest pokazane, fig. 3 przedstawia w uproszczeniu widok w przekroju osiowym, urządzenia montażowego z fig. 2, narzędzie montażowe jest pokazane w położeniu wyjściowym, fig. 4 przedstawia widok równoważny do pokazanego na fig. 3, na końcu etapu d) sposobu montażu, to znaczy gdy zwoje półfazy górnej wypełniają całkowicie odpowiednie rowki, fig. 5 przedstawia widok równoważny do pokazanego na fig. 3, na końcu etapu h) przemieszczania do dołu płytek do położenia pośredniego, stosunkowo niższego od położenia zatrzymania, dla umożliwienia odchylenia części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej, to znaczy gdy płytki są opuszczone do ich położenia pośredniego, fig. 6 przedstawia widok równoważny do pokazanego na fig. 3, na końcu etapu e) sposobu montażu,

PL 206 829 B1 to znaczy gdy człony tworzące warstwy wykonały odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej, fig. 7 przedstawia widok równoważny do pokazanego na fig. 3, na końcu etapu f) sposobu montażu, to znaczy gdy zwoje półfazy dolnej wypełniają całkowicie odpowiednie rowki, fig. 8 przedstawia widok identyczny do pokazanego na fig. 7, za wyjątkiem tego, że narzędzie montażowe wróciło do swojego położenia wyjściowego, stojan jest gotowy do przeniesienia na inne stanowisko, gdzie będzie wykonany etap g) sposobu montażu, fig. 9 i 10 przedstawiają odpowiednio widok z góry i widok przekroju osiowego oznaczonego strzałkami X pierścienia prowadzącego urządzenia tworzącego warstwy z fig. 3, fig. 11 i 12 przedstawiają odpowiednio widok z góry i widok przekroju osiowego oznaczonego strzałkami XII pierścienia napędowego urządzenia tworzącego warstwy z fig. 3, fig. 13 i 14 przedstawiają odpowiednio widok z góry i widok przekroju wzdł uż nego oznaczonego strzał kami XIV palca układającego warstwy urządzenia tworzącego warstwy z fig. 3, i fig. 15 i 16 przedstawiają odpowiednio widok przekroju osiowego grzybka z fig. 3, i widok z góry części górnej tego grzybka, płytki są pokazane na fig. 15 dla wyznaczenia przestrzeni pierścieniowej ułożenia warstw.

Sposób montażu zmierza do wprowadzenia kilku uzwojeń fazy 1 w rowki 24 wykonane na powierzchni promieniowej wewnętrznej 21 pakietu blach 20 stojana w osi symetrii X-X'.

Wynalazek będzie opisany w odniesieniu do stojana zawierającego trzy uzwojenia 1 typu falistego rozłożonego, przy czym te uzwojenia są wprowadzane jedno za drugim (faza za fazą) w rowki 24 pakietu blach 20. To uzwojenie typu falistego rozłożonego może być połączone w gwiazdę albo może być połączone w trójkąt albo także na przykład, zawierać dwa uzwojenia trójfazowe połączone w gwiazdę i trójkąt.

Sposób zawiera, dla każdego uzwojenia fazy, następujące etapy:

a) Wytwarzanie uzwojenia 1 z przewodu miedzianego na pierwszym stanowisku, to uzwojenie zawiera półfazy górną i dolną 10s i 10i, pokazane na fig. 1.

Każda półfaza zawiera identyczne połączenie w gwiazdę płaskich zwojów 12, każdy ma wiele wiązek 121 wystających na zewnątrz zwoju 12 tworzących ramiona gwiazdy, te wiązki są połączone przez części promieniowo wewnętrzne 122.

Wiązki 121 są w liczbie równej liczbie par biegunów stojana, i są rozłożone równo rozłożone w gwiazdę. Te wiązki 121 są wszystkie identyczne i mają kształt wydłużony w kierunku promieniowym, ich długość w kierunku promieniowym jest w przybliżeniu większa od długości rowków 24 pakietu blach 20. Każda zawiera dwa ramiona promieniowe 121 r proste i równoległe, połączone na odpowiednich przeciwnych końcach w środku zwoju przez ramię poprzeczne 1211 w kształcie łuku koła o wklęsłości zwróconej w stronę środka zwoju 12.

Części promieniowo wewnętrzne 122 łączą dwie wiązki 121 sąsiednie zgodnie z obrotem zwoju, i są zwykłymi łukami koła, którego strona wypukła jest zwrócona do środka zwoju 12. Te części promieniowo wewnętrzne 122 łączą ramiona promieniowe 121r przyległych dwóch wiązek 121, łącząc końce wspomnianych ramion umieszczone od strony środka zwoju 12.

Zwoje 12 tej samej półfazy nakładają się doskonale.

Półfaza górna 10s jest umieszczona ponad półfazą dolną, osie symetrii dwóch półfaz są wyrównane, tak, że półfaza górna 10s jest przesunięta osiowo w górę w stosunku do półfazy dolnej.

Zwoje 12 półfazy górnej 10s są również przesunięte kątowo w stosunku do zwojów 12 półfazy dolnej 10i, każda wiązka 121 półfazy górnej 10s jest wstawiona kątowo pomiędzy dwoma wiązkami 121 półfazy dolnej 10i.

b) Przeniesienie półfazy górnej i dolnej 10s i 10i na narzędzie montażowe 2.

c) Przeniesienie narzędzia montażowego 2 pod powierzchnię osiową dolną 22 pakietu blach 20 stojana, zwoje 12 połączone w gwiazdę są wycentrowane na osi X-X' stojana i biegną w płaszczyznach prostopadłych do tej osi albo prawie prostopadłych.

Jak pokazano na fig. 3, półfaza górna 10s jest położona stosunkowo bliżej powierzchni osiowej dolnej 22 niż półfaza dolna 10i.

Ramiona poprzeczne 121t wiązek są umieszczone pod rowkami 24, ramiona promieniowe 121r i części promieniowo wewnętrzne 122 biegną pod częścią środkową pustą pakietu blach 20.

d) Montaż półfazy górnej i dolnej 10s i 10i jednocześnie w rowkach 24, przez stopniowe skręcanie gałęzi promieniowych 121r wiązki 121 zaczynając z zewnątrz i odchylanie tych gałęzi promieniowych 121r w kierunku równoległym do osi X-X'.

Gałąź poprzeczna 121t wiązki 121 jest umieszczona na powierzchni osiowej dolnej 22 pakietu blach 20 i będzie tworzyć zezwój dolny stojana.

PL 206 829 B1

Dwie gałęzie promieniowe 121r każdej wiązki 121 są na początku całkowicie w płaszczyźnie prostopadłej do osi X-X'. Część gałęzi promieniowej 121r najbliższa gałęzi poprzecznej wygina się do dołu i jest jednocześnie wkładana do rowka 24, który znajduje się naprzeciw, reszta gałęzi promieniowej pozostaje w przybliżeniu prostopadła do osi X-X' lub lekko pochylona w stosunku do niej i przemieszcza się w górę do wysokości równej długości części wygiętej.

Stopniowo, część coraz dłuższa gałęzi promieniowej 121r wygina się i jest wkładana do rowka, reszta gałęzi przemieszcza się proporcjonalnie w górę, aż rowek 24 zostanie zajęty na całej swojej długości.

W tym stadium sposobu, pokazanym na fig. 4, ramiona 121r są włożone w rowki 24 na prawie całej ich długości, a części promieniowo wewnętrzne 122 zwoju 12 są lekko wysunięte w stronę osi X-X' w stosunku do powierzchni promieniowej wewnętrznej 21 pakietu blach 20, w jego pobliżu.

e) Odchylanie części promieniowo wewnętrznych 122 zwojów 12 półfazy górnej 10s do zewnątrz, na powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20, dla utworzenia zezwoju górnego stojana.

Ta operacja jest wykonywana przez przemieszczenie części promieniowo wewnętrznych 122 z płaszczyzny w przybliżeniu prostopadłej do osi X-X' lub lekko pochylona w stosunku do niej w płaszczyźnie praktycznie równoległej do osi X-X' jak pokazano na fig. 6. Po odchylaniu, te części tworzą pierwszy wieniec ponad górnymi końcami rowków 24.

f) Kontynuowanie montażu zwojów 12 półfazy dolnej 10i przez skręcanie i odchylanie wiązki 121 aż jej zwoje 12 wypełnią odpowiednie rowki 24 na całej ich długości, ta sytuacja jest pokazana na fig. 7.

g) Odchylanie części promieniowo wewnętrznej 122 zwojów 12 półfazy dolnej 10i na powierzchni osiowej górnej 23, jak pokazano na fig. 8.

Wymienione części dosuwają się do części promieniowo wewnętrznych 122 półfazy górnej 10s i tworzą drugi wieniec ponad końcami górnymi rowków 24, o promieniu mniejszym niż pierwszy wieniec, i przesunięty kątowo o około 30 stopni w stosunku do pierwszego wieńca.

Etapy a) do g) są następnie powtarzane dla dwóch pozostałych faz stojana. Zezwój górny zawiera więc sześć wieńców o promieniach malejących, utworzonych z części promieniowo wewnętrznych sześciu półfaz.

Według wynalazku, odchylanie części promieniowo wewnętrznych 122 zwojów półfazy górnej 10s na powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20 w etapie e) sposobu opisane powyżej, jest wykonane za pomocą członów 51 tworzących warstwy wyciągających promieniowo wymienione części z wewnątrz na zewnątrz.

Ten sposób działania umożliwia przemieszczenie części promieniowo wewnętrznych 122 w sposób bardziej uporządkowany niż w stanie techniki.

Zaleta uzyskana w ten sposób jest jeszcze bardziej zrozumiała gdy rozważy się inną właściwość wynalazku, którą jest to, że części promieniowo wewnętrzne 122 zwojów 12 półfazy górnej i dolnej 10s i 10i są ułożone warstwami osiowo podczas etapów d) i f).

W ich położeniu wyjściowym, zwoje 12 każdej półfazy są nałożone jedne na drugie. Części promieniowo wewnętrzne 122 zwojów tej samej półfazy są więc ułożone pionowo, to znaczy ułożone warstwami. To ułożenie warstwowe jest utrzymywane podczas etapów d) i f), podczas gdy ramiona promieniowe 121r wiązki 121 ulegają skręcaniu.

Na końcu etapu d/ części promieniowo wewnętrzne 122 wszystkich zwojów 12 półfazy górnej 10s są umieszczone osiowo ponad powierzchnią osiową górną 23 pakietu blach 20, jak można zobaczyć na fig. 5 i są zawsze ułożone warstwami.

Ruch promieniowy z zewnątrz do wewnątrz członów 51 tworzących warstwy w etapie e/ przemieszcza części promieniowo wewnętrzne 122 ułożone warstwami bez zakłócania ułożenia. Uzyskuje się w ten sposób zezwój dobrze uporządkowany i zwarty.

Człon 51 tworzący warstwy jest, na początku etapu e), umieszczony stosunkowo bliżej osi X-X' niż części promieniowo wewnętrznych 122.

Na końcu etapu f), części promieniowo wewnętrzne 122 wszystkich zwojów 12 półfazy dolnej 10i są umieszczone osiowo ponad powierzchnią osiową górną 23 pakietu blach 20, jak można zobaczyć na fig. 7 i są zawsze ułożone warstwami.

W taki sposób, aby skrócić czas cyklu montażu jednej fazy w pakiecie blach, etap g/ jest wykonywany na innym stanowisku niż etapy d) do f) i h), za pomocą szczęk rozszerzających jak również członu 51 tworzącego warstwy, wyciąga się promieniowo części promieniowo wewnętrzne 122 ułożone warstwami półfazy dolnej 10i z wewnątrz do zewnątrz, uwzględniając ułożenie wymienionych części.

PL 206 829 B1

Teraz zostanie opisane szczegółowo urządzenie do montażu dostosowane do realizacji sposobu według wynalazku.

To urządzenie zawiera człon utrzymujący w położeniu pakiet blach przez zamocowanie, nie pokazane, narzędzia montażowego 2 umieszczonego poniżej powierzchni osiowej dolnej 22 pakietu blach 20, i elementów dla odchylania części promieniowo wewnętrznych 122 zwojów 12 półfazy dolnej i górnej 10i i 10s na powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20.

Narzędzie montażowe 2 zawiera płytki wzdłużne równoległe 30, mające górne końce wolne 31, rozmieszczone koliście i przechodzące przez wiązki 121 zwojów 12 półfazy górnej i dolnej 10s i 10i, grzybek 40 umieszczony w środku płytki 30, przeciw płytki 3 są umieszczone koliście wokół płytki 30 i zasadniczego korpusu 4.

Koło utworzone przez płytki 30 ma średnicę odpowiadającą średnicy wewnętrznej pakietu blach 20.

Płytki 30, jak pokazano na fig. 1, są w liczbie dwunastu i są płaskie i cienkie. Każda z nich ma płaskie przeciwne powierzchnie główne wewnętrzną i zewnętrzną 32 i 33. Powierzchnia wewnętrzna 32 jest zwrócona w stronę środka koła. Wszystkie one mają taką samą długość, końce górne 31 płytek 30 są wszystkie umieszczone w tej samej płaszczyźnie.

Wiązki 121 zwojów 12 półfazy górnej 10s otaczają sześć pierwszych płytek 30 z zewnątrz. Części promieniowo wewnętrzne 122 łączą te wiązki 121 otaczające sześć pierwszych płytek 30 z wewnątrz, sześć pozostałych płytek jest umieszczone pomiędzy sześcioma pierwszymi płytkami. Zwój 12, wzdłuż koła utworzonego przez płytki 30, przechodzi więc przemiennie od strony zewnętrznej, a następnie od strony wewnętrznej kolejnych płytek 30.

Zasadniczy korpus 4 narzędzia montażowego 2 jest stały w stosunku do stojana, przeciw płytki 3 są sztywno mocowane na tym zasadniczym korpusie 4 biegnącym równolegle do osi X-X'.

Grzybek 40 i płytki 30 są ruchome w kierunku wzdłużnym płytki 30, w sposób wzajemnie niezależny. W tym celu, narzędzie zawiera pierwszy i drugi silnik 34 i 44 odpowiednio dla płytek 30 i grzybka 40, umożliwiające ich przemieszczanie w kierunku wzdłużnym w dwóch kierunkach przeciwnych.

Elementy tworzące warstwy zawierają urządzenie tworzące warstwy 50 umieszczone ponad pakietem blach 20, niosące człony 51 tworzące warstwy wyciągające promieniowo części promieniowo wewnętrzne 122 zwojów 12 półfazy górnej 10s z wewnątrz do zewnątrz w etapie e) sposobu.

To urządzenie 50 tworzące warstwy zawiera stały pierścień prowadzący 52 otaczający pakiet blach 20 i wyposażony w żłobki prowadzące 521, pierścień napędowy 53 nałożony na pierścień prowadzący 52 wyposażony w żłobki napędowe 531, i człon wykonawczy, nie pokazany, przemieszczający selektywnie obrotowo pierścień napędowy 53 w stosunku do pierścienia prowadzącego 52.

Pierścień prowadzący 52 jest umieszczony w płaszczyźnie prostopadłej do osi X-X' i niesie żłobki prowadzące 521 na płaskiej powierzchni górnej 522 przeciwnej do pakietu blach 20.

Pierścień napędowy 53 jest również umieszczony w płaszczyźnie prostopadłej do osi X-X' i niesie żłobki napędowe 531 na płaskiej powierzchni dolnej 532 spoczywającej na powierzchni górnej 522 pierścienia prowadzącego 52.

Pierścień prowadzący 52 jest umieszczony stosunkowo bliżej pakietu blach 20 niż pierścień napędowy 53.

Pierścienie prowadzący i napędowy 52 i 53 mają takie same średnice wewnętrzne i zewnętrzne i są idealnie nałożone. Każdy z nich ma pustą środkową przestrzeń tarczy o średnicy odpowiadającej średnicy wewnętrznej pakietu blach 20. Te pierścienie są wycentrowane na osi X-X'.

Członami 51 tworzącymi warstwy są palce w kształcie L ślizgające się w żłobkach prowadzących 521 i zawierające kołki 511 umieszczone w żłobki napędowych 531.

Tych palców jest sześć, jeden dla każdej części promieniowo wewnętrznej 122 zwojów 12. Żłobki prowadzące 521 i napędowe 531 są również w liczbie sześć każde.

Jak pokazano na fig. 13, każdy palec 51 zawiera proste ramię poprzeczne 512 i proste ramię pionowe 513 biegnące pod kątem prostym w stosunku do ramienia poprzecznego 512 i połączone z nim. Ramiona poprzeczne i pionowe 512 i 513 mają przekrój prostokątny, praktycznie stały, prostopadły do odpowiedniego kierunku wzdłużnego. Ramię pionowe 513 jest stosunkowo węższe i cieńsze niż ramię poprzeczne 512.

Jak pokazano na fig. 9, żłobki prowadzące 521 są prostoliniowe, promieniowe i biegną od brzegu promieniowo wewnętrznego do brzegu promieniowo zewnętrznego pierścienia prowadzącego, to znaczy na całej szerokości promieniowej tego pierścienia.

Ramię poprzeczne 512 jest wprowadzone w żłobek prowadzący 521 i wystaje z części końcowej w stronę środka poza brzeg promieniowy wewnętrzny pierścienia prowadzącego, ramię pionowe 513 bie8

PL 206 829 B1 gnie do dołu od tej części końcowej. Kołek 511 jest niesiony przez ramię poprzeczne 512 i jest zwrócony do pierścienia napędowego.

Żłobki napędowe 531 pokazane na fig. 11, mają wszystkie kształt łuku koła i biegną ukośnie w stosunku do żłobków prowadzących 521.

Człon wykonawczy działa na pierścień napędowy 53 za pomocą uchwytu 533 wystającego na zewnątrz z brzegu promieniowo zewnętrznego tego pierścienia.

Gdy człon wykonawczy obraca pierścień napędowy 53, żłobki napędowe 531 przemieszczają się w stosunku do żłobków prowadzących 521, a kołki 511 które są umieszczone w żłobkach napędowych 531 podlegają z tego powodu przemieszczaniu promieniowemu. Te kołki 511 ciągną palce 51 w ruchu promieniowym, do osi X-X' lub w kierunku przeciwnym w funkcji kierunku obrotu pierścienia napędowe 53.

Grzybek 40, pokazany na fig. 15 i 16, zawiera część dolną cylindryczną 41 w osi symetrii Y-Y' i o średnicy odpowiadającej średnicy wewnętrznej pakietu blach 20 i część górną 42 połączoną z powierzchnią osiową górną 411 części dolnej 41.

Część górna 42 tworzy ryjek biegnący w środku powierzchni górnej 411, który wyznacza razem z płytkami 30 przestrzeń pierścieniową obwodową kalibrowaną 43 dla ułożenia warstw części promieniowo wewnętrznych 122 zwojów 12.

Ten ryjek ma prostopadle do osi Y-Y', kształt dwunastokąta. Wpisuje się on w cylinder o osi Y-Y' o średnicy mniejszej od średnicy części dolnej 41. Ryjek jest ograniczony przez powierzchnię wolną górną 424 przeciwną do części dolnej 41, prostopadłą do osi Y-Y', i przez ściankę boczną 425 o dwunastu ściankach 426, każda ścianka jest równoległa do osi Y-Y'.

Przestrzeń pierścieniowa 43 jest ograniczona przez powierzchnię górną części dolnej 41, ścianki bocznej 425 ryjka, i powierzchnie wewnętrzne 32 płytki 30. Jej grubość promieniowa, to znaczy odstęp pomiędzy ścianką boczną 425 ryjka i powierzchniami wewnętrznymi 32 płytki 30, odpowiada średnicy przewodu tworzącego zwoje 12.

Część górna 41 grzybka 40 ma powierzchnie prowadzące górną i dolna 422s i 422i prowadzące odpowiednio części promieniowo wewnętrzne 122 zwojów półfazy górnej i dolnej 10s i 10i do przestrzeni pierścieniowej 43.

Te powierzchnie prowadzące górna i dolna 422s i 422i są utworzone z dwunastu przyciętych ścian 423, z których każda odpowiada ściance 426 ścianki bocznej 425.

Te przycięte ściany 423 są pochylone do dołu i na zewnątrz od wolnej powierzchni górnej 424 części górnej 42, i każda wychodzi na ściankę 426 ścianki bocznej 425.

Przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej dolnej 422i są przesunięte kątowo i wcięte głębiej w ryjek 42 niż ściany powierzchni prowadzącej górnej 422s.

Przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej dolnej 422i mają krawędzie górne umieszczone na pierwszym kole na wolnej powierzchni górnej 424.

Przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej górnej 422s mają krawędzie górne umieszczone na drugim kole o promieniu większym niż pierwsze koło na wolnej powierzchni górnej 424.

Przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej dolnej 422i biegną aż do dolnych krawędzi tworzących dwunastościan na ściance bocznej 425.

Przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej górnej 425 biegną aż do dolnych krawędzi tworzących dwunastościan górny na ściance bocznej 425, ten dwunastościan górny jest, wzdłuż osi Y-Y', stosunkowo bliżej wolnej powierzchni górnej 424 niż dwunastościan dolny.

Sześć rowków 429 jest wykonanych na obwodzie części górnej 42 grzybka. Te rowki 429 biegną na dużej części wysokości osiowej części górnej 42, i są otwarte w górę i na zewnątrz. Wychodzą one w górę na przycięte ściany 423 powierzchni prowadzącej górnej 422s, i do zewnątrz na powierzchnię boczną 425. Każdy rowek 429 jest związany z inną przyciętą ścianą 423.

Przekroje tych rowków 429 odpowiadają przekrojom ramion pionowych 512 palców tworzących warstwy 51.

Na koniec, część górna 42 grzybka ma otwór środkowy 427 przechodzący przez całość wzdłuż osi Y-Y'. Ten otwór wychodzi w pogłębieniu 428 od strony części dolnej 41 grzybka. Części górna i dolna 42 i 41 są połączone za pomocą śruby 45 przechodzące przez część dolną 42 i wkręconą w otwory gwintowane umieszczone w części górnej 41. Kołki 46, niesione przez powierzchnię górną 411 części dolnej 41 są umieszczone w odpowiadających im otworach umieszczonych w części górnej 42.

PL 206 829 B1

Część dolna 41 grzybka zawiera wydrążone żłobki osiowe, w których płytki 30 są umieszczone i ślizgają się swobodnie, te żłobki są umieszczone na powierzchni promieniowej zewnętrznej części dolnej 41.

Teraz zostanie opisane działanie urządzenia montażowego według wynalazku na różnych etapach sposobu montażu opisanego powyżej.

W położeniu wyjściowym, płytki 30 i grzybek 40 znajdują się pod pakietem blach 20, płytki 30 są zwrócone swoimi końcami górnymi 31 w stronę pakietu blach 20, a koło utworzone przez płytki 30 ma środek na osi X-X'.

Montaż półfazy górnej i dolnej 10s i 10i w etapie d) sposobu jest wykonany przez przemieszczanie płytki 30 i grzybka 40 w górę wzdłuż osi X-X', płytki 30 ślizgają się na powierzchni promieniowej wewnętrznej 21 pakietu blach 20, na przeciw rowków 24, a grzybek 40 wypycha zwoje 12 do rowków 24 przez skręcanie, w sposób który został opisany powyżej. Przeciwpłytki 3 prowadzą płytki 30 podczas ich ruchu. Płytki 30 służą jako prowadnice dla ramion promieniowych 121r wiązek 121 w trakcie skręcania.

Podczas ruchu w górę płytki 30 i grzybka 40, części promieniowo wewnętrzne 122 półfazy górnej i dolnej 10s i 10i ślizgają się odpowiednio na powierzchniach prowadzących 422s i 422i i układają się w kalibrowanej przestrzeni pierścieniowej 43.

Części promieniowo wewnętrzne 122 półfazy dolnej 10i zajmują dno tej przestrzeni i spoczywają na części dolnej 41 grzybka, jak pokazano na fig. 16. Części promieniowo wewnętrzne 122 półfazy górnej 10s zajmują część górną przestrzeni pierścieniowej 43 i spoczywają na części promieniowo wewnętrznej 122 półfazy dolnej 10i.

Płytki 30 przemieszczają się w etapie d) z położenia wyjściowego do położenia zatrzymania, w którym końce górne 31 płytek 30 są umieszczone osiowo stosunkowo wyżej niż powierzchnie osiowe górne 23 pakietu blach 20, jak pokazano na fig. 4. Równolegle, grzybek 40 przemieszcza się z położenia wyjściowego do położenia górnego w którym zwoje 12 półfazy górnej 10s wypełnią rowki 24 na całej ich długości. W tym położeniu górnym, część górna 42 grzybka jest umieszczona w pustych częściach środkowych pierścieni prowadzącego i napędowego 52 i 53.

Podczas etapu d), palce tworzące warstwy 51 są w położeniu promieniowo wewnętrznym.

Na końcu etapu d), części promieniowo wewnętrzne 122 półfazy górnej 10s są ułożone warstwami przy końcu górnym 31 płytki 30, grzybek 40 jest w położeniu górnym, a ramiona pionowe 513 palców 51 są umieszczone w rowkach 429 części górnej 42 grzybka 40.

W tej sytuacji, powierzchnie zwrócone na zewnątrz ramion pionowych 513 są umieszczone bezpośrednio na wprost części promieniowo wewnętrznej 122 zwojów półfazy górnej 10s, stosunkowo bliżej osi X-X' niż tej części.

Po zakończeniu etapu d) i przed początkiem etapu e), płytki 30 przemieszczają się do dołu do położenia pośredniego stosunkowo niższego niż położenie zatrzymania, dla umożliwienia odchylania końców promieniowo wewnętrznych 122 zwojów półfazy górnej 10s ponad końcem górnym 31 płytki 30.

Wolne końce 31 płytek 30, w położeniu pośrednim płytek, są umieszczone osiowo na poziomie bliskim powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20.

W etapie e) palce tworzące warstwy 51 przemieszczają się promieniowo na zewnątrz, ciągnąc części promieniowo wewnętrzne 122 ułożone warstwami umieszczone naprzeciw ramienia pionowego 513, aż do położenia promieniowo zewnętrznego bliskiego do dna rowków 24.

Części promieniowo wewnętrzne 122 odchylają się na powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20, bez czego układanie warstwami tych części byłoby zakłócone.

W etapie f) płytki 30 przemieszczają się w górę aż do górnego położenia zatrzymania. Grzybek 40 przemieszcza się również w górę aż do położenia górnego w którym zwoje 12 półfazy dolnej 10i wypełnią rowki 24 na całej ich długości. Części promieniowo wewnętrzne 122 wszystkich zwojów 12 półfazy dolnej są więc ułożone warstwami przy końcach górnych 31 płytek 3 i umieszczone osiowo powyżej powierzchni osiowej górnej 23 pakietu blach 20.

Górne położenie zatrzymania płytki 30 jest w przybliżeniu takie samo jak położenie zatrzymania. Położenie górne wysokie grzybka 40 jest stosunkowo wyższe niż położenie górne.

Po zakończeniu etapu f), płytki 30 i grzybek 40 opuszczają się aż do ich położenia wyjściowego. Palce tworzące warstwy 51 przyjmują ponownie ich położenie promieniowo wewnętrzne.

Pakiet blach 20 wyposażony w półfazy górną i dolną jest więc usuwany, aby w etapie g) był wykonany na innym stanowisku.

Pakiet blach 20 wraca jeszcze dwa razy na stanowisko gdzie są wykonywane etapy d) do f) oraz etap przemieszczania do dołu płytek do położenia pośredniego, stosunkowo niższego od położe10

PL 206 829 B1 nia zatrzymania, dla umożliwienia odchylanie części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy górnej za pomocą urządzenia montażowego, dla umieszczenia dwóch pozostałych faz do pakietu blach.

Jest więc zrozumiałe, że sposób według wynalazku umożliwia uzyskanie stojanów, których zezwoje są utworzone z części promieniowo wewnętrznych dobrze ułożonych warstwami.

Rozmiar zezwojów jest zmniejszony i zwarcia pomiędzy zwojami są w znacznym stopniu zmniejszone.

Uporządkowanie ułożenia przewodów w zezwojach górnych umożliwia również zapewnienie lepszej wentylacji, a więc lepszego chłodzenia zezwojów.

Dla zezwojów o tych samych wymiarach, jest możliwe umieszczenie większej liczby zwojów w rowkach stojana.

Na koniec, ułożenia zezwojów dolnych jest również poprawione, po prostu ze względu na fakt, że zwoje są lepiej uporządkowane od strony górnej pakietu blach.

Oczywiście, wynalazek może być zastosowany do nawinięcia zawierającego więcej niż trzy uzwojenia.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób montażu uzwojenia zawierającego półfazy górną i dolną, w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach stojana mającego oś X-X', przy czym każda z pół faz, pół faza górna i pół faza dolna, zawiera połączenie w gwiazdę zwojów, z których każ dy ma wiele wiązek wystających na zewnątrz zwoju, połączonych przez części promieniowo wewnętrzne, i zwoje półfazy górnej są przesunięte kątowo w stosunku do zwojów półfazy dolnej, zaś półfaza górna jest umieszczona ponad półfazą dolną, i w tym sposobie przenosi się półfazę górną i dolną na narzędzie montażowe, przenosi się narzędzie montażowe pod powierzchnię osiową dolną pakietu blach stojana, przy czym zwoje połączone w gwiazdę są wypośrodkowane na osi X-X' stojana i biegną w płaszczyznach prostopadłych do tej osi albo prawie prostopadłych, montuje się półfazę górną i dolną za pomocą narzędzia montażowego w rowkach, stopniowo skręcając wiązki i odchylając te wiązki w kierunku równoległym do osi X-X', aż zwoje półfazy górnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków, następnie odchyla się części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach, tworząc zezwój górny stojana, kontynuuje się montaż zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie, aż zwoje półfazy dolnej wypełnią odpowiednie rowki na całej długości rowków, i odchyla się części promieniowo wewnętrzne zwojów półfazy dolnej na powierzchni osiowo górnej, znamienny tym, że części promieniowo wewnętrzne (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s) na powierzchni osiowo górnej (23) pakietu blach (20) odchyla się za pomocą, tworzących warstwy, członów (51) wyciągających promieniowo te części z wewnątrz do zewnątrz.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że na końcu czynności montowania półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) za pomocą narzędzia montażowego (2) w rowkach (24) przez stopniowe skręcanie wiązek i odchylanie tych wiązek (121) w kierunku równoległym do osi X-X', części promieniowo wewnętrzne (122) wszystkich zwojów (12) półfazy górnej (10s) umieszcza się osiowo ponad powierzchnią osiowo górną (23) pakietu blach (20).
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że końce promieniowo wewnętrzne (122) wszystkich zwojów (12) półfazy dolnej (10i) umieszcza się osiowo ponad powierzchnią osiowo górną (23) pakietu blach (20) na końcu czynności kontynuowania montażu zwojów (12) półfazy dolnej (10i) przez skręcanie i odchylanie aż do wypełnienia rowków (24) na całej długości tych rowków przez zwoje (12) półfazy dolnej (10i).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się narzędzie montażowe (2) zawierające płytki wzdłużne równoległe (30) rozmieszczone koliście, mające górne wolne końce (31) i przechodzące przez wiązki (121) półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) i grzybek (40) umieszczony w środku płytki (30), przy czym grzybek (30) i płytki (40) są ruchome wzdłużnie w sposób niezależny, i zwoje (12) montuje się w rowkach (24) przez przemieszczanie grzybka (30) i płytek (40) w górę wzdłuż osi stojana, przy czym płytki (30) przesuwa się na przeciw rowków (24) i za pomocą grzybka (40) pcha się zwoje (12), zaś podczas czynności montowania półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) za pomocą narzędzia montażowego (2) w rowkach (24) płytki (30) przemieszcza się z położenia wyjściowego do położenia zatrzymania osiowo stosunkowo wyższego, a ponadto po czynności montowania półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) za pomocą narzędzia montażowego (2) w rowkach (24), przez stopniowe skręcanie

PL 206 829 B1 wiązek (121) i odchylanie tych wiązek (121) w kierunku równoległym do osi X-X' aż do wypełnienia rowków (24) na całej długości tych rowków przez zwoje (12) półfazy dolnej (10i), a przed czynnością odchylania części promieniowo wewnętrznej (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s) na powierzchni osiowo górnej (23) pakietu blach (20) dla utworzenia zezwoju górnego stojana, przemieszcza się do dołu płytki (30) do położenia pośredniego, stosunkowo niższego niż położenie zatrzymania, umożliwiając odchylanie części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s).
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że części promieniowo wewnętrzne (122) zwojów (12) półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) układa się warstwami osiowo pomiędzy grzybkiem (40) i płytkami (30) podczas ruchu grzybka (40) i płytek (3) w górę podczas czynności montowania półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) za pomocą narzędzia montażowego (2) w rowkach (24) przez stopniowe skręcanie wiązek (121) i odchylanie tych wiązek (121) w kierunku równoległym do osi X-X' aż do wypełnienia rowków (24) na całej długości tych rowków przez zwoje (12) półfazy dolnej (10i) i czynności kontynuowania montażu zwojów półfazy dolnej przez skręcanie i odchylanie aż do wypełnienia rowków (24) na całej długości tych rowków przez zwoje (12) półfazy dolnej (10i).
6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że wolne końce (31) płytek (30), w położeniu pośrednim płytek (30), umieszcza się osiowo na poziomie bliskim powierzchni osiowo górnej (23) pakietu blach (20).
7. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że czynność odchylania części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12) półfazy dolnej (10i) na powierzchni osiowo górnej (23) wykonuje się za pomocą szczęki rozszerzającej na innym stanowisku niż czynności montowania półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) za pomocą narzędzia montażowego (2) w rowkach (24) przez stopniowe skręcanie wiązek (121) i odchylanie tych wiązek (121) w kierunku równoległym do osi X-X', aż zwoje (121) półfazy górnej (10s) wypełnią odpowiednie rowki (24) na całej długości rowków, odchylania części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s) na powierzchni osiowo górnej (23) pakietu blach (20), dla utworzenia zezwoju górnego stojana, kontynuowania montażu zwojów (12) półfazy dolnej (101) przez skręcanie i odchylanie, aż zwoje (12) półfazy dolnej (10i) wypełnią odpowiednie rowki (24) na całej długości rowków i przemieszczania do dołu płytek (30) do położenia pośredniego, stosunkowo niższego niż położenie zatrzymania, dla umożliwienia odchylania części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s).
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że montuje się uzwojenie faliste rozłożone w pakiecie blach stojana.
9. Urządzenie do montażu uzwojenia zawierającego półfazy górną i dolną, w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach stojana mającego oś X-X', przy czym półfazy górna i dolna zawierają każda połączenie w gwiazdę zwojów, z których każdy ma wiele wiązek wystających na zewnątrz zwoju połączonych przez części promieniowo wewnętrzne, i zwoje półfazy górnej są przesunięte kątowo w stosunku do zwojów półfazy dolnej, zaś półfaza górna jest umieszczona ponad półfazą dolną, a ponadto to urządzenie zawiera człon utrzymujący w położeniu pakiet blach i narzędzie montażowe umieszczone poniżej powierzchni osiowej dolnej pakietu blach, przy czym narzędzie montażowe zawiera płytki wzdłużne równoległe, mające górne końce wolne, rozmieszczone koliście i przechodzące przez wiązki zwojów półfazy górnej i dolnej i grzybek umieszczony w środku płytek, zaś grzybek i płytki są ruchome wzdłużnie, w sposób wzajemnie niezależny, wzdłuż osi stojana, zaczynając od położenia wyjściowego znajdującego się pod pakietem blach, w którym zwoje połączone w gwiazdę są wycentrowane na osi X-X' stojana i biegną prostopadle do tej osi albo prawie prostopadle, a płytki ślizgają się naprzeciw rowków i grzybek pcha zwoje w rowkach przez stopniowe skręcanie wiązek zwojów i odchylanie tych wiązek równolegle do osi X-X', a ponadto urządzenie do montażu zawiera również elementy dla odchylania części promieniowo wewnętrznych zwojów półfazy dolnej i górnej na powierzchni osiowo górnej pakietu blach ponad końcami górnymi płytek, znamienne tym, że wymienione elementy zawierają urządzenie (50) tworzące warstwy umieszczone ponad pakietem blach (20), wyposażone w człony (51) tworzące warstwy do wyciągania części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12) półfazy górnej (10s) promieniowo z wewnątrz do zewnątrz.
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że urządzenie (50) tworzące warstwy zawiera stały pierścień prowadzący (52) otaczający pakiet blach (20) i wyposażony w żłobki prowadzące (521), pierścień napędowy (53) nałożony na pierścień prowadzący (52) wyposażony w żłobki napędowe (531), i człon wykonawczy przemieszczający selektywnie obrotowo pierścień napędowy (53) w stosunku do pierścienia prowadzącego (52), zaś członami (51) tworzącymi warstwy są palce ślizgające się w żłobkach prowadzących (521) i zawierające kołki (511) umieszczone w żłobkach napędowych (531).

PL 206 829 B1
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że żłobki prowadzące (521) są promieniowe a żłobki napędowe (531) są ukośne w stosunku do żłobków prowadzących (521).
12. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że grzybek (40) zawiera część dolną cylindryczną (41) o średnicy odpowiadającej średnicy wewnętrznej pakietu blach (20) i część górną (42) połączoną z powierzchnią górną (411) części dolnej (41), zaś część górna (42) tworzy ryjek, który razem z płytkami (30) określa kalibrowaną przestrzeń pierścieniową (43) uwarstwienia części promieniowo wewnętrznych (122) zwojów (12).
13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że przestrzeń pierścieniowa (43) ma grubość promieniową odpowiadającą średnicy przewodu tworzącego zwoje (12).
14. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że część górna (42) grzybka (40) ma powierzchnie prowadzące górną i dolną (422s, 422i) prowadzące odpowiednio części promieniowo wewnętrzne (122) zwojów (12) półfazy górnej i dolnej (10s, 10i) do przestrzeni pierścieniowej (43).
15. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że powierzchnie prowadzące górna i dolna (422s, 422i) są utworzone z przyciętych ścian (423) części górnej (42) biegnących do dołu i na zewnątrz od wolnej powierzchni górnej (424) części górnej (42) przeciwnej do części dolnej (41), zaś przycięte ściany (43) powierzchni prowadzącej dolnej (422i) są przesunięte kątowo w stosunku do ścian powierzchni prowadzącej górnej (422s) i wycięte głębiej w części górnej (42) niż ściany powierzchni prowadzącej górnej (422s).
16. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że końce górne (31) płytek (30) dochodzą wszystkie do tego samego poziomu osiowego.
17. Stojan zawierający uzwojenie z półfazami górną i dolną w rowkach wykonanych na powierzchni promieniowo wewnętrznej pakietu blach, przy czym wspomniane uzwojenie zawiera zezwój górny z sześcioma wieńcami o promieniach malejących, utworzonymi z części promieniowo wewnętrznych sześciu półfaz, znamienny tym, że wspomniane części są wyciągnięte promieniowo na zewnątrz.