NL8303423A

NL8303423A - Kleurenbeeldbuis.

Info

Publication number: NL8303423A
Application number: NL8303423A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1983-10-06
Filing date: 1983-10-06
Publication date: 1985-05-01
Also published as: ES8507291A1; US4625145A; ES536478A0; KR850003473A; EP0138264B1; EP0138264A2; JPS6097533A; EP0138264A3; DE3478886D1; CA1218405A; DD232786A5; KR920000914B1; PL249935A1

Description

* PHN 10.788 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

"Kleurenfceeldbuis".

De uitvinding heeft betrekking op een kleurenteeldbuis bevattende in een geëvakueerde atihulling een elektronenkanonsys teem i/an het Min-line"-type voor het opwekken van drie met hun assen in één vlak gelegen elektronenbundels, waarbij de as van de middelste bundel 5 samenvalt met de buisas, welke elektronenbundels op een beeldscherm, dat op een wand van de omhulling is aangebracht, kcnvergeren en in de werkende beeldbuis over dit beeldscherm worden afgebogen in twee onderling loodrechte richtingen met behulp van een eerste en een tweede # afbuigveld, waarbij de richting van het eerste afbuigveld evenwijdig 10 is aan het genoemd vlak, welk elektrcnenkanonsysteem aan zijn uiteinde van gebogen veldvormers is voorzien voor het zo veel mogelijk laten samenvallen van de door de elektronenbundels op het beeldscherm beschreven rasters, en waarbij iedere veldvormer tenminste twee in hoofdzaak in eikaars verlengde gelegen, door spleten gescheiden, plaatjes uit 15 ferromagnetisch materiaal bevat, welke plaatjes symmetrisch ten opfichte van het genoemde vlak en de middelste bundelas zijn gelegen en de gebogen veldvormers met hun holle zijde naar de drie bundels zijn toegekeerd, welke veldvormers het eerste afbuigveld ter plaatse van de elektronenbundels kussenvormig maken.

20 Een veel voorkomend probleem bij kleurenbeeldbuizen met een elektronenkanonsysteem van het "in-line"-type is de zogenaamde beeld-coma. Deze komt tot uitdrukking in het feit, dat de afmetingen van de rasters, die door de twee buitenste elektronenbundels op het beeldscherm beschreven worden, verschillend zijn van die van de middenbundel.

25 Dit is het gevolg van de excentrische ligging van de buitenste elektronenbundels ten opzichte van het veld voor de vertikale afbuiging (het beeldafbuigveld). In het Amerikaanse octrooischrift 4.196.370 is een groot aantal octrooien opgescmd, waarin gedeeltelijke oplossingen zijn aangegeven. Deze oplossingen bestaan uit het toepassen van magneet-30 veld geleidende en/of afschermende ringen en plaatjes die aan het kanonuiteinde zijn gemonteerd en die het afbuigveld of de afbuigvelden plaatselijk langs een deel van de banen van de elektronenbundels versterken of verzwakken. Het is met een aantal dezer middelen mogelijk de O ~ ' ~ * , -7 ✓ . * «

^ l « J

• PHN 10.788 2 .

door de drie elektronenbundels op bet beeldscherm beschreven rasters in hoofdzaak te laten samenvallen. Een nadeel van toepassing van dergelijke middelen is echter, dat bij de buitenbundels tijdens afbuiging een defokussering optreedt, die tot uitdrukking komt in een ver-5 vormde trefvlek op het beeldscherm die met een waas omgeven is. Een van de genoemde octrooien is het Amerikaanse octrooischrift 3.594.600, waarin een kleurenbeeldbuis is beschreven waarin de door de drie elektronenbundels beschreven rasters tot samenvallen worden gebracht door buiten de buitenste elektronenbundels twee langwerpige C-vormige 10 magnetische schermen te plaatsen. Daardoor worden de buitenste elektronenbundels afgeschermd van het randveld van het lijnafbuigveld (de vertikale veldlijnen), terwijl dit randveld wordt toegelaten bij de middelste elektronenbundel. De drie elektronenbundels worden af ge- . schermd tegen het randveld van het beeldafbuigveld (de horizontale 15 veldlijnen) dat geheel om de drie bundels heen wordt geleid. Deze veldvormers hebben dus alleen invloed qp de lijncoma en niet op de beeldccma.

In de ter inzage gelegde Nederlandse octrooiaanvrage 7801317 (PHN 9033) is een afbuigspoelenstelsel beschreven waarin veldvormende * 20 middelen in het afbuigspoelenstelsel zijn aangebracht. Deze bestaan bijvoorbeeld uit twee zacht magnetische elementen die diametraal tegenover elkaar buiten de lijnafbuigspoel, in hoofdzaak dwars qp het magneetveld van de beeldafbuigspoel aan de halszijde van het afbuigspoelenstelsel zijn aangebracht. Een nadeel van toepassing van derge-25 lijke veldvormende middelen is, dat een groot deel van het beeldafbuigveld door deze middelen om de bundels heen geleid wordt, waardoor de afbuiggevoeligheid van het buis-spoel systeem af neemt.

Een kleurenbeeldbuis van de in de aanhef genoemde soort is beschreven in de nog niet vóórgepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage 30 8204465 (PHN 10.499) die als hierin opgencmen kan worden beschouwd en van welke wordt uitgegaan als zijnde de meest nabij kanende stand van de techniek. De in deze octrooiaanvrage beschreven veldvormers maken het eerste afbuigveld (het beeldafbuigveld) kussenvormig. Dit kussenvormig veld bevat in hoofdzaak een tweepoolveld met een zespoolkompo-35 nent. Door deze kussenvormigheid heeft het veld ook ter plaatse van buiten de elektronenbundelassen gelegen stralen van de elektronenbundels de juiste sterkte en vorm, waardoor de afbuigdefokussering van de buitenbundels sterk wordt verminderd. Omdat in tegenstelling tot de Λ "“7 ..·*( =7 - ' j . -’· ·-' .) ** * H2N 10.788 3 in het afbuigspoelenstelsel gelegen veldvormers volgens de ter inzage gelegde Nederlandse octrooiaanvrage 7.801.317 deze veldvormers relatief dicht bij de elektronenbundels zijn gelegen, wordt slechts een relatief klein deel van het afbuigveld vervormd, waardoor maar weinig extra 5 afbuigenergie nodig is. In de genoemde Nederlandse octrooiaanvrage 8204465 is ook beschreven dat het nuttig is spleten in de veldvormers aan te brengen en deze veldvormers uit twee of drie in eikaars verlengde liggende plaatjes te vervaardigen. De bedoeling is daardoor de verliezen in het lijnafbuigveld (het tweede afbuigveld) te reduceren.

10 In de eveneens nog niet vóórgepubliceerde Nederlandse octrooi aanvrage 8301712 (PHN 10.674), die als hierin qpgencmen kan worden beschouwd, zijn maatregelen genomen cm de verliezen in het tweede afbuigveld te verminderen. De veldvormers volgens deze octrooiaanvrage bestaan ieder uit tenminste twee in eikaars verlengde gelegen plaatjes, 15 die pp de wijze zoals is beschreven in de eerste alinea ten opzichte van het genoemde vlak door de bundelassen en de buisas zijn gelegen.

De spleten tussen de plaatjes worden aan de van de elektronenbundels afgekeerde zijde op een afstand van deze plaatjes door andere plaatjes overlapt, zodat "magnetische-shunts" voor het tweede afbuigveld in 20 iedere veldvonter worden geschapen. '

De uitvinding beoogt een kleurenbeeldbuis aan te geven, waarbij de verliezen in het tweede afbuigveld ten gevolge van de veldvormers nog meer worden verminderd, het tweede afbuigveld nagenoeg niet wordt vervormd, en de gewenste kussenvormige vervorming 25 van het eerste afbuigveld in de veldvormers nog wordt versterkt.

Ben kleurenbeeldbuis van de in de eerste alinea genoemde soort wordt daartoe volgens de uitvinding gekenmerkt, doordat bij iedere veldvormer tenminste de plaatjes die het verst van het gencende vlak zijn gelegen aan hun van het genoemde vlak afgekeerde uiteinde 30 van in hoofdzaak vlakke plaatjes zijn voorzien, die zich in hoofdzaak in de richting van de middelste elektronenbundel uitstrekken.

De uitvinding berust op het inzicht, dat door het aanbrengen van de zich in hoofdzaak naar de middelste elektronenbundel uitstrekkende in hoofdzaak vlakke plaatjes, het eerste afbuigveld (het beeld-35 veld) meer naar de middenbundel wordt geleid, waardoor dit veld sterker kussenvormig wordt. Door deze radiaal gerichte plaatjes wordt tevens een deel van het tweede afbuigveld (het lijnveld), dat anders via de tangentiaal gelegen plaatjes (óe in hoofdzaak in eikaars verlengde

^ -r ίΛ — , o “T

w. » · ,· -J

·, , ·- i i < 4 } PHN 10.788 4 gelegen plaatjes j om de bundels been wordt geleid, meer naar de bundels toe geleid, waardoor dit veld ter plaatse van de elektrcnenbundels wordt versterkt ten opzichte van de situatie zonder de radiaal gerichte plaatjes (Nederlandse octrooiaanvragen 8204465 en 8301712). Een voor-5 deel van bet plaatselijk sterker kussenvormig maken van het eerste afbuigveld is, dat de gewenste coma correctie in sterkere mate wordt verkregen, waardoor de lengte van de veldvormers in de voortplantings-richting van de middelste elektronenbundel gezien, kleiner kan zijn dan de lengte van de veldvormers zoals beschreven in de genoemde 10 Nederlandse octrooiaanvragen 8204465 en 8301712. Door deze kleinere lengte van de veldvormers treedt minder verlies van energie van het tweede afbuigveld op. Tevens kunnen de tangentiaal gelegen delen van de veldvormers kortere bogen vormen, vergeleken met de veldvormers volgens de Nederlandse octrooiaanvrage 8204465, waardoor ook minder 15 verlies van het tweede afbuigveld (het lijnveld) optreedt.

Uit metingen aan beeldbuizen volgens de uitvinding is gebleken, dat er nagenoeg geen verlies van lijnveld meer optreedt in vergelijking met de buizen met veldvormers zoals beschreven in de genoemde Nederlandse octrooiaanvragen 8204465 en 8301712. Bovendien 20 blijkt, dat de lijnccma, het lijn- en beeldastigmatisne en het aniso-troop astigmatisms slechts in geringe mate afwijken van die bij gebruik van de tot nu toe gebruikelijke coma correctie middelen, zodat de afbuigspoelen slechts in geringe mate of niet behoeven te worden aangepast bij invoering van de veldvormers volgens de uitvinding.

25 Toepassing van veldvormers met zich radiaal uitstrekkende delen in afbuigspoelen (Nederlandse octrooiaanvrage 7801317) is moeilijk. Het effectief naar de elektronenfcundels geleiden van de afbuigvelden is slechts mogelijk in het elektronekanonsysteem en pp de wijze volgens de uitvinding.

30 Een eerste voorkeursuitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat iedere veldvormer vier in hoofdzaak in eikaars verlengde en symmetrisch ten opzichte van het genoemde vlak gelegen door drie spleten gescheiden plaatjes bevat.

35 Door het aanbrengen van een of meer spleten wordt de ver zwakking van het tweede afbuigveld ter plaatse van de bundels verminderd en bij een juiste diroenslenering van de spleten kan worden bereikt, dat het veld ter plaatse van de elektronenhundels nagenoeg homogeen is.

# % BHN 10.788 5

Ben tweede voorkeursuitvoeringsvorm van de veldvonters voor een beeldbuis volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat de het vlak snijdende spleet breder is dan de boven en onder het vlak gelegen spleten. Door het breder maken van de het vlak snijdende spleet wordt 5 bereikt dat het tweede afbuigveld ter plaatse van de bundels meer homogeen wordt.

Ben derde voorkeursuitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat bovendien de plaatjes die het dichtst bij het genoemde vlak zijn gelegen aan hun 10 van het genoemde vlak afgekeerde uiteinde van in hoofdzaak vlakke plaatjes zijn voorzien, die zich in hoofdzaak in de richting van de middelste elektronenbundel uitstrekken. Door het aanbrengen van deze extra plaatjes wordt de vorm van het eerste afbuigveld ter plaatse van de elektronenbundels nog sterker kussenvormig gemaakt.

15 Een vierde voorkeursuitvoeringsvorm van de veldvonters voor een beeldbuis volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat het elektronenkanonsysteem aan zijn uiteinde van een centreerbeker is voorzien, waarbij de in hoofdzaak in eikaars verlengde gelegen plaatjes tegen de binnen of buitenwand van deze centreerbeker zijn bevestigd.

20 Het is'op deze wijze mogelijk de veldvormers op een eenvoudige manier aan het elektronenkanonsysteem te bevestigen. Als de in hoofdzaak in eikaars verlengde gelegen plaatjes tegen de buitenwand van de centreerbeker zijn bevestigd, moet de centreerbeker van sleuven voorzien zijn, waardoor de in hoofdzaak vlakke plaatjes zich uitstrekken in de 25 richting van de middelste elektronenbundel. Door het gedeeltelijk binnen en buiten de centreerbeker plaatsen van de plaatjes kan de invloed van de spleten op het tweede afbuigveld (het lijnveld) worden veranderd.

Ben vijfde voorkeursuitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat tenminste 30 één van de spleten tussen de plaatjes op bekende wijze aan de van de elektronenbundels afgekeerde zijde op een afstand van de plaatjes door shunt-plaatjes overlapt wordt. Door de shunt-plaatjes wordt een magnetische weerstand in de veldvormers verkregen, waarbij het veld minder wordt vervormd.

35 De uitvinding wordt nu bij wijze van voorbeeld nader toege licht aan de hand van een tekening, waarin figuur 1 een langsdoorsnede van een kleurenbeeldbuis volgens de uitvinding weergeeft, r ^ f *y

·- * -* JL J

4 % PHN 10.788 6 figuur 2 een gedeeltelijk opengesneden aanzicht van een elektronen-kanonsysteem zoals toegepast in de buis volgens figuur 1 toont, figuur 3 een doorsnede door figuur 2 laat zien, 5 figuur 4a, b, c en d schematisch een oplossing volgens de stand van de techniek en het effekt (¾) de bundel en trefvlek daarvan laten zien, evenals het gewenste veld, figuur 5a een deel van het beeldveld net veldvormers toont zoals be-schreven in een eerdere octrooiaanvrage, 10 figuur 5b het verloop van dit beeldveld gedeeld door het door de af-buigspoelen aangeboden beeldveld als funktie van de plaats x op een as loodrecht op de bundelassen toont, figuur 5c een deel van het lijnveld met veldvormers toont 2oals beschreven in een eerdere octrooiaanvrage, 15 figuur 5d het verloop van dit lijnveld gedeeld door het door de afbuig-spoelen aangeboden „lijnveld als funktie van de plaats x qp een as loodrecht op de bundelassen laat zien, figuur 6a een figuur analoog aan figuur 5a toont, maar nu met overlapte spleten in de veldvormers,. zoals beschreven in een eerdere 20 octrooiaanvrage, figuur 6b een grafiek analoog aan figuur 5b toont voor de veldvormers en het veld zoals getoond in fig. 6a, figuur 6c een figuur analoog aan figuur 5c toont, maar nu met overlapte spleten in de veldvormers, zoals beschreven in een eerdere 2g octrooiaanvrage, figuur 6d een grafiek analoog aan figuur 5d laat zien voor de veldvormers en het veld zoals getoond in fig. 6c, figuur 7a een figuur analoog aan de figuren 5a en 6a laat zien, maar nu met veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding, 3Q figuur 7b een grafiek analoog aan de figuren 5b en 6b toont voor de veldvormers en het veld zoals getoond in figuur 7a, figuur 7c een figuur analoog aan de figuren 5c en 6c toont, maar nu met veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding, figuur 7d een grafiek analoog aan de figuren 5d en 6d voor veldvormers 35 en het veld volgens figuur 7c weergeeft, figuur 8 een andere uitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding in een aan figuur 3 analoge doorsnede laat zien, ,;· , ·.; O «t L Ö FHN 10.788 7 ψ % figuur 9 nog een andere uitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding in een aan figuur 3 analoge doorsnede laat zien, figuur 10a een figuur analoog aan figuur 7a laat zien met veldvormers 5 voor een beeldbuis volgens de uitvinding, figuur 10b een grafiek analoog aan figuur 7a toont, voor de veldvormers getoond in figuur 10a, figuur 10c een figuur analoog aan figuur 7c laat zien met veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding en 10 figuur 10d een grafiek analoog aan figuur 7d voor veldvormers en het veld volgens figuur 10c weergeeft.

Figuur 1 toont een kleurenbeeldbuis van het "in-line"-type volgens de uitvinding in een langsdoorsnede. In een glazen omhulling 1, welke is samengesteld uit een beeldvenster 2, een konus 3 en een hals 4, 15 is in deze hals een elektronenkanonsysteem 5 aangebracht, dat drie met hun assen in één vlak (het vlak van tekening) gelegen elektronenbundels 6, 7 en 8 opwekt. De as van de middelste elektronenbundel 7 valt vóór afbuiging samen met de buisas 9. Het beeldvenster 2 is aan de binnenzijde van .een gepot aantal trio',s. van fosforlijnen voorzien. Elk trio blauw oplicnteme fosfor, een lijn bestaande uit een 20 bevat een lijn bestaande uit een/groen oplichtende fosfor en een lijn bestaande uit een rood oplichtende fosfor. Alle trio's samen vormen het beeldscherm 10. De fosforlijnen staan loodrecht op het vlak van tekening. Voor het beeldscherm is een schaduwmasker 11 gepositioneerd, waarin een zeer groot aantal langwerpige openingen 12 is aangebracht 25 waardoor de elektronenbundels 6, 7 en 8 treden, die ieder slechts fosforlijnen van één kleur treffen. De drie in één vlak gelegen elektronenbundels worden af gebogen door het afbuigspoelenstelsel 13. Door toepassing van de uitvinding wordt een beeldcana-korrektie aan de bundels gegeven, zonder dat een vervorming van de trefvlekken van de 30 buitenste elektronenbundels optreedt en nagenoeg zonder verlies van afbuigenergie van het lijnveld, zoals in de volgende figuren nog zal vrorden toegelicht.

In figuur 2 is een opengesneden aanzicht van het elektronenkanonsysteem 5 weergegeven. Dit bestaat in dit geval uit drie afzonder-35 lijke elektronenkanonnen 14, 15 en 16. Het is echter ook moge lijk de uitvinding toe te passen in een zogenaamd geïntegreerd elektronenkanonsysteem, zoals bijvoorbeeld is beschreven in het Amerikaans octrooi-schrift 4,196,370, waarin de elektronenkanonnen een aantal elektroden - · '* -t Λ o φ * ΡΗΝ 10.788 8 gemeenschappelijk hebben. De kanonnen 14, 15 en 16 bevatten ieder een stuurelektrode 17 die van een opening 18 is voorzien. Tegenover deze opening is in deze stuurelektrode een kathode aangebracht (hier niet zichtbaar) voor het opwekken van de elektronenbundels. Ieder 5 kanon bevat verder een tweede rooster 19, een derde rooster 20 en een vierde rooster 21. De roosters 17, 19 en 20 zijn met behulp van metalen bandjes 22 aan glazen staafjes 23 bevestigd. De roosters 21 zijn tegen de bodem van een gemeenschappelijke centreer beker 24 uit niet ferromagnetisch materiaal bevestigd. De bodem 25 van de hier 10 opengesneden centreerbeker 24 is van drie openingen 26 voorzien, waardoor de elektronenbundels treden. Tegen de binnenwand van de centreerbeker 24 zijn twee gebogen veldvormers 27 en 28 aangebracht, leder bestaande uit vier gebogen plaatjes 29, 30, 31 en 32, waarbij de plaatjes 29 en 32 van zich naar de middelste elektrcneribundel uitstrek-15 kende plaatjes 33 zijn voorzien. De plaatjes 33 kunnen aan de plaatjes 29 en 32 zijn bevestigd of kunnen er, één geheel mee vormen. De plaatjes 33 kunnen ook licht gebogen of geknikt zijn. Alle plaatjes bestaan uit ferromagnetisch materiaal met een dikte van 0,25 mm (b.v. een legering met 58 gew.% nikkel en 42 gew.% ijzer). De plaatjes hebben een lengte, 20 gemeten in de voortplantingsrichting van de elektronenbundels van ongeveer 10 mm. Tussen de plaatjes 29 en 30 en de plaatjes 31 en 32 zijn in dit geval 0,5 mm brede spleten 34 aangebracht. Tussen de plaatjes 30 en 31 zijn in dit geval 1 mm brede spleten aangebracht.

De diameter van de centreerbeker 24 bedraagt ongeveer 22 mm. De breedte 25 van de plaatjes 30 en 31 bedraagt in platte toestand 2,8 nm. De breedte van de plaatjes 29 en 32 bedraagt in platte toestand 3,7 mm en de breedte van de plaatjes 33 is 3,7 nm. Als in de beeldbuis een gemagnetiseerde multipoolring wordt toegepast voor de statische convergentie van de elektronenbundels, zoals bijvoorbeeld in het Ameri- 3Q kaanse octrooi 4.220.897 (PHN 8845) is beschreven, wordt deze bij voorkeur op de bodem van de centreerbeker 24 bevestigd. De veldvormers worden dan bij voorkeur op minimaal 2 mm afstand van deze ring aangebracht in verband net de magnetisatie van de multipoolring.

In figuur 3, waarin dezelfde verwij z ingscij fers als in figuur 35 2 zijn gebruikt, is een doorsnede door de centreerbeker 24 van figuur 2 weergegeven. Door een geschikte keuze van de lengte van de plaatjes 29 tot en met 33 gemeten in de buis asrichting en van de hoek o( , kan de gewenste mate van kussenvormige veldvorming van het beeldveld (het Λ T 'X «· - *7 {·{ “ ; ; ·χ I «

'W - 'tJ ï i._4 O

• % EHN 10.738 9

* . I

eerste afbuigveld) evenwijdig aan lijn 36 en eventueel ook het lijn-afbuigveld (het tweede afbuigveld) dat loodrecht daarop staat, worden beïnvloed. De veldvonrers zijn syimetrisch ten opzichte van het vlak door de faundelassen (het vlak van tekening van figuur 1) en synmetrisch 5 ten opzichte van de buisas 9, die samenvalt met de as van de middelste elektronenbundel vóór afbuiging, gelegen. Zoals aan de hard van figuur 8 wordt toegelicht kunnen een deel van de plaatjes ook buiten de oen-treerbeker zijn gelegen. Het is ook mogelijk geen centreerbeker toe te passen en de veldvormers b.v. met glasparels aan elkaar te beves-10 tigen.

Zoals in figuur 4a schematisch is weergegeven, wordt het magneetveld, waarvan een aantal veldlijnen 40 is getekend, door de bekende ringen 41 rond de buiten elektronenbundels 42 en 43 tegengehouden. Het veldsterkteverloop B in het vlak door de bundelassen Λ 15 (44, 45, 46) dat daarvan het gevolg is, is in figuur 4b met een getrokken lijn weergegeven. Het gewenste ccmavrije veld is net een gestreepte lijn aangegeven. Door toepassing van de ringen 41 is het magneetveld B ter plaatse van de bundelassen 44 , 45 en 46 gelijk aan het gewenste magneetveld en worden de drie op het beeldscherm beschre-20 ven rasters tot samenvallen gebracht, voor de niet met de bundelassen samenvallende stralen van de buitenbundels 42 en 43 heeft het veld niet het juiste veldsterkte verloop, waardoor een in figuur 4c getoonde · vierpoollenswerking (vierpoolveldlijnen 47) op de bundels wordt uitgeoefend, die tot uitdrukking komt in een afbuigdefokussering van de 25 zijbundels. De radiale pijlen in figuur 4c geven de krachten weer die op de bundels werken. De in figuur 4d weergegeven tref vlekken op het beeldscherm warden ellipsvormig en zijn angeven met een waas. De assen van de ellipsen-in figuur 4d maken een hoek van 45° met de lijn 37. Het ellipsvormig zijn van de trefvlekken is het gevolg van een 30 onderfokussering. De gestippelde waasgebieden 48 zijn het gevolg van overfokussering.

In de figuren 5a, b, c ai d wordt de werking van veldvormers zoals die zijn beschreven in de-reeds genoemde nog niet vóórgepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage 8204465 (PHN 10.499) nader toege-35 licht. Figuur 5a toont een deel van het beeldveld (het eerste afbuigveld) , waarvan een aantal veldlijnen 50 is weergegeven. In dit veld zijn aan het kanonuiteinde twee ieder uit één stuk bestaande veldvormers 51 en 52 geplaatst die het beeldveld op de gewenste wijze j 4 2 3 PHN 10.788 10 * « kussenvormig vervormen. Dit kussenvormig veld bestaat in hoofdzaak uit een tweepoolveld met een zespool kanponent. In figuur 5b is het verloop van het magneetveld B , het beeldveld, gedeeld door het door de afbuig- Λ spoelen aangeboden beeldveld als funktie van de plaats x op de 5 as 53 weergegeven. De onderlinge afstand tussen de assen van de elektronenbundels 54, 55 en 56 bedraagt ter plaatse van de veldvormers ongeveer 6,3 nm. Met een dergelijk veldverloop, dat overeenkomt met het gewenste veld volgens de gestreepte lijn in figuur 4b, is het mogelijk de vierpoolfout ter plaatse van de zij bundels 54 en 56 te elimineren en 10 dus de afbuigdefokussering van deze bundels sterk te verminderen.

Figuur 5c toont een deel van het lijnveld (het tweede afbuigveld), waarvan een aantal veldlijnen 57 is weergegeven. In figuur 5d is het verloop van het magneetveld B , het lijnveld, gedeeld door het door de afbuigspoelen aangeboden lijnveld B^ als funktie van de plaats x op de 15 as 53 weergegeven. Uit de figuren 5c en d volgt, dat het lijnveld ter plaatse van de veldvormers door deze konfiguratie van veldvormers sterk verzwakt wordt, vooral bij de buitenbundels 54 en 56. Dit betekent dat lijncoma zal optreden.

In de figuren 6a, b, c en d wordt de werking van veldvormers, 20 zoals die zijn beschreven in de reeds genoemde nog niet vóórgepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage 8301712 (PHN 10.674) nader toegelicht.

Figuur 6a toont op analoge wijze als in figuur 5a een deel van het beeldveld, waarvan een aantal veldlijnen 60 zijn weergegeven.

2g In dit veld zijn weer twee gebogen veldvormers 61 en 62 geplaatst, die ieder uit twee in eikaars verlengde gelegen gebogen plaatjes respektie-velijk 63, 64 en 65, 66 en twee de spleten 67 en 68 overlappende gebogen plaatjes 69 en 70 bestaan. De plaatjes 69 en 70 kunnen echter ook vlak zijn. Uit de aan de figuur 5b analoge figuur 6b volgt, dat het beeldveld-verloop door het aanbrengen van de plaatjes 69 en 70 ten opzichte van

JU

het beeldveldverloop volgens figuur 6a niet veel is veranderd.

Figuur 6c toont een deel van het lijnveld, waarvan een aantal veldlijnen 71 is getoond. Uit de aan figuur 5d analoge figuur 6d volgt dat het lijnveld door het aanbrengen van de spleten 67 en 68 weliswaar 35 wordt verzwakt, maar ook dat het verloop in de x-richting relatief vlak is. Met andere woorden, het lijnveld wordt in vergelijking net figuur 5d minder vervormd. Dit volgt ook uit de vergelijking van de figuren 5c en 6c.

*ƒ ÏK9 Vy φ <*» ΡΗΝ 10.788 11 , t

In de figuren 7a, b, c en d wordt de werking van de veld-vormers voor een kleurenteeldbuis volgens de uitvinding en zoals weergegeven in figuur 2 nader toegelicht. Figuur 7a toont op analoge wijze als in de figuren 5a en 6a een deel van het beeldveld, waarvan 5 een aantal veldlijnen 80 zijn weergegeven. In dit veld zijn twee gebogen veldvormers 81 en 82 geplaatst op de wijze, zoals ook is weergegeven In figuur 2. Iedere veldvormer bestaat uit vier in eikaars verlengde gelegen gebogen plaatjes 83 , 84 , 85 en 86 die door spleten 87, 88 en 89 van elkaar gescheiden zijn. Vanaf de uiteinden van de 10 plaatjes 83 en 86 strekken zich in de richting van de middelste elektronenbundel 55 plaatjes 90 uit.

Uit de aan de figuren 5b en 6b analoge figuur 7b volgt, dat het beeldveldverloop door het aanbrengen van de plaatjes 90 aanzienlijk meer kussenvormig is. CRi de gewenste hoeveelheid beeldcctna te verkrijgen 15 kunnen de veldvormers 81 en 82 daarom minder lang zijn, waarbij de lengte gemeten wordt in de vcortplantingsrichting van de middelste elektronenbundel. Door het minder lang zijn van de veldvormers treedt nog minder verlies in het lijnveld op.

Figuur 7c toont een deel van het lijnveld, waarvan een aantal 20 veldlijnen 91 is getoond. Uit de aan figuur 6d analoge figuur 7d volgt dat het lijnveld door het aanbrengen van de plaatjes 90 minder wordt verzwakt dan in de situatie volgens de figuren 6c en d, terwijl bovendien het verloop in de x-richting nog vlakker is dan in figuur 6d. Dit volgt ook uit vergelijking van de figuren 6c en 7c.

25 Figuur 8 tooit een andere uitvoeringsvorm van de veldvormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding in een aan figuur 3 analoge doorsnede. De verwijzingscijfers in deze figuur zijn voor de duidelijkheid gelijk aan die van figuur 3 genoten. De plaatjes 30 en 31 van de in hoofdzaak in eikaars verlengde gelegen plaatjes 29, 30, 31 en 32 zijn 30 buiten tegen de centreerbeker 24 geplaatst. Door deze andere ligging van de plaatjes en de spleten 34 kan de vorm van het lijnveld (het tweede afbuigveld) worden beïnvloed. De plaatjes 29, 30, 31 en 32 die samen de gebogen veldvormers 28 en 29 vormen mogen ook vlak zijn. Als ook de plaatjes 29 en 32 buiten tegen de centreerbeker 24 zijn geplaatst, moetai 35 sleuven in de centreerbeker 24 worden aangebracht waardoor de plaatjes 33 zich in de centreerbeker kunnen uitstrekken.

Figuur 9 toont nog een andere uitvoeringsvorm van de veld-vormers voor een beeldbuis volgens de uitvinding in een aan figuur 3 " r·. “ » .} ? i V * ψ ΡΗΝ 10.788 12 analoge doorsnede. De verwijzingscijfers in deze figuur zijn voor de duidelijkheid weer gelijk aan die van figuur 3 genomen. De spleten 35 worden in deze uitvoeringsvorm door plaatjes 90 op de wijze zoals beschreven in de nog niet vóórgepubliceerde Nederlandse octrooiaanvrage 5 8301712 (PHN 10.674) aan de van de elektronenbundels afgekeerde zijde overlapt. Cp deze wijze kan de vorm van het lijnveld (het tweede afbuig-veld) worden beïnvloed. Het is ook irogelijk de spleten 34 op deze wijze te overlappen.

In de figuren 10a, b, c end wordt de werking van een ander 10 type veldvormers voor een kleurenbeeldbuis volgens de uitvinding nader toegelicht. Figuur 10a toont cp analoge wijze als in figuur 7a een deel van het beeldveld waarvan een aantal veldlijnen 100 zijn weergegeven. In dit veld zijn twee gebogen veldvormers 101 en 102 geplaatst. Het verschil met figuur 7a is dat het hier veldvormers voor een z.g.

15 "mini-neck" buis betreft met een halsdiameter van ongeveer 22,5 mm en een onderlinge bundelafstand van 4,4 mm en de plaatjes 103, die het dichtst bij het genoemde vlak zijn gelegen, aan hun van het vlak door de hundelassen afgekeerde uiteinde van vlakke plaatjes 104 zijn voorzien, die zich evenals de plaatjes 105 naar binnen in de richting van 20 de middelste elektronenbundel uitstrekken. Zichtbaar is dat de veldlijnen 106 door de plaatjes 104 extra naar buiten worden getrokken, waardoor een nog beter kussenvormig veld wordt verkregen. De gebogen plaatjes zijn tegen de wand van een centreerbeker met een binnen-diameter van 14,8 mm geplaatst (hier niet getoond). De afmetingen van 25 de plaatjes kunnen door schaling:uit figuur 10a warden afgeleid.

Uit de aan figuur 7b analoge figuur 10b volgt, dat het beeld-veldverloqp sterk kussenvormig is. Cm de gewenste hoeveelheid beeldccma te verkrijgen kunnen de veldvormers 101 en lO^mjqder l^ggr zijn in de richting loodrecht cp het vlak van tekening/ dan veldvormers zander de 30 plaatjes 104 en 105. Dit minder lang zijn heeft weer mindere lijnveld-verliezen tot gevolg.

Figuur 10c toont een deel van het lijnveld, waarvan een aantal veldlijnen 107 is getoond. Uit figuur 10c en de aan figuur 7d analoge figuur 10d volgt, dat het lijnveld, door het aanbrengen van de plaatjes 35 105 en 104 en de spleten tussen de plaatjes, slechts in geringe mate wordt verzwakt en ter plaatse van de elektronenbundels nagenoeg niet wordt vervormd.

'·* v v -y .fi, O

Claims

1. Kleurenbeeldbuis bevattende in een geevakueerde entailing een elektronenkanonsysteem van het "in-line "-type voor het opwekken van drie met tan assen in één vlak gelegen elektrcxienbundels, waarbij de as van de middelste bundel samenvalt met de buisas, welke elektro-5 nenbundels qp een beeldscherm/ dat op een wand van de omhulling is aangebracht, konvergeren en in de werkende beeldbuis over dit beeldscherm worden af gebogen in twee onderling loodrechte richtingen met behulp van een eerste en een tweede afbuigveld, waarbij de richting van het eerste afbuigveld evenwijdig is aan het genoemd vlak, welk 10 elektronenkanonsysteem aan zijn uiteinde van gebogen veMvormers is voorzien voor het zo veel mogelijk laten samenvallen van de door de elektronenburdels op het beeldscherm beschreven rasters, en waarbij iedere veldvormer tenminste twee in hoofdzaak in eikaars verlengde gelegen door spleten gescheiden plaatjes uit ferronagnetisch materiaal 15 bevat, welke plaatjes symmetrisch ten opzichte van het genoemd vlak en de middelste bundelas zijn gelegen en de gebogen veldvormers met tan holle zijde naar de drie bundels zijn toegekeerd, welke veldvormers het eerste afbuigveld ter plaatse van de elektrcnenbundels kussenvormig maken, met het kenmerk, dat bij iedefe veldvormer tenminste de plaatjes 20 die het verst van het genoemde vlak zijn gelegen aan tan van het genoemde vlak af gekeerde uiteinde, van in hoofdzaak vlakke plaatjes zijn voorzien die zich in hoofdzaak in de richting van de middelste elektronenbundel uitstrekken.

2. Kleurenbeeldbuis volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat 25 iedere veldvormer vier in hoofdzaak in eikaars verlengde en symmetrisch ten opzichte van het genoemde vlak gelegen door drie spleten gescheiden plaatjes bevat.

3. Kleurenbeeldbuis volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat de het vlak snijdende spleet breder is dan de boven en onder het vlak 30 gelegen spleten.

4. Kleurenbeeldbuis volgens conclusie 2 of 3, met het kenmerk, dat bovendien de plaatjes die het dichts bij het genoemde vlak zijn gelegen aan hun van het genoemde vlak afgekeerde uiteinde van in hoofdzaak vlakke plaatje zijn voorzien, die zich in hoofdzaak in de richting 35 van de middelste elektronenbundel uitstrekken.

5. Kleurenbeeldbuis volgens een der voorgaarde conclusies, met het kenmerk, dat het elektronenkanonsysteem aan zijn uiteinde van een centreerbeker is voorzien, waarbij de in hoofdzaak in eikaars verlengde λ — τί * J ΡΗΝ 10.788 14 «I φ <. r ’* * gelegen plaatjes tegen de binnen- of buitenwand van deze centreerfceker zijn bevestigd.

6. Kleurenbeeldbuis volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat tenminste een van de spleten tussen de plaatjes op 5 bekende wijze aan de van de elektronenbundels afgekeerde zijde op een afstand van de plaatjes door shunt-plaatjes overlapt worden. 10 15 20 25 30 35 u >>* 'j < 3