PL156444B1 - Sposób rozdrabniania zelazostopów PL - Google Patents

Abstract

1. Sposób rozdrabniania zelazostopów, zwlaszcza zelazostopów zlozonych, uzywanych dla potrzeb pozapiecowej obróbki cieklej stali a takze zelazostopoów uzywanych do innych celów metalurgicznych i pozametalurgicznych, korzystnie do wytwarzania masy otulinowej elektrod spawalniczych, którym wychodzac z wsadu w postaci zelazostopu kawalkowego o wielkosci kawalków powyzej 3 mm, najczesciej 5 do 20 mm, uzyskanego dowolnym sposobem , tym sposobem rozkruszania mechanicznego, dokonuje sie rozdrabniania wsadu na proszek o wiel- kosci ziarn ponizej 3 mm, korzystnie o uziarnieniu 1,5 do 0,075 mm dla potrzeb pozapiecowej obróbki cieklej stali lub o uziarnieniu 0,45 do 0,06 mm dla potrzeb produkcji masy otulinowej, znamienny tym, ze wsad w postaci kawalkowego zelazostopu umieszcza sie w elektrolitycznym polu jonów wodorowych, wytworzonym miedzy anoda i katoda w wodnym roztworze elektro- litu i poddaje nawodorowaniu przy parametrach prowadzenia procesu elektrolizy wody, przy których kawalkowy zelazostop ulega stopniowo wielokierunkowemu kruchemu pekaniu wodo- rowemu do postaci proszku o nieregularnym ksztalcie ziarna, przy czym zelazostop przetrzy- muje sie w polu jonów wodorowych w czasie, w którym co najmniej czesc masy kawalkowego zelazostopu ulega rozpadowi na proszek o uziarnieniu ponizej 2 mm, po czym uzyskany w ten sposób proszek i nadziarno niezupelnie rozdrobnionego zelazostopu kawalkowego oddziela sie od elektrolitu i poddaje operacjom wykanczajacym. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób rozdrabniania żelazostopów do postaci proszkowej , używanych do celów meć^lurgicznych, w tym szczególnie żelazostopów złożonych, używanych dla potrzeb pozapiecowej obróbki ciekłej stali, a także żelazosoopów używanych do cel^i^w pozammtθkuΓgicznych, w tym szczególnie do wytwarzania masy otulnnowej elektrod sparnaIdiczych, otulonych warstwę topników.

Współczesna metalurgia stali coraz powszechnńej stosuje pozapiecowę obróbkę ciekłej stali polegającę na jej inennsywnym odtlenianiu, odsiarczaniu, w razie potrzeby nakr^i^e^mowaniu i na modySikowaniu wtręceń poprzez wprowadzanie do ciekeego metalu w kadzi żalazosoopów złożonych, zwanych również kompleksowymi lub modySikatorami,o odpowiednim rozdrobnieniu. Żelazostopy te zawieraję w swym składzie chemicznym oprócz żelaza co najmniej dwa następujęce pierwiastki stopowe: wapń,krzem, glin, mangan, chrom, tytan, magnez, bar, cer a także pierwiastki z grupy litwnców, przy czym w pozapiecowej obróbce ciekłej stali najszersze zastosowanie znajduję zelazoyapjitkrzem /Fe-Ca-Si/, zwany również żalazokreymowapniem /Fe-Si-Ca/ i ielazowap-iokreeanaluyiπiyy /Fj-C3a-i-Al/, a także: Fe-Si-Al, Fe-Mn-Al, Fe-Al-Mn-Si, Fe-Mn-Si-Al-Ca i Fe-Si-Al-Cr. Wprowadzanie żelazostopów do ciekłej stali daje w obróbce pozapiecowej dobre efekty tylko wtedy^gdy sę one rozdrobnione do postaci proszkowej o wielkości ziarn poniżej 2,0 mm, przy czym ze względu na sposoby podawania proszku i sposoby wytwarzania proszku, optymalny zakres wielkości Jego ziarn ^'/r^o^i. od 1,5 do 0,075 mm. Proszki żelazosoopów złożonych sę podawane do ciekłej stali w kadzi sposobem ^^i^uucm^^r^^a przez lancę za pomocę strumienia gazu nośnego, zwykle argonu lub azotu, względnie sposobem cięgłego wirowi^t^^aniLa do ciekłej stali w kadzi drutu proszkowego, zwanego również dru^m rdzenoowym, który ma rdzeń ze sproszkowanego modySikatora i obciskający go pancerz w postaci rurki zwiniętej z cienkiej taśmy stalowej. □eżeei proszek żelazostopu wykazuje znaczne odchylenie od optymalnego zakresu wielkości ziarna, to wtedy w trakcie wdmyuhnwθnia proszku do kąpieli za pomocę lancy i gazu nośnego, występuje pulsacja przepływu i/lub zapychanie się przewodów instalacji do wdmuuCnwak-θ. Proszek o nleopsymalnym uziar-ie-il, uniemożliwia również wytworzenie dobrego drutu rdzeniowego, ponieważ przy występowaniu znacznej ilości nadz^rna powyżej 1,5 mm, a szczególnie przy znacznej loości podziarna poniżej 0,075 mm występuje nierównomierne zsypywanie się proszku z dozownika do korytka taśmy zamykanej sposobem ciągSym w pancerz, co w konsekwee-hi prowadzi do lokalnie pustych przestrzeni w rdzeniu drutu lub niedomknięć rurki pancerza, a więc do wadliwej lub bezużytecznej jakości drutu. Ponadto proszki żelazcsmpów o uziemmieniu poniżej 0,075 mm, zwłaszcza żelazostopóy zawierających wapń, glin i magnet sę wybuchowe i dlatego loość podziarna w proszku używanym do pozapiahowej obróbki ciekłej stali nie powinna przekraczać 10%. Zalecenia te dotyczę również żelazostopów używanych do produkc,ji masy otuH-nnowej elektrod spaww ^lczych, dla których optymalny zakres wielkości ziarna proszków wytwarzanych z Fe-Si, Fa-Mn, Fa-Ti i innych, zawierających również Ca i Al wynosi od 0,45 do 0,06 mm. Wyswarzanie proszków ielazosiropów złożonych o uzi-arnieni^u poniżej 2,0 mm, w tym szczególnie o uziαrnie-iu zawartym w zalecanych optymalnych przedziałach 1,5 do 0,075 mm dla potrzeb pozapiahnyeJ obróbki ciekłej stali i 0,45 do 0,06 mm dla potrzeb produkeci spkwaanihzscn elekt rod otulonych jest procesem niezwar-ίe trudnym, czasochłonnym, anergochnonnyy i niebezpiecznym,

Z pośród wielu sposobów otrzymywania proszków meali i ich stopów znanych ze stanu techniki i stosowanych zwłaszcza w yθeakurgii proszków, do produkcci proszków żelazosoopów używanych w procesach pozapiecowej obróbki ciekłej steli lub używanych jako kom^oner^ty masy otuljnoyeJ elektrod spαwθknihzshn, zastosowanie znalazło Jedy-ij rozdrabnianie majhaajczna,

Rozdrabnianie mechaniczne obejmuje dwa etapy pomn-ejszania brył żelazosoopów odlanych w postaci płyt lub wlewków płaskich.

156 444

W etapie pierwszym, zwanym rozdrabnianiem grubym lub kruszeniem, bryłę odlewu kruszy się wstępnie uderzeniami mota lub w kruszarkach szczękowych ciężkiego typu do postaci kawałkowej o wielkości kawałków od 400 do 150 mm, a następnie kawałki te kruszy się dalej w kruszarkach lżejszego typu, naciskowych lub udarowych do postaci kawałkowej o wielkości 80 do 15 mm, lub korzystniej od 20 do 5 mm.

W etapie drugim, zwanym rozdrabniβniem drobnym lub mieleniem, kawami żelazostopu o wymiarach od 20 do 5 mm rozdrabnia się w kruszarkach lekkich lub w młynach najczęściej bębnowych o wielorakiej konstrukcji, do postaci ziarnistej zwanej również proszkowej o wielkości ziarn proszku poniżej 3 mm. Rozdrabnianie drobne jest procesem wielooperacyjnym, obejmującym oprócz mielenia również przesiewanie lub kwaaifikację proszku, przy czym jest ono prowadzone jedno lub wielostedialnie w obiegu otwartym lub zamkniętym. Przy rozdrabnianiu w obiegu otwartym rozdrabniany maeriał przechodzi tylko jeden raz przez urządzenie kruszące, natomiast przy rozkruszaniu w obiegu zamkniętym produkt kruszenia Jest nieprzerwanie przesiewany, przy czym nadziarno kierowane jest z powrotem do urządzenia kruszącego.

Inne sposoby otrzymywania proszków stosowane w melałurgii proszków, takie jak chemiczne wytrącanie proszków me^li z roztworów ich związków chemicznych, redukowanie związków chemicz nych mIbI^ do postaci proszkowej za pomocą gazów w reduktorach gazowych, osadzanie elektroliyyzzne proszków na katodzie najczęściej w postaci kruchego osadu katodowego poddawanego następnie mechanicznemu rozdrabnianiu, a także rozpylanie strumienia ciekłego metalu strumieniem gazu lub cieczy z udziłlem lub bez udziału dodatkowego mechanicznego elementu rozdrabnia jącego, nie znalazły zastosowania do wytwarzania proszków żelazosoopów złożonych, z uwagi na zupełną lub co najmniej częściową nieprzydatność tych sposobów dla rozpatyywanych stopów.

Stosowane mechaniczne rozdrabnianie żelazosoopów ma szereg wad, z których do podstawowych zalicza się znikomy, bo nie przekraczający 1% stopień wykorzystania wkładanej energii oraz bardzo imensywne zużywanie się szczęk kruszarek, wykładzin bębnów, mielników i innych elementów roboczych urządzeń biorących udział w procesach rozdrabniania. Ponadto przy mechanicznym rozdrobnianiu drobnym, oprócz wymaganej frakcji showij proszku uzyskuje się zawsze nadmierną ioość podziarna, które oprócz małej przydatności użytkowej stwarza duże zagrożenie pożarowe i dla bezpieczeństwa pracy. Dlatego ^z^ielenie proszków wymaga stosowania atmosfer ochronnych w urządzeniach rozdrabniających, a także dobrych układów odpylających, filmujących, ekrani^jących hałas itd. Dlatego zachodzi pilna potrzeba opracowania nowego, bardziej wydajnego i bezpiecznego sposobu wytwarzania proszków żelazosoopów złożonych, używanych w procesach meealurgicznych i pozθmylałurgijrnyjh. Opracowanie takiego sposobu jest celem tego wynalazku.

Cel ten osiągnięto przez opracowanie sposobu rozdrabniania żelazostopów, zwłaszcza żelazosoopów złożonych, używanych dla potrzeb pozapis^w^ obróbki ciekłej stali, a także żelazosoopów używanych do innych celów meΙθΙοrgicznych i pozammeaaurgicznych, korzystnie do wytwarzania masy otulinowej elektrod spawa^^^ch, który wychodząc z wsadu w postaci żelazostopu kawałkowego o wielkości kawałków powyżej 3 mm, najczęściej od 5 do 20 om, uzyskanego dowolnym sposobem, w tym sposobem rozjuszania mechanicznego, dokonuje rozdrabniania wsadu na proszek o wielkości ziarna poniżej 3 mm, korzystnie o uziamieniu 1,5 do 0,075 mm dia potrzeb pozapiacowej obróbki ciekłej stali lub o uziamieniu 0,45 do 0,06 mm dia potrzeb produkeci masy otulinow/ee, z możliwością poszarzenia lub zawężenia tych przedziałów uziamienie i charakteryzuje się tym, że żelazostop kawałkowy umieszcza się w elektroiityczymm polu jonów wodorowych wytworzonym między anodą i. katodą w wodnym roztworze elektrolitu i poddaje nawodcrowaniu przy parametrach prowadzenia procesu elektrolizy wody, w których kawałkowy żelazostop ulega wlelokierunkywymu kruchemu pękaniu wodorowemu do postaci proszku o iilregulainmι!ι kształcie ziarna, przy czym żelazostop przetrzymuje się w polu jonów wodorowych w czasie, w którym co najmniej część masy kawałkowego żelaza topu rozpadnie się na proszek o uziarnieniu poniżej 2 mm.

Uzyskany w ten sposób proszek i nad ziarno iilrupełiil rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego oddziela się od elektrolitu i poddaje operacjom wykańczającym, prowadzonym wariantowo, 3ako wodny roztwór elektrolitu można stosować iisκoorocenrί^wl roztwory soli łatwo dysocju6

156 444 napięciu 10 do 70 V, korzystnie 14 do 24 V. Podłączenie prędu do elektrod wywołuje znane zjawisko elektrolizy wody, w tym powstanie w elektrolicie pola jonów wodorowych płynących nieustannie do katody, które natrafiając na swej drodze żelazostop kawałkowy bogaty w defekty budowy sieciowej i strukturalnej, powoduję jego dyfuzyjne nasycanie wodorem jonowym i/uub atomowym. YNoodr ten w defektach sieciowych, pustkach i na granicach ziarn żelazostopu, bęoź rekombinuje w cząsteczki o znacznie większej objętości od wodoru atomowego, będź też jako intensywny reduktor wchodzi w reakcje chamiczne ze składnikami stopu, zwłaszcza z tlenkami zlokalioowanymi licznie na granicach ziarn, dajęc niejednoznacznie zdeflniowana produkty reakcji o objętości znacznie większej od substratów reakcj. Prowadzi to do wzrostu naprężeń wewnntrznych w żelazostopie, przekraczających spójność jago krystalicznej budowy, czego istatecznym w/nikeem jest zjawisko opóźnionego wodorowego pękania żelazostopu kawałkowego do postaci ziarnowej.

W omawianym przykładzie wykonania wynalazku czas od rozpoczęcia elektrolizy do zakończenia ineensywnego rozpadu żelazostopu kawałkowego do postaci ziarnowej wynosi około dwóch godzin. Po tym okresie czasu odłęcza się zewnętrzne źródło prądowego zasilania elektroiizera, dekantuje elektrolit, wyjmuje z elektrolżzera uzyskany proszek i pozostałę część nie w pełni rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego, którą leżakuje się na paletach w warstwie o grubości około 20 do 30 mm w tempera turze otoczenia i zwi-l^ża okresowo wodą. W trakcie leżakowania następuje dalsze rozdrabnianie żelazostopu powodowane zjawiskem opóźnionego wodorowego pękania. Proces ten praktycznie zanika po 12 do 240 godzinach. Zarówno proszek uzyskany w elektro lzzerze,jak i produkty uzyskane po leżakowaniu suszy się w temperaturze do 300 0, a następnie poddaje przesiewaniu w przeseewaczu dowolnego typu, wyposażonego w zestaw sit c oczkach 1,5 i 0,075 mm. W wyniku przesiewania dostaje się proszek ielazowapnl.okieeu)u o uziemieniu 1,5 do 0,075 mm, przy 8% podziarna. 11 stosunku do masy wsadu udział proszku o uziemieniu wymaganym wynosi 70 do 90%, w tym 40 do 7C% z rozdrobnienia w elektrolżzerze i 10 do 40% z rozdrobnienia po leżakowaniu.

Proszek zalazooaρniikrzernoalumirnurn o uziarnieniu 1,0 do 0,075 mm do pΰiapiajooaj obrób ki ciekłej stali w kadzi sposobem wdmuujiwania argonu przy użyciu lancy, wytwarza się w tan sposób, że wsad w postaci żelazowapniikΓzeuial.uuinlum kawałkowego według BIN-85/0635-09 o wielkości kawałków 20 do 5 mm umieszcza się w elektrolźzerze w przestrzeni między elektrodowej wypełnionej 0,£% roztwoeem NaCl tak, aby grubość warstwy wsadu wynosiła 60 do 120 mm, s poziom elektrolitu był wyższy minmum o 20 mm od poziomu wsadu, po czym elektrolizer zasila się prądem stałym o natężeniu k^eemu na katodzie odpowiada gęstość 0,02 do 0,2 A/cm , ko2 rzystnia 0,06 do C,15 A/cm , przy napięciu 10 do 70V, korzystnie około 24V i w tych warunkach prądowych przeprowadza się elektro^zę wody przy równoczesnym nawodorowaniu żelazostopu wodorem w czasie 0,5 do 1,5 godziny. 11 trakcie naoodorioywania następuje zupełny rozpad żelazostopu kawałkowego na proszek o uziarnieniu poniżej 2,0 mm, wywołany zjawiskem opóźnionego pękania wodorowego stopu. Po wyłęczeniu prędu zasilania i idakantiwaniu elektrolitu, proszek «J-azostopu wyjmuje się z elektroli-zera i poddaje wysuszeniu w temperaturze 150 do'200°C, po czym przeprowadza się przesiewanie proszku przez sita o oczkach dobranych do ustalenia w masie proszku ilości frakcji wymagease, frakcji nadziarna i frakcji podziarna, których udział procentowy wynosi odpowiednio 82%, 10% i 8%, Y sposób podobny do opisanych przykładów wykonania rozdrabnia się inne żelazostopy używane do pozapłacowej obróbki ciekłej stali, jak również do produkeci masy ituliiowaj elektrod, dobierając zależnie od składu chemicznego stopu i innych jego własności fźzykocchemicznych odpowiednie parameery prowadzenia elektrolźzy oraz wykonania operami wykańczających.

Zaletą sposobu rozdrabniania żelazostopów według wynalazku jest to, że zapewnia on niezawodnie najwyższę jakość wytwarzanych proszków przy bardzo niskich kosztach wytwarzania i bezpiecznych warunkach pracy obsługi urzędzeń technologicznych.

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakiad 90 egz.

Cena 3000 zł

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób rozdrabniania żelazostopów, zwłaszcza żelazostopów złożonych, używanych dla potrzeb pozapiecowej obróbki ciekłej stali, a także żelazostopów używanych do innych celów metalurgicznych i pożarnetalurgicznych, korzystnie do wytwarzania masy otulioowej elektrod spawalπiczych, który wychodząc z wsadu w postaci żelazostopu kawałkowego o welkości kawałków powyżej 3 mm, najczęściej 5 do 20 mm, uzyskanego dowolnym sposobem, w tym sposobem rozkruszania mechanńcznego, dokonuje rozdrabniania wsadu na proszek o wielkości ziarn poniżej 3 mm, korzystnie o uziarnieniu 1,5 do 0,075 mm dla potrzeb pozapiecowej obróbki ciekłej steli lub o uziarnieniu 0,45 do 0,06 mm dla potrzeb produkcji masy otulńnowej, znamienny tym, ze wsad w postaci kawałkowego żelazostopu umieszcza się w elektro ΙΟγ^η^ι polu jonów wodorowych, wytworzonym między anodą i katodą w wodnym roztworze elektrolitu i poddaje nawodorowaniu przy parametrach prowadzenia procesu elektrolizy wody, przy których kawałkowy żelazostop ulega stopniowo wieloktθrnntowθmu kruchemu pękaniu wodorowemu do postaci proszku o nieregularnym kształcie ziarna, przy czym żelazostop przetrzymuje się w polu jonów wodorowych w czasie,w którym co najmniej część masy kawałkowego żelazostopu ulega rozpadowi na proszek o uziarnieniu poniżej 2 mm, po czym uzyskany w ten sposób proszek i nadziano niezupełnie rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego oddziela się od elektrolitu i poddaje operacjom wykańczającym.
2. 2. Sposób według zastrz.l, znamienny tym, że jako wodny roztwór elektrolit stosuje się niskoprocenoowe roztwory soli łatwo dysocjujących w wodzie i dajęcych odczyn korzystnie obojętny.
3. 3. Sposób według zassrz.l, znamienny tym, że oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu wraz z nadziannem niezupełnie rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego, poddaje się leżakowaniu w stanie zwiloonym wodę przy dobrym dostępie powietrza, przy czym w trakcie leżakowania dokonuje się opóźnionego pękania wodorowego ziarn większych, w tym szczególnie nadziarna na ziarna mi^jsza, po czym tak uzyskany proszek poddaje się suszeniu i przesiewaniu przez sita o przesiewie rozdzielaj cym masę proszku na frakcję o uziariianiu wymaganym, frakcję nadziarna i ewen^e^ie frakcję podziama.
4. 4. Sposób według zastrz.3, znamienny tym, że oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu wraz z iadziainem poddaje się suszeniu i przesiewaniu z ptminięjtem operacc! leżakowania dokonujęcego opóźnione pękanie ziarn większych na ziarna rniejsza.
5. 5. Sposób według zestrz.l, znamienny tym, że oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu o uziαriiaiiu wymaganym poddaje się bezpośrednio suszeniu i przesiewaniu kwalifkkaηyiarmu, a oddzielone od elektrolitu nadziarno niezupełnie rozdrobni-onego żelazostopu kawałkowego poddaje się leżakowaniu w stanie zwiloonym wodę przy dobrym dostępie powietrza, w trakcie którego dokonuje się opóźnionego pękania wodorowego nadziarna na ziarna mniejsze, po czym tak uzyskany produkt poddaje się suszeniu i przesiewaniu przez sita o przesiewie rozdzielaę cym na<^:^iar^no od proszku o wymaganej frakcji uziarnienia, uzyskanego po leżakowaniu.
6. 6. Sposób według zas^z.!., znamienny tym, że oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu o uziemieniu wymaganym poddaje się suszeniu i przesiewaniu kwalifikacyjnemu, a oddzielone od elektrolitu nadziarno niezupełnie rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego, kieruje się oddzielnie do suszenia z pominięcaem leżakowania w warunkach opóźnionego pękania, a po wysuszeniu kwaUfikuje jako żelazostop kawałkowy o określonej wielkości kawałków.
7. 7. Sposób według zastrz. 5 albo 6, znamienny t y m, że przesiewanie k^ahf^kacyjne prowadzi się na próbkach proszku pobranych z badanej parrii proszku, a przesiewanie

   156 444 jących w wodzie i dających odczyn korzystnie obojętny.

   W wariancie wykonania operacji wykańczających, oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu wraz z nadziannem niezupełnie rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego poddaje sią leżakowaniu w stanie zwiloonym wodą przy dobrym dostępie powietrza, w trakcie którego dokonuje się opóźnionego pękania wodorowego ziarn większych, w tym szczególnie nadziarna, na ziarna mniejsze i uzyskuje procentowy wzrost masy proszku o wymaganym zakresie uziarnienia, po czym tak uzyskany proszek poddaje się suszeniu i przesiewaniu przez sita o przesiewie rozdzislajccym masę proszku na frakcję o uziarnieniu wymaganym, frakcję nadziarna i ewennualnie frakcję podziarna.

   W innym wariancie wykonania operacci wykańczajęcych oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu ewennualnie wraz z nadziannem poddaje się suszeniu i przesiewaniu z pominięciem operami leżakowania dokonujęcego opóźnione pękanie ziarn większych na ziarna mniθjsre.

   W kolklnym wariancie operami wykańcza jęcych, leżakowaniu dokonującemu opóźnione pękanie poddaje się tylko frakcję nadziarna, a frakcję proszku o uziarnieniu wymaganym wraz z ewentualnym podziaenem poddaje się suszeniu bezpośrednio po oddzieleniu od elektrolitu, przy czym przesiewanie tej frakcji proszku prowadzi się korzystnie jako kwaaifikacyjne, na próbkach proszku pobranych z danej partii produkcyjnej proszku. W innym wariancie wykonania operami wykańczaaęcych, oddzielony od elektrolitu proszek żelazostopu o uziarnieniu wymaganym poddaje się suszeniu i przesiewaniu analogicznie,jak w rozw.ęzaniu poprzednim, a oddzielone od elektrolitu nadziar^ niezupełnie rozdrobnionego żelazostopu kawałkowego, kieruje się oddzielnie do suszenia z poi^inięc^^m leżakowania w warunkach opóźnionego pękania, a po wysuszeniu kwaaifikuje jako żelazostop kawałkowy, przykaadowo o wielkości kawałków 2 do 5 mm lub 3 do 15 mm.

   Pierwszy wariant wykonania operacci wykańczajęcych stosuje się w przypadku,gdy ilość niezupełnie rozdrobnionych kawałków żelazostopu po rozdrobnieniu wsadu w elektrolizerze jest zbyt duża. Następny wariant wykonania operacci wykańczajęcych stosuje się w przypadku, gdy Hość niezupełnie rozdrobnionych kawałków żelazostopu po rozdrobnieniu wsadu w elektrolzzerze jest niewielka, Kolejny wariant wykonania operami wykańczajęcych stosują się w przypadku, gdy ^ość niezupełnie rozdrobnionych kawałków żelazostopu po rozdrobnieniu w elektrolizera jest na tyle duża, że dalsze rozdrabnianie tych kawałków w trakcie leżakowania jest ekonomicznie uzasadnione a równocześnie proszek żelazostopu o wymaganym uziarnieniu uzyskany w elektrolżzerza daje się łatwo oddzielić od frakcji nadziarna, przy czym leżakowanie tego proszku w warunkach sprzyjających opóźnionemu pękaniu wodorowemu prowadzżłoby do uzyskania nadmiernej ilości podziarna proszku. Ostatni wariant wykonania operami wykańczajęcych stosuje się wtedy, gdy po okreś^nym czasie rozdrabniania żelazostopu kawałkowego w elek trosze rze uzyskuje się część niezupełnie rozdrobnionych kawałków żelazostopu, która przestaje być podatna do dalszego rozdrabniania zarówno w polu jonów wodorowych elektrolizera,jak i w trakcie leżakowania w warunkach opóźnionego pękania.

   Sposób rozdrabniania żelazostopów według wynalazku zostaje bliżej objaśniony na dwóch przykaadach wykonania, z których przykład pierwszy dotyczy wytwarzania proszku żilazlwθpniokrzemu o uziarnieniu 1,5 do 0,075 mm, przy 10% nadziarna do 2 mm i 10% podziarna, o składzie chemicznym odpowiadającym dowolnemu gatunkowi tego stopu według normy PN-78/H-18016, a przykład drugi wytwarzania proszku ZelazowapiilkΓzemlaluiiiiui o uziarniMiu 1,0 do 0,075 mm, przy 10% zawaatości nadziarna do 2,0 mm i 10% zawaatości podziarna, o składzie jhi^^jzi^^π odpowiadającym dowolnemu gatunkowi tego stopu według normy BN-85/0635-09.

   Proszek żelazowapniokrzemu o uziatiiθiiu 1,5 do 0,075 mm przeznaczony do plzapieclwej obróbki ciekłej stali w kadzi sposobem wprowadzania do kąpieli meeulu drutu rdzeniowego, wytwarza się według wynalazku w ten sposób, że wsad w postaci żelazowapniokrmmu kawałkowego klasy 3 według PN-78/H-18016 o wielkości kawałków 20 do 5 mm umieszcza się w elektrolizerM w przestrzeni między elektoodowej wypełnionej 0,5% roztworem wodnym chlorku sodu, korzyst· nie tak, aby grubość warstwy wsadu wynonła około 100 mm, a poziom elektrolitu był wyższy o kikkaZziesiąt mm od poziomu wsadu, po czym elektrolizer zasila się prądem staymm o natężeniu 2 2 któeemu na katodzie odpowiada gęstość 0,02 do 0,2 A/cm , korzystnie 0,03 do 0,1 A/cm , przy

   156 444 całej masy proszku badanej partii pomija się w przypadku pozytywnych w/mkiiw przesiewania kwalifikacyjnego.

   * * *