PL164967B1 - Sposób wytwarzania nowych rybonukleozydów1. Sposób wytwarzania nowych rybonukleozy- PL PL - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania nowych rybonukleozy- dów o ogólnym wzorze 1, w którym Y oznacza atom wodoru lub NH 2, X oznacza grupe o wzorze -NR3 R 4, w którym R3 i R4 niezaleznie oznaczaja atom wodoru, C 1- 6- alkil lub C3-7-cykloalkil. wzglednie X oznacza grupe o wzorze Z r R5 , w którym Z oznacza atom tlenu lub siarki, a R5 ma takie samo znaczenie jak R3 wzglednie X oznacza atom chlorowca lub wodoru, a R i R niezalez­ nie oznaczaja hydroksyl, grupe o wzorze - OCOR6H, w którym R6 oznacza prostolancuchowa lub rozgaleziona grupe C1 -6-alkilenowa, grupe o wzorze -OR6H, w którym R6 ma wyzej podane znaczenie; grupe o wzorze OCOCHR NR8R9, w którym R8 i R9 oznaczaja atom wodoru albo prosty lub rozgaleziony C1 - 6-alkil, a R7 oznacza atom wodoru albo prosty lub rozgaleziony C1 - 4-alkil, albo ugrupowanie estru jedno-, dwu- lub trój- fosforanow ego, a takze farm akologicznie dopuszczalnych soli tych zwiazków, z wyjatkiem zwiaz­ ków o wzorze 1, w którym R 1 i R2 oba oznaczaja hydro­ ksyle, lub w którym R oznacza ugrupowanie 5’-estru jedno-, dwu- lub trójfosforanowego, a R2 oznacza hydro­ ksyl, lub w którym R1 oznacza hydroksyl, a R2 oznacza ugrupowanie 3’-estrujedno-, dwu- lub trójfosforanowe­ go i w którym albo X oznacza hydroksyl, a Y oznacza atom wodoru lub NH 2, albo X oznacza NH 2, a Y oznacza atom wodoru, znamienny tym, ze zasade purynowa o wzorze PuH, w którym Pu oznacza ugrupowanie puryny o wzorze 2 , w którym X 1Y m aja wyzej podane znaczenie, albo jej sól, poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o ogólnym wzorze 3, w którym R 1 i R2 m aja . . . . (30) Pierwszenstwo: 11.09.1989,GB,89 8920534 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku Jest sposób wytwarzania nowych nukleozydów o działaniu przeciwinfekcyjnym, przydatnych zwłaszcza w leczeniu chorób powodowanych przez pasożyty i wirusy.

W dziedzinie chemioterapii chorób wirusowych istnieje niewiele leków skutecznie zwalczających wirusy jako takie, ze względu na trudności w zaatakowaniu wirusa bez uszkodzenia koaórek-gospodarzy. Ostatnio ustalono, że pewne stadia w cyklu Życiowym wirusa, różne dla różnych gatunków, są zależne od samego wirusa. Ze względu Jednak na znaczne podobieństwo funkcji wirusa i komórek gospodarzy bardzo trudno Jest dobrać odpowiednią metodę leczenia.

Jedną z grup wirusowych patogenów, odpowiedzialnych za śmierć wielu milionów ludzi od czasów starożytnych, stanowią wirusy grypy. Nirusy te, zwłaszcza wirus grypy A i B, pozostają Jednym z głównych czynników sprawczych ostrych chorób układu oddechowego na całym świecie.

Nirusy grypy należą do rodziny Orthomyxoviridiae. Innym wirusem mającym poważny wpływ na zdrowotność ludzi Jest wirus oddechowy RS, pneuaowirus, należący do rodziny Paramyxoviridiae. Wirus RS Jest główną przyczyną chorób dolnych dróg.oddechowych w niemowlęctwie i dzieciństwie.

Fluorowane nukleozydy proponowano Już Jako środki w leczeniu chorób powodowanych przez wirusy i pasożyty. Przykładowo w opublikowanym europejskim zgłoszeniu patentowym nr A-0287313 ujawniono 2’,3’-dwudezoksynukleozydy podstawione fluorem w pozycji 2' do stosowania w leczeniu ludzkiego wirusa niedoboru immunologicznego. W opublikowanym europejskim zgłoszeniu patentowym nr A-0219829 ujawniono nukleozydy 2 '-dezoksy-2'-fluoro-β-O-arabinofuranozylowe do stosowania jako środki przeciw pasożytom, zwłaszcza przeciw leiszmaniozie. Sposoby wytwarzania pewnych 2'-fluoro-2'-dazoksyrybonukleozydów opisali Uesugi i Inni /Nucleozides and Nucleotides, 2, 373, 1983/ oraz Ikehara i inni /Chem. Pharm. Bull. - 29, 1034, 1981/.

Obecnie nieoczekiwanie stwierdzono, że związki będące środkami przeciwinfekcyjnyml, zwłaszcza do stosowania przeciw wirusom, a w szczególności przeciw wirusom grypy typu A i B i wirusom RS, a także środkami przeciw pasożytom, np. Trichomonas vaginalis i Giardia lamblia, można wytworzyć sposobem według wynalazku.

Sposobem według wynalazku wytwarza się związki o ogólnym wzorze 1, w którym Y oznacza 3 4 3 4 atom wodoru lub NH_, X oznacza grupę o wzorze -NR R , w którym R IR nlalalein lo nzcacjają z 5 atom wodoru, C, ,-alkil lub C3 -,-cykloalkll, względnie X oznacza grupą o wzorze Z-R , w którym ι-e . 3

Z oznacza atom tlenu lub siarki, a R ma takie samo znaczenie Jak R , względnie X oznacza atom

6 chlorowca lub wodoru, c R* 1 R niezależnio hydroksy 1, grupą w wzorzs-OCOR H, w którym rC oznacza prostołańcuchową lub rozgałęzioną grupę C. c-alkilenową, grupę o wzorze z z 1—o 7 0 9 8 9

-ORCh, w którym Rc ma wyżej podane znaczenie; grupę o wzorze -OCOCHR'NR8R, _e którym R8 i R oznaczają atom wodoru albo prosty lub rozgałęziony C^c-alkil, a r7 oznacza atom wodoru albo prosty lub rozgałęziony C^^alkU; albo ugrupowanie estru jedno-, dwu- lub trójfąsforznowego, z także farmakologicznie dopuszczalne sole tych związków.

8 9

Korzystnymi grupami estrowymi o wzorze -OCOCHR'NR8R^Z są estry występujących w przyrodzie α-aminokwasów objęte powyższą definicją, z szczególnie korzystne są te grupy, w których r7 8 9 oznacza ^^-alkil, c R i R oznaczają atomy wodoru, np. estrowe grupy pochodzące od waliny, lub alaniny.

Należy wziąć pod uwagę, że związki o wzorze 1 mogą istnieć w różnych postaciach tautometrycznych, a także, że gdy X oznacza -OH, może to być także grupa keto. Związki o wzorze 1 i ich sole mogą także istnieć w postaci anomerów nC i β · Tak więc zakresem wynalazku Jest objęte wytwarzanie wszelkich anomerów <£ 1 β oraz ich mieszanin.

Oo korzystnych związków wytwarzanych sposobem według wynalazku należą te, w których r1 1 R oznaczają hydroksyle, względnie R* oznacza ugrupowanin jednofosforanu, a R* oznacza hydroksyl, Y oznacza H lub NH2, a X oznacza grupę o wzorze -NR3r*, w którym R3 l r4 niezależnie ^z 5 oznaczają H lub C^c-alkil, względnie X oznacza grupę o wzorze Z-R^z, w którym Z oznacza atom tlenu lub siarki, a R⁵ oznacza C, c-alkil, względnie X oznacza atom chlorowca lub wodoru.

A-O O 2

Oo szczególnie korzystnych związków o wzorze 1 należą te, w R 1 R oznaczają hydroksyle, Y oznacza NH?, c X oznacza H, OH, NHj lub grupę o wzorze Z-r5, w którym Z oznacza atom tlenu, a R⁵ oznocza C^c-alkil.

Przykładami szczególnie korzystnych związków o wzorze 1 są:

2,n-dHuaai2n-9-//2denakks-2-ffuooo-J&-Do-ybbίfurcozaloą/-9Hpuurna,

2-cminą-9-/2-dnząksy-2-fluąrą- β -O-rybofuranca'ylą/-9H-puryna,

164 967

9-/2-dezoksy-2-fluoro-β -0-rybofuranozylo/guanlna 1

2-anino-9-/2-dezoksy-2-fluoro-^-D-rybofuranozylo/-6-metoksy-9H-puryn^a.

Sposób według wynalazku polega na tya, Ze zasadę purynową o wzorze PuH, w którym Pu oznacza ugrupowania puryny o wzorze 2, w którym X i Y nają wyżej podane znaczenie, albo jej sól, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze 3, w którym R^{1 * * * V} 1 R² maję wyżej podane znaczenie, a W oznacza ugrupowanie estru fosforanowego lub Jego soli, albo inne niż Pu ugrupowanie puryny lub pirymidyny; przy czym ewentualnie, równocześnie z powyższym procesem lub po

2 jego zakończeniu związek o wzorze 1, w którym co najmniej jeden z symboli R i R oznacza 1 2 hydroksyl przeprowadza się w zwięzek o wzorze 1, w którym R i/lub R maję znaczenie inne niż 1 2 hydroksyl, i/lub zwięzek o wzorze 1, w którym R^x 1/lub R2 maję znaczenie inne niż hydroksyl, 1 2 przeprowadza się w zwięzek o wzorze 1, w którym R i/lub R oznaczaję hydroksyle.

Reakcję wytwarzania zwięzków o wzorze 1 można prowadzić enzymatycznie, w obecności co najmniej jednej fosforylazy, takiej Jak fosforylaza nukleozydu purynowego lub fosforylaza tymidynowa, oraz fosforanu organicznego lub Jego soli, względnie transferazy, np. transferazy N-dezoksyrybozylowej. Korzystne Jest, by ugrupowanie puryny lub pirymidyny znajdowało się w pozycji β , a ugrupowanie fosforanu lub jego soli w pozycji^.

Odpowiednie zasady purynowe o wzorze PuH można nebyć w handlu, np. jako produkty Pacific Chemical Laboratories lub Sigaa Chemical Company, względnie wytworzyć znanymi sposobami znanymi fachowcom lub opisanymi w literaturze. Przykładowo, zasady purynowe, w których podstawnikiem w pozycji 2 jest grupa aminowa lub atom wodoru, a podstawnikiem w pozycji 6 Jest grupa aminowa lub metylotio, można nabyć w handlu. Puryny, w których podstawnikiem w pozycji 2 Jest grupa aminowa, w pozycji 6 grupa aetyloaminowa, można wytworzyć sposobem Montgomery'ego i Holuma /J.A.C.S. 80 : 404, 1958/. Puryny, w których podstawnikiem w pozycji 2 jest grupa aminowa, a w pozycji 6 alkoksyl, np. metoksyl, można wytworzyć sposobem opisanym przez Balsigera i Montgomery'ego /J. Drg. Chem.: 1573, 1960/.

Zwięzki o wzorze 3 nożna wytwarzać sposobami znanymi fachowcom i opisanymi w literaturze. Przykładowo, 1-/2-dezoksy-2-fluoro-β -0-rybofuranozylo/uracyl można wytworzyć metodę opisaną przez Codingtona i innych w J. Drg. Chem. 29, 558 /1964/. 9-/2-0ezoksy-2-fluoro- -3-D-rybofuranozylo/adeninę można wytworzyć metodę opisaną przez Uesugi i innych w Nucleosides and Nucleotldes, 2, 373, /1983/.

2

Zwięzki o wzorze 1, w których R1 i/lub R oznacza hydroksyl, można przeprowadzić w odpowiedni farmakologicznie dopuszczalny ester o wzorze 1, zdefiniowany powyżej, drogę reakcji z odpowiednim środkiem estryfikującym, znanymi sposobami, np. sposobem -pisanym przez Martina i innych, J. Pharm. Sci., /1987/ 76, 180. Tak więc w celu wytworzenia odpowiednich estrów kwasów karboksylowych, zwięzek o wzorze 1 można poddać reakcji z bezwodnikiem lub halogenkiem kwasowym, np. chlorkiem, odpowiadającym kwasowi karboksylowemu - wzorze QC00H, w którym Q oznacza grupę -R°H lub -CHR NR“R , gdzie R , R , R“ i R maję wyżej podane znaczenie, w obecności odpowiedniej zasady, takiej jak trójetyloamina. Alternatywnie kwas QCDDH można poddać reakcji ze związkiem o wzorze 1, w którym R i/lub R oznacza hydroksyl, w obecności środka sprzęgającego, takiego jak dwucykl-heksylokarDodwuimid.

2

Zwięzek wyjściowy - wzorze 3, w którym R i/lub R oznacza hydroksyl, można poddać reakcji ze środkiem estryfikujęcy^, a powstały zwięzek reakcji z zasadę purynową - wzorze PuH.

2

Zwięzki o wzorze 1, w którym R^x i/lub R2 oznacza ugrupowanie estru jedno- dwu- lub trój1 2 fosforanowego, można wytworzyć ze związków o wzorze 1, w którym R i/lub R oznacza hydroksyl, drogę kolejnego f-sf-rylowania, poprzez pochodne jedno-, dwu- i trójfosforanowe, z użyciem reakcji chemicznych lub metodę enzymatyczną, np. stosując kinazę nukleozydową lub fosfotransferazę, w obecności trójfosforanu nukleotydu, np. ATP.

i 2

Związek o wzorze 1, w którym R1 i/lub R2 oznacza hydroksyl, można przeprowadzić w odpowiedni farmakologicznie dopuszczalny eter o wzorze 1, zdefiniowany powyżej, drogę reakcji z o-pp-ildnlB Śśoodlim alkliujęcy^, pro-adzooej w znany sposób, np. zwięzkiem o mrorze tjl-Hal, w klóórE qQ grupę -R^tl, w której R^ aa wylej wodaoe znacp-oim, a Hal oznacza atom chlor-wcl, np. j-du.

Alt-onatyzo1e taki środek alkilujący m-żna poddać reakcji z cukrem - we-rze 4, w którym

V oz^^^^^ aHo-ky!, nn. rnasoksyl, Iuu asy-k-ksl, ppa θοθ-οΚ-ιΙ, z wytworzeniem odpow-e0o-ggo

164 967

3'-, i_Ub 3',5'-dwueteru /Bessodes 1 inni, Synthesis /1988/ 560/, a następnie powstały eter poddać kondensacji z odpowiednią zasadą purynową o wzorze PuH dla wytworzenia nukleozydu, który następnie można odbezpieczyć. Gdy produkt otrzymany w pierwszym etapie jest monoeterem, np. 5'-eterem, drugą grupę hydroksylowy można poddać reakcji z kwasem karboksylowym lub jego pochodną, np. bezwodnikiem lub halogenkiem kwasowym, np. chlorkiem, odpowiadającym kwasowi karboksylowemu o wzorze QCOOH, w którym Q ma wyżej podane znaczenie, z wytworzeniem cukru jednoetero-jednoestrowego, np. cukru 3'-estro-5'-eterowego. Cukier ten poddaje się kondensacji z odpowiednią puryny z wytworzeniem nukleozydu, jak to wspomniano powyżej /lub patrz Codington i inni, Carbohyd. Res. /1966/ 1,455/.

Związki o wzorze 1 można także wytwarzać z odpowiadających im związków, w których grupy 1 7

R1 i R^ zastąpiono innymi grupami zabezpieczającymi, które można odszczepiać lub poddawać reakcjom z wytworzeniem grup R^ł i r2 o wyżej podanych znaczeniach. Związki o wzorze 1 wytworzone wyżej opisanymi sposobami można stosować do wytwarzania związków o wzorze 1, w którym r1 i/lub R¹ oznacza hydroksyl, drogą odszczepiania grup zabezpieczających z ugrupowali eterowych i/lub estrowych.

W zależności od użytych warunków procesu i związków wyjściowych związki o wzorze 1 otrzymuje się w postaci wolnej zasady lub 9oli. Mogą to być sole zasadowe, obojętne lub mieszane, a także pół-, jedno-, półtora- lub wielowodziany. Sole związków o wzorze 1 będące addycyjnymi solami z kwasami można w znany sposób przeprowadzać w wolną zasadę z użyciem środków zasadowych, takich jak alkalia, lub też drogą wymiany jonowej. Z wolnych zasad można z kolei wytwarzać sole z kwasami organicznymi 1 nieorganicznymi.

Do soli solizków o ózorze 1 nadająaych clą ds stosostnsa w celacc larmaceutacentyc nyleżą farmakologicznie dopuszczalne sole z zasadami, np. pochodzące od takiej odpowiedniej zasady jak sole metalu elkal1ronegr /np. sodowe/, metalu ziem alkalicznych /np. magnezowe/, amonowe i emoą1oaa ΝΧ4 /X rząaąoa ^_4^1Κ11/.

Związki o azorze 1 nie były nigdy opisane jako środki przecie wirusom grypy typu A i B. Związki o azorze 1 są użyteczne a leczeniu lub profilaktyce schorzeń powodowanych przez wirusy, a zwłaszcza wirusy grypy i wirusy oddechowe RS, a także schorzeń praodoaanląm przez pasożyty, np. Tu1ąermoąes vagCąalis i GiarOie Iwuc^Ic u zwierząt ssaków i myszy oraz u człowieka. Zeiązki o emrze 1 można podawać ssakom, e tym ludziom, dowolną drogą odpowiednią dla leczonego stanu, w tym doustnie, do płuc, doodbytniczo, Ornoeowo, miejscowo /w tym poOpoliczkrwr i podjęzykowo/, drprąmarar i pozajelitowo /w tym podskórnie, yreięśnlrer, dożylnie, śródskórnie, śróOrponrwo i ąaOrprnoao/. Korzystna droga jest inna w każdym przypadku i zależy np. od stanu pacjenta.

Zalecana dawka stosowana w leczeniu infekcji wirusowej, w tym grypy i infekcji wirusem RS, zależy od pewnej liczby czynników, w tym nasilenia schorzenia i stanu pacjenta, tak więc każdorazowo musi ją ustalić lekarz. Na ogół odpowiednią, skuteczną dawką będzie 0,1 - 100 mg/kg wagi ąiełe dziennie, korzystnie 5-30 mg/kg, a optymalnie około 15 mg/kg /o ile nie podano inaczej wszystkie udziały wagowe są wyrażone w odniesieniu Oo masy związku meąierzyetegn, toteż O1c soli i estrów należy podane wartości odpowiednio zwiększyć/. Optymalną dawkę można podawać w dwu, trzech, czterech lub większej limbie mniejszych dawek, w odpowiednich odstępach czeeowych w ciągu całego dnia. Te mniejsze dawki można podawać pod postacią dawek podzielonych, np. zawierających 1 - 2000 mg, korzystnie 20 - 500 mg, a najkorzystniej 100 - 400 mg substancji czynnej w jednej prdOewąa.

Związki o aoouza 1 można podawać same lub w połączeniu z innymi środkami terapeutycznymi, np. z ementldyną lub rlbewCuyną, znanymi środkami proeąCwguypraymi, względnie z lekami przeciwbólowymi, np. z kodeiną, peueąetamrlar, aspiryną, ^upr^ene^ względnie z lekami puoeąiaoepalnymC, takimi jak iąyometacyns, kwas mefenauenowy, napurkean lub ^upr^en, a także z wszelkimi innymi środkami, które w połączeniu ze związkami o wzorze 1 przynoszą korzystny skutek terapeutyczny.

Jakkolwiek związki o wzorne 1 można podawać jako takie, to jednak korzystnie podaje się je w postaci preparatów farmaceutycznych. Preparaty takie zawierają co najmniej Jeden związek o aorrza 1 Jako substancję czynną oraz Jeden lub większą liczbę farmakologicznie dopuszczalnych nośników oraz ewentualnie inne środki terapeutyczne. Nośnik musi być dopuszczalny w tym sensie, że musi być kompatybilny z innymi składnikami preparatu i nie może szkodzić’ przyjmującemu lek pacjentowi.

164 967

Do odpowiednich preparatów należą preparaty nadające się do podawania wyżej wymienionymi drogami. Wygodne Jest, by miały one formę postaci dawkowanych, a można Je wytwarzać dowolnymi znanymi sposobami. Polegają one na łączeniu substancji czynnej z nośnikiem złożonym z co najmniej jednej substancji pomocniczej. Na ogół preparaty sporządza się drogą ujednorodnienia substancji czynnej i nośnika ciekłego lub silnie rozdrobnionego, bądź nośników obu tych rodzajów, a następnie, o ile Jest to potrzebne, ukształtowania preparatu.

Preparatami odpowiednimi do podawania doustnego są odrębne Jednostki, takie Jak kapsułki, proszki w opłatku lub tabletki, zawierające określoną ilość substancji czynnej, a także proszki, granulaty, roztwory lub zawiesiny w cieczy wodnej lub niewodnej, względnie emulsje typu woda w oleju lub olej w wodzie. Substancję czynną można także umieszczać w bolusach, pastach lub liposomach.

Tabletkę można uzyskać drogą prasowania lub formowania w formie, ewentualnie z użyciem jednej lub większej liczby substancji pomocniczych. Tabletki prasowane wytwarza się w odpowiedniej maszynie, sprasouując sypką substancję czynną, np. w forsie proszku lub granulatu, ewentualnie zmieszaną z lepiszczem /np. pollwinylopirolidonem, żelatyną, hydroksypropylometylocelulozą/, środkiem smarnym, obojętnym rozcleńczalnikles, konserwantem, dezintegratorem /np. solą sodową glikolanu skrobi, usieciowanym poliwinylopirolldonem, usieciowaną solą sodową karboksymetylocelulozy/, środkiem powierzchniowo czynnym lub dyspergatorem. Tabletki formowane można wytwarzać formując w odpowiedniej maszynie mieszaninę sproszkowanego związku o wzorze 1 zwilżonego obojętnym ciekłym rozcieńczalnikiem. Tabletki można ewentualnie powlekać lub nacinać i można Je sporządzać tak, by substancja czynna byłe z nich uwalniana powoli lub w sposób kontrolowany, np. z użyciem hydroksypropylometylocelulozy w zmiennych proporcjach, dla uzyskania pożądanego profilu uwalniania.

Kapsułki można wytwarzać napełniając sypkim lub sprasowanym proszkiem i ewentualnie jednym lub większą liczbą dodatków umieszczone w odpowiedniej maszynie kapsułki. Do odpowiednich dodatków należą lepiszcza, takie Jak poliwinylopirolidon, żelatyna, środki smarne, obojętne rozcieńczalniki i dezintegratory, tak jak w przypadku tabletek. Kapsułki mogą także zawierać pastylki lub odrębne cząstki, tak żeby możliwe było powolne lub kontrolne uwalnianie substancji czynnej. Można to uzyskać wytłaczając lub granulując w kulki mokrą mieszaninę leku i środka ułatwiającego wytłaczanie /np. celulozy mikrokrystalicznej/ oraz rozcieńczalnika, takiego Jak laktoza. Kuleczki można powlekać półprzepuszczalną błoną /np. etylocelulozą, Edargit HE30D/ z wytworzeniem preparatu powoli uwalniającego substancję czynną.

W stosowaniu miejscowym preparaty korzystnie nanosi się w postaci maści lub kremu zawierających np. 0,075 - 20%, korzystnie 0,2 - 15%, a najkorzystniej 0,5 - 10% wagowych substancji czynnej. W maści substancje czynne znajdują się w parafinowej lub mieszającej się z wodą osnowie maści. Alternatywnie substancję czynną można umieszczać w kremie o podstawie typu woda w oleju lub olej w wodzie. '

W razie potrzeby wodna faza kremu może zawierać np. co najmniej 30% wagowych alkoholu wielowodorotlenowego, to jest alkoholu zawierającego dwie lub więcej grup hydroksylowych, takiego jak glikol propylenowy, butanodiol-1,3, mannit, sorbit, gliceryna i glikol polietylenowy oraz ich mieszaniny. Preparaty do stosowania miejscowego korzystnie zawierają związek zwiększający absorpcję lub penetrację substancji czynnej poprzez skórę lub inne chore powierzchnie. Do takich substancji należą dwumetylosulfotlenek i jego analogi.

Fazę olejową emulsji można wytwarzać w znany spo3ób ze znanych substancji. Faza ta może zawierać tylko emulgator, alo korzystne jest, by zawierała one mieszaninę co najmniej jednego emulgatora z tłuszczem lub olejem albo z tłuszczem i olejem. Korzystnie obok emulgatora hydrofilowego stosuje się emulgator lipofilowy, który działa jako stabilizator. Korzystne jest także równoczesne stosowanie tłuszczu i oleju. Emulgator lub emulgatory wraz ze stabilizatorem lub stabilizatorami tworzą tak zwany wosk emulsyjny, a on razem z olejem i/lub tłuszczem tworzy osnowę maści, która stanowi olejową fazę rozproszoną w preparatach kremowych.

Emulgatorami i stabilizatorami odpowiednimi do stasowania w preparatach zawierających związki o wzorze 1 są Tween 60, Span 80, alkohol cetostearylowy, alkohol airystylowy, jednostearynian gliceryny i laurylosiarczan sodowy.

Dobór odpowiednich olejów i tłuszczów jest oparty na dążeniu do uzyskania właściwego efektu kosmetycznego, gdyż na ogół rozpuszczalność substancji czynnej w większości stosowanych

164 967 w farmacji olejach jest bardzo niska. Tak więc 'kres korzystnie powinien być nietłusty, nieplaalący i zmywalny oraz mieć konsystencję zapobiegającą jego wyciekaniu z tub lub innych pojemników. Można stosować prostołaćcuchowe lub rozgałęzione jedno- i dwuzasadowe estry alkilowe, takie jak dwuizoadyplnian, stearynian izocetylu, dwuester glikolu propylenowego i kokosowych kwasów tłuszczowych, mirystynian izopropylu, oleinian decylu, palaitynian izopropylu, stearynian butylu, palaitynian 2-etyloheksylu i mieszanina rozgałęzionych astrów znana jako Crodamol CAP, przy czym trzy ostatnie są estrami korzystnymi. Estry można stosować osobno lub w oieszaninach o Żądanych proporcjach. Alternatywnie można stosować lipidy o wysokiej temperaturze topnienia, takie jak biała parafina miękka i/lub parafina ciekła lub inne oleje mineralne.

Do preparatów podawanych miejscowo do oczu należą także krople do oczu, w których substancja czynna Jest rozpuszczona w odpowiednim nośniku, a zwłaszcza w wodnym rozpuszczalniku substancji czynnej. Korzystne stężenie substancji czynnej w takich preparatach wynosi 0,5 - 20%, a zwłaszcza 0,5 - 10%, zaś najkorzystniej około 1,5% wagowych.

Do preparatów odóowiadnich do stdoowania miejscowego w jomie asinej naletą pasąylki podi językowe zaoOnrającl substancję czynną w podstawie smakowej, najczęściej w sacharozie, gumie arabskiej lub żywicy trogakantnoej, pastylki zawierające substancję czynną w obojętnej podstawie, takiej jak żnPotydo i gliceryna lub sacharoza albo guma arabska, a także płyny do płukania ust, w których substancja czynna znajduje się w odpowiednim ciekłym nośniku.

Preparaty do podawania doodbytniczego mogą mieć postać czopków z odpowiednią osnową, np. masłem kakaowym lub wyższym alkoholem tłuszczowym /np. twardym woskiem według Farmakopei Europejskiej/, względnie trójjlicnrydoml lub nasyconymi kwasami tłuszczowymi /np. Witepsol/.

Preparaty odpowiednie do podawania dndosnoegn, w których nośnik jest substancją stałą, mają postać gruboziarnistego proszku o rozmiarach cząstek 20 - 500 pm, a podaje się je tak jak tabakę, to znaczy pacjent szybko wciąga Je otworem nosowym z pojemnika proszku trzymanego blisko nosa. Do preparatów donosnoych zawierających ciekły nośnik, przeznaczonych do podawania np. jako spray lub krople do nosa, należą ondae lub nleenoe roztwory substancji czynnej.

Do preparatów podawanych drogą inhalacji należą drobnoziarniste proszki lub preparaty w postaci mgły gldernoonle przy użyciu różnego typu aerozoli, rozpylaczy i razdrcaułUwaczy.

W przypadku podawania dop^cnego przez jamę ustną stosuje się proszki lub kropelki o wymiarach 0,5 - 10 pm, a korzystni e 1 5 5 yy, _co zapewni aich dotarcie do oskniU . Prey podawaniu dodnsnwym korzystne są cząstki o rozmiarach 10 - 500 pm, co zapewnia pozostawanie preparatu w jamie nosowej.

Preparaty do inhalacji umieszczać można w inhalatorach z dozownikiem, w którym ciśnienie wytwarza się na ogół umieszczając zawiesinę lub roztwór substancji czynnej w upłynnionym propelencie. Podczas użycia urządzenie takie uwalnia preparat poprzez zawór zapewniający dostarczanie odmierzonej dawki, na ogół 10 - 150 pl, w postaci drobdokroplOsdnjm sprayu zawierającego substancję czynną. Do odpowiednich propnlnntóo należą propan, butan, pewne związki chlorofluornwęgloondornwe, zwane często CPS, np. douchlnrndwuflunroseton, dróechlorofluornoedan, dwuchlnroczternfluorontad, lub ich mieszaniny. Preparat sożi eolndualdin zawierać współrozpuszczalni^, np. etanol, środki powierzchniowo czynne, takie jak kwas olninnwp lub trójnlnldiad sorbldadu, przncioudleniaczn i/lub odpowiednie środki słodzące.

Rozpylacze są dostępnymi w handlu urządzeniami, które przeprowadzają roztwory lub zawiesiny substancji czynnej w aerozolową mgiełkę leczniczą dzięki rozprężeniu i przyśpieszeniu sprężonego gazu w wąskiej dyszy Vsn^^rl^(^o,’r^^- ogół powietrza lub tlenu, względnie drogą mieszania ultradźwiękowego. Do preparatów odpowiednich do stosowania w takich rozpylaczach należą mieszodOny substancji czynnej i ciekłego nośnika o stężeniu substancji czynnej do 40% wagowych w przeliczeniu na mesę preparatu, a korzystnie niższym niż 20% wagowych. Nośnikiem Jest na ogół woda lub rozcieńczony wodny roztwór alkoholu, korzystnie lzododlczdy z płynami ustrojowymi dzięki dodaniu np. chlorku sodowego. Można eonntuolnie dodawać konserwanty jeśli preparat nie jest Jałowy, np. hpdroksybenzoesad' metylu, przlcioudllnlaczl, środki Makowe, lndnn olejki, bufory i środki powierzchniowo czynne.

Preparatami odpowiednimi do podawania przez wdmuchiwanie są .silnie rozdrobnione proszki, które nożna dostarczać przy użyciu wdmuchiwacza lub zażywać tak jak t^ekę. We odsuchioαczu proszek jest zawarty w kapsułce lub naboju, zwykle z snlotpnp lub tworzywa sztucznego, które

164 967 przebija się lub otwiera przed podaniem i zażywa za pomocą inhalatora ze strumieniem powietrza lub przy użyciu ręcznej poapki. Proszek stanowi wyłącznie substancja czynna, bądź toż jest to mieszanina substancji czynnej, odpowiedniego proszkowego rozcieńczalnika, takiego jak laktoza, i ewentualnie środka powierzchniowo czynnego. Substancja czynna stanowi na ogół 0,1 - 100% wagowych preparatu.

Preparaty aerozolowe pod ciśnieniem do inhalacji dostarczane są w dawkach zawierających 0,05 - 5 mg substancji czynnej. Podobnie preparaty proszkowe do wdmuchiwania dostarczane są w dawkach zawierających 0,5 - 50 mg substancji czynnej. Roztwory i zawiesiny dostarczane w postaci rozpylonych kropli zawierają w Jednej dawce 1 - 1500 mg substancji czynnej.

Związki o wzorze 1 i ich preparaty mogą być podawane z użyciem wyżej opisanych urządzeń raz lub kilka razy dziennie, w jednej lub kilku dawkach jednorazowo, np. przy każdym podaniu pacjent aoże przyjąć 5 lub 4 dawki.

Preparaty odpowiednie do podawania dopochwowego nogą mieć postać pessariów, tamponów, kremów, żeli, past, pianek lub spray'ów, zawierających oprócz substancji czynnej znane i stosowane w takich preparatach nośniki.

Do preparatów odpowiednich do podawania pozajelitowego należą jałowe wodne i niewodne roztwory do iniekcji, które mogą zawierać przeciwutleniacze, bufory, bakteriostatyki i substancje rozpuszczone nadające preparatom izotoniczność z krwią pacjenta, a także jałowe wodne i niewodne zawiesiny, które mogą zawierać środki suspendujące i zagęszczacze, względnie liposomy lub inne preparaty mikrokapsułkowe, które dostarczają lek do składników krwi lub wskazanego narządu. Preparaty mogą mleć formę postaci dawkowanych z dawką pojedyńczą lub dawką wielokrotną, np. fiolek lub ampułek, a przy tym mogą być przechowywane w stanie zliofilizowanym, wymagającym dodania bezpośrednio przed użyciem Jałowego ciekłego nośnika, np. wody do iniekcji. Roztwory i zawiesiny do wstrzyknięć można sporządzać na poczekaniu z Jałowych proszków, granulaató i tabletek opisanych powyżej.

Korzystne są preparaty w formie pc>stBcl daawkoaaych zawierające daMką lub poddawaą dt lenną lub ich odpowiednie ułamki.

Preparaty zawierające związki o wzorze i mogą zawierać takeo nneo nanoo ^stancjo sosccnicze, odpowiednie dla danego rodzaju preparatu, np . preparaty do pctoawania d^u^^r^e^o mogą zawierać środki smakowe.

Dziołanio przeciwairutsae związków wytworzonych sposobem według wynalazku wykazano w poniższej próbie.

Na płytkach z wieloma otworami baadan osczeep wwruusw ggryp A t 8 w Jj0ayoaartooach preparatach w komórek CE embrionów k^rzyc. AAktywnoć związków ueśaaysoo oa pprb redukcji wydajności lub redukcji łysinek, a mianowicie warstwę komórek zakażano zawiesiną wirusa grypy, po czym warstwę tę pokrywano ciekłym medium /redukcja wydajności/ lub odżywczą agarozą w postaci żelu, co zapewniało uniknięcie rozprzestrzeniania się wirusa w całej hodowli /redukcja łysinek/. Badane związki nanoszono w znanym stężeniu nn uułaa moearm0□0ażcazc aga^za. Wydajność wirusa lub liczbę przy danym stężeniu wayuaoso jja porscoyoua zwalczenie i wykreślono krzywą dawka-reakcja. Z toj krzywej wyznaczono 50% stężenie hamująco /IC50/. Wirus oddechowy RS badano w komórkach BS-C-1 /nerki zielonej małpy afrykańskiej/ podobnymi metodami. Wyniki przedstawiono poniżej w tabelach 1 i 2.

Działanie związków o wzorze 1 in yiyo przeciw wirusowi grypy typu A i B badano w próbie na modelu kanał nosowy/płuca myszy. Myszy zakażono wirusem przy użyciu aerozolu w zamkniętej skrzyni, po czym podawano im badane związki w różnych momentach czasowych od zakażenia, różnymi drogami, w tym doustnie, dootrzewnowe i z użyciem aerozolu. Myszy uśmiercono po 24 godzinach, sporządzono 10% zawiesinę z płuc i poddano Ją mrαrezekswanru na obecność wirusa. Wyniki zarejestrowano jako redukcję wzrostu wirusa w porównaniu z nie poddanymi działaniu loków próbkami kontrolnymi.

W powyższych próbach oparto się na wskazówkach podanych w następujących publikacjach: Apployard, G. i Mabor, H. B., Plaque Forma^on by Influenza V1-uusos in tho Prosonce of Trypsin, 3. Gon. Virol., 25, 351-357 /1974/, Collins, P. i Bauer, D.J., Relatiye Psreyzies of Anti-Horpos Csmpsundt, Ann. N.Y.Acad., Sci,<284, 49-59 /1977/, Haydon, F.G., Cotek, M. i Douglas, R.G., Plaque Inhiarrion Assay for Drug Sutcoptiarlity Testing of Influenza Yi^si^

164 967

Antiaicro Agents end Cheao, 17, 865 - 870 /1960/., Tisdale, M. 1 Bauer 0.1., A coaparlson of test methods in influenza cheaotherapy. J. Antlaicroblo. Chem ther. 1 suppl. 55-62 /1975/.

Tabela 1

Związek z przykładu nr	Związek o wzorze 1	Ι^οΙ^Ι CE ic50» p/	Dnnlo redukcji aima wirusa /średnia wl-tnść óIo 5 /yszy/
r1	R2	X	Y
VI	OH	OH	NH.	OH2	0,6	+/2,1/
VII	OH	OH	OH	NH2	0,8-2	+/2,4/
VIII	OH	OH	nh2	H	4	+/2,3/
IX	OH	OH	H	nh2	-	+/1,6/
XII	OH	OH	OCH3	NH2	0,4	+/1,9/

T a b e l a 2

Związek z przykładu nr	Związek o wzorze 1	Wirus RS, ko/órki BS-C-1 iG50, PM
r1	R2	X	Y
VII	OH	OH	OH	nh2	26,2
XII	OH	OH		oh2	6,3

Następujące przykłady ilustrują sposób według wynalazku.

Przykład I. Wytwarzanie 9-/2-dezoksy-3,5-dwu-0-propionylo-2-fluoro-β-0-rybofuranozylo/guaniny

0o roztworu 9-r2jS-o-ry-o^^yaoouyao/i^i^aniny /i/0 ag, 0,g ramol a/, Da/, /4-dwuoetyloam1nop1rydyna/ /8 mg/ i trójetylna/1oy /0,41 /l, 5 równoważników/ w OMF /N,N-dwuoetyl/f/roaoDd/ /4 /l/ w te/peraturze pokojowej dodano podczas /^szo/Io bezwodnik pr/p1on/90 /0,16 al, 2,1 równoważników/. Po 20 g/dz1/ach dodano /eta//l /2 /l/. Po upływie 1 godziny /iesza/inę odparowa/o w próżni a pnzostałość chr//ot/g-af/wano /o Si0₂, stosując technikę rzutową. Elnowon1e pr/9adznnn CHCl3/HeOH /10 : 1/ a następnie /6 : 1/, otrzy/ując tytułowy związek jako białe ciało stałe.

T.t. /te/peratura topnienia/ 198 - 200'C

Analiza: bD1ic-/oa lla 0^ wt^dzinuu: C 47,95, H 5,15, N 17,77

Z/aDez1///: C 48,22, H 4,94, N Π.Ο.

Przykład II. Wytwarzanie 9-/2-dezoksy-3,5-dwu-0-acetyDn-2-0lun-n-_y-0--ybofyra/ozyDo/gya/1no i 9-/2-dβzo0kSy---fDu/o-3,5-dwu9n-ocetylo-o-β-oobnfyraoozyln/-2-N-lcetolngyani/y

0o roztworu 9-ryadezok3y-2-fluorci-urancjzylo/guaninu· /i/0 -^, 01^^6-// HA, /8 /g/ i trójetyl/a/1/y /400 pl, 5 równoważników/ w OMF /4 /l/ dndaon podczas /iesza/ia w teaperatu-ze pokojowej bezwodnik octowy /0,16 /l, 2,5 -ównnwoż/1kó9/1 Po 22 nndz1/lch odparowano w próżni żółty roztwór, ndpa-nwowlny wspólnie z etaonlea i tnDnenea i chrooatografo9ano na SiOj, stosując tech/ikę rzutową i elucję CHC^/MeOH /6 : 1/. 0dpa-/9a/n pierwszy eluowany skład/ik i odparowowl/o go wspólnie z toluene/, otrzy/ując pochodną trójocetyDową jako białą pianę.

Analiza: Obliczono dla 0,1 taluenianu, C 47,69, H 4,51, f, 16,63

Znllez1o/o: C 47,47, H 4,37, N 16,82

Zeb-on1e i ndplro9an1e frakcji zawierających drugi eDunwany zwięzek dało pochod/ą dwuacetylowę jako białe ciało stałe.

T.t. 232 - 234'C /rozkład/

164 967

Analiza: Obliczono dla 0,25 etaoolaou: C 45,73, H 4,63, N 18,39

Zoalee1ono: C 46,02, H 4,34, N 18,19.

Przykład III . Wytwarzanie 9-/2-deeoks-R2-flu-ooR3RDRWlzsloil-Rwί0- Ο^ζ^Οιοζ-weylo/guanin- i 9-/2Rdepoksy-2-fljoro-3,5-dwUR0RpizαloilOR^R0-ryDo0urαooeylo/guaninDo roztworu 0-/2-deeoksy-2-fluoΓO-jft-0Roybofursooeylo/guan0o- /200 mg, 0,70 mmola/, 0MAP /10 mg/ i tró0etylolm1n- /0,5 ml/ w 0MF /6 ml/ w temperaturze poOoezwej dodano bezwodnik trdjmetylooctozy /160 μ, 1,1 równoważnika/ i roztwór mieszano 24 godziny, Dalszę porjję 8H pl bepzodoikα trójmetylooytozego dodano następnie H kontynuowano mieszanie z^rz 5 dn.. Reakcję przerwano m-tanolem /1 ml/, odparowloo pod obniżonym ciśnieniem do b1lł-go ciała stałego i chromatogoafozsoz na SiD2 stosując technikę rzutową, -luując CHClj/MeDH /15 : 1/, następni/10 : 1/, /6 : 1/ i w końcu /4 : 1/.

Trzecią eluowaoą, absorbującą ultrafiolet frakcją był ester 3',5 '-pIwiIiózw-, jako woskowe ciało stałe po roztarciu z -teo-m.

T.t. 250 - 252śC /rozkład/

Analiza: DDliceooo dla ^C20^H28^FN5⁰6 * ^{0,5 H}2^0:

C 51,94, H 6,32, N 15,15 ZMlezi-oo: C 51.,^^, H 6,23, N 14,83.

Czwartą eluowaną, absoobującą ultrafiolet frakcją był esteo 3 jako biały pooszek. T.t. stownOowo yiemoi-eąc-go proszku 260 - 320*C.

Analiza: DDIIczzoz dla C^H^gFNjO^ * 0,7 ^0

C 47,17, H 5,65, N 11,54 Zoaleziono: C 47,10, H 5,36, N 17,93.

Przykład IV. Wytwarzanie 9-/2RdeeoksyR2-fluoooR3,5-dwu-0-p1wllziloRJβ-0Rrybofuranozyko/adeniny, 9R/2-deeo0sy-2-0luoroRlR0-p1walo1lo- β -0-ryDofuoaooeylo/adeoio- i 9-/2-deeoksy-2-fluoro-5R0-pizlloiko-Jβ-0Rr-bofurlooe-lo/ad-o1ny

Do roztworu Zo02Hdezoksy-2-fluoΓo-JJoO-Γy^)ofuranozylo/adeniny OOó- mg, ,,93 mmol,/, H/P /10 mg/ i trójet-loamioy /0,65 ml/ w suchym DMF /7 ml/ dzdaoz w temperaturze woOoeowee, podczas mOespaoia, bezwodnik todemetylooytoz- /226 μ. 1.2 równoważnika/. Po 24 godzinach dodano dalsze 60 μ bezwodnika tróemet-looctoz-gz, a po dalszych 24 godzinach następne 20 pl. Po jeszcze jednym doiu reakcję poz-owio- MeDH, odparowano w próżni, wre-przwαdeooo odpaoowanie wspólnie z etaoolem i oceyspcezoo metodą chromatografii rzutowej oa SiD^. Eluowaoo CHC13/M-DH /18 : 1/, /15 : 1/ i w końcu /10 : 1/. Pierwszą -luowaną, absorbującą ultrafiolet frakcją był ^^'-dwu-ster Jako białe ciało stałe po roztarciu z eterem.

T.t. 167 - 158*C.

Analiza: DDl0yeooo dla C20H28FN5D5 · 0,3 HjD:

C , H 6,51, N 15,82

Zolleeiono: , 73,4P, H 6,33, N 15,48

Drugą eluowaoą, absorbującą ultrafiolet frakcją był ester 3'-piwalaoowy jako białe ciało stałe.

T.t. 204 - 205*C

Analiza: Obkiceono dla Ci5C₂qF0*04 · 0,3 HjO:

C 5022,, H 5,79, N 19,53 Zoaleziono: , 50^,, H 5,58, N 19,31.

Trzecią elu-waną, absorbującą ultrafiolet frakcją był esteo 5'-pOwαlaoow- jako biała piana T.t. 130 - 134*C.

Analiza: DDIOczzoo dla C1₅H2QFN507 * 0,2 HjO:

C 503,, H 5,76, N 19,62 Znal-zizoo: C 50^,, H 5,65, N 19,45.

Przykład V. Wytwarzanie 9-/2Rdeeoksy-2-fluoroRl,5Rdzu-0-zal-o-lo-_Jy-0-oybofuraooeylo/adeniny, 9-/2-deeoksy-2R0luoro-lR0-walerylo-y-0-o-DoOuraooeylo/ld-oioy i 9-/2-d-ezks-R R2R0luoroR5R0-walerylOH-y-0Rr-boOuoaooe-lz/aden1oy

164 967

Oo roztworu 9-/2-dezoksy-2-fluorz-H-0-ryboSuranzayloOzdnniny /300 mg, 1,11 maolo/, OMAP /10 mg/ i trójetyloaminy /O,9 ml/ w suchym OMF /8 ml/ dodano w temperaturze pokojowej, podczas mieszania, bezwodnik wzlerianowy /2c3 pl, 1,2 równoważnika/. W 24 i 48 godzinie dodano dalszo 30 μ bezwodnika walerianowego. Po jednym dniu po dodaniu ostatniej porcji, reakcję przerwano MeOH a następnie obrabiano i chromatzgrzfowzno jak w przypadku wytwarzania estrów piwalznowych. Pierwszym eluowanym, absorbującym ultrafiolet składnikiem był 35'-dwuester, który krystalizował jako białe igły po roztarciu z eterem.

T.t. 9c - 98*C

Analiza: Obliczono dla C₂0^H28^FN5⁰5⁸ ' 55,91, H 6,45, N 16,01

Znaleziono: l 55,,^. H N 15,89.

Drugim eluowznym, absorbującym ultrafiolet składnikiem był ester 3'-Walerianowy.

T.t. 182 - ierc

Analiza: Obb.lczono dla C15H20FN5O4: C 50,98, H 5,H, l

Znaleziono: C 55,91, H 5,,2, N 19,4c.

Trzecim eluowznym, absorbującym ultrafiolet składnikiem był ester 5'-waleriznowy, który krystalizował po rozzarciu z elterem.

T.t. 115 - 117*C

Analiza: OtUizono dla C15H2O0H5O4^! C 50₁,9₁ l 5,711 N

Znaleziono: C 5O,97, H 5,92, N 19,44.

Przykład VI. 2,C-Owuaminz-9-/2-dnzoksy-2-fluoro-J^-0-rylzfurznzaylo/-9H-purync

2.c-Owuaminopurynę /Pacific Chemical Laboratories 0,8 g, 4,8 mmoli/ i 1-/2-deaoksy-2-fluoro 'β -0-rybofuranoaylo/uracyl /0,4 g, 1,c ramola/, który może być otrzymany według J.F.Codingtona i wsp. /J. Org. Chera. 29 : 558, 19c4/, zawieszono w 50 ml l ml buforu fosforanu poZss,, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosforylazę tymidynową [ 3850 jednostek mi2dlzπaaoZdzyyC HU/] 1 (fosforl^z nukleozydu o 7c7 l0 UJ/ /T.A. Krenitsky i wsp. Biochemlstry 2(7: 3315, 1981 l oiss yntyotowy tt . Zjedn. Arnyril 1 nr

381 344/ i zawiesinę mieszano u temperaturze 37*C. W 12 dniu odsączono mieszaninę reakcyjną. Przesącz naniesiono na kolumnę 1,5 x 15 cm z żywicą anlonowymlenrą /postać wodorotlenowa BIo-RzI AG1X2/. Po przemyciu kolumny wodą/metanolem /7/3/, eluowzno produkt wola/mntzrolem Ol/lO. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i liofilizowano, otrzymując tytułowy związek, który analizowano jako 1,2 wo1z2zc^.

T.t. 124*C, UV /ultrafiolet/ λ mzx nm / €· x 10-3/: 0,1N HC1, 29l /lO^,' 252 /11,8/' pp l,

278,5 /W^/, 255 /^d/; 0,1N NaOH, 279 09O,C0, 255 09,C90.

Anzlizz: obliczono dla C97H93FNcOJ9' - Z^O

Obliczono: C 39,27, H 3,07, N 27,48, F c,21

Znaleziono: C 39,22, H 5,09, N 27,39' F c.A..

1h-NMR /80 mHz, Me^-dc/: < 7,94 /s, 1H, H-8/j c,74 i 5,79 /2 bs, 4H, 2-NH2 i c-NH2/; c,04 /ΰΰ,^Η, H-l', JF,1'= 1c,5 Hz, J = 3,4 Hz/; 5,c4 /m, 1,5H, 0,5 /H-2'/ i 3'^/, 5,25 /t, 1H, '-OH, J = 5,5 Hz/, 4,98 /m, 0,5H, 0,5 /H-2'//, 4,41 /m, 1H, K-3'/, 3,93 /m, 1H, H-4'/, 3,65 /m, 2H, H< 'i' H H £ -57.

Przykład VII . 1-/2-Onaorsy-2-fluoro-^H-0-ryloSurcnozylzOgucn2na

2.C-Owuzninz-9-/2-dnaokay-2-fluzro- .,H-0-rylofuranzzylz/-9H-ourynę 07,27 g, 0,c4 ramola/, otrzymaną jak w przykładzie VI, rozpuszczono w 15 ml wody. Dodano leaminczę adenozyny z jelit cielęcych /4IU, Boehringer Mannheim/ i roztwór inkubowano 4 dni w temperaturze 37*C. Roztwór ochłodzono do temperatury 4’C. Po 3 godzinach zawiesinę odsączono w celu usunięcia pierwszej porcji kryształów produktu. Objętość przesączu zmniejszono w próżni i zawiesinę ochłodzono do temperatury 4*C. Zawiesinę odsączono w celu usunięcia drugiej porcji kryształów produktu. Połączono obie porcje produktu, zawieszono Je w wodzie i liofilizowano w celu otrzymania tytułowego związku, który analizowano jzko 1,3 wolaiznt

T.t. > 250’C /rozkład/

UV Amlx nm /€ xl0-3l; 0,1NH,', 2l7 /92,9l, ZlO/s,', 0,lNNh,', 257-264/,9,./.

Analiza: Obliczono dla Cl7Hl₂FNo^₄ 1,3 Η?0:

164 967

Obliczono: C 38,91, H ^/77, N 22,69, F 6,16

Znaleziono: C , H 4,Β,, N F 6,44

1h-NMR /80 mHz, Mn5S0-d6/: δ 10,63 /bs, 1H, N1-H/, 7,94 /s, 1H, H-8/, 6,51 /bs, 2H, 2-NH2/, 6,00 /dd, 1H, H-1, , JF,1'= 16,5, Hz, 3 = 2,9 Hz/, 5,59 /m, 1,5H, 0,5 /H-2'/ i 3'-0H/, 5,10 /t, 1H, 5 ,-OH, J = 5,6 Hz/, 4,90 /m, 0,5H, 0,5 /H-2*//, 4,37 /m, 1H, H-3'/, 3,90 /m, 1H, H-4'/, 3,65 /m, 2H, H α 1 -5'/.

Przykład VIII . 9-/2-Dnzoksp-2-fluoro-β-O-rpbofurjdozplo/adenOna

Adeninę /Μο^ Research Laboratories, Inc.,/0,8 g, 5,9 rawolO/ i l-/2-deznksy-2-flumro-^-O-rybofurannzpln/urocpl /0,4 g, 1,6 mmnlO/, który otrzymano według 3.F. CndOdgdodo i wsp. /3. Org. Chem., 29:558, 1964/, zawieszono w 20 ml 10 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodono fosforylazę tymidynow? /2400 IU/ i fosforylozę duklaozydu purpdnoego /3900 IU/ /T.A. Krenitsky i wsp., BincSemistrp 20:3615, 1981 i opis pjtedtnop St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i zawiesinę mieszono w temperaturze 37*C. W 6 dniu sieszjdOnę reakcyjną rozcieńczono 100 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7, który zawierał 0,04% Uwjgmwo/nbjątoścOowycS/ azydku potasu. , 17 dniu zawiesinę odsączono o przesącz odparowano. Pozostałość zawieszono w ciepłej wadzie. Zawiesinę odsączono a przesącz dadiesimnm no kolumnę 1,5 x 12 cm z żywicą anionooymOedną /postać wodorotlenowa BOo-Rad AG1X2/. Produkt eluowado wodą. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i liofilizowano w celu otrzymania tytułowego związku, który jdalOzowjno jako 0,6 wodzlon.

T.t. 225 - 227*C /rozkład/

UVΛ max nm / € x 10-3/ : 0,1N HCl, 257 /14,6/, 0,1N NaOH, 260 /14,9/

Analiza: obliczono dla C^H^F^t^ * 0,6 Η?0

Obliczono: C 42,89, H 4,57, , 2,,01, F 6,88

Znaleziono: C 42,94, H 4,76, , 4,.^8, F ^899.

1H-NMR /250 mHz, Me₂S0-d6/: «Τ 8,35 i 8,14 /2s, 2H, H-8 i H-2/, 7,36 /s, 2H, 6-NH2/, 6,21 /dd, 1H, H-1', JF,1'= 16,8 Hz, 3 = 3,0 Hz/, 5,71 /d, 1H, 3'-0H, 3 = 6,0 Hz/, 5,42 /ddd, 1H, H-2', JF,2' = 53,0 Hz, J1',2' = 3,0 Hz, 32',3' = 4,5 Hz/, 5,25 /t, 1H, 5'-0H, 3 = 5,6 Hz/, 4,47 /m, 1H, H-3'/, 3,97 /m, 1H, H-4'/, 3,74 /m, 1H, Hα -5'/, 3,56 /m, 1H, Hp -5'/.

Przykład IX. 2-Aslno-9-/2-dlzoksy-2-fluoro-β-0-rybofuranmzplm/-9H-puryda 2-Am0dmpurpdę /Vega BiochlmOsdry, 0,4 g, 3,0 mmole/ i 1-/2-dez^^^^-2-fli^<^^»^^^-D-rybofuradmzplo/uracyl /0,2 g, 0,71 ssoIO/, który możno otrzymać według J.F. CodOngtona 0 osp. /J. Org. Chem., 29:558, 1964/ zawieszono w 35 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosforylazę tysidynnwą /1930 IU/ i fosfory^zę uultn□pydy pryyowngom /180, IU, /T.A, Krenidskp i wsp. nisnSomdsyry 20:3215, 1981 i opis patentowy St. ejedA, Ammryki nr 4 331 344/ i zawiesinę mieszano w tspnradtuzlm 37°C. W 24 dniu mleszadidę reakcyjną rozcieńczono do objętości 200 ml wodą i dodano 1390 IU fosforylazy dpmOdynowae i 18810 IU fosforylozy nuklnozydu pu^^wego. W 35 dniu zawiesinę odparowano. Pozostałość rozpuszczono w wodzOe/sedjdmlu /7/3/ 0 njnOlsiono na kolumną 1,5 x 15 xm z żywicą animnmoymienną /postać wodorotlenowa BOo-Rod AG^?,. Produkt nluooano wodą/metanolem /7/3/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono i Iiof0l0zoojno otrzymując tytułowy związek, który analizowano joko 0,6 wodzian. T.t. 151 - 153^ .

UV λ mox nn / €. x 10-3/: 0,1N HC1, 313 /4,00/, 240-245, pH 7, 304 /7,00/, 243; 0,1N NaOH, 304 /7,30/, 243

Analiza: Obliczono dla C10H12^^^^^ * 0,6 H2O

Obliczono: C 42,09, H 4,,7, N ,5,01, F 6,78

Znaleziono: C 43,02, H ^H, N 225^^^ F 6,58.

1H-NMR /80 mHz, Me2S0-d6/: 8 8,62 i 8,31 U2s, 2H, H-8 i H-6/, 6,62 /bs, 2H, 2-NH2/, 6,16 /dd, 1H, H-1', 3F,1' = 16,7 Hz, 3 = 2,7 Hz/, 5,71 /m, 1,5^ 3'-0H i 0,5 /H^'//, 5,12 /m, 1,5H, '-OH i 0,5 /H^'//, 4,40 /m, 1H, H^'/, 3,97 /m, 1H, H-4'/, 3,66 /m, 2H, H α -5'l H p -5'/.

Przykład X. Chlorowodorek 2-amlnm-6-cykloprmpplojsinn-9H-purydp

Roztwór 2-aminm-6-chloropuryny /Aldrich Chemicjl Company 4,66 g, 27,5 mmoli/ i cyklopropyPmasidy /Aldrich CSemical Company, 12,5 g, 220 ssoIO/ w MeOH /100 ml/ ogrzewano 18 gadzin

164 967 .13 w temperaturze 50*C. Następnie dodano 2-netsktyetanol /50 ml/ i mieszaninę ogrzewano w tenpoutturee 70*C przez dalsze 6 godzin. Po ochłodzeniu odsączono małą ilość nieoreeueagoaayego związku wyjściowego a przesącz odparowano i oczyszczono na kolumnie z żelea kreemisnkoayo z zastosowaniem CHC1j:5 - 10% MeOH. Produkt uekucstalieoaayo następnie dwukrotnie z MEOH i raz z EtOH jako sól chlorowodorową, otrzymując 1,45 g /23%/ produktu.

1H-NMR /ME2S0-d6/: 6,70-6,82 /m, 4, C^CHj/, 3,04 /br, s, 1, CHN/, 7,35-7,55 /br, s, 2, N^/,

8,13 /s, 1, CH/, 9,49 /br, s, 1, NHCH/, 13,0-13,3 /br, s, 2, NH2/.

Analiza: Obliczono dla Cg^H10^N6 * * H2O:

Obliczono: C H 5,01, N 36,55 o Cl 15,34

Znaleziono: C 41,55* H 5,00 N 36,8,o Cl 15,4.

2-Aolys-6-ccklspusoylstoiys-9-/2-aocskty-2-fausus-Jβ-O-uyasfuuaysccls/-9H-ouryya

Chlorowodorek 2-tnlrys6-czyłapΓopyloαyrro-9H-puryyc /0,3 g, 1,3 ornola/ i 1-/2-aecsktc-2-fluoro-e-O-ucaofuuayseyls/urtzyl /0,4 g 1,6 mmoH/, który możo być otrzymany według J.F. ^d^g^na i wsp. /J. Org. Cheo., 29:558, 1964/ rozpuszczono w 20 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04\ /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosfory^zę rcmiayyoaą /2000 IU/ i fosfory^zę nukleozcdu ourynowegs /5540 IU/ /T.A. KreniU^ i wsp., Biochemist^ 20:3615, 1981 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i mieszaninę reakcyjną rnkubsaans w temperaturze 37°C. W 5 dniu dodano 2000 IU fosforw^zy tymidyny i 5540 IU fotfsrclacy nkaOsecaUo urnowego.! o W 21 nii o ritzayrydo lakcyjn^ tyritrSyoo ao oi^nę^

2,5 x 8 co z aαyrsnsymOrnną wodosotlenowa Biio-ad AA112/. Po wodą, produkt eluowano wodą/metanolon /7/3/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik odparowano w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i lisfilleoways, otrzymując tytułowy związek, który analizowano jako 0,6 wodz^n.

T.t. 120°C /częściowo topnieje w temperaturze 80*C/

UV O max nm / 6xl0-o/: 0, IN Ho 295 ,/ /14, o/, 2 54 /12,0 pH 7, 2 82 /ld,0/, 2 6//sh /, 0, IN

NaOH, 282 /15,2/, 262 /sh/.

Analiza: Obliczono aa o 133177^6^3 o ,>o ^Η2θ

Obliczono: C o6,592 H5,4Fo N 25,08, F 5,67

Znaleziono: C4o,46, , 5,35, , 25,03, F 5,91.

1h-NMR /200 oHz, Mo₂S0-aN/: <T 7,93 /s, 1H, H-8/, 7,38 /bd, 1H, 6-NH, J = 4,5 .Hz/, 6,04 /dd, 1H, H-Γ, JF, 1 = 16,,4 Hh, J o J^ Hhz', 5,88 /bSo 2, 2-NH5o 5,62 /d, 1H, 3'-0H, J = 5,9 Hz/, 5,30 /pozorny dt, 1H, H-2', JF,2 53,7 He, J 3,8 Hz/, 5,23 /t, 1H, 5'-0H, J = 5,4 Hz/, 4,38 /ra, 1H, H-3' /, 3,92 /n, 1H, H-4'/, 3,69 /o, 1H, H «<; -5'/, 3,59 /m, 1H, H β -5.Ό, :5,1 0 /o, io , N-C,/, 0,62 /m, 4H, CH2CH2/.

Przykład XI. 9-/2-Deeoksy-2-fauoro-β-0-rybofuranseylod-N-moroksc-9H-puucna 6-Metoktypurynę /Sigma Chomical Company, 0,8 g, 5,3 omola/ i 1-/2-aeeołsc-2-fluouo-β-0-uybofuranoeclo/urtzyl /0,4 g, 1,6 omola/, który nożna otrzymać według J.F. Csarygtoya i wsp. /J. Org. Chem. 29:558, 1964/, etaieteons w 20 ni 10 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,044 /aagowodsajdtsścrsacchd azydku potasu. Oodano fosfory^zę tymiayyową /2400 IU/ i fosfory^zę yuklooeyau ouuynsaego /3900 IU/ /T.A.Kuoyirtkc i wsp. Biochemist^ 20:3615, 1981 1 oop^ poteeyosa Stt Zjed. Ameryki nr 4 381 344/ o zawiesiną mieszano w temperaturze 37*C. W 6 dniu raie3zeniną reakcyjno do oOajdoScZ 110 ol 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowcch/ azydku potasu.

W 16 dniu dodano 2640 IU fosfory^zy tymΊdcnsaoy i *360 IU fosfory^zy yukleoeyau puryyowogs.

U 45 dniu odparowano mleteayiyd reakcyjną. Pozostałość zawieszono w ciepłym metanolu i zawiesinę odsączono. Przesącz odparowano. Pozostałość rozpuszczono w ciepłej wodzie i naniesiono na kolumnę 2,5 x 7 co z żywicą aylsyoacoieyyą /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X2/. Po pueomyciu wodą, produkt elusaayo metanolom/wodą /9/1/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i liofilizowano otrzymując tytułowy związek, który analizowano jako 0,3 asaeran.

T.t. 182*C.

UV λ max nm / £ x ΙΟ-Γ 0,o N Η,ΓΣδ 0 /8,d50, 2o 9/sho, p H o, 24 8 /9,d50, 2o 9/s50, 0,o NNH50, 250 /9,14/, 259 /sh/.

164 967

Analiza: Obliąooąr dla C11H13FN4 · O,3 ^0:

Obliczono: C 45,11 a H 4,73, N 15^,^^’ F 6,56

Znaleziono: C 45,2,a H 4,66, N 19,47’ F 6,72.

1h-NMR /300 bHz, Me2S0-d6/t (T 8,63 i B.ż B S, o, , d, H-/ t H--/, 634 //d, 11, H-l', JF., ' ’ = 17,1 -z, J = 2,4 Hz/, 5,76 /d, 1H, 3'-0H, J = 6,1 -z/, 5,45 /ΟΟΟ, 1H, H-2', JF,/' = 52,7 -z, 31',2' = 2,4 Ho, 32',3' = 4,4 Ho/, 5,17 /t, 1H, 5'-0H, J = 4,1 -o/, 4,50 /m, 1H, H-3'/, 4,11 /a, 3H 0-CH3/, 4,00 /m, 1H, H-4'/, 3,75 /m, 1H, - -5'/, 3,62 /m, 1H, Ηθ-5'/.

Przykład XII . 2-AuWcnr--/22dezoksy-2-fluour-β-0-rybof uΓanozylo/-6-ąetokey-9H-pur^a

2-Am1ąo-6-tetokeypnuyąs /0,8 g, 4,8 ηκιΐΐ/, którą można otrzymać według R.M. Ba^ige™ i J.A. Montgomer^ego /3.0Γg.Cham. 20:1573, 1960/ i l-/2-doan0ke-2-fluoro-β-0-Γybofuranozylr8uuacyl /0,4 g,

1,6 ηια^/, który można otrzymać według 3.F. ^O^g^na i wsp. /3.0Γg.Ceam. 29:558, 1964/ oaeiaezoąo w 20 ml 10 nM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosfory^zę tym10yąoaą /2400 IU/ i fosfory^zę nu^ern^u pu^n^ego /3900 IU/ /T.A. Krenitsky i wsp., Bioceerai3tuy 20:3615, 1981 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i oawiesinę miaeoanr w temperaturze 37*C. W 6 dniu mieszaninę reakcyjną rooriańcorno Oo objętości 100 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wegrwr/oHjętrścirwych/ azydku potasu. W 10 Oniu mieeoenins reakcyjną rozcieńczono Oo 200 al 5 mM buforem z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wegowo/oHjstrśąirwych/ azydku potasu. N 16 Oniu dodano 2640 IU fosforylam tymidyny i 4360 IU fosfory^zy nuk^^du puuyąrwago. U 24 Oniu mieszaninę reakcyjną przesączono i przesącz odparowano. Pozostałość oaaieeooąr w metanolu. Zawiesinę przesączono i przesącz odparowano. Pozostałość rozpuszczano w woyo1e i naniesiono na kolumnę

2,5 x 7 cm z żywicą anionowyrnienną /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X2/. Po przemyciu kolumny wodą, produkt eluowaąr tatenrlam/aoOą /9/1/. Po usunięciu rozpuszczalnika w próżni, pozostałość rozpuszczono w eoOo1a i l1of1liorweno w celu otrzymania tytułowego związku, który eąeliorwaąo jako 0,5 eoOo1eą.

T.t. 200 - 202*C

UV Amen nm / € 1 10-3/: 0, IH HC 1, 2 8/ /7,85 /, 244,5 /6,43 /; pH 7, 2,9,5 ,8,09 /, 2 48 /8,85/;

0.1N NcOH, 280 88,40/, 248,5 88,59/.

Analiza: Obliczono Ola Cl1H12FN502 * 0,5 HgO:

Obliczono: C 42,86, H 4,9, N 22,78, F 6,16

Znaleziono: C 42,81, H 4^9,’ N 22,69, F 6^9.

1h-NMR /300 wHz, >Μ^Μ-ιΙ6/: c8 Ο,Π /s, HH ’ H-8/’ 6,57 //h, 2H, 2-NH/8, 6,11 /OO, 1H, H-lJF, 1' = 16,6 Hz, J t 2Ί Hz, ’ 5^9 /d, 1, 3'-0H, J = Η-Λ 5,31 /OdcJ, 11, H-2', JF,^!.

= 53,0 Hz, J1',2' = 2,1 H,’ J2',3’ t 4,4Hz,’ 5,17 /t, 1H, 5'0H, J = 4,2 Hz/, 4,40 /m, 1^, H-3'/,

3,95 /m, 4H, H-4' 1 3,74 /1, - ’ Η α, 5 ', ’ 3,58 Λ’, , Ο, Η β /.

Przykład XIII . 6-Hyklopurpyloam1ąr-9--puryąa

Roztwór 6lChlorrpuuyny 8Alyuich Chemic^ Company, 4,23 g, 27 tmrle/ i ąyklrpurpylraminy /Ald^ch CmemCąal Company, 12,5 g, 22 mmole/ w MeOH /10- ml/ ogrzewano 18 godzin w tempe^turze 5-*C. Rozpuszczalnik usunięto a surowy produkt ocnleocoonr na kolumnie z żelem krzemionkowym eluewaąyt CHClj : 5% MeOH, otrzymując 5,90 g kremowego cieła stałego. Produkt ten rekrutalinowaąo z MeOH, otrzymując Owa rzuty, 2,69 g 1 1,16 g 881,4% wydajności całkowitej/.

T.t. 237 - 24-*C .

1h-NMR /^^0ι06/: 8-,6--,71 /m, 4, CH2CH//, 3,-3 /Hu, s, 1, CHN-/, 7,73 /0, 1, NH/, 8,05 /e,

1, CH-/ BjH Ο/, 1. CH-/ ż/H, b NN-/

Analiza: Obliczono Ola C8NżN_s: C 54,85, H 5,18, N 39,97 Znaleziono: C 54,69, H 6,22, N 39,87.

6lHlklopuopllremiąOl9l82-0eookey-2-flurrOl β-0-Ulbrfuraąroylo8-2--puryne

6lCyklrpurpyloamiąo-9Hlpuryąę /0,2 g, 1,1 wwoIc/ i 1-8/l0eooksy-2-fluoro-β-0-ryHrfuuanOl oylr/urecll /O^ g, 1,6 mtola8, który można otrzymać według J.F. dO^g^na i wsp. /J.Org.Chem., /2:558, 19648, zaweem™ w 20 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, p- 7,0, który zawierał 0l-2% /wegowo/rbjstośc1owyce/ azydku potasu. Doprowadzono pH zawiesiny Oo 7,0 KOH. Dodano fosforylazę tymldyn^ą /^ΟΟ IU/ 1 fosfory^zę nu^em^u puuynoaego /5540 IU//T.A. Krenitsky i asp.,

164 967

Bioche/istro 20: 3615, 1981 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i zawiesinę /ieszano w temperaturze 37*C. U 5 dniu dnda// 0,2 g l-AcokDop-opylnoo1no/pnryną i 2000 IU fosfn-oIozo ty/idy/owej i 5540 IU ^Ο—οΙοζο /ukleozydu pnronn9ego. W 9 d/iu doda/o 0,2 g, 6-/cyklopropylnl/Dno/pu-yno i pH miesza/iny reakcyjnej doprn9odzo/o do 7,0 K0H. 0nda/n fnsOorolozę tooidynową /2000 IU/ i fnsOn-olazę /ukleozydu py-ono9egn /5540 IU/. W 20 d/iu pH mie9za/i/y reakcyjnej d/prn9adzonn do 9,4 NH^OH i całość non1es1nnn no kolurn/ę 2,5 x 8,5 c/ z żywicą a/1onnwo/ie/ną /postać wndnrntlenn9o Bio-Rad AgDX2A. Po prze/yciu wodą, produkt eluowono wodąA/etαnole/ /7/3/. Pnłącznnn frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usu/ięto z próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i l1/f1l1zo9i/o, otrzy/ując tytułowy związek, który analizowano jako 0,4 w/dz1an.

T.t. 207 - 208*C

UV λ /ox o/ / £ x 10-3/: 0,1N HC1, 264 /19,1/; pH 7, 268 /1B,2/; 0,1N NaOH, 268 /^,6/. Analizo: Obliczo/o dla C^HuFN^Oj * 0,4 HjO:

0bl1czo/n: C 49,3, , , 5,5, , N , 6,00

Znaleziono: C 493 3,, Η , N ^^11,, , ^-NMR /200 /Hz, Me₂S0-d6/: δ 8,35 i 8,24 /2s, 2H, H-8 i H-2/, 7,98 /bd, 1H, 6-NH, 3 = 4,10 Hz/, 6,23 /dd, 1H, H-1*, JF,1'= 16,8 Hz, J = 2,9 Hz/, 5,68 /d, 1H, 3'-0H, J = 5,9 Hz/, 5,42 /ddd, 1H, H-2', 3F,2 = 53,0 Hz, J1',2'= 2,9 Hz, 32',3'= 4,6 Hz/, 5,20 /t, 1H, 5-0H, 3 = 5,6 Hz/, 4,46 //, 1H, H-3'/, 3,97 /m, 1H, H-4'/, 3,73 //, 1H, Hα -57, 3,55 //, 1H, H β 55'/, /,.

1H, N-CH/, 0,66 //, 4H, CH2CH2/.

Przykład XIV . 2-Amino-99/A-dezoksys0-f-oDun-o--D-rybofuri//zoloA-6-etoksy-9H-puro/a

2-Am1no-6-et/ksopyronę /0,8 g, 4,5 nnoli/, którą nnżno otrzy/ić według R.W. Basigeri i 3^. Mo/tgomery'ego AJ10rg.he-n. 25:1573, 1960/ i l-A2-dezokso-2-flyo-o-y-0--oa/fyrinozyl//uracyl /0,5 g, 2,1 in/ola/, który rnoż/a otrzy/ać według J.F. Cod1ogtooa i wsp. /J.O-g.Che/. 29:558, 1964/ zawieszono w 50 /l 5 /M auO/-y z fosfn-onu potasu, pH 7,0, który ziwierił 0,04% Awig/9o/objętośc1owychA azydku potasu. 0op-/9ldzn/o pH zawiesi/y do 7,0 K0H. 0odi/o fnsforolazę ty/idy/owę /4000 IU/ i fnsforyllzę /ukleozydu puryno9eno /14000 IU/ /T.A. Kre/itsky i wsp. B1oche/1st-o 20:3615, 1981 i opis pite/towy St. Zjed/. A/eryki nr 4 381 344/ i /^ζο/Ι^ reakcyjną /ieszano w te/peroturze 37*C. W 4 d/iu dodano 2000 IU 0nsforolazo ty/idy/y i 6980 IU ^βΟ-ο^ζο nuklenzydu pn-onnwego i /ieszo/i/ę reakcyjną rozcieńczono do objętości 250 /l 5 /M ayfo-en z fns0o-ooy potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wlg/wo/oajętośc1/9ychA azydku potasu. W 14 dniu usunięto rozpuszczalnik w próżni. Pozostałość zawieszono w wodzie i dodano netan/l w celu wytrącenia białko. Po przesączeniu zawiesiny, przesącz ndpor/wi/o. Pozostałość rozpuszczono w gorącej wodzie i /ln1es1/oo /o 1,5 x 15 c/ z żywicą i/io/owy/ienną /postać 9/do-ntleoowa Bio-Rad AG1X2A1 Po prze/yciu ^^//0 wodą, produkt eluowi/o ^^/^β// /wodą /1/1/. Pnłącznn/ frakcje zawierające produkt i rozpuszczil/ik usu/ięto w próż/i. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i liofilizowano w celu ntrzo/an1l tytułowego związku, który inalizowa/o jako 0,7 9odz1ao1

T.t. 85*C Acząśc1/wn top/ieje w te/peroturze 50*C/

UV λ /ix // / £ x 10-3/: 0.1N HC1, 288 /8,78/, 244,5 /7,19/; pH 7, 280 /8,96/, 247,5 /9,55/; 0,1N NiOH, 280 /9,25/, 249 /9,15/.

A/aliza: Obliczo/o dli ^C^^^l^^^^N5⁵O, * ^,’^{7 H}2^O:

Obliczo/o: C 44,23, H 5',3;8,' N 2^49, H 5,88

Z/alez1o//: C 44,30, Η 5,,3, N 22.139, F 5,81.

1h-NMR /200 /Hz, MelS0-d6A: δ 8,09 /s, 1H, H-8/, 6,49 /bs, 2H, 2-NH2/, 6,OB /dd, 1H, H-1', JF,1 , = 16,4 Hz, 3 = 2,7 Hz/, 5,67 /d, 1H, 3'-0H, J = 6,1 Hz/, 5,42 //, 0,5H, 0,5 /H^'//, 5,15 //, 1,5H, 0,5 /H-2'/ i 5*-0Η/, 4,44 /q, 2H, 6-0CH2/, J = 7,0 Hz/, 4,40 //, 1H, H-3'/, 3,92 //, 1H, H-4'/, 3,73 //, 1H, Ηα -5'/, 3,56 //, 1H, Hy-5'/, 1,34 /t, 3H, -CH3, j = 7,0 Hz/.

Przykład XV. 1-A/1no-6-chlo-o-/2-dezoksy-2-flyoro—h>-D-ΓybofuΓanozoDn/-9H-pu-yni

Reakcji 1: 1-An1no-6-chlnropyrynę /Sign Che/ical Co/pa/o, 0,8 g, 4,7 nnollA i l-A2-deznksy-2-0ly/ΓO-y-0-ryaofuronnzolo/yrocol /0,4 g, 1,6 /nolaA, który /^/0 otrzo/oć według J.F. Cod1ngtn/a i wsp. /3.0rn.Cheo. 29:558, 1964/ zα9leszonn w 50 /l 5 /W buOnru z fosO/-inn potasu,

164 967 pH 7,R, ktOry zαeizrαł R,R4% /eagoeo/olZpOośbioeocOZ azydku potasu. Doproeadzodo pH ane1esino do 7,R KOH. Dodano fosforo1aop aonidodoel /385C 10/ i foofooy1azp nuk1eeoydu purynonego /65RR IU/ /T.A. KOznitsko i nsp. Bizchezistry 2R:3615, 1081 i opis patenaeey St. Zjedn. Azeoyki no

381 344/ i zaeieoinp zieszmno n tezpiraturzz 37*C. W 22 dniu zieozadidp reakcyjną oozcizńn caono do eljpteści 1RR zl 5 zM luforzz z fosforanu potasu, pH 7,R, ktOry zanizrał R,R4% /,ιζοee/eljpaeścioeych/ azydku potasu i dodano 127R fosfory^zy tyzidkdeeej i 218R IU fosfory^zy nuk1eozkdu pu^nonego. W 32 dniu zizoznd1dp reakcyjną rozcieńbzonl do zlżptości 2RR zl 5 zM luforzz z fosforanu potasu, pH 7,R, ktOry zmeierał R,R4% /eazoeo/olZlaośtilekcO/ azydku potasu i dodano 2540 IU fosforylazy tyraidynoweż 1 4360 IU folOolylazy nukleozydu purynoweso. W 61 dniu przesączone ziesaαninp ren1tkjnw. Przesącz oapnroendl i pozostałość praecOOekeadl n te^enturze 4*C.

Reakcja 2: 2nAzinonfintO1oropurkdl /Sizza Chi^cal Cizpany, R,8 g, 4,7 zzela/ i inZ6ndiaokoo^-fluoro---0noylofurαnozy1o/urnbo1 /R,4 g, 1,6 zzela/ zaeizszodo n 25 zl 1R zM lufoou z fosforanu potasu, pH 7,R, ktOry zneizrnł R,R4% Zeazlgo/objpOościoeytO/ azydku poadou. Dodano fzsfzro1nzp Oyzidydoew /4RRR IU/ i fooforo1aop nuklzozydu purynonigo /65RR IU/ i zaeiioinl ^zszam n aizperdaurze 37°C. W 1R dniu ^zsz^^p reakcyjną rozcieńczone do wIZ^wścI 1RR zl zM lufzrez z fosforanu potasu, pH 7,R, ktOry aae1irnł C,C4% /enzzez/zlZlazśc1leych/ azydku pztnou. U 2R dniu z1zozaninp reakcyjną rozcieńczono dl z^paiści 2RR zl 5 zM luforu z fosforanu potasu, pH 7, ktOry zne1irał ZedzoeoZoljlalścioeycO/ azydku potasu i dodano 264R IU fosfory^zy aoridynzeeZ i 436R IU fosfory^zy duk1ilakau purymnego. W 53 dniu odsączono zieoandidp reakcyjną. Przesącz zapαrzeαdz a pozostałość orzicOoeyeadl n Οζ^ζοιΟιήζ 4*C. Pozostałość z reakcji 1 i 2 zaeiesalno n nzdzie i połączono. Zmeieoidl ogrzano a nastanie odsączono. Produkt, ktOry annjaleał sip n przesączu, oczyszczono tOoozαOozrαficanie na kzluznie 7,5 x 0R cz z Bizzelez P-2 /Biz-Rnd/ z użycizz n-propanilu/nidy /3/7/ jako rozpuszczalnika, n nnoappnie przez bOrozmaozrafip na koluzniz 5 x 0R cz eyoełdiodij SipOddexez G-M /POarzncin LK8/ z ansazozendiiz nnpropddo1u/eoak /3/7/ żnki rozpuszczalnika. Połączono frakcje oaeieraZąbz tylko produkt i rozpuszczalnik is^ipOw u prOZni. Pozostałość zmeiioaodo n nodzii i liofilizondno n celu wtrzozania tytułonezo aeiwa1u /rzut 1/. Połączono frakcje aaeiirnZwti produkt i zanieczyszczenia eluonano z kzluzny zaeieoająbzZ SioOmaex G-1R i rozpuszczalnik usunipto n prOżni. Pozostałość rozpuszczono n elazie/MeCN /40/1/ i produkt oczyszczano dalej zeOzdą bOrzratzzrnfii z oaertcznyzi fdznzi nm kraiziodce C18 ^^^roz Poip-4CnRDS, Remis Chiz^nl Cz./ z nzdą/MeCN /40/1/ jako rozpuszczalniki^. Połączono frakcje oagierajwci produkt i przesączono przez sączek nylonony z nizUeści porOn R,2 pz n celu uoudilbid pozostałej 1rziziodki. Po usunipciu rozpuszczalnika n prOżni, pozostałość rozpuszczono n nodzie i przesączono przez filtr zezloanony R,22 pz ^ΙΚ^ο^ GS/. Lilfi1iodtZa przesączu dała tytu^ny zeiąaek /rzut 2/, ktOry mndlizonano jako R,5 eoazimn.

Dmnz dla rzutu 1:

T.t. 212*C /czpściono topnieje n aizperaaurzi 2R5*C/

UV λ znx nz / €. X1C-3/: R,1N HC1, 3R0 /6,RR/, 247 /5,6R/; pH 7, 3R7,5 /6,3R/, 247 /5,8^; R^N NmOH, 3R7 /6,4R/, 247 /5,3R/.

Analiza: Omczono dla C1RH11C1FN5O3:

Olliczono: C 30,55, H 3,65, N 23,06, Cl 11,67, F 6,26

Znaleziono: C 30,60, H 3,82, N 22,84, Cl 11,64, F 6,14.

1H-NMR /3RR zHz, Mi2SRnd6/: δ 8,37 /s , HH , H-8/, 7,R7 /s, c 21, 2-NH2/c 6,12 d,, , C, H-1', JF,1 c = 16,6 Hz, R = 2,0 Hz/, 5,72 /d, IH, 3'-0, c JC c 6,4 zz, c 5,34 /40, 1, ,-2, JF,2'= 52,9 Hz, 31',2'= Hz, 4,^ Hz/, 5,10 Hc H, , SC, J c z/, c ,.2 C A, , IH, H-3'/, 3,,0 /z, 1H, H-4'/, 3,76 //z IH, H^-57, 3,61 /(, H, , HJ525'z.

Dane dla rzutu 2:

T.t. 215^

UV H zax nz: R,1N HC1, 3^,5, 246,5; pH 7, 3R7,5, 247; R^N NaOH, 3C7,5, 247.

Ana1ioa: Omczono dla C1RH11C1FN5R3 . r,5 H2O:

Omczono: C 38,41, H 3,87, N 22,40, Cl 11^4, F 6,08

Znaleziono: C 38,73, H 3,70, N 222 14, Cl F

164 967

1h-FMR /80 M-2S0-d6/: 8,36 /s, 1H, H-8/, 7,03 /bs, 2H, 2-NH2/, 6,13 /dd, 1H, H-1', JF,1',

16,8 Hz, J « 3,2 Hz/, 5,68 /a, 1,5H, 0,5 /H-2'/ i T-DH/, 5,15 /m, 1,5H, 0,5 /H-2'/ 1 5'-0H/, 4,35 /m, 1H, H-J7, 3,90 /m, 1H, H-4'/, 3,72 /m, 2H, H 5' ' Η,β-5'/.

Przykład XVI . 2RAm1no-0R/2-deeoks--2R0luoro- wβ-0-r-Dofuoaooeylo1-6Rm-tykzamlnoR9HRWur-nα

2RAm1oo-6Rmetyloam1nopuoyoc /l.A.Montgzmery i L.B. Holum, 3.A.C.S., 80:404, 1958; 0,51 g, 3,1 mmola/ i 1R/2-deezksy-2-0luoooR^0ŚRr-boOuoaooeylo/uracyl /0,52 g, 2,1 ornla/, któoy możoa otrzymać w-dług J.F.Codiogtona ' wsp. /J.Dog.Chem. 29:558, 1964/ zawieszzoz w 50 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który eawl-rał 0,04% /wαgozo/zbectośyiow-ch/ azydku potasu. Dodano Oosforylαeę tymidyn-wą /4000 IU/ i 0zs0oo-lαpę nukleoe-du puryoow-go /14000 IU/ /T.A. Ko-oLsO- i wsp., Bioyh-mistr- 20:3615, 1981 i opispwaenóooz SS. ZZj^r^. AmarykAnrA 381 3443 i eazies1oc mieszam- w temperaturze 37*C. W 6 dnin mioezelóoo Hoelkcyeó rozclβrzeyoe do objętości 250 ml 5 mM bufzo-m z fosforamu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /zagzwz/zbeętzśclowych/ azydku potasu i dodano 0,49 g 2-amloo-6-metylolmloowuryn- i 4000 IU 0os0zr-lαey 1-ιπ1--now-j i 14000 IU fzsfoo-lae- oukleoeydu pur-oozego. W 14 dniu mi-szanlmę o-aOcyjmą zdparowaoo. Pozostałość eawl-seooo w metanolu/zodel- l eazl-slóc wreeoęceooo. Przesącz odwarowano. Pozostałość rozpuszczona w zo-ple i naniesiono na kolumnę 2,5 x 13 cm z żywicą αolooow-mleoną /postać wodorotleoowa Blo-Rad AG1X2/. Po preem-ylu kolumny wodę, produkt -Iuzwioo metanolem/ /wodą /1/1/. Po usunięciu rozpuszczalnika w próżni, pozostałość rozpuszczono w wodzie i poz-sączono przez filtr m-mbraóoz- o wielkości porów 0,22 pm. Liofilizacja poz-sączu daje tytułowy związek, który aoallzowaoo jako 0,5 zo-plan.

T.t. 172*C

UV λ max om / € x 10-3/: 0,1N HC1, 292,5 /11,5/, 225 /ημ/; pp 279,, rl3,37, 23' /sh/;

0,1N NaDH, 280 /13,7/, 263 /sh/.

Analiza: Obllyeooo dda ^cχχ^HχJ/^N¢^5 * D,' H^

Dbaiczono: ' AJ^, , H 55^^, N H7,^^, F 6,18

Znaleziono: ' A,^, , ' 55^^, N 227^^, F 6,16.

1H-NMR /200 mHz, M-7S0-d6/: <T y,92 /s, 1H, H-8/, 7,28 /bs, 1H, 6-ΝΗ/, 6,13 /dd, 1H, H1', jF,1 = 16,3 Hz, J = 3,3 Hz/, 5,91 /bs, 2H, 2-NH2/, 5,64 /d, 1H, 3'-0H, 0 = 5,8 Hz/, 5,29 /—, 1H, H-2', JF,2 ' = 53,0 Hz, 31^2^ 3,3 Hz, J2',3'= 4,4 Hz/, 5,27 /t, 1H, 5'-0H, J = 5,5 Hz/, 4,37 /a, 1H, H-3'/, l,02 /m, 1H, H-4'/, 3,72 /m, 1H, H <£ -5'/, 3,60 /m, 1H, Hy-5'/, 2,86 /bs, 3H, N-CH3/.

Przykład XVII . 9R/7-Deeoksy-7R0luoooR Hίy-0RO-bofurlnoe-lo/hlpzksαot-oa

HRAmloo-9-/2-deeoksyR7R0luoro-y-0-rybofuΓαnozylo/R9HRWUOync /0,29 g, 1,0 mool/, otopymaR mą jak w poeykładele VIII, rozpuszczono w 100 ml wo--. Dodano -eamloaec ad-ooeyo- z jelit clelęcych /4 IU, Bo-hrioger Mannheim/ i roztwór inkub-wam- 24 go-plny u temperaturze 37‘C. Rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w zodele/n-propaoolu /7/3/ i chromatografozaóz ma kolumnie 5 x 90 cm z Sephadexem G-10 /Pharmacia LKB/ stosując jako rozpuszczalnik zo-ę/n-woowanol /7/3/. Połączono frakcje eazleoαeąye produkt i rozpuszczalnik usunięto w poóżnl. Pozostałość rozpuszczono w wo-ele i llo0lllpowαno, otrzymując tytułowy związek, który aoalleozano jako wzdzlao.

T.t. 175*C /częściowo topnieje w temperaturze 125*C/

UV Λ max om / £ x 10-3/: 0,1N HC1, 249 /11,8/; pH 7, 448,5 112,0/, 0,F N NaOH , 55 3 /13,0/. Analiza: DDllyeooo dla ^C10^H1/^FN7⁰7 ' ^H2^0:

Dbllczono: C 41,N,' H 4,5F, N 19,44, F 6,59

Zoaleziono: , 81,7F, H4,58, , 19,46, F 6,37

1h-NMR /300 mHz, M-2S0Rd6/: 8,33 i //s, 2H, Η-, 1 ,,-2/ 6,,2 /dd, 1H, R/l',FP,Γ '

Hz, J = 2,4 Hz/, 5,75 /bs, 1H, 3'-0Η/, 5,36 /—, 1, , H-2', JF,2'= 52,7 Hz, 31'','= 2Hit, H',3' = 4,4 Hz/, 5,20 /bs, 1H, 5^0,/, 4,43 /poporny d m, 1H, H-3', JF,3'= 18,9 Hz/, 3,01 /m, 1H, ,-47, 3,75 /m, 1H, H <£ -5 7 , 3,59 /m, 1H, ,,-57.

Przykład XVIII . 7-imlno-0Rl2-dezok3y-2-0luooo-yR0-rybofurαozeylzlR6-poopzksy-9HRpuryoa

7-AoloozR6RwopoksypuΓyóc /0,3 g, 1,6 mmola/, którą można otrzymać według R.H.Balslngeoa l JA. 'απΑοοι-β^^ςο /3.(^1^3..^610. ,5:15773 '960/ i ' -/2-dezo'.;sy-2-f luoro-^-D-rybof uranozy lo/

164 967 uracyl /0.52 g, 2,1 mmmllZ, który możno otrzymać według J.F. ^dOng^na i wsp. /J.0rg.Chnm.

5/:228, 1964/ zawieszono w 50 ml 2 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04%

Uoαgooo/obeędościowych/ azydku potasu. Doprowadzono pH zawOesOny do 7,0 K0H. Dodano fosforylazę tymidynow^ /4000 IU/ i fosforylazę aukleozydu purydooego /14000 IU/ /T.A. Kredidskp 0 wsp. Blmchemistrp 20:3681 0 opis padentooy St. ZJedn. Ameryki nr 4 381 344/ i minszad0nę reakcyjną mieszano w ttmplrjdurze 37*C. W 6 dniu milszad0dą reakcyjny rozcieńczono do objętości 250 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowychU azydku potasu i dodano 4000 IU fosforylozy tymidynow^ i 14000 fosforylazy nukleozydu pu^^wego.

W 14 dniu rozpuszczalnik usunięto w próżno. Pozostałość zawieszono w medanoluUwodzie i zawiesinę przesączono. Przesącz odparowano. Pozostałość rozpuszczono w gorącej wodzie i nadies0mdo na kolumnę 2,5 x 13 cm z żywicą ad0odmops0lddą /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X5/. Po przemyciu kolumny wodą, produkt lluowjdo setodollm /wodą /1/1/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżno. Pozostałość rozpuszczono u wodzie 0 liofilizowano, otrzymując tytułowy związek, który analizmwonm Jako 0,9 wodzOsn.

T.d. 93’C /częściowo topnieje w temperaturze 65*0/

UV Xmax nm / 6 - /0,3/: 0,1N HCl, 289 /9,05/, 245 /7^7/ ₅ HH 7 , 88 0 9,,28/ , 28 8 /9,82/; ,.ΙΝ NaOH, 97,7Z7 , 2/7, , /9,55/.

Analizo: Obliczono dlo C^HigFN^OO * 0,9 Η?0:

Obliczono: C 45,69, H 5,78, N 20,49, F 5,56

Znaleziono: C H 2,6/, N 20,51, F 5,60.

1h-NM^200 mHz, M^SO^/: 8 8,09 Zs, 1H, ΗΊ/, 6,49 /bs, 2H, 2oNH5Z, 6,08 /dd, 1H, H-1, JF,1' =

16,4 Hz, J = 2,7 HzZ, 5,65 Ud, 1H, 3'-0H, J = 6,0 Hz/, 5,42 /pozorny t, 0,5H, 0,5 /H-2'/, J =

3,5 HhH, δ^ l^, 00, ,/,-7 , 5'-O0H, 33, Hh3'; i t-08CH5_I 3,7/ 11, Hh-'/,

3,69 Um, 1H!H α '5'/, 3,60 /m, 1H, H%-5' /, 1,^ epozorn7 ββχ,βΐ, , H, C H7, 3= 7,0 Hz/, 0,95 /t, 3H, CH3, J = 7,2 HzU.

Przykład XIX . 2-Asido-/-Z2odlzoksy32-fluoro-β-03rpbofuranozylo/-63eodno9Hopuryna

5oAm0no-6-jmdmPurydę U0,8 g, 3,1 mmolaU, którą można otrzymać według R.T. Koda i wsp. /J.Pharm.Sci. 27:2026, 1968/ i |3/5odezoksp-2-fluorn3β-0-rpbofurjdnzplo/uracpl /0,89 g, 1,6 msmla/, który można otrzymać według J.F. ^dOng^na 0 wsp. /J.Org.Seew. 29:258, 1962/ zawieszono w 20 ml 10 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętośc^wycS/ azydku potasu. Doprowadzono pH zawiesiny do 7,2 K0H. Dodono fosfory^zę dymidpnową /5000 IU/ 0 fosforylozę nukleozydu purpdowlgo /3258 IU/ /T.A. Krla0tsky i wsp. B0ochlm0stey 1981 i opis patedtowp St. ZJedn. Ameryki nr 2 381 322/ i zawiesinę mieszano w temperobrze 37°C. W 12 dniu doprowadzono pH silSHOdinp reakcyjnej do 6,8 kwasem octowym i dodano 5000 IU fosfory^zy tymldydoonj 0 3250 IU fosfory^zy dukleozpdu pueydoolgo. U 56 dniu mieszansę reakcyjną rozcieńczono do objętości 580 ml 5 mM buforem z fosforanu potasu, pH 7, który zawierał 0,02% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu i dodano 2000 IU fosfory^zy tym0dynoonj 0 3250 IU fosforylozy dukllozydu pu^^wego. W 20 dniu m0nszjd0nę reakcyjną odsączono. Przesącz odparowano. Pozostałość zawieszono w wmdz0e/n-ρropodolu /7/3/ i przesączono. Przesącz odparowano. Pozostałość zawieszono w sldonolu a następnie odsączono. Produkt, który był zawarty w przesączu, oczyszczono przez chromatografię no kolumnie 5 x 90 cm z B0ognles P-5 ZBlo-RadZ, stosując wodę/n3peopadol /7/3/ Joko rozpuszczalnik, o następnie przez chromatografię na kolumnie 5 x 90 cm z SepSadlxlm G-10 /PSarmacia LKB/, stosując joko rozpuszczalnik wodą/n-propodnl Z7/3U. Po usunięciu rozpuszczalnika w próżni, pozostałość zawieszono w wodzie i liofilizowano, otrzymując tytułowy związek, który analizowano joko 0,6 wodzlon.

Lt. 135*C /częściowo topnieje w tempneadurze 108 UV λ max nm / € x 10o8/: 0,1N HC1, 318 /7,94/; pH 7, 315 /8,30/; 0,1N NaOH, 315 /8,36/. Analiza: Obliczono dlo Cl0H/1^J^I5c2t ' 0,6 ,,0:

Obliczono: , Σδ^, , H 3,03, N 17,255 F 4,,β, I 31,26

Znaleziono: C 296 9,, H 3,06, Ν 1732, F 4,,4, I 31,47

1h-NMR /300 mHz, Ml2S0-d6/: <j8 8,38 /s, 1H, H-8/, 6,96 /bs, 2H, 5-NH5/, 6,09 /dd, 1H, ,31,^,116,7 Hz, J = 2' Hz/, 5,69 /d, „, -'η,,, J = 6,3 Hz, , /ddd, U», Η-Σ*.,'-,' 52,8 Hz,

J1',5'= 2,4 Hm, 32,,/'t 4,, Hz, , 536 /t, H, , -'Ή,, J - 5,3 Hz, , 4,4 2 /rn , H, , Ho3'/, 3,95 /ra,

1H, Ho4'Z, 3,77 Um, 1H, H a- 5% , 3,60 /m, 1H, H ,.057.

164 967

Przykład XX . 9-/2-0eeokty-2-fluors-7β -0-ryaofuranoeylod-6-metylouraiys-9H-puryna 6-Metylsamrnoouuyyę /Sigma Chem^al Company, 0,8 g, 5,4 mmola/ 1 l-d2-deeskty-2-fluoro-7β

-D-ucbsfuranseclo/urazyl /O,39 g, 1,6 onola/, który nożna otrzymać według J.F. ^d^g^na i wsp. /□.Org^hem. 29:558, 1964/ zawieszono w 20 nl 10 oM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% dwagowo/sajdtościswcchd azydku potasu. Dodano fosfory^zę tymldcyown /2400 IU/ i fotfsuylteę yukleseydu ourensaego /3900 IU/ /T.A. Krenitsky i wsp. Biochemis^c 20:3615, 1981 i opis oatoytowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i zawiesinę mreteayo w temperaturze 37*C. W 6 dniu mieszaninę reakcyjną uoezreńzeons do objętości 100 nl 5 oM buforom fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. W 17 dniu przesączono mieteaniyd reakcyjną. Przesącz odparowano. Pozostałość zawieszono w metanolu a następnie oueotnzeoys. Przesącz odparowano. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i naniesiono na kolumnę 2,5 x 7 co z żywicą anlsyswymienną /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X2/. Produkt iłowano wodą. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i przesączono przez membranę filtracyjną o wielkości porów 0,2 pm. Liofilizacja przesączu dała tytułowy związek.

T.t. 140°C /kurczy się w temperaturze 65*C, częściowo topnieje w temperaturze 110*0/.

UV -λ max nm / & * 10-3/: 0,1N HC1, 261,5 Λ,'/: o Ho , o 66,, o 665:d/o ,^Ν aaOHo 266 /15,3/. Analiza: Obliczono dla 0llHl47N6al^:

Obliczono: C 46,64, H 4,96, N 24,75o F 6,71

Znaleziono: C 46,48, H 5,07, N ^^^6,o F 6,93.

1h-NMR /300 mHz, MO2S0-dNd: δ 8,37 i 8,25 /'s, 2H, H-8 i H-2/, 7,86 /bs, 1H, 6-NH/, 6,24 /dd,

1H, H-1',JF,1'= 16,8 Hz, J = 3,2 Hz/, 5,74 /d, 1H, 3'-0H, J = 6,1 Hz/, 5,44 1H, H-2',

JF,2'= 53,0 Hz, J1',2'= 3,2 Hz, J2',5'= 4,4 Hz/, 5,28 /t, 1H, 5'-0H, J = 5,6 Hz/, 4,49 /m,

1H, H-3'/, 3,99 /m, 1H, H-4'/, 3,75 /m, 1H, H — -5'/, 3,58 /m, 1H, ,^-5'/, 2,95 /bs, 3H,

N-CH3/.

Przykład XXI . 9-/2-0eeoksy-2-fluoΓO-β-0-ryaofurαyoeylo/-6-otoksy-9H-ouuyya

6-Etsksypuryyd /Sigma Chomical Company, 0,2 g, 1,2 omola/ i ^/'-dezo^y^-fluoro-oft-D-ucaofuuayoeclo/uracyl /0,4 g, 1,6 onola/, który nożna otrzymać według J.F. Codingtona i wsp. /J^rg^hom. 29:558, 1964/ eawiosesno w 20 ol 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /atgowodoajdtościoacchd azydku potasu. Doprowadzono pH zawiesiny do 7,0 K0H i dodano fosfory^zę tymidcyswą /2000 IU/ i fosfory^zę nukleozydu purcnswegs /5540 IU/ /T.A. Krenitskc i wsp. Β^^οο^^ι 20:3615, 1981 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ 1 zawiesinę mieszano w temperaturze 37*C. W 5 dniu dodano dalszą ilość 2000 IU fosfory^zy tymlacnswey i 2770 IU fosfory^zy nukleoecau ourcyoaego. W 9 dniu dodano 0,2 g 6-etoksypuryny. Doprowadzono pH mieszaninę reakcyjnej do 7,0 K0H i dodano 2000 IU fstforyltey tyraldcyowej i 5540 IU fosforylazy yukleseydu puucyoaego. W 28 dniu zawiesinę odsączono. Przesącz naniesiono na kolumnę 2,5 x 8,5 co z żywicą ayisnowcmloyyą /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X2/. Po pueomeziu wodą, produkt iłowano metanolem/wodą /3/7/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Produkt zawarty w pozostałości scecteczano dalej przez chromatografię na kolumnie 2,5 x 90 cm z Biogoleo P-2 /Bio-Rad/, stosując wsdddmetansl /8/2/ jako rozpuszczalnik, następnie przez chromatografię na kolumnie 2,5 x 50 co z żelom krzemionkowym z zastosowaniom jako rozpuszczalnika acetoni^cl/wodę /49/1/. Połączono frakcjo zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i liofilizując otrzymano tytułowe związek, który analizowano jako 0,5 wodzie.

T.t. 85 - 87*C /częściowo topnieje w temperaturze 60*C/

UV λ max nm / €. x 10-3/: 0,1N HC1, 249 /11,4/; pH 7, 248 /11,7/; 0,lN NaaO, 249 //2,0/. Analiza: Obliczono iao 6(2H67aNoO* * 0_o5 k^O:

Obliczono: C 46,91, H o^, N 18,23, F 6,18

Znaleziono: C 46,80, H o,23, N 18,21, F 6,65.

1H-NMR /200 oHz, Ι*^0-,6/: δ 8,59 i 8,53 /2s, 2H, H-8 i H-2/, 6,31 /dd, 1H, H-l', JF,l'= 17,0 Hz, 3 = 2,5 Hz/, 5,70 /d, 1H, 3'-0H, J = 6,3 Hz/, 5,43 ^d, 11, H--''5J,5l= t5,5 oz, ,Γ-,'2,5 Hz, J2',3'= 4,4 Hz/, 5,12 /t, 1H, 5*-0H, J = 5,4 Hz/, 4,59 /q,' 2H, 6-0CH2d, J = 7,0 Hz/, 4,51 /o, 1H, H-3'/, 3,98 /m, 1H, H-4'/, 3,73 /m, 1H, H — -4'/, 3,61 /ra, 1H, H ^-57, 1,40 /t, 3H, -CH3, J = 7,0 Hz/.

164 967

Przykład XXII . 2-AraZ2nz9l-02dlnaOka-2-ff uoro-JH-7-rybofuΓanozylo/-έ-ιzntylzt2o-9H-puryna

2-Aminα-6-metyloy2oourynę /Sigma Chemical Company, 0,c g, 3,3 mmola/ i 9-/2-dezokay-2-fluoro-jS-7-rylofuranzzylzHurccyl /0,3 g, 1,2 mmola/, który można otrzymać według J.F. Codingtonz i wsp. /J^rg^hem. O9:OO8, Hc./, zakwaszono w 200 ml 5 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosforylzzę tymldyrzwa /4000 IU/ i fosfory^zę nuklnoaydu ·suryrowegz /c500 IU/ /T.A. Krenitsky i wsp., Biochemist^ O0:3C9O, 1981 i opis patentowy St. Zjedl. i nr 4 38 1 344/ 1 mi2nsaco w 'tempe rzturze 37°C. W 14 dniu mieszaninę r-akcyjną' zaz2ieCzzoon oo bjętoocic i 000 ml 5 m 'bufom i fosforanu potzsu, pH 7,0, który zawierał 0,04% Owzgowz/oljętzśclowych0 azydku potasu i dodano 8000 IU fosfory^zy tymidynowej i c500 IU fosforyny nukleozydu purynowego. W 25 dniu doprowadzono pH mieszaniny reakcyjnej do c,9 K0H. W 39 dniu mieszaninę reakcyjną przesączono. Przesącz naniesiono nz kolumnę 2,5 x 13 cm z żywicą anlonzwyllnnna /postać wodorotlenowe Bio-Rad AG1X2/ i produkt nluowanz letanzlel/wzda /3/7/. Po usunięciu rozpuszczalnika w próżni, pozostałość zawieszono w wodzie i liofilizowana, otrzymując tytułowy związek acrZl2azacy jCk 0,5 wzlalzn.

T.t. 85 - 87*C.

UV λ mzx nm / €. x 10-3/: 0,1N HC1, 327 /11,c/, 250 Ή,,/, 2c3 /sh/; pp 7' 311 /12,8/' 57 l /sh/, 24c /1O,1/_i 0,1N NcOH, 311 /O^/, 257 /sb/, 24c /14,8/.

Analiza: Obliczono dla ^C]9^Hl4^FN2Ot^S * °·⁵ 'h0:

Obliczono: C 40,74, H 4,cc, N Ο^^ F 5,80, S 9,85»

Znaleziono: C 40,79, H 4,cc, N d^, F O,88, S ll98.

1η-»«/.0 mHz, Meo97-dCO: <Γβ,17 's, 1H, H-8/, c,57 /bs, OH, 2-ΟΗ2/, l^1 //!, 1H' ^1', 31,1' =

1c,4 Hz, J i 3,2 Hz/, 5,c4 /m, 1,5η, 0,5 /H-O'/ i 3^/, 5,11 /m, 1,5H, 0,5 /H-O'/ i 5'-0H/, 4,40 /m, 1H, H-3'/, 3,95 /m, 1H, H-4'/, 3,c5 /m, 1H, H mę -5' i Hβ-5'/, O,58 /s, 3H, c-Sm/.

Przykład XXIII . 8-0O-Onazksy-O-Sluoro-JH -7ΗrybofurznozyloO-C-jzlo-9H-purynz

C-Jzlzpurynę /Sigma Chemical Company, 0,7 g, O,7 iioIz/ i 9-02-dnzokayΗ2-fluorz- JH -0-rybzSurznozylz/uracyl /0,4 g, 1,7 mmolz/, który μ^ζ otrzymać według J.F. CoHog^^ i wsp. /J-Org^Nem. O8:5O8, 19c4/ acwlnśzono w 20 ml 10 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% 'wagowo/objętościowych/ azydku potasu. Dodano fosfory^zę tymidynową /2c40 IU/ i fosforylazę nukleozydu purynowego /4360 IU/ /T.A. Krenitsky i wsp., Biochemlstry 20:3615, 1881 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i zawiesinę mieszano w temperaturze 37*C. W 01 dniu mieszaninę reakcyjną rozcieńczono do objętości 50 ml 5 mM buforem z fosforanu potasu, pH 7, który zawierał 0,04% /wagowo/objętościowych/ azydku potasu i dolanz 4000 IU fosfory^zy tylidyrzwnj i c500 IU fosfory^zy nuklezaydu surynowngo. W 43 dniu mieszaninę reakcyjną rozcinńczzro do objętości 050 ml wodą i dodano 2077 IU fosfory^zy tyi^^nowej i 3050 IU fosforyny nukleozydu płynowego. W 57 dniu mieszaninę reakcyjną przesączono. Przesącz odparowano. Pozostałość zawieszono w ciepłym lnyzrzlu i przesączono. Przesącz odparowano. Pozostałość rozpuszczono w wodz2e/nΗorzoanolu /7/3/ i naniesiono na kolumnę 7,5 x 90 cm z Blognlnm P-O /Bio-Rzd/, stosując jako rozpuszczalnik wzlę0n-propzrzl /7/3/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w gorącym metanolu i dodawano wodę do czzsu wytrącenia osadu. Metanol usunięto w próżni. Po odstawieniu nc noc zawiesinę odsączono. Placek filtracyjny zawierał większość produktu. Przesącz odparowano i postępowanie powyższe powtarzano w celu wytrącenia pozostałej części produktu. Plzcki filtracyjne połączono i zawieszono w wodzie. Liofilizacja dałz tytułowy produkt.

T.t. 198 - O00^,C /rozkład/

U«A max nm / G x 10-3/: 7,92 HC1, 275 /11,1/, 257 /sh/; pH 7, O75 ΉΊ/, 258 /sh/; 0,12 NaOH, 27c /9,820, 257 ^/, 303 /sN/.

Analiza: Obliczono dla

Obliczono: C 31,C7, H 2,c5, N l9,97, F 5^0, l

Znaleziono: C 31,70, H 2,70, N U.,^, F '.Ί, l 33.88

1h-NMR /80 mHz, MnoS7ΗlC0: Ή,87 i 8,cc /Os, 2H, H-8 i H-2/, c,35 /dd, 1H, H-1 , JF,1'i 17,0 Hz, J i 0,0 Hz/, 5,7c /m, 1,5^ 0,5 /H-2'/ i I^H/, 5,14 /m, 1,5H, 0,5 /H-O'/ i. 5'^/, 4,51 /m, 1H, H-3O, 3,88 /m, 1H, H-a'/, 3,70 /m, OH, H lQ-5'i H£-5'/.

164 967

Przykład XXIV . Wytwarzanie 9-/1-dezokso-2-fluo-o-5-0-L-wal1oylo-β-0-ryaofu-l/ozylo/odenioy 1 jej soli dwuchlorowodorowej

0o roztworu 9-/1-dezokso-1-fluorn-β -0--oanOn-onnzyDo/ode/1/y /500 /g, 1,86 //-Ιο/, FMOC-L-willoo /820 /g, 1,3 równo9iż/1koA i OMAR /10 /g/ w suchy/ OMF /14 /l/, w te/peroturze 0*C, dodano roztwór 00C Adwucoklohzksylnkorbod9y1n1d/ /520 /g, 1,35 rdw//9lżn1koA w CH2C1^2 /2 /l/, podczas /^(ζο/Ιο. Mieszaninie reakcyjnej pozwolooo osiąg/ąć tenperiturę pokojową, /^βζ^ο ją 90 /i/ut a następ/ie odpir/wino w próż/i. Pn współodpir/wo/iu z etlnolen, pozostałość rozpuszczono w CHC^ /MeOH /9 : 1/ i przesączono. Przesącz /ostęp/ie /dpirnwino i chro/itogrofowino /o Si02, stosując tech/ikę rzutową, eluując z g-ad1e/ten EtOH w CHC^ /5H - 10%/.

Pierwszą eluowooą frakcją był 3', 5'-dwuester /230 /g/ zawierający pewną ilość dwucykloheksoln/oczo1ka1 0rugą frakcją był S'-jednoester a trzecią frakcją był ^-jed/ozster /190 /g/.

5'-FM0C chrooio/y ester wolinowo następ/ie troktowo/o roztworz/ piperydyny /1 /l/ w 0MF /4 /l/ w te/peroturze pokojowej w ciągu 5 /iout, odpl-owl/o w próżni, rozpuszczano w wodzie /25 /l/ i prze/yto CHC^ /30 /l/. Wodę odpornwi/o, otrzy/ując bezbarwną gu/ę, którą rozpuszczono w wodny/ roztworze kwasu octowego, odparowano wspól/iz z ztoo/lz/ i etere/, otrzy/ując 5 ,-0-walio/wy jako higr/skopij/z, bezpostaciowe ciało stołe /100 /g/.

Anoliza dli Cl₅HlgFNlO4 · 1,5 Β^Ο^Η · 1,5 H20

Obliczono: C 44,53, H 6,23, N 17,32

Z/ilezio/o: C 44,3^^, H 6,32, N 16,94.

T.t. rozkłada się w te/peraturze ponad 150*^

Sól d9ychDor/9Od/-/9ą ο^ζο/ο/ο przez rozpuszczenie estru 5'-0-wałinowegn w izopr/pi/olu, a następnie dodo/ie Izop-opiooIu oisyconego uprzednio gazowy/ chl/-/9od/rz/ i odporowo/iz rozpuszczalniki. Biołe ciało stołe rozpuszczono w MeOH i wytrącono etere/ w tenpe-atu-ze 0*C. Odsącze/ie doło sól d9ychln-nw/dnrn9ą.

Aoilizi dli C15H21FN604 · 2HC1 · 0,5 H2O

Oblicz///: C 40,00, H 5,,7, N 11,,7

Znilezinon: C 44^,^^^ H 55,1, N 1^8^^

T.t. 210 - 213*C /rozkład/.

Przykład XXV . 0wuchln-owodo-ek 1-ln1/o-9-/2-dez/ksy-2-0luoro-β -0--oao0yrl/-zylo/-9H-puryoo

0/ roztworu 22alnlo-99/A2ddzzOsso-2-fDnoo-β -0-robofy-loozyloA-9H-pyry/y /300 /g, 1.1,1 //olo/ w MeOH /20 /l/ dodano Izop-opiooI /2,5 m/l uprzednio nisyco/y oz/wo/, cD--o9ndn-znm /HC1/. 0/di/o aceton /15 /l/ i roztwór odparowa/o niema, do sucha w próżn, w temperauuzze pokojowej. Rozpuszczanie w octo/ie etylu /15 /l/ dało białe cioło stałe, które odsączono i prze/yto etere/.

T.t. 160 - 163*C /rozkład/

2HC1

C 35,01, H 432, N 20,42, F 5,55

C 34,79, H 4423, N 20,32, F 5,66.

Analizo dli C^H^NgO-j Obliczo/o:

Z/aleziono:

Przykład XXVI . 0wuchlorowodo-ek 2,6-dwuomIno-9-/2-dezoksy-2-fIuo-ο-β-0-rybofura/ozyl/A-9H-puro/y

0n roztworu 2lOldw9ylnln/--/A2dezzOkSo2l-fιu/t)- βD--rya-oyra/-z0D0A9HHppy-n/ /300 ra/, 1,06 //οΙο/ w MeOH /30 /l/ doda/o izopropo/ol /2 ml/ uprzednio nasycony gazowy/ chlorowodorem. Roztwór odporowa// do /iłej objętości /5 /l/ w pokojowej , dodano EtOH /5 m// w czlu wytrącenia dwuchl/rowodorku joko białego cioło stałego.

T.t. 165 - H8*C /rozkład/

A/iliza dli C10H13FN6O3 * 2HC1

Obliczono: C 331,62, H 44,2, N 22,53, F 5,32

Z/olzzion/: C 335,54, H 44,4, N 22298, F 5,33.

Przykład XXVII . Sól sodowa 9-A2-dez/ksy-2-flu/-o-^-0-^000 ura/ozoln/gua/ino

0n 9-A1-dezoksy-2-fluoro-β -0-roao0urannzylo/guan1/y /50 /g, 0,175 //oli/ dodano roztwór NaOH /1 /g/ w wodzie /2 /l/ i /izsza/inę ogrzewano łagodnie do chwili otrzo/ania przezroczystego roztworu. Roztwór liofilizowano następnie otrzy/ując tytułowy związek jako białe ciało stołe

164 967

OHliąorąr:

Znaleziono:

T.t. 185 - 190^ /rozkład/

Analiza Ola ^--11FN5do2a ’ 1,75 /HΟ C - 55,,5, H C 335^^, Η ,33,

N l/:H7 N l/:1,

Przykład XXVIII . Celorreo0ruek 2-8/-yanrkeyl2-flnorOlβ-0-ryHofuraąooylr8lgual niny

Do roztworu 9l//-daookey-2-fluoro-β-0-rlHofureąroylo5guaniąy 8500 mg, 1,05 iwwoIc/ w MeOH 8200 tl/ dodano roztwór iorpuopaąolowl /2 tl/ nasycony uprzednio gazowym chlouowr0ouem₁ następnie aceton /50 ml/. RRr0cer αOoaauróeą do tιtWea odęłoś! /50 ml/, danno econż/ /0 H /U 1 mieszaninę ponownie odparowano do małej objętości. Powtórzono postępowanie, doprowadzając końcową objętość Oo H mli Οα^ηο EttH //2 mil ż πastępnaż EtOAż /40 tl/. Po oooeawieniu, wytrącił eię produkt jjak υ^β żrceo żetWe.

T.t. a22 - 125*C /rozkład/

Analiza Ola C^H^FNjO^ · HCl · O.łHjO

Obliczono:

Znaleziono:

C -631, C 3H,404

H ,339 N 2l ,29' Cl 10,77 H , ,543 Ο 21,5(,, Cl 10,90

Przykład XXIX . Hhlourwodrrak 2l//-0aorksy-2-fluoro-β-0-UlHofnranooylo/ledeniąl

Do ^zEwo^ Ο-/2-dezoksy-2-fluoro-β-D-luyHrcuuaąrollOaden^.ny /500 rn, , 1,86 ιτ^/ż w MeOH /40 tl/ i wodo1e /^0 ml/ dodano roztwCe opΓopaneąolr 1/I tl/ urzednion syconony eorelld chlouowodpuam. Roztwór odparowano w próżni w temperaturze pokojowej i rozpuszczono uoooetełość w ttOH 82/ ml/, otrzymując tytułowy związek jako białe ciało etełe.

T.t. 205 - 210‘C /rozkład/

Analiza dla Cl:|a^2p25Ο * · HCl

OHliąooąo: C 39,29, Η A^,’ N /2,2a, C1 11,60

Znaleziono: C 33,36, H ,3,’ N /2,22, C1 11,52

Przykład XXX . 5 ’lJedąofreforaą 2l8/-yanrkeyl2lfluruo-β-0lUyHofureąrnylr8eyaąiąl

9l/2-Daorkey-2lfluruOlβ odlryHofuueąroylr8e0eą1ąs /z przykładu VIII, 0,47 g, 1,7 ttrla8 rozpuszczono w 7 ml l3-dwuletylo-3,2,/,6ltaCueeyyur-2/1-/lUlryraidyąoąu. Po ochłodzeniu tego roztworu do temperatury -8‘C w łaźni lrdrwr8maCeąrlreah dodano urOroee energicznego m1aeoenie 0,64 tl tleąocelruku fosforu /7 mtoli8. Po 3 minutach reakcję zatrzymano przez dodanie 10 ml o1tąaj wody. Mieszaninę reakcyjną tunytaąr na lodzie 15 tinut a następnie zobojętniono do pH 8 wrdrrrtleąk1et emonoeym.

Rrodo1ełu produktów reakcji dokonano stosując reromeCogref1ę aą1oąowym1enną na DtAt Sauhedex A-25. Mieszaninę reakcyjną roocCańrorąr 0o objętości 600 ml wodą i naniesiono na kolumnę churteCograf1coną zawierającą około 80 tl DtAt Seueeyex A-25, który uprzednio został zrównoweżrąl 50 tM erdorowsglaąel amonu. Kolumnę przemyto 2,5 1 50 mM woyorrwsglaąam amonu w celu usunięcia fosforanu nieorganicznego. Nukleotlyl alnreeno 21 z liniowym gradientem 5-l/00 mM aodrurwęglaąem annu, 5'-heyąrfrefruan 9-8/-deorkey-2lfluorr-β -0lUyHofuuaąonylr8edeąiąl elupierwszy a następnie 3 ’,5 ’-dwufoefruaą 2l52-0aorkeyl2-fluoro-β-0-rlbofuranooylr/edeniny. Połączono frakcje zawierające każdy nukleony i suszono w próżni w celu usunięcia wody i woyrroesglaąu atonu.

5' lhe0nrfoeforaą 9l82-daooksyl2-fluoΓo-β -O-u^oCurano0llr/ayan1ąy otrzymano jako sól etrąrwą według powyższego schematu, ale' w tym przypadku pożądana farmakologicznie jest sól sodowa. Sól emoąoae otieą1e się w sodową z użyciem żywicy Jonowymiennej Doaex 50. 5'-jednofosforan 2-/2-dezoksy-2-flurro-β-0lrybrfuuenooylo8eyaą1ąl /1,3 mmrla/ w 10 tl wody naniesiono na kolumnę zawierającą około 10 ml /postać erdowa8 BCo-RwO AG/-W-X8l którą uprzednia zrównoi ważono wodą. Nukleony eluoweąo wodą. Połączono frakcje zawierające 5'-jedąofrefrreą 2-//lyaorkel-2-fluruOlβ-0-ryHrfuraąooylo/eyaąiąy i liof1l1ooeaąo je otrzymując 0,49 g /1,2 ttola, 72% wydajności/.

1--NMR d 8d6lDMS0/: <T8,0 /1-, s, H2/, 7,7 /1-, s, M/, 5,7 i 5,9 /1-, dd, H1', dzielony przez H2', F/, 4,8 i 5,0 81-,’ dd, Η2', dzielmy przez — ’ ,F/, 4,1 /1-, m, JO'/, 3,9 8a-, m, H*'/,

3,6 /2-, ri, HZ/.

164 967

1h-NMR d ZD'O/ 0,5 /1H, s, H5U, 0,2 /1H, s, ,8/, 6,3 0 6,5 Z1H, d, H1', dzielony przez M.2',F/,

2,8 0 5,6 Z1H, d, H', » ΗοΙθΙοπυ przez /-',F/ , ,, 7 /1H , rn , JO/» ♦. 4/1M . m . HZ*/, 4,1 /2H , , , H5 ”/. ~

31P NMR 8/858/ 1,46 /s/

Widmo UV: w 0,1 M HC1 λ = eoy om , t fos or aue0enan7 aHe2l, pH 5,5 λ2/ , ⁼ orn, w 50 mM

Ifle X (u 8 X fosforanu potasu, pH 7,0 λ,.. , = 59 9 nm , w 011 ,ΟΙε^Η Η λ = 59 9 nm.

me x (ue χ

Widmo sosowi dało dwa główne piki dlo ciężarów fragmentów cząsteczki 270 i 136 odpowiadających 9-Z53dezoksy-2-fluoroo J-0-eybmfurodozplnZodedlnie.

Całkowite rozszczepienie nuklenzydu dostępowało po idkubnwadiu z 5'-nukleotydazą /SlgmoZ.

Stosunek zosoda/fos^ron - 1,00/1,03. Stę2enle całego fosforanu określano metodą Amesa, N.N. w Methods ln ,οιη 8, str. 115 - 118, 1966. 6Tstęsta eyHado pedlkPlOHni

Ιο^ stosując współczynnik ekstynkcji w ultrafiolecie dlo nukllOHydu.

Przykład XXXI . 5'-3eddofnsfnrod 93Z23dezoksp3530luorn3 J-03epbofueonnHylo/ade3 alay /FMAPZ /3/53Dezoksy-2-01uoΓα-J-03epbnfuradnHplnZodlnlnę Zh przykładu VIII, 1,2 rg, 4,3 mmolo/, 22 ssnle fosforanu p3d0tro0edplu ZIM roztwór doprowadzony do pH 5,2 koosls octowym/ 0 0,05 ml dukleoHpdu fosOodeadsfleazp h Serratla marcescens //A. Fyte 1 wsp., O.Biol.Chem. 253, 8721 8727 t ,ρΐβ ,atentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 12 t 371 7 ,ο^οζοηο moWą, , końcową objętość 0,55 ml. Inkubooad0e prowadzono w templrodueHl 37*C przez noc. Cołą mieszaalię reakcyjną do^oplono na preparatyką, celulozową, cienkowarstwową płytkę chromatograficzną rozwijaną następnie w dopropanolu/15M NHOH/H,' = 6/3Z1. Po wysuszeniu płytki, powierzchnię zawierającą dukllntpd odrzucono i aukleotyd elunoado h celulozy wodą. Otrzymano h 25% wydajnośclą /,/ eenlo 2'3Cldnn0os0oronu 93Z23deHoksp3230luoro3J-03epbo0ueodmHyln/aden0ny.

Widmo UV: w wodzie Ą sax = '57 nm.

Związek tea był całkowicie rozszczepiony przez alkaliczną fosfatazę i 5'3nukleodydoHą, dojąc dukltnHyd, /3Z5-dezoksy353fluorm3JH-03epbnfueaaozylm/odld0dę.

Stosunek zasado/fosforon - 1/8, wykazuje Had0eczysHczld0l fosforanem d0eorgoa0cznpm.

Przykład XXXII . 3 ',5 ’-OouOnsfnrad 93/23dezoksy3230luoro3 J-0-rybo^^mzy^/adeniny

3',2'3Doufns0orad 93/53dezoksy323flunro3 Jh-03rybnfurodnHploUodld0dy otrzymano joko sól osndnoą po odparowaniu frakcji z kolumny jodowpmltddlC Zz przykładu XXX/ /0,35 mmola, 50% wydajności/.

CSaroktlepHOoodo związek no podstawie układu plamek ao TLC po inkubacji z aukleozą P1 ZBolSrlngte ModahelmZ, fosfatazą alkaliczną /Bolheldger MoanhelsZ, 33dukllotpdazą ZSlgma/ i 5nukllntydozą. Fosfatazo alkaliczna całkowicie rozszczepiało 3',J-dwufosforan 9^/2^dnHm3 ksy3230lunen3'J-D3epbofuΓanozploUadedlny do podstawowego dukllOHpdu, nukleozo P1 0 33nukllody3 doza rozszczepiało do 5' 3jndnmfosfoeodu /3Z23dlHoksp3530luoeo3 jb -H3rpbo0ueodozylo/adld0dp o 5'-nukllndpdoHO dOe powodowała rozszczepienia. Wyniki te były zgodne z tym co wiadomo o tych enzymach 0 innych analogach znanego fosforanu dukleozpdu.

Przykład XXXIII . 5'3Jndno0osfnroa 93/23dlHoksy323fluneo3J-03eybofueodOHylnZ3

ΙοοπΟπ,

93Z23DlHOksy-2-fluoro- Jh-0 3rpbofurodOHplo/guod0dę Zh przykładu VII, 0,9 mg, 2,9 mmoloZ, 15 ssoIO fosforanu p3d0dem0enplu /IM roztwór doprowadzony do pH 5,4 kwasem octowym/ l 0,04 ml fmsfotransOleaHy aukleoHydu HSnreat0o morclsclns [ Fyfe i wsp. J.BOol.Chem. 253, 8721 - 8727 Z1978Z i opis patldtowy St. Zjedn. Ameryki ar 4 136 175.7 połączono z wodą, otrzymując końcową objętość 0,15 sl. Inkubowoale przez aoc prowadzono w temperaturze 37*C. Cołą m0eszαdidą reakcyjną dokupiono ao preparatyką, celulozową, cienkowarstwową płytkę chromatograficzną rozwijaną dostępnie w a-propanolu U15 M NH2OHZH5O = 6Z3Z1. Po wysuszeniu płytki, powierzchnię zawl^ojącą dukleoHpd odrzucono 0 nukleozyd eluowodn z celulozy wodą. Otrzymano h 11% wydajnośclą 0,33 psolo 5'-Cednofosforanu /3/23dezoksp3530luoeo3J-0-ryb^f^^an^Hylo/^i^^^i^^.

Widmo UV: w wodzie .Ą ._θχ 248 nm, posmo boczne 267 π,.

Związek ten całkowicie rozszczepiono fosfatazą alkaliczną 0 5 ,3aukllOtpdaHą dając dukleozyd 93/23dezoksy-2-01uoΓO-J8HO3epbo0urodOHyloZguan0ny.

Stosunek zasada-fosforon - l/80, wykazuje zanieczyszczenie fosforanem d0eoegoniczdym.

164 967

Przykład XXXV . 5'-Jed//0/s0o-on 9-Al-dezoksy-2-0luo-o-^-D-rybnOura/ozoln/gui/lno /FGMP/

9-A1-0ezoksy-1-fluoro-fi-D-ryaofura//zolo/gul/1/ę /O,0158 g, 5,2 x 10~5 /οΙο/ rozpuszczono w 0,2 /l O-sOo-o/u trójztylu i ochłodzo/o do tz/perotury -8*C. 0oda/o w jed/ej porcji, podczas /ΙζβζιοΙι tle/ochlorek OosOoru /O,015 /l, 1,6 x 104 /ola/ i naczynie reakcyjne przykryto folią alu/ini/wą aby reige/ty ochronić przed świitłz/. Pozwolo/o, żeby te/peroturi doszło do 0*C i /iesza/o 4 godziny. Reakcję przerwioo przez dodanie lodu, nistępoie pH dopr/widzono do wartości 7 1N NaOH. Wodny roztwór ekstrah/wioo CHC^ 2x2 /l. Wartość pH roztworu wodnego po/owniz dopr/widzo/o do 7,5.

Związek oczyszczono chr/natogra01cz/1z stosując 0EAE Sephodzx pod/b/iz jak 2'-FAMP w przykładzie XXX, ile z gridie/tz/ wodor-węgli/u Monu 50-600 /M. Wydij/ość soli dwum/nowej wynosiła 40%, 9 /g, 0,02 //-Ιο.

Wid/o UV: w 0,1M HC1Λ _Μχ = 254 //, pis// bocz/e 275 //.

Związek tzo był całkowicie rozszczepiony przzz alkaliczną Cos0ltlzą i 5'-/uklzotodozę, dojąc /ukle-zyd, 9-A2-dezoksy-2-0luoro-fi-D--oboOu-lo/zyloAgya/1/ą.

Stosunek ZlSldaA0/s0o-an - 1,0/0,90.

Przykład XXXV . 5'-TrójO-sforin 9-A1-dzzoksy-1-Oluo-o-^-D-robo0ura/ozyl/Agyan1oy /FGTP/

Trójfosf/rio te/ syntetyzowano enzy/otocz/ie z 5-jed/of/sfori/u. W tz/periturzz 37°C 5 /g /12 ρ/οΙΙ/ 2'-FGMP z przykładu XXXIV inkubowi/o w k/ńcowzj objętości 2 /l z /stęże/ie końcowe/: 10 /M trdjOosOora/u adznozo/y, 50 /M PIPES p/tasowzgo, pH 6,8, 10 /M MgCl2, 12,5 /M p1-ogroniiou OosfoOz/olu, 4 IU/^ ouklz/zydu dwyO/sOo-l/y ki/izy /ΘοζΗ-Ι/,ζ- Ma//helnA, 0,77 IU//l ki/izy gylnylanowzj AB/zhr1ngz- Mlnohe1nA i 20 IU^l p1rog-o/1a/u ki/izy /ΟοζΗ-Ι/,ζ- Mioohei//. Miłz ilości 5'-d9uOosOo-l/y 9-A2-dzzokso-1-Olyo-o-β-D-roboOura/ozyloAgyl/1oy /FG0P/ zidentyfikowano drogą i/alitocz/ej, j-o-wy/izo/zj HPLC, ilz główny/ produkte/ był 5'-t-ójOosOo-a/ 9-A1-dezoksy-2-Oluoro-β>-0-roboOu-l/ozyl/Agylniny. Związek tzn wyod-ąa/1/// stosując p-spi-otyw/ą ^-//ο^,-οΟ^ j/oowy/izo/ą HPLC oo kolu/oiz What/io Pirtisil SAX Mig/urn 9/zlu/wi/ej z gradiente/ 0os0o-i/u potasu / pH 3,5 10 /M-1M. Frikcje zawierające 2'-FGTP oczyszczono dolej oo 0EAE Sephadex, jik opisi/o w przykładzie XXX. Po osuszeniu tych frakcji otrzo/ioo 7 /g 2’-FGTP joko sól dwui/onową /80%, 10 ρ/οΙΙ/.

Wid/o UV: w 0,1M HC1 λ /ix = 254 o/, ’ max ’ w 0,IM NiOH λ /ix = 255 - 262 //.

’ max

Stosunek zasada/fosforin = 1,0/2,5.

Przykład XXXVI . 5-TrójOosOo-a/ fi-D-roa/Ou-l/ozyl/Agul/1ny

W te/ρerltu-ze 37°C i/kubowi/o 50 /g /120 p/oli/ ο^ζο/ο/ζ,- w sposób a/il/giczny do opisa/ego w przykładzie XXXIV, w k/ńc/wzj 0, /l z /stęźenS, ko/cowe/, 10 mM t-ójO/sOoranu adz/ozy/o, 50 /M PIPES potis/wo, pH 6,8, 10 mM MgCl,, 12,5 /M iioggooilou, Ooofoe/olu, 4 IU/m oukleozodu dwuOosOo-l/y kioizy ABozh-1/ge- Νο/ο/ζ^/, 0,77 IU/m ki/izy gui/yli/owzj /Boehringzr Ma/ohei// i 20 IU//l p1r/g-//1aoy ki/izy /Bozhri/ger Ma/nhe1/A. Miłz ilości 5' -dwufosOora/u 9-/2-dzzoksy-1-Olyoro- -D--ob/0ura/ozylo/gya/1ny zidentyfikowano drogą analitycznej, jo/owy/izonej HPLC, ale głów/y/ produkte/ był 5-trójO-sO/rao 9-/2-dzzokso-2-OIuo-o-jS-D-rybnOura/azylo/guaniny. Związek tzo wyodręb/iono stosując przpiratyw/ą chromatografię jo/owy/iz/oą HPLC oa kolu/oie Wlut/io Partisil SAX Magnu/ 9 sluowa/zj z gridiz/te/ fosforinu potisu o pH 3,5 10 /M-lM. Frakcje zaw1e-ljące ^-FG'^ oczyszczono dalej oo 0EAE Sephidzx, jak opisi/i w przykładzie XXX. Po osuazz/iu tych frakcji otrzy/a/o 50 /g 2'-FGTP joko sól dwua/o/ową, jed/ak zanieczyszczoną d9yO/sO/-lnzn ide/ozyny, 2-FGTP i t-ójf/sforlnen ads/ozy/o. Powtórzo/o oczyszczi/iz prepiritowozJ HPLC na 0EAE Sephidzx. 0t-zynl/o sól trójlno//wą /36 /g, 63 ,/oli, 50% wydijn/ści/.

Wid/o UV: w 0,1M HC1 /ix = 254 //, pas/o b/cz/z 225 nn.

Stosunek zasadi/fosO/rio = 1,0/2,9.

Przykład XXXVII . 2,6-09yln1//-9-A2-dezoksy-2-flyoro-3,5-d9u-0-pl9al/1l/-β-D--0b/Oyra/ozyl//-9H-pu-y/l i 1,l-dwyl/1/o-9-Al-dez/ksy-1-fluoro-5-0-p1walo1l/- fi -0--0b/fyrl/ozoloA-9H-pury/a

164 967

Oo roztworu 2,6-dwuamino-9-/2-dezoksy-2-fluoro--0-rybofuranozylo/-9H-puryny /100 mg, 0,35 mmoli/ w roztworze DMF /3 ml/ 1 EtjN /0,3 ml/ dodano bezwodnik trdjmetylooctowy /70 pl/ roztwór mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Dodano dalsze 80 pi bezwodnika trójmetylooctowego i mieszanie kontynuowano 3 dni. Mieszaninę zadano MeOH, odparowana w próżni i chromatografowano rzutowo na SiO₂ eluowanym CHCl-j, CHClj/MeOH /30 : 1/, /20 : 1/, /10 : 1/, /6 : 1/, /4 : 1/, a wreszcie /3 : 1/. Otrzymuje się dwuester /74 mg/ jako bezbarwne ciało stałe po rozpuszczeniu w eterze.

T.t. 143 - 145*C /rozkład/

Widmo masowe wysokorozdzielcze /E.I./:

Znaleziono: 368, 1612 dla ^^H^FN^O^, Wliczono: 368, 1608.

Zebranie i odparowanie odpowiednich frakcji również dało jedno-5' -piwalonian /16 mg/.

T.t. 123 - 125*C.

Widmo masowe wysokorozdzielcze: /E.I./:

Znaleziono: 452, 2181 dla ^20^29^^6θ5’ °bUczono: 452, 2183.

Przykład XXXVIII . 2-Amino-6-benzyloamino-9-/2 -dezoksy-2 -fluoro-j9-0-rybofuranozylo/-9H-puryna

2-Amino-6-benzyloaminopurynę /0,2 g, 0,83 mmola/ i l-/2-dezoksy-2-fluoro-j0-O-rybofuranozylo/uracyl /0,244 g, 1 mmol/ połęczono z 10 ml buforu z fosforanu potasu, pH 6,8. Oodano 8200 jednostek fosforylazy tymidynowej i 7850 jednostek fosforylazy nukleozydu purynowego /Krenitsky i wsp., Biochemistry, 20, 3615, 1981 i opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr. 4 381 344/ i całość mieszano 40 godzin w temperaturze 45*C. Wyodrębnienia produktu dokonano przez dodanie metanolu /15 ml/, usunięcie ciał stałych przez odsączenie i odparowanie metanolu w obecności 10 ml krzemionki. Suchy żel naniesiono na szczyt kolumny z żelem krzemionkowym /5 x 23 cm/ i produkt eluowano chloroformem : metanolem /99 : 1/. Połęczono frakcje zawierające tylko produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni otrzymując 0,087 g 2-amino-6-benzyloamino-9-/2'-dezoksy-2 '-fluoro-J^-0-rybofuranozylo/-9H-puryny.

¹H-NMR /200 mHz/: «Γ 7,95 /s, 1H, Ηθ/, 7,85 /b, 1H, NH/, 7,2 - 7,5 /m, 5H, fenyl/, 6,04 /dd, 1H, ^Hl' 31' ’ ^{16,4 Hz}’ ^{3 = 3,1 Hz/}’ ^{5,93 /b}> ^2H’ ^NH2^Z’ ^{5,64 /d}’ ^1H’ ^0H’ ^{3 = 5,9 Hz/}’ ⁵’⁴⁴’ ^5,17 /dt,’ 1H, H₂'/, 5,26 /t, 1H, OHj-/, 4,64 /b, 2H, CH₂/, 4,38 /m, 1H, Hj·/, 3,9 /b, 1H, H^-/,

3,5-3,75 /ra, 2H, H, -/.

Redukcja powyższego związku może być przeprowadzona według sposobów z V.du Vigneand i O.K. Behrens, 3.Biol.Chem., 1117, 27 /1937/.

Przykład XXXIX . 2-Amino-6-benzylotlo-9-/2-dezoksy-2-fluoro-^-O-rybofuranozylo/9H-puryna

2-Amino-ć-benzylotiopurynę /Sigma Chemical Company, 0,8 g, 3,1 mmola/ i l-/2-dezoksy-2-fluoro-j&-0-rybofuranozylo/uracyl /0,4 g, 1,7 mmola/, który można otrzymać według J.F. Codingtona 1 wsp. /J.Org.Chem. 29:558, 1964/ zawieszono w 20 ml 10 mM buforu z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objątościowych/ azydku potasu. Oodano fosforylazę tymldynową /2540 IU/ i fosforylazę nukleozydu purynowego /4360 IU/ /T.A. Krenitsky 1 wsp., Biochemistry 20:3615, 1981 1 opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4 381 344/ i zawiesiną mieszano w temperaturze 37*C. W 21 dniu mieszaninę reakcyjną rozcieńczono do objętości 150 ml 5 mM buforem z fosforanu potasu, pH 7,0, który zawierał 0,04% /wagowo/objątościowych/ azydku potasu i dodano 4000 IU fosforylazy tymidynowej 1 6500 IU fosforylazy nukleozydu purynowego. W 43 dniu mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą do objętości 250 ml i dodano 2000 IU fosforylazy tymidyny i 3250 IU fosforylazy nukleozydu purynowego. W 69 dniu pH mieszaniny reakcyjnej doprowadzono do 7,1 KOH. W 77 dniu mieszaninę reakcyjną odparowano. Pozostałość rozpuszczono w gorącym metanolu/wodzie i naniesiono na kolumnę 2,5 x 7 cm z żywicą anionowymienną /postać wodorotlenowa Bio-Rad AG1X2/ i produkt eluowano metanolem/wodą /9/1/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik usunięto w próżni. Pozostałość rozpuszczono w acetonitrylu/wodzie /49/1/i naniesiono na kolumną 2,5 x 20 cm z żelem krzemionkowym 60 /EM Science/. Produkt eluowano acetonltrylem/wodą /49/1/. Połączono frakcje zawierające produkt i rozpuszczalnik odparowano w próżni. Pozostałość zawieszono w wodzie a liofilizacja dała 0,201 g tytułowego związku, który analizowano Jako 0,1 wodzian.

164 967

T.t. '80*C

UV m '_3x nm /€ x 10-3/: 0,1N HC1, 322,5 /11,81, 250 /10,6/} pH 7, 3'Γ,5 1/7,21, 247 117,3/s 0,1N NiDH, 312 /η,ϋ/, 247 /1l,51l Dbllceooo dla C17^*l,/N5θcD 0,1 HjO:

Obllyezoz: C 51,93, H 4,66, N 17,8,, F , S 8,15

Zoal-elzoo: C 51,96, H 4,66, N 17,86, F , S 8,15.

1h-FMR 13ϋϋ m-z, Oe2S0-dHl: δ 8,19 /s, 1H, H-8/, 5,77 /pzeoony d, 2H, Ao, J = 7,6 Hz/, 7,28 /m, 3— Ar/, 6,74 /bs, 2H, 2RNH71, 6,10 /dd, 1H, H-1\ Jf,Γ= '6,6 Hz, 3 = 2,4 Hz/, 5,68 /d, 1H, 3 '-CH, 3 = 6,4 Hz/, 5,32 //dd, 11, H-2, (·-' = S^O Hz, Jj - ₂- = 2,4 Hz, J j· = 4,, Hh, 5,15 /t, 1H, Γ-0Η, 3 = 6,0 Hz, 4,55 /iD, kwartet, 2H, 6-SCH₂ , οβι^ιιΟ^ , ' Hz/, 4,41 /m, 1H, --37, l,O7 /m, 'Η, H-4'/, 3,77 /m, 1H, Η a ' 57, 3,58 /m, 1H, - ^-57.

Poe-kład XL. 2,6-DwuαmlozR0Rl7-dezoksy-2-01uoΓO-Jθ-0-ryDoOuraooe-lz1-OH-puoyoa 7,HRDwuamlozpuoyoę /Pacific Ch-mlcal LaDznatzoi-o, 2,0 g, 12,7 mmola/ l 1-17RdeezOoy-7R

-Olu-oo-Jβ-0Rrybofurlooe-lz1uolcyl /0,8 g, l,l mmola/, któoy możoa otrzymać w-dług 3.F.Co-log tooa' i wsp. /C.Drg.Chem. 70:558, 19H71 eazl-oezoo w 500 ml 5 mM DuOzou z OosOzoaou potasu, pH 7,0, któoy eawl-oał 0,04% 1wagzzo/zbecUośyiozyyh1 azydku potasu. Do-amo Oosfoo-laec tynl-yozwą l7'500 IU/ i fooOorylaec nukl-ozy-u puo-ozz-go l8llϋϋ IU/ /T.A. Ko-n^sky l wsp., BlochemOstry 20:l615, 1981 i opis pat-ot-wy St. Zje-m. Am-oyOl mr 4 381 l44/, któoe elobsenwzwαno oa 10,5 g DEiE-cekuloeie /25 ml/ l eαwl-sloc wstrząsano , tnwenatlretH 77°. , 0, 22 god-inach -o-aoz 2,0 g /,HRdzuamloowuryo- a t-mw-oatuoę pz-z-Zoeooz -o 50*C. Po -aloe-ch 22 ggO-znoch ml-seaoloę o-aOcyjmą o-parowaoo. Plac-O ΟΙΙ.οιι^ο- woeem-to wodą, woe-sęye- wołęceooo l rozpuoeyeαloik usunięto w próżmi. Pozostałość rozpuszczono w gorącej wodzie l pH dopoozadeool do 9,4 FH^DH. Roztwór naniesiono n' kolumn, 7,C x 11 cm z Żywicę Oooz-noióoą, //peltta wwO-ontl-óozα Biz-Rad AG1Χ2Λ Po wre-m-clu ΟζΙ^ο- wz-ą eluozano o-uOunt melanowernąwodą /19l/; Połączono frakcje elzi-oające poo-ukt l ooepusecellóiO usunięto w próżmi. Pozostałość .οιΟ.οwaoo u podamy wyżej sposób. Połąyzooo OrnOcj- eazl-oaeąc- poodukt a roepuoeyellólO usunięto w poóżoi. Pozostałość ooewusecezoz w zz-el- l lio0llleozaoo, otrzymując 0,89 g tytułowego związku, który aóalleozano jako 0,5 wz-eiao.

t.u. 125 - m-C.

UVA nax nm / £ x 10'3/: pH 7, 210,5 10,C71, 256 19,ϋH1 Analiza: Dbaiczono dla C1oHllF^6:^,3 * °·^{5 H}2^0: ^1^000: C 40,96, H 7,81, N 28,66, F 6,48

Zoαa-eloó0: C 41,03, - 7,8ϋ, N 78,60, F 6,50,

Stouktuoę poUzierdeooo wonadUo 'h-FMR.

Przykład XLI . 2RAmlooR9-l7R--eoOoy-2ROauoroR β-0-ryDo0urαnoeylo/-9HRpuryna 2-imloopur-nc /Pacific Chemical LiDooiUzoI-s, 3,0 g, 22,2 ιποΙι/ l 1R/7Rd-eoOs-R2-OauoooR

-fi -D-ryboOuΓanozyao1unacya /0,5 g, 2,0 mn-la/, który można otrzymać według J.F. Cz-logUonα i wsp., /J.Org.Chem. 29:558, 10H7/ zawO-szoo- w 25 ml 5 mM buforu z fasO-namu potasu, pH 7,0, OUóo- eαwi-rαł 0,04% /wagowo/oDjętośylozych1 azy-Ou w-Uaou. D-daoz fzsfzr-aaec U-mldyoową /415ϋ0 IU/ l f-sOooyaaec oukaezeydu puo-ozz-gz 183lϋ0 IU/ /T.A. KremO^Oy l wsp., Bl-chemiotoy 20:3H'C, 198' l opis paUenU-zy St. Zje-o. ^-ο-ΟΙ oo 4 361 l47l, zaabsooDowam- oa 'ϋ,C g DEiERy-aua-ele /25 ml/ i eazlesioę wstrząsano w U-mweoaUuoet 37*C. Po 24 gz-zimach -z-aoz 3,0 g 2,2-d wιJaminopuo—oy 1 podwyższono tempera turę do 50’C. Po dalszych T.4 mieszaninę o-αOcyeoą poetoące-no. Placek ΟΙΙ.οιι^ο- woe-m-Uz wodą l w-łące-oz poe-oące-, z Otóoych w poóżoi zdpaoozan- r-epuoecelaolO. PzeooUαłzść eawl-se-o- w zzdei- i wre-oąyezo-. Placek Π^οι^ο- -Ostnl-wam- wodą 12C*C1 do czasu usunięcia z ol-gz produktu. Poeeoąyet p-łączom-, pH -zpozzadezoo do 9,4 NH4DH l roztwór oaoltslooz oa koalmoę 2,5 x 20 cm z żywicą aoloozwyml-noą /postać zodzrouaeooza Biz-Rad iG'X21. Po woeem-yiu kolumoy wodą,, poo-ukt -auzzαoo metaooa-m1wzdą l0l1/. Połączono frakcje eazl-oaeąy- wro-ukU i ooewuseceaaolO usunięto w próżml. Poezotlłzść rozpuszczono w chazoo0orml-1meUaóoau1zodele /55:2C:7/ i maol-slzoo ma kzaumoc 5 x 25 ym z ż-lem koe-mlookow-m 60. Poz-uOU -auzzαoz cCluznOormem/metanolem/uodą, //5 : 25 : 44 w poóżoi. Poeootαłość ooewuseceooo w gznąc-j zz-ei- i pneesąceonz przez (πιπΤιο^ iaU0ayyjóną o wltlOzścl ponów 0,22 pm. Lioflaleαceα wnetoąyeu -ała 0,50 g tytułow-gz związku, który -malizowio- jako 0,5 wodelan.

164 067

T.t. 153 - 155*0

UV λ _zax nz /€. x W³/: pH 7. 3R4 /6,35/, 243,5 /5,05/

Analiza: Omczono cHc C1OHI12FN5O3 · 0,5 H^C

Omczono: c 43,17c H 4,71, N 25.1C, F 6,83

Znaleziono: C 43.08c H 4,74, N25.1C , F 6^..

SOarkturp poOeiirazldl ponadto 1H-NMR.

Przykład XLII . 6nArinon0n/2ndiaokSkn6nf1uoron β-0nayloUrradozo1o/n6-zetokson0Hn -praym

2-AridOn6nrzaokok0urknl Z2,R z, 12 zzoliZ, ktOrą zożna otraorać nedłuz R.W. Bd1sigdzrd i J.A. Montzizero'igi /J.Orz.Chez. 6C:1273, 106CZ i 1-Z2naealksy-2-flunn-J--0-aylofuranoao1lZn uracyl /0,88 z, 3,6 zziIi/, ktOry zożna oOrayzać nidłu^ J.F. Codingtond i nsp. /J.Org.COiz. 20:558, 1064/ adeiioaldl e 25R zl 5 zM lufoou z fosforanu piOasi, pH 7,R, ktOry zmnierdł /eαzoeo/llZpOościlektOZ azydku potasu. Dopaonddzlno pH adeiioidk do 7,R KRH. Dodano fosforylmzp ayziakdleą Z417CCC IU/ C fosforylazę nukleozydu roydogzzlz /83CRC I/C T... c OidnOOlOz i eoo., BiotOezisOry 6C:3612, 1081 i opis pdtedOlno St. Zjedn. Aziryki nr 4 381 344/ adalslalondnz na 1,5 z DEAEnCi1u1laii /25 zlZ i aaeiesinp otrząsani e tzzpiamtuaae 37*C. Po 24 zoaain nich dodano 1,R z 2naminon6nrito1ooproody i 25R zl poryżsaizl luforu i tizpiodtrrl podeyżooldo do 5R*C. Po dalszych 24 godzinach riisaanidl reakcyjną przesączono. Placek filtracyjny przezyto nodp i przesącze połączono i rozpuszczalnik rornipto e prOżni. Pozostałość rozpuszczono n ciepłej nodzii i pH aooaoradzodl do 0,4 NH^OH. RutnO, naniesiono na kolrznp 2,5 x 15 cz z ży^cą ddionlnoriinną /postać nldorot1edora Bio-Rad .01X2/. Po przezyciu koluzny nodą, produkt ζ^ο,,™ riOddo1irZrldą Z0/1Z. Połączono frakcje zaniiadZące produkt i rozpuszczalnik odpdaonmno e prOżni. Pozostałość rozpuszczono e ciepłej rlaoii/zitddl1u i przesączono przez nylononą rzzlrddl filtracyjną o ,1ζ11ο6^ porOn ,22 pz. Liofilizacja przesączu dała ,01 g tytuło^go z^ązku, ktOry dna1ialrdnl jako ,5 noaaidd.

T.t. 2^^.

UV d _zax nz /€. x 1^/: f>H 7, 279,5 /0,24/, 247,5 /0,00/

Analiza: Omczono dla Οχ^ιδ^Ο^ · 0,5 H2R:

Omczono: C 42,86, C ,,^0, N 22,72c F 6,16

Znaleziono: C 42,03, H ,90, N 22,73, F 6,15

S0ruk0uop ooarizrdaonl ponadto 1H-NMR.

Przykład XLIII . 22-AZnnl--nlZdzklOlOknonZ6nazz1lSkn2nflOlOln--0-ΓoOlluranozylo/ n0Hnourona

2-AzidOn6nlinzo1l1sypurynp /2,5 g, 1,3 mlaZ i 2'-dezoksy-Z'nfluorouoydonl /2,64 z,

1.8 zzolaZ połączono z 5R zl 1R zM luforu z fosfiaanr potasu, pH 6,8. Dodano 8CCC jednostek fosfory^zy OznaOdnowjj i 21600 jednostek fosforolizy nukleozydu prrynowego i całość ^i^s^^^no n terpeodtrrzi 45’C. Po 5 dniach dodano dalsze URM jednostek fsfforylazy j 121600 jednostek fosforylmy drk1iozodr orrynonego i całość zizszddo 48 godzin e tizpiaaturai 45‘C. GłOnna czpść produktu loła ^ποΟ, n osadzie, ktOry usun^to oaaea odsączenie i aoaprsztalno n zzaamli. ProdrkO roldaplniodo przea chrozmtozrdfil na żilr kaaeriodkoryz e1uonadyr otOdniz etylu : tO1oroforrez : ziOanolez /8 : 1 : 1/ żako fazą ru^zzą. Połączono frakcji zaniiadZątz tylko produkt i aoaprsacza1dik isumpto, oOrzozuZąt 1,44 g 2ndminon6nlidao1okoyn0n/2naialksyn -2-fluooi-—-0nrylofraanozylo/-9H-puΓyny.

1H-NMR /2^ zHz n RMSR/: δ8,11 Zs, 1,c Hg/c 71 c 7,C /mc 5,c feny/,c 6.0C /b, CH, CH?/, C,09 /dd, 1H, ,1-, Jf 1' = 16,5 Hz, J = 2,6 Hz,c ⁵>⁶⁶ /, c 1, c 0, c 0 c 61 Hz, c 5,48 /s, C H, ZH₂/, 5,25, 5,53 Zdl, 1h, H2-Z, /m, 1H, 0,5-, 4,3 - 4,5 1, ,3, 3,0 Aj, CH, c'/, C,5 c

3.8 Zz, 2H, H57.

Wotndaaanie miąz^e z przykładu VII z 2ndzinon6nlidao1l1syn0nZ6naeao1sy-2-f1ulaon --0nayllfrodnooy1oZn0Hnoraono oraiprlrddza sip e sposOl podany e El Azina i esp., J. 0ag. COzz., 44, 3442 Z1070/.

164 967

HO F

Wzór 4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wstwarzanar nnwacn rybonrklenzyde* o ogClnym lnozze 1, e którym O ozcacza atom wodoru lul NH,, X oznacza grupę e naerae -NR^R⁴, w ktOryz r3 i R⁴ niezależnie oznaczają atez nederu, C, ,-alilZ lwC C, -,-^1^1111, a ozwlądnic z oznazac grupa c woozzc Z-R⁵a c ktroya Z

   1-0 j-! c 3 eznatza ater tlenu lul siarli, a R^x za talie sazi znaczenie jal R , ezglidniz X oznacza ater

   12 6 bOleneta lul mdiru, a R IR niezaleieCe oznaczaCą hydrokltC, grupą o wezerz -OROR H, n ktOryz R⁶ eanatZa prostełańcuchoel lul rezzałlz1edą grupę C, -nllnlZdoewtc orupc c zwozzc x z 7 fl o B 9

   -OR°h, r ktOryz R^e za ryżej podane znaczenie; grupą.e ezeoze -OCOCHR'NR°R', n Ittoyz R i R oznatoaZą atez nodzru allo prosty lul rezgałpziodo Ci-g-allil, a R⁷ oodnban atez nidzru alle prosty lul rezzałpaiono Ci^-allil; allo uzrupenad1z estru jedrn-, dnu- lul arOjfeoforndleigo, a także farmakologicznie depuozton1dobO soli tych zniązltn, z nyZątlizz oniąz1On o ^ο^ζ 1, r ktOryz Ri i R‘ ola oznaczają hydroksyli, lul n ktOryz R oznacza ugouponanie 5 -estru jedno-,
2. 2 12 dnu- lul arOjfoofoonnoeezo, a R‘ oznacza hydroksyl, lul n ktOryz R oznacza hydroksyl, a R oznacza uzrupeeanie 3'-estru jedno-, dnu- lul ^^fosforanonego i n ktOryz alle X oznacza hydroksyl, a a oznacza atoz nedoou lul NH,, alle X oznacza NH,, a a oznacza atoz nedzoi, znamienny tymc żc zasalc puryeowc c wzozzc Pu,c c którym Pc ornczac ugrupeeαd1e puryny z nze^i 2, w k^Oro X C Y n^ją wyżjj podani znaczenie, aall ji ssO,

   1 2 poddaje sip reakcji ze zognw01nm o ogólnym wzorzc ,c n ktOryz R i R mzaj wno^i podane znaczenie, a W oznacza uzrupeend1i estru fosforanonego lul jego soli, alle inne niż Pu uzrupeendie puryny lul oioyridyny; przy czyz eeznaua1die, oOedotześniz z penożozoz poocesez lul po jego zakończeniu zniwoek e nzzrzz 1, n ktOryz co najznizj jeden z oyzle11 r1 - 12 i R, oznacza hydroksyl p^eprznadza sip w związek o wzorze Cn i OOOzc· C l/lcb R zi Cz ana1 2 czenie inne niż hydroksyl, i/lul zniąaek o eaerzi 1, n ktOryz R1 i/lul R zają znaczenie inni 1 2 niż hydroksyl, poaepreeadaa sip n zeiwaek z nzo^e 1, n ktOryz R1 i/lul R oznaczają hydroksyle.

   2. SpesOl nedług zast^. 1, znamienny tym, że stosuje sip zn^zek z ezerze

   12 1
3. 3, n ktOryz R i R oznaczają hydroksyle, eaz1pad1i R1 oznacza ugouponaniz jeddefooferanu,

   R oznacza hydroksyl, a W za znaczenie podani n anoarz. 1, oraz zn1woek o eaorze 2, n ktOryz a oznacza H luU NH,, a X aznacpc grupą o wzorze -NfpR⁴c w którym RC i R⁴ nnezaaeżnie oznaczają

   H lub C, -ιιΙιι,c ozo c czym gdy a oznacza atoz nodoru, to wówczas t^^^o jjden z podstawników

   3 i 5

   R i R zożz oznaczać atez noderu, ezg1pdnie X oznacza grupp z nzoozz Z-R , n ktOryz Z oznacza iOiz tlenu lul siarki, a R⁵ oznacza C1-6-alkil, naz1pdnie X oznacza a^z chleronca lul nideri, eog1pdnie ferako1ozicznie dopuszczalną sOl tego an1ąaku.

   3. SsoosO według zastrzc 1 aHo 2, znamienny ty □, że sUje^n cię woilzek l 2 o wn^^r^ 3, n ktOryz 1 i C hydroksylec oraz zognąok o wgoeze 2, w C10trk C ZlOdnto

   NH,, a X oznacza H, NH? lub grupę z nzerze Z-R⁵, n którym Z oznacza ,Οοβ tlenUc a R⁵ oznacza ^^-ιΙΙ^ eaz1pdniz fαozαke1oz1cznii dopuszczalną sOl tego zniązku.
4. 4. SsoeSO ned^g ast^z c 1c znaminnoc tym, że w c r^y^pdkk c ykιagαzzndi C naeuazinen9-/2-dezoksy-2-fluoro- Jl-0-rylzfuranzzylo/-9H-puryny, ezg1pdniz jej fnrzn1e1ez1tzdii dopuszczalnej soli 2,6-aeunzineouoonp poddaje sip reakcji z 1n/2nazzoksk-2nf1uoro-C--O-rybofuranozy1e/urncy1iz.
5. 5. SpoeSt ned^g zasOz. c 1, znamienny t y z, że w przypadku wytwarzania 2-aiiino-9-/2-no-ok8y-2-fluoΓO-nfW-rolofurndeao1o/n9Hnploydo, ezz1pdnie jej fαozαko1og1canie dopuszozzI^Z coll C-amlnopirynn cθlaaαz csi cea^cj c Z-^‘^^,nι^i^t^0l^^^':n-tfuulOl-- Rn-0l1oίrzdooyl1/nurαcyion.
6. 6. SpossO zas^. c 1, znamienny t ym, żżw przypadku wytwarzania 2-aoido-0n/2-dezokoy-2nfluorl- J- -R-rylofurnnozo1o/n6-0θtoksy-9H-puΓyny, eog1pdnie jej fαrznko1lgicznie dopuszczalnej soli 2-nznnon6nzealkooourydp poddaje sip oeikcji z 1n/2ndzalksyn2nf1ulron j—nRnoylofuoedeoy1e/uoabo1zz.

   β · O

   164 967