PL189681B1 - Układ elektryczny do świetlówki - Google Patents

Abstract

1. Uklad elektryczny do sw ietlów ki za- opatrzony w zespoly stykowe, z których kazdy jest w yposazony w trzonek zawierajacy dwa wyprowadzenia i oprawke, przy czym w oprawkach elektrycznie i m echanicznie um ieszczona jest sw ietlów ka przylaczana do zródla pradu przemiennego za pom oca dlaw i- ka, zn am ien n y tym , ze uklad zawiera czwór- nik (7), którego obwód w yjsciow y jest obw o- dem w ysokiej czestotliw osci, przy czym ob- wód w ejsciow y czwórnika (7) z koncówkam i w ejsciow ym i (7a, 7b) czwórnika (7) polaczo- nymi szeregow o z dwoma wyprowadzeniam i (2a, 2b) na pierwszym trzonku ( la ) oraz dla- w ikiem (4), podlaczony jest do zródla pradu przem iennego (6), zas obwód w yjsciow y czwórnika (7) zawiera polaczone szeregow o koncówki w yjsciow e (7c, 7d) czwórnika (7) oraz dwa wyprowadzenia (3a, 3b ) na drugim trzonku ( 1b), przy czym czwórnik (7) zawiera prostownik (70) oraz stopien w ysokiej czesto- tliw osci Fig. 1 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy układu elektrycznego do świetlówki zaopatrzonego w zespoły stykowe, z których każdy jest wyposażony w trzonek zawierający dwa wyprowadzenia i oprawkę, przy czym w oprawkach elektrycznie i mechanicznie umieszczona jest świetlówka przyłączana do źródła prądu przemiennego za pomocą dławika.

Taka świetlówka składa się zwykle ze szklanej rury wyładowczej, przy trzonkach której wtopione są katody zarzone. W rurze wyładowczej z reguły wytwarza się próżnię, po czym wypełnia argonem lub rtęcią. Z każdego z obydwu trzonków katody zarzone wyprowadzone są na zewnątrz dwoma wyprowadzeniami. Taka świetlówka jest następnie przez te wyprowadzenia osadzona elektrycznie i mechanicznie w oprawkach. Działanie świetlówki jest uzależnione od źródła prądu przemiennego, przy czym do zapłonu wyładowań gazu wymagany jest dławik oraz zapłonnik oznaczany po prostu jako starter. Jednak dławik oraz starter powodują zwiększenie zużycia mocy lub odpowiednio obniżenie sprawności. Ponieważ takie świetlówki są ekonomicznym i niezawodnym źródłem światła sprawność rzędu 0,5 jest już do zaakceptowania.

Znane są stateczniki elektroniczne, które używa się celem uzyskania energooszczędnej pracy świetlówki. W tym celu statecznik elektroniczny włączony jest pomiędzy źródłem prądu przemiennego a wyprowadzeniami świetlówki, zastępując dławik i starter. Z układowego punktu widzenia taki statecznik elektroniczny stanowi sześciobiegunowy układ elektryczny. Za pomocą statecznika elektronicznego uzyskuje się sprawność bliską 1.

Wadą urządzeń elektrycznych takich jak na przykład lampy, w których zastosowano konwencjonalne świetlówki jest to, że mogą być one przezbrojone na pracę energooszczędną przy zastosowaniu statecznika elektronicznego tylko przy zaangażowaniu bardzo wysokich nakładów. Powodem tego jest fakt, że to przezbrojenie obok kosztów własnych statecznika elektronicznego pociąga za sobą również bardzo czasochłonne i pracochłonne, a więc kosztowne przeinstalowanie jako, że oprócz cewki i statecznika elektronicznego potrzebne jest ogólne przekablowanie.

Wady tej nie posiada układ według wynalazku, który pozwala w prosty sposób przezbroić świetlówkę tak, aby eksploatacja jej była energooszczędna.

Według wynalazku układ elektryczny do świetlówki zaopatrzony w zespoły stykowe, z których każdy jest wyposażony w trzonek zawierający dwa wyprowadzenia i oprawkę, przy czym w oprawkach elektrycznie i mechanicznie umieszczona jest świetlówka przyłączana do źródła prądu przemiennego za pomocą dławika, charakteryzuje się tym, że układ zawiera czwómik, którego obwód wyjściowy' jest obwodem wysokiej częstotliwości, przy czym obwód wejściowy czwómika z końcówkami wejściowymi czwómika połączonymi szeregowo z dwoma wyprowadzeniami na pierwszym trzonku oraz dławikiem, podłączony jest do źródła prądu przemiennego, zaś obwód wyjściowy czwómika zawiera połączone szeregowo końcówki wyjściowe czwómika oraz dwa wyprowadzenia na drugim trzonku, przy czym czwórnik zawiera prostownik oraz stopień wysokiej częstotliwości.

Korzystnie obwód wejściowy czwómika zawiera bezpiecznik.

Korzystnie do plusowego i minusowego wyjścia prostownika podłączony jest równolegle jeden lub co najmniej dwa połączone szeregowo kondensatory wygładzające, a pomiędzy końcówkami wejściowymi czwómika a plusowym i minusowym wyjściem prostownika włączone jest po jednym kondensatorze. Korzystnie jest również, gdy pomiędzy plusowym wyjściem prostownika, a jedną z końcówek wyjściowych czwómika włączony jest kondensator sprzęgający.

189 681

Korzystnie pomiędzy plusowym i minusowym wyjściem prostownika, a końcówkami wyjściowymi czwómika włączony jest stopień wysokiej częstotliwości, który zawiera co najmniej jeden obwód sterowniczy, co najmniej dwa tranzystory, jak również co najmniej jedną cewkę z rdzeniem magnetycznym, a cewka z rdzeniem magnetycznym połączona jest szeregowo z kondensatorem blokującym.

Korzystnie również czwómik jest połączony w całość ze świetlówką lub z jednym z trzonków.

Korzystnie czwómik jest połączony w całość z jedną z oprawek.

Korzystnie jest, gdy czwómik jest połączony ze świetlówką za pomocą zespołu stykowego zaopatrzonego w człon łącznikowy zawierający dwa łącznikowe kołki wyprowadzeń, które są umieszczane w jednej z oprawek i wewnątrz tych łącznikowych kołków wyprowadzeń usytuowane są współosiowo odpowiednie łącznikowe gniazda wtykowe, w których umieszczane są kołki wyprowadzeń odpowiednio jednego z trzonków świetlówki, przy czym łącznikowe kołki wyprowadzeń oraz łącznikowe gniazda wtykowe są elektrycznie izolowane względem siebie oraz łącznikowe kołki wyprowadzeń są elektrycznie połączone z końcówkami wejściowymi czwómika, a łącznikowe gniazda wtykowe są elektrycznie połączone z końcówkami wyjściowymi czwómika.

Korzystnie człon łącznikowy jest usytuowany w obudowie, która jest umieszczana pomiędzy jednym trzonkiem świetlówki a jedną oprawką.

Korzystnie połączenie elektryczne pomiędzy członem łącznikowym, a czwómikiem jest w postaci czterożyłowego przewodu.

Korzystnie jest, gdy czwómik jest usytuowany wewnątrz obudowy zespołu stykowego, a obudowa zespołu stykowego zawiera przystawkę usytuowaną, wzdłuż świetlówki, przy czym czwómik umieszczony jest w tej przystawce.

Według wynalazku czwómik może być połączony z istniejącym okablowaniem w prosty sposób za pomocą rozłączenia dwóch przewodów. Tak więc, aby uzyskać energooszczędną pracę świetlówki należy po prostu połączyć szeregowo końcówki wejściowe czwómika z dwoma wyprowadzeniami jednego trzonka świetlówki oraz dławik, który jest podłączony do źródła prądu przemiennego natomiast końcówki wyjściowe czwómika połączyć z dwoma wyprowadzeniami drugiego trzonka świetlówki. Z powodu tego, że zasilanie jest prądem przemiennym, zamiana indywidualnych wyprowadzeń lub końcówek jest dopuszczalna. Tak samo dowolną kolejność może mieć połączenie szeregowe zawierające czwómik, dwa wyprowadzenia jednego trzonka świetlówki i dławik, który jest podłączony do źródła prądu przemiennego. Uzyskanie połączenia układu według wynalazku może być w zasadzie wykonane przez kogokolwiek.

Ponadto, można pozostawić istniejący już w obwodzie dławik, ponieważ przyjmuje on rolę filtru wstępnego dla czwómika tak, że jego konstrukcja wymaga niewiele miejsca i pozwala na oszczędne jego zastosowanie.

W zależności od tego, w którym miejscu układu elektrycznego świetlówki rozłączony zostanie przewód elektryczny, do którego podłącza się starter, łączy się go albo od strony wyjścia albo od strony wejścia układu. Aby zapewnić poprawną pracę układu według wynalazku starter jest zwarty. W tym celu jest on po prostu zastąpiony elementem zwierającym, umieszczonym w istniejącej oprawie. W przypadku podłączenia startera od strony wejściowej czwómika może on być korzystnie zastąpiony bezpiecznikiem elektrycznym, który można umieścić w istniejącej oprawie. Stanowi on wtedy dodatkowe zabezpieczenie czwómika przed przeciążeniem.

W szczególnie korzystny sposób przezbrojenie można uzyskać, jeżeli czwómik będzie połączony w jedną całość ze świetlówką lub z jednym z trzonków świetlówki. W takim przypadku należy wyjąć i włożyć z powrotem tylko świetlówkę, tak, że omija się jakąkolwiek ingerencję w istniejące okablowanie. Innym rozwiązaniem może być wbudowanie czwómika w oprawę świetlówki. W tym przypadku przezbrojenie wymaga tylko wymiany oprawy/oprawek,

Przezbroić świetlówkę można bez ingerencji w istniejące okablowanie świetlówki, anifwymiany świetlówki albo utrzymującej ją oprawy/oprawek, jeżeli zastosuje się człon łącznikowy z łącznikowymi kołkami wyprowadzeń oraz łącznikowymi gniazdami wtykowymi, któ189 681 re wpasowują się odpowiednio w oprawkę i kołki wyprowadzeń jednego z trzonków i są odpowiednio z nimi elektrycznie połączone. Łącznikowe kołki wyprowadzeń i łącznikowe gniazda wtykowe są elektrycznie izolowane względem siebie, przy czym wyprowadzenia łącznikowych kołków wyprowadzeń są elektrycznie połączone z końcówkami wejściowymi czwómika, natomiast łącznikowe gniazda wtykowe są połączone z końcówkami wyjściowymi czwómika. Z powodu tego, że gniazda wtykowe oraz końcówki są usytuowane współosiowo względem siebie, człon łącznikowy mieści się pomiędzy trzonkiem świetlówki a jej oprawką. Tak więc przezbrojenie może być przeprowadzone w tak prosty sposób, jak wymiana świetlówki.

W tym celu istniejąca świetlówka jest wyjmowana z oprawy, następnie wspomniany człon łącznikowy jest wtykany na wyprowadzenia jednego trzonka świetlówki, po czym świetlówka już razem z czwómikiem) jest umieszczana z powrotem w swej oprawie.

Czwómik może być usytuowany z dala od członu łącznikowego zależnie od warunków istniejącej instalacji elektrycznej zastosowanej do świetlówki, ponieważ połączenie elektryczne pomiędzy wspomnianym członem łącznikowym a czwómikiem może być wykonane za pomocą giętkiego przewodu. Korzystnie stosuje się przewód czterozyłowy.

Jednak szczególnie korzystne jest usytuowanie czwómika wewnątrz obudowy zawierającej człon łącznikowy albo też w zwykłej obudowie. W idealnym przypadku oprawa członu łącznikowego zawiera usytuowaną równolegle do osi wzdłużnej świetlówki przystawkę, w której umieszczony jest czwómik. W tym przypadku przezbrojenie przebiega w szczególnie prosty sposób i bez kolizji z istniejącą konstrukcją.

Istotną zaletą są niskie koszty wynikające z faktu, że można zachować zarówno standardowe świetlówki, jak i wymiary związanych z nią opraw;.

Ze względu na korzyści, które mogą wyniknąć z wynalazku z uwagi na oszczędność energii i łatwość przezbrajania, układ według wynalazku szczególnie nadaje się do zastosowań, w których pracuje większa ilość świetlówek, jak na przykład lampy, solary i tym podobne.

Wynalazek tanio wyjaśniony w szczegółach, przy pomocy rysunku na którym fig. 1 przedstawia układ według wynalazku, w którym starter będący bezpiecznikiem umieszczony jest po stronie niskiej częstotliwości, fig. 2 - układ według wynalazku, w którym zbocznikowany starter umieszczony jest po stronie wysokiej częstotliwości, fig. 3 - układ według wynalazku, analogiczny jak na fig. 1 z tym, ze układ do świetlówki usytuowany jest z odwrotnej strony świetlówki, fig. 4 - przekrój zespołu stykowego i członu łącznikowego z 1 wersją podłączenia czwómika fig. 5 - przekrój zespołu stykowego i członu łącznikowego z II wersją podłączenia czwómika.

Figury 1 do 3 przedstawiają schemat dostępnej na rynku świetlówki 1 w układzie według wynalazku.

Świetlówka 1 posiada w swych dwóch trzonkach la, lb po dwa kołki wyprowadzeń, 2a, 2b lub 3a, 3b i poprzez te kołki wyprowadzeń 2a, 2b lub 3a, 3b jest osadzona w dwóch naprzeciwko siebie usytuowanych oprawkach 8, 9. Trzonki i oprawki tworzą zespół stykowy. Oprawki 8, 9 utrzymują świetlówkę 1 mechanicznie i poprzez gniazda wtykowe odpowiednio 8a, 8b lub 9a, 9b łączą ją elektrycznie z kołkami wyprowadzeń 2a, 2b lub 3a, 3b świetlówki 1. Jak wiadomo do tego celu nadają się oprawki obrotowe. Świetlówka umieszczona jest pomiędzy oprawkami pionowo, a za pomocą obrotu o kąt 90° uzyskuje się kontakt elektryczny i blokadę mechaniczną. Podłączenie świetlówki 1 do źródła prądu przemiennego 6 wykonuje się w znany sposób, włączając do obwodu statecznik elektroniczny zawierający starter 5 i cewkę 4a z rdzeniem magnetycznym, którą można oznaczyć po prostu jako dławik 4.

Przy podłączeniu do źródła prądu przemiennego jest bez znaczenia czy zamieni się miejscami kołki wyprowadzeń 2a, 2b lub 3a, 3b świetlówki 1, gniazda wtykowe odpowiednio 8a, 8b lub 9a, 9b oprawek 8, 9, czy odpowiednie bieguny 6a, 6b źródła prądu przemiennego 6. Z tego samego powodu jak pokazano na fig. 2 - dławik 4 może być połączony z przewodem 11 zamiast z przewodem 12, jak pokazano na fig. 1.

Układ według wynalazku zawiera czwómik 7, który jest włączony pomiędzy drugi przewód 12 i trzeci przewód 13 według fig. 1 i 2. Tak więc końcówki wejściowe 7a, 7b czwómika 7 są połączone szeregowo z gniazdami wtykowymi 8a i 8b oprawki, albo odpowiednio z katodą żarzoną lc świetlówki 1, dławikiem 4 oraz starterem 5, który jest połączony do źródła prądu

189 681 przemiennego 6. Końcówki wyjściowe 7c, 7d czwómika 7 są połączone elektrycznie odpowiednio z gniazdami wtykowymi 9a i 9b drugiej oprawki 9 albo też z drugą katodą zarzoną ld świetlówki 1.

Końcówki wejściowe 7a, 7b czwómika 7 jak i końcówki wyjściowe 7c, 7d mogą być oczywiście zamienione ze sobą miejscami. Również układ szeregowy składający się z końcówek wejściowych 7a, 7b, katody żarzonej lc, dławika 4 oraz startera 5 może mieć dowolną kolejność połączeń, na przykład takąjak na fig. 2.

Ponadto, czwómik 7 może być podłączony do przewodów pierwszego 11 i trzeciego 13. jak pokazano na fig. 3. W takim przypadku końcówki wejściowe 7a, 7b czwómika tworzą układ szeregowy z gniazdami wtykowymi 9a, 9b, albo katodą żarzoną ld świetlówki 11, dławikiem 4 oraz starterem 5, które są podłączone do źródła prądu przemiennego 6, a końcówki wyjściowe 7c, 7d czwómika 7 są połączone elektrycznie z gniazdami wtykowymi 8a, 8b oprawki 8 albo z katodą zarzoną lic świetlówki 1.

Jak przedstawiają fig. 1 i 3 starter 5 połączony szeregowo z końcówkami wejściowymi 7a, 7b został zaprojektowany jako bezpiecznik 5a pełniąc rolę dodatkowego zabezpieczenia układu według wynalazku. Zakładając, ze to dodatkowe zabezpieczenie nie jest potrzebne lub wymagane, starter 5 należy zewrzeć. Jeżeli starter 5 jest zwarty za pomocą przewodu 5b może być również połączony, jak pokazano na fig. 2, tak, że końcówki wyjściowe 7c, 7d czwómika 7 oraz starter 5 tworzą układ szeregowy, który jest połączony elektrycznie z katodą zarzoną 1 d świetlówki 1.

Czwómik 7 posiada taką samą budowę wewnętrzną we wszystkich trzech przykładach jak na fig. 1 do 3. Strona wejściowa czwómika 7 jest zasilana ze źródła prądu przemiennego 6 tak, ze jego strona wyjściowa zasila katodę zarzoną ld, lub lc świetlówki prądem wysokiej częstotliwości Ihf- Zasada działania zostanie szczegółowo przedstawiona poniżej odnosząc się dla lepszego zrozumienia do fig. 1.

Jedna katoda żarzona lc świetlówki 1 jest zawsze połączona szeregowo z końcówkami wejściowymi czwómika 7 i jest przez to grzana wstępnie.

Oprócz tego, katoda zarzona lc połączona szeregowo z końcówkami wejściowymi 7a, 7b czwómika kieruje prąd wysokiej częstotliwości Ihf przepływający przez drugą katodę żarzoną Id na stronę wejściową czwómika 7 i spełnia przez to rolę „uziemienia wirtualnego”. Dla prądu wysokiej częstotliwości Ihf jest w zasadzie obojętne czy spływa do masy bezpośrednio, czy przez stronę wejściową czwómika 7. Z powodu tego, że prąd wysokiej częstotliwości Ihf spływa do masy poprzez stronę wejściową czwómika 7, istnieje korzystnie „krótka” droga, tak że poziom promieniowania wysokiej częstotliwości jest możliwie niski.

Ponieważ dławik 4 jest zawsze połączony szeregowo z końcówkami wejściowymi 7a, 7b czwómika 7, cewka 4a dławika 4 spełnia rolę filtru wstępnego, który z jednej strony optymalizuje współczynnik mocy cos φ i współczynnik szczytu, z drugiej tłumi zarówno interferencje elektromagnetyczne jak i wysokoczęstotliwościowe.

Prąd wejściowy czwómika 7 stanowi zaledwie 30% obciążenia prądowego konwencjonalnej świetlówki - to znaczy pozbawionej układu według wynalazku. Dławik 4 pracuje prawie bez strat mocy, przez co pozostaje zimny podczas pracy:. Kondensator 83 jest połączony równolegle z końcówkami wejściowymi 7a, 7b czwómika 7. Kondensator 83 razem z dławikiem 4 spełnia rolę kompensacyjną i powoduje wzrost współczynnika mocy cos φ.

Prostownik 70 podłączony jest za końcówkami wejściowymi 7a, 7b czwómika 7, który jest zwykle utworzony z czterech diod w układzie mostkowym. Ze względu na to, że prąd wysokiej częstotliwości Ihf tłumi prąd wejściowy, jak było wyjaśnione, stosuje się korzystnie tak zwane diody szybki.

Pomiędzy końcówkami wejściowymi 7a, 7b czwómika 7 oraz plusowym i minusowym wyjściem prostownika 70, korzystnie podłączone są po jednym kondensatorze 81, 82 albo - innymi słowy - prostownik 70 jest pozornie zwarty za pomocą kondensatorów 81, 82. Jest to zwykle niezbędne, gdy do połączenia prostownika 70 zamiast diod szybkich, użyte są mniej kosztowne zwykłe diody. Kondensatory 81, 82 stanowią dla prądu wysokiej częstotliwości zwarcie, którym może płynąć prąd wysokiej częstotliwości Ihf tłumiący prąd wejściowy.

Dwa połączone szeregowo kondensatory wygładzające 71, 72 są podłączone do plusowego i minusowego wyjścia prostownika 70. Punkt połączenia ze sobą kondensatorów wy189 681 gładzających 71, 72 może być zwarty do jednej z końcówek wejściowych 7a, 7b czwómika 7 za pomocą przewodu 73, w celu umożliwienia dopasowania sumarycznej pojemności kondensatorów 71, 72 do innego napięcia zasilającego na przykład 110 V albo 220 V.

Pomiędzy plusowym wyjściem prostownika 70, a jedną z końcówek wyjściowych 7c, 7d czwómika 7 podłączony jest kondensator sprzęgający 77, tak że podczas fazy startowej świetlówki prąd wysokiej częstotliwości płynie przez katodę żarzoną ld, powodując jej wstępne grzanie.

Dwa tranzystory 75, 76 obwodu sterowniczego 74 oraz cewka 79 z rdzeniem magnetycznym tworzą stopień wysokiej częstotliwości dla wytwarzania prądu wysokiej częstotliwości Inf. Stopień wysokiej częstotliwości jest włączony pomiędzy plusowe i minusowe wyjście prostownika 70 a końcówki wyjściowe 7c, 7d czwómika 7. Obwodem sterowniczym 74 może być transformator rdzeniowy toroidalny. Jednak w celu zmniejszenia strat mocy i związanej z tym emisji ciepła, korzystnie stosuje się dostępny na rynku układ sterujący IC do obwodu sterowniczego 74 wykorzystując tranzystory 75, 76 typu MOS-FET.

Do wyjścia stopnia wysokiej częstotliwości względnie cewki 79 z rdzeniem magnetycznym podłączony jest szeregowo kondensator blokujący 78. Kondensator blokujący 78 chroni świetlówkę przed przepływem przez nią prądu niskiej częstotliwości ze źródła prądu przemiennego 6, co naraziłoby stopień wysokiej częstotliwości na działanie wysokiego napięcia i zniszczenie.

Na fig. 4 pokazano schematycznie przekrój zespołu stykowego i członu łącznikowego z 1 wersją podłączenia czwómika ze świetlówką 1. Części składowe 28 czwómika są w znany sposób wykonane jako układ elektryczny/elektroniczny na płytce montażowej 26, która dla bezpieczeństwa zamontowana jest w obudowie 27.

Człon łącznikowy zawiera dwa łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b, które pasują elektrycznie i mechanicznie do prawej oprawki 9. Łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b są puste w środku. Współosiowo z kołkami wyprowadzeń 20a, 20b usytuowane są po ich wewnętrznej stronie łącznikowe gniazda wtykowe 2la, 2lb. Łącznikowe kołki wyprowadzeń 3a, 3b prawego trzonka lb świetlówki 1 pasują elektrycznie i mechanicznie do odpowiedniego łącznikowego gniazda wtykowego 2la, 21b. Łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b oraz łącznikowe gniazda wtykowe 2la, 2lb są izolowane względem siebie za pomocą warstwy 25a, 25b wykonanej z materiału izolacyjnego. Zarówno łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b, jak i łącznikowe gniazda wtykowe 2la, 21b są umocowane, na przykład przylutowane do płytki montażowej 24. Płytka montażowa 24 zawiera (cztery) przewody nie pokazane w szczegółach, które prowadzą do połączeń lutowanych, z których wyprowadzona jest jedna końcówka (czterożyłowego) przewodu 23. Na drugim końcu przewodu 23 za pośrednictwem lutowanego połączenia podłączona jest płytka montażowa 26 z czwómikiem 7. Układ połączeń wykonany jest tak, że łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b są połączone z końcówkami wejściowymi la, 7b czwómika 7 a łącznikowe gniazda wtykowe 2la, 21b są połączone z końcówkami wyjściowymi 7c, 7d czwómika 7. Tak samo więc, jak w przykładowych obwodach według fig. 1 i 2 - końcówki wejściowe 7a, 7b czwómika 7 są połączone szeregowo z gniazdami wtykowymi 8a, 8b lewej oprawki 8, a końcówki wyjściowe 7c, 7d czwómika 7 są połączone z kołkami wyprowadzeń 3a, 3b lub katodą żarzoną ld prawego trzonka lb świetlówki 1.

Obudowa 22 służy do bezpiecznego zamocowania członu łącznikowego według wynalazku. W związku z tym, że łącznikowe kołki wyprowadzeń 20a, 20b oraz odpowiednie łącznikowe gniazda wtykowe 2la, 21b usytuowane są współosiowo, urządzenie według wynalazku posiada tak małe wymiary, że obudowa 22 mieści się w szczelinie pomiędzy świetlówką la oprawką 9. Jest zrozumiałe, że obudowy 22, 27 jedna/obie mogą być wyposażone w przyłącza, tak że przewód 23 może być rozłączany, na przykład za pomocą zestyku wtykowego, albo wymieniany, jeżeli wymagane są różne długości przewodu.

W porównaniu z fig. 4 czwómik pokazany na fig. 5 umieszczony jest w obudowie 22 członu łącznikowego czyli zarówno czwómik, jak i człon łącznikowy są umieszczone we wspólnej obudowie 22. W tym przypadku obudowa 22 zawiera przystawkę, w której mieści się płytka montażowa 27 z czwómikiem, która usytuowana jest równolegle do osi wzdłużnej L świetlówki 1. W rezultacie otrzymuje się zwartą jednostkę, która może być przezbrojona

189 681 w szczególnie prosty sposób, bez względu na warunki fizyczne, jakie panują w urządzeniu z którym współpracuje. Jest zrozumiałe, że płytki montażowe 24, 26 mogą być zredukowane do jednej wspólnej płytki montażowej w wersjach alternatywnych.

Należy w końcu zauważyć, że chociaż opis dotyczy prostej świetlówki, możliwe jest zastosowanie wynalazku do znanych specjalistom świetlówek o innych kształtach, na przykład o kształcie łuku.

Claims (13)

1. Układ elektryczny do świetlówki zaopatrzony w zespoły stykowe, z których każdy jest wyposażony w trzonek zawierający dwa wyprowadzenia i oprawkę, przy czym w oprawkach elektrycznie i mechanicznie umieszczona jest świetlówka przyłączana do źródła prądu przemiennego za pomocą dławika, znamienny tym, ze układ zawiera czwómik (7), którego obwód wyjściowy jest obwodem wysokiej częstotliwości, przy czym obwód wejściowy czwómika (7) z końcówkami wejściowymi (7a, 7b) czwómika (7) połączonymi szeregowo z dwoma wyprowadzeniami (2a, 2b) na pierwszym trzonku (la) oraz dławikiem (4), podłączony jest do źródła prądu przemiennego (6), zaś obwód wyjściowy czwómika (7) zawiera połączone szeregowo końcówki wyjściowe (7c, 7d) czwómika (7) oraz dwa wyprowadzenia (3a, 3b) na drugim trzonku (lb), przy czym czwómik (7) zawiera prostownik (70) oraz stopień wysokiej częstotliwości.

2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że obwód wejściowy czwómika (7) zawiera bezpiecznik (5a).

3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że do plusowego i minusowego (+, -) wyjścia prostownika (70) podłączony jest równolegle jeden lub co najmniej dwa połączone szeregowo kondensatory wygładzające (71, 72).

4. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że pomiędzy końcówkami wejściowymi (7a, 7b) czwómika (7) a plusowym i minusowym wyjściem (+, -) prostownika (70) włączone jest po jednym kondensatorze (81, 82).

5. Układ według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że pomiędzy plusowym wyjściem (+) prostownika (70), a jedną z końcówek wyjściowych (7c, 7d) czwómika (7) włączony jest kondensator sprzęgający (77).

6. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że pomiędzy plusowym i minusowym wyjściem (+, -) prostownika (70), a końcówkami wyjściowymi (7c, 7d) czwómika (7) włączony jest stopień wysokiej częstotliwości, który zawiera co najmniej jeden obwód sterowniczy (74), co najmniej dwa tranzystory (75, 76), jak również co najmniej jedną cewkę (79) z rdzeniem magnetycznym.

7. Układ według zastrz. 6, znamienny tym, że cewka (79) z rdzeniem magnetycznym połączona jest szeregowo z kondensatorem blokującym (78).

8. Układ według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 6, albo 7, znamienny tym, ze czwómik (7) jest połączony w całość ze świetlówką (1) lub z jednym z trzonków (la, lb).

9. Układ według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 6 albo 7, znamienny tym, ze czwómik (7) jest połączony w całość z jedną z oprawek (8, 9).

10. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że czwómik (7) jest połączony ze świetlówką (1) za pomocą zespołu stykowego zaopatrzonego w człon łącznikowy zawierający dwa łącznikowe kołki wyprowadzeń (20a, 20b), które są umieszczane w jednej z oprawek (8, 9) i wewnątrz tych łącznikowych kołków wyprowadzeń (20a, 20b) usytuowane są współosiowo odpowiednie łącznikowe gniazda wtykowe (2la, 21b), w których umieszczane są kołki wyprowadzeń (2a, 2b) albo (3a, 3b) odpowiednio jednego z trzonków (la, lb) świetlówki (1), przy czym łącznikowe kołki wyprowadzeń (20a, 20b) oraz łącznikowe gniazda wtykowe (21a, 21b) są elektrycznie izolowane względem siebie oraz łącznikowe kołki wyprowadzeń (20a, 20b) są elektrycznie połączone z końcówkami wejściowymi (7a, 7b) czwómika (7U a łącznikowe gniazda wtykowe (21a, 21b) są elektrycznie połączone z końcówkami wyjściowymi (7c, 7d) czwómika (7).

11. Układ według zastrz. 10, znamienny tym, że człon łącznikowy jest usytuowany w obudowie (22), która jest umieszczana pomiędzy jednym trzonkiem (la, lb) świetlówki (1) a jedną oprawką (8, 9).

12. Układ według zastrz. 10 albo 11, znamienny tym, że połączenie elektryczne pomiędzy członem łącznikowym, a czwómikiem (7) jest w postaci czterozyłowego przewodu (23).

189 681

12. Układ według zastrz. 11, znamienny tym, że czwómik (7) jest usytuowany wewnątrz obudowy (22) zespołu stykowego.

13. Układ według zastrz. 13, znamienny tym, ze obudowa (22) zespołu stykowego zawiera przystawkę usytuowaną wzdłuż świetlówki, przy czym czwómik (7) umieszczony jest w tej przystawce.