PL172124B1

PL172124B1 - Przyrzad do mocowania w blasze lub plycie elementów w postaci kolka, zwlaszcza sruby PL

Info

Publication number: PL172124B1
Application number: PL93307743A
Authority: PL
Inventors: Dieter Schmidt
Original assignee: Mds Maschinen Und Werkzeugbau
Priority date: 1992-07-31
Filing date: 1993-07-29
Publication date: 1997-08-29
Also published as: EP0771245B1; SK9695A3; ATE173423T1; HUT72699A; WO1994003306A1; HU216108B; EP0771245A1; US5619788A; CZ13695A3; DE59309143D1; DE4225282C2; PL307743A1; DE4225282A1

Abstract

1. Przyrzad do mocowania w blasze lub plycie elementów w postaci kolka, zwlaszcza sruby, wyposazony w glowice tloczna z osa- dzonym w niej przesuwnie popychaczem oraz w podajnik dostarczajacy pojedynczo wtlaczane elementy do kanalu popychacza glowicy tlocznej, znamienny tym, ze jest wy- posazony we wspólpracujacy z podajnikiem (5) zespól zaladowczy (4), polaczony kana- lem (52) z przewodem (22) dostarczajacym wtloczone elementy, zwlaszcza sruby (21), zlozony z tulei zaladowczej (26), zaopatrzo- nej w komore osadcza (46) sruby (21) oraz z silownika (29,32,33), nadajacego jej ruch w kierunku pionowym, a takze w uklad prze- wodów zasilajacych (35,36,44,45) obydwa te silowniki i w znany uklad sterujacy ich uruchamianiem wyposazony w czujniki (42, 43,53,. Fig.1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest przyrząd do mocowania w blasze lub płycie elementów w postaci kołka, zwłaszcza śruby, wyposażony w głowicę tłoczną z osadzonym w niej

172 124 przesuwnie popychaczem oraz w podajnik dostarczający pojedynczo wtłaczane elementy do kanału popychacza głowicy tłocznej.

Tego rodzaju przyrządy są znane i mają zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, przy czym są one montowane na prasie w ten sposób, aby w trakcie taktu roboczego nadającego ostateczny kształt tłoczonemu przedmiotowi w określonym momencie suwu prasy został również zamocowany w blasze lub płycie element w postaci kołka. Technika wtłaczania kołka jest znana w procesie nitowania. Stosowane do tego celu głowice tłoczne, umocowane w ruchomej części prasy, wymagają odpowiedniego miejsca do zabudowy przyrządu, przy czym w celu uzyskania możliwie dużej wydajności - skoki prasy wykonywane podczas posuwu blachy, szczególnie w przypadku, gdy ma ona postać taśmy wyciąganej z kręgu, powinny być możliwie małe. W przypadku stosowania stosunkowo płaskich głowic tłocznych uzyskuje się dla przyrządu mocującego nieco większą przestrzeń, ponieważ wtłaczane elementy są doprowadzone do kanału popychaczy głowicy tłocznej w miejscu leżącym poniżej popychacza wprowadzającego je do popychaczy.

W celu uzyskania stosunkowo niewielkiej wysokości głowicy stosuje się zasadę wprowadzania wtłaczanych elementów do kanału popychaczy głowicy tłocznej prostopadle do osi tych popychaczy. W niektórych starszych rozwiązaniach przyrządu mocującego elementy wtłaczane są wprowadzane do popychaczy głowicy tłocznej pod działaniem energii potencjalnej. W jednym z tych znanych rozwiązań elementy w postaci kołka są doprowadzone ze stacji sortującej, stanowiącej na przykład podajnik magnetyczny, do dwutorowej, podwieszonej prowadnicy, po czym pod działaniem siły ciężkości ześlizgują się z prowadnicy do dołu i dołączają do wsadu kołków oczekujących w dolnej części prasy przed kanałem popychaczy, aż zostaną wprowadzone do tego kanału pod działaniem energii potencjalnej położonych wyżej kołków naciskające na nie siłą ciężkości.

Rozwiązanie to ma jednak tę wadę, że nawet najmniejsze odchylenia od prawidłowego położenia kołków i zanieczyszczenia powodują zakłócenie ruchu kołków w prowadnicy, a nawet całkowite zablokowanie tego ruchu, co powoduje odpowiedni spadek energii potencjalnej kołków znajdujących się w obszarze głowicy tłocznej, zakłócając wprowadzenie kołków do kanału popychaczy, albo też powodując ich nieprawidłowe ustawienie w tym kanale. Może to doprowadzić do zniszczenia głowicy tłocznej. Ponadto pozycjonowanie śrub za pośrednictwem dwutorowej prowadnicy jest wyjątkowo utrudnione wówczas, gdy dolna powierzchnia główki kołka jest kształtowa, na przykład stożkowatego rodzaju. Elementy uzyskują wówczas różne kątowe ułożenie na prowadnicy, uniemożliwiając prawidłowe podawanie takich elementów do kanału popychaczy.

Celem wynalazku jest skonstruowanie takiego przyrządu do mocowania elementów w postaci kołków, mocowanego na prasie, który umożliwi doprowadzenie do głowicy tłocznej elementów przeznaczonych do zamocowania w blasze lub płycie dokładnie ustawionych, a tym samym pracę prasy bez zacięć i zahamowań, uwzględniając równocześnie najmniejszą wysokość zabudowy głowicy tłocznej.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji przyrządu według wynalazku, który jest wyposażony we współpracujący z podajnikiem zespół załadowczy, połączony kanałem z przewodem dostarczającym wtłoczone elementy, zwłaszcza śruby, złożony z tulei załadowczej, zaopatrzonej w komorę osadczą śruby oraz z siłownika, nadającego jej ruch w kierunku pionowym, a także w układ przewodów zasilających obydwa te siłowniki i w znany układ sterujący ich uruchamianiem wyposażony w czujniki. Zespół załadowczy przyrządu jest przy tym zaopatrzony w nieruchomą obudowę, połączoną z płytą nośną przyrządu oraz w osadzone przesuwnie w prowadnicy tej obudowy sanie, w których są nieruchomo umieszczone cylindry obydwu siłowników, przy czym tłoczysko siłownika jest nieruchomo połączone ze wspornikiem obudowy zespołu, natomiast tłoczysko siłownika - z dźwignią, do której jest przymocowana tuleja załadowcza, osadzona pionowo przesuwnie w wycięciu sań.

172 124

Siłowniki zespołu załadowczego mogą być połączone z układem zasilania hydraulicznego lub pneumatycznego.

Płyta nośna przyrządu, do której przymocowane są: zespół załadowczy, podajnik i głowica nośna może być połączona z dolną powierzchnią dolnego uchwytu, przymocowanego za pośrednictwem sprężyn z uchwytem stempla prasy, natomiast popychacz głowicy tłocznej przyrządu jest połączony z uchwytem stempla prasy, albo też może być połączona za pośrednictwem wkładki tnącej płyty pośredniej i płyty montażowej oraz wspornika ze stołem prasy, natomiast popychacz, zaopatrzony u dołu w powierzchnię skośną, jest połączony za pośrednictwem drążka napędowego i drążka poprzecznego, zaopatrzonych w skośne powierzchnie współpracujące, oraz uchwytu stempla z tłoczyskiem prasy.

Przyrząd według wynalazku jest ponadto zaopatrzony w umieszczony współosiowo względem komory osadczej tulei załadowczej zespół sprzęgłowo-zabierakowy, złożony z nasadzonego na przewód doprowadzający śruby sprzęgła, zaopatrzonego w osadzoną wahadłowo klapę, znajdującą się pod działaniem sprężyny i połączonego od góry z czujnikiem przejścia, a od dołu z zabierakiem śruby.

Obudowa zespołu załadowczego jest korzystnie wyposażona w wielofunkcyjny, połączony z przewodami zasilającymi, wtyk zasilania hydraulicznego względnie pneumatycznego oraz we wtyk zasilania elektrycznego.

Podajnik przyrządu jest zaopatrzony w łączącą komorę osadczą z kanałem popychacza i umieszczoną prostopadle do osi kanału popychacza prowadnicę z rowkiem teowym otwartym od dołu, przy czym szerokość górnej części rowka jest nieco większa od średnicy główki prowadzonej śruby. Prowadnica ta jest korzystnie połączona od góry z magnesem, stanowiącym powierzchnię prowadzącą główki śruby, a ponadto zaopatrzona w osadzoną prostopadle do jej osi zapadkę ze skośną powierzchnią.

W obudowie zespołu załadowczego znajduje się ponadto otwór przepustowy w kształcie przekroju osiowego śruby, łączący komorę osadczą z prowadnicą podajnika.

Głowica tłoczna przyrządu według wynalazku jest wyposażona w obudowę złożoną z górnej części połączonej z płytą nośną przyrządu oraz z dolną częścią, przy czym obydwie te części są zaopatrzone we współśrodkowe otwory o średnicy nieco większej od średnicy główki wtłaczanej śruby, tworzące kanał popychacza.

W płycie nośnej przyrządu, w miejscu jej połączenia z górną częścią obudowy głowicy tłocznej jest osadzony pierścień centrujący z otworem stanowiącym przedłużenie kanału popychacza.

Sam popychacz jest korzystnie zaopatrzony w magnes osadzony w jego końcówce tłocznej.

Część górna i część dolna obudowy głowicy tłocznej są zaopatrzone w otwór przepustowy w kształcie przekroju osiowego śruby, łączący prowadnicę podajnika z kanałem popychacza.

Kanał popychacza w miejscu jego połączenia z prowadnicą podajnika jest zaopatrzony w sprężynowy kołek blokujący, sprzężony z czujnikiem, wskazującym stan załadowania głowicy tłocznej, a korzystnie w trzy takie kołki blokujące, umieszczone pod kątem środkowym 120° względem osi kanału popychacza.

W górnej części obudowy głowicy tłocznej jest osadzona, prostopadle do osi kanału popychacza, zapadka,współpracująca swą skośną powierzchnią z główką śruby wprowadzanej do kanału popychacza.

Głowica tłoczna przyrządu może być również wyposażona w układ kilku popychaczy o osiach równoległych, z których każdy jest osadzony przesuwnie w oddzielnym kanale połączonym z podajnikiem, a korzystnie również we współpracujące z popychaczami przynajmniej dwa podajniki dostosowane do różnych wymiarów śrub.

W odmianie konstrukcyjnej głowicy tłocznej przyrządu jest ona wyposażona w przymocowaną do płyty nośnej tuleję osłonową z pokrywą, wewnątrz której jest osadzony przesuwnie łącznik przedłużacza popychacza zaopatrzony w sprężynę.

172 124

Wyjątkowa zaleta koncepcji wynalazku polega na tym, że między głowicą tłoczną przyrządu i podajnikiem doprowadzającym elementy przeznaczone do wtłoczenia nie występuje ruch względny, co eliminuje zakłócenia pracy przyrządu. Ponadto jego zaletą jest niewielkie zapotrzebowanie miejsca na prasie i płaska zabudowa, umożliwiająca proste przezbrojenie prasy.

Poprawne podawanie pojedynczych elementów do kanału popychacza uzyskuje się w przyrządzie według wynalazku przez zastosowanie zespołu załadowczego z tuleją zaopatrzoną w komorę osadczą, osiągającą optymalne ustawienie względem podajnika. Tuleja załadowcza, uruchamiana przez dwa siłowniki, wykonuje ruch o torze prostokątnym przenosząc pojedynczo śruby do podajnika w takim położeniu, w jakim mają być potem wprowadzone do głowicy tłocznej. Ponadto wtłaczane elementy zachowują tak ukierunkowaną pozycję, będąc ustawione w szeregu w podajniku, umożliwiając wymuszone podawanie główka przy główce i przechodząc z podajnika do kanału popychacza w kierunku prostopadłym do osi popychacza, co jest konieczne dla prawidłowego ich wprowadzenia w kanał popychacza.

Wynalazek przewiduje zasadniczo dwie możliwości zamocowania głowicy tłocznej: na ruchomej części prasy, na przykład w dolnym uchwycie, albo też na nieruchomej części prasy, na przykład na płycie pośredniej stołu prasy. W drugim rozwiązaniu przyrząd wymaga odwrócenia go o 180°, to znaczy jego płyta nośna jest zamocowana w jednym przypadku od góry, w drugim zaś od dołu.

Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym:

fig. 1 - przedstawia przyrząd do mocowania śrub na blasze, zamontowany na części prasy wykonującej ruchy postępowo-zwrotne, w schematycznym widoku z boku;

fig. 2 - przyrząd według fig. 1 zamontowany na przeciwsobnie działającej, nieruchomej części prasy, której popychacz napędzany jest przez ruchomą część prasy ruchem postępowo-zwrotnym;

fig. 3 (cz.I) - lewą ccęść prryząąu według ffg. 1, w widoku z bouu;

fig. 3 ( cc i)) - prawą ρ^^όπ według ffg. 1, w widoku z boku, z częściowym przekrojem;

fig. 3A (cz. ) i ))) - przyrząd w przekroju wzdłuż linii A-A na fig. (;

fig. 3B - przyjąć w przekroju wwdduż Unii B-B na fig. 3;

fig. 33C - przyrząd w przekroju wzdłuż llini C-C na fag. g.

fig. 4 - inne rozwiązanie konstrukcyjne przyrządu wyposażonego w nurnik.

Przyrząd 2 według wynalazku, służący do mocowania śrub w blasze i przedstawiony na fig. 1, został zamontowany na prasie 1. Przyrząd 2 jest złożony z następujących zespołów: z głowicy tłocznej 3, zespołu załadowczego 4 oraz z podajnika 5 łączącego zespół 4 z głowicą 5. Wszystkie te zespoły: 3, 4 i 5 przyrządu są przymocowane do płyty nośnej 6, którą montuje się w dolnym uchwycie 7 prasy w położeniu częściowo wpuszczonym w ten uchwy 7. Dolny uchwy 7 prasy jest przymocowany do uchwytu 9 stempla w pewnej od niego odległości, niezbędnej dla osadzenia sprężyn 8. Uchwy 9 stempla jest przymocowany do płyty czołowej 12 zamontowanej na tłoczysku 11, osadzonym przesuwnie w korpusie 13 prasy 1.

W głowicy tłocznej 3 przyrządu 2 jest osadzony przesuwnie popychacz wciskający 14, zamocowany swym górnym końcem w uchwycie 9 stempla i prowadzony w prowadnicy ślizgowej dolnego uchwyu 7.

Pod głowicą tłoczną 3 przyrządu znajduje się stół 15 prasy 1 z zamocowaną na nim płytą montażową 16, płytą pośrednią 17 oraz wkładką tnącą 18, stanowiącą drugą część narzędzia tłocznego. Na górną powierzchnię wkładki tnącej 18 jest wprowadzana kształtowana blacha 19, w której otwory mają być wtłoczone śruby 21. Określenie blacha 19 obejmuje również taśmę blaszaną doprowadzaną z kręgu lub inną płytę, która w kolejnych taktach jest poddawana zabiegom tnącym, tłoczącym i kształtującym wytwarzany przedmiot, a ponadto podczas taktu kształtowania jest wyposażana we wtłaczane na nią śruby 21 lub inne elementy w postaci kołka zaopatrzonego w główkę.

172 124

Śruby 21, przeznaczone do wtłoczenia w blachę 19, są doprowadzane do zespołu załadowczego 4 przez przewód 22, w znany sposób, z nie przedstawionej na rysunku pneumatycznej stacji strzelającej, po uprzednim przejściu przez również nie uwidoczniony przyrząd sortujący. Śruby 21 są pojedynczo wstrzeliwane do przyrządu 2 w kierunku strzałki A, a następnie, w sposób przedstawiony w dalszej części opisu, przekazywane z zespołu załadowczego 4 przez podajnik 5 do głowicy tłocznej 3. Załadowana głowica tłoczna 3 zostaje, wraz z uchwytem dolnym 7 i przymocowanym do niego przyrządem 2, opuszczona, w trakcie ruchu tłoczyska 11 prasy 1 do dołu, aż do styku z blachą 19. W czasie dalszego ruchu tłoczyska 11 do dołu, popychacz wciskający 14 przesuwa się przez głowicę tłoczną i wtłacza śrubę 21, znajdującą się pod jego główką, w blachę 19, powodując jej zamocowanie. Równocześnie ten dalszy ruch tłoczyska 11, wraz z uchwytem 9 stempla, powoduje ściśnięcie sprężyn 8.

Do elastycznego zamocowania przewodu 22 służy nie pokazana na rysunku podtrzymka, zamocowana na płycie czołowej 12 w pobliżu zespołu załadowczego 4.

W rozwiązaniu przedstawionym na fig. 2 przyrząd 2, którego zespoły stanowiące głowicę tłoczną 3, zespół załadowczy 4 i podajnik 5 są przymocowane do płyty nośnej 6, jest zamontowany na prasie 1 w położeniu odwróconym o 180° w stosunku do położenia na fig. 1 i przymocowany do nieruchomej, dolnej części prasy 1, nad wkładką tnącą 18. Budowa przyrządu według fig. 2 jest taka sama jak w przykładzie rozwiązania według fig. 1, natomiast istotna różnica w jego działaniu polega na tym, że zespoły 3, 4, 5 i 6 pozostają, podczas procesu tłoczenia blachy i mocowania śrub, nieruchome względem korpusu 13 prasy 1. Postępowo-zwrotny ruch popychaczowi wciskającemu 14 w kierunku strzałki B nadawany jest przez tłoczysko 11 za pośrednictwem drążka napędowego 23, połączonego z płytą czołową 12. Dolne, skośne zakończenie drążka napędowego 23 oddziałuje na drążek pośredniczący 24, nadając mu ruch postępowo-zwrotny w kierunku poziomym, w kierunku strzałki C, który przez skośne zakończenie drążków przenoszony jest dalej na popychacz wciskający 14. Ten kombinowany mechanizm drążkowy powoduje, że pionowy ruch postępowo-zwrotny tłoczyska 11 prasy zostaje po dwukrotnej zmianie kierunku, zmieniony w pionowy, postępc^wo-zwrotny ruch popychacza wciskającego 14, każdorazowo o kierunku przeciwnym niż ruch tłoczyska 11 prasy, co oznacza, że ruch tłoczyska 11 prasy do dołu powoduje ruch popychacza wciskającego 14 do góry i, odwrotnie.

Ruch tłoczyska 11 prasy, połączonego z płytą czołową 12, z uchwytem 9 stempla oraz z dolnym uchwytem 7, ku dołowi, do styku tego ostatniego z blachą 19, powoduje, w końcowej fazie tego ruchu, ściskanie sprężyn 8, a równocześnie, będąc przenoszony przez układ drążków 23 i 24 na popychacz wciskający 14, powoduje przesunięcie go do góry i wtłoczenie znajdującej się nad główką popychacza 14 śruby 21 w blachę, a tym samym jej zamocowanie w niej.

Ponieważ w rozwiązaniu tym dolny uchwyt 7 nie spełnia funkcji nośnej przyrządu 2, może mieć znacznie mniejszą długość niż w rozwiązaniu według fig. 1. Rolę nośnika, do którego przymocowany jest przyrząd 2 spełnia wspornik 25, przytwierdzony z jednej strony do stołu, z drugiej zaś - do przyrządu 2.

Szczegóły rozwiązania technicznego przyrządu według fig. 1 przedstawia fig. 3, 3A, 3B i 3C. Zespół załadowczy 4 jest wyposażony w tuleję załadowczą 26, prowadzoną pionowo w kierunku strzałki D po czołowej powierzchni sań 27 i może wraz z tymi saniami 27 wykonywać poziome ruchy postępowo-zwrotne w kierunku strzałki F. W tym celu sanie 27 są w swej górnej części podwieszone na teowej prowadnicy 28 (fig.3 i 3B), połączonej z płytą nośną 6 przyrządu i zaopatrzone w wytoczony w nich cyllnder 29, z osadzonym w nim przesuwnie tłokiem 32, zamknięty pokrywą 31. Połączone z tłokiem 32 tłoczysko 33 jest osadzone przesuwnie w uszczelnionym otworze pokrywy 31 i unieruchomione w łożysku zabudowanym we wsporniku 34, połączonym z płytą nośną 6. Ponadto do wspornika 34 jest przymocowany czujnik położenia 57, sygnalizujący skrajne, lewe położenie sań 27. Cylinder 29 jest połączony , przedstawionymi na rysunku linią osiową, przewodami 35 i 36 z układem zasilania hydraulicznego lub pneumatycznego, służącego do przesuwania sań 27 wraz z tuleją załadowczą 26 w kierunku strzałki F. W przypadku, gdy ciśnienie w przewodzie 35 jest większe niż ciśnienie w przewodzie 36, sanie 27 przesuwają się na prawo (fig. 3 cz. I), zaś w przypadku, gdy ciśnienie w przewodzie 35 jest mniejsze niż w przewodzie 36 - przesuwają się na lewo.

Między tuleją załadowczą 26 i utworzonym z cylmdra 29 i tłoka 32 siłownikiem ruchu posuwowego znajduje się w saniach 27 drugi siłownik - pozycjonujący, utworzony z pionowego cylindra 37, wytłoczonego w saniach 27, osadzonego w nim przesuwnie tłoka 38 połączonego z tłoczyskiem 39 i zamykaja_tcej cylinder 37 pokrywy. Koniec tłoczyska 39, osadzony przesuwnie w uszczelnionym otworze pokrywy, jest trwale połączony z poziomym dźwigarem 41, do którego jest również przymocowana tuleja załadowcza 26. Do dolnej części sań 27 są przymocowane dwa czujniki 42 i 43 położenia, współpracujące z dźwigarem 41 tulei załadowczej 26 w ten sposób, że wskazują każdorazowo: czujnik 42 - górne położenie krańcowe, a czujnik 43 - dolne położenie krańcowe (zaznaczone linią przerywaną na rysunku) tulei załadowczej 26.

Do zasilania cylindra 37 służą przewody 44 i 45, połączone z układem zasilania hydraulicznego lub pneumatycznego, przy czym przewód 44 jest doprowadzany do przestrzeni nadtłokowej cylindra 37, a przewód 45 - do jego przestrzeni podtłokowej. Wzrost ciśnienia w przewodzie 44 powoduje opuszczanie, a wzrost ciśnienia w przewodzie 45 - odpowiednio podnoszenie tulei załadowczej 26.

Precyzyjne pozycjonowanie tulei załadowczej 26, zarówno w kierunku poziomym, jak i pionowym uzyskuje się za pomocą zderzaków krańcowych obydwu siłowników. W położeniu przedstawionym na fig. 3 (cz. I) tuleja załadowcza 26 jest przesunięta maksymalnie na lewo i do góry. W górnej części tuleja załadowcza jest zaopatrzona w otwartą od góry komorę osadczą 46, do której wprowadzana jest śruba 21, dostarczana pneumatycznie przewodem 22.

Wzrost ciśnienia w przewodzie 35 powoduje przesuniecie sań 27 oraz połączonej z nimi tulei załadowczej 26 wraz ze znajdującą się w komorze 46 śrubą 21 w prawo, w położenie, w którym dolna powierzchnia tłoka 32 zetknie się z powierzchnią pokrywy 31. Równocześnie prawa powierzchnia czołowa tulei załadowczej 26 uderza w główkę pierwszej śruby 21 szeregu śrub 21 (fig. 3 cz. Ilk powodując przesuniecie całego szeregu o jedno miejsce (średnią główki) w prawo. Śruby 21 w tym szeregu są utrzymywane w tym położeniu przez zespół magnesów 47 podajnika 5, wpuszczonych w gniazdo utworzone w płycie nośnej 6, przymocowanej do dolnego uchwytu 7 (fig. 3C). Podajnik 5 jest ponadto wyposażony w prowadnicę z rowkiem teowym 48, umieszczoną pod zespołem magnesów 47 umożliwiających prowadzenie śrub 21 za główkę systemem Over-Head nawet wtedy, gdy śruby te są wykonane z materiałów pozbawionych właściwości magnetycznych.

Ponad tuleją załadowczą 26 znajduje się zamocowany na płycie nośnej 6 zespół sprzęgłowo-zabierakowy. Składa się on z części wylotowej przewodu 22, zaopatrzonej w kanał 52 o średnicy nieco większej od średnicy główki śruby 21 oraz z nasadzonego na ten przewód 22 sprzęgła 51 zaopatrzonego w osadzoną wahadłowo na osi klapę 54, znajdującą się pod działaniem sprężyny agrafkowej 55 i służącą do zamykania wylotu przewodu 22. Sprzęgło 51 jest połączone od góry z pierścieniowym czujnikiem przejścia 53, liczącym śruby 21 przechodzące przez wylot przewodu 22, a od dołu z zabierakiem 49. Działanie sprzęgła polega na przepuszczaniu w każdym takcie pracy zespołu załadowczego 4 jednej tylko śruby 21 przez kanał 52 wylotu przewodu 22. Każda śruba przypadkowo lub nieprawidłowo wstrzelona do przewodu 22 powoduje wysłanie przez czujnik przejścia 53 odpowiedniego sygnału uruchamiającego sprzęgło i blokującego dalszy ruch śruby przez opadnięcie klapy 54.

Zespół załadowczy 4 jest ponadto wyposażony w obudowę 50 obejmującą również głowicę tłoczną 3 i podajnik 5. W obudowie 50 jest zamontowany wielofunkcyjny wtyk 56a

172 124 zasilania przewodów hydraulicznych lub pneumatycznych 35, 36, 44 i 45 oraz wtyk elektryczny 56b.

Działanie zespołu załadowczego 4 i podajnika 5 jest następujące: Po wprowadzeniu do komory osadczej 46 tulei załadowczej 26 śruby 21 wyrzuconej z kanału 52 przewodu 22, czujnik przejścia 53 wysyła sygnał powodujący zasilanie przewodu 35, wskutek czego sanie 27 wraz z tuleją załadowczą 26 zostaną przesunięte w prawe, skrajne położenie, przedstawione w dolnej części fig. 3 - cz. II linią przerywaną. Wskutek tego śruba 21, znajdująca się w komorze osadczej 46, zajmuje położenie odpowiadające pierwszej śrubie, przedstawionej po lewej stronie na fig. 3 cz. II. W tym położeniu łeb tej śruby 21 zostanie wprowadzony w rowek teowy prowadnicy 48, a równocześnie przyciągnięty przez magnes 47 podajnika 5. Po zasygnalizowaniu tego położenia sań 27 przez czujnik, zostaje zasilony przez przewód 44 cylinder 37, powodując przemieszczenie tulei załadowczej 26 w jej skrajne, dolne położenie w stosunku do sań 27, przedstawione linią przerywaną w dolnej części fig. 3 cz. II. W tym położeniu, którego osiągniecie jest sygnalizowane przez czujnik 43, osadzona w prowadnicy 48 i przyciągana magnesem 47 śruba 21 całkowicie wychodzi z komory osadczej 46 i znajduje się nieco ponad krawędzią tulei załadowczej 28. Sygnał wysłany przez czujnik 43 powoduje wzrost ciśnienia w przewodzie 36 zasilającym cylinder 29, powodując powrotny ruch sań 27 wraz z tuleją załadowczą 26, znajdującą się w dolnej pozycji, aż do ich lewego, skrajnego położenia (fig. 3 cz. I), co sygnalizuje czujnik położenia 57 zamocowany we wsporniku 34. Sygnał czujnika położenia 57 powoduje wzrost ciśnienia w przewodzie 45 zasilającym cylinder 37 i ruch tulei załadowczej 27 do góry w położenie przedstawione na fig. 3 cz. I, w którym komora osadcza 46 zostaje ponownie załadowana śrubą 21 wyrzuconą z kanału 52 przewodu 22. Cykl ten jest powtarzany w odstępach czasu określonych taktem pracy głowicy tłocznej. Po każdym cyklu tuleja załadowcza 26 przekazuje do podajnika jedną śrubę 21, równocześnie dosuwając wiszącą, przednią śrubę do szeregu śrub wiszących w podajniku, w wyniku czego śruby te wiszą główka przy główce i są przesuwane na prawo w każdym cyklu pracy zespołu załadowczego 4 dokładnie o średnicę główki. Osiąga się w ten sposób gwarancję wymaganego, dokładnego ustawienia śruby 21 w głowicy tłocznej 3 w procesie wtłaczania, bez potrzeby jakiejkolwiek korekty jej położenia.

Głowica tłoczna 3 jest wyposażona w osadzoną przesuwnie w obudowie 58 jej dolnej części zasuwę 59, utrzymywaną w swym lewym położeniu za pomocą sprężyny. W górnej części 61 głowicy tłocznej 3 jest w nią wpuszczony, na wysokości powierzchni główki śruby 21, kołek blokujący 63, którego końcówka nieco wystaje w kanale 62 popychaczy po stronie przeciwnej niż podajnik 5. W przypadku, gdy głowica jest załadowana śrubą 21, jej główka powoduje wciśnięcie wystającej części kołka 63 do otworu w górnej części 61 głowicy, pokonując opór sprężyny i równocześnie uruchamiając czujnik 64, wskazujący stan załadunku.

W płytę nośną 6 przyrządu jest wpuszczony pierścień centrujący 65, w którym jest osadzony przesuwnie popychacz 14, zamocowany w uchwycie 9 stempla i przechodzący przez otwór uchwytu dolnego 7.

Fig. 3 cz. II przedstawia podajnik 5 w widoku z góry, załadowany szeregiem śrub 21. W górnej części 61 głowicy jest osadzona z boku, na wysokości kołka 63, zapadka 67, która pod działaniem sprężyny wchodzi swą obustronnie ściętą końcówką do wnętrza kanału 62 popychacza. Zapadka 67 dociska swą skośną powierzchnią 67a główkę śruby 21 do kanału 62 popychacza 14.

Również zapadka 68 (fig. 3A cz.II), znajdująca się w lewej części podajnika 5, jest zaopatrzona w skośną powierzchnię 68a i służy do utrzymania w zwartym szeregu śrub 21, zwłaszcza, gdy są one wykonane z materiału pozbawionego własności magnetycznych, zapewniając prawidłowe ich podawanie przez podajnik 5 do kanału 62 popychacza.

Odmienne rozwiązanie konstrukcyjne głowicy tłocznej 3 urządzenia według wynalazku, mającego zastosowanie w przypadku, gdy nie można dokładnie ustawić popychacza głowicy tłocznej w położeniu wyjściowym za pomocą uchwytu stempla lub tłoczyska prasy - przedstawia fig. 4. W rozwiązaniu tym popychacz 14 głowicy tłocznej 3 jest osadzony w umieszczonej w otworze dolnego uchwytu 7 tulei 71, zamkniętej od góry pokrywą 72. Wewnętrzna powierzchnia tulei 71 stanowi powierzchnię prowadzącą dla łącznika 69, łączącego popychacz 14 z jego przedłużaczem, umieszczonym wewnątrz tulei 72, przy czym pokrywa 72 tworzy zderzak krańcowy łącznika 69, ograniczając ruch popychacza 14 w kierunku do góry. W przedstawionym na rysunku, swym najwyższym położeniu, popychacz 14 znajduje się pod działaniem rozprężnej sprężyny 73, która swym dolnym końcem opiera się na górnej powierzchni płyty nośnej 6, a swym górnym końcem - na dolnej powierzchni łącznika 69, stykającego się swoją górną powierzchnią z pokrywą 72. Dzięki temu górne krańcowe położenie popychacza 14, w którym główka styka się z główką śruby 21 leżącą w płaszczyźnie magnesu 47 podajnika 5, jest niezależne od ustawienia tłoczyska prasy, co ma duże znaczenie w przypadku stosowania pras korbowych lub mimośrodowych.

Wynalazek umożliwia oczywiście odstępstwa konstrukcji poszczególnych zespołów przyrządu w stosunku do opisanych rozwiązań. Można, na przykład, umieścić kilka głowic tłocznych 3 lub kilka kanałów 62 popychaczy 14 w jednym przyrządzie albo też możliwe jest połączenie dwóch lub kilku kanałów 62 popychacza tylko z jednym podajnikiem 5, dostosowanym do podawania śrub różnej wielkości, zachowując istotne cechy wynalazku.

15·

172 124

Fig.3A

33 32 27 26

Fg . 3A faji)

O

A

TO~ '62

Fig.3B

φ'-©

Fig. 3C

172 124

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Przyrząd do mocowania w blasze lub płycie elementów w postaci kołka, zwłaszcza śruby, wyposażony w głowicę tłoczną z osadzonym w niej przesuwnie popychaczem oraz w podajnik dostarczający pojedynczo wtłaczane elementy do kanału popychacza głowicy tłocznej, znamienny tym, że jest wyposażony we współpracujący z podajnikiem (5) zespół załadowczy (4), połączony kanałem (52) z przewodem (22) dostarczającym wtłoczone elementy, zwłaszcza śruby (21), złożony z tulei załadowczej (26), zaopatrzonej w komorę osadczą (46) śruby (21) oraz z siłownika (29, 32, 33), nadającego jej ruch w kierunku pionowym, a także w układ przewodów zasilających (35,36, 44, 45) obydwa te siłowniki i w znany układ sterujący ich uruchamianiem wyposażony w czujniki (42, 43, 53, 57).
2. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jego zespół załadowczy (4) jest zaopatrzony w nieruchomą obudowę (50), połączoną z płytą nośną (6) przyrządu oraz w osadzone przesuwnie w prowadnicy (28) tej obudowy (50) sanie (27), w których są nieruchomo umieszczone cylindry (29, 37) obydwu siłowników (29, 32, 33) oraz (37, 38, 39), przy czym tłoczysko (33) siłownika (29, 32, 33) jest nieruchomo połączone ze wspornikiem (34) obudowy (50) zespołu, natomiast tłoczysko (39) siłownika (37, 38, 39) - z dźwignią (41), do której jest przymocowana tuleja załadowcza (26), osadzona pionowo przesuwnie w wycięciu sań (27).
3. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że siłowniki (29, 32, 33) oraz (37, 38, 39) są połączone układem zasilania hydraulicznego.
4. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że siłowniki (29, 32, 33) oraz (37, 38, 39) są połączone układem zasilania pneumatycznego.
5. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jego płyta nośna (6), do której przymocowane są: zespół załadowczy (4), podajnik (5) i głowica nośna (3) jest połączona z dolną powierzchnią dolnego uchwytu (7), przymocowanego za pośrednictwem sprężyn (8) z uchwytem (9) stempla prasy, natomiast popychacz (14) głowicy tłocznej (4) przyrządu jest połączony z uchwytem (9) stempla prasy.
6. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jego płyta nośna (6), do której przymocowane są: zespół załadowczy (4), podajnik (5) i głowica nośna (3) jest połączona za pośrednictwem wkładki tnącej (18), płyty pośredniej (17) i płyty montażowej (16) oraz wspornika (25) ze stołem (15) prasy, natomiast popychacz (14), zaopatrzony u dołu w powierzchnię skośną, jest połączony za pośrednictwem drążka napędowego (23) i drążka poprzecznego (24), zaopatrzonych w skośne powierzchnie współpracujące, oraz uchwytu (9) stempla z tłoczyskiem (11) prasy.
7. Przyrząd według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jest zaopatrzony, w umieszczony współosiowo względem komory osadczej (46) tulei załadowczej (26) zespół sprzęgłowo-zabierakowy, złożony z nasadzonego na przewód (22) doprowadzają cy śruby (21) sprzęgła (51), zaopatrzonego w osadzoną wahadłowo klapę (54), znajdującą się pod działaniem sprężyny (55) i połączonego od góry z czujnikiem (53) przejścia, a oo dołu z zabierakiem (49) śrut>y (21).
8. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że obudowa (50) zespołu załadowczego (4) jest wyposażona w wielofunkcyjny, połączony z przewodami zasilającymi (35, 36, 44, 45) wtyk (56a) zasilania hydraulicznego względnie pneumatycznego oraz we wtyk ((6b) zasilania elektrycznego.
9. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jeeo podaj nia (5k jest raopatabαny w łąccącą komooę ooadczą (46) z kanabem (62) popychacza (14) t umieszczoną prostopadle do osi kanału (62) popychacza (14) prowadnicę (48) z rowkiem teowym otwartym

172 124 od dołu, przy czym szerokość górnej części rowka jest nieco większa od średnicy główki prowadzonej śruby (21).
10. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że prowadnica (48) jego podajnika (5) jest połączona od góry z magnesem (47), stanowiącym powierzchnię prowadzącą główki śruby.
11. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że prowadnica (48) jego podajnika (5) jest zaopatrzona w osadzoną prostopadle do jej osi zapadkę (68) ze skośną powierzchnią (68a).
12. Przyrząd według zastrz. 9, znamienny tym, że w obudowie (50) zespołu załadowczego (4) znajduje się otwór przepustowy w kształcie przekroju osiowego śruby (21), łączący komorę osadczą (46) z prowadnicą (48) podajnika (5).
13. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jego głowica tłoczna (3) jest wyposażona w obudowę złożoną z górnej części (61) połączonej z płytą nośną (6) przyrządu oraz z dolną częścią (58), przy czym obydwie te części (61) i (58) są zaopatrzone we współśrodkowe otwory o średnicy nieco większej od średnicy główki wtłaczanej śruby (21), tworzące kanał (62) popychacza (14).
14. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że w jego płycie nośnej (6), w miejscu jej połączenia z górną częścią (61) obudowy głowicy tłocznej (3) jest osadzony pierścień centrujący (65) z otworem stanowiącym przedłużenie kanału (62) popychacza (14).
15. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że jego popychacz (14) jest zaopatrzony w magnes osadzony w jego końcówce tłocznej.
16. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że część górna (61) i część dolna (58) obudowy głowicy tłocznej (3) są zaopatrzone w otwór przepustowy w kształcie przekroju osiowego śruby (21), łączący prowadnicę (48) podajnika (5) z kanałem (62) popychacza (14).
17. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że kanał (62) popychacza (14) w miejscu jego połączenia z prowadnicą (48) podajnika (5) jest zaopatrzony w sprężynowy kołek blokujący (63), sprzężony z czujnikiem (64), wskazującym stan załadowania głowicy tłocznej (3),
18. Przyrząd według zastrz. 17, znamienny tym, że jest zaopatrzony w trzy sprężynowe kołki blokujące, sprzężone z czujnikiem (64) i umieszczone pod kątem środkowym 120° względem osi kanału (62) popychacza (14).
19. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że w górnej części (61) obudowy głowicy tłocznej (3) jest osadzona, prostopadle do osi kanału (62) popychacza (14), zapadka (67), współpracująca swą skośną powierzchnią (67a) z główką śruby (21) wprowadzanej do kanału (62) popychacza (14).
20. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że jego głowica tłoczna (3) jest wyposażona w układ kilku popychaczy (14) o osiach równoległych, z których każdy jest osadzony przesuwnie w oddzielnym kanale (62) połączonym z podajnikiem (5).
21. Przyrząd według zastrz. 20, znamienny tym, że jest wyposażony we współpracujące z popychaczami (14) przynajmniej dwa podajniki (5) dostosowane do różnych wymiarów śrub (21).
22. Przyrząd według zastrz. 13, znamienny tym, że jego głowica tłoczna (3) jest wyposażona w przymocowaną do płyty nośnej (6) tuleję osłonową (71) z pokrywą (72), wewnątrz której jest osadzony przesuwnie łącznik (69) przedłużacza popychacza (14') zaopatrzony w sprężynę (73).