PL169102B1 - Klej dyspersyjny do wykładzin podłogowych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza z polichlorku winylu - Google Patents

Abstract

Klej dyspersyjny do wykładzin podłogowych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza z polichlorku winylu, składający się ze środka adhezyjnego, żywic naturalnych i syntetycznych, napełniaczy mineralnych i składnika korygującego konsystencję lub nadającego mrozoodporność, znamienny tym, że ilość dyspersji winylowo-etylenowo-akrylowej o zawartości 60 procent terpolimeru wynosi 25-45 części wagowych, ilość roztworu żywic o zawartości 70 procent kalafonii i żywicy kumaronowo-indenowej niskotopliwej, korzystnie w stosunku 1:1 wynosi 15-19 części wagowych, ilość kompozycji napełniaczy mineralnych składającej się z piasku drobnoziarnistego, kredy i kaolinu w stosunku wagowym korzystnie 5:1:1 wynosi 30-40 części wagowych, a ilość wody lub wodnego roztworu glikolu etylenowego, korzystnie 50 procentowego, wynosi do 16 części wagowych.

Description

Przedmiotem wynalazku jest klej dyspersyjny do wykładzin podłogowych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza z polichlorku winylu, zarówno elastycznych jak i sztywnych oraz półsztywnych,przeznaczony do stosowania w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych. Klej przeznaczony jest również do przyklejania do podłoża z betonu lub zaprawy cementowej wykładzin PCW z warstwą izolacyjną z włókien roślinnych, wykładzin na bazie spienionych PUR oraz do innych materiałów podłogowych np. z gumy i tekstyliów.

Znane kleje dyspersyjne do wykładzin podłogowych wytwarzane są na bazie wodnych dyspersji polioctanu winylu plastyfikowanego ftalanem dibutylowym, kopolimerów winylowoakrylowych i winylowo-akrylowo-maleinowych lub lateksów butadienowo-styrenowych.

W skład klejów dyspersyjnych służących do łączenia wykładzin podłogowych z polichlorku winylu z podkładami cementowymi lub betonowymi wchodzą ponadto żywice naturalne lub syntetyczne, względnie modyfikowane żywice naturalne, plastyfikatory, rozpuszczalniki organiczne, napełniacze mineralne oraz ewentualnie inne środki pomocnicze, np. przeciwpienne, grzybobójcze, zapobiegające zamarzaniu.

Wymienione grupy środków adhezyjnych na ogół znajdują zastosowanie do łączenia z podłożem określonego rodzaju materiałów podłogowych.

Znane kleje polioctanowinylowe z dodatkami żywic naturalnych lub syntetycznych w roztworach rozpuszczalników organicznych, plastyfikatorów i napełniaczy charakteryzują się wymaganymi przez budownictwo własnościami adhezyjnymi spoiny klejowej w zakresie łączenia z betonem wykładzin podłogowych z drewna jak również wykładzin tekstylnych oraz z PCW z warstwą włókien roślinnych.

Znane z polskich opisów patentowych nr 124 920 oraz nr 153 118 kleje dyspersyjne oparte na polioctanie winylu nie znajdują zastosowania do przyklejania elastycznych wykładzin oraz sztywnych płytek z PCW z powodu stosunkowo niskiej wytrzymałości spoiny klejowej jak również braku odporności uzyskiwanych połączeń na działanie wody i podwyższonej temperatury. Do przyklejania sztywnych płytek z PCW do podłoża betonowego mogą być stosowane kleje lateksowe.

Znany z polskiego opisu patentowego nr 73 131 klej lateksowy do wykładzin podłogowych z PCW oparty na kopolimerze butadienowo-styrenowym wymaga stosowania kompozycji z cementem. Wadą tego kleju jest również brak odporności na niskie temperatury oraz emisja monomeru styrenowego. Powyższe mankamenty zostały wyeliminowane w znanym z polskiego opisu patentowego nr 141 169 mrozoodpornym kleju na bazie lateksu butadienowo-styrenowego

169 102 i polimetoksymetylomocznika, którego zakres stosowania jest jednak ograniczony do przyklejania sztywnych i półsztywnych płytek z PCW.

Znane kleje dyspersyjne do elastycznych wykładzin z PCW oparte są na bazie żywic winylowoakrylowych lub winylowo-akrylowo-maleinowych. Mrozoodporny winylowo-akrylowy środek adhezyjny wg polskiego opisu patentowego nr 124 667 oprócz środka zapewniającego mrozoodporność zawiera żywicę winylowo-akrylową oraz kalafonię modyfikowaną bezwodnikiem maleinowym. Podobny skład posiada klej do wykładzin z PCW wg polskiego opisu patentowego nr 126 283, który zawiera zmodyfikowaną żywicę winylową. Wymienione kleje charakteryzują się dobrymi właściwościami adhezyjnymi, jednak ich zastosowanie ogranicza niewielka wodoodporność. Znany z polskiego opisu patentowego nr 144 660 klej dyspersyjny, zwłaszcza do wykładzin podłogowych i ściennych z PCW oparty na terpolimerze winylowoakrylowo-maleinowym tworzy wodoodporną spoinę o odpowiedniej wytrzymałości na oddzieranie. Wadą kleju jest jego niska lepkość, wynosząca ok. 3 tys. mPas, która powoduje, że klej może być stosowany do przyklejania elastycznych wykładzin PCW do idealnie równego podłoża bądź wymaga stosowania w postaci zaprawy z cementem, zwłaszcza w przypadku przyklejania sztywnych płytek PCW.

Celem wynalazku jest opracowanie kleju dyspersyjnego do wykładzin podłogowych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza z polichlorku winylu o wysokich parametrach adhezyjnych i wymaganych przez budownictwo właściwościach użytkowych, przeznaczonego do przyklejania materiałów podłogowych z tworzyw sztucznych, przede wszystkim pełnego asortymentu materiałów z PCW, zarówno elastycznych wykładzin jak i sztywnych oraz półsztywnych płytek. Nieoczekiwanie okazało się, że wyżej wymienione wymagania spełnia klej dyspersyjny według wynalazku dzięki temu, że w jego skład wchodzi dyspersja wodna terpolimeru winylowo-etylenowo-akrylowego oraz odpowiednio jakościowo i ilościowo dobrana kompozycja roztworu żywic i napełniaczy mineralnych.

Klej według wynalazku stanowi homogeniczną dyspersję wodną składającą się z 25-45 części wagowych dyspersji wodnej winylowo-etylenowo-akrylowej o zawartości 60 procent terpolimeru, 15-19 części wagowych roztworu żywic o zawartości 70 procent kalafonii i żywicy kumaronowo-indenowej niskotopliwej, 30-40 części wagowych kompozycji napełniaczy mineralnych składającej się z piasku drobnoziarnistego, kredy i kaolinu oraz do 16 części wagowych wody lub wodnego roztworu glikolu etylenowego, korzystnie 50 procentowego roztworu wodnego glikolu etylenowego.

Wchodząca w skład kleju, jako główny środek adhezyjny, wodna dyspersja winylowo-etylenowo-akrylowa, zawierająca 60 procent nieplastyfikowanego terpolimeru złożonego z monomerów: octan winylu, etylen oraz estry kwasu akrylowego, nadaje spoinie klejowej wysokie parametry wytrzymałościowe do wszystkich wykładzin z tworzyw sztucznych, dobrą termo- i wodoodporność jak również odporność na alkalia. Jednocześnie zabezpiecza klej przed niekorzystnym oddziaływaniem zarówno na wygląd zewnętrzny jak i na zmiany wymiarów materiału wykładzinowego. Zawartość w kleju roztworu żywic: naturalnej i syntetycznej w stosunku wagowym korzystnie 1:1 uplastycznia błonę klejową, poprawia zdolność zwilżania klejem powierzchni sklejonych materiałów oraz powoduje zachowanie zdolności klejenia w wymaganym czasie. Odpowiednio dobrane napełniacze mineralne, to jest piasek drobnoziarnisty, kreda techniczna i kaolin zmieszane korzystnie w stosunku wagowym 5:1:1 wpływają dodatnio na właściwości tiksotropowe i lepkość kleju, nadając mu bardzo korzystne właściwości robocze i powodując właściwe przyklejanie materiałów podłogowych, nawet w przypadku niezbyt równej powierzchni podłoża. Klej zawierający w swoim składzie glikol etylenowy może być wytwarzany i stosowany w okresie zimowym.

Przykład I. Do mieszalnika zaopatrzonego w wolnoobrotowe mieszadło łopatowe dozuje się kolejno: dyspersję wodną termopolimeru winylowo-etylenowo-akrylowego o zawartości 60 procent terpolimeru w ilości 43 części wagowych. Następnie ciągle mieszając dozuje się 70 procentowy roztwór w toluenie kalafonii i żywicy kumaronowo-inolenowej niskotopliwej o temp. mięknienia 50-60°C w stosunku wagowym 1:1 w ilości 17 części wagowych. Po dokładnym zhomogenizowaniu zawartości mieszalnika dozuje się porcjami kredę techniczną w ilości 4,0 części wagowych, kaolin w ilości 3 części wagowych i piasek drobnoziarnisty w ilości

169 102 części wagowych. Po dokładnym wymieszaniu dodaje się 8 części wagowych wody w celu uzyskania prawidłowej konsystencji masy klejowej. Mieszanie kontynuuje się do uzyskania masy klejowej o jednolitej konsystencji.

Przykład II. Do mieszalnikajak w przykładzie I dozuje się dyspersję wodną terpolimeru winylowo-etylenowo-akrylowego o zawartości 60 procent terpolimeru w ilości 43 części wagowych. Następnie przy ciągłym mieszaniu wprowadza się 70 procentowy roztwór w toluenie kalafonii i żywicy kumaronowo-idenowej niskotopliwej o temperaturze mięknienia 50-60°C w stosunku wagowym 1:1 w ilości 17 części wagowych. Po dokładnym wymieszaniu dodaje się porcjami kredę techniczną w ilości 4,0 części wagowych, kaolin w ilości 3,0 części wagowe i piasek drobnoziarnisty w ilości 25 części wagowych. W dalszej kolejności dozuje się glikol etylenowy w ilości 4,0 części wagowych i wodę w ilości 4,0 części wagowych. Wszystkie składniki miesza się aż do uzyskania jednolitej konsystencji masy klejowej. Klej wg wynalazku charakteryzuje się następującymi parametrami fizyko-chemicznymi oraz technologicznymi:

a/ Wytrzymałość spoiny klejowej metodą oddzierania dla elastycznych wykładzin z PCW daN/cm minimum - 1,5 b/ Wytrzymałość spoiny klejowej metodą odrywania dla sztywnych płytek PCW daN minimum - 12 c/ Odporność spoiny na krótkotrwałe działanie wody oznaczana metodą oddzierania daN/cm minimum - 0,5 d/ Odporność spoiny klejowej na krótkotrwałe działanie temp. +40°C oznaczana metodą oddzierania daN/cm minimum e/ Zawartość suchej masy w % f/ Lepkość w mPas g/ Stopień zwilżania powierzchni klejowej w % h/ Elastyczność spoiny klejowej na pręcie φ 10i/ Odporność błony klejowej na alkalia

- 0,6

- 60-710

- 25000-60000

- 100

- nie następują spęka nia ani uszkodzenia

- nie następuje wymywanie j/ Odlep w minutach k/ Wodoodpomość wyschniętego kleju po 24 h działania wody l/ Własności robocze ł/ Wpływ kleju na wygląd zewnętrzny materiałów

- 20-180

- brak destrukcji warstwy kleju

- łatwa nakładalność cienką równomierną warstwą

- brak plam i odbarwień powierzchni wykładzin PCW.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Klej dyspersyjny do wykładzin podłogowych z tworzyw sztucznych, zwłaszcza z polichlorku winylu, składający się ze środka adhezyjnego, żywic naturalnych i syntetycznych, napełniaczy mineralnych i składnika korygującego konsystencję lub nadającego mrozoodporność, znamienny tym, że ilość dyspersji winylowo-etylenowo-akrylowej o zawartości 60 procent terpolimeru wynosi 25-45 części wagowych, ilość roztworu żywic o zawartości 70 procent kalafonii i żywicy kumaronowo-indenowej niskotopliwej, korzystnie w stosunku 1:1 wynosi 15-19 części wagowych, ilość kompozycji napełniaczy mineralnych składającej się z piasku drobnoziarnistego, kredy i kaolinu w stosunku wagowym korzystnie 5:1:1 wynosi 30-40 części wagowych, a ilość wody lub wodnego roztworu glikolu etylenowego, korzystnie 50 procentowego, wynosi do 16 części wagowych.