PL196370B1 - Zespół złączny płatów opakowania - Google Patents

Abstract

1. Zespól zlaczny platów opakowania, w którym jeden z platów zamykajacych opakowanie jest za- opatrzony w wystajacy z niego jezyczek z bocznymi wycieciami tworzacymi szyjke jezyczka oraz krawe- dzie blokujace, zas przeciwlegly, drugi plat zamyka- jacy jest zaopatrzony w zespól naciec sluzacych do przelkniecia i zablokowania jezyczka, znamienny tym, ze ten drugi, przeciwlegly plat zamykajacy (5) sklada sie z czesci srodkowej (6) oraz z polaczonej z nim linia zagiecia (8) czesci koncowej (7), zas jego zespól naciec (30), znajdujacy sie w obszarze czesci srodkowej (6) sklada sie z dwóch symetrycznych naciec (50, 52), przy czym stanowiace ich czesci naroza (58) i naciecia (54) siegaja poza linie zagiecia (8) w obszar czesci zewnetrznej (7) przeciwleglego plata zamykajacego (5), natomiast naciecia (56), stanowia- ce czesc naciec (50, 52), tworza krawedzie utworzonej miedzy nimi rozpórki (60), zaopatrzonej w linie zagie- cia (62), równolegla do linii zagiecia (8), lecz przesu- nieta wzgledem niej w kierunku czesci koncowej (7) przeciwleglego plata zamykajacego (5), a ponadto os rozpórki (60) jest wspólosiowa wzgledem osi je- zyczka (20) wystajacego poza krawedz pierwszego plata zamykajacego (1). PL PL PL PL PL

Description

(22) Data zgłoszenia: 01.06.1999 (19) PL (11) 196370 (13) B1 (51) Int.Cl.

B65D 71/00 (2006.01)

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

01.06.1999, PCT/US99/12176 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

02.12.1999, WO99/61341 PCT Gazette nr 48/99 (54)

Zespół złączny płatów opakowania

(30) Pierwszeństwo: 29.05.1998,US,09/086,729	(73) Uprawniony z patentu: MEADWESTVACO PACKAGING SYSTEMS LLC,Stamford,US
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 05.11.2001 BUP 23/01	(72) Twórca(y) wynalazku: James R. Oliff,Douglasville,US
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.12.2007 WUP 12/07	(74) Pełnomocnik: Kamiński Zbigniew, Kancelaria Patentowa

(57) 1. Zespół złączny płatów opakowania, w którym jeden z płatów zamykających opakowanie jest zaopatrzony w wystający z niego języczek z bocznymi wycięciami tworzącymi szyjkę języczka oraz krawędzie blokujące, zaś przeciwległy, drugi płat zamykający jest zaopatrzony w zespół nacięć służących do przełknięcia i zablokowania języczka, znamienny tym, że ten drugi, przeciwległy płat zamykający (5) składa się z części środkowej (6) oraz z połączonej z nim linią zagięcia (8) części końcowej (7), zaś jego zespół nacięć (30), znajdujący się w obszarze części środkowej (6) składa się z dwóch symetrycznych nacięć (50, 52), przy czym stanowiące ich części naroża (58) i nacięcia (54) sięgają poza linię zagięcia (8) w obszar części zewnętrznej (7) przeciwległego płata zamykającego (5), natomiast nacięcia (56), stanowiące część nacięć (50, 52), tworzą krawędzie utworzonej między nimi rozpórki (60), zaopatrzonej w linię zagięcia (62), równoległą do linii zagięcia (8), lecz przesuniętą względem niej w kierunku części końcowej (7) przeciwległego płata zamykającego (5), a ponadto oś rozpórki (60) jest współosiowa względem osi języczka (20) wystającego poza krawędź pierwszego płata zamykającego (1).

PL 196 370 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół złączny płatów opakowania, w którym jeden z płatów zamykających opakowanie jest zaopatrzony w wystający z niego języczek z bocznymi wycięciami tworzącymi szyjkę języczka oraz krawędzie blokujące, zaś przeciwległy, drugi płat zamykający jest zaopatrzony w zespół nacięć służących do przełknięcia i zablokowania języczka.

W konstrukcji opakowań przeznaczonych dla jednakowego artykułu, zwłaszcza opakowań w postaci tubusowej, stosowane są zespoły złączne płatów opakowania, umożliwiające łatwe zamknięcie go, a równocześnie zapewniające skuteczność zamknięcia, aż do chwili jego uprawnionego otwarcia.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 3 249 284 znany jest zespół złączny płatów opakowania, zaopatrzony w języczek i we współpracujące z nim nacięcie, przy czym korpus języczka jest przymocowany do płata zamykającego za pośrednictwem wąskiej szyjki. Języczek jest ponadto zaopatrzony w krawędź blokującą, łączącą jego korpus ze wspomnianą wąską szyjką. W przeciwległym płacie zamykającym znajduje się nacięcie, w które wkładany jest języczek. Po włożeniu języczka jego krawędź jest zablokowana przez koniec nacięcia, uniemożliwiając wyciągnięcie języczka, a tym samym tworząc skuteczne złącze.

Dla tego rodzaju zespołów złącznych są zwykle stosowane elementy ułatwiające otwieranie nacięcia podczas wkładania języczka, bowiem bez nich może łatwo nastąpić uszkodzenie krawędzi nacięcia, względnie języczka, którym trudno jest trafić między krawędzie nacięcia.

W rozwiązaniu znanym z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4 600 140 część języczka jest zagięta, przylegając do pozostałej niezagiętej części języczka. Po włożeniu języczka do otworu utworzonego między krawędziami nacięcia, jego zagięta część odpręża się i przynajmniej częściowo wraca do stanu pierwotnego, stając się skutecznym elementem złącznym. Niedogodnością tego rozwiązania jest stosunkowo skomplikowane urządzenie do wytwarzania wykroju opakowania z takim zespołem złącznym.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4 708 284 znany jest zespół złączny do łączenia ze sobą płatów zamykających opakowania, które wspólnie tworzą jedną z jego ścian. Każdy zespół złączny składa się z elementów usytuowanych w części wewnętrznej i w części zewnętrznej płata zamykającego. Elementy części zewnętrznej płata zamykającego obejmują klapę połączoną z krawędzią płata wzdłuż linii zagięcia oraz wystający z niej trapezowy lub owalny języczek połączony z tą klapą wzdłuż linii zagięcia. Języczek jest zaopatrzony w obustronne wycięcia, równoległe do jego linii zagięcia i tworzące szyjkę. Elementy płata wewnętrznego obejmują znajdujący się w pobliżu krawędzi płata otwór o kształcie podobnym do kształtu języczka oraz bardziej oddaloną od tej krawędzi wąską, trapezową klapę utworzoną przez prostoliniowe nacięcie i poprzeczne nacięcie w kształcie litery S, połączone z płatem wewnętrznym i linią zagięcia. Zamykanie zespołu złącznego płatów odbywa się w ten sposób, że zewnętrzny płat zamykający wsuwa się pod wewnętrzny, drugostronny płat zamykający, wsuwając równocześnie języczek w otwór płata wewnętrznego. Zewnętrzna część języczka opiera się wówczas na krawędzi tego otworu. Następnie zagina się klapę wraz z języczkiem wzdłuż linii zagięcia w taki sposób, aby przednia krawędź języczka wsunęła się pod odginającą się i unoszącą klapę. Równocześnie wycięcia języczka wsuwają się do wnętrza występów utworzonych przez esowe nacięcia. Płaty zewnętrzny i wewnętrzny zostają wówczas połączone i unieruchomione względem siebie, natomiast języczek pozostaje w położeniu pionowym, oddzielając od siebie kolejne rzędy butelek.

Niedogodnością tego rozwiązania jest stosunkowo czaso- i pracochłonne łączenie płatów oraz niewielka wytrzymałość połączenia związana ze zmniejszeniem pola przekroju płata wewnętrznego przez stosunkowo duże otwory, przez które przetyka się klapy z języczkami.

Celem wynalazku jest opracowanie takiego zespołu złącznego altów opakowania, który wyeliminuje omówione wyżej niedogodności znanych zespołów złącznych.

Cel ten zrealizowano w zespole złącznym płatów opakowania według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że ten drugi, przeciwległy płat zamykający składa się z części środkowej oraz z połączonej z nim linią zagięcia części końcowej, zaś jego zespół nacięć, znajdujący się w obszarze części środkowej składa się z dwóch symetrycznych nacięć, przy czym stanowiące ich części naroża i nacięcia sięgają poza linię zagięcia w obszar części zewnętrznej przeciwległego płata zamykającego, natomiast nacięcia, stanowiące część nacięć, tworzą krawędzie utworzonej między nimi rozpórki, zaopatrzonej w linię zagięcia, równoległą do linii zagięcia, lecz przesuniętą względem niej w kierunku części

PL 196 370 B1 końcowej przeciwległego płata zamykającego, a ponadto oś rozpórki jest współosiowa względem osi języczka wystającego poza krawędź pierwszego płata zamykającego.

Języczek jest korzystnie ograniczony krawędziami blokującymi, usytuowanymi wzdłuż przeciwległych bocznych krawędzi płata zamykającego.

Szyjka języczka jest korzystnie usytuowana między krawędziami blokującymi korpusu języczka i boczną krawędzią płata zamykającego, przy czym korpus i szyjka języczka stanowią jedną całość z tym płatem zamykającym.

Krawędzie blokujące języczka są korzystnie usytuowane od naroża krawędzi zewnętrznej języczka do łuku wycięcia tworzącego szyjkę, a równocześnie część zewnętrzna nacięć jest nachylona pod niewielkim kątem do linii zagięcia, a jej krawędzie, po osadzeniu języczka w zespole nacięć, przylegają do krawędzi blokujących tego języczka.

Każde z nacięć zespołu nacięć składa się z zewnętrznej części nacięcia znajdującego się w części końcowej przeciwległego płata zamykającego i sięgającego do naroża, którego jedno z ramion sięga do linii zagięcia oraz z nacięcia, znajdującego się w części środkowej przeciwległego płata zamykającego i sięgającego od pierwszego ramienia naroża w głąb części środkowej, przy czym między symetrycznymi nacięciami utworzona jest rozpórka.

Rozpórka jest zaopatrzona w linię zagięcia równoległą do linii zagięcia i sięgającą od końca ramienia jednego nacięcia do końca ramienia przeciwległego nacięcia.

Nacięcia zespołu nacięć zespołu złącznego według wynalazku są symetryczne i stanowią względem siebie lustrzane odbicie.

Linia zagięcia, łącząca część środkową z częścią końcową przeciwległego płatu zamykającego sięga krawędzi bocznej tego płata.

W odmianie konstrukcyjnej zespołu złącznego według wynalazku, jego języczek, wystający poza krawędź płata zamykającego, jest zaopatrzony w środkowe symetryczne wycięcie, złożone z dwóch bocznych krawędzi, połączonych wewnątrz korpusu języczka łukowym zakończeniem, przy czym odległość WS między narożami zespołu nacięć w przeciwległym płacie zamykającym jest mniejsza lub równa największej szerokości WN wycięcia języczka.

Największa szerokość języczka w tym rozwiązaniu konstrukcyjnym zespołu złącznego, mierzona między zewnętrznymi narożami krawędzi blokujących, jest mniejsza, względnie równa odległości między końcami nacięć zespołu nacięć, natomiast jego wycięcie jest szersze wzdłuż krawędzi czołowej języczka niż w rejonie swego łukowego zakończenia.

Inna odmiana konstrukcyjna zespołu złącznego według wynalazku charakteryzuje się tym, że jego języczek, wystający z krawędzi bocznej płata zamykającego jest asymetryczny i zaopatrzony tylko z jednej strony w krawędź blokującą, zaś jego krawędź czołowa, po stronie przeciwnej do tej krawędzi blokującej, sięga bezpośrednio do krawędzi bocznej płata zamykającego, natomiast jego zespół nacięć przeciwległego płata zamykającego jest wyposażony po stronie, odpowiadającej krawędzi blokującej języczka w nacięcie, złożone z podłużnego nacięcia, w przybliżeniu prostopadłego do linii zagięcia i połączonego za pomocą zaokrąglonego naroża w obszarze części końcowej przeciwległego płata zamykającego z nacięciem nachylonym pod kątem ostrym względem linii zagięcia i korzystnie przecinającym ją, zaś po stronie przeciwnej tego nacięcia jest wyposażony w nacięcie, stanowiące pojedyncze nacięcie, którego koniec przecina linię zagięcia.

Rozpórka utworzona między nacięciami obydwu nacięć jest zaopatrzona w linię zagięcia równoległą do linii zagięcia i sięgającą od naroża nacięcia do nacięcia przeciwległego nacięcia.

Badania eksploatacyjne zespołu złącznego płatów opakowania według wynalazku wykazały, że może on być łatwo dostosowany do wielkości opakowania przez utworzenie na krawędzi płata zamykającego dwóch lub kilku języczków i odpowiadających im zespołów nacięć części środkowej i części zewnętrznej przeciwległego płata zamykającego. Zespół złączny według wynalazku może mieć zastosowanie zarówno do opakowań typu tubusowego, jak i do opakowań każdego innego rodzaju. Wielkość języczków i długość odpowiadających im nacięć w zespole nacięć można łatwo dostosować do wielkości opakowania i ciężaru zawartych w nim artykułów.

Zespół złączny płatów opakowania według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia wykrój opakowania zaopatrzony w dwa zespoły złączne według wynalazku, w widoku z góry; fig. 2 - części ścianek wykroju według fig. 1 z zespołem złącznym, przed jego połączeniem, w powiększonym widoku z góry; fig. 3 - części ścianek wykroju według fig. 2, po połączeniu jego elementów, w widoku z góry; fig. 4 i 5 - odmianę rozwiązania konstrukcyjnego zespołu złącznego płatów opakowania przed (fig. 4) i po (fig. 5) połącze4

PL 196 370 B1 niu jego elementów, w widoku z góry, a fig. 6 i 7 -inną odmianę rozwiązania konstrukcyjnego zespołu złącznego płatów opakowania przed (fig. 6) i po (fig. 7) połączeniu jego elementów, w widoku z góry.

Na rysunkach przedstawiających odmiany rozwiązania konstrukcyjnego zespołu złącznego te same elementy oznaczono liczbami odpowiadającymi ich oznaczeniom na fig. 1 do 3 powiększonymi o 100 (fig. 4 i 5) lub o 200 (fig. 6 i 7).

Figura 1 przedstawia wykrój C opakowania kartonowego, tworzącego otwartą na swych końcach strukturę tubusową, wyposażoną w dwa zespoły złączne płatów opakowania. Wykrój C składa się z płatów bocznych 2 i 4, płata górnego 3 oraz z płatów zamykających 1 i 5, które po zamknięciu tworzą płat dolny. Z krawędzi płata zamykającego 1 wystają dwa języczki 20, natomiast w drugostronnym płacie zamykającym 5 znajduje się zespół nacięć 30. Płat zamykający 5 składa się przy tym z części środkowej 6 i z części końcowej 7, połączonych ze sobą wzdłuż przerywanej linii zagięcia 8 oraz znajdujących się wzdłuż niej nacięć 30.

Zespół złączny opakowania przedstawiony na rysunku może być zastosowany do dowolnego typu opakowania (nie tylko tubusowego), którego płaty zamykające są ze sobą wzajemnie połączone za pomocą elementów wsuwanych i blokujących.

Pojedynczy zespół złączny płatów opakowania według wynalazku jest przedstawiony w powiększeniu na fig. 2, przy czym płaty zamykające 1 i 5 znajdują się we wzajemnym położeniu przed ich połączeniem ze sobą. Z krawędzi płata zamykającego 1 wystaje stanowiący z nim jedną całość języczek 20. Natomiast przeciwległy płat zamykający 5 składa się z części głównej 6 i z części końcowej 7, zaopatrzonej w zespół nacięć 30 oraz w linię zagięcia 8. Połączenie płatów zamykających 1i 5 następuje przez wsunięcie języczka 20 w zespół 30 nacięć blokujących.

Języczek 20 ma kształt podobny do grzyba i składa się z korpusu 40 oraz z szyjki 42 łączącej ten korpus 40 z płatem zamykającym 1. Szyjka 42 jest połączona z krawędzią czołową 48 języczka 20 za pomocą obustronnych krawędzi blokujących 44, które kończą się w narożach 46, stanowiących zakończenie łukowej krawędzi czołowej 48 języczka 20. Szyjka 42 może być ewentualnie zaopatrzona w nieuwidocznioną na rysunku linię zagięcia, stanowiącą przedłużenie krawędzi czołowej płata zamykającego 1.

Zespół nacięć 30 składa się z dwóch symetrycznych nacięć 50 i 52, przy czym każde z tych nacięć 50 i 52 składa się z części zewnętrznej 54, znajdującej się ponad linią zagięcia 8 i nachylonej względem linii zagięcia 8 oraz z prostoliniowej części wewnętrznej 56, skierowanej w głąb części środkowej 6 płata zamykającego 5 i połączonej z częścią zewnętrzną za pośrednictwem zaokrąglonego naroża 58.

Między częściami wewnętrznymi 56 nacięć 50 i 52 utworzona jest rozpórka 60, połączona u swej nasady z częścią główną 6 płata zamykającego 5, zaś swym przeciwległym końcem, zamkniętym linią zagięcia 62, z częścią końcową 7 płata zamykającego 5. Linia zagięcia 62 jest równoległa do linii zagięcia 8, ale nieco przesunięta względem niej w kierunku krawędzi części końcowej 7 płata zamykającego 5.

Po otoczeniu przez wykrój C opakowania pakowanego artykułu względnie artykułów, płat zamykający 1 umieszcza się względem płata zamykającego 5 w położeniu przedstawionym na fig. 2, po czym odgina się część końcową 7 płata zamykającego 5 wzdłuż linii zagięcia 8 tak, aby była nachylona do płaszczyzny części środkowej 6. Czołowe części nacięć 50 i 52 tworzą wówczas szczelinę, do której wsuwa się języczek 20 tak, aby od spodu przylegał do części głównej 6 płata zamykającego 5 między krawędziami nacięć 50 i 52.

Przesunięcie linii zagięcia 62 w kierunku krawędzi końcowej 7 płata zamykającego 5 powoduje odgięcie rozpórki 60 z płaszczyzny płata zamykającego 5 i ułatwienie otwarcia nacięć 50 i 52 i utworzenia szczeliny dla języczka 20. Języczek 20 umieszcza się pod częścią główną 6 płata zamykającego 5, a nad rozpórką 60 i wsuwa się w szczelinę utworzoną przez nacięcia 50 i 52 tak głęboko, aż jego krawędzie blokujące 44 przemieszczą się poza części zewnętrzne 54 nacięć 50 i 52. Języczek 20 może się wsunąć tylko do końców nacięć 50 i 52, co uniemożliwia zbyt silne naprężenie płatów opakowania i ewentualne uszkodzenie wykroju względnie umieszczonych w opakowaniu artykułów.

Po wsunięciu języczka 20 jego krawędzie blokujące 44 zostają uchwycone przez części zewnętrzne 54 nacięć 50 i 52, uniemożliwiając rozłączenie się połączonych płatów.

Zespół złączny płatów opakowania według wynalazku w położeniu zablokowanym jest przedstawiony na fig. 3. W położeniu tym części płata zamykającego 5 są usytuowane nad i pod języczkiem 20, przy czym te części płata zamykającego 5, które znajdują się w pobliżu części wewnętrznych 56 nacięć 50 i 52 przylegają do naroży 46 języczka 20, zaś z przeciwnej strony języczka 20 przylega do

PL 196 370 B1 jego środkowej części rozpórka 60. Dzięki temu języczek 20 jest utrzymywany w położeniu wsuniętym, zaś krawędzie blokujące 44 jego korpusu 40 są zablokowane przez części zewnętrzne nacięć 50 i 52 i blokują go w tym położeniu utrzymując skuteczność połączenia.

Figura 4 przedstawia odmianę rozwiązania konstrukcyjnego zespołu złącznego według wynalazku. Część środkowa 6 i część końcowa 7 płata zamykającego 5 są zaopatrzone w zespół nacięć 130, podobny do przedstawionego na fig. 1 do 3. Płat zamykający 1 jest w tym rozwiązaniu zaopatrzony w języczek 120 podobny do języczka 20, lecz jego korpus 140 jest zaopatrzony w symetryczne wycięcie 170, rozpoczynające się na krawędzi czołowej 148. Wycięcie 170 ma w tym miejscu największą szerokość WN, większą od szerokości WS rozpórki 160. Boczne krawędzie 172 wycięcia 170 zwężają się w kierunku do podstawy języczka 120 i są zakończone łukiem 174, przy czym wycięcie 170 sięga na głębokość mniejszą od odległości krawędzi czołowej 148 od podstawy języczka 120, czyli miejsca, w którym łączy się on z płatem zamykającym 1.

Po połączeniu płatów zamykających 1 i 5, języczek 120 jest wsunięty w szczelinę utworzoną w zespole nacięć 130 w sposób podobny do przedstawionego w rozwiązaniu według fig. 1 do 3. Podczas wsuwania (fig. 5) języczek 120 wchodzi w szczelinę utworzoną między spodnią powierzchnią części środkowej 6 płata zamykającego 5 a wierzchnią powierzchnią rozpórki 160. Boczne krawędzie 172 wycięcia 170 znajdują się przy tym pod nacięciami 150 i 152, zaś łukowe zakończenie 174 wycięcia 170 jest widoczne między tymi nacięciami 150 i 152. Języczek 120 jest wówczas prawidłowo osadzony w zespole nacięć 130 i jest blokowany w tym położeniu.

W omawianym rozwiązaniu konstrukcyjnym (fig. 4 i 5) zewnętrzne części 154 nacięć 150 i 152 tworzące naroża 158 są usytuowane w zasadzie w części głównej 6 płata zamykającego 5, jedynie nieco wystając poza linię zagięcia 8, wskutek czego zaginanie płata zamykającego 5 wzdłuż linii zagięcia 8 powoduje otwieranie szczeliny między nacięciami 150 i 152, umożliwiając wsunięcie w nią języczka 120. Zespół nacięć 130 może również współpracować z języczkiem 20 według fig. 1 do 3, lecz wówczas płat zamykający 1 w większym stopniu przykrywa płat zamykający 5.

Możliwe jest również inne rozwiązanie konstrukcyjne zespołu złącznego według wynalazku przedstawione na fig. 6 do 7, w którym zespół nacięć 230 jest asymetryczny i tylko jedno jego nacięcie 250 jest zaopatrzone w część zewnętrzną 254, w której mieści się również asymetryczny języczek 220, zaopatrzony w jedną tylko krawędź blokującą 244 oraz w jedno naroże 246, usytuowane z jednej jego strony.

Zespół nacięć 130 jest w tym rozwiązaniu zaopatrzony w nacięcie 250, usytuowane podobnie i mające podobny kształt do nacięć 50 i 150 w poprzednich rozwiązaniach. Nacięcie 250 jest przy tym zaopatrzone w część zewnętrzną 254, połączoną za pomocą naroża 258 z częścią wewnętrzną 256, sięgającą poza linię zagięcia 8 części środkowej 6 płata zamykającego 5. Rozpórka 260 jest ograniczona z jednej strony tym nacięciem 250, a z przeciwległej strony nacięciem 252, między którymi jest utworzona rozpórka 260. Nacięcie 252 sięga przy tym tylko do linii zagięcia 262.

Po połączeniu płatów zamykających 1 i 5 część końcowa 7 płata zamykającego 5 odgina się wzdłuż linii zagięcia 8, zaś rozpórka 260 wzdłuż linii zagięcia 262, wskutek czego następuje otwarcie szczeliny wzdłuż nacięcia 250 w poprzek rozpórki 260, umożliwiającej wsunięcie języczka 220 pod ograniczoną nacięciem 250 część środkową 6 płata zamykającego 5. Języczek 220 wsuwa się między krawędzie nacięcia 250. Języczek 220 opierając się na rozpórce 260 jest wówczas zablokowany poprzecznie przez wewnętrzną część nacięcia 250. Płat zamykający 1 jest korzystnie zaopatrzony w dwa języczki 220, przy czym przeciwległy języczek usytuowany symetrycznie względem pierwszego uniemożliwia wówczas poprzeczne przemieszczenie się języczków w obydwu kierunkach.

W przypadku zastosowania rozwiązania według fig. 6 i 7 przeciwległe nacięcie 252 może zostać również całkowicie wyeliminowane. Zespoły nacięć 230 umieszcza się wówczas w pobliżu obydwu bocznych krawędzi części środkowej 6 płata zamykającego 5, która to krawędź spełnia rolę nacięcia 252. W takim przypadku przesunięta linia zagięcia 262 jest usytuowana od nacięcia 250 do bocznej krawędzi płata zamykającego 5, ułatwiając tym otwieranie nacięcia 250 i tworzenie się szczeliny podczas wsuwania języczka 220.

W każdym z omówionych wyżej rozwiązań konstrukcyjnych linia zagięcia 62, 162, 262 jest usytuowana w poprzek rozpórki 60, 160, 260 i jest przesunięta względem linii zagięcia 8, łączącej część końcową 7 płata zamykającego 5 z jego częścią środkową 6. To przesunięcie powoduje, że rozpórka w większym stopniu rozwiera nacięcia 50, 52, 150, 152, 250, rozszerzając tworzącą się szczelinę. Możliwe jest jednak również współliniowe usytuowanie linii zagięcia 62, 162 z linią zagięcia 8 w dwóch pierwszych rozwiązaniach (fig. 1 do 5). W takim przypadku tylko do otwierania nacięć celem wsunięcia

PL 196 370 B1 języczka służą naroża 58, 158. Jednakże stosowanie rozpórek 60, 160 jest korzystniejsze, gdyż ściskając języczek 20, 120 ułatwia przytrzymanie go w położeniu zablokowanym.

Szyjka 42 języczka 20 powinna być dostosowana do jego wielkości oraz do rodzaju opakowania i jego płatów. Na przykład szyjka 42 może być dłuższa względnie krótsza od przedstawionej na fig. 1 do 3, zmieniając przez to odległość, na jaką korpus 40 języczka 20 jest oddalony od krawędzi płata zamykającego, a nawet może być praktycznie zlikwidowana. Wówczas krawędzie blokujące 44 przylegają bezpośrednio do krawędzi płata zamykającego 1.

W przedstawionych rozwiązaniach płaty zamykające 1 i 5, do których jest przymocowany zespół złączny, są płatami dolnymi opakowania. Jednakże nie wykraczając poza zakres i ideę wynalazku zespół złączny może być umieszczony w płatach górnych, bocznych względnie czołowych opakowania.

Claims (14)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół złączny płatów opakowania, w którym jeden z płatów zamykających opakowanie jest zaopatrzony w wystający z niego języczek z bocznymi wycięciami tworzącymi szyjkę języczka oraz krawędzie blokujące, zaś przeciwległy, drugi płat zamykający jest zaopatrzony w zespół nacięć służących do przełknięcia i zablokowania języczka, znamienny tym, że ten drugi, przeciwległy płat zamykający (5) składa się z części środkowej (6) oraz z połączonej z nim linią zagięcia (8) części końcowej (7), zaś jego zespół nacięć (30), znajdujący się w obszarze części środkowej (6) składa się z dwóch symetrycznych nacięć (50, 52), przy czym stanowiące ich części naroża (58) i nacięcia (54) sięgają poza linię zagięcia (8) w obszar części zewnętrznej (7) przeciwległego płata zamykającego (5), natomiast nacięcia (56), stanowiące część nacięć (50, 52), tworzą krawędzie utworzonej między nimi rozpórki (60), zaopatrzonej w linię zagięcia (62), równoległą do linii zagięcia (8), lecz przesuniętą względem niej w kierunku części końcowej (7) przeciwległego płata zamykającego (5), a ponadto oś rozpórki (60) jest współosiowa względem osi języczka (20) wystającego poza krawędź pierwszego płata zamykającego (1).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że języczek (20) jest ograniczony krawędziami blokującymi (44), usytuowanymi wzdłuż przeciwległych bocznych krawędzi płata zamykającego (1).
3. 3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że szyjka (42) języczka (20) jest usytuowana między krawędziami blokującymi (44) korpusu (40) języczka (20) i boczną krawędzią płata zamykającego (1), przy czym korpus (40) i szyjka (42) języczka (20) stanowią jedną całość z tym płatem zamykającym (1).
4. 4. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że krawędzie blokujące (44) języczka (20) są usytuowane od naroża (46) krawędzi zewnętrznej (48) języczka (20) do łuku wycięcia tworzącego szyjkę (42), a równocześnie część zewnętrzna (54) nacięć (50, 52) jest nachylona pod niewielkim kątem do linii zagięcia (8), a jej krawędzie, po osadzeniu języczka (20) w zespole nacięć (30), przylegają do krawędzi blokujących (44) tego języczka (20).
5. 5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każde z nacięć (50, 52) zespołu nacięć (30) składa się z zewnętrznej części (54) nacięcia znajdującego się w części końcowej (7) przeciwległego płata zamykającego (5) i sięgającego do naroża (58), którego jedno z ramion sięga do linii zagięcia (8) oraz z nacięcia (56), znajdującego się w części środkowej (6) przeciwległego płata zamykającego (5) i sięgającego od pierwszego ramienia naroża (58) w głąb części środkowej (6), przy czym między symetrycznymi nacięciami (56) utworzona jest rozpórka (60).
6. 6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że rozpórka (60) jest zaopatrzona w linię zagięcia (62) równoległą do linii zagięcia (8) i sięgającą od końca ramienia jednego nacięcia (56) do końca ramienia przeciwległego nacięcia (56).
7. 7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że nacięcia (50, 52) są symetryczne i stanowią względem siebie lustrzane odbicie.
8. 8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że linia zagięcia (8), łącząca część środkową (6) z częścią końcową (7) przeciwległego płatu zamykającego (5) sięga krawędzi bocznej tego płata (5).
9. 9. Zespół złączny według zastrz. 1, znamienny tym, że jego języczek (120), wystający poza krawędź płata zamykającego (1), jest zaopatrzony w środkowe symetryczne wycięcie (170), złożone z dwóch bocznych krawędzi (172), połączonych wewnątrz korpusu (140) języczka (120) łukowym zakończeniem (174).
10. 10. Zespół złączny według zastrz. 9, znamienny tym, że odległość WS między narożami (158) nacięć (150, 152) zespołu nacięć (130) w przeciwległym płacie zamykającym (5) jest mniejsza lub równa największej szerokości WN wycięcia (170) języczka (120).

    PL 196 370 B1
11. 11. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że największa szerokość języczka (120) między zewnętrznymi narożami krawędzi blokujących (144) jest mniejsza, względnie równa odległości między końcami nacięć (154) zespołu nacięć (130).
12. 12. Zespół złączny według zastrz. 9, znamienny tym, że jego wycięcie (170) jest szersze wzdłuż krawędzi czołowej (148) języczka (120) niż w rejonie swego łukowego zakończenia (174).
13. 13. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że jego języczek (220), wystający z krawędzi bocznej płata zamykającego (1) jest asymetryczny i zaopatrzony tylko z jednej strony w krawędź blokującą (244), zaś jego krawędź czołowa (271), po stronie przeciwnej do tej krawędzi blokującej (244), sięga bezpośrednio do krawędzi bocznej płata zamykającego (1), natomiast jego zespół nacięć (230) przeciwległego płata zamykającego (5) jest wyposażony po stronie, odpowiadającej krawędzi blokującej (244) języczka (220) w nacięcie (250), złożone z podłużnego nacięcia (256), w przybliżeniu prostopadłego do linii zagięcia (8) i połączonego za pomocą zaokrąglonego naroża (258) w obszarze części końcowej (7) przeciwległego płata zamykającego (5) z nacięciem (254) nachylonym pod kątem ostrym względem linii zagięcia (8) i korzystnie przecinającym ją, zaś po stronie przeciwnej tego nacięcia (50) jest wyposażony w nacięcie (252), stanowiące pojedyncze nacięcie (256), którego koniec przecina linię zagięcia (8).
14. 14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że rozpórka (260) utworzona między nacięciami (256) obydwu nacięć (250, 252) jest zaopatrzona w linię zagięcia (262) równoległą do linii zagięcia (8) i sięgającą od naroża (258) nacięcia (250) do nacięcia przeciwległego nacięcia (252).