PL162119B1 - Sposób otrzymywania środka farmaceutycznego o działaniu przeciwbólowym - Google Patents

Abstract

Sposób otrzymywania środka farmaceutycznego o działaniu przeciwbólowym z trójskładnikowych mieszanek zawierających aminofenazon, fenacetynę i weramid, będący mieszaniną aminofenazonu w ilości 71,8% oraz kwas dietylobarbiturowy w ilości 28,2%, stosowane w proporcjach wagowych odpowiednio 0,5:1:1, znamienny tym, że mieszankę przeciwbólową zawierającą aminofenazon, fenacetynę i weramid będący mieszaniną aminofenazonu oraz kwasu dietylobarbiturowego miesza się z polioksyetylenoglikolem 6000 w ilości 20-40%, korzystnie 35% wagowych w odniesieniu do mieszanki przeciwbólowej oraz z mannitolem w ilości 5-6%, korzystnie 5-4% wagowych, po czym mieszninę przy ciągłym mieszaniu ogrzewa się w temperaturze 75-80°C, korzystnie 80°C do momentu stopienia, a następnie, po ostudzeniu, przesiewa się przez sito o wymiarach 0,16 mm i poddaje tabletkowaniu.

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania środka farmaceutycznego z trójskładnikowych mieszanek przeciwbólowych, zawierających aminofenazon, fenacetynę i weramid o składzie aminofenazon w ilości 71,8% oraz kwas dietylobarbiturowy w ilości 28,2%, użyte w proporcjach wagowych 0,5:1:1.

Dyspersje stałe są to zestalone rozproszenia jednego lub kilku aktywnych składników w obojętnym nośniku otrzymane przez stapianie, rozpuszczanie lub jednoczesne stapianie 1 rozpuszczanie składników.

Zaletą mieszanek dyspersyjnych jest ich jednolitość, możliwość uzyskania leku o działaniu regulowanym lub spotęgowanym przez ilościowy udział i powinowactwo nośnika do substancji biologicznie czynnych.

Niedogodnością natomiast są trudności w uzyskaniu punktu eutektycznego stopów na tyle niskiego aby podczas stapiania nie następował rozkład substancji. leczniczych i na tyle wysokiego aby uzyskany stop łatwo poddawał się dalszym zabiegom technologicznym bez zmiany właściwości fizykochemicznych.

Otrzymywanie stopów jednoskładnikowych odpowiadających tym wymaganiom nie stanowi większej trudności. Natomiast otrzymywanie stopów wieloskładnikowych nie było dotychczas znane. Tabletkowanie dyspersji stałych stwarza również pewne trudności, głównie ze względu na występującą w procesie deformację masy pod wpływem wysokich ciśnień i wytworzonego ciepła, co w konsekwencji prowadzi do przylegania eutektycznej masy dyspersyjnej do stempli i matrycy i niemożliwości otrzymania foremnych kształtek o Jednorodnym wyglądzie i sprasowaniu.

W praktyce farmaceutycznej stosowane są mieszanki przygotowywane przez wymieszanie i roztarcie proszków. Metoda ta nie zapewnia dostatecznej jednorodności preparatu złożonego, jak również ogranicza stopień mikronizacji składników, a ręczne dozowanie składników jest pracochłonne i niedokładne.

Ze znanych dyspersji stałych substancji trudno rozpuszczalnych wyminić należy dyspersje gryzeofulwiny, diazepamu, indometacyny w poiioksyetylenoglikolach, dyspersje fenylobutazonu, papaweryny, hydrokortyzonu i cinnarizyny w poliwinylopirolidonie, dyspersje aspiryny, kwasu salicylowego, fenylobutazonu w moczniku (Ford J.L.: The Current Status of Solid Dyspersions Pharm. Acta Helv. 61, 3, 69-88, 1986).

Ze znanych metod tabletkowania dyspersji stałych wymienić należy metodę polegającą na granulowaniu indometacyny rozproszonej w poiloksyetylenoglikolu 6000 (PEG 6000), a następnie tabletkowaniu granulatów z dodatkiem stearynianu magnezu jako środka poślizgowego i skrobi jako środka rozsadzającego (Ford J.L. Pharm. Acta Helv. 58, 4, 101-108, 1983).

162 119

Uzyskano zadowalający czas rozpadu tabletek przy 15¾ zawartości leku. Znane jest również tabletkowanie granulatów stałego diazepamu rozproszonego w polioksyetylenoglikolach otrzymanych z brykietek i na drodze granulacji wilgotnej. Jako środek poślizgowy stosowano stearynian magnezu (Kinget E., Kemel R., Pharmazie 40, 7, 475-477, 1985). Znany Jest również sposób otrzymywania tabletek hydrochlorotiazydu rozproszonego w mannitolu. Tabletki otrzymane tą metodą wykazywały znaczny wzrost rozpuszczalności w porównaniu z tradycyjnym, ale po 6 miesiącach przechowywania rozpuszczalność zmniejszyła się o 23¾ (El-Fattah S., Sawson A., Nabiba, Pharmazie 41, 11, 790-794, 1986).

Wynalazek rozwiązuje zagadnienie otrzymywania i tabletkowania dyspersji stałych, charakteryzujących sią dostatecznie wysoką temperaturą topnienia, białą barwą i dużą twardością, z trójskładnikowych mieszanek przeciwbólowych zawierających aminofenazon, fenacetynę i weramid stosowane w proporcjach 0,5:1:1.

Sposób według wynalazku polega na tym, że mieszankę przeciwbólową zawierającą aminofenazon, fenacetynę i weramid to jest mieszaninę zawierającą aminofenazon w ilości 71,8¾ oraz kwas dietylobarbiturowy w ilości 28,2¾ w proporcjach 0,5:1:1 miesza się z polioksyetylenoglikolem 6000 w ilości 20-40¾. korzystnie 35¾ wagowych w odniesieniu do mieszanki przeciwbólowej oraz z 5-6¾ korzystnie 5,4¾ wagowymi mannitolu, po czym mieszaninę przy ciągłym mieszaniu ogrzewa się w temperaturze 75-85*C, korzystnie 80*C do momentu stopienia i następnie, po ostudzeniu przesiewa się przez sito o wymiarze oczek korzystnie 0,16 mm. Uzyskane sposobem według wynalazku tabletki charakteryzują się białą barwą i gładką powierzchnią oraz odpowiednią wytrzymałością mechaniczną.

Przykład. 7,5 części wagowych aminofenazonu, 15 części wagowych fenacetyny i 15 części wagowych weramidu zawierającego 71,8¾ aminofenazonu oraz 28,2 kwasu dietylobarbiturowego ogrzewano przy ciągłym mieszaniu z 13 częściami wagowymi polioksyetylenoglikolu 6000 i 2 częściami wagowymi mannitolu w temperaturze + 4*C, rozdrobniono i przesiano przez sito o wielkości oczek 0,16 mm.

Granulat poddawano bezpośredniemu prasowaniu. Uzyskane tabletki zawierały każda po 0,15 g fenacetyny i weramidu oraz 0,075 g aminofenazonu, posiadały średni ciężar 0,53 g, współczynnik twardości 0,121 kg/mm , ścieralność 1,1¾ i czas rozpadu 10 minut 20 sekund.

162 119

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10000 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Sposób otrzymywania środka farmaceutycznego o działaniu przeciwbólowym z trójskładnikowych mieszanek zawierających aminofenazon, fenacetynę 1 weramid, będący mieszaniną amlnofenazonu w ilości 71,8% oraz kwas dietylobarbiturowy w ilości 28,2%, stosowane w proporcjach wagowych odpowiednio 0,5:1:1, znamienny tym, Ze mieszankę przeciwbólową zawierającą aminofenazon, fenacetynę i weramid będący mieszaniną aminofenazonu oraz kwasu dietylobarbiturowego miesza się z polioksyetylenoglikolem 6000 w ilości 20-40%, korzystnie 35% wagowych w odniesieniu do mieszanki przeciwbólowej oraz z mannitolem w ilości 5-6%, korzystnie 5-4% wagowych, po czym mieszaninę przy ciągłym mieszaniu ogrzewa się w temperaturze 75-80'C, korzystnie BO*C do momentu stopienia, a następnie, po ostudzeniu, przesiewa się przez sito o wymiarach 0,16 mm i poddaje tabletkowaniu.

   ««»