PL196813B1 - Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie do dozowania sproszkowane- go lekarstwa przez inhalowanie, zawieraj ace pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do po- mieszczenia licznych dawek lekarstwa, ponadto kana l powietrzny, przez który powietrze jest wci agane poprzez ustnik, oraz cz lon odmierza- j acy, znamienne tym, ze cz lon odmierzaj acy (6) jest w postaci obracalnego b ebna, wyposa zone- go w pierwsze i drugie wg lebienie dozuj ace (7a, 7b) do pomieszczenia w jednym po lo zeniu od- mierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekar- stwem i dla przenoszenia w drugim po lo zeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekarstwem do kana lu powietrznego (12), gdzie sproszkowane lekarstwo ulega przej sciu do postaci aerozolu pod wp lywem inhalacji rów- nocze snie z pierwszego i drugiego wg lebienia dozuj acego (7a, 7b). PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196813 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 351889 ⁽¹³⁾ (22) Data zgłoszenia: 20.04.2000 ^{(51) Int.Cl.}

A61M 15/00 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

20.04.2000, PCT/FI00/00348 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

02.11.2000, WO00/64520 PCT Gazette nr 44/00 (54) Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie

	(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:	INNOVATA BIOMED LIMITED,Edynburg,GB
23.04.1999,FI,990914	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 30.06.2003 BUP 13/03	Tommi Koskela,Kuopio,FI Antti Koivisto,Kuopio,FI Matti Silvasti,Kuopio,FI Jussi Haikarainen,Helsinki,FI
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
29.02.2008 WUP 02/08	(74) Pełnomocnik:
	Sierpińska Urszula, PATPOL Sp. z o.o.

⁽⁵⁷⁾ 1. Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa, ponadto kanał powietrzny, przez który powietrze jest wciągane poprzez ustnik, oraz człon odmierzający, znamienne tym, że człon odmierzający (6) jest w postaci obracalnego bębna, wyposażonego w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące (7a, 7b) do pomieszczenia w jednym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekarstwem i dla przenoszenia w drugim położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekarstwem do kanału powietrznego (12), gdzie sproszkowane lekarstwo ulega przejściu do postaci aerozolu pod wpływem inhalacji równocześnie z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego (7a, 7b).

PL 196 813 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, przydatne przykładowo do leczenia astmy.

Podawanie sproszkowanego lekarstwa przez inhalację z inhalatora jest znane. Z publikacji patentowych GB 2165159, EP 79478 i EP 166204 są znane inhalatory proszku typu wielodawkowego, zawierające pojemnik, który zawiera lekarstwo oraz człon odmierzający, odmierzający i dozujący jednostkową dawkę lekarstwa. W tego rodzaju urządzeniach, w powierzchni cylindrycznego członu odmierzającego jest wrębiony szereg dozujących wgłębień, przy czym ten człon odmierzający jest umieszczony w komorze o takim samym kształcie. Podczas obrotu członu odmierzającego, wgłębienia dozujące poruszają się po kolei najpierw do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem z proszkiem dla napełnienia a następnie do położenia ustawionego w jednej linii z kanałem inhalacyjnym, gdzie jednostkowa dawka opada siłami ciężkości z wgłębienia dozującego do kanału inhalacyjnego, a następnie dawka medykamentu jest inhalowana z kanału inhalacyjnego. Urządzenia takie mają wadę polegającą na tym, że w przypadku ich stosowania jest możliwe przedozowanie lekarstwa przez umożliwienie dozowania licznych dawek kolejno do kanału inhalacyjnego, przez co podczas jednej inhalacji może być zaciągnięta dawka wielokrotna.

Dokonywano rozmaitych prób rozwiązania wspomnianego wyżej problemu przez zastosowanie układów dozujących, w których wgłębienie dozujące nie jest opróżniane do kanału inhalacyjnego siłami ciężkości, a zamiast tego dawka lekarstwa jest inhalowana bezpośrednio z wgłębienia dozującego, jak ujawniono w publikacjach patentowych WO 92/00771 i WO 92/09322. W tego rodzaju urządzeniach podczas obrotu członu odmierzającego, wgłębienia dozujące przesuwają się najpierw do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem do napełnienia, a następnie do kanału inhalacyjnego, który jest ukształtowany tak, że wgłębienia dozujące są opróżniane pod wpływem przepływu inhalowanego powietrza, po czym zostają obrócone o pełne 360° z powrotem do położenia ustawionego w jednej linii z pojemnikiem.

Przy leczeniu chorób układu oddechowego jest często korzystne podawanie pacjentowi kombinacji lekarstw, np. kombinacji leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego. Jednakże opisane powyżej urządzenia nie nadają się do dostarczania jednorazowo więcej niż jednokrotnej dawki proszku lekarstwa. W niektórych przypadkach jest możliwe zmieszanie dwóch lub kilku lekarstw do inhalowanej mieszaniny proszkowej podawanej równocześnie jako pojedyncza dawka, jednakże niekompatybilność substancji lekarstw, wzajemne ich oddziaływanie podczas przechowywania lub odmienne własności napowietrzania mogą często wykluczać zastosowanie tego rodzaju mieszaniny lekarstw. W tym celu, dla inhalowania kombinacji lekarstw pacjent musi inhalować odmienne sproszkowane lekarstwa z dwóch inhalatorów proszku. Z opisu patentowego USA 5,524,613 jest znany wielopojemnikowy inhalator proszku, który jednakże ma skomplikowaną konstrukcję i wymaga stosowania źródła sprężonego powietrza dla wspomagania procesu inhalowania.

Celem wynalazku jest opracowanie prostego, niekosztownego, wielodawkowego inhalatora proszku, który zapewni możliwość dostarczania kombinacji lekarstw, np. leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego, równocześnie poprzez pojedyncze inhalowanie.

Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa, ponadto kanał powietrzny, przez który powietrze jest wciągane poprzez ustnik, oraz człon odmierzający, według wynalazku charakteryzuje się tym, że człon odmierzający jest w postaci obracalnego bębna, wyposażonego w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące do pomieszczenia w jednym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem i dla przenoszenia w drugim położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem do kanału powietrznego, gdzie sproszkowane lekarstwo ulega przejściu do postaci aerozolu pod wpływem inhalacji równocześnie z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego.

Kanał powietrzny zawiera dwa oddzielne kanały aerozolujące.

Przez ustnik przechodzą dwa oddzielne kanały aerozolujące.

Urządzenie według wynalazku zawiera dwa pojemniki z proszkiem, z których potrzebne dawki do połączonego dozowania zostają odmierzone, wprowadzone do kanału powietrznego i inhalowane równocześnie. Korzystnie dwa pojemniki zawierają odmienne składniki aktywne. Składniki aktywne znajdujące się w oddzielnych pojemnikach są wprowadzane do kanału powietrznego za pomocą oddzielnych wgłębień dozujących i są mieszane nie wcześniej niż w kanale powietrznym lub w układzie

PL 196 813 B1 oddechowym pacjenta podczas inhalowania. Inhalowany strumień powietrza jest prowadzony przez dwa oddzielne kanały aerozolujące, po jednym dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Zgodnie z tym, mogą być uwzględnione różnice we własnościach aerozolujących sproszkowanych lekarstw, a każ dy kanał aerozolujący może być zaprojektowany odpowiednio do własności każdego sproszkowanego lekarstwa.

Inhalator według wynalazku ma zdolność dostarczania i rozpylania sproszkowanego lekarstwa z dwóch lub więcej wgłębień dozujących równocześnie bez zastosowania sprężonego powietrza, nawet jeżeli jest zastosowany przez pacjenta o zredukowanej wydolności inhalowania.

Według wynalazku opracowano urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa, kanał powietrzny, przez który jest wciągane powietrze za pomocą ustnika, człon odmierzający w postaci obracanego bębna obracającego, wyposażonego w pierwsze i drugie wgłębienie dozujące dla pomieszczenia w pierwszym położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem i dla przenoszenia w następnym poło żeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika z lekarstwem do kanału powietrznego, gdzie sproszkowane lekarstwo ulega napowietrzeniu pod wpływem inhalowania równocześnie z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego. W zalecanym rozwiązaniu kanał powietrzny jest przeprowadzony przez dwa oddzielne kanały aerozolujące.

Pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem są oddzielone tak, że składniki aktywne nie mogą być mieszane podczas przechowywania. Pojemniki zawierają proszkową postać korzystnie odmiennych składników aktywnych, które mają być dostarczone pacjentowi jako połączony medykament. Tego rodzaju połączony medykament może stanowić kombinację dowolnych dwóch lekarstw które mogą być dawkowane przez inhalowanie. Przy leczeniu astmy typową kombinację stanowi kombinacja leku rozszerzającego oskrzela i leku przeciwzapalnego. Lek przeciwzapalny jest korzystnie steroidowym lekiem przeciwzapalnym. Odpowiednie kombinacje lekarstwa obejmują np. formoterol i budesonid, salmeterol i dipropionian beklometanosonu i salmeterol i propionian flutikasonu. Zwykle pojemnik ma wsad lekarstwa przeznaczony np. na 200 dawek.

Człon odmierzający jest w postaci obracalnego bębna, np. cylindra i jest wyposażony w dwa szeregi wgłębień dozujących, wrębionych w powierzchni członu odmierzającego. W pierwszym położeniu członu odmierzającego pierwsze wgłębienie dozujące jest ustawione w jednej linii z pierwszym pojemnikiem z lekarstwem i równocześnie drugie wgłębienie dozujące jest ustawione w jednej linii z drugim pojemnikiem z lekarstwem dla napeł nienia proszkiem. Gdy czł on odmierzają cy jest obracany do drugiego położenia, wówczas pierwsze i drugie wgłębienie dozujące są przesuwane do kanału powietrznego. Pierwsze i drugie wgłębienie dozujące może mieć odmienną wielkość i/lub kształt według własności każdego proszku.

Kanał powietrzny jest korzystnie tak zaprojektowany, że na początku inhalowania powietrze jest prowadzone bezpośrednio do wypełnionych wgłębień dozujących, które następnie są intensywnie przepłukiwane przepływającym powietrzem, a proszek ulega napowietrzeniu równocześnie z pierwszej i drugiej wnęki dozującej. Gdy proszek zostanie napowietrzony bezpośrednio z wgłębień dozujących, wówczas unika się możliwości przedozowania przez inhalowanie wielokrotnych dawek.

W zalecanym rozwią zaniu inhalowany strumień powietrza jest prowadzony przez dwa oddzielne kanały aerozolujące, po jednym dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Przekrojowy kształt i wymiary każdego kanału aerozolującego mogą zatem być zaprojektowane odpowiednio do własności napowietrzania i rozpylania każdego proszku lekarstwa, np. dla wytworzenia odmiennej rezystancji przepływu powietrza dla każdego sproszkowanego lekarstwa. Jeżeli zastosowane są dwa oddzielne kanały napowietrzające, wówczas dwa składniki aktywne są mieszane ze sobą nie wcześniej niż w ustniku, lub też jeżeli przez ustnik prowadzą oddzielne kanały aerozolujące, to w jamie ustnej pacjenta.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut aksonometryczny rozłożonego na części urządzenia według wynalazku, fig. 2 - przekrój podłużny urządzenia poprzez pierwszy pojemnik z lekarstwem, fig. 3a, 3b, 3c i 3d - widok z przodu, przekrój widoku z boku, widok z tyłu i przekrój widoku z góry pierwszego rozwiązania ustnika, fig. 4a, 4b, 4c i 4d - widok z przodu, przekrój widoku z boku, widok z tyłu i przekrój widoku z góry drugiego rozwiązania ustnika, a fig. 5a, 5b, 5c i 5d - widok z przodu, przekrój widoku z boku, widok z tyłu i przekrój widoku z góry trzeciego rozwią zania ustnika.

Na fig. 1 pokazano w rozłożeniu na części konstrukcję pierwszego rozwiązania urządzenia według wynalazku. Dwa pojemniki 1, 2 z lekarstwem, które mają być napełnione sproszkowanym

PL 196 813 B1 lekarstwem, mają przekrój kwadratowy i stożkowe części końcowe. Wieko 3 zamyka górną krawędź pojemników z lekarstwem. Pokrywa 8 wraz z klapką 5 jest przystosowana do przykrywania pojemników 1, 2 i wieka 3. Obracany ręcznie bęben odmierzający 6, posiadający dwa szeregi pięciu wgłębień dozujących 7a, 7b, jest zamontowany do wydrążonego cylindrycznego korpusu 8, który jest uformowany razem z pojemnikami 1, 2.

Razem z pojemnikami 1, 2 na lekarstwo jest również uformowana tylna ściana 9 urządzenia, jak również występ 10 dla pomieszczenia ustnika 11 z kanałem powietrznym 12. Bęben odmierzający 8 ma dodatkowo do szeregu wgłębień dozujących 7a, 7b, zęby 13, które są łączone z klapką 5. Urządzenie jest uruchamiane przez naciskanie w dół pokrywy 4, przez co klapka 5 łącząca się z zębami 13 powoduje obrót członu odmierzającego 6 tak, że obrót może być realizowany jedynie skokowo odpowiednio do odległości obwodowej pomiędzy wgłębieniami dozującymi 7a, 7b. Zaczepowy napęd członu odmierzającego 6 automatycznie ustawia w linii wgłębienia dozujące 7a, 7b z wylotem pojemnika 1, 2 z lekarstwem z jednej strony i kanałem powietrznym 12 ustnika 11 z drugiej strony. Ponadto cylindryczny korpus 8 ma wysunięty nosek zaczepowy (nie pokazany), który zachodzi we wręby 14 w bębnie odmierzającym 6 tak, że analogicznie do zapadki, obrót jest możliwy jedynie w jednym kierunku.

Na fig. 2 pokazano podłużny przekrój przez pierwszy pojemnik 1 z lekarstwem według wynalazku. Cylindryczny korpus 8 posiada otwór 15, przez który wypada proszek z pojemnika 1 z lekarstwem do wgłębienia dozującego, gdy to wgłębienie dozujące jest ustawione w jednej linii z otworem 15. Następny otwór 16 jest utworzony na poziomie kanału powietrznego 12 dla wyładowywania proszku z wgłębienia dozującego do kanału powietrznego 12 pod wpływem inhalowania. W poło żeniu pokazanym na fig. 2, górne wgłębienie dozujące jest wypełnione dawką pierwszego proszku leczniczego z pierwszego pojemnika 1 z lekarstwem, zaś wcześniej napełnione wgłębienie dozujące jest przekręcone do kanału powietrznego 12 i jest gotowe do inhalowania. Ustnik 11, przez który można inhalować proszek leczniczy, jest utworzony po jednej stronie urządzenia inhalacyjnego i posiada kanał powietrzny 12, do rozprowadzania dawki lekarstwa z wgłębienia dozującego do wciąganego powietrza. W obszarze przyłączenia ustnika 11 są utworzone wloty 17 powietrza. Powietrze zostaje wprowadzone do szczeliny pomiędzy otworem 16 cylindrycznego korpusu 8 i przegrodową ścianą 19 ustnika 11. Ta szczelina, która jest korzystnie uformowana jako dysza, powoduje przepływ ukierunkowanego liniowo strumienia powietrza do wgłębienia dozującego, wydmuchując proszek z wgłębienia dozującego do kanału powietrznego 12 bez pozostawiania jakiejkolwiek pozostałości.

Na fig. 3a, 3b, 3c i 3d pokazano pierwsze rozwiązanie ustnika mającego szeroki kanał powietrzny 12 przykrywający zarówno obydwa wgłębienia dozujące. W tym rozwiązaniu składniki aktywne są mieszane ze sobą gdy tylko zostaną wydobyte z wgłębień dozujących i sprowadzone do postaci aerozolu.

Na fig. 4a, 4b, 4c i 4d pokazano następne rozwiązanie ustnika, w którym kanał powietrzny 12 zawiera dwa oddzielne kanały aerozolujące 20, 21, zjednoczone w ustniku w główny kanał powietrzny 12. W tym rozwiązaniu składniki aktywne mieszają się ze sobą nie wcześniej niż w głównym kanale powietrznym 12 w ustniku.

Na fig. 5a, 5b, 5c i 5d pokazano następne rozwiązanie ustnika, w którym kanał powietrzny zawiera dwa oddzielne kanały aerozolujące 20, 21, poprowadzone poprzez cały ustnik. W tym rozwiązaniu składniki aktywne są mieszane ze sobą nie wcześniej niż w jamie ustnej lub układzie oddechowym pacjenta.

W obrę bie ujawnionych rozwią zań mogą być dokonywane inne modyfikacje i zmiany bez wykraczania poza przedmiot wynalazku zdefiniowany w następujących zastrzeżeniach. Przykładowo, można zastosować więcej niż dwa pojemniki z lekarstwem i odpowiadające szeregi wgłębień dozujących. Dodatkowo, do inhalatora można zamontować licznik dla zliczenia liczby obrotów członu dozującego.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do dozowania sproszkowanego lekarstwa przez inhalowanie, zawierające pierwszy i drugi pojemnik z lekarstwem do pomieszczenia licznych dawek lekarstwa, ponadto kanał powietrzny, przez który powietrze jest wciągane poprzez ustnik, oraz człon odmierzający, znamienne tym, że człon odmierzający (6) jest w postaci obracalnego bębna, wyposażonego w pierwsze

   PL 196 813 B1 i drugie wgłębienie dozują ce (7a, 7b) do pomieszczenia w jednym poło ż eniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekarstwem i dla przenoszenia w drugim położeniu odmierzonej dawki sproszkowanego lekarstwa z pierwszego i drugiego pojemnika (1, 2) z lekarstwem do kanału powietrznego (12), gdzie sproszkowane lekarstwo ulega przejściu do postaci aerozolu pod wpływem inhalacji równocześnie z pierwszego i drugiego wgłębienia dozującego (7a, 7b).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kanał powietrzny (12) zawiera dwa oddzielne kanały aerozolujące (20, 21).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że przez ustnik (11) przechodzą dwa oddzielne kanały aerozolujące (20, 21).