PL197523B1

PL197523B1 - Sposób wytwarzania miedzi konwertorowej

Info

Publication number: PL197523B1
Application number: PL368532A
Authority: PL
Inventors: Ilkka Kojo; Pekka Hanniala; Deramond Carlos Caballero; Rojas Cesar Acuna
Original assignee: Outokumpu Oy
Priority date: 2001-09-21
Filing date: 2002-09-20
Publication date: 2008-04-30
Also published as: EA200400266A1; EP1436434A1; JP2005503481A; CA2459962C; PL368532A1; JP3828541B2; FI20011859A0; CA2459962A1; MXPA04002601A; BR0212651A; WO2003025236A1; KR100929520B1; CN1556867A; FI20011859A; PE20030425A1; FI115536B; AU2002325965B2; RO122640B1; YU24704A; EA005386B1

Abstract

Sposób wytwarzania miedzi konwertorowej lub wysokogatunkowego kamienia miedziowego w zawiesinowym reaktorze do wytapiania, bezpo srednio z materia lu zawieraj acego koncentrat siarcz- ku miedzi i/lub drobno zmielony kamie n miedziowy, w którym do reaktora wprowadza si e gaz zawiera- j acy tlen a wraz z gazem zawieraj acym tlen wprowadza si e koncentrat miedzi i/lub drobno zmielony kamie n miedziowy oraz topnik, znamienny tym, ze jako topnik stosuje si e topnik zawieraj acy CaO i SiO 2 , przy czym cz esc miedzi w koncentracie i/lub kamieniu miedziowym utlenia si e tworz ac zu zel, w którym stosunek wagowy zawarto sci CaO/SiO 2 jest wy zszy ni z 1,5, w którym mied z wyst epuje w postaci utlenionej za s zawarto sc w zu zlu miedzi w postaci utlenionej wynosi przynajmniej 6% wag., i w którym zawarto sc wapna obliczona w systemie CaO+SiO 2 +FeO x =100 jest wy zsza ni z 20%. PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania miedzi konwertorowej lub wysokogatunkowego kamienia miedziowego w zawiesinowym reaktorze do wytapiania, bezpośrednio z materiału zawierającego koncentrat siarczku miedzi i/lub drobno zmielony kamień miedziowy.

Dobrze znanym sposobem ze stanu techniki jest wytwarzanie surowej miedzi lub miedzi konwertorowej z koncentratu siarczkowego w kilku etapach, gdzie koncentrat jest wytapiany w reaktorze zawiesinowym, takim jak na przykład zawiesinowy piec do wytapiania, w obecności powietrza lub powietrza wzbogacanego w tlen, co powoduje w rezultacie wytworzenie wzbogaconego w miedź kamienia miedziowego zawierającego 50 - 75% wag. miedzi i żużla. Tego rodzaju sposób opisany jest na przykład w amerykańskim opisie patentowym US 2 506 557. Kamień miedziowy wytworzony w zawiesinowym piecu do wytapiania, poddawany jest na przykład obróbce w konwertorze typu Pierce-Smith lub konwertorze błyskowym do postaci miedzi konwertorowej, po czym poddawany jest dalszej obróbce w piecu anodowym.

Wytwarzanie miedzi konwertorowej z koncentratu siarczkowego, bezpośrednio w procesie jednoetapowym w reaktorze zawiesinowym jest uzasadnione ekonomicznie pod pewnymi warunkami. Do największych problemów występujących przy bezpośrednim wytwarzaniu miedzi konwertorowej należy zachowanie się miedzi względem żużla oraz duża ilość wytwarzanego żużla. Duża ilość żużla wymaga kolejnego etapu procesu mającego na celu odzyskanie miedzi, co wpływa na opłacalność ekonomiczną procesu.

Jeżeli zawartość miedzi w koncentracie jest wystarczająco wysoka, zwykle przynajmniej 37% wag. miedzi, jak na przykład w piecu Olympic Dam w Australii, gdzie zawartość miedzi w koncentracie przekracza zwykle 40% wag., możliwe jest ze względów ekonomicznych wytwarzanie miedzi konwertorowej bezpośrednio w jednym etapie. W przypadku stosowania opisanego uprzednio koncentratu ilość żużla jest umiarkowana, jednakże w celu wytworzenia miedzi konwertorowej o niskiej zawartości siarki, mniejszej niż 1% wag., warunki utleniania muszą być tak dobrane, ażeby wytworzony żużel zawierał 15 - 25% wag. miedzi.

Koncentrat o niskiej zawartości miedzi także może być przydatny do bezpośredniego wytwarzania miedzi konwertorowej o ile posiada korzystny skład. Przykładowo, w hucie Głogów w Polsce miedź konwertorowa wytwarzana jest z koncentratu w jednym etapie, gdyż niska jest zawartość żelaza a powstające ilości żużla nie są znacząco duże. Wytwarzanie miedzi w jednym etapie przy zastosowaniu typowych koncentratów powoduje ożużlanie się całego żelaza i innych skał płonnych. Ten rodzaj sposobu opisany jest w amerykańskim opisie patentowym US 4 030 915.

W fińskim opisie patentowym nr 104838 opisano sposób wytwarzania miedzi konwertorowej w reaktorze zawiesinowym bezpośrednio z siarczkowego koncentratu miedzi, według którego koncentrat, topnik i powietrze wzbogacone w tlen doprowadzane są do reaktora zawiesinowego. Schłodzony i drobno zmielony kamień miedziowy wprowadzany jest do reaktora zawiesinowego razem z koncentratem w celu związania ciepła uwalnianego z koncentratu i zmniejszenia względnej ilości żużla, dzięki czemu stopień wzbogacenia w tlen powietrza wprowadzanego do reaktora wynosi przynajmniej 50% tlenu.

Opis FI 104838 ogranicza jednakże proces do obszarów, gdzie wzbogacenie w tlen jest większe niż 50% tlenu, zaś z drugiej strony jakość koncentratu ograniczona jest do wartości wyższych niż 31% zawartości miedzi w koncentracie. Patent ten ograniczony jest do zastosowania zarówno żużla krzemianożelazowego (zasadniczo nie zawierającego wapna) jak i żużla ferrytowo-wapniowego (zasadniczo nie zawierającego krzemianu), zależnie od jakości koncentratu.

W zgłoszeniu patentowym PCT/WO00/09772 opisano sposób wytopu koncentratu siarczku miedzi poprzez tlenowe wytapianie koncentratu siarczku miedzi, a także usuwanie większości żelaza w koncentracie siarczku miedzi do żużla jak również usuwanie części lub większości siarki w postaci dwutlenku siarki SO2, uzyskując dzięki temu miedź z koncentratu siarczkowego w postaci białego metalu, kamienia miedziowego o postaci prawie białego metalu lub miedzi konwertorowej. Zgodnie z tym sposobem wytapianie tlenowe prowadzone jest do wytworzenia żużla, w którym stosunek wagowy CaO/(SiO2+CaO) wynosi od 0,3 do 0,6 (stosunek wagowy CaO/SiO2 = od 0,43 do 1,5) zaś stosunek wagowy Fe/(FeO_x+SiO2+CaO) wynosi od 0,2 do 0,5, a także białego metalu, kamienia miedziowego o postaci prawie białego metalu czy miedzi konwertorowej, poprzez dodatek SiO2 i CaO do koncentratu siarczku miedzi w charakterze topnika. Celem zgłoszenia patentowego WO 00/09772 jest uzyskanie procesu wytopu koncentratu siarczku miedzi przeznaczonego do wytwarzania białego mePL 197 523 B1 talu lub miedzi konwertorowej, z ciągłym utlenianiem koncentratu siarczku miedzi lub kamienia miedziowego w temperaturze 1300°C lub mniejszej bez komplikacji powodowanych przez powstawanie magnetytu, który to proces jest możliwy do zastosowania w obróbce koncentratu siarczku miedzi lub kamienia miedziowego zawierającego SiO2 z mniejszą stratą miedzi przechodzącej do żużla, z możliwością odzyskania miedzi zawartej w żużlu poprzez zastosowanie procesu flotowania, z dużym stopniem usuwania związków arsenu, antymonu i ołowiu do żużla, a także z mniejszą erozją instalacji ogniotrwałych.

Rozwiązanie znane ze zgłoszenia patentowego WO 00/09772 w trybie PCT ogranicza jednak przydatną kompozycję żużla do zakresu, w którym stosunek wagowy CaO/SiO2 w żużlu jest niższy niż 1,5 i w którym zawartość krzemionki w żużlu jest stosunkowo wysoka, przynajmniej około 12,4% SiO2 w czystym systemie CaO-SiO2-FeO_x (CaO = 18,6%). W miarę wzrostu zawartości wapnia w żużlu, zwiększana musi być także zawartość krzemionki, przy czym odpowiednio wzrasta całkowita ilość żużla. Przykładowo, gdy stosunek wagowy CaO/(CaO+SiO2) wynosi 0,6 a stosunek wagowy Fe/(CaO+SiO2+FeOx) maleje od wartości 0,5 do 0,2, ilość żużla wzrasta ponad dwukrotnie. Najwyższa wartość stosunku wagowego CaO/SiO2 wynosi 1,5.

Celem wynalazku jest wyeliminowanie wad występujących w rozwiązaniach znanych ze stanu techniki i uzyskanie udoskonalonego sposobu wytwarzania miedzi konwertorowej lub wysokojakościowego kamienia miedziowego w reaktorze zawiesinowym, bezpośrednio z koncentratu siarczkowego i/lub drobno zmielonego kamienia miedziowego, przy czym podawane są także materiały zawierające zarówno krzemionkę (SiO2) jak i wapno (CaO) w celu utworzenia żużla, który jest płynny w zakresie temperatury 1250 - 1350°C.

Sposób wytwarzania miedzi konwertorowej lub wysokogatunkowego kamienia miedziowego w zawiesinowym reaktorze do wytapiania, bezpośrednio z materiału zawierającego koncentrat siarczku miedzi i/lub drobno zmielony kamień miedziowy, w którym do reaktora wprowadza się gaz zawierający tlen a wraz z gazem zawierającym tlen wprowadza się koncentrat miedzi i/lub drobno zmielony kamień miedziowy oraz topnik, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jako topnik stosuje się topnik zawierający CaO i SiO2, przy czym część miedzi w koncentracie i/lub kamieniu miedziowym utlenia się tworząc żużel, w którym stosunek wagowy zawartości CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, w którym miedź występuje w postaci utlenionej zaś zawartość w żużlu miedzi w postaci utlenionej wynosi przynajmniej 6% wag., i w którym zawartość wapna obliczona w systemie CaO+SiO2+FeOx = 100 jest wyższa niż 20%.

Według niniejszego sposobu, do reaktora, na przykład zawiesinowego pieca do wytapiania, wprowadzany jest koncentrat siarczku miedzi i/lub kamień miedziowy wraz z gazem zawierającym tlen oraz topnik, przy czym do pieca wprowadzane są także materiały zawierające zarówno krzemionkę (SiO2) jak i wapno (CaO) w celu utworzenia żużla, w którym stosunek wagowy CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5 i który jest płynny w zakresie temperatury 1250 - 1350°C. Zasadnicze znaczenie dla płynności żużla ma to, ażeby żużel zawierał także miedź w postaci utlenionej i w ilości przynajmniej 6% wag.

Dla sposobu według wynalazku istotny jest fakt, iż utleniona miedź w żużlu upłynnia skutecznie zarówno magnetyt jak i ortokrzemian dwuwapniowy, który ogranicza możliwość zastosowania żużla CaO-SiO2-FeOx w wytopie miedzi. W warunkach utleniania, w których zawartość siarki w miedzi jest niższa niż 0,8% wag., część miedzi w koncentracie i/lub drobno zmielonym kamieniu miedziowym jest utleniana powodując efekt upłynnienia, co pozwala na rozszerzenie okna roboczego, to znaczy eliminuje ograniczenia typu CaO/(CaO+SiO2) = od 0,3 do 0,6 oraz Fe/(CaO+SiO2+FeOx) = 0,2 do 0,5.

Sposób według wynalazku pozwala na wytworzenie miedzi konwertorowej lub wysokogatunkowego kamienia miedziowego w reaktorze do wytapiania z mieszanki koncentratu miedzi i/lub kamienia miedziowego, jak również materiału zawierającego krzemian oraz materiału zawierającego wapno. Schłodzony i drobno zmielony kamień miedziowy wprowadzany jest do reaktora do wytapiania w celu wytworzenia miedzi konwertorowej o zawartości siarki niższej niż 1,0% wagowo i stosunkowo małej zawartości żużla, w którym aktywność wapna jest wysoka w celu zwiększenia ożużlowania związków arsenu i antymonu, ale w którym także aktywność krzemionki jest wysoka w celu wyeliminowania ołowiu z miedzi konwertorowej.

Drobno zmielony kamień miedziowy wprowadzany do pieca może być kamieniem miedziowym o zawartości miedzi 60 - 78% wag., wytworzonym w dowolnym znanym piecu do wytapiania. Pojedynczy zawiesinowy piec do wytapiania może być zaprojektowany bezpośrednio jako piec konwertorowy, zależnie od zawartości miedzi i składu dostępnych koncentratów oraz ilości drobno zmielonego kamienia miedziowego.

PL 197 523 B1

Żużel poddawany jest dalszej obróbce w jednoetapowym lub korzystnie dwuetapowym procesie oczyszczania. Dwuetapowy sposób oczyszczania zawiera albo dwa elektryczne piece albo też jeden elektryczny piec oraz instalację do zagęszczania żużla. Jeżeli żużel poddawany jest obróbce w instalacji do zagęszczania żużla, koncentrat żużla może być wprowadzany z powrotem do reaktora do wytapiania. Miedź konwertorowa przechodzi typową rafinacje w piecu anodowym.

Jeżeli produkcja wysokogatunkowego kamienia miedziowego prowadzona jest w piecu płomieniowym, żużel wytworzony w etapie wytapiania miedzi konwertorowej może być korzystnie granulowany i wprowadzany do głównego pieca do wytapiania w celu odzysku miedzi. Ekonomia tego procesu zależy od ilości koncentratu w podawanej mieszance oraz ilości wytworzonego żużla. Żużel wytworzony w głównym piecu do wytapiania podlega następnie zwykłemu jednoetapowemu procesowi oczyszczania żużla lub też jest bezpośrednio usuwany (elektryczny piec, piec do oczyszczania żużla lub flotacja żużla), zależnie od zawartości miedzi w żużlu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku na którym przedstawiono: fig. 1 - zawartość miedzi w żużlach różnego rodzaju jako funkcję znormalizowanego ciśnienia cząstkowego tlenu (T = 1300°C) w miedzi konwertorowej według przykładu 1, fig. 2 - współczynnik rozkładu arsenu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową w różnych rodzajach żużla jako funkcję znormalizowanego ciśnienia cząstkowego tlenu w miedzi konwertorowej według przykładu 1, fig. 3 współczynnik rozkładu ołowiu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową w różnych rodzajach żużla jako funkcję znormalizowanego ciśnienia cząstkowego tlenu w miedzi konwertorowej według przykładu 1, fig. 4 - zawartość miedzi w żużlu na diagramie FeO_x+CaO+SiO2=100, według przykładu 1, fig. 5 - współczynnik rozkładu arsenu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do (% zawartości Cu) w żużlu = 20%, według przykładu 1, fig. 6 - współczynnik rozkładu ołowiu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do (% zawartości Cu) w żużlu = 20%, według przykładu 1, fig. 7 - temperaturę dla lepkości żużla równej 200 cP na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do (% zawartości Cu) w żużlu = 15%, według przykładu 1.

P r z y k ł a d 1

Miedź konwertorowa wyprodukowana została w mini pilotażowym zawiesinowym piecu do wytapiania w szeregu testów, w których surowcami zawierającymi miedź były drobnoziarnisty kamień miedziowy (72,3% wag. Cu, 3,4% wag. Fe, 20,3% wag. S) oraz koncentrat miedzi (29,2% wag. Cu, 33,7% wag. S, 21,0% wag. Fe). Proporcja mieszanki kamienia miedziowego i koncentratu (kg kamienia miedziowego)/(kg kamienia miedziowego + kg koncentratu)*100 miała wartość w zakresie 50 100%. Szybkość podawania wynosiła 100 - 200 kg/godz. Stopień utleniania wytwarzanej miedzi konwertorowej kontrolowany był przez współczynnik tlenu (Nm³ O₂/tonę surowca), zaś skład żużla (stosunki wagowe CaO/SiO₂, Fe/SiO₂ w żużlu) kontrolowany był poprzez dodatek do surowca piasku krzemionkowego i wapna. Po każdym okresie, w którym parametry procesu utrzymywane były na stałym poziomie, żużel i miedź konwertorowa były spuszczane z osadnika pieca, po czym wytworzona miedź konwertorowa i żużel były analizowane. Średnia zawartość siarki w miedzi konwertorowej wynosiła 0,2% wag. (0,01 - 0,89% siarki).

Poniżej podano przykładowe wyniki jednego z okresów testowych:

Szybkość podawania kamienia miedziowego:

Jakość kamienia miedziowego (3,4% Fe, 18,2% S, 0,26% As, 0,2% Pb)

Szybkość podawania koncentratu

Jakość koncentratu (20,9% Fe, 30,7% S, 5,1% SiO₂,

1,3% As, 0,11% Pb)

Szybkość podawania piasku krzemionkowego Szybkość podawania wapna

Szybkość podawania tlenu technicznego do palnika koncentratu Szybkość podawania powietrza do palnika koncentratu Wzbogacenie w tlen

Współczynnik tlenu

Butan wprowadzany do szybu reakcyjnego i osadnika w celu zrównoważenia strat ciepła czas trwania testu (przy włączonym zasilaniu)

Temperatura spustu

89,7 kg/godz.

72,3% Cu 59,9 kg/godz.

30,2% Cu 0,5 kg/godz.

10,3 kg/godz. ^{29,0 N}m^3/go^dz. ^{31,0 N}m^3/go^dz. 59,2%

245^,4 Nm³O₂/t

3,03 kg/godz.

godziny 10 min 1300°C

PL 197 523 B1

Jakość wytworzonej miedzi konwertorowej:

Zawartość siarki	0,08% S
Zawartość arsenu	0,077% As
Zawartość ołowiu	0,035% Pb
Jakość wytworzonego żużla
Zawartość miedzi	18,3% Cu
Zawartość wapna	19,3% CaO
Zawartość krzemionki	7,6% SiO2
Zawartość żelaza	28,2% Fe
Zawartość arsenu	0,68% As
Zawartość ołowiu	0,28% Pb
CaO/SiO2(% wagowo/% wagowo)	2,54
Fe/SiO2(% wagowo/% wagowo)	3,71
CaO/(CaO+SiO2) (% wagowo/% wagowo)	0,72
Współczynnik rozkładu arsenu między żużlem
a miedzią konwertorową	8,8
Współczynnik rozkładu ołowiu między żużlem
a miedzią konwertorową	8,0

Możliwość zastosowania sposobu jest opisana dalej w oparciu o wyniki testu i fig. 1-7.

Na fig. 1 przedstawiono zawartość miedzi w żużlach różnego rodzaju w funkcji znormalizowanego cząstkowego ciśnienia tlenu (T = 1300°C) w miedzi konwertorowej. Można zauważyć, że kiedy stosunek wagowy CaO/SiO2 (przy danym stosunku Fe/SiO2) żużla wzrasta, zawartość miedzi w żużlu maleje. Dla porównania przedstawiono także na fig. 1 zawartość miedzi w żużlu fajalitowym (żelazokrzemian). W porównaniu do żużla fajalitowego, zawartość miedzi przy tym samym potencjale tlenu jest znacznie niższa.

Na fig. 2 przedstawiono współczynnik rozkładu arsenu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową LA_S ^(zuzel/Cu)=(% zawartości As w żużlu)/(% zawartości As w miedzi konwertorowej) w różnych rodzajach żużla w funkcji znormalizowanego ciśnienia cząstkowego tlenu w miedzi konwertorowej. Można zauważyć, że kiedy stosunek wagowy CaO/SiO2 (przy danym stosunku Fe/SiO2) żużla wzrasta, to wtedy współczynnik rozkładu arsenu Las^^/c rośnie. Dla porównania podano także na fig. 2 współczynnik rozkładu arsenu pomiędzy żużlem żelazokrzemianowym a miedzią konwertorową. W porównaniu ze współczynnikiem rozkładu arsenu LAs^e/C dla żużla fajalitowego, współczynnik dla żużla CaO/SiO2 jest wyższy przy tym samym potencjale tlenu, wykazując znacznie większą zdolność do usuwania arsenu z miedzi konwertorowej.

Na fig. 3 przedstawiono współczynnik rozkładu ołowiu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową L_Pt,(żuż^el/Cu)=(%zawartości Pb w żużlu)/(% zawartości Pb w miedzi konwertorowej) dla różnych rodzajów żużla w funkcji znormalizowanego ciśnienia cząstkowego tlenu w miedzi konwertorowej. Można zauważyć, że kiedy stosunek wagowy CaO/SiO2 (przy danym stosunku Fe/SiO2) żużla wzrasta, współczynnik rozkładu ołowiu L^uże/C nieco maleje. Dla porównania na fig. 3 podano także współczynnik rozkładu ołowiu pomiędzy żużlem ferrytowo-wapniowym a miedzią konwertorową. W porównaniu ze współczynnikiem rozkładu ołowiu L_Pb(żuż^el/Cu) dla żużla ferrytowo-wapniowego, wartość tego współczynnika dla żużla CaO/SiO2 jest wyższa przy tym samym potencjale tlenu, wykazując większą zdolność do usuwania arsenu z miedzi konwertorowej.

Na fig. 4 przedstawiono zawartość miedzi w żużlu podaną na diagramie FeO_x+CaO+SiO2=100. Wyniki znormalizowane są do temperatury 1300°C oraz do cząstkowego ciśnienia tlenu log pO2 = -4,5. Można zauważyć, że w przypadku żużla FeOx+CaO+SiO2+tlenek miedzi przy stałym ciśnieniu cząstkowym tlenu, zawartość miedzi w żużlu wynosi pomiędzy 10 - 20%, gdy stosunek wagowy CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, zaś zawartość CaO w systemie CaO+SiO2+FeOx jest wyższa niż 20%.

Na fig. 5 przedstawiono współczynnik rozkładu zawartości arsenu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową, przedstawiony na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do zawartości % Cu w żużlu = 20%. Zaznaczono także linie stałego rozkładu uzyskane w oparciu o wyniki testu. Gdy stosunek wagowy CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, wtedy współczynnik rozkładu rośnie wraz ze wzrostem zawartości CaO w systemie.

Na fig. 6 przedstawiono współczynnik rozkładu ołowiu pomiędzy żużlem a miedzią konwertorową, przedstawiony na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do % zawartości Cu,

PL 197 523 B1 w żużlu = 20%. Gdy stosunek wagowy CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, wtedy współczynnik rozkładu ołowiu rośnie wraz ze spadkiem zawartości CaO w systemie.

Lepkość żużli w testach pilotażowych była wystarczająco niska, ażeby mogły być one spuszczane z pieca przez typowy otwór. W celu zbadania zachowania się lepkości żużli, przeprowadzono bardziej szczegółowe pomiary dla niektórych żużli wytworzonych w testach pilotażowych. Na fig. 7 przedstawiono temperaturę dla lepkości żużla wynoszącej 200 cP, przedstawioną na diagramie FeOx+CaO+SiO2=100 znormalizowanym do % zawartości Cu w żużlu = 15%. Temperatura dla lepkości 200 cP rośnie, gdy zawartość CaO w żużlu maleje. W oparciu o obliczenia teoretyczne powstawanie litego magnetytu ogranicza stosowalność tego rodzaju żużla, jak przedstawiono z użyciem linii przerywanej na fig. 7.

Wyniki przedstawione na fig. 1-7 wskazują, iż żużel jest wystarczająco płynny aby mógł zostać spuszczony z pieca, gdy stosunek wagowy CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, a także zawartość CaO w żużlu obliczona w systemie FeOx+CaO+SiO2=100 jest wyższa niż 20% i kiedy zawartość miedzi w żużlu jest wyższa niż 8%.

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Sposób wytwarzania miedzi konwertorowej lub wysokogatunkowego kamienia miedziowego w zawiesinowym reaktorze do wytapiania, bezpośrednio z materiału zawierającego koncentrat siarczku miedzi i/lub drobno zmielony kamień miedziowy, w którym do reaktora wprowadza się gaz zawierający tlen a wraz z gazem zawierającym tlen wprowadza się koncentrat miedzi i/lub drobno zmielony kamień miedziowy oraz topnik, znamienny tym, że jako topnik stosuje się topnik zawierający CaO i SiO2, przy czym część miedzi w koncentracie i/lub kamieniu miedziowym utlenia się tworząc żużel, w którym stosunek wagowy zawartości CaO/SiO2 jest wyższy niż 1,5, w którym miedź występuje w postaci utlenionej zaś zawartość w żużlu miedzi w postaci utlenionej wynosi przynajmniej 6% wag., i w którym zawartość wapna obliczona w systemie CaO+SiO2+FeOx=100 jest wyższa niż 20%.