PL185194B1 - Naczynie do pobierania próbek krwi - Google Patents

Abstract

Naczynie do pobierania próbek krwi, zwlaszcza stanowiacych bardzo male ilosci krwi, skladajace sie z naczynia zewnetrznego 1 wkladanego w nie naczynia wewnetrznego, które jest u dolu zamkniete, zas u góry, po stronie pobierania jest zamykane zatyczka, znam ienne tym, ze naczynie wewnetrzne (3) jest uksztaltowane z w zmontowanym stanie wystajacym z naczynia zewnetrznego (2), cienkosciennym pierscieniem (7) do pobiera- nia krwi, przy czym naczynie zewnetrzne (2) ma kolnierz oporowy (5) podpierajacy naczy- nie wewnetrzne (3) pod pierscieniem (7) do pobierania krwi 1 dopasowany do uchwytu w wirówkach. Fig. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest naczynie do pobierania próbek krwi, zwłaszcza stanowiących bardzo małe ilości krwi, na przykład z czubka palca lub z płatka małżowiny usznej, tak że pobranie krwi żylnej często jest zbyteczne.

Przez opisy patentowe europejski nr EP 0517119 B11 Stanów Zjednoczonych nr US 5 458 854 A ujawnione zostały takie urządzenia do pobierania krwi z rurką zbierającą dla krwi. Rurka ta względnie naczynie do przyjmowania krwi posiada zintegrowaną, naczyniopodobną komorę zbiorczą dla krwi z jednym u góry otwartym i jednym u dołu zamkniętym, zaokrąglonym końcem. Otwarty koniec pojemnika jest wyposażony w jednolicie z nim wykonaną, mającą kształt łopatki część wargową, poprzez której pobierający brzeg może ściekać pobrana krew do mającej większą w porównaniu z nią średnicę komory zbiorczej dla krwi. Górny koniec naczynia razem z ukształtowanąna nim, mającą kształt łopatki częścią wargową daje się zaniknąć za pomocą pokrywki. Jest ona podczas pobierania krwi nasadzana na dolny koniec naczynia. Aby móc wstawić to naczynie do pobierania krwi w standardową kliniczną wirówkę, z dnem naczynia jest, zgodnie z opisem patentowym Stanów Zjednoczonych, sprzężone naczynie uzupełniające. Tego typu urządzenie do pobierania bardzo małych ilości krwi jest także znane z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 072 006 B2. W tym wykonaniu służąca do przyjmowania krwi, mająca kształt łopatki część wargowa lub rurka kapilarnajest stałą częścią składową pokrywki nakładanej na naczynie przyjmującego krew.

Wspólnym dla tych urządzeń do odbierania względnie pobierania krwi jest to, że muszą one być dla zbierania i przetaczania krwi przystawione do naczynia do przyjmowania krwi odpowiednio ukierunkowane, mianowicie mającą kształt łopatki częścią wargową dokładnie przy miejscu na pacjencie nakłutym dla pobrania. Przy niedokładnym ustawieniu krew może nie być prawidłowo prowadzona do naczynia, czego następstwem jest to, że część krwi może przepływać na zewnątrz naczynia. W ten sposób małe przy krwi z naczyń włoskowatych wielkości próbne są w ten sposób niekiedy dotkliwie zmniejszane. Ponadto zwiększa się niebezpieczeństwo zanieczyszczenia lub zakażenia osób pobierających krew i personelu laboratoryjnego.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 5 038 794 A ujawniono mającą na celu umknięcie dokładnego ustawiania i tym samym ułatwienie pobierania krwi rurkę kapilarną z lejkiem czaszowym, przy czym ta rurka kapilarna z lejkiem względnie czaszą wkręcana jest w naczynie do pobierania próbek, które służy jako naczynie zbiorcze dla pobieranych objętości krwi z naczyń włoskowatych.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 24 39 218 Al znane jest pobieranie krwi do specjalnie ukształtowanego naczynia kapilarnego, w którym tylko część wylotowa ma kształt rurki kapilarnej, podczas gdy pozostała część jest tak rozszerzona, że daje się włożyć mikropipetę. Koniec odwrotny względem części wylotowej, tzn. przynajmniej duży otwór rurki kapilarnej daje się zamknąć za pomocą zatyczki, a rurka kapilarna może być wówczas, jeśli to konieczne, włożona w zasadniczo cylindryczne naczynie otaczające. Zamiast odwirowywać krew po

185 194 usunięciu z tego naczynia kapilarnego, można do odwirowywania stosować bezpośrednio to naczynie kapilarne.

Dalszy problem przy obróbce i wykonywaniu analiz bardzo małych objętości krwi w laboratorium stanowi znalezienie takich naczyń, które z jednej strony ze względu na ich zewnętrzne wymiary będą pasowały do powszechnie używanych urządzeń laboratoryjnych, nadawały się do etykietowania (np. etykietami z kodem paskowym) i mimo to równocześnie zapewnią stan napełnienia próbki, który jeszcze jest dobry dla przenoszenia pipetą względnie nadaje się do ręcznego manipulowania. Jeśli więc są stosowane naczynia z powszechnie używaną, do znajdujących się w handlu wirówek, średnicą zewnętrzną i z powszechnie przyjętymi grubościami ścianek, to wówczas ilość krwi z naczyń włoskowatych o objętości jednej do kilku kropel daje tak niski stan napełnienia, że podstawowa ilość krwi rozprowadzonajest na wewnętrznej powierzchni naczynia i dlatego nie ma już prawie do dyspozycji próbki do analizy.

Jeśli natomiast stosowane są naczynia o mniejszej średnicy, zapewniającej wystarczający stan napełnienia, to wówczas nie pasują one do urządzeń dostępnych w handlu. W naczyniach, które w ich nadającym się do tych urządzeń, relewantnym górnym obszarze posiadają wystarczające wymiary i zwężają się ku dołowi, występuje ten problem, że naczynia te nie dają się oklejać powszechnymi w handlu etykietami z kodem paskowym. Aby sprostać tym przeciwstawnym wymiarowym wymaganiom, są w handlu dostępne naczynia, których zewnętrzne kontury odpowiadają wymiarom wymaganym przez powszechne w handlu urządzenia laboratoryjne i których to naczyń wewnętrzna średnica jest możliwie mała i wąska. Te duże różnice wymiarowe pomiędzy średnicami zewnętrzną i wewnętrzną są oczywiście wyrównywane przez stosunkowo bardzo duże grubości ścianek. Wykonywanie takich naczyń stwarza więc problemy techniczne, wystarczająco znane specjalistom w dziedzinie formowania wtryskowego. Na koniec dochodzi jeszcze to, że wymagana do wykonywania tych posiadających bardzo grubą ściankę naczyń bardzo droga forma wtryskowa, jest zawsze odpowiednia tylko do wytwarzania naczyń z tworzyw sztucznych jednego rodzaju. Ponieważ jednak różne gatunki tworzyw sztucznych wykazują różne zachowania względem krwi lub innych materiałów próbnych, są zatem, zależnie od wymagań odnośnie do materiału próbnego, potrzebne także naczynia z różnych rodzajów tworzyw sztucznych. Oznacza to, że konieczne jest każdorazowo sporządzenie względnie zastosowanie innej formy wtryskowej, co prowadzi do dużych inwestycji.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji naczynia do pobierania próbek krwi, stanowiących minimalne objętości krwi, za pomocąktórego mogą zostać wyeliminowane powyżej wspomniane wady i które ułatwi pobieranie krwi, a przy tym jest łatwiejsze do wykonania i oferuje różnorodne możliwości zastosowania.

Naczynie do pobierania próbek krwi, zwłaszcza stanowiących bardzo małe ilości krwi, składające się z naczynia zewnętrznego i wkładanego w nie naczynia wewnętrznego, które jest u dołu zamknięte, zaś u góry, po stronie pobierania jest zamykane zatyczką, według wynalazku charakteryzuje się tym, że naczynie wewnętrzne jest ukształtowane z w zmontowanym stanie wystającym z naczynia zewnętrznego, cienkościennym pierścieniem do pobierania krwi, przy czym naczynie zewnętrzne ma kołnierz oporowy podpierający naczynie wewnętrzne pod pierścieniem do pobierania krwi i dopasowany do uchwytu w wirówkach.

Dzięki dwuczęściowej budowie naczynia do pobierania próbek krwi według wynalazku, z usytuowanym wokół, ciągłym, bardzo cienkościennym pierścieniem do pobierania próbek krwi naczynia wewnętrznego i z kołnierzem oporowym oddzielnego naczynia zewnętrznego, można uzyskać równocześnie wiele korzyści. Tak więc można przewidzieć, inaczej niż w jednoczęściowych naczyniach próbnych, przy dużo mniejszych kosztach i przy o wiele mniej skomplikowanych formach wtryskowych, każdy dowolny kształt, a w szczególności takie ukształtowanie, które ma geometrię optymalnądla dobrej mieszalności próbek i, na przykład przy stożkowym naczyniu wewnętrznym, umożliwia wysoki stan surowicy i osocza po odwirowaniu, co umożliwia dobre i proste przenoszenie pipetą nadmiaru. Pominąwszy swobodny dobór materiału na oba naczynia, można w zewnętrzne naczynie, odpowiednio do jego objętości napełniania, wstawiać różne naczynia wewnętrzne o pojemności, na przykład, 200, 300 lub 500 mikrolitrów.

185 194

Ścianka wystającego w stanie zmontowania z naczynia zewnętrznego przedłużenia naczynia wewnętrznego, to znaczy pierścienia do pobierania krwi, który ma bardzo cienką ściankę, ułatwia dość znacznie manipulowanie, ponieważ nie wymaga ono już uważania na to, aby naczynie próbne było przystawiane odpowiednio skierowane, ponieważ przez ekstremalnie cienki brzeg pierścienia do pobierania krwi można z łatwością przechwycić krew w każdym położeniu. Pierścień do pobierania krwi jest równocześnie przydatny jako miejsce osadzenia dla zamykającej naczynie próbne zatyczki. Naczynie zewnętrzne, ponieważ nie bierze bezpośredniego udziału w pobieraniu krwi, może mieć taką wielkość, aby dawało do dyspozycji wystarczająco dużą powierzchnię do nałożenia nośnika miary lub oznaczenia (kodu paskowego). Ponadto, kołnierz oporowy naczynia zewnętrznego spełnia podwójną funkcję, a mianowicie stanowi on zarówno mocne oparcie dla wkładanego do mego lub wklejanego lub łączonego zatrzaskowe naczynia wewnętrznego, jak i podparcie przy wkładaniu do dowolnej znajdującej się na rynku wirówki.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania, na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia poszczególne części pierwszej postaci wykonania schematycznie ukazanego naczynia do pobierania próbek krwi w całkowitym widoku eksplodującym, fig. 2 - gotowe do użycia naczynie do pobierania próbek krwi według fig. 1, fig. 3 - naczynie do pobierania próbek krwi według fig. 2 w odmiennym wykonaniu z nasadzaną rurką kapilarną, a fig. 4 - przekrój wykonany wzdłuż linii IV-IV na fig. 3.

Ukazane na fig. 1 naczynie 1 do pobierania próbek krwi składa się z mającego kształt rurki naczynia zewnętrznego 2, naczynia wewnętrznego 3 i zatyczki 4. Naczynie zewnętrzne 2 jest wyposażone w kołnierz oporowy 5, na którym, w przedstawionym na fig. 2 zmontowanym stanie, opiera się naczynie wewnętrzne włożone z pasowaniem wtłaczanym w naczynie zewnętrzne 2. Zamknięte u góry naczynie wewnętrzne 3 posiada w pokazanym wykonaniu część stożkową 6, która, zwłaszcza przy naczyniach wewnętrznych o określonej małej objętości napełnienia zapewnia jednak po odwirowaniu wysoki stan surowicy lub osocza, co umożliwia dobre i łatwe przenoszenie pipetą żądanej ilości cieczy.

Naczynie wewnętrzne 3 ukształtowane jest z przedłużeniem w postaci bardzo cienkościennego pierścienia 7 do pobierania krwi, który umożliwia odbieranie na całym obwodzie uchwyconej w naczyniu wewnętrznym krwi, tak że naczynie 1 do pobierania próbek krwi może być przystawiane z dowolnym położeniem pierścienia 7 do pobierania krwi, a tym samym możliwe jest łatwe obwodowe pobieranie krwi poprzez nabieranie wychodzącej krwi. Zatyczka 4, nasadzona w stanie transportowania na pierścień 7 do pobierania krwi naczynia wewnętrznego 3, podczas pobierania krwi może być wsadzona na dolny koniec naczynia zewnętrznego 2, co pokazano na fig. 2 za pomocą strzałki 8.

Dwuczęściowe naczynie 1 do pobierania próbek krwi zgodnie z postacią wynalazku pokazaną na fig. 3 zapewnia ponadto w prosty sposób także możliwość pobierania krwi przez rurkę kapilarną 9. Jest ona umieszczona na zatyczce trzymającej 10, którajest nasadzona na pierścień 7 do pobierania krwi, tak że dolny koniec rurki kapilarnej uchodzi do naczynia wewnętrznego 3 i wobec tego wprowadza pobieraną krew do naczynia wewnętrznego 3. Odpowiednie odpowietrzanie naczynia wewnętrznego zapewnia przy tym to, że krew dociera do rurki kapilarnej 9. W stanie transportowania zatyczka trzymająca 10, w której umieszczona jest rurka kapilarna 9, zamyka naczynie wewnętrzne 3, podczas gdy taka, jak pokazano na fig. 2 zamykająca zatyczka 4 jest nasadzona na dolny koniec naczynia zewnętrznego 2. Po pobraniu krwi pusta rurka kapilarna 9 jest wyjmowana razem z zatyczkątrzymającą 10 z naczynia próbnego 1 względnie z pierścienia 7 do pobierania krwi naczynia wewnętrznego 3 i usuwana jako odpad. Następnie nasadza się zatyczkę 4 na pierścień 7 do pobierania krwi i tym samym zamyka się naczynie 1 do pobierania próbek krwi. W celu wspomożenia przepływu krwi odbieranej albo z pierścienia 7 do pobierania krwi albo z rurki kapilarnej i wprowadzanej do naczynia wewnętrznego 3, naczynie wewnętrzne 3 może być ukształtowane z elementem wspomagającym 11 przepływ, przy czym ukazana na fig. 4 postać elementu wspomagającego 11 przepływ umożliwia znacznie uproszczone wykonanie, na przykład za pomocą wyfrezowywania.

185 194

Fig. 4

185 194

Fig.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Naczynie do pobierania próbek krwi, zwłaszcza stanowiących bardzo małe ilości krwi, składające się z naczynia zewnętrznego i wkładanego w nie naczynia wewnętrznego, które jest u dołu zamknięte, zaś u góry, po stronie pobierania jest zamykane zatyczką, znamienne tym, że naczynie wewnętrzne (3) jest ukształtowane z w zmontowanym stanie wystającym z naczynia zewnętrznego (2), cienkościennym pierścieniem (7) do pobierania krwi, przy czym naczynie zewnętrzne (2) ma kołnierz oporowy (5) podpierający naczynie wewnętrzne (3) pod pierścieniem (7) do pobierania krwi i dopasowany do uchwytu w wirówkach.