NL8901595A - Elektrische koppeling bestaande uit onder water koppelbare delen. - Google Patents

Description

elektrische koppeling bestaande uit

ONDER HATER KOPPELBARE DELEN

De uitvinding heeft betrekking op een elektrische koppeling bestaande uit delen die onder water kunnen worden gekoppeld en ontkoppeld.

Veel onderwatertoepassingen vereisen het gebruik van elektrische koppelingen bestaande uit onder water koppelbare delen. Dit is in het bijzonder het geval bij apparatuur die permanent op de zeebodem is opgesteld, zoals die welke gebruikt wordt voor het winnen van olie en gas op zee. Elektrische koppelingen met onder water koppelbare/ontkoppelbare delen zijn vereist indien, bij bovengenoemde systemen, afzonderlijke delen moeten kunnen worden teruggehaald voor onderhoud en/of reparatie.

Het oudste type onderwater-koppeling is die van het pen-type (ook wel pen-pen-type of pen-bus-type genoemd). Dit type is compact en vrijwel transparant ten aanzien van zijn elektrische kenmerken. Dit type koppeling heeft echter dikwijls gefaald,· zowel in de praktijk als bij laboratoriumproeven, en men staat dan ook weifelend tegenover het gebruik ervan in onderzeesystemen met een lange levensduur. Uitgebreide analyse heeft aangetoond dat veel storingen en gebreken van koppelingen kunnen worden teruggevoerd tot het binnendringen van water in het gebied tussen de elektrische contacten van de koppelingdelen.

Overal waar het binnendringen van Water een spoor van (zee)waterlekkage veroorzaakt tussen twee metalen met een verschillend, elektrisch potentiaal, ontstaan elektrochemische processen die elektrochemische corrosie, gasontwikkeling en, uiteindelijk, de totale ontregeling van de koppeling kunnen veroorzaken. Het binnendringen van water in het gebied tussen de elektrische contacten wordt echter gezien als een fundamenteel probleem in het geval van onder water koppelbare koppelingen van het pen-type, omdat dit het gevolg kan zijn van de geringste beschadiging aan afdichtingen tijdens het samenvoegen. Een dergelijke beschadiging kan gemakkelijk worden veroorzaakt door kleine deeltjes, zoals zandkorrels.

Een ander type koppeling is de capacitieve koppeling. Deze is uiterst betrouwbaar, hetgeen te danken is aan het principe van het gebruik maken van de aanwezigheid van, (zee)water tussen de elektrische contacten als dielektrisch medium, in plaats van te trachten dit te vermijden. Verder is dit type zeer doelmatig en eenvoudig te construeren.

Een doel van de onderhavige uitvinding is het verschaffen van een onder water koppelbare elektrische koppeling voor een breed gebied van elektrische vermogens. De uitvinding heeft ook ten doel de gunstige elektrische kenmerken van de elektrische onderwater-koppeling van het pen-type te combineren met de betrouwbaarheid van de capacitieve koppeling. Een ander doel van de uitvinding is het verschaffen van een onderwater-koppeling die bestand is tegen enige lekkage langs de afdichtingen tussen de koppelingdelen.

Nog een ander dóel' van de uitvinding is het verbeteren van capacitieve koppelingen teneinde op de juiste wijze rekening te houden met de lekstroom die het gevolg is van gebrekkige afdichtingen tussen de koppelingdelen.

De elektrische koppeling volgens de onderhavige uitvinding omvat twee van elkaar scheidbare delen. Elk koppelingdeel omvat ten minste één elektrisch contact dat gevat is in een lichaam van elektrisch isolatiemateriaal, waarbij genoemd contact op zodanige wijze elektrisch verbonden kan worden met een elektrisch contact van het andere koppelingdeel, dat de oppervlakken van de omringende lichamen van elektrisch isolatiemateriaal naar elkaar toe zijn gekeerd. Verder omvat ten minste één van de koppelingdelen een holle ruimte, die in genoemd oppervlak gevormd is nabij genoemd contact, een gebogen metalen scherm, dat ten minste een deel van de wand van de holle ruimte in de nabijheid van het elektrische contact bedekt, en middelen voor het aanpassen van de elektrische potentiaal van genoemd scherm aan de elektrische potentiaal van het aangrenzende elektrische contact van hetzelfde koppelingdeel.

In een geschikte uitvoeringsvorm van de uitvinding is het gebogen metalen scherm, of zijn de gebogen metalen schermen, toegepast in combinatie met een capacitieve koppeling. Elk koppelingdeel omvat ten minste één elektrisch contact dat gevormd wordt door een elektrode die gevat is in een lichaam van een elektrisch isolatiemateriaal, waarbij genoemd contact of genoemde elektrode zodanig is geplaatst, dat wanneer het ene koppelingdeel in het andere koppelingdeel wordt gestoken, de contacten of elektroden van beide koppelingdelen naar elkaar toe zijn gericht, waarbij een holle ruimte gevuld met zeewater of enig ander geleidend medium tussen de delen wordt overgelaten. Bovendien is het zo dat, wanneer de beide koppelingdelen aan elkaar zijn gekoppeld, de oppervlakken van de omringende lichamen van elektrisch isolatiemateriaal naar elkaar toe zijn gericht.

De uitvinding zal thans nader worden toegelicht aan de hand van de bijbehorende tekeningen, waarbij:

Fig. 1 een conventionele onder water koppelbare koppeling toont,

Fig. 2 een detail toont van de elektrische contacten van de in Fig. 1 getoonde koppeling,

Fig. 3 een detail toont van een koppeling volgens de uitvinding, waarbij de contacten van beide koppelingdelen elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm van nagenoeg gelijke grootte, Fig. 4 een detail toont van een variant, waarbij de contacten van beide koppelingdelen elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm van verschillende grootte,

Fig. 5 een detail toont van een variant, waarbij de contacten van slechts één van beide koppelingdelen elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm,

Fig. 6 een detail toont van een paar gebogen metalen schermen van een koppeling volgens de uitvinding,

Fig. 7 een koppeling volgens de uitvinding toont welke drie elektrische contacten omvat,

Fig. 8 een koppeling volgens de uitvinding toont welke een intredend en een ontvangend elektrisch contact omvat,

Fig. 9 een detail toont van een capacitieve koppeling volgens de onderhavige uitvinding, waarbij de contacten van béide koppelingdelen elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm van nagenoeg gelijke grootte,

Fig. 10 een detail toont van een variant van een capacitieve koppeling, waarbij de elektroden van slechts één koppelingdeel elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm,

Fig. 11 een capacitieve koppeling volgens de uitvinding toont, welke twee stellen van cilindrische elektroden omvat, waarbij de elektroden van het intredende deel elk voorzien zijn van een gebogen metalen scherm, dat een integrerend deel van de elektrode is, en

Fig. 12 een capacitieve koppeling volgens de uitvinding toont, welke één stel naar elkaar toe gerichte elektroden omvat, waarvan er één omringd is door een gebogen metalen scherm dat een integrerend deel van de elektrode is.

Fig. 1 toont een conventionele, cilindervormige, uit twee contacten bestaande koppeling van het pen-type. De oppervlakken 10, 11 en 12 tussen de twee koppelingdelen zijn op zodanige wijze nauwkeurig passend gemaakt, dat de contactparen 2,6 en 3,7 voldoende ten opzichte van elkaar en ten opzichte van het (zee)-water zijn afgedicht. Gewoonlijk wordt dit bereikt door gebruik te maken van veerkrachtige isolatie-elementen, zoals rubber afdichtingen. In de praktijk kan een geringe beschadiging van de afdichtingen echter al lekkage van elektrische stroom tussen de contacten veroorzaken. Fig. 1 zal thans in, detail worden besproken. Het intredende deel 1 is voorzien van contactringen 2 en 3. Het ontvangende deel 5 heeft ook twee contactringen 6 en 7, welke, wanneer het intredende koppelingdeel 1 in het ontvangende deel 5 wordt gestoken, in contact zijn met de contactringen 2 en 3 van het intredende koppelingdeel 1. Via kabel/koppelingbeëin-digingsvoorzieningen (niet getoond) zijn de contactringen 2,3 en 6,7 inwendig verbonden met, respectievelijk, stroomkernen 13,14 en 15,16 van de elektrische kabels 4 en 8. Teneinde te zorgen voor een goed contact, is één contactring per paar voorzien van een veerkrachtig element. Dit is in de techniek bekend en zal niet nader worden toegelicht. Het ontvangende koppelingdeel 5 is voorzien van een kanaal 9 teneinde het mogelijk te maken dat tijdens het samenvoegen water uit het ontvangende deel wordt af gevoerd. Teneinde de contactparen 2,6 en 3,7 ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de omgeving voldoende te isoleren, dient een toereikende afdichting aanwezig te zijn. Deze afdichting moet worden verkregen van de oppervlakken 10, 11 en 12, die voorzien zijn van afdichtingen (niet afzonderlijk getoond) . In de praktijk echter zal een geringe beschadiging van de afdichting al lekkage van elektrische stroom tussen de contacten veroorzaken.

De onvolkomen afdichting tussen het intredende en het ontvangende koppelingdeel is in Fig. I symbolisch aangegeven door een ringvormige ruimte tussen de twee delen.

Een detail van Fig. 1, dat een deel van de contactringen en de omringende afdichtingen toont, is weergegeven in Fig. 2. De afdichting 11 tussen de twee contactparen 2,6 en 3,7 is onvolkomen, en eventueel aanwezig (zee)water tussen de twee oppervlakken leidt ertoe dat er elektrische stroom weglekt tussen de contactparen. De elektrische stroom, die de weg van de minste weerstand volgt, concentreert zich in de gebieden 15 en 16, waardoor plaatselijk hoge veldsterkten bij de grenslaag tussen het metaal en het (zee)water worden veroorzaakt. Dit zal uiteindelijk door elektrochemische corrosie tot een defecte koppeling leiden.

Zoals reeds eerder uiteengezet, kan een geringe beschadiging van een afdichting al lekkage van elektrische stroom veroorzaken. De onderhavige uitvinding heeft derhalve betrekking op een methode waarmee de koppeling kan worden voorzien van middelen die erop gericht zijn een dergelijke lekkage te overleven. Het principe is getoond in Fig. 3. Deze figuur toont, evenals Fig. 2, een dwarsdoorsnede van de grens tussen het intredende deel 18 èn het ontvangende deel 19 van de koppeling. Verder toont de figuur contactparen 20,21 en 22,23 en de afdichting 28 daartussen. Bovendien zijn beide koppelingdelen voorzien van gebogen metalen schermen 24, 25, 26 en 27 welke, hetzij direct hetzij via een gelijkstroombron, verbonden zijn met de contactringen 20 tot en met 23, en wel als volgt: 25 is verbonden met 21, 24 met 20', 27 met 23 en 26 met 22. Indien er stroomlekkage plaatsvindt over de afdichting 28, zal het zich niet langer concentreren op kleine gebieden van de contactparen 20,21 en 22,23, maar zal deze stroom weglekken tussen de metalen schermen 24 tot en met 27. De buiging van deze schermen is zodanig gekozen, dat er boven de metaaloppervlakken een nagenoeg constante stroomdichtheid wordt verkregen. Door het kiezen van het juiste materiaal, de juiste frequentie en het juiste specifieke oppervlak van de schermen 24 tot en met 27, kan een ontwerp worden bereikt dat lekkage van een wisselstroom over de afdichting 28 gedurende lange perioden, overleeft, terwijl daarbij praktisch geen elektrochemische degradatie optreedt. Aangezien de toelaatbare stroomdichtheid bij een metaal/elektrolyt-grensvlak toeneemt met de gebruikte frequentie, Zal de minimum schermgrootte afnemen met de frequentie.

De contactringen en de daarmee overeenkomende schermen zoals getoond in Fig. 3, kunnen rechtstreeks, op galvanische wijze, worden gekoppeld, of via een gelijkstroombron. De directe koppeling is het eenvoudigst, maar vereist aandacht met betrekking tot elektrochemische corrosie. Zulke corrosie kan worden vermeden door: (1) het kiezen van metalen die verenigbaar zijn ten aanzien van hun potentiaal in (zee)water. Beperkingen zijn dat goud de voorkeur kan genieten als contactmateriaal en een ander metaal de voorkeur geniet als materiaal voor de schermen. Er wordt echter vanuitgegaan dat men goud kan legeren met zilver, waardoor het verenigbaar wordt met andere metalen.

Een andere mogelijkheid is dat de schermen gemaakt worden van hetzelfde materiaal als dat van de contactringen, bijvoorbeeld goud (of een ander materiaal met een goudlaag). In dat geval is het mogelijk de contactringen en de elektroden als één geïntegreerd deel te maken.

(2) het aanbrengen van een extra afdichting tussen de contactringen en de schermen. De locatie van deze afdichtingen is aangegeven met de cijfers 30 en 31.

Een alternatief kan zijn om het potentiaalverschil tussen de metalen van de contactringen en de schermen te compenseren door het toevoegen van een externe gelijkstroombron. De gelijkstroom-bronnen kunnen worden geplaatst aan het andere eind van de kabels 4 en 8 in Fig. 1 indien deze kabels voorzien zijn van extra geleiders voor de schermen» Hierdoor wordt de koppeling echter nog complexer en ontstaat er het probleem van mogelijke spanningsverschillen over de tegenover elkaar opgestelde schermen (bijvoorbeeld 24 en 25) vanwege het verschil in de gelijkstroom-bronnen aan de kabeleinden. Daarom wordt directe koppeling geprefereerd.

In Fig. 3 is te zien dat de schermen 24 en 26 ongeveer dezelfde grootte hebben als de schermen 25 en 27. In de praktijk kunnen verschillende afmetingen worden gekozen, zoals getoond in Fig. 4. Scherm 37 is aanzienlijk kleiner dan scherm 38.

Het kan zelfs de voorkeur genieten dat slechts één van de koppelingdelen wordt uitgerust met schermen. Zulk een variant is getoond in Fig. 5. In dit specifieke geval heeft alleen het intredende deel 39 holle ruimten 40 en 41 met schermen 42 en 43. Het ontvangende koppellngdeel 44 heeft een cilindrisch afdich-tingsoppervlak 45. Een dergelijke constructie vereenvoudigt het reinigen van het ontvangende deel, bijvoorbeeld door een waterstraal. Bovendien is het intredende deel dikwijls het terughaal-bare deel in een onderwater-opstelling. Derhalve bevinden de enige beschermende, gebogen metalen schermen zich in het terug-haalbare deel, en zij kunnen worden geïnspecteerd en, indien nodig, worden vernieuwd.

Zoals in het voorafgaande is aangegeven, is de buiging van de schermen zodanig gekozen dat een nagenoeg constante stroomdichtheid over de metaaloppervlakken wordt verkregen. Teneinde grenseffecten te vermijden, kunnen de randen van de schermen 34 (in Fig. 3) worden afgerond (niet getoond). Indien de afdichting 28 een plat vlak zou zijn, dan zou de ideale dwarsdoorsnede van de schermen 24,25 en 26,27 een cirkelvormige sector vormen met de grenzen 32 en 33 van de afdichting 28, waarbij de holle ruimten 35 en 36 samenvallen met het centrum van de cirkels.

In de praktijk heeft het vlak van de afdichting 28 een cilindrische vorm en is in benedenwaartse richting omgebogen. Dit heeft tot gevolg dat de optimale dwarsdoorsnede iets verschilt van een echte cirkel. Fig. 6 toont de werkelijke dwarsdoorsnede 50 van de schermen vergeleken met de zuivere cirkelvormige sector 51..

Het materiaal waarvan de schermen worden gemaakt moet bestand zijn tegen, bij voorkeur, de hoogst mogelijke stroomdichtheden bij het metaal/(zee)water-grensvlak. Verschillende metalen en legeringen zijn geschikt, zoals titaan, goud, platina, Hastelloy-C en Monel. Teneinde maximaal toelaatbare stroomdichtheden te verkrijgen, wordt aanbevolen de metaaloppervlakken van de schermen te zandstralen, waardoor het effectieve oppervlak zo groot mogelijk wordt gemaakt. Toelaatbare stroomdichtheden voor 2 gezandstraald titaan kan 8, 80 en 800 mA/cm zijn, bij respectievelijk 50, 1000, en 10.000 Hz.

Uit Fig. 3 is het duidelijk dat, bij het loskoppelen van de koppeling, de holle ruimten 36 en 35 zichtbaar worden in, respectievelijk, het intredende en het ontvangende deel. Men kan overwegen deze holle ruimten te vullen met enig poreus materiaal, waarbij het binnendringen van (zee)water wordt toegelaten, teneinde te voorkomen dat de holle ruimten worden opgevuld met bijvoorbeeld gruis. Een poreus materiaal tussen twee metalen elektroden in een elektrolyt vertraagt de ionenoverdracht en dientengevolge de elektrochemische corrosie, welke bekend is uit de elektrochemie. Het gebruik van dit poreuze materiaal heeft echter twee nadelen: (1) het materiaal kan vuil worden. Het zal moeilijk te reinigen zijn, aangezien stof en vet in het poreuze materiaal zullen binnendringen en de poriën zullen verstoppen, waardoor de schermen ineffectief worden gemaakt. (2) De conditie van de schermen kan niet meer worden onderzocht. Derhalve verdient het in het algemeen de voorkeur de holle ruimten open te laten en ze voorafgaand aan installatie te reinigen.

Fig. 7 toont een driefasen-uitvoering van de koppeling volgens de onderhavige uitvinding, waarbij drie elektrische contactparen 71, 72 en 73 elk omringd zijn door twee paar metalen schermen 75.

Fig. 8 toont een alternatieve uitvoeringsvorm. Deze koppeling is voorzien van één enkel contactpaar. Het intredende deel 80 heeft een.contactpen 81, beschermd door een omringend scherm 82. Het contact 83 van het ontvangende deel 84 wordt beschermd door een omringend scherm 85. De afdichting wordt verkregen door O-ring 86.

Fig. 9 toont een detail van een capacitieve koppeling, waarbij de contacten omringd zijn door gebogen metalen schermen in beide koppelingdelen 90 en 91. Wanneer de twee koppelingdelen in elkaar worden gestoken, dan zullen de contacten, welke hierna zullen worden aangeduid als elektroden, 92 en 93, naar elkaar toe zijn gericht, waarbij tijdens het in elkaar koppelen een holle ruimte 94 overblijft, welke opgevuld wordt met zeewater, of enig ander geleidend fluïdum. De elektroden geleiden elektrische stroom, volgens het principe van capacitieve koppeling, hetgeen een bestaande techniek is. De impedantie van de elektroden veroorzaakt een kleine spanningsverlaging, in het algemeen 1 tot 2 Volt. Dit veroorzaakt de aanwezigheid van een elektrisch veld tussen de twee elektroden 92 en 93. In het ideale geval, dat wil zeggen wanneer er geen lekkage over de afdichtingsoppervlakken 95 plaatsvindt, zullen de lijnen 96 van het elektrisch-veld loodrecht tussen de twee elektroden 92 en 93 lopen. Indien echter de afdichting tussen de oppervlakken 95 onvolkomen is, en uitgaande van de bestaande techniek waarbij geen holle ruimten 97 met gebogen metalen schermen 98 en 99 aanwezig zijn, zal de elektrische stroom uit een aangrenzend paar elektroden via de onvolkomen afdichting tussen de oppervlakken 95 weglekken naar de elektroden 92 en 93. Deze lekstroom zal zich concentreren in de elektrode-grensgebieden 100, waardoor een inhomogene stroömverdeling over de oppervlakken van de elektroden wordt veroorzaakt. Derhalve moet de koppeling beneden zijn optimale vermogen werken, omdat de stroomdichtheid beneden een bepaalde maximumgrens over de totale oppervlakken van de elektroden moet blijven. In het onderhavige geval, echter, bevinden de holle ruimten 97, welke gebogen metalen schermen 98 en 99 omvatten, zich op een vooraf gekozen, afstand van de elektroden 92 en 93, tussen de elektroden en de afdichtingsoppervlakken 95. Scherm 99 is elektrisch gekoppeld, op een wijze zoals hiervoor beschreven, aan elektrode 92, en evenzo is scherm 98 gekoppeld aan elektrode 93. Lekstromen die voortvloeien uit onvolkomen afdichtingsoppervlakken 95 zullen van de elektroden 92 en 93 worden weggeleid door de schermen 98 en 99.

Nu is de stroomdichtheid tussen de elektroden 92 en 93 homogeen geworden, en derhalve kan de koppeling op zijn volle vermogen werken.

De in Fig. 9 besproken uitvoeringsvorm heeft één nadeel. Het spanningsverschil van in het algemeen 1 of 2 Volt tussen de elektroden 92 en 93 zal ook optreden over de schermen 98 en 99. Hierdoor komt er tussen de schermen een elektrische stroom te lopen. De veldlijnen 101 van deze stroom zijn in deze figuur getoond. Deze stroom is er naast de lekstroom, waarvan de veldlijnen 102 eveneens zijn getoond. Derhalve zal de stroomdichtheid aan het oppervlak van de schermen 98 en 99 niet-homogeen zijn en veel hoger dan wanneer zij alleen de lekstroom zouden geleiden.

Dit probleem kan worden opgelost door het weglaten van één van de schermen, zoals getoond in Fig, 10. In deze opstelling is de stroomdichtheid tussen de elektroden 110 en 111 van de koppe-lingdelen 112 en 113 homogeen, vanwege de aanwezigheid van het scherm 114, dat verbonden is met de elektrode 110 en geplaatst is in de holle ruimte 115. De lekstroom uit de onvolkomen afdichtingsoppervlakken 116 zal zich nu op de juiste wijze verdelen over het oppervlak van het scherm 114, hetgeen is aangegeven door de veldlijnen 117.

Om redenen zoals hierboven vermeld, hebben bij voorkeur toegepaste uitvoeringsvormen van capacitieve koppelingen volgens de onderhavige uitvinding slechts in één van de twee koppeling-delen een gebogen metalen scherm.

Fig. 11 toont een voorbeeld van een capacitieve koppeling welke twee paar cilindrische elektroden 130 en 131 heeft, met daartussen een laag zeewater 134, of enig ander geleidend medium. De elektroden 131 van het ontvangende koppelingdeel 133 zijn elk voorzien van een gebogen metalen scherm 132. De metalen schermen vormen een geïntegreerd deel van de elektroden 131. De elektroden. 131 strekken zich uit tot voorbij de elektroden 130, teneinde ervoor te zorgen dat de tussen de elektroden 130 en de metalen schermen 132 lopende stroom zo gering mogelijk is.

Fig. 12 toont een uitvoeringsvorm van een capacitieve koppeling van het zogenaamde "face-to-face" type met slechts één enkel elektrodepaar, welke voorzien is van een metalen scherm 140 dat een geïntegreerd deel uitmaakt van de bovenste elektrode 141. De diameter van de bovenste elektrode is aanzienlijk groter dan die van de onderste elektrode 142. De afdichting wordt verkregen door 0-ring 143.

Het zal duidelijk zijn dat het gebruik van gebogen metalen schermen als geïntegreerd deel van de elektrode of het contact ook kan worden toegepast bij de koppeling van het pen-type zoals getoond in de Figuren 1-8. In dat geval is het gebogen metalen scherm, of zijn de gebogen metalen schermen, gevormd door koepel-vormige randen aan de grenzen van één of meer contacten.

Uit deze voorbeelden zal het voor deskundigen duidelijk zijn dat er talloze uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding mogelijk zijn. Derhalve zal het ook duidelijk moeten zijn dat de uitvoeringsvormen van de uitvinding zoals getoond in de bijbehorende tekeningen alleen dienen ter illustratie.

Claims (17)

1. Elektrische koppeling bestaande uit twee onder water koppel-bare delen, waarbij elk koppelingdeel ten minste één elektrisch contact omvat dat gevat is in een lichaam van een elektrisch isolatiemateriaal, welk genoemd contact op zodanige wijze elektrisch kan worden verbonden met een elektrisch contact van het andere koppelingdeel dat de oppervlakken van de omringende lichamen van elektrisch isolatiemateriaal naar elkaar toe gericht zijn; waarbij ten minste één van de koppelingdelen verder omvat: een holle ruimte die in genoemd oppervlak gevormd is nabij genoemd contact, een gebogen metalen scherm dat ten minste een deel van de wand van de holle ruimte in de nabijheid van het elektrisch contact bedekt, en middelen voor het aanpassen van de elektrische potentiaal van genoemd scherm aan de elektrische potentiaal van het aangrenzend elektrisch contact van hetzelfde koppelingdeel.

2. Koppeling volgens conclusie 1, waarbij elk koppelingdeel meerdere elektrische contacten omvat, en elk contact vergezeld is van ten minste één holle ruimte die een gebogen metalen scherm bevat.

3. Koppeling volgens conclusie 1, waarbij beide koppelingdelen nabij elk contact een holle ruimte omvatten, welke ruimte zodanig is geplaatst dat tijdens gebruik aan elkaar grenzende holle ruimten een begrensde ruimte vormen, en waarbij elk Van genoemde aan elkaar grenzende holle ruimten een gebogen metalen scherm bevat dat ten minste een deel van de wand van de holle ruimte in de nabijheid van het elektrisch contact bedekt.

4. Koppeling volgens conclusie 3, waarbij de koppelingdelen een coaxiale oriëntatie hebben, de elektrische contacten uit metalen contactringen bestaan die zich aan tegenover elkaar liggende zijden van een cirkelvormig scheidingsvlak tussen de koppelingdelen bevinden, de holle ruimten uit ringvormige groeven bestaan die gevormd zijn in de aangrenzende cilindervormige oppervlakken van de lichamen van een isolatiemateriaal, en waarbij de metalen schermen uit koepelvormige ringen bestaan.

5. Koppeling volgens conclusie 4, waarbij elke contactring van ten minste één koppelingdeel vergezeld is van een paar holle ruimten die elk een gebogen metalen scherm bevatten, en waarbij de holle ruimten van elk paar zich aan tegenover elkaar liggende zijden van de contactring bevinden.

6. Koppeling volgens conclusie 1, waarbij één koppelingdeel voorzien is van ten minste één intredend elektrisch contact dat uitsteekt in een ontvangend elektrisch contact dat zich in een uitsparing bevindt in het lichaam van een elektrisch isolatiemateriaal van het andere koppelingdeel, waarbij de lichamen van het isolatiemateriaal nagenoeg vlakke oppervlakken hebben die naar elkaar toe zijn gericht; en een ringvormige ruimte die gevormd is in ten minste één van genoemde oppervlakken op een vooraf vastgestelde afstand van genoemde contacten.

7. Koppeling volgens conclusie 6, waarbij beide koppelingdelen elk een holle ruimte omvatten, en elke holle ruimte de vorm heeft van een ringvormige trog, en waarbij de zijde van elke -holle ruimte in de nabijheid van het aangrenzende contact bedekt is met een gebogen metalen scherm, en waarbij de buiging van elk scherm zodanig is gekozen dat lekstromen gelijkmatig over het oppervlak van de schermen worden verdeeld.

8. Koppeling volgens een der voorgaande conclusies, waarbij elk scherm galvanisch gekoppeld is aan een aangrenzend elektrisch contact van hetzelfde koppelingdeel.

9. Koppeling volgens één der voorgaande conclusies, waarbij de schermen gemaakt zijn van een metaal dat, of een legering die, ten aanzien van het elektrisch potentiaal in een waterig milieu, verenigbaar is met het materiaal van de contacten.

10. Koppeling volgens conclusie 2, waarbij aan elkaar grenzende schermen gemaakt zijn van ongelijksoortige metalen of legeringen, en waarbij afdichtingen aanwezig zijn tussen de contacten en de schermen teneinde galvanische corrosie van de schermen en contacten te voorkomen.

11. Koppeling volgens conclusie 2, waarbij aan elkaar grenzende schermen gemaakt zijn van hetzelfde metaal en van elkaar gescheiden zijn door een open ruimte met een vooraf vastgestelde breedte.

12. Koppeling volgens conclusie 2, waarbij genoemde schermen verbonden zijn met aangrenzende elektrische contacten via een ter plaatse aanwezige ge1ij kstroombron.

13. Koppeling volgens conclusie 2, waarbij aan elkaar grenzende schermen gemaakt zijn van ongelijksoortige metalen of legeringen en waarbij de schermen en contacten via afzonderlijke elektrische geleiders verbonden zijn met op afstand geplaatste gelijkstroombronnen van een zodanige capaciteit dat galvanische potentiaalverschillen tussen de metalen of legeringen van de schermen en de contacten kunnen worden opgevangen. '

14. Koppeling volgens conclusie 2, waarbij genoemde holle ruimten open zijn en met water worden gevuld wanneer de koppeling onder water wordt gedompeld.

15. Koppeling volgens conclusie 2, Waarbij genoemde holle ruimten gevuld zijn met een poreus medium, welk genoemd poreus medium, zodra de koppeling onder water wordt gedompeld, een zodanige hoeveelheid water absorbeert dat daardoor constante stroomdichtheden over de schermen worden verkre-gen.

16. Koppeling volgens conclusie 1, waarbij de contacten gevormd worden door elektroden van een capacitieve koppeling, welke genoemde elektroden van elkaar gescheiden zijn door een open ruimte die tijdens gebruik gevuld is met water.

17. Koppeling volgens conclusie 1, waarbij bet gebogen metalen scherm, of de schermen, een integrerend onderdeel uitmaakt/ uitmaken van het contact op de grens tussen het contact en het oppervlak van het omringende lichaam van elektrisch isolatiemateriaal.