PL156421B1 - Obudowa skrzyżowania chodnika z wyrobiskiem ścianowym - Google Patents

Abstract

Obudowa skrzyżowania chodnika z wyrobiskiem ścianowym, zawierająca dwie sekcje połączone między sobą i prowadzone w sposób wymuszony względem siebie za pomo­ cą co najmniej jednego hydraulicznego cy­ lindra, a każda z sekwencji ma dwie spągnice połączone za pomocą prowadzącej belki, zna­ mienna tym, że ma co najwyżej dwa korekcyjne mechanizmy (13) odwrócone względem siebie o 180°, łączące między sobą prowadzące belki (9) sekcji (A) i (B) obudowy, a każdy z nich z obu stron jest połączony obrotowo z prowa­ dzącą belką (9) przy czym jedno z tych połą­ czeń jest przesuwne a drugie nieprzesuwne.

Description

Przedmiotem wynalazku jest obudowa skrzyżowania chodnika z wyrobiskiem ścianowym, zawierająca dwie sekcje połączone między sobą i prowadzone w sposób wymuszony względem siebie za pomocą co najmniej jednego hydraulicznego cylindra. Obudowa służy do podpierania oddrzwi obudowy chodnikowej na czas przejścia ściany, a równocześnie spełnia rolę stacji dla napędu przenośniko wego.

Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 134 501 górniczy zmechanizowany podciąg kroczący obudowy skrzyżowania ściany z chodnikiem składający się z dwóch sekcji. Każda z nich ma stropnicę oraz przedni i tylny zestaw podpierająco-stabilizacyjny. Przedni i tylny zestaw są połączone między sobą za pomocą łańcucha oraz z podstawą napędu przenośnika za pomocą hydraulicznych cylindrów.

Obudowa jest wyposażona w hydrauliczne cylindry usytuowane nad spęgnicami i zamocowane do nich za pomocą przegubów. Hydrauliczne cylindry łączą między sobą spęgnice przednich oraz tylnych zestawów, a w położeniu wyjściowym są prostopadłe do osi wzdłużnej obudowy. Służą one do przemieszczenia spągnic względem siebie w kierunku poprzecznym do kierunku kroczenia obudowy.

Znana jest z polskiego zgłoszeniawzoru użytkowego nr W. 80460 zmechanizowana obudowa skrzyżowań ściany z chodnikami przyścianowymi złożona z dwusekcyjnego podciągu kroczącego. Każda sekcja ma trójczłonową stropnicę oraz dwie spęgnice połączone między sobą za pomocą prowadzącej belki.

Obudowa ma hydrauliczne cylindry do korekcji poprzecznej, łączące spągnice obu sekcji. Hydrauliczne cylindry są zamocowane za pomocą przegubów umożliwiających przemieszczanie się spągnic względem siebie. W położeniu wyjściowym hydrauliczne cylindry są usytuowane ukośnie do osi wzdłużnej obudowy, przy czym są nachylone w kierunku przeciwnym do kierunku kroczenia obudowy.

W obu znanych rozwiązaniach, po zakończeniu czynności przesuwania jednej z sekcji, hydrauliczny cylinder korekcyjny przyjmuje położenie w płaszczyźnie ukośnej do spągnicy. Często przyjmuje on takie położenie, w którym tłoczysko jest całkowicie wysunięte, a tym samym nie ma możliwości rozsunięcia spągnic. Aby wyeliminować tą niedogodność skok hydrauliczny cylindra korekcyjnego dobiera się z odpowiednią rezerwą, ale równocześnie wzrasta jego martwe pole. Uwarunkowania te zmuszają do niekorzystnego zwiększania odległości między sekcjami.

156 421

Wadą znanych rozwiązań jest niekorzystny rozkład sił w czasie dokonywania korekcji poprzecznej , zwłaszcza przy przemieszczaniu spęgnic ku sobie. Ze względu na ukośne położenie hydraulicznego cylindra korekcyjnego występuje niekorzystna siła składowa działająca wzdłuż spągnicy. W trakcie zbliżania spągnic ku sobie, siła ta jest skierowana przeciwnie do kierunku kroczenia obudowy, powodując cofanie przesuniętej sekcji. Natomiast przy oddalaniu spągnic siła ta jest skierowana zgodnie z kierunkiem kroczenia obudowy i powoduje dodatkowe przesunięcie sekcji do przodu.

Celem wynalazku jest obudowa zaopatrzona w mechanizm do korekcji poprzecznej spągnic, którego hydrauliczny cylinder będzie zawsze przyjmował położenie w płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej obudowy bez względu na położenie spągnic obudowy względem siebie.

Zgodnie z istotą wynalazku obudowa ma co najwyżej dwa korekcyjne mechanizmy odwrócone względem siebie o 180°. Korekcyjne mechanizmy łączą między sobą prowadzące belki sekcji obudowy. Każdy z nich z obu stron jest połączony obrotowo z prowadzącą belką, przy czym jedno z tych połączeń jest przesuwne a drugie nieprzesuwne.

Korekcyjny mechanizm stanowi teleskopowa prowadnica zamocowana jednym końcem do przesuwnej tuleji, a drugim do nieprzesuwnej tuleji, która jest wielokrotnie dłuższa od przesuwnej tuleji. Teleskopowej prowadnicy jest przyporządkowany hydrauliczny cylinder łączący tuleje między sobą.

Przesuwna tuleja jest połączona za pomocą przegubu z częścią wysuwną teleskopowej prowadnicy.

Zaletą obudowy według wynalazku jest przenoszenie obciążeń przez spągnice obudowy w płaszczyźnie zwichrowanej. Ponadto rozwiązanie zapewnia osiowe obciążenie hydaulicznego cylindra mechanizmu korekcyjnego.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia obudowę w widoku z boku, fig. 2 - spągnice obudowy w widoku z góry.

Obudowa składa się z dwóch sekcji A, B, z których każda ma stropnicę 1 połączoną przegubowo z końcami belek 2,3. Drugi koniec belki 2 jest połączony za pomocą cięgła 4 ze spągnicą 5, a belki 3 za pomocą cięgieł 6,7 mechanizmu lemniskatowego ze spągnicą 8. Spęgnice 5,8 są związane między sobą za pomocą prowadzącej belki 9 o kołowym przekroju poprzecznym, usytuowanej nad ich dolną powierzchnią. Belki 2, 3 są podparte hydraulicznymi stojakami 10, osadzonymi w spągnicach 5,8. Obudowa jest usztywniona za pomocą hydraulicznego cylindra 11 zamocowanego jednym końcem do stropnicy 1 a drugim do belki 3. Między spęgnicami 5, 8, sekcji A, B są usytuowane hydrauliczne cylindry 12 służące do przemieszczania obudowy wzdłuż chodnika. Hydrauliczny cylinder 12, jest zamocowany z jednej strony do spągnicy 5, 8 sekcji A a z drugiej do spągnicy 5, 8 sekcji B.

Między prowadzącymi belkami 9 sekcji A i B są usytuowane dwa korekcyjne mechanizmy 13, łączące belki 9 między sobą. Korekcyjny mechanizm 13 zawiera teleskopową prowadnicę 14, której część wysuwna jest połączona za pomocą przegubu 15 z uchwytem 16 przytwierdzonym do przesuwnej tuleji 17. Drugi koniec teleskopowej prowadnicy 14 jest zamocowany do nieprzesuwnej tuleji 18, a połączenie to jest wzmocnione żebrem 19. Tuleje 17, 18 są osadzone obrotowo na prowadzących belkach 9 sekcji A, B. Na prowadzącej belce 9 przynależnej do jednej sekcji A, B jest usytuowana przesuwna tuleja 17 oraz nieprzesuwna tuleja 18, przy czym każda z nich jest elementem innego korekcyjnego mechanizmu 13. Tak więc korekcyjne mechanizmy 13 są odwrócone względem siebie o 180°. Przesuwna tuleja 17 jest wielokrotnie krótsza od nieprzesuwnej tuleji 18.

Prowadząca belka 9 jest zaopatrzona w kołnierz 20 stanowiący powierzchnię oporową dla nieprzesuwnej tuleji 18.

Równolegle do teleskopowej prowadnicy 14 jest usytuowany hydrauliczny cylinder 21, którego tłoczysko jest połączone za pomocą przegubu 22 z uchwytem 16 przesuwnej tuleji 17, a jego drugi koniec jest zamocowany za pomocą przegubu 23 do uchwytu 24 przytwierdzonego do nieprzesuwnej tulei 18.

Hydrauliczny cylinder 21 może być zabudowany wewnątrz teleskopowej prowadnicy 14.

Po urobieniu kolejnego zabioru w ścianie i powstaniu potrzeby przesunięcia obudowy wzdłuż chodnika, za pomocą hydraulicznych stajaków 10 rabuje się sekcję B do utraty kontaktu ze

156 421 stropem. Rozsuwające się hydrauliczne cylindry 12, wsparte o spągnice 5, 8 sekcji A, przesuwają sekcję B do przodu. Równocześnie prowadząca belka 9 sekcji B przemieszcza się wewnątrz przesuwnej tuleji 17, zabudowanej na tej belce 9. Natomiast przesuwna tuleja 17 drugiego korekcyjnego mechnizmu 13 ślizga się po prowadzącej belce 9 sekcji A. Zmiana odległości między spągnicami 5, 8 sekcji A i B jest dokonywana za pomocą hydraulicznych cylindrów 21.

Dzięki obrotowemu osadzeniu tuleji 17,18, spągnice 5, 8 sekcji A, B mogą się przemieszczać względem siebie w płaszczyźnie pionowej, a przegub 15 umożliwia skręcanie się ich względem osi wzdłużnej obudowy.

Po dokonaniu korekcji poprzecznej i rozparciu sekcji B, rabuje się sekcję A przesuwając ją do przodu za pomocą hydraulicznych cylindrów 12. Przesuwna tuleja 17 pierwszego korekcyjnego mechanizmu 13 ślizga się po prowadzącej belce 9 sekcji B, a prowadząca belka 9 sekcji A przemieszcza się wewnąrz przesuwnej tuleji 17 drugiego korekcyjnego mechanizmu 13. Zmiana położenia spągnic 5, 8 sekcji A względem sekcji B jest dokonywana za pomocą hydraulicznych cylindrów 21.

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 5000 zł.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Obudowa skrzyżowania chodnika z wyrobiskiem ścianowym, zawierająca dwie sekcje połączone między sobą i prowadzone w sposób wymuszony względem siebie za pomocą co najmniej jednego hydraulicznego cylindra, a każda z sekwencji ma dwie spągnice połączone za pomocą prowadzącej belki, znamienna tym, że ma co najwyżej dwa korekcyjne mechanizmy (13) odwrócone względem siebie o 180°, łączące między sobą prowadzące belki (9) sekcji (A) i (B) obudowy, a każdy z nich z obu stron jest połączony obrotowo z prowadzącą belką (9) przy czym jedno z tych połączeń jest przesuwne a drugie nieprzesuwne.
2. 2. Obudowa według zastrz. 1, znamienna tym, że korekcyjny mechanizm (13) ma teleskopową prowadnicę (14) zamocowaną jednym końcem do przesuwnej tuleji (17) a drugim do nieprzesuwnej tuleji (18), a teleskopowej prowadnicy (14) jest przyporządkowany hydrauliczny cylinder (21) łączący tuleje (17) i (18).
3. 3. Obudowa według zastrz. 2, znamienna tym, że przesuwna tuleja (17) jest połączona za pomocą przegubu (15) z częścią wysuwną teleskopowej prowadnicy (14).
4. 4. Obudowa według zastrz. 2 albo 3, znamienna tym, że przesuwna tuleja (17) jest wielokrotnie krótsza od nieprzesuwnej tuleji (18).