NL8901258A - 5-halogeno-2',3'-dideoxycytidinederivaten in geneesmiddelen voor het behandelen van retrovirus-infecties. - Google Patents

Description

5-Halogeno-2',3'-dideoxycytidinederivaten in geneesmiddelen voor het behandelen van retrovirus-infecties.

De uitvinding betreft nieuwe dideoxycytidine derivaten en hun toepassing in een therapeutisch middel voor het behandelen van retrovirus-infecties zoals AIDS en met AIDS verwante ziekten.

AIDS of verworven immunodeficientiesyndroom is een pandemische immunosuppressieve ziekte, die het gevolg is van een uitputting aan helper T-lymfocyt cellen in het menselijk lichaam. De veroorzaker is geïdentificeerd als een retrovirus en wordt "humaan immunodeficiëntievirus" oftewel HIV genoemd. Op het moment zijn twee verschillende typen (HIV-1 en HIV-2) van dat retrovirus beschreven; beide typen kunnen AIDS of met AIDS-verwante ziekten opwekken, ofschoon HIV-1 wijder verspreid is dan HIV-2.

Vele pogingen tot het vinden van geschikte anti-HIV middelen zijn reeds in het werk gesteld en van vele stoffen en verbindingen is gerapporteerd dat zij de replicatie van HIV (doorgaans type 1) in vitro tegengaan. Voor een overzicht zie E. De Clercq, Anticancer Res., 1_, 1023-1038 (1987).

Onder de voorgestelde anti-HIV verbindingen is 3'-azido-2',3'-dideoxythymidine (azidothymidine of AZT) op het moment de enige verbinding die klinisch bruikbaar is gebleken bij het behandelen van AIDS-patiënten, vergelijk Pischl et al, New Engl.J.Med. 317, 185-191 (1987).

Bij proeven in vitro is naast 3'-azido-21,31-dide-oxythymidine ook 3'-fluor-2'^'-dideoxythymidine een krachtige inhibitor van de HlV-replicatie gebleken, vergelijk Balzarini et al, Biochemical Pharmacology, 37, 2847-2856 .(1988). Verder vindt men een krachtige anti-HIV werking bij 5-chloor-3’-azido- en 5-chloor-3'-fluor-derivaten van 2', 3 ' — dideoxyuridine, vergelijk Balzarini et al, Biochemical Pharm., 38, 869-894 (1989).

In de cytidinereeks blijkt 2',3'-dideoxycytidine een krachtige anti-HIV inhibitor te zijn, evenals het 2',3'-didehydroderivaat daarvan, terwijl de 3'-azido- en 3'-fluor-derivaten daarvan minder krachtig werkzaam zijn, vergelijk i Balzarini et al, l.c., 1988.

Bij voortgezet onderzoek is thans gevonden dat 5-halogeno-3’-azido-, 5-halogeno-3'-fluor- en 5-halogeno-2',3·-didehydro-derivaten van 2 *,3'-dideoxycytidine een krachtige en selectieve anti-HIV werking hebben, welke met die van 2',3'-dideoxycytidine vergelijkbaar is. Dit betekent dat de genoemde verbindingen met voordeel kunnen worden gebruikt in farmaceutische preparaten tegen AIDS en met AIDS verwante ziekten, en in het algemeen in farmaceutische preparaten tegen retrovirus-infecties met inbegrip van hepatitis B.

De 5-halogeno-3'-azido-, 5-halogeno-3'-fluor- en 5-halogeno-2',3'-didehydro-derivaten van 2', 3'-dideoxycytidine zijn nieuwe stoffen die langs elke gebruikelijke route voor nucleoside-analogen kunnen worden gesynthetiseerd. Bij voorkeur wordt eerst een corresponderend 2',3'-dideoxyuridi-nederivaat gemaakt, dat dan met een bekende methode in een 2',3’-dideoxycytidine derivaat wordt omgezet. Het halogeen-atoom op de 5-plaats wordt bij voorkeur eerst ingevoerd als de substituent op de 3'-plaats reeds aanwezig is.

Opgemerkt wordt dat onder "halogeno" zowel chloro, bromo, iodo als fluoro wordt verstaan. Momenteel geniet chloro de voorkeur.

Thans volgen enkele' voorbeelden voor de synthese van de stoffen volgens de uitvinding.

Synthese voorbeeld 1 5-chloro-31-azido-21,31-dideoxycytidine.

2,6 g (4,95 mmol) 5,-0-monomethoxytrityl-3,-azido-2',3,-dide-oxyuridine werd omgezet met 1,0 g (7,5 mmol) N-chloorsuccini-mide in 100 ml pyridine. Door opwerken en chromatografische zuivering werd 2,52 g (4,5 mmol, 91%) van een lichtbruin schuim verkregen, dat tezamen met watervrij pyridine werd verdampt en opgelost in 50 ml dichloorethaan-pyridine (5:1).

Aan de gekoelde oplossing (0°C) werd in 20 minuten 20 ml 10%'s oplossing van trifluormethaansulfonzuuranhydride in 1,2-dichloorethaan toegedruppeld. Na drie uren bij kamertem-: peratuur was blijkens TLC (CHCl3-MeOH 95:5) het uitgangsmateriaal volledig omgezet. Het mengsel werd in 200 ml met ammoniak verzadigde methanol gegoten. De oplossing werd een nacht bij kamertemperatuur doorgeroerd, waarop blijkens TLC naast het uitgangsmateriaal een nieuw produkt in nagenoeg gelijke hoeveelheden aanwezig was. Na concentratie werd het residu opgelost in ethylacetaat en gewassen met water en met pekel.

De organische laag werd gedroogd, drooggedampt en gezuiverd waardoor 1,00 g (1,78 mmol, 40%) teruggewonnen 5-chloro-S'-0-monomethoxytrityl-3'-azido-2',3'-dideoxyuridine en 1,26 g (2,25 mmol, 50%) S-chloro-S'-O-monomethoxytrityl-S'-azido-2',3'-dideoxycytidine als schuim werd verkregen. UV (MeOH) Λ max288 nm. hit schuim werd 30 minuten bij 60°C behandeld met 100 ml 80%'s azijnzuur. Na adsorptie op silicagel werd het mengsel gezuiverd (CHCI3 tot CHCl3-MeOH 94:6) waardoor 380 mg (1,32 mmol) van een lichtgeel schuim werd verkregen dat kristalliseerde uit MeOH-diethylether. Opbrengst 221 mg (0,77 mmol, 34%), smp.: 173-175°C (dec).

UV (MeOH) λ 289 ftir. (€ = 7300), λ 264 nm. max min MS, m/z 286 (S, M), 146 (46, E-+2H;, 145 (!00, B+h), 142 (9, S), 110 (27.

B+H-Cl).

NMR (DMSO-d ) <5: 2.34 (2, H-2\ H-2"), 3.67 (a, H-5\ H-5”), 3.86 (n.

D

H-3'), 4.37 (c, J - 5.5Hz, H-4'), 5.32 (br, 5*-OH), 6.03 (t, .1 - 6Hz, Η—1 *), 7.20 (br) and 7.83 (br) (NH^, 8.20 (s, H-6) ppm.

13C NMR (DMSO-d ) $ : 37.5 (C-2'), 59.5 (C-3f), 60.4 (C-5'>, 84.5 and 85.?

O

(C-Γ, C-4 *), 99.2 (0-5), 139.2 (C-6), 153.6 (C-2), 161.5 (C-4) ppm.

Anal. (C H ClNfi03) C,H.N.

Synthese voorbeeld 2 5-chloro-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine 760 mg (2,47 mmol) 5-chloro-5'-O-acetyl-3'-fluor-2',3'-dide- oxyuridine werd opgelost in 24 ml dichloorethaan-pyridine (5:1) en gekoeld in een ijs-zoutbad. In 10 minuten werd 10 ml 10%·s oplossing van trifluormethaansulfonzuur anhydride in dichloorethaan toegedruppeld, waarna het mengsel 3 uren bij omgevingstemperatuur werd doorgeroerd. Blijkens TLC (CHCI3-MeOH 95:5) was het uitgangsmateriaal volledig omgezet. De inhoud werd uitgegoten in 100 ml met ammoniak verzadigde methanol en 15 uren doorgeroerd. Daarna waren blijkens TLC (CHCl3-MeOH 9:1) twee nucleosidische produkten aanwezig waarvan het snelst bewegende produkt gezamelijk migreerde met het gedeacyleerde uitgangsmateriaal. Door flits-chromatografische zuivering (CHCl3-MeOH 97:3 tot 9:1) werd 286 mg (1,08 mmol, 43%) S-chloro-S'-fluor^',3'-dideoxyuridine teruggewonnen en 600 mg onzuiver bruin schuim verkregen. Na intensieve zuivering werd 148 mg (0,46 mmol, 22%) van de titelverbinding geïsoleerd als een wit schuim dat kristalliseerde uit MeOH-aceton. Smp.: 179-180°C.

UV CMeOH' > na ( ε* 67Cöj, λ 265 am.

max min MS* Jtfz 26a 115, M>, I4t* «3$, E+2H), 145 (iOö. B+h), 119 (13, S), 210 (3G, B+H-Cl).

51X8 'DMS'i-d.' 4; i .?;'· 2,f.'· H-2 1 , H-2", parclfilly bidden b> , ó' 3.63 (d. J * 3.5 Hz, H-5*, H—s”), 4.20 v'lt, J = J.5 Hz, p = 27.3 Hz, >.2: (br, v’-CH), 5.29 <dd, 3 = 5.7 and 8.5 Hz, H-l*>, 7.26 (br; and 7.90 (brXM^), 8.U (s, H-6) ppft.

NMR (PMSu-d^J 4; 35.3 (J = 20 Hz, C-2'), 60.9 (J * 11 Hz, 5"), 85.2 (j = 23.2 Hz, 33.5 (C-Γ), 95.0 (J » 173.3 Hz, C-3’;, 99.2 (05), 139.1 (C-6), 153.5 (C-2), 161.4 (04) ppa.

Anal. (C H jCIFSjOj) C.H.N.

Svnthesevoorbeeld 3 5-chloro-21,31-didehydro-21,31-dideoxycytidine.

1,46 g (5,46 mmol) 5'-O-propionyl-2’,3’-didehydro-2’,3'-dideoxyuridine werd in een opbrengst van 81% omgezet tot 5’-0-propionyl-2’,3'-didehydro-2',3'-dideoxycytidine met behulp van triazool en 0-chloorphenyl dichloorfosfaat, volgens de methode van Sung voor omzetting van uridine- tot cytidine derivaten. Vergelijk W.L. Sung, J. Org. Chem. 47, 3623-3628 (1982).

UV (MeOH)Xmax271 en 237 nm.

Reactie met benzoëzuuranhydride in watervrij pyri-dine gaf het N-gebenzoyleerde produkt in 93% opbrengst. UV (MeOH) -λjjigx 261 en 304 nm.

Het beschermde nucleoside-analoog werd in pyridine 30 minuten bij 100°C behandeld met 1,5 equivalenten N-chloro-succinimide. Intensieve opwerking leverde 38% van het 5-chloorprodukt naast 21% teruggewonnen materiaal.

UV (MeOH) Amax 261 en 331 nm.

Deprotectie met methanol, verzadigd met ammoniak, leverde tenslotte 62% van het titelprodukt dat kristalliseerde uit methanol-diethylether. Smp.: 144-145°C.

UV (MeOH) λ 288 rm* ( ε·^ 6 760), λ . 267 nm.

max min MS, m/z 24 3 (?» K; , Hi (97, B - K), MO (100, BrH-Cl), 58 (48, S-H).

NMR (DMSC-d ) 6: 3.6) (d, J « 2.6 Hz after exchatige vith 00, K-5', o i H-5r’), 4.81 Ca, H-4 ’) > 5.C7 (t, J - 5Hs, 5’-OH), 5.91 (dm, , = 5.7

Hz, K-3 *), 6.34 (dm. y - 5.7 Hz, H-2'), 6.84 (in, Η-Γ), 7.21 (br) and ?.Ó4 (’οτ)(ΝΗ?), S,l* (s, H-6) pp®.

13C NMfc (DMSO-d.) 6·- 61.9 (C-5'), 87.4 (04'), 90.2 (C-l'), 99.0 (C-5), fl 126.7 (05') , 134.4 (02’), 140.1 (06), 153.9 (02), 161.5 (C-4) ppm.

Anal. (C9Hi0C1N3O3) C.H.N.

Bij proeven die tot de uitvinding leidden, werd gevonden dat de verbindingen uit de synthesevoorbeelden 1, 2 en 3 in staat zijn de cytopathogeniciteit van HIV-l in MT-4 cellen te remmen in een 50% effectieve dosis (ED50) van resp. 9μΜ, 14μΜ en 15μΜ. Ze zijn nagenoeg even aktief tegen de replicatie van HIV-2, Bovendien zijn de verbindingen van synthesevoorbeeld 1 en 2 nauwelijks giftig voor de MT-4 cellen, zodat zij een hoge selectiviteitsindex hebben, evengoed of zelfs beter dan die van 2*,3’-dideoxycytidine.

Bij onderzoek naar het vermogen om de door Moloney murine sarcoma virus (MSV) opgewekte transformatie van murine C3H/3T3 fibroblasten tegen te gaan, bleek geen van de deriva ten uit de synthesevoorbeelden enige antivirale aktiviteit te vertonen bij concentraties tot lOOOyM. Dit in tegenstelling tot azidothymidine dat een doeltreffende inhibitor van het MSV is (ED5Q=0,027yM) en tot 2',3’-dideoxycytidine dat een ED50 van lOyM heeft. Niettemin wordt aangenomen dat de genoemde derivaten voldoende antivirale activiteit hebben tegen menselijke retrovirussen die menselijke cellen infecteren.

Op grond van deze gegevens zijn de genoemde verbindingen bruikbaar in geneesmiddelen tegen AIDS en met AIDS verwante ziekten en in het algemeen in geneesmiddelen tegen retrovirusinfecties met inbegrip van hepatitis B.

Therapeutische preparaten die de verbindingen volgens de uitvinding als aktief bestanddeel voor het behandelen van retrovirusinfecties zoals AIDS of met AIDS verwante ziekten in de humane praktijk bevatten, kunnen de vorm hebben van poeders, suspensies, oplossingen, sprays, emulsies, zalven of crèmes en kunnen worden gebruikt voor locale toediening voor intranasale, rectale, vaginale en ook voor orale of parenterale (intraveneuze, intradermale, intramusculaire, intrathecale etc.) toediening. Dergelijke preparaten kunnen worden bereid door de aktieve verbindingen te combineren (bijv. door mengen, oplossen etc.) met pharmaceutisch aanvaardbare excipientia van neutrale aard (zoals waterige of niet-waterige oplosmiddelen, stabilisatoren, emulgatoren, detergentia, additieven) en verder desgewenst met kleur- en geurstoffen. De concentratie van het aktieve bestanddeel in het therapeutische preparaat kan sterk variëren tussen 0,1% en 100% afhankelijk van de wijze van toediening. Verder kan de dosis van het toe te dienen aktieve bestanddeel variëren tussen 0,1 mg en 100 mg per kilogram lichaamsgewicht.

De anti-HIV eigenschappen van de 5-halogeno-2',3'-dideoxycytidinederivaten volgens de uitvinding worden gedocumenteerd door de volgende voorbeelden die niet in beperkende zin dienen te worden gelezen. Daarin worden 23'-dideoxycytidine en 3'azido-2',3'-dideoxythymidine ter vergelijking gebruikt.

De in de voorbeelden gebruikte virussen waren HIV-l en HIV-2, resp. verkregen uit de kweekvloeistof van aanhoudend met HIV-l geïnfecteerde H9 cellen en uit de kweekvloeistof van aanhoudend met HIV-2 geïnfecteerde CEM cellen. Verder werd gebruik gemaakt van Moloney murine sarcoma virus (MSV), bereid uit tumoren die opgewekt waren door infectie in vivo van drie dagen oude NMRI-muizen (vergelijk De Clercq et al, Proc. Soc. Exp. Biol. Med., 137, 590-594, 1971).

De in de voorbeelden gebruikte cellen waren MT-4 cellen zoals beschreven door I. Miyoshi et al, Gann Monogr. 28., 219-218 (1982). Deze cellen werden gekweekt in een cul-tuurmedium bestaande uit RPMI-1640 medium, gesupplementeerd met 20 mM Hepes buffer, 10% (v/v) geïnaktiveerd foetaal kal-verserum en 2 mM glutamine. Dit RPMI-1640 medium is een standaardmedium dat anorganische zouten zoals NaCl, NaHCOs, Na2HPC>4 etc., alsmede glucose, diverse aminozuren en diverse vitaminen bevat.

Vijf verschillende stoffen werden als testverbin-dingen gebruikt, nl:

AzddClCyd: 5-chloro-3'-azido-2',3'-dideoxycytidine,

FddClCyd: 5-chloro-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine, D4C1C: 5-chloro-2',3'-didehydro-2',3'-dideoxycytidine, ddCyd: 2 *,3'-dideoxycytidine,

AzddThd: 3'-azido-2',3'-dideoxythymidine.

Voorbeeld 1

Remming van de cytopathogene werking van HIV-l.

De testverbindingen werden gewaardeerd op hun remmend effect op de cytopathogene werking van HIV-l in MT-4 cellen.

In een eerste reeks proeven werden MT-4 cellen (5xl05 cellen/ml) gesuspendeerd in een vers kweekmedium bestaande uit RPMI-1640 medium met naast de genoemde toevoegingen nog 0,075% (w/v) NaHC03, 2,5 yg/ml Fungizone (Squibb N.V.). De suspensie werd geïnfecteerd met 200 CCID50 aan HIV-l per mm celsuspensie (1 CCID50 is de infectieve dosis voor 50% van de celkweek). Onmiddellijk na het infecteren werden 100 μΐ porties van de celsuspensie in de holtes van een testplaat samengebracht met 100 μΐ porties van geschikte verdunningen van de testverbindingen. Elke holte van 200 yl bevatte zodoende 20 CCID5Q aan HIV en 5xl04 MT-4 cellen, i Na vijf dagen incuberen bij 37eC in een vochtige atmosfeer met beheersing van het CC>2-gehalte werd het aantal levensvatbare cellen geteld.

Een tweede reeks proeven, parallel aan de eerste, werd uitgevoerd met niet-geïnfecteerde celculturen, die in tegenwoordigheid van verschillende concentraties van de testverbindingen werden geïncubeerd. Ook hier werd na afloop het aantal levensvatbare cellen geteld. Uit de gevonden waarden werden de 50% effectieve dosis (ED50) en de 50% cytotoxische dosis {CD50) berekend, dat wil zeggen de concentraties aan testverbinding die nodig waren om het aantal levensvatbare cellen in de met virus geïnfecteerde, resp. de niet-geïnfecteerde celkweken met 50% te verminderen.

De resultaten zijn weergegeven in tabel 1.

verbinding ED50 CD50

AzddClCyd 9 923

FddClCyd 14 1000 D4C1C 15 170 ddCyd 0,27 39

AzddThd 0,002 5,2

Uit de tabel blijkt dat de drie verbindingen uit de synthesevoorbeelden 1-3 een waarde voor ED50 van resp. 9yM, 14yM en 15yM hebben. Twee van de drie verbindingen hebben bovendien een uiterst geringe giftigheid (hoge waarde van CD50) zodat hun therapeutische index even groot als die van ddCyd of zelfs beter zal zijn.

Proeven met HIV-2 gaven een zelfde beeld te zien.

Voorbeeld 2

Effect van diverse toevoegingen op de anti-HIV werking.

De proeven van voorbeeld 1 werden herhaald in tegenwoordigheid van diverse toevoegingen, waarna het effect van deze toevoegingen werd bepaald.

In een eerste reeks proeven werden MT-4 cellen (106 cellen per ml) gesuspendeerd in een vers kweekmedium zoals genoemd in voorbeeld l. De suspensie werd geïnfecteerd met 200 CCID50 aan HIV-1 per ml celsuspensie. Daarna werden 50μ1 porties van de geïnfecteerde celsuspensie in de holtes van een testplaat samengebracht met ΙΟΟμΙ porties van een geschikte verdunning van een testverbinding en 50μ1 porties van een medium dat bepaalde toevoegingen bevatte. Na vijf dagen incuberen bij 37°C in een vochtige atmosfeer met beheersing van het C02~gehalte werd het aantal levensvatbare cellen geteld.

Een tweede reeks proeven, parallel aan de eerste, werd uitgevoerd met niet-geïnfecteerde celculturen, ook hier werd na afloop het aantal levensvatbare cellen geteld. Uit de gevonden waarden werden de waarden van ED50 en CD50 berekend, op dezelfde wijze als in voorbeeld 1.

De gebruikte toevoegingen waren: dCyd 2’-deoxycytidine dThd 2'-deoxythymidine THU tetrahydrouridine dTHU 2'-deoxytetrahydrouridine

De resultaten, tezamen met die van voorbeeld l, zijn in Tabel 2 vermeld.

Uit tabel 2 blijkt dat de toevoeging van 1000 pM dCyd resulteerde in een duidelijke teruggang van de anti-Hlv activiteit van de verbindingen uit de synthesevoorbeelden 1-3. Een soortgelijke teruggang trad ook op bij toevoeging van THU + dTHU en van dCyd+THU-dTHU.

In dit opzicht waren de verbindingen van de synthesevoorbeelden vergelijkbaar met ddCyd oftewel 2',3'-dideoxy-cytidine. Daaarentegen zijn de resultaten niet vergelijkbaar met die van azidothymidine, waar een toevoeging van dCyd of van dCyd + dThd wel een teruggang in anti-HIV activiteit tengevolge heeft, maar een toevoeging van THU+dTHU, of van THU+dTHU+dCyd geen effect heeft.

Verder blijkt dat de cytostatische activiteit van de verbindingen uit de synthesevoorbeelden 1 en 2 door de toevoegingen aanzienlijk worden verminderd, evenals bij 21,3'-dideoxycytidine, terwijl de verbinding van synthese-voorbeeld 3 hier een afwijkend gedrag vertoont.

Voorbeeld 3

Remming van Moloney murine sarcoma virus (MSV).

De testverbindingen werden gewaardeerd op hun remmend effect op de transformatie van C3H muizenembryofibro-blasten door Moloney murine sarcoma virus (MSV).

C3H cellen werden in een dosis van 20000 cellen per ml in de holtes van een testplaat met 48 holtes gebracht. Na 24 uren werden de celkweken geïnfecteerd met 80 focusvormende eenheden MSV en 120 minuten later werd het kweekmedium vervangen door 1 ml vers medium dat uiteenlopende concentraties van testverbindingen bevatte. Na zes dagen werd de transformatie van de celkweken microscopisch waargenomen.

Uit de proeven bleek dat geen van de verbindingen uit de synthesevoorbeelden 1-3 enige antivirale werking bij concentraties tot 1000 pM vertoonde. Daarentegen werd de transformatie door AzddThd doeltreffend geremd (EDso=0,027pM) terwijl ddCyd een ED50 van 10 pM vertoonde.

Claims (14)

1. Verbinding gekozen uit de groep van 5-halogeno-3'-azido-2 ', 3'-dideoxycytidine, 5-halogeno-3'-fluor-2', 3' -dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2', 3'-dideoxycytidine.

2. 5-chloro-3'-azido-2',3'-dideoxycytidine.

3. 5-chloro-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine.

4. 5-chloro-2',3'-didehydro-2' , 3'-dideoxycytidine.

5. Farmaceutisch preparaat ten gebruike bij het behandelen van retrovirusinfecties, welk preparaat een verbinding uit de groep van 5-halogeno-31-azido-2',3'-dideoxycytidine, 5-halogeno-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2', 3'-dideoxycytidine als actief bestanddeel bevat.

6. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 5, welk preparaat het actieve bestanddeel in een concentratie tussen ca. 0,1 en ca. 100 gewichts% bevat.

7. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 5, welk preparaat de vorm heeft van een poeder, suspensie, oplossing, spray, emulsie, zalf of crème.

8. Farmaceutisch preparaat ten gebruike bij het behandelen van AIDS of met AIDS verwante ziekten welk preparaat een verbinding uit de groep van 5-halogeno-31-azido- 2',3'-dideoxycytidine, 5-halogeno-3'-fluor-2'r3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',31-didehydro-21,3'-dideoxycytidine als actief bestanddeel bevat.

9. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 8, welk preparaat het actieve bestanddeel in een concentratie tussen ca. 0,1 en ca. 100 gewichts% bevat.

10. Farmaceutisch preparaat volgens conclusie 8, welk preparaat de vorm heeft van een poeder, suspensie, oplossing, spray, emulsie, zalf of crème.

11. Werkwijze voor het behandelen van retrovirusinfecties, welke hierin bestaat dat men een verbinding uit de groep van 5-halogeno-3'-azido-2',3'-dideoxycytidine, 5-halo-geno-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2 ', 3 ' -dideoxycytidine toedient aan een patiënt lijdende aan een retrovirusinfectie.

12. Werkwijze voor het behandelen van AIDS of een met AIDS verwante ziekte, welke hierin bestaat dat men een verbinding uit de groep van 5-halogeno-3'-azido-2',3'-dide-oxycytidine, 5-halogeno-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2',3'-dideoxycytidine toedient aan een patiënt lijdende aan AIDS of een met AIDS verwante ziekte.

13. Toepassing van een verbinding gekozen uit de groep van 5-halogeno-3'-azido-2',3'-dideoxycytidine, 5-halo-geno-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2 ',3'-dideoxycytidine voor het bereiden van een farmaceutisch preparaat tegen retrovirusinfekties en hepatitis B.

14. Toepassing van een verbinding, gekozen uit de groep van 5-halogeno-3'-azido-2',3'-dideoxycytidine, 5-halo-geno-3'-fluor-2',3'-dideoxycytidine en 5-halogeno-2',3'-didehydro-2 ',3'-dideoxycytidine voor het bereiden van een farmaceutisch preparaat tegen AIDS en met AIDS verwante ziekten.