PL175821B1 - Łącznik elektryczny - Google Patents

Abstract

1. Lacznik elektryczny majacy wtyczke i gniazd- ko, które to gniazdko korzystnie unosi wtyk uziemia- jacy, maske przesuwana przez elementy powrotne do polozenia zamknietego z przodu otworów gniazdka, elementy uruchamiajace maske na wtyczce i uklad blokujacy maske, znamienny tym, ze uklad blokujacy (6) jest utworzony przez elementy oddzielone od ma- ski (3), a wtyczka (1) jest wyposazona w odblokowu- jace urzadzenie regulacyjne (7) wspólpracujace z ukla- dem blokujacym (6) maske (3) i elementami urucha- miajacymi maske (3). F IG . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest łącznik elektryczny mający wtyczkę i gniazdko.

Znany jest łącznik elektryczny składający się z części zewnętrznej czyli gniazdka, zawierającego jeden lub więcej otworów ze stykami elektrycznymi oraz części wewnętrznej czyli wtyczki, zawierającej jeden lub więcej wtyków wchodzących do otworów gniazdka. W przypadku, gdy gniazdko jest zamocowane do ściany lub szyny, jest ono często nazywane wyjściem.

Znany jest łącznik elektryczny stosowany w gospodarstwie domowym, zasilany na przykład napięciem 110 lub 220 woltów, w którym wtyczka i gniazdko są zaopatrzone w dwa

175 821 przewody wraz z przewodem uziemiającym. W przypadku, gdy układ zawiera taki przewód uziemiający, jest on montowany na gniazdku, poza otworami umieszczonymi odpowiednio do wtyków wtyczki.

Gniazdka stwarzają niebezpieczeństwo dla dzieci, gdy próbują one wkładać metalowe przedmioty, na przykład gwoździe, śruby, igły, do otworów, w wyniku czego mogą zostać porażone prądem elektrycznym. Zapobiegano temu przez montowanie na gniazdkach elementów zabezpieczających, które odizolowują otwory. Elementy zabezpieczające są bocznikowane przez wtyki wtyczki lub przez dodatkowy wtyk kontrolny, gdy wtyczka jest włożona do gniazdka. Takie urządzenia spełniają dwa zadania: z jednej strony chronią przed wypadkami, a z drugiej strony umożliwiają rozróżnienie przyrządów, które można wprowadzić do tak zamocowanego gniazdka i których nie należy wprowadzać, ponieważ tylko szczególne wtyczki mają elementy odłączające elementy zabezpieczające otwory. Dla przykładu mieszkanie lub sklep może być wyposażone w zasilanie wszystkich urządzeń gospodarstwa domowego i różnych przyrządów oraz ponadto zasilanie elektryczne szczególnego przeznaczenia dla czułych urządzeń, takich jak komputery.

Znany jest z francuskiego opisu świadectwa użyteczności nr 2 271 680 łącznik elektryczny zawierający z jednej strony gniazdko z maską uszczelniającą otwory maski dla ich odizolowania, a z drugiej strony wtyczkę, która poza dwoma wtykami zasilającymi ma także dodatkowy wtyk zamocowany przy pomocy elementów, które podpierają obrotowo maskę, aby umożliwić dostęp wtyków do otworów. Łącznik ten spełnia więc zadanie zabezpieczające oraz rozróżniające, to jest polaryzujące, jednak dziecko jest tutaj w stanie obrócić maskę.

Znany jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 494 809 układ wtyczki z adapterem regulującym wkładanie wtyczki do gniazdka. Urządzenie to umożliwia rozróżnienie pomiędzy przyrządem, który ma być podłączony, a przyrządem, którego nie należy podłączać do danego źródła zasilania, lecz nie zapewnia zabezpieczenia dla dzieci.

Znany jest układ wprowadzony na rynek pod nazwą Securiprise w latach 1982 i 1983, w którym elementami izolującymi otwory wtyczki są dwie zapadki stykowe, które wycofują się sprężyście z otworów w położeniu nieczynnym i przesuwają się do położenia czynnego przy pomocy elementów oporowych spoczywających na wtyczce. Te zapadki są dołączone do źródła zasilania, natomiast otwory są zwykle połączone z przewodami prądowymi. W wyniku przerwania zasilania elektrycznego w położeniu nieczynnym zapadek, zapadki te odizolowują otwory gniazdka. Podobnie do wymienionego powyżej francuskiego świadectwa użyteczności nr 2 271 680, zaletą takiego łącznika jest to, że dzięki elementom oporowym spoczywającym na oprawce dostosowanej do wtyczki, użytkownik nie musi nadzorować elementów zabezpieczających. Jednak funkcja zabezpieczania takiego łącznika jest niewłaściwa, ponieważ można włożyć zakrzywiony przedmiot metalowy równocześnie do dwóch otworów i tego rodzaju łącznik nie spełnia obecnie stosowanych przepisów bezpieczeństwa.

Obecnie stosowane przepisy bezpieczeństwa wymagają, żeby tego rodzaju łącznik nie tylko zapewniał zamknięcie, to znaczy odizolowanie, dwóch otworów, gdy wtyczka zostaje wyjęta, lecz także urządzenie zabezpieczające musi zapewnić ochronę, gdy wtyk jest włożony do jednego z dwóch otworów.

Znane jest z opisu patentowego Luksemburga nr 67 675 gniazdko z pokrywą w pewnej odległości od jego powierzchni czołowej, mającą otwory ustawione osiowo względem otworów w powierzchni czołowej gniazdka, która jest dołączona do przewodów zasilających. Pomiędzy pokrywą i powierzchnią czołową jest umieszczona maska obrotowa, która ma dwa sprężyste ramiona usytuowane pomiędzy otworami odpowiadającymi gniazdku i zamocowane przy pomocy wtyków, które mogą blokować się w jednym z otworów powierzchni czołowej gniazdka, gdy te dwa ramiona nie są razem uruchamiane przez dwa wtyki wtyczki. Taki łącznik spełnia wymagania przepisów bezpieczeństwa, lecz nie umożliwia rozróżniania dwóch źródeł zasilania.

Znana jest także maska mająca dwa sprężyste ramiona wyposażone we wtyki, podobnie do opisanej powyżej maski, lecz przesuwające się ruchem ślizgowym wewnątrz łącznika i powracające sprężyście do położenia zamkniętego pomiędzy otworami gniazdka.

Znane są w Wielkiej Brytanii źródła zasilania elektrycznego zawierające maski zamocowane z możliwością utrzymywania ich w położeniu zamkniętym. Takie układy działają w

175 821 oparciu o zasadę, że w Wielkiej Brytanii źródła zasilania, jeżeli mają wtyk uziemiający, to jest on unoszony przez wtyczkę i jest dłuższy niż wtyki dołączone do przewodów elektrycznych. W wyniku tego nie mogą być one dostosowane do urządzeń, w których wtyk uziemiający jest unoszony przez gniazdko.

Znany jest z europejskiego zgłoszenia patentowego nr EP 0 539 093 łącznik elektryczny stosowany w Wielkiej Brytanii, utworzony przez wtyczkę i gniazdko, gdzie na wtyczce jest zamontowany wtyk dłuższy niż dwa pozostałe wtyki wtyczki. Maska jest utrzymywana w najbliższym położeniu przez zatrzask, który jest uruchamiany przez wtyk uziemiający, gdy wtyk jest wkładany do gniazdka. Wówczas, gdy maska zostaje zwolniona w wyniku działania wtyku uziemiającego, w związku z faktem, że wtyk uziemiający jest dłuższy niż dwa pozostałe wtyki wtyczki, to dwa wtyki, inne niż wtyk uziemiający, oddziałują na maskę, aby otwory były otwarte. W takiej konstrukcji maska jest uruchamiana przez dowolną, konwencjonalną wtyczkę typu angielskiego.

Znany jest ze zgłoszenia Wielkiej Brytanii nr 2 260 863 łącznik elektryczny, który działa w ten sam sposób, jak łącznik w zgłoszeniu europejskim rozważanym powyżej. Wtyczka i gniazdko są utworzone w sposób angielski, to znaczy z wtykiem uziemiającym na wtyczce, dłuższym niż pozostałe wtyki. Maska jest najpierw uruchamiana przez ten wtyk uziemiający i następnie przez dwa pozostałe wtyki.

Znane jest z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 281 156 gniazdko zawierające elementy zabezpieczające, montowane na wtyczce i zabezpieczające na przykład przed dziećmi.

W łączniku elektrycznym według wynalazku układ blokujący jest utworzony przez elementy oddzielone od maski, wtyczka jest wyposażona w odblokowujące urządzenie regulacyjne współpracujące z układem blokującym maskę i elementami uruchamiającymi maskę.

Korzystnie układ blokujący ma dwa ramiona zamontowane na gniazdku.

Korzystnie ramiona są zamocowane obrotowo na gniazdku.

Korzystnie ramiona mają końce umieszczone naprzeciw maski.

Korzystnie każdy koniec ramion ma powierzchnię nachyloną w kierunku otworów gniazdka dla odsuwania końców od otworów.

Korzystnie ramiona mają kołki, które w położeniu zablokowanym są umieszczone naprzeciw maski dla zapobiegania przesunięciu maski odsłaniającemu otwory pokrywy gniazdka i otwory płytki czołowej gniazdka.

Korzystnie ramiona są wyposażone w elementy powrotne do przesuwania ramion do położenia zablokowanego.

Korzystnie odblokowujące urządzenie regulacyjne ma tarczę unoszącą dwa kołki, zamocowaną na wtyczce i wprowadzoną pomiędzy gniazdko i wtyczkę przy ich połączeniu.

Korzystnie kołki tarczy są umieszczone po każdej stronie kołków wtyczki i są oddalone o odstęp równy odstępowi pomiędzy końcami ramion w położeniu zablokowanym. Kołki tworzą styk z nachylonymi powierzchniami przy zbliżaniu się wtyczki i odsuwają końce ramion przy pomocy elementów powrotnych dla uwolnienia maski.

Korzystnie elementy powrotne w położeniu zablokowanym wprowadzają maskę w położenie zamknięte.

Korzystnie elementy powrotne stanowi sprężyna umieszczona jednym końcem w kołnierzu przesuwnym ślizgowo na gniazdku, przy czym końce ramion układu blokującego spoczywają na stronie zewnętrznej kołnierza.

Korzystnie elementy powrotne stanowi giętka łopatka spoczywająca na końcach ramion.

Zaletą wynalazku jest dostarczenie łącznika elektrycznego składającego się z gniazdka i wtyczki, które to gniazdko ma wtyk uziemiający lub go nie ma, zapewniającego blokowanie masek otworów gniazdka. Łącznik spełnia wymaganą podwójną funkcję zabezpieczania i rozróżniania źródeł zasilania, to jest polaryzacji.

Łącznik zapewnia użytkownikowi bezpieczeństwo i spełnia wymagania stawiane przez obecne przepisy. Zmodyfikowany łącznik z elementami blokującymi maskę umożliwia rozróżnienie pomiędzy różnymi źródłami zasilania elektrycznego.

175 821

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia łącznik elektryczny według wynalazku, w przekroju częściowym, fig. 2 gniazdko z maską w położeniu zablokowanym, w widoku perspektywicznym z odsłoniętymi elementami, fig. 3 - gniazdko z fig. 2 w widoku z góry, fig. 4 - gniazdko w przekroju wzdłuż strzałki IV z fig. 3, fig. 5 - gniazdko z maską w położeniu odblokowanym, w widoku z góry, fig. 6 gniazdko w przekroju wzdłuż strzałki VI z fig. 5, fig. 7 - drugi przykład wykonania gniazdka pokazanego w położeniu zablokowanym i fig. 8 - gniazdko z fig. 7 w położeniu odblokowanym.

Figura 1 rysunku przedstawia łącznik elektryczny, który ma wtyczkę 1 i gniazdko 2. Wtyczka 1 ma dwa wtyki 10, które są wkładane do otworów 20 gniazdka 2 i są dołączone do zasilających przewodów elektrycznych, które nie są pokazane na rysunku. Wtyczka 1 może mieć zwykły, nie pokazany na rysunku, otwór odbierający przewód uziemiający unoszony przez gniazdko 2.

Gniazdko 2 ma kształt umożliwiający umieszczenie w nim maski 3. W tym celu jest zamontowana pokrywa 4 umieszczona w pewnej odległości od płytki czołowej 21 gniazdka 2. Przez pokrywę 4 przechodzą dwa otwory 40 ustawione współosiowo z otworami 20 płytki czołowej 21. Pokrywa 4 ma kształt umożliwiający również przejście wtyku uziemiającego, jeżeli jest on zastosowany.

Maska 3 jest umieszczona pomiędzy otworami 40 pokrywy 4 i otworami 20 płytki czołowej 21 tak, że reguluje przejście wtyków 10 wtyczki 1 w kierunku otworów 20.

Figura 2 przedstawia maskę 3, która składa się z podstawy 30 i dwóch ramion 31 oraz ma kształt litery T.

Figura 3 przedstawia, że podstawa 30 maski 3 ma półkoliste wycięcie 37 dopasowane do wycięcia 27 płytki czołowej 21, przeznaczone do nie pokazanego wtyku uziemiającego. Ramiona 31 mają po jednej stronie piasty 34 i po drugiej stronie występy 32. Piasty 34 i występy 32 są dopasowane do siebie i usytuowane na ramionach 31 tak, że są ustawione w linii z otworami 40 i 20, gdy maska 3 jest umieszczona pomiędzy płytką czołową 21 i pokrywą 4 gniazdka 2. Piasty 34 są umieszczone naprzeciw otworów 40 pokrywy 4, natomiast występy 32 są umieszczone naprzeciw otworów 20 płytki czołowej 21. '

Figury 2 do 6 przedstawiają gniazdko 2 z fig. 1 z usuniętą pokrywą 4 dla uproszczenia rysunku.

Płytka czołowa 21 gniazdka 2 posiada żebro 23 o przekroju trójkątnym, natomiast podstawa 30 maski 3 ma rowek 33 o przekroju trójkątnym, przy czym kąt wierzchołkowy rowka 33 jest większy niż kąt wierzchołkowy żebra 23.

Maska 3 jest zamocowana z podparciem obrotowym na płytce czołowej 21, przez umieszczenie rowka 33 na żebrze 23. Ta strona maski 3, która nie ma rowka 33, ma kształt dwuścienny, skutkiem czego maska 3 jest podparta obrotowo wewnątrz obudowy utworzonej przez płytkę czołową 21 i pokrywę 4.

Maska 3 jest poddawana działaniu elementów powrotnych, które przesuwają ją z powrotem do położenia tak zwanego zamkniętego, w którym uszczelnia otwory 20 gniazdka 2. Na fig. 2 elementy powrotne stanowi sprężyna 5 umieszczona pomiędzy kołnierzem 25 płytki czołowej 21 i elementem końcowym 35 na sprężynie 5.

Sprężyna 5 przywraca sprężyście maskę 3 do położenia z fig. 2 i 3, w którym ramiona 31 spoczywają na bokach oporowych 22 gniazdka 2 i są umieszczone powyżej otworów 20 płytki czołowej 21. W położeniu zamkniętym maska 3 jest umieszczona pomiędzy otworami 40 pokrywy 4 i otworami 20 płytki czołowej 21 gniazdka 2 oraz blokuje dostęp do otworów 20, które są dołączone do zasilania elektrycznego.

Sprężynę 5 można zastąpić innymi elementami powrotnymi, na przykład elementami magnetycznymi. Elementy te są odpychane i umieszczone pomiędzy maską 3 i tą częścią gniazdka 2, która występuje wokół kołnierza 25 lub są przyciągane i umieszczone pomiędzy maską 3 i bokami oporowymi 22. W takiej konstrukcji maska 3 przesuwa się następnie tylko od położenia zamkniętego przy pomocy elementów zamocowanych na wtyczce 1, które w danym przypadku stanowią wtyki 10 wtyczki 1.

175 821

Maska 3 jest popychana z powrotem w wyniku symetrycznego i równoczesnego działania wtyków 10 wtyczki 1. W tym celu górny bok każdej piasty 34 jest nachylony w kierunku boków oporowych 22, wysokość piast 34 jest więc najmniejsza najbliżej boków oporowych 22.

Po włożeniu wtyków 10 wtyczki 1 do otworów 40 pokrywy 4 w celu realizacji połączenia elektrycznego, końce kołków 10 tworzą styk z nachylonymi bokami piast 34, w wyniku czego maska 3 jest wprowadzana przez działanie sprężyny 5 do położenia otwartego pokazanego na fig. 5. Wówczas maska 3 odsłania otwory 20 i umożliwia włożenie wtyków 10.

Jeżeli wtyczka 1 jest włożona nieco asymetrycznie lub jeżeli do otworów 20 gniazdka 2 jest włożony przedmiot inny niż wtyczka 1, maska 3 obróci się wokół żebra 23, skutkiem czego jeden z występów 32 wchodzi do otworu 20 i zapobiega wycofaniu się maski 3 w kierunku położenia otwartego.

Łącznik ma układ blokujący 6 maskę 3, który jest oddzielnym elementem utrzymującym maskę 3 w położeniu zamkniętym, w którym izoluje ona otwory 20 gniazdka 2.

Układ blokujący 6 ma dwa ramiona 60 zamontowane na płytce czołowej 21 gniazdka 2. Ramiona 60 obracają się dzięki zamocowaniu ich na króćcach 26 płytki czołowej 21 lub unoszą trzpienie umieszczone w otworach 20 płytki czołowej 21.

Ramiona 60 mają końce 65 i 66, które są pokazane na fig. 5 jako wzajemnie prostopadłe. Końce 66 są umieszczone naprzeciw maski 3 i mają powierzchnię 67 nachyloną w kierunku otworów 20 płytki czołowej 21 w taki sposób, że siła przyłożona pionowo od góry do dołu do nachylonej powierzchni 67 powoduje odsunięcie końców 66 od otworów 20.

W pewnej odległości od końcowych obszarów końców 66, ramiona 60 mają kołki 63 umieszczone na ich wewnętrznej stronie i prostopadłe do końców 66. Kołki 63 są przeciwległe względem ramion 31 maski 3.

Elementy powrotne przesuwają ramiona 60 w takim kierunku, że końce 66 zbliżają się do otworów w płytce czołowej 21. W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 2, 3 i 5 elementy powrotne są sprężyste i stanowią sprężynę 5, która odpycha maskę 3 do położenia zamkniętego. W tym celu kołnierz 25 mieszczący w sobie jeden koniec sprężyny 5 ślizga się na płytce czołowej 21 wtyczki 1, a końce 65 ramion 60 spoczywają na stronie zewnętrznej gniazdka 2.

Wówczas, gdy na gniazdko 2 nie działa żadna siła, sprężyna 5 odpycha maskę 3 do położenia zamkniętego i ramiona 60 do położenia, w którym blokują one maskę 3.

Figury 7 i 8 przedstawiają drugi przykład wykonania gniazdka, w którym elementy powrotne mogą różnić się od elementów przywracających maskę 3 do położenia zamkniętego. Przesuwny kołnierz 25 jest tutaj zastąpiony przez nieruchomy kołnierz 28, który na powierzchni skierowanej do końców 65 ramion 60 unosi króciec 29, na którym jest zamocowana giętka łopatka 51. Giętka łopatka 51 spoczywa na końcach 65 ramion 60 i odpycha je w kierunku blokowania przez elementy blokujące.

Jako elementy powrotne blokujące ramiona 80 można zastosować także inne urządzenia. Dla przykładu wokół króćców 26 są zastosowane elementy sprężyste, albo też elementy magnetyczne, które w przypadku przyciągania są zamontowane naprzeciw końców 66 ramion 60, natomiast w przypadku odpychania naprzeciw końców 65 ramion 60.

Figury 2, 3 i 4 pokazują położenie zablokowane, w którym występy 63, pokazane na fig. 5 i 6, są ustawione przeciwległe względem ramion 31 maski 3, aby zapobiec przesunięciu maski 3 w kierunku, który spowodowałby odsłonięcie otworów 20. W tym przypadku maska 3 jest utrzymywana pomiędzy występami 63 ramion 60 i bokami oporowymi 22 płytki czołowej 21.

Jeżeli usiłuje się włożyć zwykłą wtyczkę 1 do gniazdka 2, którego maska 3 jest zablokowana w powyższy sposób, maska 3 nie przesunie się, aby zapewnić dostęp do otworów 20, nawet jeżeli wtyki 10 są właściwie dociśnięte do piast 34.

Do gniazdka 2 według wynalazku można włożyć jedynie wtyczki 1 wyposażone w urządzenie regulacyjne 7 pokazane na fig. 1. Urządzenie regulacyjne 7 składa się z tarczy 70 unoszącej dwa kołki 71 i zamontowanej na wtyczce 1 tak, że zostaje wprowadzona pomiędzy wtyczkę 1 i gniazdko 2 przy realizacji połączenia. Urządzenie regulacyjne 7 jest montowane na wtyczce 1 podczas produkcji, na przykład przez dołączenie lub przykręcenie śrubami do wtyczki 1 urządzenia, która jest dopasowana do gniazdka 2 wyposażonego w elementy blokujące. Inaczej urządzenie regulacyjne 7 jest utworzone przez wtyczkę 1, która sama ma kołki 71.

175 821

Kołki 71 są umieszczone na końcach średnicy, każdy na zewnątrz właściwego wtyku 10. Odległość pomiędzy kołkami 71 jest równa odległości pomiędzy końcami 66 ramion 60, gdy są one zablokowane.

Wówczas, gdy wtyczka 1 przybliża się, kołki 71 tworzą styk z nachylonymi powierzchniami 67 i oddalają się od końców 66 ramion 60 w wyniku działania siły wywieranej przez sprężynę 5. Kołki 71, występujące pomiędzy płytką czołową 21 i ramionami 60, zapobiegają sprężystemu powrotowi ramion 60 do ich położenia zablokowanego i następnie maska 3 zostaje dociśnięta z powrotem przez kołki 10 oddziałujące na gniazdka 34.

Pokrywa 4 ma otwory 47 do prowadzenia kołków 71, gdy wtyczka 1 przybliża się.

Maska 3 ma różną postać, jest przesuwana ruchem postępowym lub obrotowym, przez równoczesne oddziaływanie wtyków 10 wtyczki 1 lub przez inne elementy unoszone na wtyczce 1. Maska 3 jest zamontowana bezpośrednio na urządzeniu regulacyjnym 7 lub oddzielona od niego.

175 821

175 821

FIG. 4

23

175 821

FIG.6

175 821

FIG. 8

175 821

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Łącznik elektryczny mający wtyczkę i gniazdko, które to gniazdko korzystnie unosi wtyk uziemiający, maskę przesuwaną przez elementy powrotne do położenia zamkniętego z przodu otworów gniazdka, elementy uruchamiające maskę na wtyczce i układ blokujący maskę, znamienny tym, że układ blokujący (6) jest utworzony przez elementy oddzielone od maski (3), a wtyczka (1) jest wyposażona w odblokowujące urządzenie regulacyjne (7) współpracujące z układem blokującym (6) maskę (3) i elementami uruchamiającymi maskę (3).
2. 2. Łącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że układ blokujący (6) ma dwa ramiona (60) zamontowane na gniazdku (2).
3. 3. Łącznik według zastrz. 2, znamienny tym, że ramiona (60) są zamocowane obrotowo na gniazdku (2).
4. 4. Łącznik według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że ramiona (60) mają końce (66) umieszczone naprzeciw maski (3).
5. 5. Łącznik według zastrz. 3, znamienny tym, że każdy koniec (66) ramion (60) ma powierzchnię (67) nachyloną w kierunku otworów (20) gniazdka (2) dla odsuwania końców (66) od otworów (20).
6. 6. Łącznik według zastrz. 5, znamienny tym, że ramiona (60) mają kołki (63), które w położeniu zablokowanym są umieszczone naprzeciw maski (3) dla zapobiegania przesunięciu maski (3) odsłaniającemu otwory (40) pokrywy (4) gniazdka (2) i otwory (20) płytki czołowej (21) gniazdka (2).
7. 7. Łącznik według zastrz. 6, znamienny tym, że ramiona (60) są wyposażone w elementy powrotne (5, 51) do przesuwania ramion (60) do położenia zablokowanego.
8. 8. Łącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że odblokowujące urządzenie regulacyjne (7) ma tarczę (70) unoszącą dwa kołki (71), zamocowaną na wtyczce (1) i wprowadzoną pomiędzy gniazdko (2) i wtyczkę (1) przy ich połączeniu.
9. 9. Łącznik według zastrz. 8, znamienny tym, że kołki (71) tarczy (70) są umieszczone po każdej stronie kołków (10) wtyczki (1) i są oddalone o odstęp równy odstępowi pomiędzy końcami (66) ramion (60) w położeniu zablokowanym, przy czym kołki (71) tworzą styk z nachylonymi powierzchniami (67) przy zbliżaniu się wtyczki (1) i odsuwają końce (66) ramion (60) przy pomocy elementów powrotnych dla uwolnienia maski (3).
10. 10. Łącznik według zastrz. 7, znamienny tym, że elementy powrotne w położeniu zablokowanym wprowadzają maskę (3) w położenie zamknięte.
11. 11. Łącznik według zastrz. 10, znamienny tym, że elementy powrotne stanowi sprężyna (5) umieszczona jednym końcem w kołnierzu (25) przesuwnym ślizgowo na gniazdku (2), przy czym końce (65) ramion (60) układu blokującego (6) spoczywają na stronie zewnętrznej kołnierza (25).
12. 12. Łącznik według zastrz. 10, znamienny tym, że elementy powrotne stanowi giętka łopatka (51) spoczywająca na końcach (65) ramion (60).