PL202712B1

PL202712B1 - Lista porowata ogniotrwała zatyczka albo cegła do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu, oraz sposób jej wytwarzania

Info

Publication number: PL202712B1
Application number: PL364828A
Authority: PL
Inventors: Craig Willoughby; Cavan Millward
Original assignee: Vesuvius Crucible Co
Priority date: 2001-03-19
Filing date: 2002-03-19
Publication date: 2009-07-31
Also published as: MXPA03008488A; BR0208100A; EP1372888B1; ZA200306069B; HUP0303607A3; CN1496292A; CA2440404A1; JP2004531396A; ES2243701T3; EP1243361A1; RU2277591C2; AR032983A1; CN1296157C; DE60205350D1; CA2440404C; WO2002074470A1; RU2003127675A; KR100874397B1; US20040100004A1; EP1372888A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest lita porowata ogniotrwała zatyczka albo cegła do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu, oraz sposób jej wytwarzania.

Gazy często wdmuchuje się w różnych celach do roztopionego metalu, w zbiornikach takich jak kadzie, tygle albo kadzie pośrednie. Przykładowo, gaz można wprowadzać do dolnej części zbiornika w celu oczyszczenia wzglę dnie chłodnego dolnego obszaru z produktów zestalania, np. w celu usunięcia ich z sąsiedztwa dolnego wylewu tam, gdzie zbiornik ma taki wylew. Przykładowo, w stalownictwie stosowanie powolnego wdmuchiwania cienkiej zasłony pęcherzyków gazowych do kadzi pośredniej dopomaga w usuwaniu wtrąceń; wtrącenia są przyciągane do drobnych pęcherzyków gazowych i unoszą się do góry poprzez ką piel metalową aż do powierzchni, gdzie zostają w znany sposób pochwycone przez powłokę proszku albo topnika w kadzi pośredniej. Gaz można także wprowadzać w celu przepł ukiwania lub ujednorodnienia ką pieli metalowej pod wzglę dem termicznym lub skł adu, bądź też w celu wspomagania rozpraszania dodatków stopowych w całości kąpieli metalowej.

Zwykle stosuje się gaz obojętny, lecz można także stosować chemicznie czynne gazy, np. gazy redukujące albo utleniające, gdy kąpiel metalowa kompozycji albo ich składniki wymagają modyfikowania. Przykładowo, w celu usunięcia niepożądanych składników takich jak wodór, wtrącenia niemetaliczne i metale alkaliczne, do roztopionego metalu, np. do roztopionego aluminium albo stopów aluminium, wdmuchuje się zazwyczaj gazy takie jak azot, chlor, freon, sześciofluorek siarki, argon itp. Chemicznie czynne gazy dodane do roztopionego metalu reagują z niepożądanymi składnikami, przekształcając je w postać taką jak faza wydzielona, kożuch żużlowy lub nierozpuszczalny związek gazowy, które można łatwo oddzielić od reszty kąpieli metalowej. Te gazy (albo inne) można także stosować np. do stali, miedzi, żelaza, magnezu albo ich stopów.

W celu sprawnego prowadzenia operacji wdmuchiwania gazu, jest pożądane wprowadzanie gazu do roztopionego metalu, korzystnie z dna zbiornika odbierającego, w postaci bardzo dużej liczby niezwykle małych pęcherzyków. Wraz ze zmniejszaniem wielkości pęcherzyków gazowych, wzrasta liczba pęcherzyków na jednostkę objętości. Wzrost liczby pęcherzyków oraz ich pola powierzchni na jednostkę objętości zwiększa prawdopodobieństwo skutecznego wykorzystania wdmuchniętego gazu w celu zrealizowania planowanej operacji.

Poprzednie propozycje wdmuchiwania gazu obejmowały montaż litej porowatej zatyczki albo cegły w ogniotrwałym wyłożeniu zbiornika, ogólnie na dnie, lecz także w ściankach. W warunkach roboczych zatyczki albo cegły wprowadzają przepływ gazu w postaci pęcherzyków.

Z opisów patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5054749, 5423521 albo 5219514 znane są zatyczki albo cegły do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu, jednakże żadna z nich nie spełnia wymagań odnośnie równomierności rozprowadzania gazu w porowatej masie.

Przykładowo, z brytyjskiego opisu patentowego GB 2096290 znany jest sposób wprowadzania gazu do roztopionego metalu polegający na wyłożeniu części zbiornika na roztopiony metal (korzystnie dna zbiornika) porowatą masą ceramiczną. Gaz wprowadza się do porowatej masy w miejscu odległym od powierzchni masy stykającej się z metalem. Podczas przechodzenia przez masę, gaz płynie wieloma małymi, krętymi drogami, tak że do roztopionego metalu zostaje uwolniona duża liczba pęcherzyków.

Na ogół porowatą masę ceramiczną utrzymuje obudowa metalowa, działająca jak kolektor do wprowadzania gazu do masy. Zazwyczaj obudowa jest wykonana z miękkiej stali (do stosowania z gazami obojętnymi albo słabo reagującymi, takimi jak argon albo azot) albo z inkonelu (do stosowania z silnie reagującym chlorem albo freonem). Zmontowany zespół złożony z masy/obudowy jest otoczony i podtrzymywany ze wszystkich stron, za wyjątkiem jego górnej powierzchni, materiałem ogniotrwałym, takim jak ogniotrwałe masy odlewane albo cegły z tlenku glinu, o małej zawartości cementu. Jeżeli stosuje się masy odlewane, mogą one być zarówno odlewane na miejscu wokół porowatej masy, jak i mogą być kształtowane z prefabrykowanych elementów, mocowanych na miejscu podczas montażu wyłożenia zbiornika na gorący metal. Materiał wyłożenia będzie przylegać do konstrukcji z porowatej masy.

Znane środki doprowadzające gaz na ogół spełniają swe zadanie, ponieważ należy jednak szczególnie zadbać o szczelność połączenia, to stosuje się układy specjalne, takie jak np. ujawnione w mię dzynarodowym opisie patentowym nr A1-W001/83138.

Problem z dotychczasowymi konstrukcjami polega na tym, że jest trudno utrzymać efektywną gazoszczelność pomiędzy obudową a masą oraz pomiędzy obudową i konstrukcją nośną z masy odPL 202 712 B1 lewanej/cegieł. Jedna z trudności powstaje częściowo dlatego, że współczynniki rozszerzalności cieplnej obudowy metalowej i materiałów ogniotrwałych znacznie się różnią; także obudowa metalowa jest przedmiotem agresji chemicznej, jeżeli stosowanym gazem jest chlor. Jeżeli rozwinęłyby się pęknięcia (w niniejszym kontekście termin „pęknięcie dotyczy dowolnego uszkodzenia w urządzeniu rozpraszającym gaz, które to uszkodzenie umożliwia niepożądany wyciek gazu), gaz będzie wyciekał przez nie, stąd zaś często będzie migrował przez następną cegłę i podłoże ogniotrwałe do otaczającej atmosfery. Migracja gazu jest możliwa przez warstwę materiału ogniotrwałego o grubości 50 cm albo większej. Ta sytuacja jest niepożądana, ponieważ pod wpływem wycieku gazu przepływ gazu przez projektowaną powierzchnię wytwarzającą pęcherzyki gazowe może ulec poważnemu zmniejszeniu i skuteczność dział ania bloku wytwarzają cego p ę cherzyki moż e spaść. W niektórych przypadkach przepływ gazu w postaci drobnych pęcherzyków gazowych może ustać, a zamiast niego wystąpi przepływ gazu w niekontrolowanym kierunku w postaci dużych, nieskutecznych pęcherzy gazowych. Jeżeli stosuje się argon, należy liczyć się ze względnie dużymi kosztami. Problem jest szczególnie krytyczny w przypadku chloru, z uwagi na szkodliwe działanie chloru po uwolnieniu go do atmosfery. Niezależnie od typu stosowanego gazu oczyszczającego, istotne jest zapobieganie powstawaniu pęknięć, aby zapobiec wyciekowi gazu.

Pożądane jest, aby był dostępny sposób wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu, który spełniałby cele polegające na rozpraszaniu dużej liczby niezmiernie małych pęcherzyków w roztopionym metalu, przy równoczesnym unikaniu pęknięć w urządzeniu rozpraszającym gaz, które to pęknięcia powodowałyby wyciek gazu.

Byłaby także pożądana możliwość wytwarzania dowolnego takiego urządzenia w sposób łatwy, przy rozsądnych kosztach, oraz by miało ono mniejsze wymiary niż istniejące urządzenia. Ponadto byłaby pożądana możliwość stosowania dowolnego takiego urządzenia do wdmuchiwania gazu z istnieją cym wyposaż eniem, takim jak kadź poś rednia, kadź , zbiornik do topienia itp., bez jakichkolwiek modyfikacji lub przy drobnych modyfikacjach istniejącego wyposażenia.

Ponadto, w celu wmontowania tego urządzenia w istniejące wyłożenie ogniotrwałe zbiornika na roztopiony metal, byłoby pożądane, aby dowolne takie urządzenie do wdmuchiwania gazu było zgodne z otaczającymi materiałami ogniotrwałymi, aby zapobiec wszelkim niekorzystnym reakcjom chemicznym albo efektom różnych rozszerzalności cieplnych.

Ponadto byłoby pożądane dostarczenie urządzenia, które można by było regulować w bardzo szerokim zakresie wytwarzania pęcherzyków (wielkość pęcherzyków, objętość, ciśnienie itp.) przy jedynie niewielkich regulacjach w trakcie procesu wytwarzania, tak aby urządzenie mogło odpowiadać konkretnym wymaganiom klienta.

Tak więc przedmiotem wynalazku jest lita porowata ogniotrwała zatyczka albo cegła do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu poprzez powierzchnię styku z roztopionym metalem, zawierająca ogniotrwałą porowatą masę otoczoną nieporowatą masą, za wyjątkiem powierzchni styku z roztopionym metalem, oraz zespół doprowadzania gazu ze źródła gazu do porowatej masy.

W zakresie tego opisu, zatyczka albo cegła do wdmuchiwania gazu może być zatyczka, cegłą, blokiem, zaporą, płytką, prętem itp. Jak to omówiono wyżej, zatyczka albo cegła według wynalazku może być stosowana do wdmuchiwania dowolnego gazu (albo aktywnego chemicznie, albo obojętnego) do dowolnego roztopionego metalu albo jego stopu. Zatyczka albo cegła ma co najmniej jedną powierzchnię styku z roztopionym metalem, przez którą wdmuchuje się gaz. Zatyczkę albo cegłę stanowi porowata ogniotrwała masa, otoczona nieporowatą masą (np. obudowana nią albo osadzona w niej), oczywiście za wyjątkiem powierzchni styku z roztopionym metalem. Może ona być wstawiona w wył o ż enie zbiornika na roztopiony metal albo stanowić część tego wył o ż enia.

Porowatą masę można wykonać z dowolnego porowatego materiału ogniotrwałego. Właściwie właściwości fizyczne stosowanego materiału nie mają zasadniczego znaczenia, dopóki materiał ten ma wymaganą porowatość. Na ogół uważa się, że materiał mający porowatość otwartą wyższą niż 20% jest porowaty. Typowo, odpowiednie materiały obejmują tlenek glinu, spinel tlenku glinu, tlenek magnezu albo spinel tlenku magnezu oraz połączenia dowolnych spośród nich.

Zatyczka albo cegła ma także zespół doprowadzania gazu ze źródła gazu do porowatej masy. Zespół doprowadzania gazu stanowi na ogół przewód biegnący przez boczną ściankę nieporowatej masy. Przewód ten można wykonać np. z metalu albo materiału ogniotrwałego. Przewód można zamocować na miejscu za pomocą znanego ogniotrwałego materiału uszczelniającego (zaprawy albo cementu) albo można wprasować w nieporowatą masę.

PL 202 712 B1

Zatyczka albo cegła według niniejszego wynalazku charakteryzuje się tym, że nieporowata masa jest wykonana z materiału ogniotrwałego, przy czym porowata i nieporowata masa stanowią wspólnie sprasowany element. Taka zatyczka albo cegła spełnia wszystkie określone wyżej wymagania.

Korzystne jest także, aby zespół doprowadzania gazu obejmował ciśnieniową komorę gazową, przez którą gaz styka się z powierzchnią porowatej masy, co najmniej równoważną powierzchni styku z roztopionym metalem, tak aby gaz był doskonale równomiernie rozprowadzony w porowatej masie, a następnie przedostawał się w postaci pęcherzyków do roztopionego metalu poprzez całą powierzchnię styku z roztopionym metalem.

I znów, właściwoś ci fizyczne nieporowatego materiału nie mają zasadniczego znaczenia, dopóki jest to materiał ogniotrwały i ma wymaganą porowatość. Zwykle uważa się, że materiał o porowatości otwartej niższej niż 20% jest nieporowaty.

Porowata i nieporowata masa składają się korzystnie z materiałów ogniotrwałych o podobnych współczynnikach rozszerzalności cieplnej. Ma to na celu zapobieganie tworzeniu się pęknięć wskutek okresowych zmian temperaturowych.

Poprzez zastosowanie wynalazku można w sposób dokładny i spójny kontrolować ziarnistość i przepuszczalność wewnętrznej porowatej masy, dostarczając strukturę o równomiernych, drobnych porach, tak aby małe i równomiernie rozłożone pęcherzyki gazowe wypływały z powierzchni styku z roztopionym metalem tej masy. Przepuszczalność tę moż na ł atwo regulować poprzez zmiany wielkości ziarna tej kompozycji, zaś zatyczkę albo cegłę według wynalazku można wykonać zgodnie z konkretnymi indywidualnymi wymaganiami klienta.

Korzystnie porowata i nieporowata masa zawiera ponad 50% wag. tlenku magnezu, spinelu tlenku magnezu, tlenku glinu albo spinelu tlenku glinu, korzystnie ponad 80% wag. Ponadto korzystnie nieporowata masa zawiera ponad 50% wag., korzystnie ponad 80% wag. tlenku magnezu, spinelu tlenku magnezu, tlenku glinu albo spinelu tlenku glinu. Jest korzystne, gdy w kompozycjach stosuje się materiały ogniotrwałe o wysokiej zawartości tlenku magnezu, takie jak spinel tlenku magnezu. Takie kompozycje są bardziej zgodne ze składem wyłożenia kadzi pośrednich w stalowniach, które są zwykle zasadowe (na bazie tlenku magnezu). Charakterystyki chemiczne i cieplne są więc bardzo podobne.

Stosownie do powyższego, na porowate i nieporowate masy można stosować materiały podobne, lecz o różnej wielkości ziarna. Tym samym można wykonać zatyczkę albo cegłę według wynalazku z materiałów o wysokiej zawartości tlenku magnezu mających różne wielkości ziarna.

Dzięki wspólnemu sprasowaniu obydwu materiałów ogniotrwałych, naturalna niska przepuszczalność nieporowatej masy zapobiega wyciekowi gazu bez konieczności stosowania innych sposobów ograniczania wycieku gazu. Inną zaletą wspólnego prasowania jest to, że można zastosować zatyczkę albo cegłę do wdmuchiwania gazu o mniejszych wymiarach całkowitych, uzyskując żądany stopień wytwarzania pęcherzyków gazowych. Pomaga to w manipulacji tymi zatyczkami lub cegłami podczas transportu i montażu w zbiorniku, w szczególności przy jego wyprawianiu.

Koncepcja wspólnego prasowania nie jest ograniczona do kształtów podłużnych, kwadratowych, okrągłych albo owalnych, lecz można ją także wykorzystać do wytwarzania dowolnego przekroju elementu ogniotrwałego odpowiedniego do wspólnego prasowania. Przykładowo można rozważać wspólnie sprasowaną część w postaci pierścienia, która mogłaby być usytuowana tak, aby otaczać wylewy z kadzi pośredniej, tworząc tym samym otaczający strumień łagodnie wznoszących się pęcherzyków, przez który gorący ciekły metal musiałby przepłynąć przed wpłynięciem do krystalizatorów.

Korzystnie porowata masa ma fragment zbieżny w kierunku powierzchni styku z roztopionym metalem.

Zgodny z wynalazkiem sposób wytwarzania litej ogniotrwałej porowatej zatyczki albo cegły do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu poprzez powierzchnię styku z roztopionym metalem, charakteryzuje się tym, że wprowadza się do formy materiały ogniotrwałe stanowiące porowate i nieporowate masy w odpowiedniej ilości, zachowując równocześnie żądane granice tych mas, prasuje się równocześnie razem obydwa materiały ogniotrwałe, wprowadza się zespół doprowadzania gazu oraz podaje się razem sprasowane materiały obróbce cieplnej.

Przed wprowadzeniem materiału ogniotrwałego umieszcza się w formie ogranicznik, np. wykonany z cienkiej (lecz sztywnej) folii z tworzywa sztucznego albo z metalu. Ogranicznik może być ukształtowany w postaci walca (o podstawie kołowej albo owalnej) albo prostopadłościanu, bez górnej i dolnej powierzchni. Wówczas, do centralnej części utworzonej przez ogranicznik, wprowadza się

PL 202 712 B1 materiał ogniotrwały, który będzie tworzyć porowatą masę, a pomiędzy ogranicznik i ściankę formy wprowadza się materiał ogniotrwały, który będzie tworzyć nieporowatą masę. Następnie ogranicznik ostrożnie usuwa się i wprowadza się do formy kolejną ilość materiału tworzącego nieporowatą masę, w celu utworzenia powierzchni przeciwległ ej do powierzchni styku z roztopionym metalem.

Korzystnie stosuje się zespół doprowadzania gazu obejmujący ciśnieniową komorę gazową.

Etap wprowadzenia zespołu doprowadzania gazu można zrealizować przed albo po etapie wspólnego prasowania, bądź też zarówno przed jak i po nim. W korzystnej postaci wynalazku, w trakcie wprowadzania zespołu doprowadzania gazu, wprowadza się do formy, w miejscu połączenia pomiędzy porowatą i nieporowatą masą, pasek z materiału traconego. Alternatywnie albo dodatkowo, można wywiercić otwór albo umieścić przewód przechodzący przez nieporowatą masę, przed albo po wspólnym prasowaniu materiałów, w celu połączenia porowatej masy (poprzez ciśnieniową komorę gazową albo nie) z zewnętrznym źródłem gazu.

Etap wspólnego prasowania można zrealizować stosując dowolny znany sposób prasowania, np. na prasie hydraulicznej.

Etap obróbki cieplnej powinien być realizowany w temperaturze wystarczającej do wytworzenia wiązania ceramicznego pomiędzy porowatą i nieporowatą masą, tak aby polepszyć integralność zatyczki albo cegły oraz jej gazoszczelność. Materiał zniszczalny (jeżeli jest stosowany), umieszczony w celu wytworzenia ciś nieniowej komory gazowej, zostaje korzystnie wyeliminowany w etapie obróbki cieplnej. W stosowanej temperaturze ten materiał zniszczalny może się spalić (karton, papier) albo roztopić (wosk, stop). Korzystnie jako materiał tracony stosuje się wosk. Zazwyczaj etap obróbki cieplnej polega na wypalaniu wspólnie sprasowanego materiału w temperaturze pomiędzy 800 i 1800°C przez 2 do 12 godzin.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 i 2 przedstawiają wynalazek w przekrojach.

Obydwie figury przedstawiają zatyczkę albo cegłę (1) do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu poprzez powierzchnię (11) styku z roztopionym metalem, stanowiącą porowatą masę ogniotrwałą (2) otoczoną przez nieporowatą masę (9), za wyjątkiem powierzchni (11) styku z roztopionym metalem. Na fig. 1 i 2 widać także zespół doprowadzania gazu, stanowiący metalowy albo ogniotrwały przewód (4) biegnący przez ściankę (6) zatyczki albo cegły i łączący się z ciśnieniową komorą gazową (3). Przewód (4) jest typowo zamocowany na miejscu za pomocą znanego uszczelniającego cementu lub zaprawy (5).

Korzystnie, w etapie prasowania tworzy się stopniowy fragment (7) zbieżny w kierunku powierzchni (11) styku z roztopionym metalem, jak to przedstawiono na fig. 1. Ten efekt zbieżności powstaje podczas prasowania w wyniku odkształcania się porowatej masy w kierunku nieporowatej masy na pionowych bokach formy do prasowania. Ten zbieżny kształt chroni jeszcze bardziej porowatą masę (2) przed wykruszaniem, tworząc klin.

Według jednego przykładu wynalazku, stosuje się następujące materiały (% wag.):

	Nieporowata masa	Porowata masa
Krzemionka	0,1	0,13
Tlenek aluminium	3,3 (<45 μιτι)	0,06
Tlenek żelaza	0,2	0,48
Wapno	0,4	0,69
Tlenek magnezu	96,0*	98,5**

Wielkość ziarna: *: >1 mm 30% **: >1 mm 0% <45 μ m 30% < 45 μ m 5%

Po wprowadzeniu do formy, materiały sprasowano mechanicznie w tempie zapewniającym możliwie najlepsze zagęszczenie i scalenie wspólnie prasowanych materiałów. Etap obróbki cieplnej przeprowadzono przez powolne nagrzewanie wspólnie sprasowanego materiału, do temperatury 1600°C, z szybkością zapewniającą ochronę przed pęknięciami termicznymi w obrębie sprasowanej masy, pozostawiając zatyczkę albo cegłę w tej temperaturze przez 4 godziny i umożliwiając jej powolne schłodzenie.

PL 202 712 B1

Zmierzono następujące właściwości:

	Porowatość otwarta (%)	Gęstość nasypowa (g/cm³)	Wytrzymałość na pełzanie do zerwania na zimno (MPa)	Wytrzymałość na zgniatanie na zimno (N/mm²)	Średnia średnica pora (μιτι)
Nieporowata masa	15,4	2,99	7,11	90,15	6,861
Porowata masa	24,9	2,59	7,12	52,15	44,762

W warunkach roboczych zatyczka albo cegła wdmuchują drobne pęcherzyki w sposób niezawodny i stały.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Lita porowata ogniotrwała zatyczka albo cegła do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu poprzez powierzchnię styku z roztopionym metalem, zawierająca ogniotrwałą porowatą masę otoczoną nieporowatą masą, za wyjątkiem powierzchni styku z roztopionym metalem, oraz zespół doprowadzania gazu ze źródła gazu do porowatej masy, znamienna tym, że nieporowata masa (9) jest wykonana z materiału ogniotrwałego, przy czym porowata i nieporowata masa (2, 9) stanowią wspólnie sprasowany element.
2. Zatyczka albo cegła według zastrz. 1, znamienna tym, że zespół doprowadzania gazu obejmuje ciśnieniową komorę gazową (3).
3. Zatyczka albo cegła według zastrz. 1, znamienna tym, że porowata i nieporowata masa (2, 9) składają się z materiałów ogniotrwałych o podobnych współczynnikach rozszerzalności cieplnej.
4. Zatyczka albo cegła według zastrz. 1 albo 3, znamienna tym, że porowata i nieporowata masa (2, 9) zawiera ponad 50% wag. tlenku magnezu, spinelu tlenku magnezu, tlenku glinu albo spinelu tlenku glinu, korzystnie ponad 80% wag.
5. Zatyczka albo cegła według zastrz. 1 albo 3, znamienna tym, że nieporowata masa (9) zawiera ponad 50% wag., korzystnie ponad 80% wag. tlenku magnezu, spinelu tlenku magnezu, tlenku glinu albo spinelu tlenku glinu.
6. Zatyczka albo cegła według zastrz. 4, znamienna tym, że nieporowatą masa (9) zawiera ponad 50% wag., korzystnie ponad 80% wag. tlenku magnezu, spinelu tlenku magnezu, tlenku glinu albo spinelu tlenku glinu.
7. Zatyczka albo cegła według zastrz. 1 albo 3, znamienna tym, że porowata masa (2) ma fragment (7) zbieżny w kierunku powierzchni styku (11) z roztopionym metalem.
8. Zatyczka albo cegła według zastrz. 4, znamienna tym, że porowata masa (2) ma fragment (7) zbieżny w kierunku powierzchni styku (11) z roztopionym metalem.
9. Sposób wytwarzania litej ogniotrwałej porowatej zatyczki albo cegły do wyłożenia zbiornika, do wdmuchiwania gazu do roztopionego metalu poprzez powierzchnię styku z roztopionym metalem, znamienny tym, że wprowadza się do formy materiały ogniotrwałe stanowiące porowate i nieporowate masy w odpowiedniej ilości, zachowując równocześnie żądane granice tych mas, prasuje się równocześnie razem obydwa materiały ogniotrwałe, wprowadza się zespół doprowadzania gazu oraz podaje się razem sprasowane materiały obróbce cieplnej.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że stosuje się zespół doprowadzania gazu obejmujący ciśnieniową komorę gazową.
11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że w trakcie wprowadzania zespołu doprowadzania gazu, wprowadza się do formy, w miejscu połączenia pomiędzy porowatą i nieporowatą masą, pasek z materiału traconego.
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że jako materiał tracony stosuje się wosk.