PL186430B1 - Domek do zabawy z elementów prefabrykowanych - Google Patents

Abstract

. 1. Domek do zabawy z elementów pre- fabrykowanych ze slupami podpierajacymi oraz dachem, który jest przymocowany do slupów, znamienny tym, ze dach jest plyta samonosna (1), a plyta (1) spoczywa bezpo- srednio na slupach podpierajacych (2), na- tomiast slupy podpierajace (2) sa wyposazo- ne w elementy blokujace, korzystnie opory a szczególnie zderzaki, do których plyta (1) przylega w kierunku poziomym. Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest domek do zabawy z elementów prefabrykowanych nadający się szczególnie do zabawy w pomieszczeniach o małej powierzchni.

Domki do zabawy cieszą się wśród dzieci dużą popularnością, ponieważ oferują wiele różnych możliwości zabawy a więc posiadają wysoką atrakcyjność przez długi czas, a zamknięta przestrzeń stwarza możliwość niezakłóconej zabawy dla dzieci bawiących się samotnie albo małych grup. Również z pedagogicznego punktu widzenia domki do zabawy są korzystne, ponieważ wspomagają kreatywność dzieci i ich społeczne zachowania grupowe przy planowaniu, montażu i demontażu a także rozwijają ich wyobraźnię przestrzenną i umożliwiają zabawy ruchowe w przestrzeniach zamkniętych. Stąd też domki takie są rozpowszechnione w szerokim zakresie i w różnych formach w domach prywatnych, przedszkolach i na placach zabaw.

Przykładowo wzór użytkowy DE 85 22 689 przedstawia domek do zabawy z elementów prefabrykowanych, w którym poziomy dach jest przymocowany do kilku prostopadłych słupów podpierających. Dzięki dachowi po którym również można chodzić, na który wchodzi się za pomocą drabiny, ilość możliwych wariantów zabawy zostaje znacznie podwyższona. W celu zagwarantowania wystarczającej wytrzymałości, dach spoczywa na obiegających go dookoła elementach ramowych, które łączą ze sobą w kierunku poziomym słupy podpierające, podczas gdy grubość płyt dachowych jest stała, a ich rozpiętość między podpierającymi je elementami ramowymi jest ograniczona.

W rozwiązaniu tym wadą jest czasochłonność i stopień skomplikowania montażu wynikający z tego, że stabilność domku osiąga się poprzez zastosowanie elementów ramowych, które nie tylko utrudniają budowę lecz również w znaczny sposób ograniczają możliwość wykonania różnych wariantów domku. W związku z tym przeważnie wykonuje się konstrukcję stałą (to znaczy rzadko rozbieraną), co znacznie ogranicza wykorzystanie wewnętrznej przestrzeni, na przykład pokoju. Ponadto w ten sposób dzieci mają małe możliwości rozbudowywania i uzupełniania domku, które to czynności rozwijają ich zdolności konstrukcyjne i planistyczne.

Przedmiotem wynalazku jest domek do zabawy z elementów prefabrykowanych ze słupami podpierającymi oraz dachem, który jest przymocowany do słupów.

Istota wynalazku polega na tym, że dach jest płytą samonośną spoczywającą bezpośrednio na słupach podpierających wyposażonych w elementy blokujące, korzystnie opory, a szczególnie zderzaki, do których płyta ta przylega w kierunku poziomym.

Korzystnie płyta ta, posiadająca kształt sześciokąta foremnego, korzystnie połówki sześciokąta foremnego obejmuje płyty pokrycia, które w ułożeniu równoległym leżą na połączonej z nimi z obu stron płaskiej kratownicy nośnej.

Słupy podpierające ustawione od strony czołowej składaj ą się z kilku, korzystnie dwóch elementów płytowych, przy czym każdy słup w przekroju poprzecznym ma wygięte krawędzie, korzystnie wzdłuz łuku.

Słupy podpierające są wyposażone w wybrania i mają długość większą od odległości dachu od podstawy domku oraz posiadają wydrążenia, w które wsunięta jest płyta, której płyty pokrycia i elementy płytowe słupów są wykonane ze słomy sprasowanej ze spoiwem.

Domek według wynalazku ma płytę dachu spoczywającą krawędzią na szynie, która jest przymocowana do budynku, przy czym płyta ta na dolnej powierzchni, korzystnie na jej krawędzi posiada urządzenia mocujące w postaci szyny prowadzącej.

Domek poza tym posiada pochylnię, korzystnie schody, które łączą płytę dachu z powierzchnią podstawy, która to płyta na górnej powierzchni posiada balustradę.

Elementy konstrukcyjne domku, to znaczy płyta i słupy podpierające są ze sobą połączone za pomocą połączeń wtykowych i są wyposażone w otwory, w które wsunięte są występy graniczących z nimi elementów konstrukcyjnych.

Każdy występ stanowi trzon z umieszczonym na jego końcu hakiem, a średnica trzonu występu odpowiada średnicy elementu blokującego osadzonego na powierzchni części konstrukcyjnej, pokrywającego częściowo powierzchnię otworu.

Podstawowa idea zaproponowanego domku do zabawy polega na rezygnacji zużywanych w stanie techniki ramowych elementów konstrukcyjnych. W tym celu dach składa się

186 430 z samonośnej płyty, na przykład klejonej warstwowo płyty o wystarczającej grubości, przy której jest zbyteczne powierzchniowe albo krawędziowe podparcie dźwigami albo elementami ramowymi. A zatem płyta leży bezpośrednio na słupach podpierających, na przykład na górnych czołowych powierzchniach słUpów albo na występach od strony krawędzi słupów, przy czym nie jest wykluczone zastosowanie podkładek dla wyrównania wysokości albo dla amortyzacji wstrząsów. Korzystne jest jednak zastosowanie w dolnych obszarach słupów urządzeń regulujących wysokość, na przykład nóg z regulacją za pomocą śruby. Aby uniemożliwić zsuwanie się płyty ze słupów, niezbędne są zderzaki albo elementy blokujące, na przykład haki albo trzpienie, które przylegają do krawędzi, wchodzą w wydrążenia płyty albo przechodzą przez otwory i mocują w ten sposób płytę w kierunku poziomym. Gdy trzpień jest wykonany jako nagwintowany pręt, może być on zabezpieczony przeciwnakrętką. W wielu przypadkach wystarczającą stabilność można wytworzyć już wtedy, gdy każdy słup zabezpiecza płytę tylko przed przemieszczeniem w kierunku przestrzeni otaczającej domek, przy czym dobra stateczność konstrukcji wynika ze współdziałania elementów.

Wykonany według wynalazku domek do zabawy charakteryzuje się możliwością łatwego i szybkiego montażu, ponieważ zastosowano małą ilość części konstrukcyjnych i odpowiednio małą ilość połączeń. Trzy albo więcej słupów podpierających gwarantuje doskonałą mechaniczną stabilność, dzięki czemu po dachu domku również można chodzić. W tym przypadku jest możliwe wykorzystanie dachu jako pomostu (sceny), na który można wspiąć się po drabinie albo po słupie podpierającym ze stopniami albo po słupie podpierającym ze stopniami albo otworami. Łatwa manipulacja elementami konstrukcji oraz możliwość ich „elastycznego” zestawiania pozwala na ciągłe przebudowywanie domku i w razie potrzeby na nie wymagające dużo miejsca, jego rozkładanie.

W korzystnym wykonaniu wynalazku szczególnie lekka i stabilna płyta składa się z płyty pokrycia położonej na płaskiej kratownicy nośnej. Płyta pokrycia jest połączona z kratownicą nośną w sposób ciągły przez sklejenie, albo za pomocą dużej ilości pojedynczych połączeń o małym rozstawie, na przykład za pomocą śrub albo gwoździ. A więc zarówno siły rozciągające jak i siły nacisku są przenoszone na kratownice nośną. Szczególnie przy stosunkowo małym odstępie wzajemnym poszczególnych podparć kratownicy, istnieje możliwość zastosowania płyty pokrycia o małej grubości, przez co maleje całkowity ciężar płyty.

Korzystne jest, gdy kratownica nośna posiada płyty pokrycia z obu stron, a więc również od dolnej strony tak, że w wyniku powstaje dźwigar skrzynkowy wydrążony, z leżącą wewnątrz kratownicą nośną a więc konstrukcja przekładkowa (Sandwich). Celowe jest boczne zamknięcie wydrążonej przestrzeni między obydwoma płytami pokrycia za pomocą okładziny tak, że zewnętrzny wygląd w korzystny sposób sprawia wrażenie masywnej części konstrukcyjnej. Dzięki dolnej płycie pokrycia, która przy zginaniu dachu w dół pracuje na rozciąganie, znacznie poprawia się jego sztywność.

Celowe jest stosowanie płyt wielokątnych, szczególnie sześciokątnych. W przypadku domków do zabawy o dużej powierzchni, które wymagają dachu składającego się z kilku znajdujących się obok siebie płyt. Sześciokątne płyty są złożone krawędziami do siebie, tworząc rodzaj „plastra miodu” tak, że powstaje zamknięta powierzchnia dachowa. W tym przypadku korzystne jest umieszczenie słupów podpierających pod narożnikami płyt tworzących dach, przy czym jeden słup podpiera równocześnie trzy graniczące ze sobą sześciokątne płyty. Aby umożliwić przyłączenie domku do prostej ściany wewnętrznej albo zewnętrznej budynku w taki sposób, by dach domku przylegał do ściany w sposób ciągły (to znaczy bez luk), celowe jest zastosowanie oprócz płyt sześciokątnych również płyt sześciokątnych przepołowionych wzdłuż linii łączącej wierzchołki sześciokąta. Również w przypadku płyt o innym kształcie korzystne jest zastosowanie płyt odmiennego kształtu z komplementarnymi krawędziami w celu umożliwienia ciągłego połączenia dachu domku do zabawy ze ścianami i narożnikami budynków.

Zgodnie z dziecięcą fantazją istnieje możliwość zbudowania domku do zabawy bez ścian tak, że osoby nadzorujące dzieci mają swobodny wygląd do jego wnętrza. Aby jednak osiągnąć zamknięcie względem przestrzeni zewnętrznej zaproponowano w korzystnym wykonaniu wynalazku zastosowanie płytowych słupów podpierających, ustawionych od strony

186 430 czołowej. Powierzchnie boczne słupów w formie płyty tworzą więc element ściany, który rozdziela przestrzeń wewnętrzną względnie zamyka na zewnątrz. Gdy słupy płytowe są ustawione względem siebie pod kątem, wtedy w znacznym stopniu polepsza się stateczność domku. W celu dalszego podwyższenia stateczności korzystne są płytowe słupy podpierające o przekroju poprzecznym wygiętym pod kątem, w kształcie fali albo po łuku. Powierzchnie przekroju poprzecznego podstawy w kształcie na przykład litery V, U, W oraz w kształcie trójkąta zapobiegają przewróceniu słupa podpierającego przy lekkim potrąceniu. W ten sposób jest montaż domku, zanim połączone elementy spowodują wzajemne podparcie. Ponadto podwyższa się wytrzymałość słupów na zginanie a więc stabilność domku w stanie zmontowanym.

Słupy o przekroju w kształcie litery V albo trójkąta korzystnie jest wykonać przez złożenie z dwóch albo trzech elementów płytowych. Wzajemne mocowanie elementów płytowych następuje na przykład za pomocą występów od strony krawędzi, które są usuwane w otwory elementu przylegającego tak, że powstaje zazębienie albo połączenie czopowe. A więc jest zapewniona stabilna konstrukcja, która przy wystarczającej średnicy nadaje się również do podparcia kilku graniczących ze sobą płyt dachowych.

Wybrania w słupach podpierających domku służą jako okna oraz do zawieszania albo układania zabawek i ozdób. Korzystne jest, gdy wybrania posiadają przekrój poprzeczny prostokątny odpowiadający zwykłemu oknu, co zachęca dzieci do naśladowania domowych scen. Wybrania o kształtach zaokrąglonych pobudzają kreatywność dzieci.

Aby zoptymalizować stabilność domku do zabawy przy działaniu sił bocznych zaproponowano słupy podpierające przymocowane do zewnętrznej krawędzi płyty. Posiadają one większą długość niż te słupy, które podpierają płytę prostopadle, to znaczy ich długość przekracza odległość dachu od powierzchni podstawy domku. Słupy te są wyposażone w boczne wydrążenie, w które płyta jest wsunięta i które tworzy dla płyty boczny opór (zderzak). Szczególnie efektywne przenoszenie sił poziomych jest zagwarantowane, gdy słupy podpierające posiadają nieznaczne pochylenie w kierunku środka domku albo rozszerzają się od strony podstawy.

Szczególnie korzystne są płyty pokrycia oraz płytowe elementy słupów wykonane ze sprasowanej słomy wzmocnionej spoiwem. Materiał ten charakteryzuje się dobrą nośnością, jest wolny od substancji szkodliwych i posiada atrakcyjny wygląd. Jest zatem szczególnie odpowiedni do używania przez dzieci. Gdy domek do zabawy jest budowany przy wewnętrznej lub zewnętrznej ścianie budynku, wtedy można zrezygnować ze słupów przylegających do ściany a krawędź płyty można oprzeć na szynie przymocowanej do ściany. W ten sposób polepsza się znacznie stateczność domku, ponieważ ściany budynku z reguły dobrze przenoszą naciski boczne. Takiej stateczności nie da się osiągnąć w przypadku domku wolnostojącego nawet przy zakotwieniu go w podłożu.

Urządzenie mocujące na dolnej powierzchni albo na krawędzi płyty umożliwia zawieszanie kurtyn, kieszeni, półek, wstążek albo zabawek. W ten sposób można osiągnąć zamknięcie przestrzeni wewnętrznej i znaczne powiększenie możliwości atrakcyjnych zabaw dla dzieci. Takimi urządzeniami mocującymi są na przykład ucha albo haki. Najlepszym urządzeniem mocującym jest jednak szyna, w której kurtyny albo zabawki i wstążki mogą być zamocowane przesuwnie. W efekcie boczne zamknięcie domku może być w razie potrzeby otwarte. Celowe jest zastosowanie szyny obiegającej dookoła dolną powierzchnię płyty, co pozwala na całkowite otoczenie przestrzeni wewnętrznej kurtyną. Otwory w kurtynie imitujące drzwi albo okna wyraźnie zwiększają atrakcyjność domku dla bawiących się dzieci.

W przypadku dachu o wystarczającej nośności płyty, celowe jest wykonanie pochylni lub schodów łączących płytę z podstawą domku. Najkorzystniej jest, gdy koniec pochylni lub schodów opiera się na krawędzi płyty. Boczne poręcze schodów albo pochylni zmniejszają niebezpieczeństwo urazów przy wchodzeniu i schodzeniu z dachu.

W takim przypadku dobrze jest wyposażyć również płytę w poręcz albo balustradę, które zabezpieczają przed wypadnięciem przez krawędź. Balustrada może być mocowana zarówno do samej płyty jak i do słupów. Balustrada przymocowana do płyty wywołuje wrażenie

186 430 masywności i stabilności konstrukcji, co jest pod względem wizualnym korzystne, ponieważ podnosi atrakcyjność domku do zabawy.

Montaż i demontaż domku jest szczególnie prosty, gdy mocowanie wzajemne elementów konstrukcyjnych jest realizowane za pomocą połączeń wtykowych. Elementy konstrukcyjne domku mogą więc być ze sobą połączone przez wsunięcie występów w otwory, przy czym możliwe jest również przenoszenie obciążeń rozciągających. Gdy natomiast części konstrukcyjne zostaną wzajemnie przemieszczone równolegle do swojej powierzchni aż do momentu, gdy hak przestaje trzymać za krawędź otworu, wtedy dają się znów łatwo odciągnąć od siebie, czyli rozłączyć.

Aby wykonane w ten sposób połączenie zabezpieczyć przed rozłączeniem go przez nieuwagę, zaproponowano element blokujący. Jest on w taki sposób osadzony na powierzchni części konstrukcyjnej, że ogranicza on otwór, a jego średnica odpowiada średnicy trzonu występu. A więc po nałożeniu elementu blokującego hak nie daje się wyciągnąć z otworu. Wzajemne ustalenie dwóch elementów konstrukcyjnych następuje w ten sposób, że hak występu jest najpierw przeprowadzony przez otwór, a potem unieruchomiony przez element blokujący. Rozłączanie takiego połączenia następuje w odwrotnej kolejności. W stanie unieruchomionym hak przylega zarówno do powierzchni elementu konstrukcyjnego jak również do elementu blokującego, przy czym hak podwójny pozwala na równoczesną realizację obu możliwości. Aby nie dopuścić do rozłączenia przez nieuwagę elementu blokującego, korzystnie jest ukształtować go w formie litery U. Wtedy element blokujący ustala występ obejmując go zamknięciem kształtowym. Element blokujący może być przymocowany, na przykład za pomocą śrub, do elementu konstrukcyjnego albo do występu.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok domku do zabawy według wynalazku, fig. 2 - widok z wyrwaniem płyty, która tworzy dach domku do zabawy, fig. 3 - elementy słupa podpierającego, fig. 4 - elementy alternatywnego słupa podpierającego, fig. 5 - element stabilizujący słupa podpierającego, fig. 6 - element stabilizujący słupa trójkątnego, fig. 7 - elementy balustrady, fig. 8 - widok występu w formie haka z elementem blokującym.

Na fig. 1 jest narysowany widok domku do zabawy, który w swojej podstawowej konstrukcji składa się z poziomej, samonośnej płyty 1, która tworzy dach domku, i która jest podtrzymywana przez słupy podpierające 2. Narożniki płyty 1 są wsunięte w wydrążenia 3 słupów podpierających 2, które to wydrążenia od strony krawędzi płyty posiadają ściankę 4 jako zabezpieczenie przed poziomym przesunięciem płyty 1. Alternatywnie do domku do zabawy z trzema albo większą ilością słupów podpierających, można zaprojektować domek, w którym płyta 1 jedną krawędzią leży na szynie 5 przymocowanej do ściany 6 budynku. Gdy dach domku składa się z kilku płyt 1, wtedy w obszarze krawędzi graniczących ze sobą płyt, celowe jest użycie takich słupów podpierających 2, których długość odpowiada odległości między płytą 1 a powierzchnią podstawy domku, i które są. prostopadłe do płyt.

Słupy podpierające 2 są wdanym przypadku złożone z dwóch płytowych elementów 1, przy czym kąt miedzy płytami jest ustalony za pomocą elementu stabilizującego 8. Wybrania 9 w słupach odgrywają na przykład rolę okien i rozszerzają możliwości zabawy dzieci. Jako ściana domku do zabawy służy przeważnie kurtyna 10, która jest przymocowana przesuwnie do szyny prowadzącej 11 za pomocą pierścieni 12 i również może posiadać okna albo otwory drzwiowe. Powyżej płaszczyzny płyty 1 znajduje się przymocowana między słupami podpierającymi 2 balustrada 13, która przy płycie 1 stanowi zabezpieczenie przed spadnięciem z dachu. Celowe jest połączenie wzajemne części konstrukcji za pomocą połączeń śrubowych, a w przypadku połączenia wtykowego celowe jest zabezpieczenie go śrubami, by uniknąć rozłączenia przez nieuwagę.

Figura 2 pokazuje wewnętrzną konstrukcję płyty 1, która składa się z górnej płyty pokrycia 14 i dolnej płyty pokrycia 15 oraz ze znajdującej się między nimi kratownicy nośnej 16. Jako materiał płyt pokrycia 14, 15 oraz listew krawędziowych 17 płyty 1 poleca się sprasowaną słomę sklejoną spoiwem. Kratownica nośna 16, która sklejona jest z płytami pokrycia 14, 15, jest utworzona z krzyżujących się ze sobą listew drewnianych łączonych na zakładkę. Elementy narożnikowe 18 połączone z kratownicą nośną 16 oraz listwami krawędziowymi 17

186 430 służą do usztywnienia konstrukcji. W ten sposób powstaje samonośna płyta 1 o wysokiej stateczności, która charakteryzuje się małym ciężarem.

Figury 3-7 pokazują różne elementy konstrukcyjne, które są stosowane do wykonania domku do zabawy według wynalazku. Wzajemne połączenie elementów konstrukcyjnych następuje przy tym z reguły za pomocą odstających od krawędzi występów 19, które są wsunięte w otwory 20 przylegających do nich elementów.

Na fig. 3 jest pokazana para płytowych elementów 7, które odpowiednio złożone, tworzą słupy podpierające w kształcie litery V przedstawione na fig. 1. Przy tym wydrążenie 3 słuŻy do uchwycenia płyty 1. Dla usztywnienia słupa podpierającego 2 w kąt utworzony między płytowymi elementami 7 są włożone w pozycji poziomej elementy stabilizujące 8 pokazane na fig. 5, przy czym ich występy 19 przechodzą przez poziome otwory 20.

Trzy jednakowe płytowe elementy 7 pokazane na fig. 4 są tak złożone, że tworzą trójkątny słup podpierający 2, który płytę 1 podpiera od strony dolnej.

Połączenie płytowych elementów 7 następuje również za pomocą wzębienia występów 19 w pionowe otwory 20 sąsiednich elementów płytowych 7. Również ten filar podpierający 2 dobrze jest wzmocnić za pomocą poziomych elementów stabilizujących 21, których występy 19 wzębiają się w poziome otwory 20, i które są przedstawione na fig. 6. Wybrania 9 w ścianach słupa umożliwiają użycie elementów stabilizujących 21 jako powierzchni do stawiania różnych przedmiotów.

Figura 7 pokazuje elementy konstrukcyjne balustrady 13 domku do zabawy, które również są łączone ze sobą za pomocą występów 19 i otworów 20. Końcowe występy 19 balustrady 13 służą- w danym wypadku do mocowania w otworach 22 w górnym obszarze płytowego elementu 7 przedstawionego na fig. 3.

Do zabezpieczenia występów 19 w otworach 20, 22 przed niezamierzonym rozłączeniem połączenia służą elementy blokujące 23, które są przedstawione na fig. 8. Występy 19, które tworzą blokadę, są od strony końcowej wyposażone w hak 24 odstający od trzonu 25.

Po przesunięciu haka 24 przez otwór 20 części konstrukcyjnej 26, przekrój poprzeczny otworu jest zmniejszony za pomocą płytowego elementu blokującego 23, tak że hak 24 nie może być wyciągnięty. Przy tym hak 24 przylega zarówno do elementu blokującego 23 jak również do powierzchni części konstrukcyjnej 26. Celowe jest unieruchomienie elementu blokującego 23 za pomocą śrub 27 wkręcanych w część konstrukcyjną26.

W porównaniu z bezpośrednim mocowaniem występu 19 do części konstrukcyjnej 26 za pomocą połączenia śrubowego, rozwiązanie według wynalazku ma wiele zalet. Domek do zabawy zbudowany zgodnie z wyżej przedstawionymi zasadami charakteryzuje się znacznie większą wytrzymałością na obciążenia mechaniczne, ponieważ następuje rozłożenie sił na dużą powierzchnię na całej powierzchni przylegania elementu blokującego 23 do powierzchni oporowej.

Korzystne jest wykonanie w elemencie blokującym 23 wybrania 28 w kształcie litery U. Wybranie to zamknięciem kształtowym obejmuje trzon 25 występu 19, tak że już przed osadzeniem śrub 27 w odpowiednim otworze konstrukcji domku do zabawy, zagwarantowana jest dobra stabilność połączenia, co pozwala na bezpieczne prowadzenie zabawy.

W wyniku zastosowania wynalazku powstaje atrakcyjny dla dzieci domek do zabawy łatwy do zbudowania i dający się składać na różne sposoby.

186 430 ¹⁸⁶ 430

186 430

186 430

Fig.8

186 430

Fig.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Domek do zabawy z elementów prefabrykowanych ze słupami podpierającymi oraz dachem, który jest przymocowany do słupów, znamienny tym, że dach jest płytą samonośną (1), a płyta (1) spoczywa bezpośrednio na słupach podpierających (2), natomiast słupy podpierające (2) są wyposażone w elementy blokujące, korzystnie opory, a szczególnie zderzaki, do których płyta (1) przylega w kierunku poziomym.
2. 2. Domek według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (1) obejmuje płytę pokrycia (1A), która w ułożeniu równoległym leży na połączonej z nią płaskiej kratownicy nośnej (16).
3. 3. Domek według zastrz. 2, znamienny tym, że kratownica nośna (16) jest wyposażona z obu stron w płytę pokrycia (14,15).
4. 4. Domek według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że płyta (1) posiada kształt sześciokąta foremnego, korzystnie połówki sześciokąta foremnego.
5. 5. Domek według zastrz. 1, znamienny tym, że słupy podpierające (2) ustawione od strony czołowej składają się z elementów płytowych (7).
6. 6. Domek według zastrz. 5, znamienny tym, że słup podpierający (2) w przekroju poprzecznym ma wygięte krawędzie, korzystnie wzdłuż łuku.
7. 7. Domek według zastrz. 5 albo 6, znamienny tym, że słup podpierający (2) składa się z kilku, korzystnie z dwóch elementów płytowych (7).
8. 8. Domek według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że słupy podpierające (2) są wyposażone w wybrania (9).
9. 9. Domek według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że słupy podpierające (2) mają długość większą od odległości dachu od podstawy domku i że posiadają wydrążenie (3), w które wsunięta jest płyta (1).
10. 10. Domek według zastrz. 2 albo 5, znamienny tym, że płyty pokrycia (14, 15) i płytowe elementy (7) są wykonane ze słomy sprasowanej ze spoiwem.
11. 11. Domek według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (1) spoczywa swoją krawędzią na szynie (5), która jest przymoco wana do budynku.
12. 12. Domek według zastrz. 1 albo 11, znamienny tym, że płyta (1) na dolnej powierzchni, korzystnie na jej krawędzi po siada urządzenia mocujące.
13. 13. Domek według zastrz. 12, znamienny tym, że urządzeniem mocującym jest szyna prowadząca (11).
14. 14. Domek według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada pochylnię, korzystnie schody, które łączą płytę (1) z powierzchnią podstawy.
15. 15. Domek według zastrz. 1 albo 12, znamienny tym, że płyta (1) na górnej powierzchni posiada balustradę (13).
16. 16. Domek według zastrz. 1, znamienny tym, że jego elementy konstrukcyjne, to znaczy płyta (1) i słupy podpierające (2) są ze sobąpołączone za pomocą połączeń wtykowych.
17. 17. Domek według zastrz. 16, znamienny tym, że jego elementy konstrukcyjne, to znaczy płyta (1) i słupy podpierające (2) są wyposażone w otwory (20, 22), w które wsunięte są występy (19) graniczących z nimi elementów konstrukcyjnych.
18. 18. Domek według zastrz. 17, znamienny tym, że występ (19) stanowi trzon (25) z umieszczonym na jego końcu hakiem (24).
19. 19. Domek według zastrz. 18, znamienny tym, że średnica trzonu występu (19) odpowiada średnicy elementu blokującego (23) osadzonego na powierzchni części konstrukcyjnej (26) pokrywającego częściowo powierzchnię otworu (20, 22).

    * * *

    186 430