PL188924B1 - Magazynek ładunków prochowych - Google Patents

Abstract

1. Magazynek ladunków procho wych, zawierajacy tasmowy element nosny z szeregiem ladunków, zawierajacych sro- dek napedowy, przy czym element nosny na jednym wolnym koncu ma obszar zu- kosowania wprowadzajacego o szerokosci zmniejszajacej sie prostopadle do rozcia- glosci wzdluznej elementu nosnego oraz prostopadle do osi wzdluznych ladunków, znamienny tym, ze element nosny (1) w obszarze pomiedzy obszarem zukoso wania wprowadzajacego (11) a lezacym najblizej ladunkiem (2) posiada co naj- mniej jedna powierzchnie blokujaca (7, 8), skierowana do obszaru zukosowania wprowadzajacego, przy czym powierzch- nia blokujaca (7) jednoczesnie okresla powierzchnie koncowa krawedzi wzdluz- nych (4, 5). F ig . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest magazynek ładunków prochowych do urządzeń do wstrzeliwania kołków.

Do wbijania elementów mocujących, w postaci szpilek, w twarde podłoża stosuje się osadzarki, które są napędzane ładunkami prochowymi, zawierającymi proszkowy środek napędowy. Doprowadzanie ładunków prochowych następuje za pomocą magazynka, jaki przykładowo jest znany z opisu DE 41 36932 Al (PL 169 289 BI). Przedstawiona w tym opisie osadzarka posiada magazynek nabojów, mający element nośny w kształcie taśmy, wyposażony w szereg ładunków wybuchowych. Jest on transportowany za pomocą środków posuwowych umieszczonych w przekroju poprzecznym kanału prowadzącego i utrzymywany w swoim położeniu przez element przytrzymujący. Kanał prowadzący ma elementy blokujące wykonane ze sprężyście działającą jego ścianą. Magazynek nabojów z obu stron swoich wzdłużnych brzegów, na swoim końcu wprowadzającym posiada zukosowanie wprowadzające. Zwłaszcza przy podłożach o nieznacznej grubości, względnie nieznacznej grubości ściany jest konieczne doprowadzenie do osadzarki, dla pojedynczych procesów osadzania, nieznacznej energii. Jest to osiągane przez tak zwane „słabe” ładunki, które przykładowo zawierają mało środka napędowego. Dzięki temu następuje całkowite spalanie środka napędowego. Takie słabe ładunki stosuje się w przyrządach osadczych, które mają komorę spalania o specjalnej geometrii, aby móc wytworzyć przy zapłonie ładunku ciśnienie spalania potrzebne do całkowitego spalenia środka napędowego.

W osadzarkach bez tej specjalnej geometrii komory spalania całkowite spalanie środka napędowego następuje wtedy, gdy jest zastosowany „średni” lub „mocny” ładunek, zawierający więcej środka napędowego, za pomocą którego bez specjalnej geometrii komory spalania można osiągnąć wystarczająco wysokie ciśnienie spalania. Zastosowanie w osadzarce słabych ładunków prochowych prowadzi do zgromadzenia nie spalonego w całości ładunku i do szybkiego zabrudzenia przyrządu osadczego.

188 924

Zadaniem wynalazku jest stworzenie magazynka ładunków prochowych, który byłby używany tylko w osadzarkach, mających geometrię komory spalania, przeznaczoną. tylko do „słabych” ładunków, aby zapewnić całkowite spalanie środka napędowego.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że element nośny w obszarze pomiędzy obszarem zukosowania wprowadzającego a leżącym najbliżej ładunkiem posiada co najmniej jedną powierzchnię blokującą, skierowaną do obszaru zukosowania wprowadzającego, przy czym powierzchnia blokująca jednocześnie określa powierzchnię końcową krawędzi wzdłużnych.

Korzystnie powierzchnia blokująca rozciąga się prostopadle do rozciągłości wzdłużnej elementu nośnego, na części jego szerokości i jest utworzona przez czoło listwy umieszczonej na jednym boku elementu nośnego.

Listwa rozciąga się na co najmniej części długości całkowitej elementu nośnego.

Korzystnie element nośny ma dwie powierzchnie blokujące. Za pomocą powierzchni blokującej, umieszczonej na elemencie nośnym jest uniemożliwione używanie magazynku ze „słabymi” ładunkami prochowymi w osadzarkach, które nie mają wspomnianej, specjalnej geometrii komory spalania.

Magazynek nie może być wsuwany w kanał prowadzący, gdy powierzchnia blokująca elementu nośnego rozciąga się celowo na części jego szerokości, zasadniczo prostopadle do rozciągłości wzdłużnej elementu nośnego.

Aby podparcie magazynka następowało poza kanałem prowadzącym powierzchnia blokująca jest utworzona przez stronę czołową listwy, umieszczonej po jednej stronie elementu nośnego. Magazynek jest więc używany tylko w kanale prowadzącym, który przykładowo dysponuje dodatkowym zagłębieniem, dostosowanym do przekroju poprzecznego listwy, który rozciąga się na całej długości kanału prowadzącego.

Wysoka sztywność magazynka korzystnie jest osiągnięta dzięki temu, że listwa rozciąga się co najmniej na części długości całkowitej elementu nośnego.

Gdy element nośny posiada korzystnie dwie powierzchnie blokujące, to magazynek przy wsuwaniu w kanał prowadzący nie zukosowuje się, przykładowo uderzając urządzenie trzymające, wystające do kanału prowadzącego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia magazynek ładunków prochowych, fig. 2 - magazynek z fig. 1 w widoku z boku, fig. 3 - widok magazynku w kierunku A na fig. 1, a fig. 4 - powiększony wycinek C z fig. 1.

Magazynek ładunków prochowych przedstawiony na fig. 1 i 2 posiada taśmowy element nośny 1 z szeregiem ładunków prochowych 2, które są wypełnione proszkowym środkiem napędowym.

Element nośny 1 ma dwie wzajemnie przeciwległe krawędzie wzdłużne 4, 5, które są zaopatrzone w szereg wybrań 6. Te wybrania 6 są umieszczone w jednakowych odstępach od siebie i przy transporcie magazynka w kanale prowadzącym, nie przedstawionej osadzarki, współpracują złączem kształtowym z jej mechanizmem transportowym.

Wszystkie ładunki 2 są umieszczone w jednakowych odstępach od siebie. Każdy ładunek jest osadzony w odpowiednio ukształtowanym otworze przyjmującym elementu nośnego 1, przy czym oś wzdłużna ładunku 2 jest skierowana prostopadle do powierzchni elementu nośnego 1. Dno każdego ładunku 2, leży w płaszczyźnie, utworzonej przez pierwszy bok 3 elementu nośnego 1, a strona czołowa ładunku 2 wystaje poza drugi bok 9 elementu nośnego 1, przeciwległy do pierwszego boku 3. Odstęp pomiędzy dwoma wzajemnie sąsiadującymi wybraniami 6 odpowiada odstępowi pomiędzy dwoma sąsiadującymi ładunkami 2.

Element nośny 1 ma szerokość B, która w obszarze zukosowania wprowadzającego 1 zmniejsza się do jego wolnego końca.

Pomiędzy obszarem zukosowania wprowadzającego 11 a najbliżej leżącym ładunkiem 2 element nośny 1 ma dwie powierzchnie blokujące 7, które wychodząc od krawędzi wzdłużnych 4, 5 rozciągają, się na części szerokości B i równolegle do niej. Za pomocą tych powierzchni blokujących 7 jest uniemożliwione wsuwanie magazynka w nie przedstawioną osadzarkę, jak to jest znane.

188 924

Druga powierzchnia blokująca 8 jak pokazuje fig. 3 i 4 znajduje się między obszarem zukosowania wprowadzającego 1 a leżącym najbliżej ładunkiem 2. Ta powierzchnia blokująca 8 jest utworzona przez czoło listwy 10, skierowane do wolnego końca obszaru zukosowania wprowadzającego 11, która jest umieszczona na pierwszym boku 3 elementu nośnego 1 i rozciąga się na części długości całkowitej elementu nośnego 1. Ta powierzchnia blokująca 8 uniemożliwia wsuwanie magazynka do nie przedstawionej osadzarki, której kanał prowadzący ma przelot, który jest przeznaczony dla przekroju poprzecznego magazynka bez listwy 10. A więc magazynek według wynalazku można wsuwać tylko do kanału prowadzącego osadzarki dostosowanego do magazynka ładunków według wynalazku.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Magazynek ładunków prochowych, zawierający taśmowy element nośny z szeregiem ładunków, zawierających środek napędowy, przy czym element nośny na jednym wolnym końcu ma obszar zukosowania wprowadzającego o szerokości zmniejszającej się prostopadle do rozciągłości wzdłużnej elementu nośnego oraz prostopadle do osi wzdłużnych ładunków, znamienny tym, że element nośny (1) w obszarze pomiędzy obszarem zukosowania wprowadzającego (11) a leżącym najbliżej ładunkiem (2) posiada co najmniej jedną powierzchnię blokującą (7, 8), skierowaną do obszaru zukosowania wprowadzającego, przy czym powierzchnia blokująca (7) jednocześnie określa powierzchnię końcową krawędzi wzdłużnych (4, 5).
2. 2. Magazynek według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia blokująca (7, 8), rozciąga się prostopadle do rozciągłości wzdłużnej elementu nośnego (1), na części jego szerokości (B).
3. 3. Magazynek według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że powierzchnia blokująca (7, 8) jest utworzona przez czoło listwy (1) umieszczonej na jednym boku (3) elementu nośnego (1).
4. 4. Magazynek według zastrz. 3, znamienny tym, że listwa (10) rozciąga się na co najmniej części długości całkowitej elementu nośnego (1).
5. 5. Magazynek według zastrz. 1, znamienny tym, że element nośny (1) ma dwie powierzchnie blokujące (7, 8).