PL204361B1

PL204361B1 - Sposób wytwarzania nośnika o postaci płyty

Info

Publication number: PL204361B1
Application number: PL357895A
Authority: PL
Inventors: Mark Fregin
Original assignee: Heinrich J Kesseboehmer Kg; Kesseboehmer Kg
Priority date: 2001-12-21
Filing date: 2002-12-19
Publication date: 2010-01-29
Also published as: EP1323525B1; DE10163634A1; EP1323525A2; DE50207556D1; EP1323525A3; ATE333366T1; PL357895A1

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nośnika o postaci płyty, który co najmniej na jednej stronie jest wyposażony w warstwę przeciwślizgową.

W dziedzinie mebli często stosuje się pł yty, które mają powierzchnię odporną na ś lizganie, ż eby przedmioty postawione na niej nie ślizgały się. Często płyty takie stosuje się w ruchomych elementach mebli, i tak przykładowo w szufladach, w narożnych szafkach jako półki i w tym podobnych. Aby uzyskać powierzchnię odporną na ślizganie na nośnik o postaci płyty nanosi się rozpuszczalnikowe dwuskładnikowe lakiery poliuretanowe metodą natryskową lub metodą polewania.

W wynalazku jako podstawowe zadanie przyję to takie ukształ towanie rodzajowo zgodnego sposobu, żeby na nośniku można było łatwą i opłacalną drogą wytworzyć trwałą i mocną warstwę przeciwślizgową.

Zadanie to rozwiązuje się za pomocą sposobu wytwarzania nośnika o postaci płyty, który co najmniej na jednej stronie jest wyposażony w warstwę przeciwślizgową, który to sposób polega według wynalazku na tym, że na nośniku umieszcza się warstwę adhezyjną, na którą nanosi się warstwę przeciwślizgową, która jest utwardzalna drogą napromieniania, na tę warstwę przeciwślizgową nakłada się folię, warstwę przeciwślizgową po nałożeniu folii napromieniowuje się w celu utwardzenia i następnie usuwa się folię.

W przypadku sposobu wed ł ug wynalazku warstwy przeciwś lizgowej nie nanosi się bezpoś rednio na nośnik, lecz za pośrednictwem warstwy adhezyjnej, którą najpierw nanosi się na nośnik. Na warstwę przeciwślizgową stosuje się materiał, który można utwardzać drogą napromieniania. Zanim podejmie się napromienianie warstwy przeciwślizgowej, nakłada się na nią folię przepuszczalną, przez którą następnie przechodzi promieniowanie, wychodzące ze źródła napromieniania i starające się o utwardzenie warstwy przeciwś lizgowej. Folia ta moż e mie ć róż ne struktury, które przenoszą się na warstwę przeciwślizgową. Jeśli warstwa przeciwślizgowa utwardzi się całkowicie, można ściągnąć folię. Utwardzona warstwa przeciwślizgowa tworzy wówczas górną stronę nośnika, która w zależności od zastosowanej folii może mieć żądaną strukturę powierzchniową. Folię tę można po utwardzeniu warstwy przeciwślizgowej bez trudu usunąć. Za pomocą sposobu według wynalazku można warstwę przeciwślizgową nanosić na nośnik bardzo łatwo i opłacalnie.

Warstwę adhezyjną korzystnie nanosi się walcami. Po naniesieniu warstwę adhezyjną napromieniowuje się korzystnie tak długo, aż zacznie się ona utwardzać.

Warstwa adhezyjną ma przy tym jeszcze wystarczającą przyczepność, toteż można na nią nanosić warstwę przeciwślizgową. Jest nią korzystnie lakier przeciwślizgowy, który korzystnie jest przejrzysty. Warstwa przeciwślizgowa składa się z materiału, który utwardza się drogą napromieniania. Korzystnie w tym celu stosuje się promieniowanie nadfioletowe, choć w celu utwardzenia warstwy przeciwślizgowej możliwe jest też napromienianie elektronami.

Ponieważ warstwa adhezyjna i warstwa przeciwślizgowa utwardzają się drogą napromieniania, można na warstwę adhezyjną i na warstwę przeciwślizgową stosować bezrozpuszczalnikowe substancje.

Stosowane folie nie rozkładają się wskutek napromieniania w celu utwardzenia warstwy przeciwślizgowej i nie wchodzą w żadne reakcje chemiczne z warstwą przeciwślizgową. W tym przypadku jako zwłaszcza znakomicie odpowiednia okazała się folia polipropylenowa.

Dalsze cechy wynalazku wynikają z niżej omówionych, korzystnych postaci wykonania wynalazku.

I tak korzystnie:

- warstwę adhezyjn ą na noś nik nanosi się za pomocą co najmniej walca;

- warstwa adhezyjna jest utwardzalna drogą napromieniania;

- warstwę adhezyjn ą wystawia się na dział anie promieniowania nadfioletowego;

- warstwę adhezyjną wystawia się na działanie promieniowania elektronowego;

- warstwę adhezyjną napromieniowuje się zaledwie tak dł ugo, ż eby ona utwardził a się nie cał kowicie;

- na warstwę przeciwślizgową stosuje się papkę przeciwślizgową, którą utwardza się w warunkach napromieniania;

- warstwę przeciwślizgową nanosi się za pomocą co najmniej jednego walca na częściowo utwardzoną warstwę adhezyjną;

- walec ma gładką powierzchnię boczną;

PL 204 361 B1

- walec ma strukturowaną powierzchnię boczną ;

- powierzchnia boczna walca jest rowkowana na swej długości;

- jako folię stosuje się folię polipropylenową ;

- jako folię stosuje się folię polietylenową;

- jako folię stosuje się folię poliuretanową ;

- jako folię stosuje się folię poliestrową.

Przykładowo znane są szafki narożne dla mebli kuchennych, w których ulokowano urządzenie obrotowe, wykazujące półki regałowe, umieszczone w odstępie jedna nad drugą, na które można postawiać przedmioty wewnątrz tej szafki narożnej. Ponieważ te półki regałowe obracają się, przedmioty na nich postawione często ślizgają się.

Za pomocą następnie omówionego sposobu wytwarza się nośniki o postaci płyt, które mają powierzchnię odporną na ślizganie i przykładowo mogą być stosowane na półki regałowe bądź podstawki w narożnych szafkach, wyciągach, przesuwnych skrzynkach i im podobnych. Te nośniki ponadto można stosować wszędzie tam, gdzie spotyka się powierzchnię odporną na ślizganie.

Nośniki o postaci płyty mogą składać się z każdego odpowiedniego materiału, takiego jak powlekana żywicą melaminową płyta wiórowa, surowa lub powlekana płyta drewniana, płyta szklana, płyta ceramiczna i im podobne. Nośnik ten najpierw oczyszcza bądź odpyla się, zanim nałoży się warstwę adhezyjną na tę płytę. Na warstwę adhezyjną stosuje się tradycyjną warstwę podkładową, która wykazuje oligomery, monomery i fotoinicjatory. W przypadku stosowanych oligomerów chodzi o alifatyczne uretanoakrylany, poliestroakrylany i polieteroakrylany. W przypadku monomerów chodzi o dilub trifunkcyjne rozcieńczalniki akrylanowe, utwardzalne napromienianiem. W celu wywołania utwardzania, zwłaszcza utwardzania promieniowaniem nadfioletowym, stosuje się fotoinicjatory na osnowie benzofenonu, α-aminoketonów i α-hydroksyketonów. Ze względu na następne przetwarzanie stosuje się dla warstwy adhezyjnej materiał, który można utwardzać za pomocą promieniowania nadfioletowego lub też za pomocą promieniowania elektronowego.

Korzystnie warstwę adhezyjną nakłada się walcem, który może mieć gładką lub też profilowaną powierzchnię boczną. W tym ostatnim przypadku powierzchnię boczną walca wyposaża się w rowki, tak więc warstwa adhezyjna podczas nanoszenia na nośnik wykazuje rowkowate zagłębienia. Jako walec korzystnie stosuje się walec z ebonitu. W celu naniesienia warstwy adhezyjnej można też stosować tak zwany walec programowy, którego powierzchnia boczna jest giętka.

Po tym naniesieniu warstwę adhezyjną, w zależności od zastosowanego materiału, poddaje się krótkotrwałej obróbce promieniowaniem nadfioletowym lub promieniowaniem elektronowym. Źródło promieniowania porusza się przy tym wzdłuż nośnika z małą prędkością i z małą mocą promieniowania. Możliwe jest też poruszanie się zaopatrzonego w warstwę adhezyjną nośnika pod źródłem promieniowania.

Prędkość tę i moc napromieniania nastawia się tak, żeby warstwa adhezyjna utwardziła się nie całkowicie, lecz tylko „podżelowała” się, tj. utwardziła się tylko tak, że nie rozlewałaby się na nośniku. Prędkość przemieszczania się nośnika i/lub źródła napromieniania może mieścić się w zakresie około

5-20 m/minutę, korzystnie w zakresie 4-6 m/minutę. W szczególności prędkość ta może wynosić około 5 m/minutę. Ta prędkość zależy od mocy zastosowanego źródła napromieniania. W przypadku źródła promieniowania nadfioletowego moc napromieniania może przykładowo mieścić się w zakresie około 80-200 W/cm, korzystnie w zakresie 110-130 W/cm. Korzystna wartość odpowiada około 120 W/cm przy prędkości około 5 m/minutę.

Warstwę adhezyjną nanosi się w takiej grubości warstwy, żeby na niej wystarczająco silnie wiązał się lakier przeciwślizgowy, który nanosi się w następnym etapie postępowania. Dla naniesienia warstwy adhezyjnej wystarcza ilość około 8-12 g/m². Korzystny zakres odpowiada 9-11 g/m². Lakier przeciwślizgowy wykazuje, tak jak warstwa podkładowa, oligomery, monomery i fotoinicjatory. W przypadku stosowanych oligomerów chodzi o alifatyczne uretanoakrylany, poliestroakrylany i polieteroakrylany. W przypadku monomerów chodzi o di- lub trifunkcyjne rozcieńczalniki akrylanowe, utwardzalne napromienianiem. W celu wywołania utwardzania, zwłaszcza utwardzania promieniowaniem nadfioletowym, stosuje się fotoinicjatory na osnowie benzofenonu, α-aminoketonów i α-hydroksyketonów.

Lakier przeciwślizgowy nanosi się za pomocą walca na częściowo utwardzoną warstwę adhezyjną. Powierzchnia boczna walca może mieć gładką lub też profilowaną powierzchnię boczną. W tym ostatnim przypadku powierzchnię boczną walca na jej długości wyposaża się w rowki, tak więc naniesiona warstwa przeciwślizgowa jest odpowiednio rowkowana. Walec ma twardą powierzchnię boczną,

PL 204 361 B1 ale może też być przykładowo walcem programowanym, wyposażonym w giętką powierzchnię boczną.

Zależnie od rodzaju lakieru przeciwślizgowego nanosi się go w ilości około 40-80 g/m², korzystnie w ilości około 50-70 g/m². W przykładzie wykonania lakier przeciwślizgowy w ilości około 60 g/m²za pomocą rowkowanego walca na częściowo utwardzoną warstwę adhezyjną.

Również lakier przeciwślizgowy składa się z materiału, który utwardza się pod wpływem promieniowania nadfioletowego lub elektronowego.

Po naniesieniu lakieru przeciwślizgowego nakłada się warstwę folii polipropylenowej, która korzystnie ma błyszczącą strukturę jedwabistą. Może ona też, w zależności od przypadku stosowania, mieć każdą inną, odpowiednią strukturę. Folię propylenową korzystnie stosuje się tam, gdzie utwardzanie warstwy adhezyjnej i lakieru przeciwślizgowego następuje drogą napromieniania nadfioletem. To promieniowanie nadfioletowe tylko w bardzo małej mierze absorbuje się w nałożonej folii polipropylenowej. Większa część promieniowania nadfioletowego przechodzi przez folię polipropylenową i jest do dyspozycji dla utwardzania lakieru przeciwślizgowego a także warstwy adhezyjnej. Dzięki zastosowaniu folii polipropylenowej niezbędna jest tylko nieznaczna moc napromieniania ze źródła promieniowania nadfioletowego.

Zamiast folii polipropylenowej można przykładowo stosować też folie poliestrowe lub folie poliuretanowe. Źródło promieniowania nadfioletowego musi w tym przypadku być dostosowane do materiału tych folii, zwłaszcza musi być do tych folii dopasowana moc napromieniania.

W przypadku stosowania folii polipropylenowej i źródł a promieniowania nadfioletowego moż na lakier przeciwpoślizgowy utwardzać z mocą napromieniania około 100-140 W/cm przy prędkości około 3-8 m/minutę. Korzystnie w tym przypadku moc napromieniania mieści się w zakresie około 100-130 W/cm, zwłaszcza około 120 W/cm przy prędkości korzystnie 4-6 m/minutę, zwłaszcza przy prędkości około 5 m/minutę . W procesie utwardzania albo źródło napromieniania albo noś nik z nałożoną folią polipropylenową porusza się z podaną prędkością.

W przypadku podanych mocy napromieniania i prę dkoś ci wystarcza, ż eby ź ródł o promieniowania nadfioletowego lub nośnik z nałożoną folią polipropylenową dwukrotnie traktowano podanymi prędkościami i mocami napromieniania. Naturalnie można stosować też inne moce napromieniania i/lub prędkości.

Po utwardzeniu lakieru przeciwślizgowego usuwa się nałożoną folię. Ściąga się ją bez trudności.

Lakier przeciwślizgowy odpowiednio do struktury walca wykazuje odpowiednią stronę górną, mającą optymalne właściwości przeciwślizgowe. Tak obrobiony nośnik można stosować do wytwarzania półek do narożnych szafek, wyciągów, regałów, wkładek do szuflad, dla den w szafkach i im podobnych.

Claims

1. Sposób wytwarzania nośnika o postaci płyty, który co najmniej na jednej stronie jest wyposażony w warstwę przeciwślizgową, znamienny tym, że na tym nośniku umieszcza się warstwę adhezyjną, na którą nanosi się warstwę przeciwślizgową, która jest utwardzalna drogą napromieniania, na tę warstwę przeciwślizgową nakłada się folię, warstwę przeciwślizgową po nałożeniu folii napromieniowuje się w celu utwardzenia i następnie usuwa się folię.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwę adhezyjną na nośnik nanosi się za pomocą co najmniej jednego walca.

3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że warstwa adhezyjna jest utwardzalna drogą napromieniania.

4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że warstwę adhezyjną wystawia się na działanie promieniowania nadfioletowego.

5. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że warstwę adhezyjną wystawia się na działanie promieniowania elektronowego.

6. Sposób według zastrz. 3 albo 4 albo 5, znamienny tym, że warstwę adhezyjną napromieniowuje się zaledwie tak długo, żeby ona utwardziła się nie całkowicie.

7. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6, znamienny tym, że na warstwę przeciwślizgową stosuje się papkę przeciwślizgową, którą utwardza się w warunkach napromieniania.

PL 204 361 B1

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że warstwę przeciwślizgową nanosi się za pomocą co najmniej jednego walca na częściowo utwardzoną warstwę adhezyjną.

9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, ż e walec ma gładką powierzchnię boczną.

10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że walec ma strukturowaną powierzchnię boczną.

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że powierzchnia boczna walca jest rowkowana na swej długości.

12. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11, znamienny tym, że jako folię stosuje się folię polipropylenową.

13. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11, znamienny tym, że jako folię stosuje się folię polietylenową.

14. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11, znamienny tym, że jako folię stosuje się folię poliuretanową.

15. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11, znamienny tym, że jako folię stosuje się folię poliestrową.