PL192879B1 - Sposób wytwarzania podłoża szklanego z nałożonym wzorem - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania podloza szklanego z nalozonym wzorem (wzorami) na bazie farby, reprodukowanym w postaci co najmniej jednej warstwy farby (farb) na podlozu szklanym z modelu pozadanego wzoru (wzorów) utworzonego z jakiejkolwiek farby (farb) lub materialu kolorowego (materialów kolorowych) znajdujacych sie na co najmniej jednym jakimkolwiek podlozu za pomoca urzadzenia reprodukcyjnego zawierajacego urzadzenie do chwytania obrazów, oprogramowanie do przetwarzania obrazów i srodek do drukowania, przy czym co najmniej jedna warstwe farby (farb) naklada sie bezposrednio na podloze szklane, znamienny tym, ze w jednym przejsciu, wy- rzucajac krople farby (farb) przy pomocy srodka do drukowania zawierajacego drukarke ze strumie- niem farby albo aerograf, naklada sie te co najmniej jedna warstwe farby (farb), korzystnie, farbe do wypalania, taka jak emalia o lepkosci od 2 do 100° cP i w której co najmniej 90% wagowo czastek ma srednice mniejsza niz 25 µm. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania podłoża szklanego z nałożonym wzorem.

W aktualnym stanie techniki wytwarzanie tafli szklanych wyposażonych w wielokolorowe obrazy lub ozdoby trwałe na świetle wykonuje się nakładając na tafle szklane, ręcznie lub za pomocą druku sitowego, pożądane obrazy wielokolorowe, utworzone z farb ceramicznych lub emalii do wypalania, a następnie wypalając obrazy lub ozdoby.

W czasie stosowania druku sitowego należy wykonywać jedną po drugiej kilka operacji druku sitowego w zależności od liczby kolorów (każdy kolor wymaga jednego przejścia przez druk sitowy), przy czym oczywiście po każdym druku, przed drukowaniem następnej warstwy farby, powinna następować operacja suszenia. Takie drukowanie jest opłacalne tylko wtedy, gdy ten sam obraz lub ozdoba mają być nakładane na wielką liczbę tafli szklanych. Przy drukowaniu niewielkiej liczby sztuk z tym samym obrazem lub tą samą ozdobą druk sitowy w wielu kolorach jest bardzo kosztowny na tyle, na ile jest konieczny oddzielny ekran dla każdego koloru podstawowego. Poza tym koszt wytwarzania i czyszczenia ekranu sitodrukowego jest bardzo wysoki.

W przypadku niewielkich serii albo gdy chodzi o indywidualne obrazy, wzory lub ozdoby, to emalie lub farby ceramiczne mogą być nakładane na tafle szklaną również ręcznie. Ręczne nakładanie farb do wypalania na powierzchnię szkła jest jednakże związane ze szczególnymi wymaganiami co do farb i umiejętności osoby odpowiedzialnej za tę operację, przy czym nałożone farby pozostają długo w stanie, w którym mogą one najłatwiej zatrzeć się w czasie procesu nakładania różnych kolorów jeden po drugim z powodu braku zdolności powierzchni szkła do absorpcji i szczególnych właściwości stosowanych zwykle farb do wypalania.

Z niemieckiego opisu patentowego DE 36 38 170 znany jest sposób wytwarzania kolorowego wzoru na ognioodpornym podłożu takim jak szkło. Zgodnie z tym sposobem drukuje się wzór za pomocą plotera albo na podłożu pośrednim służącym do przeniesienia wzoru na szkło, albo bezpośrednio na podłożu ognioodpornym.

Przy pomocy plotera nakłada się pojedynczą farbę poprzez bezpośredni styk pióra połączonego ze zbiornikiem farby z powierzchnią podłoża ognioodpornego. Po nałożeniu farby o jednym kolorze należy wymienić zbiornik farby na inny, aby móc nakładać farbę o innym kolorze.

W tym rozwiązaniu nie jest możliwe nałożenie wszystkich kolorów podczas jednej operacji. Ponadto po położeniu farby o jednym kolorze należy je wysuszyć przed nakładaniem farby o następnym kolorze, aby zapobiec mieszaniu się farb.

Z opisu patentowego EP 0 647 885 znany jest sposób wytwarzania dekorowanych wyrobów ze szkła lub ceramiki polegający na tym, że kolorowe farby nakłada się na przenośnik, który nakłada się na wyrób, a następnie usuwa, po czym przeniesioną kompozycję kolorów łączy się z wyrobem poprzez wypalanie.

Korzystnym przenośnikiem jest przenośnik zawierający podłoże papierowe powleczone gumą arabską. Nagumowany papier z nałożonym kolorowym wzorem do reprodukowania nakłada się na wyrób, doprowadza do kontaktu z wodą, a następnie usuwa się papier, ponieważ guma arabska ma zdolność oddzielania się od podłoża. Wzór tworzy się z kompozycji farb ceramicznych i nakłada na przenośnik przy pomocy elektrofotograficznego procesu reprodukcyjnego takiego jak drukarka laserowa.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania podłoża (podłoży) trwałego na światło, przy czym sposób nadaje się do wytwarzania, mniejszym kosztem i bez ryzyka zmian barw, małych serii podłoży szklanych wyposażonych w kolorowe wzory, przy czym sposób umożliwia poza tym uzyskanie szybko i powtarzalnie różnych wzorów o dobrej jakości graficznej.

Sposób wytwarzania podłoża szklanego z nałożonym wzorem (wzorami) na bazie farby, reprodukowanym w postaci co najmniej jednej warstwy farby (farb) na podłożu szklanym z modelu pożądanego wzoru (wzorów) utworzonego z jakiejkolwiek farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych) znajdujących się na co najmniej jednym jakimkolwiek podłożu za pomocą urządzenia reprodukcyjnego zawierającego urządzenie do chwytania obrazów, oprogramowanie do przetwarzania obrazów i środek do drukowania, przy czym co najmniej jedną warstwę farby (farb) nakłada się bezpośrednio na podłoże szklane według wynalazku charakteryzuje się tym, że jednym przejściu, wyrzucając krople farby (farb) przy pomocy środka do drukowania zawierającego drukarkę ze strumieniem farby albo aerograf, nakłada się tę co najmniej jedną warstwę farby (farb), korzystnie, farbę do wypalania, taką jak emalia o lepkości od 2 do 1000 cP i w której co najmniej 90% wagowo cząstek ma średnicę mniejszą niż 25 mm.

PL 192 879 B1

Korzystnie, model pożądanego wzoru lub wzorów, utworzonych z jakiejkolwiek farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych), tworzy się na podłożu nadającym się do tej farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych), przed ich reprodukcją na podłożu szklanym, za pomocą urządzenia reprodukcyjnego.

Korzystnie, w celu wypalenia wzoru (wzorów) pokryte podłoże ogrzewa się w temperaturach rzędu od 450 do 750°C.

Korzystnie, jako środek do drukowania stosuje się aerograf czterokolorowy.

Korzystnie, jako urządzenie do chwytania kolorów stosuje się skaner kolorowy.

Cel ten osiągnięto sposobem według wynalazku, w którym bierze się model pożądanego wzoru (wzorów), utworzony z farby (farb) lub jakiegokolwiek materiału kolorowego (materiałów kolorowych), przekształca pożądany wzór (wzory) modelu w dane (lub sygnał) numeryczne lub analogowe, przetwarza dane (lub sygnał) uzyskane za pomocą oprogramowania do przetwarzania obrazów i odtwarza (lub przywraca do dawnego stanu) pożądany wzór (wzory) w postaci jednej lub kilku warstw farb na podłożu szklanym za pomocą środka do drukowania związanego z komputerem zawierającym program do przetwarzania obrazów. Inaczej mówiąc pożądany wzór (wzory) jest reprodukowany z modelu na podłożu szklanym dzięki urządzeniu reprodukcyjnemu wyposażonemu w urządzenie chwytające (lub biorące) obraz, oprogramowanie do przetwarzania obrazów i w środek do drukowania. Wzór (wzory) jest na koniec wypalany w odpowiednich temperaturach (to jest na przykład w wysokiej temperaturze dla farb nieorganicznych, takich jak emalie, a zwłaszcza w temperaturach rzędu od 450 do 750°C).

Sposób według wynalazku umożliwia drukowanie każdego wzoru na każdym rodzaju powierzchni szklanej bez konieczności zmiany urządzenia reprodukcyjnego w zależności od wzoru do drukowania (w przeciwieństwie do sposobu sitodrukowego, w którym każdy wzór wymaga oddzielnego ekranu sitodrukowego). Ponadto zresztą, w przypadku, gdy wykonuje się wzór kolorowy (wzory kolorowe) i gdy stosuje się kolorowy środek do drukowania (typu urządzenia z głowicą (głowicami) drukującą albo głowicą (głowicami) dekoracyjnymi albo znacznikiem), możliwe jest wykonanie druku w jednym przejściu, jaka by nie była liczba kolorów, co umożliwia uzyskanie odpowiedniej wydajności, jak również zmniejszenie liczby operacji suszenia pomiędzy operacjami nakładania różnych kolorów. Poza tym, w zależności od doboru wzoru, sposób według wynalazku umożliwia szybsze rozróżnienie i określenie pożądanych kolorów i odcieni na modelu niż na podłożu szklanym, na którym przed uzyskaniem kolorów końcowych na ogół jest konieczne przeprowadzenie operacji wypalania. Sposób według wynalazku umożliwia również bezpośrednią reprodukcję obrazów, ozdób lub wzorów już istniejących, to jest przeniesienie ich bezpośrednio na podłoże szklane, a uzyskane wydrukowane wzory mają dobrą jakość graficzną (możliwa jest również w sposób zadowalający reprodukcja fotografii).

Należy nadmienić, że w przypadku, gdy stosuje się trwałą na światło farbę do wypalania typu emalii, to wzór (wzory) drukowany jest po wypaleniu długotrwały, a wypalone emalie mają doskonałą przyczepność do szkła, dobrą długotrwałość i dobrą trwałość barw.

Podłoże szklane pokryte wzorem (wzorami) sposobem według wynalazku może być podłożem szklanym wszelkiego rodzaju lub podłożem na bazie szkła, a zwłaszcza może mieć postać jednej lub kilku tafli szklanych, przy czym może przy tym chodzić o szkło stosowane w budownictwie albo w przemyśle samochodowym. Podłoże, na które jest nałożony wzór, może być podłożem szklanym odsłoniętym albo ewentualnie podłożem już wyposażonym we wzór albo pokrycie ozdobne lub funkcyjne.

Farba (farby) lub materiał kolorowy (materiały kolorowe) modelu mogą być wszystkie jakąkolwiek farbą (farbami) lub materiałem kolorowym (materiałami kolorowymi), podobnie jak i podłoże (podłoża) modelu może być jakimkolwiek podłożem (podłożami), przy czym farba (farby) albo materiał kolorowy (materiały kolorowe) i podłoże (podłoża) są jednak korzystnie zgodne. W przypadku farby (farb) stosowanej do pokrycia podłoża może chodzić o każdy rodzaj farby organicznej lub nieorganicznej (farb organicznych lub nieorganicznych) nadającej się do pokrywania szkła (wybranej na przykład spośród emalii lub farb ceramicznych, fotoczułych żywic, itp.), a zwłaszcza może chodzić o farbę (farby) do wypalania, trwałą wobec światła (na przykład typu farby ceramicznej lub emalii), przy czym wybór farby (lub farb) jest w zasięgu fachowca w tej dziedzinie w zależności od stosowanego podłoża, pożądanego wzoru i przewidywanego zastosowania pokrytego podłoża.

Do pokrywania podłoża szklanego stosuje się korzystnie co najmniej jedną farbę do wypalania zawierającą składniki nieorganiczne (zwłaszcza barwniki lub pigmenty nieorganiczne), a zwłaszcza co najmniej jedną farbę do wypalania typu emalii. W przypadku, gdy jest stosowana co najmniej jedna emalia, to stosowana emalia zawiera na ogół proszek utworzony z co najmniej drobno zmielonych składników szkła albo ewentualnie z kilku pigmentów i zawiera medium organiczne i ewentualnie

PL 192 879 B1 nieorganiczne (najczęściej organiczne) umożliwiające nastawienie pożądanej lepkości przy nakładaniu na podłoże i umożliwiające związanie z podłożem.

Drobno zmielone składniki szkła mogą być każdymi znanymi zmielonymi składnikami szkła na bazie tlenków wybranych na przykład spośród tlenków krzemu, ołowiu, cynku, bizmutu, tytanu, cyrkonu, sodu, boru, litu, potasu, wapnia, glinu, cyny, wanadu, molibdenu, magnezu, itp.

Pigmenty można wybrać spośród składników zawierających tlenki metali, takie jak tlenki chromu, tlenki miedzi, tlenki żelaza, tlenki kobaltu, tlenki niklu, albo można je wybrać spośród chromianów miedzi, chromianów kobaltu, itp.

Emalia może również zawierać kilka zmielonych składników szkła, jeden lub kilka metali (żelazo, cynk, srebro) albo każdy inny dodatek, który można stosować w emaliach.

Medium zawarte w emalii powinno umożliwić nastawianie lepkości pożądanej przy nakładaniu na podłoże (za pośrednictwem środków do drukowania) i może zawierać rozpuszczalniki, rozcieńczalniki, oleje, takie jak oleje sosnowe i inne oleje roślinne, żywice, takie jak żywice akrylowe, frakcje ropy naftowej, materiały błonotwórcze, produkty na bazie glikoli, ewentualnie medium termotopliwe, itp.

Przez model według wynalazku rozumie się także model, którego wzór (wzory) odpowiada identycznie pożądanemu wzorowi (wzorom) oraz model, którego wzór (wzory) odpowiada w przybliżeniu pożądanemu wzorowi (wzorom), zresztą bez konieczności dokładnej identyczności, zwłaszcza wymiarów. W szczególności nie ma potrzeby, aby wzór (wzory) był wielkości naturalnej na podłożu, tak jak jest to konieczne w czasie wytwarzania drogą sitodruku. Dzięki wykorzystaniu odpowiedniego oprogramowania do przetwarzania obrazów możliwe jest zwłaszcza korygowanie bez problemów modelu w sposób pożądany, na przykład drogą modyfikowania skali lub wymiarów według różnych osi.

Zgodnie z wynalazkiem można wykorzystać model już istniejący, przy czym można także model wytwarzać. Podobnie, zgodnie z rozwiązaniem wynalazku, wzór (wzory) do drukowania jest najpierw wytwarzany na jakimkolwiek podłożu (podłożach) z odpowiedniej farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych), nadającego się do tego podłoża (podłoży), albo jest wytwarzany z farby (farb) lub jakiegokolwiek materiału kolorowego (materiałów kolorowych) na podłożu (podłożach) nadającym się do tej farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych) i jest w przypadku potrzeby korygowany aż do osiągnięcia swojej ostatecznej postaci. W tym przypadku wybiera się korzystnie farbę (farby) lub materiał kolorowy (materiały kolorowe) i jedyne podłoże, łatwe do zastosowania i zgodne na przykład odpowiednio do typu farby organicznej (farb organicznych) do malowidła lub rysunku ołówkowego (rysunków ołówkowych) i do typu kartonu lub papieru.

Podłoże (podłoża) mające wzór (wzory) (to jest model) jest na koniec analizowane za pomocą urządzenia do chwytania (lub przyjmowania) obrazów (to jest urządzenia, takiego jak skaner lub czujnik typu CCD (Charge Coupled Device), umożliwiającego przekształcenie obrazów w dane (lub sygnał) numeryczne lub analogowe. Można przy tym wykorzystać znane urządzenia (korzystnie urządzenia o wysokiej rozdzielczości), na przykład skaner kolorowy (zwłaszcza gdy wzór (wzory) jest wzorem kolorowym), przy czym dane obrazowe lub sygnały sterujące, które służą do sterowania środkami do drukowania, są wtedy wytwarzane przez odpowiednie oprogramowanie do przetwarzania obrazów.

Przy realizacji sposobu według wynalazku, jako środek do drukowania (środki do drukowania) nadaje się takie urządzenie, jak urządzenie z głowicą drukującą (głowicami drukującymi) lub głowicą dekoracyjną (głowicami dekoracyjnymi) albo znaczniki. W przypadku, gdy jako środek do drukowania stosuje się układ do drukowania strumieniem farby (taki układ do drukowania może ewentualnie być już wyposażony w urządzenie do chwytania obrazów, takie jak skaner), to kropelki farby (farb) są wyrzucane z jednego lub więcej otworków (albo dysz lub przystawek) znajdujących się w jednej lub kilku głowicach drukujących strumieniem farby, pilotowanych na przykład przez jedno lub więcej poleceń numerycznych. Jako środek do drukowania można również stosować, zwłaszcza układ znany pod nazwą układu z aerografem numerycznym (Airbrush), nadający się do wykonywania linii poziomych. Ewentualnie może być pożądane dostosowanie dysz aerograficznych lub układu drukującego strumieniem farby do lepkości stosowanej farby lub farb (tytułem przykładu średnica dysz może być rzędu 50 do 100 mm, a nawet być zwiększona do 200-300 mm, przy czym powiększenie wpływa jednak niekorzystnie na rozdzielczość i jakość obrazu), i ewentualnie sprawdzanie, zwłaszcza drogą rozcieńczania stosowanej farby lub farb za pomocą odpowiednich rozpuszczalników, czy właściwości reologiczne (zwłaszcza lepkość) wymienionej farby lub farb są dostosowane do dysz aerograficznych lub układu drukującego strumieniem farb.

Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem wynalazku do pokrycia podłoża szklanego stosuje się jedną lub kilka farb, a zwłaszcza emalię lub emalie o maksymalnym składzie granulometrycznym mniejPL 192 879 B1 szym niż 50 mm, (korzystnie mniejszym niż 30 mm, a zwłaszcza, mianowicie w przypadku stosowania znacznika typu układu drukującego strumieniem farby, mniejszym niż 5 mm) i w których co najmniej 90% wagowo cząstek ma również korzystnie średnicę mniejszą niż 25 mm (korzystnie mniejszą niż 15 mm, a nawet, w przypadku, gdy stosuje się znacznik typu układu drukującego strumieniem farby, mniejszą niż 3 lub 5 mm). Lepkość farby lub farb wynosi na ogół od 2 do 1000 cP (korzystnie od 2 do 500 cP, a nawet mniej niż 100 lub 25 cP) w temperaturze nakładania na podłoże.

Po każdej operacji nakładania farby (farb) albo po każdym przejściu (przy czym pożądany wzór (wzory) jest na ogół nakładany w jednym przejściu) może być pożądane przeprowadzenie suszenia warstwy lub warstw farby celem umożliwienia przyczepności i dostatecznej stabilności na szkle umożliwiających manipulowanie pokrytym podłożem. Gdy wzór (wzory) jest dostatecznie suchy, to pokryte podłoże ogrzewa się na przykład w temperaturach rzędu 450-750°C (co odpowiada zwykłym temperaturom wypalania emalii) w celu wypalenia wzoru (na przykład celem stopienia i zeszklenia emalii). Możliwe jest również przeprowadzenie operacji hartowania podłoża (na przykład drogą termiczną przez szybkie ochłodzenie), aby nadać mu lepsze właściwości mechaniczne i termiczne. W danym przypadku wypalanie można przeprowadzić w czasie obróbki cieplnej związanej z gięciem podłoża.

Podłoża uzyskane według wynalazku mają jedną lub kilka warstw farby (farb) tworzących wzór lub wzory i mających powierzchnię wolną mianowicie od odcisków siatki (w przeciwieństwie do podłoży otrzymywanych drogą druku sitowego). Otrzymane wzory mają dobrą jakość graficzną.

Sposób według wynalazku będzie dalej opisany bardziej szczegółowo za pomocą przykładów wykonawczych.

W niniejszym przykładzie płyta szklana o grubości 6 mm i wymiarach 200 x 100 cm ma być wyposażona w wielokolorową ozdobę. Wielokolorowa ozdoba ma być wykonana z przeświecających lub przezroczystych farb odpornych na działanie światła.

Ozdobę wielokolorową wykonuje się przede wszystkim na kartonie lub innym podłożu do malowania farbami klasycznymi i w przypadku potrzeby koryguje się ją aż do osiągnięcia jej ostatecznej postaci. Podłoże dla malowidła z ostateczną ozdobą analizuje się następnie za pomocą kolorowego skanera o wysokiej rozdzielczości i odpowiednich wymiarach. Dane obrazowe lub sygnały sterujące służące do sterowania stanowiskiem czterokolorowego aerografu (barwa czarna i trzy barwy podstawowe: czerwona, żółta i niebieska) są wytwarzane przez odpowiednie oprogramowanie do przetwarzania obrazu.

Jako odpowiedni system reprodukcji okazał się poziomy system aerograficzny szwajcarskiego przedsiębiorstwa BAUMGARTNER TRADING AG. Za pomocą systemu aerograficznego wszystkie kolory nakłada się w czasie jednej i tej samej operacji drukowania, przy czym jest możliwe 256 stopni gradacji dla każdego koloru. W taki sposób możliwe jest wykonanie reprodukcji kolorów zupełnie identycznych.

Przy wypalaniu na szkle w temperaturze od około 500 do 700°C stosuje się w tym przykładzie farby do wypalania złożone z barwników nieorganicznych, takie jak emalie. Farby dostępne w handlu rozcieńcza się za pomocą odpowiednich rozcieńczalników do takiego stopnia, że nakładanie farby jest możliwe za pomocą dysz aerografu. W danym przypadku dysze aerografu są przystosowane do tych farb, co oznacza, że powinny one być wyposażone w trochę większe otworki.

Dzięki wymienionemu urządzeniu reprodukcyjnemu ozdoba jest przenoszona na taflę szklaną, przy czym tafla szklana pozostaje w położeniu poziomym do czasu, aż farba będzie w zasadzie sucha. Następnie taflę szklaną ogrzewa się w piecu poziomym w temperaturze około 650°C, przy czym w czasie tej operacji ozdoba kolorowa topi się w jedną warstwę emalii i jest wypalana przy powierzchni szkła. Następnie taflę szklaną hartuje się drogą szybkiego ochłodzenia na powietrzu w wymienionej instalacji do hartowania.

Sposób według wynalazku można wykorzystać do wytwarzania oszklenia wyposażonego we wzór ozdobny lub funkcyjny (we wzory ozdobne lub funkcyjne), ekranów, itp.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania podłoża szklanego z nałożonym wzorem (wzorami) na bazie farby, reprodukowanym w postaci co najmniej jednej warstwy farby (farb) na podłożu szklanym z modelu pożądanego wzoru (wzorów) utworzonego z jakiejkolwiek farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych) znajdujących się na co najmniej jednym jakimkolwiek podłożu za pomocą urządzenia

   PL 192 879 B1 reprodukcyjnego zawierającego urządzenie do chwytania obrazów, oprogramowanie do przetwarzania obrazów i środek do drukowania, przy czym co najmniej jedną warstwę farby (farb) nakłada się bezpośrednio na podłoże szklane, znamienny tym, że w jednym przejściu, wyrzucając krople farby (farb) przy pomocy środka do drukowania zawierającego drukarkę ze strumieniem farby albo aerograf, nakłada się tę co najmniej jedną warstwę farby (farb), korzystnie, farbę do wypalania, taką jak emalia o lepkości od 2 do 100° cP i w której co najmniej 90% wagowo cząstek ma średnicę mniejszą niż 25 mm.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że model pożądanego wzoru lub wzorów, utworzonych z jakiejkolwiek farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych), tworzy się na podłożu nadającym się do tej farby (farb) lub materiału kolorowego (materiałów kolorowych), przed ich reprodukcją na podłożu szklanym, za pomocą urządzenia reprodukcyjnego.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w celu wypalenia wzoru (wzorów) pokryte podłoże ogrzewa się w temperaturach rzędu od 450 do 750°C.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako środek do drukowania stosuje się aerograf czterokolorowy.
5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako urządzenie do chwytania kolorów stosuje się skaner kolorowy.