PL156684B1 - Sposób wytwarzania nitek ozdobnych z przedzy i jedwabiu oraz urzadzenie do stosowaniatego sposobu PL PL PL - Google Patents

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

© OPIS PATENTOWY @ PL © 156684 © Bl

Numer zgłoszenia: 268781

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej

Data zgłoszenia: 11.11.1987 £9 IntCl^{2 * * 5}:

D02G 3/34 uminti

ItiUl

Sposób wytwarzania nitek ozdobnych z przędzy i jedwabiu oraz urządzenie do stosowania tego sposobu

Zgłoszenie ogłoszono:

16.05.1989 BUP 10/89

Uprawniony z patentu:

Zakłady Przemysłu Wełnianego im. J. Magi

Bielska Dzianina, Bielsko-Biała, PL

Twórcy wynalazku:

Józef M. Borak, Bielsko-Biała, PL

O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.1992 WUP 04/92

PL 156684 Bl

2. Urządzenie do wytwarzania nitek ozdobnych z przędzy i jedwabiu, zawierające zespół zasilający oraz układ odbierający, pomiędzy którymi znajduje się mechanizm modyfikujący nitkę, znamienne tym, że jego głowica (8) ułożyskowana w panewce (23) ostoi (20) wydrążona wewnątrz, posiada korzystnie na obydwu czołach gniazdo jarzmowe (26) i gniazdo oprawkowe (29), połączone kanałem panewkowo-kształtkowym, w którym to kanale i gnieździe oprawkowym (29) ułożyskowane jest wrzeciono (4), a ponadto w kanale panewkowokształtkowym wydrążone są na jego obwodzie dwa radialne rowki kształtkowe (21) i (34); z których rowek (21) zazębia się z kolankiem iglicy (12), a drugi rowek (34) zazębia się z kolankiem popychacza (13) sprężynowego zaczepu (10) z haczykiem, zamocowanego w kapturku (5), przy czym wrzeciono (4) posiada na powierzchni dwa wzdłużne łoza; jedno dla iglicy (12) oraz drugie dla popychacza (13) i zaczepu (10) z haczykiem, a także korzystnie na wierzchołku wrzeciono (4) posiada poprzeczne łoże dla palca (11) leżące w tej samej płaszczyźnie co łoże wzdłużne iglicy (12), gdyż palec (11) połączony jest przesuwnie z iglicą (12), której pochyły koniec włożony jest do spychająco-wynoszącej skośnej szczeliny palca (11), natomiast wzdłużne łoża wrzeciona (4) otoczone są wzdłużnymi występami przesuwnego połączenia optymalnie wielowypustowego z kapturkiem (5), który ...

SPOSÓB WYTWARZANIA NITEK OZDOBNYCH Z PRZĘDZY I JEDWABIU ORAZ URZĄDZENIE DO STOSOWANIA TEGO SPOSOBU

Claims (2)

1. Zastrzeżenia - patentowe

   1. Sposób wytwarzania nitek ozdobnych z przędzy i jedwabiu, znamienny tym, że z nitki (1) formuje się zamkkięty zwój okręgu tak, aby koniec nałożył się na początek tworząc sidło (3) węzła, po czym z dalszego pobieranego z nawoju odcinka nitki (1) kształtuje się następny pełny zwój, korzystne o mmejszej średnicy, pozostawiając przy tym początek modyfikowanego odcinka nitki (1) pierwszego zwoju wewwntrz utworzonej przez drugi zwój właściwej pętelki (2) i zachowując zwrot kierunku nawijania pierwszego zwoju oraz usytuowując drugi zwój w stronę odbioru zmodyfikowanego odcinka (28), który to odbiór odbywa się osiowo, a później nasuwa się sidło (3) na pętelkę (2) i następne ustala wielkość pętelki (2) pociągając za jej wierzchołek i wówczas zaciska się sidło (3) na ramionach pętelki (2) ciągnąc za początek modyfikowanego odcinka nitki (1), przy czym n^kę (1) pobieraną z nawoju nawija się najpierw w postaci pełnego okręgu otrzymując sidło (3), potem z dalszego odcinka nitki (1) tworzy się pętelkę (2) naw^ając kolejny pełny okrąg tak, aby przywnąć początek moodyikowanego odcinka nitki (1), wtedy wciąga się nawiniętą pętelkę (2) do nawiniętego sidła (3) i ustala jej wielkość, a równocześnie uwalnia się ooa zwoje zakleszczając jednocześnie sidło (3) na ramionach pętelki (2).
2. 2. Urządzenie do wytwarzania nitek ozdobnych z przędzy i jedwabiu, zawierające zespół zasilający oraz układ odbierający, pomiędzy którymi znajduje się mechanizm modyikujący nitkę, znamienne tym, ze jego głowica (8) ułożyskowana w panewce (23) ostoi (20) wydrążona wewwnąrz, posiada korzystnie na obydwu czołach gniazdo jarmowe (26) i gniazdo oprawkowe (29), połączone kanałem panewkowookształtoowym, w którym to kanale i gnieździe oprawkowym (29) ułożyskowane jest wrzeciono (4), a ponadto w kanale panewkowwdkształt0wwym wydrążone są na jego obwodzie dwa radialne rowki kształtne (21) i (34); z których rowek (21) zazębia się z kolankiem iglicy (12), a drugi rowek (34) zazębia się z kolankiem popychacza (13) sprężynowego zaczepu (10) z haczykiem, zamocowanego w kapturku (5), przy czym wrzeciono (4) posiada na powierzchni dwa wzdłużne łoża; jedno dla iglicy (12) oraz drugie dla popychacza (13) i zaczepu (10) z haczykiem, a także korzystnie na wierzchołku wrzeciono (4) posiada poprzeczne łoże dla palca (11) leżące w tej samej płaszczyźnie co łoże wzdłużne iglicy (12), gdyż palec (11) połączony jest przesuwnie z iglicą (12), której pochyły koniec włożony jest do spycha j^o-wynoszącej skośnej szczeliny palca (11), natomiast wzdłużne łoża wzeciona (4) otoczone są wzdłużnymi występami przesuwnego połączenia optymalnie wielowypustowego z kapturkeem (5), który nasunięty swym otworem oielooypusdowyz na wrzeciono (4) na zewnątrz jest korzystnie wałkiem ^^edoι^^()u^dw^^m połączonym przesuwnie z kapeluszem (6), przy czym zarówno kapturek (5) jak i kapelusz (6) posiadają na swoim obrni^zie kształtowe pierścienie (32) i (33); z których kapturkowy pierścień (32) zazębia się z punktowym ślizgiem (19), a kapeluszowy pierścień (33) zazębia się z punktowym śl^gemm (31), które to punktowe ślizgi (19) i (31) osadzone są w gnieździe jazzmowym (26) głowicy (8) napędzanej korzystne poprzez koło zębate (25) usytuowane na gnieździe oprawkowym (29), a koło zębate (25) stanowi przekładnię z kołem zębatym pędnika (17), który za pomocą drugiej przekładni równie korzystnie zębatej przekazuje także napęd na koło zębate (24) osadzone na wrzecionie (4), tymczasem sam pędnik (17) optymalnie otrzymuje napęd z przekładni pasowej a zgodnie z inną korzystną cechą pędnik (17) ułożyskowalf jest na trzpieniu (9) zamocowanym w ostoi (20), a ponadto od strony ostoi (20) pędnik (17) zakończony jest korzystnie jednostronną boczną krzywką, do której dociskany jest za pomocą sprężyny (15) tooczek (16), przy czym tooczek (16) jest gran^akeem ułożyskowanym przesuwnie w zamkniętym łożu ostoi (20) równoległym do osi wrzeciona (4), a w toczku (16) osadzone jest tooczysko (14), na końcu którego zamocowany jest wodzik (7), którego tor wylotu ociera się o kapturek (5) a w kontaktowej odległości przed wrzecionem (4) w jego osi znajduje się odbierający prowadnik (35) współpracujący z wodrikiez (7).

   156 684

   Przedmiotem rozwiązania jest sposób nadawania w szczególności przędzy i jedwabiowi charakteru ozdobnego o szerokim wachlarzu efektów.

   Wyyniazek obejmuje również urządzenie ao produkcji tym sposobem nitek ozdobnych.

   Znana jest metoda nibyskrętowego kształtowania nitek puklowych z trzech składowych. Składowa rdzeniowa wraz z oplotową tworzącą pukle, przechodzą przez kanał wrzeciona ulegając skręcaniu na wlocie i rozkręcaniu na wlocie. Nitka oplotowa podawana jest z naddatkiem w stosunku do rdzeniowej. Naddatek przy równoczesnym skręcaniu warunkuje powstawanie pukli. Trzecia składowa przewiązująca zmagazynowana jest w nawoju na cewce osadzonej na wrzecionie nibyskręoowym. Wskutek wirowania wrzeciona składowa przewiązująca odwijana z nawoju balonuje i owija się wokół skręconych na wejściu do wrzeciona nitek: rdzeniowej i oplotowej. U wyjścia nitek z wrzeciona ulegają one rozkręceniu do stanu pierwotnego, a utworzone na składowej rdzeniowej oplotowe pukle i całą trójnitowwą strukturę zespala owinięcie cienkiej składowej przewiązującej wokół pozostałych.

   Znane urządzenie do tworzenia efektów na nitkach składa się z wrzeciona mby skrętowego, w osi którego znajduje się kanał przelooDwy zakończony poprzecznym sworzniem. Na wrzecionie osadzona jest cewka z nawojem przewiązującym. Nawoje rdzeniowe i oplotowe zmagazynowane są na ramie natykowej. Nitki: rdzeniowa i oploot^wa przechodzą przez oddzielne prowaddiki, przy czym n^ka oplotowa podawana jest przez wałki opΓtw3dzaaąJe, które mieszczą się na wejściu do wrzeciona, natomiast nitka rdzeniowa ciągniona jest przez wałki odbierające usytuowane na wyjściu z wrzeciona.

   Wadami znanych sposobów tworzenia nitek ozdobnych są: konieczność używania co najmniej dwóch nitek składowych oraz formowania efektu za pomocą znaczne,] ilości obrotów jak również mała stabilność struktury.

   Sposób bezskrętowego wytwarzania efektów ozdobnych na przędzy i jedwabiu według wynalazku polega na ich wiązaniu. Z odcinka moddfi^wanej nitki formuje się zamkruęty zwój okręgu tak, aby koniec nałożył się na początek. Zwój ten stanowi sidło zaciskowe węzła. Po czym z dalszego odcinka nitki kształtuje się następny pełny zwój, ale korzystnie o mniεJszej średnicy, pozostawiając przy tym początek odcinka pierwszego zwoju ^^e^wnąi^z. Drugi zwój to właściwa pętelka. Zwrot kierunku nawOjalia obu zwojów jest zgodny. Drugi zwój względem pierwszego usytuowany jest w stronę odbioru zmodyfikowanego odcinka. Mooyyikowany odcinek pierwszy i drugi podaje się promieniowo a odbiera osiowo. Po utworzeniu drugiego zwoju czyli pętelki nasuwa się na niego pierwszy zwój czyli sidło. Następnie ustala się wielkość pętelki pociągając za jej wierzchołek. Wówwzas ciągnąc za początek modyfikowanego odcinka nitki, zaciska się sidło na ramionach pętelki. Przy czym nitkę pobieraną z nawoju nawija się najpierw w postaci pełnego okręgu otrzymując sidło. Potem z dalszego odcinka nitki tworzy się pętelkę nawójając kolejny pełny okrąg. Ten drugi okrąg - to jest pętelkę nawija się tak, aby przywinąó początek modyfikowanego odcinka nitki. Wedy wciąga się nawwniętą pętelkę do nawOniętego sidła i ustala jej wielkość. RówonoJeśnie uwalnia się oba zwoje zakleszczając sidło na ramionach pętelki.

   Urządzenie według wynalazku do wytwarzania nitek ozdobnych z przędzy i jedwabiu zawiera zespół zasilający oraz układ oabierający, które współpracują z mechanizmem formującym żądane efekty.

   Mechanizm ten wyposażony jest w głowicę ułożyskowaną w panwi ositoi. Głowica ta wydrążona wewwltΓZ, posiada korzystnie na obydwu swych czołach, gniazda jamowe i oprawkowe połączone kanałem panewkowo kształtowaym. W kanale tym i w gnieździe oprawkowym ułożyskowane jest wrzeciono. Ponadto w kanale tym wydrążone są na obwodzie dwa radialne rowki kształ^nNe z których jeden zazębia się z kolankiem iglicy, a drugi z kolankiem popychacza sprężystego zaczepu z haczykiem zamocowanego w kapturku. Z kolei wrzeciono posiada na powierzchni dwa wzdłużne łoża: jedno dla iglicy, a drugie dla popychacza zaczepu z haczykiem. Ponadto na samym czubku wrzeciono posiada trzecie poprzeczne łoże dla palca leżące w tej samej płaszczyźnie co łoże iglicy. Palec połączony jest przesuwnie z iglicą, której pochyły koniec włożony jest do jego szczeliny spychająco wynosząGee. Oprócz łoży wzdłużnych wrzeciono ma na powOeΓZ4

   156 684 chni wzdłużne występy przesuwnego połączenia optymalnie wielowypustowego z kapturkiem. Nasunięty otworem wie^wypustowym na wrzeciono kapturek na zewnątrz jest korzystnie w^ltkeem wielowypusoowym połączonym przesuwnie z kapeluszem. Zarówno kapturek jak i kapelusz posiadają na swym obwodzie kształtowe pierścienie zazębione ze swoimi śliggami osadzonymi w gnieździe jazzmowym głowicy. Głowica napędzana jest korzystnie poprzez koło zębate usytuowane na gnieździe oprawkowym głowicy. Koło to stanowi przekładnię z kołem pędnika. Za pomocą drugiej przekładni równie korzystnie zębatej pędnik przekazuje także napęd na koło zębate wrzeciona. Tymczasem sam pędnik optymalnie otrzymuje napęd z przekładni pasowee. Zgodnie z inną korzystną cechą rozwiązania pędnik ułożyskowany jest na trzpieniu zamocowanym w ostoi.. Od strony ostu pędnik zakończony jest korzystnie jednostronną boczną krzywką. Do roboczej powierzchni tej krzywki dociskany jest ttoczek za pomocą sprężyny. Optymalnie tOczek jest gΓaniakiem ułożysktiwanym w zamkniętym łożu ostu równoległym do osi wrzeciona. W ttoczku tym osadzone jest ttoczysko. Na końcu tego ttoczyska zamocowany jest wodzik, którego tor wlotu ociera się o kapturek. W kontaktowej odległości przed wrzecionem znajduje się prowadnik współpracujący z wodzikiem.

   Przeumiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoclnloot na rysunku, gdzie: fig. 1 przedstawia schemat technologiczny urządzenia, fig. 2 - urządzenie w przekroju jego rzutu pionowego, fig. 3 - urządzenie w przekroju jego rzutu bocznego, fig. 4 - urządzenie w widoku od czoła, a fig. 5 - końcówkę wrzeciona w przekroju, fig. 6 - fragmenty wrzeciona, kapturka, kapelusza i głowicy w półprzekroju, fig. 7 - przekładnię w widoku z tyłu.

   Przykładowy cykl mooyffkacji nitki według wynalazku przebiega następująco. Pobierany odcinek nitki 1 w strefie zasilania naprężamy korzystnie minimalnie tak, aby zapewnić przepływ nitki w stanie rozprosowwanym. W miejscu, gdzie na nitce 1 ma być utworzony wązeł zdobniczy, owija się wokół elementów roboczych dwa kolejne oczka: sidło 3 i pętelkę 2. P^c^^^-tek odcinka defom^owanego ozdobnie nitki 1 prowadzi się wzdłuż powierzchni owijania tak, aby został przywinięty przez drugi zwój i znalazł się wewoątΓl pętelki 2. Oba zwoje: sidło 3 i pętelkę 2 zabezpieczamy przed śJiągnięcizm z powóenchni formujących. Następnie przykuwamy pętelkę 2 i uwalniamy sidło 3. Wtedy spychamy sidło 3 w kierunku odbioru zmQtdflktwαnej nitki 28. Gdy pętelka 2 znajdzie się wewwntn sidła 3 podciągamy ramiona pętelki 2 do żądanej wielkości i zaciągamy sidło 3 z zadanym naprężeniem zakleszczenia. Potem uwalniamy wierzchołek pętelki 2 i odbieramy zmodyfikowaną nitkę 28.

   Urządzenie według wynalazku przedstawione na rysunkach wyposażone jest w wodzik 7 zamocowany na toczysku 14 osadzonym w tooczku 16. Tłoczek 16 w przekroju ma kształt prostokąta, a pasowany jest w pΓostop3dtościenπym otworze ostoi 20 wraz ze śrubową sprężyną 15 nałożoną na toczysko 14 między ścianką ostoi 20, a krawędzią tOczka 16. Z kolei w otworze panwiowym dwuddielnej ostoi 20 osadzona jest dwudzielna panewka 23, w której obrotowo pasowana jest głowica 8 mająca dwa gniazda: jedno ;^ίϋΜΒ0ϋ 26 i drugie oprawkowe 29. W gnieździe oprawkowym 29 ułożyskowane jest współosiowo za pomocą łożyska 18 i pierścienia osad^ego 22 wrzeciono o długości większej od głowicy 8, tak, że jego końce wystają z obu jego gniazd 26 i 29, przy czym stożkowy koniec wystający z gniazda oprawkowego 29 połączony jest spoczynkowo wpustem i śrubą z kołem zębatym 24, a drugi koniec wystający z gniazda jazzmowego 26 połączony jest przesuwnie wielowypustem z kaptur^em 5 i pośrednio z kapeluszem 6, a także posiada wzdłużne łoże i^g3.icy 12 oraz dru^gie wzdłużne przesunięte o 0,5 J radlianów łoże popychacza I^3, jak również na samym czubku ma prostopadłe do nich trzecie poprzeczne łoże palca 11 leżące w tej samej płaszczyźnie co łoże iglicy 12. Gniazda 33^1«)^ 26 i oprawkowe 29 głowicy 8 połączone są kanałem pαniwkowotksztαłkkwwym, w którym to pasowane jest obrotowo wrzeciono 4, a ponadto w kanale tym bliżej krawędzi gniazda janiKowego 26 wyżłobiony jest rowek kształtowy 21 współpracujący z kol^ankeem iglicy 12, natożas^ bliżej krawędzi gniazda oprawkowego 29 wyżłobiony jest rowek kształkoowy 34 zazębiający się z kolankiem popychacza 13, który to na drugim końcu w kształcie klina współpracuje we wspólnym łożu usytuowanym na wrzecionie 4 i w kapturku 5 ze sprężynującym zaczepem 10, którego jeden koniec jest zgrzany z kapturkeem 5,

   156 604 a jego trzon jest pochylony względem dna łoża tak, aby jego drugi koniec zakończony z kolei haczykiem w stanie swobodnym nie wystawał z kapturka 5 skryty w jego radialnej szczeeinie, natomast iglica 12 swój drugi koniec ma pochylony i wsunięty do skośnej szczeliny palca 11 pasowanego przesuwnie w łożu poprzecznym wrzeciona 4. W pobliżu czoła gniazda jazzmowego 26 głowicy 8 zamocowany jest punktowy ślizg 31 prowadzący kształtoowy pierścień 33 opasujący obwodowym wypustem kapelusz 6, natomast głębiej, bliżej dna gniazda jarmeowego 26 zamontowany został punktowy ślizg 19 wiodący kształtowy pierścień 32, który występem otacza kapturek 5. Ma gnmeździe oprawkowym 29 znajduje się koło zębate 25 zazębiające się z jednym z kół zębatych pędnika 17, który za pomocą łożyska 30 i pierścienia osadczego 36 osadzony jest na trzpieniu 9 zamontowanym w otworze ostoi 20, przy czym pędnik 17 obok przekładni z głowicą 8 od strony ostoi 20 zakończony jest boczną bieżnią krzywkową współpracującą z tłoczkimm 16, z kolei z drugiej strony pędnik 17 ma kształt koła pasowego, a pomiędzy nim a kołem zębatym przekazującym napęd na koło zębate 25 głowicy 8 usytuowane jest drugie koło zębate współpracujące z kołem zębatym 24 wrzeciona 4.

   Działanie urządzenia w przykładzie wykonania charakteryzuje się tym, że naprężony początek mooyfikowanego odcinka nitki 1 mędzy wodzikiem 7 podającym, a prooadnikiem 35 odbierającym zagarnia wystający z kapturka 5 haczyk zaczepu 10. Po nawOπięcin na kapturek 5 pełnego zwoju, wodzik 7 przesuwa yefozzłoany odcinek 1 na wysunięte osiowo z kapturka 5 wrzecio no 4. Nawónśęte na kapturku 5 sidło 3 przytrzzmywane jest przez haczyk zaczepu 10. Wrzeciono 4 wiruje zgodnie z kapturkeem 5. Naprężony początek pierwszego zwoju usytuowany jest wzdłuz wrzeciona 4. Podany na wrzeciono 4 dalszy odcinek nitki 1 nawija się na nim przywijając początek pierwszego zwoju. Gdy zwój na wrzecionie 4 zamknie okrąg, wodzik 7 wyprowadza koniec modyfikowanego odcinka nitki 1 ze strefy formowanfa. jednocześnie wrzeciono 4 chowa się w kapturku 5. Wraz z nim wchodzi do kapturka 5 pętelka 3 podtrymmywana palcem 11 iglicy 12. W tym czasie na kapturek 5 nasuwa się kapelusz 6. Rΰwwnłieenie haczyk zaczepu 10 znika w swoim łożu uwalniając sidło 3, a zsuwający się po kapturku 5 kapelusz 6 zgarnia go na ramiona pętelki 2. OdΞuwojący się od wrzeciona 4 wodzik 7 w stronę odbioru ustala zadaną wielkość pętelki 2. Wtedy kom^pussator odbioru podciąga początek mo^f lkowanego odcinka nitki 1 zaciągając sidło 3 na ramionach pętelki 2 z nastawionym naprężeniem. Gdy sidło 3 zakleszczy się dostatecznie iglćca 12 wciąga swój wysunięty palec 11 puszczając wierzchołek pętelki 2. Układ odbierający wyprowadza zmodyfikowaną nitkę 28 ściągając pętelkę z wrzeciona 4.