PL187639B1

PL187639B1 - Tarczowe złoże obrotowe

Info

Publication number: PL187639B1
Application number: PL97332045A
Authority: PL
Inventors: Klaus Waizenegger
Original assignee: Stengelin Gmbh & Co Kg
Priority date: 1996-09-09
Filing date: 1997-09-05
Publication date: 2004-08-31
Also published as: BG63113B1; AU4450997A; HUP0000415A2; RO119537B1; PT950027E; EP0950027A1; WO1998011025A1; ES2165088T3; EP0950027B1; ATE210086T1; CZ70999A3; BG103227A; PL332045A1; HUP0000415A3

Abstract

1. Tarczowe zloze obrotowe, z wa- lem, na którym osadzonych jest wiele promieniowo rozmieszczonych, kolistych tarcz skladajacych sie z pojedynczych tarcz sektorowych (14) o ksztalcie sekto- rowym i jednakowym promieniu, przy- trzymywanych przez równolegle do osi ciegla, prowadzone w promieniowo roz- mieszczonych podporach, które utrzymuja tarcze w zadanym osiowym odstepie za posrednictwem znajdujacych sie miedzy nimi obsad dystansowych, znamienne tym, ze osiowo sasiadujace obsady dystan- sowe (16) tworza przegrody, w które wcho- dza pojedyncze tarcze sektorowe (14), i ze kazda z tarcz sektorowych (14) utrzymy- wana jest w zamocowaniu zaciskowym miedzy dwiema osiowo sasiadujacymi obsadami dystansowymi (16). Fig . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest tarczowe złoże obrotowe z wałem, na którym jest osadzona duża liczba rozmieszczonych promieniowo, kolistych tarcz składających się z pojedynczych sektorów o takim samym promieniu, utrzymywanych przez równoległe do osi cięgła prowadzone w promieniowo rozmieszczonych podporach, które za pośrednictwem wstawionych między tarcze obsad dystansowych zapewniają tarczom zadany osiowy odstęp od siebie.

Tarczowe złoża obrotowe stosuje się w tarczowych instalacjach zanurzeniowych do biologicznego oczyszczania ścieków. Składają się one z kilku kolistych tarcz, które są zamocowane na wspólnym wale i pełnią funkcje nośnika obrastającego dla mikroorganizmów gromadzących się w ściekach.

W tym celu tarcze złoża obrotowego każdorazowo zanurzają się, w przybliżeniu połową swojej powierzchni, w napełnionym zbiorniku zanurzeniowym ze ściekami oczyszczanymi biologicznie, wstępnie oczyszczonymi mechanicznie. W trakcie pracy wał podparty na dwóch łożyskach i poruszany napędem, obraca tarcze zanurzeniowe tworzące tarczowe złoże obrotowe tak, że stale nowy obszar powierzchni każdej z tych tarcz zanurza się w ściekach albo styka się z tlenem z otaczającego powietrza. Każda tarcza złoża obrotowego jest więc dla przywartych na niej mikroorganizmów jednoczesnym miejscem stykania się ze ściekami i z otaczającym powietrzem.

Ze względu na duże wymiary tarcz, których średnica osiąga trzy metry i więcej, transport tarczowych złóż obrotowych jest utrudniony i często niemożliwy. Pozbawione są tej wady znane tarczowe złoża obrotowe z rozkładanymi tarczami zanurzeniowymi, wygodne nie tylko w transporcie, ale także w eksploatacji z uwagi na możliwość łatwego przeprowadzenia koniecznej wymiany uszkodzonej zanurzeniowej tarczy.

Znane tego typu tarczowe złoża obrotowe opisane w DE 94 09 352 Ul mają tarcze, składające się z pojedynczych sektorów, które każdorazowo na granicznych obszarach sektorów zachodzą na siebie na zakładkę i są przytrzymywane za pomocą równoległych do osi cięgiel, prowadzonych w promieniowo rozmieszczonych podporach i przechodzących na wskroś przez nakładające się obszary tarcz. Między osiowo graniczącymi ze sobą tarczami są usytuowane każdorazowo obsady odległościowe, które utrzymują tarcze w odległości od siebie tak, że między tarczami powstaje każdorazowo przestrzeń pośrednia, umożliwiająca zwilżanie ściekami zanurzonej powierzchni tarczy.

Rozwiązanie polegające na podziale tarcz na pojedyncze sektory jest niewystarczające, bowiem stosowany typ zamocowania ma istotną wadę, wynikającą z konieczności zaopatrzenia stosowanych tarcz sektorowych w otwory dokładnie pasowane, co wymaga stosowania specjalnej obróbki przy wytwarzaniu tarcz. Dalszą wadą jest konieczność wymontowywania wszystkich cięgieł służących do mocowania sektora tarczy, w przypadku, na przykład jego uszkodzenia i konieczności zamontowania nowego sektora.

187 639

Zadaniem wynalazku jest opracowanie rozwiązania tarczowego złoża obrotowego, pozbawionego wad znanych tego typu konstrukcji, łatwo składanego i umożliwiającego w prosty sposób przeprowadzenie wymiany uszkodzonych sektorów.

Zgodne z wynalazkiem tarczowe złoże obrotowe z wałem, na którym osadzonych jest wiele promieniowo rozmieszczonych, kolistych tarcz składających się z pojedynczych tarcz sektorowych o kształcie sektorowym i jednakowym promieniu, przytrzymywanych przez równoległe do osi cięgła, prowadzone w promieniowo rozmieszczonych podporach, które utrzymują tarcze w zadanym osiowo odstępie za pośrednictwem znajdujących się między nimi obsad dystansowych, charakteryzuje się tym, że osiowo sąsiadujące obsady dystansowe tworzą przegrody, w które wchodzą pojedyncze tarcze sektorowe, przy czym każda z tarcz sektorowych jest utrzymywana w zamocowaniu zaciskowym między dwoma osiowo sąsiadującymi obsadami dystansowymi.

Zgodnie z zalecaną postacią wykonania wynalazku obsady dystansowe posiadają na jednej stronie czołowej osiowe wybrania, a na przeciwległej stronie czołowej są uformowane kułaki dopasowane do tych wybrań. Nadanie takiego kształtu obsadom dystansowym umożliwia w dalszym udoskonaleniu wynalazku wykonanie obsad dystansowych jako obsad wtykowych wtedy, kiedy wybrania uchwycą wprowadzone w nie kułaki.

Zgodnie z dalszym udoskonaleniem wynalazku obsady dystansowe są walcowo-koliste o średnicy co najmniej 70 mm i osiowej grubości co najmniej 15 mm. Minimalna grubość określa osiową odległość sektorów tarcz wobec siebie, przy czym wybrania wykonane w obsadach dystansowych posiadają głębokość około 5 mm, a osiowo uformowane kułaki mają grubość co najmniej 6 mm.

Ze względu na brak konieczności stosowania w pobliżu krawędzi otworów, w rozwiązaniu według wynalazku sektory tworzące tarczę sektorową mogą mieć grubość w zakresie między 1 mm a 2,5 mm i nie powodują uszkodzenia płyt, na przykład w wyniku rozcięcia otworów. Ponadto uzyskane zmniejszenie grubości tarcz stwarza możliwość powiększenia aktywnej powierzchni tarczowej instalacji zanurzeniowej, bez konieczności stosowania dodatkowych środków konstrukcyjnych.

Zgodnie z dalszym rozwinięciem wynalazku, sektory składające się na tarcze sektorowe wykonuje się z tworzywa sztucznego, przeważnie z polipropylenu.

Zgodnie ze szczególnie korzystnym wariantem wykonania wynalazku, sektory tworzące tarcze sektorowe są wykonane z polipropylenu z domieszką sproszkowanego talku, znacznie zwiększającego wytrzymałość materiału. Ma to tym większe znaczenie, że uzyskuje się pewność, że siły mocujące działające na tarcze sektorowe, wywierane na zaciśnięte obsady dystansowe, nie będą szkodliwie oddziaływać na tarcze.

Jakkolwiek nie stawia się szczególnych uwarunkowań materiałowych co do wykonania obsad dystansowych, jednak okazało się, że jest korzystne, aby obsady dystansowe wytwarzać z tworzywa sztucznego, które jest przeważnie tworzywem termoplastycznym, co pozwala na wykonywanie obsad dystansowych w postaci kształtki wtryskowej.

Cięgła stosowane w zgodnym z wynalazkiem tarczowym złożu obrotowym są na ogól wykonane z materiału odpornego na korozję, przy czym może to być najlepiej stal nierdzewna wysoko stopowa, na przykład stal austenityczna, przeważnie stal 1.4571.

Wał przeznaczony do zamocowania tarcz zanurzeniowych jest ukształtowany zgodnie z wynalazkiem jako wał drążony o kolistym, albo wielokątnym przekroju poprzecznym, wykonany ze stali nadającej się do spawania. Do zamocowania promieniowych podpór przeznaczonych do obsadzenia i prowadzenia cięgien, stosuje się nakładki podporowe rozmieszczone równomiernie na obwodzie wału i do niego przyspawane.

Zgodnie z jednym z wykonań wynalazku, określona liczba tarcz utworzonych z sektorów może być zgrupowana w pakiecie.

Zgodnie z dalszym wykonaniem wynalazku, na obwodzie tarcz mogą znajdować się pręty zabezpieczające, przebiegające równolegle do osi wzdłużnej wału, które połączone są z promieniowymi podporami, przez co wpływają na dodatkową stabilność tarczowego złoża obrotowego, złożonego z pojedynczych tarcz sektorowych. Pręty zabezpieczające mogą być korzystnie czworokątnymi rurami.

187 639

Jedna z dalszych korzystnych postaci wykonania wynalazku charakteryzuje się tym, że promieniowe podpory przytrzymywane są za pomocą prętów łączących tworzących wielokąt, przy czym zarówno pręty łączące jak również pręty zabezpieczające i podpory promieniowe są wykonane z materiału odpornego na korozję, przeważnie ze stali nierdzewnej.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w korzystnych przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny przez tarczowe złoże obrotowe, utworzone z pojedynczych tarcz składających się z sektorów tarczowych i utrzymywanych przez promieniowe podpory na wale drążonym, fig. 2 - pojedynczy sektor tarczowy wyposażony w przynależne podpory promieniowe, fig. 3 - przekrój wzdłużny przez tarczowe złoże obrotowe odniesiony do fig. 1, fig. 4 - przekrój wzdłużny przez dwie sąsiadujące, wsunięte w siebie obsady dystansowe, a fig. 5 przedstawia widok czołowy zgodnej z wynalazkiem obsady dystansowej.

Przedstawione na fig. 1 tarczowe złoże obrotowe 10, składa się z pojedynczych zanurzeniowych tarcz 12, które jak widać na fig. 3, są rozmieszczone osiowo w wąskich odstępach od siebie i zawierają pojedyncze tarcze sektorowe 14.

Pojedyncze tarcze sektorowe 14 przylegają gładko do siebie po ich stronach promieniowych i sięgają między promieniowo rozmieszczone obsady dystansowe 16, które tym samym zamykają między sobą zaciskowo sektory tarcz sektorowych 14.

Obsady dystansowe 16 mają otwory przelotowe 17, przez które przechodzą cięgła 18 rozmieszczone równolegle do osi wzdłużnej tarczowego złoża obrotowego 10, prowadzone w tak zwanych podporach promieniowych 20. Podpory promieniowe 20 są połączone z wałem 22 w postaci rury o większej średnicy, którą stanowi wydrążony wał.

Obsady dystansowe 16, pokazane na fig. 4 w przekroju wzdłużnym, są na ich stronach czołowych odpowiednio ukształtowane, tak, aby osiowo sąsiadujące obsady dystansowe 16 można było wsunąć jedna w drugą. W tym celu po jednej stronie czołowej każda obsada dystansowa 16 posiada wybranie 24, natomiast na przeciwległej stronie czołowej obsady dystansowej 16 ukształtowany jest kułak 26 dopasowany kształtem do wybrania 24.

Każde z wybrań 24 i kułaków 26 ma kształt korzystnie wzdłużnie rozciągnięty, co wyklucza tworzenie się ewentualnych wydłużeń między dwoma stykającymi się ze sobą, wsuniętymi w siebie obsadami dystansowymi 16. Powstaje natomiast po obydwu stronach wybrania 24 względnie kułaka 26 symetryczna półkolista powierzchnia, która jest znacznie większa niż powierzchnia na wąskich końcach wybrania 24, względnie kułaka 26, stanowiąc powierzchnię przylegania dla tarcz sektorowych 14.

Takie ukształtowanie daje jednocześnie pewność, że tarcze sektorowe 14 znajdujące się między sąsiednimi obsadami dystansowymi 16 przylegają na ich stronie wzdłużnej do kułaków 26 uformowanych na obsadach dystansowych 16 i są dociskane z wystarczająco dużą siłą przytrzymującą.

Jak przedstawiono na fig. 1, 2 i 3, podpory promieniowe 20 posiadają wgłębienia 38, rozmieszczone w jednakowych w każdej z nich odstępach promieniowych, przez które przechodzą pręty zabezpieczające 28. Na zewnętrznych końcach promieniowych podpór 20 są umieszczone mechanicznie usztywniające konstrukcję pręty zabezpieczające 28, każdy połączony z podporami promieniowymi 20 połączeniem śrubowym.

Ponadto, poszczególne podpory promieniowe 20 danego segmentu mogą być zaopatrzone w tworzące wielobok pręty łączące 29, umieszczone równolegle do tarcz sektorowych 14, to znaczy poprzecznie do promieniowych podpór 20, mechanicznie stabilizujące konstrukcję odchodzących od centralnej rury (wału) podpór promieniowych 20.

Tarczowe złoże obrotowe 10, pokazane w przekroju wzdłużnym na fig. 3, ma w korzystnym wykonaniu podpory promieniowe 20 przykręcone do nakładek podporowych 30, przyspawanych do rury wału 22.

Można także dodatkowo zastosować pokazaną na fig. 1 tarczę zabierakową 32 w kształcie pierścienia kołowego, która przylega koncentrycznie do rury wału 22 i jest również przykręcona do nakładek podporowych 30. Rura wału 22 i nakładki podporowe 30 są wykonane przeważnie ze stali nadającej się do jej spawania, takiej jak na przykład stal konstrukcyjna St 52-3 lub St 37-2.

187 639

Zakotwienie tarcz sektorowych 14 przy pomocy obsad dystansowych 16 przedstawione na rysunku fig. 3 i fig. 4 polega na umieszczeniu obsad dystansowych 16 jedna za drugą w jednakowym położeniu na odpowiadających każdej z nich cięgłach 18, podobnie jak perły na sznurze, tak, że kułaki 26 jednej obsady dystansowej 16 wchodzą w odpowiadające im wybrania 24 odwróconej przylegającej obsady dystansowej 16 i chwytają między siebie bieżącą, aktualną tarczę sektorową 14. Za pomocą nakrętek.mocujących 19 nakręconych na końcach cięgieł 18 napinają się jedna przez drugą obsady dystansowe 16 przechodzące przez odnośne cięgło, a tym samym napinają się również wprowadzone między nie tarcze sektorowe 14.

Wymiana jednej lub kilku tarcz sektorowych 14 za pomocą zgodnego z wynalazkiem zamocowania jest nadzwyczaj prosta. Trzeba jedynie poluzować wspomniane nakrętki mocujące 19 przyporządkowane do odnośnego sektora, przez co lokalnie powstaje wystarczający luz osiowy obsad dystansowych 16 a odnośną tarczę sektorową 14 wyjmuje się promieniowo na zewnątrz.

Następnie w kolejności odwrotnej wykonywanych czynności wstawia się nową tarczę sektorową 14. Trzeba tylko jeszcze dokręcić ponownie odnośne nakrętki mocujące 19, aby napiąć w stosunku do siebie względnie wobec tarcz sektorowych 14 obsady dystansowe 16.

Zasadniczo możliwy jest każdy dowolny podział tarcz 12, jednak każde tarczowe złoże obrotowe 10 ma zawsze jednolity podział. Podział tarczowego złoża obrotowego powinien przede wszystkim uwzględniać wielkość złoża, to znaczy, im większa jest średnica tarczy 12, tym więcej trzeba zastosować sektorów, aby ograniczyć przez to wielkość tarcz sektorowych 14. Można zastosować zarówno podział parzysty, przeważnie podział 4-krotny, lub podział 8-krotny, przy którym sektory stanowią 1/4 lub 1/8 powierzchni tarczy, jak również podział nieparzysty, na przykład 1/5 lub 1/10.

Podziały na duże liczby sektorów wymagają wprawdzie większej liczby niezbędnych podpór promieniowych 20, cięgieł 18 i obsad dystansowych 16, jednak jest to korzystne dla całej instalacji, bowiem tarcze sektorowe 14 potrzebne w tej instalacji są zawsze jednakowe a ich transport oraz posługiwanie się nimi jest łatwiejsze przy zmniejszonych wymiarach.

Tarcze utworzone przez sektory tarcz sektorowych zgrupowane są korzystnie w pakiety o ustalonej liczbie tarcz w pakiecie.

Wobec znanych wcześniej tarcz sektorowych, zastosowanie zgodnego z wynalazkiem zamocowania zaciskowego jest istotnym udoskonaleniem, eliminującym potrzebę stosowania otworów, niezbędnych do przeprowadzenia przez nie cięgieł 18.

Takie uproszczenie jest także dlatego istotne, że dla bezbłędnego montażu, otwory w tarczach sektorowych muszą być wykonane z dużą dokładnością pasowania w odnośnych odstępach odpowiadających przechodzeniu cięgien. Uzyskanie wymaganej dokładności pasowania prowadzi do konieczności wykonywania dodatkowej obróbki, jednoznacznej z dodatkowymi nakładami na wydłużenie czasu montażu i operację technologiczną.

Dalszą, zgodną z wynalazkiem cechą jest optymalizacja materiału, z którego wytwarza się tarcze 12, względnie tarcze sektorowe 14, stosowane w zgodnym z wynalazkiem tarczowym złożu obrotowym 10.

Ponieważ, zgodnie z wynalazkiem, tarcze sektorowe 14 przytrzymywane są jedynie za pośrednictwem ściśniętych ze sobą obsad dystansowych 16, tarcze sektorowe 14 muszą być wykonane z materiału o wystarczającej wytrzymałości mechanicznej, aby nie dopuścić do popłynięcia pod wpływem sił ściskania materiału, z którego są wykonane i aby nie poluzowały się zamocowane z naprężeniem wstępnym obsady dystansowe 16 względnie tarcze sektorowe 14.

W związku z tym, zgodnie z wynalazkiem, tarcze sektorowe 14 są korzystnie wykonywane z polipropylenu z domieszką sproszkowanego talku, która daje większą wytrzymałość mechaniczną a tym samym tarcze sektorowe 14 odpowiadają stawianym im wymaganiom.

Takie wykonanie wynalazku, w którym stosuje się materiał dobrany zgodnie z wynalazkiem umożliwia osiągnięcie istotnego postępu w stosunku do znanych standardowych rozwiązań konwencjonalnej techniki, zwłaszcza przy cienkościennych tarczach sektorowych 14, które posiadają grubość ścianki od około 1 do 2 mm. Niezależnie od tego, że uzyskuje się zmniejszenie zużycia materiału dla wykonania każdej tarczy 12 o 50% do 70%, to należy

187 639 podkreślić, że przy stosowaniu zgodnych z wynalazkiem cienkościennych tarcz 12 możliwe staje się zamontowanie na każdym tarczowym złożu obrotowym 10 większej, niż dotychczas ilości tych tarcz 12. Dzięki temu możliwe jest wykorzystanie odpowiednio większych powierzchni wymiany, względnie większych powierzchni nośnika obrastającego, co znacznie poprawia skuteczność tarczowej instalacji zanurzeniowej bez potrzeby zmiany jej wymiarów.

Fig. 3

Fig. 4

Fig. 5

187 639

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Tarczowe złoże obrotowe z wałem, na którym osadzonych jest wiele promieniowo rozmieszczonych, kolistych tarcz składających się z pojedynczych tarcz sektorowych (14) o kształcie sektorowym i jednakowym promieniu, przytrzymywanych przez równoległe do osi cięgła, prowadzone w promieniowo rozmieszczonych podporach, które utrzymują tarcze w zadanym osiowym odstępie za pośrednictwem znajdujących się między nimi obsad dystansowych, znamienne tym, że osiowo sąsiadujące obsady dystansowe (16) tworzą przegrody, w które wchodzą pojedyncze tarcze sektorowe (14), i że każda z tarcz sektorowych (14) utrzymywana jest w zamocowaniu zaciskowym między dwiema osiowo sąsiadującymi obsadami dystansowymi (16).
2. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że obsady dystansowe (16) posiadają na jednej stronie czołowej osiowe wybrania (24), a na przeciwległej stronie czołowej jest uformowany kułak (26) o kształcie dopasowanym do wybrania (24).
3. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 2, znamienne tym, że obsady dystansowe (16) są ze sobą połączone wtykowo, w położeniu, w którym w wybraniach (24) znajdują się wprowadzone w nie kułaki (26).
4. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że obsady dystansowe (16) mają kształt walcowo-kolisty o średnicy co najmniej 70 mm i grubości osiowej nie mniejszej niż 15 mm.
5. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że wybrania (24) uformowane w obsadach dystansowych (16) mają głębokość zagłębiania około 5 mm.
6. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że osiowo ukształtowane kułaki (26) mają grubość co najmniej 6 mm.
7. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że grubość tarcz sektorowych (14), w które są zaopatrzone tarcze (12) jest nie mniejsza niż 1 mm i nie większa niż 2,5 mm.
8. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że tarcze sektorowe (14), w które są zaopatrzone tarcze (12) są tarczami z tworzywa sztucznego.
9. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 8, znamienne tym, że tarcze sektorowe (14), w które są zaopatrzone tarcze (12) stanowią płyty polipropylenowe.
10. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 8, znamienne tym, że tarcze sektorowe (14), w które są zaopatrzone tarcze (12) są wykonane z polipropylenu z domieszką sproszkowanego talku.
11. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że obsady dystansowe (16) są wykonane z tworzywa sztucznego.
12. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 11, znamienne tym, że obsady dystansowe (16) stanowią kształtki wtryskowe z tworzywa sztucznego.
13. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że cięgła (18) wykonane są z materiału odpornego na korozję.
14. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 13, znamienne tym, że jako materiał na cięgła (18) stosuje się stal nierdzewną wysokostopową.
15. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 14, znamienne tym, że cięgła (18) wykonane są ze stali austenitycznej, takiej jak na przykład stal 1.4571.
16. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że wał (22) jest wałem drążonym o przekroju poprzecznym kolistym albo w kształcie wielokąta.
17. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 16, znamienne tym, że wał (22) wykonany jest ze stali spawalniczej, i że na jego obwodzie są równomiernie rozmieszczone nakładki podporowe dla promieniowych podpór (20).

187 639
18. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że tarcze (12) utworzone przez sektory tarcz sektorowych (14) zgrupowane są w pakiety (33) o ustalonej liczbie tarcz (12) w pakiecie (33).
19. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że na obwodzie tarcz (12) znajdują się pręty zabezpieczające (28), przebiegające równolegle do osi wzdłużnej wału i połączone z podporami promieniowymi (20).
20. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 19, znamienne tym, że pręty zabezpieczające (28) stanowią rury czworokątne.
21. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 1, znamienne tym, że podpory promieniowe (20) podpierane są prętami łączącymi (29), które tworzą wielobok.
22. Tarczowe złoże obrotowe według zastrz. 18 albo 19, albo 20, znamienne tym, że pręty zabezpieczające (28), pręty łączące (29) i podpory promieniowe (20) wykonane są z materiału odpornego na korozję, przeważnie ze stali nierdzewnej.