PL161519B1 - Coin counting trough - Google Patents

Abstract

1. K o ry tk o d o liczenia m o n et, zw laszcza d o k aset d o liczenia m o n et, zaw ierajace p rz eg ró d k i, p rzy jm u jace o k re slo n a ilosc m o n et jed n a k o w e j w arto sci, k tó re sa u k sz ta lto w a n e ja k o o tw a rte niecki sk o sn o -cy lin dry czn e o k a zd o ra zo w o okreslo n ej w ysokosci i p ro m ie n iu kola p o d sta w y i u sy tu o w an e w zm ien n y ch k ieru n k a ch o sio - wych sym etrczn ie osi k o ry tk a , przeb ieg ajacej na dnie k o ry tk a , z boczn y m w zajem nym p rzestaw ien iem , zna- mienne tym , ze co n ajm niej o d cin ek (6) w ew netrznej scianki (5) kazdej skosn o -cy lin d ry czn ej niecki (2), k tó ry p o c zy n ajac o d linii d n a (7) ro zciag a sie d o k raw ed zi (8) niecki (2) i p rz ec h o d zi p rzez os (4) k o ry tk a (1), o ra z z sasied n im i nieckam i (2) tw o rzy d u ze o tw a rte kraw ed zie (11), jest u tw o rzo n y z (n) sk o sn ie sc h o d k o w an y ch o d c in - ków (9) p o w ierzch n i bocznej cy lin d ra, k tó ry m a w yso- kosc ( h /n ) i p ro m ien (r), i ze k ieru n k i osi (10) niecek (2) i ich w zajem ne p rzestaw ienie sa ta k d o b ra n e , ze m ierzac od kraw edzi (8) niecek (2) o d ste p y (A), lezacych k a zd o ra - zow o w najw iekszym o d d a le n iu o d osi (4) k o ry tk a (1), o d cin k ó w (9) p o w ierzch n i b ocznej cy lin d ra n a ste p u ja - cych k o lejn o p o so b ie niecek (2) sa m niejsze od p o d w ó j- nego p ro m ien ia 2 r ( A < 2 r ) . Fig 2 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest korytko do liczenia monet, zwłaszcza do kaset do liczenia monet.

Tego rodzaju korytko do liczenia monet jest znane ze zgłoszenia patentowego RFN nr 34 04 486 Al. Zastosowanie tego korytka sprawdziło się w bankach i kasach handlowych, zostały rozwiązane problemy związane z manipulacją monetami, których nie można było uniknąć pomimo licznych prób udoskonalania, jakie miały miejsce w ciągu ostatnich 50 lat. Korytko opisane w wyżej wymienionym opisie, umożliwia przy zastosowaniu najprostszej konstrukcji optymalny dostęp do monet we wszelkiego rodzaju manipulacjach, jak napełnianie korytka monetami, liczenie zapasu monet, pobieranie monet itp.

Rozwój techniki kasowej w handlu detalicznym doprowadził do powstania systemów kaset pieniężnych, wyposażonych w tego rodzaju korytko do liczenia monet. Kasety z pieniędzmi są podczas pracy wsuwane i wysuwane automatycznie z dużym przyśpieszeniem, przy tym poszczególne przegródki na monety w korytkach nie muszą być nimi całkowicie wypełnione. Jeżeli przegródki zawierają mniej monet niż to odpowiada ich pojemności, przykładowo mniej niż 5 monet, a zwłaszcza jedną lub dwie, to przy występujących ujemnych przyśpieszeniach zostają one wyrzucone ze swoich przegródek. Prowadzi to do powstania niepożądanego nieładu w korytkach, występującym przy każdym uruchomieniu kasety kasowej.

Zadaniem wynalazku jest opracownie korytka do liczenia monet, w którym wprowadzone monety przy nagłych przyspieszeniach byłyby w nim pewnie zatrzymywane i które miałoby zalety znanych korytek, bez zwiększenia przy tym nakładów technicznych potrzebnych do jego wytwarzania.

Zadanie to według wynalazku rozwiązano dzięki temu, że co najmniej odcinek wewnętrznej ścianki każdej ukośno-cylindrycznej niecki, który poczynając od linii dna przegródki rozciąga się do krawędzi niecki i przechodzi przez oś korytka oraz z sąsiednimi nieckami tworzy duże, otwarte krawędzie, jest utworzony ze skośnie schodkowanych odcinków powierzchni bocznej cylindra, który ma wysokość h/n i promień r, a kierunek osi niecki i ich wzajemne przestawienie są tak dobrane, że mierząc od krawędzi niecek, odstępy leżących każdorazowo w największym oddaleniu

161 519 3 od osi korytek odcinków powierzchni bocznych cylindra następujących kolejno po sobie niecek są mniejsze od podwójnego promienia 2r(A < 2r).

Według wynalazku odcinek wewnętrznej ścianki wszystkich półek na monety, ukształtowanych jako skośno-cylindryczna niecka, która to niecka z sąsiadującą niecką tworzy otwarte ścianki krawędzi, jest ukształtowany w sposób nowatorski przy zachowaniu wartości krańcowych dwóch parametrów ukształtowania korytka do układania monet. Ten odcinek rozciąga się od linii dna przegródki, której kierunek zbiega się z kierunkiem osi skośnego cylindra, tworzącego przegródkę, do jego krawędzi. Przy tym odcinek ten przechodzi przez oś korytka, która przecina prostopadle koła podstawy skośnych cylindrów, tworzących przegródki. Ten odcinek wewnętrznej ścianki jest utworzony ze skośnie schodkowanych odcinków powierzchni bocznych cylindra. Te ukośnie schodkowane odcinki wytwarzają odsądzenia, którego wysokość jest największa przy krawędzi monety. Wysokość tych odsadzeń zmniejsza się postępując w kierunku do linii dna przegródki i nn tej linii wynosi zero. Tworzy się tyle odcinków n, ile monet ma być przyjętych w przegródce. W przypadku liczby n chodzi o wstępnie ustaloną wielkość, w najczęstszych przypadkach n = 5. Dla każdego korytka jest ustalona z góry wysokość h skośnych cylindrów, tworzących przegródki na monety. Promień r tych cylindrycznych odcinków odpowiada promieniom kół podstawy skośnych cylindrów.

Sytuacje problematyczne powstają wówczas, gdy w przegródce jest umieszczona jedna moneta. Jeżeli na tę monetę są wywierane siły bezwładności wywołane ujemnym przyśpieszeniem podczas uruchomienia kasety kasowej, wówczas moneta wychyla się wokół tego odsadzenia. Dzięki ukształtowaniu według wynalazku ten ruch wychylania na krawędzi następnej przegródki jest zastopowany, tak że ta moneta pozostaje na miejscu po przejściu przez maksymalny łuk wychylenia. To wychylenie po łuku jest tym mniejsze im więcej monet znajduje się w przegródce. Przestawienie poszczególnych przegródek i ich kierunku osi jest tak dobrane, że przy minimalnym napełnieniu przegródki moneta przy wychylaniu uderza o krawędź następnej przegródki.

Dzięki wynalazkowi jest możliwe zastosowanie korytka do liczenia pieniędzy z zachowaniem wszystkich zalet, które sprawdziły się w handlu stacjonarnym, gdzie na korytko do liczenia pieniędzy oddziaływują siły przyśpieszenia, które powodują wyrzucanie monet z nie napełnionych do końca przegródek na monety.

Drugi odcinek wewnętrznej ścianki każdej przegródki ukształtowanej jako skośnocylindryczna niecka jest ukształtowany jako gładki. Jeśli zachodzi konieczność, cała ścianka wewnętrzna każdej przegródki może być ukształtowana z ukośnie schodkowanych powierzchni bocznych cylindra. Normalnie te powierzchnie boczne cylindra rozciągają się zazwyczaj pod kątem wpisanym o wartości 90°, to te ostatnio wymienione powierzchnie boczne cylindra rozciągają się na odcinku kąta 180°. Powierzchnie boczne przy przekroczeniu linii dna przegródki na monety mają odsądzenie skierowane przeciwnie.

Korzystnie w pierwszej przegródce do uchwycenia pierwszej monety jest wykonany rowek. Taka postać wykonania zwiększa niewywrotność monet w korytku do liczenia monet.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia korytko do liczenia monet w widoku z góry, fig. 2 - odcinek korytka z fig. 1 w powiększeniu, a fig. 3 - korytko w przekroju porzecznym, w widoku perspektywicznym.

Korytko do liczenia monet, przedstawione na fig. 1, odpowiada pod względem podstawowej konstrukcji korytku, opisanemu w zgłoszeniu RFN nr 3 404486. Wzdłuż osi 4 korytka 1 są usytuowane wzajemnie przedstawione przegródki 2 na monety, ukształtowane jako otwarte skośno-cylindryczne niecki. Te niecki są określone przez wielkość swojego koła podstawy 3 skośnego cylindra, którego promień r jest ustalany przy wytwarzaniu korytka 1. Promień ten odpowiada promieniowi monety, która ma być w nim przyjęta. Drugą stałą wielkością przegródki 2 jest wysokość h skośnego cylindra. Wzajemne przesunięcie obydwu kół podstawy 3 skośnych cylindrów określa kierunek osi 10 przegródek 2. Wysokość h jest zależna od ilości n monet przyjmowanych w każdej przegródce 2 z tym, że ich grubość, oraz wielkości h, n i r są wartościami stałymi przy wytwarzaniu korytka 1 do liczenia monet.

W kierunku 10 przebiega najniżej położone miejsce każdej przegródki 2, to znaczy linia dna 7 (fig. 2).

161 519

Jak to przedstawia fig. 2 i 3 odcinek 6 wewnętrznej ścianki 5 rozciąga się od linii dna 7 aż do krawędzi 8 i tworzy z sąsiednimi przegródkami 2 otwarte krawędzie 11. Odcinek 6 przechodzi przez oś 4 korytka 1. Co najmniej odcinek 6 wewnętrznej ścianki 5 nie jest ukształtowany gładko, lecz jest utworzony przez ukośnie stopniowany układ odcinków 9 powierzchni bocznych cylindra. Dzięki stopniowanemu układowi odcinków 9 powierzchni bocznych zostają pomiędzy nimi utworzone odsądzenia 12, które mają swoją maksymalną wysokość na krawędzi 8 przegródki 2. Wysokość ta zmniejsza się w kierunku dna Ί aż do zera.

Wysokość każdego odcinka 9 powierzchni bocznych jest określona przez wysokość h, podzieloną przez ilość monet n. Promień r odcinków 9 odpowiada promieniowi r kół podstawy skośnych cylindrów, tworzących przegródki 2 na monety.

Jak to przedstawiają fig. 1 do 3, odcinki 6 w sąsiadujących przegródkach 2 są umieszczone średnicowo naprzeciwległe.

Jeżeli do przegródki 2 wpadnie jedynie jedna moneta, wówczas jej krawędź przylega do odsądzenia 12, które jest najbardziej oddalone od osi 4. Moneta ta posiada określony stopień swobody poruszania się w określonym kierunku przy występowaniu ujemnego przyśpieszenia. Tym ruchem jest jej wychylanie wokół odsądzenia 12. Przez wspomniane ukształtowanie odcinka 6 wewnętrznej ścianki 5 krawędź monety jest jednak zatrzymywana na odsądzeniu 12. Jeżeli odstęp A pomiędzy tym odsądzeniem 12 a najbardziej oddalonym od osi 4 odcinkiem 9 powierzchni bocznej sąsiedniej przegródki 2, leżącej w kierunku przyśpieszenia jest mniejszy od 2r, wówczas poruszająca się moneta uderza o to odsądzenie i nie może dalej się wychylać. Moneta może wykonywać jedynie wstępnie określony ruch wychylenia, zatrzymuje się i nie może opuścić przegródki 2. W przedstawionym ruchu wychylania chodzi o maksymalny ruch wychylania pojedynczej monety. Im więcej monet znajduje się w przegródce 2, tym mniejszy jest ich maksymalny ruch wychylania.

Fig. 3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Korytko do liczenia monet, zwłaszcza do kaset do liczenia monet, zawierające przegródki, przyjmujące określoną ilość monet jednakowej wartości, które są ukształtowane jako otwarte niecki skośno-cylindryczne o każdorazowo określonej wysokości i promieniu koła podstawy i usytuowane w zmiennych kierunkach osiowych symetrcznie osi korytka, przebiegającej na dnie korytka, z bocznym wzajemnym przestawieniem, znamienne tym, że co najmniej odcinek (6) wewnętrznej ścianki (5) każdej skośno-cylindrycznej niecki (2), który poczynając od linii dna (7) rozciąga się do krawędzi (8) niecki (2) i przechodzi przez oś (4) korytka (1), oraz z sąsiednimi nieckami (2) tworzy duże otwarte krawędzie (11), jest utworzony z (n) skośnie schodkowanych odcinków (9) powierzchni bocznej cylindra, który ma wysokość (h/n) i promień (r), i że kierunki osi (10) niecek (2) i ich wzajemne przestawienie są tak dobrane, że mierząc od krawędzi (8) niecek (2) odstępy (A), leżących każdorazowo w największym oddaleniu od osi (4) korytka (1), odcinków (9) powierzchni bocznej cylindra następujących kolejno po sobie niecek (2) są mniejsze od podwójnego promienia 2r(A<2r).
2. 2. Korytko według zastrz. 1, znamienne tym, że cała wewnętrzna ścianka (5) każdej niecki (2) jest utworzona ze skośnie schodkowatych odcinków (9) powierzchni bocznej cylindra.
3. 3. Korytko według zastrz. 1 lub 2, znamienne tym, że w pierwszej niecce (2) jest przewidziany rowek dla uchwycenia pierwszej wpadającej monety.