NL8402308A - Aandrijfversterker. - Google Patents

Description

f 1 ! i i VO 6407

Titel: Aandrijfversterker.

De uitvinding heeft betrekking op een kinescoopaandrijfversterker voor het leveren van video uitgangssignalen met hoogniveau aan een beeld-weergeefinrichting, zoals een kinescoop in een televisie-ontvanger. In het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op een aandrijfversterker 5 met een degeneratief terugkoppelnetwerk, voorzien van weerstandselemen-ten, bestemd voor het verkrijgen van een grotere versterkte bandbreedte en hoog frequentie responsie.

Video aandrijfversterkers met een bijbehorend degeneratief terugkoppelnetwerk worden dikwijls gebruikt voor het leveren van video-10 signalen met hoog niveau en intensiteitsbesturingselektrodenib.vJcathoden) van een kinescoop in een televisie ontvanger.Set terugkoppelnetwerk draagt er toe bij de signaalversterking van een versterker tot stand te brengen en de bedrijfsgelijkspanning aan de versterkeruitgang te stabiliseren. Het terugkoppelnetwerk dient ook om de uitgangsimpedantie 15 van de versterker te reduceren, waardoor de versterkerbandbreedte en hoog frequentieresponsie worden verbeterd doordat het bandbreedte-begrenzingseffect van parasitaire capaciteiten, die bij de uitgangs-keten van de versterker behoren, worden gereduceerd. Een verdere verbetering in de hoog frequentie responsie van de versterker kan worden 20 verkregen door gebruik te maken van een of meer "piekspoelen" in de uit-gangsketen van de versterker. Het gebruik van hoogfrequentie-piekspoelen in de uitgangsketen van de versterker wordt evenwel als ongewenst beschouwd in verband met de extra ketenkosten en complexiteit, welke worden geïntroduceerd door het gebruik van dergelijke elementen.

25 Men heeft onderkend, dat een compromis mogelijk is bij de hoog- frequentie responsie van een kinescoop aandrijfversterker door de invloed van parasitaire capaciteiten, welke behoren bij de uitgangsketen van de versterker, in combinatie met parasitaire capaciteiten, welke behoren bij weerstanden, die in het terugkoppelnetwerk aanwezig zijn.

3Q Volgens de uitvinding wordt de hoogfrequentieresponsie van de aandrijfversterker vergroot door gebruik te maken van een aantal terug-koppelweerstanden, die in serie vanuit de uitgang naar de ingang van de versterker zijn gekoppeld. De totale weerstandswaarde van het aantal weerstanden is in hoofdzaak gelijk aan de waarde van een enkele weer-35 stand, welke anders nodig zou zijn om de gewenste signaalversterking 8402305 7 -* -2- van de versterker te verkrijgen. Het is gebleken, dat indien het aantal weerstanden onderling ongelijke waarden hebben, waarbij de weerstand met de grootste waarde direct met de uitgang van de versterker is verbonden, de hoogfrequentie responsie van de versterker op een significante 5 wijze kan worden verbeterd, zonder het optreden van het significante ongewenste oscillatie in het versterkte uitgangssignaal.

De uitvinding zal onderstaand nader worden toegelicht onder verwijzing naar de tekening. Daarbij toont: fig. 1 een gedeelte van een televisie ontvanger met een kinescoop 10 aandrijfversterker voorzien van een bijbehorend terugkoppelweerstands- netwerk volgens de uitvinding; fig. 2 een diagram ter illustratie van een aspect van een versterker volgens de uitvinding; en fig. 3 signaalgolfvormen, welke bijdragen tot een juist begrip 15 omtrent de responsie van een versterker volgens de uitvinding.

In fig. 1 worden videosignalen uit een bron 10 aan een kinescoop-aandrijfversterker toegevoerd via een ingangssignaalbaan, welke een ingangssignaalkoppelnetwerk 12 omvat. De kinescoopaandrij fversterker omvat een cascodeversterker met transistoren 20 en 22. De ingangsver-20 sterker transistor 20 is uitgevoerd als een versterkertrap met gemeenschappelijke emitter en de uitgangsversterkertransistor 22 is uitgevoerd als een versterkertrap met gemeenschappelijke basis. Versterkte videosignalen worden opgewekt over een belastingsweerstand 24 (b.v. 12 kilohm in de collectoruitgangsketen van de transistor 22, en worden aan 25 een kathode-beeldintensiteitsbesturingselektrode 30 van een beeld weergevend kinescoop 35 toegevoerd via een uitgangssignaalbaan, welke een stroom begrenzingsweerstand 38 (b.v. 2,2 kilohm)bevat. De weerstand 38 dient als een beveiligingsinrichting om te beletten, dat de kinescoop aandrijfversterker wordt beschadigd door hoogspanningsovergangsverschijn-30 selen, welke optreden door boogtrekking in de kinescoop. Een bedrijfs-voedingsspanning voor de kinescoopaandrijftrap wordt geleverd door een gelijkspanningsbron B+ (bijvoorbeeld +230 volt). In het geval van een kleurentelevisieontvanger, zouden drie kinescoopaandrijfversterkers nodig zijn om respectievelijk rode, groene en blauwe kleurbeeld re-35 presentatieve videosignalen aan bijbehorende kathoden van de kleur- 8402308 r <.

-3- kinescoop toe te voegen. De door de kinescoop aandrijfinrichtingen 20, 22 versterkte videosignalen, als afgenomen uit een samengesteld uitgezonden televisiesignaal, omvat een frequentiebandbreedte van 0 Hz tot bij benadering 4 MHz.

5 De degeneratieve terugkoppeling voor de kinescoop aandrijfver- sterker wordt verkregen door middel van een resistief netwerk 50, dat voorzien is van weerstanden Ri en H2, welke in serie zijn gekoppeld tussen de videosignaalcollectoruitgang van de transistor 22 en de videosignaalingangskoppelbaan bij de basisingang van transistor 20.

10 De basisingang van transistor 20 vormt een virtueel aardpunt, d.w.z. dat de rustbasis potentiaal van de transistor 20 overeenkomt met een betrekkelijk kleine ,constante potentiaal, gelijk aan de som van de aardpotentiaal op de emitter van transistor 20 en de in hoofdzaak constante basis-emitter junctie verschuivingsspanning van +0,7 volt 15 van de transistor 20.

De signaalversterking van versterker 20^22 wordt bepaald door de verhouding van de som van de waarden van terugkoppelweerstanden R1 en R2 en de waarde van de ingangsimpedantie (van b.v. .3 kilohm) welke door het ingangskoppelnetwerk 12 aan de ingang van de versterker 20 transistor 20 wordt aangeboden. De waarde van deze ingangsimpedantie, welke een uitgangsbelasting van de signaalbron 10 vormt, dient zo groot te zijn jdat belet wordt dat de uitgangsketens van de bron 10 excessieve stromen voeren met een daarmede gepaard gaande excessieve energie-dissipatie. Deze overweging is van bijzonder belang wanneer de video-25 signaalbron 10 overeenkomt met een geïntegreerde keteninrichting, aangezien een excessieve stroomgeleiding en energiedissipatie schadelijk is en kan leiden tot potentieel destructieve thermische belastingen in een geïntegreerde keteninrichting. Bij dit voorbeeld is de terug-koppelweerstand, bepaald door de som van. de waarden van de weer-30 standen R1 en R2, van de orde van 160 kilohm, waardoor men een versterker-signaal spanningsversterking van bij benadering 54 verkrijgt. Relatieve grotere waarden van terugkoppelweerstand dragen voorts op gunstige wijze bij tot het reduceren van het energieverbruik van de aandrijfversterker.

De gewensue versterkersignaalversterking kan ook worden verkregen 35 door gebruik te maken van een enkele terugkoppelweerstand (b.v. een kooIfiiminrichting van 160 'kilohmen 0,5 watt) in plaats van de 8402308 -4- * -e weerstanden Rl en R2. Het is evenwel gebleken, dat men een aanmerkelijk vergrote hoogfrequentieresponsie van de versterker verkrijgt, wanneer meer (b.v. twee) weerstanden worden gebruikt ter vervanging van de enkele terugkoppelweerstand. In het geval van een terugkoppelnetwerk 5 met enkelvoudige weerstand zijn de parasitaire capaciteiten meer in staat tot het op ongewenste wijze beperken, van de hoogfrequentieresponsie van de versterker. De grotere hoogfrequentieresponsie ,welke een gevolg is van het gebruik van meer terug^koppelweerstanden kan evenwel gepaard gaan met ongewenste eigenschappen, zoals "oscilleren", dat zich voordoet 10 bij amplitudeovergangen in het versterkte signaal. In vele videosignaal-verwerkingstoepassingen is een grote bandbreedte gewenst aangezien hierdoor een grotere definitie van het weergegeven videobeeld wordt bevorderd. Het "oscilleren", dat zich kan voordoen bij een breedbandver-sterkerstelsel degradeert op een ongewenste wijze de anders goede beel-15 dendefinitie, welke door bieedbandsignaalverwerking wordt verkregen. Het zichtbare effect van een dergelijke signaaloscillatie in een weergegeven beeld komt overeen, met een "geest"- of "strook"-effect langs de randen van beeldovergangen.

De weerstanden Rl en R2 van terugkoppelnetwerk 50 zijn opge-20 steld op een wijze , welke leidt tot een significante verbetering in de hoogfreguentieresponsie van de kinescoopaandrijfversterker 20,22 en waarbij de beeldvervormingseffecten van oscilleren in het versterker-uitgangssignaal in wezen worden geëlimineerd. Dit geschiedt door gebruik te maken van een paar terugkoppelweerstanden Rl en R2 van verschillende 25 waarden en door de weerstand met de grootste waarde (Rl) het dichtstbij de uitgangsketen van de uitgangstransistor 22 op te stellen. Bij deze uitvoeringsvorm komt dè weerstand Rl overeen met een koolfilminrich-ting van 0,5 watt met een waarde van 130 kilohm en komt de weerstand R2 overeen met een koolfilminrichting van 0,25 watt met een waarde van 30 33 kil-ohm.

Thans zal een toelichting worden gegeven ten aanzien van de wijze waarop het bovengenoemde resultaat wordt verkregen.

Parasitaire capaciteiten van verschillende typen beïnvloeden de frequentieresponsie van het terugkoppelnetwerk 50. Tot de meer signi-35 ficante van deze parasitaire capaciteiten behoren Cl, C2 en C3, als aangege-geven in fig.1. De capaciteit Cl omvat· de parasitaire capaciteit be- 8402308 ^ ( -Scharende bij de weerstand Hl zelf (bij benadering 0,3 pF voor een inrichting van 0,5 watt) , tezamen met eventuele iekverbindings- en bedra-dingscapaciteitan, welke kunnen optreden tussen ketenaansluitingen bij de collector van de transistor 22 en ketenaansluitingen bij het verbin-5 dingspunt van de weerstanden Rl en R2. De capaciteit C2 omvat de parasitaire capaciteit behorende bij de weerstand R2 zelf (bij benadering 0,2 pF voor een inrichting van 0,25 watt), tezamen met eventuele bijbehorende rekaansluit- en bedradingscapaciteiten. De capaciteit C3 omvat een parasitaire capaciteit van haar aarde behorende bij de keten-10 verbindingen in het verbindingspunt van de weerstanden Rl en R2. De waarden van deze parasitaire capaciteiten worden bijvoorbeeld beinvloed door het gebruikte type ketenverbindingen en door het ketenontwerp (b.v. ten aanzien van punten met aardpotentiaal, en de fysische nabijheid van ketenelementen).

15 De waarden van dergelijke parasitaire capaciteiten kunnen in vele gevallen moeilijk nauwkeurig worden bepaald of gemeten doch kunnen soms met een acceptabele nauwkeurigheid worden geschat. Bij dit voorbeeld is de capaciteit Cl aanmerkelijk groter dan de capaciteit C2 omdat de weerstand R2 een grotere inrichting van 0,5 watt is vergeleken met 20 de weerstand R2 van 0,25 watt en omdat een grote parasitaire capaciteit bij de collector van de uitgangstransistor 22 optreedt. In het laatste geval wordt er op gewezen, dat de ver erkerbelasting 24 meer in het bijzonder een weerstand met een betrekkelijk groot vermogen (b.v.

2 watt of meer) is met op een overeenkomstige wijze gedimensioneerde 25 verbindingsonderdelen, welke kunnen zijn voorzien van organen om de weerstand 24 boven een bijbehorend gedrukt ketenpaneel te ondersteunen voor een betere warmtedissipatie. Dergelijke verbindingsonderdelen dragen een belangrijke component bij aan de parasitaire capaciteit Cl. Ook is een factor hier de wijze waarop de collector van de transistor 22 en de 30 weerstanden 24, 38 en Rl met elkaar zijn verbonden en opgesteld. Eet is verder gebleken, dat de waarden van de capaciteiten Cl en C2 relatief onafhankelijk zijn van de weerstandswaarden van de respectieve weerstanden Rl en R2.

Zoals reeds is vermeid, kan de hoogfrequentieresponsie van een 35 kinesccopaandrijverversterker worden verbeterd door twee terugkoppel-weerstanden in plaats van één terugkoppelweerstand te gebruiken. Om dit effect in een algemene zin grafisch te illustreren toont fig. 2 het 8402300 -6- benadere hoogfrequentieresponsie vermogen van de aandrij'fversterker bij het hoogfrequente punt van -3db voor verschillende combinaties van terugkoppelweerstandswaarden. Terwille van de eenvoud is aangenomen, dat weerstanden van -0,25 watt met een bijbehorende parasitaire capa-5 citeit van 0,2 picofarad aanwezig zijn en zijn andere lekcapaciteit-effecten verwaarloosd.

In fig. 2 geeft de horizontale., as een verhouding K, variërend van 0,01 tot 100 aan tussen de waarden van de terugkoppelweerstanden.

De vertikale as geeft een genormaliseerde hoogfrequentie responsie 10 van de versterker ten opzichte van een hoogfrequente referentie "f" (b.v. van de orde van 4 MHz) aan. Een maximale hoogfrequentie responsie (overeenkomende met de bovenste frequentiegrens bij het punt van -3db) gelegen tussen l,75f en 2f behoort bij een weerstandsverhouding K = 1, overeenkomende met twee terugkoppelweerstanden met gelijke waarde, 15 b.v. twee inrichtingen van 0,25 watt, 82 kiiohm. Een minimale hoogfre-quentieresponsie behoort bij weerstandsverhoudingen in de buurt van K = 0,01 en K = 100. Deze toestand komt overeen met het gebruik van een enkele terugkoppelweerstand van 160 kiiohm.

Derhalve kan een verbeterde hoogfrequentieresponsie worden 20 verkregen door twee terugkoppelweerstanden in plaats van één terugkoppelweerstand te gebruiken, meer in het bijzonder wanneer de waarden van deze weerstanden een verhouding bezitten welke is gelegen tussen 1:10 (K * 0,1) en 10:1 (K = 10). Ter illustratie kan in een algemene zin een bovenste frequentiegrens van l,35f (bijvoorbeeld 5,4 MHz ten opzich-25 te van een referentie frequentie f van 4 MHz) worden verwacht, wanneer de twee terugkoppelweerstanden waarden bezitten, welke overeenkomen met een verhouding van K = 0,25.

Het is evenwel gebleken, dat wanneer twee terugkoppelweerstanden met gelijke waarde worden gebruikt voor het verkrijgen 30 van een maximale hoogfrequentie responsie van de versterker "oscilleren" van het versterkte uitgangssignaal optreedt, aangegeven door de golf-vorm A in fig, 3. De golfvorm A komt overeen met het uitgangssignaal van de kinescoop aandrijfversterker, welk signaal wordt opgewekt in responsie op een versterkeringangssignaal, dat met een stippellijn is 35 aangegeven. De ingangssignaal en het overeenkomstige uitgangssignaal A bezitten een zwart-wit-piekniveau amplitudeovergang, waarbij de piekwerking wordt veroorzaakt door voorschiet-en doorschietsignaal - 8 4 0 2 5 ö 8 -7- ccmponenten. Bij het witte niveau van het uitgangssignaal A treedt ongewenste osciilatieccmponent op, die de kwaliteit en detail van een beeld dat in responsie op het uitgangssignaal A wordt weergegeven, degradeert. Oscillatiecomponenten met grote amplituden, die 40% van de 5 videosignaaiamplitudeovergang van zwart niveau naar wit niveau omvatten, zijn waargenomen.

De hoogfrequentieresponsie van de kinescoopaandrij fversterker kan ten opzichte van de maximale hocgfrequentlegrens (2f in fig.2) worden gereduceerd door de weerstandsverhouding K tussen de terug-10 koppelweerstanden te wijzigen. Het is evenwel gebleken, dat het oscillatieprobleem niet wordt opgelost wanneer de kleinste weerstand van 33 kilohm zich het dichtst bij de uitgang aan de versterker bevindt.

Meer in. het bijzonder is wanneer een weerstand van 33 kilohm en 0,25 watt wordt gekozen voor de terugkoppelweerstand Hl in fig. 1 15 en een weerstand van 130 kilohm en 0,5 watt wordt gekozen voor de weerstand R2, een oscillatiecomponent met een amplitude van bij benadering 25% van het videosignaalovergang aanwezig is.

Het is evenwel gebleken, dat de amplitude van de oscillatiecomponent op een significante wijze wordt gereduceerd wanneer de 20 grootste weerstand zich het dichtste bij de uitgang van de versterker bevindt, d.w.z. wanneer Rl, aangegeven in. fig. 1, overeenkomt met de weerstand van 130 kilohm. In een dergelijk geval blijkt de oscillatiecomponent een verwaarloosbare amplitude van minder dein 10% van de videos ignaalovergang van zwart niveau naar wit niveau te 25 vertonen, zoals aangegeven door de golfvorm 3 in fig. 3.

In verband methet bovenstaande wordt opgemerkt, dat de signaal-versterking van de aandrijfversterker kan worden gedefinieerd door de volgende uitdrukking in het complexe frequentie-(of "S"-)vlak: 3C 1 ik Cl » C2 * C3 S -i- Rp (Cl -i- C2 + C3) RIN Cl C2 ^ 1 . . 1 .

° + RlCl S ~ R2C2 } waarbij RIN de ingangsimpedantie is die aan de ingangstransistor 20 wordt aangeboden;

Rl, R2 respectievelijk overeenkomend met de waarden van de $4 02 3 0 8 -8- weerstanden Hl en H2;

Cl, C2, C3 respectievelijk komen met de waarden van de capaciteiten Cl, C2 en C3 overeen;

Rp overeenkomt met de parallel combinatie van de weerstan-5 den Rl en R2; en S overeenkomt met j2^f waarbij "f" overeenkomt met de frequentie.

In deze uitdrukking bepalen de termen „ 1 1 S + - en S + - R1C1 R2C2 10 elk een afzonderlijke "pool" frequentieplaats vanwaaruit de frequentie responsie met -6db/octaaf afneemt.

De uitdrukking S + -

Rp (Cl + C2 + C3) bepaalt een enkele "nul"-frequentieplaats vanwaaruit de frequentie 15 responsie met +6db/octaaf toeneemt. Derhalve veroorzaken de "pool"-frequentietermen een degradatie van de hoogfrequentieresponsie van de versterker. In tegenstelling daarmede verbetert de "nul"-frequentie-term de hoogfrequentie responsie van. de versterker en. draagt deze bij tot het vergroten van de versterkerbandbreedte.

20 Voor. bepaalde poolfrequentieplaatsen wordt door het ver lagen van de "nul" frequentie de versterkerbandbreedte en de hoogfrequentie grens bij het punt van -3db vergroot. Dat wil zeggen,'dat de -toenemende "nul"-frequentie responsie sneller effect sorteert en de amplitude-versus-frequentie responsie van de versterker sneller begint 25 toe te nemen (d.w.z. bij een lagere frequentie). De omstandigheid van een maximale bandbreedte en hoogfrequentiegrens bij het punt van -3db, . doet zich voor wanneer gebruik wordt gemaakt van terugkoppelweerstanden met gelijke waarde aangezien in een dergelijk geval Rp maximaal is en de bijbehorende "nul" frequentie zich op een minimum bevindt.

30 De hoogfrequentie responsie van de versterker kan worden verminderd door er-voor te zorgen, dat de toenemende "nul" frequentie responsie later effect sorteert (d.w.z. bij een relatief hogere frequentie) . Dit effect kan worden verkregen door de weerstanden Rl en R2 8402308 -9- Λ .* met onderling verschillende waarden zodanig te kiezen, dat de "nul" frequentie in de bovenstaande uitdrukking wordt vergroot. In dit geval is Rp niet langer maximaal aangezien de weerstandswaarde van de parallelcombinatie van Sl en R2 steeds kleiner wordt naarmate de 5 waarden van deze weerstanden uit elkaar gaan. Door de hcogfrequentie grens van de versterker eenvoudig op deze wijze te reduceren is niet voldoende om het eerder beschreven "oscillatieprobleem" te elimineren.

Dit geldt meer in het bijzonder wanneer door de samenwerking van de toenemende "nul" frequentie responsie en de afnemende "pool" frequentie 10 responsies een piek in het hoogfrequentie gedeelte van het frequentiespectrum optreedt (b.v. een piek tussen 3-4 MHz).

Door de terugkoppelweerstand met de grootste waarde (Rl) het dichtst bij de uitgang van de versterker op te stellen verkrijgt men een pool frequentie in de buurt van het gewenste bovenste frequentie 15 gebied (3-5 MHz) van de versterker. Derhalve reduceert een dergelijke opstelling de piekkarakteristiek, behorende bij de toenemende "nul" frequentie responsie in een mate welke voldoende is om een significante reductie in de amplitude van de oscillatiecomponent te veroorzaken.

20 Een kinesccopaandrijfversterker van het in fig. 1 afgeheelde type met weerstanden Rl en R2 van resp. 130 kil ohm en 33 kilohm, bleek een bandbreedte van bij benadering 5.5 MHz te vertonen zonder praktisch een oscillatiecomponent in het uitgangssignaal., zoals boven is besproken. Weerstandsverhoudingen van K = 0,14 (voor Rl = 139 kilohm 25 en R2 = 20 kilohm) tot K - 0,43 (voor Rl = 110 kilohm en R2 = 47 kilohm) bleken te voorzien in een verbeterde aandrijfversterkerbandbreedte en hoogfrequentieresponsie zonder dat storende hoeveelheden oscillaties optraden. De verhouding K = 0,14 leidde tot minder oscillaties doen een iets kleinere bandbreedte vergeleken met de gekozen vcorkeursweer-30 standsverhouding van K = 0,25, terwijl bij de verhouding K = 0,43 een grotere bandbreedte met iets meer oscillaties werd verkregen.

3402308

Claims (4)

1. Aandrijfversterkertrap in een videosignaalverwerkingsstelsel voorzien van een. beeldweergeefinrichting voor het weergeven van video-informatieresponsie op daaraan uit een bron van videosignalen toegevoerde videosignalen, welke aandrijfversterkertrap dient om de . video-5 signalen aan de beeldweergeefinrichting toe te voeren, voorzien van een ingangssignaalbaan? een versterker met een signaalingang voor het ontvangen van een ingangsvideosignaal uit de bron, dat via de ingangssignaalbaan wordt gevoerd, en een signaaluitgang van waaruit versterkte videosignalen aan de beeldweergeefinrichting worden toegevoerd met het 10 kenmerk, dat de versterker is voorzien van een degeneratieve terug-koppelbaan (50), die vanuit de versterkeruitgang (COLLECTOR 22) naar de ingangssignaalkoppelbaan is gekoppeld, welke terugkoppelbaan een aantal weerstanden (Rl,R2) met onderling verschillende waarden omvat, die in serie zijn verbonden, waarbij één weerstand (Rl) van het ge-15 noemde aantal weerstanden, welke een waarde heeft, welke groter is dan die van een andere van het aantal weerstanden, zich het dichtst bij de uitgang van de versterker bevindt.

2·. Versterkertrap volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat de weerstand (Rl) van het aantal weerstanden met de grootste waarde zich 20 het dichtst bij de uitgang van de versterker (COLLECTOR 22) bevindt.

3. Versterkertrap volgens conclusie 1 of 2 met het kenmerk, dat de terugkoppelbaan (50) is voorzien van een eerste weerstand (Rl) en een tweede weerstand (R2) met een kleinere waarde dan de waarde van de eerste weerstand, welke eerste en tweede weerstanden in serie zijn 25 verbonden tussen de uitgang van de versterker en de ingangssignaalbaan en wel zodanig, dat de eerste weerstand zich het dichtst bij de uitgang van de versterker bevindt.

4. Versterkertrap volgens conclusie 3 met het kenmerk, dat de verhouding tussen de waarde van de eerste weerstand (Rl) en de waarde 30 van de tweede weerstand (R2) een gebied tussen 5 en 10 omvat,

5. Versterkertrap volgens een van de voorgaande, conclusies met het kenmerk, dat de versterkeringang (BASIS 20) een virtueel aardpunt vormt.

6. Versterkertrap volgens een van de voorgaande conclusies met het 8402308 ·*>_ -11- kenmerk, dat liet aantal weerstanden (Ri ,R2) koolfilr,weer standen omvat.

7. Versterkertrap volgens.conclusie 1 met het kenmerk/ dat de versterker is voorzien van een cascodeversterker met een eerste transistor (20}, voorzien van een eerste elektrode (BASIS), en tweede 3 (EMITTER) en derde (COLLECTOR) elektroden, die een hoof dstroomge1ai-dingshaan van de eerste transistor bepalen, een tweede transistor (22) met een eerste elektrode (BASIS),- en tweede (EMITTER) en derde (COLLECTOR) elektroden, die een hoofdstroombaan voor de tweede transistor bepalen, waarbij de hoofdstroombanen van de eerste en tweede 10 transistoren in serie zijn verbonden, organen (12) om videosignalen, welke moeten worden versterkt, aan de eerste elektrode van de eerste transistor toe te voeren, organen om aan de eerste elektrode van de tweede transistor een rustgelijkspanning aan te leggen, organen om versterkte videosignalen uit de derde elektrode van de tweede tran-15 sister af te nemen, en organen om de terugkoppelbaan vanuit-de derde elektrode van de tweede transistor naar de eerste elektrode van de eerste transistor te koppelen, waarbij de weerstand met de grootste waarde zich het dichtst bij de derde elektrode van de-tweede, transistor bevindt.

3. Versterkertrap volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de 20 eerste, tweede en derde elektroden respectievelijk overeenkomen met basis-, emitter- en collector elektroden, en de basiselektrode van de eerste transistor (20) een virtuele aardpunt vormt.

§4 02 3 0 3