NL8204380A - Reproductie-camera. - Google Patents

Description

- -· ' ----- ·ι%^·^·.·; - ,· =····-· : " ' y" ' *

Ocê-Helioprint AS, te Kvlstgaard (Denemarken)

Reproducti e- camera

De uitvinding heeft betrekking op een reproductie-camera voor het vervaardigen van contactrasterafdrukken van een origineel, welke camera Is voorzien van een aanlegvlalc voor een contactraster en een lichtgevoelig materiaal, een optisch systeem voor het projecteren van een beeld op het 5 origineel In het vlak van het lichtgevoelige materiaal, middelen voor het belichten van het lichtgevoelige materiaal en middelen voor het regelen van de belichting die een beeldmatige hoofdbelichting door het contactraster, een beeldmatige bijbelichting zonder contactraster en een niet beeldmat ige bijbelichting door het contactraster kan omvatten.

10 In de rasterfotografie wordt een origineel op een grafische film via een contactraster weergegeven.

Over het algemeen Is het de bedoeling om grijstinten met een bepaalde 0D op het origineel om te zetten in gerasterde grijstinten op de film met dezelfde 00. Daartoe worden de grijstinten op de film gemaakt met behulp 15 van rasterpunten van verschillende grootte. Er bestaat een vaste relatiè tussen de rasterpuntgrootte en de gemiddelde 0D van het oppervlak waarop de punten zijn aangebracht. In formule uitgedmkt: 1 .

D « log —— (1) 20 l*a waarin D de optische dichtheid is en a het percentage van het oppervlak dat door punten wordt ingenomen.

Contactraster^ worden in vele uitvoeringen gebruikt en verschillen 25 bijvoorbeeld in het 00-verloop over êén rasterpunt.

Ook de maximale 00's van rasters kunnen verschillen.Is er een qrote 0D variatie op het origineel, dan wordt een contactraster met hoge maximale 00 gebruikt en voor een origineel met een kleine 0D variatie wordt een contactraster met een kleine mximale 0D gebruikt.

30 Ieder contactraster heeft een zogenoemd "basiscontrast", dat aangeeft welke contrastomvang op het· origineel nog juist kan worden weergegeven.

Een standaardraster heeft bijvoorbeeld een basiscontrast van 1,1 hetgeen betekent dat met dit raster, en zonder bijzondere maatregelen te nemen, een origineel met een contrastomvang van 1,1 nog juist goed kan worden 35 weergegeven.

Nu is hit mogelijk om originelen met een grotere contrastomvang dan 820 43|0 V,?.4Av: f -2- met het basiscontrast van een raster overeenkomt, weer te geven.

Daartoe wordt een niet beeldmatige bijbelichting door het raster toegepast. Meestal vindt dit plaats in de vorm van een flitsbelichting.

Ook hier is een vaste relatie aanwezig tussen het maximaal weer te geven 5 contrast van een origineel en de hoeveelheid bijbelichting bij gebruik van een contactraster met een bepaald basiscontrast Rq. In formule vorm:

F

R - R = -log ( 1--) (2) 10 0

Hierin is R de contrastomvang van een origineel, F is de benodigde flitsbel ichting en Fq is de basisflitsbelichting die in een bepaald systeem vastligt.

Moeilijker wordt het indien de contrastomvang van het origineel kleiner 15 is dan het basiscontrast van het gebruikte raster. Er kan dan/via "trial and error" naast een hoofdbelichting een beeldmatige bijbelichting op de film worden gegeven, zonder dat het raster aanwezig is. (Bump)

Het is ook mogelijk om voor elk origineel een contactraster te zoeken waarvan het basiscontrast overeenstemt met de contrastomvang van 20 dat origineel.

Om elk origineel (jgoed)weer te kunnen geven zoals gewenst,is dan een groot aantal contactrasters nodig en de procedure is zeer tijdrovend.

De uitvinding beoogt nu een camera te verschaffen die het uitzoeken van een raster overbodig maakt en bovendien de juiste hoofd- en 25 bijbelichtingen, die nodig zijn om een bepaald origineel op een gewenste wijze weer te geven, bepaalt. Dit wordt volgens de uitvinding bereikt doordat de camera een rekeneenheid omvat die na invoering van de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel, de optische gegevens van het toegepaste raster en de benodigde data van de camera en de film, een 30 dosering bepaalt van de hoofdbelichting en een of meer van de bijbelich-tingen die een gerasterde afdruk oplevert waarvan een bepaalde grootte van de hoge-lichtpunten en een bepaalde grootte van de schaduwpunten uitsluitend of nagenoeg uitsluitend overeenkomen met de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel,waarbij de rekeneenheid is 35 voorzien van een instelbare basiscontrastregelaar voor het veranderen van de bepaalde hoofdbelichting met gelijktijdige aanpassing van tenminste een van de bijbelichtingen om uitsluitend of nagenoeg uitsluitend de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel te blijven weergeven 8204380 'M' * 4φ"ΙΜιφν yjn ..·- 5; 4 -3- met de bepaalde puntgroottes.

Andere kenmerken en voordelen van de uitvinding zullen duidelijk worden uit de hiernavolgende beschrijving waarbij verwezen wordt naar de bijgevoegde tekeningen waarvan: 5 Fig. 1 een grafiek voorstelt waarin de contrastomvang van een origineel gelijk 1$ aan het basiscontrast van het raster,

Fig. 2 een grafiek voorstelt waarin de contrastomvang van een origineel kleiner is dan het basiscontrast van het raster,

Fig. 3 een grafiek voorstelt waarin de contrastomvang van een 10 origineel groter Is dan het basiscontrast van het raster en

Fig. 4 een schematische weergave is van een rekeneenheid met in-en uitgangseenheden.

In de figuren 1 t/m 3 is op de horizontale as de optische dichtheid (0D) van een origineel uitgezet. Het lichtste gedeelte van een origineel 15 dat nog juist weergegeven moet worden is aangegeven met 0Dmin en het donkerste gedeelte dat nog weergegeven moet worden met 0Dmax SR is het basiscontrast van het gebruikte contactraster. Op de vertikale as is de rasterpuntgrootte (S) in procenten van de maximale rasterpunt-grootte aangegeven. Gewoonlijk is het gewenst om de 0Dm.n van het ori-20 gineel bij gebruik van een positieve film met een rasterpuntgrootte van ca. 102 weer te geven en de 0DJJ|ax van het origineel met een rasterpuntgrootte van ca, 902. D1t 1s in de figuren met HD (hoge-lichtpunten), resp. net SO (schaduw-punten) aangegeven.

Indien de contrastomvang van een origineel (0Dmax - 0Dmi.n ), overeen-25 komt met het basiscontrast (SR) van het gebruikte raster, levert een beeldmatige (hoofd)belichting door het raster een beeld op met een dichtheidsverloop zoals weergegeven door kurve a in figuur 1.

De belichtingstijd voor de hoofdbelichting hangt af van vele constante factoren zo|ls bijv. afbeeldingsmaatstaf, diafragma, intensiteit van de 30 lichtbron, enz. Dé enige variabele factor hierbij is de 0D . van het origineel vol gans de vergel1jking : •i T„ * ΤΗο·10°°",η· <3> 35 waarbij TH de hoofdbelichtingstijd is en THq de basishoofdbelichtings-tijd. Indien een origineel, met een contrastomvang groter dan met het basiscontrast van het raster overeenkomt, moet worden weergegeven, zal 8204380 -4- * een beeldmatige hoofdbelichting door het raster een beeld opleveren met een dichtheidsverloop zoals weergegeven door kurve a in figuur 2.

De donkerste gedeelten van het origineel worden hier met een puntgrootte van ca. 60%, en dus veel te licht weergegeven. Door nu een beeldmatige 5 bijbelichting zonder raster toe te passen wordt een beeld verkregen waarvan het dichtheidsverloop wordt weergegeven door kurve b. De donkerste gedeelten van het origineel worden nu weergegeven met een rasterpunt-grootte van 90%. De hoeveelheid beeldmatige bijbelichting (Tg) zonder het raster wordt bepaald met behulp van onderstaande formule: 10 ODmin 10(0önax. - 0Dmin.).i Τβ “ Tjjo · 10°*""· x (1 - ga—j-- (4) waarin TgQ de beeldmatige basisbijbelichtingstijd is en SR het basiscontrast van het contactraster. De som van hoofd- en bijbelichting moet 15 hierbij gelijk blijven om de juiste waarde voor HD behorende bij 0Dmi.n te kunnen handhaven.

Het verkregen dichtheidsverloop volgens kurve b is identiek aan de kurve die verkregen zou zijn indien alleen een hoofdbelichting, door een raster met een basiscontrast SCR-1, zou zijn toegepast. Met behulp van een beeld-20 matige bijbelichting zonder raster is het dus mogelijk om vrijwel ieder gewenst basiscontrast in te stellen.

Het "gewenst basiscontrast" komt in de meeste gevallen overeen met de contrastomvang van het origineel, dus 0Dmax - 0Dmi-n ( in fiq. 2 kurve b). Soms is het echter gewenst om hier van af te 25 wijken.

In dat geval moet in formule 2 het "gewenste basiscontrast" (SCR) worden ingevoerd inplaats van de factor 0Dmax - 0Dmi-n ·

De formule voor de beeldmatige bijbelichting zonder raster wordt daardoor : 30 er d t - t ioODmin. n_ 10 Λ1) (5) 'b bo*1u u } [0)

In figuur 2 is het gemiddeld voorkomende grijs, 0D^ , aangegeven.

Indien het dichtheidsverloop op de film is, zoals weergegeven met 35 kurve b, dan wordt het OD^ weergegeven met een puntgrootte van ca.30%.

8204380 ί\Vlvi· ' · « -5-"

Het is echter gewenst omhet;gemidde1de grijs van een origineel weer te geven met een puntgrootte van ca. 48%. Door nu een "gewenst basiscontrast", SCR-2 in te stellen en vervolgens volgens formule 5 een beeldmatfge bijbelichting zonder raster toe te passen, levert 5 deze bijbelichting met de hoofdbeiichting samen, een dichtheidsverloop op de film op, zöaTs weergegeven met kurve c. Deze kurve komt overeen met de kurve die verkregen zou zijn, indien alleen een hoofdbelichting door een rasler met een basiscontrast SCR-2, zou zijn gegeven.

Door vervolgens een hlet-beelénatige bijbelichting met raster toe te 10 passen, waarvan de grootte volgens bekende wijze wordt berekend, wordt het dichtheidsverloop op de film zoals weergegeven met kurve d.

De maximum- én minimum optische dichtheden van het origineel worden op deze wijze op de film met een bepaalde rasterpuntgrootte voor de hoge-lichtpunten en een bepaalde rasterpuntgrootte voor de schaduwpunten 15 weergegeven.

In figuur 3 is de situatie uitgezet voor het geval dat de contrast-omvang van het origineel groter 1s dan het basiscontrast van het raster.

Een hoofdbeiIchting levert een beeld op waarvan het dichtheidsverloop is weergegeven met kurve a. In de schaduwpunten is geen contrastverschil 20 meer waar te nemen.

Een op beschreven wijze berekende niet-beeldmatige bijbelichting door het raster levert een beeld op waarvan het dichtheidsverloop is weergegeven met kurve b.

Ook hier worden de maximum- en minimum optische dichtheden van het origi-25 neel op de film met een bepaalde rasterpuntgrootte voor hoge-lichtpunten en schaduwpunten Weergegeven.

Indien het gewenst 1s om de middentonen van het origineel donkerder weer te geven dan bij kurve b het geval is, kan ook weer een beeldmatige bijbelichting zonder raster worden gegeven. Hiertoe wordt in formule 5 30 het "gewenst basiscontrast" SCR-1 ingevoerd. Het dichtheidsverloop op de film dat met behulp van deze belichting is verkregen, is in kurve c (fig. 3) uitgezet. Een niet-beeldmatige bijbelichting door het raster d levert een dichtheidsverloop op, zoals getekend in kurve d.

Al deze belichtingen worden bepaald met een rekeneenheid, die in de 35 repro-camera 1s aangebracht.

In figuur 4 Is de rekeneenheid 30 met in- en uitqangseenheden schematisch weergegeven.

De rekeneenheid 30 omvat een centrale processor eenheid 10 (CPU), een 8204380 -6- bussysteem 11 en een geheugen 13.

Een bedieningspaneel 12 is aan de centrale processor eenheid (CPU) 10 via het bussysteem 11 aangesloten. De rekeneenheid 30 regelt automatisch allerlei functies van de repro-camera zoals bijvoorbeeld de tijdsduren 5 van hoofdbelichting 20, de beeldmatige bijbelichting zonder raster 21 en de niet beeldmatige bijbelichting met raster 22.

De voor deze regeling benodigde gegevens moeten worden ingevoerd. Zo wordt bijvoorbeeld de stand van het diafragma met een sensor op de betreffende plaats automatisch gedetecteerd.

10 Andere gegevens,zoals de afbeeldingsmaatstaf.worden ingevoerd via een toetsenbord dat op het bedieningspaneel 12 is aangebracht.

Op een display, dat eveneens op bedieningspaneel 12 is aangebracht, worden gegevens voor de bedienaar zichtbaar gemaakt.

Met behulp van gegevens omtrent afbeeldingsmaatstaf, lens, diafragma, 15 lampen, filmgevoeligheid en basiscontrast waarde van het raster worden in de rekeneenheid 30 de basisbelichtingstijden vastgesteld (^0»^0 »^n0)· De gegevens omtrent de OD . en 0D_,„ van het origineel worden met behulp van een lichtmeter 23 automatisch in de rekeneenheid ingevoerd. Bij gebruik van een niet automatische lichtmeter kunnen de hierop af- 20 gelezen waarden voor 0D. en 0Dm^ via het toetsenbord oo het front-3 min. max.

paneel 12 worden ingevoerd.

Is de contrastomvang van een origineel, dus 0D^ax. - ODprin.» kleiner dan het basiscontrast van het raster (zoals bijvoorbeeld in fig. 2) dan verschijnt op het display een dienovereenkomstige waarschu-25 wing. Met behulp van een toets kan de rekeneenheid 30 het "gewenste basiscontrast" gelijk stellen aan de contrastomvang van het origineel. Vervolgens berekent de rekeneenheid met behulp van de in geheugen 13 opgeslagen formules 3 en 5 de hoofdbelichtingstijd en de bijbelichtinqstijd voor een beeldmatige bijbelichting zonder raster.

30 De berekende tijden worden automatisch toegepast en op het display zichtbaar gemaakt.

Indien de bedienaar een ander "gewenst basiscontrast" wil, om redenen die aangegeven zijn bij de beschrijving van figuur 2, dan wordt dit met behulp van een instelbare basiscontrastregelaar op bedienings-35 paneel 12 ingegeven.

Ook nu berekent de rekeneenheid volgens formules 3 en 5 en eventueel met behulp van formule 2 de belichtingstijden voor de hoofd- en· bi jbe-lichting(-en).

8204380 -7- '

De instelbare basiscontrastregelaar is als een toetsenbord uitgevoerd, dat in samenwerking met de rekeneenheid opereert.

Bij het invoeren van nieuwe gegevens omtrent origineel, raster, camera of film, keert de basiscontrastregelaar terug naar een standaard toestand. 5 De beschreven uitvoeringsvorm is geenszins beperkend voor de uitvinding. Zo kan bijvoorbeeld de instelbare basiscontrastregelaar als een potentiometer* gekoppeld aan een A/D converter en voorzien van een geeigende schaalverdeling, worden uitgevoerd.

8204380

Claims (3)

1. Een reproductie-camera voor het vervaardigen van contactraster-afdrukken van een origineel, welke camera is voorzien van een aanleg-vlak voor een contactraster en een lichtgevoelig materiaal, een optisch systeem voor het projecteren van een beeld op het origineel in het 5 vlak van het lichtgevoelige materiaal, middelen voor het belichten van het lichtgevoelige materiaal en middelen voor het regelen van de belichting die een beeldmatige hoofdbelichting door het contactraster, een beeldmatige bijbelichting zonder contactraster en een niet-beeldmati-ge bijbelichting door het contactraster kan omvatten met het kenmerk, 10 dat de camera een rekeneenheid omvat die na invoering van de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel, de optische gegevens van het toegepaste raster en de benodigde data van de camera en de film, een dosering bepaalt van de hoofdbelichting en een of meer van de bijbelichtingen die een gerasterde afdruk oplevert waarvan een bepaalde 15 grootte van de hoge-lichtpunten en een bepaalde grootte van de schaduw-punten uitsluitend of nagenoeg uitsluitend overeenkomen met de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel,waarbij de rekeneenheid is voorzien van een instelbare basiscontrastregelaar voor het veranderen van de bepaalde hoofdbelichting met gelijktijdige aanpassing van 20 tenminste een van de bijbelichtingen om uitsluitend of nagenoeg uitsluitend de minimum en maximum optische dichtheid van het origineel te blijven weergeven met de bepaalde puntgroottes.

2. Reproductie-camera volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat bij een standaard toestand van de instelbare basiscontrastreqelaar, 25 de rekeneenheid een dosering met een niet-beeldmatige bijbelichting door het contactraster uitsluitend bepaa.lt als met de beide andere belichtingen niet of niet uitsluitend de minimum en maximum optische dichtheid met de bepaalde puntgroottes kunnen worden weergegeven.

3. Reproductie-camera volgens conclusie 2 met het kenmerk, dat 30 de instelbare basiscontrastregelaar naar de standaard toestand terugkeert door het invoeren van de gegevens van origineel,raster, camera of film. 8204330