PL177310B1 - Inhibitory transferazy farnezyloproteinowej oraz prekursory inhibitorów transferazy farnezyloproteinowej - Google Patents

Inhibitory transferazy farnezyloproteinowej oraz prekursory inhibitorów transferazy farnezyloproteinowej

Info

Publication number
PL177310B1
PL177310B1 PL93308554A PL30855493A PL177310B1 PL 177310 B1 PL177310 B1 PL 177310B1 PL 93308554 A PL93308554 A PL 93308554A PL 30855493 A PL30855493 A PL 30855493A PL 177310 B1 PL177310 B1 PL 177310B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
methyl
amino
pentyloxy
propylamino
mercapto
Prior art date
Application number
PL93308554A
Other languages
English (en)
Other versions
PL308554A1 (en
Inventor
Neville J. Anthony
S.Jane Desolms
Ta J. Lee
Original Assignee
Merck & Co Inc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Merck & Co Inc filed Critical Merck & Co Inc
Publication of PL308554A1 publication Critical patent/PL308554A1/xx
Publication of PL177310B1 publication Critical patent/PL177310B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/23—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/24—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D307/26—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D307/30—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D307/32—Oxygen atoms
    • C07D307/33—Oxygen atoms in position 2, the oxygen atom being in its keto or unsubstituted enol form
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A61P35/02—Antineoplastic agents specific for leukemia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/23—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/24—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C07C323/25—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton the carbon skeleton being acyclic and saturated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/50—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/51—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C07C323/56—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton the carbon skeleton containing six-membered aromatic rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/50—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/51—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C07C323/57—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton the carbon skeleton being further substituted by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C323/58—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton the carbon skeleton being further substituted by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups with amino groups bound to the carbon skeleton
    • C07C323/59—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atoms of the thio groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton the carbon skeleton being further substituted by nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups with amino groups bound to the carbon skeleton with acylated amino groups bound to the carbon skeleton

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Medicines Containing Plant Substances (AREA)

Abstract

1. Inhibitor transferazy farnezyloproteinowej o wzorze I, w któ- rym: R1 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa, aryloalkilowa, acy- lowa, aryloacylowa, aryloilowa, alkilosulfonylowa, aryloalkilosulfo- nylowa lub arylosulfonylowa, w których grupy alkilowe i acylowe zawieraja lancuchy weglowodorowe proste lub rozgalezione majace 1 do 6 atomów wegla. R2 i R3, sa niezaleznie wybrane z: a) lancuchów bocznych naturalnie istniejacych aminokwasów; b) utlenionych form lancuchów bocznych naturalnie istniejacych aminokwasów, którymi sa sulfotlenek metioniny lub sulfon metioni- ny; c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycz- nych ewentualnie podstawionych pierscieniem aromatycznym, z wylaczeniem grup alifatycznych bedacych lancuchami bocznymi naturalnie istniejacych aminokwasów; R4 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa, która stanowi we- glowodorowy lancuch prosty lub rozgaleziony o 1 do 6 atomach wegla; T oznacza O lub S(O)m ; m i n oznaczaja niezaleznie 0,1 lub 2; oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole tych zwiazków. WZÓR I W ZÓR I I W ZÓR I I I W ZÓ R I V PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe związki tetrapeptydowe, inhibitory transferazy famezyloproteinowej oraz prekursory tych inhibitorów transferazy famezyloproteinowej. Wykazują one działanie chemoterapeutyczne.
Gen Ras jest w postaci aktywnej w przypadku wielu nowotworów ludzkich, takich jak rak jelita grubego, zewnątrzwydzielniczy rak trzustki i przewlekłe białaczki szpikowe. Badania biologiczne i biochemiczne wpływy Ras wskazują, że działa on jak proteina regulatorowa G., ponieważ Ras musi być zlokalizowany w błonie plazmatycznej i musi wiązać się z GTP w celu transformacji komórek (Gibbs, J. et al„ Microbiol. Rev. 53: 171-286 (1989)). Postacie Ras w komórkach nowotworowych mająmutacje pozwalające odróżnić te proteiny od Ras komórek normalnych.
Przynajmniej trzy post-translacyjne modyfikacje związane sąz lokalizacją Ras w membranie i wszystkie one mają miejsce w C-końcówce łańcucha Ras. C-końcówka łańcucha zawiera sekwencję zwaną “CAAX” albo fragment “Cys1-Aaa1-Aaa2-Xaa” (Aaa oznacza alifatyczny aminokwas, Xaa oznacza dowolny aminokwas) (Willumsen et al., Nature 10: 583-586 (1984)). Inne proteiny mające tę sekwencję to podobne do Ras proteiny wiążące STP, takie jak Rho, czynniki rozrodcze grzybów, nuclear lamins oraz podjednostka gamma transducyny.
Famezylowanie Ras przez izoprenoidowy pirofosforan famezylu (FPP) zachodzi in vivo na Cys z utworzeniem wiązania tioeterowego (Hancock et al., Cell 57: 1167 (1989); Casey et al., Proc. Natl. Acd. Sei. USA 86: 8323 (1989)). Ponadto Ha-Ras orazN-Ras ulegająpalmitynowaniu przez utworzenie tioestru zlokalizowanego na Cys w pobliżu C-końcówki farnezylowego akceptora Cys (Gutierrez et al., EMBO J.. 8: 1093 - 1θ98 (1989); Hancock et al., Cell 57: 1167-1177 (1989)). Ki-Ras nie posiada palmitynianowego akceptora Cys. Ostatnie 3 aminokwasy w C-końcówce Ras usuwa się proteolitycznie i metylowe estryfikowanie zachodzi na nowej C-końcówce (Hancock et al., ibid.). Czynniki rozrodcze grzybów oraz nuclear lamins ssaków ulegają identycznym modyfikacjom (Anderegg et al., J. Biol. Chem. 263: 18236 (1988); Farnsworth et al., J. Biol. Chem. 264: 20422 (1989)).
177 310
Inhibicja famezylowania Ras pokazana była również in vivo za pomocą lovastatyny (Merck & o., Rahway, NJ) oraz compaktyny (Hancock et al.Jbid.; Casey et al., ibid.; Schafer et al., Science 245: 379 (1989)). Leki te inhibująreduktazę HMG-CoA, enzym limitujący szybkość wytwarzania poliizoprenoidów i prekursora pirofosforanu famezylu. Wykazano, że transferaza famezylo-proteinowa, wykorzystując pirofosforan famezylu jako prekursor, jest odpowiedzialna za famezylowanie Ras. (Reiss et al., Cell. 62: 81 -88 (1990); Schaber et al., J.Biol. Chem., 265: 14701-14704 (1990); Schafer et al., Science. 249: 1133-1139 (1990); Manne et al., Proc. Natl. Acad. Sci. USA. 87: 7541-7545 (1990)).
Inhibicja transferazy famezylo-proteinowej, a co za tym idzie, farnezylowania proteiny Ras, blokuje zdolność Ras transformowania komórek normalnych w nowotworowe. Związki według wynalazku inhibują farnezylowanie Ras i przez to generują rozpuszczalny Ras, który jak zaznaczono poniżej, może działać jako dominujący inhibitor negatywny funkcji . Ras. O ile rozpuszczalny Ras może stać się dominującym inhibitorem negatywnym w komórkach nowotworowych, w komórkach normalnych nie będzie inhibitorem.
Zlokalizowana w cytozolu (nieobecna domena fragmentu membranowego Cys-Aaa*-Aaa2-Xaa) i zaktywowana (zaburzona aktywność GTP-azy, która pozostaje związana z GTP) postać Ras działajako dominujący inhibitor negatywny funkcji związanego z membranąRas (Gibbs et. al., Proc. Natl. Acad. Sci. uSa 86:6630-6634 (1989)). Zlokalizowane w cytozolu postacie Ras z normalną aktywnością GTP-azy nie działająjako inhibitory'. Gibbs et al., ibid., pokazał to na przykładzie oocytów Xenopus i komórek ssaków.
Podawanie związków według wynalazku w celu blokowania famezylowania Ras nie tylko obniża ilość Ras w membranie, ale także generuje cytozylowąpulę Ras. W komórkach nowotworowych o zaktywowanym Ras, pula cytozolowa działa jako inny antagonista funkcji Ras związanego z membraną. W komórkach normalnych, z normalnym Ras, pula cytozolowa nie działa antagonistycznie. Przy niecałkowitej inhibicji famezylowania, inne famezylowane proteiny zdolne są do kontynuowania swoich funkcji.
Dobierając dawkę związku można zredukować lub całkowicie zinhibować aktywność transferazy famezylo-proteinowej. Redukcja aktywności enzymatycznej transferazy famezyloproteinowej może być pożyteczna przy unikaniu możliwych niepożądanych efektów ubocznych, wynikających z wpływu na inne procesy metaboliczne, które wykorzystują ten enzym.
Związki te i ich analogi są inhibitorami transferazy famezylo-proteinowej. Transferaza famezylo-proteinowa wykorzystuje pirofosforan famezylu do kowalencyjnej modyfikacji tiolowych grup Cys we fragmencie CAAx Ras przez grupę famezylową. Inhibicj a biosyntezy pirofosforanu famezylu przez inhibicję HMG-CoA reduktazy blokuje lokalizowanie Ras w membranie in vivo i inhibuje funkcje Ras. Inhibicja transferazy famezylo-proteinowej jest bardziej specyficzna i towarzyszy jej mniej efektów ubocznych niż w przypadku ogólnego inhibitora biosyntezy izoprenu.
Uprzednio pokazano, że tetrapeptydy zawierające cysteinę jako aminowe zakończenie w sekwencji CAAX inhibują famezylowanie Ras (Schaber et al., ibid.; Reiss et al., ibid.; Reiss et al., PNAS, 88: 732-736 (1991)). Tego typu inhibitory mogą działać przez to, że stanowią alternatywne substraty dla enzymu famezylo-transferazy Ras, bądź mogąbyć inhibitorami czysto kompetycyjnymi (patent U.S. 5141851, Uniwersytet Teksasu).
Związki według wynalazku stanowiątetrapeptydowe izostery oksa, tia, oksotia lub dioksotia, o wzorze ogólnym C-[yCH2NH]Xaa*-[yCH2T]Xaa2-Xaa3, w którym C oznacza cysteinę, a Xaab3 oznacza dowolny aminokwas oraz T oznacza atom tlenu lub grupę S(O)m oraz m oznacza 0,1 lub 2. Redukcja wiązań amidowych między C a Xaa* oraz między Xaa* a Xaa2 oraz zastąpienie grupy aminowej między Xaa* a Xaa2, jak pokazano, przez podstawnik T, nadaje związkom według wynalazku trwałość zarówno chemicznąjak i metaboliczną, zwiększając przez to ich aktywność in vivo (kultura komórkowa). Istotne modyfikacje strukturalne mogą prowadzić także do nieoczekiwanego polepszenia faktycznej aktywności inhibicyjnej w stosunku do enzymu. Ponadto szczególnąużytecznościąodznacza się obserwacja, że postacie laktonowe lub estrowe tych inhibitorów sąprekurso177 310 rami leków, które efektywnie dostarczają, odpowiednio aktywne hydroksykwasy lub kwasy do tego obszaru wewnątrzkomórkowego, który jest miejscem famezylowania Ras.
Dlatego przedmiotem wynalazku są związki na bazie tetrapeptydów, w których pierwsze wiązanie amidowe jest zredukowane, a drugie wiązanie amidowe zastąpione jest wiązaniami metylenooksa, metylenotia, metylenooksotia lub metylenodioksotia. Związki według wynalazku stanowią zatem tetrapeptydowe izostery, oksa, tia, oksotia lub dioksotia, które hamujątransferazę famezylo-proteinowąi famezylowanie onkogennej proteiny Ras i znajdujązastosowanie do hamowania procesu nowotworowego.
Przedmiotem wynalazku jest inhibitor transferazy farnezyloproteinowej o wzorze I, w którym:
R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierąjąłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1do 6 atomów węgla;
R2 i R3, są niezależnie wybrane z:
a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów;
b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grap alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
R4 oznacza atom wodoru lub grapę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
T oznacza O łub S(O)m;
m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole tych związków.
Korzystnymi związkami o wzorze I są następujące związki:
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metyło]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyłoksypentenoilohomoseryna
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloumino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohom oseryna,
2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylotio-2metylo- 3 -fenylopropionylohomoseryna,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyłoamino)-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryna, dwusiarczek 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryny, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Szczególnie korzystny związek o wzorze I stanowi:
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylolpentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryna o wzorze 26 lub jej farmaceutycznie dopuszczalne sole.
177 310
Przedmiotem wynalazku jest także prekursor inhibitora transferazy farnezyloproteinowej o wzorze I przedstawiony wzorem II, w którym:
R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla;
R2 i R3, są niezależnie wybrane z:
a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów;
b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
T oznacza O lub S(O),m m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole i disiarczki tych związków.
Korzystnymi prekursorami o wzorze II są:
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-2metylo-3 -fenylopropionylohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseiymo lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylotio-2metylo-3 -fenylopropionylohomoseryno lakton,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenypropionylohomoseryno lakton, dwusiarczek 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryno laktonu, oraz ich dopuszczalne farmaceutycznie sole.
Szczególnie korzystny prekursor o wzorze II stanowi:
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno lakton o wzorze 27 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Przedmiotem wynalazku jest również inhibitor transferazy famezylowej o wzorze III, w którym:
R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawienyąłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla.
R2, R3, R5 są niezależnie wybrane z:
a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, z wyłączeniem łańcucha bocznego homoseryny;
177 310
b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
T oznacza O lub S(O)m;
m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole tych związków.
Korzystne są następujące związki o wzorze III:
2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionina,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfon;
2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino]-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometionino sulfon,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy3-naft-1 -ylo-propionylometionino sulfon,
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometionina, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Szczególnie korzystnymi związkami o wzorze III są:
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-propionylometioninę o wzorze 28 lub jej farmaceutycznie dopuszczalne sole, oraz 2(S)- [2- (S)|(2(R)-armino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfon o wzorze 30 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Prekursor inhibitora transferazy farnezyloproteinowej, przedstawiony wzorem III, jest zgodnie z wynalazkiem przedstawiony wzorem IV, w którym:
R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla,
R2, R3, R5 są niezależnie wybrane z:
a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, z wyłączeniem łańcucha bocznego homoseryny;
b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
R6 oznacza grupę alifatyczną, takąjak nasycone łańcuchy proste lub rozgałęzione mające 1 do 8 atomów węgla, ewentualnie podstawioną pierścieniem aromatycznym, lub niepodstawioną grupę aromatyczną;
T oznacza O lub S(O)m; m oznacza 0,1 lub 2;
oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole i disiarczki tych związków.
Korzystnymi prekursorami o wzorze IV są:
177 310 ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylometioniny, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioninosulfonu, ester izopropylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -naft-2-ylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1-ylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny, dwusiarczek estru metylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S) -metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny;
oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli.
Szczególnie korzystnymi prekursorami o wzorze IV są:
ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny o wzorze 29 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu o wzorze 31 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, oraz ester izopropylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-ammo-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu o wzorze 32 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Stosowany tutaj termin “alkil” dotyczy nasyconych grup węglowodorów alifatycznych, zarówno o łańcuchach prostych jak i rozgałęzionych, o określonej ilości atomów węgla.
Dopuszczalnymi farmaceutycznie solami związków według wynalazku są konwencjonalne, nietoksyczne sole tych związków, utworzone na przykład z nietoksycznych kwasów nieorganicznych lub organicznych. Takimi konwencjonalnymi nietoksycznymi solami są na przykład sole pochodzące od kwasów nieorganicznych takich jak kwas chlorowodorowy, bromowodorowy, siarkowy, sulfaminowy, fosforowy, azotowy i podobne, a także sole otrzymane z kwasów organicznych, jak octowy, propionowy, bursztynowy, glikolowy, stearynowy, mlekowy, jabłkowy·', winowy; cytrynowy, askorbinowy, 4,4-metylenobis[3-hydroksy-2-naftoesowy], maleinowy, hydroksymaleinowy, fenylooctowy, glutaminowy, benzoesowy, salicylowy, sulfanilowy, 2-acetoksybenzoesowy, fumarowy, toluenosulfonowy, metanosulfonowy, etanodisulfonowy, szczawiowy, 2-hydroksyetanosulfonowy, trifluorooctowy i podobne.
Dopuszczalne farmaceutycznie sole związków według wynalazku można otrzymać za pomocą konwencjonalnych metod chemicznych ze związków według wynalazku, zawierających grupę zasadową. Generalnie sole wytwarza się w reakcji wolnej zasady ze stechiometrycznąilością lub nadmiarem żądanego, tworzącego sól kwasu nieorganicznego lub organicznego, w odpowiednim rozpuszczalniku lub mieszaninie rozpuszczalników;
Związki według wynalazku syntetyzuje się z tworzących je aminokwasów za pomocą konwencjonalnych technik syntezy peptydów i dodatkowych metod opisanych poniżej. Standardowe metody syntezy peptydów ujawnione sąna przykład w następujących pracach: Schroeder i in., “The Peptides”, tom I, Academic Press 1965 lub Bodanszky i in., “Peptide Synthesis”, Interscience Publishers, 1966, albo w McOmie (ed.) “Protective Groups in Organie Chemistry”, Plenum Press, 1973 lub Barany i in., “The Peptides: Analysis, Synthesis, Biology”, 2, rozdział 1, Academic Press, 1980, albo Stewart i in., “Solid Phase Peptide Synthesis”, second edition, Pierce Chemical Company, 1984.
m 3io
Poniżej zastosowano następujące skróty:
Ac2O bezwodnik octowy;
Bcc t-butoksykarbonyl;
DBU 1,8-diazabicyclo[5.4.0]undek-7-en;
DMAP 4-dimetyloaminopirrydyna;
DME 1,2-dimetoksyetan;
DMF dimetyloformamid;
EDC chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimidu;
HOBT wodzian 1-hydroksybenzotriazolu;
Et3N trietyloamina;
EtOAc octan etylu;
FAB bombardowanie szybkimi atomami;
HOOBT 3-hydroksy-1,2,2-benzotriazyn-4(3H)-on;
HPLC wysokociśnieniowa chromatografia cieczowa;
MCPBA kwas m-chloroperoksybenzoesowy;
MsCl chlorek metanosulfonylowy;
NaHMDS bis(trimetylosilylo)amid sodowy;
Py pirydyna;
TFA kwas trifluorooctowy;
THF tetrahydrofuran.
Izosteryczne oksa związki według wynalazku wytwarza się według procedury zarysowanej w Schemacie I. Acyluje się aminoalkohol 1 za pomocą chlorku α-chloroacetylowego w obecności trialkiloamin, uzyskując amid 2. Następnie reakcja związku 2 z reagentem deprotonującym (np. wodorkiem sodu lub t-butylotlenkiem potasu) w rozpuszczalniku eterowym, takim jak THF, prowadzi do morfolinonu 3. Następnie otrzymuje się pochodną 4 N-Boc przez traktowanie związku 3 bezwodnikiem BOC i DMAP (4-dimetylopirydyna) w chlorku metylenu. Alkilowanie związku 4 przez R3X, gdzie X oznacza grupę opuszcząjącąjak Br', I' lub Cl) w THF/DME (1,2-dimetoksyetan) w obecności odpowiedniej zasady, zwłaszcza NaHMDS [bis(trimetylosilylo)amidku sodu], prowadzi do związku 5, który traktuje się powtórnie NaHMDS, po czym protonuje się lub dodaje halogenku alkilowego R4X, uzyskując, odpowiednio, związek 6a lub 6b.
Alternatywnie, 6a można otrzymać z 4 za pomocą kondensacji aldolowej. A konkretnie, deprotonowania 4 przez NaHMDS, po czym dodaje się karbonylowy związek R7R8CO, uzyskując połączony związek o wzorze 7. Odwodnienie związku 7 prowadzi się przez mezylowanie z następczą reakcją eliminacji, katalizowaną przez DBU (1,8-diazabicyklo[5.4.0]undek-7-en) lub bezpośrednie traktowanie 7 oksychlorkiem fosforu w pirydynie, uzyskując olefinę o wzorze 8. Następnie katalityczne uwodornienie związku 8 daje związek 6a. Bezpośrednia hydroliza związku 6 za pomocąwodoronadtlenku litu w wodnym roztworze THF daje kwas o wzorze 9b.
Czasami bardziej wydajne jest prowadzenie tej konwersji w sekwencji dwuetapowej, to znaczy, hydrolizy związku 6 w kwasie solnym z otrzymaniem 9a, który następnie reaguje z BOC-ON lub bezwodnikiem BOC, dając związek 9b. Sprzęganie peptydowe kwasu 9b albo z α-aminolaktonem (np. laktonem homoseryny, itp.) lub z estrem aminokwasu, prowadzi się w warunkach podanych przykładowo w wymienionych uprzednio odnośnikach, uzyskując pochodną o wzorze 10. Traktowanie 10 gazowym chlorowodorem daje związek 11, który podlega redukcyjnemu alkilowaniu w obecności aldehydu o wzorze 12, przy użyciu cyjanoborowodorku sodu lub podobnych czynników redukujących, dając związek o wzorze 13. Ostatecznie, odblokowanie związku 13 w TFA w obecności trietylosilanu prowadzi do produktu o wzorze 14. Hydrolizę związków 14 do odpowiadających im, odpowiednio, hydroksykwasów i kwasów, osiąga się standardowymi metodami, takimi jak traktowanie NaOH w środowiskach alkoholowych lub wodnych, z następującym ostrożnym zakwaszeniem rozcieńczonym HCl.
Izosteryczne tia i dioksotia związki według wynalazku wytwarza się według procedury zarysowanej w Schemacie II. Prowadzi się reakcję aminoalkoholu 1 z BOC2O, otrzymując
177 310 związek 15. Mezylowanie 15 z następującą reakcją z a-merkaptooctanem metylu w obecności węglanu cezu daje siarczek 16. Usunięcie grupy BOC w związku 16 przez TFA, z następującym zobojętnieniem di-izopropyloetyloaminąprowudzi do laktamu 17. PochodnąN-BOC o wzorze 18 otrzymuje się za pomocą reakcji 17 z bezwodnikiem BOC w THF, katalizowanej DMAP. Kolejne alkilowanie związku 18 halogenkami alkilowymi R3X i R4x w THF/DME stosując NaHDMS jako czynnik deprotonujący daje związek 19. Hydroliza 19 w kwasie solnym prowadzi do 20a, który w reakcji z bezwodnikiem BOC daje związek 20b. Sprzęganie 20b z a-uminolaktonem (np. laktonem homoseryny, itp.) lub estrem aminokwasu prowadzi się w warunkach podanych przykładowo w wymienionych uprzednio odnośnikach, uzyskując związek o wzorze 21. Siarczek 21 łatwo utlenia się do sulfonu 22 w reakcji z MCPBA (kwasu m-chloroperoksybenzoesowego). Grupę N-BOC w związku o wzorze 21 lub 22 łatwo się usuwa przez traktowanie gazowym chlorowodorem.
Uzyskany chlorowodorek aminy 23 podlega redukcyjnemu alkilowaniu w obecności aldehydu 12, stosując cyjanoborowodorek sodu lub podobne czynniki redukujące, dając związek o wzorze 24. Ostatecznie, odblokowanie związku 24 w TFA w obecności trietylosilanu prowadzi do produktu o wzorze 25, który hydrolizuje się do odpowiadającego hydroksykwasu lub kwasu, jak podano dla związku 14.
Związki według wynalazku inhibują transferazę famezyloproteinową i famezylowanie onkogennej proteiny Ras. Związki te sąużyteczne jako środki farmaceutyczne dla ssaków, szczególnie dla ludzi. Można je podawać pacjentom w leczeniu nowotworów'. Przykładami nowotworów, które mogą być traktowane związkami według wynalazku są, lecz nie jedynie, rak jelita grubego, zewnątrzwydzielniczy rak trzustki i przewlekłe białaczki szpikowe.
Związki według wynalazku podaje się ssakom, zwłaszcza człowiekowi albo same, albo, korzystnie, w połączeniu z dopuszczalnymi farmaceutycznie nośnikami lub rozcieńczaczami, ewentualnie ze znanymi adjuwantami, takimi jak alum, w kompozycji farmaceutycznej, zgodnie ze standardowąpraktykąfarmaceutyczną. Związki można podawać doustnie lub pozajelitowo, w tym dożylnie, domięśniowo, dootrzewnowo, podskórnie, doodbytniczo i powierzchniowo.
Przy stosowaniu doustnym chemoterapeutycznego związku według wynalazku, wybrane związki podaje się, na przykład, w postaci tabletek lub kapsułek albo jako wodny roztwór lub zawiesinę. W przypadku tabletek do podawania doustnego, zwykle stosowanymi nośnikami są laktoza i skrobia kukurydziana, dodaje się te zwykle środki smarujące, jak stearynian magnezu. Do podawania doustnego w postaci kapsułek, użytecznymi rozcieńczalnikami są laktoza i sucha skrobia kukurydziana. Gdy do podawania doustnego wymagane są zawiesiny wodne, czynnik aktywny łączy się ze środkami emulgującymi i dyspergującymi. Jeżeli potrzeba, można dodać pewne środki słodzące i/lub smakowe. Do stosowania domięśniowego, dootrzewnowego, podskórnego i dożylnego z reguły przygotowuje się sterylne roztwory składnika czynnego, przy czym pH roztworów powinno być odpowiednio dobrane i buforowane. Do stosowania dożylnego stężenie całkowite substancji rozpuszczonych powinno być kontrolowane, tak aby preparat był izotoniczny.
Wynalazek obejmuje także kompozycję farmaceutyczną użyteczną w leczeniu nowotworów, polegającym na podaniu efektywnej terapeutycznie dawki związków według wynalazku z lub bez dopuszczalnych farmaceutycznie nośników lub rozcieńczaczy. Odpowiednimi kompozycjami według wynalazku są wodne roztwory zawierające związki według wynalazku i dopuszczalne farmakologicznie nośniki, np. solankę o pH np. 7,4. Roztwory mogąbyć wprowadzone do krwioobiegu w mięśniu pacjenta przez zastrzyk miejscowy dużej dawki.
Jeśli podaje się związki według wynalazku ludziom, dawka dzienna określana jest przez lekarza ordynującego, przy czym wielkość dawki generalnie zależnajest od wieku, wagi i reakcji indywidualnego pacjenta, jak też i powagi symptomów pacjenta.
W jednym przykładowym zastosowaniu, odpowiednią ilość związku podaje się ssakowi leczonemu na nowotwór. Podaje się dawkę między 0,1 mg/kg wagi ciała do 20 mg/kg wagi ciała dziennie, korzystnie między 0,5 mg/kg wagi ciała do około 10 mg/kg wagi ciała dziennie.
177 310
Podane przykłady mają na celu pomoc w dalszym rozumieniu wynalazku. Konkretnie stosowane materiały, związki i warunki mają za cel ilustrację wynalazku a nie ograniczenie jego racjonalnego zakresu.
P r z y kł a d I. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohonoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propylo-amino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylo-propionylohomoseryny
Etap A: Wytwarzanie N-(a-chloroacetylo)-L-izoleucynolu
Do mieszanego roztworu L-izoleucynolu (20 g, 0,17 mola) i trietyloaminy (28,56 ml, 0,204 mola) w CH2Cl2 (500 ml) w temperaturze -78°C dodaje się w ciągu 5 minut chlorek chloroacetylowy (16,3 ml, 0,204 mola). Usuwa się łaźnię chłodzącą i pozwala, by roztwór ogrzał się do -20°C. Mieszaninę rozcieńcza się EtOAc i płucze kolejno 1 M HCl, solanką i suszy (Na2SO4>. Odparowanie pod próżnią daje amid tytułowego związku (35 g, 100%).
Rf = 0,3 O^CtyCHaOH (95:5);
'H NMR (CDCl3)ó 6,80 (1H, brd, J=5 Hz); 4,10 (2H, s), 3,84 (1H, m), 3,79 (2H, m), 2,65 (1H,brs), 1,72(1H,m), 1,55(1H,m), 1,17 (1H,m),0,96(3H,d, J=6Hz), 0,90(3H, t, J=6Hz).
Etap B: Wytwarzanie 5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Do mieszanego roztworu N-(a-chloroacetylo)-L-izoleucynolu (7,4 g, 0,038 mola) w THF (125 ml) w atmosferze argonu w 0°C dodaje się powoli wodorek sodu (2,2 g 60% dyspersji w oleju mineralnym, 0,055 mola) z równoczesnym wydzielaniem się gazu. Po zakończeniu dodawania ogrzewa się mieszaninę do temperatury pokojowej (R.T) i miesza przez 16 godzin. Dodaje się wodę (2,8 ml) i odparowuje rozpuszczalniki pod próżnią. Pozostałość rozpuszcza się w CHO3 (70 ml) i płucze nasyconym wodnym roztworem NaCl. Warstwę organiczną suszy się (N^SOJ i odparowuje pod próżnią. Pozostałość poddaje się chromatografii na silikażelu, eluując C^CtyC^OH (96:4), otrzymując laktam tytułowego związku (4,35 g, 72%) w postaci białego ciała stałego.
Rf = 0,35 C^CtyC^OH (95:5);
Ή NMR (CDCŁ,) δ 6,72 (1H, brs); 4,20 (1H, d, J=14,5 Hz), 4,10 (1H, d, J=14,5 Hz), 3,88 (1H, dd, J=9 i 3,5 Hz), 3,58 (1H, dd, J=9 i 6,5 Hz), 3,45 (1H, brqt, J=3,5 Hz), 1,70-1,45 (2H, m), 1,34-1,15 (1H, m), 0,96 (3H, d, J=6,5 Hz), 0,94 (3H, d, J=6,5 Hz).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Rozpuszcza się 5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-on (12,2 g, 0,0776 mola) i DMAP (18,9 g, 0,155 mola) w chlorku metylenu (120 ml) w atmosferze argonu w temperaturze pokojowej. Do mieszanego roztworu dodaje się w jednej porcji bezwodnik Boc (33,89 g, 0,155 mola) i miesza się przez 16 godzin w temperaturze pokojowej, przy równoczesnym wydzielaniu gazu. Rozpuszczalnik odparowuje się pod próżnią, a pozostałość roztwarza się w octanie etylu i płucze kolejno 10% kwasem cytrynowym, 50% NaHCO3 i na koniec solanką. Ekstrakt organiczny suszy się (Na2SO4) i odparowuje pod próżnią. Chromatografia pozostałości na silikażelu z eluowaniem 20% EtOAc w heksanach daje związek tytułowy (14,1 g, 71 %) w postaci białego ciała stałego.
Rf = 0,75 EtOAc:heksany (20:80); t.t. 59-60°C
Analiza dla związku C13H23O4N:
Obliczono %: C, 60,68; H,9,01; N, 5,44.
Znaleziono %: C ,60,75; H, 9,01; N, 5,58.
‘HNMR (CDCl3) δ 4,25 (1H, d, J=25 Hz); 4,15 (1H, d, J=15 Hz), 4,15-4,00 (2H, m), 3,755 (1H, dd, J=10 i 2 Hz), 1,88 (1H, qt, J=6 Hz), 1,55 (9H, s), 1,50-1,36 (1H, m), 1,35-1,19 (1H, m), 1,00 (3H, d, J=6 Hz), 0,95 (3H, d, J=6,5 Hz).
Etap D: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1, 4-oksazyn-3-onu
Schładza się w atmosferze argonu do temperatury -60°C roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu (5,75 g, 22,34 milimola) w DME (100 ml). Zimny roztwór przenosi się przez kaniulę do drugiej kolby zawierającej
177 310 bis(trimetylosilylo)amidek sodu (24, 58 ml roztworu 1 M w THF, 24,58 milimola) w temperaturze -78°C pod argonem. Po mieszaniu przez 10 minut dodaje się w ciągu 5 minut bromek benzylu (2,25 ml, 18,99 milimola) i uzyskaną mieszaninę miesza się przez 3 godziny w temperaturze -78°C. Po tym czasie mieszaninę reakcyjną przenosi się przez kaniulę do innej kolby zawierającej bis(trimetylosilylo)amidek sodu (24,58 ml roztworu 1M w THF, 24,58 milimola) w temperaturze -78°C pod argonem. Po dalszym mieszaniu przez 5 minut, tłumi się reakcję dodając nasycony wodny roztwór chlorku amonu (24,6 ml) i pozwala ogrzać do temperatury pokojowej. Mieszaninę rozcieńcza się solatoią(50 ml) i wodą(20 ml), po czym ekstrahuje octanem etylu (2 x 100 ml). Fazy organiczne płucze się solanką (50 ml) i odparowuje pod próżnią otrzymując olej. Chromatografia na silikażelu (230 - 400 mesh, 300 g), eluując 10-20% octanem etylu w heksanach daje związek tytułowy (5,12 g, 67%) jako bezbarwny olej.
Rf = 0,25 EtOAc.heksany (20:80);
’HNMR(CDCl3) δ 7,35-7,15 (5H, m); 4,31 (1H, dd, >6 i2 Hz), 4,03 (1H, d, J=12 Hz), 3,88 (1H, dd, J=6 i 1 Hz), 3,66 (1H, dd, J=12 i 2 Hz), 3,29 (1H, dd, J=12 i 3 Hz), 1,54 (9H, s), 3,12 (1H, dd, J=12 i 7 Hz), 1,47 (1H, m), 1,25 (1H, m), 1,10 (1H, m), 0,83 (3H, d, J=6 Hz), 0,80 (3H, t, J=6,5 Hz).
Etap E. Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylo-propionowego
Do mieszanego roztworu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu (5,1 g, 14,7 milimola) w THF (150 ml) i wodzie (50 ml) w temperaturze 0°C dodaje się nadtlenek wodoru (15 ml 30% wodnego roztworu, 132 milimola) i wodorotlenku litu (3,0 g, 63,9 milimola). Po 30 minutach mieszania tłumi się reakcję roztworem siarczynu sodu (28,25 g, 0,224 mola) w wodzie (70 ml). THF odparowuje się pod próżnią, a fazę wodną zakwasza się do pH 3-4 przez dodanie 10% roztworu kwasu cytrynowego i ekstrahuje EtOAc. Ekstrakty organiczne suszy się (Na2SO4), odparowuje pod próżnią, a pozostałość oczyszcza chromatograficznie na silikażelu, eluując 4% CH3OH w ClfiCh, uzyskując laktam 2(S)-benzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1.4-oksazyn-3-on (0,82 g, 22%), po czym 20% CH3OH w C^Cty otrzymując związek tytułowy (4,03 g, 75%) w postaci lepkiego oleju.
Rf = 0,4 CH3OH:CH2Cl2 (5:95) + 0,3% CH3COOH;
Ή NMR (d6 DMSO)h 7,35-7,10 (5H, m); 6,68 (1H, br, s), 3,75 (1H, dd, J=7,5 i 2,5 Hz), 3,54 (1H, m), 3,5-3,2 (2H, m), 2,99 (1H, dd, J=12,5 i 2,5 Hz), 2,75 (1H, dd, J=12,5 i 7,5 Hz), 1,50-1,35 (11H, m), 0,98 (1H, sept, J=6 Hz), 0,78 (3H, t, J=6 Hz), 0,65 (3H, d, J=6 Hz);
FAB MS 366 (MH+) 266 (MH2+ /-Cltyt-Bu).
EtapF. Wytwarzanie N-(tert-butoksy^a^rbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Domieszanego roztworu kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylo-propionowego (0,53 g, 1,45 milimola) i 3-hydroksy-1,2,3-benzotriazyn-4(3H)-onu (HOOBT) (0,26 g, 1,6 milimola) w DMF (15 ml) w temperaturze pokojowej dodaje się EDCC (0,307 g, 1,6 milimola) i chlorowodorek laktonu L-homoseryny (0,219 g, 6,0 milimola). Ustala się pH=6,5 dodając NEt3 (kontroluje się pH nadkładając próbkę mieszaniny reakcyjnej na wilgotny pasek pH). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 16 godzin rozcieńcza się mieszaninę EtOAc i płucze nasyconym NaHCO3, po czym solanką i suszy (Na2SO4). Odparowanie pod próżnią (wystarczające do usunięcia DMF) i chromatografia na silikażelu, eluując 5% roztworem acetonu w CltyCty daje związek tytułowy (520 mg, 80%) jako białe ciało stałe, 11. 115-117°C.
Rf = 0,3 aceton:CH2Cl2 (5:95).
‘HNMR(CDCl3 )δ 7,73 (1H,brd, J=5 Hz), 7,40-7,15 (5H, m), 4,68 (1H, dt, J=9 i 7,5 Hz), 4,65-4,35 (2H, m), 4,33-4,18 (1H, m), 4,20 (1H, dd, J=7 i 3 Hz), 3,78 (1H, m), 3,49 (1H, dd, J=7,5 i 4,0 Hz), 3,37 (1H, dd, J=7,5 i 6,5 Hz), 3,15 (1H, dd, J=11,5 i 2 Hz), 2,86 (1H, dd, J=11 ,5 i 7,5 Hz), 2,68 (1H, m), 2,11 (1H, q, J=9 Hz), 1,55-1,30 (11H, m), 1,07 (1H, m), 0,87 (3H, t, 1=6,3 Hz), 0,79 (3H, d, J= 6 Hz).
m 310
Etap G: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Przepuszcza się bezwodny HCl przez zimny (0°C) roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu (3,0 g, 6,7 milimola) w octanie etylu (120 ml) aż do uzyskania roztworu nasyconego. Otrzymaną mieszaninę miesza się w 0°C przez 1 godzinę. Przez roztwór przepuszcza się azot i mieszaninę zatęża się pod próżnią, otrzymując związek tytułowy w postaci lepkiej pianki, którą stosuje się bez dalszego oczyszczania.
’H NMR (d6 DMSO) δ 8,60 (1H, d, J=7 Hz), 8,08 (3H, brs), 7,35-7,15 (5H, m), 4,60 (1H, qt, J=8 Hz), 4,36 (1H, t, J=7,5 Hz), 4,22 (1H, q, J=7,5 Hz), 4,15-3,95 (2H, m), 3,64 (1H, dd, J=9 i 2,5 Hz), 3,15-3,00 (2H, m), 2,92 (1H, dd, J=12,5 i 5,0 Hz), 2,40-2,15 (2H, m), 1,65 (1H, m), 1,43 (1H, m), 1,07 (1H, m), 0,82 (3H, t, J=6 Hz), 0,72 (3H, d, J=6,0 Hz).
Etap H: Wytwarzanie 2(S)-l2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarhonylo)amino-3-trifenylometylo^ merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylo-homoseryno laktonu
Rozpuszcza się w metanolu (48 ml) chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu (6,7 milimola) i aldehyd N-(tertbutoksykarbonylo)-S-trifenylometylocysteiny (0,74 g, 7,5 milimola) (otrzymany z N-(tertbutoksykarbonylo)-S-trifenylometylocysteiny według procedury Goel, O. P. Krolls, U., Stier, M., Keston, S., Org. Syn., 1988,67,69) oraz octan potasu (3,66 g, 8,2 milimola). Dodaje się aktywowane sita molekularne 4A (6 g), po czym Na(CN)BH’ (0,70 g, 10,7 milimola), po czym uzyskaną maź miesza się w atmosferze argonu w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Usuwa się ciała stałe przez filtrowanie, a przesącz odparowuje pod próżnią. Pozostałość rozpuszcza się w EtOAc i płucze kolejno nasyconym wodnym roztworem NaHCO’ i solanką, po czym suszy (Na2SO4). Odparowanie pod próżnią daje olej, który oczyszcza się chromatograficznie na silikażelu, eluując gradientem 30-50% EtOAc w heksanie, otrzymując związek tytułowy (2,34 g, 45%), zanieczyszczony małą ilością odpowiadającego mu estru metylowego.
Ή NMR (CD3OD) δ 7,60-7,05 (20H, m), 4,64 (1H, d, J=9,0 Hz), 4,39 (1H, br, t, J=9 Hz), 4,25 (1H, m), 3,93 (1H, m), 3,75-3,60 (1H, m), 3,55 (1H, dd, J=9 i 2 Hz), 3,20 (1H, dd, J=9,0 i 6,0 Hz), 3,04 (1H, dd, J=15 i 5,0 Hz), 2,85 (1H, dd, J=15,0 i 9,0 Hz), 2,60 (1H, dd, J=12,0 i 5,0 Hz), 2,50-2,15 (7H, m), 1,45 (9H, m), 1,40-1,20 (1H, m), 1,07 (1H, m), 0,87 (3H, t, J=6 Hz), 0,67 (3H, d, J=6,0 Hz).
Etap I: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Do mieszanego roztworu 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu (2,72 g, 3,49 milimola) w CH2Cl2 (90 ml) dodaje się HSiEt’ (2,16 ml, 13,5 milimola) i TFA (43,2 ml, 0,56 milimola) i roztwór miesza się w temperaturze pokojowej pod argonem przez 2 godziny. Odparowuje się rozpuszczalnik pod próżnią, a pozostałość rozdziela się między 0,1% wodny roztwór TFA (200 ml) i heksany (100 ml). Warstwę wodną oddziela się i płucze heksanami (20 ml) i liofilizuje. Otrzymany biały liofilizat poddaje się chromatografii w 5 równych porcjach na wkładzie Waters Prepak (C-18, 15-20 mM 100A), eluując gradientem 95:5 do 5:95 0,1% TFA w H2O: 0,1% TFA w CH3CN z szybkością 100 ml/min przez 60 minut. Pożądany związek eluuje po 19 minutach. CH3CN odparowuje się pod próżnią i wodny roztwór liofilizuje się, uzyskując związek tytułowy (1,95 g, 77%) w postaci soli TFA.
Sól jest higroskopijna i pozostawiona w roztworze w kontakcie z powietrzem tworzy dwusiarczek.
Ή NMR (CD3OD) δ 7,40-7,15 (5H, m), 4,55-5,40 (2H, m), 4,33 (1H, m), 4,18 (1H, m), 3,90-3,62 (3H, m), 3,53 (1H, dd, J=10,5 i 4,0 Hz), 3,37 (1H, dd, J=10,5 i 6,0 Hz), 3,23 (1H, m), 3,15-2,95 (2H, m), 2,88 (1H, dd, J=12,5 i ^,0 Hz), 2,55-2,25 (2H, m), 1,92 (1H, m), 1,49 (9H, m), 1,23 (1H, m), 0,94 (3H, t, J=6 Hz), 0,90 (3H, d, J=6,0 Hz).
FAB MS 873 (2M-H+) 438 (MH+) 361 (MH±>h)
177 310
Analiza dla związku C22H36O').:lN3S 2,6 TFA:
Obliczono %: C 43,58; H 5,25; N 5,82.
Znaleziono %: C 43,62; H 5,07; N 5,80.
Etap J: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryny
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy3-fenylopropionylohomoseryno lakton (0,00326 milimola) rozpuszcza się w metanolu (0,0506 ml) i dodaje się 1N roztwór wodorotlenku sodu (0,0134 ml), po czym metanol (0,262 ml). Konwersję laktonu w hydroksykwas potwierdza się analizą za pomocą HPLC i NMR.
Przykład II. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino]-3(S)-metylo]-pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu oraz 2(S)[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino]-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryny
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-2-metylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu (1,0 g, 3,89 milimola) wDME (12,6 ml) schładza się do -60°C w atmosferze argonu, po czym przenosi przez kaniulę do kolby zawierającej 4,27 ml 1,0 M roztworu NaHMDS w THF. Otrzymaną mieszaninę miesza się pod argonem w temperaturze -78°C przez 5 minut, po czym traktuje się bromkiem benzylu (0,42 ml, 3,5 milimola). Mieszaninę miesza się przez 0,5 godziny przy -78°C, po czym ogrzewa do -50°C i miesza przez 0,5 godziny. Powtórnie schładza się jądo -78°C i dodajejodek metylu (0,49 ml, 7,78 milimola). Po 10 minutach mieszania, mieszaninę dodaje się przez kaniulę do mieszanego roztworu NaHMDS (1,0 M w THF, 4,27 ml) przy -78°C. Końcową mieszaninę miesza się w temperaturze -78C przez 10 minut, po czym dodaje solankę i eter. Warstwę organiczną oddziela się, suszy, filtruje i ;odparowuje, uzyskując pozostałość, którą oczyszcza się chromatografią szybką otrzymując związek tytułowy.
NMR(CDC13) δ 0,63 (3H, t, J=7 Hz), 0,69 (3H, d, J=7 Hz), 0,85 (H, m), 1,01 (2H, m), 1,49 (3H, s), 1,53 (9H, s), 2,86 (H, d, J=12 Hz), 3,32 (H, d, J=12 Hz), 3,74 (H, m), 3,82 (2H, s), 7,25 (5H, m).
Etap B: Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylo-propionowego
Mieszaninę N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-2-metylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu (0,41 g, 1,13 milimola), stężonego kwasu solnego (4 ml) i kwasu octowego (4 ml) ogrzewa się przez noc w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Po schłodzeniu mieszaninę odparowuje się do sucha i pozostałość miesza się z Boc-ON (0,417 g) i rozpuszcza w acetonie (5 ml) i w wodzie (5 ml). Ustala się w mieszaninie pH=9 przez dodanie trietyloaminy i miesza w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę reakcyjną odparowuje się do sucha, a pozostałość traktuje 10% roztworem kwasu cytrynowego (20 ml) i ekstrahuje dwa razy chlorkiem metylenu (2 x 25 ml). Połączone ekstrakty płucze się wodą, suszy, filtruje i odparowuje, otrzymując pozostałość, którą oczyszcza się chromatografią szybką, z uzyskaniem związku tytułowego (0,295 g, 0,78 milimola, 69%).
NMR (DMSO-d6) δ 0,78 (3H, d, J=7 Hz), 0,83 (3H, t, J=7 Hz), 1,18 (3H, s), 1,40 (9H, s), 1,57 (H, m), 3,85 (H, d, J=12 Hz), 3,98 (H, d, J=12 Hz), 6,65 (H, m), 7,23 (5H, m).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo] pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tertbutoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionowy zamiast kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionowego.
m 310
NMR (CDCI3) δ 0,89 (3H, d, J=7 Hz), 0,90 (3H, t, J=7 Hz), 1,13 (H, m), 1,43 (12H, m), 1,92 (H, s), 2,51 (H, m), 2,90 (H, d, J=12 Hz), 3,03 (H, d, J=12 Hz), 3,40 (H, m), 3,57 (h, d z d, J=10,6 Hz), 3,73 (H, m), 4,24 (H, m), 4,35-4,48 (2H, m), 4,58 (H, m), 7,23 (5H, m), 7,63 (H, m).
Etap D: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton, zamiast N-t-butoksykarbonyło-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metyło]pcntyłoksy-3-fenyłopropionyłohomoseryno laktonu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,79 (3H, d, J=7Hz), 0,85 (3H, t, J=7 Hz), 1,15 (H, m), 1,33 (3H, s), 1,48 (H, m), 1,70 (H, m), 2,15 (H, m), 2,32 (H, m), 2,97 (H, d, J=12Hz), 3,07 (H, d, J=12 Hz), 3,16 (H, m), 3,52 (H, m), 3,65 (H, dd, J=10,3 Hz), 4,26 (H, m), 4,37 (H, m), 4,65 (H, q, J=8 Hz), 7,24 (5H, m), 8,44 (H, d, J=8 Hz). .
Etap E: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3(S)-melylo]penty!loksy-2-metylo-3-fenylopropionyl()homoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-[(2(R)-ammo-3(S)-metylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)-[(2(R)-umino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Etap F: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkaplolpropyloamino)-3(S)-melylotyentyloksy^-metylo^-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino) -3 (S)-metylopentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton zamiast 2(S)- [2(S) -[2(R)-(tert-butoksykarbonylo))amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,99 (3H, t, J=7 Hz), 1,02 (3H, d, J=7 Hz), 1,30 (H, m), 1,49 (H, m), 1,52 (3H, s), 1,62 (H, m), 1,94 (H, m), 2,30-2,50 (2H, m), 2,86 (H, dd, J=15,7 Hz), 3,04 (2H, s), 3,20 (H, m), 3,42 (H, dd, J=14,6 Hz), 3,62 (H, dd, J=11,3 Hz), 3,68-3,85 (2H, m), 4,34 (H, m), 4,48 (2H, m), 7,25 (5H, m).
Analiza dla związku x 2,15 CF3CO2H x 0,5 H2O;
Obliczono %: C 46,46; H 5,73; N 5,94.
Znaleziono %: C5 46,46; H 5,75; N^.
HPLC: czas retencji 7,25 min.
Etap G: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaplo]propyloamino)-3(S)-melylo]pentyloksy-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloumino)-3(S)-metylo]pentyloksy-2metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenyłopropionylohomoseryno laktonu.
Analiza HPLC potwierdza konwersję laktonu do kwasu.
Czas retencji dla kwasu: 6,99 min.
Przykład III. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3merkapto]propyloammo)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryny.
Etap A: Wytwarzanie N-(lerl-buloksykarbonylo)-2(S)-allilo-5(S)-[1(S)-melylo]propylo-2,3,5,6-lelrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap D, stosując bromek allilu zamiast bromku benzylowego.
NMR (CDCty) δ 0,94 (3H, t, J=7 Hz), 1,00 (3H, d, J=7 Hz), 1,24 (H, m), 1,43 (H, m)5,54 (9H, s), 1,85 (H, m), 2,55 (H, m), 2,76 (6H, m), 3,72 (H, d z d, J=13,3 Hz), 3,96 (H, m), 4,07-4,17 (2H, m), 5,10 (H, d, J=12 Hz), 5,18 (H, d z d, J=12,2 Hz), 5,86 (H, m).
177 310
Etap B: Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amiino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenowego
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap E, stosując N-('tert-butoksykarbonylo)-2(S)-allilo-5(S)-[1(S)-metylo]propyl°-2.3,5,6-tetrahy dro-4H-1,4-oksazyn-3-on zamiast N-(tert-butoksykarbonyło)-2(S)-benzylo-5(S)-[1(S)-metylo] propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,80 (3H, d, J=7 Hz), 0,82 (3H, t, J=7 Hz), 1,05 (H, m), 1,38 (9H, s), 1,52 (H, m), 2,25 (H, m), 2,39 (H, m), 3,55 (2H, m), 4,96 (H, d, J=10 Hz), 5,02 (H, d, J=17 Hz), 5,85 (H, m), 6,73 (H, m).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(()-[2(()-amino-3(()-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenowy zamiast kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionowego.
NMR (CDCl3) δ 0,90 (3H, t, J=7 Hz), 0,91 (3H, d, J=7 Hz), 1,14 (H,m), 1,44 (9H, s), 2,32 (H, m), 2,44 (H, m), 2,5~2,7 (2H, m), 3,56 (2H, m),3,75 (H, m), 3,90 (H, m), 4,28 (H, m), 4,44~4,55 (2H, m), 4,70 (H, m), 5,05~5,13 (2H, m), 5,80 (H, m), 7,94 (H, m).
Etap D: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-cmiino-3(S(-metyl<)]pentyl()ksy-4~pentenoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno lakton zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CDCl3)8 0,96 (3H, t, J=7 Hz), 1,02 (3H, d, J=7 Hz), 1,23 (H, m), 1,62 (H, m), 1,77 (2H, s), 2,05 (H, m), 2,50 (H, m), 2,64 (2H, m), 3,30 (H, m), 3,82 (H, m), 3,91 (H, m), 4,07 (H, m), 4,30 (H, m), 4,52 (H, m), 4,90 (H, m), 5,09 (H, d, J=10Hz), 5,16 (H, d, J=18 Hz), 5,85 (H, m), 8,70 (H, m).
Etap E: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R.)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkaptoPpropyloamino)-3(S)-mety(oPpentytoksy^-pentenoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogiczniej ak w Przykładzie Ϊ, Etap H, stosuj ąc chlorowodorek 2(S)-[2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR δ 0,83 (3H, t, J=7 Hz), 0,91 (3H, t, J=7 Hz), 1,47 (9H, s), 3,80 (H, m), 4,23 (H, m), 4,27 (H, m), 5,10~5,15 (2H, m), 5,80 (H, m), 7,15~7,50 (15H, m).
Etap F: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaptoPpropyloamin))-3(S)-mety(o]pentyloksy-4-pentenoi(ohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S) -[2(S)-r(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino) -3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno lakton, zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tertbutoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy -3- fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMROCDC3OD) δ 0,99 (3H, t, J=7Hz), 1,04(3H,d, J=7Hz), 1,34 (H,m), 1,55 (H,m), 1,75 (H, m), 1,93 (2H, m), 2,40 (H, m), 2,52 (2H, m), 2,68 (H, m), 2,8~3,1 (2H, m), 3,56 (H, m), 4,03 (H, m), 4,34 (H, m), 4,50 (2H, m), 5,08~5,20 (2H, m), 5,85 (H, m).
HPLC: czas retencji dla laktonu 5,50 min.
Etap G: Wytwarzanie 2(S)-[2(S--[(2(R--amin)-3-merkapto]propy()amίno--3(S--metyloPpentyloksy^-pentenoilohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohom 3io moseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Analiza HPLC potwierdza konwersję laktonu do kwasu.
Czas retencji dla kwasu: 4,81 min.
Przykład IV. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3merkapto]propyloamino)-3(S)-metyło]pentyloksypentanoilohomoseryny.
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomoseryno laktonu
Mieszaninę N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3 (S)-metylo]pentyloksy-4 -pentenoilohomoseryno laktonu (87 mg, 0,22 milimola) i 10% Pd/C (10 mg) w octanie etylu (10 ml) uwodarnia się pod ciśnieniem 1,013 x 105Pa przez 2 godziny. Usuwa się następnie katalizator przez filtrowanie, a przesącz zatęża się, uzyskując związek tytułowy (82 mg, 0,20 milimola, 91%) w postaci żywicy.
NMR (CDCty) δ 0,85~0,97 (9H, m), 1,15 (H, m), 1,42 (9H, s), 2,35 (H, m), 2,64 (H, m), 3,55 (2H, m), 3,76 (H, m), 3,84 (H, m), 4,29 (H, m), 4,45~4,60 (2H, m), 4,70 (H, m), 7,93 (H, m).
EtapB: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[(2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksypentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-łtert-butoksykarbonyloj-diSM^Sj-amino^SŁmetyloŁpentyooksy penaanoDooomoseryno lakton zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CDCty) δ 0,89~1,00 (6H, m), 1,02 (3H, d, J=7 Hz), 1,87 (H, m), 2,05 (H, m), 2,52 (H, m), 2,68 (H, m), 3,30 (H, m), 3,77 (H, d z d, J=8,2 Hz), 3,86 (H, m), 3,98 (H, t, J=5 Hz), 4,30 (H, m), 4,53 (H, t, J=10 Hz), 4,91 (H, m), 8,73 (H, d, J=9 Hz).
Etap C: Wytwarzanie (2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]-pentyloksy-pentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksypentanoilohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]-pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Etap D: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]-propyloamino)-3(S)-metylo] pentyloksy-pentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując (2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tertbutoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino) -3(S) -metylo] pentyloksypentanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert- butoksykarbonylo) amino-3-trifenylometylomerkapto] propyloamino]-3(S)-metylo] pentyloksy -3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR(CD3OD) δ 0,97~1,13 (9H,m), 1,38 (H,m), 1,51 (2H,m), 1,61 (H,m), 1,75 (H,m), 1,99 (H, m), 2,45 (H, m), 2,59 (H, m), 2,9~3,1 (2H, m), 4,00 (H, m), 4,37 (H, m), 4,55 (H, m).
Analiza dla związku C,8H35N3O4Sx2,6CF3CO2HxO,45H2O
Obliczono %: C 40,15; H 5,59; N 6,05.
Znaleziono %: C 40,16; H 5,60; N 6,05.
HPLC: czas retencji dla laktonu 5,72 min.
Etap E: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomo seryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo] pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Analiza HPLC potwierdza konwersję laktonu do kwasu
Czas retencji dla kwasu: 4,86 min.
177 310
PrzykładV. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-ammo-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryny.
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-metyloallilo-5(S)-[1(5)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap D, stosując bromek metyloallilowy zamiast bromku benzylowego.
NMR (CDCl3) δ 0,94 (3H, t, J=7 Hz), 1,01 (3H, d, J=7 Hz), 1,25 (H,m), 1,54 (9H,m), 1,81 (3H, s), 1,83 (H, m), 2,42 (H, d z d, J=15,11 Hz), 2,82 (H, d, J=15 Hz), 3,72 (H, d z d, J=12,3 Hz), 3,98 (H, m), 4,13 (H, d, J=12 Hz), 4,24 (H, d z d, J=9,2 Hz), 4,82 (H, s), 4,88 (H, s).
Etap B: Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-4-pentenowego
Związek tytułowy wytwarza się w sposób analogiczny jak w Przykładzie I, Etap E, stosując N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-metyloallilo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-on zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-bei^niylo-5(S)-[1(S)-metylo] propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,80 (3H, d, J=7 Hz), 0,83 (3H, t, J=7 Hz), 1,03 (H, m), 1,37 (9H, s), 1,5 (h,), 1,73 (3H, s), 2,20 (H, d z d, J=15,10 Hz), 2,37 (H, dz d, J=15,4 Hz), 3,23 (H, d z d, J=10,7 Hz), 3,53 (H, m), 3,72 (H, m), 4,72 (2H, s), 6,75 (H, d, J=8 Hz).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-ammo-3(S)-metylo]pentyloksy4-metylo-4-pentenoilohomoseryno laktonu..
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-4-pentenowy w miejsce kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy3- fenylopropionowego.
NMR (CDCI3) δ 0,88 (3H, t, J=7 Hz), 0,89 (3H, d, J=7 Hz), 1,13 (H, m), 1,44 (9H, s), 1,78 (3H, s), 2,31 (H, dz d, J=14,8 Hz), 2,33 (H, m), 2,50 (H, dz d, J=15,4 Hz), 2,65 (H, m), 3,57 (2H, d, J=7 Hz), 3,75 (H, m), 3,97 (H, dz d, J=9,5 Hz), 4,28 (H, m), 4,48 (H, dzt, J=9,1 Hz), 4,54 (H, d, J=9 Hz), 4,72 (H, m), 4,78 (H, s), 4,83 (H, s), 8,01 (H, m).
Etap D: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy4- metylo-4-pentanoilohomoseryno laktonu
Mieszaninę N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo -4 -pentenoilohomoseryno laktonu (75 mg, 0,18 molimola) i 10% Pd /C (10 mg) w octanie etylu (10 ml) uwodornia się w wytrząsarce Parr przez 2 godziny'. Usuwa się katalizator przez filtrację, a przesącz zatęża się pod próżnią, otrzymując związek tytułowy jako ciało stałe (70 mg).
NMR (CDCI3) δ 0,87- 0,96 (12H, m), 1,15 (H, m), 1,45 (9H, s), 1,82 (H, m), 2,32 (H, m), 2,65 (H, m), 3,52 (H, d z d, J=16,9 Hz), 3,60 (H, d z d, J=10,5 Hz), 3,77 (H, m), 3,85 (H, t, J=6 Hz), 4,28 (H, m), 4,48 (H, dzd, J=10,1 Hz), 4,54 (H, d, J=12Hz), 4,74 (H, q, J=12Hz), 7,98 (H, d, J=8 Hz).
Etap E. Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-ammo-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-pentanoilohomoseryno lakton zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Etap F: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-pentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoser^?no laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,86 (3H, d, J=7 Hz), 0,89 (3H, t, J=7 Hz), 0,91 (6H, d, J=7 Hz), 1,15 (H, m), 1,45 (9H, s), 1,80 (H, m), 2,25~2,55 (6H, m), 2,67 (H, dzd, J=12,4 Hz), 3,60 (H, mzd, J=10
177 310
Hz), 3,65 (H, m), 3,74 (H, d, z d, J=10,5 Hz), 4,28 (H, m), 4,43 (H, d z t, J=10,1 Hz), 4,66 (H,), 7,2-7,45 (15H, m).
Etap G: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo1pentyloksy-4-metylo-pentanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykaubonylo)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-pentanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,95 (3H, d, J=7 Hz), 0,97 (3H, d, 5=1 Hz), 0,98 (3H, t, J=7 Hz), 1,04 (3H, d, J=7 Hz), 1,25-1,60 (3H, m), 1,65-1,9 (2H, m), 1,97 (H, m), 2,35~2,60 (2H, m), 2,92 (H, dz d, J=14,7 Hz), 3,06 (H, d z d, J=14,5 Hz), 3,28 (H, m), 3,38 (H, d z d, J=14,7 Hz), 3,54 (H, d z d, J= 14,5 Hz), 3,68 (H, d z d, J=12,4 Hz), 3,82 (H, m), 3,90 (H, d z d, J=12,5 Hz), 4,00 (H, d z d, J=12,6 Hz), 4,33 (H, m), 4,50 (2H, m z t, J=12 Hz).
Analiza dla związku C19H37N3O4Sx2,6CF3CO2Hx0,8H2O
Obliczono %: C 40,68; H5,81; N 5,88.
Znaleziono %: C 40,68; H 5,83; N 6,04.
Etap H: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylo-pentanoilohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloanino) -3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylo-propionylohonoseryno laktonu.
Przykład VI. Wytwarzanie 2(S)-j 2(S)-[(2(R)-ammc>-3-merkapto]propyloamlno)-3(S)-Inetylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3 (S)-metylo]pentyloksy-3 -metylobutanoilohomoseryriy^.
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(R)-(1-hydroksy-1-metylo)etylo-5 (S)-[1 (S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1, 4-oksazyn-3-onu
Roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[l(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H -l .4-oksazyn-3-onu (0,5 g, 1,94 nilimola) w DMSO (6 ml) schładza się do -60°C i przenosi pod argonem przez kaniulę do kolby zawierającej roztwór NaHMDS (1,0 M w THF, 2,14 ml, 2,14 milimola) w temperaturze -78°C. Otrzymaną mieszaninę miesza się przez 5 minut, dodaje się aceton (0,16 ml, 2,14 milimola) i miesza przez 4 godziny w temperaturze -78°C. Mieszaninę reakcyjną traktuje się nasyconym wodnym roztworem chlorku amonowego (2,14 ml), solanką (4 ml) i wodą(l ml). Następnie ekstrahuje się jąeterem (2x10 ml). Połączone ekstrakty suszy się, filtruje i odparowuje, otrzymując pozostałość. Oczyszczenie pozostałości chromatografią szybką daje związek tytułowy (0,28 g, 0,88 milimola, 45%) w postaci oleju.
NMR (CDCI3) δ 0,93 (3H, t, J=7 Hz), 1,00 (3H,d, J=7 Hz), 1,27 (3H,s), 1,28 (3H, s), 1,54 (9H, s),l,82 (H, m), 3,73 (H, m),3,8~4,0 (2H, m), 4,0-4,25 (2H, m), 4,58 (H, m).
Etap B: Wytwarzanie N-(tert-but()ksykzirb()nyl())-2~izopmpylidenyło-5(S)-[1(S)-metylo]pmpylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu
Roztwór N-(tert-butoksykarbonrlo)-22R)-)--hydroksy-1 -mty lo)etylo-5(S)-[ 11S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H, M-oksazyn^-onu (0,597 g, 1,26 milimola) w pirydynie (20 ml) schładza się do 0°C i traktuje oksychlorkiem fosforu (1,23 ml) i otrzymaną mieszaninę miesza się przez noc, pozwalając ogrzać do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną traktuje się nasyconym roztworem kwaśnego węglanu sodu (50 ml) i ekstrahuje trzy razy chlorkiem metylenu. Połączone ekstrakty płucze się solanką (15 ml), suszy, filtruje i odparowuje, uzyskując pozostałość, którą oczyszcza się chromatografiąszybką, otrzymując tytułowy związek (0,196 g, 0,64 milimola, 51 %).
NMR (CDCl3) δ 0,91 (3H, t, J=7 Hz), 0,97 (3H, d, J=7 Hz), 1,20 (H, m), 1,54 (9H, s), 1,80 (3H, s), 2,14 (3H, s), 3,93 (H, d z d, J=12,3 Hz), 4,07 (H, t z d, J=8,2 Hz), 4,23 (H, d z d, J=12,4 Hz).
177 310
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarhonylo)-2(S)-izopropylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H. -1,4-oksazyn-3-onu
Mieszaninę N-(terttbutoksykarbonylo)-2-izopropylidenn'lo-5(S)-[ 1 (S)-metylo]propylo2,3,5,6-tetrahydro-4H- (,4-oksazyn-3(Onu (0,19 g, 0,63 milimola) i PtO2 (20 mg) w octanie etylu (20 ml) uwodornia się w wytrząsarce Parr przez 5 godzin pod ciśnieniem 3,4x105 Pa. Mieszaninę reakcyjną filtruje się przez wkładkę z Celitu i przesącz odparowuje, uzyskując związek tytułowy (0,188 mg, 0,63 milimola, 99%) w postaci oleju.
NMR (CDCl’) δ 0,92 (3H, t, J=7 Hz), 0,93 (3H, d, J=7 Hz), 0,99 (3H, d, J=7 Hz), 1,04 (3H, d, J=7 Hz), 1,53 (9H, m), 1,84 (H, s), 2,47 (H, s), 3,93 (H, d z d, J=14,4 Hz), 3,90 (H, d, J=3 Hz) 4,11 (H, d, J=14 Hz).
Etap D: Wytwarzanie kwasu N(-tert-hutoksykarhonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylohutanowego
Tytułowy związek wytwarza się analogicznie jak opisano w Przykładzie II, Etap B, stosując N-(tert(butoksykarbonylo)-2(S)-izopropylo-5(S)-[1(S-(metyio]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4HM-oksazyn^-on zamiast N((ttrt(butoksykarbonylo)-(2(S)-benzylo-2-metyioτ((S)-[1(S)(-mttylo]propyio(2,3,5,6 -tetrahydro-4H-1 ^-oksazynG-onu.
Etap E: Wytwarzanie N-(tert-hutoksykarhonylo)-2(S)-[2-(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylohutanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tert(butoksykarbonylo-(2(S-([2(S)-amino-3(S)(metylo]pentyloksy-3-metylobutanowy zamiast kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S--ammo-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fe( nyl opropionowego.
NMR (CDCl’) δ 0,84~ 0,85 (9H, m), 0,99 (3H, d, J=7 Hz), 1,44 (9H, s), 2,11 (H, m), 2,34 (H, m), 2,63 (H, m), 3,50~3,65 (3H, m), 3,75 (H, m), 4,28 (H, m), 4,45~4,60 (2H, m), 4,72 (H, m), 8,05 (H, m).
EtapF: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylohutanoilohomoseryno laktonu.
Tytułowy związek wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując kwas N-(tert(butoksykarbonylo)(2(S)([2(S)-amino-3(S-(metyio]pentyloksy-3(metylobutanoilohomoseryno lakton zamiast N((tert-butoksykarbony-o)~2(S)-[2(S)-aminO(3(S)-metylo]pentyioksy(3-fenylopropionylohomostryno laktonu
Etap G: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2-(R)-(tert-hutoksykarhonylo)amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylohutanoilohomoseryno laktonu
Tytułowy związek wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)(metylo]pentyioksy-3-metylobutanoilohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)(amino-3(S--metyio]ptntyloksy(3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Etap H: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylopentyloksy-3-metyloh-utanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)([2(S)-[2(R)-(ttrt(butoksykarbonylo)aminO(3(trifenylometyiomerkapto]propyloamino-3(S-imetyio]pentyloksy-3(metylobutanoiiohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)((tert( butoksykarbonylo-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloaminO(3(S)-metylo]pentyloksy( G-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,93~1,04 (9H, m), 1,07 (3H, d, J=7 Hz), 1,33 (H, m), 1,58 (H, m), 2,0 (2H, m), 2,4~2,6 (2H, m), 2,93 (H, dd, J= 16,7 Hz) , 3,08 (H , dd, J=66,5 Hz) , 3,80-3,95 (2H , m), 4,35 (H, m), 4,52 (2H, t, J=10 Hz).
Analiza dla związku C]8H34N3O4Sx2,35CF3CO2H
Obliczono %: C 41,53; H 5,58; N 6,40.
Stwierdzono %: C 41,57; H 5,50; N 6,58.
Analiza HPLC: czas retencji dla laktonu 6,34 min.
177 310
Etap I: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie 1, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-mcrkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Analiza HPLC potwierdza konwersję laktonu do kwasu: czas retencji dla kwasu 5,98/6,02 min.
Przykład VII. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2.(R)-amino-3-merkapto]propyloamino]-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino]-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryny.
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-(a-metylobenzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1, 4-oksazyn-3-onu
Schładza się do -60°C roztwór N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu (1 g, 3,89 milimola) w DME (17 ml) i dodaje przez kaniulę do mieszanego roztworu NaHMDS (1,0 M, 4,27 ml, 4,27 milimola) w THF w temperaturze -78°C w atmosferze argonu. Po 10 minutach mieszania, do mieszaniny dodaje się bromek α-metylobenzylowy (2,65 ml, 19,5 milimola), po czym miesza się całość w temperaturze -40°C przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną traktuje się kolejno nasyconym chlorkiem amonu (2,65 ml), solanką (5 ml) i wodą(2 ml), po czym ekstrahuje dwukrotnie octanem etylu (2x20 ml). Połączone ekstrakty płucze się solanką, suszy, filtruje i odparowuje. Pozostałość oczyszcza się chromatografią szybką, uzyskując tytułowy związek.
NMR (CDCl3) δ 0,91 (3H, t, J=7 Hz), 1,0 (3H, d, J=12,5 Hz), 1,37 (3H, d, J=7 Hz), 1,56 (9H, s), 1,78 (H, m), 3,61 (H, dd, J=12,3 Hz), 3,70 (H, m), 3,92 (H, m), 4,09 (H, d, J=12 Hz), 4,19 (H, m), 7,2-7,4 (5H, m).
Etap B: Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(R)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanowego
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap E, stosując N-(tertbutoksykarbonylo)-2(S)-(a-metylo)benzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-on zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-beinzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,73 (3H, d, J=7 Hz), 0,82 (3H, t, J=7 Hz), 1,04 (H,m), 1,17 (3H,d, J=7 Hz), 1,38 (9H, s), 7,1-7,3 (5H, m).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanowy zamiast kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionowego.
NMR (CDCla) δ 0,77 (3H, d, J=7 Hz), 0,87 (3H, t, J=Hz), 1,08 (H, m), 1,24 (2H, d, J=7 Hz), 1,48 (9H, s), 2,31 (H, m), 2,62 (H, m), 3,13 (H, t, J=10 Hz), 3,35 (2H, m), 3,70 (H, m), 3,93 (H, m), 4,29 (H, m), 4,48 (2H, m), 4,71 (H, m), 7,3 (5H, m), 8,07 (H, m).
Etap D: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno laktonu.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno lakton zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,70 (3H, d, J=7 Hz), 0,83 (3H, t, J=7 Hz), 1,08 (H, m), 1,28 (3H, d, J=7 Hz), 1,44 (H, m), 1,65 (H, m), 2,1-2,3 (2H, m), 3,09 (H, m), 3,18 (H, m), 3,57 (H, m), 3,93 (H, d, J=4 Hz), 4,22 (H, m), 4,38 (H, m), 4,48 (H, m), 7,2-7,35 (5H, m), 7,90 (H, m).
177 310
Etap E: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-lerl-buloksybarbonyloamino-3-lrιfenylometylomerkapto]pwpyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenlotottaMilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-umino-3(S)-metyło]pentyłoksy-3-fenylobutanoilohomoseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amlno-3(S)-metyło]pentyłoksy-3-fenyłoproplonyłohomoseryno laktonu.
NMR (CDC^h 0,71 (3H, d, J=7 Hz), 0,85 (2H, t, J=7 Hz), 1,27 (3H, d, J=7 Hz), 1,43 (9H, s), 4,25 (H, m), 4,44 (H, m), 4,62~4,80 (2H, m), 7,15-7,5 (20H, m).
Etap F: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkaplo]propyloamino-3(S)-melylo]penlyloksy-3-fenylobulanoilohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-tert-butoksykarbonyloamino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentylolk!y-3-fenylobutanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-tertbutoksykurbonyłoamino-3-trifcnyłometylomerkapto]propyłoamlno-3(S)-metyło]pentyłoksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)8 1,00 (3H, t, J=7 Hz), 1,06 (3H, d, J=7 Hz), 1,40 (3H, d, J=7 Hz), 1,55 (H, m), 1,9-2,2 (3H, m), 2,93 (H, dd, J= 16,8 Hz), 3,03~3,20 (2H, m), 3,50 (H, md), 3,78 (H, m), 3,80-3,90 (2H, m), 3,97 (H, d, J=8 Hz), 4,12-4,30 (2H, m), 4,44 (H, dt), 7,30 (5H, m).
Analiza dla związku C23H37N3O4Sx2,2CF3CO2Hx1,90H2O
Obliczono %: C 44,67; H 5,88; N 5,70.
Stwierdzono %: C 44,70; H 5,89; N 5,58.
Analiza HPLC: czas retencji dla laktonu 7,61 min.
Etap G: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkaplo]propyloamino-3(S)-metylo]pertyloksy-3-fenylobulanoilohomosełyny.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Analiza HPLC potwierdza konwersję laktonu do kwasu.
Czas retencji dla kwasu: 7,28 min.
Przykład VIII. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metyło]pentyłotio-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu oraz 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3merkapto]propyloummo-3(S)-metyło]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionylohomoserynly.
Etap A: Wytwarzanie α -[3(S)-metylo-4(S)-(terl-buloksykarbonylo)amino jp^e^r^tytlo^i^ooc^^a^nu metylu
Do mieszanego roztworu L-izoleucynolu (3,2 g, 27 milimola) w THF (70 ml) dodaje się bezwodnik Boc (6,56 g, 30 milimola). Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się, utrzymując poniżej 50°C, co daje klarowny roztwór. Następnie mieszanie kontynuuje się w temperaturze pokojowej przez 45 minut. Mieszaninę odparowuje się, a pozostałość rozpuszcza w chloroformie (70 ml), schładza się do 0°Citraktuje kolejno trietyloaminą (5,8 ml,41 milimola) i chlorkiem metanosulfonylu (3,2 ml, 41 milimola). Otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 0,5 godziny, zatęża pod próżnią i pozostałość rozdziela się między octan etylu (100 mł) i wodę (100 ml). Warstwę organiczną płucze się dwukrotnie wodą (2x100 ml), suszy, filtruje i odparowuje. Stałą pozostałość rozpuszcza się w THF (70 ml) z węglanem cezu (8,9 g, 27 milimola) i α -merkaptooctanem metylu (2,5 ml, 27 milimola). Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotnąprzez 1 godzinę. Dodaje się dodatkowe ilości węglanu cezu (0,9 g) i merkaptooctanu metylu (0,25 ml) i ogrzewanie kontynuuje się przez następną godzinę. Po schłodzeniu, odparowuje się rozpuszczalnik, a pozostałość rozdziela między octan etylu (100 ml) i wodę (100 ml). Warstwę organiczną płucze się wodą (2x100 ml), suszy, filtruje i odparowuje. Oczyszczenie pozostałości za pomocą chromatografii szybkiej, eluując mieszaninąheksan:octan etylu (v:V=9:1), daje związek tytułowy (6,04 g, 19,8 milimola, 73%) w postaci oleju.
177 3io
NMR(CDCl3) δ 0,90 (3H, d, J=6 Hz), 0,93 (3H, t, J=6 Hz), 1,11 (H, m), 1,47 (9H, s), 1,60 (H, m), 3,67 (H, d z d, J=14,8 Hz), 2,77 (H, d z d, J=14,4 Hz), 3,23 (H, d, J=14 Hz), 3,33 (H, d, J=14 Hz), 3,70 (H, m), 4,60 (H, m).
Etap B: Wytwarzanie 5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-tiazyn-3-onu
Do roztworu a-[3(S)-metylo-4(S)-(tert-butoksykarbonylo)amino]pentylotiooctanu metylu (6,04 g, 19,8 milimola) w chloroformie (10 ml) dodaje się kwas trifluorooctowy (8 ml). Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, po czym zatęża przez odparowanie. Pozostałość traktuje się toluenem (80 ml) i di-i-propyloetyloaminą(10 ml), ogrzewa w łaźni parowej przez 0,5 godziny. Po schłodzeniu mieszaninę reakcyjną zatęża się przez odparowanie, a pozostałość rozdziela między octan etylu i wodę. Warstwę organiczną suszy się, filtruje i odparowuje, otrzymując związek tytułowy (2,73 g, 15,8 milimola, 80%) w postaci ciała stałego, t.t. 103-105°C.
NMRCCDCty) δ 0,92 (3H, d, J=6 Hz), 0,94 (3H, t, J=6 Hz), 1,25 (H, m), 1,4-1,65 (2H, m), 2,63 (H, dz d, J=14,11 Hz), 2,71 (H, dz d, J=14,4 Hz), 3,24 (H, d, J=17 Hz), 3,34 (H, d, J=17 Hz), 3,60 (H, m), 6,15 (H, bs).
Etap C: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-tiazyn-3-onu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap C, stosując THF oraz 5(S)-[l(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-tiazyn-3-on zamiast, odpowiednio, chlorku metylenu i 5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu.
NMR (CDCty) δ 0,92 (3H, t, J=6 Hz), 0,99 (3H, d, J=6 Hz), 1,14 (H, m), 1,58 (9H, s), 1,97 (H, m), 2,90 (H, d z d, J=13,5 Hz), 3,05 (H, d z d, J=13,5 Hz), 3,32 (H, d, J=15 Hz), 3,42 (H, d, J=15 Hz), 4,50 (H, m).
Etap D: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)2(S)-benzylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1, 4-tiazyn-3-onu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap D, stosując jodek benzylu i N-(tert-butoksykarbonylo)-5(S)-[ 1 (S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydlro-4H-1,4-iaazyn-3-on, zamiast bromku benzylu i N-(ter--butoksykarbylo)-5(S')-[l(S)-met:ylo]propylo2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-oksazyn-3-onu.
NMR (CDCty) δ 0,85 (3H, d, J=6 Hz), 0,88 (3H, t, J=6 Hz), 1,13 (H,m), 1,52 (9H, s), 1,96 (H, m), 2,72 (H, d z d, J=14,6 Hz), 3,44 (H, d z d, J=14,6 Hz), 3,83 (H, d z d, J=8,5 Hz), 4,26 (H, m), 7,3 (5H, m).
Etap E: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-2-metylo-5(S)-[1(S)-metylo]propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H- 1,4-tiazyn-3-onu
Do roztworu N-tyert-butoksykarbonylo^^-benzylo-SiSj-mS^metylo^ropylo- 2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-tiazyn-3-onu (1,85 g, 5,1 milimola) w DME (10 ml) w temperaturze -78°C w atmosferze argonu dodaje się bis(trimetylosililo)amidek sodu (1 M w THF, 6 ml, 6 milimoli). Mieszaninę miesza się w temperaturze -78°C przez 15 minut, po czym traktuje jodkiem metylu (0,38 ml, 6 milimoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 1 godzinę przy -78°C, po czym tłumi się reakcję kwasem octowym (1 ml). Końcową mieszaninę rozdziela się między octan etylu (100 ml) i wodę (100 ml). Warstwę organiczną płucze się wodą (2x100 ml), suszy, filtruje i odparowuje, uzyskując pozostałość, którą oczyszcza się chromatografią szybką. Eluowanie kolumny heksanem/octanem etylu (v:v=20:1) daje związek tytułowy (1,16 g, 3,1 milimola, 79% w oparciu o nieodzyskany materiał wyjściowy).
NMR (CDClO δ 0,75 (3H, d, J=6 Hz), 0,82 (3H, t, J=6 Hz), 1,05 (H,m), 1,33 (H,m), 1,51 (9H, s), 1,56 (3H, s), 1,78 (H, m), 2,56 (H, d z d, J=15,6 Hz), 2,85 (H, d zd, J=15,5 Hz), 3,03 (H, d, J=14 Hz), 3,28 (H, d, J=14 Hz), 4,23 (H, m), 7,28 (5H, m).
Dalsze eluowanie prowadzi do odzyskania materiału wyjściowego (0,44 g, 1,2 milimola).
Etap F: Wytwarzanie chlorowodorku kwasu 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio2-metylo-3-fenylopropionowego
177 310
Rozpuszcza się N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-benzylo-2-metylo-5(S)-[1(S)-metylo] propylo-2,3,5,6-tetrahydro-4H-1,4-tiazyn-3-on (0,96 g, 2,55 milimola) w mieszaninie kwasu octowego (10 ml), wody (5 ml) i kwasu solnego (12 N, 5 ml). Otrzymaną mieszaninę miesza się, ogrzewając w łaźni parowej przez 5 godzin. Po schłodzeniu, mieszaninę reakcyjną odparowuje się pod próżnią, uzyskując związek tytułowy (ok. 0,75 g, 2,5 milimola).
NMR (CDCl3) δ 0,96 (3H, m), 1,07 (3H, m), 1,48 (3H, s), 1,61 (H, m), 2,0 (H, m), 2,94 (H, d z d, J=14 Hz), 3,1 (2H, bs), 3,40 (H, d z d, J=14 Hz), 7,30 (5H, m).
Etap G: Wytwarzanie kwasu N-(tert-butoksykarbony(o--2(S--[2(S--amino-3(S)-mety(o]pentylotio-2-metylo-3-feny(opropionowego
Do mieszanego roztworu chlorowodorku kwasu 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo] pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionowego (ok. 0,75 g, 2,5 milimola) w THF (28 ml) i wodzie (4 ml) dodaje się bezwodnik Boc (0,87 g, 4 milimola) i trietyloaminy (0,5 ml). Otrzymaną mieszaninę miesza się do dnia następnego w temperaturze pokojowej. Dodaje się dodatkową porcję trietyloaminy (0,1 ml) i kontynuuje się mieszanie przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjnąrozdziela się między octan etylu i 10% kwas cytrynowy. Warstwę organ icznąpłucze się wodą, suszy, filtruje i odparowuje, otrzymując związek tytułowy (ok. 0,99 g, 2,5 milimola) w postaci ciągnącej się oleistej cieczy.
NMR (DMSO-d6) δ 0,82 (3H, d, J=6 Hz), 0,85 (3H, t, J=6 Hz), 1,37 (9H, s), 1,38 (3H, s), 2,67 (H, d z d, J=12,6 Hz), 2,80 (H, d z d, J=12,5 Hz), 2,82 (H, d, J=14 Hz), 3,32 (H, d, J=14 Hz), 3,48 (H, m), 6,78 (H, d, 3=9 Hz), 7,25 (5H, m).
Etap H: Wywarzanie N-(tert-butoksykarbonylo--2(S--[2(S--amino-J(S--metyloPpentylotio-2metyloy-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując kwas N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionowy zamiast kwasu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionowego.
NMR (CDCl3) δ 0,88 (3H, t, 3=6 Hz), 0,90 (3H, d, J=6 Hz), 1,08 (H, m), 2,10 (H, m), 2,50 (H, m), 2,58 (H, dzd, J= 14,11 Hz), 2,80 (H, dzd, J=12,4 Hz), 3,05 (H, d, J=14 Hz), 3,12 (H, d, J=14 Hz), 3,70 (H, m), 4,25 (H, m), 4,42 (H, m), 4,55~4,75 (2H, m), 7,25 (5H, m), 7,90 (H, d, J=8 Hz).
Etap I: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio-2-m^etylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-(tertbutoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionyłoho moseryno lakton, zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (DMSO-d6) δ 0,88 (3H, t, J=6 Hz), 0,92 (3H, d, J=6 Hz), 1,13 (H, m), 1,39 (3H, s), 1,42 (H, m), 1,73 (H, m), 2,2~2,4 (2H, m), 3,71 (H, dzd, J=14,9 Hz), 2,90 (H, d, J=13 Hz), 2,93 (H, dzd, J=14,5 Hz), 3,25 (H, m), 3,31 (H, d, J=13Hz), 4,25 (H, m), 4,40 (H, m) 4,62 (H, q, J=10 Hz), 7,25 (5H, m), 8,53 (H, d, J=8 Hz).
Etap J: Wywarzanie 2(S--[2(S)-[2(R--(tert-butoksykarbonylo--amino-J-trifenyl)metylomerkaptoPpropyloamino-3(S)-metylo]pentylotio-2-meylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)8 0,81 (3H, d, 3=6 Hz), 0,90 (3H, t, J=6Hz), 1,10 (H, m), 1,30 (H, m), 1,38 (3H, s), 1,43 (9H, s), 1,60 (H, m), 2,93 (H, d, J=14 Hz), 3,21 (H, d, J=14 Hz), 3,57 (H, m), 4,25 (H, m), 4,42 (H, m), 4,45~4,65 (2H,m), 7,15~7,45 (20H, m).
Etap K: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2-(R^)-amino-3-merk^apto]propyloami^o-3(S)-metyloPpentylotίo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
177 310
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,98 (3H, t, J=7 Hz), 1,01 (3H, d, J=7 Hz), 1,32 (H,m), 1,57 (3H,s), 1,87 (H, m), 2,43 (2H, m), 4,25~4,35 (2H, m), 4,53 (H, m), 7,15~7,35 (5H, m), MS m/e 468 M+.
Etap L: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metvlo-3-fenylopropionylohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]prOpyloamino-3(S)-metylo]pentylotio-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Przykład IX. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(22R))amino-3-imerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu oraz 2(N)-[2(S)-[(2(R)-annno-3-merkapto]propynyloamino-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metyloI3-fenylopropionylohomoseryny.
Etap A: Wytwarzanie N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Do roztworu NI(tert-butoksykaI'bonylo)-2(S)I[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylotio-2-mctylo-3Ifenylopropionylohomoseryno laktonu (0,39 g, 0,82 milimola) w chloroformie (5 ml) dodaje się roztwór kwasu m-chloroperoksybenzoesowego (0,3 g, 1,7 milimola) w chloroformie (5 ml). Otrzymanąmieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej do zakończenia reakcji sygnalizowanego za pomocą analizy TLC. Mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się octanem etylu (100 ml), po czym płucze nasyconym kwaśnym węglanem sodu (3x50 ml), następnie wodą(2x50 ml). Warstwę organiczną suszy się, filtruje i odparowuje, otrzymując związek tytułowy (0,37 g, 0,72 milimola, 88%) w postaci żywicy.
NMR(CDCl3) δ 0,92 (3H, t, J=7 Hz), 0,94 (3H, d, J=7 Hz), 1,46 (9H, s), 1,51 (3H, s), 1,87 (H, m), 2,34 (H, m), 2,68 (H, m), 3,17 (H, d, J=14 Hz), 3,63 (H, d, J=14 Hz), 4,16 (H, m), 4,32 (H, m), 4,5~4,65 (2H, m), 5,00 (H, d, J=10 Hz), 7,15~7,35 FABMS (m/e 511 (M+H+).
Etap B: Wytwarzanie chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylosulfonyloI2-metylo-3fenylopropionylohomoseryno lakton zamiast N-ffert-butoksykarbonylcO^SJ^Sj-amino3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (DMSO-d6)5 0,88 (3H, t, J=7 Hz), 0,94 (3H, d, J=7 Hz), 1,42 (3H, s), 2,125-2,45 (2H, m), 2,97 (H, d, J=12 Hz), 3,65~3,80 (3H, m), 4,27 (H, m), 4,43 (H, m), 4,68 (H, dd, J=18 Hz), 7,28 (5H, m), 8,80 (H, d, J=8 Hz).
Etap C: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)amino-3-trifenylomerkapto]propyloamino-3 (S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentylosulfonylcI2-metylo-3-fenylopropicnylchomcseryno laktonu zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)Iamino-3(S)-metylc]pentylcksy-3Ifenyloprcplcnylohomoseryno laktonu
NMR (CDCI3) δ 0,79 (3H, d, J=7 Hz), 0,90 (3H, t, J=7 Hz), 1,40 (9H, s), 1,51 (3H, s), 1,64 (H, m), 2,95~3,22 (4H, m), 3,50~3,65 (2H, m), 4,23 (H, m), 4,46 (H, t, J=9 Hz), 4,61 (H, m), 5,08 (H, m), 7,13~7,50 (20H, m).
Etap D: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentylosulfanyla-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu
177 310
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)-12(S)-[2(R)-(ttrt-butoksykarbonylo)-aniro-3-triftrylometylontrkapto]propyloanino-3(S)[nttylo]ptntylosufΌnylo-2-netylo-3-ferylopropionylohonostryro lakton zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonyl))-anino-3-triferylonttylonerkapto]propyloanino-3(S)-nttylo]ptntyloksy-3-fenylopropi)nylohon)stryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,97 (3H, d, J=7 Hz), 1,00 (3H, t, J=7 Hz), 1,29 (H, m), 1,49 (3H, s), 1,85 (H, m), 2,35-2,52 (2H, m), 2,76 (H, dd, J=14,6 Hz), 3,86 (H, dd, J=14,5 Hz), 3,00 (H, d, J=12 Hz), 3,09 (H, dd, J=14,5 Hz), 3,63 (H, m), 3,81 (H, d, J=12 Hz), 4,25-4,40 (2H, m), 4,53 (H, mt), 7,20-7,35 (5H, m).
Analiza dla związku C23H33N3O5S)XX,45CF3CO2]HX),55H2O
Obliczono %: C 42,42; H 5,31; N 5,31.
Stwierdzono %: C 42,38; H 5,28; N 5,47.
Etap E: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyłosułfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap J, stosując 2SS)[12(S)-12(R)[amirO[3[merkapto]propyloaminO[3(S)[metylo]pertylosulfonylo[2[metylo-3[fenylopropiorylohomoseryro lakton zamiast 2(S)[12(S)-12(R)[aminO[3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy[3[ferylopropiorylohomoseryro laktonu.
Przykład X. Wytwarzanie estru metylowego 2(S)[12(R)-amino-3[merkapto]propyloalniro]53(S)-ImetyloJpentylok,sy[3[fenyloproplonyk)lTletionlry.
Etap A: Wytwarzanie metylowego estru N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny
Związek tytułowy wytwarza się zgodnie z procedurą z Przykładu I, Etap F, stosując chlorowodorek metylowego estru metioniny zamiast chlorowodorku homoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)5 0,78 (3H, d, J=6 Hz), 0,89 (3H, t, J=6 Hz), 1,11 (H,m), 1,47 (9H,s),2,06 (3H, s), 2,2-2,4 (2H, m), 2,90 (H, dzd, J=14,7 Hz), 3,05 (H, dzd, J=14,5 Hz), 3,38 (H, dzd, J=8,6 Hz), 3,5-3,55 (2H, m), 3,71 (3H, s), 3,97 (H, d z d, J= 7,5 Hz), 6,60 (H, d, J=10 Hz), 7,24 (5H, m).
Etap B: Wytwarzanie chlorowodorku metylowego estru 2(S)-[2(S)-amino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny.
Związek tytułowy wytwarza się podobnie jak w Przykładzie I, Etap G, stosując ester metylowy N-(tert[butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)[aminO[3(S)[metylo]pentyloksy[3[fenylopropiorylometioniny zamiast N-(tert-butoksykarborylo)-2SS)-12(S)-anirO[3SS)[mety[ lo]pertyloksy-3[ferylopropionylohomostryro laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,84 (3H, d, J=6 Hz), 0,93 (3H, t, J=6 Hz), 1,20 (H, m), 1,40 (H, m), 1,60 (H, m), 2,08 (3H, s), 2,3-2,5 (2H, m), 2,98 (H, dd, J=14,7 Hz), 3,11 (H, dd, J=14,5 Hz), 3,23 (H, m), 3,57 (H, dd, J=10,6 Hz), 3,70 (HH, d, J=3 Hz), 3,73 (3H, s), 4,12 (H, dd, J=8,6 Hz), 7,30 (5H, m).
Etap C: Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino -3-trifenylometylomerkapto]propyłoamino-3(S)-metyło]pentyłoksy-3-fenylopropionyłometioniny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek metylowego estru 2(S)-[2(S)[amiro-3(S)[metylo]ptntyloksy[3-fenylopropiO[ rylonetioniry zamiast chlorowodorku 2(S)-[2SS)-amiro-3SS)[metylo]pertyloksy[3-fenyloprO[ pionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,68 (3H, d, J=6 Hz), 0,87 (3H, t, J=6 Hz), 1,46 (9H, s), 2,05 (3H, s), 2,68 (H, m), 2,87 (H, dzd, J=14,7 Hz), 3,05 (H, dzd, J=14,4 Hz), 3,67 (3H, s), 3,91 (H, dzd, J=8,4 Hz), 4,70 (H, m), 7,1-7,4 (20H, m).
Etap D: Wytwarzanie metylowego estru 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometiomny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując ester metylowy 2(S)[[2SS)-1(2SR)[(tert-butoksykarbonylo)[amiro-3[trifenylonttylomerkapto]propyloaniro)-3(S)-metylo]pentyloksy-3[fenylopropionylometioniny zamiast estru metylowego
177 310
2(S--[2(S)-[(2(R)( (tert(butoksykarbonylo)(amino-3(trifenylometylomerkapto]propyloamino)-3 (s--metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD’OD) δ 0,83 (3H, d, J-6 Hz), 0,92 (3H, t, J=6 Hz), 1,20 (H, m), 1,48 (H, m), 1,84 (H, m), 2,08 (3H, s), 2,4~2,6 (2H, m), 2,8~3,0 (3H, m), 3,05~3,2 (2H, m), 3,55 (H, d z d, J=14,4 Hz), 3,68 (2H, m), 3,73 (3H, s), 4,19 (H, d z d, J=8,6 Hz), 4,68 (H, dz d, J=10,6 Hz), 7,30 (5H, m).
Analiza dla związku C24H4(N3O4S2x2CF3CO2HxO,7H2O
Obliczono %: C 45,42; H 6,04; N 5,68.
Stwierdzono %: C 44J4; H 5,65; N 5,87.
Przykład XI. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)(metylo]pentyloktίy-3-fenylopropionylometionmy.
Etap A: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-hutoksykarhonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny
Do roztworu etsru metylowego 2(S-([2(S)([2(R)-(tert-butoktykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)(metylo]pentyloksy(3-fenylopropionylometioniny (120 mg, 0,143 milimola) w metanolu (4 ml), dodaje się wodorotlenek sodu (1N, 0,57 ml, 0,57 milimola) i otrzymaną mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Dodaje się drugąporcję wodorotlenku sodu (1N, 0,25 ml) i mieszanie kontynuuje się przez 0,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatęża się, pozostałość rozpuszcza w minimalnej ilości wody i zobojętnia kwasem solnym (1N, 0,87 ml). Roztwór wodny ekstrahuje się trzy razy octanem etylu. Połączone ekstrakty suszy się (Na2SO4) i zatęża, uzyskując związek tytułowy (110 mg, 0,133 milimola, 93%).
NMR (CD3OD) δ 0,70 (3H, d, J-6 Hz), 0,80 (3H, t, J-6 Hz), 1,05 (H, m), 1,34 (9H, s), 1,60 (H, m), 1,95 (3H, s), 2,7~2,9 (3H m), 2,95~3,1 (2H, m), 3,95 (H, d z d, J=8,4 Hz), 4,27 (H, d z d, J=8,6 Hz), 7,07,4 (20H, m).
Etap B: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując 2(S)([2(S-([(2(R)-(tert-butoksykarbonyio)(ammo-3-trifenyiomttylomerkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylokty-3-fenylopropionylomttioninę zamiast 2(S)([2(S--[(2(R)-(tertbutoksykarbonylo)(amino-3-trifenylometyiomerkapto]propyloamino--3 (S)-metylo^entyloksyG-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD’OD) δ 0,82 (3H, d, J-6 Hz), 0,95 (3H, t, J=6 Hz), 1,20 (H, m), 1,40 (H, m), 1,85 (H, m), 2,10 (3H, s), 2,4~2,6 (2H, m), 3,1~3,2 (2H, m), 3,35 (H, dz d, J=14,6 Hz), 3,55 (H, dzd, J=14,5 Hz), 4,20 (H, dzd, J=10,5 Hz),4,63 (H, dzd, 1=10,,5Hz), 7,27 (5H,m).
Analiza dla związku C23H39N3O4S-xCF3CO-Hx2H-O
Obliczono%: C 43,25; H 6,05; N5,60.
Stwierdzono %: C 43,09; H6,01; N 5,46.
Przykład XII. Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S--[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloαmino)(3(S)-metylo]pentyloksy(3-fenylopropionylometionino sulfonu.
Etap A: Wytwarzanie estru metylowego sulfonu metioniny
Dodaje się po kropli chlorek tionylu (2,63 ml, 36 milimola) do mieszanego roztworu sulfonu N-Boc-Met (5 g, 18 milimola) w metanolu (40 ml), schłodzonego do 0°C. Po zakończeniu dodawania otrzymaną mieszaninę ogrzewa się do temperatury pokojowej i miesza do dnia następnego. Mieszaninę reakcyjną schładza się powtórnie do 0°C i traktuje powoli stałym kwaśnym węglanem sodu do ustalenia pH=7. Mieszaninę zatęża się pod próżnią, usuwając metanol, a pozostałość rozpuszcza się w minimalnej ilości wody (pH roztworu ok. 10) i ekstrahuje cztery razy octanem etylu. Połączone ekstrakty suszy się (Na2SO4) i zatęża, uzyskując związek tytułowy (1,5 g).
NMR (CD3OD)Ó2,04 (H,m), 2,21 (H,m),2,98 (3H, s), 3,23 (2H,t, J=7Hz), 3,63 (H, dzd, J=8,6 Hz), 3,77 (3H, s).
Etap B: Wytwarzanie estru metylowego N-(tert-hutoksykarhonylo)-2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
177 310
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap F, stosując metylowy ester sulfonu metioniny zamiast chlorowodorku homoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)5 0,80 (3H, d, J=6 Hz), 0,88 (3H, t, J=6 Hz), 1,12 (H, m), 1,47 (9H, s), 2,10 (H, m), 2,32 (H, m), 2,93 (3H, s), 3,5-3,7 (2H, m), 3,74 (3H, s), 4,01 (H, dzd, J=7,4 Hz), 4,60 (H, d zd, J=9,5 Hz), 6,60 (H, d, J=8 Hz), 7,25 (5H, m).
Etap C: Wytwarzanie chlorowodorku estru metylowego 2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
Związek tytułowy wytwarza się analogiczniejak w Przykładzie I, Etap G, stosując metylowy ester sulfonu N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylo-metioniny zamiast N-(tert-butoksykarbonylo)-2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)ó 0,85 (3H, d, J=6 Hz), 0,94 (3H, t, J=6 Hz), 1,20 (H, m), 1,52 (H, m), 1,72 (H, m), 2,14 (H, m), 2,38 (H, m), 2,98 (3H, s), 3,57 (H, dzd, J=12,6 Hz), 3,73 (H, dzd, J=12,9 Hz), 3,78 (3H, s), 4,15 (H, dzd, J=8,6 Hz), 4,63 (H, dzd, J=8,5 'Hz), 7,30 (5H, m).
Etap D: Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-aminoj-S-tnfenylometylomerkaptoJpropyloamino^Sj-metyloJpentyloksy^-fenylopropionylometionino sulfonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap H, stosując chlorowodorek metylowego estru sulfonu 2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny zamiast chlorowodorku 2(S)-[2(S)-amino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD)5 0,70 (3H, d, J=6 Hz), 0,88 (3H, t, J=6 Hz), 1,10 (H, m), 1,47 (9H, s), 2,15 (H, m), 2,67 (H, m), 2,92 (3H, s), 3,67 (H, m), 4,68 (H, d z d, J= 10,6 Hz), 7,15-7,45 (20H, m).
Etap E: Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując ester metylowy 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto] propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R) -(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyłoksy-3-fenylopropionyłohomoseryno laktonu.
NMR (CD3OD) δ 0,83 (3H, d, J=6 Hz), 0,93 (3H, t, J=6 Hz), 1,20 (H,m), 1,51 (H,m), 1,80 (H, m), 2,22 (H, m), 2,43 (H, m), 3,00 (3H, s), 3,78 (3H, s), 4,20 (H, dzd, J=8,4 Hz), 4,72 (H, dzd, J=10,6 Hz), 7,30 (5H, m).
FABMS m/z 532 (MH+).
Przykład XIII. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metyło]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
Etap A: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XI, Etap A, stosując ester metylowy 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto] propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu zamiast estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenyłometyłomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksymetioniny.
NMR (CD3OD) δ 0,79 (3H, d, J=6 Hz), 0,90 (3H, t, J=6 Hz), 1,47 (9H, s), 2,92 (3H, s), 4,08 (H,m), 7,15-7,35 (20H, m).
Etap B: Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino-3(S)-metylo] pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie I, Etap I, stosując sulfon 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3 (S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny zamiast laktonu 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert177 310 butoksykarbonylo)-amino-3-triienylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-
-3-fenylopropionylohomoseryny.
NMR (CD3OD) δ 0,84 (3H, d, J=6 Hz), 0,94 (3H, t, J=6 Hz), 1,21 (9H, s), 1,50 (H, m), 1,82 (H, m), 2,24 (H, m), 2,47 (H, m), 2,98 (3H, s), 3,6-3,75 (3H, m), 4,20 (H, d z d, J=9,5 Hz), 4,64 (H, d z d, J=9,6 Hz), 7,30 (5H, m).
Analiza dla związku C23H39N3O6S2x3CF3CO2H
Obliczono % C 40,51; H 4,92; N 4,89.
Stwierdzono %: C 40,51; H 5,,11 N 4,56.
Przykład XIV. Wytwarzanie estru izopropylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu.
Związek tytułowy wytwarza się stosując metody z Etapów A-E z Przykładu XII, z wyjątkiem metody z Etapu A. Ester izopropylowy sulfonu metioniny wytwarza się sprzęgając sulfon t-butyloksykarbonylometioniny z alkoholem izopropylowym, stosując dicykloheksylokarbodiimid (DCC) oraz 4-dimetyloaminopirydynę (DMAp), po czym następuje odblokowanie kwasem solnym w octanie etylu.
NMR (CD3OD) δ 0,83 (3H, d, J=6 Hz), 0,94 (3H, t, J=6 Hz), 1,11-1,56 (2H, m), 1,28 (6H, d, J--6 Hz), 1,8-1,96 (1H, m), 2,12-2,27 (1H, m), 2,89-3,0 (2H, m), 3,01 (3H, s), 3,06-3,3 (4H, m), 3,42 (1H, dd, J=6,13 Hz), 3,65 (1H, dd, J=6,13 Hz), 3,68-3,91 (3H, m), 4,2-4,27 (1H, m), 4,61-4,7 (1H, m), 4,96-5,12 (2H, m), 7,19-7,44 (5H, m).
Analiza dla związku C26H45N3O6S2x2cF3CO2H
Obliczono %: C 44,07; H 5,67; N 4,97.
Stwierdzono %: C 44,35; H 5,68; N 5,23.
Przykład XV. Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometionino sulfonu.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XII, Etap E, stosując ester metylowy 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometionino sulfonu zamiast estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloammo-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny.
NMR (CD3OD)8 0,77 (3H, m), 0,85 (3H, m), 1,15 (3H, m), 1,42 (1H, m), 1,87 (1H, m), 2,23 (1H, m), 2,44 (1H, m), 2,86 (2H, m), 2,90 (3H, s), 3,12 (2H, m), 3,20-3,40 (1H, m), 3,42 (1H, m), 3,58 (1H, brd, J=14,0 Hz), 3,65-3,85 (6H, m), 4,33 (1H, m),; 4,70 (1H, m), 7,40-7,50 (3H, m), 7,70-7,90 (4H, m).
Analiza dla związku C28H,3O6N3S2
Obliczono %: C 41,79; H4,<^^; N4,19.
Stwierdzono %: C 41,78; H4,!«^; N4,27.
Zawiera 1,55 H2O oraz 3,45 TFA.
Przykład XVI. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometionino sulfonu.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XIII, Etap B, stosując sulfon 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometioniny zamiast sulfonu 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo']pentyloksy-3-ienylopropionylometioniny.
NMR (CD3OD) δ 0,77 (3H, d, J=6,9 Hz), 0,85 (3H, t, J=7 Hz), 1,15 (1H,m), 1,45 (1H,m), 1,87 (1H, m), 2,23 (1H, m), 2,48 (1H, m), 2,86 (2H, t, J=5,6 Hz), 2,92 (3H, s), 3,14 (2H, t, J=6,8 Hz), 3,22 (1H, m), 3,38 (1H, dd, J=7,8 i 13,8 Hz), 3,58 (1H, dd, J=4,l i 13,8 Hz), 3,65-3,85 (3H, m), 4,33 (1H, dd, J=4,6 i 5,8 Hz), 4,65 (1H, dd, J=4,68 i 9,0 Hz), 7,40-7,50 (3H, m), 7,70-7,90 (4H, m).
Analiza dla związku C2yH4,O6N3S2
Obliczono %: C 40,11; H 4,66; N4,03.
Stwierdzono %: C 40,11; H 4,64; N4,35.
Zawiera 1,65 H2O oraz 3,90 TFA.
177 310
Przykład XVII. Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1-ylo-propionylometionino sulfonu.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XII, Etap E, stosując ester metylowy 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1-ylo-propionylometionino sulfonu zamiast estru metylowego 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloammo-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionmo sulfonu.
NMR (CD3OD) δ 0,64 (3H, d, J=6,8 Hz), 0,87 (3H, t, J=7,2 Hz), 1,10 (1H, m), 1,43 (1H, m), 1,73 (1H, m), 2,24 (1H, m), 2,45 (1H, m), 2,92 (2H, dd, J=4,5 i 6,0 Hz), 2,99 (3H, s), 3,15 (2H, t, J=7,5 Hz), 3,35-3,90 (6H, m), 4,36 (1H, dd, J=8,5 i 5,3 Hz), 4,70 (1H, dd, J=5,2 i 8,9 Hz), 7,40-7,60 (4H, m), 7,80 (1H, dd, J=7,6 i 1,8 Hz), 7,90 (1H, dd, J=8,2 i 1,8 Hz), 8,19 (1H, d, J=8,3 Hz).
Analiza dla związku C28H43O6N3S2
Obliczono %: C 43,23; H5,15; N 4,45.
Stwierdzono %: C 43,22; H4,80; N 4,41.
Zawiera 1,15 H2O oraz 3,0 TFA.
Przykład XVHL Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-ammo-3-merkapto]propyloamino)-3 (S)-imetylo]pentyloksy-3-naft-1 -ylo-propionylometionino sulfonu.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XIII, Etap B, stosując sulfon 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1-ylo-propionylometioniny zamiast sulfonu 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylomietioniny.
NMR (CD3OD) δ 0,64 (3H, d, J=6,9 Hz), 0,87 (3H, t, J=7,3 Hz), 1,10 (1H, m), 1,45 (1H, m), 1,75 (1H, m), 2,28 (1H, m), 2,51 (1H, m), 2,86-3,0 (2H, m), 3,32 (3H, s), 3,19 (2H, t, J=7,4 Hz), 3,35~3,65 (4H, m), 3,73 (1H, dd, J=11,5 i 2,7 Hz), 3,83 (1H,m),4,36 (1H, dd, J=2,2 i 5,1 Hz), 4,65 (1H, dd, J=4,90 i 8,6 Hz), 7,40 (4H, m), 7,81 (1H,d, J=7,6Hz), 7,91 (1H,d, J=7,6Hz), 8,21 (1H, d, J=8,3 Hz).
Analiza dla związku C27H4?O6N3S2
Obliczono %: C 43,23; H 5,615; N4,45.
Stwierdzono %: C 43,22; H4,80; N4,41.
Zawiera 0,65 H2O oraz 2,90 TFA.
Przykład XIX. Wytwarzanie estru metylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie Xffl, Etap B, stosując ester metylowy 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tert-butok.sykarbonylo)-amino-3-triienylometylomerkapto]propyloamino-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny zamiast estru metylowego 2(S) -[2(S)-[2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino -3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylom.etioniny.
NMR (CD3OD)Ó 0,90-1,10 (12H, m), 1,35 (1H, m), 1,57 (1H, m), 1,90 (1H, m), 2,05 (1H, m), 2,10 (3H, s), 2,20 (1H, m), 2,50-2,70 (2H, m), 2,90-3,00 (2H, m), 3,50-3,90 (7H, m), 4,71 (1H, dd, J=3,6 i 4,9 Hz).
Analiza dla związku C20H41O4N3S2
Obliczono %: C 41,08; H6,21; N 5,^^7.
Stwierdzono %: C 41,08; H 6,22 ; N 5,83.
Zawiera 0,45 H2O oraz 2,25 TFA.
Przykład XX. Wytwarzanie 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilomietioniny.
Związek tytułowy wytwarza się analogicznie jak w Przykładzie XIII, Etap B, stosując 2(S)-[2(S)-[ 2(R)-(tert-butoksykarbonylo)-amino-3-trifenylometylomerkapto]propyloamino^Sj-metylo^entyloksy^-metylobutanoilometioninę zamiast 2(S)-[2(S)-[2(R)-(tertbutoksykarbonylo)-amino-3-trifeny lornety lomerkapto]propyloamino-3( S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylo-metioniny.
177 310
NMR (CD3OD) δ 0,90-1,10 (12H, m), 1,30 (1H, m), 1,57 (1H, m), 1,90 (1H, m), 2,05 (1H, m), 2,10 (3H, s), 2,20 (1H, m), 2,50-2,70 (2H, m), 3,00-3,10 (2H, m), 3,40-3,50 (1H, m), 3,60-3,70 (2H, m), 3,75 (1H, m), 3,88 (1H, m), 4,60 (1H, dd, J=9,5 i 4,4 Hz).
Analiza dla związku C,9H39O4N3S2
Obliczono %: C 40,35 ; H 6,09- N 6,03.
Stwierdzono %: C 40,36- H61IO - N 6,21.
Zawiera 0,45 H2O oraz 2,2 TFA.
Przykład XXI. Wytwarzanie dwusiarczku 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu.
Do roztworu 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3 (S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu (87,8 mg, 0,122 milimola) w metanolu (12,2 ml) dodaje się jod (28,7 mg, 0,131 milimola),- po 15 minutach surową mieszaninę reakcyjną (4,0 ml) oczyszcza się bezpośrednio przy pomocy HPLC, stosując eluowanie gradientem od 95:5 do 5:95% woda:acetonitryl, zawierającym 0,1% kwasu trifuorooctowego, otrzymując związek tytułowy.
NMR (CD3OD) δ 0,68 (3H, d, J=6,8 Hz), 0,92 (3H, t, J= 7,3 Hz) 1,10 (1H, m), 1,15 (2H, m),
1.50 (1H, m), 1,80 (1H, m), 2,17 (1H, m), 2,28 (1H, m), 2,45 (1H, m), 2,90-3,10 (3H, m), 3,40 (1H, m), 3,70 (2H, m), 3,85 (1H, m), 4,12 (1H, m), 4,30 (1H, m), 4,46 (1H, m), 4,56 (1H, m), 7,20-7,35 (5H, m).
Analiza dla związku C44H68O8N6S2
Obliczono %: 0 43^8; H 5,34; N 5,63.
Stwierdzono %: C 43,4;; H 4,44; N 5,92.
Zawiera 3,05 H2O oraz 4,95 TFA.
Przykład XXII. Wytwarzanie dwusiarczku 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloammo^^j-metylo^entyloksy^-fenylopropionylohomoseryny.
Do roztworu 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu (87,8 mg, 0,122 milimola) w metanolu (12,2 ml) dodaje się jod (28,7 mg, 0,131 milimola), po 15 minutach surowąmieszaninę reakcyjną(8,2 ml) traktuje się 1M wodorotlenkiem sodu (0,409 ml), po czym po 30 minutach oczyszcza się bezpośrednio przy pomocy HPLC, stosując eluowanie gradientem od 95:5 do 5:95% woda:acetonitryl, zawierającym 0,1% kwasu trifluorooctowego, otrzymując związek tytułowy.
NMR (d6DMSO) δ 0,70 (3H, d, J=6,8 Hz), 0,82 (3H, t, J=7,0 Hz), 1,10 (1H, m), 1,38 (1H, m), 1,70-2,00 (2H, m), 2,70-3,80 (13H, m), 4,02 (1H, m), 4,36 (1H, m), 7,20-7,40 (5H, m).
Analiza dla związku C44H22O10N6S2
Obliczono %: C 43,38; H-,44; N 5,68.
Stwierdzono %: C 43,39; Η -,44; N 5,75.
Zawiera 1,85 H2O oraz 4,7 TFA.
Przykład XXIII. Wytwarzanie dwusiarczku metylowego estru 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)^-^m^e^ty^l^c^]pe^1yloksy-3-metylobu^1^a^c^!^]^^u^e^1^i^c^^]^r^y^.
Do roztworu metylowego estru 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutarnoilo-metioniny (38 mg, 0,053 milimola) w metanolu (7 ml) dodaje się jod (11,4 mg, 0,045 milimola), po 15 minutach surową mieszaninę reakcyjną (4,0 ml), oczyszcza się bezpośrednio przy pomocy HPLC, stosując eluowanie gradientem od 95:5 do 5:95% woda:acetoni-ryl, zawierającym 0,1% kwasu trifuorooctowego, otrzymując związek tytułowy.
NMR (CD3OD) δ 0,90-1,10 (12H,m), 1,30 (1H,m), 1,60 (1H,m), 1,90 (1H,m), 1,90-2,10 (2H, m), 2,10 (3H, s), 2,17 (1H, m), 2,40-2,70 (2H, m), 3,00-3,10 (2H, m), 3,20-3,35 (2H, m),
3.50 (1H, m), 3,65 (1H, m), 3,73 (3H, m), 3,90 (1H, m), 4,72 (1H, dd, J=4,5 i 9,7 Hz).
Analiza dla związku C40H80O8N6S2
Obliczono %: C39,43; H 5,67- N 5,39.
Stwierdzono %: C 33^^; H 5,66- N 5,^^.
Zawiera 1,1 H2O oraz 5,6 TFA.
177 310
Przykład XXIV. Inhibowanie famezylo-transferazy Ras w warunkach in vitro.
Test prowadzi się tak, jak opisano w pracy Pompliano, et. al., Biochemistry 31, 3800 (1992), z wyjątkiem zastosowania rekombinantowej famezylo-transferazy ludzkiej zamiast częściowo oczyszczonego enzymu z wołu, opisanego w tej pracy. Aktywność związków według wynalazku przedstawia tabela 1.
Tabela 1
Inhibowanie famezylowania Ras przez związki według wynalazku
Związek IC50 (nM)*
2(S)-[2(S)-[(2('R)-amino-3-merkapto]pIΌpyloammo--(S)-metylc]pentyloksy---fenylc- prcpicnylchcmoseryna 5
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]prcpyloamimo-3(S)-metylc]pentyloksy-2-metylc ---fenylcprcpicnylchcmcseryna 7
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaptc]prcpyloammc--(S)-metylc]pentylcksy-4-penta- ncilchcmcseryna 18
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-meΓkapto]prcpyloaminc--(S)-metylc]pentylcksypentanc- ilchcmcseryna 7
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaptc]prcpyloamino--(S)-metylc]pentylcksyI4-metylc- pentancilchcmcseryna 19
2(S)I[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]pIΌpyloamino--(S)-metylc]pentylcksy---metylc- butancilchomcseryna 1,4
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propylcaminc-3(S)-metylc]pentyloksy-3-fenylc- butanoilchomcseryna 17
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-tmerkaptc]propylcamlno--(S)-metylc]pentylctic-2-metylo-3-fenylcprcpicnylohcmcseryna 240
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaptc]prcpylcammo-3(S)-metylc]pentylc.sulfcnylo I2-metylo-3-fenylopΓ<cpionylchcmcseryna 980
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amlno-3-merkaptc]propylcaminc--(S)-metylc]pentylcksy---fenylc- pΓcpicnylcmeticnina 4
2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkaptc]pΓcpylcaminc-3(S)-metylo]pentyloksy--Ifenylcpropicnylometicninc sulfon 2,2
*IC50 oznacza stężenie badanego związku, dające 50% inhibicję FT-azy w opisanych warunkach testowych.
Przykład XXV. Test famezylowania Ras w warunkach in vivo.
Szczep komórek stosowanych w tym teście jest szczepem v-ras, z odsłoniętym wirusowym Ha-ras p21. Test prowadzi się zasadniczo tak, jak podano w pracy DeClue, J.E., et. al., Cancer Research 51, 712-717, (1991). Komórki w 10 cm szalkach o zagęszczeniu komórek 50-75% traktuje się badanym związkiem (końcowe stężenie rozpuszczalnika, metanolu lub dimetylosulfotlenku 0,1%) Po 4 godzinach w temperaturze 37°C komórki znaczy się w 3 ml pozbawionego metioniny DMEM uzupełnionego 10% normalnego DMEM, 2% surowicy płodu byka 1 400μCi[-5S]meticniny (1000 Ci/milimol). Po dodatkowych 20 godzinach, komórki rozpuszcza się w 1 ml buforu lizującego (1% NP 40/20 mM HEPES, pH 7,5/5 mM MgCU1 mM DTT/10 pg/ml aprotyniny/2 pg/ml leupeptyny/2 pg/ml antypainy/0,5 mM PMSF) i zlizowane komórki odwirowuje się przy 100000 x g przez 45 minut.
Próbki lizatów, zawierające równe ilości strącalnych kwasowo zliczeń rozcieńcza się do objętości 1 ml za pomocą buforu IP (bufor lizujący bez DTT) i przeprowadza się immunostrącenie monoklonalnym antyciałem Y13-259, specyficznym względem Ras (Furth, M.E. et al., J. Virol. 43,294-304, (1992)). Po 2 godzinach inkubowania z antyciałem w 4°C, dodaje się przez 45 minut 200 pl 25% zawiesiny proteiny A-Sepharose, pokrytej króliczą przeciw-szczuiząlgG. Immunoprecypitaty płucze się cztery razy buforem IP (20 nm HEPES, pH 7,5/1
177 310 mM EDTA/1% Triton X-100/0,5% deoksycholinianu/0,1% SDS/0,1 M NaCl), gotuje w buforze SDS-PAGE i nanosi na żele akrylamidowe. Gdy czoło znacznika osiągnie dno, żel utrwala się, moczy w “Enlightening”, suszy i przeprowadza autoradiografię. Porównuje się intensywności pasm odpowiadających famezylowanym i niefamezylowanym proteinom Ras w celu oznaczenia procentowej inhibicji przeniesienia famezylu na proteinę. Dane dla badanych reprezentatywnych związków zestawione są w tabeli 2.
Tabela 2
Inhibicja famezylowania Ras przez związki według wynalazku w szczepie komórek v-ras
Związek IC«, (nM)*
2(S)-[2(S)-[S2(R)-amiro-3-ntrkapto]propyl)anir)[3(S)-nttylo]ptrtyl)ksy[3[ftryl)pr)pi)rylohom)stryr) lakton 2,5
2(S)-12(S)-[(2(R)-anm)-3-ntrkapt)]propyl)amir)[3(S)-nttylo]ptrtyl)ksy-2[netyl)-3-ftryl)propi)nyl)homostryr) lakton 50
2(S)-[2(S)-[(2SR)[anin)-3-ntrkapt)]propyl)anir)[3(S)[nttylo]ptntyl)ksy[4-ptntar)il)h)nostryr) lakton 10
2(S)-[2(S)-[(2(R)-anir)-3-nerkapt)]pr)pyl)anir)[3(S)-nttylo]ptntyloksyptrta- lakton 10
2(S)-[2(S)-1(2(R)-anir)-3-nerkapt)]propyl)amir)[3(S)-nttylo]pertyl)ksy-4-netyl)ptrtaroilohonoseryr) lakton 10
Ester metylowy 2(S)[12(S)[[(2(R)-anin)[3-nerkapto]pr)pyl)amir)-3(S)[netyl)]ptntyloksy-3-feryl)propi)nyl)[neti)riry 0,1
Ester metylowy 2(S)[[2(S)-[(2(R)-amm)[3[nerkapto]pr)pyl)anino-3(S)-netylo]ptr[ tyl)ksy-3-feryl)pr)pionyl)ntti)rir) sulfonu 0,1
Ester izopropylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-anin)[3-ntrkapto]pr)pyloanin)[3(S)-netyl)]pe]rtyl)ksy-3-ftryl)propionyl)ntti)mn) sulfonu 0,1
R1NH.
HS
R2
OH
OH H r3'r4 h o
WZÓR I
52 o irtib H R3'^4 H & WZÓR I
R1NH'
HS' 'N
R2 0 R5
H R3 r4 H 0 WZÓR ϋ
OH
177 310
RHS
H r3'|4 Η 8
WZÓR IV
WZÓR 27
177 310
HS H A h2n^nyozy!'
Ph ' Η 0 Ό'^ν^ΌΗ
Ί ° S so2ch3
WZÓR 30
177 310
HS
H2N
Ph
Ό
Η 0 Ν^Λ
OCH3
WZ0R 31 so2ch3
Η η2ν
Η '^0
WZ0R 32 Η01
H2N>V WZ0R 1
Ύ
WZ0R 33 qANAr2
Η
WZ0R 2 zasada i°J
0ΛΝΛΡ2 WZ0R 3
BOC2O
0ANAr2
BOC
WZ0R 4
SCHEMAT 1(1)
177 310
cd.SSHEMAT 1(2)
H2 Pd/C
LiOOH;
lub wolny HCl, potem BOC2O R9“NH'tRO^'C02H
R2
WZÓR 9 a; R9=H b; R9=BOC peptyd sprzęganie
BOCHM
Rz r3^ o^VA o
WZÓR 10
SCHEMAT 1(3)
177 310
HCl
->
R3R4 ΗαΝ^οΛτΑ R2 0
WZÓR 11
A= NHJ0 (V lub
WZÓR 34 NHAr6
RS
WZÓR 35
SCHEMAT 1(4)
CHO
WZÓR 12
TrS.
BOCN
R1
Rr
WZÓR 13
TFA ;
EtgSiH *
R2 θ WZÓR 14
A=NH^0 fV
WZÓR 34 lub NHw>’'OR6
R5
WZÓR 35
SCHEMAT 1(5)
HO H2iAr2 WZÓR 1 BOC2O H0^ HfvR2 BOC Wzór 15 1) MsCl 2) CS2CO3 HSCH2CO2CH3
rsi 1) TFA /S NEf h WZÓR 17 BOC2O
CH3%O2 BOC WZÓR 16
SCHEMAT 2(1)
xsj 0^ΝΛ2 zasada 2)Ri>X, ’ OxNAr2 HCl H2O '
1 Γ\ BOC zasada i BOC
WZÓR 18 WZÓR 19
Rt>
NHvę'SX'C0?H fi? R2 peptyd sprząganie R? r'·
WZÓR 20
BOCNH^SX^A R2 O
WZÓR 21
SCHEMAT 2(2)
177 310 q,R9=H BOCoO Α = ΝΗ^Αη b.R9=BCV 1 lub nhy^or6
R5
BOCNH
R3 R4
T?S(0)nfVA R2 O
HCl
SCHEMAT 2(3) Trs ri.nA^o
BOC
WZÓR 12
TFA
EbSiH m=0, WZÓR 20 k MCPBA m=2, WZÓR22 J LrDA
R3 r4
ΗίΙ·ΝΗ2χ^5(0)πι>φΑ R2 O
WZÓR 23 m=0 lub 2 TrS> H R4
R1N^N^S(O) X<A
BOC
HSSCHEMAT 2(4) ft2 ' O WZÓR 24
T H R^p4
R1 H ri^^TSfOJm^Y A R2 O
WZÓR 25 α=νη^λ0 lub
RS v 0 2 , m=0 lub 2 ,
WZÓR 34 WZÓR 35
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (15)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Inhibitor transferazy farnezyloproteinowej o wzorze I, w którym:
    R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylowąlub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla.
    R2 i R3, są niezależnie wybrane z:
    a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów;
    b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
    c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
    T oznacza O lub S(O)m;
    m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
    oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole tych związków.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, wybrany z następujących związków:
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-2metylo-3-fenylopropionylohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentenoilohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentenoilohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylotio-2metylo-3-fenylopropionylohomoseryna,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3-fenylopropionylohomoseryna, dwusiarczek 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylohomoseryny, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli.
  3. 3. Związek według zastrz. 1, który stanowi 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryna o wzorze 26 lub jej farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  4. 4. Prekursor inhibitora transferazy farnezyloproteinowej, przedstawiony wzorem II, w którym:
    Π7 310
    R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla.
    R2 i R3, są niezależnie wybrane z:
    a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów;
    b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
    c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
    T oznacza O lub S(O)m; m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
    oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole i disiarczki tych związków.
  5. 5. Prekursor według zastrz. 4, wybrany z następujących związków:
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-2metylo-3 -fenylopropionylohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-pentenoilohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksypentanoilohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-4-metylopentanoilohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloammo)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylobutanoilohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylotio-2metylo-3-fenylopropionylohomoseryno lakton,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentylosulfonylo-2-metylo-3 -fenypropionylohomoseryno lakton, dwusiarczek 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno laktonu, oraz ich dopuszczalnych farmaceutycznie soli.
  6. 6. Prekursor według zastrz. 4, który stanowi 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylohomoseryno lakton o wzorze 27 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  7. 7. Inhibitor transferazy famezylowej o wzorze III, w którym:
    Ri oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfonylową lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla.
    R2, R3, R5 są niezależnie wybrane z:
    a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, z wyłączeniem łańcucha bocznego homoseryny;
    b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
    177 310
    c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
    T oznacza O lub S(O)m;
    m i n oznaczają niezależnie 0, 1 lub 2;
    oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole tych związków.
  8. 8. Związek według zastrz. 7, wybrany z następujących związków:
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionina,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfon;
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylo-propionylometionino sulfon,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1-ylo-propionylometionino sulfon,
    2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -metylobutanoilometionina, oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli.
  9. 9. Związek według zastrz. 7, który stanowi 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy.-3-propionylometioninę o wzorze 28 lub jej farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  10. 10. Związek według zastrz. 7, który stanowi 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfon o wzorze 30 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  11. 11. Prekursor inhibitora transferazy farnezyloproteinowej, przedstawiony wzorem IV, w którym:
    R1 oznacza atom wodoru, grupę alkilową, aryloalkilową, acylową, aryloacylową, aryloilową, alkilosulfonylową, aryloalkilosulfoinyltow^ lub arylosulfonylową, w których grupy alkilowe i acylowe zawierająłańcuchy węglowodorowe proste lub rozgałęzione mające 1 do 6 atomów węgla.
    R2, IR’, R5 są niezależnie wybrane z:
    a) łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów;
    b) utlenionych form łańcuchów bocznych naturalnie istniejących aminokwasów, którymi są sulfotlenek metioniny lub sulfon metioniny;
    c) grup aromatycznych, grup heteroaromatycznych wybranych z grup pirydylowej i imidazolilowej, grupy allilowej, grup alifatycznych ewentualnie podstawionych pierścieniem aromatycznym, z wyłączeniem grup alifatycznych będących łańcuchami bocznymi naturalnie istniejących aminokwasów;
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę alkilową, którą stanowi węglowodorowy łańcuch prosty lub rozgałęziony o 1 do 6 atomach węgla;
    R6 oznacza grupę alifatyczną, takąjak nasycone łańcuchy proste lub rozgałęzione mające 1 do 8 atomów węgla, ewentualnie podstawioną pierścieniem aromatycznym, lub niepodstawioną grupę aromatyczną;
    T oznacza O lub S(O)m; m oznacza 0, 1 lub 2;
    oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole i disiarczki tych związków·.
  12. 12. Prekursor według zastrz. 11, wybrany z następujących związków:
    ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo] pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny, rn 3io ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioninosulfonu, ester izopropylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3 -fenylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-2-ylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-naft-1 -ylopropionylometionino sulfonu, ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny, dwusiarczek estru metylowego 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-metylobutanoilometioniny;
    oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli.
  13. 13. Związek według zastrz. 11, który stanowi ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometioniny o wzorze 29 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  14. 14. Związek według zastrz. 11, który stanowi ester metylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu o wzorze 31 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  15. 15. Związek według zastrz. 11, który stanowi ester izopropylowy 2(S)-[2(S)-[(2(R)-amino-3-merkapto]propyloamino)-3(S)-metylo]pentyloksy-3-fenylopropionylometionino sulfonu o wzorze 32 lub jego farmaceutycznie dopuszczalne sole.
PL93308554A 1992-10-29 1993-10-28 Inhibitory transferazy farnezyloproteinowej oraz prekursory inhibitorów transferazy farnezyloproteinowej PL177310B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US96802592A 1992-10-29 1992-10-29
PCT/US1993/010353 WO1994010138A1 (en) 1992-10-29 1993-10-28 Inhibitors of farnesyl-protein transferase

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL308554A1 PL308554A1 (en) 1995-08-21
PL177310B1 true PL177310B1 (pl) 1999-10-29

Family

ID=25513608

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL93308554A PL177310B1 (pl) 1992-10-29 1993-10-28 Inhibitory transferazy farnezyloproteinowej oraz prekursory inhibitorów transferazy farnezyloproteinowej

Country Status (18)

Country Link
US (1) US5686472A (pl)
EP (1) EP0666844B1 (pl)
JP (1) JPH08502972A (pl)
KR (1) KR100305989B1 (pl)
AT (1) ATE195727T1 (pl)
AU (1) AU680850B2 (pl)
CA (1) CA2147241A1 (pl)
CZ (1) CZ110395A3 (pl)
DE (1) DE69329291T2 (pl)
ES (1) ES2149859T3 (pl)
FI (1) FI952011A (pl)
HU (1) HUT72966A (pl)
NO (1) NO304593B1 (pl)
NZ (1) NZ258303A (pl)
PL (1) PL177310B1 (pl)
RU (1) RU95109935A (pl)
SK (1) SK53895A3 (pl)
WO (1) WO1994010138A1 (pl)

Families Citing this family (44)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5504212A (en) * 1992-10-29 1996-04-02 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5326773A (en) * 1992-10-29 1994-07-05 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US6936447B1 (en) 2000-04-03 2005-08-30 University Of Iowa Research Foundation Autoinducer molecule
US5510510A (en) * 1994-05-10 1996-04-23 Bristol-Meyers Squibb Company Inhibitors of farnesyl protein transferase
IT1273986B (it) * 1994-09-28 1997-07-14 Merck & Co Inc Inibitori peptidici di farnesil proteina transferasi
US5661161A (en) * 1994-09-29 1997-08-26 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5585359A (en) * 1994-09-29 1996-12-17 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5523456A (en) * 1994-09-29 1996-06-04 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
FR2729390A1 (fr) * 1995-01-18 1996-07-19 Rhone Poulenc Rorer Sa Nouveaux inhibiteurs de farnesyl transferase, leur preparation et les compositions pharmaceutiques qui les contiennent
US5972984A (en) * 1995-06-06 1999-10-26 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5703241A (en) * 1995-10-16 1997-12-30 Merck & Co., Inc. Inhibitor of farnesyl-protein transferase
US6127366A (en) * 1995-11-22 2000-10-03 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US6090948A (en) * 1996-01-30 2000-07-18 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5968965A (en) * 1996-01-30 1999-10-19 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US6028201A (en) * 1996-01-30 2000-02-22 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5981562A (en) * 1996-01-30 1999-11-09 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US6455031B1 (en) 1997-06-18 2002-09-24 David G Davies Methods and compositions for controlling biofilm development
US6756404B2 (en) * 1998-06-18 2004-06-29 The Research & Development Institute, Inc. Autoinducer compounds
DE60130976T2 (de) 2000-02-24 2008-07-17 Janssen Pharmaceutica N.V. Dosierschema enthaldend farnesyl protein transferase inhibitoren für die behandlung von krebs
US20020177715A1 (en) * 2000-08-31 2002-11-28 Pesci Everett C. Novel autoinducer molecules and uses therefor
PL2362218T3 (pl) 2004-11-05 2015-02-27 Janssen Pharmaceutica Nv Sposoby kontroli skuteczności inhibitorów transferazy farnezylowej
EP1656931A1 (en) * 2004-11-15 2006-05-17 Exonhit Therapeutics SA Compounds which inhibits protein prenylation ( e.g. geranylgeranyltransferase or farnesyltransferase inhibitors) for treating Parkinson's disease
US20060281788A1 (en) 2005-06-10 2006-12-14 Baumann Christian A Synergistic modulation of flt3 kinase using a flt3 inhibitor and a farnesyl transferase inhibitor
US8697716B2 (en) 2006-04-20 2014-04-15 Janssen Pharmaceutica Nv Method of inhibiting C-KIT kinase
WO2007124316A1 (en) 2006-04-20 2007-11-01 Janssen Pharmaceutica N.V. Heterocyclic compounds as inhibitors of c-fms kinase
RU2475483C2 (ru) 2006-04-20 2013-02-20 Янссен Фармацевтика Н.В. Ингибиторы с-fms киназы
JO3240B1 (ar) 2007-10-17 2018-03-08 Janssen Pharmaceutica Nv c-fms مثبطات كيناز
JOP20180012A1 (ar) 2012-08-07 2019-01-30 Janssen Pharmaceutica Nv عملية السلفنة باستخدام نونافلوروبوتانيسولفونيل فلوريد
IN2015DN00659A (pl) 2012-08-07 2015-06-26 Janssen Pharmaceutica Nv
SG10202101740QA (en) 2015-08-17 2021-04-29 Kura Oncology Inc Methods of treating cancer patients with farnesyl transferase inhibitors
US20190119758A1 (en) 2016-04-22 2019-04-25 Kura Oncology, Inc. Methods of selecting cancer patients for treatment with farnesyltransferase inhibitors
JP2019534290A (ja) 2016-11-03 2019-11-28 クラ オンコロジー， インコーポレイテッド 癌の治療方法において使用するためのファルネシルトランスフェラーゼ阻害剤
US10137121B2 (en) 2017-02-21 2018-11-27 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
EP3432883B1 (en) 2017-02-21 2021-07-28 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
US10806730B2 (en) 2017-08-07 2020-10-20 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
MY200746A (en) 2017-08-07 2024-01-13 Kura Oncology Inc Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
WO2019113269A1 (en) 2017-12-08 2019-06-13 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer patients with farnesyltransferase inhibitors
CA3117968A1 (en) 2018-11-01 2020-05-07 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
SG11202106599WA (en) 2018-12-21 2021-07-29 Kura Oncology Inc Therapies for squamous cell carcinomas
US20220142983A1 (en) 2019-03-01 2022-05-12 Kura Oncology, Inc. Methods of treating cancer with farnesyltransferase inhibitors
TW202108170A (zh) 2019-03-15 2021-03-01 美商庫拉腫瘤技術股份有限公司 以法呢基轉移酶(farnesyltransferase)抑制劑治療癌症患者之方法
SG11202110472WA (en) 2019-03-29 2021-10-28 Kura Oncology Inc Methods of treating squamous cell carcinomas with farnesyltransferase inhibitors
TW202102218A (zh) 2019-04-01 2021-01-16 美商庫拉腫瘤技術股份有限公司 以法呢基(farnesyl)轉移酶抑制劑治療癌症的方法
WO2020223583A1 (en) 2019-05-02 2020-11-05 Kura Oncology, Inc. Methods of treating acute myeloid leukemia with farnesyltransferase inhibitors

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AT66467B (de) * 1912-08-27 1914-08-25 Theodor Johann Cavier Schuhsohlenschoner.
US4720585A (en) * 1985-09-18 1988-01-19 E. R. Squibb & Sons, Inc. Aminopeptidase inhibitors
US5141851A (en) * 1990-04-18 1992-08-25 Board Of Regents, The University Of Texas System Isolated farnesyl protein transferase enzyme
US5043268A (en) * 1990-05-04 1991-08-27 The Trustees Of Princeton University Substrates and inhibitors for prenyl cysteine methyltransferase enzymes
US5185248A (en) * 1990-05-08 1993-02-09 E. R. Squibb & Sons, Inc. Farnesyl-protein transferase assay for identifying compounds that block neoplastic transformation
US5340828A (en) * 1991-09-30 1994-08-23 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl protein transferase
US5238922A (en) * 1991-09-30 1993-08-24 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl protein transferase
US5352705A (en) * 1992-06-26 1994-10-04 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl protein transferase
US5326773A (en) * 1992-10-29 1994-07-05 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5504212A (en) * 1992-10-29 1996-04-02 Merck & Co., Inc. Inhibitors of farnesyl-protein transferase

Also Published As

Publication number Publication date
DE69329291T2 (de) 2001-04-05
CA2147241A1 (en) 1994-05-11
PL308554A1 (en) 1995-08-21
DE69329291D1 (de) 2000-09-28
NZ258303A (en) 1996-05-28
FI952011A0 (fi) 1995-04-27
CZ110395A3 (en) 1996-04-17
AU680850B2 (en) 1997-08-14
SK53895A3 (en) 1995-09-13
AU5588294A (en) 1994-05-24
HUT72966A (en) 1996-06-28
KR950704248A (ko) 1995-11-17
JPH08502972A (ja) 1996-04-02
HU9501238D0 (en) 1995-06-28
NO304593B1 (no) 1999-01-18
KR100305989B1 (ko) 2001-11-30
ES2149859T3 (es) 2000-11-16
ATE195727T1 (de) 2000-09-15
US5686472A (en) 1997-11-11
NO951649D0 (no) 1995-04-28
RU95109935A (ru) 1997-01-10
EP0666844B1 (en) 2000-08-23
FI952011A (fi) 1995-04-27
EP0666844A1 (en) 1995-08-16
WO1994010138A1 (en) 1994-05-11
NO951649L (no) 1995-06-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL177310B1 (pl) Inhibitory transferazy farnezyloproteinowej oraz prekursory inhibitorów transferazy farnezyloproteinowej
US5504115A (en) Inhibitors of farnesyl protein transferase
US5238922A (en) Inhibitors of farnesyl protein transferase
US6500841B1 (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5326773A (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5585359A (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5468733A (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
CA2079254A1 (en) Inhibitors of farnesyl protein transferase
CA2172125A1 (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
US5571835A (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase
AU689651B2 (en) Inhibitors of farnesyl-protein transferase