PL171976B1

PL171976B1 - Oprawa zlacza kablowego PL

Info

Publication number: PL171976B1
Application number: PL93306553A
Authority: PL
Inventors: Jean-Marie E Nolf
Original assignee: Raychem Sa Nv
Priority date: 1992-06-15
Filing date: 1993-05-28
Publication date: 1997-07-31
Also published as: FI108321B; ATE146912T1; AU4336293A; DE69306951D1; NO944841L; WO1993026070A1; EP0646295A1; KR100337567B1; FI945884A; GB9212624D0; JPH07507915A; NO944841D0; CA2137557A1; DE69306951T2; JP3176064B2; FI945884A0; ES2097513T3; DK0646295T3; NO310328B1; AU687351B2

Abstract

1. Oprawa zlacza kablowego koncowe- go lub przelotowego zlozona z pokrywy, ko rzy stn ie w postaci kopuly oraz z uszczelnionego wzgledem tej pokrywy kor- pusu z otworami do przetkniecia kabli, za- opatrzona w zespól uszczelniajacy z deformowanym przez sciskanie elementem uszczelniajacym z tworzywa sztucznego, wypelniajacym szczeliny miedzy kablami i oprawa, znamienna tym, ze jej korpus (3) jest wyposazony w polaczony w nim rozlacz- nie czlon poprzeczny (12) z promieniowymi wycieciami (22), do których sa przymocowa- ne promieniowo przesuwnie kable (2) oraz w elastyczny element uszczelniajacy (10), za- opatrzony w otwory (27) do przetkniecia przez nie kabli (2), osadzony miedzy plytkami (11), przy czym scisk srubowy (15) do osiowego przesuwania przynajmniej jednej z plytek (11) jest zaopatrzony w sprezyne (16). Fig. 2. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest oprawa złącza kablowego końcowego lub przelotowego złożona z pokrywy, korzystnie w postaci kopuły oraz z uszczelnionego względem tej pokrywy korpusu z otworami do przetknięcia kabli, zaopatrzona w zespół uszczelniający z deformowanym przez ściskanie elementem uszczelniającym z tworzywa sztucznego, wypełniającym szczeliny między kablami i oprawą.

Oprawa złącza kablowego musi być uszczelniona względem otoczenia, aby zapobiegać niszczeniu kabli i ich złączy przez wilgoć. Podczas wykonywania złączy ściąga się koszulkę łączonych końcówek kabli, wskutek czego wewnątrz oprawy znajdują się odkryte powierzchnie łączonych przewodów. W przypadku złącza końcowego, łączone są ze sobą wystające końce dwóch lub większej liczby kabli, ułożonych równolegle obok siebie, przy czym oprawa takiego złącza, mająca pokrywę w postaci kopuły, może być nasunięta na wykonane złącze i jest zaopatrzona w pojedyncze uszczelnienie w miejscu, gdzie kable wychodzą z oprawek. W przypadku złącza przelotowego, wykonanego między końcami stykających się czołowo kabli, oprawajest zaopatrzona w dwa uszczelnienia w obustronnych pokrywach walcowej oprawy otaczającej to złącze.

171 976

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4194083 znana jest oprawa w postaci kopuły zaopatrzonej w termokurczliwą pokrywę, przez którą przetknięty jest kabel i w której jest on zaciśnięty w wyniku skurczu termicznego.

Z opisu patentowego PCT nr WO 90/05401 znana jest przelotowa oprawa eliminująca konieczność stosowania materiałów termokurczliwych. Jest ona wyposażona w materiał uszczelniający, na przykład żel, wprowadzany w szczelinę między kablami, przy czym odpowiednie elementy wewnątrz oprawy są ściskane, deformując żel i powodując uszczelnienie kabli względem osłony.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4701574 znana jest oprawa w postaci walcowej osłony zaopatrzonej w uszczelnienie końców kabli, mającej postać zewnętrznej powierzchni śrubowej stykającej się z wewnętrzną powierzchnią śrubową osłony. Takie labiryntowe uszczelnienie okazało się jednak w praktyce bardzo zawodne.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 3984623 znana jest oprawa złącza kabli z rurowym korpusem z tworzywa sztucznego wypełnionym smarem, przy czym jeden koniec tego korpusu jest zamknięty, drugi zaś jest zaopatrzony w zaślepkę oraz w zacisk umożliwiający przymocowanie kabla do zaślepki.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 2771502 znanajest przedłużona oprawa złącza, której obydwa końce są zaopatrzone w zaciski, utrzymujące w stanie zaciśniętym skręcone paski koszulek łączonych kabli. Rozwiązanie to zapobiega osiowemu wyciąganiu kabli ze złącza, gdyż działające na nie siły osiowe są przenoszone przez oprawę, a nie przez samo złącze. Do uszczelnienia oprawy służy sprężynująca, ściskania tulejka połączona z zaciskiem śrubowym.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 2688651 znana jest oprawa złącza kablowego złożona z walcowej, zamkniętej tulei otaczającej to złącze i zaopatrzonej na swych końcach w uszczelnienie w postaci labiryntu gwintowego przykrywki zamykającej tulei, zaopatrzone w gwint zewnętrzny wkręcany w wewnętrzny gwint tulei. Każdy kabel tej oprawy jest wyposażony w nasadzoną na niego elastyczną zaślepkę, zsuwaną wzdłuż kabla do wnętrza tulei, przy czym wkręcana w tuleję przykrywka powoduje deformowanie tej zaślepki, a tym samym uszczelnienie osadzonego w niej kabla.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4314094 znana jest oprawa do uszczelnienia złącza kabli złożona z obustronnie otwartej tulei, zaopatrzonej w wytłoczony gwint zewnętrzny wkręcany w odpowiadający mu kształtem gwint wewnętrzny osłony. Do zamknięcia tulei z jednej strony służy korek z otworem do przetknięcia kabla, z drugiej zaś pokrywa nasadzona na osłonę. Właściwe uszczelnienie oprawy, poza labiryntem połączenia gwintowego, stanowi plastyczne szczeliwo wprowadzone między tuleję i osłonę, przy czym kabel jest w tym rozwiązaniu oprawy mocowany do korka za pomocą rozciętej tulei zaopatrzonej w docisk śrubowy.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych AP nr US 4341922 znana jest oprawa złącza kabli złożona z tulei obustronnie zamkniętej za pomocą pokryw, przy czym w środku każdej z pokryw jest osadzona obsada z polimerowym korkiem, przez który przetknięty jest kabel, zaopatrzony w swej części wewnątrz osłony w kołnierz. Pokrywy oprawy są ponadto wyposażone wewnątrz w szczęki z powierzchnią żłobkowaną, zapobiegające wyciągnięciu kabla z oprawy, a równocześnie przejmujące siły osiowe działające na kabel. Tego rodzaju oprawy nie znalazły jednak praktycznego zastosowania ze względu na swą skomplikowaną budowę i wysokie koszty wytwarzania.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 2263419 znana jest oprawa złącza kabli złożona z osłony w postaci kopuły oraz z zamykającej ją od dołu i przymocowanej do niej za pomocą śrub pokrywy, mającej postać krążka z promieniowymi wycięciami. W wycięciach tych są luźno osadzone kable. Oprawa jest ponadto wyposażona w elementy mocujące w postaci elastycznej, kształtowej osłonki, która z jednej strony jest nasadzona na kabel pod koszulką izolacyjną i zaciśnięta na nim za pomocą zacisku śrubowego, z drugiej zaś jest zaciśnięta swą dyskowo rozszerzoną częścią między dwiema, ściskanymi śrubą płytkami. Oprawa jest ponadto zaopatrzona w zespół uszczelniający złożony z elastycznego korka uszczelniającego, przez który przetknięty jest kabel, umieszczonego między dwiema polietylenowymi płytkami i ściskanego przez dokręcaną śrubami pokrywę oprawy. Jednakże w rozwiązaniu tym tylko częściowo zrealizowano zasadę oddzielenia funkcji uszczelnienia od funkcji mocowania kabla, bowiem zamocowanie to przy użyciu elastycznej osłonki okazało się w praktyce zbyt słabe dla przeno4

171 976 szenia znacznych sił osiowych, działających zwłaszcza w wyniku wyginania kabla. Wskutek tego, przynajmniej częściowo, siły te są przejmowane przez zaciśnięty na kablu korek uszczelniający, powodując jego niepożądane odkształcanie i odpowiednie zmniejszenie szczelności oprawy.

Omówione powyżej oprawy złącz kablowych mają tę zasadniczą, wspólną wadę, że są stosunkowo skomplikowane, a tym samym kosztowne w wykonaniu i pracochłonne w montażu. Ponadto we wszystkich tych rozwiązaniach elementy uszczelniające, w mniejszym lub w większym stopniu, przejmuj ą część sił osiowych i poprzecznych działających na kable i będących zwłaszcza wynikiem ich wyginania, ulegając przez to niepożądanemu odkształceniu, w wyniku którego szczelność złącza staje się niewystarczająca.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji oprawy złącza kablowego, która umożliwi całkowite oddzielenie funkcji uszczelnienia oprawy od funkcji mocowania kabla w złączu, umożliwiając równocześnie niewielki, promieniowy ruch kabla w celu przejęcia działających na kable sił poprzecznych. Ponadto oprawa złącza kablowego według wynalazku winna charakteryzować się prostą konstrukcją, zapewniając odpowiednio niskie koszty wytwarzania i montażu oraz pewność działania złącza.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji oprawy złącza kablowego według wynalazku, której korpus jest wyposażony w połączony z nim rozłącznie człon poprzeczny z promieniowymi wycięciami, do których są przymocowane promieniowo przesuwnie kable oraz w elastyczny element uszczelniający, zaopatrzony w otwory do przetknięcia przez nie kabli, osadzony między płytkami, przy czym ścisk śrubowy do osiowego przesuwania przynajmniej jednej z płytek jest zaopatrzony w sprężynę.

Elementy mocujące oprawy stanowią zaciski złożone z elastycznej obejmy, zaciskanej na powierzchni kabla za pomocą śruby oraz ze stanowiącego z nią jedną całość kabłąka, zaopatrzonego w rowki, w których są osadzone wypusty członu poprzecznego.

Kabłąk elementu mocującego jest przy tym połączony osiowo przesuwnie z obejmą zacisku. Natomiast długość rowka kabłąka jest większa od długości odpowiedniego wypustu członu poprzecznego.

Średnica otworu elementu uszczelniającego jest nieco większa od średnicy osadzonego w tym otworze kabla.

Człon poprzeczny oprawy jest korzystnie połączony z korpusem oprawy za pomocą zamka bagnetowego.

Element uszczelniający, zastosowany w oprawie według wynalazku, jest korzystnie wykonany z kompozycji polimerów zawierającej żel, najkorzystniej zaś z kopolimerów blokowych uzupełnionych olejami o twardości Rockwella zawartej w granicach od 30 do 400 (10^_1 mm) i wydłużeniu względnym odpowiadającym wytrzymałości doraźnej większym od 100%.

Korpus oprawy jest przy tym korzystnie zaopatrzony w stożkowy kołnierz, na którym jest osadzona pierścieniowa uszczelka, współpracująca z odpowiednim występem wewnętrznej powierzchni pokrywy.

Dzięki opisanej konstrukcji w oprawie złącza kablowego według wynalazku następuje całkowite rozdzielenie funkcji uszczelnienia i funkcji mocowania kabli. Dobre uszczelnienie kabli uzyskuje się zarówno dzięki elastycznemu ściskaniu elementu uszczelniającego, uzyskanemu przez wyposażenie ścisku śrubowego w sprężynę, jak i dzięki odpowiedniemu doborowi materiału, z którego jest wykonany ten element. Natomiast wystarczająco silne zamocowanie kabli, jednakże z możliwością ich niewielkich przesunięć poprzecznych (promieniowych), uzyskano dzięki zastosowaniu zamocowanego w korpusie oprawy członu poprzecznego, w którego promieniowych wycięciach są osadzone kable, jak i dzięki zastosowaniu specjalnych elementów mocujących, złożonych z kabłąka połączonego promieniowo przesuwnie z członem poprzecznym oraz osiowo przesuwnie z obejmą tworzącą zacisk śrubowy, zapewniający wystarczająco mocne przytwierdzenie kabla.

Korpus oprawy wraz z umieszczonymi w nim zespołami: uszczelniającym i mocującym, składa się przy tym zaledwie z kilku części o prostej konstrukcji, dzięki czemu oprawa złącza kablowego według wynalazku jest tania w procesie wytwarzania i prosta w montażu.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniony jest na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia oprawę końcowego złącza kablowego w widoku z boku, fig. 2 - korpus

171 976 oprawy złącza według fig. 1 w przekroju podłużnym, fig. 3 - odmianę korpusu oprawy złącza w przekroju podłużnym, fig. 4 ·- człon poprzeczny wraz z elementami mocującymi kable, fig. 5 - element uszczelniający, a fig. 6 - element mocujący w położeniu zaciśniętym.

Oprawa 1 końcowego złącza kabli, przedstawiona na fig. 1, złożona jest z korpusu 3, przez który przechodzą kable 2 oraz z zamykającej go pokrywy 4 w postaci kopuły. Wewnątrz oprawy 1, przymocowanej za pomocą obejmy 5 do słupa lub ściany, mieszczą się złącza kabli, zespół mocujący kable 2 i zespół uszczelniający oprawę. Ponadto, w przypadku ciśnieniowego złącza kabli, oprawa 1 jest zaopatrzona w zawór 6, doprowadzający ośrodek pod ciśnieniem. Korpus 3 jest zaopatrzony w stożkowy kołnierz 19, służący do osadzenia na nim pokrywy 4, połączonej z korpusem za pomocą pierścieniowego zacisku 7 ściągniętego przez śrubę 8, przy czym między korpusem i nie uwidocznionym na rysunku wewnętrznym, pierścieniowym występem pokrywy 4 jest umieszczona pierścieniowa uszczelka 9, korzystnie o przekroju okrągłym.

Wewnątrz korpusu 3 (fig. 2 i 3) umieszczony jest zespół uszczelniający i zespół mocujący kable. Zespół uszczelniający ma na celu uszczelnienie wnętrza oprawy względem otoczenia, gdyż w przeciwnym razie łączone ze sobą odkryte części 14 kabli 2, po usunięciu z nich koszulek izolacyjnych, byłyby narażone na zniszczenie wskutek oddziaływania wilgoci i brudu. Zespół uszczelniający składa się z elementu uszczelniającego 10 z elastycznego tworzywa sztucznego, umieszczonego między dwiema płytkami 11, przy czym przynajmniej jedna (na fig. 2 i 3 dolna płytka 11) jest osadzona przesuwnie w korpusie 3, zaś do przesuwaniajej służy śrubowy ścisk 15 (na przykład w postaci nakrętki nakręcanej na nie uwidocznioną na rysunku śrubę) zaopatrzony w sprężynę 16, zapewniającą elastyczny docisk. W wyniku pokręcania śrubowym ściskiem 15, dolna płytka 11 przesuwa się wzdłuż prowadnic, utworzonych w dolnym kołnierzu 17 korpusu 3 na odległości 18. Ściskany między płytkami elastyczny element uszczelniający 10 ulega odkształceniu, wskutek czego rozszerza się wypełniając każdą szczelinę między kablami oraz wewnętrznymi ściankami korpusu 3, zapewniając przez to wymaganą szczelność oprawy. Element uszczelniający 10, przedstawiony oddzielnie na fig. 5, jest zaopatrzony w otwory 27, służące do przetknięcia przez nie kabli 2. W przykładowym rozwiązaniu przedstawionym na fig. 5, element uszczelniający jest zaopatrzony w cztery otwory przeznaczone do przetknięcia przez nie czterech kabli. W przypadku, gdy oprawa przeznaczona jest na złącze o innej liczbie kabli (zarówno elektrycznych jak i optycznych), element uszczelniający 10 winien mieć tyle otworów 27 ile kabli 2 ma być wprowadzonych do złącza. Średnica otworów 27 jest nieco większa od średnicy przeprowadzanych przez nie kabli, dzięki czemu przed zdeformowaniem elementu uszczelniającego 10, możliwy jest ruch promieniowy kabli (pokazany strzałkami na fig. 5), umożliwiający ich prawidłowe ułożenie w otworze.

Materiał, z którego jest wykonany element uszczelniający 10 winien zapewnić zarówno jego właściwą elastyczność, jak i pożądaną deformację w wyniku oddziaływania sił osiowych wywieranych przez płytki 11. Badania wykazały, że najwłaściwszym materiałem jest kompozycja polimerów, mająca usieciowaną strukturę trójwymiarową, uzupełniona olejami lub innymi cieczami. Struktury takie składają się z kopolimerów blokowych, charakteryzujących się stosunkowo sztywnymi blokami i stosunkowo elastycznymi segmentami. Przykładowo są to polimery o blokach dienowo-styrenowych (na przykład kopolimery blokowe styrenowo-izoprenowe lub sterynowe butadienowe, albo też kopolimery styrenowo-etylenowe względnie trójblokowe kopolimery butylowo-styrenowe). Przykładem kopolimerów trójblokowych jest Kraton.

Kopolimery blokowe uzupełniane są olejami. Powstające wówczas termoplastyczne żele są korzystne dla funkcji spełnianej przez element uszczelniający.

Zbadano korzystne właściwości elementu uszczelniającego 9, zawierającego 10 do \4%o wagowych kopolimeru Kraton G 1651, 84 do 88% oleju mineralnego oraz niewielkie ilości stabilizatora, tworzące w materiale elementu żel. Oczywiście mogą być używane i inne żele, na przykład na bazie poliuretanu lub silikonu. Twardsze żele można uzyskać przez zmniejszenie zawartości oleju, na przykład stosując tylko zawartość 78 do 82% oleju, a także przez użycie mieszaniny kopolimerów blokowych, na przykład 10% Kratonu G 1615 i 10% Kratonu G 1650.

Reasumując powyższe można stwierdzić, że materiał, z którego wykonany jest element uszczelniający 10 zawiera korzystnie żel, natomiast jego właściwości wytrzymałościowe charakteryzują się twardością Rockwella (głębokość wnikania stożka mierzona zgodnie z normą

171 976

ASTM D217) zawartą w graniach 30 do 400 (10’¹ mm) oraz wydłużeniem względnym odpowiadającym wytrzymałości doraźnej (mierzonym zgodnie z normą ASTM D412) większym od 100%.

W rozwiązaniu korpusu 3, przedstawionym na fig. 2, zespół uszczelniający - tj. obydwie płytki 11 z osadzonym między nimi elementem uszczelniającym 10 - jest umieszczany w korpusie od góry, natomiast w rozwiązaniu przedstawionym na fig. 3, zespół uszczelniający złożony z płytek 11 i elementu 10, umieszcza się od dołu, a następnie zabezpiecza przed wypadnięciem za pomocą dzielonego pierścienia 20, mającego w przekroju kształt litery C, zamocowanego na zewnętrznej powierzchni korpusu 3 za pomocą zatrzasku 21, mającego postać pierścieniowego, elastycznego występu wchodzącego w odpowiedni rowek na powierzchni korpusu 3.

Zespół mocujący kable 2 składa się z członu poprzecznego 12, przedstawionego oddzielnie na fig. 4, zaopatrzonego w promieniowe, zaokrąglone u podstawy wycięcia 22 oraz z osadzonych w tych wycięciach elementów mocujących 13. Zarówno wycięć 22, jak i elementów mocujących 13 winno być tyle, ile kabli zostanie wprowadzonych do złącza. W przykładowym rozwiązaniu, przedstawionym na fig. 4, jest ich cztery. Człon poprzeczny 12 jest zaopatrzony, w każdym ze swych promieniowych wycięć 22, w boczne wypusty 23, służące do przesuwnego osadzenia w nich kabłąków 26 elementów mocujących. Elementy mocujące 13 składają się z wymienionego uprzednio sztywnego kabłąka 26, zaopatrzonego w rowki 24, w które wchodzą wypusty 23 członu poprzecznego 12 oraz w połączoną z tym kabłąkiem, w sposób umożliwiający niewielki przesuw osiowy, obejmą 25 zaopatrzoną w zacisk śrubowy (fig. 6) i służącą do mocowania kabla 2. Przesuwne połączenie obejmy 25 i kabłąka 26 umożliwia niewielki ruch osiowy zamocowanego w obejmie kabla, w celu uzyskania bez naprężeń jego właściwego położenia w wycięciu 22 członu poprzecznego 12. Długość rowków 24 kabłąka 26 jest nieco większa od długości odpowiadających im wypustów 23 w wycięciach 22 członu poprzecznego 12, co umożliwia niewielki ruch promieniowy kabla w przypadku występujących sił poprzecznych, będących, na przykład, wynikiem zginania jego wystającej z oprawy części.

Człon poprzeczny 12 jest ponadto zaopatrzony w boczne wypusty 19, tworzące wraz z odpowiednimi rowkami stożkowej, górnej części korpusu zamek bagnetowy, umożliwiający łatwe i trwałe osadzenie członu 12 w korpusie 3, jak i jego wyjęcie.

Montaż oprawy złącza kablowego według wynalazku odbywa się w sposób następujący. Przeznaczone do umieszczenia w oprawie 1 złącza kable 2 przetyka się przez otwory dolnej płytki 11, następnie przez otwory 27 elementu uszczelniającego 10 i otwory górnej płytki 11 w stanie zwolnionym śrubowego ścisku 15 tak, aby ich końce, przeznaczone do złącza, wystawały kilka centymetrów nad górną płytkę 11. Równocześnie, w wyjętym z korpusu 3 członie poprzecznym 12 umieszcza się elementy mocujące 13, tak aby w rowki 24 ich kabłąków 26 weszły odpowiednie wypusty 23 wycięć 22 członu 12. Następnie w kabłąki te wprowadza się końce kabli 2, otacza je obejmami 25 i zaciska się w tych obejmach za pomocą śrubowych zacisków. W tym położeniu człon poprzeczny 12 wraz ze stykającym się z nim od dołu zespołem uszczelniającym złożonym z płytek 11 i elementu 10, składa się od góry do korpusu 3 (fig. 2) zamykając zatrzask bagnetowy, łączący ten człon 12 z korpusem 3. Następnie, pokręcając śrubowym ściskiem 15 powoduje się przesunięcie dolnej płytki 11 w prowadnicach korpusu na odległość 18 i taką deformację ściskanego elementu uszczelniającego 10, która zapewni całkowitą szczelność oprawy. Następnie, po zdjęciu izolacji z części 14 kabli, wykonuje się złącze, po czym korpus wraz ze złączem wprowadza się do wnętrza pokrywy 4, dociskając nią uszczelkę 9 i łączy się tę pokrywę 4 z korpusem 3 za pomocą pierścieniowego zacisku 7 przez dokręcenie śruby 8.

Elementy mocujące 13 całkowicie zabezpieczają przed możliwością wyrwania kabli ze złącza w przypadku działania na nie sił osiowych, natomiast siły poprzeczne powodują niewielkie przesunięcia tych elementów w wycięciach 22 członu poprzecznego 12, umożliwiając prawidłowe ułożenie kabli w tym członie.

Prosta, złożona z kilku części konstrukcja oprawy złącza kablowego według wynalazku umożliwia nie tylko łatwy i mało pracochłonny montaż, ale również niskie koszty wytwarzania oprawy.

171 976

Fig. 4.

Fi g.5.

Fig. 6.

!0

27.

171 976

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Oprawa złącza kablowego końcowego lub przelotowego złożona z pokrywy, korzystnie w postaci kopuły oraz z uszczelnionego względem tej pokrywy korpusu z otworami do przetknięciakabli, zaopatrzona w zespół uszczelniający z deformowanym przez ściskanie elementem uszczelniającym z tworzywa sztucznego, wypełniającym szczeliny między kablami i oprawą, znamienna tym, że jej korpus (3) jest wyposażony w połączony w nim rozłącznie człon poprzeczny (12) z promieniowymi wycięciami (22), do których są przymocowane promieniowo przesuwnie kable (2) oraz w elastyczny element uszczelniający (10), zaopatrzony w otwory (27) do przetknięcia przez nie kabli (2), osadzony między płytkami (11), przy czym ścisk śrubowy (15) do osiowego przesuwania przynajmniej jednej z płytek (11) jest zaopatrzony w sprężynę (16).
2. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy mocujące kable (2) stanowią zaciski (13) złożone z elastycznej obejmy (25), zaciskanej na powierzchni kabla za pomocą śruby oraz ze stanowiącego z nią jedną całość kabłąka (26), zaopatrzonego w rowki (24), w których są osadzone wypusty (23) członu poprzecznego (12).
3. Oprawa według zastrz. 2, znamienna tym, że kabłąk (26) jest połączony z obejmą (25) zacisku (13) osiowo przesuwnie, przy czym długość jego rowka (24) jest większa od długości odpowiedniego wypustu (23) członu poprzecznego (12).
4. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że średnica otworu (27) elementu uszczelniającego (10) jest nieco większa od średnicy osadzonego w tym otworze (27) kabla (2).
5. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jej człon poprzeczny (12) jest połączony z korpusem (3) oprawy za pomocą zamka bagnetowego.
6. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jej element uszczelniający (10) jest wykonany z kompozycji polimerów zawierającej żel.
7. Oprawa według zastrz. 6, znamienna tym, że jej element uszczelniający (10) jest wykonany z kopolimerów blokowych uzupełnionych olejami.
8. Oprawa według zastrz. 6, znamienna tym, że jej element uszczelniający (10) jest wykonany z materiału o twardości Rockwella zawartej w granicach od 30 do 400 (10’¹ mm) i wydłużeniu względnym odpowiadającym wytrzymałości doraźnej większym od 100%.
9. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jej korpus (3) jest zaopatrzony w stożkowy kołnierz (19), na którym jest osadzona pierścieniowa uszczelka (9), współpracująca z odpowiednim występem wewnętrznej powierzchni pokrywy (4).