Przedmiotem wynalazku jest jednostka obudowy dla podziemnych wyrobisk kopalnianych, majaca dolna czesc i stropnice przylegajace do stropu oraz ciegno laczace dana czesc i stropnice i majaca przynajmniej jeden stojak mogacy zmieniac swa dlu¬ gosc, podpierajacy tarcze oslonowa i/lub stropnice.W tego rodzaju jednostkach obudowy tarczowej stropnica zwykle, odpowiednio do przebiegu zloza, jest ustawiona w przyblizeniu równolegle do po¬ wierzchni przylegania dolnej czesci do spagu, przy czym ma ona pewna swobode ruchu aby mogla do¬ stosowac sie w pewnym zakresie do nierównosci stropu przy przesuwaniu do przodu. Przy zmianie polozenia stropnicy w kierunku pionowym, tarcza oslonowa na której zamocowana jest stropnica, wy¬ chyla sie wzgledem dolnej czesci, przez co nastepuje takze odpowiednia do tego wychylenia zmiana kata ustawienia stropnicy, w zwiazku z czym potrzebne jest specjalne urzadzenie nastawcze w celu umozli¬ wienia korygowania polozenia stropnicy. Ponadto niepozadanym jest aby przy przestawianiu kato¬ wym tarczy oslonowej w celu przestawienia w pio¬ nie stropnicy, nastepowalo jednoczesnie przemiesz¬ czenia zakresu swobodnego ruchu stropnicy, który jest z reguly ograniczony zderzakami.Celem wynalazku jest wyeliminowanie wyzej wy¬ mienionych wad i niedogodnosci.Dla osiagniecia tego celu postawiono sobie za zadanie skonstruowac taka jednostke obudowy tar¬ czowej, w której przy przestawianiu stropnicy 15 20 25 w pionie, specjalne dopasowywanie polozenia strop¬ nicy byloby zbyteczne, a ponadto istnialaby gwa¬ rancja, ze obreb swobodnego wychylania sie strop¬ nicy nie zmienialby swego polozenia wzgledem dolnej czesci spoczywajacej na spagu lub wzgledem stropu przy jakiejkolwiek zmianie polozenia strop¬ nicy w kierunku pionowym.Zadanie to zostalo rozwiazane wedlug wynalazku przez skonstruowanie przesuwnej jednostki obudo¬ wy tarczowej wspomnianego na wstepie typu, której istota polega na tym, ze ma element kieru¬ jacy, z którym jest polaczona stropnica i który przy pionowym przesunieciu stropnicy przez tarcze oslo¬ nowa i ciegno jest prowadzony równolegle lub pra¬ wie równolegle. Stropnica zgodnie z wynalazkiem jest polaczona wychylnie z elementem kierujacym w ograniczonym zakresie katowym.Element kierujacy w polaczeniu z mechanizmem prostowodowym sprzyja szczególnie zastosowaniu takiej stropnicy, która nie wystaje w przestrzen wyrobiska do tylu za tarcza oslonowa, co jest szczególnie korzystne ze wzgledu na skuteczne za¬ pobieganie wpadaniu odlamów skalnych do przes¬ trzeni przodka. Celowym jest jesli przy tym tarcza oslonowa stanowi jeden z elementów kierujacych stropnicy. Korzystne jest równiez gdy element kie¬ rujacy jest polaczony ze stropnica i/lub z tarcza oslonowa.W wielu przypadkach jest celowym sztywne po¬ laczenie elementu kierujacego ze stropnica. W ta- 108 8033 kich przypadkach uzyskuje sie mozliwosc przechy¬ lenia sie stropnicy w pewnym ograniczonym zakre¬ sie przez umozliwienie swobodnego wychylania sie elementu kierujacego w pewnym ograniczonym za¬ kresie. Aby zapewnic taka mozliwosc ograniczonego wychylania sie elementu kierujacego polaczenie prostowodowe dla elementu kierujacego moze po¬ siadac pewien luz. Ten luz w polaczeniu prostowo- dowym moze byc uzyskany w rozmaity sposób.Jedna z korzystnych mozliwosci uzyskania takiego luzu jest na przyklad wykonanie jednego z ramion mechanizmu prostowodowego w postaci elementu o zmiennej dlugosci w pewnym zakresie albo tez poprzez umozliwienie zmiany polozenia jednego z punktów obrotu wzglednie przegubu w tym po¬ laczeniu prostowodowym. Trzeba jeszcze wspom¬ niec takze, ze pojecie polaczenia prostowodowego nalezy tutaj rozumiec w szerokim zakresie, to jest, ze zamiast stalych ramion lub ciegien mozna tutaj takze zastosowac ciegla elastyczne w postaci lin iub lancuchów.Przedmiot wynalazku jest przedstawiony przy¬ kladowo na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia jednostke obudowy tarczowej, w której stropnica - opiera sie na elemencie kierujacym za posrednic¬ twem sprezyny, fig. 2 — jednostke obudowy tar¬ czowej, w której stropnica polaczona jest z elemen¬ tem kierujacym nastawnie za posrednictwem silow¬ nika, fig. 3 — jednostke obudowy tarczowej, w któ¬ rej element kierujacy stanowi jedna czesc ze strop¬ nica, fig. 4 — jednóstke-obudówy tafczbwej Z ele¬ mentem kierujacym wydluzonym w kierunku pros¬ topadlym do sciany, fig. 5 — jednostke obudowy tarczowej wedlug fig. 4, gdzie zastosowano tak zwana stropnice przesuwna, fig. 6 — jednostke obu¬ dowy tarczowej o ograniczonej mozliwosci wychy¬ lania elementu kierujacego* w której element kie¬ rujacy jest polaczony sztywne ze stropnica, fig. 7 — jednostke obudowy tarczowej ze stropnica zagie¬ ta pod katem , fig. 8 J jednostke obudowy tar¬ czowej z tarcza oslonowa, która jest polaczona ru¬ chomo z dolna czescia przyspagewa} fig; 9 — je¬ dnostke obudowy tarczowej z tarcza oslonowa po¬ laczona z dolna czescia za pomoca podwójnego po¬ laczenia wahaezowego, fig: 10 — jednostke obudo¬ wy tarczowej majaca stale oslony zamiast tarcz oslonowych polaczonych przegubowo z dolna czes¬ cia przyspagowai Na wszystkich figurach rysunku pokazano czesci tylko najistotniejsze dla zrozumienia istoty wyna¬ lazku* We wszystkich przypadkach tndzna dollbny- wac uzupelnien i modyfikacji aby uzyskac okreslo¬ ny cel, na przyklad poprzez kombinacje z innymi mozliwosciami wykonania.W przykladzie wykonania przedstawionym ha fig. 1, do dolnej czesci 11 jest zamocttwana prze¬ gubowo tarcza eslohewa 12, która drugim swym koncem jest polacz&na przegubowo ze stropnic^ iub oslona przystropowa 11 Ponadto iarefca §slbn©Wa II i stropnica 11 sa poleczone przegubowo z elemen¬ tem kierujacym 14, który za posrednictwem eiCghd 10 jest polaczony z dolna, czescia U* Tarcza od¬ nowa 12 i ciegno 15 tworza polaczenie dzwigniowe w postaci równoleglewodu, które gwarantuje, ze element kierujacy przy zmianach polozenia tarczy 803 4 oslonowej, koniecznych przy przestawianiu strop¬ nicy 13 w kierunku pionowym, zachowuje zasad¬ niczo jej polozenie i ustawienie w stosunku iio po¬ wierzchni przylegania 111 dolnej czesci 11 do spagu. 5 Jesli wiec tarcza oslonowa 12 przy zmianie polo¬ zenia pionowego stropnicy 13 jest wychylana w jed¬ nym lub drugim kierunku przez stojak hydrauliczny 16 podpierajacy stropnice i tarcze oslonowa oraz polaczony przegubowo z jednej strony z tarcza id oslonowa 12, a z drugiej strony z dolna czescia, to polozenie elementu kierujacego 14 w stosunku do stropnicy jest jednakowe przy kazdym polozeniu stropnicy. Oznacza to, ze kat 134, bedacy miara swobody ruchu stropnicy 13, pozostaje taki sam 15 we wszystkich polozeniach tarczy oslonowej. Strop¬ nica 13 wiec we wszystkich swych polozeniach w kierunku pionowymi moze sie wychylac ó taki sam kat wzgledem punktu obrotu 123 pokonujac opór sprezyny podpierajacej 17, która wraz z ele- 20 mentem kierujacym 14 Ustala normalne polozenie stropnicy 13.Przyklad wykonania przedstawiony na fig. 2 od¬ powiada zasadniczo przykladowi z fig. 1. Dolna czesc 21 jest polaczona z elementem kierujacym 24 M z jednej strony przez tarcze oslonowa 22, a z dru¬ giej strony przez ciegna 25 w celu utworzenia pro¬ wadzenia równoleglowodowego. W miejseu pola¬ czenia 223 pomiedzy tarcza oslonowa 22 i elemen¬ tem kierujacym 24 jest takze zamocowana przegu- io bowo stropnica 23. Tutaj znowu do podparcia tar¬ czy oslonowej i stropnicy sluzy hydrauliczny sto¬ jak 26. Stropnica 23 opiera sie na elemencie kierujacym 24 za posrednictwem cylindra nastawczego 27, który jest polaczony przegubowo 35 z jednej strony z elementem kierujacym 24, a z drugiej strony ze stropnica 23. Taka postac wy¬ konania odznacza sie zaleta polegajaca na tym, ze przy praktycznie Wszystkich istotnych katach usta-^ wienia stropnicy 23 czynna dlugosc ramienia dzwi- « griieowego 234, a tym samym moment nastawezy stropnicy nie zmienia sie jak to mialo miejsce w dotychczas znanych Ukladach, gdzie cylinder na¬ stawszy dla stropnicy jest polaczony z tarcza Osló^ nowa.« W przykladzie wykonania przedstawionym na fig. 3, stropnica i element kierujacy tworza jedna ca¬ losc, przy czyrh element kierujacy stanowi tylna czesc 334 stropnicy 31 Ta Stropnica 33 jeSt pola¬ czona przegubowa z tarcza oslonowa 32, która ze 50 swej strony jest zamocowana przegubowo d5 dolnej czesci 31. DO prowadzenia Stropnicy 33 sluzy tutaj polaczenie dzwigniowe, skladajace sie z kilku cie¬ gien 351, 3*2, 3$3, majace jedno z ciegien 351 po¬ laczone z dolna czescia i laczaee sie z cieglem po¬ ra srednim 352 polaczonym z tarcza oslonowa 32, do której z kbiei, za posrednictwem ciegna 392 jest zamocowane przegubowo ciagnó podpierajace 353, którego przeciwny koniec laczy sie z tyma czescia 334 stropnicy, stanowiaca element kierujacy. Po¬ ra lozenia miejsc polaczen przegubowych i dlugosci ramion dzwigni polaczenia dzwigniowego 351, 352, 353 sa tak dobrane, ze ptty wychylaniu tarczy oslo¬ nowej 32 uzyskuje sie prowadzenie równolegloWo- dowe dla stropnicy 33* Aby przy tym rozwiazaniu ra zapewnic stropnicy pewna swobode ruchu, ciegnomm podporowe 35? jest polaczone z czescia 3S4 strop¬ nicy, stanowiaca element kierujacy z zachowaniem pewnego luzu, który jest w danym przypadku utwórzony.przez podluzny otwór 331, w którym jest prowadzony, przykladowo za posrednictwem wodzika 332 czop przegubu ciegna podporowego.Wodzik,ten jest obciazony dwiema sprezynami 333 dzialajacymi w przeciwnych kierunkach w celu zapewnienia powrotu stropnicy do normalnego po¬ lozenia. Sila podporowa pochodzi od stojaka hy¬ draulicznego 36, który jest polaczony górnym koncem z elementem posrednim 37 przenoszacym nacisk, który swym wolnym koncem przylega do stropnicy 33.Przyklad wykonania przedstawiony na fig. 4, w którym element kierujacy ma postac wydluzona i stanowi jednoczesnie górna przystropowa tarcze oslonowa nadaje sie szczególnie tam, gdzie zalezy na uzyskaniu duzych przekrojów wentylacyjnych.Element kierujacy 44 jest tutaj znowu polaczony z dolna czescia 41 za posrednictwem polaczenia dzwigniowego, utworzonego przez tarcze oslonowa 42 i ciegno 45, zas stojak podporowy 46 polaczony jest bczpos^ednib z elementem kierujacym 44. T)o przedniego kónca elementu kierujacego 44 jest za¬ mocowana stropnica 4S, jak zwykle w sposób pb- zwaiajacy na swobodne wychylenie w Ograniczo¬ nym zakresie katowym.Postac wykonania pokazana na fig. 4 mozna korzystnie zmodyfikowac w sposób pokazany ha fig. 5. Przyklad wykonania pokazany na fig. 5 pod wzgledem najistotniejszych jego czesci odpowiada pokazanemu na fig. 4. Dolna czesc 51 jest polaczdna z elementem kierujacym 54 za pomoca tarczy oslonowej 52 i ciegna 55, przy czym element kieru¬ jacy ma tutaj postac elementu skrzynkowego. Na elemencie kierujacym 54 zaczepiony jest hydrauli¬ czny stojak 56, który stanowi podparcie tego ele¬ mentu na dolnej czesci 51. W elemencie kierujacym 54 jest umieszczona teleskopowa wstawka 541 prze¬ suwana za pomoca cylindra hydraulicznego 57, do której zamocowana jest przegubowo stropnica 53.Dzieki mozliwosci przesuwania sie stropnicy 53 uzyskuje sie duze mozliwosci dopasowania jednostki obudowy tarczowej wykonanej wedlug tego przy¬ kladu.Na fig. 6 sa pokazane rózne mozliwosci rozwia¬ zania szczególów konstrukcyjnych, które oddzielnie lub w polaczeniu moga znalezc zastosowanie dla zapewnienia stropnicy mozliwosci swobodnego ru¬ chu w jedtiostkach obudowy tarczowej zbudowa¬ nych wedlug wynalazku, a zwlaszcza w tych przy¬ padkach, gdy ich stropnice stanowia jedna calosc z elementem kierujacym. Tak na przyklad dolna czesc 91 moze byc polaczona z elementem kieruja¬ cym, stanowiacym jedna calosc ze stropnica 03, za posrednictwem tarczy oslonowej 62 skladajacej sie z dwóch czesci prowadzonych teleskopowo j&lha w drugiej.Jedna czesc 621 dwuczesciowej tarczy oslonowej 62 jest polaczona z dolna czescia 61 spoczywajaca na spagu, podczas gdy druga czesc 622 zaczepiona jest na elemencie kierujacym 64. Obie czesci tar¬ czy oslonowej moga sie przesuwac wzgledem siebie w ograniczonym zakresie, a wielkosc tego przesu¬ niecia jest ograniczona przez zderzaki. Czesci tc sa utrzymywane za pomoca sprezyn 623 w poloze¬ niu posrednim tak, ze przesuwanie ich wzajemne obywa sie Wbrew dzialaniu tych sprezyn i W zwiaz- 5 ku z tym powoduje móMiwósc ograniczonych zmian dlugosci tafezy óslohdwej, co z kolei zapew¬ nia pewiia ograniczona swobode ruchu sttopttlcy.Ciegno 65 dolna czesc 61 i element fclerujacy 04 moga byc równiez wzajsmhte ze soba polaczone ii i tworzyc Wspólnie i tarcza oslonowa 42 prowadze¬ nie równoleglowodowe przy wykonaniu ciegna tó' z dwóch czesci 651 i 652 prowadzonych Jedna w drugiej. Itówniez tutaj zastosowane sa sprezyny '653 dla utrzymania polozenia posredniego obu ii czesci ciegna 65. Z drugiej strony równiez Jeden z przegubów prowadzenia dzwigniowego posiadac moze pewien luz jak to jest pokazafte na rysunku w przypadku pGlaezeriia przegubowego pomiedzy tarcza oslonowa 62 i elementem kierujacym 64.W elemencie kierujacym 64 znajduje sie podluz¬ ny otwór 641, w którym osadzony jest przesuwnie czop 624 przegubu tarczy oslonowej. Równiez tutaj polozenie posrednie, czyli wejsciowe, moze byc uzyskiwane za pomoca sprezyn nie pokazanych na * rysunku, które to "sprezyny odpowiadaja sprezynom 333 z przykladu wykonania pokazanego na fig. 3.Rozwiazania opisane w powolaniu sie na fig. 6 moga byc uzywane oddzielnie albo tez w róznych kombinacjach wzajemnych. W przykladzie tym * równiez znajduje sie stojak 66 podpierajacy strop¬ nice.Na fig. 7 pokazano przyklad Wykonania, w którym zastosowana jest stropnica 73 zagieta pod katem u i polaczdna przegubowo z górnym koncem tarczy oslonowej 7B, zamocowanej przegubowo do dottie] czesci Tli Element kierujacy 74 jest W tym przy-' padku polaczony przegubowo z taresa oslonowa w miejscu znajdujacym sie ponizej miejsca jej H polaczenia ze stropnica i jest ponadto polaczony z dolna czescia 71 za pomoca ciegna 75. Element ten podpiera jedynym swym koncem stropnice. Za po¬ srednictwem elementu kierujacego 74 stropnica 73 jest podpierana przez stojak podporowy 76; SWo- 41 boda ruchu stropniey jest zapewniona dzieki po¬ dluznemu otworowi 741 w elemencie kierujacym 74.Poprzez wygiecie stropnicy 73 pod. katem zostaje zmniejszona powierzchnia oporowa stropnicy, przfei co zwieksza sie dopuszczalne obciazenie obudowy gg przy takiej samej sile podporowej stojaka..W pfzykladzle wykonania przedstawionym ha fig. 8, ciegno M laczy dolna czeic 81 z tylna czescia fci, stropnicy S3, tworzaca etem^nt kierujacy, tarcia oslonowa ba, skladajaca sle z dwtfch cz^scl póla= »¦ czónyCh wzajemnie ze sbba teleskopowo jest ns swym górnym koncu polaczona z elementem Jfctótu- jaeym 14, a dohrjrm swyih koncem z ciegfleni 8li, polaczonym z koifel z dolna czescia spoczywajaca na spagu, którego punkt zamocowania przegubowego ol do dolnej czesci lezy przed punktem zamocowania ciegna 85. Ciegno 85 i ciegno 811 sa wzajemnie ze soba polaczone przegubem przesuwnym 812. Do podparcia stropnicy 83 sluzy stojak 86. Takie roz¬ wiazanie ma na celu utrzymanie mozliwie naj- w mniejszej odleglosci pomiedzy krawedzia stropnicy108 803 8 i czolem, przodka przy zmianie polozenia piono¬ wego stropnicy.W przykladzie wykonania przedstawionym na fig. 9, tarcza oslonowa 92 jest polaczona z dolna czescia 91 za pomoca dwóch wahaczy 911, 912, przy czym ta postac wykonania sluzy dla uzyskania w przyblizeniu pionowego przemieszczania przed¬ niej krawedzi stropnicy 93 przy przestawianiu stropnicy w pionie. Równiez i przy takim rozwiaza¬ niu tarcza oslonowa 92 moze byc polaczona z ele¬ mentem kierujacym 94 wedlug wynalazku, który jest z kolei polaczony poprzez ciegno 95 z waha¬ czem laczacym 912, który laczy sie z dolna czescia jednostki obudowy, spoczywajaca na spagu.Podpieranie stropnicy 93 dokonuje sie za pomoca stojaka 96 dzialajacego przez element kierujacy 94.W przykladzie wykonania pokazanym na fig. 10 element kierujacy 104, który znowu jak w przy¬ kladzie z fig. 5, jest wykonany w postaci profilu skrzynkowego, jest prowadzony za pomoca ukladu dzwigniowego, który jest utworzony przez dwa krzyzujace sie ciegna 102 i 105, z których jedno 102 jest polaczone przegubowo z elementem kie¬ rujacym 104, a drugie 105 z dolna czescia 101. Oba ciegna polaczone sa ze soba przegubowo w punkcie 145 ich skrzyzowania. Wolny koniec ciegna 102 jest prowadzony przesuwnie w prowadnicy 1011, znaj¬ dujacej sie w dolnej czesci 101, podczas gdy drugie ciegno 105 przylega slizgowo do spodniej powierz¬ chni elementu kierujacego. Przy tym koncu ciegna 105, jest zaczepiony do niego stojak podporowy 106.Stropnica 103 jest prowadzona przesuwnie w ele¬ mencie kierujacym 104 w sposób opisany juz przy omawianiu przykladu z fig. 5. Polaczenie dzwig¬ niowe pomiedzy dolna czescia 101 i elementem kie¬ rujacym 104 stanowi równoleglowodowe prowadze¬ nie dla stropnicy 103, przy którym przednia kra¬ wedz stropnicy przemieszcza sie pionowo. Zamiast tarczy oslonowej zastosowano tutaj oslony 108, 107.Zastrzezenia patentowe 1. Jednostka tarczowej obudowy dla podziem¬ nych wyrobisk w kopalniach, majaca dolna czesc i stropnice przylegajaca do stropu oraz laczace dol¬ na czesc i stropnice i przynajmniej jeden stojak majacy zmieniac swa dlugosc, sluzacy do bezpos¬ redniego lub posredniego podpierania stropnicy, znamienna tym, ze ma element kierujacy (14, 24, 334, 44, 54, 64, 74, 84, 94, 104), z którym jest pola¬ czona stropnica (13, 23, 33, 43, 53, 63, 73, 83, 93, 103) i który przy pionowym przesunieciu stropnicy przez tarcze oslonowa (12, 22, 32, 42, 52, 62, 72, 82, 92) i ciegno (15, 25, 351, 352, 353, 45, 55, 65, 75, 85, 95, 102, 105) jest prowadzony równolegle lub prawie równolegle. 2. Jednostka wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze stropnica (13, 23, 43, 53, 73, 93, 103) jest polaczona 20 25 wychylnie z elementem kierujacym (14, 24, 44, 54, ,74, 94, 104) w ograniczonym katowym zakresie. 3. Jednostka wedlug zastrz. 2, znamienna tym, ze tarcza oslonowa (12, 22, 32, 42, 52, 62, 72, 5 82, 92) stanowi jeden z elementów kierujacych stropnicy (13, 23, 33, 43, 53, 63, 73, 83, 93). 4. Jednostka wedlug zastrz. 1, znamienna tym, ze element kierujacy (14, 24, 334, 44, 54, 64, 74, 84, 94) jest polaczony ze stropnica (13, 23, 33, 43, 53, 63, 73, 10 83, 93) i/lub z tarcza oslonowa (12, 22, 32, 42, 52, 62, 72, 82, 92). 5. Jednostka wedlug zastrz. 4, znamienna tym, ze stropnica (33, 63, 83) jest polaczona sztywno z ele¬ mentem kierujacym (334, 64, 84). 15 6. Jednostka wedlug zastrz. 4, znamienna tym, ze element kierujacy (74) jest wychylny swobodnie w ograniczonym zakresie. 7. Jednostka wedlug zastrz. 4, albo 5, albo 6, znamienna tym, ze polaczenie dzwigniowe dla ele¬ mentu kierujacego (334, 64, 74) posiada wzdluzny otwór (331, 641, 741) lub czesc (621, 622, 623) lub czesc (651, 652, 653). 8. Jednostka wedlug zastrz. 7, znamienna tym, ze do likwidowania luzu polaczenia dzwigniowego przynajmniej w jednym kierunku ma sprezyne. 9. Jednostka wedlug zastrz. 1 albo 8, znamienna tym, ze tarcza oslonowa (62, 32) lub ciegno (65, 353) polaczenia' dzwigniowego maja zmienna dlugosc 30 w ograniczonym zakresie. 10. Jednostka wedlug zastrz. 9, znamiena tym, ze przynajmniej punkt polaczenia wodzika (332) ciegna (353), punkt polaczenia czopu (624) tarczy oslonowej (62) i punkt polaczenia otworu (741) ciegna (75) ma 35 zmienne polozenie w ograniczonym zakresie. 11. Jednostka wedlug zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, ze element kierujacy ma postac podluzna i stanowi jednoczesnie górna tarcze oslonowa. 40 12. Jednostka obudowy tarczowej wedlug zastrz. 4, znamienna tym, ze jeden z elementów kieruja¬ cych (64, 74, 84) jest polaczony z wygietym koncem stropnicy (63, 73, 83) a stojak (66, 76, 86) bezposred¬ nio podpiera te stropnice. 13. Jednostka wedlug zastrz. 1 albo 2, albo 4, znamienna tym, ze element kierujacy (44, 54, 94, 104) uksztaltowany jest jako górna tarcza oslonowa o ksztalcie podluznym. 50 14. Jednostka wedlug zastrz. 13, znamienna tym, ze na lub w elemencie kierujacym (54, 104) prowa¬ dzona jest przesuwnie wstawka (541) dla stropnicy (53, 103). 15. Jednostka wedlug zastrz. 14, znamienna tym, 55 ze element kierujacy (54, 104) jest uksztaltowany jako wydrazony, w którym umieszczona jest wstaw¬ ka (541), do której zamocowana jest przegubowo stropnica (53, 103). 45 601U8 SU3 334 3^W33^333 21 Fig. 8 Fig. 9 Fig.10108 803 43 42 "45 -46 Fig. V 41 - 624 641 64 LDA. Zakl. 2. Zam. 2368/80. 110 egz.Cena 45 zl PL