PL170569B1 - Siedzenie, zwlaszcza samochodowe PL - Google Patents

Abstract

1 . Siedzenie, zwlaszcza samochodowe, za- wierajace oparcie posiadajace szkielet z bocznymi slupkami i poprzeczkami górna i dolna oraz ma- jace podpore ledzwiowa czesci pleców siedzace- go, która jest polaczona z co najmniej jednym zespolem regulacyjnym do zmiany jej polozenia pionowego wzgledem szkieletu, znamienne tym, ze co najmniej jeden pierwszy zespól regulacyjny zawiera boczne elementy mocujace polaczone z podpora (4) oraz z bocznymi slupkami (2) szkie- letu (1). F IG 1Siedzenie, zwlaszcza samochodowe PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest siedzenie, zwłaszcza samochodowe.

Wynalazek dotyczy siedzenia, którego oparcie zawiera podporę lędźwiowej części pleców osoby siedzącej.

Podpora lędźwiowej części pleców umożliwia właściwe podparcie odcinka lędźwiowego kręgosłupa osoby siedzącej zarówno wzdłuż jego osi pionowej, jak i w kierunku poprzecznym.

Siedzenia tego typu znane są w stanie techniki, na przykład z europejskiego zgłoszenia patentowego nr 0 420 824, w którym opisane jest siedzenie z podporą zwężoną na środku i rozszerzającą się na boki.

Znane jest również siedzenie z włoskiego opisu patentowego T091A000442, które ma podporę wklęsłą od przodu oparcia siedzenia, to jest strony, która jest przeznaczona do stykania się z plecami osoby siedzącej. Całkowity profil podpory może być zmieniany, dzięki połączeniu przegubowemu w środkowym obszarze dwóch części podpory tak, że może on być należycie dostosowywany do dowolnej wielkości ciała osoby siedzącej. Tylne punkty mocujące podpory lędźwiowej są obrotowe i działają jak zawiasy, zapewniając w ten sposób automatyczne dostosowanie do zarówno wąskich, jak i szerokich pleców. Czołowa powierzchnia podpory usytuowana naprzeciw pleców siedzącego ma wypukły profil. Boczne części podpory opisane w tym zgłoszeniu są dłuższe w kierunku pionowym niż jego środkowa część, zapewniając wystarczające powierzchnie bocznego podparcia. Dzięki temu podpora może, bez innych konstrukcji, pełnić rolę jedynego elementu podtrzymującego, umieszczonego wewnątrz szkieletu oparcia siedzenia.

Podpora jest połączona z układem regulacyjnym uruchamianym ręcznie lub za pomocą silnika, poprzez który dopasowuje się siedzenie do ciała. W powyższych zgłoszeniach może być zmieniany profil podpory lędźwiowej w kierunku poprzecznym. Rozwiązanie to może być użyteczne na przykład, w pojazdach sportowych, dla których większe poprzeczne utwierdzenie ciała kierowcy lub pasażerów może być wymagane na trasach charakteryzujących się wieloma zakrętami. Rozwiązania te nie zapewniają dopasowania oparcia w kierunku pionowym. W tym rozwiązaniu może być ustawiona pozycja przód-tył podpory podczas, gdy ograniczenie poprzeczne pozostaje nie zmienione. W ten sposób siedzenie może być regulowane dla różnych warunków krzywizny lędźwiowej w kierunku poprzecznym, przy braku takiej regulacji w kierunku pionowym.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE-A-3735428 znane jest oparcie zawierające pneumatyczną podporę przymocowaną do szkieletu oparcia, połączoną z zespołem regulacyjnym dopasowującym jej ułożenie w kierunku pionowym. Podpora tego siedzenia nie zapewnia sztywnego oparcia bocznego wskutek tego, że jest wypełniona powietrzem i nie ma precyzyjnej regulacji ustawienia jej w kierunku bocznym.

Siedzenie, zwłaszcza samochodowe według wynalazku, zawierające oparcie posiadające szkielet z bocznymi słupkami i poprzeczkami górną i dolną oraz mające podporę lędźwiową części pleców siedzącego, która jest połączona z co najmniej jednym zespołem regulacyjnym do zmiany jej położenia pionowego względem szkieletu, charakteryzuje się tym, ze co najmniej jeden pierwszy zespół regulacyjny zawiera boczne elementy mocujące połączone z podporą oraz z bocznymi słupkami szkieletu.

Korzystnie podpora jest symetryczna względem pionowej i poziomej płaszczyzny środkowej i jest zwężona na środku i rozszerzona w kierunku bocznych słupków szkieletu.

Korzystnie boczne elementy mocujące stanowią sprężyny boczne łączące podporę ze słupkami bocznymi szkieletu.

Korzystnie pierwszy zespół regulacyjny zawiera co najmniej jeden giętki przewód, przy czym z każdym przewodem jest połączona jedna linka.

Korzystnie pierwszy zespół regulacyjny jest usytuowany w środkowym położeniu w oparciu.

170 569

Korzystnie pierwszy zespół regulacyjny zawiera ramę połączoną z podporą oraz z giętkim przewodem i linką.

Korzystnie z podporą jest połączona rozciągnięta sprężyna dolna przymocowana drugim końcem do dolnej poprzeczki szkieletu, a przewód i linka jest połączona z górną poprzeczką szkieletu.

Korzystnie zespół regulacyjny zawiera co najmniej dwa giętkie przewody pierwszy i drugi, przy czym pierwszy przewód jest dołączony od dołu do podpory, zaś drugi przewód jest dołączony do niej od góry.

Korzystnie z podporą są połączone dwa zespoły regulacyjne, z których każdy jest zamocowany do jednej z części podpory ułożonych symetrycznie względem jej pionowej płaszczyzny symetrii.

Korzystnie co najmniej jeden giętki przewód zespołu regulacyjnego jest połączony z ręcznie uruchamianym pokrętłem. Korzystnie co najmniej jeden giętki przewód zespołu regulacyjnego jest połączony z silnikiem.

Korzystnie do podpory jest dołączony co najmniej jeden drugi zespół regulacyjny, przy czym drugi zespół regulacyjny zawiera giętki przewód, który jest połączony z podporą prostopadle do przewodów pierwszych zespołów regulacyjnych.

Korzystnie z podporą są połączone dwa drugie zespoły regulacyjne, z których każdy jest zamocowany do jednej z części podpory ułożonych symetrycznie względem jej pionowej płaszczyzny symetrii.

Korzystnie giętki przewód trzeciego zespołu regulacyjnego jest połączony z ręcznie uruchamianym pokrętłem.

Korzystnie podpora jest przymocowana do wyściółki oparcia. Korzystnie wyściółka ma rowki w jej tylnej powierzchni.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia podnoszenie lub obniżanie podpory lędźwiowej tak, aby mogła być dopasowana dokładnie do kształtu pleców osoby siedzącej, a w szczególności, do charakterystyki krzywizny lędźwi (wysokiej lub niskiej). Osiągnięto to bez znacznej zmiany konstrukcji elementu podporowego, w związku z czym na etapie produkcji można stosować części składowe, które są już do dyspozycji. Odnosi się to w szczególności do pierwszego zespołu regulacyjnego, który umożliwia podnoszenie lub obniżanie podpory lędźwiowej uruchamianego ręcznie mechanicznymi środkami albo przy użyciu silników.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia oparcie siedzenia z podporą w rzucie od tyłu, fig. 2 - drugi przykład wykonania oparcia z podporą w rzucie od tyłu, fig. 3 - trzeci przykład wykonania wynalazku w rzucie od tyłu, fig. 4 - oparcie w przekroju wzdłużnym przy środkowym położeniu podpory, fig. 5 - oparcie w przekroju wzdłużnym przy uniesionej podporze, fig. 6 - oparcie w przekroju wzdłużnym przy opuszczonej podporze.

Pokazane na fig. 1-3 oparcie B ma ograniczający szkielet 1 z mocnego, sztywnego materiału, zazwyczaj z metalowej rury, ukształtowanej w postaci odwróconej litery U. Szkielet 1 ma dwa boczne słupki 2, których dolne końce są połączone sztywno lub przegubowo z siedziskiem (nie pokazanym) siedzenia, co umożliwia selektywną zmianę kąta dwuściennego tworzonego pomiędzy siedziskiem i oparciem B w celu dopasowania go do budowy ciała i upodobań osoby M zajmującej siedzenie. Konstrukcja połączenia oparcia B z siedziskiem i kryteria, jakie mogą być zastosowane, aby uzyskać ruch dla ustawienia ich wzajemnych położeń są powszechnie znane w technice i stąd nie wymagają tu szczegółowego opisu, a także nie mają wpływu na zrozumienie wynalazku.

Dwa boczne słupki 2 połączone są na górze szkieletu 1 za pomocą poziomej górnej poprzeczki 3, która stanowi część jarzmową szkieletu 1 o kształcie litery U.

Wewnątrz szkieletu 1 jest zamocowana podpora 4, która jest symetryczna względem pionowej płaszczyzny środkowej, jest zwężona na środku i rozszerzona w kierunku bocznych słupków 2. Podpora 4 jest zazwyczaj usytuowana lekko poniżej punktu środkowego pionowej osi oparcia B tak, ze otacza i obejmuje część lędźwiową pleców siedzącej M. Podporę 4

1710569 korzystnie stanowi pojedynczy sztywny lub sprężysty element lub dwie uzupełniające się części połączone ze sobą przegubowo dla umożliwienia zmiany wypukłości podpory 4.

Według wynalazku z podporą 4 połączony jest co najmniej jeden pierwszy zespół regulacyjny do zmiany jej pionowego położenia względem szkieletu 1.

W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1, pierwszy zespół regulacyjny zawiera boczne elementy mocujące, korzystnie w postaci sprężyn bocznych 5, które są połączone z podporą 4 oraz bocznymi słupkami 2. Boczne elementy mocujące mogą się dostosowywać, przez uginanie sprężyste, do zmian profilu podpory 4 lub do nadawanych jej zmian ustawienia w kierunku przód-tył.

Pierwszy zespół regulacyjny zawiera połączony z podporą 4 giętki przewód 12 oraz połączoną z nim linkę 13. W centralnym położeniu względem podpory 4 jest umieszczona kwadratowa lub mająca kształt równoległoboku rama 7, którajest połączona z podporą 4, zwykle z jej tylną powierzchnią, za pośrednictwem wsporników. Do wsporników 6 są dołączone wewnętrzne końce sprężyn bocznych 5, a zewnętrzne końce sprężyn bocznych 5 przymocowane są do bocznych słupków 2. Rama 7 podpory 4 ma dolny róg 8a połączony za pomocą rozciągniętej sprężyny dolnej 9 z dolną poprzeczką 10 łączącą dolne końce bocznych słupków 2, a górny róg 8b ramy 7 ma strzemię 11, które stanowi element oporowy giętkiego przewodu 12 dołączonego do ramy 7. Linka 13 jest zamocowana do środkowego punktu 14 na górnej poprzeczce 3 szkieletu 1 oparcia B.

Rama 7 podpory 4 ma cztery boki w postaci giętkich prętów, na przykład z metalu lub z tworzywa sztucznego, które są połączone przegubowo ze sobą tworząc równoległobok.

Centralne siły rozciągające wywierane przez sprężynę dolną 9 i linkę 13 są rozkładane na dwie części lewą i prawą podpory 4 symetrycznie i równomiernie. Na końcu giętkiego przewodu 12, przeciwległym do połączenia z linką 13, jest zamocowane pokrętło 13 o regulacji znanego typu.

Działanie sprężyny dolnej 9 polega na odciąganiu ramy 7 i w następstwie tego podpory 4, do dołu w kierunku położenia wskazywanego linią punktową na fig. 1. Poprzez uruchomienie pokrętła 15 napina się linkę 13, pokonując przeciwne działanie sprężyny dolnej 9 i przesuwając ramy 7 na skutek czego podpora 4, przemieszcza się stopniowo do góry, na przykład, w kierunku najwyższego położenia pokazanego linią punktową na fig. 1.

Tak więc prowadzący pojazd mechaniczny może zmieniać pionowe położenie podpory 4 wewnątrz oparcia B dostosowując ją do jego cech antropometrycznych (niskiej lub wysokiej krzywizny lędźwiowej) lub do jego upodobań, poprzez obrót pokrętła 15.

Na figurze 2 przedstawiono przykład wykonania siedzenia, którego oparcie B zawiera podporę 4 połączoną z dwoma pierwszymi zespołami regulacyjnymi, z których każdy zawiera dwa giętkie przewody pierwszy 12a i drugi 12b oraz dwie linki pierwszą 13a i drugą 13b. Przewody pierwszy 12a, drugi 12b oraz linki pierwsza 13a, druga 13b obu zespołów regulacyjnych są zamocowane do podpory 4 symetrycznie względem jej poziomej i pionowej płaszczyzny symetrii. Każdy pierwszy zespół regulacyjny oddziaływuje na jedną z części podpory 4 ułożonych po obu stronach pionowej płaszczyzny symetrii oparcia B.

Przewody pierwszy 12a i drugi 12b obu pierwszych zespołów regulacyjnych są połączone z elementami uruchamiającymi znanego typu, nie pokazanymi szczegółowo na fig. 2, które stanowią uruchamiane ręcznie pokrętła albo silniki. Przewody pierwszy 12a i drugi 12b są zamocowane do wsporników 6 dołączonych do tylnej powierzchni podpory 4. Pierwsze linki 13a są połączone z górną poprzeczką 3 szkieletu 1 w punktach 14a, zaś drugie linki 13b są połączone z dolną poprzeczką 10 szkieletu 1 w punktach 14b.

Giętkie pierwsze linki 13a i połączone z nimi pierwsze przewody 12a oddziaływują na dolne powierzchnie wsporników 6. Naciąganie pierwszych linek 13a powoduje przemieszczenie podpory 4 do góry do położenia pokazanego na fig. 2 linią punktową. Drugie linki 13b i połączone z nimi drugie przewody 12b oddziaływują na górne powierzchnie wsporników 6, przemieszczając podporę 4 w kierunku dolnej poprzeczki 10, do najniższego położenia, które pokazane jest na fig. 2 linią punktową.

Inny przykład wykonania siedzenia z regulacją położenia pionowego podpory 4 jest przedstawiony na fig. 3. Oparcie B jest połączone z silnikiem 15a, korzystnie elektrycznym do

170 569 uruchamiania pierwszych zespołów regulacyjnych poprzez giętkie przewody pierwsze 12a i drugie 12b i linki pierwsze 13a i drugie 13b. Oparcie B zawiera również współistniejące z wcześniej opisanymi dwoma pierwszymi zespołami regulacyjnymi, dwa drugie zespoły regulacyjne uruchamiane za pomocą giętkich przewodów 16. Przewody 16 są dołączone do wsporników 6 prostopadle do przewodów 12a, 12b i umożliwiają zmianę położenia podpory 4 w kierunku przód-tył, za pomocą uruchamiania obrotowego pokrętła 17 dołączonego do przewodów 16.

Trzecie zespoły regulacyjne według niniejszego wynalazku są zespołami, które umożliwiają selektywną zmianę stopnia wklęsłości podpory 4 oraz zmianę ustawienia położenia podpory 4 w kierunku przód-tył.

Na marginesie należy zwrócić uwagę, że gdy równocześnie mają być zapewnione ruchy w dwóch kierunkach podpory 4 (ustalanie jej położenia przód-tył i jej położenia pionowego oraz stopnia wklęsłości) korzystne jest unikanie nadmiernego stosowania zespołów z ręcznym uruchamianiem, to jest unikanie nadmiernej koncentracji pokręteł, na brzegu siedziska. Dlatego w tych przypadkach, jest korzystne stosowanie różnych typów regulacji, jak na przykład, w przykładzie wykonania z fig. 3, z pionową regulacją uruchamianą silnikiem i ręcznym uruchamianiem ustalania położenia przód-tył.

Jak stwierdzono we wstępie do niniejszego opisu, podpora 4 może stanowić jedyny element podporowy wewnątrz szkieletu 1 oparcia B. Jednak szczególnie w prestiżowych samochodach podpora 4 jest korzystnie umieszczana wewnątrz wyściółki 18 oparcia B, która jest zazwyczaj wykonana z materiału piankowego. Korzystnie podporę 4 mocuje się do wyściółki 18 na etapie produkcji. Może to być zrealizowane przez formowanie wyściółki 18 na lędźwiowej podporze 4.

Na figurach 4 do 6 przedstawiono siedzenie według wynalazku z różnymi położeniami podpory 4 przymocowanej do wyściółki 18. Fig. 4 przedstawia pośrednie położenie podpory 4, w którym sprężyny boczne 5, pokazane na fig. 1 do 3, znajdują się praktycznie w położeniu poziomym. Fig. 5 ukazuje podporę 4 uniesioną, a fig. 6 - podporę 4 przesuniętą do dołu. W przypadku połączenia podpory 4 z wyściółką 18, jej przemieszczenie nie ma cech ruchu czysto postępowego, lecz towarzyszy temu także pewien ruch obrotowy podpory 4 wokół osi poprzecznej, określonej przez punkty, w których wewnętrzne końce sprężyn bocznych 5 połączone są z podporą 4.

Doświadczenie i badania wykazują, że zmiana o około 4 cm pionowego położenia podpory 4 może być uważana za zupełnie zadawalającą. Rozwiązanie według wynalazku umożliwia jednak, w normalnych siedzeniach pojazdów mechanicznych ruch podpory 4 w zakresie około 8 cm.

W celu ułatwienia obracania podpory 4 wokół poziomej osi, które towarzyszy zmianie jej wysokości, korzystnie w poprzek na tylnej powierzchni wyściółki 18 są uformowane rowki 19. W praktyce rowki 19 stanowią kanały utworzone przez usunięcie nadmiernej ilości materiału, w tylnej powierzchni wyściółki 18. Rowki 19 mogą być wykonane podczas formowania wyściółki 18 (jako rezultat występowania odpowiednich żeber w matrycach formujących) lub po uformowaniu, na przykład za pomocą mechanicznej operacji usuwania materiału. Rowki 19 nadają giętkość wyściółce 18, umożliwiając jej dopasowywanie do ruchu podpory 4 poprzez, podobne do harmonijkowego, ściskanie. Umożliwia to prawidłowy i kontrolowany ruch pionowy podpory 4. Rozwiązanie przedstawione na fig. 4 do 6 może być równie dobrze stosowane przy każdym z zestawów regulacyjnych pokazanych na fig. 1 do 3.

Należy zauważyć, że w rozwiązaniu pokazanym na fig. 1, z zastosowaniem pojedynczego pierwszego zespołu regulacyjnego, może być wymagane użycie silnika o znacznej mocy (w przypadku regulacji napędzanej silnikiem). Może wystąpić problem rozmieszczenia ramy 7 podpory 4, tak aby siły ciągnące wywierane przez linkę 13 były prawidłowo rozłożone na całej podporze 4. Z tego punktu widzenia, rozwiązanie z fig. 2 i 3 (z dwoma pierwszymi zespołami regulacyjnymi działającymi symetrycznie) są korzystniejsze.

Opisane powyżej siedzenie nadaje się szczególnie do stosowania, jako siedzenie pojazdów mechanicznych, lecz może być stosowane również w innych dziedzinach.

170 569

170 569

170 569

170 569

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims (16)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Siedzenie, zwłaszcza samochodowe, zawierające oparcie posiadające szkielet z bocznymi słupkami i poprzeczkami górną i dolną oraz mające podporę lędźwiową części pleców siedzącego, która jest połączona z co najmniej jednym zespołem regulacyjnym do zmiany jej położenia pionowego względem szkieletu, znamienne tym, że co najmniej jeden pierwszy zespół regulacyjny zawiera boczne elementy mocujące połączone z podporą (4) oraz z bocznymi słupkami (2) szkieletu (1).
2. 2. Siedzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że podpora (4) jest symetryczna względem pionowej i poziomej płaszczyzny środkowej i jest zwężona na środku i rozszerzona w kierunku bocznych słupków (2) szkieletu (1).
3. 3. Siedzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że boczne elementy mocujące stanowią sprężyny boczne (5) łączące podporę (4) ze słupkami bocznymi (2) szkieletu (1).
4. 4. Siedzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierwszy zespół regulacyjny zawiera co najmniej jeden giętki przewód (12,12a, 12b), przy czym z każdym przewodem (12,12a, 12b) jest połączona jedna linka (13,13a, 13b).
5. 5. Siedzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że pierwszy zespół regulacyjny jest usytuowany w środkowym położeniu w oparciu (B).
6. 6. Siedzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że pierwszy zespół regulacyjny zawiera ramę (7) połączoną z podporę (4) oraz z giętkim przewodem (12) i linką (13).
7. 7. Siedzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że z podporą (4) jest połączona rozciągnięta sprężyna dolna (9) przymocowana drugim końcem do dolnej poprzeczki (10) szkieletu (1), a przewód (12) i linka (13) jest połączona z górną poprzeczką (3) szkieletu (1).
8. 8. Siedzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zespół regulacyjny zawiera co najmniej dwa giętkie przewody pierwszy (12a) i drugi (12b), przy czym pierwszy przewód (12a) jest dołączony od dołu do podpory (4), zaś drugi przewód (12b) jest dołączony do niej od góry.
9. 9. Siedzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że z podporą (4) są połączone dwa zespoły regulacyjne, z których każdy jest zamocowany do jednej z części podpory (4) ułożonych symetrycznie względem jej pionowej płaszczyzny symetrii.
10. 10. Siedzenie według zastrz. 6 albo 8, znamienne tym, że co najmniej jeden giętki przewód (12,12a, 12b) zespołu regulacyjnego jest połączony z ręcznie uruchamianym pokrętłem (15).
11. 11. Siedzenie według zastrz. 6 albo 8, znamienne tym, że co najmniej jeden giętki przewód (12,12a, 12b) zespołu regulacyjnego jest połączony z silnikiem (15a).
12. 12. Siedzenie według zastrz. 9. znamienne tym, że do podpory (4) jest dołączony co najmniej jeden drugi zespół regulacyjny, przy czym drugi zespół regulacyjny zawiera giętki przewód (16), który jest połączony z podporą (4) prostopadle do przewodów (12a, 12b) pierwszych zespołów regulacyjnych.
13. 13. Siedzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że z podporą (4) są połączone dwa drugie zespoły regulacyjne, z których każdy jest zamocowany do jednej z części podpory (4) ułożonych symetrycznie względem jej pionowej płaszczyzny symetrii.
14. 14. Siedzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że giętki przewód (16) trzeciego zespołu regulacyjnego jest połączony z ręcznie uruchamianym pokrętłem (17).
15. 15. Siedzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że podpora (4) jest przymocowana do wyściółki (18) oparcia (B).
16. 16. Siedzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że wyściółka (18) ma rowki (19) w jej tylnej powierzchni.

    ★ ★ *

    170 569