PL183950B1 - Układ przenoszenia digitalizowanych obrazów - Google Patents

Description

Przedmiotem obecnego wynalazku, jest układ przenoszenia digitalizowanych obrazów na czułe podłoże lub odwrotnie.

Urządzenie do otrzymywania wskazanego układu także stanowi przedmiot niniejszego wynalazku.

Innowacja ta znajduje szczególne, o ile nie wyłączne, zastosowanie w dziedzinie wysokorozdzielczych obrazów, jak przykładowo przy produkcji filmów.

W dziedzinie wysokiej rozdzielczości wymagana jest rozdzielczość znaczna, a zatem typu profesjonalnego i za taką może być prawidłowo uważana, nawet jeśli nie w sposób ograniczający, rozdzielczość do 10 mikronów w skali piksela, tzn. odległości między jednym i drugim pikselem. Przez piksel rozumie się oczywiście, w języku komputerowym, znane punkty, które łącznie tworzą obraz. Wartość ta jest powszechnie określana jako raster < 10.

Sam proces przenoszenia digitalizowanego obrazu w postaci pikseli z komputera do maszyny, która wykonuje reprodukcję jest tu określany jako proces rasteryzacji.

Jednym z głównych celów, jeśli nie wyłącznym, jest wytwarzanie obwodów drukowanych.

Jednak nic nie wyklucza stosowania obecnego układu i urządzenia w jakiejkolwiek innej dziedzinie, w której jest wymagany film fotograficzny, jak np. dziedzinie drukarstwa (typografia) itp.

W stanie techniki znane są urządzenia do uczulania filmów fotograficznych z różnymi materiałami światłoczułymi i do różnych celów.

Urządzenia o wysokiej rozdzielczości są zasadniczo oparte na wykorzystaniu głowicy świetlnej, która uczula materiał światłoczuły, a w bardziej technicznie zaawansowanych rozwiązaniach - głowicy laserowej.

Takie urządzenie obejmuje podłoże dla materiału światłoczułego cylindryczne lub płaskie.

Gdy stosuje się podłoże cylindryczne istnieją dwa rozwiązania, bądź obraca się bęben a głowica porusza się poprzecznie ruchem tam i z powrotem, bądź też cylinder jest nieruchomy i wydrążony, światłoczuły arkusz jest wstawiany do środka cylindra, a głowica - umieszczona w nim osiowo porusza się nie tylko naprzemiennie tam i z powrotem, ale także obraca się.

W ten sposób, z odpowiednimi ruchami odpowiednio skoordynowanymi digitalizowany obraz jest rekonstruowany przez nanoszenie odpowiednich punktów jeden za drugim w oparciu o odpowiednie współrzędne aż do pełnej rekonstrukcji obrazu.

Rozwiązanie z płaskim podłożem jest rzadziej stosowane, gdyż jest uważane za skomplikowane i kosztowne w porównaniu z poprzednimi rozwiązaniami, lecz wykorzystuje zasadniczo tę samą zasadę, z tą różnicą, że działa jak ploter, w którym głowica kreśląca porusza

183 950 się na wskazanej powierzchni wzdłuż odpowiednich współrzędnych, dokładnie tak jak komputerowy ploter rysujący.

Ruch X-Y materiału będącego podłożem obrazu ujawniono przykładowo w GB-A-2187855.

Pomysł opiera się na wykorzystaniu wielu źródeł świetlnych, przykładowo jak to ujawniono w WO-A-93/24326, lecz w nowy sposób umożliwiający znaczne zmniejszenie nakładu pracy.

Wszystkie te rozwiązania są drogie oraz kłopotliwe i w każdym przypadku wymagają długich czasów reprodukowania.

Rozdzielczość jest oczywiście wyższa w wersjach laserowych, lecz czas oraz koszty nabycia i utrzymania urządzenia pozostają bardzo wysokie, także na skutek obecności zasadniczo wielu ruchomych części mechanicznych.

Analizując wskazane typy urządzeń, we wszystkich z nich można zauważyć obecność tylko jednej głowicy pracującej, która może wysyłać jeden lub więcej punktów jednocześnie, w logicznym porządku aż do ukończenia całego obrazu na powierzchni wybranej do naświetlania, zaczynając np. od górnego rogu aż do osiągnięcia jej dolnego przeciwległego rogu.

Logiczne następstwo tych kroków praktycznie uniemożliwia znaczące zwiększenie szybkości operacyjnych.

- GB-2187855 jak podano wyżej, ujawnia fotoploter z zaworem świetlnym, w którym zastosowano pojedyncze źródło świetlne oraz podłoże dla arkusza materiału światłoczułego do naświetlenia, gdzie zawór świetlny umieszczony jest między źródłem świetlnym a arkuszem, by podzielić arkusz obrazu na wiele oddzielonych od siebie podobszarów lub pikseli, dla których właściwa przepuszczalność światła jest indywidualnie kontrolowana poprzez współpracujący komputer, aby zapewnić naświetlenie odpowiednie dla żądanej grafiki lub dzieła sztuki. Zawór świetlny można przesuwać względem arkusza, by naświetlać obszary odpowiadające obszarom oryginalnie związanym z przestrzenią między pikselami. Rozwiązanie to jest bardzo interesujące lecz ma wadę polegającą na tym, że nie zapewnia kontroli całego obrazu z powodu cienia rzucanego przez wspomniany zawór świetlny.

- WO-A-93/24396 jak uprzednio podano, ujawnia sposób i urządzenie do utrzymywania cienkiego środka między dwoma ciałami. W szczególności, w celu szybszego i lepszego naświetlania tego środka, opracowano elektroniczne płytki półprzewodnikowe (chipy), za pomocą których można zestawić mnogość selektywnie modulowalnych kanałów świetlnych. Te płytki elektroniczne można stosować do zbudowania pręta usytuowanego poprzecznie względem środka przewidzianego do naświetlania, tak że środek jest oświetlany wzdłuż spójnej linii na całej swej szerokości (US 4 899 222, US 5 030 970, gB 187 855).

Na bazie tych doniesień, celem niniejszego wynalazku jest wyeliminowanie omówionych wyżej wad, a w szczególności zapewnienie niekosztownego, niezawodnego szybkiego urządzenia, które wymaga minimalnej konserwacji i jest łatwe w użyciu, w którym przy tym poziom rozdzielczości może być najwyższy, tzn. bez zagrożenia w jakikolwiek sposób niezbędnego odpowiedniego poziomu rozdzielczości wskazanego powyżej, w oparciu o ujawnienie z US 4 176 947, które dotyczy mechanizmu powielającego. W szczególności dotyczy ono przyrządu do przesuwania arkusza materiału, przede wszystkim mikrofiszki, w mnogość pozycji osi X i Y za pomocą poduszki gazowej utworzonej na płycie, na której materiał arkusza jest przesuwany za pomocą przemiatania lub ukierunkowanych strumieni gazu.

Ten i inne cele osiągnięto, zgodnie z zastrzeżeniami, dzięki opracowaniu układu przenoszenia digitalizowanych obrazów z komputera na ewentualnie światłoczuły materiał stanowiący podłoże obrazu lub odwrotnie, stosując punktowe źródła świetlne, znamiennego tym, że obejmuje:

- aktywne płaskie płytowe środki do naświetlania lub detektory dla wspomnianego materiału podłoża obrazu, na których może być umieszczony wspomniany materiał podłoża obrazu, których płyta obejmuje mnogość (n) źródeł świetlnych punktowych środków do naświetlania lub detektorów, rozmieszczonych na niej w ustalony sposób przy jednym źródle na kwadrat w rastrze (n) kwadratów, podłączonych/podłączalnych do systemu komputerowego odpowiednio do poddawanego obróbce obrazu cyfrowego, i umożliwiającego, przy odpowiednim oprogramowaniu, by jeden lub inny spośród wspomnianych punktowych środków do

183 950 naświetlania lub detektorów był naświetlająco skanowany zgodnie z przenoszonym digitalizowanym obrazem, przy czym tylko jeden punkt odpowiadający, tylko jednemu pikselowi na kwadrat (n) jest naraz adresowany, a każdy kwadrat (n) rastra może mieć mnogość pikseli lub punktów obrazu w liczbie równej (x), tak że ogólna ilość pikseli lub punktów całego obrazu równa się (nx);

- środki do podtrzymywania materiału podłoża obrazu na wspomnianych aktywnych płytowych środkach do naświetlania oraz

- środki do przemieszczania wspomnianej aktywnej płyty i/lub wspomnianego materiału podłoża obrazu, umożliwiające ruch jednego z tych elementów względem drugiego, według digitalizowanych współrzędnych odpowiadających co najmniej kwadratowi (n) całego obrazu poddawanego digitalizacji, i do aktywowania dla kolejnych punktów wskazanego kwadratu (n) odpowiadających im źródeł świetlnych (n) punktowych środków do naświetlania lub detektorów, za każdym razem i krok po kroku, tak że każde wspomniane źródło (n) (11) naświetla/skanuje całą powierzchnię odpowiadającą jego własnemu kwadratowi (n) materiału poddawanego uczulaniu, aby otrzymać uczulony kwadrat (n) materiału podłoża obrazu, i następnie aby otrzymać cały żądany obraz przy pomocy dalszych (n) źródeł świetlnych, z których każde jest umiejscowione w odpowiadającym mu kwadracie (n) rastra.

W ten sposób osiąga się bezpośrednią korzyść, w postaci zwiększenia szybkości przenoszenia i uczulania tyle razy ile jest sekcji rastra (n).

To oczywiście wynika z rozważań strony teoretycznej i faktu, że operacje przenoszenia elektronicznego zachodzą z prędkością światła.

Rozpatrując ponadto, że ma miejsce bardziej złożone przetwarzanie i obliczanie, czasy operacyjne są obniżone o ponad 70%, z dalszą korzyścią wynikającą z istotnego uproszczenia układu, niższych kosztów wytwarzania (dla płyty aktywnej, wystarcza typowy LED) itp.

Korzystnie ruch jest przekazywany do światłoczułego arkusza, który jest utrzymywany w zawieszeniu między płytą aktywną i przeciw-płytą na poduszce powietrza.

Dzięki temu ruch jest bardzo nieznaczny, szybki i nie wiąże się z przesuwem znacznej masy.

Ponadto, materiał światłoczuły nie dotyka powierzchni płyty aktywnej i nie jest uszkadzany.

Korzystnie, wspomniane podtrzymywanie powietrzne jest wykonane za pomocą mnogości punktowych dysz powietrza usytuowanych w przeciwległych płytach, tak że arkusz jest utrzymywany w zawieszeniu między dwiema powierzchniami, podczas gdy mechanizm ruchu zaciska arkusz jedynie z jednej strony dla przeniesienia jego prostego i ograniczonego ruchu.

Te i inne korzyści będą widoczne z poniższych przykładów realizacji omówionych w oparciu o załączone rysunki, których szczegółów nie należy rozpatrywać jako ograniczających lecz jedynie podanych jako przykład.

Figura 1 przedstawia schematyczny widok z przodu uczulającej płyty aktywnej.

Figura 2 przedstawia powiększony widok części n pod-części rastra, którą teoretycznie stanowi obraz poddawany kopiowaniu, obejmującej mnogość x punktów lub pikseli, które tworzą obraz.

Figura 3 przedstawia schematycznie przekrój poprzeczny urządzenia obejmującego płytę aktywną, jej przeciw-płytę i mechanizm z zawieszonym odpowiednim arkuszem uczulanym i przemieszczanym między dwoma płytami.

Figura 4 przedstawia schematycznie widok schematu ruchu dla przenoszenia obrazu z komputera na czułe podłoże, przy czym jest możliwa odwrotna operacja w podobny i symetryczny sposób.

W powołaniu na wyżej wskazane figury rysunku ujawnia się, że:

Przez (1) jest oznaczona płyta aktywna, która stanowi siateczkę n kwadratów, z których każdy obejmuje świecącą LED według programu (11) zdolną do uczulania w sposób punktowy błony światłoczułej poddawanej naświetlaniu (3), umieszczonej między wspomnianą płytą aktywną (1) i przeciw-płytą (2).

Zarówno płyta aktywna (1), jak i przeciw-płyta (2) są wyposażone w mnogość otworów (12) korzystnie jednolicie rozmieszczonych, które wyrzucają przeciwny strumień sprężonego po6

183 950 wietrzą (f), aby umożliwić podtrzymywanie arkusza zawieszonego między nimi, samowyśrodkowanego na odpowiedniej podporze powietrznej, jak schematycznie pokazano na rysunku fig. 3.

Korzystnie otwory dysz powietrza umieszcza się pomiędzy LED (11), naświetlającymi błonę (3).

Błona lub arkusz światłoczuły poddawane naświetlaniu (3) są wprowadzane między płyty (1) i (2) przez podajnik jak w stanie techniki oraz zaciskane przez zacisk lub odpowiedni środek do zaciskania (4) i utrzymywane między nimi w zawieszeniu.

W szczególności płyty są przybliżane w położeniu prowadnicy, a płyta aktywna (1) jest także w pozycji z odpowiednią LeD (11), aby naświetlić błonę (3).

Podłoże błony jest przesuwalne przy użyciu środków według stanu techniki ukształtowanych jako ploter, tak by przez układ skanera dokonać przeniesienia obrazu.

Jak ujawniono na rysunku fig. 4, obraz w komputerze (S), jest podzielony na mnogość sektorów, jak na szachownicy, gdzie każdy sektor odpowiedniego rastra n stanowi część poddawaną skanowaniu.

Sterowanie można także wykonywać cyfrowo poprzez oprogramowanie kontrolne i w ten sposób uzyska się ruch zwierciadlany A-B-C-D, który przez translatory, dekodery i kodery oraz procesory będzie odpowiednio przenoszony na warstwę arkusza światłoczułego (3) lub odwrotnie w procesie odwrotnym.

Powracając do idei wynalazku, jak wspomniano, wynalazek dotyczy układu przenoszenia digitalizowanych obrazów z komputera (S) na światłoczułe podłoże (3) lub odwrotnie, znamiennego tym, że obejmuje:

- aktywne płaskie płytowe środki (1) do naświetlania wspomnianego światłoczułego materiału (3), na których może być umieszczony wspomniany materiał światłoczuły (3), który ma być naświetlony, których płyta obejmuje mnogość (n) źródeł świetlnych punktowych środków do naświetlania (11), rozmieszczonych w ustalony sposób w rastrze (n) kwadratów, podłączonych/podłączalnych do systemu komputerowego (S) odpowiednio do poddawanego obróbce obrazu cyfrowego, i zdolnych, przy odpowiednim oprogramowaniu, zapalenia jeden lub inny (11) zgodnie z przenoszonym digitalizowanym obrazem, lecz przenosząc naraz tylko jeden punkt p odpowiadający tylko jednemu pikselowi (p) na kwadrat (n), a każdy kwadrat (n) rastra może mieć mnogość pikseli lub punktów obrazu w liczbie równej (x), tak że ogólna ilość pikseli lub punktów całego obrazu równa się (nx);

- środki do podtrzymywania (4) materiału światłoczułego (3) na wspomnianych aktywnych płytowych środkach (1) do naświetlania oraz

- środki do przemieszczania (5) wspomnianej aktywnej płyty (1) i/lub wspomnianego materiału światłoczułego (3), umożliwiające ruch jednego i/lub drugiego z tych elementów względem pozostałego, według digitalizowanych współrzędnych odpowiadających co najmniej kwadratowi (n) całego obrazu poddawanego digitalizacji, i do aktywowania dla kolejnych punktów wskazanego kwadratu (n) odpowiadających im źródeł świetlnych punktowych środków do naświetlania, za każdym razem i krok po kroku wskazanego materiału światłoczułego (3), tak że każde wspomniane źródło (n) (11) naświetla całą powierzchnię odpowiadającą jego własnemu kwadratowi (n) materiału poddawanego uczulaniu, aby otrzymać cały żądany obraz przy pomocy dalszych (n) źródeł świetlnych, z których każde jest umiejscowione w odpowiadającym mu kwadracie (n) rastra.

Układ jest oczywiście zrealizowany w urządzeniu, które obejmuje dwie przeciwległe płyty, aktywną dla uczulania arkusza światłoczułego i przeciwległą względem niej.

Obydwie te płyty mają przeciwległe otwory dysz strumieni powietrza dla podtrzymywania arkusza światłoczułego (błony) między nimi.

Układ zaciskania arkusza między płytami zapewni jego ruch.

W szczególności, w powołaniu się na figury rysunku, ujawnia się, ze arkusz światłoczuły jest po prostu wstawiony między dwie powierzchnie, z których jedna stanowi podłoże licznych źródeł świetlnych.

Źródła świetlne są rozmieszczone tak, by pokryć całą powierzchnię światłoczułego arkusza (błony).

183 950

Względne przemieszczenie między błoną a źródłami świetlnymi pozwala na naświetlenie dowolnego punktu błony i tym samym uczulenie jej przy użyciu digitalizowanego obrazu, jak to jest pożądane i z żądanym poziomem rozdzielczości.

Urządzenie składa się ze stojaka, w środku którego jest umieszczone pudełko z błonami i układ do ich ładowania (układ nie jest opisany lecz jest on według stanu techniki jak np. układy używane w automatycznych podajnikach arkuszy).

Dla przenoszenia każdego arkusza w obszarze naświetlania wewnątrz wspomnianych przeciwległych płyt film jest unieruchamiany przed naświetlaniem w układzie ruchu dwuosiowego.

Z dyszy płyt wychodzą strumienie powietrza, które utrzymują arkusz zawsze wyśrodkowany, zapobiegając jego kontaktowi z przeciwległymi powierzchniami.

Płyty są umieszczone jedna blisko drugiej, lecz bez kontaktu, tak że uzyskuje się poduszkę powietrza między powierzchniami w ruchu względnym.

Układem można sterować dzięki odpowiedniemu oprogramowaniu, które będzie mieć za zadanie podawanie instrukcji dotyczących użytkowania, tzn.:

- zebrać dane cyfrowe obrazu;

- przygotować je w sposób odpowiadający wielkości i rozdzielczości wymaganej przez mechanizm naświetlania, tak że można je przenosić do pojedynczych modulatorów światła, w korelacji z drogą, którą opisują w procesie naświetlania.

Wejście do procesu naświetlania jest zawsze podawane cyfrowo.

Obraz oryginalny można także digitalizować poczynając od prostej fotografii lub podobnego podłoża, przez użycie skanerów lub innych digitalizatorów obrazu.

Jeśli obraz jest dostarczony z danymi wektorowymi, jest on rasteryzowany przez stosowanie rozdzielczości naświetlania.

Przed rozpoczęciem procesu naświetlania, niezbędne jest przystosowanie wielkości i rozdzielczości obrazu do wielkości i zmiennych parametrów mechanizmu naświetlającego.

Ustala się stosunek ilościowy piksel: piksel.

Jest to określone przez charakterystykę mechaniczną mechanizmu naświetlania oraz pomiar oryginalnego obrazu.

Tak otrzymuje się obraz, typu mapy bitowej.

Może to zmniejszyć potrzebną przestrzeń i może to mieć formę skompresowaną.

W wyniku tego obraz jest podzielony na pojedyncze sektory odpowiadające pozycjom kwadratu (n).

Ponadto, dane dotyczące każdego sektora są sortowane w kolejności odpowiadającej ruchowi między mechanizmem naświetlania i naświetlanym przedmiotem.

Dane są przenoszone do pojedynczych modulatorów (źródeł świetlnych) synchronicznie z względnym przesunięciem pozycji, aby pokryć całą powierzchnię opracowywanego obszaru.

Przemieszczanie filmów następuje względem dwóch osi.

Skok przesunięcia określa także rozdzielczość, którą maszyna jest w stanie dać i która może być różna dla każdej osi. Skok każdej z dwóch osi jest określony przez odległość między dwoma sąsiednimi punktami (miejscami).

Gdy kończy się droga wzdłuż pierwszej osi, na drugiej osi następuje przemieszczenie o jeden skok. Naświetlanie kończy się, gdy druga oś kończy cały skok.

Należy zaznaczyć, że przyjęte rozwiązanie pozwala na przemieszczenie filmu przy minimalnym ruchu masy.

Ponieważ skok jest określony przez odległość między planikami wiązki świetlnej, może to być zredukowane do minimum.

Tak osiągnięto wysoce skrócony całkowity czas naświetlania i precyzję z pewnością wyższą w porównaniu z tradycyjnymi rozwiązaniami.

Oczywiście obecny układ można także wykorzystać w odwrotny sposób, to znaczy do przenoszenia obrazu graficznego z odpowiedniego zewnętrznego podłoża (np. papieru) do komputera zawsze jako obrazu digitalizowanego.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Układ przenoszenia digitalizowanych obrazów z komputera (S) na ewentualnie światłoczuły materiał podłoża obrazu (3) lub odwrotnie, stosując punktowe źródła świetlne, znamienny tym, że obejmuje:

   - aktywne płaskie płytowe środki do naświetlania lub detektory (1) dla wspomnianego materiału podłoża obrazu (3), na których może być umieszczony wspomniany materiał podłoża obrazu (3), których płyta obejmuje mnogość (n) źródeł świetlnych punktowych środków do naświetlania lub detektorów (11), rozmieszczonych na niej w ustalony sposób przy jednym źródle na kwadrat w rastrze (n) kwadratów, podłączonych/podłączalnych do systemu komputerowego (S) odpowiednio do poddawanego obróbce obrazu cyfrowego, umożliwiającego, przy odpowiednim oprogramowaniu, by jeden lub inny spośród wspomnianych punktowych środków do naświetlania lub detektorów (11) był naświetlaj ąco skanowany zgodnie z przenoszonym digitalizowanym obrazem, przy czym tylko jeden punkt (p) odpowiadający tylko jednemu pikselowi (p) na kwadrat (n) jest naraz adresowany, a każdy kwadrat (n) rastra może mieć mnogość pikseli lub punktów obrazu w liczbie równej (x), tak że ogólna ilość pikseli lub punktów całego obrazu równa się (nx).

   - środki do podtrzymywania (4) materiału podłoża obrazu (3) na wspomnianych aktywnych płytowych środkach do naświetlania oraz

   - środki do przemieszczania (5) wspomnianej aktywnej płyty (1) i/lub wspomnianego materiału podłoża obrazu (3), umożliwiające ruch jednego z tych elementów względem drugiego, według digitalizowanych współrzędnych odpowiadających co najmniej kwadratowi (n) całego obrazu poddawanego digitalizacji, i do aktywowania dla kolejnych punktów wskazanego kwadratu (n) odpowiadających im źródeł świetlnych (n) punktowych środków do naświetlania lub detektorów, za każdym razem i krok po kroku, tak że każde wspomniane źródło (n) (11) naświetla/skanuje całą powierzchnię odpowiadającą jego własnemu kwadratowi (n) materiału poddawanego uczulaniu, aby otrzymać uczulony kwadrat (n) materiału podłoża obrazu (3), a następnie aby otrzymać cały żądany obraz przy pomocy dalszych (n) źródeł świetlnych, z których każde jest umiejscowione w odpowiadającym mu kwadracie (n) rastra.
2. 2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że ruch jest przekazywany do arkusza światłoczułego (3), który jest utrzymywany w zawieszeniu między aktywną płytą (1) i przeciw-płytą (2) w poduszce powietrznej.
3. 3. Układ według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wspomnianą poduszkę powietrzną uzyskuje się za pomocą mnogości punktowych dysz strumieni powietrza (12-f) wykonanych w przeciwległych płytach (1, 2) tak, że wskazany arkusz światłoczuły (3) będzie utrzymywany w zawieszeniu między dwoma powierzchniami.
4. 4. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że mechanizm ruchu (4-5) zaciska arkusz tylko z jednej strony.
5. 5. Urządzenie do przenoszenia digitalizowanych obrazów z komputera (S) na arkusz światłoczułego podłoża (3), wykonane i działającej zgodnie z układem określonym w poprzednich zastrzeżeniach, znamienne tym, że obejmuje:

   - płytę aktywną (1) z mnogością źródeł świetlnych do naświetlania (11) materiału światłoczułego, aktywowanych lub nie przy naświetlaniu, niezależnie od siebie nawzajem;

   - środki do podtrzymywania arkusza światłoczułego nad wspomnianą płytą (4-12-f);

   - środki do przemieszczania względnego wspomnianego arkusza (4-5) co najmniej względem wspomnianej płyty aktywnej (1) lub odwrotnie;

   - przy czym urządzenie jest powiązane lub powiązywalne ze środkami do włączania i wyłączania w sposób zaprogramowany wspomnianych źródeł świetlnych do naświetlania.

   183 950
6. 6. Urządzenie do przenoszenia digitalizowanych obrazów z komputera (S) na arkusz światłoczułego podłoża (3), wykonane i działające zgodnie z układem określonym w poprzednich zastrzeżeniach, znamienne tym, że obejmuje:

   - płytę aktywną (1) z mnogością źródeł świetlnych do naświetlania (11) materiału światłoczułego (3), aktywowanych lub nie przy naświetlaniu, niezależne od siebie nawzajem;

   - przeciw-płytę (2) umieszczoną w odstępie od pierwszej płyty (1) z pozostawieniem przestrzeni dla przyjęcia arkusza lub błony światłoczułej (3);

   - środki (12) do wprowadzania powietrza w przeciwprądzie (f) pomiędzy powierzchniami i tym samym utrzymania wskazanego arkusza (3) w stanie zawieszenia między nimi (1, 2);

   - środki do przemieszczania względnego wskazanego arkusza (3) co najmniej względem wspomnianej płyty aktywnej (1);

   - przy czym urządzenie jest powiązane lub powiązywalne ze środkami do włączania i wyłączania w sposób zaprogramowany wspomnianych źródeł świetlnych (11) do naświetlania.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że ma automatyczny podajnik arkuszy między wskazanymi płytami.