NL7909109A

NL7909109A - Meerkanaals magnetische transducentkop.

Info

Publication number: NL7909109A
Application number: NL7909109A
Authority: NL
Original assignee: Sony Corp
Priority date: 1978-12-19
Filing date: 1979-12-18
Publication date: 1980-06-23
Also published as: GB2039124A; CA1147055A; GB2039124B; FR2444988A1; JPS5584016A; FR2444988B1; US4376337A; DE2950943A1

Description

X/Sch/lh/1085

Meerkanaals magnetische transducentkop.

De uitvinding heeft betrekking op een magnetische transducentkop en in het bijzonder op een dergelijke kop die geschikt is als meerkanaals magnetische transducentkop, alsmede op een werkwijze voor de vervaardiging daarvan.

5 Een bekende meerkanaals magnetische kop, die wordt gebruikt voor het langs magnetische weg met hoge dichtheid registreren van digitale signalen of dergelijke, bezit een zodanig opbouw, dat een magnetische spleet bij elk spoor,. d.w.z. elk kanaal, met een zeer geringe breedt 10 is aangebracht. Een uitvoeringsvoorbeeld van een dergelijke meerkanaals magnetische kop is in figuur 1 weergegeven. In het voorbeeld van de stand der techniek volgens figuur 1 grenzen twee kernhelften 1 en 2 van elke magnetische kern zodanig aan elkaar, dat ze een magnetische 'spleet £ in-15 sluiten, en elk van de aldus gevormde magneetkopelementen is bevestigd aan een niet-magnetisch lichaam 3 met een gewenste afstand tussen aangrenzende elementen. Tenminste één van de kernhelften 1 en 2 bepaald de 'diepte 'van de magnetische spleet £ en is uitgevoerd met een groef 5, ; 20 waarop een wikkeling 4 is aangebracht. Aangezien de meer kanaals magneetkop met de bovenbeschreven constructie een zekere ruimte vereist in elk van de magneetkopelementen, waarbinnen de draad van de wikkeling 4 kan worden gewonden, doen zich problemen voor, indien' de 'afstand tussen aangren-25 zende sporen van de respectieve kanalen, d.w.z. de afstand tussen aangrenzende magneetkopelementen, kleiner dan 100 jam wordt gekozen, enwel met het oog op het wikkelen van het draad. Bij de gebruikelijke meerkanaals magneetkop volgens de stand der techniek is het derhalve niet mogelijk, 30 de afstand tussen de aangrenzende sporen in voldoende mate klein te kiezen, zodat het onmogelijk is, de kop met grote dichtheid te vervaardigen.

Teneinde dit gebrek het hoofd te bieden is een magneetkop voorgesteld waarbij, zoals in figuur 2 is weer- 70 Λ Q 1 n 0 * ï -2- gegeven, een eerste magnetische film 6 is gevormd op een substraat (niet getekend) door middel van dunne-filmtechniek, een geleidende dunne film 7 is gevormd op de film 6 die daarover heen ligt en is vervaardigd met behulp van de dunne-5 filmtechniek, terwijl verder een tweede dunne magnetische film 3 op de film 7 is gevormd, overlappend op de eerste dunne magnetische film 6, zodanig, dat een magnetische spleet £ is gevormd tussen de 'voorste einden van de eerste magnetische film 6 en de tweede magnetische film 8. In dit 10 geval bestaat de wikkeling, die is uitgevoerd als de geleidende dunne film 7 uit slechts êên winding, zodat geen voldoend groot uitgangssignaal kan worden verkregen. Derhalve wordt de in figuur 2 getoonde dunne-filmmagneetkop met een wikkeling, van één winding als ‘opneemkop gebruikt, 15 terwijl daarentegen als weergavemagneétkop een kop wordt gebruikt van het type met een magnetoresistief element of een Hall-eleraent, dat bijvoorbeeld in dunne-filmtechniek is uitgevoerd,* een der'gel'ijke 'kop vertoont een ingewikkelde opbouw.

20 Verder is reeds een dunne-filmmagneetkop voorge- * steld waarbij, zoals in figuur 3 is weergegeven, een eerste geleidende dunne- film 7A is gevormd onder' de 'eerste magnetische dunne film 6 en' een tweede 'geleidende dunne film 7B . is gevormd op de eerste magnetische film 6 als voortzetting 25 van en in aangrijping met de eerste 'geleidende film 7A, waarbij beide films 7A eh 7B een aantal windingen vormen, terwijl een tweede 'magnetische dunne film 8 is gevormd 'op de film 7B, zodanig, dat te zamen met’ de eerste magnetische film 6 een magnetische 'spleet £ is gevormd. De in figuur 3 30 getoonde magneetkop bézit het nadeel, dat de magnetische film 5 en .8 een grote 'lengte krijgen’ en dat de magnetische reluctantie van de magnetische baan hoog is tengevolge van het feit, dat de dikte van de film 6 en 8 gering gekozen is, in het algemeen ongeveer 2-10 jam, zodat werveIstroomver-liezen ontstaan en het overdrachtsrendement relatief slecht 35 is. Teneinde dit nadeel te vermijden is gepoogd, de magnetische films 6 en 8 uit magnetisch ferriet met een grote resistiviteit uit te voeren ter vermijding van wervelstroom-7 O ft ö 4 ft ft t -3- verliezen, en voor het vergroten van de dikte van de films 6 en 8. Aangezien de groeisnelheid van de film door het spetteren van magnetisch ferriet zeer gering is, bijvoorbeeld enkele honderdsten £ per minuut, treden problemen 5 op bij de produktie. Zelfs indien verder de magnetische film dik wordt uitgevoerd, zoals boven is beschreven, laat, indien de dikte van de magnetische films groot wordt, de nauwkeurigheid van de magnetische spleet σ te wensen over.

10 De uitvinding stelt zich ten doel, een verbeterde magnetische transducentkop te verschaffen.

Een ander doel van de uitvinding is het verschaffen van een meerkanaals magnetische transducentkop met een hoge integratiedichtheid.

15 Een verder doel van de uitvinding is het verschaf fen van een meerkanaals magnetische transducentkop, waarbij de magnetische spleten van de respectieve kopelementen op ëên lijn zijn gerangschikt.

Weer een verder doel van de uitvinding is het 20 verschaffen van een werkwijze voor het vervaardigen van een meerkanaals magnetische transducentkop onder toepassing van dunne-f ilmtechniek.

Volgens een aspect van de uitvinding wordt een meerkanaals magnetische transducentkop verschaft, omvattende: 25 een eerste kern uit magnetisch materiaal met een eerste vlak planair oppervlak, een aantal tweede magnetische kernen, elk met een tweede planair oppervlak, welke eerste kern en welk 'aantal tweede kernen 30 samen zijn gevoegd voor vorming van een aantal werkzame magnetische spleten tussen het eerste vlakke planaire oppervlak en da tweede planaire 'oppervlakken, elk van welke tweede kernen op een voorafbepaalde 'afstand van elke andere is gelegen, 35 een groef, die langs de genoemde magnetische spleten is gevormd in tenminste één van het eerste planaire oppervlak en de tweede planaire oppervlakken, welke groef de diepte van de magnetische spleten bepaald, ?oη λ 4 η λ -4- * i op elk van de tweede kernen over het overvlak van de tweede kern via de groef gevormde eerste geleidende lagen, elk gedeelte van Welke eerste geleidende lagen is aangebracht op dat oppervlak van de tweede kernen, dat 5 tegengesteld is gericht aan de tweede planaire oppervlakken, en tweede geleidende·lagen op elk van de tweede tegengesteld gerichte oppervlakken van de tweede kernen, die de eindgedeelten verbinden voor vorming van wikkelingen 10 bond elk van de tweede kernen in samenwerking met de eerste geleidende lagen.

Volgens een ander aspect van de onderhavige uitvinding wordt een werkwijze voor het vervaardigen van een magnetische transducentkop verschaft, welke werkwijze de 15 volgende stappen' omvat: a) het vervaardigen van een eerste en een tweede magnetische kern, elk met een eerste planair oppervlak en een tegengesteld aan dat eerste 'oppervlak gerichte tweede planair oppervlak, 20 · b) het vormen' van eerste evenwijdige groepen in êên richting onder' vrijlating van een voorafbepaalde breedte op het eerste 'oppervlak van de 'eerste kern, c) het vormen van een zich 'loodrecht op de genoemde ene richting op het eerste 'oppervlak van tenminste êën 25 van de eerste en' tweede kernen uitstrekkende tweede 'groef, d) hét vormen van een geleidende lijn op het eerste oppervlak en in de genoemde parallel© groeven.van de eerste kern, die zich 'uitstrekt langs een in hoofdzaak loodrecht op de genoemde ene 'richting staande richting, 30 e) het samenvoegen van de eerste 'en tweede kernen voor vorming van een werkzame magnetische 'spleet tussen de eerste oppervlakken van de eerste en tweede kernen en het zodanig aanbrengen van de geleidende lijn, dat hij de tweede groef ontmoet, en het vullen van de eerste en de 35 tweede groeven met niet-magnetisch materiaal, f) het verwijderen van een gedeelte van de eerste kern van het tweede oppervlak voor het aanbrengen van gedeelten van de geleidende lijn en het scheiden van die 7909109 * -5- geleidende lijn in de eerste evenwijdige groeven,en g) het vormen van tweede geleidend materiaal op het tweede oppervlak van de eerste kern voor het verbinden van de genoemde gedeelten van de eerste geleidende lijn, 5- die is aangebracht op het tweede oppervlak, voor vorming van een wikkeling rond de eerste kern.

Verder kenmerken en bijzonderheden van de uitvinding zullen worden genoemd en toegelicht aan de hand van de bijgevoegde tekening. Hierin tonens 10 Figuren 1-3 perspecivische aanzichten van gebrui kelijke magneetkoppen;

De figuren 4-27 schematische weergaven ter toelichting van een voorbeeld van de werkwijzen voor het vervaardigen van een uitvoeringsvoorbeeld van de magneetkop 15 volgens de uitvinding;

Figuur 28 een dwarsdoorsnede van een ander uitvoeringsvoorbeeld van de magneetkop volgens de uitvinding;

Figuur 29 een vlak bovenaanzicht van een wezenlijk onderdeel van een verder uitvoeringsvoorbeeld van de 20 magneetkop '•volgens de uitvinding; en

Figuur 30 een dwarsdoorsnede 'door het in figuur 29 weergegeven deel.

Nu zal aan de hand van de figuren 4-27 een uitvoeringsvoorbeeld van de uitvinding, toegepast op een meer-25 kanaals magneetkop worden beschreven.

Soals is weergegeven in figuur 4, dat een bovenaanzicht vormt van de figuren 5,6 en 7, die respectivelyjk dwarsdoorsneden vormen langs de in figuur 4 weergegeven lijnen A-A, B-3 en C-C, is een eerste magnetisch blok 11, 30 bijvoorbeeld een magnetisch ferrietblok of bijvoorbeeld een dunre plaat, vervaardigd en is een aantal spleetbreedte-bepsrkirgsgrceven 12 op één zijvlak 11a van het blok 11 gevormd met een voorafbepaalde afstand en breedte tussen aangrenzende groeven voor het begrenzen van de 'spleetbreedte 35 van de uiteindelijk te vervaardigen magnetische 'spleet.

De groeven 12 kunnen worden gevormd door een mechanische bewerking, elektrolvtisch etsen, of dergelijke. Een aantal eerste bandvormige geleidende lagen 13, bijvoorbeeld uit 7909109 # * -6- koper (Cu) of dergelijk, die een deel van een uiteindelijk gevormde winding zullen vormen/ worden in hoofdzaak met elkaar evenwijdig gevormd op het oppervlak 11a via een isolerende laag 14 uit bijvoorbeeld siliciumdioxide (SiC^), 5 welke laag elk van de groeven 12 snijdt. De isolerende laag 14 kan bijvoorbeeld zodanig wordt aangebracht, dat SiC^ wordt opgedampt of opgesputterd op het hele oppervlak 11a, behalve die gedeelten, die uiteindelijk de magnetisch spleten zullen vormen, en de geleidende 'laag 14 kan zodanig 10 worden vervaardigd, dat bijvoorbeeld Cu wordt opgedampt of opgesputterd op het hele 'oppervlak 11a en vervolgens aan een zodanige verwijderingsbehandeling wordt onderworpen, dat onder toepassing van een foto-lithografische techniek een gewenst patroon overblijft.

15 Zoals is weergegeven' in figuur 8, dat een boven aanzicht vormt van figuren 9,10 en 11, welke figuren resp. dwarsdoorsneden langs de 'lijnen A-A, B-B en c-c in figuur 8 zijn, wordt een tweede magnetisch blok 15 met bijvoorbeeld een vlakke vorm en bijvoorbeeld vervaardigd uit een 20 magnetische ferrietblok, vervaardigd, en worden een aantal magnetische-'spleetbreédtebeperkingsgroeven '16, die zullen corresponderen met de groeven 12 van hét eerste blok 11, gevormd op één zijvlak 15a van het tweede blok 15, enwel door middel van mechanische bewerking, elektrolytisch 25 etsen, of dergel'ijké.' Een bep'erkingsgroef 17, die de 'spleet-diepte van een uiteindel'ijke magneetkop zal bepalen, wordt gevormd op het oppervlak 15a van het' blok 15, zodanig, dat hij de respectieve groeven 16 snijdt onder bijvoorbeeld rechte hoeken, bijvoorbeeld door mechanische bewerking, 30 elektrolytisch etsen of dergelijke. Een isolerende laag 18 uit bijvoorbeeld SiC>2 of dergelijke wordt in de vorm van een deklaag aangebracht op het oppervlak 15a van het blok 15 met bijvoorbeeld de oppervlakken van de groeven 16 en 17 door opdamping, sputteren of dergelijke. In dit 35 geval worden die onderdelen van isolerende laag 18 op de gedeelten van het oppervlak 15a die bijvoorbeeld de uiteindelijke magnetische spleten zullen vormen, selectief ver\7xjderd door etsen of dergelijke.

7909109 -7- «

Het eerste blok en het tweede blok 15 worden tot één geheel samengevoegd op de wijze, die is weergegeven in figuur 12, welke figuur een vlak bovenaanzicht van de geassembleerde blokken toont, en de figuren 13, 14 en 15, 5 die resp. dwarsdoorsneden tonen langs de lijnen A-A, B-B en C-C in figuur 12, zodanig, dat beide oppervlakken 11a en 15a van de blokken 11 en' 15 tegen elkaar liggen. Bij het assembleren wordt een spleet-afstandselement 30, dat is vervaardigd uit niet-magnetisch materiaal en dat een 10 dikte g^ bezit, corresponderend met de spleetlengte van de magnetische spleet, aangebracht tussen de oppervlakken 11a en 15a van de blokken 11 en 15 ter plaatse van die delen, waar een magnetische spleet dient te worden gevormd. Het spleet-afstandselement 30 kan zodanig zijn gevormd, dat 15 bijvoorbeeld een SiC^-laag vooraf wordt aangebracht op tenminste één van de oppervlakken 11a en 15a van de blokken 11 en 15 ter plaatse van een gedeelte, overeenstemmend met de uiteindelijke magnetische spleet, enwel door opdampen of sputteren. Het assembleren of samenvoegen van de blokken 20 11 en 15.kan worden uitgevoerd door het door smelten aan brengen in bijvoorbeeld de groepen 12, 15 -:en 17 van een * * niet-magnetisché filmmateriaal 19. Het aanbrengen van het glas 19 kan zodanig worden uitgevoerd, dat bijvoorbeeld een glazen staaf vooraf wordt ingestoken in de groef 17 enz 25 en vervolgens door verhitting wordt gesmolten. In dit geval is het gewenst dat, ter verlaging van de reaktie van het glas 19 met bijvoorbeeld een Cu-laag, hetgeen het materiaal is van de eerste geleidende laag èn een later te beschrijven tweede geleidende laag, poeder van Cu02 en Cu aan het glas 30 19 wordt toegevoegd en het glas in een niet-oxiderende atmosfeer wordt vervaardigd. Ook kan evenwel glas worden toegepast, dat is voorzien van andere reducerende middelen.

Seals is weergegeven in figuur 15, dat een bovenaanzicht toont van de figuren 17, 18 en 19, die resp. dwars-35 doorsneden zijn langs de lijnen A-A, B-B en C-C in figuur 16, is een hulpblok 20 uit bijvoorbeeld niet-magnetisch zink-2n-ferriet aangebracht aan de verbonden blokken 11 en 15, enwel aan de achterzijde daarvan, zodat het zonodig 7909109 -8- • » i dienst kan doen als aansluitleiding. Vervolgens worden de blokken 11 en 20 onderworpen aan vlakslijoen vanaf het achtervlak van het blok 11 tot de positie, die in figuur 14 ia aangeduid met een 2-stippel-streeplijn a, die de.

5 groef 12 snijdt, voor het verwijderen van de delen van de eerste geleidende laag 20 op de bodem van de groef 12.

Op deze wijze zijn eind-gedeelten 13a en 13b van de op de respectieve eerste geleidende lagen 13, als deklaag aangebracht op het binnenvlak van de groef 12, gericht naar 10 -een oppervlak 21, dat is ontstaan door hét vlakslijpen en is het blok 11 door de groeven 12 verdeeld in een aantal gedeelten 11A.

In de nu volgende variant, die is weergegeven in de figuur 20, welk figuur een bovenaanzicht daarvan toont, 15 en de figuren 21, 22 eri 23, die doorsneden' zijn resp. langs de lijnen A-A, B-B en C-C in figuur 20, is een isolatielaag 22 uit bijvoorbeeld SiÜ2 in de vorm van een deklaag aangebracht door opdampen, sputteren of dergelijke, op het oppervlak 21, behalve dat gedeelte,' waarnaar de eindgedeel-20 ten 13a en*13b van de geleidende lagen 13 zijn gericht, of tenminste het oppervlak van het gedeelte 11a van het blok 11, waarop op de later te beschrijven wijze een' tweede geleidende laag' zal worden gevormd. Bijvoorbeeld kan de isolatielaag 22 op het gehele 'oppervlak 21' 'zijn aangebracht 25 en vervolgens door middel van een' foto-lithografische techniek zodanig worden' verwijderd, dat een gewenst patroon ontstaat. Vervolgens worden' tweede geleidende lagen 23 als deklagen aangebracht op de gedeelten' 11A van het' blok 11 voor het overbruggen van de 'isolatielaag 22 en het verbin-30 den van de eindgedeelten 13a en 13b van de bandvormige geleidende lagen 13. Op deze wijze vormen de 'eerste 'en de tweede bandvomige geleidende lagen 13 en' 23 'een v/ikkeling 24, die elk van de door de groeven 12 gescheiden' gedeelten 11A omringt. In dit geval wordt 'op hetzelfde moment waarop 35 de geleidende laag 23 wordt gevormd, een geleidende laag 25 gevormd voor het naar buiten brengen van het uiteinde 24 naar een aansluiteinde 26 op het blok 20. In dit geval kunnen de geleidende lagen 23 en 25 tegelijkertijd op een 7909109 0r % -9- zodanige wijze worden gevormd, dat bijvoorbeeld Cu wordt gevormd op het hele oppervlak 21, door opdampen of sputteren, waarna het selectief wordt verwijderd onder toepassing van een foto--lithografische techniek ter verkrijging van 5 een gewenst patroon.

Figuur 24, een bovenaanzicht en de figuren 25, 26 en 27, resp. dwarsdoorsneden door de lijnen A-A, B-B en C-C in figuur 24 tonen een variant, waarbij een versterkings-blok 27 uit niet-magnetisch Sn-ferriet of dergelijke wordt 10 gehecht aan het oppervlak 21, waarop de tweede geleidende laag 23 is gevormd, door middel van een ananorganische kleefstof, bijvoorbeeld het glas 19, dat een lager smeltpunt bezit dan het in de groeven 12, 16, 17 aangebrachte glas, danwel organisch kunstharsmateriaal 23, bijvoorbeeld 15 epoxyhars. Vervolgens worden door mechanische bewerkingen of dergelijke door het blok 15 sleuven 18 aangebracht, zodanig, dat deze tegengesteld gericht zijn aan de breedte-benerkande .groeven 15 en 16 aan beide zijden van de gedeelten 11A van het blok 11 in de lengterichting daarvan ter 20 verkrijging van in'het blok 15 aangebrachte, door de sleuven 28 gescheiden gedeelten 15A. Op deze wijze wordt wijze wordt een meérkanaals magneetkop 29 verkregen, waarbij een aantal magneetkopelementen recht zijn gerangschikt, ’ elk van welke kopelementen kernhelften vertoont, bestaande 25 uit de gedeelten 11A en 15A van de blokken 11 en 15, en een magnetische 'spleet £ met een spleetlehgte g^, die is beperkt door het niet-magnetische spleétafstandselement 30 aan de voorzijde van de kernhelften. De spoorbreedte van de magnetische spleet £ bij elk kanaal van de aldus 30 verkregen meerkanaals magneetkop 29 wordt op deze beperkt door een kleinere groef van de 'spoorbreedteb'eperkings-groeven 12 en 15 en de 'diepte van de 'spleet σ wordt beperkt door de groef 17. Ter verkrijging van een gewenste 'spleet-diepte en een gewenste vorm van het bandaangrijpingsopper-35 vlak 34 aan de zijde van de magnetische spleet g kan zonodig een slijpbewerking worden uitgevoerd.. Dit slijpen kan plaatsvinden voor of na het vormen van de sleuven 28.

Bij de magneetkop 29 volgens de uitvinding is de 7909109 0 u -10- wikkeling 24 van elk magneetkopelement door middel van een zogenaamde dunne-filmtechniek gevormd, zodat voor de kop 29 geen grote ruimte voor de te wikkelen wikkeling noodzakelijk is. Aangezien derhalve de afstand tussen aangren-5 zende kanalen, d.w.z·. de magnetische spleten £, in voldoende mate klein kan worden gekozen, kan de magneetkop 29 met een voldoend hoge dichtheid worden vervaardigd, en aangezien de wikkeling 24 daarvan kan worden voorzien van een. gewenst aantal windingen, kan een verhoging van de uitgangs-10 spanning bereikt worden. Aangezien verder de dikte van het kerngedeelte, d.w.z. het gedeelte 11A van het magnetische blok 11 waarop de wikkeling 24 is aangebracht, groot kan · worden gekozen, enwel in de grote orde van 50-100 ma, kan het overdrachtsrendement van de kop 29 voldoende hoog worden 15 gemaakt.

Indien een magneetveldafscherming vereist is ter verlaging van overspraak tussen de kanalen, wordt een magnetische afschermplaat 31 uit permalloy of dergelijke worden ingebracht in elk van de sleuven 28, zoals in figuur 28 20 is weergegeven. In dit geval wordt een isolerend vulmateriaal 32, bijvoorbeeld glas of dergelijke, ingebracht in elk van de sleuven 28 voor het vast fixeren van de afschermplaat 31 daarin en eveneens voor het elektrisch isoleren van de afschermplaat 31 van de de kemheïft van het magne-25 tische blokvormende gedeelte 15Δ.

Indien de eerste geleidende laag 13 wordt gevormd op het magnetische blok 11, zoals is beschreven in samenhang met de figuren 4-7, en vervolgens een isolerende laag (niet getekend) bijvoorbeeld uit SiC>2 of dergelijke, 30 in de vorm van een deklaag wordt aangebracht op de groef 12 met inbegrip van de 'laag 13, en een magnetische af-schermlaag 33 in de vorm van een deklaag wordt aangebracht op het oppervlak in de groef 12 door het opsputteren van permalloy of dergelijke, kan overspraak tussen de de resp.

35 magnetische spleten £ vormende magneetkopelementen effectief voorkomen worden door het samenwerken van de magnetische afschermlaag 33 en de magnetische afschermplaat 31.

_ .Indien verder op de in figuur 29 getoonde wijze 7909109 f ' «r ♦ -11- de afstand tussen de respectieve kanalen, dat wil zeggen de afstand tussen magnetische sporen op een magnetische registratiemedium, in voldoende mate klein wordt gekozen ter verhoging van de dichtheid door het vernauwen van de 5 breedte van de groef 12 van het blok 11 aan het voorste eindgedeelte daarvan, ter plaatse waar de magnetische spleet is gevormd, zoals in figuur 30 is weergegeven, worden sleuven 28* door het blok 15 gevormd, waarvan de breedte toeneemt vanaf de groef 16 naar buiten toe, correspon-10 derend met de brede gedeelten van de groeven 12 in figuur 29. In dit geval wordt niet-magnetisch· glas 32 aangebracht om de sleuven 28' en kunnen, zoals is beschreven in samenhang met de figuur 28, magnetische afschermplaten en -lagen worden aangebracht in de respectieve sleuven 28' en 15 de spoorbreedtebeperkingsgroeven 12 en 16.

De meerkanaals magneetkop volgens het bovenbeschreven en getoonde uitvoeringsvoorbeeld bezit een aantal magnetische spleten £, die ter plaatse van respectieve kanalen zijn gerangschikt. Het is evenwel mogelijk, een 20 magneetkop *te verschaffen met één enkele magnetische spleet door het snijden van het gedeelte met de sleuven 28 of 28’ en de groeven 12,16, dat wil zeggen de blokken 11 en 15, die aan beide zijden van de respectieve magnetische spleten £ zijn samengevoegd, of in enkele gevallen 25 tot het versterkingsblok 27 ten opzichte van de respectieve spleten £.

In het bovengenoemde uitvoeringsvoorbeeld van de uitvinding zijn het eerste en het tweede magneetblok 11 en 15 uit ferriet vervaardigd, maar ze kunnen ook uit andere 30 magnetische materialen zijn vervaardigd, bijvoorbeeld complexe materialen, bestaande uit Sendust en ferriet, danwel permalloy en ferriet, welke componenten bijvoorbeeld zijn samengevoegd. Ook kunnen de versterkingsblokken 20 en 27 uit ander dan het beschreven materiaal zijn vervaar-35 digd.

In het bovenbeschreven uitvoeringsvoorbeeld zijn in beide blokken 11 en 15 de spoorbreedte beperkingsgroeven 12 en 16 gevormd, maar één daarvan kan desgewenst worden 7909109 -12- weggelaten.

Bovendien is in het bovenbeschreven uitvoerings-voorbeeld de spleetdieptebeperkingsschroef 17 in het tweede blok 15 aangebracht; hij kan evenwel in het eerste 5 blok 11 zijn aangebracht.

De uitvinding is niet beperkt tot de beschreven en getekende uitvoeringsvoorbeelden. Diverse wijzigingen in de onderdelen en hun onderlinge samerihang kunnen worden aangebracht, zonder dat daardoor het kader van de uitvin-10 ding wordt overschreden.

te 7909109

Claims

1. Meerkanaals magnetische transducentkop, gekenmerkt door: a) een eerste kern uit magnetisch materiaal met een eerste vlak planair oppervlak; 5 b) een aantal tweede magnetische kernen, elk mët een tweede planair oppervlak; welke eerste kern en een aantal vanwelke tweede kernen samen is gevoegd voor vorming van een aantal magnetische bedrijfsspleten tussen het eerste vlakke planaire 10 oppervlak en de tweede planaire oppervlakken, elk van welke tweede kernen onderling op een voorafgekozen afstand zijn geplaatst; c) een tenminste 'op één van de eerste en tweede planaire oppervlakken gevormde groef, die de diepte van 15 magnetische spleten bepaald; d) op elk van de tweede kernen over het oppervlak van de tweede kernen door de groef aangebrachte eerste geleidende lagen, elk gedeelte van welke eerste geleidende lagen is'adngebracht op oppervlakken van de genoemde tweede 20 kersen, tegengesteld gericht ten opzichte 'van de tweede planaire oppervlakken; en e) tweede geleidende lagen op elk van de tegengesteld gerichte 'oppervlakken van de tweede kernen, die de eindgedeelten met elkaar verbinden voor vorming van 25 wikkelingen rond elk van de tweede kernen in samenwerking met de eerste geleidende lagen.

2. Meerkanaals magnetische transducentkop, gekenmerkt door: a) een eerste kern uit magnetisch materiaal met 30 een hoofdvlak; b) een aantal eerste evenwijdige groeven, die in de leern vanaf het hoofdoppervlak zijn gevormd onder vrijlating van een aantal eerste oppervlakken, die zich uitstrekken op een gemeenschappelijk oppervlak en elk een voor- 35 afbepaalde breedte bezitten; c) een aantal tweede kernen van magnetisch materiaal, elk met een tweede planaire oppervlak met een voor- iQ fi Ü 1 (1 0 -14- afbepaalde breedte; welke eerste kern en een aantal van welke tweede kernen zijn samengevoegd voor vorming van magnetische bedrijfsspleten tussen elk van de eerste en de tweede opper-5 vlakken; d) een tweede groef langs de magnetische spleten, die is gevormd op tenminste één van de eerste en de tweede planaire oppervlakken en die de diepte van de magnetische spleten bepaald; 10 e) eerste geleidende lagen, die zijn gevormd langs het oppervlak van elk van de tweede kernen, behalve een aan het tweede oppervlak tegengesteld gericht oppervlak ; f) een niet-magnetisch materiaal voor het vullen 15 van de groeven en het af standhouden tussen de tweede kernen; g) welke tegengesteld gerichte oppervlakken van de tweede kernen en welk niet-magnetische materiaal zich uitstrekken op een gemeenschappelijk planair oppervlak, waar zich eindgedeelten van de eerste geleidende lagen 20 bevinden; en h) tweede geleidende lagen, die zodanig zijn gevormd op het genoemde tegengesteld gerichte oppervlak van elk van de tweede kernen, dat in samenwerking met de eerste geleidende lagen een wikkeling rond elk van de twee 25 kernen wordt gevormd.

3. Meerkanaals magnetische transducentkop volgens conclusie 2, gekenmerkt door een aantal derde groeven, die in de eerste kern zijn gevormd vanaf een oppervlak, tegengesteld gericht ten opzichte van het eerste planaire 30 oppervlak, naar het aantal eerste groeven, zodanig, dat de eerste kern. wordt verdeeld in een aantal onderling gescheiden magnetische kernen, die elk zijn gekoppeld met de magnetische spleet.

4. Meerkanaals magnetische tranducentkop volgens 35 conclusie 3, gekenmerkt door een aantal platen uit magnetisch materiaal, die elk magnetisch afzonderlijk in de derde groeven zijn aangebracht.

5. Werkwijze voor de vervaardiging van een magne- 7909109 -15- tische transducentkop, gekenmerkt door de volgende stappen: a) het vervaardigen van eerste en tweede magnetische kernen, elk met een eerste planair oppervlak en een tegengesteld daaraan gericht tweede planair oppervlak; 5 b) het vormen van eerste parallele groeven in ëën richting onder vrijlating van een voorafbepaalde breedte op het eerste oppervlak van de eerste kern; c) het vormen van een tweede groef, die zich ' loodrecht ten opzichte van de 'genoemde ene richting op het 10 eerste 'oppervlak van tenminste ëën' van de 'eerste 'en de tweede kernen uitstrekt; d) het vormen, van een geleidende lijn op hét eerste oppervlak en in de eerste evenwijdige groeven van de eerste kern, die zich uitstrekt in een richting, in 15 hoofdzaak loodrecht ten' opzichte van de genoemde ene richting; e) het zódanig samenvoegen van de eerste en de tweede kernen, dat een’ magnetische bedrijfsspleet wordt gevormd tussen de eerste 'oppervlakken van de 'eerste en' de 20 tweede kernen en het zodanig plaatsen van de 'genoemde ' geleidende lijn, dat hij de tweede groef ontmoet, en het vullen van de eerste en de tweede groeven met niet-magne-tisch materiaal; f) het verwijderen van een deel van de eerste 25 kern van hét tweede 'oppervlak voor hét vrijgeven van gedeelten van de genoemde geleidende 'lijn en hét scheiden van de geleidende lijn in de 'eerste 'evenwijdige groeven'? en g) het vormen' van tweede geleidend materiaal op het tweede 'oppervlak van de 'eerste kern voor het' ver- 30 binden van de genoemde gedeelten' van de eerste ‘geleidende lijn op het tweede 'oppervlak voor. vorming van een wikkeling rond de eerste kern.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat verder een samengevoegd blok, bestaande uit de eerste 35 en de tweede kernen wordt gesneden, in hoofdzaak loodrecht ten opzichte van de gènoemde spleet ter plaatse van een met de eerste groeven corresponderende positie.

7. Werkwijze volgens conclusie 5, met het kenmerk, 7909109 JL6 _ dat een aantal sleuven op de tweede kern wordt gevormd vanaf het tweede oppervlak naar de eerste evenwijdige groeven, zodanig, dat de tweede kern wordt verdeeld in een aantal kernelementen. % 7909109