NL1029242C2

NL1029242C2 - Inrichting en werkwijze voor het detecteren van kleurengamma in een kleureninrichting en het berekenen van de inverse transformatiefunctie van een kleurenruimte.

Info

Publication number: NL1029242C2
Application number: NL1029242A
Authority: NL
Inventors: Moon-Cheol Kim; Jin-Sub Um
Original assignee: Samsung Electronics Co Ltd
Priority date: 2004-06-11
Filing date: 2005-06-13
Publication date: 2006-05-09
Also published as: BRPI0502018A; US20050276473A1; NL1029242A1; KR20050117862A; CN1708098A; JP2006050565A; KR100620491B1

Description

> < »

Inrichting en werkwijze voor het detecteren van kleurengamma ! in een kleureninrichting en het berekenen van de inverse transformatiefunctie van een kleurenruimte

Achtergrond van de uitvinding 1. Gebied van de uitvinding

Het onderhavige algemene inventieve concept heeft betrekking op een inrichting en een werkwijze voor het detecteren van een grens van het kleurengamma in een kleureninrichting en een werkwijze voor het berekenen van een inverse 5 transformatiefunctie van een kleurenruimte met gebruikmaking daarvan. Meer in het bijzonder heeft het onderhavige algemene inventieve concept betrekking op een detectie-inrichting voor een kleurengamma en een werkwijze die een kleurengamma kan verkrijgen van een kleureninrichting volgens een snijpunt ge-10 vormd met een vlak van een uniforme kleurschakering en een vlak van helderheid in een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte, en een werkwijze voor het berekenen van de inverse transformatiefunctie van de kleurenruimte met gebruikmaking van de werkwijze.

15 2. Beschrijving van de betreffende techniek

In het algemeen gebruiken inrichtingen voor het reproduceren van kleuren, bijvoorbeeld een monitor, een scanner en een printer, een andere kleurenruimte of een kleurenmodel 20 in overeenstemming met hun eigen gebieden van toepassing. Bijvoorbeeld gebruikt een inrichting voor het afdrukken van een kleurenbeeld een CMY (cyaan, magenta en geel) kleurenruimte, met een kleuren kathodestraalbuis (CRT) monitor en een grafische computerinrichting, een RGB (rood, groen en 25 blauw) kleurenruimte. Inrichtingen voor het besturen van kleurschakeringen, verzadiging en intensiteit gebruiken een HSI (kleurschakering, verzadiging en intensiteit) kleurenruimte. Bovendien worden Commission Internationale de l'Eclairage (CIE) kleurenruimten gebruikt om inrichtingsonaf-30 hankelijke kleuren te bepalen, dat wil is zeggen om kleuren nauwkeurig te reproduceren in elke willekeurige soort van in- 10 2 9 2 4' 2 2 . i f richting. CIA-kleurenruimten zijn onder andere CIA-XYZ, CIE L*a*b en CIE I*u*v kleurenruimten.

Naast het verschil in kleurenruimten, kunnen de inrichtingen voor het reproduceren van kleuren een verschillend 5 kleurengamma hebben. Hoewel een kleurenruimte een werkwijze aangeeft voor het bepalen van kleuren, dat wil zeggen, een werkwijze voor het beschrijven van een betrekking tussen kleuren, betekent het kleurengamma een kleurenreproductiesca-la. Derhalve, als het kleurengamma van een ingangskleurensig-10 naai verschilt van dat van een inrichting dat het ingangs- kleurensignaal reproduceert, moet afbeelding van kleurengamma worden uitgevoerd om de kleurenreproduceerbaarheid te verbeteren door het ingangskleurensignaal op passende wijze te transformeren zodat de kleurengamma's van het ingangskleuren-15 signaal en de inrichting met elkaar overeenstemmen.

De inrichtingen voor het reproduceren van kleuren gebruiken in het algemeen drie primaire kleuren. Echter er is een recente poging om het kleurengamma uit te breiden met gebruikmaking van meer dan vier primaire kleuren. De poging 20 wordt weergegeven door Multi Primary Display (MPD), wat een displaysysteem is dat de kleuren reproduceerbaarheid vergroot door gebruikmaking van meer dan de vier primaire kleuren om het kleurengamma verder te doen uitstrekken dan het conventionele 3-kanaals displaysysteem met gebruikmaking van de drie 25 primaire kleuren.

De afbeelding van het kleurgamma tussen twee verschillende kleureninrichtingen wordt in het algemeen uitgevoerd met betrekking tot helderheid en chroma zonder de kleurschakering te wijzigen, na het transformeren van de 30 kleurenruimte van het ingangskleurensignaal. Om specifiek te zijn, wordt de kleurenruimte van het ingangskleurensignaal getransformeerd van een inrichtingsafhankelijke kleurenruimte (DDCS), zoals de RGB- of CMYK-kleurenruimte, naar een inrich-tingsonafhankelijke kleurenruimte (DICS) zoals de CIE-XYZ-35 kleurenruimte of de CIE-LAB-kleurenruimte. Dan wordt de in-richtingsonafhankelijke kleurenruimte getransformeerd naar een LCH-coördinatensysteem (kleurenruimte) die helderheid, chroma en kleurschakering vertegenwoordigt, en het afbeelden 1029242 3 I 1 van het kleurengamma wordt uitgevoerd met betrekking tot de helderheid en chroma in een vlak van een uniforme kleurschakering. Hier moeten het kleurengamma van een inrichting in de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte en de LCH-5 kleurenruimte bekend zijn voordat de afbeelding van het kleurengamma wordt uitgevoerd.

Onder de werkwijzen voor het uitpuzzelen van het kleurengamma van een inrichting bevindt zich een iteratieve werkwijze, waarin wordt gecontroleerd of een stuurvector in 10 de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte overloopt door het doen toenemen of afnemen van een chromawaarde in een uniforme kleurschakering en helderheid. Echter de iteratieve werkwijze vergt veel tijd om het kleurengamma van de inrichting uit te puzzelen, en als de inrichting meer dan vier kanalen heeft, 15 is het moeilijk om een inverse transformatie uit te voeren tussen de inrichtingsafhankelijke kleurenruimte en de inrichtingsonafhankelij ke kleurenruimte. Derhalve is het moeilijk om het kleurengamma van de inrichting te verkrijgen.

Een andere werkwijze is een werkwijze voor het be-20 monsteren van een oppervlakte, waarin het kleurengamma van een inrichting wordt uitgezocht door het bemonsteren van een oppervlakte van de inrichtingsafhankelijke kleurenruimte en het transformeren van de waarden die zijn verkregen uit het bemonsteren naar waarden van de inrichtingsonafhankelijke 25 kleurenruimte. De werkwijze van het bemonsteren van het oppervlak heeft voordelen doordat het minder tijd vergt dan de iteratieve werkwijze en het vereist geen inverse transformatie. Echter, omdat het uniform bemonsteren in de inrichtingsafhankeli jke kleurenruimte niet uniform kan zijn in de in-30 richtingsonafhankelijke kleurenruimte volgens kleurenruimten, is er een probleem dat leegte of kleurverschrompeling in een uitgangsbeeld kan optreden.

Ook hebben zowel de iteratieve werkwijze als de werkwijze van bemonsteren van het oppervlak het probleem dat 35 knikpunten van het kleurengamma nauwelijks verkregen kunnen worden overeenkomstig de bemonsteringsfrequentie.

1029^42 4 i ƒ (

Samenvatting van de uitvinding

Het onderhavige algemene inventieve concept verschaft een inrichting en een werkwijze voor de detectie van een kleurengamma dat nauwkeurig een kleurengamma kan detecte-5 ren van een kleureninrichting door het verkrijgen van snijpunten met een vlak van een uniforme kleurschakering of een vlak van een uniforme helderheid in een inrichtingsonafhanke-lijke kleurenruimte en het berekenen van een inverse trans-formatiefunctie van een kleurenruimte gebaseerd op het snij-10 punt, en het verschaffen een werkwijze voor het berekenen van de inverse transformatiefunctie van de kleurenruimte.

Andere aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept zullen ten dele uiteen worden .gezet in de beschrijving die volgt, en zullen ten dele duidelijk 15 worden uit de beschrijving of kunnen worden geleerd door het uitvoeringen van het algemene inventieve concept.

De voorgaande en/of andere aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept kunnen worden bereikt door het verschaffen van een inrichting om een kleuren-20 gamma en een kleureninrichting te detecteren, waarbij de inrichting omvat een kleurenruimte-omzetter om een kleurenruimte van een ingangskleurensignaal om te zetten naar een in-richtingsonafhankelijke kleurenruimte en om een eerste kleu-rensignaal uit te voeren, een snijpuntdetector om een snij-25 punt te detecteren tussen een grensoppervlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleurschakering, en een stuurvectorcalculator om een stuurvector te berekenen in overeenstemming met een primaire kleurenwaarde van het gedetecteerde snijpunt.

30 De snijpuntdetector kan verder een snijpunt detecte ren tussen het grensvlak van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van uniforme helderheid.

De voorgaande en/of andere aspecten en voordelen van het onderhavige algemene inventieve concept kunnen ook worden 35 bereikt door het verschaffen van een werkwijze voor het detecteren van een kleurengamma van een kleureninrichting, waarbij de werkwijze omvat het omzetten van een kleurenruimte van een ingangskleurensignaal naar een inrichtingsonafhanke- 1029242 t 5 lijke kleurenruimte, en het uitvoeren van een eerste kleuren-signaal, het detecteren van een snijpunt tussen een grensvlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleurschakering, het berekenen van een 5 stuurvector die overeenkomt met een primaire kleurenwaarde van het gedetecteerde snijpunt.

De inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte is een WYV-kleurenruimte, en het snijpunt bevindt zich tussen een WV-vlak van de WYV-kleurenruimte en een vlak van een uniforme 10 kleurschakering wat evenwijdig is aan het WV-vlak.

Het snijpunt kan worden berekend volgens een vergelijking die wordt uitgedrukt als: v = tan(0) · w en 15 w-wa _ y-ya _ v-va wb-™a yb~ya v4-ve waar Θ de afmeting is van de kleurschakering (wa,ya,va) en (Wb, Ybf Vb) zijn knikpunten van het kleurengamma van het eerste 20 kleurensignaal, en het snijpunt ligt op een rechte lijn die de knikpunten verbindt.

Het snijpunt kan nu liggen tussen het grondvlak van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak met een uniforme helderheid.

25 Wanneer een rechte lijn wordt getrokken tussen twee knikpunten van de knikpunten van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal, wordt de stuurvector van het snijpunt berekend gebaseerd op een verhouding van een afstand tussen de twee knikpunten die zich op de rechte lijn bevinden waar 30 het snijpunt zich bevindt, en een afstand tussen elk van de twee knikpunten en het snijpunt.

De stuurvector van het snijpunt kan worden berekend gebaseerd op de vergelijkingen: 1029242 6 . * « q = VK -W*)2 + 0^ +(Va -Vi) r = ^(wc-wa)z + 0>e -yé)2 + (vf - Va)2 , 5 q waarbij (wa,ya,va) en (Wb, yb, Vb) twee knikpunten zijn van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal; (wc,ycVc) geeft 10 het snijpunt aan; q geeft een afstand aan tussen de twee knikpunten; r geeft de afstand aan tussen het snijpunt en een knikpunt met een kleinere waarde tussen de twee knikpunten; en R geeft een primaire waarde aan van het snijpunt.

De voorgaande en/of andere aspecten en voordelen van 15 het onderhavige algemene inventieve concept kunnen ook worden bereikt door het verschaffen van een werkwijze voor het berekenen van een inverse transformatiefunctie van een kleurenruimte met gebruikmaking van een kleurengammadetectiewerkwij-ze van een kleureninrichting, waarbij de werkwijze omvat het 20 uitvoeren van een eerste kleurensignaal door het omzetten van een kleurenruimte van een ingangskleurensignaal naar een in-richtingsonafhankelijke kleurenruimte, het detecteren van een snijpunt tussen een grensoppervlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleur-25 schakering, het berekenen van een stuurvector die overeenkomt met een primaire waarde van het gedetecteerde snijpunt, en het berekenen van een stuurvector van een willekeurig punt dat ligt in een ruimte bepaald door het verbinden van het snijpunt op het vlak zonder uniforme kleurschakering.

30 De stuurvector en het willekeurige punt kunnen wor den berekend op basis van vergelijkingen: VQ = a(VC(i) -VZ) + y8(VC(i +1) - VZ) + VZ,

Ql-Zl= a(CL (i)-ZL) + P{CL (f +1 )-ZL), en 35 a-2, =o(C,(/)-Z,) + £(C,(f+l)-Z,).

10 2 9 2 4 2 7 < t » waarin Z een willekeurig punt aangeeft op een grijsas; VQ is een vector van het willekeurige punt; VZ geeft een vector aan van het punt Z; VC(i) is een stuurvector van een Ide-snijpunt; Cl(i) en Cc(i) geven individueel helderheid en chroma bij het 5 ide-snijpunt; a en β zijn willekeurige constanten; Zl en Zc geven individueel helderheid en chroma bij het punt Z.

Korte beschrijving van de tekeningen

Deze en/of andere aspecten en voordelen van het on-10 derhavige algemene inventieve concept zullen duidelijk worden en zullen sneller worden begrepen uit de volgende beschrijving van de uitvoeringsvormen, genomen in samenhang met de bijgevoegde tekeningen waarvan:

Figuren IA en 1B zijn diagrammen die snijpunten il-15 lustreren van een kleureninrichting met een veelvoud van kanalen;

Figuur 2 is een blokdiagram dat een inrichting voor detectie van kleurengamma van een kleureninrichting illustreert volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige alge-20 mene inventieve concept;

Figuren 3 en 4 zijn diagrammen die een werking illustreren van een kleurenruimte-omzetter van figuur 2;

Figuur 5 is een diagram dat de werking illustreert van een snijpuntdetector en een stuurvectorcalculator van fi-25 guur 2 om een stuurvector van een snijpunt te detecteren;

Figuur 6 is een stroomdiagram dat een werkwijze voor detectie van een kleurengamma illustreert van een kleureninrichting volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept; en 30 Figuren 7A en 7B zijn diagrammen die een werkwijze illustreren van het verkrijgen van een inverse transformatie-functie van een kleurenruimte met gebruikmaking van een werkwijze voor detectie van een kleurengamma volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept.

1029242 8 I t %

Gedetailleerde beschrijving van de voorkeursuitvoe- rinqsvormen

Bepaalde uitvoeringsvormen van het onderhavige algemene inventieve concept zullen in meer detail worden beschre-5 ven met verwijzing naar de bijgevoegde tekeningen.

In de volgende beschrijving worden dezelfde verwij-zingscijfers in de tekeningen gebruikt voor dezelfde elementen, zelfs in verschillende tekeningen. Deze zaken die zijn gedefinieerd in de beschrijving zoals een gedetailleerde con-10 structie en onderdelen worden slechts verschaft om een volledig begrip van het algemene inventieve concept te ondersteunen. Het is derhalve duidelijk dat het onderhavige algemene inventieve concept zonder die gedefinieerde zaken kan worden uitgevoerd. Ook worden welbekende functies of constructies 15 niet in detail beschreven omdat zij de uitvinding door onnodig detail zouden versluieren.

Hierna zal het onderhavige algemene inventieve concept worden beschreven door een voorbeeld te nemen waar een kleurengamma van een 5-kanaals kleureninrichting wordt gede-20 tecteerd.

Figuren IA en 1B zijn diagrammen die snijpunten illustreren van een kleureninrichting met een veelvoud van kanalen.

Figuur IA toont de snijpunten van een n-kanaals 25 kleureninrichting geometrisch gerangschikt in een n- dimensionale ruimte. Een kleureninrichting met n-primaire kleuren heeft n*(n-1)-vlakken en heeft n*(n-l)+2 stuurpunten. Hier komt een veelvlak met een veelvoud van vlakken overeen met een kleurengamma.

30 Figuur 1B vertegenwoordigt een 5-kanaals kleurenin richting van RYGCB die wordt verkregen door het toevoegen van geel (Y) en cyaan (C) aan RGB (rood, groen en blauw).

Figuur 2 is een blokdiagram dat een kleurengammade-tectie-inrichting illustreert van een kleureninrichting vol-35 gens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept.

Zoals getoond in figuur 2 omvat de inrichting voor het detecteren van kleurengamma van de kleureninrichting een 10 2 9 2 42 * i 9 kleurenruimte-omzetter 201, en snijpuntdetector 203, en een stuurvectorcalculator 205.

Eerst converteert de kleurenruimteomzetten 201 een kleurenruimte van een ingangskleurensignaal naar een WYV-5 kleurenruimte, wat een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte is. De conversie van de kleurenruimte wordt uitgevoerd om een kleurengamma te detecteren door het verkrijgen van knik-punten van het kleurengamma. De knikpunten van het kleurengamma worden verkregen door het berekenen van snijpunten tus-10 sen een WV-vlak van de WYV-kleurenruimte en een vlak van een uniforme kleurschakering of een vlak van een uniforme helderheid.

De snijpuntdetector 203 detecteert de snijpunten tussen een grensvlak van een kleurengamma en een vlak dat 15 loodrecht staat op het WV-vlak dat is gepositioneerd onder een hoek 0 met een W-as ten opzichte van het ingangskleurensignaal waarvan de kleurenruimte is geconverteerd naar de WYV-kleurenruimte, en detecteert ook een snijpunt tussen het grensvlak van het kleurengamma en het vlak van de uniforme 20 helderheid dat evenwijdig is aan het WV-vlak dat zich bevindt onder een hoek 0 van de W-as. Hier worden de snijpunten gedetecteerd met gebruikmaking van de knikpunten van een veelvoud van vlakken die zich bevinden in de WYV-kleurenruimte, dat wil zeggen de knikpunten van het kleurengamma in de WYV-25 kleurenruimte. Omdat de snijpunten tussen het vlak loodrecht op het WV-vlak en het grensvlak van het kleurengamma de knikpunten zijn van het kleurengamma in een LCH (lichtsterkte, chroma en kleurschakering) kleurenruimte, kan een kleurengamma van de LCH-kleurenruimte worden gedetecteerd door het ver-30 binden van de snijpunten. Ook omdat de snijpunten tussen het vlak van uniforme helderheid dat evenwijdig is aan het WV-vlak en het grensvlak van het kleurengamma knikpunten zijn van het kleurengamma in de WYV-kleurenruimte, kan het kleurengamma van de WYV-kleurenruimte worden gedetecteerd door 35 het verbinden van de snijpunten.

De stuurvectorcalculator 205 berekend stuurvectoren van de verkregen snijpunten. Hier vertegenwoordigt de stuur-vector primaire kleurwaarden zoals R, G, B, Y en C. Kortom, 1029242 10 . t de stuurvectorcalculator 205 berekent de primaire kleurwaarden van de snijpunten. De stuurvector van de snijpunten kan worden verkregen gebaseerd op een functie met betrekking tot de knikpunten van de WYV-kleurenruimte en een afstand tot de 5 snijpunten. De stuurvector bij een snijpunt kan ook worden gebruikt om een stuurvector te verkrijgen in een willekeurig punt in het vlak van de uniforme kleurschakering of het vlak van de uniforme helderheid. Aldus is het mogelijk om een inverse transformatiefunctie te verkrijgen om de kleurenruimte 10 te transformeren van een signaal van de inrichtingsonafhanke-lijke kleurenruimte naar de inrichtingsafhankelijke kleurenruimte .

Figuren 3 en 4 zijn diagrammen die een werking illustreren van de kleurenruimte-omzetter 201 van figuur 2. Fi-15 guur 3 toont het kleurengamma in de WYV-kleurenruimte die is gevormd door lineaire conversie van een XYZ-kleurenruimte (of coördinaten). Het toont het vlak van de stuurvectoren van het snijpuntdiagram van figuur 1B in de WYV-kleurenruimte. Figuur 4 toont het kleurengamma geprojecteerd op het WV-vlak. NI tot 20 N20 vertegenwoordigen de snijpunten, en PO tot P19 vertegen woordigen vlakten.

Zoals is getoond in figuren 3 en 4, zet de kleurenruimte-omzetter 201 de kleurenruimte van het ingangskleuren-signaal om in de inrichtingsonafhankelijke WYV-kleurenruimte. 25 Dit afbeelden van een kleurengamma kan worden bereikt omdat het wordt uitgevoerd in een helderheid-chromavlak, dat een vlak is met een uniforme kleurschakering in de inrichtingsonafhankelij ke kleurenruimte.

De WYV-kleurenruimte gebruikt een Y-as van de XYZ-30 kleurenruimte als een as van helderheid (helderheid of lichtsterkte) en geeft VW om B-Y-kleursoort en R-G-kleursoort aan te geven. De WYV-kleurenruimte zijn kleurencoördinaten waar de primaire en R, G en B van het RGB-systeem 120, 240 en 0 zijn. De R-, G-, B-, C-, M- en Y-kleurschakeringen verschij-35 nen met een regelmatige interval. De XYZ-kleurenruimte is geconverteerd naar de WYV-kleurenruimte in een sRGB-systeem gebaseerd op tussen [vergelijking 1] als volgt: 1029242 11 i ? « [Vergelijking 1]

W -0.5401 -0.1866 0.6428 X Y = 0 1 0 Y

5 V 1.8231 -1.4780 -0.2339 Z

waarin de coëfficiënten van [vergelijking 1] afhangen van elke kleureninrichting.

Omdat het afbeelden van het kleurengamma in het al-10 gemeen wordt uitgevoerd op een helderheids-chromavlak met uniforme kleurschakering, kan de kleurenruimte-omzetter 201 de WYV-kleurenruimte omzetten naar de LCH-kleurenruimte’. De conversie van de WYV-kleurenruimte naar de LCH-kleurenruimte . kan als volgt worden uitgevoerd gebaseerd op [vergelijking 15 2]: [Vergelijking 2]

L = Y

20 C = JW‘+V‘

Figuur 5 is een diagram dat de werking illustreert van de snijpuntdetector 203 en de stuurvectorcalculator 205 25 van figuur 2. De stuurvectorcalculator 205 detecteert de stuurvector van elk snijpunt.

Figuur 5 toont snijpunten en de snijlijnen tussen een vlak loodrecht op het WV-vlak dat zich bevindt onder een hoek 0 van de W-as en een grensoppervlak van het kleurengam-30 ma, en de snijpunten en snijlijn tussen een L-vlak (helder-heidsvlak) evenwijdig aan het WV-vlak gepositioneerd onder een hoek 0 met de W-as en het grensoppervlak van het kleurengamma. Dat wil zeggen, het toont het WV-vlak vanuit een ge-. zichtspunt van een a-b-as van figuur 4.

35 Zoals geïllustreerd in figuur 5 zijn VI, V2 en V3 snijpunten tussen het vlak evenwijdig aan het WV-vlak en het grensvlak van het kleurengamma. De snijpunten VI, V2 en V3 hebben dezelfde helderheid. Anderzijds zijn Cl, C2 en C3 1029242 12 snijpunten tussen het vlak loodrecht op het WV-vlak en het grensvlak van het kleurengamma, en snijpunten Cl, C2 en C3 hebben dezelfde kleurschakering (kleurschakering = 0)·

Eerst zal de werking van de snijpuntdetector 203 5 worden beschreven met betrekking tot figuren 2 tot 5.

Om het kleurengamma voor een kleurschakering te detecteren, worden de knikpunten van het kleurengamma in de LCH-kleurenruimte verkregen door het berekenen van de snijpunten tussen het vlak loodrecht op het WV-vlak gepositio-10 neerd onder een hoek 0 met de W-as en een driedimensionaal grensoppervlak van het kleurengamma. Hier bevinden zich snijpunten tussen een vlak waarvan de kleurschakering de hoek 0 is, en het vlak van het kleurengamma. De snijpunten komen overeen met de Cl, C2 en C3 van figuur 5 met dezelfde kleur-15 schakering. De snijpunten worden berekend door het achtereenvolgens bestuderen van de vlakken geïllustreerd in figuren IA en 1B. Met andere woorden de snijpunten worden berekend door het bestuderen van het kleurengamma, dat wil zeggen vlakken in de WYV-kleurenruimte, wat is geïllustreerd in figuur 4.

20 De stuurvectorcalculator 205 verkrijgt stuurvectoren van de snijpunten door het berekenen van primaire kleurwaarden van de snijpunten gedetecteerd in snijpuntdetector 203, dat wil zetten, waarden van R, G, B, C en Y. De stuurvector, die een kleurenwaarde is bij een willekeurig punt van een 25 kleurengamma, kan worden verkregen met gebruikmaking van de

primaire kleurwaarde van de snijpunten verkregen in de stuur- I

vectorcalculator 205. Derhalve is het mogelijk om een inverse transformatiefunctie te verkrijgen voor inverse transformatie van de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte van het sig-30 naai naar de inrichtingsafhankelijke kleurenruimte, door het berekenen van de kleurwaarde bij het willekeurige punt van het verkregen kleurengamma.

Figuur 6 is een stroomdiagram dat een werkwijze voor detectie van kleurengamma illustreert van een kleureninrich-35 ting volgens een uitvoeringsvorm van het onderhavige algemene inventieve concept. Eerst zal de werkwijze voor detectie van een kleurengamma worden beschreven door een voorbeeld te ne- 1029242 I »* 13 men waar de kleurenruimte een lineaire transformatie is van de XYZ-kleurenruimte.

Met verwijzing naar figuren 2 tot 6, wordt bij handeling S601 de kleurenruimte van een ingangskleurensignaal 5 omgezet naar een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte. In de uitvoeringsvorm volgens het onderhavige algemene inventieve concept, wordt aangenomen dat de kleurenruimte-omzetter 201 de kleurenruimte van het ingangskleurensignaal omzet naar de WYV-kleurenruimte.

10 Vervolgens worden bij handeling S603, de snijpunten tussen het vlak van de uniforme kleurschakering, dat loodrecht staat op het WV-vlak, en het vlak van de uniforme helderheid, dat evenwijdig is aan het WV-vlak, verkregen in de snijpuntdetector 203. De snijpunten worden de knikpunten van 15 het kleurengamma in de LCH-kleurenruimte en de knikpunten van het kleurengamma in de WYV-kleurenruimte. Een gebied dat wordt bepaald door het verbinden van de snijpunten en zwarte en witte punten wordt het kleurengamma.. De snijpunten tussen het kleurengamma in WYV-kleurenruimte en het vlak van de uni-20 forme kleurschakering dat loodrecht staat op het WV-vlak, worden de knikpunten van het kleurengamma in de LCH-kleurenruimte. De snijpunten tussen het kleurengamma in de WYV-kleurenruimte en het vlak van de uniforme helderheid dat evenwijdig is aan het WV-vlak, worden de knikpunten van het 25 kleurengamma in de WYV-kleurenruimte.

In figuur 5 zijn de snijpunten Cl, C2 en C3 tussen een vlak van de WYV-kleurenruimte en het vlak van de uniforme kleurschakering dat loodrecht staat op het WV-vlak, knikpunten van het kleurengamma in de LCH-kleurenruimte. Wanneer de 30 snijpunten worden verbonden, wordt het kleurengamma van de LCH-kleurenruimte verkregen zoals is getoond in figuur 7A.

Ook zijn de snijpunten VI, V2 en V3 tussen het vlak van de WYV-kleurenruimte en het vlak van de uniforme helderheid dat evenwijdig is aan het WV-vlak, knikpunten van het kleurengam-35 ma in de WYV-kleurenruimte. Wanneer de snijpunten worden verbonden wordt het kleurengamma van de WXY-kleurenruimte verkregen zoals wordt getoond in figuur 7B.

1029242 14 i t

Hierna zal een werkwijze voor het detecteren van snijpunten in de snijpuntdetector 203 worden beschreven met verwijzing naar figuren 2 tot 5.

De werkwijze zal worden beschreven door als voor-5 beeld een geval van figuur 4 te nemen, waar de knikpunten van de LCH-kleurenruimte worden verkregen door het berekenen van de snijpunten tussen een vlak loodrecht op het WV-vlak, gepositioneerd onder een hoek Θ ten opzichte van de W-as en driedimensionale grensoppervlakken van het kleurengamma. In fΧΙΟ guur 4 liggen de snijpunten tussen het vlak met de kleurschakering van de hoek 0 (kleurschakering = Θ) en het vlak van het kleurengamma. Aldus hebben de snijpunten Cl, C2 en C3 dezelfde kleurschakering. De snijpunten worden verkregen door opeenvolgend bestuderen van de vlakken van figuren IA en 1B 15 en het berekenen van de snijpunten met het vlak loodrecht op het WV-vlak in de WYV-kleurenruimte.

De handeling van het detecteren van de snijpunten zal worden beschreven door een geval te nemen van figuur 5, waarin een snijpunt Cl (wci, Yci,Vci) wordt berekend als een 20 voorbeeld. In figuur 5 geeft q een afstand aan tussen een snijpunt N5 en een snijpunt N10, en r geeft een afstand aan tussen het snijpunt N5 en het snijpunt Cl. Een vlak van kleurschakering kan als volgt worden verkregen gebaseerd op [vergelijking 3]: 25 [Vergelijking 3] v = tan(<?) w = k-w

Een rechte lijn die het snijpunt N5 (W5,y5,vs) en het 30 snijpunt N10 (wio, yio, vio) verbindt in een vlak P8 wordt als volgt uitgedrukt door [vergelijking 4]: [Vergelijking 4] 35 w-ws _ y-y5 _ v-v5 wio-Ws y\o~ys vio - V5 1029242 I »* 15 waar w, y en v willekeurige punten zijn in de rechte lijn tussen het snijpunt N5 (ws,y5,V5) en het snijpunt N10 (wio, yio, vio) .

De vergelijking 4 kan worden uitgedrukt door [verge-5 lijking 5] wanneer die wordt herschreven met betrekking tot w en v om vci en vci te verkrijgen uit de vergelijkingen 3 en 4.

[Vergelijking 5] 10 v = il!£Z^_£(vl;_W5) + v5 =a-w+b ^10-^5

Wanneer de vergelijkingen 3 en 5 worden berekend met betrekking tot wci en vci, kunnen de Wci en vci als volgt worden 15 verkregen door [vergelijking 6]: [Vergelijking 6] b

Wcl k-a 20 * vc=t^- k-a

Ook yci worden verkregen uit de vergelijkingen 4 en 6 en yci wordt als volgt uitgedrukt door [vergelijking 7]: 25 [Vergelijking 7] y . = y'° -w5) + y5 of yc\ “ν^+Λ W10-W5 V10 V5 30

Andere snijpunten C2 (wc2, yc2, vc2) en C3 (uc3fyc3,vc3) kunnen op dezelfde werkwijze worden verkregen als het snijpunt Cl. Aldus kan het kleurengamma worden gedefinieerd door het verbinden van de verkregen snijpunten Cl, C2 en C3 en de 35 zwarte en witte punten.

Derhalve kan een chroma van een willekeurige kleurschakering worden berekend gebaseerd op de helderheid in de grens van het kleurengamma. Waarden van helderheid L en chro 1029242 16 ma C bij elke knikpunt kunnen worden berekend gebaseerd op de [vergelijking 2]. De waarde van het chroma C bij een willekeurige waarde L op de grens van het kleurengamma kan worden berekend als [vergelijking 8] als volgt: 5 [Vergelijking 8] C=Q0ÏI)^«'(i'Ci(0)+C''(i)' QiOSISC^Z+l) 10 waar Cc(i) en Ci(i) een chromawaarde eri een helderheidswaarde aangeven bij een ide-knikpunt, C en L geven respectievelijk chroma en helderheid aan en de helderheidswaarde C2(i) is groter dan de helderheidswaarde bij het ide-knikpunt en kleiner 15 dan de helderheidswaarde bij een (i+l)ste knikpunt.

Andere snijpunten kunnen op dezelfde wijze worden verkregen als het snijpunt Cl. Vervolgens kunnen bij handeling S605 stuurvectoren, wat kleurenwaarden zijn van de snijpunten gedetecteerd in de snijpuntdetector 203, worden ver-20 kregen in de stuurvectorcalculator 205. Bij handeling S607 worden stuurvectoren voor andere willekeurige punten berekend in de stuurvectorcalculator 203, gebaseerd op de stuurvectoren van de snijpunten. De stuurvectoren van de snijpunten kunnen worden verkregen door gebruikmaking van de knikpunten 25 van het kleurengamma in de XYV-kleurenruimte en een functie voor een afstand naar het snijpunt gedetecteerd in de snijpuntendetector 203. De stuurvector voor een willekeurig punt kan worden verkregen in het vlak van de uniforme kleurschakering en het kan worden verkregen met gebruikmaking van de 30 stuurvectoren van de snijpunten in het vlak van de uniforme helderheid in de WYV-kleurenruimte.

Eerst zal een werkwijze voor het berekenen van een stuurvector van een snijpunt, dat is gedetecteerd in de snijpuntendetector 203, in de stuurvectorcalculator 205 worden 35 beschreven.

De stuurvector van het snijpunt Cl kan worden verkregen gebaseerd op een functie voor een afstand (N5-C1) tussen het snijpunt N5 en het snijpunt Cl en een afstand (Cl- 1029242 17 N10) tussen snijpunt Cl en het snijpunt N10. Omdat WYV een lineaire transformatie is van XYZ en XYZ ook een lineaire conversie is van vijf stuurvectoren R, Y, G, C en B van een kleureninrichting, kan de stuurvector van het snijpunt Cl 5 worden verkregen uit de snijpunten N5, N10 en Cl, gebaseerd op een functie van afstanden N5-C1 en C1-N10. Hier, wanneer de afstanden N5-N10 en C1-N10 q en r zijn, kunnen de afstanden q en r worden uitgedrukt door [vergelijking 9] als volgt: 10 [Vergelijking 9] 9 = “ W5 )2 + Oio - y% )2 + (V10 “ V5 )2 r=Vk i - wc5)2 +(λ.-*)2+(vc ~v5 )2 15

Wanneer de stuurvectoren bij de snijpunten N5, N10 en Cl V5(R5,Ys,G5,Ci,B}), Vw(Rlo,Ylo,GiQ>Ci0,Blo) ,en Vci(Rcl,Ycl,Gcl,Cei,Bcl), Rct zijn, kan Rci worden verkregen gebaseerd op een verhouding van q tot r. De Rci wordt als volgt uitgedrukt door [vergelijking 20 10] : [Vergelijking 10] 25

De andere elementen Y, G, C en B van de stuurvectoren kunnen op dezelfde wijze worden verkregen. Derhalve kunnen de stuurvectoren voor de andere snijpunten worden verkre-30 gen op de hierboven beschreven wijze.

Figuren 7A en 7B zijn diagrammen die een werkwijze illustreren voor het verkrijgen van een inverse transforma-tiefunctie van een kleurenruimte met gebruikmaking van een kleurengammadetectiewerkwijze volgens een uitvoeringsvorm van 35 het onderhavige algemene inventieve concept.

De inverse transformatiefunctie van de kleurenruimte kan worden verkregen met gebruikmaking van de kleurengammadetectiewerkwi jze. Dat wil zeggen het kan worden verkregen door 1029242 t 18 het berekenen van een stuurvector voor een willekeurig punt in het kleurengamma van de LCH-kleurenruimte die wordt verkregen met gebruikmaking van de snijpunten berekend voor de detectie van het kleurengamma. Ook kan de inverse transforma-5 tiefunctie van de kleurenruimte worden verkregen door het berekenen van een stuurvector met betrekking tot een willekeurig punt in het kleurengamma van de WYV-kleurenruimte. Figuur 7A toont een geval waarin de inverse transformatiefunctie van de kleurenruimte wordt verkregen in de LCH-kleurenruimte, en 10 figuur 7B toont een geval waarin de inverse transformatiefunctie van de kleurenruimte wordt verkregen in de WYV-kleurenruimte.

Hierna zal een werkwijze voor het verkrijgen van een stuurvector met betrekking tot willekeurig punt in een kleu-15 rengamma van een LCH-kleurenruimte worden beschreven met verwijzing naar figuren 7A en 7B.

Figuren 7A en 7B tonen respectievelijk een vlak van een uniforme kleurschakering en een vlak van een uniforme helderheid in het kleurengamma van figuur 5. Zoals geïllu-20 streerd in figuren 7A en 7B, zijn Q en Q' willekeurige punten in het vlak van dezelfde kleurschakering en het vlak van dezelfde helderheid. Bovendien zijn Z en Z' individuele referentiepunten in een grijsas.

Eerst zal de werkwijze van het verkrijgen van de 25 stuurvector met betrekking tot het willekeurige punt in een vlak van dezelfde kleurschakering, dat wil zeggen een LC-vlak worden beschreven met verwijzing naar figuur 7A die het samenkomen illustreert van het vlak van dezelfde kleurschakering met een vlak in de WYV-kleurenruimte van figuur 5.

30 Omdat de stuurvectoren de knikpunten zijn van het kleurengamma in de LCH-kleurenruimte is bekend, zoals beschreven met verwijzing naar figuur 5, dat de stuurvector voor het willekeurige punt Q in het LC-vlak, dat is geïllustreerd in figuur 7A, kan worden verkregen. Wanneer wordt 35 aangenomen dat het willekeurig punt Q behoort tot een gebied A(i) in het LC-vlak, kan het worden uitgedrukt in de vorm van een vector door [vergelijking 11] als volgt: 1029242 _______________ _ 19 I / [Vergelijking 11]

Q-Z=a(C(i)-Z) + fi(C(i+\)-Z), öe AO

Hier is A(i) een vlak waartoe het willekeurig punt Q behoort. Het vlak A(i) is een vlak dat wordt gevormd door 5 twee snijpunten nabij de punt Q en Z van de snijpunten Cl, C2 en C3, geïllustreerd in figuur 5.

Vergelijking 11 herschreven met betrekking tot L en C, kan als volgt worden uitgedrukt door [vergelijking 12]: 10 [Vergelijking 12]

Ql~Zl = cx(C L(i)~ZL) + fi(CL (i+\)-ZL Qc-Zc=a(Cc(i)~Ze) + P(Cc(i + \)-Zc)

Waarden α en β kunnen worden verkregen door het oplossen van de vergelijking 12. Aldus kan de stuurvector 15 VQ (Rq, Yq, Gq, Cq, Bq) bij het punt Q als volgt worden uitgedrukt door [vergelijking 13]: [Vergelijking 13]

VQ = a(VC(i) -VZ) + P(VC(i +1 )-VZ)+VZ

20 De stuurvector van de XYZ-kleurenruimte kan op de hierboven beschreven wijze worden verkregen. Zelfs wanneer het moeilijk is om een stuurvector in de XYZ-kleurenruimte te verkrijgen omdat er geen inverse matrix is in de kleurenruimte met een graad hoger dan 4, kan de stuurvector worden ver-25 kregen op de bovenbeschreven wijze. Wanneer de graad hoger is dan 4, zijn er een veelvoud van oplossingen die afhangen van een locatie van het referentiepunt Z. Bijvoorbeeld als het referentiepunt Z zwart is, zal een oplossing met een maximale helderheid worden gekozen. Als het referentiepunt Z wit is, 30 zal een oplossing met een minimale helderheid worden gekozen. Als de helderheid L van het referentiepunt Z 0,5 is (Z=0,5), zal een oplossing met een middenhelderheid worden gekozen.

Figuur 7B is een diagram dat snijpunten illustreert tussen het vlak van de WYV-kleurenruimte en het vlak van de-35 zelfde helderheid in het WV-vlak. Dat wil zeggen, figuur 7B illustreert het WV-vlak dat de snijpunten VI, V2 en V3 verbindt die zijn getoond in figuur 5.

1029242 20 « .· t

Verschillend van het geval beschreven in figuur 7A, is de stuurvector in figuur 7B verkregen met gebruikmaking van het WV-vlak van de uniforme helderheid, in plaats van het berekenen van een stuurvector in het vlak van dezelfde kleur-5 schakering. De werkwijze van het berekenen van de stuurvector met gebruikmaking van het WV-vlak van dezelfde helderheid is gelijk aan de werkwijze van het berekenen van de stuurvector met gebruikmaking van het vlak van dezelfde kleurschakering.

Zoals hiervoor is beschreven met verwijzing naar figuur 5, 10 omdat de stuurvectoren van de knikpunten bekend zijn, kan een stuurvector voor het willekeurige punt Q' in het WV-vlak worden berekend, wat is beschreven met verwijzing naar figuur 7B.

Wanneer wordt aangenomen dat het willekeurige punt 15 Q' tot een gebied B(i) behoort in het WV-vlak, kan het worden uitgedrukt in de vorm van een vector, die als volgt wordt uitgedrukt door [vergelijking 14]: [Vergelijking 14] ; 20 Q-?=a{V{i)-r) + P(yQ+\)-Z')t Q*B(Ï)

De [vergelijking 14] kan als volgt worden geschreven met betrekking tot W en V, wat is getoond in [vergelijk 15]: [Vergelijking 15]

25 Q'w-Z\ = a(Yw{i)-Z\ ) + ^(i+l)-Z· J

Qv -Z\ = a(K(i) -Z\) + β(Κ(ΐ+0-Z\)

De waarden α en β kunnen worden verkregen door het oplossen van de vergelijking 15. Aldus wordt stuurvector VQ' (Rq, Yq, Gq, Cq, Bq) bij het willekeurige punt Q' als volgt uit-30 gedrukt door [vergelijking 16]: [Vergelijking 16] VQ, = a(W(i) -VZ')++Y)-VZ')+VZ'

Zoals hierboven is beschreven kan een inverse trans-35 formatiefunctie voor het transformeren van de kleurenruimte van een signaal van de inrichtingsafhankelijke kleurenruimte naar de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte worden verkregen door het berekenen van een stuurvector voor een wille- 1029242 I * 21 keurig punt dat ligt in het kleurengamma gedefinieerd door het verbinden van de snijpunten.

Ondertussen is de bovenstaande beschrijving gebaseerd op een voorwaarde dat de kleurenruimte van het kleuren-5 gamma een lineaire transformatie is van de XYZ-kleurenruimte, bijvoorbeeld de WYV-kleurenruimte. Echter als de kleurenruimte een niet-lineaire transformatie is van de XYZ-kleurenruimte, zoals CIE Lab, CIE L*u*b en DIN99, kan het kleurengamma worden gédetecteerd gebaseerd op de volgende werkwijze. 10 Wanneer de kleurenruimte een niet-lineaire transfor matie is van de XYZ-kleurenruimte, kan het kleurengamma worden gedetecteerd met verschillende werkwijzen. Een eerste werkwijze voor het detecteren van het kleurengamma omvat het bemonsteren van een vooraf bepaalde kleurenruimte, het ver-15 krijgen van snijpunten in een vlak dat samenkomt met een vlak van een uniforme kleurschakering, en het verbinden van de snijpunten. Een tweede werkwijze van het detecteren van een kleurengamma omvat het transformeren van een niet-lineaire kleurenruimte naar een lineaire kleurenruimte en het detecte-20 ren van het kleurengamma wanneer de kleurenruimte een lineaire transformatie is met gebruikmaking van de bovenbeschreven werkwijze. Dat wil zeggen, het kleurengamma wordt gedetecteerd door het uitvoeren van een inverse transformatiebewer-king op de getransformeerde lineaire kleurenruimte en dan het 25 uitvoeren van de iteratieve werkwijze. Dat wil zeggen het kleurengamma wordt gedetecteerd door te onderzoeken of de stuurvector overstroomt is.

Volgens de eerste werkwijze wordt eerst een gedetailleerd diagram van snijpunten bepaald door het uitvoeren 30 van bemonstering tussen de snijpunten in het snijpunt diagram van figuur 1B en het prepareren van het veelvoud van vlakken. Dan zoals geïllustreerd in figuur 5, worden de snijpunten verkregen door het vinden van een vlak dat samenkomt met een kleurschakeringsvlak in de driedimensionale kleurenruimte, en 35 het kleurengamma wordt bepaald door het verbinden van de snijpunten. Kortom deze werkwijze detecteert het kleurengamma met dezelfde werkwijze als de lineaire transformatie, nadat een gedetailleerd diagram van snijpunten is opgesteld door 1029242 » 22 het uitvoeren van het bemonsteren tussen snijpunten in een snijpuntendiagram. Hier houdt de nauwkeurigheid en de complexiteit van het kleurengamma af van de mate van bemonsteren.

5 De tweede werkwijze detecteert het kleurengamma door het transformeren van de niet-lineaire kleurenruimte naar de lineaire kleurenruimte, het uitvoeren van de inverse transformatie op de lineaire kleurenruimte en het onderzoeken of de stuurvector overstroomd is.

10 In het bovenstaande is een 5-kanaals kleureninrich- ting genomen als voorbeeld en de werkwijze van het detecteren van een kleurengamma is beschreven. Het kleurengamma van een n-kanaals kleureninrichting kan op dezelfde wijze worden gedetecteerd. Ook kan de stuurvector tussen kleurengamma's wor-15 den opgeslagen in een opzoektabel en in hardware worden toegevoegd.

Zoals hierboven is beschreven kan het onderhavige algemene inventieve concept een nauwkeurig kleurengamma bepalen door het verkrijgen van een stuurvector in een inrich-20 tingsafhankelijke kleurenruimte gebaseerd op een snijpunt met een vlak van een uniforme kleurschakering of een vlak van een uniforme helderheid in een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte .

Ook is de werkwijze van het onderhavige algemene in-25 ventieve concept eenvoudiger en effectiever dan de werkwijze van het bestuderen of de stuurvector overstroomd is na het verkrijgen van een kleurwaarde van de XYZ-coördinaten en het uitvoeren van een inverse transformatie in een kleureninrichting met meer dan vier kanalen of een werkwijze van het uit-30 voeren van bemonsteren aan het oppervlak van de inrichtings-afhankelijke kleurenruimte.

Hoewel enkele uitvoeringsvormen van het onderhavige algemene inventieve concept zijn getoond en beschreven, zal het duidelijk zijn voor deskundigen dat wijzigingen aan deze 35 uitvoeringsvormen kunnen worden aangebracht zonder af te wijken van de principes en de geest van het algemene inventieve concept, waarvan de reikwijdte wordt bepaald in de bijgevoegde conclusies en hun equivalenten.

10 2 9 2 42

Claims

1. Inrichting voor het detecteren van een kleurengamma en een kleureninrichting, omvattende: een kleurenruimte-omzetter om een kleurenruimte van een ingangskleurensignaal om te zetten naar een inrichtings-5 onafhankelijke kleurenruimte en om een eerste kleurensignaal uit te voeren; een snijpuntdetector om een snijpunt te detecteren tussen een grensoppervlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleurschakering; 10 en een stuurvectorcalculator om een stuurvector te berekenen overeenstemmend met een primaire kleurwaarde van het gedetecteerde snijpunt.

2. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de snij- 15 puntdetector ook een tweede snijpunt detecteert tussen het grensoppervlak van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme helderheid.

3. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de kleurenruimte-omzetter het kleureningangssignaal omzet naar een 20 lineair kleurensignaal, als het kleureningangssignaal een niet-lineair kleurensignaal is, en de kleurenruimte van het lineaire kleurensignaal omzet naar de inrichtingsonafhanke-lijke kleurenruimte om daardoor het eerste kleurensignaal uit te voeren.

4. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de inrich- tingsonafhankelijke kleurenruimte een WYV-kleurenruimte omvat, waarbij Y helderheid en W en Y respectievelijk B-Y-kleursoort en R-G-kleursoort vertegenwoordigen.

5. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de snij- 30 puntdetector de één of meer stuurvectoren detecteert met betrekking tot een willekeurig punt van of het vlak van de uniforme kleurschakering of een vlak van uniforme helderheid.

6. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de inrich-tingsonafhankelijke kleurenruimte een WYV-kleurenruimte om- 35 vat, en de snijpuntdetector detecteert de één of meer snijpunten met gebruikmaking van snijlijnen tussen een helder- 1029242 I * heidsvlak evenwijdig aan een WV-vlak gepositioneerd onder een hoek met een W-as en een grensoppervlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal.

7. Inrichting volgens conclusie 1, waarin de stuur-5 vectorcalculator een inverse transformatiefunctie verkrijgt om de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte te transformeren naar een inrichtingsafhankelijke kleurenruimte met gebruikmaking van de één of meer stuurvectoren.

8. Werkwijze voor het detecteren van een kleurengam- 10 ma van een kleureninrichting, waarbij de werkwijze omvat: het converteren van een kleurenruimte van een in-gangskleurensignaal naar een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte en het uitvoeren van een eerste kleurensignaal; het detecteren van één of meer snijpunten tussen een 15 grensoppervlak van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleurschakering; en het berekenen van één of meer stuurvectoren overeenkomend met primaire kleurwaarden van de gedetecteerde één of meer snijpunten.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin de inrich tingsonafhankeli j ke kleurenruimte een WYV-kleurenruimte omvat, en de één of meer snijpunten liggend tussen een WV-vlak van de WYV-kleurenruimte en het vlak van de uniforme kleurschakering dat evenwijdig is aan het WV-vlak.

10. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het detec teren van de één of meer snijpunten omvat het detecteren van de één of meer snijpunten volgens een vergelijking die wordt uitgedrukt als: 30 v = tan(0) · w en w-wa _ y-ya _ v-vfl yb-ya vé-v„ waarbij Θ een maat is voor de kleurschakering, 35 (wa,ya,va) en (Wb,yb,Vb) knikpunten zijn van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal, en de snijpunten liggen op een rechte lijn die de knikpunten verbindt.

11. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het detec- 1029242 I 1 » teren van de één of meer snijpunten omvat het detecteren van de één of meer snijpunten die liggen tussen het grensopper-vlak van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal en een vlak met een uniforme helderheid.

12. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin wanneer een rechte lijn wordt getrokken tussen twee knikpunten van een kleurengamma van het eerste kleurensignaal zodat de één of meer snijpunten op een rechte lijn liggen, het berekenen van de stuurvector van de één of meer snijpunten omvat het 10 berekenen van de één of meer stuurvectoren volgens een verhouding van een afstand tussen de twee knikpunten en een afstand tussen elk van de twee knikpunten en de één of meer snijpunten.

13. Werkwijze volgens conclusie 12, waarin het bere-15 kenen van de één of meer stuurvectoren van de één of meer snijpunten omvat het berekenen van de één of meer stuurvectoren volgens de vergelijkingen: q = ^J(^a-wb)2+(ya-yh)2+(va-vb)2, 20 r = J(h-c-w0)2 +(ye -yb)2 +(ve-va)2 , en j Rc=-(Rb-Ra)+Ra q 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 1029242 waarbij (wa,ya,va) en (Wb,yt>/Vb) twee knikpunten zijn 2 van het kleurengamma van het eerste kleurensignaal, (wc,yc/Vc) 3 het snijpunt aangeeft; q geeft een afstand aan tussen de twee 4 knikpunten, r geeft een afstand aan tussen elk snijpunt en 5 een knikpunt met een kleinere waarde tussen de twee knikpun- 6 ten, en r geeft een primaire waarde aan van elk snijpunt. 7

14. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin, als het 8 ingangskleurensignaal een niet-lineair kleurensignaal is, het 9 converteren van de kleurenruimte van het ingangskleurensig 10 naal omvat het transformeren van het ingangskleurensignaal 11 naar een lineair kleurensignaal en dan het transformeren van de kleurenruimte van het ingangskleurensignaal naar de in-richtingsonafhankelijke kleurenruimte om daardoor het eerste kleurensignaal uit te voeren. »

15. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het detecteren van de één of meer snijpunten omvat het detecteren van de snijpunten met gebruikmaking van knikpunten van een veelvoud van vlakken die liggen in de inrichtingsonafhankelijke 5 kleurenruimte.

16. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin de één of meer snijpunten knikpunten omvatten van een kleurengamma van een LCH-kleurenruimte.

17. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin de inrich-10 tingsonafhankelijke kleurenruimte een WYV-kleurenruimte omvat en het detecteren van de één of meer snijpunten omvat het detecteren van de één of meer snijpunten met gebruikmaking van snijlijnen tussen een vlak loodrecht op een WV-vlak gepositioneerd onder een hoek met een W-as en een grensoppervlak van 15 een kleurengamma van het eerste kleurensignaal.

18. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin de inrichtingsonafhankelij ke kleurenruimte een WYV-kleurenruimte omvat, en het detecteren van de één of meer snijpunten omvat het detecteren van de één of meer snijpunten met gebruikma- 20 king van snijlijnen tussen een helderheidsvlak evenwijdig aan een WV-vlak gepositioneerd onder een hoek met een W-as en een grensoppervlak van een kleurenruimte van het eerste kleurensignaal.

19. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bere-25 kenen van de één of meer stuurvectoren omvat het berekenen van de één of meer stuurvectoren met gebruikmaking van een functie van knikpunten van de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte en een afstand naar de één of meer snijpunten.

20. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin het bere-30 kenen van de één of meer stuurvectoren omvat het berekenen van de één of meer stuurvector met betrekking tot een willekeurig punt in het vlak van de uniforme kleurschakering of een vlak van een uniforme helderheid.

21. Werkwijze volgens conclusie 8, verder omvattend: 35 het verkrijgen van een inverse transformatiefunctie om de inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte te transformeren naar een inrichtingsafhankelijke kleurenruimte met gebruikmaking van de één of meer stuurvectoren. 1029242 , I

22. Werkwijze voor het detecteren van een kleurengamma van een kleureninrichting, waarbij de werkwijze omvat: het uitvoeren van een eerste kleurensignaal door het transformeren van een kleurenruimte van een ingangskleuren-5 signaal naar een inrichtingsonafhankelijke kleurenruimte; het detecteren van één of meer snijpunten tussen een grensoppervlak van een kleurenruimte van het eerste kleurensignaal en een vlak van een uniforme kleurschakering; het berekenen van één of meer stuurvectoren overeen-10 komend met primaire waarden van de gedetecteerde snijpunten; en ' het berekenen van tweede stuurvectoren van één of meer willekeurige punten die liggen in een ruimte gedefinieerd door het verbinden van de snijpunten in het vlak van de 15 uniforme kleurschakering.

23. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het berekenen van de stuurvectoren in één of meer willekeurige punten omvat het berekenen van de stuurvectoren volgens de stuurvectoren van de één of meer snijpunten nabij de één of 20 meer willekeurige punten.

24. Werkwijze volgens conclusie 23, waarin het berekenen van de tweede stuurvectoren bij de één of meer willekeurige punten omvat het berekenen van de tweede stuurvectoren volgens de volgende vergelijkingen: 25 VQ = a(VC(i) -VZ) + fi(VC(i +1) - VZ) + VZ, Ql-Zl =a(CL(i)-ZL) + P(C,Xi + \)-ZL), en Qc-Ze =a(Cc(i)-Zc) + P(Cc(i + \)-Zc) 30 waarbij Z een willekeurig punt aangeeft op een grijsas, Vq is een vector van het willekeurige punt, VZ geeft een vector aan van het punt Z; VC(i) is een stuurvector van een ide-snijpunt, CL(i) en Cc(i) geven respectievelijk helderheid en chroma weer bij het ide snijpunt, α en β zijn wille-35 keurige constanten, en ZL en Zc geven respectievelijk helderheid en chroma aan bij het punt Z.

25. Werkwijze volgens conclusie 22, verder omvattend: 1029242 het berekenen van een inverse transformatiefunctie van een kleurenruimte met gebruikmaking van ten minste één van de één of meer stuurvectoren en de één of meer tweede stuurvectoren. 1029242