PL167003B1 - Shipping container in particular that for bottles and having the form of plastic case - Google Patents

Abstract

1. Pojemnik transportowy, zwlaszcza poje-- mnik na butelki w ksztalcie skrzynki z tworzywa sztu- cznego, z korpusem wykonanym metoda wtryskowa, który to korpus ma dno otoczone scianka boczna po- siadajaca wybrania co najmniej na otwory chwytowe, oraz korzystnie przegrody usztywniajace przynaj- mniej czesciowo wnetrze miedzy dnem i scianka bo- czna, przy czym pojemnik ma co najmniej jedna wkladke wytworzona w wyniku oddzielnego procesu formowania i posiadajaca konczace sie na powierzch- ni granicznej korpusu wystepy dystansowe do doklad- nego ustalania polozenia wkladki podczas wtrysko- wego wykonania korpusu, znamienny tym, ze wyste- py dystansowe (11) maja na powierzchni odpowiada- jacej granicznej powierzchni korpusu (4) uksztal- towanie przekroju oraz korzystnie barwe odpowiada- jaca oznaczeniom kodowym pojemnika. Fig. 6 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik transportowy, zwłaszcza pojemnik na butelki w kształcie szkrzynki z tworzywa sztucznego posiadającej dno otoczone ścianką boczną. Takie pojemniki transportowe wytwarza się w postaci kształtek wtryskowych z tworzywa sztucznego. W wykonaniu w postaci skrzynek do butelek posiadają one usztywniające przestrzeń wewnętrzną między dnem a ściankami bocznymi przegrody, które rozciągają się na przykład mniej więcej do połowy wysokości skrzynki. Pojemniki transportowe tego rodzaju mogą być wytwarzane także jako skrzynki do ryb, przy czym dno i ścianki boczne takich skrzynek mają możliwie jak najmniej otworów, aby mogły one być przystosowane do przyjmowania lodu w kawałkach, który służy do chłodzenia ryb. Pojemnik transportowy może być wykonany także jako platon do owoców. We wszystkich przypadkach chodzi o wyrób w kształcie skrzynki z dnem otoczonym ścianką boczną, otwartej od góry. Ścianka ma w swej powierzchni wybrania przeznaczone na otwory chwytowe.

Pojemnik transportowy w wykonaniu w postaci skrzynki do butelek jest znany z patentu europejskiego nr PS 260 698. W przypadku takich stosunkowo dużych kształtek wtryskowych szczególnie ważne jest kształtowanie grubości ścianek. Najczęściej dąży się do tego, aby wszystkie ścianki skrzynki miały mniej więcej jednakową grubość, z czego wynikają jednakowe czasy zestalania wszystkich elementów, dzięki czemu unika się powstawania obciągnięć w materiale skrzynki. Jednakowa grubość wszystkich ścianek nie jest jednak rozwiązaniem optymalnym w zakresie ukształtowania skrzynki do butelek pod względem wytrzymałościowym i w aspekcie innych jej właściwości manipulacyjnych. Taka skrzynka, gdy jest załadowana na przykład 20 pełnymi butelkami, ma znaczny ciężar, tak że stosunkowo cienkościenne uchwyty nośne, w których grubość ścianki jest rzędu 2-3 mm, są odczuwane jako nieprzyjemne i niewystarczające do uchwycenia i niesienia skrzynki. Uchwytem o idealnym kształcie byłby uchwyt wykonany w całości z litego materiału. Według patentu europejskiego nr PS 260 698 nie można jednak zrealizować tego w sensowny sposób w skrzynkach wytwarzanych metodą wtryskową z tworzywa sztucznego ze względu na wymaganą oszczędność materiału. W przy167 003 padku ukształtowania całkowicie litego uchwytu należałoby także oczekiwać trudności w chłodzeniu takiej szkrzynki po wykonaniu jej w formie wtryskowej, pomijając to, że lity uchwyt ręczny spowodowałby odpowiednie zwiększenie ciężaru, co jest sprzeczne z dążeniem do wytwarzania jak najmniejszych skrzynek do butelek.

Z opisu niemieckiego wzoru nr GM 18 16 670 jest znany pojemnik transportowy, zwłaszcza skrzynka do butelek, który posiada korpus wykonany wtryskowo z tworzywa sztucznego, w którym są umieszczone wkładki. Te wkładki są wytwarzane na drodze oddzielnego procesu formowania i posiadają kończące się na powierzchni granicznej korpusu występy dystansowe, za pomocą których ustala się dokładnie ich położenie w formie wtryskowej korpusu i utrzymuje w tej pozycji podczas wtryskiwania. Te wkładki służą do usztywnienia pojemnika transportowego.

Zadaniem wynalazku jest zaproponowanie pojemnika transportowego opisanego powyżej rodzaju, który w prosty sposób jest wyposażony w trwałe kodowanie.

W rozwiązaniu według wynalazku osiąga się to przez to, że występy dystansowe wkładki posiadają na powierzchni granicznej korpusu służące jako oznaczenia ukształtowanie przekroju oraz korzystnie barwę.

Występy dystansowe służą więc nie tylko do tego, aby podczas wtryskowego wykonywania korpusu z tworzywa sztucznego ustawiały dokładnie wkładkę w formie i utrzymywały ją w tej pozycji, lecz zgodnie ze specjalnym wykonaniem ich kształtu oraz dobraniem barwy służą także do trwałego kodowania. Występy dystansowe mogą mieć na swoim wolnym końcu kształt kwadratu lecz posiadać przekrój eliptyczny albo w kształcie krzyża, przy czy kilka takich umieszczonych obok siebie występów dystansowych może służyć do oznaczania, na przykład daty produkcji, nazwy producenta i innych danych dotyczących pojemnika transportowego. Także zastosowanie różnych barw dla poszczególnych występów dystansowych może być użyte do celów oznaczeniowych. Takie kodowanie przy użyciu wkładki wytwarzanej na drodze oddzielnego procesu formowania nie przeszkadza w wykonywaniu różnych przekrojów, zwłaszcza różnych grubości przekrojów w różnych miejscach pojemnika transportowego, tak że nie ma żadnych problemów dotyczących skurczu i chłodzenia podczas formowania tego pojemnika. W pogrubionych pojemnikach, jak na przykład w obszarze uchwytów pojemnika transportowego, znaczna część przekroju jest wypełniona przez wkładkę, podczas gdy uformowany wtryskowo obszar wokół wkładki może posiadać mniej więcej taką grubość ścianki, jaką ma pojemnik transportowy. Dzięki temu można więc bezproblemowo wykonać stosunkowo duży, masywny przekrój, korzystnie w obszarze uchwytów. Do wytwarzania wkładek z występami dystansowymi można także stosować, zwłaszcza regenerowane tworzywo sztuczne. Przy tym odbiegające od barwy materiału korpusu zabarwienie lub kompozycja barwna między barwą wkładki wraz z jej występami dystansowymi a zabarwieniem korpusu nie jest bynajmniej szkodliwa, lecz polepsza rozpoznawalność kodowania. Wkładki nie muszą być koniecznie formowane w postaci masywnych kształtek, lecz można stosować lekkie elementy konstrukcyjne, na przykład z piankowego tworzywa sztucznego.

Dalsza znaczna korzyść płynąca z wykonywania nowego pojemnika transportowego polega na tym, że dzięki zastosowaniu wkładek z występami dystansowymi forma wtryskowa może mieć prostsze kształty i dzięki temu może być znacznie tańsza. W odpowiednich przypadkach można zrezygnować ze stosowania rdzeni o skomplikowanej budowie, zaopatrzonych we własne napędy.

Dzięki ukształtowaniu pełnych przekrojów w połączeniu z obtryskiwaniem unika się w pojemniku pustych przestrzeni. Takich leżących w ukryciu pustych przestrzeni, które z jednej strony podczas przechodzenia pojemników transportowych przez urządzenie myjące często tylko z trudem można oczyścić i które w wyniku tego stają się siedliskiem bakterii, unika się dzięki stosowaniu wkładek i uzyskanemu przez to zamkniętemu ukształtowaniu. Nie następuje wówczas również porywanie wody z urządzenia myjącego. Możliwość stosowania grubszych ścianek w połączeniu z odpowiednim uformowaniem wkładek daje w efekcie żądane działanie izolujące, tak że na przykład w skrzynkach do ryb lód w kawałkach trzyma się dłużej niż w skrzynkach bez izolacji.

167 003

Wkładkę z występami dystansowymi może stanowić, zwłaszcza kształtka z litego, piankowego lub wydmuchanego tworzywa sztucznego. Ważne jest tylko to, aby istniało wystarczające połączenie między powierzchnią wkładki i tworzywem sztucznym korpusu. Jeżeli wkładka zostanie całkowicie otoczona wtryskiwanym tworzywem nie stwarza to żadnych trudności. W innym przypadku, to znaczy przy tylko częściowym obtryskiwaniu oraz gdy stosuje się różne tworzywa sztuczne dla wkładki i korpusu, to tworzywa te powinny być odpowiednio dostosowane do siebie.

Wkładka z występami dystansowymi może mieć takie wymiary, iż korpus posiada mniej więcej jednakową grubość ścianki w obtryskiwanym obszarze i w obszarze nie zaopatrzonym we wkładkę. Ponieważ wkładka jest wstępnie formowana, korpus posiada tylko mniej więcej jednakową grubość ścianki, chociaż różne przekroje są razem kształtowane, tak że podczas chłodzenia i kurczenia się wyrobu nie występują żadne trudności, które nie mogłyby być opanowane.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia część pojemnika transportowego, na przykład w obszarze uchwytu, w przekroju, fig. 2 - wkładkę całkowicie osadzoną w podłożu, w przekroju jak na fig. 1,fig. 3 - wkładkę w postaci ramy, w rzucie perspektywicznym, fig. 4 - wkładkę w postaci ramy z dźwigarami uformowanymi w obszarach rogów, w rzucie perspektywicznym, fig. 5 - wkładkę w formie wtryskowej, w przekroju, fig. 6 - część pojemnika transportowego w obszarze wkładki według fig. 5, w przekroju, fig. 7 - pole kodowania w połączeniu z wkładką według fig. 6, w rzucie poziomym, fig. 8 - wkładkę, analogiczną jak na fig. 6, lecz obtryskaną tylko z trzech stron, oraz fig. 9 - pojemnik transportowy z wkładkami, w rzucie perspektywicznym.

Przekrój przedstawiony na fig. 1 pokazuje przykładowo tylko jeden obszar pojemnika transportowego a mianowicie przekrój przez listwę uchwytową. Użyta jest lita wkładka 1, która posiada gładką powierzchnię zewnętrzną 2 i odpowiednio zaokrąglone krawędzie. Ta wkładka 1 posiada w obszarze swojej powierzchni wewnętrznej 3 kształt grzebieniasty, przy czym mogą być w nim wykonane nie tylko zagłębienia, lecz także podcięcia. Dzięki nadaniu takiego kształtu powierzchnia wewnętrzna 3 jest większa. Tak uformowaną kształtkę 1 umieszcza się w odpowiednim miejscu w formie wtryskowej dla korpusu pojemnika transportowego i wtryskuje materiał korpusu 4, a więc tworzywo sztuczne, które w przeważającej części tworzy ostatecznie pojemnik transportowy. Wtryskiwane tworzywo sztuczne wciska się przy tym w zagłębienia po stronie powierzchni wewnętrznej 3 i wypełnia te zagłębienia, tak że osiąga się dobrą przyczepność między wkładką 1 a korpusem 4, chociaż, jak to widać na rysunku, tylko część powierzchni wkładki 1 zostaje obtryskana a więc jednostronnie osadzona w podłożu.

Figura 2 pokazuje natomiast analogiczny przekrój jak fig. 1 lecz z wkładką 1 całkowicie osadzoną w tworzywie sztucznym korpusu 4. Cała powierzchnia wkładki 1 jest tu otoczona przez materiał korpusu 4 i osadzona w nim. Stwierdza się, że przy takim układzie jako materiał wkładki 1 może być korzystnie użyty regenerat. Możliwe i korzystne jest zastosowanie pi ankowego tworzywa sztucznego jako materiału wkładki. Wkładki według fig. 1 i 2 mają profilowane, wydłużone kształty i ciągną się podłużnie przez obszar, w którym znajduje się na przykład także uchwyt nośny w pojemniku transportowym, zwłaszcza w skrzynce do butelek.

W przypadku gdy mają być wzmocnione ścianki boczne pojemnika transportowego wówczas znajduje zastosowanie wkładka ramowa 5 uformowana wstępnie jako bryła obrotowa. Według fig. 4 taka wkładka ramowa może być także zaopatrzona w uformowane zwłaszcza w obszarach rogów dźwigary 6, tak że we wkładce ramowej 5 powstają w obszarach rogów kształtki kątowe w rodzaju trójnogów, które mają znaczne działanie usztywniające w obszarze pojemnika transportowego. Zwłaszcza zwiększa się znacznie wytrzymałość na nacisk przy spiętrzaniu w stos, tak że pojemniki transportowe wypełnione towarami można układać w stosunkowo wysokie stosy. Wkładka 5 może być także zaopatrzona w otwory przelotowe 7, zwłaszcza wówczas, gdy zostaje osiągnięte całkowite osadzenie jej w korpusie 4 według fig. 2. Podczas wtryskiwania korpusu tworzą się wówczas mostki, łączące wewnętrzne i zewnętrzne partie ścianek materiału korpusu 4 poprzez otwory przelotowe 7, które to mostki utrzymują odstęp między tymi partiami i utrwalają ich położenie w stosunku do siebie, tak że wkładka 5

167 003 może być wykonana nawet ze stosunkowo miękkiego i podatnego, na przykład piankowego tworzywa sztucznego.

Figura 5 przedstawia schematycznie i w bardzo uproszczony sposób pewien fragment formy wtryskowej dla takiego pojemnika transportowego. Z formy wtryskowej pokazana jest tylko część stykających się z sobą wzdłuż szczeliny rozdzielającej 8 połówek 9 i 10 formy. Wkładka 1 lub 5, z której pokazano tu tylko obszar uchwytu pojemnika transportowego, posiada z wszystkich czterech stron występy dystansowe 11, za pomocą których może być dokładnie ustawiona w zamkniętej formie wtryskowej. Wokół wkładki 1 lub 5 znajduje się pusta przestrzeń 12, do której wtryskuje się materiał korpusu 4. Po wyjęciu z formy otrzymuje się obszar uchwytu nośnego pojemnika transportowego taki, jaki w przybliżeniu przedstawiono na fig. 6. Pokazano tu obszar ścianki bocznej 13 z jej powierzchnią zewnętrzną 14. Na fig. 6 wkładka 1 lub 5 jest zwrócona swoją grzebieniastą częścią w kierunku wnętrza pojemnika transportowego. Liczne, zwrócone w kierunku wnętrza występy dystansowe 11, które oczywiście mogą być umieszczone także po stronie zwróconej w kierunku powierzchni zewnętrznej 14 pojemnika transportowego, tworzą razem obraz, przedstawiony na fig. 7. Rozróżniamy na nim 25 występów dystanowych 11 rozmieszczonych w 5 wierszach i 5 rzędach, które kończą się wszystkie na powierzchni wewnętrznej 15 ścianki bocznej 3 pojemnika transportowego. Poszczególne występy dystansowe 11 mają co najmniej na swoim wolnym końcu, a więc w miejscu zetknięcia z powierzchnią wewnętrzną 15, różne ukształtowane przekroje, na przykład w postaci kwadratu, koła, trójkąta, elipsy itp., tak że za pomocą kombinacji i kolejności rozmieszczenia tych różnych występów dystansowych 11 można zrealizować kodowanie skrzynki do butelek, zawierające na przykład informację o producencie, dacie produkcji, rodzaju tworzywa sztucznego itp. Wkładki 1 lub 5 wraz z poszczególnymi występami dystansowymi 11, które formuje się razem, można wykonywać wtryskowo z barwnego tworzywa sztucznego różniącego się barwą od skrzynki do butelek, tak że barwa oprócz funkcji dekoracyjnej może jeszcze pełnić dodatkowo funkcję znacznika.

Podczas gdy przykłady wykonania według fig. 5, 6 i 7 przedstawiają wkładki 1 lub 5 całkowicie osadzone w podłożu z wyjątkiem występów dystansowych 11, to fig. 8, analogicznie jak fig. 1, pokazuje, że możliwe jest także tylko częściowe obtryskanie wkładki 1 lub 5 materiałem korpusu 4. Z formy wtryskowej jest tu przedstawiony tylko element przesuwny 16, który jest przyporządkowany powierzchni zewnętrznej 2 wkładki 1 lub 5, podczas gdy na trzech innych stronach wkładki są przewidziane występy dystansowe 11, umożliwiające utrzymywanie dokładnej pozycji wkładki 1 lub 5 w formie wtryskowej podczas wtryskiwania tworzywa sztucznego korpusu 4. Jako wkładkę 1 lub 5 można także użyć część gumową i element przesuwny 16 ustawić na dolnej krawędzi uchwytowej, tak aby część gumowa nie została w tym miejscu obtryskana. Polepsza to przyczepność podczas niesienia skrzynki do butelek.

Figura 9 przedstawia pokazany ponownie bardzo schematycznie pojemnik transportowy 17, na przykład jako skrzynkę do butelek o mniej lub więcej gładkiej powierzchni, który posiada ścianki boczne 13, przy czym po stronie węższych i szerszych ścianek bocznych 13 przewidziano cztery otwory uchwytowe 18. W obszarze powyżej tych otworów uchwytowych 18 są utworzone części chwytowe lub listwy chwytowe, mianowicie przez wkładki 11, przy czym formowanie i rozmieszczanie może być zrealizowane każdorazowo, jak pokazują to przekroje na fig. 1, 2 lub 5,6 albo 8. Wkładki 11 można oczywiście umieszczać nie tylko w obszarze otworów uchwytowych 18, lecz także na większych powierzchniach do wzmocnienia ścianki bocznej 13, w obszarze dźwigarów narożnych, więc w rogach pojemnika transportowego 17 lub także w obszarze dna.

167 003

16*7003

Fig. 1

Fig. 2

Fig. 3

Fig. 4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,(00 zł.

Claims (3)

Zastrzeżenia patentowe

1. Pojemnik transportowy, zwłaszcza pojemnik na butelki w kształcie skrzynki z tworzywa sztucznego, z korpusem wykonanym metodą wtryskową, który to korpus ma dno otoczone ścianką boczna posiadającą wybrania co najmniej na otwory chwytowe, oraz korzystnie przegrody usztywniające przynajmniej częściowo wnętrze między dnem i ścianką boczną, przy czym pojemnik ma co najmniej jedną wkładkę wytworzoną w wyniku oddzielnego procesu formowania i posiadającą kończące się na powierzchni granicznej korpusu występy dystansowe do dokładnego ustalania położenia wkładki podczas wtryskowego wykonania korpusu, znamienny tym, że występy dystansowe (11) mają na powierzchni odpowiadającej granicznej powierzchni korpusu (4) ukształtowanie przekroju oraz korzystnie barwę odpowiadającą oznaczeniom kodowym pojemnika.

2. Pojemnik transportowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wkładkę (1 lub 5) z występami dystansowymi (11) stanowi kształtka z litego, piankowego lub wydmuchanego tworzywa sztucznego.

3. Pojemnik transportowy według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że wkładka (1 lub 5) z występami dystansowymi (11) ma takie wymiary, iż korpus (4) posiada mniej więcej jednakową grubość ścianki w obtryskanym obszarze i w obszarze nie zaopatrzonym we wkładkę.