PL201797B1

PL201797B1 - Laminat włókninowy, chirurgiczny, połączony punktowo, do jednorazowego użytku, sposób i urządzenie do jego wytwarzania i zastosowanie laminatu

Info

Publication number: PL201797B1
Application number: PL355100A
Authority: PL
Inventors: Edward Ankuda; Eric Thompson
Original assignee: Allegiance Corp
Priority date: 1999-11-16
Filing date: 2000-11-13
Publication date: 2009-05-29
Also published as: JP2013049280A; WO2001036188A1; SK6832002A3; MXPA02004908A; JP5552150B2; US6638605B1; NZ519319A; AU770431B2; NO20022323D0; CA2391565A1; KR20020060232A; PL355100A1; AU1611201A; CN1423592A; CA2391565C; NO329214B1; HUP0203260A2; JP5170925B2; NO20022323L; BG106704A

Abstract

Laminat w lókninowy, chirurgiczny, po laczo- ny punktowo, do jednorazowego u zytku, ma pow lok e z tworzywa sztucznego, która jest po- laczona punktowo klejem z co najmniej jedn a warstw a w lókniny zawieraj acej wielosk ladniko- we w lókna, charakteryzuje si e tym, ze pomi e- dzy pow lok a (12), (22), i warstw a w lókniny (14), (28), (30), ma wiele rozmieszczonych niepo la- czonych wzajemnie adhezyjnych grup (16), z których ka zda grupa zawiera wiele rozmiesz- czonych punktowo kropelek (18) spoiwa lacz a- cych pow lok e (12), (22) z warstw a w lókniny (14), (28), (30). Wynalazek obejmuje równie z sposób otrzymywania laminatu, urz adzenie zaopatrzone w grawerowany walec (72) i ryflo- wany walec (76) do nak ladania kleju oraz za- stosowanie laminatu do wytwarzania chirur- gicznych jednorazowych prze scierade l i kitli. Laminat ma wymagan a mi ekkosc, w lasno sci elastycznego uk ladania si e i wi eksz a absorpcje p lynów. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest laminat włókninowy, chirurgiczny połączony punktowo, do jednorazowego użytku, sposób i urządzenie do jego wytwarzania i zastosowanie laminatu do wytwarzania chirurgicznych prześcieradeł i kitli. W szczególności przedmiotem wynalazku są nowe i udoskonalone wielowarstwowe chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku, zawierające włókninowe warstwy, w których warstwy laminatu są połączone w specyficzny elastyczny sposób, aby zapewnić ich lepszą miękkość i układanie się, w wyniku czego otrzymuje się produkt o wyższym poziomie użytkowania.

Chirurgiczne prześcieradła i kitle stosuje się w celu utrzymania sterylności podczas operacji. Chirurgiczne kitle stosowane są przez środowisko lekarzy w celu ich zabezpieczenia przed płynami i mikroorganizmami podczas operacji i innych zabiegów. Kitle chirurgiczne do jednorazowego uż ytku są zazwyczaj wykonane z włókninowych laminatów jednorazowego użytku. Zazwyczaj kitle takie składają się z pojedynczego płata materiału przykrywającego ciało, wielu płatów, składających się z płata przedniego, pary płatów tylnych, które są połączone z bokami płata przedniego i odchodzą od płata przedniego oraz pary rękawów, które umieszczone są na połączeniu przednich i bocznych płatów. Przedni płat okrywa przód pracownika służby zdrowia podczas operacji albo zabiegu. Płaty boczne opasują dookoła ciało i zachodzą na siebie, są przywiązane i okrywają tylną część ciała pracownika służby zdrowia. Typowy kitel chirurgiczny składa się z dwóch zewnętrznych wiązań i dwóch wewnętrznych wiązań. Wewnętrzne wiązania stosuje się do przywiązania tyłu kitla od strony wewnętrznej. Zewnętrzne wiązania stosuje się, aby zapewnić, że tylna część kitla zachodzi dookoła pleców pracownika służby zdrowia.

Znane i szeroko stosowane są również sterylne chirurgiczne prześcieradła w celu stworzenia sterylnego obszaru podczas operacji i ochrony pacjenta. Chirurgiczne prześcieradła mają rozmaite rozmiary i kształty i stosuje się wiele specjalistycznych chirurgicznych prześcieradeł w odpowiednich rodzajach chirurgii. Jako przykład, prześcieradła te mogą mieć kształt prostokąta i służą do przykrycia stołu operacyjnego, do przykrywania obszaru gdzie ma miejsce znieczulenie albo do przykrycia nóg albo tułowia pacjenta. Bardziej specjalistyczne prześcieradła mogą zawierać otwory na nogi i ramiona w zależ noś ci od zabiegu. A wię c, niektóre części ciał a pacjenta przykryte są prześ cieradł em, a inne odkryte i leżą na innej części prześcieradła. Niektóre prześcieradła mają otwory albo okienka zwane „fenestrami”, w celu określenia ograniczonego obszaru, w którym będzie zabieg. Prześcieradła fenestrowe mogą zawierać dodatkowe warstwy absorpcyjne dookoła obwodów otworów. Można również stosować środki powierzchniowe, tak, aby pewne części prześcieradeł miały właściwości przeciwbakteryjne, antymikrobowe i wodoodporne, w zależności od zabiegu. Proste prostokątne prześcieradła można stosować, jako absorpcyjne chirurgiczne ręczniki albo ścierki. Ostatecznie, prześcieradła mogą się składać z różnych rodzajów płatów połączonych razem, na przykład prześcieradło do stołu operacyjnego może zawierać grubszy absorpcyjny płat górny i różnorodne boczne płaty, które mają cieńsze, mniej absorbujące płaty, które chronią tylko przed zachlapaniem albo są przegrodą pod stołem. Wcześniejsze prześcieradła chirurgiczne i kitle były zrobione z tkanych naturalnych materiałów, zazwyczaj bawełny. Sterylizowano je w autoklawie przed każdą operacją chirurgiczną. Alternatywnie stosowano inne materiały ze sztucznych tkanin. Na końcu, po opracowaniu włókninowych materiałów fabrycznych, stosowano prześcieradła i kitle z materiałów włókninowych, jako kitle i prześcieradła do jednorazowego użycia.

Powszechnie stosowane prześcieradła i kitle z materiałów włókninowych mają pewne wady. Zazwyczaj włókninowe warstwy materiału są połączone z powłoką w postaci laminatu nieprzepuszczalnego dla płynów, z którego robi się chirurgiczne kitle. Stosowano spoiwa o wysokiej topliwości na całej powierzchni jednej z warstw, tak, aby przykleić warstwy włókniny i powłoki w celu otrzymania laminatu. Laminaty te charakteryzowały się „deskopodobną” sztywnością i słabą giętkością, co jest niewygodne dla pracowników służby zdrowia. Rękawy wykonane z tych materiałów nie układały się dobrze na nadgarstku osoby noszącej i często krew pacjenta oraz inne płyny mogły spływać wzdłuż fałdy na nadgarstku pod mankiety rękawic i wchodzić w kontakt ze skórą osoby noszącej, co jest niedopuszczalne. Co więcej, powłoka zastosowana do ochrony przed płynem zazwyczaj nie przepuszczała powietrza i kitle robione z tych laminatów są nieprawdopodobnie gorące dla personelu chirurgicznego. Próby udoskonalenia miękkości i jakości materiałów oraz wykonanych z nich włókninowych chirurgicznych laminatów doprowadziły pewnych producentów do próby punktowego termicznego łączenia warstw stosując walce dociskające i wysoką temperaturę albo technikę ultradźwiękowego spawania. Łączenie w wysokiej temperaturze i pod ciśnieniem nie są zalecane, ponieważ warstwy

PL 201 797 B1 włókninowe gniotą się i sklejają się podczas takiego procesu, co ma negatywny wpływ na ich wymagane właściwości takie jak: rozciągliwość, giętkość, chwytność i miękkość. Punkty połączenia poprzez roztopienie są sztywne i zginają się, tak, że ogólna miękkość i dotyk oraz właściwości układania się tych materiałów są lepsze, ale wciąż niezadawalające. Co więcej laminaty połączone w wysokiej temperaturze można otrzymywać tylko z odpowiednich materiałów termoplastycznych przystosowanych do odpowiedniej temperatury, co ogranicza rodzaje materiałów, które można stosować do otrzymywania chirurgicznych laminatów, a to z kolei powoduje niepożądane ograniczenia przy projektowaniu produktu i ma wpływ na jego końcowe właściwości.

Nieoczekiwanie okazało się, że nowe udoskonalone włókninowe chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku mogą być produkowane zasadniczo przy użyciu mniejszych ilości spoiwa, które rozmieszcza się w specjalnym ustawieniu połączeniowym tak, że otrzymuje się udoskonalone włókninowe chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku o wyższym poziomie miękkości, układaniu się i wygodzie.

Laminat włókninowy, chirurgiczny, połączony punktowo, do jednorazowego użytku według wynalazku ma powłokę w postaci folii z tworzywa sztucznego, która jest połączona punktowo klejem, z co najmniej jedną warstwą włókniny zawierającej wieloskładnikowe włókna, charakteryzuje się tym, że pomiędzy powłoką, i warstwą włókniny, ma wiele rozmieszczonych niepołączonych wzajemnie adhezyjnych grup, z których każda grupa zawiera wiele rozmieszczonych punktowo kropelek spoiwa łączących powłokę z warstwą włókniny.

Powłoka korzystnie jest termoplastyczną polimerową folią powłokową, a włóknina jest termoplastyczną polimerową włókniną.

Laminat korzystnie zawiera termoplastyczne polimerowe spoiwo, przy czym powłoka korzystnie jest powłoką polietylenową, a włóknina korzystnie zawiera 55% wagowych spinowo-sznurowanych włókien celulozowych z drewna ściernego i 45% wagowych ciętych włókien poliestrowych. Powłoka korzystnie jest deseniową zmieszaną polietylenową powłoką, a włóknina korzystnie zawiera połączone spoiwem cięte włókna ze sztucznego jedwabiu; i/lub powłoka korzystnie jest polietylenową powłoką, a włóknina korzystnie zawiera spinowo-sznurowane włókna alkoholu poliwinylowego; i/lub powłoka korzystnie jest przepuszczającą powietrze i nieprzepuszczającą płyny termoplastyczną polimerową powłoką wybraną z grupy monolitycznych termoplastycznych powłok polimerowych oraz mikroporowatych powłok termoplastycznych; i/lub powłoka korzystnie składa się z elastomerowej, termoplastycznej, kopolimerowej poliestrowej folii, a włóknina korzystnie jest termicznie połączoną włókniną z ciętego włókna poliestrowego; i/lub powłoka korzystnie składa się elastomerowej termoplastycznej kopolimerowej poliestrowej folii, a włóknina korzystnie zawiera dwuskładnikowe włókna spinowo-sznurowane; i/lub powłoka korzystnie składa się elastomerowej termoplastycznej kopolimerowej poliestrowej folii, a włóknina korzystnie zawiera spinowo połączoną, topliwą, dmuchaną włókninę.

Włóknina korzystnie jest spinowo połączonym dwuskładnikowym włóknem polietylenowym umieszczonym na powierzchni nylonowego włókna pochwowo/rdzeniowego; i/lub włóknina korzystnie zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno, które składa się z polietylenu umieszczonego na powierzchni poliestrowego włókna pochwowo/rdzeniowego; i/lub włóknina korzystnie zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno, które składa się z poliestru umieszczonego na powierzchni poliestrowego włókna pochwowo/rdzeniowego.

Kropelki spoiwa korzystnie zawierają termoplastyczny polimer topliwego spoiwa, wybrany z grupy związków zawierających octan winylowo etylenowy, polistyren, poliolefiny, poliamidy, poliestry oraz mieszaniny dwóch albo więcej spoiw.

Elastomerowa, termoplastyczna, kopolimerowa powłoka korzystnie ma pierwszą, główną powierzchnię i drugą przeciwległą, główną powierzchnię, pierwszą warstwę włókniny przylegającą do pierwszej, głównej powierzchni i drugą warstwę włókniny przylegającą do drugiej, głównej powierzchni powłoki, pomiędzy którymi rozmieszczono wiele niepołączonych wzajemnie adhezyjnych grup, z których każda grupa ma wiele rozmieszczonych punktowo kropelek spoiwa łączących razem pierwszą warstwę włókniny z pierwszą główną powierzchnią i drugą warstwę włókniny z drugą główną powierzchnią powłoki. Pierwsza i druga warstwa włókniny korzystnie ma takie same włókna, przy czym najkorzystniej, pierwsza i druga warstwa włókniny ma różne włókna.

Powłoka korzystnie jest elastomerową kopolimerową monolityczną folią, a pierwsza warstwa włókniny zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno polietylenowo/nylonowe, mające pierwszą masę, zaś druga warstwa włókniny korzystnie zawierają spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno polietylenowo/nylonowe, mające drugą masę, różną od pierwszej masy.

PL 201 797 B1

Powłoka korzystnie jest elastomerową kopolimerową termoplastyczną folią, pierwsza warstwa włókniny korzystnie zawiera adhezyjnie połączone cięte włókna ze sztucznego jedwabiu, a druga warstwa włókniny najkorzystniej zawiera 100%, termicznie połączone cięte włókna poliestrowe.

Sposób otrzymywania laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, zawierającego powłokę i co najmniej jedną warstwę włókniny, które łączy się klejem pod ciśnieniem wywieranym przez podgrzewane walce, pomiędzy które wprowadza się wstęgi łączonych materiałów, charakteryzuje się tym, że w pierwszym etapie przygotowuje się wstęgę włókniny, mającą główną powierzchnię, odpowiednią długość i szerokość, a następnie nanosi się na powierzchnię włókniny punktowo rozmieszczone kropelki spoiwa, tak, że większość kropelek jest rozmieszczona na powierzchni włókniny w postaci niepołączonych ze sobą grup rozmieszczonych wzdłuż i wszerz powierzchni włókniny, po czym powierzchnię włókniny z kropelkami spoiwa kontaktuje się z powierzchnią powłoki w urządzeniu zaopatrzonym w podgrzewane walce dociskowe, pomię dzy którymi następuje dociskowe połączenie razem powłoki i włókniny, jako laminat do jednorazowego użytku.

Przygotowuje się korzystnie termoplastyczną polimerową powłokę mającą główną powierzchnię oraz odpowiednią długość i szerokość, a następnie na powierzchnię powłoki nanosi się punktowo kropelki spoiwa tak, że większość kropelek jest rozmieszczona naprzeciwko siebie na całej długości i szerokości powierzchni powłoki, po czym powierzchnię powłoki z kropelkami spoiwa kontaktuje się z powierzchnią wł ókniny i łączy razem powł okę i warstwę wł ókniny, w postaci laminatu jednorazowego użytku.

Urządzenie do wytwarzania chirurgicznego laminatu włókninowego połączonego punktowo zaopatrzone w układ obrotowych, dociskowych walców podgrzewanych i urządzenie do nakładania kleju, charakteryzuje się tym, że ma obrotowy walec grawerowany, na którego powierzchni są rozmieszczone wgłębienia mieszczące kropelki spoiwa oraz ma ryflowany walec, na którego powierzchni dociskowej są rozmieszczone podwyższone ściany górne, oddzielone od siebie rowkami, przy czym ryflowany walec przylega do walca grawerowanego w kierunku docisku jego podwyższonych górnych ścian na przechodzącą pomiędzy walcami włókninę i część powierzchni walca grawerowanego mieszczącej we wgłębieniach kropelki spoiwa.

Górne ściany i rowki powierzchni nośnej dociskowego, ryflowanego walca korzystnie są rozmieszczone w powtarzającym się wzorze albo układzie, przy czym powtarzający się wzór albo układ składa się z górnych ścian rozmieszczonych w oddalonych od siebie regularnych kolumnach i rzędach. Dociskowy, ryflowany walec ma cylindryczny kształt względem wzdłużnej osi jego rdzenia, a powtarzający się układ górnych ścian jest ustawiony pod ką tem do powierzchni dociskowego, ryflowanego walca tak, że rząd górnych ścian jest spiralnie przesunięty względem wzdłużnej osi jego rdzenia.

Walec grawerowany z wgłębieniami na jego powierzchni korzystnie jest zanurzony częściowo w zbiorniku ze spoiwem, i ma listwę zgarniającą nadmiar spoiwa z powierzchni walca.

Wynalazek dotyczy także zastosowania laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, określonego, powyżej, jako chirurgiczne prześcieradło i/lub jako chirurgiczny kitel. Kitel korzystnie ma płat okrywający korpus, z którym są połączone dwa rękawy, przy czym płat okrywający korpus składa się z płata przedniego i dwóch przeciwległych bocznych płatów tylnych połączonych z płatem przednim oraz z przymocowanego do płata okrywającego korpus, wiązania do zawiązania kitla na noszącej go osobie.

Jak już zostało opisane, udoskonalony laminat włókninowy, chirurgiczny połączony punktowo, do jednorazowego użytku, ma powłokę, z co najmniej jedną warstwą włókniny z rozmieszczonymi, niepołączonymi adhezyjnymi grupami. Każda grupa adhezyjna zawiera wiele oddzielonych od siebie kropelek spoiwa, które są oddalone od siebie i łączą razem powłokę z warstwą włókniny. Korzystnie, grupy adhezyjne są rozmieszczone w regularnym, powtarzającym się wzorze, który rozciąga się wzdłuż i wszerz laminatu. Poprzez „niepołączone” rozumie się grupy adhezyjne niezawierające żadnej linii albo obwodu spoiwa, opisującego obszar grupy. Każda grupa składa się z bezobwodowych rozmieszczonych punktowo kropelek. Każdy obszar grupy jest podatny na zginanie we wszystkich kierunkach powierzchni laminatu, co zasadniczo polepsza układanie się nowych udoskonalonych laminatów. Niska zawartość spoiwa i dowolne sposoby łączenia wpływają na miękkość i inne pożądane właściwości laminatu, takie jak absorpcja, które są zachowane w procesie otrzymywania laminatu oraz utrzymują się i są jeszcze bardziej widoczne w końcowym otrzymanym laminacie.

Stosuje się powłoki z materiałów termoplastycznych wytrzymałych na sterylizację gamma. Korzystnie, powłoki termoplastyczne formują odpowiednią nieprzepuszczalną dla płynów warstwę zdolną

PL 201 797 B1 do zabezpieczenia przed płynami i przenoszeniem chorób poprzez laminat pomiędzy personelem lekarskim i pacjentem. Powłoki mogą przepuszczać albo nie przepuszczać powietrze. Przykładowe powłoki termoplastyczne, które mogą być stosowane, jako powłoki do otrzymywania laminatu zawierają poliolefiny, kopolimery poliolefinowe, poliestry i niektóre kopoliestry. Termoplastyczne powłoki mogą być wykonane zasadniczo z każdego termoplastycznego materiału odpowiedniego na kontakt ze skórą, które są wytrzymałe na przemysłowe procesy sterylizacji.

W korzystnym wykonaniu, powłoki termoplastyczne zawierają przepuszczają ce powietrze, nieprzepuszczające płyny termoplastyczne powłoki wybrane z monolitycznych termoplastycznych powłok albo mikroporowatych powłok termoplastycznych. Szczególnie korzystne powłoki to termoplastyczne, monolityczne elastomerowe kopoliestrowe powłoki. Powłoki na bazie polipropylenu są mniej korzystne, ze względu na ich niestabilność podczas sterylizacji gamma. Powłoki mają zazwyczaj podstawową masę od 7,75 g/m² do około 155,02 g/m² (od około 0,25 do około 5,0 uncji/jard kwadratowy) i grubość od około 0,00064 cm do około 0,0076 cm (0,25 do około 3 mil).

Warstwy włókniny są korzystnie, ale niekoniecznie wykonane z materiałów termoplastycznych, które są odporne na proces sterylizacji gamma. Włókniny mogą być typu mokrego, suchego, w postaci spinowo-sznurowanej, połączone adhezyjnie, połączone termicznie albo spinowo połączone, topliwe, dmuchane włókniny (SMS). Włókniny mogą być wykonane z termoplastycznych włókien, z włókien regenerowanych, włókien naturalnych i tak zwanych włókien dwuskładnikowych albo pochwowo-rdzeniowych oraz mogą być mieszaniną każdego z dwóch albo więcej tych włókien. Włókniny mają masę od około 7,75 g/m² do około 124,0² g/m² (0,25 do około 4,0 uncji/jard kwadratowy).

W jednym z wykonań według wynalazku, użyte w laminacie spoiwo również zawiera spoiwa termoplastyczne, termoutwardzalne i sieciowe, które są odporne na sterylizację gamma. Przykładowe spoiwa termoplastyczne zawierają polimer olefinowy i spoiwa kopolimerowe, takie jak octan etylenowo winylowy, polietylenowe albo polipropylenowe modyfikowane bezwodniki styrenowe, maleinowe, spoiwa poliamidowe, spoiwa poliestrowe i poliuretanowe.

Przykładowe spoiwa termoutwardzalne zawierają spoiwa metakrylowe albo spoiwa styrenowe. Inne spoiwa stosowane we włókninach mogą być także użyte.

W innym wykonaniu, niniejszy wynalazek dotyczy nowych i udoskonalonych dwuwarstwowych laminatów, zawierających powłokę i pojedyncze zgrupowane warstwy włókniny połączone razem. W alternatywnym wykonaniu, wynalazek dotyczy nowych i udoskonalonych trójwarstwowych laminatów, zawierających powłokę termoplastyczną, mającą pierwszą i drugą powierzchnię, przy czym pierwsza termoplastyczna włóknina przylega do pierwszej powierzchni, a druga termoplastyczna włóknina przylega do drugiej powierzchni, oraz mają wiele rozmieszczonych niepołączonych grup adhezyjnych, składających się z oddalonych od siebie kropelek spoiwa, które łączą pierwszą warstwę włókniny z pierwszą, główną powierzchnią i drugą warstwę włókniny z drugą, główną powierzchnią. Nowe i ulepszone trójwarstwowe albo potrójne laminaty mają pierwsze i drugie warstwy włókniny takie same albo różne. Korzystnie, powłoka jest przepuszczalną powietrze i nieprzepuszczalną płyny powłoką termoplastyczną, a pierwsza i druga warstwa włókniny zawiera różne włókniny.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest także nowy, udoskonalony sposób otrzymywania laminatów włókninowych, chirurgicznych połączonych punktowo, do jednorazowego użytku. Sposób według niniejszego wynalazku składa się z etapów, w których dostarcza się włókninę mającą główną powierzchnię i odpowiednią długość oraz szerokość. Wiele punktowo, rozmieszczonych kropelek osadza się na powierzchni włókniny tak, że większość rozmieszczonych kropelek układa się na powierzchni włókniny w bezobwodowych grupach. Ponadto, większość tych grup osadza się na powierzchni włókniny w sposób oddalony od siebie tak, że rozchodzą się one na długość i szerokość powierzchni włókniny. Powierzchnia włókniny i kropelki spoiwa kontaktują się z powierzchnią powłoki i łączą powłokę i włókninę razem mocno oraz elastycznie, tworząc laminat do jednorazowego uż ytku. W korzystnym wykonaniu, w sposobie wedł ug wynalazku, niepołączone grupy adhezyjnych kropelek osadza się w regularnie powtarzającym się wzorze albo układzie adhezyjnych grup.

W dalszym wykonaniu, kropelki spoiwa osadzane są w specjalnie rozmieszczony sposób na powierzchni włókniny za pomocą wytrawionego grawerowanego walca, mającego punktowo rozmieszczone kropelki spoiwa osadzonego w regularnych obniżeniach, znajdujących się na powierzchni walca. Stosuje się również pokryty elastomerem dociskowy, ryflowany walec, mający cylindryczną powierzchnię nośną. Cylindryczna powierzchnia nośna walca dociskowego, ryflowanego ma wiele odpowiednio podwyższonych wysepkowatych powierzchni oddzielonych od siebie wieloma rowkami. Walec dociskowy, ryflowany przylega do walca grawerowanego i formuje się pomiędzy nimi docisk

PL 201 797 B1 tak, że podwyższone powierzchnie dociskowego, ryflowanego walca kontaktują się z częściami cylindrycznej powierzchni walca grawerowanego. Części rowkowe powierzchni nośnej dociskowego, ryflowanego walca nie kontaktują się z częściami cylindrycznej powierzchni walca grawerowanego.

Walec grawerowany i dociskowy ryflowany obracają się i włóknina przechodzi poprzez docisk pomiędzy nimi. Część rozmieszczonych kropelek spoiwa przenosi się z obniżenia na powierzchni walca grawerowanego na pierwszą powierzchnię włókniny. Grupy rozmieszczonych kropelek spoiwa są przenoszone w ten sam sposób na pierwszą powierzchnię włókniny, odpowiadającej tylko tym obszarom powierzchni drugiej powierzchni włókniny, które kontaktują się poprzez podwyższone powierzchnie dociskowego, ryflowanego walca.

W dalszym wykonaniu, cz ęści podwyż szonych powierzchni dociskowego, ryflowanego walca mogą być ułożone w regularny wzór kolumn i rzędów z podwyższonych powierzchni. Zazwyczaj, stosuje się dociskowy, ryflowany walec o cylindrycznym kształcie względem wzdłużnej osi jego rdzenia. W korzystnym wykonaniu, powtarzający się wzór z podwyższonych części powierzchni osadza się na powierzchni dociskowego, ryflowanego walca w sposób kątowy, tak, że dany rząd podwyższonych powierzchni jest spiralnie przesunięty w odniesieniu do wzdłużnej osi rdzenia. Rozstawienie powierzchni ułatwia gładsze i bardziej precyzyjne przenoszenie grup adhezyjnych przy niższym poziomie wibracji i drgań.

Kropelki spoiwa mogą być umieszczone w obniżeniach na powierzchni walca grawerowanego poprzez zanurzanie części powierzchni walca grawerowanego w pojemniku ze spoiwem. Zbędne spoiwo może być usunięte z powierzchni walca wklęsłego, oprócz obniżeń, przy pomocy listwy zgarniającej. Pojemnik ze spoiwem i listwę zgarniającą umieszcza się wzdłuż ścieżki obrotu walca grawerowanego umieszczonego przed punktem docisku, gdzie powierzchnie kontaktowe dociskowego, ryflowanego walca kontaktują się z powierzchnią walca grawerowanego.

W alternatywnym sposobie, przy użyciu powłok trudno klejących się albo włóknin czułych na temperatury, korzystnie osadza się kropelki adhezyjne na powierzchni powłoki zamiast na powierzchni włókniny. Wykonuje się to poprzez odwrócenie pozycji zrolowanej powłoki i zrolowanej dostarczonej włókniny.

W innym rozwiązaniu, wynalazek niniejszy dotyczy nowych udoskonalonych chirurgicznych prześcieradeł i kitli do jednorazowego użytku, wykonanych z nowych i udoskonalonych laminatów. Prześcieradła zawierają kawałek laminatu do jednorazowego użytku, otrzymanego według niniejszego wynalazku i mogą zawierać fenestracje oraz jeden albo więcej płatów, połączonych do płata laminowanego, który przylega do fenestracji albo przylega do peryferyjnego boku płata laminatu.

Według dalszego rozwiązania, wynalazek dotyczy także nowych, udoskonalonych kitli chirurgicznych, składających się z korpusu i dwóch rękawów połączonych do części korpusowej. Część korpusowa składa się z płata przedniego i dwóch przeciwległych tylnych bocznych płatów połączonych z płatem przednim. Wiązanie obwiązuje ciało i łącząc zamyka kitel na noszącym go. Rękawy, część korpusowa są wykonane z laminatu według niniejszego wynalazku. W korzystnym wykonaniu, część korpusowa i rękawy są zrobione z przepuszczającego powietrze, nieprzepuszczającego płyny laminatu do jednorazowego użytku. Pojedyncze płaty prześcieradeł chirurgicznych składają się z nowego i udoskonalonego laminatu do jednorazowego użytku, według niniejszego wynalazku.

Ogromną zaletą nowych i udoskonalonych laminatów, prześcieradeł i kitli, według niniejszego wynalazku jest to, że charakteryzują się one większą miękkością, chwytnością oraz lepszym układaniem się w porównaniu z dostępnymi w przemyśle prześcieradłami i kitlami.

Inna zaleta nowych udoskonalonych laminatów i kitli, polega na tym, że mają one udoskonaloną zdolność dopasowywania się po nałożeniu przez osobę, tak, że zasadniczo eliminuje się i redukuje niepożądane rowki z płynami, które tworzą się pod rękawicami chirurgicznymi.

Dalsze zalety laminatów, prześcieradeł i kitli, według niniejszego wynalazku dotyczą ich ulepszonych właściwości estetycznych, ze względu na przyjemny wygląd i teksturę.

Jeszcze inne zalety laminatów i końcowych artykułów, według niniejszego wynalazku dotyczą znacznego obniżenia użytego ilości spoiwa, co wpływa na podwyższoną absorpcję chemiczną. Na przykład, wyższa zawartość procentowa części niepołączonych we włókninie, powoduje, że wykazują one całkowitą absorpcję.

Jeszcze inne zalety laminatów i końcowych artykułów, według niniejszego wynalazku dotyczą możliwości podwyższenia mechanicznej absorpcji płynów, dzięki bardziej otwartej trójwymiarowej konfiguracji, która wychwytuje dodatkowe płyny.

PL 201 797 B1

Wynalazek został szczegółowo przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry nowego i udoskonalonego chirurgicznego laminatu do jednorazowego uż ytku, wedł ug niniejszego wynalazku, fig. 2 - przedstawia perspektywiczne wzajemne położenie części nowego i udoskonalonego chirurgicznego laminatu do jednorazowego użytku z fig. 1, fig. 3 - przedstawia rzut pionowy przekroju poprzecznego nowego i udoskonalonego chirurgicznego laminatu do jednorazowego użytku z fig. 1 - 2, z fał d ą w laminacie, co wskazuje na jego elastyczność w obszarze łączenia i zwię ksza jego miękkość oraz układanie się, fig. 4 - przedstawia widok pionowy przekroju poprzecznego nowego i udoskonalonego trójwarstwowego albo potrójnego chirurgicznego laminatu do jednorazowego użytku, według niniejszego wynalazku, fig. 5 - przedstawia schematyczny widok urządzenia i sposobu do otrzymywania nowego, udoskonalonego chirurgicznego laminatu do jednorazowego użytku, według wynalazku, fig. 6 - przedstawia schematyczny widok urządzenia do laminowania podobnego do przedstawionego na fig. 5, ale pokazującego odwrócone stanowisko dostarczania powłoki i włókniny do osadzania kropelek spoiwa na powierzchni powłoki zamiast na powierzchni włókniny, fig. 7 - przedstawia powiększony perspektywiczny widok części urządzenia z fig. 5, obrazującego docisk tworzący się pomiędzy pokrytym elastomerem dociskowym, ryflowanym walcem, mającym podwyższone powierzchnie i powierzchnią walca grawerowanego mającego wiele obniżeń zawierających kropelki spoiwa, fig. 8 - przedstawia perspektywiczny widok chirurga, ubranego w nowy, udoskonalony kitel chirurgiczny do jednorazowego użytku, według wynalazku, fig. 9 - przedstawia widok perspektywiczny chirurgicznego kitla z fig. 8 od tyłu, fig. 10 - przedstawia widok perspektywiczny chirurgicznego kitla z fig. 8 przed włożeniem, fig. 11 - przedstawia widok z przodu kolejnego nowego, udoskonalonego kitla chirurgicznego do jednorazowego użytku, według alternatywnego rozwiązania według wynalazku, fig. 12 - przedstawia widok z góry nowego, udoskonalonego prześcieradła chirurgicznego do jednorazowego użytku stosowanego do angiografii, według kolejnego rozwiązania według niniejszego wynalazku, fig. 13 - przedstawia widok z góry nowego, udoskonalonego prześcieradła chirurgicznego do jednorazowego użytku stosowanego przy operacjach na otwartej jamie brzusznej (laparotomii) według dalszego rozwiązania.

Jak opisano powyżej, przedmiotem wynalazku są nowe, udoskonalone chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku oraz nowy i udoskonalony sposób ich otrzymywania. Ponadto wynalazek dotyczy nowych i udoskonalonych chirurgicznych prześcieradeł i kitli do jednorazowego użytku, wykonanych z udoskonalonych chirurgicznych laminatów.

Figura 1 - przedstawia bardziej szczegółowo przekrój nowego i udoskonalonego chirurgicznego laminatu 10 do jednorazowego użytku. Jak pokazano na fig. 1 - 3, chirurgiczny laminat 10 do jednorazowego użytku ma powłokę 12, włókninę 14 i wiele niepołączonych adhezyjnych grup 16. Każda niepołączona grupa 16 ma bezobwodowe grupy wielu punktowo rozmieszczonych kropelek 18 spoiwa, które łączą razem włókninę 14 i powłokę 12. W korzystnym wykonaniu pokazanym na fig. 1 - 3, grupy 16 mają rozmieszczone kropelki 18 ustawione w przylegających rzędach według układu 2-3-2. Chociaż jest pokazany układ rozmieszczenia 2-3-2, to również inny układ kropelek może być zastosowany.

Grupy 16 rozmieszczonych kropelek 18 spoiwa powinny być zazwyczaj niepołączone albo bezobwodowe. To oznacza, że nie ma otaczającej liniowej granicy dla spoiwa określającego kropelki 18, która może usztywniać laminat od strony połączenia grup albo zapobiegać elastycznemu układaniu się w jakimkolwiek kierunku z, w, x, y, jak to zostało pokazane na fig. 1. Jak pokazano na fig. 3, układ rozmieszczonych kropelek 18 pozwala na składanie albo zginanie laminatu 10 w każdym kierunku z, w, x, y albo w kierunku w obrębie grup 16. Układ rozmieszczonych grup 16 pozwala na składanie laminatu 10 pomiędzy tymi grupami 16, a rozmieszczone punktowo kropelki 18 spoiwa pozwalają na składanie laminatu 10 w obrębie grup 16, zapewniając udoskonaloną miękkość, chwytność i układanie się laminatu 10. Na przykład, jeśli laminat 10 przykrywa krawędź stołu, to linia składania określona rozszerzeniem płaszczyzny laminatu, jest krotnością osi symetrii kierunku w, x, y albo z. Laminat 10 zgina się i składa wzdłuż linii zagięcia na krawędzi stołu w obrębie grup 16 rozmieszczonych wzdłuż tej linii zagięcia i w niepołączonych częściach laminatu 10 umieszczonych wzdłuż linii zagięcia pomiędzy grupami 16. Odległości pomiędzy kropelkami 18 pozwalają zarówno, aby powłoka 12 jak i warstwa tkaniny 14 zginała się, składała albo sprężała nawet pomiędzy kropelkami 18 wzdłuż linii zagięcia, zapewniając ich lepszą miękkość i lepsze układanie się.

Łączenie termiczne albo ultradźwiękowe spawanie termoplastycznych warstw nie daje takiego samego poziomu miękkości, giętkości albo układania się, ponieważ punkty łączenia są twardymi sztywnymi odcinkami. Odcinki połączone termicznie są sztywne, a nie są elastyczne i giętkie. Podobnie,

PL 201 797 B1 we wcześniejszych sposobach adhezyjnego łączenia, zasadniczo całą powierzchnię powłoki i włókniny łączono razem, co powodowało „deskopodobną ” sztywność tych laminatów. Łączenie termiczne, a nawet łączenie adhezyjne przy pomocy wklęsłych form łączących, wciąż dawały sztywne linie łączenia laminatu, co zmniejszało ich giętkość, układanie w miejscu połączenia i również negatywnie wpływało na ich miękkość i układanie się.

Figury 1 - 3 pokazują dwuwarstwowy laminat 10. W alternatywnym wykonaniu, fig. 4 przedstawia trójwarstwowy albo potrójny laminat 20. Potrójny laminat ma pośrednią powłokę 22, która ma pierwszą główną powierzchnię 24 i przeciwległą drugą główną powierzchnię 26. Pierwsza warstwa włókniny 28 przylega do pierwszej głównej powierzchni 24 powłoki 22. Druga warstwa włókniny 30 przylega do pierwszej głównej powierzchni 26. Wiele pierwszych rozmieszczonych niepołączonych adhezyjnych grup 32, każda mająca wiele punktowo rozmieszczonych kropelek 34 spoiwa łączy pierwszą warstwę włókniny 28 z pierwszą główną powierzchnią 24 powłoki 22. Wiele drugich rozmieszczonych, niepołączonych adhezyjnych grup 36, każda mająca wiele punktowo rozmieszczonych kropelek 38 spoiwa łączy drugą warstwę włókniny 30 z drugą przeciwległą, główną powierzchnią 26.

Chociaż nie jest to wymagane i nie zostało przedstawione na fig. 4, to w potrójnych laminatach wiele pierwszych adhezyjnych grup 32 może być nałożone w zarejestrowanej linii osiowej na wiele drugich adhezyjnych grup 36, tak, że kropelki 34 są w jednej linii z kropelkami 38. Chociaż laminat 10 jest podwójnym laminatem, a laminat 20 jest potrójnym laminatem, to, jeśli zachodzi taka potrzeba wówczas dodatkowe warstwy włókniny albo inne warstwy mogą być dodane do laminatu 10 albo laminatu 20, stosując tę samą strukturę łączenia grup i te same sposoby wykonania.

Nowe i udoskonalone cząstkowo połączone podwójne laminaty 10 i potrójne laminaty 20 mają trójwymiarową strukturę, która nie tylko zapewnia lepszą ich miękkość i układanie się, ale także zapewnia lepszą chemiczną i mechaniczną absorpcję poprzez otwarcie dużych adhezyjnych wolnych przejściowych obszarów w laminacie i odkrywa duże ilości wewnętrznych obszarów powierzchni włókniny. Obszary wewnątrz laminatowe 40 mają wewnętrzną pojemność, która pozwala na mechaniczną absorpcję płynów poprzez reakcję kapilarną i wchłanianie. Odkryte, niepołączone wewnętrzne powierzchnie włókniny 42 i 44, jak pokazano odpowiednio na fig. 3 i 4, pozwalają, aby włókna i włóknina dalej absorbowały płyny chemicznie albo mechanicznie.

Nowe i udoskonalone laminaty podwójne 10 i potrójne 20 pozwalają na zasadnicze obniżenie ilości spoiwa użytego do uzyskania lepszego poziomu miękkości i cech materiałowych, przy znacznych oszczędnościach kosztów użytych materiałów. Co więcej, odpowiednie cząstkowo połączone laminaty chirurgiczne do jednorazowego użytku 10 i 20 otrzymuje się przy użyciu ilości spoiwa, która wynosi od około 5% wagowych do około 70% wagowych ilości spoiwa wcześniej używanego w laminatach podwójnych albo potrójnych, a korzystnie przy użyciu ilości spoiwa stanowiącej od około 10% wagowych do około 30% wagowych ilości wcześniej stosowanych i najkorzystniej przy ilości od około 14% wagowych do 25% wagowych ilości spoiwa wcześniej stosowanego. Innymi słowami, nowe, udoskonalone laminaty według korzystnego wykonania mogą zawierać, co najmniej od około 0,25% wagowych do około 5% wagowych spoiwa. W związku z tym są niższe koszty, przy zasadniczo obniżonych ilościach spoiwa. Udoskonalone właściwości laminatów osiąga się poprzez obniżenie ilości użytego spoiwa i również cząstkowe połączenie stosowanego spoiwa.

Nowe, udoskonalone chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku według wynalazku, korzystnie zawierają termoplastyczną polimerową powłokę 12 albo 22. Zwykle, każda powłoka z termoplastycznego polimeru może być użyta. Korzystne jest, kiedy termoplastyczna polimerowa powłoka jest odporna na procesy sterylizacji przemysłowej, takie jak gamma sterylizacja. Przede wszystkim korzystnie jest, gdy wybrana termoplastyczna polimerowa powłoka nadaje się do sterylizacji gamma.

Termoplastyczne powłoki polimerowe, które mogą być użyte, jako powłoki 12 albo 22 zawierają na przykład polimery i kopolimery olefinowe, polimery i kopolimery poliestrowe, polimery i kopolimery poliamidowe. Polimery i kopolimery olefinowe mogą zawierać polietyleny, polipropyleny, kopolimery propylenowo-etylenowe, kopolimery etylenu z innymi etylenowymi nienasyconymi monomerami, takimi jak halogenki winylu, octan winylu, halogenki winylidenowe, alkohol winylu, styreny, kwas metakrylowy, estry kwasu metakrylowego i akrylonitryl, kopolimery kauczukowe, takie jak kauczuk propylenowo-etylenowy (EPR), kauczuk dienowo-etylenowo-propylenowy (EPDM), kauczuk akrylonitrylowo-styrenowy (SAR), kauczuk butadienowo-styrenowy (SBR) i kopolimery butadienowo-akrylonitrylowo elastomerowe (BAN). Powłoki termoplastyczne mogą być powłokami typu lanego, wyciskanego albo dmuchanego. Mogą być również użyte naparowywane próżniowo albo metalizowane polimery albo powłoki metalowe. Powłoki te mają zazwyczaj grubość od około 0,00064 cm do około 0,0127 cm,

PL 201 797 B1 korzystnie od około 0,001 cm do 0,0102 cm (0,25 do około 5,0 mm, korzystnie od około 0,4 do 4 mm). Korzystnie, stosuje się te powłoki, które nadają się do sterylizacji gamma i dlatego też powłoki na bazie propylenu są mniej korzystne. Szczególnie korzystne do stosowania są termoplastyczne polimerowe powłoki, takie jak powłoki 12 albo 22, będące połączonymi powłokami polietylenowymi, zawierającymi liniowe polietyleny o niskiej masie właściwej (LLDPE) i polietylen o niskiej masie właściwej oraz mające grubość powłoki od około 0,0013 cm do około 0,005 cm (0,5 do około 2,0 mm). Odpowiednie powłoki termoplastyczne powodują, że laminaty są nieprzepuszczalne dla płynów i zabezpieczają przepływ płynów między pacjentem a chirurgiem przez warstwę graniczącą powłoki.

Zgodnie z korzystnym wykonaniem według niniejszego wynalazku, nowe i udoskonalone laminaty przepuszczają powietrze, są nieprzepuszczalne dla płynów i są to powłoki 12 albo 22. Powłoki przepuszczające powietrze to powłoki monolityczne albo mikroporowate, które są znane dla znawcy przedmiotu. Szczególnie odpowiednie powłoki monolityczne zawierają termoplastyczne powłoki elastomerowe blokowych kopolimerów polieterowo-estrowych HYRTEL®, które są dostępne z firmy E.I. duPont de Nemours and Company i elastomerowe powłoki kopoliestrowe ARNITEL®, zawierające twarde i miękkie odcinki tereftalanu polibutylenu i poliestry amorficzne albo polietery, dostępne z firmy DSM Engineering Plastics. Inne przepuszczające powietrze i nieprzepuszczające płyny powłoki takie jak powłoki polieteroamidowe, sprzedawane pod nazwą PEBAX® z firmy Elf Atochem również mogą być użyte, zarówno jak powłoki przepuszczające powietrze zawierające poliuretany, które są dostępne w handlu z kilku źródeł.

Stosowane i przedstawione na fig. 1 - 4 warstwy włókniny 14, 28 i 30, mogą zazwyczaj zawierać jakąkolwiek żądaną włókninę. Korzystnie, włókniny wybiera się z włóknin, które można poddawać sterylizacji gamma i z tego powodu, włókniny na bazie polipropylenu są mniej korzystne. Ogromna przewaga nowych i udoskonalonych cząstkowo połączonych laminatów, według niniejszego wynalazku, polega na tym, że nie wymaga się, aby włókniny były włókninami termoplastycznymi, ale mogą one zawierać również naturalne włókna, włókna regenerowane albo syntetyczne, które nie są z natury termoplastyczne. Na przykład, specjalne laminaty mogą zawierać szkło, włókna metalowe albo ceramiczne. Inne odpowiednie włókniny do stosowania w laminatach zawierają sztuczne włókna celulozowe, to jest regenerowane włókna celulozowe ze ścieru drzewnego, o żądanej absorpcji. Włókniny mogą być typu mokrego, suchego, spinowo-sznurowanego i spinowo-połączonego, rozdmuchanego-spinowo-połączonego.

Odpowiednie do stosowania termoplastyczne polimerowe włókniny zawierają w 100% termicznie połączone poliestrowe włókniny cięte, dostępne z firmy Freudenberg, Durham, North Carolina. Mogą być również użyte adhezyjne połączone poliestrowe włókniny, dostępne w handlu z firmy PGI, Mooresville, North Carolina. W przypadku, kiedy ważna jest absorpcja można stosować także włókniny ze sztucznych włókien celulozowych. W korzystnym wykonaniu, według wynalazku stosuje się biodegradacyjne termoplastyczne polimerowe włókniny, zawierające spinowo-sznurowane włókniny alkoholu poliwinylowego. Można stosować polipropylenowe włókniny SMS nadające się do sterylizacji gamma.

Szczególnie korzystne włókniny 14, 28 albo 30 zawierają mieszaniny włókniny z włókna naturalnego i włókna poliestrowego takie jak zawierające 55% wagowych włókien celulozowych z drewna ściernego i 45% wagowych poliestrowej włókniny, sprzedawane pod nazwą handlową, jako OPTIMA® i SONTARA®, dostępne z firmy E.I.du Pont de Nemours and Company. Proporcje różnych włókien w mieszaninie mogą się zmieniać, ale włókniny mogą być cały czas stosowane.

Inne specjalna klasa termoplastycznych polimerów włókninowych, stosowanych według wynalazku to włókniny albo zawierające włókna dwuskładnikowe albo włókna pochwowo/rdzeniowe. Te dwuskładnikowe włókna mogą zawierać włókna poliamidowo-polietylenowe, włókna poliestrowo-polietylenowe i włókna poliestrowo-poliestrowe. Różne rodzaje tych stosowanych włókninowych spinowo połączonych dwuskładnikowych włókien są dostępne w handlu z firm BBA, Simpsonville, South Carolina.

Korzystnie, stosuje się spoiwa do łączenia grup powłoki z warstwą(ami) włókniny, które zazwyczaj zawierają termoplastyczne spoiwa polimerowe i termoplastyczne topliwe spoiwa. Spoiwa topliwe mogą zawierać octan winylowo etylenowy, styreny, poliolefiny, modyfikowane poliolefiny, poliamidy i/lub poliestry. Korzystnie stosuje się spoiwa topliwe, które zawierają octan winylowo etylenowy (EVA), dostępny z firmy ATO Findley, Wauwatosa, Wisconsin. Każde odpowiednie spoiwo może być użyte, aczkolwiek korzystnie stosuje się spoiwa termoplastyczne, odporne i wytrzymujące sterylizację promieniami gamma.

PL 201 797 B1

Nowe i udoskonalone laminaty, według niniejszego wynalazku odpowiednie do jednorazowego chirurgicznego zastosowania zarówno jak do różnych nie chirurgicznych celów otrzymuje się z powłok i włókniny, mających szeroki zakres masowy i szeroki zakres grubości warstw. Według korzystnego wykonania, nowe i ulepszone laminaty chirurgiczne do jednorazowego użytku, mają lepszą miękkość i lepiej układają się . Laminaty mają powł oki o gruboś ci od okoł o 0,001 cm do okoł o 0,0102 cm (0,4 do około 4,0 mm) i podstawową masę od około 7,75 g/m² do około 155,02 g/m² (0,25 do około 5,0 uncji/jard kwadratowy), korzystnie od około 9,30 g/m² do około 124,02 g/m² (0,3 do około 4,0 uncji/jard kwadratowy). Stosuje się włókniny, które mają masę podstawową od około 9,30 g/m² do około 217,03 g/m² (0,25 do około 7,0 uncji/jard kwadratowy), korzystnie od około 9,30 g/m² do 155,02 g/m²(0,3 do około 5,0 uncji/jard kwadratowy). Ilość użytego spoiwa może się zmieniać, ale korzystnie wynosi od około 0,78 g/m² do około 7,75 g/m² (0,025 do około 0,250 uncji/jard kwadratowy), szczególnie korzystnie od około 1,24 g/m² do około 5,58 g/m² (0,040 do około 0,18 uncji/jard kwadratowy). W korzystnym wykonaniu, nowe, udoskonalone chirurgiczne podwójne laminaty do jednorazowego użytku, mogą zwykle zawierać od około 30% do około 50% wagowych termoplastycznych polimerowych powłok, od około 40% do około 60% wagowych włókniny i od około 0,5% do około 15% wagowych spoiwa w stosunku do masy całego laminatu. Aktualne proporcje, mogą się zmieniać i wartości dla laminatów potrójnych również mogą się różnić, dlatego jest to bardziej przydatne do określenia odpowiedniej masy podstawowej warstwowych laminatów.

Według innego rozwiązania, wynalazek dotyczy nowego i udoskonalonego sposobu otrzymywania nowych i udoskonalonych laminatów chirurgicznych do jednorazowego użytku 10 albo 20. Na fig. 5 - 7 przedstawiono zmodyfikowane urządzenie do laminowania 50 i sposób do otrzymywania nowych i udoskonalonych laminatów chirurgicznych do jednorazowego użytku. Urządzenie do laminowania 50 ma obramowanie, (nieprzedstawione), na którym są umieszczone i zamocowane różnorodne walce, mechanizmy sterujące i inne urządzenia. Jak przedstawiono na fig. 5, urządzenie do laminowania 50 jest ustawione tak, że punktowo rozmieszczone kropelki spoiwa 18, 34 i 38 są rozmieszczone na powierzchni włókniny 14, 28 albo 30 w regularnym układzie grup 16, 32 i 36, składającym się z niepołączonych ze sobą adhezyjnych kropelek.

Jak przedstawiono na fig. 6, urządzenie do laminowania 50' jest ustawione inaczej, tak, że adhezyjne kropelki są usytuowane w rozmieszczonych grupach na powierzchni powłoki zamiast na warstwie włókniny. Urządzenie do laminowania 50], jak przedstawiono na fig. 6 jest stosowane do otrzymywania laminatów mających taki rodzaj powłoki, która jest trudna do łączenia i/lub w tych przypadkach, gdzie włóknina jest z materiału czułego na temperaturę.

W wielu aspektach, budowa i działanie urządzenia do laminowania 50 i 50' jest zasadniczo takie same. Oba urządzenia do laminowania 50 i 50' mają stanowisko albo podzespół 52 do podawania powłoki, który jest wyposażony w podajnik walcowy 54, podzespół 56 z urządzeniem 58 do obróbki przesuwającej się powłoki, jak przedstawiono na fig. 5 oraz prowadnice walców 60 i 62. Stanowisko albo podzespół 64 do podawania włókniny jest wyposażony w walcowy podajnik 66 jak przedstawiono na fig. 6 oraz prowadnice walców 60' i 62'. Urządzenie jest wyposażone w podzespół 68 do przenoszenia spoiwa, który zawiera zbiornik 70 albo podajnik spoiwa, grawerowany walec 72 z listwą zgarniającą 74 i pokryty elastomerem dociskowy, ryflowany walec 76, który tworzy docisk 78 pomiędzy walcem grawerowanym 72 a dociskowym, ryflowanym walcem 76. Stanowisko albo podzespół do laminowania 80 jest wyposażony w walec chłodzący 82 i prowadnicę 83. Prowadnica 83 jest stosowana do kierowania złożonego laminatu do stanowiska usuwającego laminat albo podzespołu 86 z walcem nawojowym 88 laminatu. W urządzeniu do laminowania 50 zastosowano odpowiednie układy sterujące (niepokazane) do regulacji obrotów walca nawojowego 88, walca grawerowanego 72 i dociskowego, ryflowanego walca 76 tak, aby pomiędzy nimi przechodziła powłoka 12 albo 22, włóknina 14, 28 albo 30 i laminaty 10 i 20.

Urządzenia do laminowania 50 i 50' są dostępne w handlu z kilku źródeł. Odpowiednie urządzenie do laminowania jest dostępne z firmy Faustel Laminators, Milwaukee, Wisconsin. Korzystnie, urządzenie do laminowania jest dostosowane tak, aby pracować na szerokich powłokach i włókninach o szerokości od około 50,8 cm do 304,8 cm (20 do 120 cali) i z szybkością około 30,5 m/min do około 305 m/min (100 stóp/minutę do około 1000 stóp/minutę). Odpowiednie urządzenie do laminowania z firmy Faustel laminuje tkaniny i powłoki o szerokości 213, 36 cm (84 cali) i może pracować z szybkością w zakresie od 30,5 m/min do powyżej 244 m/min (100 stóp/minutę do powyżej 800 stóp/minutę).

Nowe i udoskonalone urządzenie do laminowania oraz sposób, według niniejszego wynalazku, pozawala na specjalną modyfikację i zapewnia użycie specjalnie skonstruowanego pokrytego

PL 201 797 B1 elastomerem dociskowego, ryflowanego walca 76 współpracującego z grawerowanym walcem 72 na stanowisku przenoszenia spoiwa 68, tak, że urządzenie do laminowania 50 albo 50' jest tak przystosowane, aby przenosić grupy 16 niepołączonych adhezyjnych kropelek 18 do stanowiska przenoszenia spoiwa 68. Na fig. 7, pokazano dokładny opis stanowiska przenoszenia spoiwa 68.

Jak pokazano na fig. 7, grawerowany walec 72 ma na powierzchni 90 wiele wgłębień 92. Wgłębienia 92 są ustawione w regularnym układzie kolumn 94 i rzędów 96. W korzystnym wykonaniu grawerowany walec 72 jest wyposażony w wgłębienia wyryte do głębokości około 0,076 cm (0,030 cala) i ma około 43 wgłębień 92 na cm² (110 wgłębień 92 na uncji/cal kwadratowy). Walec grawerowany 72 może mieć również inną głębokość wgłębień i inne rozmieszczenia.

Walec grawerowany 72 jest zamocowany obrotowo tak, że część jego powierzchni 90 znajduje się w podgrzewanym zbiorniku 70 z topliwym spoiwem utrzymywanym w temperaturach na przykład od około 93° - 186°C (200°-400°F). Jak pokazano na fig. 7 walec grawerowany 72 obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara w zbiorniku ze spoiwem, którym zostaje pokryta jego powierzchnia 90 oraz wgłębienia 92. Podczas dalszego obracania się walca zgodnie z ruchem wskazówek zegara, listwa zgarniająca 74 styka się z powierzchnią 90 i zgarnia zasadniczo całe spoiwo z powierzchni 90 za wyjątkiem wgłębień 92. Nadmiar spoiwa usunięty przez listwę zgarniającą 74 jest umieszczany z powrotem w zbiorniku 70. Powierzchnia 90 walca grawerowanego 72 ma małe kropelki spoiwa umieszczone we wgłębieniach 92 i zasadniczo nie ma spoiwa na pozostałych częściach walca grawerowanego 72, ponieważ partie jego powierzchni obracają się od punktu styku listwy zagarniającej z obszarem docisku 78.

Jak pokazano na fig. 7, zmodyfikowane urządzenia do laminowania 50 i 50' mają nowy i udoskonalony pokryty elastomerem dociskowy, ryflowany walec 76. Dociskowy, ryflowany walec 76 zawiera walcową powierzchnię nośną 98 z wieloma podwyższonymi, wystającymi, wysepkowatymi wzniesieniami 100. Podwyższone wzniesienia 100 mają podwyższone górne ściany 102. Podwyższone wzniesienia tak konfigurują walcową powierzchnię nośną 98, że ma ona wiele odpowiednio podwyższonych górnych ścian 102, oddzielonych poprzez wiele rowków 104. W korzystnym wykonaniu, jak pokazano na fig. 7, podwyższone górne ściany 102 mają zazwyczaj konfigurację kwadratową. Podwyższone górne ściany 102 mogą mieć również kształt prostokątny, rombowy, okrągły, trójkątny i owalny. Korzystnie, elastomer nakłada się na walcową powierzchnię nośną 98, wzniesienia 100, podwyższone górne ściany 102 i rowki 104 w postaci roztopionej wstążki elastomeru takiego jak kauczuk silikonowy, kauczuk neoprenowy albo jakikolwiek termoplastyczny elastomer, na przykład SBR, EPR, EPDM, elastomery poliuretanowe i podobne, które są połączone do podstawy walca za pomocą spoiwa albo innych sposobów łączenia.

Według korzystnego wykonania, jak pokazano na fig. 7, wysepkowate wzniesienia 100 i podwyższone górne ściany 102 są rozmieszczone w regularnym układzie kolumn 106 i rowków 108 ze wzniesieniami. Jak zostało pokazane na fig. 7, dociskowy, ryflowany walec 76 ma zasadniczo cylindryczny kształt z wzdłużnie przechodzącą osią c rdzenia. W korzystnym wykonaniu, jak pokazano na fig. 7, elastomer nakłada się na dociskowy, ryflowany walec 76 w sposób kątowy albo przesunięty, jak pokazuje oś r i kątowe przesunięcie θ. Według takiego ustawienia, powierzchnie kontaktowe wzniesień 100 są spiralnie przesunięte względem wzdłużnej osi c rdzenia. Jak pokazano na fig. 7, spiralne przesunięcie albo spiralna pozycja każdego rzędu 108 górnych ścian 102 pozwala na stopniowe sekwencyjne kontaktowanie się górnych ścian 102 z powierzchnią 90 walca grawerowanego 72 z jednej strony każdego rzędu 108 do drugiego, to jest z lewej do prawej strony, gdy dociskowy, ryflowany walec 76 obraca się przeciwnie do ruchu wskazówek zegara przeciwnie do obrotu walca grawerowanego 72, który obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Takie ustawienie wpływa na bezproblemowe przenoszenie spoiwa. Jeżeli przeciągnie się oś r rzędu w sposób równoległy do osi c rdzenia, to podczas obrotu dociskowego, ryflowanego walca 76 w kierunku walca grawerowanego 72, wszystkie górne ściany 102 w danym rzędzie 108 będą w kontakcie mniej więcej w tym samym czasie z walcem grawerowanym 72. Przy dalszym obrocie, rząd rowków ustawia się naprzeciwko walca grawerowanego 72, a następnie ustawia się wzniesiony rząd górnych ścian 102. Przy dalszej kontynuacji obrotu, ustawienie takie może powodować trzęsienie albo drganie pomiędzy górnymi ścianami 102 i powierzchnią 90 walca grawerowanego 72, co jest zjawiskiem niepożądanym z uwagi na dokładność przenoszenia spoiwa i może powodować nadmierne zużycie łożysk walca w procesie przemysłowym. Jak pokazano na fig. 1, w wyniku takiego ustawienia rząd grup nie jest rozmieszczony równolegle do osi, ale jest rozmieszczony pod kątem θ.

PL 201 797 B1

Jak pokazano na fig. 5 i 6, warstwa włókniny 14 albo powłoka 12, są dostarczane z odpowiednich podajników walcowych 66 albo 54 na docisk 78, tak, aby górne ściany 102 na dociskowym, ryflowanym walcu 76 dociskały tył albo odwrotną stronę powierzchni włókniny 14 albo powłoki 12 przyciskając części przedniej strony powierzchni włókniny 14 do części powierzchni 90 na walcu grawerowanym 72. Każde kropelki spoiwa rozmieszczone na powierzchni 90 walca 72 kontaktują się dociskowo z włókniną 14 albo powłoką 12 i są przyciskane do powierzchni 90 przez górne ściany 102 oraz odrywane od powierzchni 90 na powierzchnię włókniny 14 i powłoki 12. Kropelki są przenoszone, jako punktowo rozmieszczone kropelki i niepołączone grupy kropelek oraz odpowiadają kształtem górnym ścianom 102 i dalej są przenoszone na przednią powierzchnię włókniny 14 albo powłoki 12.

Jak pokazano na fig. 5 i 6 odcinek zasilania włókniny 14 i powłoki 12 przytrzymują włókninę albo powłokę przy górnych ścianach 102 dociskowego, ryflowanego walca 76, tak, że włóknina 14 albo powłoka 12 kontaktują się stycznie z powierzchnią 90 walca grawerowanego 72, który utrzymuje dokładność przenoszenia kropelki. Ważną właściwością urządzenia do laminowania 50 i 50' jest to, że spoiwo nie dotyka dociskowego, ryflowanego walca 76, dlatego też nie smaruje ono oraz nie osadza się na górnych ścianach 102 i rowkach 104 i w związku z tym minimalna, kontrolowana ilość spoiwa jest przenoszona przez kropelki i grupy.

Jak pokazano na fig. 5 i 6 włóknina 14 albo powłoka 12 z adhezyjnymi grupami przechodzi od podzespołu 68 do przenoszenia spoiwa do podzespołu do laminowania 80. W podzespole do laminowania 80 inną powłokę 12 albo włókninę 14 nakłada się albo ustawia i kontaktuje spoiwo z włókniną 14 albo powłoką 12. Kropelki spoiwa mogą się kontaktować z powierzchnią innej powłoki albo włókniny i złożony laminat utrzymuje się na walcu chłodzącym 82 w temperaturze od około 0°C do około 27°C (30°F do około 80°F) bez ograniczeń, tak, aby topliwe spoiwo ochłodziło się i zesztywniało, aby połączyć warstwę włókniny razem z warstwą powłoki. Następnie laminat 10 albo 20 z połączonymi grupami przechodzi dookoła prowadnic walcowych 83 i 84 i jest przeniesiony na walec nawojowy 88 na stanowisku usuwającym laminat 86. Dokładne przenoszenie grup adhezyjnych wykonane w urządzeniach do laminowania 50 i 50' zapewnia właściwości antyblokujące tak, że przylegające fałdy laminatu 10 albo 20 przeniesione na walec nawojowy 88 nie sklejają się razem, co jest korzystną zaletą.

Ogromną zaletą nowego i udoskonalonego urządzenia do laminowania 50 i 50' i nowych i udoskonalonych sposobów do otrzymywania laminatów, jak pokazano na fig. 5 - 7 jest to, że otrzymuje się laminat 10 albo 20 z połączonymi grupami z różnorodnych powłok i włóknin. Nie jest konieczny wcześniejszy wymóg, aby warstwy powłoki i włókniny wykonane były z materiałów termoplastycznych przystosowanych do odpowiedniej temperatury. Mimo tego, że obecny wynalazek przewiduje także otrzymywanie udoskonalonych laminatów z użyciem szerokiej gamy składników, to otrzymuje się wiele odpowiednich podwójnych i potrójnych połączonych laminatów, które są wyjątkowo korzystne do zastosowania, jako włókninowe chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku i końcowe artykuły takie jak ścierki, prześcieradła i kitle.

Korzystnie, chirurgiczny laminat włókninowy do jednorazowego użytku zawiera podwójny laminat z powłoką składającą się z wyciskanej zmieszanej powłoki polietylenowej i warstwy włókniny zawierającej 55/45 spinowo-sznurowane włókna celulozy z drewna ściernego/włókniny poliestrowej połączonej z powłoką spoiwem, będącym octanem winylowo etylenowym. W wykonaniu tym do otrzymania żądanego laminatu stosuje się 0,003 cm (1,25 mm) powłokę składającą się z wyciskanej powłoki polietylenowej i 51,60 g (1,82 uncji) spinowo-sznurowanej włókniny OPTIMA®.

Inny korzystny chirurgiczny laminat do jednorazowego użytku, według niniejszego wynalazku zawiera podwójny laminat składający się z 0,00254 cm (1 mm) powłoki składającej się z wyciskanej powłoki polietylenowej i 28,35 g (1 uncji) włókniny cząstkowo połączonej spoiwem ze sztucznego ciętego włókna połączonego z EVA. Ten podwójny laminat jest przede wszystkim stosowany, jako ścierka o wysokiej absorpcji, prześcieradło albo kitel. Przy wyżej wymienionych grubościach, łączenie grup zapewnia żądane fałdowane albo teksturowane właściwości laminatów, które mają udoskonalone właściwości absorpcyjne i czyszczące, bez potrzeby stosowania różnych zakresów szybkości walca i innych specjalnych wymogów, jak to robiono dotychczas w celu otrzymania ścierki o teksturowanej powierzchni.

Dalszy korzystny chirurgiczny laminat do jednorazowego użytku, według niniejszego wynalazku zawiera podwójny laminat, składający się z powłoki polietylenowej i biodegradacyjnej poliwinylowo alkoholowej warstwy włókniny.

Szczególnie korzystne podwójne i potrójne laminaty według niniejszego wynalazku przepuszczają powietrze, ale nie przepuszczają płynów, są przede wszystkim odpowiednie dla wykonanych

PL 201 797 B1 z nich kitli, gdyż zawierają monolityczną, termoplastyczną, elastomerową powłokę. Przykładowo można wymienić nadający do obróbki w autoklawie, ale nie odpowiedni dla sterylizacji gamma podwójny laminat zawierający kopolimerową poliestrową powłokę HYRTEL® i 12,4 g/m² (0,4 uncji/jard kwadratowy) włókniny polipropylenowej SMS cząstkowo połączonej z EVA.

Inny korzystny podwójny laminat stosowany do wyrobu prześcieradeł i kitli, zawiera powłokę HYRTEL® i 100% termicznie połączonej poliestrowej ciętej włókniny.

Inny korzystny podwójny laminat zawiera termoplastyczną powłokę wybraną z powłok polietylenowych albo monolityczną termoplastyczną elastomerową powłokę i spinowo-połączoną włókninę z włókna dwuskładnikowego, gdzie włókno wybiera się z włókien dwuskładnikowych PE/nylon, PE/poliester i poliester/poliester.

Korzystne laminaty potrójne do wyrobu prześcieradeł i kitli mogą zawierać dwustronne albo mieszane rodzaje włókniny. Korzystny potrójny laminat składa się z 0,00254 cm (1 mm) powłoki HYRTEL® cząstkowo połączonej z 25 g/m² spinowo-połączonej włókniny dwuskładnikowej PE/nylon na jej pierwszej stronie i cząstkowo połączonej z 20 g/m² spinowo-połączonej włókniny dwuskładnikowej PE/nylon na jej drugiej stronie. Inny korzystny potrójny laminat składa się z powłoki HYRTEL®, włókniny dwuskładnikowej PE/nylon cząstkowo połączonej z pierwsza stroną oraz włókniny dwuskładnikowej PE/poliester albo włókniny dwuskładnikowej poliester/poliester cząstkowo połączonej z drugą stroną powłoki.

Korzystny absorpcyjny potrójny laminat do wyrobu kitli zawiera zmieszane powłoki polietylenowe albo HYRTEL®, 100% termicznie połączonej poliestrowej ciętej włókniny połączonej cząstkami z pierwszą powierzchnią powłoki i adhezyjnie połączoną włókninę z ciętego włókna ze sztucznego jedwabiu połączoną grupami z drugą powierzchnią powłoki.

Chociaż wyżej wymienione podwójne i potrójne laminaty wymienia się, jako najbardziej korzystne, to mogą mieć miejsce modyfikacje i zmiany w obrębie niniejszego wynalazku, które zapewniają otrzymywanie innych połączonych cząstkowo laminatów o udoskonalonej miękkości, układaniu się i/albo innych pożądanych właściwościach.

Na fig. 8 - 10 pokazano, typowy medyczny albo chirurgiczny kitel 110 wykonany z nowego i udoskonalonego chirurgicznego, włókninowego laminatu do jednorazowego użytku. Kitel 110 składa się z płata okrywającego korpus 112, zawierającego płat przedni 114 i parę płatów tylnych 116, 118. Od płata okrywającego korpus 112 odchodzą rękawy 120, 122. Jak pokazano na fig. 9 pracownik medyczny nakładając kitel 110, wkłada ręce do każdego z rękawów 120, 122, połączonych z płatem przednim 114 kitla 110. Kitel 110 okrywa ręce, a płaty tylne 116, 118 okrywają dookoła tylną część ciała pracownika medycznego zachodząc na siebie.

Jak pokazano na fig. 8 - 10, płat przedni 114 składa się z otworu 124 ze spoiwem, w którym jest przymocowane wiązanie 126. Otwór 124 jest szerszy niż szerokość wiązania 126 i ma odpowiednią długość, aby mocno trzymać wiązanie 126. W korzystnym wykonaniu powierzchnia przytrzymująca otworu 124 ma korzystnie 5,08 cm (2 cale) szerokości i 2,54 cm (1 cal) długości.

Jak pokazano na fig. 1 - 4, w korzystnym wykonaniu według niniejszego wynalazku, nowe i udoskonalone chirurgiczne kitle 110 do jednorazowego użytku, mają płat przedni 114, płaty tylne 116 i 118, oraz rękawy 120 i 122 wykonane z połączonego cząstkami podwójnego laminatu 10 albo potrójnego laminatu 20, które są bardziej miękkie i bardziej elastyczne od znanych laminatów tego typu. Mają one lepszą chwytliwość i cechy użytkowe, co powoduje, że są bardziej akceptowane przez personel medyczny, który musi je nosić. Ulepszona miękkość i układanie się powoduje, że laminaty przylegają dobrze do nadgarstka bez tworzenia kanalików, co zmniejsza albo eliminuje przedostawanie się krwi albo innych płynów pod mankiety rękawic chirurga albo pielęgniarki.

W korzystnym wykonaniu, kitel 110 składa się z płatów 114 - 118 i rękawów 120 i 122, które są wykonane z tych samych podwójnych albo potrójnych laminatów, zawierających termoplastyczne powłoki monolityczno-kopolimerowe albo mikroporowate kopolimerowe powłoki takie jak powłoki HYRTEL® i ARNITEL®, które przepuszczają powietrze i nie przepuszczają płynów. Szczególnie korzystne są przepuszczające powietrze i nieprzepuszczające płyny potrójne laminaty 20, ponieważ mają miękką warstwę włókniny na wewnętrznej stronie kitla, która kontaktuje się ze skórą, co sprawia uczucie miękkości i komfortu dla noszącego.

W alternatywnym wykonaniu, jak pokazano na fig. 11, różne płaty i rękawy mogą zawierać różne laminaty albo dodatkowe płaty, a także obrobione albo wzmocnione płaty mogą być dodane do płatów już istniejących. Przede wszystkim, kitel 130 jest kitlem chirurgicznym, stosowanym przy operacjach, w których jest stosunkowo duży przepływ płynów, takich jak operacje brzucha. W kitlu 130 płat przedni 114 i płaty tylne 116 i 118 są wykonane z potrójnego laminatu, taki jak laminat 20.

PL 201 797 B1

Rękawy 120 i 122 wykonane są z różnych absorpcyjnych potrójnych laminatów, zawierających powłoki przepuszczające powietrze i nieprzepuszczające płyny, miękkie poliestrowe albo dwuskładnikowe warstwy włókniny na wewnętrznie skierowanej powierzchni powłoki i absorpcyjne sztuczne włókna celulozowe albo grubsze termoplastyczne włókniny na zewnętrznie skierowanej powłoce. Jak pokazano, oddzielny absorpcyjny płat 132, w kitlu 130, zawiera podwójny laminat z przepuszczającej powietrze i nieprzepuszczającej płyny powłoki i włókniny absorpcyjnej ze sztucznego jedwabiu albo termoplastycznej włókniny, które są zszyte albo połączone adhezyjnie, z włókniną na płacie przednim 114. Inne specjalistyczne płaty, rękawy i kitle mogą być także wykonane.

Na fig. 12 i 13, pokazano nowe i udoskonalone włókninowe chirurgiczne prześcieradła, wykonane z laminatów według niniejszego wynalazku. Na fig. 12 pokazano odpowiednie prześcieradło 140 do stosowania w angiografii. Prześcieradło 140 do angiografii zawiera centralny płat 142 z połączonego cząstkami potrójnego laminatu. Para bocznych płatów 144 powłoki jest zszyta albo adhezyjnie połączona wzdłuż bocznych krawędzi centralnego płata 142. Płaty 144 powłoki są zaprojektowane tak, aby zwisały po bokach stołu operacyjnego. Oddzielny absorpcyjny górny płat 146 taki jak podwójny laminat włókninowy ze sztucznego jedwabiu jest zszyty albo adhezyjnie połączony z centralnym płatem 142. Płat 148 z poduszeczką do narzędzi zawierający oddzielny absorpcyjny płat jest także połączony do końca absorpcyjnego górnego płata 146. Para zasadniczo okrągłych otworów fenestracyjnych 150 na nogi przechodzi przez centralny płat 142 i górny płat 146. W przypadku nacięć na nogach pacjenta, nacięcia te są widoczne przez fenestracje 150, a prześcieradło 140 przykrywa pacjenta. Podczas operacji nogi pacjenta są wystawione przez fenestracje tak, że chirurgiczne cięcia mogą być wykonane na nogach celem zabiegu angiograficznego. Płat 148 z poduszeczką do narzędzi, przylega do miejsca gdzie wykonane są nacięcia i służy chirurgowi do położenia narzędzi chirurgicznych takich jak skalpele, kleszcze, jedwabie i inne.

Na fig. 13 pokazano nowe, udoskonalone prześcieradło 156 stosowane przy otwarciach jamy brzusznej (w laparotomii). Prześcieradło 156 stosowane przy otwarciach jamy brzusznej zawiera centralny płat z połączonego cząstkami potrójnego laminatu i poniżej bo bokach stołu operacyjnego płaty 160 powłoki. Duży prostokątny połączony cząstkami podwójny albo potrójny płat laminatu znajduje się na górze i jest prześcieradłem 162 do narkozy. Część prześcieradła 162 do narkozy zwisa na wystający ekran albo ramę i odgradza głowę pacjenta od strony, gdzie odbywa się operacja. Prześcieradło 156 jest wyposażone także w absorpcyjny górny płat 164 i płat 166 z poduszeczką do narzędzi.

Prześcieradło 156 stosowane przy otwarciach jamy brzusznej zawiera prostokątną fenestrację 168 przechodzącą przez absorpcyjny górny płat 164 i centralny płat 158 przez którą wystają nacięcia na brzuchu pacjenta. W wykonaniu tym, prześcieradło 156 stosowane przy otwarciach jamy brzusznej przykrywa pacjenta i ekran do narkozy. Płaty prześcieradła 156 mogą być zszyte razem albo adhezyjnie połączone.

Prześcieradła 140 i 156 obrazują niniejszy wynalazek. Inne materiały albo płaty mogą mieć zastosowanie dodatkowo albo zamiast płatów zastosowanych według wynalazku. Jeśli zachodzi taka potrzeba, można stosować różną obróbkę powierzchni taka jak wytrzymałość na przepuszczanie płynów, środki bakteriobójcze do każdego z płatów.

Nowe i udoskonalone chirurgiczne laminaty do jednorazowego użytku oraz wykonane z nich prześcieradła i kitle wykazują udoskonaloną miękkość i układanie się. Chociaż łączenie cząstkami może mieć niewielki wpływ na ich właściwości rozciągające, to właściwości związane z podatnością tych połączonych cząstkami laminatów na podarcie są zazwyczaj zwiększone. Ponadto połączone cząstkami laminaty wykazują nieoczekiwane udoskonalone właściwości absorpcyjne dla tych samych włókien, a zastosowanie włókna ze sztucznego jedwabiu może zwiększyć absorpcję jeszcze bardziej.

Rozwiązania i zalety wynalazku zostały pokazane w przykładach jego wykonania.

P r z y k ł a d 1.

W przykładzie opisano kilka właściwości nowych i udoskonalonych połączonych cząstkowo laminatów otrzymanych według niniejszego wynalazku, jak również dostępnych w handlu wyciskanych laminatów. W przykładzie A, opisany laminat otrzymany znanymi, przemysłowymi sposobami, zawierający wyciskany podwójny laminat z deseniową zmieszaną polietylenową powłoką o grubości 0,0025 cm (1 mm) i 100% warstwą włókniny z ciętego sztucznego jedwabiu. Inny laminat otrzymuje się według niniejszego wynalazku stosując sposób łączenia warstw kropelkami spoiwa. Laminat według przykładu 1, składa się z 0,0019 cm (0,75 mm) deseniowej zmieszanej polietylenowej powłoki i 28,35 g (1 uncji) warstwy włókniny ze sztucznego jedwabiu, które są połączone razem cząstkowo kropelkami spoiwa octanu winyIowo etylenowego.

PL 201 797 B1

Otrzymane w przykładzie A i w przykładzie 1 laminaty zbadano stosując standardowe testy, takie jak: wytrzymałość na rozrywanie według Elmendorfa, na rozciąganie, test na miękkość i układanie się -Handle-O-Meter, absorpcję dynamiczną, wytrzymałość na łączenie/odrywanie oraz na objętość związanego płynu. Ze względu na różne materiały, z których wykonane są laminaty, nie można zastosować bezpośrednich porównań i określić właściwości fizycznych na podstawie kryteriów masy i ich komfortu noszenia. Właściwości podane mają cel informacyjny i odnoszą się do każdego rodzaju laminatów. Aczkolwiek, właściwości powierzchniowo absorpcyjne tych różnych strukturalnie laminatów mają duże znaczenie, gdyż zależą od właściwości warstwy powierzchniowej i zasadniczo nie zależą od różnej grubości powłoki albo obecności albo nieobecności topliwego spoiwa. Do badania laminatów zastosowano następujące standardowe testy:

Grubość, wyrażona w cm (mm) określa się według metody ASTM D5729-97, w której materiał do mierzenia umieszcza się pod stałym obciążeniem i mierzy grubość,

Ciężar podstawowy, wyrażony w g/m² (uncji/jard kwadratowy albo g/metr kwadratowy), określa się według metody ASTM D3776-96,

Wartości testu na miękkość i układanie się -Handle-O-Meter, wyrażone w gramach, określa się według IST90.3(35), INDA, Association of the Nonwovens Fabrics Industry Standard Test Method, w którym układanie się włókniny, powłoki albo laminatu wyrażone jest poprzez ich wytrzymałość na ugięcie podczas wciskania do szczeliny. Niższe wartości wskazują na ich lepszą miękkość i układanie się.

Test na wytrzymałość na rozdzieranie według Elmendorfa, wyrażoną w gramach, określa się na podstawie ASTM D5734-95, w którym wytrzymałość karbu materiału na rozdzieranie określa się za pomocą swobodnie spadającego wahadła.

Objętość związanego płynu, wyrażona w sekundach/mililitr, określa się według ASTM D824-94(98), jako czas potrzebny do absorpcji 1 ml wody przez powierzchnię materiału.

Test na rozciąganie, wyrażony w (funtach), określa się według metody ASTM D5034-95, w której mierzy się wytrzymałość nienaruszonej struktury na zniszczenie w wyniku stałego naciągania.

Wytrzymałość na połączenie/odrywanie, wyrażoną w gramach/cm (uncjach/cal) próbki, określa się według metody IST 110.3(95), w której mierzy się wytrzymałość różnych oddzielonych warstw laminatu. Wyższe wartości wskazują na bardziej integralną strukturę.

Absorpcję dynamiczną, wyrażoną w mililitrach, określa się według testu EPA 300, z Allegiance Healthcare Corporation, w którym bada się zdolność materiału albo laminatu do wychwytywania i zatrzymywania płynów po umieszczeniu ich na pochyłej płaszczyźnie po kątem 12°. 100 mililitrów wody rozpyla się na materiał i mierzy się ilość zatrzymanego płynu.

Trapezoidalne rozrywanie, wyraża się w kg (funtach), według testu ASTM D5733-95, w którym karb laminatu poddaje się rozrywaniu oraz mierzy się wytrzymałość na rozdzieranie pod wpływem stałego obciążenia.

Średnie wyniki otrzymane z badania pięciu próbek każdego z tych laminatów podano w tabeli 1.

T a b e l a 1

Porównanie cząstkowo połączonych laminatów z laminatami włókninowymi wyciskanymi

Przykładowy Laminat	A	1
Właściwości
Grubość w cm (mm)	0,0274 cm ± 0,0013 cm (10,8 ± 0,5)	0,0037 cm ± 0,0015 cm (14,7 ± 0,6)
Masa podstawowa w g/m²(uncji/jard kwadratowy)	71,30 g/m² ± 2,79 g/m²(2,30 ± 0,09)	74,41 g/m² ± 3,10 g/m²(2,4 ± 0,1)
Handle-O-Meter w g
MD	551 ± 48	643 ± 57
CD	165 ± 6	252 ± 15
Rozdzieranie według Elmendorfa
MD	202 ± 21	234 ± 27
CD	320 ± 36	467 ± 54
Objętość związanego płynu w s/ml	17,4 ± 2,6	15,1 ± 2,0

PL 201 797 B1 cd. tabeli 1

Wytrzymałość na chwytanie wytrzymałość na nacisk
PkL w g (funtach)
MD	24,7 ± 0,7	24,4 ± 0,9
CD	10,3 ± 0,4	12,4 ± 0,7
PkS%
MD	14 ± 4	16 ± 4
CD	42 ± 3	49 ± 5
Wytrzymałość na połączenie/odrywanie, wyrażona w gramach/cm (uncjach/cal)
Kl
MD	4,0 ± 2,0	20,2 ± 3,7
CD	2,5 ± 1,0	22,8 ± 4,3
PkA
MD	2,6 ± 1,3	9,1 ± 2,5
CD	1,5 ± 0,7	* niepoddany delaminowaniu
Absorpcja dynamiczna w g	11,4 ± 1,8	16,3 ± 1,7

Wyniki podane w tabeli 1 ilustrują wspaniałą równowagę fizycznych właściwości uzyskanych dla laminatów z przykładu 1, otrzymanych sposobem według wynalazku. Jeszcze bardziej, wyniki podane w tabeli 1 pokazują zaskakujący wzrost absorpcji dla laminatów z przykładu 1 w porównaniu z laminatami z przykładu A, wskazując, że cząstkowo połączone laminaty według przykładu 1 są wyjątkowo korzystne do zastosowań w chirurgii.

P r z y k ł a d 2 - 4.

W przykładach tych opisano fizyczne właściwości nowych i udoskonalonych cząstkowo połączonych laminatów, otrzymanych sposobem według wynalazku i porównano je z właściwościami fizycznymi znanych, adhezyjnie połączonych laminatów w formie niesterylizowanej, sterylizowanej tlenkiem etylenu i sterylizowanej promieniami gamma na poziomie 100 kGy. W przykładach tych badano podwójny laminat zawierający deseniową zmieszaną polietylenową powłokę o grubości 0,03 cm (1,25 mm) oraz 56,42 g/m² (1,82 uncji/jard kwadratowy) włókniny, składającej się z 55% wagowych spinowo-sznurowanego celulozowego włókna z drewna ściernego w stosunku do 45% wagowych poliestrowej włókniny. W kontrolnych laminatach z przykładów B, C i D powierzchnie powłoki i włókniny były 100% połączone spoiwem octanu winylowo etylenowego, nałożonego w 100% na powierzchnię włókniny. W każdym z laminatów z przykładów 2, 3 i 4 otrzymanych według niniejszego wynalazku, powłoka i włóknina były razem połączone cząstkowo, tak, że 25% powierzchni włókniny miała niepołączone rozmieszczone kropelki spoiwa ustawione w bezobwodowych rozmieszczonych grupach. Laminaty z przykładów B i 2, nie poddawano żadnej sterylizacji przed wykonaniem pomiarów. Laminaty z przykładów C i 3, poddano dwucyklowej sterylizacji z EtO przed badaniem. Laminaty z przykładów D i 4 poddano sterylizacji gamma przy promieniowaniu na poziomie około 100 kGy przed badaniem.

Laminaty z przykładów B-D i 2-4 badano według sposobów z przykładu 1. Dodatkowo, próbki testowano na trapezoidalne rozrywanie.

Badano pięć próbek laminatów i średnie wyniki badań przedstawiono w tabeli 2.

AttyRef. 100344-014 CV-6039

PL 201 797 B1

Porównanie cząstkowo połączonych laminatów'z 100% adhezyjnie połączonymi laminatami

PL 201 797 B1

Jak pokazano w tabeli 2, cząstkowo połączone laminaty według wynalazku, opisane w przykładach 2, 3 i 4 wykazują zasadniczo mniejsze wartości testu na miękkość i układanie się - Handle-O-Meter, co wskazuje na lepszą ich miękkość w porównaniu do laminatów o 100% połączonej powierzchni kontrolnych laminatów opisanych w przykładach B, C i D. Wytrzymałość na przyczepność i połączenie są niższe dla laminatów opisanych w przykładach 2, 3, i 4, ale wynika to z geometrii łączenia i niższych proporcji użytego spoiwa. Chociaż wartości te są nieznacznie niższe, to cały czas mieszczą się w pożądanym zakresie. Wytrzymałość na trapezoidalne rozrywanie była porównywalna. Dla chirurgicznych laminatów, z których wykonuje się kitle, ich miękkość jest ogromnie ważna dla personelu medycznego dla ich osobistego komfortu i zmniejszenia albo wyeliminowania tworzenia się kanalików. Laminaty, opisane w przykładach 2, 3 i 4 jasno i nieoczekiwanie wykazują lepszą miękkość w porównaniu do przemysłowych laminatów otrzymanych znanymi przemysłowymi sposobami, opisanych w kontrolnych przykładach B, C i D.

Chociaż wynalazek opisuje korzystne wykonania, inne zmiany i kombinacje mogą być zastosowane i rozważane w obrębie niniejszego wynalazku. Zmiany i modyfikacje mogą być dokonane w opisanych wykonaniach, bez wychodzenia poza zakres ochrony wynalazku. Na przykład, chociaż octan winylowo etylenowy jest stosowany, jako spoiwo, to może być on również zastąpiony innym spoiwem. Można użyć także inne cząstkowo połączone powłoki i włókniny i otrzymać udoskonalone laminaty stosowane w chirurgii. Nowe, udoskonalone cząstkowo połączone laminaty mogą być zestawione z różnymi powłokami, materiałami albo płatami, w celu otrzymania udoskonalonych prześcieradeł i kitli, zawierających warstwy Kraton™, warstwy Ultrasorb™, warstwy IsoBac™, warstwy Delnet™, warstwy Optisorb™, warstwy SMS, warstwy Dexter™ i wzmocnione albo niewzmocnione warstwy Optima™. Wynalazek opisuje podwójne i potrójne laminaty, które mogą mieć dodatkowe warstwy powłoki albo włókniny dodane do nich i połączone cząstkowo według sposobu opisanego w niniejszym wynalazku. Wszystkie te oczywiste modyfikacje mogą być dokonane w obrębie zakresu ochrony niniejszego wynalazku.

Claims

1. Laminat włókninowy, chirurgiczny, połączony punktowo, do jednorazowego użytku, mający powłokę w postaci folii z tworzywa sztucznego, która jest połączona punktowo klejem, z co najmniej jedną warstwą włókniny zawierającej wieloskładnikowe włókna, znamienny tym, że pomiędzy powłoką (12), (22), i warstwą włókniny (14), (28), (30), ma wiele rozmieszczonych, niepołączonych wzajemnie adhezyjnych grup (16), z których każda grupa zawiera wiele rozmieszczonych punktowo kropelek (18) spoiwa łączących powłokę (12), (22) z warstwą włókniny (14), (28), (30).

2. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) jest termoplastyczną polimerową powłoką.

3. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że włóknina (14), (28), (30) jest termoplastyczną polimerową włókniną.

4. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera termoplastyczne polimerowe spoiwo.

5. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) jest powłoką polietylenową a włóknina (14), (28), (30) zawiera 55% wagowych spinowo-sznurowanych włókien celulozowych z drewna ściernego i 45% wagowych ciętych włókien poliestrowych.

6. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) jest deseniową, zmieszaną polietylenową powłoką, a włóknina (14), (28), (30) zawiera połączone spoiwem cięte włókna ze sztucznego jedwabiu.

7. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) jest polietylenową powłoką a włóknina (14), (28), (30) zawiera spinowo-sznurowane włókna alkoholu poliwinylowego.

8. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) jest przepuszczającą powietrze i nieprzepuszczającą płyny termoplastyczną polimerową powłoką wybraną z grupy monolitycznych termoplastycznych powłok polimerowych oraz mikroporowatych powłok termoplastycznych.

9. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) składa się z elastomerowej, termoplastycznej, kopolimerowej, poliestrowej powłoki, a włóknina (14), (28), (30) jest termicznie połączoną włókniną z ciętego włókna poliestrowego.

PL 201 797 B1

10. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) składa się elastomerowej termoplastycznej, kopolimerowej, poliestrowej powłoki, a włóknina (14), (28), (30) zawiera dwuskładnikowe włókna spinowo-sznurowane.

11. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (12), (22) składa się z elastomerowej termoplastycznej, kopolimerowej, poliestrowej powłoki, a włóknina (14), (28), (30) zawiera spinowo połączoną, topliwą dmuchaną włókninę.

12. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że włóknina (14), (28), (30) jest spinowo-połączonym dwuskładnikowym włóknem polietylenowym umieszczonym na powierzchni nylonowego włókna pochwowo/rdzeniowego.

13. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że włóknina (14), (28), (30) zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno, które składa się z polietylenu umieszczonego na powierzchni poliestrowego włókna pochwowo/rdzeniowego.

14. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że włóknina (14), (28), (30) zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno, które składa się z poliestru umieszczonego na powierzchni poliestrowego włókna pochwowo/rdzeniowego.

15. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że kropelki (18) spoiwa, zawierają termoplastyczny polimer topliwego spoiwa, wybrany z grupy związków zawierających octan winylowo etylenowy, polistyren, poliolefiny, poliamidy, poliestry oraz mieszaniny dwóch albo więcej spoiw.

16. Laminat według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera elastomerową, termoplastyczną, kopolimerową powłokę (22), mającą pierwszą, główną powierzchnię (24) i drugą przeciwległą, główną powierzchnię (26), pierwszą warstwę włókniny (28) przylegającą do pierwszej głównej powierzchni (24) i drugą warstwę włókniny (30) przylegającą do drugiej głównej powierzchni (26) powłoki (22), pomiędzy którymi rozmieszczono wiele niepołączonych wzajemnie adhezyjnych grup (32) z których każda grupa zawiera wiele rozmieszczonych punktowo kropelek (34) spoiwa łączących razem pierwszą warstwę włókniny (28) z pierwszą główną powierzchnią (24) i drugą warstwę włókniny (30) z drugą główną powierzchnią (26) powłoki (22).

17. Laminat według zastrz. 16, znamienny tym, że pierwsza i druga warstwa włókniny (28), (30) ma takie same włókna.

18. Laminat według zastrz. 16, znamienny tym, że pierwsza i druga warstwa włókniny (28), (30) ma różne włókna.

19. Laminat według zastrz. 16, znamienny tym, że powłoka (22) jest elastomerową kopolimerową monolityczną powłoką, pierwsza warstwa włókniny (28) zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno polietylenowo/nylonowe, mające pierwszą masę, a druga warstwa włókniny (30) zawiera spinowo-połączone dwuskładnikowe włókno polietylenowo/nylonowe, mające drugą masę, różną od pierwszej masy.

20. Laminat według zastrz. 16, znamienny tym, że powłoka (22) jest elastomerową kopolimerową termoplastyczną powłoką, pierwsza warstwa włókniny (28) zawiera adhezyjnie połączone cięte włókna ze sztucznego jedwabiu, a druga warstwa włókniny (30) zawiera w 100% termicznie połączone cięte włókna poliestrowe.

21. Sposób wytwarzania laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, zawierającego powłokę i co najmniej jedną warstwę włókniny, które łączy się klejem pod ciśnieniem wywieranym przez podgrzewane walce poprzez które przeprowadza się wstęgi łączonych materiałów, znamienny tym, że w pierwszym etapie przygotowuje się wstęgę włókniny (14), (28), (30), mającą główną powierzchnię, odpowiednią długość i szerokość, a następnie nanosi się na powierzchnię włókniny punktowo rozmieszczone kropelki (18) spoiwa, tak że większość kropelek jest rozmieszczona na powierzchni włókniny w postaci niepołączonych ze sobą grup (16) rozmieszczonych wzdłuż i wszerz powierzchni włókniny, po czym powierzchnię włókniny z kropelkami spoiwa kontaktuje się z powierzchnią powłoki (12), (22) w urządzeniu zaopatrzonym w podgrzewane walce dociskowe w których następuje połączenie razem powłoki i włókniny w laminat do jednorazowego użytku.

22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że przygotowuje się termoplastyczną polimerową powłokę (12), (22) mającą główną powierzchnię oraz odpowiednią długość i szerokość, a następnie na powierzchnię powłoki (12), (22) nanosi się punktowo kropelki (18) spoiwa tak, że większość kropelek (18) jest rozmieszczona naprzeciwko siebie na całej długości i szerokości powierzchni powłoki (12), (22), po czym powierzchnię powłoki z kropelkami (18) spoiwa kontaktuje się

PL 201 797 B1 z powierzchnią włókniny (14), (28), (30) i łączy razem powłokę (12), (22) i warstwę włókniny (14), (28), (30), w postaci laminatu jednorazowego użytku.

23. Urządzenie do wytwarzania laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, zaopatrzone w układ obrotowych, dociskowych walców podgrzewanych i urządzenie do nakładania kleju, znamienne tym, że ma obrotowy walec grawerowany (72) na którego powierzchni (90) są rozmieszczone wgłębienia (92) mieszczące kropelki (18) spoiwa oraz ma ryflowany walec (76) na którego powierzchni dociskowej (98) są rozmieszczone podwyższone ściany górne (102), oddzielone od siebie rowkami (104), przy czym ryflowany walec (76) przylega do walca grawerowanego (72) w kierunku docisku (78) jego podwyższonych górnych ścian (102) na przechodzącą pomiędzy walcami włókninę (14) i część powierzchni (90) walca grawerowanego (72) mieszczącej we wgłębieniach (92) kropelki (18) spoiwa.

24. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że górne ściany (102) i rowki (104) powierzchni nośnej (98) dociskowego, ryflowanego walca (76) są rozmieszczone w powtarzającym się wzorze albo układzie.

25. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że powtarzający się wzór albo układ składa się z górnych ścian (102) rozmieszczonych w oddalonych od siebie regularnych kolumnach i rzędach.

26. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że dociskowy, ryflowany walec (76) ma cylindryczny kształt względem wzdłużnej osi c rdzenia.

27. Urządzenie według zastrz. 25, znamienne tym, że powtarzający się układ górnych ścian (102) jest ustawiony pod kątem do powierzchni dociskowego, ryflowanego walca (76) tak, że rząd górnych ścian (102) jest spiralnie przesunięty względem wzdłużnej osi c rdzenia.

28. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że walec grawerowany (72) z wgłębieniami (92) na jego powierzchni (90) jest zanurzony częściowo w zbiorniku (70) ze spoiwem, i ma listwę zgarniającą (74) nadmiar spoiwa z powierzchni (90) walca.

29. Zastosowanie laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, określonego w zastrz. 1 do 20, jako chirurgiczne prześcieradło.

30. Zastosowanie laminatu włókninowego, chirurgicznego, połączonego punktowo, do jednorazowego użytku, określonego w zastrz. 1 do 20, jako chirurgiczny kitel.

31. Zastosowanie według zastrz. 30, znamienne tym, że chirurgiczny kitel zawiera płat (112) okrywający korpus i połączone z nim dwa rękawy (120), (122), przy czym płat (112) okrywający korpus składa się z płata przedniego (114) i dwóch przeciwległych bocznych płatów tylnych (116), (118) połączonych z płatem przednim oraz z przymocowanego do płata (112) okrywającego korpus, wiązania (126) do zawiązania kitla (110) na noszącej go osobie.