PL184361B1 - Element sprzęgający zamka bębenkowego - Google Patents

Abstract

1. Element sprzegajacy zamka bebenkowego do sprzegania skretnego obrotowej wokól osi, piasty z bródka zamykajaca i z jednym z dwóch umieszczonych po prze- ciwleglych stronach w kierunku osiowym i obrotowych wokól osi rdzeni podwójnego bebenka zamykajacego, obejmujacy dla kazdego rdzenia bebenka jedna plyte sprzegajaca która jest polaczona skretnie z rdzeniem bebenka, miedzy pozycja zwolnienia polozona blizej rdzenia bebenka lub pozycja gotowosci do zasprzeglenia oddalonej od rdzenia bebenka, przy czym dla kazdego rdzenia bebenka przynajmniej jeden równolegly do osi obrotu, z osi obrotu promieniowo na zewnatrz przesuniety trzpien sprzegajacy jest podparty w pozycji wysunietej na elemencie wstepnego naprezenia trzpienia sprzegajacego 1 polaczony skretnie z plyta sprzegajaca rdzen bebenka z piasta, znamienny tym, ze do piasty (10, 110, 210) z bródka zamykajaca jest przymocowany przynajmniej jeden dla kazdego rdzenia bebenka (16, 116, 216), prze- suwny trzpien sprzegajacy (36,136,236), który w pozycji wysunietej jest zazebiony z elementami uchwytowymi (50,150, 250) plyty sprzegajacej (2 2 ,1 2 2 , 222) a przy plycie sprzegajacej znajdujacej sie w pozycji zwol- nionej trzpien jest wyzebiony z plyty sprzegajacej (22, 122, 222). Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest element sprzęgający zamka bębenkowego służący szczególnie do skrętnego sprzęgania obrotowej piasty z bródką zamykającą, z jednym z rdzeni podwójnego bębenka zamykającego.

Element sprzęgający takiego rodzaju jest na przykład znany z DE-AS-14-28 524. Przy tym znanym elemencie sprzęgającym, każdy rdzeń bębenka jest połączony w sposób nierozłączny z płytą sprzęgającą, która w kierunku osiowym umieszczona jest między rdzeniem bębenka a piastą z bródką zamykającą.

Płyta sprzęgająca może przemieszczać się w kierunku osiowym do rdzenia bębenka. Między obydwiema płytami sprzęgającymi obu rdzeni bębenków, umieszczony jest element sprężysty, za pomocą którego obie płyty sprzęgające są wstępnie naprężone w kierunku im przyporządkowanych rdzeni bębenków.

W każdym rdzeniu bębenka umieszczony jest trzpień sprzęgający .

Każdy rdzeń bębenka w zewnętrznym obszarze promieniowym posiada okrągły otwór osiowy, w którym prowadzony trzpień sprzęgający jest przemieszczony w kierunku osiowym

184 361 i jest wstępnie dociskany do przyporządkowanej mu płyty sprzęgającej za pomocą sprężyny naciskowej umieszczonej między trzpieniem sprzęgającym a dnem osiowego otworu. Każda płyta sprzęgającą posiada osiowy przelotowy otwór dla przyporządkowanego jej trzpienia sprzęgającego, przy czym trzpienie sprzęgające posiadają taką długość, że pod napięciem sprężyny przechodzą całkowicie przez przyporządkowaną im płytę i wystają poza nią w kierunku osiowym. Wsunięty do rdzenia bębenka klucz dochodzi w obszarze wierzchołkowym do styku z płytą sprzęgającą i pokonując napięcie sprężyny, dociska ją do piasty z bródką zamykającą.

Trzpień sprzęgający pod naprężeniem wstępnym sprężyny postępuje za ruchem płyty sprzęgającej i w końcu, wystającym poza płytę sprzęgającą występem, wchodzi w przyporządkowany mu osiowy otwór w piaście z bródką zamykającą. A więc ten rdzeń bębenka, za pomocą trzpienia sprzęgającego i płyty sprzęgającej jest połączony skrętnie z piastą.

Ten znany element sprzęgający ma przede wszystkim tę wadę, że każdy z trzpieni sprzęgających jest prowadzony w odpowiednim otworze osiowym w przyporządkowanym rdzeniu bębenka. To oznacza, że znaczna część objętości relatywnie małych rdzeni bębenka zostaje zajęta przez trzpień sprzęgający względnie osiowy otwór, w którym ten trzpień jest umieszczony. Nie jest więc możliwe umieszczenie w tym obszarze przytrzymywaczy kołkowych albo innych części konstrukcyjnych. Ponadto istnieje taki problem, że sprężyna, która napręża obie płyty sprzęgające w kierunku przyporządkowanych im bębenków zamykających, oraz sprężyny naciskowe, za pomocą których trzpienie sprzęgające są dociskane do przyporządkowanej im płyty sprzęgającej, działają w zasadzie osiowo w przeciwnych kierunkach. Aby, mimo występujących tolerancji przy wykonaniu, sprężyny mogły poprawnie wypełnić swoją funkcję, sprężyna naciskająca płyty sprzęgające musi być znacznie mocniejsza niż sprężyny naprężające trzpienie sprzęgające.

Może to jednak prowadzić do tego, że klucz wprowadzony do rdzeni bębenka i przesuwający osiowo przyporządkowaną płytę sprzęgającą, może się pod działaniem siły sprężyny nieznacznie wysunąć z rdzenia bębenka. W tym stanie, z powodu braku ustalenia klucza trzymaczami kołkowymi, nie jest możliwe obrócenie rdzenia bębenka. Aby tego uniknąć, podczas zamykania zamka, a przynajmniej na początku procesu zamykania, klucz musi pokonywać siłę sprężyny działającą na płyty sprzęgające.

Przedmiotem wynalazku jest element sprzęgający zamka bębenkowego do sprzęgania skrętnego obrotowej wokół osi, piasty z bródką zamykającą i z jednym z dwóch umieszczonych po przeciwległych stronach w kierunku osiowym i obrotowych wokół osi rdzeni podwójnego bębenka zamykającego. Dla każdego rdzenia bębenka element ten obejmuje jedną płytę sprzęgającą, która jest połączona skrętnie z rdzeniem bębenka, między pozycją zwolnienia położoną bliżej rdzenia bębenka lub pozycją gotowości do zasprzęglenia oddalonej od rdzenia bębenka, jak również jeden równoległy do osi obrotu, z osi obrotu promieniowo na zewnątrz przesunięty trzpień sprzęgający, podparty w pozycji wysuniętej na elemencie wstępnego naprężenia trzpienia sprzęgającego i połączony skrętnie z płytą sprzęgającą rdzeń bębenka z piastą.

Istota wynalazku polega na tym, że do piasty z bródką zamykającą jest przymocowany przynajmniej jeden dla każdego rdzenia bębenka, przesuwny trzpień sprzęgający, który w pozycji wysuniętej jest zazębiony z elementami uchwytowymi płyty sprzęgającej a przy płycie sprzęgającej znajdującej się w pozycji zwolnionej trzpień jest wyzębiony z płyty sprzęgającej.

Korzystnie, płyty sprzęgające posiadają odpowiadające trzpieniom sprzęgającym wybrania sprzęgające, z którymi zazębione są trzpienie sprzęgające.

Piasta z bródką zamykającą obejmuje osłonę pierścieniową, w której umieszczona jest jedna wkładka dla każdego rdzenia bębenka, sztywno połączona z osłoną pierścieniową, która to wkładka posiądą osiowy przelotowy otwór dla przynajmniej jednego trzpienia sprzęgającego odpowiedniego rdzenia bębenka, w którym to otworze tenże trzpień jest osadzony przesuwnie.

184 361

Każdy przelotowy otwór posiada osiowe odsadzenie oporowe, na którym swoim promieniowym wstępem opiera się trzpień sprzęgający.'

W osłonie pierścieniowej piasty między obydwiema wkładkami znajduje się ścianka, przy czym ścianka stanowi integralną część osłony pierścieniowej piasty, lub ścianka ta stanowi osobną część połączoną sztywno z osłoną pierścieniową piasty i jest względem niej unieruchomiona w kierunku osiowym między wkładkami.

Między przynajmniej jednym trzpieniem sprzęgającym każdego rdzenia bębenka a ścianką usytuowany jest element wstępnego naprężania trzpienia sprzęgającego, korzystnie w postaci sprężyny.

W rozwiązaniu według wynalazku, przynajmniej dwa trzpienie sprzęgające dla obydwu rdzeni bębenka są umieszczone w kierunku osiowym w jednej linii, tworząc parę trzpieni sprzęgających, i że między trzpieniami sprzęgającymi, tworzącymi parę trzpieni jest usytuowany element wstępnego naprężania trzpieni, korzystnie w postaci sprężyny naciskowej .

Ścianka posiada przelotowy otwór, w którym usytuowany jest element wstępnego naprężania trzpienia sprzęgającego należącego do pary trzpieni sprzęgających.

Płyty sprzęgające są podparte na przynajmniej jednym elemencie wstępnego naprężenia płyty sprzęgającej, korzystnie w postaci sprężyny naciskowej, opartej z drugiej strony o piastę z bródką zamykającą.

Wkładki elementu posiadają przelotowy otwór, w którym usytuowany jest przynajmniej jeden element naprężania płyty sprzęgającej, a przynajmniej jeden element wstępnego naprężania płyty sprzęgającej dla każdej płyty sprzęgającej oparty jest na ściance piasty.

Płyty sprzęgające są podparte na przynajmniej jednym elemencie wstępnego naprężania płyty sprzęgającej, korzystnie w postaci sprężyny naciskowej, przy czym wkładki, i ewentualnie ścianka posiadają przelotowe otwory leżące w kierunku osiowym w jednej linii.

W elemencie według wynalazku, przynajmniej jeden element wstępnego naprężania płyty sprzęgającej jest umieszczony koncentrycznie względem osi obrotu.

Każdy z rdzeni bębenka posiada kilka, korzystnie dwa, trzpienie sprzęgające, przy czym trzpienie te i przyporządkowane im wybrania sprzęgające są umieszczone w różnych odległościach od osi obrotu, a każdy z trzpieni sprzęgających posiada przekrój poprzeczny o innym kształcie, lub o jednakowym kształcie, przy tym każdy z nich jest inaczej zorientowany.

Wkładki elementu i ścianka piasty są połączone z osłoną pierścieniową piasty sztywnym połączeniem kształtowym, przy czym wkładki te są ustalone w kierunku osiowym i obrotowo względem osłony pierścieniowej piasty za pomocą elementów kołkowych.

Przy takim wykonaniu elementu według wynalazku, na osłonę pierścieniową piasty i na ściankę mogą być zastosowane różne materiały odpowiednie do wymagań, na przykład osłonę pierścieniową piasty można wykonać z metalu a ściankę z tworzywa sztucznego.

Szczególnie przy zastosowaniu takich samych kształtów przekroju poprzecznego trzpieni mogą być użyte dla różnych trzpieni sprzęgających te same części konstrukcyjne tylko inaczej usytuowane w piaście, a więc do budowy elementu sprzęgającego według wynalazku potrzeba mniej różnych części konstrukcyjnych.

W konstrukcji zgodnej z wynalazkiem umieszczony w piaście trzpień sprzęgający nie wymaga już miejsca w rdzeniu bębenka. Miejsce to może być wykorzystane na umieszczenie innych części konstrukcyjnych, jak na przykład przytrzymywaczy kołkowych. Ponadto siły wstępnego naprężania płyt sprzęgających z jednej strony i trzpieni sprzęgających z drugiej strony, zostają wytworzone niezależnie jedne od drugich, tak że przykładowo siła wstępnego naprężenia płyt sprzęgających nie musi być już „dostrojoną” do siły wstępnego naprężenia trzpieni sprzęgających. Może więc dla płyt sprzęgających być dobrane takie naprężenie wstępne, przy którym nie nastąpi niezamierzone wysuwanie się do tyłu klucza wsuniętego do rdzenia bębenka.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia widok przekroju wzdłużnego piasty z bródką zamykającą zasprzęgloną z dwoma rdzeniami bębenka, w której zastosowano element sprzęgający według wynalazku, fig. 2 - przekrój poprzeczny wzdłuż linii II- II na fig. 1, który przedstawia dwie alternatywne formy ukształtowania wybrań sprzęgających, fig. 3 - widok odpowiadający fig. 1, na

184 361 którym jest przedstawiona alternatywna forma wykonania elementu sprzęgającego według wynalazku, fig. 4 - widok przekroju poprzecznego wzdłuż linii IV - IV na fig. 3, fig. 5 - widok odpowiadający fig. 1, na którym jest przedstawiony trzeci przykład wykonania elementu sprzęgającego według wynalazku.

Figura 1 pokazuje przekrój wzdłużny przez piastę 10 z bródką zamykającą 14, która jest umieszczona obrotowo w (nie przedstawionym) bębenku zamykającym. Jak widać szczególnie na fig. 2, piasta 10 z bródką zamykającą 14 obejmuje osłonę pierścieniową 12 oraz bródkę zamykającą 14.

Po obu stronach piasty 10 z bródką zamykającą 14 w kierunku osi obrotu A są umieszczone bębenki zamykające 16, które zakończeniem 18 są zamocowane w pierścieniowych wybraniach 20 znajdujących się po przeciwległych stronach piasty 10 z bródką zamykającą 14, w obszarze jej osłony pierścieniowej 12. Przy zakończeniu 18 rdzenia bębenka 16 jest umieszczona płyta sprzęgająca 22. Płyta sprzęgająca 22 w osiowym kierunku jest wsunięta w wybranie 24 znajdujące się w rdzeniu bębenka.

Dla wytworzenia przenoszącego moment skrętny sprzężenia między płytą sprzęgającą 22 a rdzeniem bębenka 16, wybrania 24 mogą być ukształtowane na przykład ze spłaszczonym profilem przekroju poprzecznego albo z kanciastą krawędzią obwodową, w które to wybrania, wprowadzane są w następnej kolejności płyty sprzęgające 22 posiadające odpowiedni profil obwodowy.

W osłonie pierścieniowej 12 piasty 10 z bródką zamykającą znajduje się prostopadła do osi A, ścianka 26.

Po obu stronach ścianki 26 są umieszczone wkładki 28, które są wsunięte w osiowym kierunku w osłonę pierścieniową 12 piasty aż do styku ze ścianką 26. Wkładki 28 mogą być połączone skrętnie z osłoną pierścieniową 12, na przykład przy wykorzystaniu odpowiedniego kształtu obwodowego wkładki 28 i odpowiedniego kształtu obwodu wewnętrznego osłony pierścieniowej 12. Wkładki 28 mogą również być ustalane w kierunku osiowym i obwodowym w osłonie pierścieniowej za pomocą wprowadzonych promieniowo kołków, śrub i tym podobnych elementów. Każda wkładka 28 posiada w zasadzie koncentrycznie wykonany względem osi A przelotowy otwór 30. W otworach przelotowych 30 umieszczone są sprężyny śrubowe 32, które jedną stroną opierają się o ściankę 26, a drugą stroną o płyty sprzęgające 22. A więc za pomocą sprężyn śrubowych 32, płyty sprzęgające 22 są popychane w kierunku osiowym, do rdzeni bębenka 16 (pozycja zwolniona), tak że są one w zasadzie całkowicie wsunięte w wybrania 24.

Każda wkładka 28 posiada dwa osiowe przelotowe otwory 34, w których są umieszczone przesuwne w kierunku osiowym trzpienie sprzęgające 36.

Ponieważ wszystkie przedstawione na fig. 1 trzpienie sprzęgające 36 wraz z przyporządkowanymi im osiowymi otworami przelotowymi 34, są ukształtowane jednakowo pod względem swojej budowy i funkcji, następnie będzie opisywany szczegółowo tylko trzpień sprzęgający 36 z przyporządkowanym mu osiowym otworem przelotowym 36, które przedstawione są w lewej górnej stronie fig. 1.

Każdy osiowy otwór przelotowy 34 posiada położony blisko ścianki 26 obszar 38 o średnicy większej niż obszar 40, położony bliżej płyty sprzęgającej 22. Między obszarami 38 i 40 utworzone jest odsądzenie 42, na którym opiera się promieniowy występ albo główką 44 trzpienia sprzęgającego 36. Trzpień sprzęgający 36, za pomocą sprężyny śrubowej 46 jest dociskany w osiowym kierunku do rdzenia bębenka 16, a więc i do płyty sprzęgającej 22 (pozycja wysunięta).

Płyty sprzęgające 22 posiadają przyporządkowane trzpieniom sprzęgającym 36 wybrania sprzęgające 50, w które wzębiąją się w stanie zasprzęglenia trzpienie sprzęgające 36. Alternatywnie płyty sprzęgające mogą posiadać wystające w kierunku osiowym części ściany, między które mogą być chwytane trzpienie sprzęgające.

Następnie zostanie opisane tworzenie stanu zasprzęglenia między płytą sprzęgającą 22, a więc rdzeniem bębenka 16, a piastą 10 z bródką zamykającą 14.

184 361

Gdy klucz 54 zamka zostaje wsunięty do kanału kluczowego 52, wierzchołek klucza naciska w kierunku osiowym kanału na płytę sprzęgającą 22, (co określa pozycję gotowości do zasprzęglenia). Ten stan jest pokazany na prawej połowie fig. 1.

W pokazanym stanie usytuowanie kątowe płyty sprzęgającej 22, a więc rdzenia bębenka 16, względem piasty 10 z bródką zamykającą jest takie, że trzpienie sprzęgające 36 nie tylko trafiają w wybrania sprzęgające 50 w płycie sprzęgającej 22. Trzpienie sprzęgające 36 stykają się z płytą sprzęgającą 22 i są przez nią dociskane w osiowym kierunku w stronę ścianki 26, pokonując naprężenie wstępne sprężyny (pozycja schowana). Gdy następnie rdzeń bębenka 16 zostanie za pomocą klucza 54 obrócony wokół osi A, w określonej pozycji kątowej wybrania sprzęgające 50 w płycie sprzęgającej 22 znajdą się naprzeciwko trzpieni sprzęgających 36, tak że pod działaniem naprężenia sprężyny, trzpienie sprzęgające 36 będą mogły wskoczyć w przyporządkowane im wybrania sprzęgające 50 (pozycja wysunięta). Ten stan jest stanem zasprzęglenia, ponieważ płyta sprzęgająca 22, która jeszcze częściowo tkwi (znajduje się) w wybraniu 24 i przez to jest połączona w sposób przenoszący skręcanie z rdzeniem bębenka 16, oraz tt^r^j^i^inie 36 rr^:z<^i^ia bębenka 16 ssą połączone sł^i^^t^tnite z piastą 10 z bródką zamykającą. Gdy następnie klucz 54 zostanie wyciągnięty z kanału kluczowego 52, płyta sprzęgającą 22 pod działaniem sprężyny śrubowej 32 wycofa się w tym samym co klucz kierunku aż do całkowitego wsunięcia się w przyporządkowane wybranie 24 (pozycja zwolniona). W tym stanie jest nadal zachowane zazębienie sprzęgające trzpieni sprzęgających 36 z przyporządkowanymi wybraniam 50 płyty sprzęgającej 22 (patrz lewa połowa fig. 1).

Gdy wybrania sprzęgające 50 znajdują się naprzeciwko trzpieni sprzęgających 36 (lewa połowa fig. 1), wtedy przy wsunięciu klucza 54 do kanału kluczowego 52 płyta sprzęgająca 22 bezpośrednio wchodzi w zazębienie z trzpieniami sprzęgającymi 36, tak że od razu zostaje wytworzony stan zasprzęglenia.

W formie wykonania przedstawionego na fig. 1 elementu sprzęgającego zgodnego z wynalazkiem, trzpienie sprzęgające mieszczą się całkowicie w piaście z bródką zamykającą i nie wymagają już żadnej przestrzeni w rdzeniach bębenka, tak że w rdzeniach bębenka znajduje się wystarczająca przestrzeń do umieszczenia innych części konstrukcyjnych, na przykład przytrzymywaczy kołkowych. Poza tym elementy wstępnego naprężania trzpieni i płyt sprzęgających działają niezależnie jeden od drugich, to znaczy nie działają przeciw sobie. To oznacza, że siły wstępnego naprężenia sprężyn śrubowych naprężających płyty sprzęgające 22 mogą być dobrane w taki sposób, że klucz 54 całkowicie wsunięty do kanału kluczowego 52 nie jest częściowo wysuwany w kierunku przeciwnym.

Aby zagwarantować, że stan zasprzęglania może zaistnieć tylko w jednym kątowym położeniu względnym między piastą 10 a rdzeniem bębenka 16, mogą być zastosowane różne sposoby odnośnie pozycjonowania, względnie ukształtowania wybrać sprzęgających 50 i przyporządkowanych im trzpieni sprzęgających 36. Jak widać na fig. 1 i fig. 2, możliwe jest wykonanie, w którym wybrania sprzęgające 50 umieszczone są na różnych pozycjach promieniowych R1 i R2 względem osi obrotu A. Gwarantuje to, że przy wybraniach sprzęgających 50 ukształtowanych tak samo dla obu trzpieni sprzęgających 36, przykładowo przy kołowym przekroju poprzecznym, każdy trzpień sprzęgający 36 może się zazębić tylko z wybraniem sprzęgającym 50 umieszczonym na tym samym promieniu.

Alternatywnie jest jednak możliwe wykonanie wybrań sprzęgających z różną geometrią przekroju poprzecznego. Jest to przedstawione na fig. 2, na przykładzie wybrań sprzęgających 50'. Te wybrania sprzęgające 50' posiadają w zasadzie taki sam podłużny profil przekroju poprzecznego ale obrócony względem siebie o 90° w stosunku do kierunku obwodowego. Gdy trzpienie sprzęgające ukształtowane z odpowiednią geometrią przekroju poprzecznego są dopasowane do odpowiednio uformowanych i pozycjonowanych osiowych otworów przelotowych we wkładkach, wtedy każdy z trzpieni może zazębić się z jednym jedynym tylko wybraniem sprzęgającym 50.

Można zauważyć, że dla takiego rodzaju geometrii przekroju poprzecznego może być wybrany każdy właściwie kształt. Geometrie przekroju poprzecznego dwóch wybrań sprzęgających mogą być na przykład różne, jedno może być przykładowo trójkątne a drugie czworokątne.

184 361

Mogą być również zastosowane takie same geometrie przekroju poprzecznego, co przedstawiono na fig. 2, ale różnie usytuowane względem kierunku obwodowego. Wybrania sprzęgające 50' i odpowiadające im trzpienie sprzęgające nie muszą być obrócone względem siebie koniecznie o 90°.

Jest możliwe każde usytuowanie, przy którym każdy trzpień sprzęgający może się zazębić tylko z jemu przyporządkowanym wybraniem sprzęgającym.

Jak widać na fig. 2, wybrania sprzęgające 50 względnie 50' są przesunięte w kierunku obrotowym o 180° względem siebie. To gwarantuje, że przenoszenie siły sprzęgającej między płytami sprzęgającymi 22 a piastą 10 może być zrealizowane w bardzo efektywny sposób.

Jest jednak możliwe również usytuowanie pary wybrań sprzęgających na pozycjach przesuniętych kątowo względem siebie o kąt inny niż 180°.

Jest również możliwe zamiast dwóch wybrań sprzęgających i przyporządkowanych im trzpieni zastosowanie jednego takiego wybrania i jednego takiego rodzaju trzpienia. Ponadto możliwe jest zastosowanie więcej niż dwóch, na przykład trzech lub czterech wybrań sprzęgających i przyporządkowanych im trzpieni. Jest to możliwe przy elemencie sprzęgającym wykonanym zgodnie z wynalazkiem, ponieważ trzpienie sprzęgające umieszczone są tylko w obszarze piasty i nie wnikają w rdzeń bębenka 16 dalej niż przynależna do niego płyta sprzęgająca 22.

Trzpienie sprzęgające elementu sprzęgającego według wynalazku, niezależnie od ich ilości, nie wymagają miejsc w rdzeniu bębenka.

W oparciu o fig. 3 i 4 zostanie opisana druga forma wykonania elementu sprzęgającego według wynalazku. Na figurach tych części konstrukcyjnych odpowiadające częściom konstrukcyjnym z fig. 1 i 2 są oznaczone tymi samymi oznaczeniami ale podwyższonymi o liczbę 100. Poniżej zostaną przedstawione odnośnie formy wykonania z fig. 3 i 4 jedynie różnice w stosunku do formy wykonania z fig. 1 i 2.

W elemencie sprzęgającym według fig. 3 w osłonię pierścieniowej 112 piasty nie ma ścianki odpowiadającej ściance 26 z fig. 1 a obie wkładki 128 przylegają bezpośrednio do siebie. Obie wkładki 128 są zamocowane w osłonie pierścieniowej 112 piasty za pomocą elementów kołkowych 162 względnie 164. Przy tym elementy kołkowe 162, 164 służą zarówno do promieniowego jak i do osiowego ustalenia wkładki 128 w osłonie pierścieniowej 112 piasty. Zewnętrzny obwód wkładki 128 wykonany przykładowo w formie spłaszczonej lub kanciastej jest uchwycony w odpowiednim obwodowym profilu wewnętrznym osłony pierścieniowej 112 piasty, a więc wkładka 128 jest połączona skrętnie z osłoną pierścieniową 112 piasty. Chociaż na fig. 3 jest przewidziany tylko jeden kołek 162 względnie 164, jest przecież w ten sam sposób możliwe umieszczenie na obwodzie osłony pierścieniowej 12 piasty kilku takich kołków.

Jak widać na fig. 3, osiowe otwory przelotowe 134 we wkładkach 128 w osiowym kierunku trafiająjeden w drugi (leżą na jednej linii).

Trzpienie sprzęgające 136 leżących w jednej linii osiowych otworów przelotowych 134 tworzą więc parę trzpieni sprzęgających. Między tymi dwoma trzpieniami sprzęgającymi jest umieszczona sprężyna śrubowa 160, za pomocą której trzpienie 136 są naprężone osiowo w kierunku płyt sprzęgających 122.

Podobnie osiowe otwory przelotowe 130 we wkładkach 128 są usytuowane w jednej linii i mieszczą w sobie sprężynę śrubową 166.

Sprężyna śrubowa 166 opiera się więc bezpośrednio o obydwie płyty sprzęgające 122 i naciska je w kierunku im przyporządkowanych rdzeni bębenka 116. Funkcjonalnie element sprzęgający przedstawiony na fig. 3 odpowiada elementowi z fig. 1, tak, że pominięto szczegółowy opis.

Podobnie jak w formie wykonania z fig. 1, obydwa trzpienie sprzęgające 136 przyporządkowane rdzeniom bębenka mogą być umieszczone na różnych pozycjach promieniowych R1 i R2 (patrz fig. 4), aby w zakresie obrotu o 360° mogło być tylko jedno położenie zasprzęglenia.

184 361

Alternatywnie mogą być jednak być przewidziane różnie ukształtowane albo różnie zorientowane wybrania sprzęgające i odpowiednio uformowane trzpienie sprzęgające, takie jak pokazano na fig. 2.

Jak widać dalej na fig. 4, każda płyta sprzęgająca 122 posiada na zewnętrznym obwodzie promieniowo na zewnątrz wystający występ 168 służący do przenoszącego skręcania połączenia płyt sprzęgających 122 z rdzeniami bębenka 116. Występy te zazębiają się z odpowiednio uformowanymi wybraniam 170 w rdzeniach bębenków 116 jeden z promieniowych występów 168 może równocześnie mieścić wybrania sprzęgające 150, jak pokazano na fig. 4.

Element sprzęgający według fig. 3 jest składany w ten sposób, że najpierw w osłonie pierścieniowej 112 piasty zostaje umieszczony kołek 162 a następnie zostaje wsunięta lewa na fig. 3 wkładka 128 aż do styku promieniowego odsadzenia 163 z kołkiem 162. Potem zostają wprowadzone do osłony pierścieniowej 112 piasty, lewe, według fig. 3, trzpienie sprzęgające 136 z przyporządkowanymi im sprężynami śrubowymi 160, następnie prawa na fig. 3 wkładka 128 z umieszczonymi już w niej trzpieniami sprzęgającymi 136, która zostaje ustalona za pomocą kołka 164. Kołek 164 może przy tym, jak przedstawiono, być uchwycony w nieprzelotowym otworze we wkładce 128, albo może być zaczepiony o odsądzenie odpowiadające odsądzeniu 163. Przy tym jest również możliwe, że trzpienie sprzęgające 136 tworzą parę wraz przyporządkowanymi im sprężynami śrubowymi 160, mogą stanowić wcześniej zmontowany podzespół, który potem w prosty sposób zostaje wmontowany do piasty.

Następnie do osiowych otworów przelotowych 130 zostają wprowadzone sprężyny śrubowe 166 i piasta z bródką zamykającą zostaje złożona z rdzeniami bębenków 116 z nałożonymi płytami sprzęgającymi 122.

Na fig. 5 jest przedstawione trzecia forma wykonania elementu sprzęgającego według wynalazku. Części konstrukcyjne, które odpowiadają częściom pokazanym na fig. 1, są oznaczone tymi samymi oznaczeniami, ale podwyższonymi o liczbę 200. Ponieważ forma wykonania z fig. 5 odpowiada w zasadzie formie wykonania przedstawionej na fig. 3, dalej zostaną omówione jedynie różnice.

Jak widać na fig. 5, między wkładkami 128 umieszczona jest ścianka 226, która w kierunku osiowym utrzymywana jest między wkładkami 228 trwale połączonymi z osłoną pierścieniową 112 piasty. Dla wskazania połączenia skrętnego z osłoną pierścieniową 112 piasty, ścianka 226 posiada przykładowo spłaszczony albo kanciasty profil obwodowy, który „zazębia” się z odpowiednim wewnętrznym profilem obwodowym osłony pierścieniowej 112 piasty.

Ścianka 26 może być również ustalona w osłonie pierścieniowej 212 piasty za pomocą elementów kołkowych. Każdy trzpień sprzęgający 236 jak również każda płyta sprzęgającą 222 posiadają własny, tylko tej części konstrukcyjnej przyporządkowany element wstępnego naprężania w postaci sprężyn śrubowych 246 względnie 232.

Te elementy sprężyste 232 względnie 256 opierają się na ściance 226, jak to zostało opisane w odniesieniu do formy wykonania z fig. 1.

Przy składaniu bębenka zamykającego z elementem sprzęgającym według fig. 5 najpierw do osłony pierścieniowej 212 piasty zostaje wprowadzona wkładka 228 przedstawiona na rysunku po lewej stronie aż do oporu na przyporządkowanym jej elemencie kołkowym 262.

Następnie zostają wprowadzone do lewej wkładki 228 trzpienie sprzęgające 236 z przynależnymi do nich sprężynami 264. Teraz do osłony pierścieniowej piasty zostaje wprowadzona ścianka 226. Potem zostaje wprowadzona prawa na fig. 5 wkładka 228 z umieszczonymi już w niej trzpieniami sprzęgającymi 236 z przynależnymi do nich sprężynami śrubowymi.

Wkładka ta zostaje ustalona w osłonie pierścieniowej 212 piasty za pomocą elementu kołkowego 264. Po wprowadzeniu sprężyn śrubowych 232 są one znów złożone z piastą 210.

Dla fachowca jest oczywiste, że przedstawione w różnych formach wykonania cechy i grupy cech mogą mieć zastosowanie w innych formach wykonania. Dotyczy to przykładowo ukształtowania wybrań sprzęgających w płytach sprzęgających odnośnie ich geometrii prze10

184 361 kroju poprzecznego i odpowiadającej geometrii przekroju poprzecznego przyporządkowanych im trzpieni sprzęgających.

Chociaż na figurach nie zostało to przedstawione, jest jednak możliwe wykonanie obu wkładek jako jednej części albo jako integralnej części ze ścianką przedstawioną na fig. 1, przy czym wtedy są wykonane otwory dla trzpieni sprzęgających. W celu stworzenia osiowego oporu dla trzpieni sprzęgających, na które działa naprężenie wstępne sprężyn, po wsunięciu trzpieni w otwory zostają w te otwory wsunięte pierścieniowe wkładki, które otaczają trzpienie a w otworach utrzymują się za pomocą wtłoczenia.

Poprzednio w związku z załączonymi rysunkami został opisany element sprzęgający, za pomocą którego piasta z bródką zamykającą daje się sprzęgać według wyboru z jednym z dwóch rdzeni bębenka.

Dla fachowca jest oczywiste, że wykonany zgodnie z wynalazkiem element sprzęgający może być zastosowany również do pojedynczego bębenka zamykającego, który daje się blokować tylko z jednej strony i przez to posiada tylko jeden rdzeń bębenka. Odsprzężenie rdzenia i piasty z bródką zamykającą przy takim pojedynczym bębenku zamykającym daje taką korzyść, że w stanie odsprzęglenia przy gwałtownej manipulacji, szczególnie obrocie rdzenia bębenka za pomocą szczypiec (kleszczy) albo temu podobnych nie można obrócić piasty a więc nie można otworzyć zamka.

Fig. 2

184 361

Fig. 3

184 3«

Fig.4

184 361

Fig. 5

361

Fig·¹ departament _ΛρΟ A

Claims (21)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Element sprzęgający zamka bębenkowego do sprzęgania skrętnego obrotowej wokół osi, piasty z bródką zamykającą i z jednym z dwóch umieszczonych po przeciwległych stronach w kierunku osiowym i obrotowych wokół osi rdzeni podwójnego bębenka zamykającego, obejmujący dla każdego rdzenia bębenka jedną płytę sprzęgającą, która jest połączona skrętnie z rdzeniem bębenka, między pozycją zwolnienia położoną bliżej rdzenia bębenka lub pozycją gotowości do zasprzęglenia oddalonej od rdzenia bębenka, przy czym dla każdego rdzenia bębenka przynajmniej jeden równoległy do osi obrotu, z osi obrotu promieniowo na zewnątrz przesunięty trzpień sprzęgający jest podparty w pozycji wysuniętej na elemencie wstępnego naprężenia trzpienia sprzęgającego i połączony skrętnie z płytą sprzęgającą rdzeń bębenka z piastą, znamienny tym, że do piasty (10, 110, 210) z bródką zamykającą jest przymocowany przynajmniej jeden dla każdego rdzenia bębenka (16, 116, 216), przesuwny trzpień sprzęgający (36, 136, 236), który w pozycji wysuniętej jest zazębiony z elementami uchwytowymi (50,150, 250) płyty sprzęgającej (22, 122, 222) a przy płycie sprzęgającej znajdującej się w pozycji zwolnionej trzpień jest wyzębiony z płyty sprzęgającej (22,122, 222).
2. 2. Element sprzęgający według zastrz. 1, znamienny tym, że płyty sprzęgające (22, 122, 222) posiadają odpowiadające trzpieniom sprzęgającym (36, 136, 236) wybrania sprzęgające (50,150, 250), z którymi zazębione są trzpienie sprzęgające (36,136, 236).
3. 3. Element sprzęgający według zastrz. 1, znamienny tym, że piasta (10, 110, 210) z bródką zamykającą obejmuje osłonę pierścieniową (12, 112, 212), i tym, że w osłonie pierścieniowej (12,112, 212) umieszczona jest jedna wkładka (28,128, 228) dla każdego rdzenia bębenka (16, 116, 216), sztywno połączona z osłoną pierścieniową (12, 112, 212), która to wkładka (28, 128, 228) posiada osiowy przelotowy otwór (34, 134, 234) dla przynajmniej jednego trzpienia sprzęgającego (36, 136, 236) odpowiedniego rdzenia bębenka (16, 116, 216), w którym to otworze tenże trzpień jest osadzony przesuwnie.
4. 4. Element sprzęgający według zastrz. 3, znamienny tym, że każdy przelotowy otwór (34, 134, 234) posiada osiowe odsądzenie oporowe (42, 142, 242), na którym swoim promieniowym wstępem (44,144, 244) opiera się trzpień sprzęgający (36,136, 236).
5. 5. Element sprzęgający według zastrz. 3, znamienny tym, że w osłonie pierścieniowej (12, 212) piasty między obydwiema wkładkami (28, 228) znajduje się ścianka (26, 226).
6. 6. Element sprzęgający według zastrz. 5, znamienny tym, że ścianka (26) stanowi integralną część osłony pierścieniowej (12) piasty.
7. 7. Element sprzęgający według zastrz. 5, znamienny tym, że ścianka (226) stanowi osobną część połączoną sztywno z osłoną pierścieniową (212) piasty i jest względem niej unieruchomioną w kierunku osiowym.
8. 8. Element sprzęgający według zastrz. 7, znamienny tym, że ścianka stanowiąca osobną część (226), w osłonię pierścieniowej (212) piasty ustalona jest w kierunku osiowym między wkładkami (228).
9. 9. Element sprzęgający według zastrz. 5 albo 6 albo 7 albo 8, znamienny tym, że między przynajmniej jednym trzpieniem sprzęgającym (36, 236) każdego rdzenia bębenka (16, 216) a ścianką (26, 226) usytuowany jest element (46, 246) wstępnego naprężania trzpienia sprzęgającego, korzystnie w postaci sprężyny.
10. 10. Element sprzęgający według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że przynajmniej dwa trzpienie sprzęgające (136) dla obydwu rdzeni bębenka (116) są umieszczone w kierunku osiowym w jednej linii, tworząc parę trzpieni sprzęgających, i że między trzpieniami sprzęgającymi (136), tworzącymi parę trzpieni jest usytuowany element wstępnego naprężania trzpieni, korzystnie w postaci sprężyny naciskowej.

    184 361
11. 11. Element sprzęgający według zastrz. 5 albo 6 albo 7 znamienny tym, że ścianka (26, 226) posiada przelotowy otwór, w którym usytuowany jest element wstępnego naprężania trzpienia sprzęgającego należącego do pary trzpieni sprzęgających.
12. 12. Element sprzęgający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że płyty sprzęgające (22, 222) są podparte na przynajmniej jednym elemencie wstępnego naprężenia płyty sprzęgającej (32, 232), korzystnie w postaci sprężyny naciskowej, opartej z drugiej strony o piastę (10, 210) z bródką zamykającą.
13. 13. Element sprzęgający według zastrz. 5 albo 12, znamienny tym, że wkładki (28, 228) posiadają przelotowy otwór (30, 230), w którym usytuowany jest przynajmniej jeden element (32, 232) naprężania płyty sprzęgającej, i że przynajmniej jeden element (32, 232) wstępnego naprężania płyty sprzęgającej dla każdej płyty sprzęgającej (22, 222) oparty jest na ściance (26, 226).
14. 14. Element sprzęgający według zastrz. 3, znamienny tym, że płyty sprzęgające (122) są podparte na przynajmniej jednym elemencie (166) wstępnego naprężania płyty sprzęgającej, korzystnie w postaci sprężyny naciskowej, przy czym wkładki (128), i ewentualnie ścianka posiadają przelotowe otwory (130) leżąw kierunku osiowym w jednej linii.
15. 15. Element sprzęgający według zastrz. 12, znamienny tym, że przynajmniej jeden element wstępnego naprężania płyty sprzęgającej (32, 166, 232) jest umieszczony koncentrycznie względem osi obrotu A.
16. 16. Element sprzęgający według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z rdzeni bębenka (16,116, 216) posiada kilka, korzystnie dwa, trzpienie sprzęgające (36,136, 236).
17. 17. Element sprzęgający według zastrz. 2 albo 16, znamienny tym, że trzpienie sprzęgające (36,136, 236) i przyporządkowane im wybrania sprzęgające (50, 150, 250) są umieszczone w różnych odległościach od osi obrotu A.
18. 18. Element sprzęgający według zastrz. 2 albo 16, znamienny tym, że każdy z trzpieni sprzęgających (36,136, 236) posiada przekrój poprzeczny o innym kształcie .
19. 19. Element sprzęgający według zastrz. 2 albo 16, znamienny tym, że każdy z trzpieni sprzęgających (36, 136, 236) posiada korzystnie przekrój poprzeczny o jednakowym kształcie, przy tym każdy z nich jest inaczej zorientowany.
20. 20. Element sprzęgający według zastrz. 3, znamienny tym, że wkładki (28, 128, 228) i ścianka (26, 226) są połączone z osłoną pierścieniową (12, 112, 212) piasty sztywnym połączeniem kształtowym.
21. 21. Element sprzęgający według zastrz. 3, znamienny tym, że wkładki (128, 228) są ustalone w kierunku osiowym i obrotowo względem osłony pierścieniowej (112, 212) piasty za pomocą elementów kołkowych (162,164, 262, 264).