PL166585B1

PL166585B1 - Sposób i urzadzenie do uzdatniania wody, zwlaszcza w gospodarstwie domowym PL

Info

Publication number: PL166585B1
Application number: PL90287213A
Authority: PL
Inventors: Danilo Chili; Ramon Bragos; William W Norton; Stanley F Rak
Original assignee: Culligann International Co
Priority date: 1989-10-05
Filing date: 1990-10-04
Publication date: 1995-06-30
Also published as: DE69004539D1; DE69004539T2; ATE97112T1; HUT60979A; DK0423923T3; BG60363B2; YU47375B; IL95754A0; CY1854A; CA2024430A1; EP0423923B1; ES2048434T3; PL287213A1; LT3748B; LTIP1633A; US5073255A; IL95754A; CS477190A3; YU187590A; HU906344D0

Abstract

1. Sposób uzdatniania wody, zwlaszcza w gospo- darstwie domowym, obejmujacy przeplyw wody nieuz- datnionej w odgalezionym równoleglym ukladzie przeplywowym poprzez wiele zbiorników uzdatniania wody, zawierajacych jonit, znamienny tym, te prowa- dzi sie automatyczne sterowanie i odczyt stanu wyczer- pania zbiornika, przeprowadzajac regeneracje jonitu danego zbiornika przy wyczerpaniu sie jego pojemnosci przez polaczenie jednego z nich wylotem ze zródlem solanki i/lub chloru, utrzymujac w tym czasie polacze- nie wylotu wody uzdatnionej z co najmniej jednym innym zbiornikiem, bedacym w eksploatacji, zas po skonczonym procesie regeneracji zbiornika jego wlot i wylot laczy sie odpowiednio ze zródlem wody nieuz- datnionej i wylotem wody uzdatnionej. 5. Urzadzenie do uzdatniania wody, zwlaszcza w gospodarstwie domowym, majace wlot wody nieuzdat- nionej, wylot wody uzdatnionej, co najmniej dwa zbior- niki uzdatniania wody oraz równolegle rurociagi laczace wlot z wylotem poprzez oba zbiorniki, znamienne tym, ze ma zespól (30) samoczynnej regeneracji zbiorników (16a,16b), zespól zaworów (21a, 21b, 22a, 22b) kontro- lujacy przeplyw i operacyjne laczenie zespolu samo- czynnej regeneracji ze zbiornikam i oraz zespól sterowania (46, 90) zespolem zaworów automatycznie przemiennie laczacych zbiorniki z zespolem samoczyn- nej regeneracji i wylotem wody uzdatnionej. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do uzdatniania wody, zwłaszcza w gospodarstwie domowym, w którym zapewnia się użytkownikowi ciągły dopływ wody uzdatnionej, mimo że całkowita pojemność urządzenia według wynalazku może być stosunkowo mała. Umożliwia to umieszczenie urządzenia, np. pod zlewozmywakiem. Ciągła dostawa wody uzdatnionej jest możliwa nawet wówczas, gdy w urządzeniu dokonuje się regeneracja jednego ze zbiorników.

Zmiękczanie wody i inne postacie uzdatniania są znane, a urządzenia do tego celu są produkowane w wielu odmianach.

Na przykład patent USA nr 2 774 732, dotyczy usuwania kationów z cieczy, którą dzieli się na dwa osobne strumienie jednocześnie płynące poprzez dwa lub więcej kationity wodorowe, połączone równolegle. Poszczególne zespoły uzdatniania wody można usuwać w celu ich regeneracji.

Z opisu patentowego RFN, nr 2 562 113, znana jest automatyczna instalacja do zmiękczania wody. Instalacja posiada dwa naprzemian pracujące zbiorniki z jonitem organicznym do zmiękczania wody. Zbiorniki połączone są ze zbiornikiem solanki. W instalacji znajduje się system pomiaru wody dla sterowania włączaniem do eksploatacji zbiorników. W tym systemie wlot wody twardej skierowany jest na turbinę, sprzęgniętą poprzez przekładnię zębatą zawierającą krzywki, z mechanizmem przemiennego przełączania wody twardej do zbiorników wymiany jonowej. Natomiast zbiornik solanki połączony jest z dwoma cylindrami dozującymi, zawierającymi tłoki, przy czym cylindry połączone są ze zbiornikami. Tłoki dozujące sprzęgnięte są z tłokami ciśnieniowymi, zasilanymi twardą wodą.

Z opisu patentowego USA, nr 3 509 998, znane jest urządzenie dla zmiękczania wody. Urządzenie zawiera dwa zbiorniki, z których każdy zawiera wymiennik jonowy. W urządzeniu znajduje się układ wzajemnie oddziaływujących zaworów, w którym zawór pilotujący okresowo uaktywnia zawór główny, łączący alternatywnie jeden z dwóch zbiorników ze źródłem wody, zaś drugi zbiornik z systemem regeneracji.

Z innego opisu patentowego USA, nr 3 278 424, znane jest rozwiązanie automatycznego zaworu nadzorującego działanie urządzenia do zmiękczania wody, zawierającego jeden zbiornik wody zmiękczanej, pracujące w sposób okresowy.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu i urządzenia do uzdatniania wody, zawierającego co najmniej dwa zbiorniki uzdatniania, z żywicą jonowymienną, czyli jonitem organicznym do zmiękczania wody, umożliwiające ciągłe dostarczanie uzdatnionej wody użytkownikowi przy równoczesnej samoczynnej regeneracji, aby uniknąć zmniejszania się wydajności uzdatniania.

Istota sposobu uzdatniania wody według wynalazku, obejmującego przepływ wody nieuzdatnionej w odgałęzionym równoległym układzie przepływowym poprzez co najmniej dwa zbiorniki uzdatniania zawierające jonit, polega na tym, że prowadzi się automatyczne sterowanie i odczyt stanu wyczerpania zbiornika, przeprowadzając regenerację jonitu danego zbiornika przy wyczerpaniu się jego pojemności przez połączenie jednego z nich wylotem ze źródłem solanki i/lub chloru, utrzymując w tym czasie połączenie wylotu wody uzdatnionej z co najmniej jednym innym zbiornikiem, będącym w eksploatacji, zaś po skończonym procesie regeneracji zbiornika jego wlot i wylot łączy się odpowiednio ze źródłem wody nieuzdatnionej i wylotem wody uzdatnionej.

Korzystnie jest regenerować zbiornik prowadząc czynnik regeneracyjny przez zbiornik w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej uzdatniania, z użyciem wody uzdatnionej. Korzystnie jest, gdy regeneruje się zbiorniki solanką, którą dodaje się do wody uzdatnionej, pobierając solankę w układzie Venturiego i prowadząc czynnik regeneracyjny przez zbiornik regenerowany w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej

166 585 uzdatniania. Korzystnie jest, gdy do czynnika regeneracyjnego dodaje się środek odkażający, przy czym po napełnieniu nim zbiornika wstrzymuje się przepływ przez ustalony okres czasu, po czym wymywa się zbiornik wodą uzdatnioną płynącą w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej uzdatniania, przed jego ponownym włączeniem do uzdatniania.

Istota urządzenia do uzdatniania wody, zawierającego co najmniej dwa zbiorniki uzdatniania, zawierające jonit, połączone równolegle z wlotem wody nieuzdatnionej oraz z wylotem wody uzdatnionej, polega na tym, że ma zespół samoczynnej regeneracji zbiorników, zespół zaworów kontrolujący przepływ i operacyjne łączenie zespołu samoczynnej regeneracji ze zbiornikami oraz zespół sterowania zespołem zaworów automatycznie przemiennie łączących zbiorniki z zespołem samoczynnej regeneracji i wylotem wody uzdatnionej.

W korzystnym wykonaniu urządzenia zespół samoczynnej regeneracji zbiorników ma źródło czynnika regeneracyjnego oraz pojedynczy zespół chlorowania z możliwością połączenia z każdym zbiornikiem w sposób przemienny. W korzystnym wykonaniu urządzenia zbiorniki uzdatniania połączone są z rurociągiem spustowym poprzez zespół zaworów, kontrolowany przez zespół sterowania.

W korzystnym wykonaniu urządzenia zespół zaworów kontrolujący przepływ i operacyjne łączenie zespołu samoczynnej regeneracji zawiera zawory sterowane ciśnieniowo, a zespół sterowania zespołem zaworów automatycznie przemiennie łączących zbiorniki zespołem zaworów ma zawór sterujący, połączony ze źródłem cieczy sprężonej oraz ciśnieniowy rozdzielacz cieczy. Rozdzielacz zawiera parę obrotowych względem siebie krążków, mających powierzchnię wzajemnego przylegania, rurociąg między źródłem cieczy sprężonej i otworami wykonanymi w jednym z krążków, dla połączenia źródła ze strefą pomiędzy krążkami, kanały przepływowe usytuowane w strefie, łączące się z otworami wykonanymi w tym krążku, otwory przelotowe wykonane w drugim krążku, łączące przewody rurowe, połączone odpowiednio ze sterowanymi ciśnieniowo zaworami, przy czym otwory przelotowe łączą się indywidualnie z kanałami przepływowymi. Ponadto, rozdzielacz ma otwór odpowietrzający dla usuwania nadciśnienia cieczy, przy czym do zmiany wzajemnego kątowego usytuowania krążków ma zespół napędowy.

W korzystnym wykonaniu urządzenia zbiorniki połączone są rurociągami z zaworami do kierowania w systemie przemiennym i przerywanym uzdatnionej wody wypływającej ze zbiorników, ponownie przez te zbiorniki, jednakże w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody przez zbiorniki w procesie jej uzdatniania. Gdy zbiorniki są co najmniej w stanie częściowego wyczerpania włączany zostaje zespół do samoczynnego ich regenerowania. W tym celu pierwszy zespół zaworów służy do regulacji przepływu i operacyjnego łączenia zespołu samoczynnej regeneracji ze zbiornikami. Ponadto, w urządzeniu występuje zespół do sterowania pierwszym zespołem zaworów i tworzenia samoczynnie i naprzemiennie przerywanego połączenia między zbiornikami i zespołem regeneracyjnym odpowiednio do wstępnie ustalonych kryteriów, takich jak upływający czas lub stopień wyczerpania żywicy jonowymiennej, przy czym regenerowany zbiornik łączy się z zespołem regeneracyjnym poprzez wylot. Podczas regeneracji jednego zbiornika drugi podlega eksploatacji umożliwiając ciągłe uzdatnianie wody przy naprzemiennym, przerywanym i samoczynnym regenerowaniu zbiorników.

Zaleca się, aby wewnętrzna objętość każdego ze zbiorników nie była większa niż około 15 litrów, korzystnie taka, aby całe urządzenie mogło być umieszczone pod zlewozmywakiem w kuchni lub w podobnym miejscu i ciągle dostarczało wodę uzdatnioną, nawet w sytuacji gdy występuje istotne ograniczenie miejsca. Jednakże urządzenie według wynalazku może być również z korzyścią używane ze zbiornikami o większej pojemności.

Urządzenie według wynalazku wykorzystuje zespół chlorowania, służy do roztworu regeneracyjnego, zwykle roztworu soli, który ma regenerowaćjonity. Zespół chlorowania można łączyć z każdym ze zbiorników i tworzyć naprzemienny, przerywany przepływ chlorowanego czynnika regeneracyjnego do zbiorników, podczas gdy zbiornik połączony do zespołu chlorowania odłącza się od wylotu wody uzdatnionej, a drugi ze zbiorników jest połączony z wlotem i wylotem, bądąc odłączony od zespołu chlorowania.

W tej sytuacji, naprzemiennie antymikrobiologiczne chlorowanie można skutecznie realizować, przy czym wykonuje się to albo dla jednego, albo dla drugiego zbiornika. Po umieszczeniu chlorowanego czynnika regeneracyjnego w zbiorniku, objętym takim uzdatnianiem, można

166 585 zatrzymać przepływ poprzez ten zbiornik dla wody w potrzebnym czasie, aby wykonać długotrwałe chlorowanie zbiornika. Można korzystać z grzejnika, aby ogrzewać chlorowany czynnik regeneracyjny, wypływający z zespołu chlorowania, do temperatury, w której giną mikroorganizmy. Każdy zbiornik ma połączenie do rurociągu spustowego, przy czym drugi zespół zaworów jest zainstalowany na każdym z tych spustowych rurociągów.

Urządzenie ma wiele uruchamianych ciśnieniem zaworów przepływu z układami sterującymi zaworami, w tym rozdzielacz sterowania wstępnego ze źródłem cieczy sprężonej i zespołem rozdzielania cieczy sprężonej, zawierającym jedną parę krążków, które mogą się obracać względem siebie, mających przylegające powierzchnie. Pierwszy przewód rurowy tworzy połączenie między źródłem cieczy sprężonej i otworem wjednym z krążków o połączeniu ze strefą między przylegającymi powierzchniami krążków. W strefie między tymi powierzchniami jest kanał przepływu, który łączy się z otworem. W drugim krążku są otwory, które łączą się z drugimi przewodami rurowymi, przy czym przewody te mają połączenia do zaworów sterowanych ciśnieniem.

W wyniku zastosowania powyższego rozwiązania zawory steruje się ciśnieniem, które jest w drugich przewodach rurowych, a otwory indywidualnie łączą się z kanałami przepływu w niektórych, lecz nie wszystkich względnych położeniach obrotu krążków. Można usunąć ciśnienie, gdy indywidualny kanał łączy się z otworem spustowym, aby wybrane zawory zmieniały położenie względem trybu sterowania ciśnieniowego.

Urządzenie posiada zespół do obracania względnego krążków, aby sterować zaworami w ustalony sposób. Różne zawory w tym układzie można selektywnie sterować, tak aby miały albo położenie otwarcia, albo położenie zamknięcia, zależnie od względnego obrotowego położenia krążków, jeden względem drugiego. W przykładzie wykonania jest sześć różnych położeń obrotowych dla zaworu przepływu, przy czym odpowiednie zawory otwierają lub zamykają się według różnych programów odpowiednio do różnych funkcji w urządzeniu według wynalazku.

Względnie obracalne krążki korzystnie wykonuje się z materiału ceramicznego, który ma twardość co najmniej 8 według skali twardości Mohsa. Ogranicza to uszkodzenia kawitacyjne, jakie mogą być na twardej powierzchni zaworu. Szczególnie, użyty materiał ceramiczny może opierać się na tlenku glinu lub korundzie, a także na tlenku tytanu. Można również użyć inne materiały o podobnej twardości, np. topaz, spinel, chryzoberyl. Materiały takie powinny korzystnie mieć twardość co najmniej 9 według skali Mohsa, w tym także np. węglik krzemu o twardości 9,5 według skali Mohsa.

Urządzenie może mieć trzecie przewody rurowe i trzeci zespół zaworów do kierowania uzdatnianej wody od zbiorników sposobem wymywania zwrotnego poprzez te zbiorniki, przy czym wykonuje się to naprzemiennie i przerywanie, podczas gdy wymywany zbiornik odłącza się od wylotu.

Solanka lub inny czynnik regeneracyjny w zbiorniku, może być usunięta wymywaniem zwrotnym przed podłączeniem zbiornika do linii, aby ponownie użyć ją w dalszym uzdatnianiu wody. Woda wymywania zwrotnego może płynąć rurociągami spustu, połączonymi do zbiorników. Można uzdatniać wodę, gdy woda nieuzdatniona płynie odgałęzieniem równoległym poprzez wiele zbiorników uzdatniania wody. Podczas procesu uzdatniania, samoczynnie regeneruje się co najmniej jeden ze zbiorników, a każdy aktualnie regenerowany zbiornik odłącza się od wylotu. W tym procesie, zachowuje się połączenie co najmniej jednego zbiornika między wlotem i wylotem, tak aby nie przerywać przepływu wody przez urządzenie i jej uzdatniania. Następnie, w ten sposób samoczynnie regenerowany zbiornik włącza się znów do połączenia z wlotem i wylotem oraz samoczynnie regeneruje się drugi zbiornik uzdatniania wody, odłącza się od wylotu. Tym sposobem zachodzi nieprzerwane uzdatnianie wody i woda może płynąć poprzez pierwszy zbiornik, podczas gdy drugi zbiornik regeneruje się.

Samoczynna regeneracja urządzenia według wynalazku może być wykonywana odpowiednio do potrzeby, odpowiednio też do pomiaru przewodności właściwej żywicy jonowymiennej w odnośnych zbiornikach, albo według pomiaru objętości wody uzdatnionej i według czasu, jaki upłynął. Regeneracja może samoczynnie dokonywać się z dużą częstotliwością, jeśli występuje duże zapotrzebowanie wody w urządzeniu. Nadrzędny mechanizm zegarowy objęty oprogramowaniem, sterującym samoczynną regeneracją można zastosować, aby wykonywać regenera6

166 585 cję każdego zbiornika we wstępnie ustalonym maksymalnym przfedziale czasu, np. co każde co najmniej 96 godzin, niezależnie od tego, czy woda była użytkowana, aby ograniczyć wzrost kolonii bakteryjnych w zbiornikach i spełniać odnośne przepisy. Wykorzystuje się konwencjonalny elektroniczny czujnik mostkowy do pomiaru przewodności właściwej żywicy, przy czym jako rezerwa służy miernik objętościowy przewodności właściwej wody. Samoczynny układ wykorzystuje tym sposobem dwa czujniki do oceny stanu żywicy jonowymiennej w każdym zbiorniku, aby określić właściwy czas dla regeneracji zbiornika. Według wynalazku można stosować wymieniacze jonitowe do zmiękczania wody. Można także wykorzystywać dejonizacyjne zespoły lub układy filtrowe odpowiednio do potrzeby.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat hydrauliczny urządzenia, fig. 2- fragment instalacji urządzenia w widoku perspektywicznym, fig. 3 - przekrój rozdzielacza, fig. 4 - widok z góry dolnego krążka rozdzielacza, fig. 5 - widok z dołu górnego krążka rozdzielacza, fig. 6 - widok z góry krążka górnego rozdzielacza na tle jego obudowy, zaś fig. 7, 8 i 9 przedstawiają schematy blokowe działania urządzenia.

Urządzenie przedstawione na fig. 1 i fig. 3 ma wlot 12 wody nieuzdatnionej i wylot 14 wody uzdatnionej, dwa zbiorniki 16a i 16b do uzdatniania wody, zawierające konwencjonalne złoża żywicy jonowymiennej do uzdatniania wody przez zmiękczanie. Każdy zbiornik ma konwencjonalną budowę, o zminiaturyzowanych wymiarach, zawiera od 4 do 1 litrów żywicy jonowymiennej.

Przewody rurowe 18a,18b służą do przepływu nieuzdatnionej wody od wlotu 12 do zaworów 21a,21b, a potem liniami 17a, 17b, przy czym pierwszy i drugi zbiornik 16a,16b mają równoległy układ połączeń przepływowych. Przewody rurowe 20a,20b przebiegają od odpowienich zbiorników do wylotu wodnego 14. Zawory 21a,21b sterują przepływem poprzez rurociągi 18a,18b. Podobnie zawory 22a,22b sterują i regulują wypływ ze zbiorników 16a,16b dokonywany rurociągami 22a,22b. Zawory spustowe 24a,24b są zamontowane na spustowym rurociągu 26, połączonym poprzez nie z linią 17a,17b oraz z wylotem spustowym 29. Zawór 23 do zwrotnego wymywania reguluje przepływ między wylotem 14 uzdatnionej wody i wymywającym rurociągiem 28. Rurociąg 28 ma połączenie do rurociągów 20a,20b, przy czym przepływ zwrotny jest sterowany zaworami 25a,25b. Jeśli zawory 23,25a, są otwarte, uzdatniana woda od wylotu 14 płynie rurociągiem wymywającym 28, aby przepływać zwrotnie rurociągiem 20a i zwrotnie wymywać zbiornik 16a. Jeśli zawór 25a jest zamknięty, a zawór 25b jest otwarty, to uzdatniana woda płynie zwrotnie otwartym zaworem 23, wymywającym rurociągiem 28 i rurociągiem 20b, aby zwrotnie wymywać zbiornik 16b.

Źródło solanki 30 zamocowane jest na rurociągu 32. Poprzez zawór 23 krzyżuje się z wymywającym rurociągiem 28, aby łączyć się z napowietrzanym zbiornikiem solanki 34, pokazanym na fig. 2. Źródło 30 może mieć budowę konwencjonalną i doprowadza solankę do regenerowanych zbiorników 16a,16b. Bocznikowy kanał 40 tworzy stale otwarte połączenie między rurociągami 14,28. Źródło chloru 36, korzystnie wytwarzanego sposobem elektrochemicznym, doprowadza chlor do roztworu solanki płynącego od zbiornika 34 do rurociągu wymywającego 28 i dalej do zbiorników 16a,16b naprzemiennie i kolejno. Chlorowana solanka może być ogrzana grzejnikiem 38, przy czym jeden z zbiorników 16a,16b jest napełniany chlorowaną solanką podczas etapu wymywania zwrotnego. Rurociąg 32 łączy się z rurociągiem wymywającym zwrotnie 28 w skrzyżowaniu 36A lecz rurociąg 32 posiada przedłużenie 32a, łączące się z zaworem 23, pokazanym na fig. 2. Przepływowy dławik 39, pokazany na fig. 2 jest umieszczony w rurowym przedłużeniu 32a, aby ograniczać przepływ w tym rurociągu. Dysza kompensacyjna 44 umieszczona jest w skrzyżowaniu rurociągów 36A aby solanka dopływała do rurociągu 28 wymywania zwrotnego od rurociągu 32, albo przez otwarty zawór 25a, albo przez otwarty zawór 25b.

Tym sposobem urządzenie według wynalazku ma kilka trybów działania. W normalnym trybie działania, nieuzdatniona woda od wlotu 12 przepływa przez zawory 21a,21b w układzie połączeń równoległych i przez zbiorniki 16a,16b, a dalej rurociągami 20a,20b i zaworami 22a,22b do wlotu 14 wody uzdatnionej.

166 585

Gdy trzeba regenerować zbiornik 16a, zawór 22a zamyka się, a uzdatniona woda w rurociągu wylotowym 14 płynie kanałem 40, aby z układu 30 solanka płynęła do układu przepływowego i rurociągiem wymywającym 28 oraz zaworem 25a do zbiornika 16a. Jednocześnie, zawór 21a jest zamknięty, a zawór 24a jest otwarty. Połączenie wodnego wlotu 12 do wylotu 14 poprzez zbiornik 16b jest otwarte, aby tworzyć ciągłe ciśnienie wody w rurociągu wylotowym 14. Tym sposobem roztwór solanki płynący poprzez zbiornik 16a jest pobierany z rurociągu 17a i płynie przez zawór 24a i wypływa spustowym rurociągiem 26. Zbiornik 16a regeneruje się, podczas gdy zbiornik 16b ma swój tryb pracy i zasila użytkownika wodą uzdatnioną. Chlor o dowolnej postaci konwencjonalnej może być pobierany od zasilania 36 i wprowadzany do wody pobieranej układem Venturiego lub dyszą 44 z rurociągu 32. W pewnej chwili procesu regeneracyjnego, gdy zbiornik 16a napełnia się wodą chlorowaną, jeden lub obydwa zawory 24a,25a mogą być zamknięte przez odpowiedni okres czasu, w którym woda chlorowana przebywa w zbiorniku 16a i działa antymikrobiologicznie. Aby płukać regenerowany zbiornik 16a, otwiera się zawór 23 i blokuje dyszę 44, aby solanka nie była pobierana rurociągiem 32. Wtedy uzdatniana woda od wylotowego rurociągu 14 płynie bez dodawania solanki przez zawór 23 i zbiornik 16a oraz wypływa rurociągiem spustowym 29 dopóty, dopóki solanka i chlor w zbiorniku 16a i rurociągach 17a,20a nie zostaną usunięte. Odpowiednie zawory można wtedy łączyć w taką konfigurację, aby znów woda płynęła rurociągami 18a,17a, zbiornikiem 16a i rurociągiem 20a, a woda uzdatniona dopłynęła do wylotu 14. Gdy trzeba, odpowiednie zawory otwiera się i zamyka, aby wykonać wymywanie zwrotne w zbiorniku 16b, podczas gdy zbiornik 16a pracuje i doprowadza pod ciśnieniem uzdatnioną wodę do wylotu.

Poniżej zamieszczono tabelę, w której przedstawiono położenie zaworów dla sześciu trybów działania urządzenia według wynalazku. Symbol O oznacza otwarcie, a symbol X zamknięcia zaworu.

Tabela

Zbiornik 16a	Zbiornik 16b	Położenie	21a	22b	21a	22b	23	24a	25a	24b	25b
Obsługa	obsługa	1	0	0	0	0	X	X	X	X	X
Płukanie solanki	obsługa	2	X	X	0	0	X	0	0	X	X
Zmywanie	obsługa	3	X	X	0	0	0	0	0	X	X
Obsługa	obsługa	4	0	0	0	0	X	X	X	X	X
Obsługa	płukanie solanki	5	0	0	X	X	X	X	X	0	0
Obsługa	zmywanie	6	0	0	X	X	0	X	X	0	0

Gdy zawór 23 jest otwarty podczas cyklu wymywania zwrotnego każdego zbiornika 16a,16b po płukaniu solanką, woda płynie rurociągiem 32a do rurociągu 32, aby uzupełnić ilość wody w solnym zbiorniku 34. Zawór 23 jest stale otwarty dla ciągłego przepływu od wylotu 14 rurociągiem 40, do układu strumiennicy ssącej 41, rurociągu wymywania 28, pokazanej na fig. 2. Woda płynie przez filtrowy ekran 42 i dyszą 44 do rurociągu 28. Nie majednak przepływu rurociągiem 28, gdy obydwa zawory 25a,25b są zamknięte.

Zespół sterowania położeniem zaworu jest samoczynny i powoduje, że zawory realizują odpowiednie konfiguracje otwierania i zamykania w każdym z sześciu możliwych położeń pokazanego zespołu, oznaczonego numerami położenia od 1 do 6. Z kolei, odpowiednie położenia zaworów tworzy się za pomocą rozdzielacza sterującego ciśnieniowego 46, pokazanego na fig. 2, który pobiera wodę pod ciśnieniem od wlotowego rurociągu 18a poprzez ciśnieniowy rurociąg 48.

166 585

Na figurze 3 przedstawiono układ rozdzielacza sterującego 46. Ciśnieniowy rurociąg 48 jest między wlotowym rurociągiem 18a i wnętrzem obudowy 50, wykonanej np. z acetalowego tworzywa lub podobnego, takiego jak tworzywo Delrin firmy DuPont. Rozdzielacz ma pierwszy krążek 52 i drugi krążek 54, które przylegają wzajemnie za pomocą sprężyny 56 pracującej na ściskanie. Pierwszy krążek jest nieruchomy w obudowie 50. Na rysunku obrazującym widok pierwszego krążka 52 i obudowy 50 (fig.6) widać połączenie ciśnieniowym rurociągiem 48 i odcinek 60 wycięty w obudowie 50, umożliwiający płynięcie cieczy pod ciśnieniem rurociągiem 48, wokół obydwu krążków 52,54 do komory 62 (fig.3), wewnątrz obudowy 50 za drugim krążkiem 54. Od tego miejsca ciecz pod ciśnieniem ma dostęp do otworów 64,66 w drugim krążku 54, aby tworzyć połączenie poprzez ten krążek do powierzchni wzajemnego przylegania 68 między dwoma krążkami. Na rysunkach, fig. 4 i fig. 5 pokazano odpowiednie powierzchnie krążków 52,54, wzajemnie naprzeciw wzdłuż powierzchni wzajemnego przylegania 68. Krążki 52,54 korzystnie wykonuje się z materiału ceramicznego, opartego na tlenku glinu lub tlenku tytanu o twardości co najmniej 9 według skali Mohsa, aby zmniejszać zużycie. Pierwszy nieruchomy krążek 52 wyznacza zbiór otworów

70.71.72.73.74.75, skośnie w nim wykonanych. Otwory te mają odpowiednie połączenia do różnych rurociągów 76 z zaworami 21,22,23,24,25. Zawory te są zaworami membranowymi pneumatycznymi i otwierają lub zamykają się pod działaniem ciśnienia od rurociągu 76, do którego zawór ma połączenie. Otwór 71 łączy się poprzez rurociąg 76 z zaworami 24b,25b; otwór 72 łączy się podobnie z zaworami 21a,22a; otwór 73 łączy się z zaworem 23; otwór 74 z zaworami 21b,22b; oraz otwór 75 z zaworami 24a,25a. Otwór 70 łączy się do spustowego rurociągu 78, aby woda pod ciśnieniem płynęła i wypływała w układzie oraz usuwała ciśnienie w zaworach.

Na figurze 4 pokazany jest drugi krążek 54, który przylega do pierwszego krążka 52 i jego powierzchnia wyznacza kanały 80, które łączą się z otworami 64, a ponadto drugi kanał 82 łączy się z otworami 66. Spustowe kanały 84 łączą się ze środkowym obszarem 85, skąd woda płynie do spustowego otworu 70, aby usunąć ciśnienie w jednym lub wielu zaworach 21,22,23,24,25. Drugi krążek 54 obraca się za pomocą wału 86, który jest napędzany silnikiem 88, przy czym drugi krążek 54 obraca się między sześcioma różnymi położeniami o jednakowych odstępach względem pierwszego krążka 52. Każde z obrotowych położeń odpowiada położeniu zaworu od 1 do 6, jak przedstawiono w tabeli.

Kątowa zależność sieci kanałów 80,82,84 tworzy zmienny układ łączenia między wodą pod ciśnieniem w kanałach 80,82, spustowym kanałem 84 i odpowiednimi otworami

70.71.72.73.74.75. W pierwszym położeniu drugiego krążka 54 względem pierwszego krążka 52, ciśnienie otwierania zaworu działa na krążki 52,54 i odpowiednie otwory 71,72,73,74,75, tak aby zawory 21a do 22b otwarły się, natomiast zawory 23 do 25b zamknęły się, jak w tabeli. Następnie, drugi krążek 54 obraca się o 60 stopni do drugiego położenia, w którym zawory 21a,22a,23,24b,25b są zamknięte, natomiast pozostałe zawory są otwarte. Dalszy obrót o 60 stopni drugiego krążka 54 sprawia, że konfiguracja rozdzielacza sterującego ma położenie trzecie, po czym następują inne 60-stopniowe obroty, aby osiągnąć położenia 4,5 i 6 konfiguracji zaworów.

Mikroprocesor 90 tworzy układ logiczny, służący do sterowania silnikiem 88, obracającym drugi krążek 54 w odpowiedni sposób przy czym stosuje się płukanie solanką każdego ze zbiorników 16a,16b, gdy jest potrzebne, również z pomocą chloru lub innego środka odkażającego, dodawanego, jeśli trzeba, po czym następuje samoczynne wymywanie zwrotne, przy czym oprogramowanie mikroprocesora 90 określa odpowiednio czas i steruje wszystkimi czynnościami realizowanymi ruchem obrotowym drugiego krążka 54, przesuwającego się od jednego położenia do innego. Kanały 77, pokazane na fig. 6 są, odpowiednio do potrzeby umieszczone między pierwszym nieruchomym krążkiem 52 w jego rozgraniczającej powierzchni 79 przylegającej do obudowy 50, aby tworzyć połączenie do otworów 72,73,74 a rurociągami 76. Na powierzchni 79 może być uszczelnienie, jak to pokazano na rysunku.

Poniżej podano działania mikroprocesora oprogramowanego 90 dla samoczynnej pracy urządzenia według wynalazku. Na fig. 7, fig. 8 i fig. 9 przedstawiono trzy standardowe programy A,B, i C, łącznie tworzące układ regulacji automatycznej. Program C odnosi się do czynności

166 585 zmiękczania wody przez urządzenie, natomiast programy A i B dotyczą regeneracji odpowiednich zbiorników 16a,16b.

Program C (fig.7) zaczyna się od pytania o zegarowy mechanizm A odświeżania. Jeśli upłynął wstępnie określony czas, układ realizuje program A, aby regenerować zbiornik 16a. Jeśli nie upłynął, układ sprawdza zegarowy mechanizm B odświeżania. Jeśli czas wstępnie określony w mechanizmie zegarowym już upłynął, układ realizuje program B, aby regenerować zbiornik 16b. Tym sposobem zbiorniki 16a,16b regeneruje się według programów A i B przy ustaleniu wartości czasu. Zegarowe mechanizmy A,B zwykle nastawia się na 96 godzin lub mniej. Następnie ustala się czy ma zezwolenie działania ogólny mechanizm zegarowy 79A. Jeśli tak, zasięga się konsultacji zegara A. Zegar A dotyczy ogólnie funkcji odnoszących się do zbiornika 16a, a zegar B odnosi się do zbiornika 16b. Zegary A,B można nastawić, przy czym może to wykonywać użytkownik, aby regenerować odpowiednie zbiorniki 16a, 16b w ustalonym wstępnie czasie. Gdy ustalony czas osiąga się na zegarze A, układ przełącza się na program A (fig.9). Jeśli nie, konsultuje się z zegarem B i gdy zegar B zarejestrował zadany czas, układ przełącza się na program B (fig.9). W przeciwnym wypadku, układ znów rozpoczyna program C.

Tym sposobem zegary A,B tworzą drugi bezwzględny co do pewnego czasu plan regeneracji dla układu według wynalazku. Jeśli zegarowy mechanizm 79A nie ma zezwolenia, następuje pytanie o to, czy ma zezwolenie jeden przepływomierz 80A, przepływomierz 80A mierzy przepływ wody przez zbiorniki 16a,16b. Jeśli przepływomierz ma zezwolenie, układ skacze do D, pokazanym u dołu na fig. 7. Gdy przepływomierz ma zezwolenie, wtedy układ pyta o dwa zbiorniki 16a, 16b, czy są aktualnie eksploatowane. Gdy obydwa zbiorniki eksploatuje się w tym samym czasie, połowa zarejestrowanych zliczeń przepływomierza dodaje się do ilości zliczeń A oraz połowa zarejestrowanych zliczeń dodaje się do ilości zliczeń B. Połowa zliczeń przepływomierza dodaje się do każdej z ilości zliczeń A i ilości zliczeń B, bo obydwa zbiorniki są używane, a przepływomierz 80A zlicza przepływ poprzez obydwa zbiorniki. Jeśli jest odpowiedź NIE na pytanie Dwa zbiorniki w użyciu, to następne pytanie jest Zbiornik B regeneruje się (16b)?. Jeśli tak, dodaje się całość zliczeń przepływomierza 80A do ilości zliczeń A. Jeśli zbiornik B nie regeneruje się oznacza to, że zbiornik A (16a) regeneruje się i całość zliczeń przepływomierza dodaje się do ilości zliczeń B.

Po tych trzech alternatywnych funkcjach, określa się czy znacznik A jest równy 1, czy nie jest równy 1. Jeśli tak, układ przechodzi do realizacji programu A. Jeśli nie, to określa się, czy znacznik B równa się 1. Jeśli tek, układ przechodzi to realizacji programu B. Jeśli nie, układ przechodzi do realizacji równoległego programu sterowania czujnika przewodności właściwej żywicy. Znacznik A i znacznik 3 mają dozwolone wartości zero lub jeden. Wystąpienie jedynki powoduje przejście od programu C do programów A lub B, odpowiednio dla regenerowania zbiorników. Jedynki odpowiednich znaczników A i B określa się sygnałami od odpowiednich czujników przewodności właściwej żywicy lub od łącznych ilości zliczeń od przepływomierza 80A, przekraczających zadane wartości graniczne, albo sygnałami kasowania stanu zasilanie włączone, albo od sygnałów błędu tworzących się, gdy jeden zbiornik regeneruje się dwukrotnie bez wysłania sygnału do drugiego zbiornika, aby był regenerowany. Zera są za każdym razem w znaczniku A i znaczniku B, gdy odpowiedni zbiornik regeneruje się.

Powyższe funkcje, zaczynające się od wejścia przepływomierza 80A dotyczące podukładu do sterowania przepływomierza w urządzeniu. Następne funkcje dotyczą równoległego sterowania czujnikiem przewodności właściwej żywicy w tym urządzeniu. Takie czujniki wytwarza firma Culligan International Company o nazwie AQUASENSOR.

Najpierw sprawdza się, czy czujnik 82A wytwarza sygnał, przy czym czujnik 82A jest czujnikiem A dla zbiornika 16a, a czujnik 84A jest czujnikiem B dla zbiornika 16b. Jeśli tak, to określa się, czy przepływomierz 80A ma zezwolenie. Jeśli tak, to określa się, czy zliczenia A są większe niż wartość A min. Wartość A min. można ręcznie nastawić, zwykle wstępnie na 4500 zliczeń. Według programu C można stwierdzić, iż zliczenia A mają zmienną wartość, która może zmienić taktowanie czasu przechodzenia do programu A dla regenerowania zbiornika 16a. Zmiana następuje samoczynnie w odpowiedzi na stwierdzoną potrzebę regenerowania zależnie od stanu żywicy w zbiorniku 16a, stwierdzonej twardości wody, itp. Jeśli ilość zliczeń A jest mniejsza od wartości A min., układ znów powraca do początku programu C. Jeśli nie, pojemność

166 585

A mnoży się przez 0,75, aby otrzymać zmniejszoną wartość. Następnie sprawdza się pojemność A, aby stwierdzić, czy jest mniejsza niż A min. Jeśli tak, to pojemność A nastawia się na równą ilość A min i wykonuje się program A regeneracji. Jeśli nie, to program A regeneracji wykonuje się natychmiast. Ten ostatni podprogram ma na celu dopuszczenie, aby zmienne zliczeniowe zmniejszały się, gdy wlotowa woda ma zwiększoną twardość, lecz nie dopuścić do zmniejszenia zmiennych poniżej zadanej wartości minimalnej. Jeśli przepływomierz 80A nie ma zezwolenia po określeniu dodatniego odczytu czujnika 82A to natychmiast wykonuje się program A.

Powyższe stanowi jeden podprogram sterujący regeneracją zbiornika 16a.

Jeśli czujnik A nie pokazuje dodatniego odczytu co do potrzeby regeneracji żywicy, to kieruje się pytanie do czujnika 84A, B co do dodatniego odczytu, przy czym czujnik 84A, B ma połączenie do żywicy w zbiorniku 16b. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, wykonuje się podprogram, identyczny jak poprzednie podprogramy dla nastawienia pojemności B i ustanowienia programu B.

Jeśli ani czujnik 82A, A, ani czujnik 84A,B nie daje dodatniego odczytu odnośnie do przewodności właściwej żywicy, wystąpi pytanie o to, czy ilość zliczeń A jest większa niż pojemność A plus 25 procent. Jeśli tak, to wystąpi pytanie, czy ilość zliczeń A jest większa niż A max, przy czym A max można wstępnie nastawić na 90000 zliczeń. Jeśli tak, pojemność A nastawia się na wartość równą A max i program A regeneracji rozpoczyna się. Jeśli ilość zliczeń A nie jest większa niż A max, to pojemność A mnoży się przez 1,25 w celu nastawienia nowej wartości pojemności A. Następnie wystąpi pytanie, czy pojemność A jest większa niż A max, jeśli tak, to pojemność a nastawia się na wartość równą A max i program A regeneracji rozpoczyna się. Jeśli nie, program A zostaje bezpośrednio zapoczątkowany.

Ten ostatni podprogram ma na celu uniknięcie awarii. Jeżeli z jakiegoś powodu nie odbiera się odczytu czujnika żywicy, lecz przepływomierz ma ilość zliczeń przekraczających ilość zliczeń pojemności, które były nastawione przy kasowaniu zasilanie włączone, albo nastawę twardości i dlatego zliczenia A oraz B max są zmodyfikowane programem, to wtedy albo każde z dwóch, albo obydwa poziomy pojemności, tj. pojemność A i pojemność B reguluje się w górę, lecz tylko do wartości maksymalnej. Ma to na celu ochronę przed awarią czujnika żywicy, gdyby nie wysłał sygnału, np. w sytuacji krótkiej przerwy w zasilaniu elektrycznym, podczas której używa się wody, a nie mierzy się utraty zdolności zmiękczania ani w zbiorniku 16a, ani w zbiorniku 16b. Gdy zdolność lub pojemność A uległa skasowaniu według podprogramu, to pojemność B może być wtedy kasowana podobnym sposobem.

W ten sposób można wykorzystywać regulowany cykl sterujący do regeneracji zbiornika 16a. Zgodnie z tym, można nastawiać pojemność B i pojemność A, tak aby regeneracja zbiorników 16a,16b zależała od tego, co wykrywa czujnik 84A,B i jego własny czujnik 82A, który z kolei może reagować na twardość wody uzdatnianej i ulegać odpowiednim zmianom, a także od stanu żywicy w zbiornikach 16a,16b.

Na figurze 9 pokazano programy A i B regeneracji. W obydwu wypadkach występuje pytanie co do tego, czy solanka w zbiorniku 34 jest odpowiednia do procesu regeneracji. Jeśli solanka nie jest odpowiednia dla regeneracji, układ przechodzi do realizacji programu C. Gdy jest ona odpowiednia, w programie A i B występuje pytanie, czy włączono zasilanie dla programu regeneracji. Jeśli tak, odpowiedni zbiornik regeneruje się. Jeśli nie, zegarowy mechanizm o nastawieniu 60 minut jest konsultowany, aby określić upływ czasu od chwili, gdy ostatnio włączono zasilanie elektryczne. Jeśli nie upłynęło 60 minut, układ wykonuje cykle dopóty, dopóki nie upłynie 60 minut, przy czym po tym czasie w obydwu wypadkach wykonuje się kasowanie zasilanie włączone, gdy znów zasilanie ma stan włączenia. Także wykonuje się ręczną regenerację za pomocą włącznika 86A regeneracji. Gdy kasuje się stan zasilanie włączone, znacznik aA nastawia się na jedynkę.

Gdy jest stan zasilanie włączone, albo bezpośrednio przez pytanie zasilanie włączone, albo po nastawieniu znacznika AA na jedynkę, zbiornik 16a A regeneruje się, dioda świecąca świeci i sygnalizuje czynność regenerowania. Stężenie soli w zbiorniku solanki kontroluje się układem elektronicznym, a gdy stężenie soli jest zbyt małe, włącza i świeci się dioda mało soli. Gdy stężenie soli jest w granicach właściwych, występuje pytanie, czy znacznik AA jest równy jedynce. Jeśli tak, to znacznik B nastawia się najedynkę, a to rozpoczyna program regeneracyjny

166 585

B w ciągu programu C (fig.7), jeśli AA nie równa się jedynce, obchodzi się czynność nastawiania znacznika B oraz w obydwu wypadkach kasuje się wartości w czynności 88A, tak aby zliczenia A były równe zero, znacznik AA równy jedynce, znacznik A równy zero, znacznik BB równy zero, zegar A równy zero, mechanizm zegarowy A równy zero oraz odkażający mechanizm zegarowy A równy zero. Następnie układ przechodzi do programu C, przy czym zbiornik 16a jest świeżo regenerowany.

Gdy program B rozpoczyna się, a potwierdza się stan zasilanie włączone, zbiornik 16b, B regeneruje się, a dioda sygnalizująca regenerację świeci się. Tak, jak w programie A, kontroluje się poziom soli oraz występuje pytanie, czy znacznik BB jest równy jedynce. Jeśli tak, to znacznik A staje się równy jedynce, a jeśli nie, to ostatnia czynność zostaje pominięta i następuje przestawienie na czynności 90 zliczeń B na zero, znacznika AA na zero, znacznika bB na jedynkę, znacznika B na zero, zegara B na zero i zegarowego mechanizmu B na zero.

Współdziałanie programów A,B i C umożliwia, urządzeniu do uzdatniania wody o wielu zbiornikach połączonych równolegle samoczynne regenerowanie zbiorników w zmiennych warunkach zależnie od okoliczności wstępnie określonych lub nastawionych bezpośrednio według przedziałów czasu regeneracji zgodnie z decyzją użytkownika. Jednocześnie użytkownik ma ciągły dopływ uzdatnionej wody bez żadnej przerwy. Urządzenie może być dostatecznie małe, aby można je było wygodnie stosować w mieszkaniu lub podobnym pomieszczeniu.

Symbole i napisy w sieci działań na fig. 7 T=TAK N=NIE

Zegarowy mechanizm A odkażania ?

Zegarowy mechanizm B odkażania ?

Zegarowy mechanizm ma zezwolenie ?

Czy przepływomierz ma zezwolenie ? 79A

Dwa zbiorniki w użyciu ? 80A

Dodać połowę zliczeń do zliczeń A

Dodać połowę zliczeń do zliczeń B

Zbiornik B regeneruje się ?

Dodać zliczenia do zliczeń A

Dodać zliczenia do zliczeń B

Znacznik A = 1 ?

Znacznik B = 1?

Zegar A ?

Zegar B ?

Symbole i napisy w sieci działań na fig.8: T=TAK N=NIE

Sygnał zzujnika A ? 82A

Przepływomierz ma zezwolenie ? 80A

Zliczenia A < Α-min ?

Pojemnoś? A = 7? - pojemnoś? A

Ρ^επυ^? A < A-mia ?

Nasaawic pujemnośa A =? A-mńn

Sygnłl zzujnika Β ? 84A

Przepływormer? m? zewwoeene? ?

ZHczema B < Β-min ?

Ρ^εππιοί? B = 0,7? - ρ^εΓηηοί? B

Ρ^^ηοί? A > Β-πιϊ? ?

Nasiawi? pojrmnoś? B = B-max

Zi^zem? A > ρ^-υιοί? A + 25% ?

Z^zem? A > A-max ?

Nasiawi? pojπmnoś? A = A-max

Pojemność A = 1,25 - pojemność A

166 585

Pojemność A > A-max ?

ZHczema B > pojemność B + 25% ?

Zlic^^^na B> B-max ?

Nastawić p^oj^n^r^c^.ść B = B-max

Pojemność B = 1,25 - pjjemność B

Pojemność B > B-max ?

Symbole i napisy w sieci działań na fig.9: T-TAK

Opóźnienie I^^^y^gξotov/t^nia ^ok^r^li- ?

20siianik włączone ?

Bak- zasnama pneez 60 minu- ?

Kasowanie stanu włączonego zasilania

Regenetacja ręczna- 86A

Zbiornik regeneruje się i świeci się dioda świecąca

Ilość soi i prawidłowa ?

Zby- mato soi i - śweec i sę dioda śweecąca

ZBorema A =- 0 88A AA=1 Znacznik A = 0 BB=0

Zegar A = 0

Mechanizm zegarowy A = 0 Zegarowy mechanizm A odkażania = 0

Ορόζηίεηίε przygotowana sotonki ?

Zasltome wtoczone ?

Brak saanu z^darne wtoczone przez 60 minu- ?

Zbiornik B regeneruje się i świeci się dioda świecąca

Pość soi - jrai^w/dłk^w^a ?

Zby- mato soi - - śweec - sę dtoda ^^e^c^^^a

ZHczema B = 0 90A AA=0 Znacznik B = 0 BB=1

Zegar B = 0

Zegarowy mechanizm B = 0 Mechanizm zegarowy B odkażania = 0.

N=NIE

FIG.6

166 585

FIG.7

166 585

F1G.8

166 585

fig. 9

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób uzdatniania wody, zwłaszcza w gospodarstwie domowym, obejmujący przepływ wody nieuzdatnionej w odgałęzionym równoległym układzie przepływowym poprzez wiele zbiorników uzdatniania wody, zawierających jonit, znamienny tym, że prowadzi się automatyczne sterowanie i odczyt stanu wyczerpania zbiornika, przeprowadzając regenerację jonitu danego zbiornika przy wyczerpaniu się jego pojemności przez połączenie jednego z nich wylotem ze źródłem solanki i/lub chloru, utrzymując w tym czasie połączenie wylotu wody uzdatnionej z co najmniej jednym innym zbiornikiem, będącym w eksploatacji, zaś po skończonym procesie regeneracji zbiornika jego wlot i wylot łączy się odpowiednio ze źródłem wody nieuzdatnionej i wylotem wody uzdatnionej.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że czynnik regeneracyjny prowadzi się przez zbiornik w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej uzdatniania, przy czym regenerację prowadzi się z użyciem wody uzdatnionej.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że regeneruje się zbiorniki solanką, którą dodaje się do wody uzdatnionej, pobierając solankę w układzie Venturiego i prowadząc czynnik regeneracyjny przez zbiornik regenerowany w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej uzdatniania.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do czynnika regeneracyjnego dodaje się środek odkażający, przy czym po napełnieniu nim zbiornika, wstrzymuje się przepływ przez ustalony okres czasu, po czym wymywa się zbiornik wodą uzdatnioną, płynącą w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody w procesie jej uzdatniania, przed jego ponownym włączeniem do uzdatniania.
5. Urządzenie do uzdatniania wody, zwłaszcza w gospodarstwie domowym, mające wlot wody nieuzdatnionej, wylot wody uzdatnionej, co najmniej dwa zbiorniki uzdatniania wody oraz równoległe rurociągi łączące wlot z wylotem poprzez oba zbiorniki, znamienne tym, że ma zespół (30) samoczynnej regeneracji zbiorników (16a,16b), zespół zaworów (21a,21b,22a,22b) kontrolujący przepływ i operacyjne łączenie zespołu samoczynnej regeneracji ze zbiornikami oraz zespół sterowania (46,90) zespołem zaworów automatycznie przemiennie łączących zbiorniki z zespołem samoczynnej regeneracji i wylotem wody uzdatnionej.
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że zespół (30) samoczynnej regeneracji zbiorników ma źródło (34) czynnika regeneracyjnego oraz pojedynczy zespół chlorowania (36) czynnika regeneracyjnego z możliwością połączenia z każdym zbiornikiem (16a,16b) w sposób przemienny.
7. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że zbiorniki (16a,16b) są połączone z rurociągiem spustowym (26) poprzez zespół zaworów (23,24a,24b,25) kontrolowany przez zespół sterowania (46,90).
8. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że zespół zaworów (21a,21b,22a,22b) zawiera zawory sterowane ciśnieniowo, a zespół sterowania (46,90) zespołem zaworów ma zawór sterujący (46), połączony ze źródłem cieczy sprężonej oraz ciśnieniowy rozdzielacz cieczy, zawierający parę obrotowych względem siebie krążków (52,54), mających powierzchnię wzajemnego przylegania (68), rurociąg (48) między źródłem cieczy sprężonej i otworami (64,66), wykonanymi w jednym z krążków (54), dla połączenia źródła ze strefą (68) pomiędzy krążkami, kanały przepływowe (80,92) usytuowane w strefie (68), łączące się z otworami (64,66) wykonane w tym krążku (54), otwory przelotowe (70,71,72,73,74,75) wykonane w drugim krążku (52), łączące przewody rurowe (76), połączone odpowiednio ze sterowanymi ciśnieniowo zaworami, przy czym otwory przelotowe łączą się indywidualnie z kanałami przepływowymi

166 585 (80,82) ponadto ma otwór odpowietrzający (78) do usuwania nadciśnienia cieczy, przy czym do zmiany wzajemnego kątowego usytuowania krążków ma zespół napędowy (86,88).
9. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że zbiorniki (16a,16b) połączone są rurociągami (32a,20a,28,20b) z zaworami do kierowania w systemie przemiennym i przerywanym uzdatnionej wody wypływającej ze zbiorników, ponownie przez te zbiorniki, jednakże w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu wody przez zbiorniki w procesie jej uzdatniania. * _{φ #}