PL201019B1 - Urządzenie do zamykania butelek - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie do zamykania butelek maj ace szyjk e (5) z zewn etrznym obrze zem pier scieniowym (9), przy czym wspomniana szyjka (5) okre sla o s wzd lu zn a (11) i górn a kraw ed z (7), a wspomniane urz adzenie przystosowane jest do zaj ecia pozycji zamontowanej na wspomnianej szyjce (5) i urz adzenie zawiera: [a]: korpus g lówny (1), który zawiera cz esc pier scieniow a (13), generalnie równoleg la do wspo- mnianej górnej kraw edzi (7) we wspomnianej pozycji zamon- towanej, i przy czym wspomniana cz esc pier scieniowa (13) ma zewn etrzny obszar kraw edzi (19) i klapki (21), zamoco- wane do zewn etrznego obszaru kraw edzi (19) czesci pier- scieniowej (13), które zaopatrzone s a w powierzchni e we- wn etrzn a (23), przylegaj ac a do wspomnianej szyjki (5) we wspomnianej pozycji zamontowanej, powierzchni e zewn etrzn a (25) naprzeciw wspomnianej powierzchni wewn etrznej (23) powierzchnie boczne (27) i powierzchnie doln a (29), oraz [b]: cz lon r ekawa (3), z wydr azon a, zasadniczo cylindryczn a cz esci a (39), przy czym wspomniana zasadniczo cylindrycz- na czesc (39) jest przystosowana do umieszczenia nad wspomnianymi klapkami (21), znamienne tym, ze ka zda ze wspomnianych klapek (21) jest zaopatrzona w dwie pierwsze wypuk lo sci (41), wystaj ace ze wspomnianej powierzchni wewn etrznej (23), i przyleg le do wspomnianych powierzchni bocznych (27), i gdzie wspomniana powierzchnia zewn etrzna (25) zaopatrzona jest w cz esc wystaj ac a (43) tak, ze cz esc cylindryczna (39) dopycha wspomniane klapki (21) do wspo- mnianego zewn etrznego obrze za pier scieniowego (9) po- przez wspomnian a cz esc wystaj ac a (43). PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do zamykania butelek typu mającego szyjkę z zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym, z szyjką określającą oś wzdłużną i górną krawędź, przy czym urządzenie jest przystosowane do zajęcia pozycji zamontowanej na szyjce oraz z urządzeniem zawierającym: [a]: korpus główny, który zawiera część pierścieniową, generalnie równoległą do górnej krawędzi w pozycji zamontowanej, z częścią pierścieniową mającą zewnętrzny obszar krawędzi i klapki, które przymocowane są do obszaru zewnętrznego krawędzi części pierścieniowej, i które zaopatrzone są w powierzchnię wewnętrzną, przylegającą do szyjki w pozycji zamontowanej, powierzchnię zewnętrzną naprzeciw powierzchni wewnętrznej, powierzchnie boczne i powierzchnię dolną, oraz [b]: człon rękawa, z wydrążoną, zasadniczo cylindryczną częścią, która to zasadniczo cylindryczna część jest przystosowana do umieszczenia nad klapkami.

Znane są zamknięcia butelek, które działają za pomocą nasadki z metalu. Używane są do zamykania wszystkich typów butelek lub kolb, które mają szyjkę z zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym na górnej krawędzi szyjki. Zewnętrzne obrzeże pierścieniowe ma zwykle górną część płaską i leżącą w tej samej płaszczyźnie co górna krawędź butelki, a jego dolna część jest połączona z zewnętrzną boczną powierzchnią szyjki w jej środkowym punkcie. Nasadka jest częścią metalową, która zwykle zaopatrzona jest w płaską część pierścieniową oraz część cylindryczną zamocowaną do płaskiej części pierścieniowej na jej zewnętrznym końcu i prostopadłą do wspomnianej płaskiej części pierścieniowej. Kiedy nasadka jest zamontowana na butelce lub kolbie, płaska część pierścieniowa wspiera się na zewnętrznym obrzeżu pierścieniowym lub pierścień sprężysty, którego celem zastosowania jest poprawa szczelności zamknięcia, i który jest umieszczony, w tym przypadku, na zewnętrznym, obrzeżu pierścieniowym. Płaska część pierścieniowa jest, w każdym przypadku, generalnie równoległa do górnego końca zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego. Część cylindryczna, następnie, otacza z zewnątrz zewnętrzne obrzeże pierścieniowe. Co za tym idzie, niezbędne jest przeprowadzenie operacji, która uszczelni wspomnianą cylindryczną część na zewnętrznym obrzeżu pierścieniowym, deformując ją i przez to mocując nasadkę do butelki.

Proces ten ma wiele ujemnych stron, jedną z nich jest jego koszt, zarówno użytych materiałów jak i działań wymaganych do zamknięcia butelki.

Istnieją również urządzenia do zamykania butelek wykonane z tworzywa sztucznego, które zawierają część pierścieniową do zamontowania równolegle do górnej krawędzi szyjki, klapki, które rozciągają się w dół od zewnętrznej krawędzi części pierścieniowej i generalnie cylindrycznego członu rękawa przystosowanego do ześlizgnięcia się po klapkach. Każda klapka posiada wypukłość, która ustawiona jest tuż pod zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym, gdy człon rękawa umieszczony jest nad klapkami.

Niemniej jednak, występuje też dodatkowa trudność, gdy chodzi o szklane butelki, a mianowicie występuje w nich duża różnorodność ich wymiarów geometrycznych (średnica i owalność zewnętrznego obrzeża pierścieniowego, średnica i owalność szyjki, koncentryczność szyjki i zewnętrznego obrzeża pierścieniowego, szerokość i wysokość zewnętrznego obrzeża pierścieniowego, nierównoległość górnych i dolnych powierzchni zewnętrznego obrzeża pierścieniowego, etc.), przy czym wymaga się urządzenia, które oprócz tego, że ma być tanie, musi być zdolne do zaabsorbowania odmian butelek, które mają być zamknięte, niemniej w tym samym czasie utrzymuje stałe ciśnienie wywierane na pierścień uszczelniający lub element sprężysty.

W niniejszym opisie i zastrzeżeniach, termin butelka użyty został na określenie jakiegokolwiek pojemnika mającego szyjkę z zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym.

Celem obecnego wynalazku jest dostarczenie urządzenia do zamykania butelek wspomnianego powyżej rodzaju, w którym każda z klapek zaopatrzona jest w dwie pierwsze wypukłości rozciągające się od powierzchni wewnętrznej i przylegające do powierzchni bocznych, a powierzchnia zewnętrzna jest zaopatrzona w część wystającą, tak, że część cylindryczna dopycha wspomniane klapki (21) do wspomnianego zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego (9) poprzez wspomnianą część wystającą (43).

Takie urządzenie dostarcza, z jednej strony, ekonomicznych zalet urządzeń typu urządzeń z tworzywa sztucznego mających klapki oraz, z drugiej strony, pozwala na geometryczne usprawnienia, które umożliwiają lepsze absorbowanie odmian szklanych butelek, które ma zamknąć.

Z jednej strony, każda klapka posiada dwie pierwsze wypukłości na jej powierzchni wewnętrznej. Tam gdzie pożądane jest stykanie się z powierzchnią nieregularną, zawsze lepiej jest mieć większą liczbę punktów styku na małej powierzchni stykowej, niż mniejszą liczbę punktów styku na więkPL 201 019 B1 szej powierzchni stykowej. Jest tak dlatego, że w przypadku dużych powierzchni, styk zachodzi w rezultacie na małych obszarach dużej powierzchni, z resztą dużej powierzchni pozostającą wolnonośną i, co za tym idzie, niewykorzystaną. Jeśli, z punktu widzenia ominięcia tej ujemnej strony, duża powierzchnia wykonana jest z miękkiego tworzywa, tak że odkształca się i przystosowuje do nieregularnej powierzchni, istnieje ryzyko, że taki styk może zostać następnie stracony. Dlatego, ustawienie dwóch pierwszych wypukłości, z małymi punktami styku dla każdej klapki zamiast jednej, pojedynczej pierwszej wypukłości, z większym punktem styku, przedstawia usprawnienie w przystosowaniu do odmian występujących w butelkach, które mają być zamknięte.

Każda klapka jest także zaopatrzona, po przeciwnej stronie, w część wystającą, umieszczoną między dwoma pierwszymi wypukłościami. Kiedy człon rękawa jest umieszczony nad klapkami, człon rękawa styka się z tymi częściami wystającymi, na które wywiera nacisk, powodując ich zamykanie wokół zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego. Ta geometria powoduje, że klapki opierają się sile wyginającej, przy czym odległość między punktem przyłożenia siły, to jest wierzchołkiem części wystającej i punktem przyłożenia reakcji, to jest pierwszymi wypukłościami, jest w przybliżeniu równa połowie szerokości klapki, generując tym samym „efekt resoru piórowego w poprzek klapki, który jest rozprowadzany na całej długości pierwszych wypukłości i części wystających. Ten sposób działania klapki, z tym „efektem resoru piórowego w poprzek klapki, jest także nowością. W ten sposób otrzymuje się w urządzeniu naprężenie wokół całego zewnętrznego obwodu zewnętrznego obrzeża pierścieniowego, wywierające mniej lub bardziej stałą siłę na górną krawędź szyjki, gdzie zwykle umieszczona jest sprężystą uszczelka poprawiającą szczelność zamknięcia.

Część wystająca jest, korzystnie, zasadniczo umieszczona centralnie między obydwiema powierzchniami bocznymi i może być mniej lub bardziej cienką przegrodą, wystającą prostopadle z powierzchni zewnętrznej klapki, jak to zostanie dalej opisane, albo może być spęcznieniem powierzchni zewnętrznej samej w sobie, albo przynajmniej jej części. To spęcznienie formuje powierzchnię wypukłą, która, korzystnie, zaczyna się od punktu środkowego powierzchni zewnętrznej i rozciąga daleko od obszaru zewnętrznego krawędzi i osi wzdłużnej.

Spęcznienie powierzchni zewnętrznej, korzystnie, odpowiada wgłębionej części na powierzchni wewnętrznej. Spęcznienie jest korzystnie uformowane jako powierzchnia cylindryczna lub stożkowa. Taka geometria poprawia zachowanie klapki przy odginaniu.

Część wystająca, korzystnie, rozciąga się do powierzchni dolnej klapki.

Kolejne preferowane wykonanie wynalazku uzyskuje się kiedy pierwsze wypukłości są zasadniczo ścianami o zróżnicowanej grubości, mierzonej w kierunku pod kątem względem osi wzdłużnej, z pierwszą podstawą, pierwszą górną krawędzią, pierwszym dolnym bocznym końcem i pierwszym górnym bocznym końcem, gdzie pierwsze wypukłości rozciągają się od powierzchni dolnej do punktu środkowego powierzchni wewnętrznej oraz gdzie grubość zwiększa się od wartości minimalnej na pierwszym dolnym, bocznym końcu do wartości maksymalnej na pierwszym górnym bocznym końcu. Szczególnie korzystne jest, gdy odległość między pierwszą podstawą i pierwszym górnym, bocznym końcem wzrasta, osiągając wartość maksymalną w punkcie bliskim pierwszego dolnego, bocznego końca.

Dodatkowe korzystne wykonanie uzyskuje się gdy część wystająca formuje drugą wypukłość, która wystaje z powierzchni zewnętrznej, i która jest, generalnie, jednakowo oddalona od obu powierzchni bocznych.

Dalsze korzystne wykonanie uzyskuje się gdy pierwsze wypukłości są wydłużonymi ścianami, mającymi kształt wydłużonego trójkąta, co gwarantuje styk z zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym w wielu przypadkach, w których występują bardzo niewspółmierne względne położenia między obydwoma elementami: zewnętrzne obrzeże pierścieniowe jest dalsze, bliższe, znajduje się wyżej lub niżej od teoretycznych idealnych położeń. Nachylona ściana trójkąta, która jest dłuższa niż możliwe odmiany szklanej butelki, zapewnia, że nastąpi styk między zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym i pierwszymi wypukłościami.

Korzystnie, pierwsze wypukłości są częściowo odkształcone w obszarze styku z zewnętrznym obrzeżem pierścieniowym, aby zapewnić, że zachodzi styk ze wszystkimi pierwszymi wypukłościami wzdłuż zewnętrznego obwodu zewnętrznego obrzeża pierścieniowego oraz, że zapewnione jest mocowanie urządzenia na szyjce butelki. Ponieważ te pierwsze wypukłości mają stosunkowo mały odcinek odkształcenia, na wypukłości mogą być wybrane materiały mające stosunkowo dużą twardość (które to materiały będą zwykle zgodne z materiałami całego korpusu głównego), przy tym nie oznacza to, że siła zamontowania członu rękawa na klapkach musi osiągać nadmierne wartości.

PL 201 019 B1

Druga wypukłość jest korzystnie także wydłużoną ścianą, którą poprawia rozprowadzanie naprężenia poprzez wspomniany wyżej „efekt resoru piórowego, a ta wydłużona ściana jest korzystnie także trójkątna. Pozwala to na stopniowe przykładanie siły przyłożonej do pierwszych wypukłości, gdy człon rękawa ześlizguje się po klapkach podczas operacji montażu, co powoduje centrowanie całego urządzenia na zewnętrznym obrzeżu pierścieniowym podczas procesu montażu.

Dalsze zalety i cechy charakterystyczne wynalazku zostaną oszacowane w poniższym opisie, w którym przedstawiono jedno preferowane wykonanie wynalazku, bez żadnych ograniczeń, w odniesieniu do towarzyszących rysunków, na których:

fig. 1 przedstawia widok z dołu korpusu głównego, fig. 2 - widok z boku korpusu głównego z fig. 1, fig. 3 - widok z góry korpusu głównego z fig. 1, fig. 4 - przekrój wzdłuż linii IV-IV przez korpus główny z fig. 1, fig. 5 - widok perspektywiczny korpusu głównego z fig. 1, fig. 6 - widok perspektywiczny korpusu głównego podobnego do tego z fig. 1 ale mającego inną liczbę klapek, fig. 7 - widok z dołu innego korpusu głównego, fig. 8 - widok z boku korpusu głównego z fig. 7, fig. 9 - widok z góry korpusu głównego z fig. 7, fig. 10 - przekrój wzdłuż linii X-X korpusu głównego z fig. 7, fig. 11 - powiększony, częściowy widok obszaru klapek skrajnej prawej strony fig. 10, fig. 12 - widok z boku kolejnego wariantu korpusu głównego, fig. 13 - przekrój jeszcze innego wariantu głównego korpusu, fig. 14 - widok z dołu klapek kolejnego wariantu korpusu głównego, fig. 15 - widok z boku profilu klapki mającej drugą wypukłość, fig. 16 - widok z dołu klapki z fig. 15 pod naciskiem członu rękawa (częściowo pokazany) i zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego (nie pokazane), fig. 17 - częściowy przekrój urządzenia zamontowanego na butelce, fig. 18 do 21 przedstawiają przekroje pokazujące sekwencje montowania urządzenia na butelce,

Urządzenie do zamykania butelek według wynalazku zawiera korpus główny 1 i człon rękawa 3. Butelka ma szyjkę 5 z górną krawędzią 7, gdzie jest zaopatrzona w zewnętrzne, obrzeże pierścieniowe 9. Szyjka 5 jest cylindryczna z okrągłym przekrojem i określa podłużną oś 11.

Główny korpus 1 ma część pierścieniową 13, która, gdy urządzenie jest zamontowane na szyjce 5, jest równoległa do górnej krawędzi 7 szyjki 5, i którego oś zbiega się z osią wzdłużną 11. Część pierścieniowa 13 zaopatrzona jest w powierzchnię dolną 15, która, gdy urządzenie jest zamontowane na szyjce 5, skierowana jest w stronę górnej krawędzi 7 szyjki 5, górną powierzchnię 17, naprzeciw powierzchni dolnej 15, oraz zewnętrzny obszar krawędzi 19, od którego klapki 21 rozciągają się od strony powierzchni dolnej 15, rozmieszczone równomiernie wokół zewnętrznego obwodu części pierścieniowej 13. Klapki 21 mają powierzchnię wewnętrzną 23, powierzchnię zewnętrzną 25, dwie powierzchnie boczne 27, powierzchnię dolną 29 oraz obszar połączenia 31, za pomocą którego klapki 21 są przymocowane do części pierścieniowej 13. Gdy urządzenie jest w pozycji zamontowanej, powierzchnia wewnętrzna 23 jest zwrócona w kierunku i styka się z szyjką 5 butelki.

Korpus główny 1 może dodatkowo być zaopatrzony w dalsze elementy, które będą spełniać inne funkcje poza zakresem wynalazku. Na przykładach pokazanych na rysunku korpus główny 21 ma obszar zamocowania 35, który służy do przymocowania pompki rozpylającej ciecz 37.

Każda klapka 21 ma dwie pierwsze wypukłości 41, z których każda przylega do jednej z powierzchni bocznych 27. Fig. 15 to widok z boku klapki 21, na którym widać wyraźnie pierwszą wypukłość 41 umieszczoną na powierzchni wewnętrznej 23 klapki 21. Pierwsza wypukłość 41 jest wydłużoną ścianą, jak można zobaczyć na fig. 13, i zawiera pierwszą podstawę 45, za pomocą której pierwsza wypukłość 41 jest przymocowana do klapki 21, pierwszą górną krawędź 47, pierwszy dolny, boczny koniec 48, stykający się z dolną powierzchnią 29 klapki 21, oraz górny, boczny koniec 50, w środkowym punkcie powierzchni wewnętrznej 23. Pierwsze wypukłości 41 są zasadniczo równoległe do osi wzdłużnej 11 gdy urządzenie jest zamontowane na butelce.

Wystająca część 43 jest umieszczona w środkowej części powierzchni zewnętrznej 25 klapki 21 i rozciąga się w przybliżeniu pośrodku między dwoma bocznymi powierzchniami 27, jak pokazano na fig. 2. Wewnętrzna powierzchnia 23 ma wgłębioną część 44 która odpowiada części wystającej 43.

PL 201 019 B1

Fig. 1 do 5 pokazują korpus główny 1 mający osiem klapek 21, jednak, możliwa jest realizacja przedmiotu wynalazku z inna liczbą klapek 21, jak na przykład sześć klapek 21, jak pokazano na fig. 6, dwanaście klapek, jak pokazano na fig. 14, etc. Możliwe jest także zaopatrzenie korpusu głównego 1 w nieparzysta liczbę klapek 21.

Fig. 11 przedstawia widok z boku klapki 21, gdzie wyraźnie widać obecność kolejnej pierwszej wypukłości 41, umieszczonej na powierzchni wewnętrznej 23 klapki 21. Pierwsza wypukłość 41 jest wydłużona ścianą, o zróżnicowanej grubości, mierzonej w kierunku kątowym względem osi wzdłużnej 11, jak można ocenić z fig. 7 do 10. Pierwsza wypukłość 41 zawiera pierwszą podstawę 45, za pomocą której pierwsza wypukłość 41 jest przymocowana do klapki 21, pierwszą górną krawędź 47, pierwszy dolny, boczny koniec 48 oraz pierwszy górny, boczny koniec 50. Dolny boczny koniec 48 styka się z dolną powierzchnią 29 klapki 21 a górny, boczny koniec 50 jest w środkowym punkcie powierzchni wewnętrznej 23. Obszar mocowania pierwszej wypukłości 41 i powierzchni wewnętrznej 23 jest zaokrąglony, tak że wewnętrzna powierzchnia 23 łączy się z boczną powierzchnią pierwszej wypukłości 41. Pierwsze wypukłości 41 są zasadniczo równoległe do osi wzdłużnej 11, gdy urządzenie jest zamontowane na butelce.

Fig. 11 pokazuje również, że przekrój pierwszej wypukłości 41 jest w przybliżeniu trójkątem podpartym na powierzchni wewnętrznej 23 i mającym wierzchołek bardzo blisko jej dolnego końca, w ten sposób, że odległość miedzy pierwszą podstawą 45 i pierwszą górną krawędzią 47 zwiększa się aby osiągnąć wartość maksymalną w punkcie bliskim pierwszego dolnego, bocznego końca 48.

Druga wypukłość 43 pokazana na fig. 12 i 15 jest także wydłużoną ścianą i również zawiera drugą podstawę 51, za pomocą której druga wypukłość 43 jest przymocowana do klapki 21, drugą górną krawędź 53 i dwa drugie boczne końce 55, z których jeden jest przyległy do powierzchni dolnej 29 klapki 21, a drugi jest w środkowym punkcie na powierzchni zewnętrznej 25. Druga wypukłość 43 jest również zasadniczo równoległa do osi wzdłużnej 11 gdy urządzenie jest zamontowane na butelce.

Na fig. 13 widać, że każda klapka 21 ma dwie pierwsze wypukłości 41, z których każda jest przyległa do jednej z powierzchni bocznych 27. Z drugiej strony, druga wypukłość 43 jest umieszczona w środku powierzchni zewnętrznej 25 klapki 21, w przybliżeniu w równej odległości między obydwoma bocznymi powierzchniami 27, jak pokazano na fig. 12.

Człon rękawa 3 zawiera wydrążoną, zasadniczo cylindryczną część 39, przystosowaną do ześlizgnięcia się po klapkach 21. W położeniu zamontowanym wydrążona, zasadniczo cylindryczna część 39 jest współśrodkowa z osią wzdłużną 11 i dociska klapki 21 do zewnętrznego obrzeża pierścieniowego 9.

Kiedy człon rękawa 3 jest zamontowany na klapkami 21, dociska on klapki 21 do zewnętrznego obrzeża pierścieniowego poprzez części wystające 43 lub drugie wypukłości 43. Kiedy klapka 21 opiera się na zewnętrznym obrzeżu pierścieniowym 9, obszar pierwszej górnej krawędzi 47 pierwszych wypukłości 41 lekko się odkształca i staje się skręcony aby częściowo otoczyć dolną część zewnętrznego obrzeża pierścieniowego 9 i formuje haczyki, które zmocują urządzenie do zewnętrznego obrzeża pierścieniowego 9, jak można zobaczyć na częściowym przekroju na fig. 17. Dodatkowo, ponieważ pierwsze wypukłości 41 są dociśnięte do zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego 9 i, w tym samym czasie, część wystająca 43 lub druga wypukłość 43 jest dociśnięta do członu rękawa 3, klapka 21 jest wystawiona na naprężenie zginające w kierunku poprzecznym, zmierzające do poprzecznego skręcenia klapki 21 jak pokazano na fig. 16, co daje tę zaletę, że ten stan naprężenia jest utrzymywany po zamontowaniu urządzenia, co lepiej gwarantuje szczelność zamknięcia w czasie życia produktu.

Fig. 18 do 21 pokazują sekwencję montażu urządzenia do zamykania butelek według wynalazku.

Na fig. 18 widać urządzenie z jego głównym korpusem 1 i członem rękawa 3. Główny korpus 1 współpracuje dodatkowo z pompką rozpylającą ciecz 37 i gumową uszczelką 57. Człon rękawa 3 jest częściowo zamontowany na głównym korpusie 1.

Fig. 19 pokazuje zespół z fig. 18 spoczywający na szyjce 5 butelki mającej zewnętrzne obrzeże pierścieniowe 9.

Fig. 20 pokazuje, że człon rękawa 3 został dalej obniżony, częściowo przykrywając klapki 21. Pierwsze górne krawędzie 47 pierwszych wypukłości 41 klapek 21 już zaczęły się odkształcać.

W końcu, fig. 21 pokazuje stan końcowy, z członem rękawa 3 całkowicie obniżonym. Do pompki rozpylającej ciecz 37 został dodany kołpak tłoczka 59.

Claims (14)

1. U rządzenie do zamykania butelek mające szyjkę ((5 z zewnętrznym obrzeżem pi«er^<^ier^io^ wym (9), przy czym wspomniana szyjka (5) określa oś wzdłużną (11) i górną krawędź (7), a wspomniane urządzenie przystosowane jest do zajęcia pozycji zamontowanej na wspomnianej szyjce (5) i urządzenie zawiera: [a]: korpus główny (1), który zawiera część pierścieniową (13), generalnie równoległą do wspomnianej górnej krawędzi (7) we wspomnianej pozycji zamontowanej, i przy czym wspomniana część pierścieniowa (13) ma zewnętrzny obszar krawędzi (19) i klapki (21), zamocowane do zewnętrznego obszaru krawędzi (19) części pierścieniowej (13), które zaopatrzone są w powierzchnię wewnętrzną (23), przylegającą do wspomnianej szyjki (5) we wspomnianej pozycji zamontowanej, powierzchnię zewnętrzną (25) naprzeciw wspomnianej powierzchni wewnętrznej (23) powierzchnie boczne (27) i powierzchnie dolną (29), oraz [b]: człon rękawa (3), z wydrążoną, zasadniczo cylindryczną częścią (39), przy czym wspomniana zasadniczo cylindryczna część (39) jest przystosowana do umieszczenia nad wspomnianymi klapkami (21), znamienne tym, że każda ze wspomnianych klapek (21) jest zaopatrzona w dwie pierwsze wypukłości (41), wystające ze wspomnianej powierzchni wewnętrznej (23), i przyległe do wspomnianych powierzchni bocznych (27), i gdzie wspomniana powierzchnia zewnętrzna (25) zaopatrzona jest w część wystającą (43) tak, że część cylindryczna (39) dopycha wspomniane klapki (21) do wspomnianego zewnętrznego obrzeża pierścieniowego (9) poprzez wspomnianą część wystającą (43).

2. Urządzeniedo zamykania b^efek wedługzastrz. 1, znamiennetym, że część wystająca (43) jest zasadniczo umieszczona w środku, między obydwoma bocznymi powierzchniami (27).

3. Urządzenie do zamykania b^e^k według zastoz. 1 albo 2, znamienne tym, że wspomniana wewnętrzna powierzchnia (23) jest zaopatrzona we wgłębioną część (44) odpowiadającą wspomnianej części wystającej (43).

4. Urządzenie do zamykania b^e^k według zastoz. 1 albo2, znamienne tym, że 1*^01^018^ część wystająca (43) formuje wypukłą powierzchnię, którą zaczyna się od punktu środkowego wspomnianej powierzchni zewnętrznej (25) i rozciąga się od wspomnianego obszaru zewnętrznego krawędzi (19) i od wspomnianej osi wzdłużnej (11).

5. Urząddeeie do zzmykania buuelee weeług co najmniejeeneeo z zzas^. 1 do 4, znnmieenn tym, że wspomniana część wystająca (43) rozciąga się do wspomnianej powierzchni dolnej (29).

6. Urządzenie do zamykania b^e^k według zas^z. 4 albo5, znamienne tym, że wspomniana wypukła powierzchnia jest cylindryczna.

7. Urządzenie do zamykania b^e^k według zas^z. 4 albo 5, znamienne tym, że wspomniana wypukła powierzchnia jest stożkowa.

8. Urr^^cJ^^e^i<^ do z^my^^^nić^ butelee weeług co 4ajmnierjeenaeo z zzasz. 1 do 4, znamienne tym, że wspomniane pierwsze wypukłości (41) są zasadniczo ścianami o zróżnicowanej grubości, mierzonej w kierunku kątowym względem wspomnianej osi wzdłużnej (11), z pierwszą podstawą (45), pierwszą górną krawędzią (47), pierwszym dolnym, bocznym końcem (48) i pierwszym górnym, bocznym końcem (50), gdzie wspomniane pierwsze wypukłości (41) rozciągają się od wspomnianej powierzchni dolnej (23) do punktu środkowego powierzchni wewnętrznej (23) i gdzie wspomniana grubość zwiększa się od wartości minimalnej na wspomnianym pierwszym dolnym, bocznym końcu (48) do wartości maksymalnej na wspomnianym pierwszym górnym, bocznym końcu (50).

9. Urządzenie według co najmniej jednego z 1 do 7, tym, że wspomniane pierwsze wypukłości (41) są zasadniczo wydłużonymi ścianami, z pierwszą podstawą (45), pierwszą górną krawędzią (47), pierwszym dolnym, bocznym końcem (48) i pierwszym górnym, bocznym końcem (50), przy czym wspomniane pierwsze wypukłości (41) są zasadniczo równoległe do wspomnianej osi wzdłużnej (11) we wspomnianej pozycji zamontowanej, oraz wspomniane wypukłości (41) rozciągają się od wspomnianej powierzchni dolnej (29) do punktu środkowego na wspomnianej powierzchni wewnętrznej (23).

10. rządzenie według co najmniej jednego z zastrz. 1 do 9, znarnienne tyin, że odległość między wspomnianą pierwszą podstawą (45) i wspomnianą pierwszą górną krawędzią (47) zwiększa się, osiągając wartość maksymalną w punkcie bliskim wspomnianego pierwszego dolnego, bocznego końca (48).

11. Urządzenie według co najmniej jednego z zast:rz. 1 i 8 do 10, tyrn, że wspomniana część wystająca formuje drugą wypukłość (43), rozciągającą się od wspomnianej powierzchni

PL 201 019 B1 zewnętrznej (25), i która jest zasadniczo w równej odległości między obydwoma bocznymi powierzchniami (27).

12. według zastrz. 11, znamienne tym, że wspomniane drugie wypukłości (43) są zasadniczo wydłużonymi ścianami, z drugą podstawą (51), drugą górną krawędzią (53) i dworną drugimi bocznymi końcami (55), przy czym wspomniane drugie wypukłości (43) są zasadniczo równoległe do wspomnianej osi wzdłużnej (11) we wspomnianej pozycji zamontowanej, oraz wspomniane drugie wypukłości (43) rozciągają się od wspomnianej powierzchni dolnej (29) do punktu środkowego na wspomnianej powierzchni zewnętrznej (25).

13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że odległość między wspomnńaną drugą podstawą (51) i wspomnianą drugą górną krawędzią (53) zwiększa się, osiągając maksymalną wartość w punkcie bliskim wspomnianego drugiego bocznego końca (55) przyległego do wspomnianej powierzchni dolnej (29).

14. Urządzenie wedługco najmniej ednego z zas^z. 1 do 13, znamienne tym, że wspomniane pierwsze wypukłości (41) są przystosowane do odkształcenia przy ich dociśnięciu do wspomnianego zewnętrznego, obrzeża pierścieniowego (9) podczas procesu montowania wspomnianego urządzenia na wspomnianej szyjce (5).