PL177147B1 - Tankowiec z podwójnym poszyciem i sposób wytwarzania tankowca z podwójnym poszyciem - Google Patents

Abstract

1. Tankowiec z podwójnym poszyciem, majacy kadlub zawierajacy czesc dziobowa i sródokrecie ze zbiornikami ladun- kowymi i czesc rufowa, którego kadlub ma co najmniej w czesci podwójne poszycie, znamienny tym, ze zawiera, zamocowana pomiedzy czescia dziobowa (1) odsunieta od sródokrecia (3), wkladke (12), której ksztalt jest dopasowany do ksztaltu prze- dniego zakrzywionego konca czesci dziobowej (1) i która ma zakrzywienie odpowiadajace zakrzywieniu czesci dziobowej (1), a podwójne poszycie jest usytuowane co najmniej wokól sród- okrecia (3), z przodu od wkladki (12) do tylu do konca zbiorni- ków ladunkowych (5, 6, 7, 8, 9) w sródokreciu (3) i zawiera zewnetrzne dno (21) oraz zewnetrzne burty (20) zamocowane z odstepem od wewnetrznego dna (19) i wewnetrznych burt (19') sródokrecia (3), przy czym zewnetrzne dno (21) i zewnetrzne burty (20) maja ksztalt odpowiadajacy ksztaltowi wewnetrznego dna (19) 1 wewnetrznych burt (19') i sa z nimi polaczone oraz z tylu za zbiornikami ladunkowymi (5, 6, 7, 8, 9) zewnetrzne dno (21) posiada odcinek denny (22), a zewnetrzne burty (20) posia- daja odcinki boczne (23), które sa zbiezne do powierzchni boków i dna czesci rufowej (2) kadluba, a zewnetrzna powierzchnia wkladki (12) jest gladko polaczona z powierzchniami zewnetrz- nego dna (21) 1 zewnetrznych burt (20) sródokrecia (3) FIG 2 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest tankowiec z podwójnym poszyciem i sposób wytwarzania tankowca z podwójnym poszyciem. Wynalazek dotyczy zwłaszcza tankowca przewożącego ciecze, takiego jak tankowiec do ropy naftowej, sposobu przebudowy tankowca mającego kadłub o pojedynczym poszyciu na tankowiec o podwójnym poszyciu, co najmniej w jego części zbiornikowej, włącznie ze zbiornikami ładunkowymi.

W ciągu ostatnich kilku lat, w konsekwencji kilku większych katastrof z udziałem tankowców przewożących ropę lub produkty ropy naftowej, stwierdzono, że transport ropy, chemikalii i produktów ropy naftowej oraz podobnych materiałów w tankowcach z pojedynczym dnem jest niepożądany. Kiedy taki pojedynczy kadłub tankowca ulega wypadkowi, zbiorniki ładunkowe wewnątrz kadłuba są dziurawione i ładunek wydobywa się do morza lub innego zbiornika wodnego. Dotyczy to zarówno ładunków ciekłych, takich jak ropa naftowa jak i masowych ładunków sypkich. Działanie prądu lub przepływu jedynie sprzyja zwiększeniu problemu, ponieważ powoduje dalsze rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń.

Ponadto, wraz ze starzeniem się tankowca, ściany jego zbiorników stają się cieńsze wskutek łącznego wpływu erozji i korozji. W celu uwzględnienia tego wpływu, liczne przepisy wyznaczają minimalną grubość, wymaganą dla zewnętrznych powłok kadłuba zbiorników, także dla tankowców o pojedynczym poszyciu. Ta minimalna grubość jest tylko nieco mniejsza niż pierwotna grubość pokrycia kadłuba, którą stosuje się przy budowie tankowców. Konsekwentnie, stare tankowce z pojedynczym poszyciem odznaczają się nieco większym ryzykiem uszkodzenia niż nowsze tankowce, po prostu dlatego, że ich cieńsze zewnętrzne powłoki łatwiej ulegają przedziurawieniu.

W stanie techniki dotyczącym budowy statków znane są konstrukcje tankowców, które są budowane z podwójnym poszyciem. Najwcześniejszym przykładem jest kadłub przedstawiony w opisie patentowym US 424 508 z 1890. Jest wiele późniejszych znanych kadłubów, takich jak ujawnienia opisów patentowych US 3 631 832, US 4 030 438, US 4 660 491, US 5 085 161 oraz US 5 185 031. We wszystkich tych opisach patentowych opisano sposoby wytwarzania zbiornikowca z podwójnym kadłubem przy budowie nowego statku. Żaden z tych sposobów nie jest odpowiedni do przebudowywania już istniejących kadłubów z pojedynczym dnem na kadłuby z podwójnym dnem.

Znany jest sposób zabezpieczania przed przedziurawieniem kadłubów zbiornikowców do przewozu ciekłych materiałów poprzez wykładanie wnętrza zbiorników

ΠΊ 147 ładunkowych wyłożeniem podatnym na odkształcenia. Ten sposób jest znany z opisów patentowych US 5 203 272 i US 5 225 812. W pierwszym rozwiązaniu wyłożenie jest zwieszone od poziomu sufitu zbiornika, tworząc podwójne poszycie tak, że uderzenie o kadłub, na przykład skały, może przedziurawić kadłub, ale wyłożenie pozostawia wgniecione. Jak opisano, wokół wyłożenia, pomiędzy nim i zbiornikiem ładunkowym, jest przestrzeń, która umożliwia kołysanie na boki powłoki wyłożenia zgodnie z ruchem statku. Nie przedyskutowano wpływu takiego ruchu na stabilność statku. Ponadto, ponieważ pomiędzy powierzchnią zbiornika ładunkowego i bokami oraz dnem wyłożenia zamontowanego w zbiorniku ładunkowym jest swobodna przestrzeń, pojemność zbiornika jest zmniejszona.

W drugim rozwiązaniu wyłożenia są przymocowane do ścian zbiornika ładunkowego, które są powierzchniami wewnętrznymi kadłuba. Pomiędzy wyłożeniem i ścianami zbiornika są umieszczone czujniki, które są przeznaczone do wykrywania jakiegokolwiek przecieku do zbiornika przez wyłożenie.

Znany jest także, na przykład z opisu patentowego US 2 298 661, sposób polegający na dołączaniu zewnętrznej osłony do kadłuba zbiornikowca, w celu ochrony statku przed wybuchami torped, min i innych środków niszczących.

W opisie patentowym nr 5 218 919 również jest opisany sposób wzmocnienia kadłuba z tych samych względów. Te propozycje zawsze polegają na przejmowaniu i rozpraszaniu energii związanej z uderzeniem przez osłonę, bez narażania leżącego pod nią kadłuba na zniszczenie. W tym opisie patentowym proponuje się zastosowanie tego sposobu do ochrony tankowców. Chociaż sposób radykalnej przebudowy proponowany przez Kulikowskiego bez wątpienia jest efektywny, jest on niezwykle drogi we wdrożeniu. Na przykład jako nowe pokrycie dna stosuje się trójwarstwowy laminat ze złączami absorbującymi energię. Sposoby te wymagają osłonięcia większej części zanurzonego obszaru kadłuba i mają tę wadę, że znacznie zmieniają, zwykle pogarszają, kształt kadłuba.

W opisie patentowym US 5 189 975 proponuje się przebudowę kadłuba z pojedynczym dnem na kadłub z podwójnym poszyciem poprzez rozcięcie części ładowni kadłuba poziomo na pewnym odcinku powyżej wyłożenia dna kadłuba i pionowo na jego końcach. Następnie zakłada się nową warstwę poziomą w postaci płyty razem ze szczególną pionową wewnętrzną płytą w zewnętrznych zbiornikach ładunkowych. Chociaż cała szerokość zbiornika jest utrzymywana, zarys zwiększa się. Tym sposobem nie próbuje się uzyskać typowego kadłuba z podwójnym dnem w wyniku jego przebudowy. Nową poziomą warstwę umieszcza się na około trzeciej części wysokości kadłuba od jego dna. Rekomenduje się zastosowanie wzmocnionego obszaru poniżej dodatkowego pokładu, na którym jest umieszczony ładunek, a nie wokół przestrzeni balastowej, o ile międzynarodowe przepisy okrętowe nie będą tego wymagały. Przeznaczenie przestrzeni poniżej dodatkowego pokładu na balast, zmniejsza ładowność zbiornika o tę objętość. Ponadto w opisie poświęcono mało uwagi temu, że tylko centralna część ładowni jest pogłębiona poprzez zwiększenie wysokości części zbiornikowej, a w części dziobowej i części rufowej statku nie są dokonywane zmiany. Wskutek tego, ponieważ zarys statku zwiększa się, z konieczności zmniejsza się o tę samą wielkość wolna burta części dziobowej i części rufowej.

Tankowiec z podwójnym poszyciem, według wynalazku, mający kadłub zawierający część dziobową i śródokręcie ze zbiornikami ładunkowymi i część rufową, którego kadłub ma co najmniej w części podwójne poszycie, charakteryzuje się tym, że zawiera, zamocowaną pomiędzy częścią dziobową odsuniętą od śródokręcia, wkładkę, której kształt jest dopasowany do kształtu przedniego zakrzywionego końca części dziobowej i która ma zakrzywienie odpowiadające zakrzywieniu części dziobowej. Podwójne poszycie jest usytuowane co najmniej wokół śródokręcia, z przodu od wkładki do tyłu do końca zbiorników ładunkowych w śródokręciu i zawiera zewnętrzne dno oraz zewnętrzne burty zamocowane z odstępem od wewnętrznego dna i wewnętrznych burt śródokręcia. Zewnętrzne dno i zewnętrzne burty mają kształt odpowiadający kształtowi wewnętrznego dna i wewnętrznych burt i są z nimi połączone. Z tyłu za zbiornikami ładunkowymi zewnętrzne dno posiada odcinek denny, a zewnętrzne burty posiadają odcinki boczne, które są zbieżne do

Π7 147 powierzchni boków i dna części rufowej kadłuba. Zewnętrzna powierzchnia wkładki jest gładko połączona z powierzchniami zewnętrznego dna i zewnętrznych burt śródokręcia.

Wkładka ma podwójne poszycie składające się z wewnętrznego dna i zewnętrznego dna, a przestrzeń jej podwójnego poszycia jest połączona z przestrzenią pomiędzy zewnętrznymi burtami i wewnętrznymi burtami oraz z przestrzenią pomiędzy dnem zewnętrznym i dnem wewnętrznym śródokręcia.

Pokład i wolna burta wkładki jest na takim samym poziomie jak pokłady i wolne burty części dziobowej i śródokręcia.

Wewnętrzne dno i wewnętrzne burty kadłuba stanowi zewnętrzna szczelna dla wody osłona śródokręcia pierwotnego kadłuba tankowca.

Obszar podwójnego poszycia zawiera otwory dostępu usytuowane przy części rufowej, we wkładce i/lub w części dziobowej.

Sposób wytwarzania tankowca z podwójnym poszyciem, według wynalazku polega na tym, że tankowiec mający kadłub składający się z części dziobowej, śródokręcia ze zbiornikami ładunku i części rufowej wyposaża się w dodatkowe poszycie kadłuba w co najmniej jego części tworząc podwójne poszycie kadłuba.

Sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że oddziela się część dziobową od śródokręcia wzdłuż tylnej krawędzi części dziobowej i przedniej krawędzi śródokręcia usytuowanych przylegle do przedniego zakrzywionego końca części dziobowej. Następnie pomiędzy oddzieloną częścią dziobową i śródokręciem umieszcza się wkładkę, której kształt jest dopasowany do kształtu przedniego zakrzywionego końca części dziobowej i ma zakrzywienie odpowiadające zakrzywieniu części dziobowej i mocuje się wkładkę w kadłubie poprzez przymocowanie jej do części dziobowej i śródokręcia na każdej jej końcowej krawędzi. Po tym na śródokręcie nakłada się zewnętrzne poszycie zawierające zewnętrzne dno i zewnętrzne burty, które mają kształt odpowiadający kształtowi śródokręcia. Przy tym mocuje się zewnętrzne dno i zewnętrzne burty z odstępem od śródokręcia z przodu od dołączonej wkładki do tyłu do końca zbiorników ładunkowych w śródokręciu i łączy się je z wewnętrznymi burtami i wewnętrznym dnem śródokręcia kształtując je zbieżnie do powierzchni burt i dna części rufowej kadłuba za zbiornikami ładunkowymi. Wokół wkładki formuje się gładką powierzchnię kadłuba łączącą część dziobową z zewnętrzną powierzchnią zewnętrznych burt i zewnętrznego dna śródokręcia zwiększając wymiar pokładu i zarysu kadłuba.

Dołącza się wkładkę, którą wcześniej kształtuje się z podwójnym poszyciem składającym się z wewnętrznego dna i zewnętrznego dna, a przestrzeń jej podwójnego poszycia łączy się z przestrzenią pomiędzy zewnętrznymi burtami i wewnętrznymi burtami oraz z przestrzenią pomiędzy dnem zewnętrznym i dnem wewnętrznym śródokręcia.

Wkładkę kształtuje się dopasowując poziom jej pokładu i wysokość jej wolnej burty do poziomu pokładu i wysokości wolnej burty części dziobowej i śródokręcia.

Zachowuje się szczelne dla wody poszycie pierwotnego kadłuba tankowca jako wewnętrzne dno i wewnętrzne burty śródokręcia.

Wykonuje się konieczne otwory dostępu do obszaru podwójnego poszycia przy części rufowej, we wkładce i/lub w części dziobowej.

Sposób według wynalazku umożliwia prostą i względnie niedrogą przebudowę kadłuba statku z pojedynczym poszyciem na kadłub z poszyciem podwójnym, bez ujemnego wpływu na stabilność całego statku. Przy tym pozostawia się w największym stopniu jak to możliwe pierwotny podwodny kształt kadłuba i zachowuje się, lub nawet zwiększa się, pojemność ładowną statku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje tankowiec zmodyfikowany według wynalazku, w widoku z boku, fig. 2 - tankowiec z fig. 1 w przekroju wzdłuż linii I-I z fig. 1, fig. 3 - środkowa część kadłuba tankowca z fig. 1, w przekroju wzdłuż linii II-II, na którym jest widoczna konstrukcja pokładu a wewnętrzne szczegóły są pominięte.

177 147

Na figurach 1 i 2 przedstawiono tankowiec po przebudowie, który ma część dziobową 1, część rufową 2 i śródokręcie 3. Te części 1, 2, 3 zawierają zwykle okrętowe wyposażenie takie jak zaczepy, ster, śrubę, silniki okrętowe, kajuty załogi, układ pompowania ładunku i tak dalej. Ponieważ wszystkie one pozostają niezmienione podczas przebudowy, nie są one dalej omawiane. Część dziobowa 1 kadłuba przed przebudową rozciąga się do przodu od tylnej krawędzi 4. W pierwotnym statku, przed przebudową, część dziobowa 1 jest przymocowana do przedniej krawędzi 11 śródokręcia 3.

Przed częścią rufową 2, w obrębie śródokręcia 3, znajduje się obszar ładunkowy. W praktyce, obszar ładunkowy jest wewnątrz podzielony na zbiorniki ładunkowe 5, 6, 7, 8 i 9 do przetrzymywania ładunku i zawiera obszar przeznaczony na pompy i tym podobne do obsługi ładunku. Część rufowa 2 jest usytuowana do tyłu od tylnej krawędzi 10 śródokręcia 3, a śródokręcie 3 obejmuje część kadłuba pomiędzy krawędziami tylną 10 i przednią 11 śródokręcia 3. Ani część dziobowa 1, ani część rufowa 2 nie mają podwójnego poszycia i nie jest to zmieniane podczas przebudowy, z wyjątkiem przedniego odcinka części rufowej 2.

Pierwszy etap przebudowy polega na rozcięciu pierwotnego kadłuba wzdłuż płaszczyzny poprzecznej w celu oddzielenia części dziobowej 1 i śródokręcia 3 wzdłuż odpowiednio tylnej krawędzi 4 części dziobowej 1 i przedniej krawędzi 11 śródokręcia 3. Po rozdzieleniu, część dziobową 1 odsuwa się od pozostałej części kadłuba na odległość umożliwiającą umieszczenie pomiędzy nimi wkładki 12. Jak pokazano w rzucie widocznym na fig. 2, wkładkę 12 kształtuje się z zewnętrznymi ścianami bocznymi 13 utrzymującymi jak najdokładniej zakrzywienie pierwotnej części dziobowej 1, co powoduje zwiększenie szerokości kadłuba na połączeniu ze śródokręciem 3, ponieważ pierwotny kadłub jest nieco węższy niż szerokość tylnej krawędzi 14 dołączonej wkładki 12. W podobny sposób zwiększony jest dolny zarys kadłuba w obszarze wkładki 12. Zarys dolny tworzy zewnętrzne dno 15 wkładki 12, które jest usytuowane niżej niż przednia krawędź 16 wewnętrznego dna 19 śródokręcia 3 (patrz fig. 3). Wkładka 12 ma podwójne dno, ponieważ posiada wewnętrzne burty 17 i wewnętrzne dno 18. Jak pokazano, wewnętrzne burty 17 mają zakrzywienie zgodne z zakrzywieniem części dziobowej 1 i są ustawione z przesunięciem na tylnej krawędzi 14 wkładki 12. Jest jednak korzystne, gdy powierzchnia wewnętrznego dna 18 wkładki 12 jest ustawiona w jednej linii z powierzchnią wewnętrznego dna 19 śródokręcia 3.

Drugi etap przebudowy polega na umieszczeniu nowego zewnętrznego dna 21 i zewnętrznych burt 20 w obszarze zbiorników ładunkowych 5, 6, 7, 8, 9 śródokręcia 3 tankowca. Jak widać na fig. 2 i 3, umieszcza się zewnętrzne burty 20 i zewnętrzne dno 21 oddalone od wewnętrznego dna 19 kadłuba pierwotnego statku i przymocowane do niego. Grubość zastosowanego zewnętrznego dna 21 i zewnętrznych burt 20 śródokręcia 3 i dodatkowe wewnętrzne ramy umieszczone wewnątrz obszaru podwójnego poszycia, są dobrane zgodnie z praktyką w budowie okrętów. Ze względu na zwiększenie szerokości kadłuba i zarysu wskutek włączenia wkładki 12, powierzchnie zewnętrznych burt 20 i zewnętrznego dna 21 śródokręcia 3 są gładko połączone z zewnętrzną powierzchnią wkładką 12, zapewniając gładki, ciągły kształt części podwodnej statku od początku do końca śródokręcia 3.

Jeżeli wymaga się, aby podwójne poszycie rozciągało się tylko na obszarze zbiorników ładunkowych 5, 6, 7, 8, 9, nie stosuje się go w części rufowej 2. W tym przypadku przed tylną krawędzią 10 śródokręcia 3, dodatkowe poszycie jest zbieżne do wewnątrz na odpowiednich odcinkach dennym 22 i bocznych 23, jak pokazano na fig. 1-3. W tym przypadku nie jest konieczne przerywanie w jakikolwiek sposób szczelnej osłony pierwotnego poszycia kadłuba i pozostawia się pierwotne poszycie kadłuba jako wewnętrzną warstwę podwójnego poszycia wytworzonego wokół śródokręcia 3. Konieczne otwory dostępu do obszaru podwójnego poszycia są wykonywane w jednym lub obu tylnych obszarach 25 lub przednich obszarach 26 podwójnego poszycia. Jeżeli konieczne, dostęp może być także zapewniony na poziomie 27 głównego pokładu.

177 147

Jak pokazano, we wkładce 12 są zawarte dodatkowe zbiorniki ładunkowe 24 mające podwójne poszycie. Jeżeli ta dodatkowa przestrzeń ma być wykorzystana inaczej, podwójne poszycie może nie być konieczne. Korzystnie, wkładka 12 utrzymuje poziom pokładu i wysokość burty sąsiadującej części dziobowej 1.

Jak pokazano, dodane podwójne poszycie kadłuba rozciąga się zasadniczo do pierwotnego poziomu 27 głównego pokładu.

177 147

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład Ί0 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Tankowiec z podwójnym poszyciem, mający kadłub zawierający część dziobową i śródokręcie ze zbiornikami ładunkowymi i część rufową, którego kadłUb ma co najmniej w części podwójne poszycie, znamienny tym, że zawiera, zamocowaną pomiędzy częścią dziobową (1) odsuniętą od śródokręcia (3), wkładkę- (12), której kształt jest dopasowany do kształtu przedniego zakrzywionego końca części dziobowej (1) i- która ma zakrzywienie odpowiadające zakrzywieniu części dziobowej (1), a podwójne poszycie jest usytuowane co najmniej wokół śródokręcia (3), z przodu od wkładki (12) do tyłu do końca zbiorników ładunkowych (5, 6, 7, 8, 9) w śródokręciu (3) i zawiera zewnętrzne dno (21) oraz zewnętrzne burty (20) zamocowane z odstępem od wewnętrznego dna (19) i wewnętrznych burt (19') śródokręcia (3), przy czym zewnętrzne dno (21) i zewnętrzne burty (20) mają kształt odpowiadający kształtowi wewnętrznego dna (19) i wewnętrznych burt (19') i są z nimi połączone oraz z tyłu za zbiornikami ładunkowymi (5, 6, 7, 8, 9) zewnętrzne dno (21) posiada odcinek denny (22), a zewnętrzne burty (20) posiadają odcinki boczne (23), które są zbieżne do powierzchni boków i dna części rufowej (2) kadłuba, a zewnętrzna powierzchnia wkładki (12) jest gładko połączona z powierzchniami zewnętrznego dna (21) i zewnętrznych burt (20) śródokręcia (3).
2. 2. Tankowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że wkładka (12) ma podwójne poszycie składające się z wewnętrznego dna (15) i zewnętrznego dna (18), a przestrzeń jej podwójnego poszycia jest połączona z przestrzenią pomiędzy zewnętrznymi burtami (20) i wewnętrznymi burtami (19') oraz z przestrzenią pomiędzy dnem zewnętrznym (21) i dnem wewnętrznym (19) śródokręcia (3).
3. 3. Tankowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że pokład i wolna burta wkładki (12) jest na takim samym poziomie jak pokłady i wolne burty części dziobowej (1) i śródokręcia (3).
4. 4. Tankowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnętrzne dno (19) i wewnętrzne burty (19') kadłuba stanowi zewnętrzna, szczelna dla wody osłona śródokręcia (3) pierwotnego kadłuba tankowca.
5. 5. Tankowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że obszar podwójnego poszycia zawiera otwory dostępu usytuowane przy części rufowej (2), we wkładce (24) i/lub w części dziobowej (1).
6. 6. Sposób wytwarzania tankowca z podwójnym poszyciem, w którym tankowiec mający kadłub składający się z części dziobowej, śródokręcia ze zbiornikami ładunku i części rufowej wyposaża się w dodatkowe poszycie kadłuba w co najmniej jego części tworząc podwójne poszycie kadłuba, znamienny tym, że oddziela się część dziobową (1) od śródokręcia (3) wzdłuż tylnej krawędzi (4) części dziobowej (1) i przedniej krawędzi (11) śródokręcia (3) usytuowanych przylegle do przedniego zakrzywionego końca części dziobowej, a następnie pomiędzy oddzieloną częścią dziobową (1) i śródokręciem (3) umieszcza się wkładkę (12), której kształt jest dopasowany do kształtu przedniego zakrzywionego końca części dziobowej (1) i ma zakrzywienie odpowiadające zakrzywieniu części dziobowej (1) i mocuje się wkładkę (12) w kadłubie poprzez przymocowanie jej do części dziobowej (1) i śródokręcia (3) na każdej jej końcowej krawędzi, po czym na śródokręcie (3) nakłada się zewnętrzne poszycie zawierające /zewnętrzne dno (21) i zewnętrzne burty (20), które mają kształt odpowiadający kształtowi śródokręcia (3), przy czym mocuje się zewnętrzne dno (21) i zewnętrzne burty (20) z odstępem od śródokręcia (3) z przodu od dołączonej wkładki (12) do tyłu do końca zbiorników ładunkowych (5, 6,
7. 7, 8, 9) w śródokręciu (3) i łączy się je z wewnętrznymi burtami (20) i wewnętrznym dnem (19) śródokręcia (3) kształtując je zbieżnie do powierzchni burt i dna części rufowej (2) kadłuba za m 147 zbiornikami ładunkowymi (5,6, Ί, 8 9), a wokół wkładki (12) formuje się gładką powierzchnię kadłuba łączącą część dziobową (1) z zewnętrzną powierzchnią zewnętrznych burt (20) i zewnętrznego dna (21) śródokręcia (3) zwiększając wymiar pokładu i zarysu kadłuba.

   Ί. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że dołącza się wkładkę (12), którą wcześniej kształtuje się z podwójnym poszyciem składającym się z wewnętrznego dna (15) i zewnętrznego dna (18), a przestrzeń jej podwójnego poszycia łączy się z przestrzenią pomiędzy zewnętrznymi burtami (20) i wewnętrznymi burtami (19') oraz z przestrzenią pomiędzy dnem zewnętrznym (21) i dnem wewnętrznym (19) śródokręcia (3).
8. 8. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że wkładkę (12) kształtuje się dopasowując poziom jej pokładu i wysokość jej wolnej burty do poziomu pokładu i wysokości wolnej burty części dziobowej (1) i śródokręcia (3).
9. 9. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że zachowuje się szczelne dla wody poszycie pierwotnego kadłuba tankowca jako wewnętrzne dno (19) i wewnętrzne burty (19') śródokręcia (3).
10. 10. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że wykonuje się konieczne otwory dostępu do obszaru podwójnego poszycia przy części rufowej (2), we wkładce (12) i/lub w części dziobowej (1).