PL179584B1 - lub bitumu polimeryzacyjnego i warstwy materialu izolujacego cieplnie PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Sposób laczenia warstwy paroszczelnej na ba- zie utlenionego bitumu lub bitumu polimeryzacyj- nego i warstwy materialu izolujacego cieplnie, w którym po nalozeniu warstwy paroszczelnej na miejscu montazu pokrycia uszczelniajacego i izolu- jacego naklada sie spoiwo w pascie, a nastepnie pokrywa sie je warstwa materialu izolujacego ciepl- nie, znamienny tym, ze pomiedzy warstwa parosz- czelna (2) na bazie bitumu i warstwa materialu izo- lujacego cieplnie (3) wprowadza sie spoiwo na bazie spoiwa hydraulicznego zasadniczo zawieraja- cego cement w ilosci od 100 do 400 czesci wago- wych, wypelniacz w ilosci od 200 do 500 czesci wagowych, superplastyfikator w ilosci od 0,1% do 1% w stosunku do cementu, oraz ewentualnie koloid w ilosci od 0% do 1% w stosunku do cementu, po- chodna aminowa w ilosci od 0% do 0,1% w stosun- ku do cementu, a takze srodek opózniajacy wiazanie i srodek przyspieszajacy wiazanie, do którego do- daje sie wode w ilosci od 150 do 450 czesci na 600 czesci spoiwa suchego. PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku sposób łączenia warstwy paroszczelnej na bazie utlenionego bitumu, lub bitumu polimeryzacyjnego i warstwy materiału izolującego cieplnie.

Znane jest w budownictwie nakładanie warstwy bitumicznej, na którą następnie układa się izolację cieplną.

Taki system stosowany jest zwłaszcza przy wykonaniu szczelnych dachów murowanych. Tak wykonane pokrycie zawiera zwykle następujące warstwy: ekran paroszczelny na bazie utlenionego bitumu, zwłaszcza wojłoku bitumicznego typu znanego pod oznaczeniem 36 S, lub na bazie bitumu polimeryzacyjnego, zwłaszcza pokrycia z elastomerów i plastomerów (typu SBS lub APP); warstwę materiału izolującego cieplnie, zwłaszcza z pianki poliuretanowej, polistyrenu porowatego, perlitu lub wełny mineralnej; warstwę uszczelniającą z bitumu modyfikowanego, która może być chroniona zwłaszcza przez cienką blachę metalową i /lub przytrzymywana przez warstwę granulatu lub przez cienką blachę metalową.

Jeśli chodzi o termin warstwa, to nie oznacza on jednorodnych warstw podstawowych tworzących ostateczne pokrycie, ale różne elementy warstwowe stosowane na budowie do wykonania tego pokrycia, które może być utworzone z kilku warstw podstawowych.

Zwykle wyżej wymienione warstwy połączone są między sobą bitumem kładzionym na gorąco.

Operacje roztapiania i rozdrabniania na gorąco bitumu są szkodliwe i stanowią ryzyko pożaru lub zapalenia, gdyż topienie wymaga użycia kotła bezpośrednio na budowie.

Istnieją również kleje do klejenia na zimno, na bazie poliuretanu lub bitumu odpowiedniego przy tego rodzaju zastosowaniach, ale kleje te zawierają rozpuszczalniki, które czynią je szkodliwymi z punktu widzenia higieny i bezpieczeństwa pracy, lub nawet jakości klejenia.

Celem wynalazku jest uniknięcie niedogodności wynikających ze stosowania znanego sposobu.

Sposób łączenia warstwy paroszczelnej na bazie utlenionego bitumu lub bitumu polimeryzacyjnego i warstwy materiału izolującego cieplnie, w którym po nałożeniu warstwy paroszczelnej na miejscu montażu pokrycia uszczelniającego i izolującego nakłada się spoiwo w paście, a następnie pokrywa się je warstwą materiału izolującego cieplnie charakteryzuje się tym, że pomiędzy warstwą paroszczelną na bazie bitumu i warstwą materiału izolującego cieplnie wprowadza się spoiwo na bazie spoiwa hydraulicznego zasadniczo zawierającego cement w ilości od 100 do 400 części wagowych, wypełniacz w ilości od 200 do 500 części wagowych, superplastyfikator w ilości od 0,1% do 1% w stosunku do cementu, oraz ewentualnie koloid w ilości od 0% do 1% w stosunku do cementu, pochodną aminową w ilości od 0% do 0,1% w stosunku do cementu, a także środek opóźniający wiązanie i środek przyspieszający wiązanie, do którego dodaje się wodę w ilości od 150 do 450 części na 600 części spoiwa suchego.

179 584

Korzystnie, koloid do spoiwa dodaje się w ilości od 0,1% do 1% stosunku do cementu.

Korzystnie, koloid wybiera się spośród bentonitu, metylocelulozy lub hydroksymetylocelulozy, stearynianu, alginianu, kazeiny, octanu poliwinylowego, gumy welanowej, gumy ksantenowej.

Korzystnie, pochodną aminową dodaje się w ilości od 0,01% do 0,1% w stosunku do cementu.

Korzystnie, pochodną aminową wybiera się spośród poliaminy i pochodnych, dwupropylenowego łoju trójamianowego i pochodnych, alkiloamido inidazo poliaminy i pochodnych, amin tłuszczowych i pochodnych, w tym poczwórnych soli amonowych.

Korzystnie, środek opóźniający wiązanie dodaje się przy wysokiej temperaturze zewnętrznej.

Korzystnie, środek opóźniający wiązanie wybiera się spośród kwasu hydrokarboksylowego, kwasu szczawiowego, kwasu cukrowego, fosforanu i glukonianu sodu i wapnia, sacharozy, glukozy, lignosulfonianu.

Korzystnie, środek przyspieszający wiązanie dodaje się przy niskiej temperaturze zewnętrznej .

Korzystnie, środek przyspieszający wiązanie wybiera się spośród chlorku wapnia lub sodu, zasady alkalicznej, azotanu, boranu lub tiosiarczanu sodowego.

Korzystnie, cement wybiera się spośród cementu portlandzkiego z dodatkami zawierającymi składniki wtórne, cementu portlandzkiego sztucznego, cementu hutniczego, cementu żużlowego zawierającego klinkier, cementu zawierającego żużel i popioły.

Korzystnie, wypełniacz wybiera się spośród rozkruszonego kamienia wapiennego, wypełniacza krzemionkowego, popiołów lotnych, rozdrobnionego żużla, rozdrobnionej pucolany, dymu krzemowego.

Korzystnie, superplastyfikator wybiera się spośród formaldehydowej melaminy sulfonowej, formaldehydowego naftalenu sulfonowego, kopolimeru akrylowego, kopolimeru estru i winylu, cukrzanu lub węglowodanu sodowego, kwasu polihydroksykarboksylowego, lignosulfonianu.

Korzystnie, miesza się spoiwo na miejscu montażu do postaci pasty przy ilości wody w zakresie od 150 do 450 części na 600 części wagowych spoiwa.

Korzystnie, warstwę paroszczelną pokrywa się na powierzchni górnej warstwą aluminium.

Korzystnie, jako warstwę aluminium stosuje się cienką blachę aluminiową do której przykleja się warstwę materiału izolującego cieplnie.

Korzystnie, na warstwę materiału izolującego cieplnie wybiera się tworzywo spośród pianki z tworzywa sztucznego, a zwłaszcza pianki polistyrenowej lub poliuretanowej, wełny perlitowej i wełny żużlowej, a zwłaszcza wełny żużlowej.

Korzystnie, jako warstwę paroszczelną stosuje się utleniony bitum w postaci wojłoku lub bitum polimeryzacyjny w postaci powłok z elastomerów i plastomerów.

Chociaż, istnieje duża różnorodność spoiw hydraulicznych stosowanych zwłaszcza na budowach i w robotach publicznych, to jednak żadne z tych znanych dotychczas spoiw nie było odpowiednie do klejenia warstwy na bazie bitumu i warstwy izolującej cieplnie. Nieoczekiwanie stwierdzono, że spoiwo hydrauliczne zastosowane w sposobie według wynalazku umożliwia przyleganie warstw izolacyjnych nie tylko do bitumu, ale również do różnych innych materiałów zdolnych tworzyć powierzchnię czołową warstwy uszczelniającej zwróconą w stronę warstwy izolacyjnej. Spoiwo hydrauliczne ma wiele zalet, do których należy wytwarzanie na placu budowy przez zwykłe mieszanie, wytwarzanie na zimno bez konieczności stosowania palników, wytwarzanie dokonywane w szerokim zakresie temperatur zewnętrznych od 0 do 40°C, ułatwione rozdrabnianie gumowym skrobakiem ze względu na jego gładkość i tiksotropię, utrzymanie tego stałego stanu gładkości lub reologu podczas jednej godziny, sposób kładzenia umożliwiający postęp w pracy, praca mało szkodliwa bez problemów związanych z toksycznością i bezpieczeństwem pracy, (bez pary, bez ogrzewania, bez par toksycznych), możliwość wykorzystania spoiwa na nośniku bitumicznym nieco zwilżonym, brak zjawiska pocenia wówczas, gdy spoiwo jest poddane hydratacji

179 584 we wskazanej proporcji wody, prawie natychmiastowa przyczepność płyty izolacyjnej do bitumicznej warstwy paroszczelnej z możliwością niewielkiego przemieszczenia płyty w czasie około trzydziestu minut, co umożliwia poprawienie niewłaściwego położenia, możliwość chodzenia po płycie izolacyjnej wkrótce po jej zamontowaniu, wytrzymałość na odrywanie wyższa niż w przypadku płyt izolacyjnych, niepalność.

Oczywiście, wynalazek nie jest ograniczony do przykładu opisanego powyżej, a dotyczącego położenia warstwy izolacyjnej z wełny żużlowej na bitumicznej warstwie paroszczelnej.

Wynalazek przewiduje w szczególności następujące możliwości.

Pierwsza i druga warstwa są odpowiednio warstwą izolacyjną i zewnętrzną warstwą uszczelniającą.

Pierwsza i druga warstwa są odpowiednio ekranem paroszczelnym i warstwą izolacyjną, na której mocuje się, za pomocą tego samego spoiwa, zewnętrzną warstwę uszczelniającą. _ _

Pierwsza i druga warstwa są warstwami izolacyjnymi.

Warstwa uszczelniająca jest na bazie bitumu.

Warstwa uszczelniająca zawiera cienką blachę aluminiową na swojej powierzchni przyklejanej do warstwy izolacyjnej.

Warstwa izolacyjna jest na bazie materiału wybranego spośród tworzyw sztucznych, a zwłaszcza polistyrenu lub poliuretanu, wełny perlitowej i mineralnej, a szczególnie wełny żużlowej.

Sposób według wynalazku zostanie wyjaśniony przykładowo w oparciu o pokrycie z uszczelnieniem przedstawione na rysunku, na którym jest ono pokazane w częściowym widoku perspektywicznym.

Na rysunku przedstawiono murowaną konstrukcję dachową 1, na którą nakłada się wytwarzane pokrycie uszczelniające i izolujące cieplnie. To pokrycie zawiera warstwę paroszczelną 2 utworzoną przez wojłok bitumiczny typu 36 S nakładany na konstrukcję dachową 1, do którego przyklejona jest warstwa materiału izolującego cieplnie 3, na przykład z wełny żużlowej. Aby dokonać tego klejenia spoiwo przygotowuje się w postaci pasty przez mieszanie z wodą w określonych proporcjach.

Spoiwo rozdrabnia się równomiernie na warstwie paroszczelnej 2 za pomocą skrobaka lub podobnego narzędzia w ilości około 4 kg na metr kwadratowy, aby otrzymać warstwę 4 o grubości 2 mm. Warstwa materiału izolującego cieplnie 3 może być położona bezpośrednio na tę warstwę spoiwa.

Druga, podobna warstwa może być następnie utworzona na powierzchni górnej warstwy materiału izolującego cieplnie 3, w celu przyklejenia zewnętrznej warstwy uszczelniającej, nie pokazanej, na przykład, na bazie bitumu modyfikowanego.

Przykład

Przygotowano spoiwo o składzie: cement portlandzki z dodatkami w ilości 41,00%, rozdrobniona pucolana jako wypełniacz w ilości 28,16%, rozkruszony kamień wapienny jako wypełniacz w ilości 30,00%, superplastyfikator (kopolimer akrylu) w ilości 0,40%, środek wspomagający zatrzymujący wodę (polioctan winylu) w ilości 0,30%, pochodne aminowe (dwupropylenowy łój trójaminowy) w ilości 0,04%, środek przyspieszający wiązanie (chlorek wapnia) w ilości 0,10%.

Spoiwo doprowadzono do postaci pasty przez mieszanie z wodą w ilości 300 części na 600 części spoiwa suchego. Spoiwo rozdrobniono równomiernie za pomocą skrobaka na warstwie paroszczelnej w ilości 4 kg na metr kwadratowy powierzchni i otrzymano warstwę o grubości 2 mm, na którą bezpośrednio położono warstwę materiału izolującego cieplnie.

Przy przygotowaniu spoiwa zamiast środka przyspieszającego wiązanie (chlorku wapnia) można użyć w tej samej ilości środek opóźniający wiązanie w postaci kwasu szczawiowego.

179 584

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (17)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób łączenia warstwy paroszczelnej na bazie utlenionego bitumu lub bitumu polimeryzacyjnego i warstwy materiału izolującego cieplnie, w którym po nałożeniu warstwy paroszczelnej na miejscu montażu pokrycia uszczelniającego i izolującego nakłada się spoiwo w paście, a następnie pokrywa się je warstwą materiału izolującego cieplnie, znamienny tym, że pomiędzy warstwą paroszczelną (2) na bazie bitumu i warstwą materiału izolującego cieplnie (3) wprowadza się spoiwo na bazie spoiwa hydraulicznego zasadniczo zawierającego cement w ilości od 100 do 400 części wagowych, wypełniacz w ilości od 200 do 500 części wagowych, superplastyfikator w ilości od 0,1% do 1% w stosunku do cementu, oraz ewentualnie koloid w ilości od 0% do 1% w stosunku do cementu, pochodną aminową w ilości od 0% do 0,1% w stosunku do cementu, a także środek opóźniający wiązanie i środek przyspieszający wiązanie, do którego dodaje się wodę w ilości od 150 do 450 części na 600 części spoiwa suchego.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że koloid do spoiwa dodaje się w ilości od 0,1% do 1% w stosunku do cementu.
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że koloid wybiera się spośród bentonitu, metylocelulozy lub hydroksymetylocelulozy, stearynianu, alginianu, kazeiny, octanu poliwinylowego, gumy welanowej, gumy ksantenowej.
4. 4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że pochodną aminową dodaje się w ilości od 0,01% do 0,1% w stosunku cementu.
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że pochodną aminową wybiera się spośród poliaminy i pochodnych, dwupropylenowego łoju trójaminowego i pochodnych, alkiloamido inidazo poliaminy i pochodnych, amin tłuszczowych i pochodnych, w tym poczwórnych soli amonowych.
6. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że środek opóźniający wiązanie dodaje się przy wysokiej temperaturze zewnętrznej.
7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że środek opóźniający wiązanie wybiera się spośród kwasu hydrokarboksylowego, kwasu szczawiowego, kwasu cukrowego, fosforanu i glukonianu sodu i wapnia, sacharozy, glukozy, lignosulfonianu.
8. 8. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że środek przyspieszający wiązanie dodaje się przy niskiej temperaturze zewnętrznej.
9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że środek przyspieszający wiązanie wybiera się spośród chlorku wapnia lub sodu, zasady alkalicznej, azotanu, boranu lub tiosiarczanu sodowego.
10. 10. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 4, znamienny tym, że cement wybiera się spośród cementu portlandzkiego z dodatkami zawierającymi składniki wtórne, cementu portlandzkiego sztucznego, cementu hutniczego, cementu żużlowego zawierającego klinkier, cementu zawierającego żużel i popioły.
11. 11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wypełniacz wybiera się spośród rozkruszonego kamienia wapiennego, wypełniacza krzemionkowego, popiołów lotnych, rozdrobnionego żużla, rozdrobnionej pucolany, dymu krzemowego.
12. 12. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że superplastyfikator wybiera się spośród formaldehydowej melaminy sulfonowej, formaldehydowego naftalenu sulfonowego, kopolimeru akrylowego, kopolimeru estru i winylu, cukrzanu lub węglowodanu sodowego, kwasu polihydroksykarboksylowego, lignosulfonianu.
13. 13. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że miesza się spoiwo na miejscu montażu do postaci pasty przy ilości wody w zakresie od 150 do 450 części na 600 części wagowych spoiwa.

    179 584
14. 14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwę paroszczelną (2) pokrywa się na powierzchni górnej warstwą aluminium.
15. 15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że jako warstwę aluminium stosuje się cienką blachę aluminiową, do której przykleja się warstwę materiału izolującego cieplnie (3).
16. 16. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że na warstwę materiału izolującego cieplnie (3) wybiera się tworzywo spośród pianki z tworzywa sztucznego, a zwłaszcza pianki polistyrenowej lub poliuretanowej, wełny perlitowej i wełny żużlowej, a zwłaszcza wełny żużlowej.
17. 17. Sposób według zastrz. 1 albo 14, znamienny tym, że jako warstwę paroszczelną (2) stosuje się utleniony bitum w postaci wojłoku lub bitum polimeryzacyjny w postaci powłok z elastomerów i plastomerów.

    * * *