PL205450B1 - Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania - Google Patents

Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania

Info

Publication number
PL205450B1
PL205450B1 PL344620A PL34462000A PL205450B1 PL 205450 B1 PL205450 B1 PL 205450B1 PL 344620 A PL344620 A PL 344620A PL 34462000 A PL34462000 A PL 34462000A PL 205450 B1 PL205450 B1 PL 205450B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
defined above
carbamoyl
general formula
benzotriazol
chloride
Prior art date
Application number
PL344620A
Other languages
English (en)
Other versions
PL344620A1 (en
Inventor
Juliusz Pernak
Joanna Kalewska
Jarosław Rogoża
Monika Branicka
Kinga Sobaszkiewicz
Original Assignee
Politechniks Poznanska
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Politechniks Poznanska filed Critical Politechniks Poznanska
Priority to PL344620A priority Critical patent/PL205450B1/pl
Publication of PL344620A1 publication Critical patent/PL344620A1/xx
Publication of PL205450B1 publication Critical patent/PL205450B1/pl

Links

Landscapes

  • Pyridine Compounds (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są nowe sole 1 -alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe zawierające dwa podstawniki jeden w pozycji 1, a drugi w pozycji 3 pierścienia pirydyny oraz sposób ich otrzymywania.
Najbardziej znanymi handlowymi przedstawicielami soli iminiowych są chlorki lub bromki 1-dodecylopirydyniowe i 1-heksadecylopirydyniowe. Otrzymane zostały już w 1902 roku przez Menschutkina w reakcji pirydyny z chlorkiem alkilowym. Reakcja pirydyny i jej pochodnych z halogenkiem alkilowym jest uznawana za najlepszą dotychczas znaną metodę syntezy halogenków pirydyniowych. Substraty zawierają jedynie wiązania kowalencyjne, a powstający produkt posiada wiązanie jonowe, dlatego rodzaj użytego rozpuszczalnika ma istotny wpływ na przebieg reakcji. Reakcja zachodzi najszybciej w rozpuszczalnikach polarnych, jednakże trudno wydzielić produkt rozpuszczający się w środowisku reakcji. Natomiast z rozpuszczalników niepolarnych produkt wypada. Generalnie halogenki pirydyniowe otrzymuje się z wysoką wydajnością w łagodnych warunkach.
Halogenki pirydyniowe są dobrze rozpuszczalne w wodzie i wykazują szereg ciekawych właściwości. Między innymi zaliczane są do kationowych związków powierzchniowo czynnych. Wykazują silną aktywność wobec bakterii, grzybów i glonów dlatego są powszechnie stosowane w dezynfekcji. Ł atwo adsorbują się na powierzchni, z której odprowadzają ł adunek elektryczny, dzięki czemu znalazły zastosowanie jako antyelektrostatyki. W syntezie związków organicznych są często produktami pośrednimi, mogą być również katalizatorami jak i rozpuszczalnikami. Znaczenie praktyczne soli iminiowych nie jest całkowicie rozpoznane. Pomimo, że związki te są znane od ponad stu lat to ciągle odkrywane są nowe ich właściwości, które mają duże znaczenie praktyczne. Ostatnio sole iminiowe uznane zostały za ekologiczne rozpuszczalniki (J. Pernak,
Ciecze jonowe - rozpuszczalniki XXI wieku, Przem. Chem. 79, 150-153, 2000). Toksyczność soli pirydyniowych wobec organizmów stałocieplnych jest niska. Związki te są dopuszczone do stosowania w wielu dziedzinach gospodarki.
Istotą wynalazku są nowe sole pirydyniowe zawierające dwa podstawniki: jeden w pozycji 1, a drugi w pozycji 3 pierścienia pirydyny o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z następujących grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymetyleno)karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il)metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Bim), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza jeden z następujących anionów: chlorkowy (Cl-), bromkowy (Br-), jodkowy (I-), bromianowy(V) (BrO3-), chloranowy(VII) (ClO4-), azotanowy(V) (NO3-), tetrafluoroboranowy (BF4), heksafluorofosforanowy (PF6-).
Sposób wytwarzania nowych chlorków pirydyniowych o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z następujących grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymetyleno)karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il)metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Bim), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza anion chlorkowy, charakteryzuje się tym, że
3-podstawioną pirydynę o ogólnym wzorze 2, w którym Y ma wyżej podane znaczenie poddaje się reakcji z chlorkiem o ogólnym wzorze 3, w którym R ma wyżej podane znaczenie, w temperaturze od 0-150°C, z konwencjonalnym doprowadzeniem ciepła lub z udziałem energii mikrofalowej, przy stosunku molowym substratów od 1:2 do 2:1, z ewentualnym udziałem rozpuszczalnika, korzystnie polarnego.
Sposób wytwarzania nowych soli pirydyniowych o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z następujących grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymetyleno)karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il)metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Bim), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil, a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza anion: bromkowy (Br-), jodkowy (I-), bromianowy(V) (BrO3-), chloranowy(VII) (ClO4-), azotanowy(V) (NO3-), tetrafluoroboranowy (BF4-), heksafluorofosforanowy (PF6-), charakteryzuje się tym, że chlorek 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowy, w którym grupa alkilowa i Y mają wyżej podane znaczenie, poddaje się reakcji z solą lub kwasem o ogólnym wzorze 4, w którym M oznacza wodór lub sód lub potas, a X ma wyżej podane znaczenie, przy czym reakcję prowadzi się
PL 205 450 B1 w temperaturze od 5-100°C, przy stosunku molowym substratów od 0,5:1 do 1:10 w rozpuszczalniku polarnym.
Wydajność reakcji zależy od podstawnika Y i waha się w przedziale od 80-98%. Istotny wpływ na postać produktu reakcji (substancje maziste, krystaliczne) ma podstawnik Y w pozycji trzy pierścienia pirydyny oraz wielkość grupy alkilowej R. Związki krystaliczne łatwo oczyszcza się przez krystalizację z rozpuszczalnika polarnego. Substancje maziste oczyszcza się przez ekstrakcję na gorąco lub na zimno rozpuszczalnikiem niepolarnym np. heksanem czy oktanem. Otrzymane chlorki 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych włącznie z wodą. Identyfikacja tych związków jest prosta, przy użyciu magnetycznego rezonansu jądrowego i analizy elementarnej. W widmie protonowym i węglowym magnetycznego rezonansu jądrowego widoczne są protony i węgle aromatyczne oraz łatwe do interpretacji protony i węgle podstawnika alkoksymetylowego.
Szczególnym przypadkiem są chlorki 1-alkoksymetylo-3-(1-benzotriazolometyloamino)pirydyniowe, w których w części aromatycznej pojawiają się dodatkowo protony i węgle benzotriazolu. Obecność w widmie protonowym dwóch dubletów i dwóch tripletów wskazuje, że związek składa się z izomeru-1 a nie izomeru-2.
Syntezowane chlorki i sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe wykazują właściwości bakteriostatyczne, grzybostatyczne oraz powierzchniowe.
W tabeli 1 zebrano wartości minimalnego stężenia hamującego (MIC) wyrażone w μmol/dm3 dla wybranych przedstawicieli syntezowanych soli. MIC wyznaczono metodą kolejnych rozcieńczeń dokładniej opisaną w publikacji (J. Pernak, I. Mirska, R. Kmiecik, Eur. J. Med. Chem. 34, 765-771,1999). Do badań użyto następujących drobnoustrojów: z grupy ziarniaków - Staphylococcus aureus ATCC 6538, Enterococcus faecalis i Staphylococcus epidermidis ATCC 12228; z grupy pałeczek Pseudomonas aeruginosa ATCC 15442, Proteus vulgaris NCTC 4635, Klebsiella pneumoniae ATCC 4352, Escherichia coli NCTC 8196; z grupy grzybów Candida albicans ATCC 10231 i z grupy laseczek Bacillus subtilis ATCC 6633.
Tabela 2 przedstawia podatność soli 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowych na utlenianie ozonem w środowisku wodnym. Jedynie chlorki 1-alko-ksymetylo-3-(1-benzotriazolometyloamino)pirydyniowe ulegają całkowitemu utlenieniu ozonem. Pozostałe sole zachowują się identycznie jak znane i stosowane sole iminiowe, są trudno rozkładalne za pomocą ozonu. Zawartość procentową syntezowanych chlorków pirydyniowych oznaczono metodą miareczkowania dwufazowego. Wskaźnikiem był roztwór bromku dimidiowego i błękitu disulfinowego VN. Oznaczenie prowadzono do chwili zmiany barwy warstwy chloroformowej z niebieskiej na różową.
Wynalazkiem są sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe o wzorze ogólnym 1 zawierające dwa podstawniki jeden w pozycji 1, a drugi w pozycji 3 pierścienia pirydyny a sposób ich otrzymywania ilustrują poniższe przykłady:
P r z y k ł a d I
W kolbie płaskodennej o pojemności 250 cm3 rozpuszczono w 100 cm3 bezwodnego acetonu 0,015 mola (3,36 g) 3-(benzimidazolometyloamino)pirydyny. Następnie dodawano, przy intensywnym mieszaniu, 0,02 mola (4,42 g) eteru chlorometylowoundecylowego. Po dwóch minutach z acetonu wypadł osad, który po przesączeniu przekrystalizowano z wody. Otrzymano chlorek 3-(benzimidazolometyloamino)-1-undecyloksymetylopirydyniowy z wydajnością 93%. Czystość związku określona za pomocą miareczkowania dwufazowego wyniosła 99%.
Widma protonowe i węglowe magnetycznego rezonansu jądrowego mają następującą postać: 1H NMR (DMSO-de) δ::::... = 9.09(t, 1H), 8.81(s, 1H), 8.71(s, 1H), 8.36(d, 1H), 8.10(d, 1H), 7.96(d, 1H), 7.86(t, 1H), 7.62(d, 1H), 7.23(m, 2H), 5.91 (d, 2H), 5.83(s, 2H), 3.48(t, J=6.5, 2H), 1.46(m, 2H), 1.21(m, 16H), 0.85(t, 3H), 13C NMR (DMSO-de) δ::::... = 146.0, 143.9, 131.8, 128.4, 128.0, 126.6, 122.6, 122.0, 119.5,
111.3, 88.6, 70.1, 51.9, 31.3, 28.87, 28.64, 28.56, 25.1, 22.1, 13.9
P r z y k ł a d II
W kolbie płaskodennej o pojemności 250 cm3 rozpuszczono w 100 cm3 bezwodnego acetonu 0,015 mola (3,36 g) 3-[(benzotriazol-1-il)metyloamino]pirydyny. Następnie dodawano, przy intensywnym mieszaniu, 0,018 mola (3,97 g) eteru chlorometylowoundecylowego. Osad po przesączeniu przekrystalizowano z wody.
Otrzymano chlorek 3-[(benzotriazol-1-il)metyloamino]-1-undecyloksymetylopirydyniowy z wydajnością 89%.
PL 205 450 B1
Opis widma protonowego i węglowego magnetycznego rezonansu jądrowego zamieszczono poniżej:
1H NMR (DMSO-d6) óppm = 10.31(t, 1H), 8.97(s, 1H), 8.36(d, 1H), 8.32(d, 1H), 8.23(d, 1H), 7.95(d, 1H), 7.70(t, 1H), 7.47(t, 1H), 7.33(t, 1H), 6.24(d, 2H), 5.92(s, 2H), 3.56(t, 2H), 1.58(m, 2H), 1.23(m, 16H), 0.87(t, 3H) 13C NMR (DMSO-d6) óppm = 147.1, 146.1, 132.2, 129.7, 128.5, 128.1, 127.7, 126.7, 124.4, 119.3, 111.1, 89.3, 71.8, 55.1, 31.6, 29.3, 29.2, 29.2, 29.0, 28.9, 28.8, 25.4, 22.3, 13.8
Wartości obliczone C = 64,63%, H = 8,14% i N= 15,70%, a wartości zmierzone C = 64,29%,
H = 7,98% i N= 15,34%.
P r z y k ł a d III
Do kolby okrągłodennej, zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne i chłodnicę zwrotną wprowadzono 0.02 mola nikotynamidu oraz 0.025 mola eteru chlorometylowododecylowego. Reakcję prowadzono w monomodowym reaktorze mikrofalowym, w warunkach bez rozpuszczalnikowych, przy następujących parametrach: Ttop - 30°C, czas pracy magnetronu - ok. 2 minuty, pobór mocy z sieci zasilającej - 300 W, liczba cykli - 3, czas chłodzenia pomiędzy cyklami - 15 minut. Produkt przemyto dwukrotnie heksanem. Czystość związku określono mierząc temperaturę topnienia, która wynosiła 166-168°C oraz przeprowadzając miareczkowanie dwufazowe, stwierdzające procentową zawartość związku kationowego w roztworze wodnym jako 98%. Wydajność procesu wynosiła 95%.
Identyfikację chlorku 1-dodecyloksymetylo-3-karbamoliopirydyniowego przeprowadzono przy pomocy widm magnetycznego rezonansu jądrowego:
1H NMR (CDCI3) 8ppm = 9.62(s,1H), 9.24(d,1H), 9.14(d,1H), 8.31(t,1H), 6.06(s,2H), 4.70(s,2H), 3.71(t, 2H), 1.68(m,2H), 1.25(m,18H), 0.89(t,3H) 13C NMR (CDCI3) óppm = 162.8, 145.0, 143.7, 142.2, 133.9, 127.7, 89.3, 71.5, 31.2, 28.92, 28.85, 28.8, 28.7, 28.6, 28.5, 25.5, 25.1, 21.9, 13.0
P r z y k ł a d IV
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór bromku potasu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano bromek 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
Analiza elementarna CHN wykazała obecność C = 54,74%, H = 7,87% i N = 7,69%. Wartości obliczone wynoszą C = 54,68%, H = 7,84% i N = 7,50%.
P r z y k ł a d V
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór jodku sodu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50 °C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano jodek 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną. W widmie protonowym i węglowym magnetycznego rezonansu jądrowego odnotowano następujące charakterystyczne pasma:
1H NMR (DMSO-Λ) óppm =8,65(s,1 H,NH2); 8,23(s,1H,NH2); 9,54(s,1H,H aromat.);
9,29(d,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 9,10(d, 1H,J=8,2 Hz, H aromat.) 8,39(t,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 6,03(s,2H, CH2); 3,62(t,2H,J=6,6 Hz, H alifat.); 1,49(m,2H, H alifat.); 1,22(m,14H, H alifat.); 0,84(t,3H,J=6,6 Hz, CH3) 13C NMR (DMSO-d6) óppm =162,6(C=O); 144,9; 144,7; 143,1; 133,6; 127,9(C aromat.); 88,8; 70,4; 32,4; 31,2; 28,9; 28,6; 28,5; 25,4; 25,1; 22,0(C alifat.); 13,8(CH3).
P r z y k ł a d VI
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór bromianu(V) potasu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano bromian(V) 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
Analiza elementarna CHN wykazała obecność C = 48,51%, H = 6,92% i N =6,72 %. Wartości obliczone wynoszą C = 48,46%, H = 6,95% i N = 6,65%.
PL 205 450 B1
P r z y k ł a d VII
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór chloranu(VII) sodu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano chloran(VII) 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
W widmie protonowym i w ę glowym magnetycznego rezonansu ją drowego odnotowano nastę pujące charakterystyczne pasma:
1H NMR (DMSO-cf6) óppm = 8,64(s,1H, NH2); 8,21 (s,1 H,NH2); 9,51 (s,1H, H aromat.); 9,24(d,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 9,05(d,1H,J=8,2 Hz, H aromat.) 8,34(t,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 5,99(s,2H,CH2); 3,61(t,2H,J=6,3 Hz, H alifat.); 1,53(m,2H, H alifat.); 1,22(m,14H, H alifat.); 0,86(t,3H,J=6,8 Hz, CH3) 13C NMR (DMSO-cf6) óppm = 162,7(C=O); 144,9; 144,8; 143,2; 133,7; 127,9(C aromat.); 88,9; 70,5; 31,2; 28,9; 28,6; 25,1; 22,0 (C alifat.); 13,8(CH3).
P r z y k ł a d VIII
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór azotanu(V) sodu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano azotan(V) 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
W widmie protonowym i węglowym magnetycznego rezonansu jądrowego odnotowano następujące charakterystyczne pasma:
1H NMR (DMSO-cf6) óppm = 8,66(s,1 H,NH2); 8,22(s,1 H,NH2); 9,53(s,1H, H aromat.); 9,27(d,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 9,06(d,1H,J=8,2 Hz, H aromat.) 8,36(t,1H,J=6,3 Hz, H aromat.); 6,01(s,2H, CH2); 3,61(t,2H,J=6,3 Hz, H alifat.); 1,54(m,2H, H alifat.); 1,29(m,14H, H alifat.); 0,86(t,3H,J=6,6 Hz, CH3) 13C NMR (DMSO-cf6) óppm = 162,7(C=O); 144,9; 143,2; 143,1; 133,7; 127,9(C aromat.); 88,9; 70,4; 31,2; 28,9; 28,6; 25,1; 22,0(C alifat.); 13,9(CH3)
P r z y k ł a d IX
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór tetrafluoroboranu sodu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano tetrafluoroboran 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
W widmie protonowym i węglowym magnetycznego rezonansu jądrowego odnotowano następujące charakterystyczne pasma:
1H NMR (DMSO-cf6) óppm = 9,58(s,1H, H aromat.); 9,27(d,1H,J=6,2 Hz, H aromat.); 9,05(d,1H,J=8,1 Hz, H aromat.) 8,31(t,1H,J=6,2 Hz, H aromat.); 6,06(s,2H, CH2); 3,60(t,2H,J=6,4 Hz, H alifat.); 1,55(m,2H, H alifat.); 1,20(m,14H, H alifat.); 0,86(t,3H,J=6,6 Hz, CH3) 13C NMR (DMSO-cf6) óppm = 162,8(C=O); 146,5; 145,1; 144,3; 136,7; 128,0(C aromat.); 88,7; 70,4; 31,2; 28,9; 28,6; 25,4; 25,2; 22,0(C alifat); 13,8(CH3).
P r z y k ł a d X
Do wodnego roztworu chlorku 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowego dodano wodny roztwór heksafluorofosforanu sodu. Stosunek molowy substratów wynosił 1:1. Reakcję prowadzono w temperaturze 50°C przez 15 min. Osad, po schłodzeniu do temperatury pokojowej, przesączono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano heksafluorofosforan 1-decyloksymetylo-3-karbamoilopirydyniowy z wydajnością stechiometryczną.
W widmie protonowym i węglowym magnetycznego rezonansu jądrowego odnotowano następu jące charakterystyczne pasma:
1H NMR (DMSO-cf6) δρρΠ = 8,64(s,1H, NH2); 8,21(s,1H,NH2); 9,51 (s,1H, H aromat.); 9,23(d,1H,J=6,0 Hz, H aromat.); 9,05(d,1H,J=8,2 Hz, H aromat.) 8,34(t,1H,J=6,3 Hz, H aromat.);
PL 205 450 B1
5,99(s,2H, CH2); 3,61(t,2H,J=6,6 Hz, H alifat.); 1,56(m,2H, H alifat.); 1,42(m,14H, H alifat.); 0,86(t,3H,J=6,7 Hz, CH3) 13C NMR (DMSO-d6) ópptn = 162,8(C=O); 144,9; 144,8; 143,4; 133,7; 128,0(C aromat.); 89,0; 70,5; 31,4; 29,0; 28,8; 28,7; 25,3; 22,2(C alifat.); 14,0(CH3).
P r z y k ł a d XI
W kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne rozpuszczono 0,02 mola (2,44 g) nikotinamidu w 30 cm3 DMF. Następnie stopniowo wprowadzono 0,06 mola (13,25 g) eteru chlorometyloundecylowego. Reakcję prowadzono w temperaturze pokojowej, w środowisku bezwodnym przez 1 godzinę. Po odsączeniu, osad przemywano heksanem, osuszono i przekrystalizowano z etanolu.
Otrzymano chlorek 1-undecyloksymetylo-3-[N-(undecylometylenodioksymetyleno)karbamoilo]pirydyniowy z wydajnością 75%. Czystość chlorku oznaczona metodą miareczkowania dwufazowego wynosiła 98%.
1H NMR (CDCI3), 5ppm: 0,87 (t, 6H, CH3); 1,2 (m, 36H, H-alif.); 3,56 (t, 2H, H-alif); 3,69 (t, 2H, Halif); 4,81 (s, 2H, CH2); 4,98 (d, 2H, CH2); 6,24 (s, 2H,CH2); 8,22 (t, H-arom.); 9,39 (m, 2H, H-arom.); 10,38 (s, H-arom.); 10,69 (t, 1H, NH);
13C NMR (CDCI3), 5ppm: 14,0 (CH3); 25,6; 26,0; 29,1; 29,2; 29,2; 29,4; 29,4; 29,5; 29,6; 67,1; 68,3; 72,1; 89,7; 93,4 (C-alif); 127,7; 134,1; 143,6; 143,8; 146,4 (C-arom.); 161,8 (CO).
T a b e l a 1. Wartości MIC soli 1-alkoksy-3-Y-pirydyniowych ^mol/dm3]
Drobnoustrój 1b 1d 1e
Staphylococcus aureus 44 329 306
Enterococcus faecalis 11 164 306
S. epidermidis 44 164 306
Pseudomonas aeruginosa 351 1316 613
Proteus vulgaris 351 329 306
Klebsiella pneumoniae 175 329 153
Escherichia coli 351 329 153
Candida albicans 44 329 153
B. subtilis 88 329 153
1b - R=C12H25, X=Cl-, Y=CONH2;
1d - R=C10H25, X=BF4-, Y=CONH2; 1e - R= C12H25, X=BF4-, Y=CONH2;
T a b e l a 2. Podatność soli 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowych na działanie ozonu
Lp. R X Y Temp. top. [°C] Stopień destrukcji po 30 min. ozonowania [%]
1 C10H21 Cl CONH2 165 - 168 4
2 C10H21 Cl NHCH2Bt 138 - 140 98
Zastrzeżenia patentowe

Claims (3)

1 Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe, znamienne tym, że zawierają dwa podstawniki: jeden w pozycji 1 a drugi w pozycji 3 pierścienia pirydyny o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z następujących grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymetyleno) karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il)metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Blm), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil
PL 205 450 B1 a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza jeden z następujących anionów: chlorkowy (CI-), bromkowy (Br-), jodkowy (I-), bromianowy(V) (BrO3-), chloranowy(VII) (ClO4-), azotanowy(V) (NO3-), tetrafluoroboranowy (BF4-), heksafluorofosforanowy (PF6-).
2. Sposób wytwarzania nowych chlorków pirydyniowych o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z nastę pują cych grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymetyleno) karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il)metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Bim), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza anion chlorkowy, znamienny tym, że 3-podstawioną pirydynę o ogólnym wzorze 2, w którym Y ma wyżej podane znaczenie poddaje się reakcji z chlorkiem o ogólnym wzorze 3, w którym R ma wyżej podane znaczenie, w temperaturze od 0-150°C, z konwencjonalnym doprowadzeniem ciepła lub z udziałem energii mikrofalowej, przy stosunku molowym substratów od 1:2 do 2:1, z ewentualnym udziałem rozpuszczalnika, korzystnie polarnego.
3. Sposób wytwarzania nowych soli pirydyniowych o ogólnym wzorze 1, w którym R oznacza grupę alkilową prostołańcuchową zawierającą od 10 do 16 atomów węgla, Y jest jedną z następujących grup: karbamoilową (CONH2), hydroksymetylokarbamoilową (CONHCH2OH), N-(alkilometylenodioksymety-leno)karbamoilową (CONHCH2OCH2OR), (benzotriazol-1-il) metyloaminową (NHCH2Bt), benzimidazolometyloaminową (NHCH2Bim), gdzie Bt to benzotriazol-1-il, Bim to benzimidazolil, a R jest alkilem zdefiniowanym powyżej, X oznacza anion: bromkowy (Br-), jodkowy (I-), bromianowy(V) (BrO3-), chloranowy(VII) (CIO4-), azotanowy(V) (NO3-), tetrafluoroboranowy (BF4-), heksafluorofosforanowy (PF6-), znamienny tym, że chlorek 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowy, w którym grupa alkilowa i Y mają wyżej podane znaczenie poddaje się reakcji z solą lub kwasem o ogólnym wzorze 4, w którym M oznacza wodór lub sód lub potas, a X ma wyżej podane znaczenie, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze od 5-100°C, przy stosunku molowym substratów od 0,5:1 do 1:10 w rozpuszczalniku polarnym.
PL344620A 2000-12-15 2000-12-15 Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania PL205450B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL344620A PL205450B1 (pl) 2000-12-15 2000-12-15 Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL344620A PL205450B1 (pl) 2000-12-15 2000-12-15 Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL344620A1 PL344620A1 (en) 2002-06-17
PL205450B1 true PL205450B1 (pl) 2010-04-30

Family

ID=20077980

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL344620A PL205450B1 (pl) 2000-12-15 2000-12-15 Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL205450B1 (pl)

Families Citing this family (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
PL233296B1 (pl) * 2017-09-18 2019-09-30 Politechnika Poznanska Fenoksykarboksylany z kationem 1-dodecylo-3-karbamoilopirydyniowym, sposoby ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy

Also Published As

Publication number Publication date
PL344620A1 (en) 2002-06-17

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Sesalan et al. Water soluble novel phthalocyanines containing dodeca-amino groups
JP5648815B2 (ja) ３，７−ジアザ−ビシクロ［３．３．１］ノナン−金属錯体の製造方法
Vanparia et al. Synthesis, characterization and antimicrobial study of novel 4-{[(8-hydroxyquinolin-5-yl) methyl] amino} benzenesulfonamide and its oxinates
Negm et al. Pyrazole derived cationic surfactants and their tin and copper complexes: synthesis, surface activity, antibacterial and antifungal efficacy
Packiaraj et al. Preparation, thermal behavior, luminescent properties, and crystal structures of aminoguanidinium 2, n-pyridine-dicarboxylate (n= 3, 4, 5, and 6) salts
WO2013011930A1 (ja) 光学活性テトラヒドロキノリン類の製造方法
JP2011500796A (ja) 新規前駆体
CS198297B2 (en) Method of producing derivatives of urea
PL205450B1 (pl) Sole 1-alkoksymetylo-3-Y-pirydyniowe oraz sposób ich wytwarzania
JPH10287566A (ja) 抗菌活性を有するビス第四級アンモニウム塩化合物及びその製造方法
Al-Rubaie et al. Palladium-catalyzed formation of 3, 5-diaryl-1, 2, 4-selenadiazoles from arylselenocarboxamide
Chopin et al. Trifluoromethyl-derived enaminones and their difluoroboron complexes: Synthesis, crystal structure and electrochemistry properties
Alkam et al. Metal Complexes Of The Schiff Base Of 1H-Indole-3-Carbaldehyde Were Produced And Their Catecholase Activities Were Assessed
Asundaria et al. Synthesis, characterization, and antimicrobial evolution of bissydnone based on sulfonamide derivatives
Dar et al. Quantum chemical approach towards the secondary amino derivatives of C (3) substituted 1, 4-naphthoquinone: Combined molecular and dft calculations
JP2714724B2 (ja) カルボキシル基を有する環状アミン化合物
RU2141940C1 (ru) Способ получения хлорангидридов кислот
JP2006001889A (ja) 殺菌性ピリジン化合物
US4483984A (en) Phenoxiodinin-5-ium antimicrobial compounds
US4440943A (en) Phenoxiodinin-5-ium antimicrobial compounds
EP1683787A1 (en) Method for producing bactericidal pyridine compound and bactericidal pyridine compound
JPH09110692A (ja) 抗菌活性を有するビス第四アンモニウム塩化合物及びその製造方法
US5283271A (en) 3,5-diphenyl or substituted 3,5-diphenyl-1-hydroxy-1,2-dihydroimidazole-2-thiones
KR101895559B1 (ko) ３，７­디아자­바이사이클로［３．３．１］노난 금속 착물의 제조방법
Refat et al. Synthesis, infrared spectra and thermal studies of Zn (II), Cd (II) and Hg (II) complexes with 2-aminobenzaldehyde phenylhydrazone “nitrin” ligand

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20031215