NL9001629A - Dunnefilm magneetkop. - Google Patents

Description

"Dunnefilm magneetkop"

De uitvinding heeft betrekking op een dunnefilm magneetkop voorzien van een kopvlak, voor samenwerking met een magnetisch registratiemedium, en een magnetisch juk, omvattende een magneto-weerstandselement en tenminste een fluxgeleider met een afmeting in een richting loodrecht op het kopvlak. Bij een magnetisch registratiemedium kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een magneetband.

Een dergelijke magneetkop is onder andere bekend uit JP 62-241119 (A). Bij deze bekende magneetkop grenst de fluxgeleider aan het kopvlak en omvat het magnetische juk naast de fluxgeleider en het magneto-weerstandselement een verdere fluxgeleider en een magnetisch substraat. Tussen het substraat en de aan het kopvlak grenzende fluxgeleider bevindt zich een leesspleet. Het is gebruikelijk bij dunnefilm magneetkoppen de breedte van de fluxgeleider gelijk te kiezen aan de spleetbreedte. Bij brede leesspleten, zoals die bijvoorbeeld voorkomen bij magneetkoppen voor het lezen van analoge signalen, treedt een ongewenst grote vervorming van het te lezen signaal op.

Een doel van de uitvinding is onder andere een dunnefilm magneetkop te verschaffen waarbij de vervorming van het te lezen signaal beduidend geringer is dan bij de bekende dunnefilm magneetkop. Hiertoe is de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de fluxgeleider onderverdeeld is in tenminste twee fluxgelei-derdelen, die in eenzelfde vlak gelegen zijn en over althans nagenoeg de gehele genoemde afmeting op afstand van elkaar gelegen zijn. Door de fluxgeleider op te delen worden in de fluxgeleider aanwezige mechanische spanningen gereduceerd, hetgeen tot verkleining van de vervormingen van het gelezen signaal leidt.

Een eenvoudig vervaardigbare en sterk mechanische spanningen -reducerende uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding is gekenmerkt doordat de fluxgeleiderdelen langs een scheidslijn over de gehele genoemde afmeting op afstand van elkaar gelegen zijn, welke scheidslijn zich loodrecht op het kopvlak uitstrekt. Hierdoor wordt een verdere verbetering van het gelezen signaal verkregen.

Een verdere uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding waarbij de fluxgeleider aan het kopvlak grenst en het juk een verdere fluxgeleider omvat, die, gezien in de richting loodrecht op het kopvlak, op afstand van de fluxgeleider gelegen is en waarbij het magneto-weerstandselement de beide fluxgeleiders magnetisch overbrugt, is gekenmerkt doordat ook de verdere fluxgeleider op corresponderende wijze met de eerstgenoemde fluxgeleider onderverdeeld is in tenminste twee verdere fluxgeleiderdelen. Uit experimenten is gebleken, dat ook in de verdere fluxgeleider mechanische spanningen optreden, die tot vervorming van het te lezen signaal leiden. Door ook deze verdere fluxgeleider onder te verdelen, worden ook deze mechanische spanningen en de hierdoor optredende vervormingen gereduceerd.

Hieronder zal de uitvinding nader worden toegelicht aan de hand van in figuren getoonde uitvoeringsvoorbeelden van de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding. Hierbij tonen:

Figuur 1 de structuur van een bekende dunnefilm magneetkop, Figuur 2 een doorsnede van de bekende dunnefilm magneetkop, Figuur 3 de structuur van een eerste uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding en

Figuur 4 de structuur van een tweede uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop volgens de uitvinding.

Figuur 1 toont de structuur van een bekende dunnefilm magneetkop en figuur 2 toont een doorsnede daarvan. De bekende magneetkop 1 is opgebouwd uit een magnetisch substraat 2 met daarop een niet-magnetische spleetlaag 3, een tegenkoppelgeleider 4 (bias-geleider), een eerste isolatielaag 5, een magneto-weerstandselement 6, een tweede isolatielaag 7 en een aan een kopvlak 8 grenzende fluxgeleider 9 en -gezien vanaf het kopvlak op afstand daarvan gelegen verdere fluxgelei-der 10. Het magneto-weerstandselement vormt een magnetische brug tussen de beide fluxgeleiders en vormt met deze en met het substraat een magnetisch juk. Hierbij overlappen uiteinden van de fluxgeleiders 9» 10 deels het magneto-weerstandselement 6. Tussen het substraat 2 en de aan het kopvlak grenzende fluxgeleider 9 bevindt zich een leesspleet, die door de spleetlaag 3 is opgevuld. Op het magneto-weerstandselement 6 zijn electrische geleiders 11 en 12 aangebracht voor aansluiting met signaalverwerkende middelen. De magneetkopstructuur is afgedekt met een dikke beschermlaag 13. Het is gebruikelijk bij dunnefilm magneetkoppen de breedte 14 van de fluxgeleider 9 gelijk te maken aan de spleetbreed-te. Er zijn echter ook magneetkoppen bekend waarbij de spleetbreedte kleiner is dan de breedte van de fluxgeleider. Dit is bijvoorbeeld het geval indien op het substraat een dikke spleetlaag is aangebracht, die ter plaatse van de te vormen spleet over een afstand, gelijk aan de breedte van de te vormen spleet, verdund is. Hierbij wordt de fluxgeleider op het verdunde deel aangebracht en bevinden de randen van de fluxgeleider zich op het dikke deel van de spleetlaag. De spleetbreedte wordt in dit geval bepaald door de afmeting van het verdunde gedeelte van de spleetlaag, de zogenaamde "gapgroove", en niet door de breedte van de fluxgeleider.

Echter in beide gevallen ontstaan bij brede fluxgeleiders, zoals die bijvoorbeeld aanwezig zijn bij magneetkoppen voor het lezen van analoge signalen, mechanische spanningen in de fluxgeleiders. Hierdoor treedt een vervorming van het te lezen signaal op. Om de mechanische spanningen te reduceren wordt de fluxgeleider onderverdeeld in fluxgeleiderdelen. Figuur 3 toont de structuur van een eerste uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop 20 volgens de uitvinding met een in fluxgeleiderdelen onderverdeelde fluxgeleider 21. De fluxgeleider 21 is langs denkbeeldige scheidslijnen 22 in fluxgeleiderdelen 23 verdeeld, die alle in één vlak gelegen zijn. De scheidslijnen 22 strekken zich loodrecht op het kopvlak 24 uit, waarbij uitsparingen 22a de fluxgeleiderdelen 23 over de gehele lengte 25 scheiden. Het is uit metingen gebleken, dat indien de fluxgeleider 21 uit één stuk van 600 pm breed, opgedeeld wordt in zes fluxgeleiderdelen 23, elk met een breedte 26 van 95 pm en gelegen op onderlinge afstanden 27 van 6 pm, een verbetering van de vervorming verkregen wordt van ongeveer 25 dB.

Bij dunnefilm magneetkoppen met een magneto-weerstands- ----- element, voor het lezen van bijvoorbeeld analoge signalen, wordt vaak een tegenkoppeling gebruikt om te voorkomen, dat de fluxgeleiders en het magneto-weerstandselement te ver uitgestuurd worden. Voorwaarde voor een goede werking van deze tegenkoppeling is, dat de signaaloverdracht van de leesflux naar magneto-weerstandselement 28 vergelijkbaar is met de overdracht tussen tegenkoppelgeleider 29 en het magneto-weerstandselement 28. Een fluxgeleider 9 uit één stuk (zie figuur 1), bijvoorbeeld 600 pm breed, kan slechts nauwelijks aan deze voorwaarde voldoen. Door de fluxgeleider geheel of gedeeltelijk op te splitsen kan aan deze voorwaarde zonder problemen worden voldaan en kan de beoogde verbetering van het te lezen signaal bereikt worden.

In figuur 4 is de structuur van een tweede uitvoeringsvorm van de dunnefilm magneetkop 30 volgens de uitvinding weergegeven.

Hierbij is zowel een aan het kopvlak 31 grenzende fluxgeleider 32 als een op afstand hiervan gelegen verdere fluxgeleider 33 onderverdeeld in fluxgeleiderdelen 34 respectievelijk verdere fluxgeleiderdelen 35. Deze verdere fluxgeleiderdelen 35 zijn over het grootste gedeelte van hun lengte 36 van elkaar gescheiden. Ook hier is het mogelijk de verdere fluxgeleiderdelen 35 over de gehele lengte 36 van elkaar te scheiden.

Opgemerkt wordt dat de uitvinding niet beperkt is tot de hier getoonde uitvoeringsvoorbeelden maar zich tot iedere mogelijke uitvoeringsvorm binnen het door de conclusies gedefinieerde kader uitstrekt. Zo is het niet noodzakelijk, dat de fluxgeleider aan het kopvlak grenst. De fluxgeleider kan ook op afstand van het kopvlak gelegen zijn, zoals bij de magneetkop, die bekend is uit US 4,617,600 het geval is. Ook is het niet nodig, dat het substraat van een magnetisch geleidend materiaal is. Het substraat kan niet-magnetisch zijn waardoor een magneetkop met slechts één pool (gevormd door de fluxgeleider) verkregen wordt, in plaats van met twee polen (gevormd door de fluxgeleider en het substraat). Ook kan in dit geval op het niet-magnetische substraat een magnetische laag aangebracht worden, die dan als tweede pool fungeert. De aanwezigheid van een tegenkoppelgeleider is ook niet noodzakelijk, deze kan eventueel weggelaten worden.

De scheidslijnen kunnen ook onder een andere hoek, dan een hoek van 90 graden, ten opzichte van het kopvlak verlopen. Ook scheidingen langs een gebogen scheidslijn of langs een scheidslijn met een -hoek erin kunnen toegepast worden. Het is ook mogelijk, dat bijvoorbeeld alleen de verdere fluxgeleider onderverdeeld is en dat de aan het kopvlak grenzende fluxgeleider niet onderverdeeld is. Ook hierdoor wordt al een verlaging van de vervorming van het te lezen signaal verkregen.

De hier getoonde uitvoeringsvormen van de dunnefilm magneet-kop volgens de uitvinding zijn alle van het zogenaamde "yoke"-type, waarbij het magneto-weerstandselement twee op afstand van elkaar gelegen fluxgeleiders overbrugt. De uitvinding kan echter ook toegepast worden bij dunnefilm magneetkoppen van het zogenaamde ”shielded,,-type, waarbij zich over het magneto-weerstandselement één doorlopende fluxgeleider bevindt. Een voorbeeld van een dergelijke kopconstructie is bekend uit US 4,729,048. De uitvinding kan ook toegepast worden bij dunnefilm magneetkoppen waarbij het leesgedeelte met het magneto-weerstandselement gecombineerd is met een inductief schrijf gedeelte zoals bijvoorbeeld in JP 62-145527 (A) wordt getoond.

Ook bij dunnefilm magneetkoppen, die geschikt zijn voor het lezen van digitale signalen, waarbij de spleetbreedte meestal kleiner is dan die bij dunnefilm magneetkoppen voor het lezen van analoge signalen, kan de uitvinding toegepast worden. Ook bij dunnefilm magneetkoppen met minder brede fluxgeleiders wordt door het onderverdelen van de fluxgeleiders een verbetering van het te lezen signaal verkregen.

Claims (3)

1. Dunnefilm magneetkop voorzien van een kopvlak, voor samen- werking met een magnetisch registratiemedium, en een magnetisch juk, omvattende een magneto-weerstandselement en tenminste een fluxgeleider met een afmeting in een richting loodrecht op het kopvlak, met het kenmerk, dat de fluxgeleider onderverdeeld is in tenminste twee flux-geleiderdelen, die in eenzelfde vlak gelegen zijn en over althans nagenoeg de gehele genoemde afmeting op afstand van elkaar gelegen zijn.

2. Dunnefilm magneetkop volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de fluxgeleiderdelen langs een scheidslijn over de gehele genoemde afmeting op afstand van elkaar gelegen zijn, welke scheidslijn zich loodrecht op het kopvlak uitstrekt.

3. Dunnefilm magneetkop volgens conclusie 1 of 2, waarbij de fluxgeleider aan het kopvlak grenst en het juk een verdere fluxgeleider omvat, die, gezien in de richting loodrecht op het kopvlak, op afstand van de fluxgeleider gelegen is en waarbij het magneto-weerstandselement de beide fluxgeleiders magnetisch overbrugt, met het kenmerk, dat ook de verdere fluxgeleider op corresponderende wijze met de eerstgenoemde fluxgeleider onderverdeeld is in tenminste twee verdere fluxgeleiderdelen .