NL8601552A - Inrichting voor het uit tenminste een stereopaar foto's afleiden van driedimensionale kwantitatieve informatie. - Google Patents

Description

-1-

X Sch/gn/2pf ITC

Inrichting voor het uit tenminste één stereopaar foto's afleiden van driedimensionale kwantitatieve informatie

De uitvinding betreft een inrichting voor het afleiden van driedimensionale kwantitatieve informatie van een object uit tenminste één stereopaar foto's van dit object, bijvoorbeeld luchtfoto's van het aardoppervlak, welke 5 inrichting omvat: draagmiddelen voor het dragen van de foto's, welke draagmiddelen met vooraf gekozen vrijheidsgraden beweegbaar zijn, meetmiddelen voor het bepalen van de positie- en hoek-10 coördinaten van de draagmiddelen ten opzichte van een gekozen coördinatenstelsel een stereoscopisch waarnemingssysteem dat is voorzien van een instelbare inrichting voor het bepalen van het verschil in plaatscoördinaten van de corresponderende 15 afbeeldingen in de afzonderlijke fotobeelden van de stereo-paren, één en ander zodanig dat een gebruiker voor elk punt van een stereopaar de gewenste driedimensionale informatie kan afleiden.

In de fotogrammetrie wordt gebruik gemaakt van lucht-20 foto's, die in stereoscopische instrumenten worden gemeten en verder uitgewerkt. Het doel hierbij is om uit twee foto's, die vanuit verschillende standpunten zijn opgenomen, driedimensionale terreingrootheden af te leiden. In het optische waarnemingssysteem van het instrument zijn meetmerken 25 opgenomen, bijvoorbeeld puntvormige indices, waarmee in het stereoscopische beeld elk waargenomen punt ruimtelijk kan worden aangewezen. Elke bepaalde positie wordt gedefinieerd door de bijbehorende plaatscoördinaten in beide foto's. De gezochte terreincoördinaten kunnen uit de plaatscoördinaten 30 in de foto's worden afgeleid door middel van een rekensysteem, op basis van uit de analytische fotogrammetrie :5 5 2 · 4 -2- bekende relaties.

Gewoonlijk worden de luchtfoto's (negatieven) op filmstroken opgenomen. De gemeenschappelijke terreinbedekking (overlap) van twee opeenvolgende opnamen dekt ongeveer 60% 5 van het fotoformaat.

Voor het uitwerken.in de conventionele instrumenten worden aan de gebruiker copieën (positieven) ter beschikking gesteld van elke opname afzonderlijk. Voor het uitwerken van een stereoscopisch paar worden echter steeds alleen de over-10 lappende delen gebruikt.

Alle conventionele fotogrammetrische stereo-instrumen-ten zijn uitgerust met twee afzonderlijke draagplaten voor bevestiging van de twee afzonderlijke foto's.

Voor de berekening van de terrein-coördinaten zijn 15 parameters nodig, die afhankelijk zijn van inwendige en uitwendige omstandigheden tijdens de opname en bovendien van de oriëntatie van de foto's ten opzichte van het meetsysteem van het uitwerkinstrument. De parameters worden gewoonlijk bepaald door middel van een al dan niet geheel of 20 gedeeltelijk geautomatiseerd oriënteringsproces, dat in de uitwerkfase wordt uitgevoerd door een speciaal opgeleide operateur.

De uitvinding stelt zich ten doel, het oriënteringsproces bij de uitwerkingsprocedure geheel te 25 vermijden, hetgeen de volgende voordelen oplevert: 1) Het uitwerkinstrument kan eenvoudiger en daardoor goedkoper zijn.

2) De bediening van de uitwerkinstrumenten is eenvoudiger, en aan de noodzakeiijke fotogrammetrische 30 kennis en vakbekwaamheid van de operateur worden niet aan de tot op heden gangbare zeer hoge eisen gesteld. Het gevolg hiervan is, dat geen speciaal opgeleide operateurs meer nodig zijn. De specialist in een bepaald toepassingsgebied, een topograaf, geoloog, bosbouwkundige, civiel ingenieur, 35 cartograaf, enz., kan zelf na een korte trainingsperiode de benodigde metingen verrichten. Dit zal tevens een positieve invloed hebben op de prijs, de snelle beschikbaarheid en de 8 6 0 1 5 3 2 f < -3- kwaliteit van het eindprodukt.

Tevens wordt erop gewezen, dat een en ander een groter toepassingsgebied voor meetdoeleinden van stereo-foto's, in het bijzonder luchtfoto's, met zich kan meebrengen.

5 Ter verwezenlijking van dit doel verschaft de uitvin ding een inrichting die het mogelijk maakt, vooraf in een afzonderlijke procedure bepaalde parameters te gebruiken, zodat in de uitwerkfass geen oriënteringsprocedure behoeft te worden uitgevoerd. Daartoe vertoont een inrichting van 10 het in de aanhef vermelde type het kenmerk dat de draagmiddelen slechts één vlakke draagplaat omvatten voor het in één vlak dragen van de stereoparen van foto's, welke draagplaat door een gebruiker vrij in dat vlak kan worden verschoven ten opzichte van de meetmiddelen en is ingericht 15 voor het ten opzichte van die draagplaat in voorafgekozen vaste posities houden van de betreffende foto's.

Een voorkeursuitvoeringsvoorbeeld vertoont het kenmerk dat de draagplaat is gekoppeld met drie lineaire meetinrich-tingen, elk met een vaste meetlijn, van welke meetlijnen er 20 twee onderling evenwijdig zijn (y^., Υχχ) en een onderlinge afstand (D) bezitten en de derde (x) loodrecht op de eerste en de tweede staat. In dit geval kunnen met voordeel de lineaire meetinrichtingen elk met een op de betreffende meetlijnen gelegen punt aangrijpen aan onderling 25 loodrechte randen van de draagplaat. Met deze uitvoering wordt bereikt, dat de langsassen van de lineaire meetinrichtingen bij rotatie van de draagplaat steeds het aangrijpingspunt van de lineaire meetinrichtingen en die draagplaat passeren.

30 Een instrument volgens de uitvinding bevat, in tegenstelling tot de conventionele instrumenten, slechts één draagplaat voor foto's, in het bijzonder voor twee of drie dergelijke foto's, die te zamen resp. één, en twee met elkaar gekoppelde, stereoparen vormen. De overlappende 35 beelden worden in de vorm van één vast ''stereogram" op de draagplaat bevestigd.

Teneinde een eenduidig reproduceerbare onderlinge fixatie van de foto's van een stereopaar te verzekeren kan OOtf 5 Je · -4- if ' _ ï* met voordeel gebruik worden gemaakt van een uitvoering, waarin de draagplaat is voorzien van middelen voor het aangrijpen aan randperforaties van de foto's.

De voorkeur wordt volgens de uitvinding gegeven aan 5 een variant, waarbij de corresponderende overlappen van twee of meer foto's gezamenlijk op één fotoblad, of ander de vaste onderlinge positionering van die overlappen verzekerend steunorgaan, zijn aangebracht.

Een nauwkeurige en betrouwbare uitwerking van de ste-10 reoscopische informatie is verzekerd in een uitvoering, waarvan het stereoscopische waarnemingssysteem tenminste twee vizierlijnen bezit, waarvan er één vast is en elke overige uitsluitend in de x-richting beweegbaar is.

Bij gebruikmaking van de bovengenoemde drie lineaire 15 meetinrichtingen kan in dit geval bij voorkeur de vaste vizierlijn zich uitstrekken door het snijpunt van de meetlijnen van twee van de lineaire meetinrichtingen. Aldus is verzekerd, dat is voldaan aan het bekende meetprincipe van Abbe.

20 Zeer eenvoudig is die uitvoering, waarin de draagplaat via een parallelgeleidingssysteem is gekoppeld met een instelbare, de hoekstand van de draagplaat bepalende inrichting.

De uitvinding zal nu worden toegelicht aan de hand van 25 een tekening. Hierin tonen:

Fig. 1 een schematische voorstelling van een uit twee foto's bestaand stereopaar, dat op één draagplaat is bevestigd;

Fig. 2 een diagram ter toelichting van de basisprinci-30 pes van de uitvinding;

Fig. 3 een inrichting volgens de uitvinding, die geschikt is voor het uitwerken van een paar foto's of stereogram;

Fig. 4 een schematisch voorstelling van een inrichting 35 volgens de uitvinding, die geschikt is voor het uitwerken van drie opeenvolgende foto's; en

Fig. 5 de doorsnede V-V in fig. 4.

\ .¾ a ff s Ό #· < -5-

Fig. 1 toont een vlakke draagplaat 1 die is ingericht voor het dragen van een stereogram 2, dat is vervaardigd uit twee luchtfoto’s 3, 4, die te zamen een stereo-paar vormen.

De nauwkeurige positionering van het stereogram 2 is 5 verzekerd door middel van een bevestigingsstrook 5 voor samenwerking met randperforaties van het stereogram 2.

Met x en y is een coördinatenstelsel in het vlak van het stereogram aangeduid.

In de foto 3 zijn drie beeldpunten a', b* en c' ge-10 toond, die overeenkomen met de punten a", b” en c” in de foto 4. Duidelijk zal zijn, dat de stereoscopische informatie, die samenhangt met de hoogte van het betreffende terrein-punt, samenhangt met de positieverschillen in beide foto's van het betreffende punt.

15 Verwezen wordt nu naar het punt a. De waarden voor x" en y“ kunnen ook worden uitgedrukt alst x” = x' + px Y" * Y' + Py 20 waarin px en py respectievelijk de x-component en de y-com-ponent zijn van de parallax p.

Bij ideale opnamen, waarbij de camera zuiver vertikaal is gericht en de opnamehoogte voor elke opname dezelfde is, zullen op de opgenomen stereogrammen alle verbindingslijnen 25 tussen corresponderende beeldpuntenparen parallel aan elkaar verschijnen. Dat wil zeggen, dat de y-parallax py voor alle punten gelijk is. Hij kan 0 zijn. De afstand p echter is in het algemeen niet voor alle punten gelijk, omdat hij direkt samenhangt met de terreinhoogteverschillen.

30 Bij niet-ideale opnamen zullen wel y-parallaxver- schillen voorkomen in het stereogram, zodat de verbindingslijnen in het algemeen niet parallel zullen verlopen. De hoekverdraaiing is dus een funktie van de oriënteringspara-meters en de terreinhoogteverschillen. Behalve op de y-pa-35 rallaxen hebben de parameters ook invloed op de waarden van de x-parallaxen, dus op de waarde van p, zoals die in het stereogram verschijnt.

3 ? 1 5 5 2

F

-6-

Ten behoeve van de inrichting volgens de uitvinding wordt de relatieve positie van de rechter afbeelding ten opzichte van de linker afbeelding uitgedrukt in de hoekver-draaiing tC van en de afstand p langs de verbindingslijn 5 tussen de betreffende beeldpunten.

Het verband met de x-parallax en de y-parallax wordt uitgedrukt als:

Px = p.cosöC Py * p.sinot 10 In een inrichting volgens de uitvinding, die nog aan de hand van fig. 3 zal worden beschreven, worden de beeld-coördinaten gemeten, zoals schematisch aangeduid in fig. 2.

Het stereogram 2 heeft een xy-assenstelsel, ten opzichte waarvan de plaatseoördinaten van de beeldpunten a' en 15 a" moeten worden uitgedrukt.

De positie van a' en a" wordt gevonden door meting ten opzichte van een vast hulpassenstelsel xy, door het stereogram zodanig te plaatsen dat: 1) het punt a' samenvalt met een vast punt in het xy-20 assenstelsel, met coördinaten (Dj; Dy), 2) de verbindingslijn a’a" parallel loopt met de x-as. Gemeten wordt de afstand p en de positie van het xy- assenkruis ten opzichte van de vaste x-y-assen, uitgedrukt in de waarden x',y‘j en y'jj, zoals in fig. 2 25 aangegeven.

De gezochte plaatseoördinaten kunnen uit de gemeten waarden worden afgeleid op grond van de volgende relaties: x' = (Dj - s?' )cos öC y' = (Dy - y' j)cos o< 30 x" = x' + p.cos oi

y" = y' - p.sinoC

ϊΊτ-Ι’τ = arctan _

D

In de fotogrammetrie worden de oriënteringsparameters bepaald in een procedure, die bekend staat als aerotriangu- 8S0 1552 35 £= ^ -7- latie (A.T.), die is gebaseerd op een uiterst nauwkeurige meting van beeldcoördinaten in bepaalde punten. De moderne fotogrammetrie kent hiervoor speciale stereo-comparatoren.

In principe is voor het uitmeten van stereogrammen ten be-5 hoeve van een A.T. een dergelijke stereo-comparator nodig. Echter, geen van de bestaande stereocomparatoren is ingericht of in staat tot het meten van stereogrammen zoals hier bedoeld. Het boven omschreven meetsysteem is zeer geschikt voor een speciale stereo-comparator voor stereogrammen.

10 Behalve als stereo-comparator is het instrument volgens de uitvinding ook zeer geschikt als uitwerkinstrument van het type, dat in de fotogrammetrie bekend staat als "analytical plotter” (A.P.), in het bijzonder wanneer het is uitgerust voor stereogrammen.

15 Fig. 3 toont een inrichting 6 in een eerste uitvoe- ringsvoorbeeld van de uitvinding. Hij omvat de vlakke draagplaat 1 volgens fig. 1, waarop het stereogram 2 door middel van de sluitstrook 5 eenduidig is bevestigd. De draagplaat 1 kan in zijn eigen vlak worden bewogen ten opzichte van het 20 in fig. 2 aangeduide vaste coördinatenstelsel xy, dat in fig. 3 niet opnieuw is weergeven. Een binoculair stereoscopisch waarnemingsstelsel 7 bezit twee vertikale vizierlijnen, resp. 8 en 9, waarlangs twee corresponderende beeldpunten kunnen worden waargenomen.

25 In het optische systeem zijn twee meetmerken 9, 10 aanwezig, waarmee op een te meten punt ruimtelijk kan worden ingesteld. De linker vizierlijn 7 heeft een vaste opstelling, de rechter vizierlijn 9 kan in de x-richting worden bewogen door middel van een meetschroef 54. Aan de hand 30 van de instelling van deze schroef 28 wordt de parallax p gemeten.

De parameters x, y en 0< worden gemeten door middel van drie meetlinealen, resp. 11, 12 en 13, die axiaal verschuifbaar zijn langs drie vaste meetlijnen, die zijn gelegen in 35 het horizontale bewegingsvlak van de vlakke draagplaat 1.

Elke lineaal is voorzien van een vaste index, resp.

14, 15, 16 voor aflezing van de betreffende meetwaarde. In 3301552 p -¾ -8— dit uitvoeringsvoorbeeld zijn de indices 14, 15, 16 tevens als positiesensoren uitgevoerd voor toevoer van de betreffende positiesignalen aan een computer, die algemeen met 19 is aangeduid en die is ingericht voor het uit de aangeboden 5 ingangssignalen afleiden van de gewenste informatie.

Twee van de vaste meetlijnen, namelijk de langsassen van de linealen 11 en 12 lopen evenwijdig aan de y-as en de vaste meetlijn van de meetlineaal 13 loopt in de x-richting.

De met de onderling loodrechte zijranden 17, 18 van de 10 draagplaat 1 samenwerkende einden van de meetlinealen 11, 12, 13 zijn gepunt uitgevoerd, zodat de meetlijnen scherp gedefinieerd zijn.

Om aan het bekende meet-principe van Abbe te voldoen is de ligging van de meetlijnen van de meetlinealen 11 en 13 15 zodanig gekozen, dat ze de vaste vizierlijn 8 van het waar-nemingssysteem 7 snijden.

De meetlijn van de meetlineaal 12 bezit een vaste afstand D tot de meetlijn van de meetlineaal 11. Bij beweging van de draagplaat 1 worden de meetlinealen 11, 12, 20 13 door contact met de genoemde zijranden 17, 18 van de draagplaat 1 meegenomen. De oriëntatie en de positie van de draagplaat 1 zijn volledig bepaald door meting van de door de indices 14, 15, 16 gegeven afleeswaarden, respectievelijk de aan de computer 19 door de sensoren 14, 15, 16 25 toegevoerde uitgangssignalen. Samen met de meting van de parallax p door middel van de meetschroef 54, die in het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 3 uitgangssignalen kan afgeven door middel van een positiesensor 20, zijn deze gegevens voldoende om elk willekeurig puntenpaar van het 30 stereogram in hun plaatscoördinaten uit te drukken, overeenkomstig het bovenomschreven meetprincipe.

Voor het nauwkeurig instellen van de hoekstand 0< van de draagplaat 1 wordt deze in zijn bewegingsvrijheid gecontroleerd door een parallelgeleidingssysteem 21, waarvan 35 de oriëntatie met een instelschroef 22 naar wens kan worden ingesteld. De instelschroef 22 is gekoppeld met een door de computer 19 gestuurde stappenmotor 23. Het zal overigens ·*?§? 1 5-5 2 * > - 9 - duidelijk zijn dat ook de meetschroef 54 zou kunnen worden gecontroleerd door een door de computer 19 gestuurde motor.

Het parallelgeleidingssysteem 21 omvat een roteerbare schijf 21, die via twee scharnierbare stangen 24, 25 met de draagplaat 1 samenwerkt. De schijf 21 wordt op zijn beurt 5 door twee stangen 26, 27 aangedreven door de instelschroef 22, die daartoe samenwerkt met het vrije einde van een scharnierbare arm 28.

De meetmerken 9, 10 zijn uitgevoerd als optische 10 eenheden in het waarnemingsstelsel 7.

De meetschroef 54 werkt samen met een in de x-richting verschuifbare tafel 31, waarop het meetmerk 10 is aangebracht samen met een prisma 30. Door verstelling van de meetschroef 54 wordt de vizierlijn 9 versteld en kan hij 15 worden ingesteld op het punt, dat correspondeert met het beeldpunt waarop de vizierlijn 8 staat ingesteld.

Het waarnemingsstelsel 7 ontvangt de beelden van resp. de foto 3 en de foto 4 via halfdoorlatende spiegels 32, 33# zodanig dat corresponderende punten op de genoemde 20 foto's tot optisch samenvallen met de respectieve meetmerken kunnen worden gebracht.

De hieromschreven uitvoering van de uitvinding, namelijk de inrichting 6, kan worden toegepast als stereo-comparator en als analytische plotter. In het eerste 25 geval worden de bewegingen van de draagplaat 1 en de meetschroef 54 rechtstreeks door de operateur bediend. In het tweede geval worden de schroeven 22 en 54 digitaal gestuurd door de computer 19, terwijl de meetlinealen zijn voorzien van de als sensoren uitgevoerde indices 14, 15, 16, 30 waarvan de informatie rechtstreeks aan de computer worden doorgegeven.

Fig. 4 toont een variant van de uitvinding. De hierin zeer schematisch getoonde inrichting 34 onderscheidt zich van de inrichting 6 volgens fig. 3 in het aantal simultaan te analyseren foto's. De inrichting 6 analyseert de 35 overlappende delen van de twee foto's 3, 4, terwijl in de uitvoering volgens fig. 4 sprake is van één volledige foto -* * 'X 4 r* e Λ V ) ï 3 5 2 -10- 35 in het midden en twee foto's resp. 36 en 37 met alleen met de foto 35 overlappende delen, dus gekoppelde stereo-paren 35, 36 en 35, 37. Met deze uitvoering wordt vermeden, dat aansluitfouten optreden, zodat de foutenvoortplanting 5 minder kan zijn.

De inrichting 34 omvat een stereoscopisch waarnemings-stelsel 38 met een linker oculair 39 en een rechter oculair 40.

In de met getrokken lijnen aangeduide bedrijfstoe-10 stand van het waarnemingsstelsel 38 worden de, samen een stereo-paar vormende, foto's 35 en 37 stereoscopisch waargenomen te zamen met de bijbehorende meetmerken 44 en 42.

Ter toelichting moge dienen, dat het betreffende beeld van de foto 35 te zamen met het meetmerk 42 de baan 56 volgt in 15 de richting van het stereoscopische waarnemingsstelsel 38. Het passeert een lens 57, wordt gespiegeld door een prisma 58 in de richting van een halfdoorlatende spiegel 51, waarna het via een Dove-prisma 59 het rechter oculair 40 bereikt, waardoorheen het door de gebruiker kan worden waargenomen.

20 Het beeld van de foto 37 wordt samen met het meetmerk 44 waargenomen via het linker oculair 39. Het volgt daartoe een baan 60 via een prisma 48, de lens 65, waarbij het de halfdoorlatende spiegel 50 passeert, wordt gereflecteerd door een halfdoorlatende spiegel 49, een halfdoorlatende 25 spiegel 52 passeert, wordt gereflecteerd door een prisma 61, en tenslotte via reflectie door een pentagon-prisma 62 het linker oculair 39 bereikt.

In de met onderbroken lijnen aangeduide bedrijfs-toestand van het stereoscopische waarnemingsstelsel 38 wordt 30 de foto 35 met het meetmerk 42 waargenomen door het linker oculair 39 en de foto 36 met het meetmerk 43 via het rechter oculair 40.

Daartoe is een omschakelinrichting aanwezig, die op zichzelf bekend is en als "clip-clop" wordt aangeduid. Deze 35 inrichting omvat een ondoorlaatbaar scherm 53, dat roteerbaar is opgesteld en is gekoppeld met het prisma 62. Het scherm 53 onderbreekt in de met getrokken lijnen aangeduide 86 0 1' 5 5 2 ~ η» -11- bedrijfstoestand de stralengang tussen de spiegels 50 en 51 en in de met onderbroken lijnen weergegeven bedrijfstoestand de stralengang tussen de spiegels 49 en 52. Het beeld van de foto 52 volgt in de nu te bespreken situatie de baan 56 via 5 de spiegel 57, het prisma 58, de halfdoorlatende spiegel 52, het prisma 61, het pentagon-prisma 62 en bereikt uiteindelijk het linker oculair 39»

Het beeld van de foto 36 met het meetmerk 43 doorloopt een baan 63 via een prisma 57, een lens 64, via de halfdoor-10 latende spiegel 49, wordt gereflecteerd door de spiegel 50, passeert de halfdoorlatende spiegel 51 en het Dove-prisma 59 en bereikt uiteindelijk het rechter oculair 40.

De vizierlijn 55 voor de middelste foto 35, en het bijbehorende meetmerk 42 is vast opgesteld, terwijl de 15 vizierlijnen 66 en 67 van resp. de foto's 36 en 37, samen met de bijbehorende meetmerken 43, 44 beweegbaar zijn middels een bijbehorende wagen, resp. 45, 46, waarvan de positie in x-richting instelbaar is, overeenkomstig de tafel 31 volgens fig. 1. De daarvoor benodigde verstelmiddelen, 20 zoals in fig. 1 de instelschroef 54, zijn in fig. 4 niet weergegeven. De prisma's 47 en 48 zijn aangebracht op de wagens 45 en 46, zodat aldus de meetmerken 43, 44 in x-richting beweegbaar zijn.

Uit het bovenstaande zal duidelijk zijn dat de over-25 gang van het ene stereopaar 35, 37 naar het andere stereo-paar 36, 35 uitsluitend plaatsvindt door optische omschakeling van het stereoscopische waarnemingsstelsel 38, in het bijzonder door het 180° draaien van het prisma 58 en de verplaatsing van het ondoorlatende scherm 53, 30 Na de bespreking van de uitvoering volgens fig. 1 zal nu worden afgezien van een functionele omschrijving van de uitvoering volgens fig. 4. Duidelijk zal zijn, dat het instellen van de vizierlijnen 66, 67 in de x-richting wordt uitgevoerd voor het meten van de betreffende parallax p in 35 het betreffende stereopaar.

De inrichting 34 volgens fig. 4 is zodanig ontworpen, dat het aantal beeldomkeringen voor het linker en voor het u ïi ** ·» „

Mr ii V ; v -* -4 -12- rechter beeld gelijk is. Tevens is er rekening mee gehouden, -* dat bij omschakeling van het ene stereopaar naar het andere de onderlinge positie van de twee foto's van een paar steeds dezelfde moet zijn, m.a.w. zoals in het onderhavige 5 uitvoeringsvoorbeeld de rechter foto verschijnt steeds in het linker oculair, en de linker foto verschijnt steeds in het rechter oculair. Hiermee wordt vermeden, dat een gebruiker valse stereoscopische informatie krijgt, waardoor hij hoogte als diepte gaat zien en omgekeerd.

10 Fig. 5 tenslotte geeft schematisch een dwarsdoorsnede door de middelste foto 35 en de vizierlijn 55, samen met de halfdoorlatende spiegel 41 en het meetmerk 42. Symbolisch is een oog 68 getoond als representatie van het betreffende deel van het stereoscopische waarnemingsstelsel 38.

15 Tenslotte wordt volledigheidshalve nog eens opgemerkt, dat de middelste foto 35 beide andere foto's 36, 37 gedeeltelijk overlapt, waardoor bij het schakelen tussen de twee respectieve stereoparen 35, 37 en 36, 35 geen aansluitfout optreedt en de middelste foto 35 geheel kan 20 worden uitgewerkt.

& £ ft 1 5 H9

41 J&B

Claims (8)

1. Inrichting voor het afleiden van driedimensionale kwantitatieve informatie van een object uit tenminste één stereopaar foto's van dit object, bijvoorbeeld luchtfoto's van het aardoppervlak, welke inrichting omvat: 5 draagmiddelen voor het dragen van de foto's, welke draagmiddelen met vooraf gekozen vrijheidsgraden beweegbaar zijn, meetmiddelen voor het bepalen van de positie- en hoek-coördinaten van de draagmiddelen ten opzichte van een 10 gekozen coördinatenstelsel, een stereoscopisch waarnemingssysteem dat is voorzien van een instelbare inrichting voor het bepalen van het verschil in plaatscoördinaten van de corresponderende afbeeldingen in de afzonderlijke fotobeelden van de stereo-15 paren, één en ander zodanig dat een gebruiker voor elk punt van een stereopaar de gewenste driedimensionale informatie kan afleiden, met het kenmerk dat de draagmiddelen slechts één vlakke draagplaat omvat-20 ten voor het in één vlak dragen van de stereoparen van foto's, welke draagplaat door een gebruiker vrij in dat vlak kan worden verschoven ten opzichte van de meetmiddelen en is ingericht voor het ten opzichte van die draagplaat in voorafgekozen vaste posities houden van de betreffende foto's.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk dat de draagplaat is gekoppeld met drie lineaire meetinrichtin-gen, elk met een vaste meetlijn, van welke meetlijnen er twee onderling evenwijdig zijn (f , Yjj) en een onderlinge afstand (D) bezitten en de derde Cx) loodrecht op 30 de eerste en de tweede staat.

3. Inrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk dat de lineaire meetinrichtingen elk met een op de betreffende meetlijn gelegen punt aangrijpen aan onderling loodrechte randen van de draagplaat. V,, >, -J » ^ Λ / 3' v V · »» “· t -14-

4. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de draagplaat is voorzien van middelen voor het aangrijpen aan randperforaties van de foto's.

5. Inrichting volgens één der voorgaande conclusies, 5 met het kenmerk dat de corresponderende overlappen van twee of meer foto’s gezamenlijk op één fotoblad, of ander de vaste onderlinge positionering van die overlappen verzekerend steunorgaan, zijn aangebracht.

6. Inrichting volgens een der voorgaande conclusies, 10 met het kenmerk, dat het stereoscopische waarnemingssysteem tenminste twee vizierlijnen bezit, waarvan er één vast is en elke overige uitsluitend in de x-richting beweegbaar is.

7. Inrichting volgens conclusie 2 en 6, met het kenmerk dat de vaste vizierlijn zich uitstrekt door het 15 snijpunt van de meetlijnen van twee van de lineaire meetinrichtingen.

8. Inrichting volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk dat de draagplaat via een parallelgelei-dingssysteem is gekoppeld met een instelbare, de hoekstand 20 van de draagplaat bepalende inrichting. λ -f- ?* « 5 £ n fep v- s J Λ , ^ ·« r*is