PL173041B1 - Urządzenie do podawania sproszkowanego leku inhalacyjnego - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do podawania sproszkowane- go leku inhalacyjnego poczatkowo zawartego w ka- psulce posiadajacej przynajmniej jeden otwór w niej utworzony, znamienne tym, ze zawiera komore wirowa (1) przystosowana do przyjecia kapsulki z lekiem; ustnik (2) polaczony z komora wirowa (1) i oddzielony od niej siatka (4) przynajmniej jeden wlot powietrza (5) w stycznym polaczeniu z komora wirowa (1) przez co powietrze moze byc wciagane przez urzadzenie za pomoca ustnika (2) dla spowo- dowania wirowego przeplywu powietrza przez ko- more wirowa (1); oraz czlon przykrywajacy (7) posiadajacy ciagla zasadniczo plaska wewnetrzna powierzchnie, przewidziana w podstawie komory wirowej (1) z dala od ustnika (2); przy czym przy- krycie (7) jest przesuwne pomiedzy pierwsza pozy- cja, w której kapsulka moze byc wlozona do komory wirowej (1) a druga pozycja, w której kapsulka jest zatrzymana w komorze wirowej (1) i obracana przez powietrze wciagane przez urzadzenie, przez co uwalnia sie zawarty w niej lek. Fig. 1 PL PL PL

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy urządzenia do inhalacji, zwłaszcza urządzenia do inhalacji stosowanego razem z przystosowanymi do perforacji kapsułkami z lekiem w postaci suchego proszku.

Podawanie leków inhalacyjnych w postaci suchego proszku jest znane. Sproszkowany lek dostarczany jest w kapsułkach, które zostają załadowane do urządzenia dozującego, w którym lek jest uwalniany z kapsułki, a następnie wdychany przez pacjenta.

Sproszkowany lek zawarty w kapsułce może być uwolniony przy użyciu urządzenia znanego jako Spinhaler™. To urządzenie zawiera obudowę, która zatrzymuje pojedynczą kapsułkę leku, która jest w niej przebijana w prawidłowym miejscu, uwalniając w ten sposób lek dla inhalacji. To urządzenie posiada taką wadę, że podczas procesu otwierania istnieje możliwość powstawania odprysków kapsułki, które mogą być wdychane przez pacjenta. Ponadto, konstrukcja dziurkującego mechanizmu ogranicza możliwość stosowania urządzenia, z kapsułkami tylko w jednym rozmiarze.

Europejskie Zgłoszenie Patentowe 0333334 prezentuje urządzenie do podawania leku z kapsułek, w którym kapsułka jest przebijana przed włożeniem jej do uwalniającej komory poprzez wepchnięcie jej na szpilkę umieszczoną we wnęce w podstawie komory uwalniającej. Urządzenie to posiada tę wadę, że możliwe jest przebicie tylko jednej końcówki kapsułki za jednym razem. Stąd, jeżeli pożądane jest przebicie kapsułki na obu końcach, aby wspomóc uwalnianie leku, procedura przebijania musi zostać powtórzona, co pociąga za sobą możliwość utraty leku przez pierwszy otwór w czasie formowania drugiego. Ponadto, wnęka utworzona w podstawie uwalniającej komory

173 041 tworzy przestrzeń, w której lek może zostać uwięziony, co grozi zmniejszeniem dawki przeznaczonej dla pacjenta i/lub utrudnia czyszczenie urządzenia.

Znane są urządzenia przystosowane do perforacji kapsułki z lekiem, tzn. kapsułki, których ścianki są wyposażone podczas wytwarzania w jeden lub więcej otworów. Europejskie Zgłoszenie Patentowe 0385156 przedstawia dyspozycyjny inhalator zawierający pojedynczą przystosowaną do perforacji kapsułkę. Jednak urządzenie to ma tę wadę, że konieczne jest noszenie kilku oddzielnych urządzeń w celu zapewnienia dziennej dawki leku. Marnotrawstwem jest również to, że urządzenie nie może być ponownie napełnione i stąd jest wyrzucane tylko po jednym użyciu.

Opracowane zostało i ulepszone urządzenie do inhalacji, które przezwycięża lub zasadniczo osłabia wady znanych i opisanych urządzeń.

Zgodnie z wynalazkiem, opracowano urządzenie do podawania sproszkowanego leku do inhalacji zawartego początkowo w kapsułce posiadającej przynajmniej jeden otwór w niej utworzony. Urządzenie to składa się z komory wirowej przystosowanej do przyjmowania kapsułki lekowej, ustnika połączonego z komorą wirową oddzielonego od niej siatką, przynajmniej jednego wlotu powietrza w stycznym połączeniu z komorą wirową, za pomocą którego powietrze może być wciągane przez urządzenie i przez ustnik, aby spowodować wirowy przepływ powietrza przez komorę wirową oraz członu przykrywającego, posiadającego ciągłą zasadniczo płaską wewnętrzną powierzchnię, przewidzianą w podstawie komory wirowej z dala od ustnika. Wspomniane przykrycie jest przesuwne pomiędzy pierwszą pozycją, w której kapsułka może być włożona do komory wirowej oraz drugą pozycją, w której kapsułka jest zatrzymana w komorze wirowej i obracana przez powietrze, które jest wciągane przez urządzenie, uwalniając przez to lek w niej zawarty.

Człon przykrywający jest usuwalnie zamocowany do podstawy komory wirowej z dala od ustnika, tzn. przez zatrzaskowe dopasowanie lub mocowanie nagwintowaną śrubą. Alternatywnie, człon przykrywający jest przesuwnie zamocowany do podstawy komory wirowej, zapewniając do niej dostęp. Korzystnie, człon przykrywający jest za pomocą zawiasy połączony z podstawą komory wirowej. Ruch przegubowy wokół zawiasy pozwala przykryciu na przemieszczanie się pomiędzy pierwszą i drugą pozycją. Gdy człon przykrywający znajduje się w zawiasowym połączeniu z komorą wirową, człon przykrywający powinien być przystosowany do sprężynującego połączenia z kołnierzem na komorze wirowej w pozycji oddalonej od zawiasu. To sprężynujące połączenie daje pewność, że w drugiej pozycji człon przykrywający pozostaje zamknięty.

Człon przykrywający jest korzystnie wykonany z materiału przezroczystego, pozwalając w ten sposób pacjentowi na łatwe sprawdzenie, czy cały lek zawarty w kapsułce zastał wchłonięty.

Gdy człon przykrywający znajduje się w drugiej pozycji, ciągła zasadniczo płaska wewnętrzna powierzchnia członu przykrywającego określa podstawę komory wirowej. Ciągła zasadniczo płaska wewnętrzna powierzchnia członu przykrywającego zapewnia skuteczne uszczelnienie w podstawie komory wirowej, zapobiegając w ten sposób ucieczce leku. Ułatwia ona także obracanie się kapsułki wewnątrz komory wirowej.

Urządzenie według wynalazku może posiadać dowolną możliwą liczbę wlotów powietrza w stycznym połączeniu z komorą wirową. Korzystne jest rozwiązanie, w którym urządzenie ma dwa wloty z komorą wirową. Wloty powietrza powinny znajdować się w regularnych odstępach wokół komory wirowej.

Ustnik urządzenia jest także wyposażony w zdejmowalne przykrycie, wspomagając zabezpieczenie przed dostaniem się brudu i wilgoci pomiędzy użyciami. Gdy urządzenie jest wyposażone w przykrycie ustnika, korzystne jest przystosowanie go do przykrycia zarówno ustnika jak i wlotu(ów) powietrza połączonych z komorą wirową. Przykrycie ustnika jest wyposażone w wystający element przystosowany do przykrycia wlotu(ów) powietrza.

173 041

Urządzenie według niniejszego wynalazku może być używane w sposób, który zależy jedynie od wdychania pacjenta tak, aby osiągnąć rozproszenie leku zawartego w kapsułce. Może być także używane w sposób wykorzystujący wspomaganie gazu wyporowego, w którym zewnętrzne źródło gazu, np. powietrze, jest użyte dla wspomagania obrotu kapsułki w komorze wirowej. Zewnętrzne źródło gazu może być dostarczane ręcznie lub elektrycznie, przy użyciu, na przykład, butli ze sprężonym gazem lub sprężarki powietrznej. Użycie urządzenia w sposób wykorzystujący wspomaganie gazem może być szczególnie potrzebne dla pacjentów, którzy mają małą szybkość wdychania, np. dzieci, osoby starsze, lub pacjenci z zagrożeniem ataku astmatycznego.

Kapsułki do użytku w urządzeniu według wynalazku mogą być zrobione z jakiegokolwiek materiału, w którym można utworzyć otwory, przy czym do odpowiednich materiałów należy zaliczyć twardą i miękką żelatynę, polistyren, nylony, polialkyleny takie jak polietylen, celuloza, celuloza alkylenowa i polimery octanowe.

Kapsułki mogą być jakiegokolwiek kształtu, ale korzystny kształt to cylindryczny. Kapsułki mogą zawierać jeden lub więcej otworów, np. 1 do 6, a korzystnie 2 otwory. Otwory mogą być usytuowane w jakiejkolwiek części korpusu kapsułki. Gdy kapsułki są cylindryczne korzystnym jest, gdy posiadają otwór umieszczony na końcu kapsułki, a najkorzystniej na obu końcach kapsułki.

Otwory kapsułki mogą być jakiegokolwiek kształtu, np. kwadratowe, prostokątne, owalne lub korzystnie okrągłe. Gdy otwory są okrągłe, mogą posiadać średnicę w zakresie od 0.50 do 1.20 mm, korzystnie od 0.50 do 1.01 mm, najkorzystniej od 0.76 do 1.01 mm, a zwłaszcza 0.81 mm. Gdy kapsułka zawiera więcej niż jeden otwór, wówczas otwory mogą mieć takie same, lub różne wymiary.

Sposób stosowany do tworzenia kapsułkowych otworów zależy od rozmiaru, kształtu i miejsca otworów, przy czym mogą być zastosowane jakiekolwiek znane techniki. Jeżeli wymagany jest okrągły lub owalny otwór, może być użyte narzędzie tnące. Alternatywnie, mogą być zastosowane promienie laserowe lub rozżarzona igła. Jeżeli wymagany jest kwadratowy lub prostokątny otwór, może być zastosowane narzędzie tnące z nachyloną końcówkową powierzchnią.

Kapsułki do stosowania w urządzeniu według wynalazku mogą być wyposażone w opakowanie przylegające, przystosowane do uszczelnienia kapsułkowych otworu(ów) do momentu, w którym opakowanie jest z nich usuwane, jak opisano w Międzynarodowym Zgłoszeniu Patentowym PCT/GB93/01909.

Chociaż urządzenie według wynalazku było opisywane jako urządzenie do ustnej inhalacji leków, jest ono również odpowiednie do podawania leków nosowych za pomocą inhalacji. Konieczne przystosowanie dla tego wariantu podawania będzie zrozumiałe dla specjalistów i może przybrać formę wydłużonego przejścia dla powietrza, przystosowanego do włożenia w nozdrze, zamiast ustnika.

Urządzenie może być używane do uwalniania jakiegokolwiek leku, który tradycyjnie przeznaczony jest do inhalacji płucnej bądź nosowej. Do takich leków zalicza się środki farmaceutyczne stosowane przy leczeniu profilaktycznym i zapobiegawczym nawrotowych chorób dróg oddechowych. Właściwe aktywne składniki, które można tu wymienić, zawierają sole kwasów chromogliceiynowych, np. chromoglycerynian sodu; sole nedokromilu, np. nedokromil sodu; sterydy inhalacyjne takie jak beklometazon dwupropionowy, tipredan, budesonid i flutikazon; środki antycholinowe takie jak bromku ipratropiny; bronchodilatory, np. salemeterol, salbutamol, reproterol, terbutalina, izoprenalina i fenoterol, oraz ich sole. Jeżeli jest to pożądane, może być użyta mieszanka aktywnych składników, na przykład, mieszanka chromoglicerynu i bronchodilatoru, takiego jak salbutamol, reproterol, izoprenalina, tarbutalina, fenoterol lub któraś z ich soli.

Inne aktywne składniki, które mogą tu być wymienione, obejmują antyhistaminy, np. klemastin, pentamidin i ich sole, bromek acetylobetametylocholiny, hormony peptydowe, np. insulina i amylina; środki przeciwdziałające bradykinii; inhibitory PLA; środki przeciwdziałające PAF; inhibitory lipoksygenazowe; środki przeciwdziałające leuko173041 trynianowi; aktywne środki CNS, np. środki przeciwdziałające NMDA, środki przeciw soli kwasu glutaminowego agoniści i antagoniści CCK; związki makrolidowe, np. FK 506, rapamycyna, cyklosporyna i strukturalnie pokrewne związki; witaminy; szczepionki, np. szczepionka MMR i szczepionka polio; oraz substancje dla terapii genowej, np. plazmidy zawierające geny przeznaczone do korygowania zaburzeń genetycznych takich jak zwłóknienie pęcherzykowe.

Sproszkowany lek będzie zasadniczo podawany jako zestaw włączający jeden lub więcej dodatkowych farmaceutycznie akceptowanych dodatków, np. stały nośnik większego rozmiaru cząstek. Stały farmaceutycznie akceptowalny nośnik będzie zasadniczo nietoksycznym materiałem chemicznie obojętnym dla leków inhalacyjnych, ale może, jeśli jest to pożądane, także zawierać większe cząstki leku inhalacyjnego.Przykłady nośników, które mogą być zastosowane obejmują dekstran, mannitol oraz korzystnie laktozę. Szczególnie korzystnym nośnikiem jest laktoza krystaliczna.

Sproszkowany lek może także być określony jako tzw. tabletkowy związek, tzn. miękkie tabletki o średnicy większej niż 30 mikrometrów, przy czym każda tabletka zawiera liczne oddzielne cząstki luźno utrzymywane razem tak, aby podczas inhalacji tabletki rozpadały się na cząstki składowe. Tabletkowe związki mogą być przygotowywane zgodnie ze sposobem przedstawionym w opisie patentowym nr GB 1520247.

Szczegółowe określenie sproszkowanego leku zawartego w kapsułce będzie oczywiście zależało od natury składników aktywnych.

Ilość sproszkowanego leku zawartego w kapsułce zależy od pożądanego dawkowania oraz mocy aktywnych składników, ale zasadniczo wynosi od 10 mikrogramów do 50 miligramów, np. 20 miligramów.

Zgodnie z dalszym aspektem wynalazku zapewniony jest sposób podawania sproszkowanego leku inhalacyjnego początkowo zawartego w kapsułce posiadającej przynajmniej jeden otwór w niej utworzony, który przewiduje włożenie kapsułki do urządzenia zawierającego komorę wirową przystosowaną do przyjęcia kapsułki z lekiem, ustnik łączący z komorą wirową i oddzielony od niego siatką, przynajmniej jeden wlot powietrza w stycznej łączności z komorą wirową przez co powietrze może być przepuszczane przez urządzenie z pomocą ustnika tak, aby spowodować wirujący przepływ powietrza przez komorę, oraz człon przykrywający przewidziany w podstawie komory wirowej z dala od ustnika, przy czym wspomniane pokrycie jest przesuwne pomiędzy pierwszą pozycją, w której kapsułka może być włożona do komory wirowej i drugą pozycją, w której kapsułka jest zatrzymana w komorze wirowej i następnie wciąganie powietrza przez urządzenie, tak aby kapsułka obracała się w komorze wirowej, uwalniając zawarty w niej lek.

Urządzenie zgodnie z niniejszym wynalazkiem posiada zalety przewyższające znane urządzenia inhalacyjne w tym, że kapsułki z lekiem nie wymagają indywidualnego ręcznego przebijania. Zasadniczo zredukowane jest ryzyko, że pacjent może wdychać fragmenty kapsułki. Urządzenie jest bezpieczne, ponieważ nie ma ostrego mechanizmu przebijającego, który może spowodować przypadkową szkodę pacjenta. Jest ono odpowiednie dla podawania szerokiego wachlarza odmian leków inhalacyjnych, które mogą być zawarte w kapsułkach różnych kształtów. Daje ono możliwość ulepszonego opróżniania kapsułki. Urządzenie ma bardziej zwartą konstrukcję. Wytwarzanie urządzenia jest znacznie uproszczone, odkąd nie jest potrzebny mechanizm otwierający kapsułkę. Urządzenie jest łatwe do czyszczenia, a ponieważ nie zawiera wewnętrznych ruchomych części, jest ono mniej skłonne do wadliwego działania i ma możliwość przedłużonej trwałości.

Korzystny przykład wykonania urządzenia według wynalazku zostanie opisany w oparciu o rysunek, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny urządzenia według wynalazku z nałożonym przykryciem, fig. 2. - widok perspektywiczny urządzenia według fig. 1 z usuniętym przykryciem ustnikowym, fig. 3 - widok z boku urządzenia z fig. 2, fig. 4 - przekrój podłużny urządzenia z fig. 3 z otwartym przykryciem oraz bez przykrycia ustnikowego, fig. 5 - ten sam przekrój podłużny urządzenia według fig. 4, ale z przykryciem zamkniętym, a fig. 6 przedstawia przekrój po linii X-X z fig. 5.

Urządzenie do inhalacji według wynalazku zawiera komorę wirową 1 przystosowaną do przyjęcia kapsułki (nie pokazanej) ze sproszkowanym lekiem inhalacyjnym posiadającej otwór utworzony na każdym z końców. Ustnik 2, posiadający usuwalne przykrycie ustnikowe 3, wystaje z komory wirowej 1 i jest od niej oddzielony za pomocą siatki 4. Dwa styczne wloty powietrza 5, 5a otwierają się do komory wirowej 1. Gdy przykrycie ustnikowe 3 jest nałożone na urządzenie, wloty powietrza są przykryte przez przedłużenia przykrycia ustnikowego 6, 6a. Podstawa komory wirowej 1 odległa od ustnika 2, jest wyposażona w przykrycie 7 posiadające ciągłą płaską wewnętrzną powierzchnię. Przykrycie 7 jest przymocowane do podstawy komory wirowej 1 za pomocą zawiasy 8, co pozwala na dostęp do komory wirowej 1 w celu włożenia i usunięcia kapsułki. Końcówka przykrycia 7 oddalona od zawiasy 8 jest przyst.osowana do sprężystego połączenia z podstawą komory wirowej 1.

Podczas użytkowania, przykrycie 7 jest otwarte i kapsułka (nie pokazana) z lekiem inhalacyjnym, posiadająca otwór na każdym z końców, zostaje włożona do komory wirowej 1. Przykrycie 7 jest następnie zamykane, a przykrycie ustnikowe 3 usunięte dla odkrycia wlotów powietrza 5, 5a. Pacjent wdycha przez ustnik 2, wciągając powietrze przez styczne wloty powietrza 5, 5a do komory wirowej 1. Powietrze przepływające w komorze wirowej 1 wprawia kapsułkę w ruch wirowy, uwalniając przez to lek w niej zawarty, który zostaje zmieszany z przepływem powietrza A i wdychany przez pacjenta. Gdy lek zostanie wykorzystany, nakłada się przykrycie ustnikowe 3, a przykrycie 7 otwiera, pozwalając na usunięcie pustej kapsułki.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do podawania sproszkowanego leku inhalacyjnego początkowo zawartego w kapsułce posiadającej przynajmniej jeden otwór w niej utworzony, znamienne tym, że zawiera komorę wirową (1) przystosowaną do przyjęcia kapsułki z lekiem; ustnik (2) połączony z komorą wirową (1) i oddzielony od niej siatką (4) przynajmniej jeden wlot powietrza (5) w stycznym połączeniu z komorą wirową (1) przez co powietrze może być wciągane przez urządzenie za pomocą ustnika (2) dla spowodowania wirowego przepływu powietrza przez komorę wirową (1); oraz człon przykrywający (7) posiadający ciągłą zasadniczo płaską wewnętrzną powierzchnię, przewidzianą w podstawie komory wirowej (1) z dala od ustnika (2); przy czym przykrycie (7) jest przesuwne pomiędzy pierwszą pozycją, w której kapsułka może być włożona do komory wirowej (1) a drugą pozycją, w której kapsułka jest zatrzymana w komorze wirowej (1) i obracana przez powietrze wciągane przez urządzenie, przez co uwalnia się zawarty w niej lek.
2. 2. Urządzenie, według zastrz. 1, znamienne tym, że człon przykrywający (7) znajduje się w przegubowym połączeniu z podstawą komory wirowej (1).
3. 3. Urządzenie, według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że dwa wloty powietrza (5, 5a) w stycznym połączeniu z komorą wirową (1).
4. 4. Urządzenie, według jednego z powyższych zastrzeżeń, które jest wyposażone w ustnikowe przykrycie (3).
5. 5. Urządzenie, według zastrz. 4, znamienne tym, że przykrycie ustnikowe (3) jest przystosowane do przykrycia ustnika (2) i wlotu(ów) powietrza (5) połączonych z komorą wirową (1).
6. 6. Urządzenie, według zastrz. 5, znamienne tym, że przykrycie ustnikowe (3) jest wyposażone w wystający element (6) przystosowany do przykrycia wlotu powietrza (5).